Knjiga je u odličnom stanju,potpuno nova. Izdavač:(Vulkan Beograd 2019 god) Mek povez 271 str (U150)

Solidno očuvano. Izdavač Žiravac Požega, mek povez, 87 strana.

Tvrdi povez pol III Zapanjujuća je današnja aktuelnost jezičke ali i društvene i istorijske studije Meše Selimovića `Za i protiv Vuka`. Vječita polemika suprostavljenih svatanja o jeziku i pravopisu u prsvećenom esejističkom pristupu Meše Selimovića oslikava etički stav i permanentno interesovanje za pitanja jezika i kulture u odnosu na profani jezik i `seljačku` vukovu jezičku `standardizaciju`.

Knjiga Save Babića, Hamvaševog prevodioca na srpski jezik, o recepciji Bele Hamvaša u srpskoj, potom i u mađarskoj književnosti i kulturi, pa i u svetu… Knjiga se sastoji iz dva “koloseka”, kako kaže Babić, koji se međusobno smenjuju i dopunjuju. U prvom, pod nazivom “Marginalije”, nalaze se kraće beleške (kojih ima čak 1383) pisane tokom tri decenije o svemu što je vezano za recepciju Bele Hamvaša u javnosti, počev od prvog Babićevog susreta s jednim Hamvaševim tekstom, esejom “Drveće”, objavljenim na mađarskom jeziku u novosadskom časopisu “Hid” 1970, pa sve do 2000. godine. U ovim zapisima nalazi se iscrpna i zanimljiva istorija Babićeve potrage za Hamvašem i njegovim rukopisima, iskušenja oko prevođenja i muke oko objavljivanja, problemi s izdavačima i zadovoljstvo susreta s “hamvaševcima”, medijski odjeci, prijem i otpori koji su pratili ulazak Bele Hamvaša u srpsku kulturu. Drugi kolosek knjige, “Proplanci”, sadrži celovite tekstove o Hamvašu objavljivane u periodici, eseje i razgovore posvećene njegovom stvaralaštvu, a ovakvih priloga ima tačno 237. Uz to, kao poklon čitaocu koji ukaže poverenje ovakvom nizu tekstova, dodate su u dnu stranica, u dugome nizu, hronološki poređane Hamvaševe misli kojima se, kako kaže Babić, treba vraćati kao objektima za meditaciju. Ova obimna knjiga na šeststotinjak stranica velikog formata čita se kao jedinstvena hronika otkrića jednog velikog pisca i posvećeničkog truda njegovog prevodioca i tumača da njegovi tekstovi i knjige stignu do onih kojima su namenjeni. K231

ANT8)

Vidi sliku. Sveščica je kompletna. Za dodatne informacije, raspitajte se putem poruka. Ocena 4. Uplata post netom ili na tekući račun banke Poštanska štedionica 200-58999105-62 Po završetku aukcije, najbolje bi bilo da se čujemo telefonom ili preko limundo poruka, radi dogovora oko uplate i slanja sveščice. SVEŠCICA SE PRODAJE U STANJU PRIKAZANOM NA SLICI, ako niste sigurni u zadovoljavajući kvalitet, NE LICITIRAJTE!

Vidi sliku. Sveščica je kompletna. Za dodatne informacije, raspitajte se putem poruka. Ocena 4. Uplata post netom ili na tekući račun banke Poštanska štedionica 200-58999105-62 Po završetku aukcije, najbolje bi bilo da se čujemo telefonom ili preko limundo poruka, radi dogovora oko uplate i slanja sveščice. SVEŠCICA SE PRODAJE U STANJU PRIKAZANOM NA SLICI, ako niste sigurni u zadovoljavajući kvalitet, NE LICITIRAJTE!

Vidi sliku. Sveščica je kompletna. Za dodatne informacije, raspitajte se putem poruka. Ocena 4. Uplata post netom ili na tekući račun banke Poštanska štedionica 200-58999105-62 Po završetku aukcije, najbolje bi bilo da se čujemo telefonom ili preko limundo poruka, radi dogovora oko uplate i slanja sveščice. SVEŠCICA SE PRODAJE U STANJU PRIKAZANOM NA SLICI, ako niste sigurni u zadovoljavajući kvalitet, NE LICITIRAJTE!

Odlomak: „Levija, hemičara iz Torina, koji je posle 8. septembra pobegao u planinu, zarobila je fašistička milicija negde krajem 1943. godine. Pošto je bio Jevrejin, osim što je bio i partizan, predali su ga nacistima koji su ga deportovali u Aušvic. Njegova sreća – to su reči koje on sam uvek ponavlja – bila je što je nemačka vlada 1944. godine, s obzirom na sve veću nestašicu radne snage, odlučila da produži prosečni životni vek logoraša koji su deportovani radi istrebljenja. Ostalo je učinila njegova diploma iz hemije: nije ga poštedela užasa, muka, bede, ali mu je u nekom trenutku omogućila da raspolaže olovkom i sveskom i nekoliko sati samoće da se vrati analitičkim metodama.”

Izdavač Grafomark Laktaši, tvrd povez, 211 strana.

Detalji predmeta Stanje Polovno Nikad citano, stajalo u biblioteci. Moze licno preuzimanje ili slanje postom.

posveta pogledajte slike Isporuka na Banjici ili slanje posle uplate kao preporučena pošiljka ili CC paket, ne šaljem pouzećem.

Opis proizvoda Knjiga Save Babića, Hamvaševog prevodioca na srpski jezik, o recepciji Bele Hamvaša u srpskoj, potom i u mađarskoj književnosti i kulturi, pa i u svetu… Knjiga se sastoji iz dva ““koloseka”, kako kaže Babić, koji se međusobno smenjuju i dopunjuju. U prvom, pod nazivom ““Marginalije”, nalaze se kraće beleške (kojih ima čak 1383) pisane tokom tri decenije o svemu što je vezano za recepciju Bele Hamvaša u javnosti, počev od prvog Babićevog susreta s jednim Hamvaševim tekstom, esejom ““Drveće”, objavljenim na mađarskom jeziku u novosadskom časopisu ““Hid” 1970, pa sve do 2000. godine. U ovim zapisima nalazi se iscrpna i zanimljiva istorija Babićeve potrage za Hamvašem i njegovim rukopisima, iskušenja oko prevođenja i muke oko objavljivanja, problemi s izdavačima i zadovoljstvo susreta s ““hamvaševcima”, medijski odjeci, prijem i otpori koji su pratili ulazak Bele Hamvaša u srpsku kulturu. Drugi kolosek knjige, ““Proplanci”, sadrži celovite tekstove o Hamvašu objavljivane u periodici, eseje i razgovore posvećene njegovom stvaralaštvu, a ovakvih priloga ima tačno 237. Uz to, kao poklon čitaocu koji ukaže poverenje ovakvom nizu tekstova, dodate su u dnu stranica, u dugome nizu, hronološki poređane Hamvaševe misli kojima se, kako kaže Babić, treba vraćati kao objektima za meditaciju. Ova obimna knjiga na šeststotinjak stranica velikog formata čita se kao jedinstvena hronika otkrića jednog velikog pisca i posvećeničkog truda njegovog prevodioca i tumača da njegovi tekstovi i knjige stignu do onih kojima su namenjeni. Vidi još informacija

Iz recenzije : ’’Jadranka Tarle Bojović pjesnikinja je malih stvari, gotovo minljivih trenutaka, osjećaja i slutnji koje su sada tu, a već u sljedećem trenutku ih nema. Potvrđuje to i svojim stihom kojem je ostala vjerna sve ove godine, a koji kao kist ocrtava crno-bijele konture ispod kojih se skrivaju moćne boje. Tako i Jadrankine pjesme govore o slučajnim susretima, nenamjernim dodirima, pogledima koji se gube i prije nego što su uhvatili korijena u čovjeku. Trenutak koji je prošao i prije nego što ga je čovjek, u Jadrankinom slučaju žena, osvijestila u svojoj glavi, u svom mozgu, a koji je zatreperio i ostavio trag u srcu. Poezija je to urbanog pulsa jednog grada u kojem se ne događa ništa, a sve se sluti. Jadrankin je jezik tako ogoljen da diktira jedan ritam, daje jednu ubrzanost kojom prolaze njeni ljudi u njenom gradu, njena junakinja koja putuje, koja sanja, koja želi i ne boji se voljeti iako joj sve oko nje govori da odustane. Njen vlak kasni, ali nju to ne sekira. Vremena dolaze i vremena prolaze, ona ostaje ista. Lik njene heroine možemo pratiti od prvih pjesama, gorda i uzvišena protiv zavisti velegrada, pogledi koji je prate, uzdasi. Ona ne popušta, čak i kad joj se čini da je sve unaprijed uređeno u zatvorenom krugu. Već u sljedećoj pjesmi ona izlazi iz začaranog kruga i nastavlja dalje u potrazi za pravom pjesmom. Jer ona je, od početka do kraja, pjesnikinja. Jadrankini likovi su ostaci likova u njoj samoj; ona ponekad pjeva o njoj u trećem licu, ponekad o tebi u drugom, a svi se ti likovi kao krhotine ulijevaju u nju samu, u prvo lice. I kada pobjeđuje i kada gubi. Ostaje svoja unatoč strahu da si ne odreže uho jer to je prokletstvo umjetnika. Na kraju zbirke nalaze se kratke crtice, mogli bi reći pjesme u prozi koje funkcioniraju kao produžena ruka zbirke. Teme ostaju iste, trenuci unutar duše jedne žene kao i signali koji dolaze izvanka i u duši stvaraju buru: fažol na Marjanu, susjeda, vožnja autobusom, putovanje na otok. I na kraju svijet koji se širi u svoj svojoj veličini, svijet bez granica jer pjesnici poznaju samo granice od naslovne stranice do korica svoje zbirke. A neki niti te.’’ Vesna Hrdlička Bergelj, prof.

mek povez dobro ocuvano 118

Vidi sliku. Sveščica je kompletna. Za dodatne informacije, raspitajte se putem poruka. Ocena 4. Uplata post netom ili na tekući račun banke Poštanska štedionica 200-58999105-62 Po završetku aukcije, najbolje bi bilo da se čujemo telefonom ili preko limundo poruka, radi dogovora oko uplate i slanja sveščice. SVEŠCICA SE PRODAJE U STANJU PRIKAZANOM NA SLICI, ako niste sigurni u zadovoljavajući kvalitet, NE LICITIRAJTE!

Autografski roman o recepciji Bele Hamvaša u srpskoj, potom i u mađarskoj kjiževnosti i kulturi, pa i u svetu.

odlično očuvano 360 strana

I konje ubijaju, zar ne?

Mari Fors - Zar nije divna STANJE: KAO NA SLIKAMA

Ibi često govori o trima stvarima, koje su u njegovoj glavi uvek jedna uz drugu: o fizici, naime o prirodi za razliku od umetnosti; minimumu poimanja nasuprot maksimalnoj cerebralnosti, i paralelno, o finansijama, naime počastima ukazanim zadovoljavanju svoga Ja isključivo sebe radi nasuprot moći poimanja koja karakteriše inteligentne ljude; i paralelno, o zgovnima. Alfred Žari (franc. Alfred Jarry; 8. septembar 1873 – 1. novembar 1907) bio je francuski simbolistički pisac, dramaturg i pesnik. Najpoznatiji je po delu Kralj Ibi (1896), koje je izazvalo burnu reakciju javnosti. On je takođe skovao i psihološki termin patafizičar. Biografija Žari je rođen u Lavalu, a njegova majka je iz Britanije. Bio je povezan sa simbolističkim pokretom. Njegovo delo Kralj Ibi često se navodi kao preteča dadaizma, pa čak i nadrealizma i futurizma 20ih i 30ih godina dvadesetog veka. Žari je pisao različitim žanrovima i stilovima, ali je mahom preferirao postmodernistički. Pisao je romane, drame, poeziju, eseje, a bavio se i spekulativnim novinarstvom. Njegovi tekstovi predstavljaju pionirski rad iz oblasti apsurdne književnosti i postmoderne filozofije. ________________ Autor - osoba Jarry, Alfred, 1873-1907 = Žari, Alfred, 1873-1907 Naslov Ibi ponovo jaše : drame i proza o Ibiju / Alfred Žari ; izbor, prevod i predgovor Vlada Stojiljković Jedinstveni naslov Tout Ubu. srpski jezik Vrsta građe drama Jezik srpski Godina 1998 Izdanje [1. izd.] Izdavanje i proizvodnja Beograd : Paideia, 1998 (Beograd : Publikum) Fizički opis 169 str. : ilustr. ; 21 cm Drugi autori - osoba Stojiljković, Vlada Zbirka ǂBiblioteka ǂSvetska književnost (broš.)

MALI PRINC - Planeta žar ptice - priredila Katrin Keno [20/12/12]

Žar Ptica - Pero sivog sokola očuvanost kao na slikama. -------------------- 27.11.19.ŽP2

Sadržaj: CAREVIĆ IVAN I ŽAR – PTICA Stara ali i dalje svima dobro poznata bajka o Ivanu Careviću i udaljenom kraljevstvu, koje je počela da posećuje tajanstvena žar-ptica… Kada ga kralje pošalje na put da pronađe i uhvati pticu koja mu odnosi zlatne jabuke, Ivan neće moći ni da pretpostavi da će na tom putovanju upoznati prekrasnu Jelenu. Da će mu najodaniji prijatelj i najveća pomoć biti veliki sivi vuk, a da će ga izdati oni kojima je najviše verovao… Živeo u jednom carstvu neki car po imenu Vislav Andronović. Imao taj car sina carevića: najstarijeg – Dimitrija – carevića, srednjeg – Vasilija – carevića i najmlađeg – Ivana-carevića. Car Vislav Andronović imao je tako bogat vrt kakvog ni u jednom carstvu ne beše. U tom vrtu su rasla razna retka drveta sa plodovima i bez njih. Imađaše car jednu omiljenu jabuku. Na toj jabuci rasle su jabuke od suvoga zlata. Navadi se žar-ptica da doleće u carev vrt. Perje joj beše od zlata, a oči nalik na istočnjacki kristal. Svake noći bi ona doletela u vrt, sela na omiljenu carevu jabuku, stresla sa nje zlatne jabuke i opet odletela. Caru Vislavu Andronoviću beše veoma žao jabuke i zato pozva k sebi svoja tri sina te im reče: – Deco moja draga, ko od vas može da uhvati u mom vrtu žar-pticu? Onome ko je bude živu uhvatio daću još za života polovinu svoga carstva, a posle moje smrti i drugu polovinu. Dalja priča govori… CAREVIĆ IVAN I ŽAR – PTICA Pogledajte i našu stranicu online knjižara Vesela knjiga Valjevo na Facebook strani.

Zar je jedna pesma žalna „Pred vama i nama je knjiga sa neobičnim naslovom: Zar je jedna pesma žalna autora Branka Stankovića. Izuzetno vešto ispričana priča, veoma kompatibilna sa ponuđenim pesmama, odlika je ove knjige. Izbor pesama, koje smo uglavnom svi slušali, a izuzetnim ukusom i promišljenošću, povezan je sa osnovnom pričom, koja se prostire od Borinog Vranja i Koštane, bez oštre granice, do predela najlepših Balkanskih igara i pesama.“ – Bora Dugić, muzičar i master kulturolog