Polovna knjiga, izuzetno očuvana. Posveta na predlistu. Izdavač: BIGZ - Beograd, 1986. god. Broširan povez, 20 cm. 198 str. Tri dijaloga između Hilasa i Filonusa čija je svrha da radi opovrgavanja Skeptika i Ateista jasno dokažu realnost i savršenstvo ljudskog saznanja, netelesnu prirodu duše i neposredno Božije proviđenje, kao i da razviju metod kojim bi se Nauke učinile prostijim, korisnijim i sažetijim.

Herbert Markuze `Um i revolucija`, `Veselin Masleša`, Sarajevo, 355 str. Maks Horkhajmer `Pomračenje uma`, `Veselin Masleša`, Sarajevo, 208 str. Knjige su u dobrom stanju i bez bilo kakvog oštećenja.

IMA PODVLACENJA P-3/P-2

SLABIJE OČUVANA P-3/P-2

Željko Pavić – Zbiljnost i stvarnost. Prilog zasnivanju izvornog pojma svijeta Izdavač: Hrvatsko filozofsko društvo Biblioteka Filozofska istraživanja, knjiga 21 Zagreb 1989. 287 stranica Meki povez, u dobrom stanju SADRŽAJ 11 Predgovor 13 Uvod: `svijeP kao ontologijski problem 29 PRVO POGLAVLJE POVIJESNOST KAO POSTVARENOST 31 § 1. Povijesnost i izvanpovijesnost svijeta 31 a) Filozofija i svijet u svome početku 34 b) Egzistencijalnost i paraegzistencijalnost svijeta 37 c) Kozmologijsko jedinstvo svijeta 41 § 2. Samointencionalnost svijeta 51 § 3. Intencionalna ravnoteža 51 a) TJspostavljanje transcendentalnog 60 b) Vremenovanje transcendentalnog 63 § 4. Intencionalna neutralnost i kritika transcendentalnosti 87 § 5. Mogućnost zasnivanja jedne fenopraksije 93 § 6. Svjetskost i unutarsvjetskost 97 DRUGO POGLAVLJE SVIJET KAO IZVORNO DOGAĐANJE I KAO »SLIKA« 99 § 7. Izvorni svijet i ’životni svijet’ 113 § 8. Slika svijeta kao ukidanje izvornog svijeta 125 § 9. Prirodoznanstvena slika svijeta kao nabačaj stvarnosti 141 § 10. Ukidanje novovjekovne slike svijeta u suvremenoj fizici i filozofiji TREĆE POGLAVLJE JEZICNOST I VREMENSKOST SVIJETA 161 § Jezik i njegovo svjetsko značenje 167 „Predmetno-teorijska teorija značenja Husserla i Heideggera“ 177 8 13 Destruirajuće ponavljanje Husserlove teori- značenja u Heideggerovoj hermeneutici j fenomenologiji i«l § 14 Prva hermeneutička situacija — destrukciia povijesti ontologije 185 § 15- Druga hermeneutička situacija — raskrivena istina 191 § 16. Treća hermeneutička situacija — govorenje kao raskrivanje 901 § 17. Cetvrta hermeneutička situacija — jezik kao unutarsvjetski događaj. Das Gerede 205 & 18. Prva vremenska situacija — vremenskost i svakodnevnica tubitka 209 § 19. Utemeljenje jezičnog svjetonazora u sadržajnoj namjeri 217 § 20. Na putu k jeziku biti 231 § 21. Mišljenje kao pjesničko-filozofijski način ophođenja s bitkom i jezikom 237 ĆETVRTO POGLAVLJE COVJEK I SVIJET 239 § 22. Metafizički smisao antropologijskog pitanja o čovjekovom prvenstvu u svijetu 251 § 23. Jednakoizvornost čovjeka i svijeta. — Svijet kao fundamentalni antropologijski pojam 259 § 24. Antropologija kao obnovljena metafizika. Izgledi i kritika 267 Literatura 279 Zusammenfassung 283 Bilješka o tekstovima 85 Kazalo imena

Sadržaj: Glava prva PROBLEM FILOSOFIJE PRIVREDE I Savremeni ekonomizam II Filosofija i život III Filosofija i nauka IV Kriticizam i dogmatizam V Preliminarno određenje ekonomije Glava druga PRIRODNO-FILOSOFSKE OSNOVE TEORIJE PRIVREDE I Idealizam i naturfilosofija P Šelingova filosofija Glava treća ZNAČENjE OSNOVNIH EKONOMSKIH FUNKCIJA I Potrošnja II Proizvodnja Glava četvrta I TRANSCENDENTALNOM SUBJEKTU EKONOMIJE II Čovek i čovečanstvo i Sofijnost ekonomije Glava peta PRIRODA NAUKE I Mnoštvenost naučnog znanja II Ekonomska priroda nauke III Sofijnost nauke IV Gnoseologija i prakseologija V Nauka i život VIO „naučnom pogledu na svet” VII Samosvest nauke Glava šesta EKONOMIJA KAO SINTEZA SLOBODE I NUŽNOSTI I Sloboda i nužnost II Sloboda i nužnost III Duh ekonomije IV Sloboda kao moć, nužnost kao nemoć Glava sedma GRANICE SOCIJALNOG DETERMINIZMA I Stil socijalne nauke II Sociologizam i istorizam III Problem socijalne politike Glava osma FENOMENOLOGIJA EKONOMIJE I Problem političke ekonomije II Naučni stil političke ekonomije

Odlicno ocuvana knjiga GOVORNI ČINOVI Ogled iz filozofije istorije DŽON SERL NOLIT BEOGRAD 1991 SAZVEŽĐA Broš Latinica 294 stranice

Informacije SKU 8674483232 Kategorije FILOZOFIJA Težina 0.8 kg Proizvođač Paidea Povez knjige tvrd Pismo latinica Pisac Aristotel Godina izdanja 2008 Izdavač Paidea Jezik Srpski Tagovi Knjiga Knjizara Paidea Aristotel Fizika Aristotel

Izdavač: Službeni glasnik , 2009. Broj strana: 168 Pismo: Ćirilica Povez: Mek Odlično očuvana knjiga, kao nova Opis Ova knjiga predstavlja pokušaj da se srpskoj čitalačkoj publici približi latinoamerička misao, da se ukaže na njen značaj i uticaj na savremene svetske tokove, prevashodno u sferi filozofije, politike, ekonomije, kulture i ostalih srodnih disciplina. Orasio Čeruti-Guldberg pripada srednjoj generaciji progresivno orijentisanih latinoameričkih autora, čiji je cilj intelektualno-filozofski i društveno-politički angažman koji uveliko prevazilazi okvire konvencionalnih filozofskih obrazaca... Za Čerutija, filozofija sve više poprima oblik subverzivnog, stvaralačkog delovanja usmerenog ka radikalnom preinačavanju stvarnosti u funkciji postavljanja temelja istinskog Novog sveta koji čeka da ponovo bude „otkriven“, i to ne kao nepoznati topos koji ispunjava želje armije disidenata odbeglih od tegobne dežurne stvarnosti već kao potpuno novi horizont mogućnosti realizacije čoveka i njegovog bića van okvira nejednakosti, eksploatacije, diskriminacije i svih ostalih oblika otuđenja, nametnutih od aktuelnih sistema dominacije. Dejan Mihailović

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Georg Vilhelm Fridrih Hegel (nem. Georg Wilhelm Friedrich Hegel; Štutgart, 27. avgust 1770 — Berlin, 14. novembar 1831) je bio nemački filozof. Stekao je obrazovanje u seminaru protestantske crkve Tibinger stift u Tibingenu, gde je sklopio prijateljstvo sa budućim filozofom Fridrihom Šelingom i pesnikom Fridrihom Helderlinom. Veoma je cenio filozofiju Platona, Aristotela, Dekarta, Spinoze, Kanta i Rusoa i ideje francuske revolucije. Smatra se poslednjim velikim metafizičarem. Umro je kao žrtva epidemije kolere, koja se širila Berlinom u leto i jesen 1831. godine. Hegel je bio poslednji od glavnih predstavnika filozofskog pokreta poznatog pod imenom nemački idealizam, koji se razvio pred kraj 18. veka, uglavnom kao reakcija na filozofiju Imanuela Kanta. Njegovi glavni predstavnici, pored Hegela, bili su Fiht i Šeling. Idealizam je imao značajnu ulogu u filozofskom životu Nemačke, sve do četvrte decenije 19. veka. Kao i njegove kolege, Hegel je bio ubeđen da Kantova filozofija ne predstavlja poslednju reč u filozofiji, pošto preko njenih principa nije bilo moguće zamisliti jednu „ujedinjenu teoriju stvarnosti”, što je bio krajnji cilj njegove filozofije. Za Hegela, kao i njegove prethodnike, „ujedinjena teorija stvarnosti” je ona koja je u stanju dati sistematska objašnjenja svih oblika stvarnosti, s polazištem u jednom principu, ili subjektu. Te oblike stvarnosti ne čine samo solarni sistemi, fizička tela i različiti tipovi organskog života, na primer, biljke, životinje i ljudska bića, već takođe fizički fenomeni, društveni i politički oblici organizacije, kao i umetničko stvaralaštvo i postignuća u drugim delovima kulture, kao što su religija i filozofija. Hegel je verovao da je jedan od suštinskih zadataka filozofije, sistematsko objašnjenje svih tih različitih fenomena s polazištem u jednom jedinom principu, odnosno, drugim rečima, uspostavljanje „ujedinjene teorije stvarnosti”. Verovao je u to, pošto je smatrao da jedino teorija takve prirode može dati prednost znanju umesto verovanju. Hegelov cilj ovde, osvajanje verovanja, definiše njegov filozofski program, kao što je slučaj sa drugim nemačkim idealistima u širem kontekstu filozofije nemačkog prosvetiteljstva. Po Hegelu, fundamentalni princip koji objašnjava sveukupnu stvarnost je razum. Razum, kako ga Hegel shvata, nije neki kvalitet koji se pripisuje određenom subjektu, već, suprotno, suma ukupne stvarnosti. U skladu s ovim verovanjem, Hegel tvrdi da su razum i stvarnost u stvari jedno te isto. Samo je razum stvaran i samo je o stvarnosti moguće razmišljati. Razlozi koji su naveli Hegela da poistoveti razum sa stvarnošću su višestruke prirode. S jedne strane, postoje određene motivacije koje se tiču njegovih teoloških uverenja. U skladu s njima, neophodno je dati filozofsku interpretaciju sveukupne stvarnosti kako bi se u isto vreme iznašlo opravdanje za osnovne pretpostavke hrišćanstva. S druge, neophodno je identifikovati epistemološka uverenja koja bi podržala njegovu teoriju da su razum i stvarnost iste prirode. Među tim uverenjima nalaze se sledeće pretpostavke: da je spoznaja stvarnosti jedino moguća ako se prihvati da je o stvarnosti moguće razmišljati, pošto u suprotnom, ne bi bila dostupna čulima, kao i da jedino moguće spoznati ono što je stvarno. Iako Hegel razum smatra sumom sve stvarnosti, zagovara da ga ne treba shvatati kroz Spinozin model supstanci. Predlaže da se razum shvati kao proces koji ima svoj krajnji cilj, a to je spoznaja razuma kroz samog sebe. Pošto je razum sveukupna stvarnost, cilj će se postići kada razum prepozna samoga sebe kao apsolutnu stvarnost. Shodno tome, zadatak filozofije je da da koherentnu predstavu tog procesa, a koji na kraju vodi do samospoznaje razuma. Hegel je predstavio taj proces preko analogije sa modelom razvoja jednog organizma, koji se dešava u više slojeva. Osnovna pretpostavka koja upravlja tim procesom je da razum treba shvatiti preko paradigme jednog „živog organizma”. Hegel shvata živi organizam kao jedan entitet koji predstavlja uspešnu realizaciju plana, gde su sazdane sve njegove individualne karakteristike. Nazvao je taj plan „koncept jednog entiteta”, posmatrajući njegovu uspešnu realizaciju kroz razvojni proces, tu kom svaka od njegovih individualnih karakteristika stiče spoznaju o stvarnosti. U skladu sa ovim pretpostavkama, Hegel razlikuje koncept razuma od procesa njegove uspešne realizacije. U filozofskom sistemu koji je nazvao Wissenschaft der Logik (Nauka o logici), detaljno izlaže koncept razuma. U prvom delu tog sistema, raspravlja o više njegovih elemenata, postavljajući ih u jedan sistematski kontekst, dok je sam proces njegove realizacije predstavio u druga dva dela svog sistema, Philosophie der Natur (Filozofija prirode) i Philosophie des Geistes (Filozofija duha). Osim svoje sistematske funkcije, a koja se sastoji od predstavljana razuma na hegelovski način, odnosno kao sveukupne ili apsolutne stvarnosti, oba dela, u svakom slučaju ponaosob, imaju jednu specifično materijalističku funkciju. U Filozofiji prirode, Hegel pokušava jedan obiman opis svih aspekata prirodnih fenomena, kroz jedan sistem činjenica koji se vremenom sve više usložava. Polazi od prostijih koncepata kao što su prostor, vreme i materija, da bi završio sa teorijom o životinjskom organizmu. Filozofija duha se bavi različitim psihološkim, sociološkim i kulturnim oblicima stvarnosti. Karakterišu je pretpostavke o postojanju stvari kao što su istinske ili duhovne činjenice, koje ne smatra subjektivnim stanjima svesti, već nezavisnim stvarima sa objektivnom egzistencijom. Kao njihove primjere navodi državu, umetnost, religiju i istoriju.

IZDAVAC ; FENIKS LIBRIS - BEOGRAD 2018 GOD. 436 + 580 STR. TVRDI POVEZ , NOVO

sa slike

nova kutgrž im3

Dobro očuvana knjiga,po negde štiklirano… K135

O MUZIČKI LIJEPOM - Eduard Hanslik Izdavač: BIGZ Beograd - FILOZOFSKA BIBLIOTEKA Godina izdanja: 1977. Povez: tvrd Broj strana: 193 Pismo: latinica Stanje: dobro

Poceci indijske misli - priredila Rada Ivekovic tvrdi povez, odlicno ocuvana POLICA 67

Dva uvodna predavanja Ogist Kont KULTURA Beograd 1962. mala filozofska biblioteka mek povez, 62 strane. Stanje Vrlo dobro, potpis na predlistu, neznatno podvlačenje teksta.

Dimitrije M. Kalezic - Upoznajmo religiju dobro ocuvana POLICA 35

ISTORIJA ETIKE 1-2 Fridrih Jodl Veselin Masleša-Sarajevo 1963. god. 1. Do kraja prosvetiteljstva 2. Od kanta do danas 443 + 490 str. Tvrd povez L. 2. SAJ. D. 1. POL. 3

Beogradski Izdavačko-grafički Zavod, Redakcija `Kultura`, Beograd, 1974. Drugo izdanje. Predgovor Eleonora Prohić. Mala filozofska Biblioteka. Očuvana.

HOMO SACER Suverena moć i goli život Đorđo Agamben Karpos, 2018. 220 strana. Homo sacer je u rimskom pravu bio čovek koga je svako mogao ubiti a da ne bude osuđen za ubistvo, ali koji nije smeo biti ubijen u okviru bilo kakvog rituala. Upravo takav život, koji se mogao oduzeti ali je zabranjen kao žrtva, nudi ključ za kritičko tumačenje naše političke tradicije i skrivene biopolitičke paradigme modernog doba. Kada život postane politički ulog i kada se politika pretvori u biopolitiku, sve osnovne kategorije naše misli, od ljudskih prava do demokratije i građanskih prava, bivaju uvučene u proces pražnjenja i dislociranja. Prateći liniju konstitutivnog odnosa između golog života i suverene moći, od Aristotela do Aušvica, od Habeas corpusa do Univerzalne deklaracije o ljudskim pravima, italijanski filozof Agamben u ovoj knjizi pokušava da dešifruje zagonetke – prvenstveno fašizma i nacizma – koje je 20. vek postavio istorijskom umu. Analizirajući koncentracioni logor, on ga vidi kao “nomos moderne“, gde se brišu granice između prava i dela, pravila i izuzetka, života i smrti.

Luj Altiser : Elementi samokritike / predgovor Zdravko Munišić ; prevod Mladen Kozomara Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod, 1975, tvrdi povez, omot, Fizički opis XXV, 65 str. ; 21 cm Biblioteka marksizma Prevod dela: Éléments d`autocritique / Louis Althusser Luj Altiser i njegove autokritike: str. V-XXV Tiraž 5.000 Napomene i bibliografske reference uz tekst. Predmetne odrednice Strukturalizam Althusser, Louis, 1918-1990 = Алтисер, Луј, 1918-1990 Očuvanost 4.

Dobro očuvana. M 1/2 F

NOLIT - 1964 - 274 STRANE, MEK POVEZ. TEKST KNJIGE JE PODVLAČEN. DONJI DESNI UGAO ZADNJE KORICE JE MALO `ULUBLJEN`.

Vjekoslav Mikecin: DIJALEKTIKA POVIJESNE ZBILJE, IC Komunist Beograd 1977, str. 181. Ogledi o odnosu revolucionarne teorije i prakse. Očuvanost 4.