Lička narodna nošnja - Dobrivoje Pavlica Likota lepo ocuvana ,ima samo mala posveta na najavnoj stranici ,napisana hemijskom 2006 godina .KRIVAJA 164 STRANICE LICKA KOSULJA LICKI PRSLUK Narodna nošnja ličkog pravoslavnog naroda u izvjesnom smislu razlikuje se od narodne nošnje katoličkog naroda Like, kako po boji, tako i po samim nazivima pojedinih dijelova od kojih se nošnja sastoji. Upravo zbog toga, ne može se na jedinstven i istovjetan način obraditi i promovisati narodna nošnja čitave Like, nego će se u obradi usredotočiti na narodnu nošnju pravoslavnog naroda Like. Dakle, predmet obrade je starinska narodna nošnja pravoslavnog naroda Like s kraja 19. i s početkom 20. vijeka. Međutim, istorijski gledano, Srbi su u svojoj, ne tako davnoj prošlosti, bili daleko brojniji i dominantniji narod na ličkim prostorima u odnosu na narod katoličke vjeroispovjesti. Prema podacima s početka 18. vijeka, Srba je u Lici bilo blizu 90%. Nažalost, stalnim ratovanjem, pokrštavanjem (unijaćenjem i nasilnim prevođenjem u katoličanstvo, naročito u vrijeme vladavine Marije Terezije) i stalnim pritiscima, kojima su bili izloženi, stalnim seobama i raseljavanjem iz nacionalnih, vjerskih, političkih i ekonomskih razloga, srpski pravoslavni narod Like se stalno i osjetno smanjivao. Naročito je to bilo izraženo u toku, za Srbe, nesrećnog 20. vijeka. Iz knjige: „Lička narodna nošnja“, autor Dobrivoje Pavlica Lička narodna nošnja pripada tipu dinarskih narodnih nošnji. Nošnje dinarskog planinskog područja zahvataju predele Srpske krajine - Kordun, Liku i severnu Dalmaciju, zatim veliki deo Bosne i Hercegovine, kontinentalne predele Crne Gore i jugozapadne krajeve Srbije. Utom prostranom planinskom području stočarstvo, odnosno ovčarstvo, bilo je osnovna grana privređivanja, kome je bio prilagođen čitav način življenja. Narodne nošnje bile su pretežno izrađene od vune. Posle tkanja vunena domaća tkanina nošena je u specijalne stupe, `valjavice`, kojih je nekada bilo mnogo na manjim rekama. Ta dorađena tkanina, tj. sukno, u nekim krajevima bila je prirodno bele i smeđe boje, a u drugim predelima bojena je u crnu, tamnomodru, ili crvenu boju. Pored mnogih delova odeće od domaćih vunenih tkanina i sukna, u čijoj se strogoj formi naziru tragovi starobalkanske ali i tursko-orijentalne odevne kulture, osnovu i ženske i muške odeće činila je konopljana ili lanena košulja u obliku tunike s rukavima, obilno ukrašena vunenim vezom. U ženskoj odeći su preko dugačke košulje neizostavni delovi bili tkani vuneni pojas i pregača, skladno komponovanih motiva i boja. Od suknenih haljetaka najrašireniji je bio `zubun`, `sadak` ili `koret` - vrsta dugačkog prsluka, kao i haljina s rukavima, ukrašeni vezom i aplikacijama čohe u boji. Glavu devojke krasila je crvena kapa, preko koje su udate žene polagale maramu pres loženu na razne načine. U muškoj nošnji karakteristične su uzane čakšire, a u nekim regijama prostrani `pelengiri` sa širim nogavicama, veoma stari delovi nošnje. Uz njih su nošeni prsluci sa ravnim i preklopljenim polama (gunjić, zubun, ječerma, džemadan) i kraći kaputi s rukavima (gunj, gunja, koporan, aljina). Obavezan je bio tkani pojas raznih boja, a na glavi plitka crvena kapa, oko koje je u mnogim krajevima zimi omotavan vuneni šal. Ukrasi, bogato primenjeni na muškim, a osobito na ženskim nošnjama, odlikuju se izvanrednim skaldom ornamenata i kolorita. Iznijansiranoj skladnosti umnogome je doprinosila prefinjena obojenost građe za tkanine i ukrase postignuta tradicionalnim postupkom bojenja biljnim bojama. U ornamentici polihromnog obilnog veza i u aplikacijama čohe i drugih ukrasa, koji prekrivaju gotovo sve vidljive površine haljetaka, jednako i u tkanju, preovlađuju geometrijski i geometrizovani vegetabilni motivi. U ostvarivanju dekorativnih i estetskih vrednosti vunene dinarske odeće značajnu ulogu imao je raznovrstan srebrni nakit, koji je još više pojačava njenu tešku i monumentalnu celokupnu formu. Jedan od najistaknutijih oblika bile su muške `toke` za grudi, sastavljene iz više srebrnih ploča ili pucadi, često pozlaćenih. Bile su simbol junaštva i uz njih je nošeno oružje visokokvalitetne zanatske izrade, zadenuto u pregrade širokog kožnog pojasa. Lička kapa je tipična srpska kapa koja nosi simboliku i duh Kosovskog zaveta i Vidovdanskog predanja. To se vidi po sledećim delovima i njihovim odnosima. Osnova kape je kružna. Uvek je crne boje. Asocira na tugu i žalost zbog poraza Srba na Kosovu na Vidovdan 1389. godine i pada srpskog carstva. Ova boja ujedno pokazuje pijetet i divljenje, slavu i poštovanje kosovskim junacima. Gornji temeni deo kape je od crvene čoje. Simbliše njihovu krv prolivenu za odbranu časti i slobode, naroda, vere, otadžbine i države, od turskog osvajača, pljačkaša i nasilnika. Sa zadnje strane kape nalazi se devet dugih kićanki od crne svile. One pak imaju dvostruku simboliku. S jedne strane, simbolizuju devet braće Jugovića, a s druge slikovito simbolizuuju put koji je deo našeg naroda prešao od Kosova do Like izmičući se turskom ropstvu, pljački i teroru. Što je ovaj put migracije pred turskim nasiljem od Kosova i stare Srbije kao matice tadašnje srpske carevine do bio duži, to su i ove kićanke bile duže. Tako na primer, kićanke kape narodne nošnje Srba sa Kupresa ili Glamoča su nešto kraće u odnosu na ove sa ličkih kapa jer je i njihov put nasilnih migracija od Stare Srbije i Kosova do navedenih prostora kraći. Kićanke koje predstavljaju devet Jugovića, sa osnovom kape koja dodatno simboliše i njihove roditelje Starog Jug Bogdana i Majku Jugovića jer iz njih (od njih) nastaju, ujedno predstavljaju slavnu srpsku porodicu Jugovića. Ova simbolika se može povezati za predačkim junačkim vidovdanskim kultom. Naime, za porodicu Jugovića ne postoje istorijski dokazi da je u srpskom plemstvu postojala. Međutim, srpski vojvoda, župan i knez Vratko Nemanjić iz sredine 14. veka je u epskoj narodnoj poeziji poznatiji kao Jug Bogdan. Vodi poreklo iz bočne grane Nemanjića, od Nemanjinog najstarijeg sina Vukana, čiji je praunuk bio. Njegova ćerka Milica se udala za kneza Lazara. O njegovim sinovima nema pouzdanih podataka. Vratko je sahranjen u manastiru Davidovići kod Brodareva. Njegovi dvori se ne vezuju za njega lično, nego se upravo predstavljaju kao objekti Jug-Bogdana i njegovih sinova. Po sličnim motivima postoje i drugi objekti, od kojih je značajna, na primer, „Jugovića česma“ kod Tronoše. Preličenje kneza Vratka u epskom duhu i kosovskom mitu u Jug-Bogdana, odnosno porodicu Jugovića (u kojoj dominiraju impresivnim likom Majka Jugovića, a potom i braća Jugovići), ima posebnog smisla. Naime, Jug-Bogdan jasno označava: s jedne strane, Jug – stranu sveta i pravac kada je Sunce svaki dan u zenitu – s tim, da je Sunce na Jugu samo na Vidovdan (15 juna po starom kalendaru) na najvećoj tački na nebu u toku cele godine. S druge strane, dodatno se kroz Bogdan (Bog-dan) označava Bog Vid jer je 15. juni bio dan proslavljanja Bog Vida, Boga (toga) dana. On i sinovi junački ginu u boju, da bi se sjedinili sa svojim Vrhovnim bogom predačke vere (herojskim rodonačelnikom srpskog naroda), te nastavili da žive večni život, uz ponovno rađanje u ovom svetu. Po tom duhu, smislu i zavetu, Oni su dakle, stalno rađajući, odnosno vaskrsavajući junaci našega naroda, koji se tako za ostvarenje odbrandbenih, slobodarskih i nacionalnih ideala i težnji, u realnom svetu i projavljuju. Upravo lička kapa, kao da po predanju duha Vidovdana, opominje i obavezuje roditelje i porodice na značaj i moć brojne, odane, složne, časne i vredne kuće i zadruge na braniku otačastva, odnosno Otadžbine, Pravde, vere i nacije. Iz takvih porodica trebaju da se javljaju novi barjaktari Srbstva na svim blagorodnim poljima borbi, napretka, rada i stvaralaštva naroda i države. Pored toga, kroz simboliku, rodoljublje i duh ove porodice ukazuje se lepotu i etiku tradicionalnog porodičnog poštovanja roditelja, njihovog patriotskog vaspitanja dece, i neprikosnovenu porodičnu slogu u svim, pa i u najtežim okolnostima rata i požrtvovanja. Devet kićanki podsećale su naše porodice na potrebu većeg broja dece, pa ukoliko roditelji imaju devetoro i više dece, to je bila osnova obaveze da se država oduži kumstvom devetom detetu i pomogne ovakvim porodicama. Naravno da se ovom simbolikom ukazivalo da su brojna deca bogatstvo, snaga, život i nada porodice, roda, naroda i države u celini. Gledana odozgo, kapa je kružnog oblika, poput gumna. A gumno je (pored ognjišta koje je po predačkom verovanju bilo prvo), od davnina predstavljalo drugo kultno mesto porodice, roda ili plemena. Na gumnu se vrlo žito i odvajalo zrno od kukolja, odnosno u moralnom smislu dobro od zla. Tu se sudilo i presuđivalo, dogovaralo i kretalo u svaki ozboljan posao, odnosno rat, i na njega se s verom i nadom uvek vraćalo. Na gumnu se igralo kolo i pevalo, guslar slušao i Kosovski zavet kao predanje prenosio s kolena na koleno. Na crvenoj čojanoj temenoj površini na pojedinim ličkim kapama bilo je zlatnom srmom izvezeno „Mudro slovo“. Ono svojom zatvorenom krivom a pravilno i simetrično oblikovanom i vođenom linijom veza, predstavlja stilizovan oblik Krsta Svetoga Save. Mudro slovo je dakle, slovo, što u izvornom pojmu znači govor; odnosno poruku, zavet i svetu obavezu srpskog naroda da očuva sabornost, i održava svoju pravoslavnu veru u duhu vekovnog slogana borbe „Za Krst Časni i Slobodu Zlatnu“. Kako ličku kapu pravi i veze žena, odnosno majka, to se njen rad prelama u simbolici ove kape onim što Majka Jugovića po ženskoj časti predstavlja u Srpstvu. Ona je sav svoj život posvetila svetoj službi najviše lepote ženske časti. Narodni pesnik je u njoj na najdostojanstveniji način prikazao svu moralnu lepotu i čast srpske majke; onih majki koje su bile dostojne divljenja, trpljenja i velike energije potrebne kroz teške vekove da bi rađale, odgajale i vaspitavale herojske naraštaje za nacionalna dela. Stara, odnosno predačka uverenja i shvatanja u Srba su podrazumevala da je kapa jedna vrsta amajlije, te da kao takva štiti onoga ko je nosi. Ranije se svaka kapa, pa i lička retko skidala sa glave, a kada se skidala onda se tim gestom iskazivalo nekome ili nečemu posebno poštovanje. Značajno je istaći i narodna verovanja da kapa može imati natprirodnu snagu, pa ako se kapa oduzme nekome, onda je taj kao obezoružan, i višom silom nezaštićen čovek. Ličku kapu je vredno uporediti sa crnogorskom kapom, potom šajkačom, pa i šubarom vučetinom. Svaka na svoj način ima i nosi veoma karakterističnu, pa i mističnu, našu narodnu slobodarsku simboliku i duh. Uz ostale delove naše narodne nošnje, lička kapa uz druge navedene, zaslužuje(u) ljubav, razumevanje i poštovanje. Lička kapa je nastala na području kršne Like. Simboliše stradanje Srpskog naroda u periodu Otomanske imperije i Kosovskog boja. Kapa je simbol Starog Jug Bogdana, a devet resa je simbol devet Jugovića. Crvena boja simbolizuje prolivenu srpsku krv u borbi za slobodu Srpskog naroda. Crni obod simboliše žalost srpskih majki, sestara i kćeri kao i ostalog ženskog srpskog roda za stradanjima Srpskih vitezova. Obod kape je urađen od čvrsto izvezenog konca kao simbol veze među Srbima. Rese su od čvrstog crnog predenog konca. Postavljena je sa unutrašnje strane sa crnom postavom. Nema nikakvih obilježja na sebi. Lička kapa se nosi i u Dalmaciji, Hercegovini i Crnoj Gori. Razlika je između Ličke i Dalmatinske u dužini resa. Dalmatinske rese su kraće dok Crnogorska nema resa. Lička kapa nosi se i u Bosanskoj Krajini zbog toga sto je Bosanska Krajina naseljena sa narodom iz Ličke Krajine i Dalmacije. Srpska lička kapa - sestra blizankinja crnogorske zavrate - zavjetna je pokrivka srpske glave koja pamti stradanja svakojaka. U crvenilu njenom je i crvenilo srpske krvi, od Kosova i prije Kosova, a u crnom oblistu kao da je crni flor, znak naše tuge velike i korote. Noseći je vječno, makar na srcu ako ne na glavi, i danas možemo (i moramo) biti zatočnici hrišćanskog zavjeta i Knezeve kletve, dostojni časnog `Srpskog roda`. Da se od nas božuri ne postide, ako drugoga stida ne prežemo... Jer, ta je kapa ne samo korotna no i svečarska - znak našeg nacionalnog ponosa: narod bez ponosa je narod robota i robova. Srpska kapa je talisman i znak, onako kako ispjeva Rajko Petrov, starinom Rašević iz Kuča, Nogo: Crni konjanici i vrani gavrani. Svu od mjesečine zobnicu vedrine. Crn zavoj smijeha i božur na rani. Nosimo vo vjeki svi mi preko Drine. (gorenje)

Putovi kulture: opća etnologija (sa 351 slikom u tekstu i na papiru za umjetnički tisak sa 6 zemljopisnih karata) / Kaj Birket-Smith Zagreb 1960. Tvrd povez, ilustrovano, 539 strana + strane sa fotografijama. Napomena: sitnija oštećenja ivica korica; ako se to izuzme, knjiga je veoma dobro / odlično očuvana. Sadržaj: Uvodna napomena (Oleg Mandić) Predgovor pisca 1. UVOD I MATERIJALNA KULTURA 1. Cilj i pomoćna sredstva Smisao istraživanja kulture Historijski pregled Metoda Pomoć izvana 2. Kultura i njeni zakoni Primitivni i kulturni narodi Unutarnji i vanjski uvjeti kulture Razvitak kulture Širenje kulture Propadanje kulture Slika kulture 3. Počeci obrta Rad i oruđe Vatra Obrađivač kamena Kovač Drvorezbar Ženski poslovi Ženski poslovi (nastavak) Jelo i piće, sredstva za uživanje 4. Gospodarstvo Primitivna privreda Najstariji zanati Domaće životinje Ratarstvo Razmjena i trgovina Oblici gospodarstva 5. Nošnja, stan i saobraćaj Odjeća Nakit i njega tijela Stan Promet Promet (nastavak) II. DRUŠTVO I DUHOVNI ŽIVOT — KULTURNA STRUJANJA 6. Izgradnja društva Osnova Kultura i spolni život. Brak Rodbinstvo Rod, totemska grupa i sistem dviju klasa Dobni razredi i tajna društva Društveni stupanj i položaj Vlada i država 7. Društveni život Običaji. Razvoj morala Od rođenja do smrti Počeci pravnog života Rat i mir 8. Duhovni život Primitivni pogled na svijet Sile i ljudi Umjetnost Pretpostavke za znanost 9. Kulturni slojevi i strujanja Počeci u ledeno doba Na stražnjim vratima svijeta Svjetlost sa Istoka Na tragu visokih kultura Novi svijet PRILOZI Kronološke tablice Bibliografija Indeks imena i pojmova

Putovi kulture Kaj Birket-Smith Putovi kulture: opća etnologija (sa 351 slikom u tekstu i na papiru za umjetnički tisak sa 6 zemljopisnih karata) / Kaj Birket-Smith Zagreb 1960. Tvrd povez, ilustrovano, 539 strana + strane sa fotografijama. knjiga je veoma dobro očuvana. Sadržaj: Uvodna napomena (Oleg Mandić) Predgovor pisca 1. UVOD I MATERIJALNA KULTURA 1. Cilj i pomoćna sredstva Smisao istraživanja kulture Historijski pregled Metoda Pomoć izvana 2. Kultura i njeni zakoni Primitivni i kulturni narodi Unutarnji i vanjski uvjeti kulture Razvitak kulture Širenje kulture Propadanje kulture Slika kulture 3. Počeci obrta Rad i oruđe Vatra Obrađivač kamena Kovač Drvorezbar Ženski poslovi Ženski poslovi (nastavak) Jelo i piće, sredstva za uživanje 4. Gospodarstvo Primitivna privreda Najstariji zanati Domaće životinje Ratarstvo Razmjena i trgovina Oblici gospodarstva 5. Nošnja, stan i saobraćaj Odjeća Nakit i njega tijela Stan Promet Promet (nastavak) II. DRUŠTVO I DUHOVNI ŽIVOT — KULTURNA STRUJANJA 6. Izgradnja društva Osnova Kultura i spolni život. Brak Rodbinstvo Rod, totemska grupa i sistem dviju klasa Dobni razredi i tajna društva Društveni stupanj i položaj Vlada i država 7. Društveni život Običaji. Razvoj morala Od rođenja do smrti Počeci pravnog života Rat i mir 8. Duhovni život Primitivni pogled na svijet Sile i ljudi Umjetnost Pretpostavke za znanost 9. Kulturni slojevi i strujanja Počeci u ledeno doba Na stražnjim vratima svijeta Svjetlost sa Istoka Na tragu visokih kultura Novi svijet PRILOZI Kronološke tablice Bibliografija Indeks imena i pojmova

Opis proizvoda „Solistkinja“, debitantski roman jednog od najznačajnijih savremenih kineskih autora, pruža prodoran pogled u svet kineske opere i njenih protagonistkinja. Bi Feiju je često hvaljen kao pisac „ženske psihe“, pisac koji sa velikom posvećenošću i tačnošću ulazi u problematiku ženske pozicije u savremenom društvu. U naletu emocija, operska diva u usponu Sijao Jenćiju, zvezda opere Let na Mesec, unakažava lice svoje supranice vrelom vodom. Prezrena od strane pozorišne trupe, ona se okreće podučavanju. Dvadeset godina kasnije, bogati vlasnik fabrike cigareta nudi da sponzoriše ponovno postavljanje opere Let na Mesec, ali samo pod uslovom da se Sijao Jenćiju vrati u ulozi boginje meseca Čang E. Ona to i čini, ovog puta verujući da je zaista i postala besmrtna boginja meseca. „Smešten nasuprot drami, intrigama, ljubomori, odmazdi i iskupljenju iza kulisa pekinške opere, ovaj ‘savršeni kratki roman s dalekim odjecima filma Sve o Evi‘ predstavlja zapanjujući portret žena u svetu koji ih istovremeno duboko poštuje i surovo ograničava.” (The Times, London) „Čitalac se lako uvlači u vrlo kodirani univerzum kineske opere i doživljava mešavinu osećanja, od radoznalosti prema ovoj malo poznatoj umetnosti za nas zapadnjake, do rastućeg osećaja prezira, saosećanja i sažaljenja prema junakinji. Istinsko književno zadovoljstvo”. (Asia News) „… elegantno teatralno i emotivno rezonantno – baš kao dobra opera.“ (Kirkus Reviews)

Opis proizvoda „Solistkinja“, debitantski roman jednog od najznačajnijih savremenih kineskih autora, pruža prodoran pogled u svet kineske opere i njenih protagonistkinja. Bi Feiju je često hvaljen kao pisac „ženske psihe“, pisac koji sa velikom posvećenošću i tačnošću ulazi u problematiku ženske pozicije u savremenom društvu. U naletu emocija, operska diva u usponu Sijao Jenćiju, zvezda opere Let na Mesec, unakažava lice svoje supranice vrelom vodom. Prezrena od strane pozorišne trupe, ona se okreće podučavanju. Dvadeset godina kasnije, bogati vlasnik fabrike cigareta nudi da sponzoriše ponovno postavljanje opere Let na Mesec, ali samo pod uslovom da se Sijao Jenćiju vrati u ulozi boginje meseca Čang E. Ona to i čini, ovog puta verujući da je zaista i postala besmrtna boginja meseca. „Smešten nasuprot drami, intrigama, ljubomori, odmazdi i iskupljenju iza kulisa pekinške opere, ovaj ‘savršeni kratki roman s dalekim odjecima filma Sve o Evi‘ predstavlja zapanjujući portret žena u svetu koji ih istovremeno duboko poštuje i surovo ograničava.” (The Times, London) „Čitalac se lako uvlači u vrlo kodirani univerzum kineske opere i doživljava mešavinu osećanja, od radoznalosti prema ovoj malo poznatoj umetnosti za nas zapadnjake, do rastućeg osećaja prezira, saosećanja i sažaljenja prema junakinji. Istinsko književno zadovoljstvo”. (Asia News) „… elegantno teatralno i emotivno rezonantno – baš kao dobra opera.“ (Kirkus Reviews)

SEVER I JUG Elizabet Gaskel Str 417 Povez mek Stanje knjige dobro OSTALE MOJE AUKCIJE MOŽETE POGLEDATI PREKO LINKA http://www.kupindo.com/pretraga.php?Prodavac=rere&Grupa=1 Kupovinom više knjiga značajno štedite na poštarini. O knjizi Ovaj roman je mešavina krimi priče, romanse i fantazije. Radnja se dešava u Bukureštu tokom 13 dana 1897. godine i vrti se oko jednog neznanca kog građani nalaze bez svesti u polju prekrivenog snegom. Ispostavlja se da je tajanstveni stranac posetilac iz budućnosti koji, kako se odvija roman, ulazi u domove raznih ljudi i otvara čitaocu vrata Bukurešta kakav je bio pre sto godina. Filmski detaljno, autorka slika ulice, odeću, enterijere, verno i temeljno dokumentovano, zbog čega je ovaj evropski grad glavni lik ove knjige. Za knjigu „Život počinje u petak“ Joana Prvulesku je nagrađena Evropskom nagradom za književnost 2012. godine. Roman viktorijanske epohe i arhetipski roman socijalnog realizma, verno svedočanstvo o jednom važnom istorijskom trenutku. Svojom umetnošću proze Gaskel je autentično prikazala dihotomije između severa i juga, sela i grada, modernog i tradicionalnog, organskog i veštačkog, aristokratije i radničke klase, lepote prirode i rugobe grada; predočila je sukobe između muških i ženskih principa, ali ujedno i nužnost postojanja i jednog i drugog. Elizabet Gaskel se ovim romanom svrstala među velike ženske romanopisce, rame uz rame sa Šarlot Bronte, Džordž Eliot i Džejn Ostin.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Monografija RUMUNI U BANATU nastala je kao rezultat sistematskog rada na etnološkom istraživanju Rumuna u Banatu, koje je vršeno u okviru redovne delatnosti Etnološkog odeljenja Vojvođanskog muzeja. Sređeni su i komentarisani podaci prikupljeni terenskim radom u periodu 1954—1984. godine. 
Autor
 
Sadržaj: 
RUMUNI U BANATU 
Uvodna reč , Skraćenice 
BANAT 
Reljef, klima; Istorija, Srpska i rumunska pravoslavna crkva, sekte, Prosveta i kultura
PREGLED LITERATURE RELEVANTNE ZA PROBLEM ISPITIVANJA ETNOLOŠKIH KARAKTERISTIKA RUMUNA U BANATU 
I. Stariji period; II. Period između dva svetska rata; 
III. Radovi objavljeni posle 1944. ; Literatura iz SR Rumunije
TERENSKA ISPITIVANJA
RUMUNI U BANATU - MIGRACIONE STRUJE 
Banaćani; Erdeljci; Oltenci; Noviji nazivi pojedinih grupa; I Karta rasprostranjenja pojedinih grupa Rumuna u jugoslovenskom Banatu
II Karta migracionih kretanja Rumuna iz jugoslovenskog Banata. 
RUMUNI U VOJVODINI - SADAŠNJE STANJE 
Koegzistencija Rumuna sa pripadnicima ostalih etničkih zajednica u Banatu; Istorijat naselja u kojima žive Rumuni; Broj Rumuna u pojedinim mestima prema popisima stanovnika iz 1921, 1948. i 1971. godine
ETNOLOŠKI ASPEKTI ŽIVOTA U RUMUNSKOM SELU, POSMATRAN U ISTORIJSKOJ PERSPEKTIVI 
Naselja; Arhitektura; Enterijer; Način građenja kuća, Nabijače, Cigla, Krov, Kućni placevi; Stambena zgrada, Soba, Osvetljenje, Paljenje vatre; Ekonomske zgrade; Zgrade izvan naselja; Običaji oko gradnje kuće
PRIVREDA 
Zemljoradnja, Poljoprivredni proizvodi, Obrada zemlje, Plugovi, Jarmovi, Konjska oprema, Oranje, Sejanje pšenice, Oruđa za obradu zemlje, Kosidba — žetva, Srp, vile, grabulje, Kosidba — seno, Kosidba — žito (žetva), Vršidba, Običaji; Vinogradarstvo; Stočarstvo, Živina, Svinje, Goveda, Konji, Plaćanje pastira, Običaji i verovanja; Ovčarstvo, Pašnjaci, Seoba na pašnjak, Čobani, Izlazak ovaca na pašu i merenje mleka, Salaši, Prerada mleka, Obeležavanje ovaca, Đubrenje; Ribolov; Pčelarstvo 
ISHRANA 
Pšenica i kukuruz u ishrani, Hleb, Pogača, Proja i kačamak, Pšenična testa, Jela od testa, Skrob, Peciva i kolači; Mleko u ishrani; Meso — konzerviranje; Pića; Običaji 
NOŠNJA 
Osnovne karakteristike narodne nošnje Rumuna u Banatu; Ženska nošnje, Nošnja Banaćana, Nošnja Krišano-Erdeljaca i Oltenaca, Povezivanje žena; Muška nošnja; Suknena i krznena odeća 
TKANJE I VEZ, PRIBOR ZA TKANJE 
Razboj; Karakteristična tkanja; Običaji 
PORODICA, BRAK, SRODNIČKI ODNOSI 
Imovinski odnosi, Domazet, Stepeni srodstva, Veštačko srodstvo, Kumstvo, Ponašanje u porodici 
OBIČAJI I VEROVANJA 
Značenje nekih brojeva, Vatra, Voda, Hleb, kolač, pogača, Jabuka, Bosiljak, Živo biće, Marama, Pojas; Svadbeni običaji, Prosidba, Svadba; Deca, običaji oko novorođenčeta, Verovanja i običaji; Pogrebni običaji, Predznaci smrti, Smrt i predskazivanje vremena, Oglašavanje smrti, Pokojnik u kući, Zapevanje za mrtvima, Sahrana, Pomeni, Kopanje grobova, spomenici, prenošenje mrtvaca, Nošnja u žalosti; Godišnji običaji, Badnji dan i Badnje veče, Božić, Ophodi u ciklusu božićnih praznika, Korinđaši, koledari, Zvezdaši, Irod, Nova godina, Ophodi sa plugom, Sorkova, Bogojavljenje; Uskrs, Poklade i uskršnji post, Uskrs u Glogonju i Ovči; Mali Uskrs; Đurđevdan; Duhovi; Ivandan; Petrovdan; Sveti Ilija; Mala Gospojina; Krstovdan; Božićne poklade; Slava, Kućna slava, Crkvena slava, Dodole Svakodnevna dokolica i komuniciranje; Zabave — skupovi Etnologija etnografija istorija rumuna u vojvodini ...

Zorka Janjić : UKRASI ŽIVOTA , SPKD Prosvjeta Sarajevo 2016, str. 156. Sadržaj na slici. Očuvanost 4. Zorka Janjić je čitav svoj radni vijek provela je u Muzeju grada Sarajeva i istraživala način života u ovom gradu u nekim davnim vremenima. Svoja istraživanja je pretakala u zanimljive tekstove, rasute po raznim časopisima i nažalost, zaboravljene. „Prosvjeta“ je sakupila te tekstove i objavila ih u knjizi pod naslovom Ukrasi života. Veoma je važno da se zna da je ova knjiga vrijedna kulturno-antropološka studija, analiza našeg svakodnevnog života. Koliko su takve studije važne za jednu kulturu, nije potrebno ni napominjati. publika mediji Zbornik radova Zorke Janjić Ukrasi života je odlično napisana i opremljena izvornim fotografijama koje upotpunjuju naše „čitanje svakodnevnice“. U svojim tekstovima autorica precizno opisuje razne „ukrase života“, kao npr. rituale uljepšavanja (tekst „Kozmetika u starom Sarajevu“), sredstva kojim se postiže ljepota u kući i na odjeći (tekstovi „Stari vezovi“), postupke oblikovanja životnog ambijenta (tekst „Sarajevske bašče i avlije“), pokazuje stambenu kulturu starog Sarajeva, govori o satovima u prošlosti, dječijim igračkama i uspavankama, ženskim ručnim radovima i i staroj vezenoj ornamentici. Osim što piše kako se nešto radi, daje nam i objašnjenja zašto i od kad je to tako. Ukratko sadržaj knjige „Ukrasi života“ je sljedeći: „Stambena kultura starog Sarajeva“, „Sarajevske bašče i avlije“, „Seoski ručni radovi iz okoline Sarajeva“, „Ženski ručni radovi u starom Sarajevu“, , „Dječije igračke u Sarajevu i okolini“ „Ponešto o pozdravlјanju“ „Kozmetika u starom Sarajevu“, „Uspavanke“ i „Satovi u prošlosti“. Kratka biografija: Zorka Janjić je rođena u Mostaru 1927g. studirala u Beogradu, čitav svoj radni vijek provela u Muzeju grada Sarajeva. Preminula je u Pančevu 2012. godine.

Radnja romana se odvija u Njujorku u 20. veku i prati život glavne junakinje, Ambre Grejns, koja se bori da ostvari svoje snove u modnoj industriji. Ambre je mlada žena koja ima talenat za dizajniranje odeće, ali suočava se sa brojnim izazovima i preprekama na svom putu ka uspehu.“Lavovi sa Pete Avenije” istražuje teme kao što su ambicija, ljubav, rivalstvo i nezavisnost. Kroz likove koji se bore za svoje mesto u svetu mode, Fiona Davis prikazuje dinamiku industrije, ali i ljudske strasti i intrige koje prate visoki stil života.Ova knjiga donosi bogate opise mode, predivne kostime i prikazuje svet luksuza i glamura iz perspektive žena koje su se suprotstavile društvenim normama i tražile svoje mesto u svetu koji je bio pretežno rezervisan za muškarce.“Lavovi sa Pete Avenije” je roman koji će privući ljubitelje mode, istorije i snažnih ženskih likova. Fiona Davis kombinuje elemente istorijske fikcije sa dramom i romantikom, stvarajući priču koja je istovremeno intrigantna i inspirativna.

Šta to savremene Evropljanke u stvari hoće? I kako do toga dolaze? Florans, Eliz i Karolin, tri prijateljice u najboljim godinama, nalaze se u vrtlogu modernog života. Muževi, ljubavnici, roditelji, deca, prijatelji, rođaci – svi traže dovoljno vremena, novca, ljubavi, posvećenosti... "Brak nije završetak, već ograničenje puta koji treba da sledimo," uviđa Florans nakon bračnog brodoloma. Ali kako preživeti krah i raskinuti sa prošlošću? Dok se Eliz bori sa prvim izdajničkim borama, iskušenjima prošlih ljubavi i porodičnim obavezama, Karolin se pita šta da uradi kada nađe idealnog muškarca koji, nažalost, ima samo jednu manu. Ali, na početku i na kraju, koliko god godina imale, ostaje institucija ženskog pižama žura i smeh ispod pokrivača "kao devojčice koje misle da nikada neće odrasti, da se nikada neće udati niti napustiti prijateljice..." "Kao da Ariel Buto nosi naočare o kojima smo sanjali kada smo bili deca, znate one magične naočare koje vam omogućuju da vidite šta se nalazi ispod odeće... I ne samo to, ona i čuje naše glasove. I konačno, ona čita naše misli, zna kako zavodimo, kako se ponašamo prema ženama, ona bez sumnje odlično poznaje kretena koji se nalazi u svakom od nas." - Gi Karlije Čitaj dalje

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Vez je vrsta domaće radinosti. Na platnu vezilja koncem za veženje pomoću igle izveze određeni motiv[1] po unapred pripremljenom nacrtu i ovakav vez se naziva goblen. Pod vezom se podrazumeva način ukrašavanja tekstilne ili kožne podloge provlačenjem najčešće tekstilne ili metalne, kožne niti pomoću igle. Tako dobijeni motivi predstavljali su vrlo važan ukras na odeći i tekstilnom pokućstvu u tradicionalnoj kulturi Srbije. Poreklo Istorija veza seže čak do Antike, još su stari Asirci, Egipćani, Rimljani i Grci svoju odeću ukrašavali vezom[2] Vez je bio jako cenjen i u Vizantiji i vezivao se za više slojeve društva. To se smatralo umetnošću kojom su se profesionalno bavile vezilje i majstori u okviru crkve ili na dvorovima. U Vizantiji su vez svilom i zlatnom i srebrnom žicom dovedeni do viskog nivoa i uglavnom povezivani sa imućnijim stanovništvom i sveštenstvom.[3] Što se Srbije tiče, postoji verovanje etnologa, da su Srbi znali za vez i pre nego što su se doselili na Balkan.[2] U srednjem veku posebno se negovala veština ovog ručnog rada i crkvena odela za bogosluženje su ukrašavana vezom. I na srpskim dvorovima, vez je bio deo svakodnevnog rituala među dvorskim damama. U našem narodu vez je bio vrlo važan i čest način ukrašavanja odeće i tekstilnih predmeta koji su se koristili u domaćinstvu. On je bio sastavni deo obrazovanja uglednog ženskog sveta u srednjem veku. Materijali koje su tada vezilje koristile isti su kao i na vizantijskim dvorovima i manastirima, a to su bili: svilena tkanina, svileni konac i srebrna ili pozlaćena žica. Teme za vez uzimane su iz ikonografije. Osim crkvenog veza i veza na dvorovima, u srpskom narodu rađen je i negovan narodni vez. Vez danas Danas se žene pojedinačno bave vezom i to najčešće iz hobija. Postoje i različita udruženja i organizacije koje se bave ovim zanatom u cilju predstavaljanja i očuvanja istog, kao i negovanja narodne tradicije. Iako vrlo mali broj ljudi i dalje veze i interesovanje za vez drastično opada on opstaje u novom, modernom ruhu. Interesovanje modne industrije za tradicionalne motive i vez raste, tako mnoge poznate modne kuće u svoje kreacije uključuju elemente iz narodnih nošnji .[4] U istoriji Srbije najpoznatiji vez je onaj monahinje Jefimije, Pohvala knezu Lazaru, izvezen je pozlaćenom žicom na crvenom atlasu, kao pokrov za kovčeg sa moštima svetog kneza Lazara, namenjen manastiru Ravanici, formata 67 x 49 cm. U Trsteniku se od 1971. godine održava manifestacija Jefimijini dani i u okviru nje se dodeljuje nagrada Jefimijin vez za najbolje pesničko ostvarenje između dve manifestacije.

Detalji predmeta Stanje Polovno Aint I a Woman - Black Women and Feminism by Bell Hooks Vrlo dobro očuvano, pečat na prvom listu. Autorka knjiga Feminizam je za sve: strastvena politika i FEMINISTIČKA TEORIJA - Od margine ka centru Preface to the New Edition Introduction 1. Sexism and the Black Female Slave Experience 2. Continued Devaluation of Black Womanhood 3. The Imperialism of Patriarchy 4. Racism and Feminism: The Issue of Accountability 5. Black Women and Feminism In this classic study, cultural critic bell hooks examines how black women, from the seventeenth century to the present day, were and are oppressed by both white men and black men and by white women. Illustrating her analysis with moving personal accounts, Ain't I a Woman is deeply critical of the racism inherent in the thought of many middle-class white feminists who have failed to address issues of race and class. While acknowledging the conflict of loyalty to race or sex is still a dilemma, hooks challenges the view that race and gender are two separate phenomena, insisting that the struggles to end racism and sexism are inextricably intertwined. tags:a) Feminizam b) Ženski pokret c) Međupolni odnosi... Reference: Crnkinje, Feminizam, Sestrinstvo, Muškarci, Revolucionarno roditeljstvo, Okončavanje seksualne potlačenosti žena... 1. CRNKINJE: OBLIKOVANJE FEMINISTIČKE TEORIJE...6 2. FEMINIZAM: POKRET ZA OKONČANJE SEKSISTIČKE OPRESIJE...17 3. ZNAČAJ FEMINISTIČKOG POKRETA...28 4. SESTRINSTVO: POLITIČKA SOLIDARNOST MEĐU ŽENAMA...34 5. MUŠKARCI: SABORCI...51 6. DRUGAČIJI POGLED NA MOĆ...62 7. PREISPITIVANJE PRIRODE RADA...70 8. OBRAZOVANJE ŽENA: FEMINISTIČKA AGENDA...78 9. FEMINISTIČKI POKRET ZA OKONČANJE NASILJA...84 10.REVOLUCIONARNO RODITELJSTVO...94 11.OKONČANJE SEKSUALNE POTLAČENOSTI ŽENA...104 12.FEMINISTIČKA REVOLUCIJA: RAZVITAK KROZ BORBU...112 Pristupačno pisana i inspirirajuća knjiga utjecajne američke feminističke autorice kojom pokazuje da feminizam ne pripada samo intelektualnim elitama nego doista svima.Društveni položaj... žena AnotacijaBell Hooks, pseudonim je Glorie Watkins, jedne od najznačajnijih američkih feminističkih teoretičarki i aktivistkinja. U njenim interdisciplinarnim radovima prepliću se teme roda, rase, obrazovanja, medija i suvremene kulture. U ovoj svojoj knjizi na sažet i jednostavan način široj publici približava feminizam pokušavši ukloniti predrasude o njemu. Tags: feminizam, feminism theory / theories, feminističke teorije, istorija feminizma, feminizam u praksi, teorija teorije roda, Vrste feminizma, poreklo i razvoj feminizma, Koncepti Šta je feminizam? - Katrine Holst, Dekolonijalni feminizam - Francoise Verges, FURAM FEMINIZAM - Lamija Begagić, Marina Veličković, Ana Pejović NEKO JE REKAO FEMINIZAM / ADRIANA ZAHARIJEVIĆ, Feminizam za početnike - Sandra Silađev Dinja, Feminizam Teorija i praksa - Darko Vesić, SOCIOLOGIJA I FEMINIZAM - Žarana Papić, Savremeni feminizam/Slobodanka Nedovic, Nevolje s rodom Džudit Batler - RAŠČINJAVANJE RODA sa, Dr Julka Chlapec Đorđević STUDIJE I ESEJI O FEMINIZMU, OSLOBOĐENJE ŽENA - feministički tekstovi 1964-1975 Pokret Teorija Filmska teorija Ekonomija Feministička seksologija Ženska prava Profeminizam Antifeminizam Historija Ženska historija Feministička historija Historija feminizma Pravo glasa Žensko pravo glasa Kronologija Sufražetkinja Novi Zeland U.K. SAD Valovi feminizma Prvi Drugi Treći Pod-tipovi Amazonski Anarhistički Chicana Crni Diferencijalni Ekofeminizam Gojazni Individualistički Islamski Jednakost Jevrejski Kršćanski Kulturni Lezbijski Liberalni Marksistički Novi Postkolonijalni Postmoderni Pravičnost Pro-life Radikalni Rodni Seks-pozitivni Separatistički Socijalistički Treći svijet Vjerski Trans Ženizam Feminizam je ideološki prilično raznorodan pokret, s brojnim, često suprostavljenim, strujama koje su ponekad pod utjecajem drugih ideologija, a ponekad pod utjecajem specifičnih društveno-ekonomskih prilika u kojima žive žene u nekom dijelu svijeta. Uglavnom se razlikuju sljedeći tipovi: • Liberalni feminizam • Radikalni feminizam • Socijalistički feminizam • Ekofeminizam • Individualistički feminizam Što je zapravo feminizam? Tko su feministkinje i za što se bore? Odgovarajući znatiželjnicima na ova pitanja, bell hooks je poželjela imati priručnik koji bi sadržavao jasne i koncizne odgovore namijenjene svakome, bez obzira na prethodno (ne)znanje o feminizmu. Zato je napisala Feminizam je za sve: strastvena politika u kojem je iznijela sve glavne ideje i ciljeve feminističkog pokreta* u namjeri da tu tematiku približi široj publici. hooks daje pregled različitih tema poput braka, klase, roda, nasilja, sestrinstva, braka, spolnosti, ljepote te odnosa prema vlastitom tijelu iz feminističke perspektive. U svakom od 19 poglavlja konstruktivno raspravlja o ciljevima feminizma, tako da priručnik vrvi idejama te prijedlozima kako neke od njih provesti u djelo. Primjerice, smatra da je feminističko obrazovanje ključno za svu djecu pa predlaže otvaranje vrtića u kojem će djeca biti slobodna od socijalno konstruiranih rodnih ograničenja; ili pak spominje potrebu zakupa termina televizijskog programa koji će se ozbiljnije baviti feminističkim temama te ih na taj način približiti većem broju ljudi. Feminističko djelovanje unijelo je mnoge pozitivne pomake u svakodnevnom životu žena. Autorica nas na to podsjeća, podastirući postignuća feminističke borbe iz nedavne prošlosti koja se mlađim ženama danas mogu učiniti neprijepornima i samorazumljivima. Oslobađanje ženskih tijela od neudobne i nezdrave odjeće te proizvodnja udobne odjeće za rad i svakodnevicu samo su jedan primjer utjecaja pokreta na ženino zdravlje i životni stil. Doduše, uz sve dosadašnje promjene nabolje, pred feminističkim pokretom stoji još puno rada na promjeni položaja žene u društvu. bell hooks ne piše samo priručnik koji na pristupačan način informira čitatelja o feminizmu. Ona daje, između ostalog, i pregled jednog perioda svog života – od 70ih, kada se pridružuje pokretu, do otprilike početka 90.-ih. Čitatelj može saznati više o problemima i frakcijama unutar feminističkog pokreta, njegove oscilacije, razvoj te sazrijevanje u odnosu prema određenim društvenim pitanjima. Feministički pokret nastaje u zajednicama, točnije u grupama za osvještavanje žena. Međusobne potpore i analize društvene isključenosti, nevidljivosti, seksualnih zlostavljanja žena navele su sudionice na konkretnije akcije. Primjerice, zahtijevale su obnovu ženske povijesti i stvaranje ženske literature. Glas o feminizmu se širi kroz institucionalizaciju ženskih studija tako da se feministička misao akademizira i odvaja od feminističkog pokreta. Sukladno tome, pokret gubi političku dimenziju i slabi, zasjenjen karijerizmom i oportunizmom sudionica. Osim rodne, hooks naglašava i važnost klasne i rasne pripadnosti te dimenziju seksualne orijentacije i njihove povezanosti sa statusom aktivistica unutar pokreta. Feministkinje poznate i priznate u javnosti Anja Gvozdanović 1 Ne postoji jedan feministički pokret niti samo jedna feministička teorija, već feministički pokreti i pripadajuće teorije. No u prikazu sam zanemarila korištenje ovih pojmova u množini pošto ni autorica nije inzistirala na tome u knjizi. Prikazi - Recenzije ::: Knjige 134 svezak VII, broj 11, lipanj 2006. - 70ih godina u SAD-u, isključivo su bile heteroseksualne bjelkinje čiji je jedini cilj bio postići ravnopravnost na tržištu rada, ne zadirući dalje od inkorporiranja plaćene ženske radne snage u patrijarhalni sustav. Rješenje, međutim, nije u reformama već u rušenju čitavog sustava - bijelog, kapitalističkog patrijarhata, kulture dominacije i nasilja. Mnoge žene, samozvane feministkinje, zapravo se nisu riješile vlastitog seksizma i dominacije nad drugim ženama kroz klasnu i rasnu pripadnost. Seksizam žena prema ženama se jasno vidi u privrženosti klasnom elitizmu unutar pokreta. Feministkinje ne mogu biti uspješne u borbi protiv patrijarhata sve dok se ne riješi pitanje klase unutar pokreta, zaključuje hooks te dodaje kako feminizam kao borbu protiv seksizma trebaju prigrliti svi, i muškarci i žene te ju provoditi u svakom trenutku – tek onda se mogu uspostaviti ravnopravni odnosi među svim ljudima. Autorica želi destigmatizirati feministički pokret kao antimuški. Smatra da bi se muškarci trebali pridružiti feminističkom pokretu i prihvatiti ideje antiseksizma. S druge strane, feminizam bi trebao ponuditi alternativnu sliku muškosti temeljenu na samopoštovanju, a ne na dominaciji. Glavna ideja knjige je u naslovu “feminizam kao pokret za okončanje seksizma, seksističkog izrabljivanja i ugnjetavanja” (str. 8) jest za sve, bez obzira na postojeće biološke i socijalne kategorije. Priručnik je solidno polazište za daljnja proučavanja feminističkih ideja u okviru patrijarhalne strukture u kojoj živimo. Naime, autorica nam je, uz osnovne ideje i postignuća, opisala i pregled previranja unutar samog pokreta. Isprva, spomenuto zadiranje u sukobe unutar pokreta mi se nije činilo primjereno namjeri priručnika. No ipak, smatram da je to izvrstan način ukazivanja na duboku i snažnu, često dobro prikrivenu, ukorijenjenost patrijarhalnih razmišljanja i odnosa u svakodnevnim životima ljudi. bell hooks, ime pisano malim početnim slovima pseudonim je Glorie Jean Watkins, američke spisateljice, feminističke teoretičarke i kulturne kritičarke. Također, kao intelektualka i socijalna aktivistkinja jedna je od najutjecajnijih suvremenih crnih kritičarki “bijelog muškog kapitalističkog patrijarhata”.

Rumuni u Banatu: etnološka monografija / Mirjana Maluckov

Novi Sad 1985. Mek povez sa klapnama, ilustrovano, 318 strana + mape. Odlično stanje Nikk2138 Monografija RUMUNI U BANATU nastala je kao rezultat sistematskog rada na etnološkom istraživanju Rumuna u Banatu, koje je vršeno u okviru redovne delatnosti Etnološkog odeljenja Vojvođanskog muzeja. Sređeni su i komentarisani podaci prikupljeni terenskim radom u periodu 1954—1984. godine. 
Autor
 
Sadržaj: 
RUMUNI U BANATU 
Uvodna reč , Skraćenice 
BANAT 
Reljef, klima; Istorija, Srpska i rumunska pravoslavna crkva, sekte, Prosveta i kultura
PREGLED LITERATURE RELEVANTNE ZA PROBLEM ISPITIVANJA ETNOLOŠKIH KARAKTERISTIKA RUMUNA U BANATU 
I. Stariji period; II. Period između dva svetska rata; 
III. Radovi objavljeni posle 1944. ; Literatura iz SR Rumunije
TERENSKA ISPITIVANJA
RUMUNI U BANATU - MIGRACIONE STRUJE 
Banaćani; Erdeljci; Oltenci; Noviji nazivi pojedinih grupa; I Karta rasprostranjenja pojedinih grupa Rumuna u jugoslovenskom Banatu
II Karta migracionih kretanja Rumuna iz jugoslovenskog Banata. 
RUMUNI U VOJVODINI - SADAŠNJE STANJE 
Koegzistencija Rumuna sa pripadnicima ostalih etničkih zajednica u Banatu; Istorijat naselja u kojima žive Rumuni; Broj Rumuna u pojedinim mestima prema popisima stanovnika iz 1921, 1948. i 1971. godine
ETNOLOŠKI ASPEKTI ŽIVOTA U RUMUNSKOM SELU, POSMATRAN U ISTORIJSKOJ PERSPEKTIVI 
Naselja; Arhitektura; Enterijer; Način građenja kuća, Nabijače, Cigla, Krov, Kućni placevi; Stambena zgrada, Soba, Osvetljenje, Paljenje vatre; Ekonomske zgrade; Zgrade izvan naselja; Običaji oko gradnje kuće
PRIVREDA 
Zemljoradnja, Poljoprivredni proizvodi, Obrada zemlje, Plugovi, Jarmovi, Konjska oprema, Oranje, Sejanje pšenice, Oruđa za obradu zemlje, Kosidba — žetva, Srp, vile, grabulje, Kosidba — seno, Kosidba — žito (žetva), Vršidba, Običaji; Vinogradarstvo; Stočarstvo, Živina, Svinje, Goveda, Konji, Plaćanje pastira, Običaji i verovanja; Ovčarstvo, Pašnjaci, Seoba na pašnjak, Čobani, Izlazak ovaca na pašu i merenje mleka, Salaši, Prerada mleka, Obeležavanje ovaca, Đubrenje; Ribolov; Pčelarstvo 
ISHRANA 
Pšenica i kukuruz u ishrani, Hleb, Pogača, Proja i kačamak, Pšenična testa, Jela od testa, Skrob, Peciva i kolači; Mleko u ishrani; Meso — konzerviranje; Pića; Običaji 
NOŠNJA 
Osnovne karakteristike narodne nošnje Rumuna u Banatu; Ženska nošnje, Nošnja Banaćana, Nošnja Krišano-Erdeljaca i Oltenaca, Povezivanje žena; Muška nošnja; Suknena i krznena odeća 
TKANJE I VEZ, PRIBOR ZA TKANJE 
Razboj; Karakteristična tkanja; Običaji 
PORODICA, BRAK, SRODNIČKI ODNOSI 
Imovinski odnosi, Domazet, Stepeni srodstva, Veštačko srodstvo, Kumstvo, Ponašanje u porodici 
OBIČAJI I VEROVANJA 
Značenje nekih brojeva, Vatra, Voda, Hleb, kolač, pogača, Jabuka, Bosiljak, Živo biće, Marama, Pojas; Svadbeni običaji, Prosidba, Svadba; Deca, običaji oko novorođenčeta, Verovanja i običaji; Pogrebni običaji, Predznaci smrti, Smrt i predskazivanje vremena, Oglašavanje smrti, Pokojnik u kući, Zapevanje za mrtvima, Sahrana, Pomeni, Kopanje grobova, spomenici, prenošenje mrtvaca, Nošnja u žalosti; Godišnji običaji, Badnji dan i Badnje veče, Božić, Ophodi u ciklusu božićnih praznika, Korinđaši, koledari, Zvezdaši, Irod, Nova godina, Ophodi sa plugom, Sorkova, Bogojavljenje; Uskrs, Poklade i uskršnji post, Uskrs u Glogonju i Ovči; Mali Uskrs; Đurđevdan; Duhovi; Ivandan; Petrovdan; Sveti Ilija; Mala Gospojina; Krstovdan; Božićne poklade; Slava, Kućna slava, Crkvena slava, Dodole 
ZABAVLJANJE
Svakodnevna dokolica i komuniciranje; Zabave — skupovi
ZAKLJUČAK 
KAZIVAČI 
LES ROUMAINS DANS LE BANAT 
Liste des photographies Etnologija etnografija istorija rumuna u vojvodini ... Skuplje knjige možete platiti na rate. Poštarina za knjige je u proseku 133-144 dinara, u slučaju da izaberete opciju plaćanje pre slanja i slanje preko pošte. Postexpress i kurirske službe su skuplje ali imaju opciju plaćanja pouzećem. Novi Sad lično preuzimanje ili svaki dan ili jednom nedeljno zavisno od lokacije prodatog predmeta.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Janice Sessions, kći otmjenog staromodnog njujorškog Židova, nikada nije smatrana ljepoticom. Ona dijeli potrebu za ljubavlju sa Samom Finkom, strastvenim komunistom. Ali kad on ode u rat, Janice otkriva korijen svoje dugogodišnje boli... Artur Ašer Miler (engl. Arthur Asher Miller; 17. oktobar 1915 — 10. februar 2005)[1] je bio američki dramaturg i esejista u američkom pozorištu 20. veka. Miler je bio značajna ličnost u američkom teatru, pišući drame među kojima su Svi moji sinovi (1947), Smrt trgovačkog putnika (1949), Veštice iz Salema (1953) i Pogled sa mosta (1955–1956), kao i scenario za film Neprilagođeni. Miler je često bio u očima javnosti, naročito od kraja 1940-ih do početka 1960-ih, kada je svedočio pred Domom komiteta za neameričke aktivnosti, dobio Pulicerovu nagradu za dramu i bio oženjen Merilin Monro. Godine 1980, Miler je primio Književnu nagradu Sent Luis od Univerziteta Sent Luis.[2][3] On je dobio Nagradu princeze od Asturije, prestižno imperijalno odlikovanje, 2002. godine i Jerusalimsku nagradu 2003. godine.[4] Biografija Život i rana karijera Artur Ašer Miler je rođen 17. oktobra 1915. godine u Njujorku, kao drugo od troje dece poljsko-jevrejskih imigranata, Isidore i Avgusta Milera. [5] Njegov otac, nepismeni ali dobro stojeći preduzetnik, bio je vlasnik dućana ženske odeće u kojoj je zapošljavao 400 osoba. Porodica je živela na Menhetnu. 1929. godine, nakon sloma berze na Vol Stritu, Milerovi su izgubili gotovo sve te se sele u Bruklin[6] gde Miler radi kao dostavljač hleba i pomaže porodici da sastavi kraj s krajem.[7] Nakon što je 1932. godine završio srednju školu, radio je brojne bedne poslove kako bi platio školovanje na koledžu.[6][8] Nakon što je na Univerzitetu u Mičigenu počeo da studira žurnalistiku, Miler je radio kao reporter i noćni urednik studentskih novina The Michigan Daily. U ovom periodu nastao je njegov prvi rad No Villain.[9] Kasnije je promenio smer studija, i počeo da studira engleski jezik i dobio nagradu Avery Hopwood za No Villaina. Njegov prvi mentor bio je profesor Kenet Roj sa kojim je Miler zadržao jake veze tokom celog života. Miler je diplomirao 1938.godine, nakon čega se pridružio agenciji Federal Theater Project, osnovanoj u doba Nju dila sa zadatkom da osigura posao pozorišnim radnicima. Nakon što je 1939. godine ova agencija zatvorena zbog straha Kongresa od upliva komunističkih ideja, Miler počinje sa radom u Bruklinskoj luci (Brooklyn Navy Yard), pišući radio drame od kojih su neke emitovane na CBS-u. Dana 5. avgusta 1940, venčao se sa svojom devojkom iz koledža, Meri Slateri. Par je imao dvoje dece, Džejn i Roberta. Robert, scenarista i reditelj, bio je producent filma Veštice iz Salema (The Crucible), snimljenog 1996. godine.[10] Godine 1940, Miler je napisao pozorišni komad The Man Who Had All the Luck, koji je izveden u Nju Džerziu iste godine te dobio nacionalnu pozorišnu nagradu (Theatre Guild`s National Award). Ipak, predstava je skinuta sa programa nakon samo četiri izvođenja. Godine 1946, Milerova je predstava Svi moji sinovi (All My Sons), koju je započeo sa pisanjem 1941. goine, bila pravi brodvejski uspeh sa kojom je dobio svoju prvu Toni nagradu za najboljeg autora i koja ga je konačno uspostavila kao dramskog pisca.[11] Godine 1948, napisao je Smrt trgovačkog putnika koji se danas smatra klasičnim delom svetskog teatra. Delo je svoju pozorišnu premijeru imalo 1949. godine u režiji Elije Kazana. Ono je zadobilo je hvalospeve kritike, osvojivši, između ostalog, Toni nagradu za najboljeg autora te Pulicerovu nagradu za dramu. Predstava je odigrana 742 puta. Miler i Kazan, iako prijatelji, razišli su se nakon što je Kazan svedočio pred Odborom za protivameričko delovanje (odbor je imao prvenstveni cilj da se bori protiv simpatizera komunistočkog pokreta među umetnicima) u kojem je optužio nekolicinu pozorišnih radnika da su pripadnici Komunističke partija. Kroz delo Veštice iz Salema, Miler je uporedio rad ovog Odbora sa lovom na veštice. Veštice iz Salema, premijerno prikazane 1953. godine, predstavljaju najizvođenije delo Artura Milera po kojem je napisana i opera, za koju je Robert Vard dobio Pulicerovu nagradu za muziku 1962. godine. Nedugo nakon premijere Veštica iz Salema, Odbor za protivameričko delovanje odbio je da Mileru izda pasoš i time ga sprečilo da prisustvuje premijeri drame u Londonu 1954. godine. U junu 1956, Miler je napustio svoju prvu suprugu Meri Slejteri i venčao se sa Merilin Monro sa kojom se prvi put sreo u aprilu 1951, i sa kojom je od tada bio u stalnom kontaktu. Monro je igrala glavnu ulogu u filmu Neprilagođeni (The Misfits) nastalom prema Milerovom scenariju. Međutim, taj film je bio apsolutni promašaj. Nekoliko meseci pre premijere, 1961. godine, par se razveo a devetnaest meseci kasnije, Monro je pronađena mrtva u svojoj kući od prevelike doze tableta koje je uzela. Godine 1962, Miler se venčao sa fotografkinjom Inge Morat sa kojom je imao dvoje dece: kćerku Rebeku i sina Daniela rođenog sa Daunovim sindromom. Daniel je kasnije smešten u specijalnu ustanovu, a na Milerovo insistiranje, isključen je iz njegovog privatnog života. Par je ostao zajedno sve do Ingine smrti 2002. Milerov zet, Danijel Dej Luis, često je posećivao Daniela te je kasnije uspeo da nagovori Milera da konačno poseti svog odraslog sina.[12] Kasnija karijera Godine 1964, Miler je napisao pozorišni komad After The Fall, kao duboko lični pogled na brak sa Monro. Izuzetnu popularnost izazvala je činjenica da je ona prikazana kroz lik Magi. Godine 1965, izabran je za prvog američkog predsednika Međunarodnog PEN centra, na čijem je čelu ostao četiri godine. U ovom periodu Miler je napisao poznatu porodičnu dramu The Price koja predstavlja za njegovo najuspešnije delo nakon Smrti trgovačkog putnika.[13] Godine 1969, Milerova dela su zabranjena u Sovjetskom Savezu zbog učešća u kampanji za oslobađanje disidentskih pisaca. Tokom `70-tih, Miler je proveo mnogo vremena eksperimentišući sa teatarskim prikazima. Međutim oba njegova poznata rada, komedija The Creation of the World and Other Business te muzička adaptacija drame Up from Paradise, doživela su komercijalni debakl i hladan prijem kritike.[14][15] Godine 1983, Miler putuje u Kinu kako bi produkovao i režirao Smrt trgovačkog putnika u Narodnom pozorištu u Pekingu. Predstava je doživela veliki uspeh u Kinite 1984. objavljuje knjigu o svom kineskom iskustvu pod nazivom Trgovački putnik u Pekingu. Godine 1987, objavljeno je njegovo autobiografsko delo Timebends u kojem je Miler progovorio o do tada nepoznatim detaljima iz života sa Monoro. Tokom ranih `90-tih, Miler je napisao tri pozorišna komada: The Ride Down Mt.Mogan (1991), Tha Last Yankee (1992) i Broken Glass (1994). Milerova spisateljska karijera trajala je gotovo sedam decenija i u momentu smrti Miler je smatran za jednog od najvećih dramskih pisaca 20. veka. Nakon smrti, počast su mu odali mnogi glumci, reditelji i producent, nazvavši ga posljednjim velikim praktičarem američke pozornice. Kristofer Bigsbi napisao je knjigu Arthur Miller: The Definitive Biography, zasnovanu na kutijama materijala kojeg mu je predao Miler neposredno pre smrti, 2005. godine. Knjiga je objavljena u novembru 2008, i imala je cilj otkrivanje neobjavljenih radove u kojima Miler napada nepravde američkog rasizma mnogo pre nego je to učino pokret za građanska prava.

Roman je stalno pisan u prvom licu, iako su tri ličnosti u pitanju. Rečenice su kratke. Stil je zadihan, ženski pažljivo nežan i ličan. Događaji su opisani toplo, doživljeno, sa puno osećanja. Malo smeta što doživljaji muškog junaka zvuče jednako meko i nežno kao i ženskog, ali ne zvuče nikako lažno. Prevod Dragane Bojanić Tijardović je veoma dobar.Glavni likovi, On i Ona, nisu u knjizi imenovani. On je komandant brigade, Ona bezimena partizanska, a njihova kćerka je interpretator njihovih sudbina, pa i njihov kritičar. No, pisac Pogovora u knjizi Olga Manojlović Pintar otkriva njihov identitet, koji se, doduše, naslućivao. Junaci knjige su Ljudmila Krese, komesarka brigade „Matija Gubec“, poznata u partizanima kao Maruša, Franc Krese, komandant (partizansko ime Čoban), narodni heroj i major UDB-e i njihova kćerka Maruša. Imenom se pominju i J. B. Tito, Pepca Kardelj, Marko – Aleksandar Ranković i Slavka.To je generacija koja je iznela rat na svojim plećima. To je generacija mladih, ostrašćenih idealista, boraca za ideju, koji su često bili gladni, gotovo veći deo rata proveli u lošoj odeći i obući. Morali su da budu uvek budni na jedno oko, a da budu primer svima. To je generacija koja se nije smela plašiti. Zapravo – plašila se, ali se to nije smelo videti. U ratu se malo imalo, a sve se delilo. U ratu je građeno bratstvo i jedinstvo. Svakodnevna zbivanja, borbe, izdaje, pogibije, nedoumice, porodični odnosi, sve se to prelama kroz ratnu vizuru. Rat definiše i moral boraca, njihove međusobne odnose, odnose sa onima koji nisu sa njima, sa članovima porodice koji su ostali kod kuće. Tu su i odnosi u partiji, sumnje i razočaranja, nadanja i obećanja. Srećom, knjiga nije ni jugonostalgična ni euforična zbog samostalnosti. Autorka ima meru u odnosu prema svemu…

ULTRA RETKO Tiraž 300 PRIMERAKA UZ OBILJE CRNO BELIH FOTOGRAFIJA IZ PRIVATNE KOLEKCIJE MILJE VUJANOVIĆ Draslar partner 2003 meki povez,184 str. Milja Vujanović Regulus je bila srpska glumica, astrolog i magistar političkih nauka. Postala je poznata kao pobednica na konkursu za najlepšu ženu Srbije 1967.god. Još veću popularnost joj je donela glavna uloga u filmu „Rani radovi` Želimira Žilnika, koji su filmu doneli nagradu „Zlatnog medveda` na festivalu u Berlinu. Nagrada za glavnu žensku ulogu nije doneta, jer žiri nije mogao da se odluči između Milje i Džeraldine Čaplin.Posle Eve Ras, bila je druga glumica koja se svlačila u filmovima, a dala je izjavu „da bolje izgleda bez odeće, nego kad je obučena`. Igrala je u više filmova sa malo odeće i time otvorila put budućim mladim glumicama koje su gotovo sve tako počinjale svoju karijeru. Kad joj je dosadilo da igra uloge praznoglavih lepotica, počela je da se bavi astrologijom, kao jedna od prvih osoba koja je to javno činila u SFRJ. Pisala je za novine, objavljivala knjige. Filmsku karijeru je prekinula naglo i naizgled bez povoda. „Odluku da napustim film donela sam kada sam shvatila da tekstovi koje izgovaram nisu ono što bih ja u sličnim situacijama izgovarala. Astrologiju sam počela da proučavam pre trideset godina. I mada žalim za filmom, astrologiji sam ostala verna sve do danas. Uostalom, ne biramo mi profesiju, profesija bira nas` rekla je Milja. Stekla je diplomu „Američke federacije astrologa` i zvanje „Stručnjaka za zvezdanu magiju` i „Prenesenog znanja iz oblasti drevne srpske magije`. Tokom raspada Jugoslavije devedesetih godina Milja je imala emisiju na televiziji, gde je, pozivajući se na astrologiju, promovisala srpsko gledište. U to vreme je obnarodovala svoju `udaju` za zvezdu Regulus, koja je po zapadnoj astrologiji (ali ne i po indijskoj astrologiji, tj. ne i astronomski) u konjunkciji sa njenim natalnim Suncem i počela je da se potpisuje kao `Vujanović-Regulus`. Napisala je šest knjiga iz oblasti astrologije. U tragediji koja joj se desila 2000.god. ostala je potpuno nepokretna. Međutim, nada i vera je nisu napuštale ni tokom poslednjih godina života, jer je u to vreme napisala i izdala četiri knjige

Detalji predmeta Stanje Polovno Аутор - особа Растегорац, Иван, 1940-2010 = Rastegorac, Ivan, 1940-2010 Наслов Лудо говедо : песме / Иван Растегорац ; [портрети Тодор Стевановић] Врста грађе поезија Језик српски Година 1993 Издавање и производња Панчево : Заједница књижевника Панчева, 1993 (Бела Црква : "Сава Мунћан") Физички опис 85 стр. : илустр. ; 21 cm Други аутори - особа Стевановић, Тодор Збирка ǂБиблиотека ǂЖижа ; ǂкњ. ǂ72 Садржај С а д р ж а ј: Лудо говедо (7-36): Период гигантизма (9); Песма на кутији шибица (10); На уво (11); Јавни WC (12); Раскол (13); Буба хауба (14); Прво правило џеза (15); Кучкина ћерка (16); О смислу (17); Лудо говедо (18); Висина тонова (19); Песма за битангу (20); Кад идем у рат (21); Трчаћу довек (22); Као да сам сам ђаво (23-24); Кад ставиш руке на мој врат (25); Женска прича (26); Где је твоја снага (27); Несташица кисеоника (28); Blues (29); Лични стил (30); Интервју (31); Sardinen (32); Инкубација (33); Наша кућа (34); Црни звуци (35); Сусрет са музом (36). - Плишана менажерија (37-48): О мишевима и људима (39-40); Трактат о свакодневном ужасу (41-42); Шта је пас (43); Бабуни или мајмунска посла (44); Носи са собом гас-маску! (45); Диктатор Бокаса говори (46); Власт (47); Животиње су се запустиле (48). - Кула смрти (49-58): Симетрија (51); Долази подводни човек (52-53); Дан великих падова (54-55); Кула смрти (56-57); Да се одржи (58). - Демон Антарктика (59-74): Зима бира ствари (61); Стаклена брда (62-63); Халуцинација (64); Ремек-дело (65-66); Фосил, лед, пуцање кациге (67-68); Демон Антарктика (69-71); У леду је заробљен људски крик (72-73); Раскопчавајући одећу (74). - Памћење светлости (75-83): Разговор са светлошћу (77-78); Светлост на крају света (79-80); Црна мена (81-82); Памћење светлости (83). Белешка о песнику (85). ISBN 86-81531-21-2 (брош.) Напомене Тираж 600 Белешка о делу на пресавитку корица Белешка о песнику: стр. 85. УДК 821.163.41-14

Roman je stalno pisan u prvom licu, iako su tri ličnosti u pitanju. Rečenice su kratke. Stil je zadihan, ženski pažljivo nežan i ličan. Događaji su opisani toplo, doživljeno, sa puno osećanja. Malo smeta što doživljaji muškog junaka zvuče jednako meko i nežno kao i ženskog, ali ne zvuče nikako lažno. Prevod Dragane Bojanić Tijardović je veoma dobar.Glavni likovi, On i Ona, nisu u knjizi imenovani. On je komandant brigade, Ona bezimena partizanska, a njihova kćerka je interpretator njihovih sudbina, pa i njihov kritičar. No, pisac Pogovora u knjizi Olga Manojlović Pintar otkriva njihov identitet, koji se, doduše, naslućivao. Junaci knjige su Ljudmila Krese, komesarka brigade „Matija Gubec“, poznata u partizanima kao Maruša, Franc Krese, komandant (partizansko ime Čoban), narodni heroj i major UDB-e i njihova kćerka Maruša. Imenom se pominju i J. B. Tito, Pepca Kardelj, Marko – Aleksandar Ranković i Slavka.To je generacija koja je iznela rat na svojim plećima. To je generacija mladih, ostrašćenih idealista, boraca za ideju, koji su često bili gladni, gotovo veći deo rata proveli u lošoj odeći i obući. Morali su da budu uvek budni na jedno oko, a da budu primer svima. To je generacija koja se nije smela plašiti. Zapravo – plašila se, ali se to nije smelo videti. U ratu se malo imalo, a sve se delilo. U ratu je građeno bratstvo i jedinstvo. Svakodnevna zbivanja, borbe, izdaje, pogibije, nedoumice, porodični odnosi, sve se to prelama kroz ratnu vizuru. Rat definiše i moral boraca, njihove međusobne odnose, odnose sa onima koji nisu sa njima, sa članovima porodice koji su ostali kod kuće. Tu su i odnosi u partiji, sumnje i razočaranja, nadanja i obećanja. Srećom, knjiga nije ni jugonostalgična ni euforična zbog samostalnosti. Autorka ima meru u odnosu prema svemu... Naslov: Da li se plašim? Izdavač: Orion Art Strana: 198 (cb) Povez: meki Pismo: latinica Format: 21 cm Godina izdanja: 2016 ISBN: 978-86-6389-047-3

Reč izdavača: ’’Ellinor je trideset šest godina. Omiljena joj je odjeća crna trenirka i debela podstavljena jakna, a dobar je dio svojih mladenačkih godina provela boreći se s muškarcima u skrivenim podrumima po uzoru na likove iz Kluba boraca. Pametna i lišena sentimentalnih osjećaja, svoju će sreću okušati online, na stranici za samce, gdje će upoznati neobičnog književnog kritičara. Max Lamas cijenjeni je pisac koji sanja o ljubavnici poliglotkinji, ženi koja će ga uistinu razumjeti – na svim zamislivim jezicima. Njegova će ga potraga, ali i osobni demoni odvesti u Italiju, gdje će upoznati ostarjelu markizu čija je stoljećima stara plemenitaška obitelj na rubu financijske propasti. Njihovu će priču ispričati unuka ove plemenitašice. A ono što povezuje tri živopisna lika ove književne intrige je rukopis koji će nepopravljivo utjecati na njihove živote. Ljubavnici poligloti roman je o ljubavnicima i genijalcima, a posebno o onima koji to žele biti. Ovaj roman konfuznih zavrzlama i sabotaže apsurdistička je komedija o ljubavi i očaju u kojoj Lina Wolff testira hipoteze o muškarcima genijalcima koje se slavi i ženama vizionarkama čiji uspjesi prolaze ispod radara. Britka kritika društva upakirana je u dosjetljivi sarkazam što cijelu priču zaokružuje u nezaboravnu melodramu. Pitanja muških i ženskih uloga u društvu, feminizma, mizoginije, koliko nam tjelesni porivi mogu uništiti život i potraga za ljubavlju samo su neke od tema obrađenih u ovoj nezaboravnoj knjizi. Naklada Ljevak s ponosom vam je predstavlja u prijevodu Željke Černok.’’

Priča o čaju od nane, tarnibu i opasnostima jeftine plastične hirurgije – iz grada kojeg Egipćani zovu "majkom sveta" Hju Majls provodi dane u Kairu kao novinar i stranac po barovima sve dok se ne upozna i zaljubi u Rodu, prelepu doktorku. Ona ga upoznaje sa omiljenom egipatskom razbibrigom, igrom karata zvanom tarnib, svojim ženskim kartaškim kružokom i do tada neviđenom stranom života u najvećem gradu Bliskog Istoka. Dok žene seku i mešaju karte, Majls sluša njihove priče i saznaje šta to znači biti mlada Muslimanka, izlaziti, voditi računa o ishrani i razvoditi se u zemlji, u kojoj su tradicionalne islamske vrednosti sve jače. Josra pokušava da ispuni svoje obaveze kao jedina ćerka i uskladi ih sa ovisnošću od lekova na recept; Nadia gleda da izađe na kraj sa mužem nasilnikom; Rima se miri sa posledicama estetske operacije koja je krenula po zlu; a njena sestra krije tajni brak iz ljubavi od porodice, dok pokušava da udahne život u prodavnicu odeće koju vodi režimski aparačik sa islamskom vizijom prodaje na malo. Igra karata u Kairu je fascinantni pogled sa strane na živote mladih Egipćana koji Hju Majlsa vodi u romantičnu avanturu, a ova će ga dovesti do islama i vezati za arapski svet zauvek. Rođen u Saudijskoj Arabiji, Hju Majls je obrazovanje stekao u Libiji i na Itonu, a studirao je arapski na Oksfordu i u Jemenu. Pisao je za Londonski književni pregled i Sandej tajms. Nagradu Tajmsa za mladog novinara godine je dobio 2000, a autor je čuvene Al-Džazire. Čitaj dalje

Igra karata u Kairu Priča o čaju od nane, tarnibu i opasnostima jeftine plastične hirurgije – iz grada kojeg Egipćani zovu „majkom sveta“Hju Majls provodi dane u Kairu kao novinar i stranac po barovima sve dok se ne upozna i zaljubi u Rodu, prelepu doktorku. Ona ga upoznaje sa omiljenom egipatskom razbibrigom, igrom karata zvanom tarnib, svojim ženskim kartaškim kružokom i do tada neviđenom stranom života u najvećem gradu Bliskog Istoka.Dok žene seku i mešaju karte, Majls sluša njihove priče i saznaje šta to znači biti mlada Muslimanka, izlaziti, voditi računa o ishrani i razvoditi se u zemlji, u kojoj su tradicionalne islamske vrednosti sve jače. Josra pokušava da ispuni svoje obaveze kao jedina ćerka i uskladi ih sa ovisnošću od lekova na recept; Nadia gleda da izađe na kraj sa mužem nasilnikom; Rima se miri sa posledicama estetske operacije koja je krenula po zlu; a njena sestra krije tajni brak iz ljubavi od porodice, dok pokušava da udahne život u prodavnicu odeće koju vodi režimski aparačik sa islamskom vizijom prodaje na malo.Igra karata u Kairu je fascinantni pogled sa strane na živote mladih Egipćana koji Hju Majlsa vodi u romantičnu avanturu, a ova će ga dovesti do islama i vezati za arapski svet zauvek.Rođen u Saudijskoj Arabiji, Hju Majls je obrazovanje stekao u Libiji i na Itonu, a studirao je arapski na Oksfordu i u Jemenu. Pisao je za Londonski književni pregled i Sandej tajms. Nagradu Tajmsa za mladog novinara godine je dobio 2000, a autor je čuvene Al-Džazire. Prikaži više

Senka nad Montanom Tog ledenog bostonskog jutra Stela Klark pošla je u kupovinu odeće za svoju još uvek nerođenu sestru. Ušla je u robnu kuću drhteći od hladnoće, a prsti su joj bili prislonjeni na majčin veliki stomak i bebu u njemu. Zapazila je da grejanje nije radilo, ali tu činjenicu nije smatrala bitnom sve dok se svetla nisu ugasila, a vrisci i panika je okružili. Videla je ljude u crnom s puškama u rukama i, nakon još nekoliko minuta vike i straha, krv koja je pripadala njenoj majci. Tog dana je izgubila sestru, detinjstvo i majku kakvu je poznavala… Deceniju kasnije prvi put je čula za serijskog ubicu koji je ubrzo postao udarna vest širom Amerike. A nakon još jedne decenije, postala je neko ko je nameravao da ga uhvati. Montana, Zemlja velikog neba i stenovitih planina, mesecima je vešto krila počinioca stravičnih ubistava žena. Prizori mrtvih rasporenih tela trudnica i beba u njima ledili su krv u žilama i najprofesionalnijim detektivima Helene. Bezuspešni pokušaji lokalne policije da odgonetnu niz ubistava dovode dva psihijatra, Stelu i Logana, u samo srce predivne Montane. Kao dva stručnjaka, ali i dva potpuna stranca, primorani su da sarađuju s ciljem da uđu u um ubice i predvide njegov sledeći korak. Međutim, Loganova netrpeljivost prema ženskom rodu, osećanja koja svako od njih ne uspeva da savlada, i saznanje da je Stela u srodstvu sa ubicom umnogome komplikuju situaciju. Priča je inspirisana istinitim događajem i ubistvima koja spadaju među najbrutalnije u američkoj istoriji zločina. Prikaži više

Autor: Hju Majls Povez: broširan Br. strana: 294 Format: 12,5x20,5 Priča o čaju od nane, tarnibu i opasnostima jeftine plastične hirurgije – iz grada kojeg Egipćani zovu „majkom sveta“Hju Majls provodi dane u Kairu kao novinar i stranac po barovima sve dok se ne upozna i zaljubi u Rodu, prelepu doktorku. Ona ga upoznaje sa omiljenom egipatskom razbibrigom, igrom karata zvanom tarnib, svojim ženskim kartaškim kružokom i do tada neviđenom stranom života u najvećem gradu Bliskog Istoka.Dok žene seku i mešaju karte, Majls sluša njihove priče i saznaje šta to znači biti mlada Muslimanka, izlaziti, voditi računa o ishrani i razvoditi se u zemlji, u kojoj su tradicionalne islamske vrednosti sve jače. Josra pokušava da ispuni svoje obaveze kao jedina ćerka i uskladi ih sa ovisnošću od lekova na recept; Nadia gleda da izađe na kraj sa mužem nasilnikom; Rima se miri sa posledicama estetske operacije koja je krenula po zlu; a njena sestra krije tajni brak iz ljubavi od porodice, dok pokušava da udahne život u prodavnicu odeće koju vodi režimski aparačik sa islamskom vizijom prodaje na malo.Igra karata u Kairu je fascinantni pogled sa strane na živote mladih Egipćana koji Hju Majlsa vodi u romantičnu avanturu, a ova će ga dovesti do islama i vezati za arapski svet zauvek.Rođen u Saudijskoj Arabiji, Hju Majls je obrazovanje stekao u Libiji i na Itonu, a studirao je arapski na Oksfordu i u Jemenu. Pisao je za Londonski književni pregled i Sandej tajms. Nagradu Tajmsa za mladog novinara godine je dobio 2000, a autor je čuvene Al-Džazire.

Opis proizvoda Tog ledenog bostonskog jutra Stela Klark pošla je u kupovinu odeće za svoju još uvek nerođenu sestru. Ušla je u robnu kuću drhteći od hladnoće, a prsti su joj bili prislonjeni na majčin veliki stomak i bebu u njemu. Zapazila je da grejanje nije radilo, ali tu činjenicu nije smatrala bitnom sve dok se svetla nisu ugasila, a vrisci i panika je okružili. Videla je ljude u crnom s puškama u rukama i, nakon još nekoliko minuta vike i straha, krv koja je pripadala njenoj majci. Tog dana je izgubila sestru, detinjstvo i majku kakvu je poznavala… Deceniju kasnije prvi put je čula za serijskog ubicu koji je ubrzo postao udarna vest širom Amerike. A nakon još jedne decenije, postala je neko ko je nameravao da ga uhvati. Montana, Zemlja velikog neba i stenovitih planina, mesecima je vešto krila počinioca stravičnih ubistava žena. Prizori mrtvih rasporenih tela trudnica i beba u njima ledili su krv u žilama i najprofesionalnijim detektivima Helene. Bezuspešni pokušaji lokalne policije da odgonetnu niz ubistava dovode dva psihijatra, Stelu i Logana, u samo srce predivne Montane. Kao dva stručnjaka, ali i dva potpuna stranca, primorani su da sarađuju s ciljem da uđu u um ubice i predvide njegov sledeći korak. Međutim, Loganova netrpeljivost prema ženskom rodu, osećanja koja svako od njih ne uspeva da savlada, i saznanje da je Stela u srodstvu sa ubicom umnogome komplikuju situaciju. Priča je inspirisana istinitim događajem i ubistvima koja spadaju među najbrutalnije u američkoj istoriji zločina.

Lisa - Lepa i srećna Magazin Lisa je mesečnik koji donosi nove predloge za savršenu kuhinju, ispravnu brigu o zdravlju, skladan porodični život, uređenje stana i bašte, kao i intervjue, te ideje iz sveta mode i lepote. 164 strane U novom broju magazina Lisa lepa & srećna pročitajte kako da probudite energiju vitalnosti. Vodimo Vas kroz najnovije make up i modne trendove. Preporučujemo najbolje recepte za hladne dane i predstavljamo novi koncept ishrane savremenog čoveka – Future Food. Za Lisu o ljubavi govori Frano Lasić Iz sadržaja: Naslovna: Kejt Hadson Moja priča: Katarina Martić Kultura Ljubav i moć (Carica Teodora, Katarina Velika, Marija Večera...) Uspešne žene: Neka vas snovi vode Ideje 10 predloga za februar Holivud: Veze nastale na filmskom setu Modna pista: Seksi-heroina Portreti: Više od igre Ključni detalj: Dodir iznad kolena Plava krv: Praznik na kraljevski način Inspiracija meseca: Sara Džesika Parker Totalna rasprodaja: kaputi jakne Make-up trend: Polarne lutkice Detalji: Neseser Kreator: Milan Zejak, dizajner odeće Istorija mode: Brushalter, simbol ženstvenosti Parfemske note: Dame izabrane da predstave (Linda Evangelista, Isabeli Fontana, Kendall Jenhner...) Za moje telo: Ušuškaj se uživaj Izlog: Najbolje obučeni Favoriti Gost rubrike: Nataša Kuzmanović Noviteti: Novosti iz parfimerije Intervju: Frano Lasić Sinonim lepote Đidi Hadid: Nova boginja (na dve strane i 6 fotografije) Česte ženske tegobe Putovanje Jedrene Zapaljenske bolesti creva Slatka kuhinja Prednosti integrativne terapije Slaganje hrane i vina Antistres Psihologija Lečenje istinom ... Ocena: 5-. Vidi slike. Skladište: Magazini 101 Težina: 400 grama NOVI CENOVNIK pošte za preporučenu tiskovinu od 01.04.2023. godine. 21-100 gr-137 dinara 101-250 gr - 138 dinara 251-500 gr – 169 dinara 501-1000gr - 180 dinara 1001-2000 gr - 211 dinara U SLUČAJU KUPOVINE VIŠE ARTIKLA MOGUĆ POPUST OD 10 DO 20 POSTO. DOGOVOR PUTEM PORUKE NA KUPINDO. Pogledajte ostale moje aukcije na Kupindo http://www.kupindo.com/Clan/Ljubab/SpisakPredmeta Pogledajte ostale moje aukcije na Limundo http://www.limundo.com/Clan/Ljubab/SpisakAukcija