Tematika knjige je Prvi svetski rat, a centralni deo zauzima priča o ruskim dobrovoljcima koji su se rame uz rame borili sa srpskom vojskom protiv Austro-Ugarske i Nemačke. Oko 10.000 ruskih vojnika iz elitne divizije ruske vojske, nakon Oktobarske revolucije 1917. godine, ostaje da se bori na Solunskom frontu za oslobođenje Srbije. U ovoj knjizi se govori i o velikoj pomoći koju je ruski car Nikolaj Drugi uputio svojoj srpskoj braći na Balkanu... reč je o 10.000 vojnika, minerima za zaustavljanje monitora raketa, čamce za Dunavsku flotu koja je omogućila snabdevanje Srbije u teškim uslovima, zatim i 150. 000 pušaka, koje nisu naplaćene za razliku od Francuza i Engleza koji su nam svu "pomoć" debelo naplatili. Bogdanović je u knjizi opisao i Drugu posebnu diviziju, formiranu 1916. godine od najboljih vojnika, koji su 1918. godine učestvovali u oslobađanju Bitolja- Njihova hrabrost i požrtvovanost bila je nemerljiva i neopisiva. Ta jedinica je bila u sastavu Prve armije srpske kranjevske vojske, kojom je komandovao vojvoda Živojin Mišić. Ono što je zanimljivo kod ovih ruskih vojnika jeste što oni početkom 1918. godine praktično "nestaju" sa fronta. Razlog tome je što su posle Oktobarske revolucije u Rusiji, zapravo ostali bez države i Vrhovne komande. Jedan deo tih vojnika se vratio u maticu, upadajući u strahovite razdore i sukobe između boljševika i belogardejaca, dok je drugi deo ostao u emigraciji. Na Solunskom frontu je tako ostalo 65 oficira i 4.149 vojnika ruske vojske. Čitaj dalje