Detalji predmeta Stanje Polovno Skrivena kamera Zoran Živković(autor) Izdavač: Laguna Pogrebnik pred penzijom zatiče u ulaznim vratima koverat bez ikakvog ispisa, u kome se nalazi bioskopska ulaznica. Ova karta uputiće ga u pustolovinu koja će potrajati sve do poznih noćnih sati i koja će ga voditi na sve neobičnija mesta. Uveren da je žrtva skrivene kamere, protagonista pokušava da se snađe u zamkama koje ga vrebaju sa svih strana, ali samo se beznadežno zapliće u složenu, nerazmrsivu igru Tanatosa i Erosa. Srpski majstor spekulativne proze Zoran Živković napisao je možda najlepši roman detekcije još od vremena remekdela Stanislava Lema Istraga (1974). Za razliku od Le movog romana, međutim, Poslednja knjiga takođe je diskretna, duhovita ljubavna priča... Publishers Weekly, SAD Iako je možda još rano da ga proglasimo novim Borhesom, njegov mozaički roman Sedam dodira muzike svakako ga čini vodećim kandidatom za tu titulu. New York Times Book Review, SAD Zoran Živković čudesno je ironičan autor čije se nadasve osobene vizije savršeno slažu s njegovom sumornom duhovitošću punom apsurda. Guardian, Velika Britanija Kao i uvek, Živković je izbrušen i zastrašujuće inteligentan. Ljubitelji dobre književnosti biće očarani raskošnim domišljatostima i sugestivnošću njegovog proznog pera. Lokus, SAD Poput Horhea Luisa Borhesa, Živković je majstor u sazdavanju čudesnih, alternativnih svetova. Poput Dejvida Linča on uspeva da spoji napetost i setu – da bude okrutan i duhovit u isto vreme. The Seattle Times, SAD Kao u Kafkinim delima, velike zamisli kod Živkovića ne nameću se odozgo, već moćno niču iz samog pripovednog tla. TimeOut, SAD Živkovićevo pisanje prividno je jednostavno i predivno elegantno u isti mah. Svakom novom knjigom srpski pisac nadmoćno pokazuje zašto je jedan od najvećih majstora savremene svetske fantastike. Revolution SF, SAD Živkovićeva proza postiže istinsku bezgraničnost. Podjednako se razumljivo obraća čitaocima u Helsinkiju ili Meksiko Sitiju, kao i onima u Tokiju ili Njujorku. Ona uspeva da dirne ljude od Kejptauna do Osla. Nova Express, SAD *25 --- 03.03. 21:14 prodavac je promenio načine slanja ---

Detalji predmeta Stanje Polovno Аутор - особа Arendt, Hannah Наслов Istina i laž u politici / Hana Arent ; preveli Kosta Čavoški, Danilo Basta ; predgovor napisao Ivan Vejvoda Јединствени наслов Truth and politics. Wahrheit und Lüge in der Politik. српски језик Врста грађе књига ; одрасли, озбиљна (није лепа књиж.) Језик српски Година 1994 Издање [1. izd.] Издавање и производња Beograd : "Filip Višnjić", 1994 (Aranđelovac : Napredak) Физички опис 109 str. ; 21 cm Други аутори - особа Čavoški, Kosta, 1941- = Чавошки, Коста, 1941- Basta, Danilo N., 1945- = Баста, Данило Н., 1945- Vejvoda, Ivan Збирка Libertas ISBN 86-7363-143-2 (pl.) Напомене Prevodi dela: Truth and politics ; Wahrheit und Lüge in der Politik Hana Arent : razumevanje politike: str. 5-18. Предметне одреднице Политичка филозофија САД -- Политика ISTINA I LAŽ U POLITICI , Hana Arent , Filip Višnjić Beograd 1995 , Johana Hana Arent rođena je 14. oktobra 1906. godine u Hanoveru uporodici imućnih Jevreja poreklom iz Kenigsberga (današnjegKalinjingrada) u istočnoj Pruskoj. U tom istom Kenigsbergu o kojem jeImanuel Kant, gotovo ne napuštajući kućni prag, napisao da je `takavgrad pravo mesto za sticanje znanja o ljudima i svetu, čak i bezputovanja`, Hana Arent je provela detinjstvo. Godine 1933., poslestudija u Marburgu, Frajburgu i Hajdelbergu, kod Jaspersa iHajdegera, bila je prinuđena da napusti nacističku Nemačku. Posle bekst va u tadašnju Čehoslovačku, uz pomoć porodice koja je posedovala kuću sa ulaznim vratima na nemačkoj, a zadnjim vratima na čehoslovačkoj teritoriji, Hana Arent kratko boravi u Ženevi, a zatim u Parizu, da bi najzad 1941. godine utočište našla u Njujorku. Tačnodeset godina kasnije u egzilu je napisala Izvore totalitarizma (TheOrigins of Totalitarianism), delo koje joj je donelo ono što će je pratitido kraja života ? svetsku slavu i osporavanje. Slede Ljudska situacija(The Human Condition), Između prošlosti i budućnosti (Between Pastand Future), Ajhman u Jerusalimu (Eichmann in Jerusalem), O revoluciji (On Revolution), Ljudi u mračnim vremenima (Men in DarkTimes) i O nasilju (On Violence). Umrla je 4. oktobra 1975. godine, utrenutku kada je započela pisanje poslednjeg poglavlja obimne studijeŽivot duha (Life of Mind). biblioteka Libertas , tvrd povez, format 14 x 20,5 cm , latinica, 111 strana ,

Detalji predmeta Stanje Polovno Bilješke o piscu: August Šenoa rođen je 14. studenoga 1838. godine u Zagrebu. U roditeljskom domu stekao je ljubav prema umjetnosti: Otac mu je rado išao na koncerte i u kazalište, a mati je voljela književost. Poslje smrti majke 1848. god., svršivši u Zagrebu osmi razred, odlazi u Pečuh k rođacima, gdje završava prvi razred gimnazije 1850. god. Vraća se u Zagreb gdje maturira 1857. god. u gornjogradskoj gimnaziji, i upisuje se na Pravoslovnu akademiju. Od početka listopada 1859. god. nastavlja pravni studj u Pragu. Tu ostaje do 1865. godine. Ne položivš na vrijeme odrđene spite bio je prisiljen baviti se žurnalistikom, te se vraća u Zagreb i radi u redakciji “Pozor”. 1868. godine postaje gradski bilježnik. Iste godine vjenča se sa Slavom pl. Ištvanić. Postaje ravnatelj hrvatskoga zemaljskog kazališta 1870. god. Postaje i dramaturg. Njegov prvi roman Zlatarevo zlato izlazi 1871. god. Dvije godine kasnije, 1873. godine, postao je gradski senator i napušta kazalište. Od 1874. godine do smrti uređuje hrvatski književni časopis “Vijenac”. Umro je 13. prosinca 1881. godine. Ležeći bolestan diktirao je “Kletvu” i rekao je “Nedajte mi umrjeti, imam još toliko toga za napisati”. Najpoznatija djela su mu: “Seljačka buna”, ”Zlaterovo zlato”, “Prosjak Luka”, “Mladi gospodin”, “Prijan Lovro”, “Diogenes”, “Kanarinčeva ljubovca”, “Vječni Žid” i “Zagrebulje”. Zlatarevo zlato Kratki sadržaj: Radnja se odvija u 16 st. u Zagrebu. Plemić Pavao Gregorijanec spašava Doru Krupićevu prilikom jedne gužve u gradu i odvodi je njenom ocu, zlataru Petru Krupiću. Pavao se odmah u nju zaljubio. Prilikom iste nevolje u gradu smili mu se nijemi prosijak Jerko i zamoli svoje sluge da ga odnesu na njegove dvore da se izliječi. Dora je slovila kao lijepa, vrijedna, skrušena i vjerna bogu i domu, iako je rano ostala bez majke pa ju je uz oca odgajala kuma Magda. Brijač Grga Čokolin nije uspio isprositi Doru za ženu pa se zakleo da će Krupićevoj obitelji nanijeti sva zla. Pokušao je djevojku u gradu oklevetati zbog čega ju je otac otjerao kod rođaka van grada. Putem su ju presreli plaćenici Stjepka Gregorijanca s namjerom da ju otmu i osramote, ne bi li tako onemogućili da se Pavao njome vjenča. Kao što je brijač Grga bio doušnik Stjepku, tako se prosjak Jerko zajedno sa plemićem Pavlom urotio protiv Grge i oca Gregorijanca. Dodatnu nevolju čini barunica Klara koja je rano ostala samoborska udovica i smrtno se zaljubila u lijepog Pavla. Jerko je objasnio Pavlu da nije nijem, da imaju zajedničkog oca, da mu je majka bila služavka na očevom dvoru, da ju je Stjepko napastovao i kad je vidio da je trudna protjerao ju je sa dvora. Umrla je u teškoj bjedi, a on joj se zakleo da će cijeli život šutjeti, kako nitko ne bi saznao ništa o njemu. Do sada mu je pomagao rođak fratar u samostanu. Kad su nastale svađe između vlastele i građana, u vrijeme kad je Petar bio na ratištu protiv turaka, Klara je unajmila jednog zlobnika koji se pojavio u Dorinoj kući za vrijeme dok je bila sama. Prethodno je taj zlobnik ranio Janka koji je čuvao Dorina ulazna vrata. Dori se predstavio kao čovjek koji traži zaštitu, u nevolji je i bježi. Smilio se Dori, donijela mu je vode i dok je gledala kroz prozor zlobnik joj je podmetnuo otrov. Kratko nakon što je probala tu vodu preminula je. U taj čaš došao je nesretni Pavao koji nije ništa mogao napraviti protiv toga. Idućeg dana Dora je bila sahranjena. Za vrijeme dok je ležala na odru u crkvi Pavao se sreo sa Klarom i obećao joj najljuće nevolje za sve što je učinla. Pavao je otišao na ratište sa turcima. Vratio se tek na samrti oca Stjepa, kojeg ispovijeda svećenik Jerko. Otac se na samrti ispovijeda svećeniku i kaje se za vanbrčnog sina. Svećenik otkriva da je on taj sn. Iza obitelji Gregorijanec u kojoj su bila tri sina nije ostao niti jedan nasljednik. Pavao se nije ženio i pognuo je na ratištu. Niko je mao samo jednu kćerku, a Jerko je bio svećenik.