Skolski brod Jadran 1933-2003;Skola pod jedrima/Bosko Antic 139str;ilustr25cm

KOZARA Brod posebne namene Pismo: Ćirilica Broj strana: 112 Broširano izdanje Format: 23 x 21 cm Autor: Darko Stričić Izdavač: Medija centar Odbrana Kozara brod posebne namene Kozara brod posebne namene predstavlja knjiigu Darka Stričića koja govori o vojnom brodu rečne flotile Srbije. On je nabavljen još davne 1961. godine iz Nemačke i zamenio je brod RRM-11 Fruška Gora. Pored toga što je Kozara komandni brod vojske Srbije on se koristi i u protokolarnim dešavanjima, poput vojnih i nacionalnih praznika kao i za prijem zvaničnika iz sveta vojske, državnog i diplomatskog kora. Još jedan od namena Kozare jeste i obuka iz navigacije i brodarstva svih onih koji su deo rečnih jedinica, brodarskih škola i ostalih sličnih vojnih i edukativnih ustanova. Knjiga je NOVA ---------------------------- 1g

Podmornica ratni brod XX stoljeca - Jure J. Zaninovic Knjigs u dobrom stanju, ima potpis bivseg vlasnika

MODELI NAŠIH BRODOVA Urednik - Ante Perić Izdavač - Čuvar Jadrana, Split Godina - 1975 190 strana 21 cm Povez - Tvrd Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: Predgovor Napomena redakcije KAŽIMIR PRIBILOVIĆ, KAPETAN FREGATE - Kroz našu pomoračku prošlost OLIVER FIO - Brod - sinteza tehnike i tehnologije, povijesti, ekonomije dekorativne umjetnosti JOSIP LUETIĆ - O dubrovačkom modelarstvu starih jedrenjaka MIROSLAV ŠTUMBERGER - Dubrovačka nava XVI stoljeća LEO VERLE - Sagitta iz XIII stoljeća LEO VERLE - Hrvatski trgovački brod X stoljeća MILIVOJE MILOŠEVIĆ - Bokeljski šambek JOSIP LUETIĆ - Galijica Dubrovačke republike ANTE MEŠTROVIĆ - Starohrvatski brod XII-XIII stoljeća ANTE MEŠTROVIĆ - Pelig ANTE MEŠTROVIĆ - Trabakul PETAR MARDEŠIĆ - Bracera MIRKO RADOVIĆ - Motorni jedrenjak `Dinka` (bracera) MIRKO RADOVIĆ - Uputstvo za gradnju modela brodova mornarice NOVJ KAŽIMIR PRIBILOVIĆ - PČ-56 `Partizan III` KAŽIMIR PRIBILOVIĆ - NB-3 `Jadran` KAŽIMIR PRIBILOVIĆ - NB-11 `Crvena zvijezda` KAŽIMIR PRIBILOVIĆ - PČ-21 `Miran` KAŽIMIR PRIBILOVIĆ - PČ-22 `Streljko` MARIN ZANINOVIĆ - Lada iz Grapčeve spilje MARIN ZANINOVIĆ - Liburna `Jadran` školski brod JRM Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku.

Kažimir Pribilović : 50 godina školskog broda `Jadran` / Beograd : Mornarički glasnik, 1983 , Fizički opis 95 str. : ilustr. ; 24 cm Pomorska biblioteka ; ǂsv. ǂ34 Школски брод `Јадран` ; Jugoslovenska ratna mornarica ; Поморство -- Југославија Očuvanost 4.

mornarice držanje broda na valovima plovljnje po olujnom moru ronjenje ronilačka oprema plovidba po rekama rečno brodarstvo manevriranje rečnim brodovimapokretljivost broda okretljivost broda kvarovi i udesi na moru održavnje broda dokovanje broda spasavanje čioveka koji je pao u more bojadisanje broda sudar brodova vrste uževlja konopi užetarski radovi snast broda jedrenjak parobrod čamci sidreni urežaji .... spasavanja nasukanih brodova podizanje potonulih brodova

VIII KLASA ŠAOA Škola aktivnih OFICIRA AVIJACIJE.... ALMANAH Osme klase Hajek stjepana ANTON Vinkovci HOČEVAR Ivana Ivan Ljubljana Đorđević Vlastimir Skoplje Jurjević Bože Zvonko Slavonski Brod... Crnković Ivana Slavko Osijek Birin Ivana Nikola Šibenik Alić Vladislava Predrag Beograd Kalić Vase Ivan Beograd Maslać Vladana radiša N.Beograd..... PULA 1.Eskadrila Jak-3 , Jak - 9p.... 1.novembar 1954.-1994. 40 godina na nebu JUGOSLAVIJE PULA,PLESO,Niš,Skoplje...Komandni kadar.....biografije..... Ilustrovana,IZDANJE prvo,1994.god,Beograd,160.strana Knjiga je NOVA..... --------------------------- . ➡️ ➡️ M

RAT NA MORU 1939 – 1945 Džon KRESVEL Vojnoizdavački zavod Vojno delo Beograd, 1954. Tvrd povez, format 20 cm Latinica, 460 strana + mape i skice korice kao na slici, pečat na prvoj strani, ostalo - Dobro očuvano kao na slikama Izvanredna studija o pomorskom ratovanju tokom Drugog svetskog rata. Organizacija i strategija pomorskih snaga, planovi, akcije , bitke itd… tags: DRUGI SVETSKI RAT, MORNARICA Oznake: bismarck, bojni brod, busido, kamikaze, Karl Denic, kriegsmarine, podmornica, razarač norveška sredozemno more japan pacifiku borbe na pacifiku bitke francuska pomorska strategija invazija evrope iskrcavanje na normandiju dan d ...

BUDUĆI RAT - K.Ružeron Izdavac: Vojno delo Beograd Cvrst povez 380 str. Tragovi ostecenja na koricama knjige, tragovi pozutelosti i uprljanosti na rubu knjiznog bloka. Sadrzaj: Predgovor Politicki faktor Strategiski faktor Tehnicki faktor: 1. Raketa 2. Atomski rat 3. Bioloski rat 4. Meteoroloski rat Saobracaj Premestanje stanovnistva Industrijska ekonomija Poljoprivredna ekonomija Kopneni rat: 1. Materijal 2. Utvrdjenja 3. Operacije 4. Gerila Pomorski rat: 1. Bojni brod ili nosac aviona 2. Naoruzanje, zastita, brzina, manevarska sposobnost 3. Pomorski materijal atomskog doba 4. Teretna podmornica 5. Kopno i vazduh protivmora Rat u vazduhu: 1. Materijal 2. Zadaci 3. Aerodromska postrojenja Rat efektiva i rat materijala Objasnjenja

Mornarički tehnički remontni zavod »Sava Kovačević« 1889-1989. Tivat 1989. Tvrd povez, zaštitni omot, bogato ilustrovano, veliki format (30 cm), 143 strane. Knjiga je odlično očuvana. Prilikom velikih manevara austrougarske mornarice 1886. na Jadranu, u Boku je doplovila flota pod komandom admirala fon Šterneka. Tom prilikom admiral se uvjerio u pogodnost i strategijsku važnost Tivta za izgradnju pomorskog arsenala. Kad je komanda mornarice u Beču proučila referat admirala Šterneka, pristupila je kupovini dijela potrebnog zemljišta ... Tako su 1888. počeli pripremni radovi na nivelisanju zemljišta za budući arsenal u Tivtu. Na poziv predsjednika opštine Tivat, Marka Filipova Krstovića, sazvano je Opštinsko vijeće, koje je 24. marta 1889. donijelo odluku da se mornarici za izgradnju arsenala besplatno dodijeli zemljište. Arsenal je odmah zaposlio 60 radnika, a prvi inženjeri bili su Česi, koji su 1889. napravili provizorno pristanište i izgradili prvi navoz. Odmah su podignute i drvene barake za uskladištenje ugljena i ostalog materijala potrebnog mornarici. Zatim je osnovana kovačka radionica, uređeni navozi i sprave za izvlačenje brodova, te krajem 1889. izvučen prvi brod. Zato se 1889. i uzima kao početak rada Arsenala. Do početka prvog svjetskog rata 1914. Arsenal je mnogostruko razvio svoje poslove i potpuno se osamostalio. Početkom 1916. izgrađena je električna centrala i nabavljen plivajući dok iz Trsta. Po slomu Austro-Ugarske Monarhije 1918. Francuzi su preuzeli komandu nad Arsenalom i postavili inženjera Janjičeka za komandanta. U junu 1920. Francuzi su iz Tivta odvukli plivajući dok, koji je bio vlasništvo firme Stablimento tecnico triestino iz Trsta. Dana 4. marta 1921. Arsenal i 12 torpiljera po 200 tona nosivosti predao je francuski kap. b.b. Blank predstavnicima Jugoslovenske ratne mornarice, kap. b.b. Miroslavu Grundu, komandantu III oblasne komande, i kap. b.b. Franji Vučeru, novopostavljenom komandantu Arsenala. Toga dana, u prisustvu cjelokupnog radništva i okolnog stanovništva, uz pucanj topova i sviranje vojne i civilne muzike, prvi put je razvijena naša zastava na zgradi komande Arsenala. Istog dana Tivatski zaliv je napustio i posljednji saveznički brod. Već 1921. počinje modernizovanje Arsenala, koji dobiva mašine na račun reparacija. Arsenal 1923. broji oko 600 radnika. Godine 1924. nabavljen je u Libeku dok od 1.700 tona i proširen je znatan dio radionica. Školske 1921/22. godine otvorena je škola učenika u privredi Mornaričko-zanatlijska škola. Do 1928. školu je završilo 226 zanatlija raznih struka. Dugogodišnji upravitelj te škole bio je Dragutin Najvirt, tehnički kapetan I klase. Godine 1929. u Arsenalu je, pored većeg broja stručnih oficira mornarice, radilo 15 inženjera raznih struka i 10 tehničkih poslovođa. Pozivu KPJ na ustanak odazvao se veliki broj radnika. Za slobodu zemlje, u toku na-rodnooslobodilačke borbe, pao je 121 radnik Zavoda. Poslije oslobođenja Arsenal je potpuno obnovljen od ratnih pustošenja i osposobljen za remont brodova. Mornaričko-industrijska škola počela je sa radom već 1945. Obnovljen i proširen, Arsenal od 1953. nosi ime narodnog heroja Save Kovačevića. Pored remonta vojnih jedinica, Mornaričko-tehnički remontni zavod »Sava Kovačević« bavi se i novogradnjom. Tako je 10. februara 1970. porinut novosagrađeni patrolni brod za potrebe naših graničara. Uporedo sa razvojem naše ratne mornarice razvijao se i Zavod. Spremno je dočekao i uvođenje novih generacija brodova u ratnoj mornarici, i uspješno ih održava. Zavod je opremljen savremenim tehničkim sredstvima i organizovan za izvršenje proizvodnih zadataka. Od 1974. godine, zavisno od slobodnih kapaciteta, Mornaričko-tehnički remontni zavod »Sava Kovačević« veoma uspješno vrši i remont ratnih brodova drugih zemalja. Tako kolektiv Zavoda svojom stručnošću i iskustvom učestvuje u međunarodnoj razmjeni rada, pa i na taj način stiče nova radna iskustva.

Odlicno stanje Autori: Dr. Jovan Vasiljević (kapetan bojnog broda u penziji) i Mr. Berislav Visković (kapetan korvete) Podnaslov: od Salamine do Okinave

RATNE MORNARICE U VOJNIM INTERVENCIJAMA 1967 - 1988 Anton Žabkar kapetan bojnog broda Izdanje mornaričkog glasnika Beograd 1990 , Pomorska biblioteka , mek povez, format 16,5 x 23,5 cm , latinica, ilustrovano, 130 strana vrlo dobro ocuvano ,sadrzaj je cist / (kutija 7)

iz lične kolekcije odlično očuvana knjiga Velike pomorske bitke i operacije kroz istoriju (od Salamine do Okinave) Dr. Jovan Vasiljević (kapetan bojnog broda u penziji) Mr. Berislav Visković (kapetan korvete) Ilustrovane hronike II kolo - knjiga 1 BIGZ, Beograd 1975 354 strane

Retko Kao na slikama Zagreb 1952. Ratni Brodovi i njihova primjena Prikril, Boris Published by Zagreb: Brodgradnje 1952 Prikril, Boris, hrvatski prometni stručnjak (Zagreb, 4. V. 1915 – Rijeka, 29. XII. 1995). Diplomirao je elektrotehniku i strojarstvo na zagrebačkom Tehničkom fakultetu 1941., gdje je doktorirao 1946. Rukovodio je izradbom prvoga petogodišnjega plana razvoj Jugoslavije (1946–48), bio je pomoćnik ministra narodne obrane i upravljao razvojem jugoslavenske brodogradnje (od 1948), u Rijeci je obnašao poslove generalnog inženjera Generalne direkcije brodograđevne industrije (1951–53), bio je savjetnik etiopske vlade za pitanja planiranja i gospodarskoga razvoja (1957–61), regionalni savjetnik za Afriku i šef odsjeka za energetiku Ekonomske komisije UN-a (1961–65), te je rukovodio razvojnim sektorom Luke Rijeka (1970–74). Od 1965. predavao je na Ekonomskom fakultetu u Rijeci, kao redoviti profesor od 1971. Bio je jedan od osnivača riječkoga Fakulteta za pomorstvo i saobraćaj 1978., kojemu je bio dekan do 1982. Znanstveno i stručno bavio se pomorstvom, lukama i integralnim prometom, te je objavio više znanstvenih i stručnih radova, udžbenika i projekata. Poznat je kao ratnopovijesni publicist, te je objavio knjige Pakao Pacifika (1954), Borba za Sredozemlje (1956), Nevidljivi neprijatelj na Atlantiku (1958), Tri tisuće godina pomorskih ratova (I–III, 1985). pomorstvo ratna mornarica brod istorija pomorstva vrste ratnih brodova kroz istoriju

Naslov: Protivpodmornička avijacija Autori: I.M.Sotnikov i N.A.Brusencev Preveo s ruskog: Živan Nikolić, kapetan bojnog broda Izdavač: Vojnoizdavački zavod Beograd Godina izdanja: 1977 Broj strana: 199 Povez: mek Format: 14x20cm Očuvanost: solidna, bez tragova korišćenja ili pisanja, podvlačenja i sl., na naslovnoj strani blagi trag preavijanja gornjeg desnog ćoška K-19*

Nastupilo je doba autonomnog naoružanja. Danas širom planete najmanje trideset država poseduje oružje koje može samostalno da traga za neprijateljskim metama i da ih uništava. Pol Šar, vodeći stručnjak za ratovanje nove generacije, opisuje te i druge sisteme naoružanja visoke tehnologije – od izraelske bespilotne letelice Harpija do američkog robotskog broda Morski lovac, koji lovi podmornice. Autor razmatra pravna i etička pitanja povezana sa primenom ovog oružja, bavi se vojnom istorijom, globalnom politikom i najnovijim naučnim dostignućima kako bi nam pokazao koje su posledice pružanja slobode autonomnom oružju da donosi odluke o životu i smrti. I sam nekadašnji vojnik, Šar tvrdi da moramo prihvatiti tehnologiju tako da rat postane precizniji i humaniji, ali kada je izbor život ili smrt, ne postoji zamena za ljudsko srce. „Izuzetno dostignuće posvećeno budućnosti ratne tehnologije. Veoma čitljivo putovanje kroz svet robota na bojištu i van njega.“ - New York Times Book Review - „Autoritativni i otrežnjujući pogled na automatizovano bojište koje će ubrzo postati osnovna karakteristika vojnog sukoba.“ - Science-

Nova Autor (i): Pol Sar Format: 20x13 cm. Broj strana:460 Izdavač i godina izdanja: Laguna 2020 Mek povez Nastupilo je doba autonomnog naoružanja. Danas širom planete najmanje trideset država poseduje oružje koje može samostalno da traga za neprijateljskim metama i da ih uništava. Pol Šar, vodeći stručnjak za ratovanje nove generacije, opisuje te i druge sisteme naoružanja visoke tehnologije – od izraelske bespilotne letelice Harpija do američkog robotskog broda Morski lovac, koji lovi podmornice. Autor razmatra pravna i etička pitanja povezana sa primenom ovog oružja, bavi se vojnom istorijom, globalnom politikom i najnovijim naučnim dostignućima kako bi nam pokazao koje su posledice pružanja slobode autonomnom oružju da donosi odluke o životu i smrti. I sam nekadašnji vojnik, Šar tvrdi da moramo prihvatiti tehnologiju tako da rat postane precizniji i humaniji, ali kada je izbor život ili smrt, ne postoji zamena za ljudsko srce. „Izuzetno dostignuće posvećeno budućnosti ratne tehnologije. Veoma čitljivo putovanje kroz svet robota na bojištu i van njega.“

VOJSKA BEZ VOJNIKA Pol Šar Nastupilo je doba autonomnog naoružanja. Danas širom planete najmanje trideset država poseduje oružje koje može samostalno da traga za neprijateljskim metama i da ih uništava. Pol Šar, vodeći stručnjak za ratovanje nove generacije, opisuje te i druge sisteme naoružanja visoke tehnologije – od izraelske bespilotne letelice Harpija do američkog robotskog broda Morski lovac, koji lovi podmornice. Autor razmatra pravna i etička pitanja povezana sa primenom ovog oružja, bavi se vojnom istorijom, globalnom politikom i najnovijim naučnim dostignućima kako bi nam pokazao koje su posledice pružanja slobode autonomnom oružju da donosi odluke o životu i smrti. I sam nekadašnji vojnik, Šar tvrdi da moramo prihvatiti tehnologiju tako da rat postane precizniji i humaniji, ali kada je izbor život ili smrt, ne postoji zamena za ljudsko srce. „Izuzetno dostignuće posvećeno budućnosti ratne tehnologije. Veoma čitljivo putovanje kroz svet robota na bojištu i van njega.“ New York Times Book Review „Autoritativni i otrežnjujući pogled na automatizovano bojište koje će ubrzo postati osnovna karakteristika vojnog sukoba.“ Format: 13x20 cm Broj strana: 460 Pismo: Latinica Povez: Mek Godina izdanja: 22. april 2020. K. D. S. POL. 2 . 1.

Interno Retko u ponudi Podvučeno na par mesta inače lepo očuvano Jugoslovenska narodna armija (JNA; mkd. Југословенска народна армија (ЈНА), hrv. Jugoslavenska narodna armija (JNA), sloven. Jugoslovanska ljudska armada (JLA)) je bila glavna oružana sila Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije od 1945. do 1992. godine. Nastala je 1. marta 1945. godine reorganizacijom Narodnooslobodilačke vojske i partizanskih odreda Jugoslavije (NOV i POJ) u Jugoslovensku armiju (JA). Godine 1951. ime joj je promenjeno u Jugoslovenska narodna armija i to ime je nosila sve do raspada SFRJ, kada je 20. maja 1992. godine reorganizovana i preimenovana u Vojsku Jugoslavije. Do 1980. godine Vrhovni komandant JNA je bio maršal Jugoslavije Josip Broz Tito, a posle njegove smrti tu funkciju je preuzelo Predsedništvo SFRJ, odnosno predsednik Predsedništva. Istorija[uredi | uredi izvor] Osnivanje JNA[uredi | uredi izvor] Jugoslovenska narodna armija nastala je 1. marta 1945. godine, kada su odlukom Vrhovnog komandanta NOV i POJ Maršala Jugoslavije Josipa Broza Tita Narodnooslobodilačka vojska i partizanski odredi Jugoslavije reorganizovani i preimenovani u Jugoslovensku armiju (skraćeno JA) (mkd. Југословенска армија — ЈА; sloven. Jugoslovanska armada — JA). Ona je tada predstavljala oružanu snagu Demokratske Federativne Jugoslavije, a 29. novembra 1945. godine posle proglašenja Federativne Narodne Republike Jugoslavije postala je oružana sila FNRJ. Stvaranje ove oružne sile teklo je postepeno tokom Narodnooslobodilačke borbe, od 1941. do 1945. godine. U toku leta 1941. godine formirani su prvi partizanski odredi, a 21. decembra 1941. godine i prva partizanska brigada — Prva proleterska udarna brigada. Januara 1942. godine pored dotadašnjih partizanskih odreda, u okviru Narodnooslobodilačkog pokreta Jugoslavije stvorena je i Dobrovoljačka vojska. Novembra 1942. godine od Dobrovoljačke vojske i partizanskih odreda je formirana Narodnooslobodilačka vojska Jugoslavije, koja je predstavljala legitimnu oružanu silu Narodnooslobodilačkog pokreta. Ova vojska je tek leta 1943. godine, posle dvogodišnje borbe, bila priznata od Saveznika i postala deo Antifašističke koalicije. U početku, ona je u svom sastavu imala samo kopnenu vojsku (uglavnom pešadiju), dok su ostali vidovi vojske kasnije razvijali. Naoružanje kojim je raspolagala je uglavnom bilo raznoliko — deo od stare jugoslovenske kraljevske vojske i deo zarobljen od nemačko-italijanskih i mađarsko-bugarskih okupatora. U stvaranju i naoružavanju vojske veliku ulogu su imali Saveznici — Englezi u stvaranju vazduhoplovnih jedinica i Sovjeti u stvaranju oklopnih i tenkovskih jedinica. Na kraju Drugog svetskog rata Narodnooslobodilačka vojska, odnosno Jugoslovenska armija imala je u svom sastavu 800.000 boraca. Na desetogodišnjicu formiranja Prve proleterske udarne brigade, decembra 1951. godine Jugoslovenska armija je preimenovana u Jugoslovensku narodnu armiju. Ukidanje[uredi | uredi izvor] Jugoslovenska narodna armija je zvanično nestala 20. maja 1992. godine proglašenjem Vojske Jugoslavije kao oružane sile Savezne Republike Jugoslavije. Od jedinica Jugoslovenske narodne armije koji su ostali u Bosni i Hercegovini nastala je Vojska Republike Srpske, a od jedinica u Hrvatskoj Srpska Vojska Krajine. Organizacija[uredi | uredi izvor] Šlem M59 sa oznakom JNA (levo) i VRS (desno) JNA se sastojala od vidova, rodova i službi. Vidovi su bili: kopnena vojska, ratno vazduhoplovstvo i protivvazdušna odbrana i ratna mornarica. Rodovi su bili: pešadija, artiljerija, artiljerijski-raketne jedinice protivvazdušne odbrane (u sva tri vida JNA), oklopne jedinice, inženjerija, ABH odbrana, veza i granične jedinice. Službe u JNA bile su: tehnička služba, građevinska služba, intendantska služba, saobraćajna služba, vazduhoplovno-tehnička služba, organi bezbednosti i vojna policija, sanitetska služba, veterinarska služba, finansijska služba, administrativna služba, pravna služba, geodetska služba, muzička služba i informatika u OS. Krajem 80-ih godina VOJIN (Vazdušno osmatranje, javljanje i navođenje) postao je rod vojske. Vojna obaveza u JNA bila je opšta. Sastojala se od regrutne obaveze, obaveze služenja vojnog roka, i služenja u rezervnom sastavu. U socijalističkoj Jugoslaviji postojao je sistem opštenarodne odbrane i društvene samozaštite, pa je tako JNA bila „zajednička oružana sila svih naroda i narodnosti i svih radnih ljudi i građana SFRJ”. Pripadnikom oružanih snaga smatrao se svaki građanin „koji sa oružjem u ruci učestvuje u otporu protiv napadača”. Služenje vojnog roka u JNA trajalo je godinu dana. Kopnena vojska[uredi | uredi izvor] Glavni članak: Kopnena vojska JNA Kopnena vojska (KoV) je po brojnosti bila najveći vid JNA. Imala je oko 140.000 aktivnih vojnika (uključujući 90.000 regruta), a mogla je u ratnim okolnostima da mobilizuje preko milion rezervista. Rezervne snage su bile organizovane po republičkim linijama u snage Teritorijalne odbrane i u ratnim prilikama bile bi potčinjene Vrhovnoj komandi JNA kao integralni deo odbrambenog sistema. Teritorijalnu odbranu činili su bivši regruti koji su povremeno pozivani na vojne vežbe. Tenkovske i oklopne brigade[uredi | uredi izvor] Tenkovske brigade JNA su se sastojale iz dva ili tri bataljona. Koristile su oko 1000 sovjetskih tenkova T-54 i T-55, 70 sovjetskih T-72, oko 450 jugoslovenskih M-84 i nekoliko američkih M-47 tenkova. Tenkovske jedinice su bile najzastareliji deo JNA. Tenkovi T-54/T-55 su bili glavni tenkovi tokom 1960-ih. Domaći tenkovi M-84 (poboljšane verzije sovjetskih tenkova T-72 izrađivani pod licencom u Jugoslaviji) su isporučeni JNA krajem 1970-ih i 1980-ih. JNA je takođe imala rezerve starih sovjetskih T-34-85 i američkih Šerman tenkova iz Drugog svetskog rata. JNA je imala više od 400 borbenih vozila pešadije M80, 500 vozila BVP M-80A i 300 oklopnih transportera koji su se proizvodili u Jugoslaviji. Pešadija je koristila više od 200 sovjetskih oklopnih transportera BTR-152, BTR-40 i BTR-50 koji su kupljeni tokom 1960-ih i 1970-ih. Imala je i 100 M-3A1 poluguseničara koji su proizvedeni u Sjedinjenim Državama i mali broj novih rumunskih TAB-72 (varijanta BTR-60) oklopnih transportera. Oklopna vozila za izviđanje su brojala nekoliko starijih sovjetskih BTR-40, novih BRDM-2 i BTR-60 modela i domaća BOV i M-8 vozila. Artiljerijske jedinice[uredi | uredi izvor] Artiljerija JNA je bila opremljena sovjetskim, američkim i domaćim sistemima. Od artiljerije sovjetskog porekla u JNA nalazilo se približno 1000 vučenih haubica kalibra 122 mm, topovi kalibra 130 mm, haubice/topovi od 152 mm i haubice kalibra 155 mm. U artiljerijskim baterijama nalazilo se oko 700 starijih američkih vučenih topova od 105 i 155 mm i domaći modeli M-65. Vučena artiljerija je bila vrlo važna za operacije u planinskim krajevima Jugoslavije. Artiljerija je koristila sovjetske samohodne topove od 100 mm i 122 mm i jugoslovenske samohodne topove M-7 od 105 mm, kao i preko 6.000 minobacača od 82 i 120 mm, uključujući i minobacače montirane na varijantu M-60PB standardnog oklopnog transportera. Artiljerija JNA je koristila nekoliko raketnih sistema uključujući 160 YMRL-32 i M-63 višecevnih bacača raketa. Arsenal JNA je uključivao četiri lansera nevođenih sovjetskih raketa zemlja-zemlja FROG-7 dometa 100 km. Prvi ovakav sistem je instaliran 1967. Protiv-tenkovske jedinice[uredi | uredi izvor] Protiv-tenkovske jedinice JNA su koristile vučene protiv-tenkovske topove, bestrzajne cevi i sovjetske protiv-tenkovske vođene rakete. Od protiv-tenkovskih topova koristili su se modeli od 75, 90 i 100 mm. Bestrzajne cevi su se izrađivale u Jugoslaviji i koristili su se modeli od 57, 82 i 105 mm. Cevi od 82 mm mogle su se montirati na oklopne transportere M-60PB. Protiv-tenkovske vođene rakete AT-1 i AT-3 su bili sovjetske proizvodnje. Korišćene su i protiv tenkova i pešadije, ali zbog ranije proizvodnje efikasnost protiv naprednijih oklopnih jedinica je bila nesigurna. Vozilo BOV-1 se moglo opremiti sa 6 AT-3 lansera kako bi služilo kao izuzetno pokretna protiv-tenkovska platforma. Protiv-vazdušna odbrana[uredi | uredi izvor] Veće jedinice JNA su imale značajnu protiv-vazdušnu pratnju, čiji je cilj bio da štiti velike koncentracije vojske od neprijateljskih vazdušnih napada. Kopnena vojska je imala četiri baterija sa raketama zemlja-vazduh i 11 pukova protiv-avionske artiljerije. Raketne jedinice su koristile sovjetske rakete SA-6, SA-7, SA-9, SA-13, SA-14 i SA-16. Sistemi kratkog dometa su takođe korišćeni u pešadiji. Protiv-avionska artiljerija je koristila preko 5000 sistema. Od samohodnih proti-avionski topova korišćeni su sovjetski dvostruki sistemi ZSU-57-2 od 57 mm i domaći trostruki sistemi BOV-3 od 20 mm i dvostruki BOV-30 od 30 mm. Veliki broj vučene protiv-avionske artiljerije je takođe bio u arsenalu JNA, domaćeg i stranog porekla. Priobalska artiljerija[uredi | uredi izvor] Priobalska artiljerija je koristila i rakete zemlja-zemlja i topove. Koristila je sisteme SS-C-3 projektovane u Sovjetskom Savezu, i protiv-brodske rakete Brom koje su se montirale na kamione. Jugoslovenska ratna mornarica[uredi | uredi izvor] Glavni članak: Jugoslovenska ratna mornarica Jugoslovenska ratna mornarica (skraćeno JRM), bila je vid JNA čija je svrha bila da štiti suverenitet i teritorijalni integritet SFRJ samostalno i u saradnji s ostalim vidovima i rodovima oružanih snaga SFRJ na Jadranu, plovnim rekama i jezerima. Njezini osnovni zadaci bili su odbrana obale, ostrva i obalnog mora, plovnih reka i jezera, podrška snagama kopnene vojske i teritorijalne odbrane u borbenim dejstvovanjima duž obalnog pojasa i rečnih tokova, održavanje prevlasti u vlastitom obalnom moru i sprečavanje agresora da je uspostavi na Jadranu. Prestala je da postoji 1992. godine, ukidanjem SFRJ, odnosno proglašenjem Savezne Republike Jugoslavije. Srbija i Crna Gora su uspostavile Ratnu mornaricu SRJ, dok je Hrvatska zadržala samo manji deo plovila i na osnovu toga formirala Hrvatsku ratnu mornaricu. Školski brod Jadran Školski brod Jadran VPBR Split (od 1990. Beograd) VPBR Split (od 1990. Beograd) Ratno vazduhoplovstvo i protivvazdušna odbrana[uredi | uredi izvor] Glavni članak: Ratno vazduhoplovstvo i protivvazdušna odbrana JNA Ratno vazduhoplovstvo i protivvazdušna odbrana (skraćeno RViPVO), bilo je jedan od tri vida JNA, namenjeno za zaštitu i prevlast u vazdušnom prostoru, kao i za podršku kopnenim i ukupnim oružanim snagama SFRJ. Formalno je osnovano 21. maja 1942. godine, u toku Narodnooslobodilačke borbe, a sa raspadom Jugoslavije, nestalo je u izvornom obliku i transformisalo se u nova, 1992. godine, po novostvorenim državama. U periodu 1945—1992. godine, Ratno vazduhoplovstvo i protivvazdušna odbrana (RViPVO) razvijalo se u skladu sa konceptom razvoja JNA, u duhu savremene vazduhoplove naučne misli i tehnološkog razvoja u svetu. Istovremeno, razvijani su i usavršavani vlastiti kadar, visoko školstvo i doktrina primene RViPVO u savremenim uslovima. Oslonac na vlastite snage je imao prioritet, te su realizovani rezultati u razvoju snažnog RViPVO, sa jakom sopstvenom tehnološkom bazom, o čemu svedoči i izvoz oko 200 primeraka vojnih aviona iz vlastitog razvoja i proizvodnje. U toku Drugog svetskog rata, glavni zadatak RV, bio je borba protiv okupatora i njihovih saradnika, za oslobođenje zemlje i za uspostavljanje društvenog poretka, projektovanog od Komunističke partije Jugoslavije. Neposredno po završetku rata, zadaci su se sveli na očuvanje uspostavljenog poretka i zaštitu od inostrane intervencije. Činovi[uredi | uredi izvor] Glavni članak: Činovi u Oružanim snagama SFRJ U JNA su postojali sledeći činovi i delili su se na: činove vojnika, mornara i pitomaca srednjih vojnih škola: razvodnik, desetar i mlađi vodnik činove pitomaca škola za rezervne oficire: razvodnik, desetar, mlađi vodnik i vodnik činove pitomaca škola za aktivne oficire: razvodnik, desetar, mlađi vodnik, vodnik i vodnik prve klase činove podoficira: vodnik, vodnik prve klase, stariji vodnik, stariji vodnik prve klase, zastavnik i zastavnik prve klase činove oficira: potporučnik, poručnik / poručnik korvete, kapetan / poručnik fregate, kapetan prve klase / poručnik bojnog broda, major / kapetan korvete, potpukovnik / kapetan fregate, pukovnik / kapetan bojnog broda činove generala i admirala: general-major / kontraadmiral, general-potpukovnik / viceadmiral, general-pukovnik / admiral, general armije / admiral flote i general I pre raspada Jugoslavije neki od činova se nisu upotrebljavali to su: General (uveden 1955. a ukinut 1974, predviđen kao najviši čin koji bi bio dodeljivan zameniku vrhovnog komandanta ali niko nije bio unapređen u ovaj čin, jedina osoba koja je predlagana za unapređenje u ovaj čin je bio Ivan Gošnjak dok je bio na funkciji zamenika vrhovnog komandanta Oružanih snaga SFRJ.) Maršal Jugoslavije (predstavljao zvanje a tretiran kao najviši vojni čin i pripadao samo Josipu Brozu Titu, prestao da važi 1980) Primeran vojnik[uredi | uredi izvor] U JNA se dodeljivala diploma `primernim vojnicima`, tj. onima koji su se tokom služenja vojnog roka značajno istakli u razvijanju drugarstva,bratstva i jedinstva, i savladavanju vojne obuke. Ordeni i medalje SFRJ Uniforme pripadnika Jugoslovenske narodne armije[uredi | uredi izvor] Uniforme vojnika, podoficira i oficira JNA. Značajni datumi (praznici) Jugoslovenske narodne armije[1][uredi | uredi izvor] Glavni članak: Praznici u SFRJ 22. decembar — Dan JNA Dani vidova JNA[uredi | uredi izvor] 22. decembar — Dan KoV 21. maj — Dan RViPVO; 10. septembar — Dan RM, pomorstva i rečnog brodarstva SFRJ; Dani rodova JNA[uredi | uredi izvor] 7. mart — Dan roda inžinjerije; 21. maj — Dan roda avijacije; 10. septembar — Dan pomorstva; 22. decembar — Dan roda pešadije; 10. novembar — Dan roda Artiljerijsko-raketnih jedinica PVO; 26. septembar — Dan roda veze; 7. oktobar — Dan roda artiljerije; 20. jul — Dan roda ABHO; 16. jul — Dan roda oklopno-mehanizovanih jedinica; 15. avgust — Dan graničnih jedinica; Ukidanje[uredi | uredi izvor] JNA je zvanično nestala 20. maja 1992. godine proglašenjem Vojske Jugoslavije kao oružane sile Savezne Republike Jugoslavije. Tags: Vojna sanitetska oprema literatura vojne knjige militarija

U teško vreme Tenkovi su okrenuli na Zapad Pred nama je Berlin Beograd 1963. / 1965. / 1967. Tvrd povez, 400 + 438 + 474 strane. Napomena: iskrzane ivice korica; na predlistu knjiga potpis prethodnog vlasnika; knjige su veoma dobro očuvane. R12 U TEŠKO VREME Pisana memoarski, vrlo zanimljivo, knjiga obuhvata događaje od početka rata na istočnom frontu pa do jula 1942. godine. O kakvom je periodu reč kazuje i sam naslov dela »U teško vreme«. Autora je rat zatekao na dužnosti pomoćnika komandanta 8. mehanizovanog korpusa za moralno-političko vaspitanje. Korpus je bio rasfoređen na samoj granici u rejonu jugozapadno od Lavova i već prvog dana rata stupio je u borbu sa Nemcima. Prva poglavlja su posvećena dejstvima tog korpusa, delima i ponašanju njegovih starešina i vojnika prilikom odstupanja na istok. Zatim se na interesantan način opisuje napad na Dubno, koji je izvela operativna grupa, obrazovana od korpusnihs jedinica, jačine jedne ojačane mehanizovane divizije, pod komandom Popelja. Sticajem okolnosti veći deo grupe se zatiče u pozadini neprijatelja. Od njega se formira odred za čije ljudstvo nastaju izuzetno teški dani. Odred preduzima dug i naporan marš kroz pošumljene i močvarne predele, vršeći niz napada i diverzantskih poduhvata u neprijateljskoj pozadini da bi se probio iz okruženja i spojio sa sovjetskim snagama na frontu, što mu posle dugih izvanredno teških napora i uspeva. Svoja izlaganja pisac završava opisom doživljaja iz borbi na Dnjepru, oko Poltave i Harkova i pri odstupanju u pravcu Staljingrada. TENKOVI SU OKRENULI NA ZAPAD Ova knjiga je drugi deo piščeve trilogije. U njoj su obuhvaćena sećanja na borbena dejstva jedinica 1. gardijske tenkovske armije u periodu od kraja 1942. do proleća 1944. godine u kojem je Crvena armija, zaustavivši nadiranje neprijatelja, prešla u ofanzivu i uspešno nastupala prema zapadu. Autor, kao član Vojnog saveta 1. gardijske tenkovske armije, govori o njenim dejstvima u sastavu 1. ukrajinskog fronta, povezujući ih sa ostalim operacijama Crvene armije na istočnom frontu. Naročito su interesantna njegova izlaganja o poznatoj kurskoj bici, u kojoj je ta armija odigrala veoma važnu ulogu, o borbama na Dnjepru, u Prikarpatskoj oblasti, na r. Sanu. Svoja zanimljiva sećanja, sa slikovitim prikazivanjem pojedinih ličnosti i mnoštvom poučnih crtica iz borbi i primera hrabrosti, požrtvovanja i istrajnosti boraca i starešina, pisac završava izbijanjem jedinica 1. gardijske tenkovske armije na granicu s Poljskom u rejon Dubno—Brodi, gde je u početku rata, kao komandant odreda vodio žestoke borbe u okruženju. PRED NAMA JE BERLIN Ovo je završni deo piščeve trilogije. U ovoj knjizi su opisana dejstva 1. gardijske tenkovske armije od izbijanja na granicu Poljske do Visle, borbe pri prelasku ove velike reke, izbijanje na teritoriju Nemačke, borbe na pralazima Berlina i u samom Berlinu.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Tanks and other A.F.V.s of the Blitzkrieg Era 1939 to 1941 B.T. White Illustrated by John Wood Tenk je oklopno vojno vozilo na gusjenicama koje služi za potporu pješaštvu ili djeluje samostalno. Ima glavni top velikog kalibra koji se nalazi na pokretnoj kupoli i dodatne strojnice. Svojim oklopom štiti posadu, a ima mogućnost kretanja po teškim terenima. Glavno je strateško i taktičko oružje u kopnenoj vojsci.[1] Kao vojno sredstvo, tenk se prvo pojavio u Prvom svjetskom ratu kao inovacija britanske vojske i poslužio je u razbijanju rovovskog ratovanja. U 2. svjetskom ratu, tenk je napravio preporod u ratovanju, i skupa sa zrakoplovstvom stvorili su okosnicu vojnog djelovanja u vojnoj doktrini munjevitog ratovanja (njem. Blitzkrieg) kojeg su usavršili i primjenjivali Nijemci, iako su teoretske osnove postavili Englezi po završetku Prvog svjetskog rata. Prapovijest tenka Problem napredovanja u napadu je star koliko i sam rat. Ideja o korištenju nekakve pokretne građevine koja bi zaštitila vojsku seže u davnu prapovijest. Grci su imali goleme opsadne kule, Asirci su izumili pokretnu zapreku za strijelce i stari kinezi su imali napravu za zaštitu vojnika na bojištu. Rimsko carstvo je imalo pokretnu konstrukciju na kotačima koja je na vrhu imala katapult. Htjela se napraviti građevina koja bi zaštitila vojsku od neprijateljskih strijela i topova i razbila kamene bedeme utvrda. Leonardo da Vinci je još u 15. vijeku konstruirao borbeno vozilo na kotačima pokretano uz pomoć ljudske snage. Prvi svjetski rat Tenk je prvi puta detaljno opisao Herbert George Wells koji u svojoj priči `The Land Ironclads` spominje oklopljeno vozilo koje bi se koristilo u budućim ratovima kako bi probilo neprijateljsku linij. U priči, vozilo se moglo kretat preko svih terena, a bilo je naoružano topom i strojnicama. Uz priču, napravljena je i skica tog vozila. Priča je objavljena u Strand Magazine prosincu 1903. godine. Iste godine Levavasseurov projekt radi skicu oklopnog vozila na gusjenicama, dok se osam godina kasnije, 1911. pojavljuju dva prijedloga, austrijskog inženjera Günthera Burstyna i australskog civilnog inženjera Lancelot de Molea, al oba prijedloga su odbačena. Dizajn Günthera Burstyna bio je veoma sličan današnjem izgledu tenkova. Vozilo je imalo samo jedan top, koji je bio ugrađen u rotirajuću kupolu, ali nije mogao dizajnirati gusjenice koje bi nosile tako teško vozilo i postizalo prihvatljive brzine. Svoj ideju `kopnenog broda` je predstavio Vojnom tehničkom zavodu u Beču, gdje su prijedlog odbili. Otprilike u isto vrijeme, Lancelot de Mole je dizajnirao svoje `oklopno gusjenično vozilo` i poslao svoje skice Britanskom vojnom kabinetu. Njegova ideja je odbačena, ali nakon Prvog svjetskog rata je nagrađen sa 965 funta i 1920. odlikovan Odlikovanjem britanskog carstva. Tenk se prvi put pojavio u Velikoj britaniji, a kasnije i u Francuskoj i Njemačkoj. Pukovnik E. Sviton je 1914. godine dao ideju o izgradnji stroja na gusjenicama koji će se kretati preko rovova i probijati neprijateljsku liniju, a svojim oklopom bi štitio posadu i topom uništavao neprijatelja. General J. French je prihvatio ideju i postavio zahtjeve za proizvodnju oklopnog gusjeničkog traktora naoružanog strojnicama koji bi mogao prelaziti preko rova širine 1 metar. Proizvodio se u tvornici traktora Fosters of Lincon. Prvo je 1915. napravljen prototip koji je osnovan na podvozju američkog traktora Holt koji je nazvan Mali Vili (Little Willie). Već slijedeće godine napravljen je 28 tona teški prototip tenka nazvan Majka (Mother), a vozilo je nazvano tank (cisterna).[2] Dobio je oznaku Mark 1 i ušao je u serijsku proizvodnju. To je bio prvi tenk. Imao je oblik romboida i bio je naoružan s dva topa 57 mm na bokovima i s četiri strojnice. Bio je dugačak 8 metara, širok 4,2, a visok 2,2 metra. Pokretao ga je benzinski motor od 105 KS. Prva uporaba bila je protiv Nijemaca na rijeci Somi 15.11. 1916. godine.[3] Napravljene su poboljšane inačice Mark II (1917.) i Mark III i Mark IV (1918.). Nemci su vrlo brzo razvili svoj tenk A7V[4], koji je također napravljen na podvozju traktora Holt i proizveden je u samo 15 primjeraka. Na fronti su se pojavili 1918. Istovremeno s Nemcima i Francuska je razvila svoje tenkove Schneider, St. Chamond i Renault koji su isto napravljeni na podvozju traktora Holt. Francuzi su prvi uveli tenk sa rotirajućom (360o) kupolom 1917. godine, nazvanog Renault FT-17 laki tenk, u čiju je kupolu ugrađen top. Prva tenkovska bitka dogodila se 24.4. 1918. u Villers-Bretonneux, Francuska, gdje su se tri Mark IV tenka borili protiv tri nemačka A7V tenka. Iako su britanski Mark tenkovi možda preokrenuli tijek rata, prve tenkove obilježili su mehanički problemi, loša pokretljivost i nestabilnost. No, svima je bilo jasno da će tenk igrati važnu ulogu u budućim ratovima. Nemačka strana je naučila lekciju i u Drugi svjetski rat će ući sa najjačim oklopnim snagama.....

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Od rođenja tenka do bespilotnih vozila i tenkova budućnosti, The Tank Book nudi zaista konačan pogled na preko 400 različitih tenkova, proizvedenih u saradnji sa Muzejom tenkova. Pogledajte izbliza britanske, američke, ruske i francuske tenkove, upoznajte ključne dizajnere kao što su Mihail Koškin i ser Vilijam Triton i shvatite složene mehanizme iza takvih vozila kao što su Centurion, Hellcat, SV Scout i T-14 Armata. Neverovatne fotografske ture vode vas u razne tenkove, stavljajući vas u sedište nekih od najstrašnijih vozila koja su ikada išla u bitku u Drugom svetskom ratu, Hladnom ratu i dalje. Savršena za svakoga ko se interesuje za vojnu istoriju, The Tank Book je vrhunski vodič za tenkove i njihovu jedinstvenu prošlost. Tenk je oklopno vojno vozilo na gusjenicama koje služi za potporu pješaštvu ili djeluje samostalno. Ima glavni top velikog kalibra koji se nalazi na pokretnoj kupoli i dodatne strojnice. Svojim oklopom štiti posadu, a ima mogućnost kretanja po teškim terenima. Glavno je strateško i taktičko oružje u kopnenoj vojsci.[1] Kao vojno sredstvo, tenk se prvo pojavio u Prvom svjetskom ratu kao inovacija britanske vojske i poslužio je u razbijanju rovovskog ratovanja. U 2. svjetskom ratu, tenk je napravio preporod u ratovanju, i skupa sa zrakoplovstvom stvorili su okosnicu vojnog djelovanja u vojnoj doktrini munjevitog ratovanja (njem. Blitzkrieg) kojeg su usavršili i primjenjivali Nijemci, iako su teoretske osnove postavili Englezi po završetku Prvog svjetskog rata. Prapovijest tenka Problem napredovanja u napadu je star koliko i sam rat. Ideja o korištenju nekakve pokretne građevine koja bi zaštitila vojsku seže u davnu prapovijest. Grci su imali goleme opsadne kule, Asirci su izumili pokretnu zapreku za strijelce i stari kinezi su imali napravu za zaštitu vojnika na bojištu. Rimsko carstvo je imalo pokretnu konstrukciju na kotačima koja je na vrhu imala katapult. Htjela se napraviti građevina koja bi zaštitila vojsku od neprijateljskih strijela i topova i razbila kamene bedeme utvrda. Leonardo da Vinci je još u 15. vijeku konstruirao borbeno vozilo na kotačima pokretano uz pomoć ljudske snage. Prvi svjetski rat Tenk je prvi puta detaljno opisao Herbert George Wells koji u svojoj priči `The Land Ironclads` spominje oklopljeno vozilo koje bi se koristilo u budućim ratovima kako bi probilo neprijateljsku linij. U priči, vozilo se moglo kretat preko svih terena, a bilo je naoružano topom i strojnicama. Uz priču, napravljena je i skica tog vozila. Priča je objavljena u Strand Magazine prosincu 1903. godine. Iste godine Levavasseurov projekt radi skicu oklopnog vozila na gusjenicama, dok se osam godina kasnije, 1911. pojavljuju dva prijedloga, austrijskog inženjera Günthera Burstyna i australskog civilnog inženjera Lancelot de Molea, al oba prijedloga su odbačena. Dizajn Günthera Burstyna bio je veoma sličan današnjem izgledu tenkova. Vozilo je imalo samo jedan top, koji je bio ugrađen u rotirajuću kupolu, ali nije mogao dizajnirati gusjenice koje bi nosile tako teško vozilo i postizalo prihvatljive brzine. Svoj ideju `kopnenog broda` je predstavio Vojnom tehničkom zavodu u Beču, gdje su prijedlog odbili. Otprilike u isto vrijeme, Lancelot de Mole je dizajnirao svoje `oklopno gusjenično vozilo` i poslao svoje skice Britanskom vojnom kabinetu. Njegova ideja je odbačena, ali nakon Prvog svjetskog rata je nagrađen sa 965 funta i 1920. odlikovan Odlikovanjem britanskog carstva. Tenk se prvi put pojavio u Velikoj britaniji, a kasnije i u Francuskoj i Njemačkoj. Pukovnik E. Sviton je 1914. godine dao ideju o izgradnji stroja na gusjenicama koji će se kretati preko rovova i probijati neprijateljsku liniju, a svojim oklopom bi štitio posadu i topom uništavao neprijatelja. General J. French je prihvatio ideju i postavio zahtjeve za proizvodnju oklopnog gusjeničkog traktora naoružanog strojnicama koji bi mogao prelaziti preko rova širine 1 metar. Proizvodio se u tvornici traktora Fosters of Lincon. Prvo je 1915. napravljen prototip koji je osnovan na podvozju američkog traktora Holt koji je nazvan Mali Vili (Little Willie). Već slijedeće godine napravljen je 28 tona teški prototip tenka nazvan Majka (Mother), a vozilo je nazvano tank (cisterna).[2] Dobio je oznaku Mark 1 i ušao je u serijsku proizvodnju. To je bio prvi tenk. Imao je oblik romboida i bio je naoružan s dva topa 57 mm na bokovima i s četiri strojnice. Bio je dugačak 8 metara, širok 4,2, a visok 2,2 metra. Pokretao ga je benzinski motor od 105 KS. Prva uporaba bila je protiv Nijemaca na rijeci Somi 15.11. 1916. godine.[3] Napravljene su poboljšane inačice Mark II (1917.) i Mark III i Mark IV (1918.). Nemci su vrlo brzo razvili svoj tenk A7V[4], koji je također napravljen na podvozju traktora Holt i proizveden je u samo 15 primjeraka. Na fronti su se pojavili 1918. Istovremeno s Nemcima i Francuska je razvila svoje tenkove Schneider, St. Chamond i Renault koji su isto napravljeni na podvozju traktora Holt. Francuzi su prvi uveli tenk sa rotirajućom (360o) kupolom 1917. godine, nazvanog Renault FT-17 laki tenk, u čiju je kupolu ugrađen top. Prva tenkovska bitka dogodila se 24.4. 1918. u Villers-Bretonneux, Francuska, gdje su se tri Mark IV tenka borili protiv tri nemačka A7V tenka. Iako su britanski Mark tenkovi možda preokrenuli tijek rata, prve tenkove obilježili su mehanički problemi, loša pokretljivost i nestabilnost. No, svima je bilo jasno da će tenk igrati važnu ulogu u budućim ratovima. Nemačka strana je naučila lekciju i u Drugi svjetski rat će ući sa najjačim oklopnim snagama. Razdoblje između dva rata U razdoblju između Prvog svjetskog i Drugog svjetskog rata nastavio se daljnji razvoj tenkova. Počinju se javljati prve vojne pretpostavke od djelovanju tenkova bez potrebe za pješaštvom. Tu teoriju su podržavali oficiri kao Heinz Guderian u nemačkoj, Percy Hobart u britaniji, Adna R. Chaffee, Jr., u SAD-u, Charles de Gaulle u francuskoj i Mihail Tuhačevski u SSSR-u. Svi su došli do sličnog zaključka, ali u Drugom svetskom ratu njemačka je prva uspela teoriju izvesti i u praksi. Prvi puta je djelovanje tenkovskih jedinica, teškog topništva i jake avijacije spojeno u jednu taktiku - Blitzkrieg. Tijekom ovog razdoblja počinju se razvijati i kvalitetniji i jači tenkovi koji su imali veću pouzdanost od svojih prethodnika u Prvom svjetskom ratu. Počinju se proizvoditi tenkovi kao sovjetski T-26, njemački Panzer I i Panzer II, francuski Reunalt R 35, a u proizvodnju i razvoj tenkova su se uključile SAD, Japan i Italija. Tenkovi su dobili konačnu koncepciju, koja se do danas nije promijenila. Tenkovi su bili na gusjenicama, sastojali su se od tijela, okretne kupole i topa koje je montiran u kupolu. Dodane su i suspregnute strojnice. Oklop prednjeg dijela je bio deblji od stražnjeg. Nemačka je svoje tenkove registrirala kao traktore, jer po odredbama Versajskog poretka nakon kapitulaciju u Prvom svjetskom ratu nametnutih od strane pobjednika Antante nije smijela imati oklopne snage, a broj vojnika je bio ograničen. Nemačka, Italija i Sovjetski Savez su eksperimentirali sa teškim tenkovima i taktikama tijekom Španjolskog građanskog rata. Njemačka i Italija su opskrbljivali Nacionaliste sa vojnom opremom, dok je Sovjetski savez bio na strani Republikanaca. Španjolski građanski rat bio je kao vojni poligon za isprobavanje i usavršavanje vojne tehnologije koja će se kasnije upotrebljavati u Drugom svjetskom ratu.....

BORIS PRIKRIL 3000 GODINA POMORSKIH RATOVA 1-3 Bitke mornarica starog doba Sukobi flota jedrenjaka Bitke dvadesetog vijeka Predgovor - Bogdan Pecotić Izdavač - Znanje, Zagreb; `Otokar Keršovani`, Opatija Godina - 1985 320 + 250 + 350 strana 22 cm Edicija - Sabrana djela Borisa Prikrila Povez - Tvrd Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: BOGDAN PECOTIĆ - Predgovor RIJEČ PISCA TRI TISUĆE GODINA POMORSKIH RATOVA Bitke mornarica starog doba POMORSKI RATOVI U NAJSTARIJE DOBA Prvi sukobi na moru Stare pomorske države i njihova osvajanja Brodovi i taktika starog vijeka POMORSKE BITKE PERZIJSKE FLOTE Grčko pomorstvo i ekspanzija Perzijskog carstva Bitka kod Lade i pobjeda perzijske flote Prvi pohod perzijskih vojnih snaga Drugi pohod perzijske flote Treći pohod perzijske flote i bitka kod Artemizija BITKA KOD SALAMINE Pripreme za sudbonosni sukob Flote u nastupu Napad počinje Odluka, poraz i katastrofa kod Salamine Povlačenje perzijskih snaga Pouka grčko-perzijskih ratova GRČKI POMORSKI RATOVI Uspjesi grčkih pomorskih snaga Korintski i peloponeški rat Stotinu godina grčkih pomorskih bitaka FLOTE I RATOVI RIMSKOG DOBA Kartaga na vrhuncu pomorske moći Prvi punski rat i pomorska bitka kod Milâ Bitka kod Eknoma Pohod na Kartagu i propast rimske flote kod Sicilije Bitke kod Drepana i Egatskih otoka Drugi punski rat i bitka kod Ebra Treći punski rat i propast Kartage Pouke punskih ratova POMORSKE BITKE ISTOČNOG SREDOZEMLJA Makedonska osvajanja i bitka kod Hiosa Prodor rimske flote prema istoku; bitke kod Korika i Mionesa Zbivanja na Jadranskom moru i osvajanje Dalmacije Ratovi protiv gusara Pomorske bitke kod Kume, Mila i Nauloa Rat s Kleopatrom i bitka kod Akcija Rimsko carstvo na vrhuncu moći i njegova flota Pomorske bitke kod Helesponta i Sicilije POMORSKE BORBE U RANOM SREDNJEM VIJEKU Sredozemlje nakon propasti Zapadnog rimskog carstva Prodor Arapa u mediteransko područje Bizantska mornarica i prvi napad Arapa na Carigrad Arapsko osvajanje Afrike i bitka kod Kartage Drugi napad na Carigrad i pomorske bitke kod Cipra, Kefalonije, Milazza i Kalabrije Flote izvan Sredozemlja, osvajanja Vikinga i Normana SLAVENSKA MORNARICA NA JADRANU I NJEZINO SUDJELOVANJE U POMORSKIM BITKAMA Izgradnja hrvatske ratne mornarice Sudjelovanje hrvatske mornarice u borbi sa Saracenima Prevlast Hrvata na moru i pomorska bitka kod rta Mika Pomorska snaga Venecije Pomorske bitke kod Drača, Krfa i Sasena Križarski ratovi i pomorske operacije velikih razmjera Ratovi Genove i Venecije za prevlast na moru i pomorske bitke kod Malorije i Korčule POMORSKI RATOVI U ZAPADNOJ EVROPI Francusko-engleski sukobi i bitka kod Bruggea, Dovera, Zierik-Zeea, Sluysa i La Rochellea Hanzeatski pomorski ratovi Usavršavanje flota, razvoj brodogradnje, izumi i uvođenje artiljerije Prijelaz na jedra i njegove posljedice na pomorsku povijest SREDOZEMLJE NA POČETKU NOVOG VIJEKA Turska flota u Sredozemlju Poraz Venecije i njezinih saveznika u pomorskim bitkama kod otoka Sapientze, Prevezea i Derbe Katastrofa turske flote kod Lepanta Zbivanja na Jadranu, borbe uskoka, procvat dubrovačkog i bokeljskog pomorstva Rat za Kretu i bitke kod Parosa i Dardanela POMORSKI RATOVI NA OCEANIMA Englesko-španjolski rat i napad na Cadiz Uništenje Nepobjedive armade Pomorski ratovi u Aziji ENGLESKO-HOLANDSKI RATOVI Prvi englesko-holandski rat na moru Daljnje bitke u englesko holandskom ratu Drugi englesko-holandski rat i uvođenje nove taktike Četverodnevna bitka u Kanalu Ostale bitke i prodor u Temzu Treći englesko-holandski rat Dvije bitke kod Schoonevelda Bitka kod Texela BITKE NA SVIM MORIMA Francuska flota u napadu na Englesku Propast francuske flote kod Bartleura i La Houguea Prevlast Engleske na moru Veliki sjeverni rat i pojava ruske flote Venecijansko-turske bitke na Sredozemlju AUSTRIJA NA MORU Pomorske bitke za austrijsku baštinu Sedmogodišnji rat na moru Tragedija britanskih admirala Bitka kod Quiberona Borbe na Jadranu POMORSKE BITKE ZA KOLONIJE Britanska flota preotima posjede Francusko-britanske bitke Američki rat za nezavisnost Nastavak rata za kolonije RUSKA FLOTA NASTUPA Rusko-turski rat u Crnom moru Rusko-švedski rat na Baltiku POMORSKE BITKE PROTIV FRANCUSKE REVOLUCIJE Bitka kod San Vincenta Osvajanje Egipta i bitka kod Abukira Bitka kod Kopenhagena Bitka kod Trafalgara Kontinentalna blokada i napad na Kopenhagen RAZDOBLJE NOVE TEHNIKE U POMORSKIM RATOVIMA Bitka kod Navarina - posljednji sukob jedrenjaka Tehnički preobražaj pomorstva i njegove posljedice KRIMSKI RAT I BITKE U CRNOM MORU Ruska mornarica i Sinopska bitka Ulazak evropskih flota u Crno more i desant na Krim Pad Sevastopolja i napad na Kinburn SECESIONISTIČKI RAT U AMERICI Prva bitka oklopnjača Sukobi na rijekama i rat flote s kopnom SUKOBI NA JADRANU I RAT S ITALIJOM Austrijska flota na Jadranu prije i poslije napoleonskih ratova Ruska flota u Jadranskom moru Francusko-britanske pomorske bitke u Jadranskom moru Bitka kod Pirana Rat s Italijom i druga bitka kod Visa IMPERIJALIZAM I POMORSKE BITKE NA DALEKOM ISTOKU Tehnički preobražaj flota i sukob interesa imperijalističkih sila Kinesko-japanski rat i pomorska bitka kod rijeke Jalu Flota SAD i imperijalistička osvajanja u američko-španjolskom ratu Rusko-japanski rat i napad na Port Artur Blokada Port Artura i bitka na Žutom moru Bitka kod Cušime i propast ruske flote PRVI SVJETSKI RAT NA MORU Predvečerje velikih događaja Početak prvog svjetskog rata i prodor u Helgolandski zaljev Bitka kod Coronela Bitka kod Falklandskih otoka Bitka kod Dogger Banka Bitka kod Skagerraka Neograničeni podmornički rat AUSTRO-UGARSKA I PRVI SVJETSKI RAT NA JADRANU Blokada Crne Gore i propast krstarice Zenta Njemačka eskadra u Sredozemlju i na Crnom moru Napadi na Anconu i Drač Evakuacija srpske vojske Podmornički rat na Jadranu i Otrantska baraža Dardanelska katastrofa Borbe na sjevernom Jadranu i potapanje Szent Istvana Bitka kod Otrantske baraže Napadi na Pulu i uništenje bojnog broda Viribus Unitis REVOLUCIONARNI POKRETI U RATNIM FLOTAMA Oktobarska revolucija Crvene zastave na brodovima njemačke mornarice Pobuna u Kotoru i kraj austrougarske mornarice DRUGI SVJETSKI RAT Fašizam i novi rat Osvajanje Norveške Bitka kod Matapana Prodor na Balkan i operacija `Marita` Plan Barbarossa i napad na Sovjetski Savez Druga bitka za Atlantik DRUGI SVJETSKI RAT NA PACIFIKU Napad japanskih snaga na Pearl Harbor Tragične bitke kod Kuantana i u Javanskom moru Bitka na Koraljnom moru Bitka kod Midwaya Guadalcanal i bitke za Solomonsko otočje Leyte, najveća bitka pomorske povijesti Kapitulacija Japana i završetak drugog svjetskog rata NARODNOOSLOBODILAČKA BORBA NA JADRANU Pojava Jugoslavenske ratne mornarice Borbe partizanske mornarice Otok Vis, glavna baza partizanske mornarice Završne operacije u oslobađanju otoka i obale KOREJSKI RAT Početak rata u Koreji Iskrcavanje kod Inčona Kineske oružane snage ulaze u Koreju RAT U VIJETNAMU Sukob imperijalističkih grupacija Američki imperijalizam i vijetnamski rat Eskalacija rata i poraz u Vijetnamu Bibliografija Kronološki pregled značajnih pomorskih bitaka `Iznoseći na temelju različite literature brojne činjenice o pomorskom ratovanju od prvih pisanih spomenika u historiji čovječanstva, pa gotovo do danas, Prikril pruža čitatelju ne samo preglednu i sustavnu sliku, nego također i vrlo dojmljivu. Autor vrlo iscrpno analizira ne samo same tokove rathih operacija na moru, nego isto tako i opće društvene uzroke koji su doveli do pojedinih pomorskih ratova, koji obično predstavljajur dio većih, složenih ratova kao i njihove posljedice. Naravno da bi knjigna morskih ratova bila nepotpuna preuteme jena da Prikrilnije vdo umjesno progovono To opremi brodova, o njihovu naoružanju, o pomorskoj snazi pojedinih pomorskih vele sila itd., dakle, o svemu onome, što je na ovaj ili onaj način uvjetovalo glasovite po morske bitke ili čitave ratove. (Dubravko Horvatić)` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku.