Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Kosta Nikolić (1963) srpski je istoričar. Biografija Kosta Nikolić je rođen 1963. godine. On je Naučni saradnik Instituta za savremenu istoriju u Beogradu. Istraživački se bavi istorijom komunističkog pokreta u Kraljevini Jugoslaviji i istorijom srpskog naroda u Drugom svjetskom ratu. Doktorirao je 15. juna 1999. godine na Filozofskom fakultetu u Beogradu.[1] Kostu Nikolića kritičari optužuju da svojim radom promoviše „akademski istorijski revizionizam“ kojim rehabilituje kvinsliške pokrete i negativno se izjašnjava o partizanskom pokretu. Zajedno sa Bojanom Dimitrijevićem je objavio knjigu Đeneral Mihailović u izdanju izdavačke kuće Srpska reč, bliske Srpskom pokretu obnove. Nikolić je posle petooktobarskih promena postao blizak Demokratskoj stranci. Bio je angažovan da napiše novi udžbenik istorije za završne razrede gimnazije. Knjiga je dalje pratila Nikolićev antikomunistički stav, dok je rehabilitovala četnike i kvislinge okupljene oko Milana Nedića. Knjiga je pominjala da su partizani za sobom „ostavljali pasja groblja“, dok su četnički i nedićevski zločini umanjivani. Tako je na primer napisano da je najteža kazna koju su četnici koristili bilo šamaranje, i potpuno su ignorisane crne trojke, četnički masakri nad partizanskim simpatizerima i nesrpskim stanovništvom, učešće kvislinga u uništenju jevrejskog stanovništva i Banjički logor). Knjiga je predstavila Martovske pregovore kao primer nemačko-partizanske zavere protiv četnika i zapadnih Saveznika, dok je pravdala četničku kolaboraciju sa Italijanima i prećutkivala kolaboraciju sa NDH i Trećim rajhom, ne pominjući sastanak u Divcima i sporazume četnika sa NDH. Biografije Dragoljuba Mihailovića i Milana Nedića su prikazane pozitivno, dok je Josip Broz Tito predstavljen kao agent Kominterne.[2] Nikolić je pozvan kao veštak u procesu rehabilitacije Aćimovićevih žandarma Bogdana Lončara i Milenka Brakovića ubijenih u Beloj Crkvi 7. jula 1941. i podržao njihovu rehabilitaciju ističući da je njihovo ubistvo bilo iz političkih i ideoloških razloga, iako su ubijeni tek pošto su prvi otvorili vatru na partizane. Nikolić je zajedno sa Srđanom Cvetkovićem i Momčilom Pavlovićem autor četvorotomne Istorije Demokratske stranke. Vlada Srbije je 2009. angažovala Nikolića u Državnoj komisiji za utvrđivanje okolnosti pogubljenja generala Dragoljuba Draže Mihailovića. Komisija je potvrdila zvaničnu verziju hapšenja Dragoljuba Mihailovića u kojoj je Nikola Kalabić sarađivao sa Oznom i učestvovao u akciji Mihailovićevog hapšenja.