Naziv: Oscilatori Aitori: Doc. ing. Modlic Ivan Izdavač: Sveučilište u Zagrebu, Zagreb Godina izdanja: 1964 Broj strana: 301 Očuvanost: dobro očuvana knjiga, na koricama par flekica i potpis bivšeg vlasnika, hrbat počeo da se cepa, unutrašnjost deluje apsolutno nekorišćeno. K-9*

Hladnovaljani lim-Ivan Ivanovic.Izdavac Naucna knjiga-Beograd,1985 godine.Mek povez,285 str.Korice malo pohabane,ostalo dobro ocuvano.

Ivan M. ZDRAVKOVIĆ DUBROVAČKI DVORCI Analiza arhitekture i karakteristika stila Izdavač: Arheološki institute, Beograd, 1951. Meki povez Br. strana: 122 + situacije i planovi Format: 29 x 21 cm STANJE: Korice požutele, rubovi povijeni i iskrzani. Nema drugih oštećenja, knjiga nije korišćena.

TEORIJA ELEKTRICNIH KOLA - Ivan Škokljev Reseni problemi iz odabranih oblasti Izdavac: Zavod za udzbenike i nastavna sredstva Cvrst povez 210 str.

UVOD U MATERIJALE Ivan Katavić Rijeka 2008. 212str. tvrd povez I ako nije ni korišćena ima oštećenje oko 2cm. na zadnjoj korici. vr183

Dobro očuvana knjiga... K42

odlično očuvana msoborm

IZDAVAČ: Gradjevinska knjiga, Beograd GODINA: 1982. POVEZ: mek, već format PISMO: latinica STRANA: 229 STANJE: dobro očuvana, ima posvetu, ocena 3

SV 9 60803) Rođenje humanoidne robotike , Ivan Stanić , Muzej nauke i tehnike Beograd 2017 , katalog izložbe Autor izložbe, kustos Muzeja nauke i tehnike, Ivan Stanić izložbom ukazuje na značaj Centra za robotiku, na njegova fundamentalna istraživanja koja su ga sedamdesetih i osamdesetih godina 20. veka učinila kolevkom moderne robotike u svetu. U Centru su se rodile ideje i teorije, koje su zajedno sa praktičnim dostignućima, uticale na razvoj i tok svetske robotike, posebno u Japanu, SAD, Rusiji i Francuskoj. `Malo ljudi zna da su se pionirski koraci i značajne stvari koje su uticale na razvoj robotike u svetu, zapravo desile u Beogradu šezdesetih, sedamdesetih i osamdesetih godina 20. veka`, ističe Stanić u razgovoru za Tanjug. Sve je počelo, kako podseća, razvojem takozvane `beogradske šake`. Profesori Rajko Tomović i Milan Rakić sa Elektrotehničkog fakulteta u Beogradu započeli su 1963. godine pionirski rad na izradi veštačkog organa sa čulom dodira i 1964. konstruisali model prve u svetu protetičke robotske šake na eskterno napajanje. Ta šaka je čak poslata u SAD na istraživanje i trebalo je da pomogne američkim naučnicima da reše problem hvatanja u misiji Apolo na mesecu, ali je ona bila namenjena ljudima i za hvatanje manjih stvari. Sledeći važan korak bila je Teorija nula momenta ili Tačka nula momenta koju je formulisao profesor Miomir Vukobratović 1968. koja se danas koristi u Japanu za hodanje svih dvonožnih robota, poput Asima, jednog od najnaprednijih robota koje je proizvela firma `Honda`. Godine 1972. napravljen je pneumatski aktivni egzoskelet namenjen paraplegičarima i jedan primerak je dostavljen Centralnom institutu za traumatologiju i ortopediju u Moskvi, a dve godine kasnije stvoren je prvi egzoskelet u svetu koji je koristio elektromotore kao aktuatore i može se smatrati prethodnikom savremenih humanoidnih robota koje pokreću humanoidni motori. Iz te rehabilitacione robotike proizašao je 1978. prvi jugoslovenski industrijski robot UMS1- prvi industrijski robot antropomorfnog tipa u svetu. mek povez, format 21 x 24 cm , ilustrovano, dvojezično srpsko - engleski, 56 strana, tiraž 300 primeraka

Ivan Bucevac Izdavac Smeids 1996. Vrlo dobro ocuvano, format 22X16, 221 strana

Nove optimalne kartografske projekcije-Ivan Nestorov.Zaduzbina Andrejevic,1996 godine.Mek povez,107 str.Posveta autora,veoma dobro ocuvana.

VATROGASNA TEHNIKA -Ivan Družeta / Josip Modly Vatrogasni savez Jugoslavije - Beograd 510 str, tvrdi povez, korice oštećene, unutrašnjost u dobrom stanju. 3.2.1.

Naziv: Visokofrekventna tehnika II Autor: Doc. ing. Ivan Modlić Izdavač: Sveučilište u Zagrebu, Elektrotehnički fakultet Sveučilišta u Zagrebu, Zagreb Godina izdanja: 1964 Broj strana: 259 Očuvanost: korice po rubovima promenile boju, neka fleka u obliku otiska prsta na donjem desnom ćošku naslovne korice, unutrašnjost je čista, deluje nekorišćeno k-8*

Skolska knjiga, Zagreb

Dubrovački dvorci : analiza arhitekture i karakteristike stila Beograd : Srpska akademija nauka, 1951. Građa, Areheološki institut, knjiga br. 1 Mek povez, A4 format, oko 200 strana, sa kartama na preklop, fotografijama, mapama. Korica malo isflekana ili pohabana kako se i vidi, unutrašnjost dobra

Arhitektura 1945-1975. god. Retko u ponudi IZDAVAČ: Svjetlost OOUR Sarajevo GODINA: 1977. POVEZ: tvrd sa omotom, veći format PISMO: latinica STRANA: 80 STANJE: dobro očuvana, ocena 3

61810) PREDAVANJA IZ TEORIJSKE MEHANIKE II deo , Ivan Arnovljević , Udruženje studenata građevinske tehnike Beograd 1941 , 2. sveska : statika krute ploče - praktični deo ; mek povez, format 17 x 24,5 cm , latinica, 568 strana

Lepo očuvano kao na slikama 1970 XX grada - Jeleč-grad, Hisarik, Jerinin grad na Limu, Lazareva kula u Kruševcu, Ostrovica na Rudniku, Bovan, Novo Brdo, Zvečan, Kulič, Užički grad... Slike, Ćirilica, Šiven povez, Omot Arhitekt Ivan M. Zdravković (1903–1991) bio je jedan od najznačajnijih arhitekata-konzervatora u Jugoslaviji nakon Drugog svetskog rata i utemeljivač savremene službe zaštite spomenika kulture. Pored neposredne zaštite graditeljskog nasleđa, tokom bogatog naučnoistraživačkog rada proučavao je zanemarene teme nacionalne istorije arhitekture, poput srednjovekovnih gradova i vernakularne arhitekture. Međutim, Zdravkovićevi doprinosi brojnim vidovima arhitektonskog stvaralaštva nisu kritički valorizovani u savremenoj arhitektonskoj istoriografiji. Naročito je izvan glavnih istoriografskih tokova ostala njegova naučna i stručna delatnost u periodu između dva svetska rata. Ivan Zdravković je diplomirao na Arhitektonskom odseku Tehničkog fakulteta u Beogradu u februaru 1928. godine. Izlagao je na godišnjoj Izložbi Kluba studenata arhitekture, i dobio pozitivne ocene kritičara za diplomski rad Ratni muzej. Krajem iste godine je otišao na dvogodišnje studije u Francusku. Dva semestra je slušao predavanja profesora Gabrijela Mijea (Gabriel Millet, 1867–1953) na Praktičnoj školi visokih studija (École Pratique des Hautes Études) u Parizu, i već tada se opredelio za izučavanje srednjovekovne baštine. Kod znamenitog vizantologa je takođe pripremao doktorsku tezu o Manastiru Gradac, koju nije dovršio. Nakon povratka u zemlju, Zdravković je bio profesor u Državnoj srednjoj tehničkoj školi u Beogradu, prosvetnoj instituciji za školovanje arhitektonskog kadra srednjeg obrazovanja. U novoosnovanom Muzeju kneza Pavla u Beogradu se zaposlio u zvanju pomoćnika konzervatora, i bio zadužen za zbirku modernih slika i skulptura, i zbirku crteža i gravira. Značajnu delatnost je ostvario kao sekretar redakcije i saradnik časopisa Umetnički pregled, koji je Muzej kneza Pavla izdavao od 1937. do 1941. godine. U periodu između dva svetska rata Ivan Zdravković je projektovao više privatnih stambenih objekata u Beogradu, Dubrovniku i drugim mestima. Profesionalnu afirmaciju je stekao kao član uprave Kluba arhitekata Udruženja jugoslovenskih inženjera i arhitekata – Sekcija Beograd. Zdravković, pripadnik mlađe generacije u Klubu arhitekata, bio je izuzetno aktivan na polju javnog propagiranja postulata savremene arhitekture i zaštite arhitektonske profesije u Kraljevini Jugoslaviji. Učestvovao je u brojnim stručnim raspravama, javnim diskusijama i držao predavanja o aktuelnim problemima iz oblasti arhitekture i urbanizma. Kao pobornik modernizma, Zdravković se istakao kao jedan od vodećih moderno orijentisanih arhitektonskih kritičara i hroničara u Kraljevini Jugoslaviji. Objavljivao je studije i članke u brojnim časopisima i listovima, uključujući Građevinski vjesnik, Umetnički pregled, dnevne novine Politika, Pravda i Vreme. Značajno polje njegovog delovanja bili su socijalni aspekti savremene arhitekture i urbanizma. Arhitekt Ivan Zdravković je kritičko-teorijske stavove sumirao 1940. godine u delu Moderna arhitektura i njen socijalni značaj, zaboravljenom u savremenoj istoriografiji. Knjiga je bila pionirski poduhvat, a danas predstavlja važan izvor za istoriografsko sagledavanje arhitektonskih tokova moderne arhitekture. Tags: Aleksandar deroko srednji vek srbija srpska arhitektura srednjeg veka srednjovekovna dvorci luis mamford grad u istoriji historiji gradovi kroz istoriju

Izdavač Tehnička knjiga Meki povez 166 stranica K1

korica min. pohabana po ivicama, podvlačena na 10% strana, 266str.,meki povez,24cm, š d02

dobro stanje , 20 x 15 , 400 strana

dobro stanje , 20 x 15 , 370 strana

odlično očuvana

Stanje: veoma dobro, zaštitni omot minimalno oštećen (prikazano na slici) Dimenzije: 17,5 x 25 cm Izdavač: Svjetlost, Sarajevo Godina: 1977. Pismo: latinica Povez: tvrdi sa zaštitnim omotom Broj strana: 77

Kao na slikama Retko Ivan Štraus (Kremna, 24. jul 1928 – Sarajevo 24. avgust 2018) bio je bosanskohercegovački i jugoslovenski arhitekta. Biografija[uredi | uredi izvor] Rođen je 1928. godine u Kremni, naselju u Zlatiborskom okrugu, Srbiji, od oca slovenačkog porekla i majke iz Hercegovine. Izjašnjavao se kao `Bosanac slovenskog i hercegovačkog porekla`.[1] Štraus je odrastao u Banjoj Luci. Krenuo je na studije arhitekture u Zagrebu 1947. godine, a diplomirao je 1958. godine na Tehnološkom fakultetu Univerziteta u Sarajevu gde je radio kao asistent. Od 1952. godine počeo je da radi projekte za razne arhitektonske tendere, a od 1959. do 1961. i od 1965. do 1984. godine radio je za Arhitekt studio u Sarajevu. Od tada je osvojio 30 velikih nagrada za arhitekturu i mnoge nacionalne i internacionalne tendere.[2][3] Dok je gledao kako gore UNIS-ovi tornjevi 8. juna 1992. godine, na početku Rata u Bosni i Hercegovini, Štraus je u svom dnevniku napisao: `Izlazak u tri sata noću na balkon bio je šok. Noćas su barbari zapalili jedan od tornjeva Poslovnog centra UNIS na Marijin-dvoru. Oba su već bila dobro slupana, ali sada jedan od blizanaca gori. Negdje od osmog sprata dalje prema krovu. Boli me to, krijem, svjestan da je to kap u mukama kroz koje prolazi cijela Bosna i Hercegovina. Gledao sam ga s neizmjernom tugom, filmskom brzinom su mi kroz misli prošli trenuci njegove izgradnje i moj ponos na njih, a noćas je gorio kao velika baklja`.[4] Svoje poslednje godine, Štraus je proveo živeći u relativnom siromaštvu, zbog procesa koji je pokrenuo protiv sadašnjih vlasnika UNIS-ovih tornjeva u Sarajevu. Štraus ih je tužio zbog toga što se nisu pridržavali njegovih prvobitnih planova tokom njihove rekonstrukcije, ali je izgubio slučaj. Zahtevi vlasnicima da mu oproste dug zbog izgubljenog slučaja jednoglasno su odbijeni. Prema Oslobođenju: `Njegova arhitektonska remek-djela i neiscrpna kreativnost oblikovali su jednu graditeljsku epohu u glavnom gradu Bosne i Hercegovine. Akademik Štraus je gradu podario neimarske bisere od kojih su neki, poput hotela Holiday Inn ili UNIS-ovih tornjeva, postali simboli grada na Miljacki.`[5] Akademik Husref Redžić o Štrausu je napisao: `Ivan Štraus je kompletna arhitektonska i umjetnička ličnost. On je na prvom mjestu čovjek ideja i kreator prostora, ali on je i arhitekt-graditelj i arhitekt-publicist. (...) Objekti koje je ivan Štraus projektovao u posljednje vrijeme, u godinama zrele arhitektonske aktivnosti, predstavljaju malu antologiju specifičnih formi – čistih u svojoj geometriji, snažnih u svojim proporcijama, razigranih ali discipliniranih u svojim ritmičkim kompozicijama i vrlo često smjelih u konstrukivnim rješenjima. Upravo u periodu njegove zrelosti kao umjetnika, forme njegovih objekata su sve smjelije, perfekcija detalja sve naglašenija, likovni vokabular kojim oblikuje svoj svijet arhitekture sve bogatiji.`[6] Realizovani projekti[uredi | uredi izvor] Muzej vazduhoplovstva u Beogradu Od realizovanih projekata ističu se: Zgrada Elektroprivrede BiH - 1978. (zgrada je pretrpela značajna oštećena tokom opsade i bombardovanja Sarajeva 1995. godine i potpuno je redizajnirana i rekonstruisana 2001. godine) Hotel Holiday Inn u Sarajevu - 1983. UNIS-ovi tornjevi u Sarajevu - 1986. Muzej vazduhoplovstva u Beogradu - ideja 1969, završetak gradnje 1990. Pres centar na Bjelašnici - 1983 (potpuno srušen tokom rata) Stambeni kompleksi Naselje Sunca, naselje Radojke Lakić, itd. Štraus se istakao i kao projektant značajnih sakralnih objekata: Džamija u Oranu - 1988. Župna crkva u Zoviku pored Brčkog - 1987. Župna crkva u Brčkom Crkva u Dubravama Crkva u Petrićevcu Crkva na Dobrinji, Sarajevo - 1999. Nagrade[uredi | uredi izvor] Domaća takmičenja (Jugoslavija i Bosna i Hercegovina)[uredi | uredi izvor] Dom štampe i gradski hotel, Sarajevo (BiH) - 1962. godine, prva nagrada Muzej vazduhoplovstva, Beograd (Srbija) - 1969. godine, prva nagrada Biblioteka i dječije pozorište, Banja Luka (BiH) - 1974. godine, prva nagrada Dom Vojske, Derventa (BiH) - 1977. godine, prva nagrada Hotel Onogošt, Nikšić (Crna Gora) - 1982. godine, prva nagrada Župna crkva u Dubravama, Tuzla (BiH) - 2000. godine, prva nagrada Župna crkva u Podmilačju, Jajce (BiH) - 2000. godine, prva nagrada Međunarodna takmičenja[uredi | uredi izvor] Glavna pošta, Ministarstvo PTT i Kancelarija telekomunikacija u Adis Abebi (Etiopija) - 1964. godine, prva nagrada Opera u Sofiji (Bugarska) - 1973. godine, prva nagrada Velika Džamija, Oran (Aldžir) - 1985. godine, prva nagrada Knjige[uredi | uredi izvor] Nova bosanskohercegovačka arhitektura - 1977. 15 godina bosanskohercegovačke arhitekture - 1978. Arhitektura HH vijeka u ediciji `Umjetnost na tlu Jugoslavije` - 1987. Arhitektura Jugoslavije - 1991. Sarajevo - l`architecte et les barbares - 1994. (Pariz) Arhitekt i barbari - 1995. Arhitektura Bosne i Hercegovine od 1945. do 1995—1998. Arhitektura Jugoslavije - prošireno i dopunjeno izdanje - 2013.[7]