Slavica Miletić, Slobodanka Glišić(prevod) Izdavač: Yes-pro Naslov originala: The Memory Chalet / Tony Judt odlično očuvano, nema pisanja. Toni Džat, jedno od najvećih imena savremene istorijske nauke, poslednje dve godine života provodi u nepokretnosti, telo lagano umire, a briljantan duh u besanim noćima obnavlja uspomene na komadiće života. Sutradan, diktira upamćene gotove tekstove o Pariskim intelektualcima, devojkama i smešnom teroru političke korektnosti, očevoj pasiji prema automobilima, bedinarkama koje brinu o studentima na Kembridžu, svom mornarskom iskustvu na prekookenskom brodu, uspaljenim cionističkim danima u kibucu i potpunom razočaranju tokom šestodnevnog rata, dečačkim uspomenama na hranu, jezike i sirotinju posleratne Engleske...Sjajan, racionalni um obasjan emocijama bliske smrti stvara 24 izvanredne slike o veku iza nas.Knjiga izašla posle njegove smrti, Novembra 2010, proglašena je za knjigu meseca na Amazonu. Prvi put na srpskom, svetsko ime Tony Judt. 2011; Broširani povez; latinica; 20 cm; 196 str.; 978-86-914453-0-0;

Nova knjiga C7 `Knjiga „Pobuna duha“ posvećena je velikom slikaru, piscu, filmskom stvaraocu Mići Popoviću, čija se stota godišnjica rođenja obeležava polovinom juna 2023. Kroz dug, provokativan, iskren intervju koji je poznati novinar Milo Gligorijević svojevremeno vodio sa Popovićem, vešto i upečatljivo ispričane su sve životne faze ovog velikog intelektualca – od školovanja, preko partizanskih dana, studiranja, opozicionog delovanja, zabranjivanja izložbi... Jedan bogati i raznovrsni život predstavljen je i kao lična saga, a još više kao ogromna slika življenja i stvaranja u našoj nekada velikoj zemlji, sa brojnim epizodama i učesnicima. Knjiga je bogato ilustrovana Popovićevim crtežima i slikama. `

Izdavači: Svjetlost, Sarajevo / Vojnoizdavački zavod, Beograd / Prosveta, Beograd Biblioteka Memoari Predgovor: Nusret Seferović Povez: tvrd sa omotom Broj strana: 822 Spolja kao na slikama (malo selotejpa na omotnici). Pečatirana, malo požutela po obodu, dva manja zacepljenja, lepo očuvana. Knjiga Moja generacija prvi put je objavljena tek nakon autorove smrti, 1984. godine i to nakog dugogodišnjih zabrana i opstrukcija tadašnjih bosanskohercegovačkih komunističkih prvaka. Iako knjigu gotovo instinktivno možemo svrstati u domen memoara, zbog mešanja stilova i tematskih celina ona se žanrovski, zapravo, gnezdi između autobiografije i memoara. U prvom, `autobiografskom`, delu autor pripovijeda o prošlosti svoje porodice, uspomenama iz detinjstva, svakodnevnom životu te širem društvenom (političkom, ali i privatnom) okruženju u kojem je živio. U drugom delu knjige Humo ne `subjektivizira naraciju` i gotovo isključivo svedoči o političkim odnosima i procesima u kojima je sudjelovao. Humina generacija, prema svedočenju ove knjige, bila je bliža socijalnoj i patriotskoj poeziji Đure Jakšića, Jovana Jovanovića Zmaja i Alekse Šantića, ali i tada prevođenoj literaturi u izdavačkoj kući `Nolit`. Pomalo je paradoksalno da uprkos očitom preziru koji je imao prema `istaknutim međuratnim piscima`, njegovo pisanje – stilistički i epohalno – pripada onom istom modelu pripovedačkog realizma koji je na najreprezentativniji način afirmisao 20-ih i 30-ih godina 20. veka majstor pripovedačke proze Ivo Andrić. I sam se Humo u nekim od najuspelijih kazivanja u ovoj knjizi približio vrhunskom pripovedačkom majstorstvu: izbor i gradnja likova, zaplet, zaokruženje obično tragičnih sudbina, atmosfera duboke, strastvene, neobuzdane, samouništavajuće čulnosti, tragičan ponor između dvaju epoha... – sve je to sabrano i izraženo u maniru prave, rasne literature. (K-154)

Izdavač: glas Srbije Godina: 2010 Broj strana: 574 Povez: tvrdi Format: 24 x 17 cm

KAKO SMO VODILI RAT - PEKO DAPCEVIC (POSVETA AUTORA!) SKZ, 1956 325 str. Tvrdi povez. Ostecena rikna. Posveta autora!!! Dobro ocuvano.

Knjiga je nastala od pisama faksiranih između Ljubljane, Berlina, Beograda i Pariza od juna 1991. do novembra 1992. uprkos svim blokadama, iskrene ispovesti 4 spisateljice o ratu i nacionalizmu Rada Iveković, Biljana Jovanović, Maruša Krese, Radmila Lazić Izdavač: B92 Godina: 1994 Broj strana: 318 Povez: MEK Format: 20 x 13 cm

JA, NIKOLA TESLA - TASIC / DURUTOVIC Agape, 2020 207 str. Tvrdi povez. Odlicno ocuvano, nekorisceno.

MY LIFE ON THE PLAINS By General George Armstrong Custer 626 strana memoarske beleške čuvenog američkog generala Kastera. Džordž Armstrong Kaster (1839 - 1876 ), bio je oficir vojske Sjedinjenih Država i komandant konjice u američkom građanskom ratu i ratovima američkih Indijanaca. Kaster je diplomirao na Vest Pointu 1861. na dnu svoje klase, ali pošto je građanski rat tek počeo, obučeni oficiri su bili hitno potrebni. Blisko je sarađivao sa generalom Džordžom B. Meklelanom i budućim generalom Alfredom Plesontonom, od kojih su obojica prepoznali njegovu genijalnost i liderske sposobnosti kao vođe konjice. My Life on the Plains is George Armstrong Custer’s first-hand account of the Indian Wars of 1867-1869, detailing the winter campaign of 1868 in which Custer led the 7th US cavalry against the Cheyenne Indians. When General Custer led his troops to annihilation in the Battle of the Little Big Horn in 1876, he was possibly the most notorious Indian fighter the army had known. Custer`s solid claim to military fame rests upon his achievements in the Civil War, yet paradoxically he is chiefly remembered by reason of his death in the Battle of Little Big Horn in June 1876 — `Custer`s Last Stand`. Much controversy still rages over Custer`s career and character. Custer was an exceedingly complex man who, in life, won devoted friends and admirers as well as outspokenly bitter enemies. The collection was a document of its time and an important primary source for anyone interested in U.S. military affairs and U.S./Native American relations. Custer’s references to Indians as “bloodthirsty savages” were tempered by his empathetic understanding of their reason for fighting: “If I were an Indian, I often think I would greatly prefer to cast my lot among those of my people who adhered to the free open plains, rather than submit to the confined limits of a reservation…” In his own time, Custer achieved much of his fame as a daring soldier through his own published accounts of his adventures. In 1874, just two years before his death, a collection of his magazine articles was published as My Life on the Plains. George Armstrong Custer, in this intensely personal account, made a major contribution to American history. My Life On The Plains is a fascinating historical account, perfect for historians and Civil War enthusiasts alike. George Armstrong Custer (December 5, 1839 – June 25, 1876), one of the most mythologized figures in American history, was an United States Army officer and cavalry commander in the American Civil War and the Indian Wars. He eventually met his fate in the battle of Little Big Horn in one of the most notable defeats of American armed forces. His memoir, My Life On The Plains was first published in 1874.

60162) NE NAUDITI , Henri Marš , Laguna Beograd 2018 , memoari , Priče o životu, smrti i neurohirurgiji. Knjiga godine: New York Times Book Review, Washington Post, Sunday Times. „Opčinjavajući memoari o izuzetnoj karijeri, o usponima i padovima vrhunskog lekara.“ Seattle Times Kako se oseća čovek kada drži nečiji život u svojim rukama, kada skalpelom zaseče tamo gde se stvaraju misli, osećanja, gde se nalaze razum i svest? Kako da živite sa posledicama operacije koja je nekome trebalo da spasi život, a sve ide naopako? Sa izuzetnim saosećanjem i iskrenošću vodeći britanski neurohirurg Henri Marš otkriva radost zbog uspeha, duboko emotivne trijumfe, zastrašujuće katastrofe, gorko žaljenje i trenutke crnog humora koji karakterišu život neurohirurga. Ne nauditi pruža nezaboravan uvid u bezbrojne ljudske drame koje se odvijaju u odnosu lekar – pacijent. Pre svega, to je lekcija o potrebi za nadom kada se suočavamo sa najtežim odlukama u životu. „Bolno iskren kada govori o greškama koje mogu uništiti mozak, veoma odmeren dok govori o napetim vezama između doktora i pacijenta, nemilosrdan prema birokratskim bolničkim upravama, Marš nam predstavlja umetnost vrhunske medicine i podiže naš duh. Izvanredno dostignuće.“ Ijan Makjuan „Ne nauditi nudi uvid u život doktora i dileme sa kojima se suočavaju dok mi s punim poverenjem polažemo svoje prevelike nade u njihove ruke.“ Washington Post „Intimna, saosećajna i povremeno zastrašujuća knjiga. Autor piše sa neobičnim snagom i iskrenošću.“ New York Times mek povez, format 13 x 20 cm , latinica, 289 strana

m11 Da li su čojstvo i junaštvo recidiv prašnjave prošlosti ili nešto što nas iz tamnina tradicije obavezuje u odnosu prema sadašnjosti i budućnosti – odgovornost i obaveza koja prevazilazi sve aktuelne političke, ideološke i nacionalne predznake? Gde čovek postaje deo gomile i gde prestaje njegovo postojanje u savesti i istini? Ova pitanja su osnova memoarskih zapisa Veselina Šljivančanina, oficira JNA i borca koga formira svest o dužnosti i obavezi prema precima i odgovornosti prema potomcima. Teške međunacionalne sukobe u Vukovaru svako tumači na sebi svojstven način, kao pobedu ili kao poraz. Grad dovoljno daleko od Beograda i Zagreba da ne ugrožava bezbednost „dvorova“, a sasvim blizu „vratima paklenim“ i krajnjoj eskalaciji međunacionalnog zla i sukoba. Vukovar je ponor u koji su se, kao u bezdan, survavale sudbine, istine, politike, vojske, ljudi... Možda je istina najviše u rečima Ive Andrića da „u ratovima nema pobednika i pobeđenih već samo jedno poraženo čovečanstvo“. Iz takvog tragičnog iskustva, ali i iz perspektive hrabrog i odgovornog oficira, Veselin Šljivančanin sagledava propast jednog grada i zemlje, ne zaboravljajući nijednog trenutka očeve reči – zakletvu: „Sine, budi čovek.“ Ova knjiga nije samo ratna memoaristika iako je prepuna manje ili više poznatih činjenica i epizoda iz novije istorije. Ona je pre svega svedočanstvo o nama, o hrabrosti i odgovornosti, pravdi i sudbini čoveka pojedinca u istorijskim i političkim vrtlozima.

Liber 1984. 256 str. + dva bloka fotografija korice požutele po rubovima sadrži tekst nagrade vojniku

Izdavač: Margo-art, Beograd Povez: mek 1. ČOPOR, br. str. 196 2. ZA ČAST I SLAVU, br. str. 258. 3. KROZ VATRU I VODU, br. str. 240. Knjiga Kroz vatru i vodu ima ostecenu koricu u gornjem uglu - vidi se na slikama, dolepljena je dopuna toga dela , podkorica od te knjige malo zacepljena(vidi slike), ostalo ocuvano k10+

Julie A. Mertus, Jasmina Tesanovic, Habiba Metikos, Rada Boric - The Suitcase: Refugee Voices from Bosnia and Croatia University of California Press, 1997 238 str. meki povez stanje: vrlo dobro About the Book The whirlwind of Europe`s longest war in half a century has produced this powerful collection of personal narratives—essays, letters, and poems—from refugees fleeing Bosnia and Croatia. Taking us behind the barrage of media coverage, these stories tell of perseverance, brutality, forced departure, exile, and courage. With startling immediacy and in moving detail, speakers tell of stuffing a few belongings—a handful of photographs, a rock from the garden, a change of clothes—into a suitcase and fleeing their homeland. Contributors from all ethnic groups and every region of Bosnia and Croatia describe their sense of lost community, memories of those left behind, recollections of town squares that no longer exist, and homes now occupied by neighbors. The editors of The Suitcase, themselves representing the diverse peoples of the region, traveled to camps and temporary homes across the globe to collect these stories. An antidote to apathy, this work moves beyond and outside the vicissitudes of daily politics to portray the human tragedy at the center of present-day Bosnia and Croatia. Probing the intimate losses of countless individuals, it delivers a powerful indictment of injustice, militarism, prejudice, and warfare. About the Author Julie Mertus was a Fulbright scholar, human rights activist, and Professor of Law in Bucharest, Romania. She is now Professor of Peace and Conflict Studies at American University. Jasmina Tesanovic is a writer and publisher in Belgrade, Serbia. Habiba Metikos was a lawyer in Sarajevo; she now lives in Canada. Rada Boric is a Director of the Center for Women War Victims in Zagreb, Croatia. Cornel West is Professor of African American Studies at Harvard University and author of Race Matters (1993), among many other books. Table of Contents ACKNOWLEDGMENTS FOREWORD Cornel West INTRODUCTION THE SUITCASE The Journey Out Dreams of Home Everyday Refugee Life Children`s Voices Starting Life Anew AFTERWORDS The ABCs of Exile Dubravka Ugresic The Face of Women Refugees from Muslim Communities: Algeria to Ex-Yugoslavia Marieme Helie-Lucas Beyond the Balkans judith Mayotte POSTSCRIPT This Is Not War Talk Julze Mertus NOTES ON CONTRIBUTORS Reviews `For four excruciating years, these overwhelmingly civilian victims of bloodthirsty armies have been degraded, dishonored, dislocated, and displaced. And the world has looked at this appalling mistreatment with both horror and complacency. . . . In this unique book we move from the searing headlines about the people to the courageous voices of the people . . . whose will to persist and prevail is so nobly evident.`—Cornel West `This is a sad, lovely, human, heartwarming book. The urgency, immediacy, and power of these first-hand accounts of pain, suffering, loss, and survival make this a uniquely compelling collection and a testimony to the resilience of the human spirit.`—Mahnaz Afkhami, author of Women in Exile `These voices bring us close, they make us intimate with the losses of refugees—loved ones killed, connections destroyed, homes and country left behind, pieces of one`s self lost. We touch their grief, pain, the chaos that surrounds them.`—Ervin Staub, author of The Roots of Evil `There are more than two million displaced people from the war in Bosnia. This collection at last gives a voice to those silent millions. Their stories are moving, harrowing, and faithfully reflected in this authentic work.`—Laura Silber, Balkans Correspondent, Financial Times and co-author of Yugoslavia: Death of a Nation Nonfiction, History, Memoir, 0520206347

► Nolit, Beograd, 1965 ► tvrd povez, str. 174 ► nema podvlačenja, stranice ne ispadaju ► očuvanost: 4/5 Ć012

Srce me je otkucalo, aforizmi IZDAVAČ: SKZ, Dnevnik, Dečje novine GODINA: 1991. POVEZ: tvrd PISMO: ćirilica STRANA: 261 STANJE: dobro očuvana, ocena 3

Dobro očuvana. Zp

Grigorije Gliša Babović DNEVNIK 1941-1945 Autor: Grigorije Gliša Babović Izdavač: Srpska knjiga Ruma Šabacko-Valjevska eparhija Glas podrinja Šabac Biblioteka KRST I MAČ Godina izdanja: 2005 Broj strana: 728 Format: 20 x 13cm Povez: Tvrdi povez vidi na slici, ostalo veoma dobro očuvano Biografije,Memoari Stanje Vrlo dobro.

Odlično očuvano! Nobelova nagrada 1981. Autor - osoba Canetti, Elias, 1905-1994 = Kaneti, Elijas, 1905-1994 Naslov Spašeni jezik : povijest jedne mladosti / Elias Canetti ; s njemačkoga preveo Zlatko Crnković Vrsta građe dokumentar.lit. Ciljna grupa odrasli, opšte (lepa književnost) Jezik hrvatski Godina 1982 Izdavanje i proizvodnja Zagreb : Znanje, 1982 Fizički opis 326 str. ; 20 cm Drugi autori - osoba Crnković, Zlatko Zbirka Hit : biblioteka moderne literature. ǂkolo ǂ20 ; ǂsv. ǂ120 (Pl. sa omotom) Napomene Prevod dela: Die gerettete Zunge. Predmetne odrednice Canetti, Elias, 1905-1994 – Autobiografija Autor - osoba Canetti, Elias, 1905-1994 = Kaneti, Elijas, 1905-1994 Naslov Baklja u uhu / Elias Canetti ; [s njemačkog prevela Štefanija Halambek] Vrsta građe roman Ciljna grupa odrasli, opšte (lepa književnost) Jezik hrvatski Godina 1984 Izdanje 1. izd. Izdavanje i proizvodnja Zagreb : Mladost, 1984 Fizički opis 336 str. ; 20 cm Drugi autori - osoba Holambek, Štefanija = Holambek, Štefanija Zbirka ǂBiblioteka ǂGama (Karton sa omotom) Napomene Prevod dela: Die Fackel im Ohr. Predmetne odrednice Kaneti, Elijas, 1905- -- Autobiografija Autor - osoba Canetti, Elias, 1905-1994 = Kaneti, Elijas, 1905-1994 Naslov Igra očiju : životna povijest : 1931-1937 / Elias Canetti ; s njemačkoga preveo Zlatko Crnković Jedinstveni naslov Das Augenspiel. hrvatski jezik Vrsta građe roman Ciljna grupa odrasli, opšte (lepa književnost) Jezik hrvatski Godina 1989 Izdavanje i proizvodnja Zagreb : Znanje, 1989 (Zagreb : `Ognjen Prica`) Fizički opis 330 str. ; 20 cm Drugi autori - osoba Crnković, Zlatko, 1931-2013 = Crnković, Zlatko, 1931-2013 Zbirka Hit : ǂbiblioteka ǂmoderne literature. ǂkolo ǂ35 ; ǂsv. ǂ205 (karton) Napomene Prevod dela: ǂDas ǂAugenspiel : Lebensgeschichte 1931-1937 Na omotnoj traci: Fascinantni memoari iz Beča 30-ih godina Tiraž 3.000. SPAŠENI JEZIK Život nobelovca Eliasa Canettija zanimljiv je sam po sebi – rođen je 1905. u Ruščuku, u Bugarskoj, gdje je živio do svoje šeste godine, zatim je proveo dvije godine u Manchesteru, u Engleskoj, pa tri godine u Beču, pa pet godina u Zürichu. Odlaskom u Frankfurt, gdje je nastavio školovanje, završava se prva knjiga njegove autobiografije, koja se, evo, pojavljuje kod nas pod naslovom SPAŠENI JEZIK. Nastavak je, BAKLJA U UHU, izašao 1980. godine i bio, očito, neposredan povod dodjeljivanju Nobelove nagrade za književnost (1981). Canetti od 1938. živi u Engleskoj. BAKLJA U UHU Elias Canetti primio je Nobelovu nagradu za književnost 1981. godine. Ovaj životopis, drugi tom autobiografije koji obuhvaća desetogodišnje razdoblje u mnogo čemu burno i izuzetno, višestruko je značajan: pruža priliku da upoznamo Canettija pisca, vrhunskog majstora pera, rijetko viđenog stilistu i poznavaoca ljudske naravi. S druge strane s izuzetnom pažnjom pratimo njegovo doživljavanje svijeta koji on u adolescentnim godinama zadivljujuće zrelo i analitično promatra, opisuje i portretira. Život svakog čovjeka na svoj je način pogodan da se literarno oblikuje i obogati a posebno život umne i tankoćutne osobe kao što je to pisac Canetti... čitalac će uranjajući u ovu nesvakidašnju knjigu povremeno smetnuti s uma da pred sobom ima autobiografske zapise! Scena i kulise stalno se smjenjuju. Pred nama defilira čitav niz dirljivo-grotesknih figura. Upoznajemo Canettijevu autoritarnu majku, brata, ženu koja će mu postati suprugom te mnoge slavne ličnosti epoha: Karla Krausa, Georgea Grosza, Bertolda Brechta, Isaka Babelja. IGRA OČIJU Treća knjiga memoara nobelovca Canettija (prve su dvije, SPAŠENI JEZIK i BAKLJA U UHU, već objavljene kod nas) obrađuje tridesete godine u Beču – doba svjetskih velikana Brocha, Musila, Berga, Kokoschke i drugih s kojima se autor družio. Fascinantne godine i grad za svakoga tko ih bar malo poznaje, dočarani majstorskim perom velikog umjetnika. Canetti, Elias, židovski književnik njemačkoga izraza (Ruščuk, danas Ruse, Bugarska, 25. VII 1905 – Zürich, 13. VIII 1994). Odrastao je u višejezičnoj sefardskoj obitelji, te je u djetinjstvu, uz njemački na kojem je pisao, usvojio židovskošpanjolski, engleski i francuski. S obitelji se iz rodnoga grada 1911. preselio u Manchester, odakle nakon iznenadne očeve smrti odlazi 1913. u Lausanneu pa u Beč, gdje je rane formativne poticaje stekao na javnim predavanjima Karla Krausa, zanoseći se idejama moralističkoga idealizma i borbe protiv konvencija građanskoga društva. Od 1916. živio u Zürichu, od 1921. u Frankfurtu, a od 1924., unatoč mnogovrsnim kulturnim i književnim interesima, u Beču je studirao kemiju koju je završio 1929. Bogato čitateljsko iskustvo i profinjen estetski, napose literarni ukus dovode ga u krugove utjecajnih pisaca (B. Brecht, I. E. Babelj, H. Broch, F. Werfel), likovnih umjetnika i osoba iz kulturnoga života (G. Grosz, Fritz Wotruba, Anna Justine Mahler). Prva književna djela, Svadba (Hochzeit, 1932) i Komedija taštine (Komödie der Eitelkeiten, napisano 1934., objavljeno 1950), bliska ekspresionističkomu senzibilitetu i poetici apsurda, oblikovana su u dramskoj formi, kojoj se nakratko vratio i poslije (Život na rok – Die Befristeten, napisano 1952., objavljeno 1964). Premda je već u dramskim tekstovima zaokupljen dijalektičkom tenzijom između pojedinca i društva, probleme modernoga života, navlastito narcizma i masovne otuđenosti, potanje razrađuje u romanu Zaslijepljenost (Die Blendung, 1935), gdje, slijedeći tradiciju srednjoeuropske psihološke proze, u središte zapleta postavlja konfliktan bračni odnos između ćudljiva učenjaka Petera Kiena i proračunate domaćice Therese, dojmljivo ilustrirajući naličje velegradske svakodnevice i tragičnu opsjednutost glavnoga lika vlastitom bibliotekom. Nakon Anschlussa i emigracije u London (1939), posvećuje se izradbi opsežne filozofsko-sociološke studije Masa i moć (Masse und Macht, 1960). Djelomično se oslanjajući na nietzscheansku i freudovsku liniju proučavanja socijalne psihologije kao i na vlastito iskustvo sudjelovanja u bečkim nemirima 1927, u tom djelu podastire iscrpnu evolucijsko-historijsku analizu fenomena mase, osobito njezinih iracionalnih i emotivnih karakteristika, koje tumači u odnosu spram hijerarhijskih struktura i dispozicija moći u društvu. Istodobno radi na obimnim aforističkim, esejističkim i memoarskim zapisima (Zapisi – Aufzeichnungen, 1965; Ljudska provincija: zapisi 1942–1972 – Die Provinz des Menschen: Aufzeichnungen 1942–1972, 1973; Tajno srce sata: zapisi 1973–1985 – Das Geheimherz der Uhr: Aufzeichnungen 1973–1985, 1987. i dr.), nakon što je 1952. dobio britansko državljanstvo putuje u Marrakech (o čemu piše u putopisu Glasovi Marrakecha: zapisi nakon putovanja – Die Stimmen von Marrakesch: Aufzeichnungen nach einer Reise, 1968), a sporadično se bavi i poviješću književnosti, osobito korespondencijom F. Kafke (Drugi Proces: Kafkina pisma Feliciji – Der andere Prozeß: Kafkas Briefe an Felice, 1969). Književni vrhunac postigao je u četverodijelnom ostvarenju, spoju intelektualne autobiografije i memoarskih zapisa (Spašeni jezik: povijest jedne mladosti – Die gerettete Zunge: Geschichte einer Jugend, 1977; Baklja u uhu: životna povijest 1921–1931 – Die Fackel im Ohr: Lebensgeschichte 1921–1931, 1980; Igra očiju: životna povijest 1931–1937 – Das Augenspiel: Lebensgeschichte 1931–1937, 1985; Party in Blitz: engleske godine – Party im Blitz: die englischen Jahre, 2003), o svom jezičnom i duhovnom sazrijevanju, obiteljskim odnosima i književnim početcima, s opisima kulturnog života i portretima istaknutih suvremenika (K. Kraus, R. Musil i dr.), u prvome planu ističući intimnu rekonstrukciju vlastita života te diskurzivno prodiranje do subjektivnoga „smisla“ povijesnih i političkih zbivanja XX. stoljeća. Iako isprva neujednačene recepcije, opus mu zapaženiji odjek stječe nakon što je dobio Nobelovu nagradu za književnost 1981. Na hrvatski su ga, među ostalima, prevodili Zlatko Crnković (Spašeni jezik, Igra očiju), Štefanija Halambek (Baklja u uhu) i Andy Jelčić (Zaslijepljenost), dok je u HNK-u u Zagrebu uprizorena Svadba (1990, redatelj Joško Juvančić). MG138 (K)

Autor - osoba Mandeljštam, Nadežda Naslov Strah i nada / Nadežda Mandeljštam ; s ruskog preveo Zlatko Crnković Vrsta građe knjiga Jezik hrvatski Godina 1988 Izdavanje i proizvodnja Zagreb : Znanje, 1988 Fizički opis 2 knj. (234; 221 str.) ; 20 cm Drugi autori - osoba Crnković, Zlatko Zbirka Biblioteka Maksi evergrin ; 2 Napomene Prevod dela: Vospominaniя Predmetne odrednice Mandeljštam, Osip E., 1891-1942 Nadežda Jakovljevna Mandeljštam rođena Hazin (1899–1980) bila je žena velikog ruskog pjesnika Osipa Mandeljštama koji je zaglavio u staljinističkim čistkama. Pošto je izgubila muža, ta je hrabra i umna žena jedini smisao svoga života vidjela u tome da spasi njegove neobjavljene pjesme za neka bolja vremena. U tome je potpuno uspjela, a u svojim Uspomenama, čija je prva knjiga objavljena 1970. godine u New Yorku, a nastavak 1972. u Parizu, potanko je i potresno opisala tragičnu sudbinu svoga muža i njegova književnog djela. Prvi dio tih memoara objelodanjen je kod nas 1978. godine u biblioteci HIT pod naslovom „Strah i nada“. Sada se, evo, u biblioteci „Maksi Evergreen“ pojavljuje drugo izdanje te knjige koja je kod nas svojedobno izazvala oprečna, pa i žestoka reagiranja.  SEĆANJA I RAZMIŠLJANJA zabeležena u ovoj knjizi vraćaju nas do prvog susreta mlade slikarke Nađe Hazine i već formiranog pesnika Osipa Mandeljštama godine 1919. u kijevskom „Hlamu“, noćnom klubu slikara, pisaca, glumaca i muzičara, da bi nas pretežno asocijativnom, načelno antihronološkom kompozicijom približila godini pisanja knjige (1970). Impresivno pamćenje ove kulturne i umne žene bistrog i pronicljivog pogleda, transkribovano britkim, u osnovi oporim, pokadšto podrugljivim pismom, evocira „tamni lik“ genijalnog Mandeljštama, kao i likove njegovih najbližih duhovnih srodnika iz negdašnjeg kruga „akmeista“ (Nikolaj Gumiljov, Ana Ahmatova), na pozadini njihove „svetle“ epohe. Knjiga ne obelodanjuje samo dragocenu izvornu građu o Mandeljštamu i nizu drugih, više ili manje znamenitih ličnosti i poslenika ruske kulture, nego i nadilazi intelektualne okvire običnih memoara kakvih. osobito u našem vremenu. ima napretek. i prerasta u spontani ali lucidni i dalekosežni ogled o čoveku obuzetom „željom večnih brežuljaka“ u jednom vremenu i prostoru koji su – pisanje Nadežde Mandeljštam slobodno je od spoljašnje. propagandističke tendencije – ozbiljno ugrožavali ako ne i bezmalo ništili samu mogućnost čoveka kao stvaraoca. Memorijsko-misaono obzorje ove knjige može se dakako i „kritikovati“. Ali stvarno kritičko ispitivanje biće moguće samo na temelju prethodnog valjanog razumevanja autorskog teksta. Razumevanju autorskog teksta bar delimično će, nadamo se, doprineti propratne beleške i ilustracije što smo ih za ovu priliku dodali stranicama Nadežde Mandeljštam. Sjećanja Nadežde Mandeljštam nisu ni ideologija, ni politika, ni ideološko-politička publicistika, nego književno djelo u najboljem smislu riječi. Tu nije najvažnije hoćemo li se s pojedinim stavom suglasiti ili ne. Sudovi Nadežde Mandeljštam često su opori, svojeglavi, subjektivni do krajnosti (npr. njezin odnos prema dvadesetim godinama u kojima, sigurno, nisu postojale samo one mogućnosti koje su se kasnije ostvarile), ali zar nije prirodno da nakon svega što je prošla tako sudi. U njezinim sjećanjima mnogo su bitnije druge stvari negoli sami sudovi. Nezaboravne refleksije o strahu koji je, kao osjećaj, jači i od Ijubavi i od Ijubomore“, o probdjevenim noćima koje su bile „vrijeme strahovanja“ („ta imali smo i od čega strahovati“), o našem ja koje se lako gubi i teško spašava, o spisateljskom činovništvu koje je kudikamo strašnije od onog uredskog, jer svjesno izdaje slobodu misli“, o maskama koje su Ijudi stavljali na lice i koje mnogima „još uvijek zamjenjuju lice“, o sudbini Židova koja je „neobična i po tome što ne dijele samo sudbinu svoga naroda nego i onog na čijoj su se zemlji ulogorili“ („ponekad mislim da je svaki pravi intelektualac pomalo Zidov“), o cijeni koju smo platili u našoj epohi „slušajući mudrace i genije“, o samoj epohi koja je najviše pomagala „Ijudima što nemaju svojih misli“, o smrti koju dočekuje na kraju puta, sabrano i dostojanstveno, izvršivši svoju misiju: „Sve je gotovo. Spremna sam“. Pred svim tim gube važnost svakojake moguće nedoumice ili rezerve prema slabijim stranicama ovih jedinstvenih sjećanja. Nadežda Mandeljštam je sve do smrti (1980) oživljavala prisutnost Osipa Mandeljštama, uvjeravajući nas koliko je bila dostojna njega i on nje. Malo koju knjigu zatvaramo s poštovanjem kao ovu. MG20 (K)

Desimir Tošić - O ljudima (Eseji, zapisi, sećanja), NOVA 2001. 363 str.

Knjiga NA OSTRVU PISAĆEG STOLA Dušan Radović `E, da sam onda, pre četrdeset godina, znao da ću postati pisac, da će me deca učiti u školi... Da ću morati da pričam i objašnjavam svoj život i pisanje... Da sam to onda mogao znati, drukčije bih živeo, drukčije se ponašao i više bih pamtio.Ja to tada nisam znao, a sad je verovatno kasno da se nešto popravi` Duško Radović

Autor: Levi, Primo Izdavač: Zagreb : Znanje, 1993 Materijalni opis: 233 str. ; 20 cm Edicija: Hit : biblioteka moderne literature ; kolo 42 ; sv. 248 Prevod dela: Se questo e non uomo. Predmetna odrednica: Levi, Primo, 1919-1987 (autobiografski zapisi) Drugi svetski rat <1939/1945> - logoraši - svedočanstva Aušvic - svedočanstva Primo Levi jedan je od malobrojnih koji su preživjeli „tvornicu smrti` Auschwitz. Nacistički lageri kruna su fašizma u Europi, njegovo najmonstruoznije očitovanje. Oni predstavljaju negaciju čovječnosti i ljudskog dostojanstva bilo da se radi o žrtvama ili o mučiteljima. Svoja sjećanja na taj pakao kojeg su stvorili ljudi, autor opisuje bez mržnje, kao opomenu, sa željom da se nikada ne zaboravi. I kao pisac i kao Jevrejin Primo Levi je došao do granične situacije, one koja je pretila da ga ukine - i kao pisca i kao Jevrejina. Ali on je opstao, najpre kao čovek. Neće slučajno njegov roman, Zar je to čovek imati upravo takav naziv. Retko je ko zaista imao priliku da neposredno doživi iskustvo zla. Ako nema Boga, onda je sve dozvoljeno, Levi donekle transformiše i formuliše kao – Ako postoji Aušvic, Boga nema! I ako postoji Aušvic, ne postoji Primo Levi, kao čovek sa identitetom, imenom i prezimenom, već postoji 174517, dakle broj, koji postaje svesno potiranje ličnosti. Ubiti nešto što nije čovek nije krivica – nema greha, dakle nema pokajanja pa samim tim ni spasenja. Ubistvo bez krivice i kazne moguće je jedino u svetu bez Boga, u Aušvicu. Na tom iskustvu će nastupiti Primo Levi, ali najpre kao čovek i najposle kao pisac. „Zar je to čovek“ opisuje vreme od kada je Levi je bio deportovan u Aušvic, do trenutka kada biva oslobođen. Pošto je po struci bio hemičar, bio je od koristi i tako je jedan od retkih koji je uspeo da se spase. Levi je tako postao i ostao svedok užasa jednog doba, ali i sire, univerzalnog užasa koji je oličen u supstratu zla, prisutnog u svakom dobu. Periodni sistem kao da se simbolički nadovezuje na roman-ispovest „Zar je to čovek“. Zamišljen je kao zbirka od dvadeset jedne priče, a svaka nosi naziv jednog hemijskog elementa. Svaka priča hronološki prati piščev život – o prvim ogledima, studentskim danima, prvog zaposlenja, iskustvima u nacističkom logoru, do priča o profesiji hemičara... To ujedno prerasta i u metaforu jednog života, a život po Mendeljejevu je celokupna materija na zemlji i u vasioni izgrađena od devedeset i dva elementa koji se međusobno razlikuju po atomskoj tezini i drugim osobinama. To je istovremeno i dupli broj hromozoma koji karakteriše svaku ljudsku vrstu. Levi pravi tablicu svog života, vraća život u elemente i daje im određenu tezinu, boju, miris i ukus. U tom smislu poslednja priča Ugljenik govori o atomu ugljenika koji večno kruži prirodom i spaja u razne oblike života. I nakon Periodnog sistema stvarni život Prima Levija kao da je ostao u njegovim okvirima, dobijajući osoben smisao u njegovoj smrti. Pronađen je mrtav u zgradi u kojoj je i rođen. U toj poslednjoj glavi, Ugljenik, Primo Levi je dokazao svoj put i kao čoveka i pisca – polaznu tačku i njen kraj, ali i život koji se tu šćućuri. I ako onda ima Periodnog sistema, nema Aušvica, on je opozvan. Primo Levi (Primo Levi; 1919, Torino, Italija – 1987, Torino, Italija) italijanski pisac jevrejskog porekla, hemičar, pripovedač, esejista, pesnik, antologičar, prevodilac, u čijem bogatom i raznovrsnom stvaralačkom opusu posebno mesto zauzima prvi, memoarsko-dnevnički roman Zar je to čovek (Se questo è un uomo, 1947), autorovo potresno svedočanstvo o jednogodišnjem zatočeništvu u kompleksu Buna Monovice, ogranku Aušvica, i neobičnom spletu okolnosti zahvaljujući kojima je preživeo strahote zloglasnog logora. Pored ovog ostvarenja, jednog od najuticajnijih i najpoznatijih u logorskoj literaturi, ratni deo Levijevog opusa sačinjavaju i romani Primirje (La tregua, 1963), Kad, ako ne sad? (Se non ora, quando?, 1982) i zbirka eseja Potonuli i spaseni (I sommersi e i salvati, 1986). Drugi deo Levijevog stvaralaštva čine zbirke pripovedaka Prirodopisi (Storie naturali, 1966) i Greška u izvođenju (Vizio di forma, 1971), u znaku antropoloških tema koje torinski pisac vešto obrađuje u fikcijskom, naučnofantastičnom i menipejsko-antiutopijskom ključu. Treću, posebnu celinu u Levijevom opusu čine zbirka pripovedaka Periodni sistem (Il sistema periodico, 1975), roman Zvezdasti ključ (La chiave a stella, 1978) i ogledi iz zbirki Tuđi zanat (L’altrui mestiere, 1985) i Pripovetke i eseji (Racconti e saggi, 1986). Holokaust, logori, nacizam, Aušvic, gasne komore, logorologija, koncentracioni kamp, Jevreji… MG20 (K)

FORUM NOVI SAD 1984.GOD MEKI POVEZ 239 STR OCUVANO SA POSVETOM POGLEDAJTE I OSTALE MNOGOBROJNE KNJIGE KOJE PRODAJEM KLIKNITE DA LINK http://www.kupindo.com/pretraga.php?Prodavac=mikce024&Grupa=1 SK 1

POVRATAK IZ GULAGA - Karlo Štajner GLOBUS Zagreb 1985. tvrd povez sa zaštitnim omotom, 350 strana knjiga je dobro očuvana Ц5

MOJE ŽIVOTNO DELO: Maršal Aleksandar M. Vasiljevski Naslov Moje životno delo / Aleksandar M. Vasiljevski ; [preveo s ruskog Božidar Milosavljević] Jedinstveni naslov Delo vseй žizni. srpski jezik Vrsta građe knjiga Ciljna grupa odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.) Jezik srpski Godina 1980 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod, 1980 Fizički opis 763 str., [3] table : ilustr. ; 21 cm. Drugi autori - osoba Milosavljević, Božidar, 1941- = Milosavljević, Božidar, 1941- ISBN (Broš. s omotom) Napomene Prevod dela: Delo vseй žizni Napomene i bibliografske reference uz tekst. Predmetne odrednice Vasiljevski, Aleksandar M., 1895- -- Memoari Drugi svetski rat 1939-1945 -- SSSR Dobro očuvana knjiga. vs