Za I i II razred zajednickog srednjeg vaspitanja i obrazovanja sa nastavom na jezicima naroda i narodnosti 127 str brosiran povez ima potpis dobro stanje

Stanje kao na slici. Ako niste sigurni da Vam odgovara, pitajte za dodatni opis knjige PRE kupovine, i bice Vam odgovoreno u najkracem roku. Naknadne reklamacije ne prihvatam. Robu šaljem nakon uplate. Troskove slanja snosi kupac. A 358

Stanje kao na slici. Ako niste sigurni da Vam odgovara, pitajte za dodatni opis knjige PRE kupovine, i bice Vam odgovoreno u najkracem roku. Naknadne reklamacije ne prihvatam. Robu šaljem nakon uplate. Troskove slanja snosi kupac. A 95

Engleski jezik lektira za I i II razred srednjeg obrazovanja i vaspitanja sa nastavom na jezicima naroda i narodnosti 126 str brosiran povez dobro stanje

Jovan Deretić Istorija Srpske književnosti Lektira za đake i nastavnike Izdavač: BIGZ Beograd Godina izdanja: 1987 Povez: broš Broj strana: 343 Pismo: ćirilica

Metodički obrađena lektira *Izbiračica - Kosta Trifković *Analfabeta - Branislav Nušić *Jazavac pred sudom - Petar Kočić Prima Gornji Milanovac, 2013.god., 134 str, 21 cm, stanje kao na slici, unutrašnjost vrlo dobra

Prepiska - Publicistika Drugo izdanje Izdavač: Laguna, Beograd, 2015. Mek povez, latinica, 20 cm., 273 strane. I u „drugom krugu“ svoje prepiske Miljenko Jergović i Svetislav Basara nastavljaju, kako kaže jedan od njih, „sa ogovaranjem ovog palog sveta“. Njihove teme su terorizam, savremena Evropa i Rusija, putokazi na našim putevima, lektira ova dva pisca ali i lektira balkanskih predsednika, paljenje zastava, kolektivno, individualno i fantomsko sećanje, bekstvo unapred, pesimizam i depresija, ratovi i gradovi naše prošlosti, prostor i vreme kroz prizmu istorije – i sve to u duhovitim i pronicljivim opaskama ispod kojih se pomalja kritički duh i duboko promišljanje pojava, običaja, ljudi i događaja u savremenom svetu, pre svega u balkanskom podneblju kojem oba pisca pripadaju. Jergović i Basara naizmenično pokreću različita pitanja i podjednako lucidno na njih uzajamno odgovaraju, nadovezujući se na nove i drukčije teme koje jedne iz drugih proizilaze. U tom uzajamnom podsticanju ova prepiska poprima formu zbirke ogleda rasterećene svojih žanrovskih stega, i utoliko se čita lako, kao uzbudljivo i relevantno štivo koje se tiče svih nas i koje razotkriva mnoge naše predrasude i zablude.

-Izdavač: `Laguna` -Povez: Mek -Pismo: Latinica -Broj strana: 277 -Format: 20 cm -Stanje: kao novo I u „drugom krugu“ svoje prepiske Miljenko Jergović i Svetislav Basara nastavljaju, kako kaže jedan od njih, „sa ogovaranjem ovog palog sveta“. Njihove teme su terorizam, savremena Evropa i Rusija, putokazi na našim putevima, lektira ova dva pisca ali i lektira balkanskih predsednika, paljenje zastava, kolektivno, individualno i fantomsko sećanje, bekstvo unapred, pesimizam i depresija, ratovi i gradovi naše prošlosti, prostor i vreme kroz prizmu istorije – i sve to u duhovitim i pronicljivim opaskama ispod kojih se pomalja kritički duh i duboko promišljanje pojava, običaja, ljudi i događaja u savremenom svetu, pre svega u balkanskom podneblju kojem oba pisca pripadaju. Jergović i Basara naizmenično pokreću različita pitanja i podjednako lucidno na njih uzajamno odgovaraju, nadovezujući se na nove i drukčije teme koje jedne iz drugih proizilaze. U tom uzajamnom podsticanju ova prepiska poprima formu zbirke ogleda rasterećene svojih žanrovskih stega, i utoliko se čita lako, kao uzbudljivo i relevantno štivo koje se tiče sviju nas i koje razotkriva mnoge naše predrasude i zablude.

IZDAVAC ; KNJIGA KOMERC - BEOGRAD 2009 GOD. 126 STR. TVRD POVEZ , IZUZETNO DOBRO OCUVANO , RETKO U PONUDI

Blioteka Reč i misao - knjiga 50 Izdaje - Rad Beograd Dugogodišnji sekretar i prijatelj jednog od najvećih svetskih pisaca, Johana Volfganga Getea - Johan Peter Ekerman u ovoj knjizi ispisuje svoje uspomene vezane za godine provedene uz genijalnog pisca. Ovi razgovori nisu samo dnevničke beleške već autentičan i veoma osoben presek evropske kulture i književnosti. Na preko petsto strana, sa tri registra i mnoštvom podataka i zapažanja, ova knjiga je neizostavna lektira za sve koji proučavaju klasičnu književnu baštinu, ali i za ostale. Stanje knjige kao na slikama Mek povez 116.strana

Izdavač: Srpska akademija nauka i umetnosti, Beograd Odeljenje jezika i književnosti Kritička izdanja srpskih pisaca II Priredile: Radmila Marinković, Vera Jerković Povez: tvrd sa omotom Broj strana: XVI + 638 Spolja kao na slikama, unutra odlična. Srpskom Aleksandridom naziva se ona obrada Pseudokalistenove knjige o Aleksandru Makedonskom koja je na srpskom literarnom tlu bila najcvetnija, a sa njega se proširila i na duga književna područja. Istovremeno romantičan viteški roman, herojska epopeja i blagougodno žitije, ovo delo je nesumnjivo bila najčitanija lektira srpskog srednjeg veka. O tome svedoče desetine sačuvanih rukopisa na srpskoslovenskom i na narodnom srpskom jeziku, nastalih u širokom vremenskom rasponu od XIV do XIX veka. (K-121)

K024

USMENA KNJIŽEVNOST JUGOSLOVENSKIH NARODA, Prosveta-Nolit-Zavod za udžbenike 1982, str. 329. Priručnik za školsku lektiru i književnu istoriju. Predgovor i priređivanje Nenad Ljubinković. Očuvanost 4.

Nove knjige Metodički podsetnik - monografija Mali ljudi - pregled književnosti za decu sa primerima iz nastave Metodička praksa - priručnik za studente književnosti Beleške o lektiri I i II - primeri iz nastave književnosti u osnovnoj i srednjoj školi

SV 8 60214) Marksizam i književnost , Antonio Gramši ( Gramsci ) , Školska knjiga Zagreb 1984 , Objavljivanje zbornika Gramscijevih tekstova pod nazivom Marksizam i književnost, tj. tekstova koji reflektiraju svijet književnosti u svjetlu teorije historijskog materijalizma znači zadovoljenje potrebe da se i taj dio teorijskog nasljeđe ovoga iznimno prodornog mislioca učini prisutnim, i djelatnim, u našoj sredini, u našim razmišljanjima i raspravama o književnosti kao umjetničkoj i kao društvenoj činjenici u isti mah, a to će reći o njezinom položaju i njezinoj zbiljskoj ulozi u životu društva. Valja naime reći da je lektira onih Gramscijevih djela koja su u nas već odavno prevedena, na primjer: Pisma iz zatvora (1951), Historijski materijalizam i filozofija Benedetta Crocea (1958), Izbor iz djela (1959) i dr., a koja pretresaju pretežno pitanja marksističke teorije, filozofije, politike, historije i mogućnost rekonstrukcije društva na socijalističkim načelima, kao i niza većih ili manjih priloga naših autora o Gramsciju — imala snažan i plodan odjek. Gramsci je bio naš veliki saveznik u identifikaciji i kritičkom rasvjetljavanju mnogih opasnih dogmatskih involucija u marksističkoj kulturi i u rekonstrukciji autentične marksističke teorije. Antonio Gramši mek povez, format 13,5 x 20 cm , latinica, 206 strana

SRPSKA SREDNJOVEKOVNA KNJIŽEVNOST Knjiga Srpska srednjovekovna književnost, sastavljena od sedamnaest celina, predstavlja pravo književno blago namenjeno učenicima prvog razreda srednje škole, budući da se u njoj podrobnije govori o našim najznačajnijim piscima i književnim delima srednjeg veka, počevši od Svetog Save pa sve do despota Stefana Lazarevića. U prvim celinima opisuje se važnost i značaj začetnika slovenske pismenosti – Ćirila i Metodija, ali se, takođe, i govori o počecima stvaranja književnih dela na slovenskom jeziku. Od izuzetnog značaja je i poglavlje u kome se pominju južnoslovenski spomenici pisani glagoljicom i ćirilicom, pri čemu je naročita važnost data sudbini najstarijeg i najlepšeg sačuvanog pisanog spomenika srpske književnosti – Miroslavljevom jevanđelju. Potonja poglavlja govore o najstarijem književnom jeziku i njegovim redakcijama, dok ostatak knjige objašnjava sudbinu i razvoj srpske srednjovekovne književnosti. Ono što ovu knjigu čini posebnom jeste, svakako, to što se u njoj nalaze odlomci iz žitija i drugih spisa, kao i citati najistaknutijih proučavalaca književnosti toga doba. S obzirom na to da se učenici upoznaju sa važnom i ozbiljnom tematikom, stil knjige je prilagođen njihovom uzrastu, te ih to ne sputava u učenju. Ipak, ova knjiga, napisana rukom Batrića Ćalovića, pored toga što ima veoma veliki teorijski i književnoistorijski uticaj, ona predstavlja i kulturološki osvrt u srednji vek Autor: priredio Batrić Ćalović Žanr Lektira Izdavač: Školska knjiga Br. strana: 95 Povez: tvrd K. S.N. O. CRNI POL. 1

Spajajući dva naoko nespojiva medija, televizijski i pisani, onaj koji se tiče književno kritičkog tumačenja i vrednovanja, knjiga književnih prikaza i kritika Jasmine Vrbavac, Tri i po, pokazuje nam nezaobilaznu, mahom proznu, domaću i stranu, lektiru u poslednjih desetak godina, ali i razotkriva mogućnosti pisanja književne kritike za jedan veoma specifičan medij kakav je televizija. Ove kritike su kratke, pisane jasnim jezikom i prepoznatljivim stilom, teorijski precizno argumentovane, imaju jasan stav i vrednosni sud, kao i aktuelnost vremena u kojem su pisane. Uklapaju se u televizijsko vreme od tri i po minuta, ali i u ono dubinsko vreme razumevanja dela. ✰Agora, 2007., kartonski povez sa klapnama, tiraž 300, 201 strana, nepodvlačena, posveta pisca, malo povijene korice. *

Beograd 1975. Tvrd povez, zaštitni omot, ćirilica, 521 strana Napomena: sitnija oštećenja zaštitnog omota; na predlistu pečat prethodnog vlasnika; u sadržaju tragovi olovke (obeležena tri poglavlja); ako se to izuzme, knjiga je odlično očuvana. V2 Ovu knjigu je pisao čovek koji je u srpskom srednjem veku kod kuće, i to se vidi skoro na svakoj njenoj strani. Dajući prednost tekstu, Kašanin otkriva pisca, čoveka koji iza teksta stoji. On daje istorije svojih pisaca kao ljudi i stvaralaca, čak i onda kad o njima ima malo, ili nimalo biografskih podataka. Kašanin vidi ljudi i stvaralaca, čak i onda kad daje posebnu vrednost ovoj knjizi. Pisac i delo su viđeni i dati kao celina. Čovek je protumačen delom, a delo je oživljeno piščevom ličnošću. U stvari, knjiga M. Kašanina je prepuna ljudi. Ne samo imena pisaca, prepisivača, glavnih i sporednih junaka. Ne samo to. Ona je prepuna vrlo živih ljudi, živog života od nekoliko stoleća. U jednoj veoma širokoj i šarolikoj panorami u ovoj knjizi, kao ni u jednoj koje su do sada pisane o našoj srednjovekovnoj književnosti, pojavljuju se sa svojim htenjima, porukama, istinama i zabludama mnogi slojevi, mnogi krajevi srednjovekovne Srbije i njenog susedstva, ljudi, žene, monasi, kraljevi, dijaci, kancelari, vojvode, sebri, Grci, Dubrovčani, Ugri, Bugari itd. Kroz svoje, ili iza svojih literarnih tekstova, i neliterarnih, oni su neprekidno na sceni, kao na nekoj velikoj istorijskoj pozornici. Upravo stoga što ovo nije samo školska knjiga, što nije samo istorija književnosti, ona je bogato donela vanliterarne tekstove, pisma, zapise, natpise, povelje, zakonske tekstove, koji su najzanimljivije ogledalo života. Sadržaj: Predgovor Deo prvi: IDEJE I VREME I Vidovi kulture II Čitaoci i pisci III Prevodna lektira IV Postanak V Književni oblici VI Ideologija VII Kazivanje Deo drugi: PISCI I DELA I Sveti Sava II Kralj Stefan Prvovenčani III Jeromonah Domentijan IV Monah Teodosije V Arhiepiskop Danilo II VI Danilov nastavljač VII Spisi u znaku Carstva VIII U senci Černomena i Kosova IX Monahinja Jefimija. Patrijarh Danilo III X Episkop Marko. Grigorije Camblak XI Despot Stefan Lazarević . XII Pisci despota Stefana XIII Konstantin filozof XIV Poslednje vreme XV Epilog Pogovor Registar

Autor: John Freeman Prevod: Danko Ješić Izdavač: Buybook Godina izdanja: 2018 Broj strana: 299 Povez: Broširani Format: 21 cm Oblast: Društvene i humanističke nauke, Lingvistika, teorija i istorija književnosti, književna kritika Kad god se objavi roman, John Freeman je tu da ga dočeka. Kao kritičar osvrnuo se na hiljade knjiga i intervjuisao mnoge pisce. U knjizi Kako čitati pisca, u kojoj su sabrani neki od njegovih najboljih profila najznačajnijih pisaca našeg vremena, Freeman dijeli s nama ono što je naučio. Freeman je razgovarao sa svima, od najvećih međunarodnih zvijezda – Doris Lessing, Haruki Murakami, Salman Rushdie i Mo Yan, preko američke stare garde – David Foster Wallace, Don DeLillo, Norman Mailer, Toni Morrison, Philip Roth, John Updike i David Foster Wallace, do novih snaga – Edwidge Danticat, Dave Eggers, Jonathan Franzen. Kako čitati pisca poučan je i prosvjetljujući, izričit a ipak neobičan vodič kroz raznovrsnu i živahnu književnu kulturu. Uz prikaze romana kao raznolike i vitalne forme, portrete pisaca kao jedinstvenih i temeljnih figura u našoj fragmentiranoj globalnoj kulturi, Freemanova knjiga osnovna je lektira za svakog predanog čitaoca i najbolji drug svakome ko se ikad sklupčao uz roman i poželio znati nešto više o onome ko je to omogućio. Odlomak : „Uvijek sam smatrao kako postoji nešto uzbudljivo u susretima s piscima. To nije kao kad naletite na nekog glumca, kad vam se oko prilagođava na prave fizičke obrise nekog koga ste uglavnom viđali na ekranu. To ima veze s doživljajem kako tvorac nekog izmišljenog svijeta, univerzuma koji živi u tebi kao čitaocu, dok istovremeno djeluje i čudnovato bestjelesno, nije samo duševan, kao taj svijet, nego živ: od krvi i mesa. (…) Knjige na polici mogu se nesumnjivo osjetiti, imaju težinu i masu; svaki pisac s kojim sam razgovarao, pomenuo je kako je svaka knjiga na početku djelovala neodređeno, i prisjećali su se kako su bili oprezni i preplašeni kad su je pisali, i kako je posebno užasavajuće bilo kada su rezultati njihovog usamljenog razmišljanja, pokušaja i neuspjeha ulazili u svijet i napuštali njihove ruke. Jedino što novinar može uraditi da prikaže pravi posao pisca jeste da ih navede da govore i pričaju priče, i razmišljaju naglas.` MG112

Lepo očuvano 1967. ... Danijel Dragojević HRVATSKA POSLERATNA SKULPTURA U DRVU Fridrih Niče PESME Herbert Markuze ... Razlog. Časopis mladih za književnost, umjetnost i kulturu, izlazio u Zagrebu 1961–68/69., u početku kao dvomjesečnik, od 1962. kao mjesečnik. Podnaslov mu je od 1967. bio Književna revija za suvremene probleme. Uređivali su ga Marko Lehpamer, I. Zidić, V. Zuppa, V. Gotovac, Ž. Falout, B. Popović, A. Stamać i kao odgovorni urednik M. Mirić. Oko časopisa i istoimene biblioteke okupio se naraštaj pisaca rođenih uglavnom potkraj 1930-ih (D. Dragojević, Z. Mrkonjić, N. Petrak, Z. Majdak, A. Stamać, D. Horvatić, I. Zidić, V. Zuppa, T. Maroević, T. Petrasov Marović), poslije prozvan razlogovcima, s izrazitom sviješću o naraštajnoj i estetskoj distinktivnosti prema ostalim skupinama unutar hrvatske književnosti. Odlikovalo ih je oslanjanje na filozofsku lektiru, prevladavali su kritika i pjesništvo, uklanjane su čvrste granice između pjesništva i esejistike, omiljena je forma bila pjesma u prozi. Ukupno je objavljeno 57 brojeva.

Izdavač: Clio, Beograd Biblioteka Klepsidra Izbor tekstova: Erli Danijeri Prevod: Ksenija Šulović Povez: tvrd Broj strana: 116 Pečatirana, vrlo dobro očuvana. Knjiga Moja Španija, zapravo je zbirka Asorinovih tekstova u izboru Erli Danieri, koja obuhvata kritičko stvaralaštvo ovog znamenitog španskog autora, otkrivajući njegovu opčinjenost kastiljanskim duhom i pejzažom, posmatranih okom običnog Španca. U knjizi je predstavljeno i Asorinovo viđenje španskih klasika od Servantesa, preko Lope de Vege, Kalderona de la Barke, do Galdosa i Barohe. Oštrim rezom i snažnim osećanjima, Asorin je učinio nešto više od pukog pregleda vrednosti: udahnuo je život autorima iz prošlosti približivši ih na taj način savremenom španskom senzibilitetu. Moja Španija u izdanju Espasa-Calpe iz Madrida, prvi put je objavljena 1941. godine i od tada je doživela dvadesetak izdanja. Smatra se obaveznom lektirom za upoznavanje španskog duha, istorije i kulture. Trideset i tri kratke priče podeljene su u pet celina: O davnim vremenima, Španski pejzaž, Španski likovi, Španske odlike i Kritika. (K-152)

Odlično Poetika prostora Gaston Bašlar Kultura, Beograd, 1969. Tvrd povez sa omotom, 296 strana. Gaston Bašlar, francuski matematičar, epistemolog i teoretičar poetske mašte – ne nalazim prikladnijeg izraza za ovo poslednje, za onaj deo njegovih radova koji nas ovde posebno interesuje – jeste, koliko znam, jedini mislilac koji je umeo i pristao da od raščerečenosti modernog čoveka između njegove iskonske prirode, nepromenljive ili gotovo nepromenljive, od neolitika naovamo, a možda i od paleolitika, i imperativa nove racionalnosti i naučne efikasnosti izgradi mudrost, uslov razumne sreće... Bio je fascinantan profesor; dok ga nisam čuo nisam ni zamišljao da su mogući takav šarm i spontanost predavačke inspiracije, naročito u ovo doba televizijske i druge automatizacije opštenja. Sa svojim polucilinderom, sa bradom à la Marx, sa sklonostima i navikama provincijskog osobenjaka, kakvih je nekad bilo sijaset u dokonoj slobodi ulica kojima su ljudi hodali pešice, Bašlar nije izgledao niti je bio imalo „moderan“... Dok literatura veći gotovo dva veka slika jad naše osamljenosti, Bašlar peva blagodati samoće, predlaže nam da pomoću čitanja, pomoću „poetikoanalize“, „rekonstruišemo u sebi biće oslobodilačkih samoća“. Naravno, i ovde ista reč pokriva različite stvari. Bašlarova samoća je punoća, mašta naše biće, a lektira je njeno društvo. „Gore, na nebu, raj je jedna velika biblioteka“, veli Bašlar... Bašlar je, u Francuskoj, konsekventnije no iko, izložio strukture savremenog naučnog duha i prakse, karakterisane sve strožom apstrakcijom i matematizacijom. Pokazao je da je taj duh negacija svega spontanog, svega neposrednog, „prirodnog“. Kasnije je uvideo da naučna kosmologija ne može ugušiti spontanu kosmologiju, da prvobitni čovek živi u nama sa nesmanjenom vitalnošću, da mu je izraz poezija, da su funkcija nauke i funkcija poezije nesvodljive, i obe neophodne. Mi živimo istovremeno u dva jedan drugom potpuno strana sveta. Bašlar je uspeo da od te rascepanosti napravi dve harmonije koje se uzajamno dopunjuju. Drugi je doživljuju kao tragediju našeg doba... Život je mnogo lepši posle čitanja jedne Bašlarove knjige, čitalac svesniji vlastitog bogatstva, pouzdaniji u se. Ako i ne menja svet, ostavljajući to inteligenciji i nauci, mašta krepi čoveka, „sanjarenju pripadaju vrednosti koje daju pečat čoveku u njegovim dubinama“. – Sreten Marić SRETEN MARIĆ - Među javom i med snom (Poetika Gastona Bašlara) I Kuća - Od podruma do tavana - Smisao kolibe II Kuća i svemir III Fioka, sanduci i ormari IV Gnezdo V Školjka VI Uglovi VII Minijatura VIII Intimna neizmernost IX Dijalektika spoljašnjeg i unutarnjeg X Fenomenologija okruglog

024IV Sreten Marić - O STENDALU Službeni glasnik, Beograd, 2009. godina, meki povez, ćirilica, 123 strane. Očuvano veoma dobro. Za klasika francuske i evropske književnosti Henrija Bejla, širokoj čitalačkoj publici poznatog kao Stendal, što je jedan od njegovih brojnih pseudonima koji je među ostalima uspeo da se izbori za preimućstvo i uđe u istoriju – gotovo nijedan prosečno obrazovan čovek nije mogao da ne čuje. Ogroman broj ljudi u svetu i našoj zemlji čitao je njegove knjige, pre sve ga roman Crveno i crno – ne samo zato što one predstavljaju deo obavezne školske lektire nego i zato što, budući izuzetno zanimljive i komunikativne – spadaju u dela od kojih često ne beže ni književnosti neskloni a nesavesni đaci. U književnost verziranijim ljudima, poznat je kao rodonačelnik realizma – i to ne samo francuskog nego, na izvestan način – i ruskog. Još upućeniji znaju da prepoznaju opise bitaka u Stendalovom Parmskom kartuzijanskom manastiru koji su uticali na Tolstoja, i opise bitaka u Tolstojevom Ratu i miru koji, bez autorovog poznavanja Stendalovog dela, u obliku u kom postoje – ne bi bili mogući. Viđenje Stendala koje u esejima Stendal o umetnosti i Povodom Kartuzijanskog manastira u Parmi izneo Sreten Marić (zajedno objavljeni u knjizi O Stendalu koju je Službeni glasnik objavio 2009. godine) i za istinske književne znalce, međutim, u mnogo čemu predstavlja otkrovenje, a u celini prvorazredni misaoni podsticaj. Posmatrajući Stendalovo delo bez robovanja stegama koje nameće strogo svrstavanje literarnih dela u književnoistorijske periode i pravce, Marić nam otvara put u dublje slojeve i motive autorovog stvaralaštva; a kako ističu poznavaoci Marićevog dela, sam postaje „preteča novoj, još nenapisanoj, antiperiodizaciji književnosti, kojoj istorijsko vreme neće biti u centru, već poetika/poetike, ma kada nastajala ili nastajale

BRANKO ALEKSIĆ OTKRIVENJE U NADREALIZMU Izdavač - Prosveta, Beograd Godina - 1983 270 strana 22 cm Povez - Broširan Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: Otkrivenje (apokalipsis) u modernoj mitologiji nadrealizma Rosa mačje glave u Bretonovoj poeziji Esej o produktivnoj štamparskoj grceši Breton i Ristić u Pećini vila Bretonova zagonetka nvmervs hominvm cilndra kod Nađe Markova detelina sa četiri lista Scriptor meus Marko Ristić Bibliografska beleška `Sedam ogleda o nadrealizmu (u kojima ključno mesto zauzima ličnost i delo pesnika i esejista Marka Ristića), predstavljaju zanimljivu celinu, u kojoj se o poetičkim, idejnim društvenim elementima beogradskog i francuskog nadrealizma, o ključnim ličnostima ovog pokreta, kao i o nekim manje poznatim, pokušava da progovori na osoben način: forma, naime, ovog eseja u biti je određena otporom prema akademskom i `naučnom` eseju; Aleksićev tekst, rečenica puna digresija i asocijacija, zatim zahvatanje najrazličitijih oblasti (od vlastitih dnevničkih beležaka, filma i dnevne štampe, do bogate literarne lektire) oblikuju ovo kazivanje kao `slobodni ese`, koji na pojedinim mestima postaje causerie, a na drugim, pak, izdiže individualne autorske istine u ravan zanimljivih predloga za preispitivanje naših uobičajenih shvatanja kada je reč o ovoj oblasti. Autor, dakle, ne piše o našem nadrealizmu književnoistorijsku ni kritičku studiju, niti prosuđuje o njemu kroz parametre književne aksiologije, već daje eseje u kojima čak eseju tuđim stilskim sredstvima saopštava jedno lično viđenje dela našeg značajnog pesnika i esejiste Marka Ristića, ključne figure našeg nadrealizma, a zatim i viđenje nekih ključnih pitanja kada je reč o ovoj oblasti: o složenom odnosu nadrealizma prema građanskom društvu, o levoj orijentaciji ovog pokreta, o odnosu prema revoluciji, o odnosu nadrealizma i književnosti, i dr.` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Otkrovenje Nadrealizam

Autor: Miodrag Perišić Povez: broširan Br. strana: 560 Format: 13,5x20 `Jedinstven je Miodrag Perišić (1948-2003) u savremenoj srpskoj kritici i po tome što je, u težnji da pronikne i predstavi duh vremena, o golemom broju tema iz srodnih ili bliskih oblasti pisao podjednako kompetentno. Preko stotinu njegovih eseja, kritika i članaka, pisanih tokom završnih decenija XX veka, priređivači ove knjige su nastojali da grupišu u pet koliko-toliko koherentnih blokova. Sagledivo u esejima prvog bloka. “Angažman i kritička forma”, temeljno obeležje Perišićeve kritičke pozicije je prelamanje umetničkih i društveno-relevantnih stavova. Proishodi rečena pozicija iz filozofskog obrazovanja i, nešto uže, iz lektire na koju se šezdesetosmaški pokret oslanjao. Nije otud čudno njegovo zalaganje za jeretički karakter umetnosti koja bi trebalo da ukida “autoritet institucionalizovane misli” i da se, pored ostalog, potvrdi u funkciji “neprekidnog razaranja duha vremena”. Pri svemu, odgovornost umetnika se – po Perišićevom shvatanju – ostvaruje kad se u njegovim delima “istorija i sudbina” mogu čitati i videti kao umetnost. U tom se smislu razvija i njegovo tumačenje “novog angažmana”, kao pesničkog, odnosno jezičkog revolucionisanja svakog predmeta poezije. A radikalno obuhvatnijem odnosu pesnik – kolektivitet trebalo bi, tako Perišić drži, da slede promene u upotrebi termina moderno, proboj i sličnih uobičajeno rezervisanih za aktere preokreta s početka pedesetih. Funkciju kritike Perišić shvata saglasno navedenim (ma kako svedeno ovde predstavljenim) stavovima naglašavajući pri tom da su ovdašnji njeni učinci “mizerni”. Opterećena tradicionalnim instrumentarijem i nemoćna da se odupre književnosti “pučkorealističkih” obeležja, iliti hrani namenjenoj “novokomponovanom čitaocu”, kritika “favorizuje istorijski i društveno neutralnu književnost” fantastičnih i mitotvoračkih svojstava. Istini za volju, u “favorizovanju” najplodotvorniji, instrumentariji formalnih i strukturalnih metoda ovde svakako nisu bili tradicionalni, što ne znači da Perišić promašuje suštinu problema. Uočava ih veoma dobro i pokušava da im parira svojim, problemima primerenim, kritičkim postupkom. Dakako, na smerovima susretanja sa ostvarenim vidovima “novog angažmana”. U tom je kontekstu važno da, makar i zanemarujući množinu Perišićevih odličnih eseja u “pozvanju i poslanju” pesnika svrstanih u odeljak “Srpska poezija XX veka”, spomenemo njegovu podršku delima autora koji su debitovali početkom sedamdesetih. Recimo, poezija M. Petrovića je maltene oživotvorenje Perišićevog razumevanja novog angažmana. S druge strane, tadanju poeziju M. Maksimovića on vidi kao poetsko svedočanstvo o izgubljenoj energiji zajedničke im generacije pretvorenoj u “stanje socijalne statičnosti”. R. P. Nogo je, dočim, moderan pesnik – posredi je primer upotpunjavanja značenja kritičko-teorijskih termina – zato što ima “osvešćen ego, samosvesno ja”... Među esejima i člancima, teško uočljivim vezama objedinjenim u odeljak “Portreti”, izdvajaju se oni pisani povodom “slučaja” Simovićevih Istočnica i o konsekvencama “slučaja” Đogo: Perišićeve teme su, razume se, ideološki teror i nasilno čitanje imaginativnog iskaza u političkom “ključu”. Inače, najupečatljivije elaboriran primer odgovornosti pisca je portret Dobrice Ćosića. Kritičke hronike su, gotovo po definiciji, neujednačene pa ni Perišićeve nisu drugačije: autori o čijim delima ide govor različiti su u poetičkom pogledu i po formatu, njihove knjige po vrednosti, Perišićeve kritike isto tako. Ipak, u odeljku “Kritika poezije”, poetičke osobenosti naraštaja nagoveštene su u tekstovima povodom zbirki Milišića, Čudića, Zubanovića, Tadića, Milanovića i drugih. Baš kao što je u “Kritici kritike” teško prevideti osvrte uz knjige u kojima je marksizam tretiran kao “otvoren i živ sistem”. Sasvim je, međutim, očigledno da je pišući o osmotomnom delu Radomira Konstantinovića Biće i jezik Perišić aktivirao pravu meru znanja i demonstrirao visoku vrednost kritičkog prosuđivanja. Koncepcijska i vrednosna merila priređivača, sprovedena prilikom uobličavanja odeljaka Perišićeve knjige, realno mogu da budu predmet debatovanja. Ali, od prioritetnog je značaja objavljivanje ove impozantne panorame raznovrsnih i raznorodnih tekstova koje je, spram književnosti svog vremena višestruko angažovano, ispisivao kritičar teorijski utemeljenih načela. Svojim pretežnim delom priključena je probranoj baštini moderne srpske kritike.` - Bogdan A. Popović. NAPOMENA: Knjiga nije korišćena, samo je duže stajala u magacinu!