Extra retko! Očuvano kao na slikama 1847. Georgije - Đorđe Maletić (Jasenovo, 13. mart 1816 — Beograd, 13. januar 1888) bio je književnik, estetičar, prevodilac, političar, pozorišni pedagog i teoretičar.[1] Đorđe Maletić Đorđe Maletić 1881 Th. Mayerhofer.png Đorđe Maletić Пуно име Georgije Maletiċ Рођење 13. март 1816. Jasenovo, Смрт 13. јануар 1888. (71 год.). Beograd, Rođen je u Jasenovu kod Bele Crkve u Vojvodini 1816. godine. Prešao je 1838. godine u Kneževinu Srbiju.[2] Uz profesorsku katedru radio je i kao urednik beogradskih časopisa `Podunavka` i `Rodoljub`. Od 1844. godine se intenzivnije bavi pisanjem pozorišnih komada. Vredni pažnje su drame: Apoteoza velikom Karađorđu(1850), Preodnica srbske slobode ili srbski ajduci(1863), i Smrt cara Mijaila. Bio je drugi upravnik Narodnog pozorišta u Beogradu 1871. godine. Postao je 27. decembra 1847. godine redovan član Društva srpske slovesnosti u Beogradu. Poznat je po spevu Tri pobratima. Pisao je stručne knjige poput: Ritorika (1855, 1856) i Teorija poezije (1864). Danas u Jasenovu osmogodišnja osnovna škola nosi njegovo ime.[3]

➡️ http://www.kupindo.com/Clan/Chuma/SpisakPredmeta Neobična stara posuda sa dvostrukom zmajevom glavom sa posudom od žada. * Briljantno detaljno kinesko umetničko delo u 925 srebru. * Urna sa jedinstvenim detaljima sa ručkama sa zmajevom glavom. * Obratite pažnju na dvoslojni vrh, koji otkriva malu posudu od žada unutra. * Izvrsni filigranski detalji od sterling srebra u ovom komadu ukrašenom draguljima. * Naglašen nizom ručno oslikanih detalja od emajla. * Dragog kamena koji uključuju: malahit, tirkiz, karneol... Veoma redak i jedinstven komad, spreman za vašu kolekciju. * Uključuje i drvenu bazu koja se vidi na fotografijama. Sastoji se od više delova kao što je prikazano na fotografijama. Približne mere: 16cm visoka (bez osnove) i 16cm u najširoj tački Označeno: - sa donje strane 925 silver - težine bez drvene baze 393 gr. Trenutno stanje vidite na slikama.

Prva bugarska gramatika Autor - Neofit Rilski Štampana u Kragujevcu, 1835. godine Stanje kao na slikama

Izrada drvenih maketa, istorijskog oružja i filmskih rekvizita, kompletno opremanje Escape Room-ova Rekviziti za snimanje filmova, serija, spotova, pravljenje Youtube snimaka, dekoraciju lokala, restorana, hotela, za pozorišta, škole glume, karnevale, maskenbale, viteške i druge festivale, animatore, scenografije i kostimiranja, škole i instruktore borilačkih veština, kao ukras, ili igračke Rekviziti se prave ručno, po izgledu, obliku i veličini pravih, od više vrsta drveta, sa odgovarajućim dodacima, bez oštrih delova Može se poručiti i bilo koji drugi rekvizit po meri i želji Vatreni pehar/ Oblikovan iz balvana tvrdog drveta, obojen braon I srebrnim emajlom Cena pehara: 60.000din Karakteristike: Visina pehara: 170cm Prečnik balvana: 40cm

West - album za sličice, Panini - Dečije novine 1976. godine sve sličice zalepljene (400/400) izuzetno očuvano za 45+ godina, bez podvlačenja, crtkanja, upisivanja, mirisa i žutila strana, većina slika koje su iz delova nalepljne u `komadu` (kako mi je rečeno ujak je radio u `Litopapiru` gde su štampane sličice pa je donosio tako u `komadu`), zaista vrlo dobar i unikatan primerak. Stajao u kutiji između časopisa više od 20 godina. mane: - zacepljena jedna stranica na kraju 3,5 cm (prikazano na fotografiji), - gornja klamerica očuvana, na mestu donje veoma vešto ubačen konac da drži (prikazano na fotografiji) Besplatna dostava za teritoriju Republike Srbije putem PostEkspresa. Eventualni kupci iz inostranstva - uplata na WesternUnion + troškovi dostave unapred Plaćanje lično ili uplata na tekući račun/postnetom Ne šaljem pouzećem. Za sva pitanja stojim na raspolaganju Besplatna dostava se odnosi na slanje predmeta Postekspresom na teritoriji RS Na Kosovo* šaljem isključivo na odgovornost kupca kao preporučenu tiskovinu Kupci iz inostranstva plaćaju poštarinu ------ Za neki noviji Paninijev album treba vam više od 70 hiljada dinara za sličice da bi ste ga popunili (prema formuli profesora Harpera), tako da je ovo što bi se reklo zadnja cena za album od 45+ godina u sasvim solidnom stanju. Za ispod ne dajem, a vi niste u obavezi da kupite -----

Sličica ima baš mnogo, na upit odgovaram, Kraljevina Jugoslavija i stotinjak posle rata, period od 1928-58me.Sve sličice su žive nikad korišćene za razne naše albume, La Cinjon, Mirim, Šonda, Nestle, Glumci, Grič, Ledo itd. Neverovatna kolekcija za prave kolekcionar, ima ceo set nevidjeno retkih Šondinih gradova u Kraljevini, ne postoji album ali su to naše prve ikada sličice iz čokolada 1922ga

Ekstra retko i nevidjeno na ovim prostorima, očuvano kao novo, ne verujem da ima igde da se nadje i nikad više. Pkv, Ledo, Eskimo, Upi, C proizvod, Somboled

Veoma redak lot ambalaža od sokića 1972-76ta godina, prva serija Zlatnih kapi Valjevo ikada. Jedina serija sokića za JAT avione, 1973 godina Zlatne kapi 0,2l nevidjeno, Florida voy i Japs sokići u ekstra stanju kao novo

Sean Connery as James Bond - `Dr. No` Action Figure; Big Chief Studios; 2022. god. ; 12 inch (30cm); What`s in the Box: 1 x James Bond Portrait Head featuring Authentic Likeness of Sean Connery 1 x Midnight Blue Tuxedo Jacket 1 x Midnight Blue Pair of Trousers / Pants 1 x Shirt with Pleated Front 1 x Bowtie 1 x Shoulder Holster 1 x Pair of Socks (Partial) 1 x Pair of Gentlemen’s Shoes 1 x Display Base with Illuminating Character Name Plaque 1 x Cigarette Lighter 1 x Cigarette Case 1 x Cigarette 1 x Pistol 1 x MI6 issue Gun Case with Removable PPK Pistol 1 x Dealing Card Shoe 1 x Pack of Cards 1 x Wristwatch 2 x Large Poker Plaques 2 x Medium Poker Plaques 2 x Small Poker Plaques 3 x Stacks of Money 10 x Interchangeable Hands

Езопове и прочих разних баснотворцев басне ОБРАДОВИЋ Доситеј -`Езопове и прочихЪ разнихЪ баснотворцевЪ сЪ различни езика на славеносербски езикЪ преведене, садЪ први редЪ сЪ наравоучителними полезними изяснěніами и наставлěніами издате и сербскои юности посвећене Басне. - У Лайпсику : у Типографїи г. Іоанна Готлоба Еммануила Брайткопфа, 1788. - 451 стр`. Место: Лајпциг Држава: Немачка Година: 1788 Издавач: Јохан Готлоб Емануел Брајткопф -------------------------------------------- Ezopove Basne Dositej Obradović Knjige veoma očuvana. Preporuka je lično preuzimanje,moze slanje poštom ali ne i van granica Srbije vret

Ručno tkan vuneni ćilim rađen po starinskim motivima Neobične šare i boje Nije korišćen Dim: 164x131 cm, težina: 3,1 kg M D4 S2

Lot slagalica sa slika,Nostalgija prve kategorije!!! slagalice idu samo u lotu,za pojedinacnu prodaju na ovoj aukciji nemojte pitati!!!

Stariji model. Penkalo/novo/ patent olovka,hemijska. Kutija,prospekt

Kao na slikama Extra retko u ponudi Knjiga ``Dečanski prvenac``, jeromonaha Gedeona Jurišića iz 1852. godine, daje detaljan opis arhitekture dečanske crkve i manastirskog kompleksa. Takođe, kljiga je dragocen izvor za saznavanje istorijskih uslova u kojima su živeli i manastir i monasi, kao i vernici. Prvi deo knjige posvećen je opisu Dečana, a drugi opisu Pećke Patrijaršije. Posebnu vrednost i lepotu knjizi daje jezik koji danas zvuči arhaično i na momente simpatično, čak i kad se u knjizi opisuju nemili događaji. Gedeon Jurišić (1809 – 1972) bio je iguman manastira Savinac. Biografija Uredi Rođen je u Irigu u Sremu. Bio je izbeglica iz Austrougarske.[1] U Kragujevac je prešao 1829. i postao dvorski đakon, dok je 1844. godine otišao u Dečane. Od 1857. bio je iguman u manastirima Bešenovo, u Dalmaciji i Boki Kotorskoj. Kasnije, od 1870. bio je iguman u manastiru Rakovica.[2] Sa svega 21 godinom postavljen je za igumana manastira Savinac. Gedeon Jurišić prvi je uveo manastirske knjige rođenih, krštenih i venčanih (u periodu od 1830. do 1839) i vodio je letopis manastira Savinac. Zna se da je on u tom kraju opismenio veći broj ljudi. Na primer, kod njega je učio budući sveštenik i paroh pranjanski – Ignjat Damjanović iz Teočina. Objavio je knjigu „Dečanski prvenac” 1852. godine u Novom Sadu.[3] Sahranjen je u manastiru Rakovica.[2] Istorija srpskog naroda stara srpska arhitektuta graditeljstvo deroko manastiri manastir dečani ..

Originalni bioskopski (filmski) plakat: ORKANSKI VISOVI / Wuthering Highs Orkanski visovi je američki film koji je zasnovan na istoimenom romanu Emili Bronte. Film je režirao Vilijam Vajler, dok glavne uloge igraju: Merl Oberon, Lorens Olivije i Dejvid Niven. Kao na fotografijama. Standardne dimenzije (oko 69 x 49 cm)

Rani radovi Dusana Jovanovića iz 1964/65. godine izuzetna lepota slika naseg proslavljenog autora. Slika sa elementima Muzejskog primerka. U ponudi ceo triptih sa putovanje po Parizu 1964/65.

Slika nastala 1964/65 na putu po Parizu , slika ` Venecija` rani rad Dusana Jovanovića, za svaku kolekciju.

Slika iz ranog perioda naseg proslavljenog slikara Dusana Jovanovica . Za svaku umetnicku kolekciju. Slike nastale u periodu 1964/65. prilikom puta u Pariz.

Kolekciija građevinske mašine sadrži 24 modela sa gradilišta širom celog sveta. Izdavač Amermedia. Uz sveki model ide časopis. Kolekcija je polovna i neoštećena. Poklonite sebi izuzetnu kolekciju ili obradujte nekog sebi dragog. Kolekcija se prodaje isključivo u kompletu!

UGOVORI I KONVENCIJE OBNARODOVANI U 1937. GODINI Izdavač: MINISTARSTVO INOSTRANIH POSLOVA KRALJEVINE JUGOSLAVIJE Godina izdanja: 1937. Povez: tvrd Broj strana: 666 Pismo: ćirilica Stanje: vrlo dobro

VIKTOR NOVAK MAGNUM CRIMEN ZAGREB Godina izdanja: MCMXLXVIII (1948) POLA VIJEKA KLERIKALIZMA U HRVATSKOJ !!! Pažnja ? PRVO IZDANJE !!! KORIČENO u KOŽI !!! ODLIČNO !!! Latinica Koričeno u koži Obeleživač stranica 1119 strana NEKORIŠĆENO !!! NESTVARNO !!! IZ PRIVATNE BIBLIOTEKE KORIČENO U KOŽI KOD ČUVENOG KNJIGOVESCA `PAŠTRMAC` Za BIBLIOFILE ********* Za KOLEKCIONARE ********** EKSTRA ******* DB33

Captain America The First Avenger - Star Spangled Man Cap (Chris Evans); Hot Toys; 2013.god.; 12` inch figure (MMS 205);

RETKO!! HRVATSKE NOVINE IZ 10.og ozuljka 1941.god Stanje kao na slikama

odlično očuvano dve knjige ukoričene zajedno s tim da fali naslovna strana i jedna stranica sa prenumerantima na kraju kao i pogreške u Pavle (Platon) Atanacković Ogledalo čovečnosti (Uslikan je i početak i kraj možete videti na slikama) digitalni oblik možete proveriti ovde i uporediti http://digital.bms.rs/ebiblioteka/pageFlip/reader/index.php?type=publications&id=2587&m=2#page/294/mode/2up Magaraševićeva knjiga je kompletna kao na slikama ekstremno retko štampano u Beču 1823. Georgije Magarašević (10/22. septembar 1793, Srem, tada Habzburška monarhija — 6/18. januar 1830, Novi Sad) je bio srpski kulturni radnik, istoričar, književnik, književni kritičar, profesor Gimnazije u Novom Sadu, pokretač i prvi urednik časopisa Serbska letopis koji je kasnije nazvan Letopis serbski i koji je vremenom postao časopis sa najdužim kontinuitetom izlaženja u srpskoj kulturi. Pohađao je Karlovačku gimnaziju koju je završio 1811. godine, a zatim je manje od godinu dana studirao filozofiju u Pešti. Za profesora Karlovačke gimnazije postavljen je 1813. godine. Posle skandala izazvanog jednom Magaraševićevom ljubavnom aferom, a zauzimanjem epikopa bačkog Gedeona Petrovića, nastavio je nastavnički rad u Novosadskoj gimnaziji. Na tom mestu ostao je sve do svoje smrti 1830. godine. Magarašević je bio čovek velike radne energije i spisateljskog dara, a najveći deo svog nevelikog opusa posvetio je istorijskim temama, mada njegov rad ima više populizatorski nego istoriografski značaj. Na osnovu relevantnih istoriografskih dela napisao je Istoriju najnoviji priključenija (1823) gde je dao prikaz najznačajnijih evropskih političkih događaja od 1809. do 1821. godine. Godine 1822. izdao je, ne navodeći izvornik, jedno Napoleonovo memoarsko delo. Popularno pisana Kratka vsemirna istorija (1831) izdata je tek nakon Magaraševićeve smrti. Bavio se i izdavanjem istorijskih izvora ali u toj delatnosti nije ostavio znatnijeg traga. Obrazovan u klasičarskoj školi Magarašević se u književnom pogledu nije zadržao na klasicizmu već je širio krug svojih saznanja pa je bio upoznat sa književnošću nemačkog i ruskog predromantizma pod čijim uticajima je stvarao. U oštroj književnoj polemici između Vuka Karadžića i Milovana Vidakovića Magarašević se nije direktno uključio već je prevodima iz književnoteorijskih dela hteo da ukaže na pozitivan značaj književne kritike u razvoju književnosti i na visoke kriterijume književnog stvaranja koje su po njegovom mišljenju trebali da prihvate i srpski književnici. Iako Magaraševićev opus nije obiman on je pokretanjem časopisa Srbska letopis (1825) ostavio veliki trag u razvoju srpske kulture. Časopis je pokrenuo sa namerom da prati dešavanja u slovenskoj i srpskoj književnosti. Kako bi se pomoglo izdavanje Letopisa osnovana je Matica srpska početkom 1826. godine. Iako je ovo sužilo Magaraševićeve uredničke kompetencije njegov urednički program je sve do kraja njegovog života i uredništva u velikoj meri obeležio Letopis. Pod uticajem sentimentalističke putopisne književnosti Magarašević je napisao Pisma Filoserba objavljena u Letopisu 1828. i 1829. godine što se smatra za njegovo najznačajnije originalno delo. Platon Atanacković (Sombor, 10. jul 1788. — Novi Sad, 21. april 1867.) je bio episkop budimski (1839 — 1851) i bački (1851 — 1867), pisac, politički radnik i veliki dobrotvor srpske prosvjete. Platon Atanacković Datum rođenja 10. jul 1788. Mesto rođenja Sombor Habzburška monarhija Datum smrti 21. april 1867. (78 god.) Mesto smrti Novi Sad Austrijsko carstvo Biografija Njegovo svetovno ime bilo je Pavle.[1] Otac Petar bio je somborski trgovac i građanin, a deda Atanacko se doselio iz Makedonije i na putu u Silbašu naprasno umro, gde je u porti pravoslvne crkve i sahranjen. Majka Marija rođena Stajić potiče takođe sa juga; njen deda se doselio iz Kožana, i zvali su ga zbog toga `starac Koža`. Koža je poklonio zvono Sv. Đurđevskoj crkvi u Somboru, koje se po njemu prozvalo `Kožno zvino`. Pavle je imao još tri brata i dve sestre.[2] Osnovnu školu je Pavle pohađao u rodnom mestu u Somboru. Jedan od prvih učitelja bio mu je Vasilije Milanović, koji je docnije postao paroh somborski. Gimnaziju i bogosloviju završio je u Karlovcima, zatim je položio učiteljski ispit, oženio se, i postao đakon i učitelj u Somboru 1809. godine. Njegova supruga bila je Katarina rođena Sotinčev, sa kojom je imao sina jedinca Vasilija (umro 1854). Uskoro se istakao kao dobar pedagog i postao prvi profesor prve srpske preparandije u Sentandreji kod Budima (od 1812. do 1815) Na tom položaju ostao je punih sedamnaest godina i kada je preparandija premještena u Sombor(1815—1829). Uz to je bio i paroh Sv. Đurđevske crkve u Somboru od 1810. godine. Objavio je 1823. godine knjigu prevedenih pripovetki sa nemačkog i francuskog jezika, pod naslovom `Ogledalo čovečnosti` Kada je 1824. godine ostao udovac, naumio je da se zakaluđeri. Predstavnici crkve zamjerali su mu, što je ranije pisao protiv monaštva i morao je duže vremena da provede kao isposnik u manastiru Krušedolu, gdje se i zakaluđerio 1829. godine i dobio novo ime Platon. Poslije toga ubrzo je postao iguman i arhimandrit, prvo u Šišatovcu, a kasnije u Bezdinu. Episkopsko zvanje Uredi Godine 1839. postavljen je za budimskog episkopa. Za vrijeme srpskog ustanka protiv Mađara 1848. godine došao je u vrlo nezgodan položaj. Ranije već ponuđeno mu mjesto načelnika za pravoslavnu crkvu u ugarskom Ministarstvu Prosvjete uspio je da odbije na zgodan način, ali je biva primoran da se primi uprave nad cijelom srpskom crkvom pod ugarskom vlašću, kada je patrijarh Rajačić, kao duhovni vođa pobunjenih Srba, proglašen izdajnikom. Ta okolnost, uz premještaj Atanackovića u bačku eparhiju silom državne vlasti, bila je povod kasnijeg dugotrajnog sukoba s patrijarhom, iako se Atanacković međutim pridružio srpskoj vojsci kod Sombora i s njom prešao u Srem. Taj spor podastakao je Atanackovića da napiše svoju apologiju i štampa je u Beču 1850, pod naslovom Analitika. Austrijski car ga aprila 1854. godine odlikuje za zasluge `komardernim krstom Leopold ordena`.[3] Atanackovića je postavio za bačkog episkopa austrijski car 1848. godine a on je primio eparhijsku upravu tek 1851. godine. Veliko rodoljublje Atanackovića ogleda se u njegovim darovima srpskim prosvjetnim ustanovama. On je dao (kuću vrednu) 40.000 forinti u Fond za osnivanje srpske pravne akademije u Novom Sadu. Dok se ista ne otvori, prihodi tog fonda su pripadali novosadskoj gimnaziji. Kupio je štampariju Dr. Medakovića i poklonio je srpskoj novosadskoj gimnaziji, (tzv. `Platonova štamparija`). Osnovao je u Somboru `blagodejanije`[1] (đački internat), nazvan Platoneum za stanovanje i ishranu - izdržavanje siromašnih učenika preparandije, pomagao je narodno pozorište i druge ustanove. A na aljmaškom groblju kod Novog Sada podigao je sebi crkvicu - kapelu (u kojoj se redovno služba odvijala nedeljom i praznikom) za grobnicu, i pored nje je ustanovio školu za decu iz okoline (periferije grada) sa stanom za učitelje, i osigurao im izdržavanje. Godine 1841. je svoju ličnu biblioteku od 787 knjiga poklonio Biblioteci Matice srpske,.[traži se izvor][4] Zaveštao je zdanja za Srpsku akademiju u kojima se sada nalazi Ogranak SANU u Novom Sadu.[5] Umro je posle dugog bolovanja vladika bački Platon na Cveti 9. aprila 1867. godine u Novom Sadu. Sahranjen je uz velike počasti u kapeli Sv. Apostola Petra i Pavla[6], koju je sam podigao (kao zadužbinu) na Almaškom groblju u Novom Sadu.[7] Naučni i književni rad Uredi Naslovna strana Ogledala čovečnosti (1823) Pavla (Platona) Atanackovića Politički rad Atanackovića vidi se naročito iz njegove knjige Dijetalne besjede (1845), u kojoj su štampani njegovi govori, koje je u interesu srpskoga naroda držao na madžarskim zemaljskim saborima od 1837. do 1844. godine. Atanacković je znatne zasluge stekao i za Maticu srpsku, čiji je predsjednik bio od njena prenosa u Novi Sad[8] pa do svoje smrti. Kao književni radnik bio je već od 1845. godine počasni član ruskog Obščestva istorji i drevnostej pri univerzitetu u Moskvi, češkog muzeja u Pragu i Društva srpske slovesnosti u Beogradu. Atanacković je poput više drugih pravoslavnih arhijereja (Stratimirovića) bio slobodni zidar.[9] Od književnih radova Atanackovića, kojih ima preko 40, najvažniji je Prinos rodoljubivih mislej na žertvenik narodnoga napretka, koji je je dvaput izdan (1856. i 1864), zatim Dijetalne besjede i Povijest rezidencije episkopata budimskago, a od časti i ovoga samog (1846); Pedagogika i metodika (1815) i dr. Uz to je Atanacković štampao nekoliko nadgrobnih i drugih prigodnih besjeda i poslanica. Godine 1857. izašla su čak tri njegova naslova.[10] Osobito mnogo je radio na školskoj književnosti i izdao je čitav niz udžbenika, iz nauke o vjeri, o jeziku srpskom i njemačkom, matematici, pedagogiji i katihetici. Osim toga, preveo i štampao veliki broj knjiga Sv. Pisma staroga i novoga zavjeta, kao i neke knjige stranih pisaca. Smatra se da je on bio prvi prevodilac pojedinih knjiga Starog zaveta na srpski jezik.[11] Tako je već pred kraj svoga života, kao sedamdesetsedmogodišnji starac preveo njemačko djelo J. F. Hilera Neotstupni vođa kroz vrleti i klance života, a za mladosti svoje 1823. i djelce L. Miterpachera Unterricht über Maulbaum – u. Seidenraupenzucht, što mu je iste godine donijelo i zvanje »svilodjelija profesora« u srpskom somborskom Pedagogijumu. U borbi oko pravopisa bio je na strani konzervativaca, te je i na godinu dana pred smrt štampao svoj Povtorni napjev nad azbukom, složen starcem Mirkom (1866). Georgije (Đorđe) Magarašević (Adaševci, 10. septembar 1793 — Novi Sad, 6. januar 1830) je bio profesor, književnik, osnivač Serbskog Letopisa u Budimu. Georgije Magarašević Georgije Magarašević 1.jpg Georgije Magarašević Datum rođenja 10. septembar 1793. Mesto rođenja Adaševci Habzburška monarhija Datum smrti 6. januar 1830. (36 god.) Mesto smrti Novi Sad Austrijsko carstvo Potpis Georgije Magarašević signature.jpg Biografija Uredi Osnovnu školu je završio u Adaševcima, gimnaziju u Sremskim Karlovcima a filozofiju u Pešti. Nakon tog je učio bogosloviju u Sremskim Karlovcima i tu je 1813. godine postao privremeni profesor na gimnaziji a 1817. godine je prešao u Novi Sad. U novosadskoj gimnaziji je predavao do smrti, predmet „krasnorečje”. Magarašević je bio književnik koji se nije bavio beletristikom i imao je smisao da zabeleži sve što je imalo značaja za istoriju Srba i ima karakter kulturno-istorijskog dokumenta. Preveo je i kompletirao knjige: „Nove istorijočeske pamjatodostojnosti života Napoleona Bonaparte“ (1822), „Istorija najvažnii politični Evropejski priključenija otvijenskoga mira“ (1823). 1831. godine, posle njegove smrti, izdala je Matica srpska njegovu „Kratku vsemirnu istoriju“ i dr. No njegova je najveće zasluga što je 1825. godine u Budimu pokrenuo Serbsku Letopis. Već krajem 1825. godine su nastale teškoće sa štampanjem, a da bi se Letopis održao osnovana je Matica srpska 4. februara 1826. Tako je Magarašević svojim Letopisom izazvao osnivanje Matice srpske. Magarašević je bio retko živa duha i humani čovek, čak i po pogledu na jezik i tako je branio i preporučivao narodni jezik, kao uslov za ulazak Srba u zajednicu prosvećenih naroda. Bio je oženjen Katarinom, sa kojom nije imao dece. Umro je o Bogojavljenju 1830. godine u Novom Sadu.[1] tags: istorija srpske knjizevnosti stare srpske knjige stara srpska knjiga devetnaesti vek xix veka 19. knjige štampane u beču antikvarne knjige ...

Nikolaj Šimić lepo očuvano kao na slikama izuzetno retka knjiga Іконостасъ славныхъ и храбрыхъ лицъ / Николаемъ Шимичь произведенъ Въ Будинѣ Градѣ : Писмены Кралевскаго Всеучилища Венгерскаго, 1807 138, [3] стр. ; 19 cm Садржај: Петръ Великїй ; Екатерина Вторая ; Станиславъ Аvгустъ ; Потемкинъ ; Суваровъ ; Косцїушко. Nikolaj Šimić je napisao prvu Logiku srpskog jezika. Znameniti filozofsko-prosvetiteljski pisac, direktor škola, senator i kapetan grada Sombora, Nikolaj Šimić, rođen je u Somboru 4. januara 1766. godine. U Somboru je završio osnovnu i latinsku gramatikalnu školu, gimnaziju u Segedinu, a dva tečaja filozofije (logiku i fiziku) i prava u Peštije položio i advokatski ispit. Po završetku studija otišao je u Rusiju, gde je jedno vreme bio ruski oficir kada se 1801. godine vratio iz Rusije, jedno vreme je radio kao advokat u Somboru, a posle kao senator grada Sombora i gradski kapetan. Posle penzionisanja Avrama Mrazovića 1811. godine postavljen je za direktora svih srpskih osnovnih škola u Ugarskoj. Njegova je posebna zasluga što se školska mreža proširila i na somborske salaše. Šimić je pisac mnogobrojnih knjiga, originalnih, prevedenih i prerađenih, kao što su: Logika (u dva dela), prvi sistematski priručnik logike u Srba, koji je 150 godina bio i jedina knjiga ove vrste kod nas, Ikonostas slavnih i hrabrih lic. (Biografije Petra Velikog, Katarine II, Stanislava Avgusta, Potemkina, Cyvopova i Tadeuša Košćuškog), Turčin Abdalah i Serbij Serboslava, naravoučitelenaja povest, Aristej i Acencira, egipatskaja naravoučitelnaja povijest i druge. Njegovi spisi, iako nisu originalni, izvršili su jednu određenu progresivnu kulturno-prosvetnu misiju. Znalac nekoliko jezika i široke kulture Nikolaj Šimić je jedan od najobrazovanijih i najznamenitijih Somboraca s kraja XVIII i početka XIX veka. Umro je u Somboru 1848. godine.