Jesu li regent Aleksandar I Karađorđević, srpski, hrvatski i slovenački političari 1. decembra 1918. godine, u salonu kuće Krsmanovića na Terazijama u tek oslobođenom Beogradu, nazdravili potrebi ili istorijskoj zabludi Južnih Slovena? Šta je za Južne Slovene značila ideja jugoslovenstva u Jugoslaviji, kao zajednička država, u borbi za opstanak između organizovanijih, bogatijih i jačih država u okruženju, ali i globalnoj raspodeli političkih uticaja i moći? Ko je i šta uneo u Jugoslaviju i koliko su je njeni narodi zaista želeli? Da li je trebalo da Srbi nakon pobede u Prvom svetskom ratu, 1918. godine stvore posebnu nacionalnu državu, zaokružujući svoje etničke teritorije u jedinstvenu celinu? Na ova pitanja kao i na veliki broj drugih dilema, u predvečerje nestanka treće Jugoslavije, odgovor je dao autor ove knjige, istoričar i arhivist Zoran Veljanović.