Odlično očuvano! Retko u ponudi! Prvo izdanje iz 1979. Autor - osoba Despotov, Vojislav Naslov Perač sapuna / Vojislav Despotov Vrsta građe poezija Jezik srpski Godina 1979 Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Matica srpska, 1979 (Novi Sad : Budućnost) Fizički opis 61 str. ; 22 cm Napomene Tiraž 1000 Beleška o piscu: str. 59. Vojislav Despotov rođen je 1950. u Zrenjaninu, umro je 2000. godine u Beogradu. Živeo je u Novom Sadu. Bio je vlasnik i urednik prvog jugoslovenskog privatnog časopisa za književnost HEY JOE. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Radio je kao urednik dramskog programa u Radio Novom Sadu. Objavio je knjige pesama: Prvo, tj. pesmina slika reči (1972), Dnjižepta bibil zizra uhunt (1976), Trening poezije (1978), Perač sapuna (1979), Pada dubok sneg (1986), Prljavi snovi (1988), Veseli pakao evropoezije (1990), Deset deka duše (1994) i Veseli pakao poezije (izabrane pesme, 1996), esejistički spev Neočekivan čovek (1992), romane: Mrtvo mišljenje (1989), Petrovgradska prašina (1990), Jesen svakog drveta (1997), Andraci, jepuri i ostala najvažnija čudovišta Petrovgrada i Srednjeg Banata (1998), Evropa broj 2 (1998) i Drvodelja iz Nabisala (1990), kao i knjigu eseja Vruć pas (1985). Pisao je i radio i TV drame. Prevodio je sa engleskog, nemačkog i slovenačkog jezika. Jedna književna nagrada nosi njegovo ime. postmoderna književnost, neoavangarda, vojvođanska avangarda, čekić tautologije... avangarda neoavangarda vujica resin tucic signalizam miroljub todorovic kopicl konkretna vizuelna poezija serbian yugoslavian avant-garde concrete visual poetry judita salgo katalin ladik slavko matkovic KC (L)

posveta iz 1953 odlično očuvana

Pesme Biblioteka Ex libris 1-12 komplet Izdavač: Slovo ljubve, Beograd 1979; biblioteka Ex libris 1. Pesme Laze Kostića 2. Pesme Branka Radičevića 3. Poezije - France Prešeren 4. Izabrane pjesme - Silvije Str. Kranjčević 5. Pustinjak Cetinjski - Petar Petrović Njegoš 6. Pevanija Zmaj-Jovana Jovanovića 7. Pesme Đure Jakšića 8. Smrt Smail-age Čengića - Ivan Mažuranić 9.Pesme Jovan Dučić 10.Slovo LJubve Despot Stefan Lazarević 11.Srpske narodne pesme epske, Antologija 12.Suze sina razmetnoga, Dživo Gundulić Tvrd povez, zlatotisk, 18cm, Stanje:Vrlo dobro.

MK 1 59086) DOŠLJACI pjesme Ali Binaka , Radovan Zogović, Izdanje piščevo 1958 ; (O `Došljacima` i njihovu postanku) Ciklus,,Došljaci` napisan je kao lirski dokumenat o patnjama šiptarskog stanovništva u bivšoj Jugoslaviji, kao ezopovski protest protiv velikosrpske politike obespravljivanja, tlačenja, razbaštinjavanja i istrebljivanja Šiptara u Metohiji i na Kosovu. Prije rata Šiptarima u Jugoslaviji bilo je zabranjeno njihovo ime, u školama i nadleštvima morali su da se služe srpskim jezikom, dacije i porezi koje su plaćali bili su veći nego igdje u državi. Planinski pašnjaci na koje su Šiptari iz Metohije ljeti izdizali proglašeni su za državnu svojinu, i ko je htio i dalje da izdiže, morao je plaćati velike travarine. Pri naseljavanju Crnogoraca i Srba u Metohiji Šiptarima su, najprije, oduzete sve ispaše, zabjeli, komunice iz kojih su se grijali, i oni su ubrzo bili primorani da krče naseljenicima šumovite parcele za korijenje koje će pri tome iskopati. Najzad su šestojanuarske vlade počele da oduzimaju Šiptarima čitave komplekse ziratne, često puta zasijane zemlje, i da ih dijele naseljenicima. Malo po malo, došlo je dotle, da po Kosmetu nije više bilo opstanka ni Šiptarima ni naseljenicima, stiješnjenima i međusobno zavađenima . Velikosrpski vlastodršci su i išli tome cilju: oni su htjeli da Šiptare ili natjeraju na iseljavanje ili u (u tu svrhu su tolerisali krvnu osvetu, sudski oslobađali naseljenike koji ubiju Šiptare, uskraćivali šiptarskom stanovništvu medicinsku pomoć protiv sifilisa i malarije, itd.), i da pri tome naseljenike krvno zavade s njima, kako bi bili potpuno zavisni od vlasti. Naslov `Došljaci pjesme Ali Binaka` takođe je pravljen kao šifra. On je trebalo da bude i nejasan za cenzuru, i jasan za čitaoce toliko da ih, preko svoja dva dijela, uvede u odnose ugnjetavanja, upozna s tim ko su njegove žrtve a ko izvršioci, i da tako učini jasnijima čak i neka nedorečena mjesta u poetskom tekstu. Ardhesit Kanget ali binakut , prvo izdanje , mek povez, očuvano, format 12 x 16,5 cm , ćirilica, 38 strana

Čarls Bukovski pesme 1-4 2007 lom mek povez u knjizi prvoj ispisana posveta, u knjizi II na zadnje tri strane ispisan tekst ... stanje vrlo dobro bez drugih nedostataka PESME 1 PESME II (1984-1994) KNJIGA PRVA, Beograd 2006 PESME 3 PESME 4

mek povez dobro ocuvano KOLEKCIONARSKI PRIMERAK 413

VJEČNOST NA DLANU - Jovan Radojević NIR RAZVIGOR Beograd 1974. mek povez, 44 strane knjiga je dobro očuvana

P4-6)ODLIČNO OČUVANE, SVAKA OD NJIH IMA POSVETU OD AUTORA.

NAZIM HIKMET Zar ti je malo što si pesnik KZ Petar Kočić, Beograd, 1974 izbor i prevod Radoslav Pajković iz 3 ruska izdanja: Izabrannye sočinenia v dvuh tomah, (1957) Izabrannye stihi 1921-1961, Moskva, (1962) Lirika, Moskva, (1968) ima par fleka na prednjim koricama u vrlo dobrom stanju izuzetno retko najvažniji turski pesnik Nazim Hikmet (1902-1963) jedan je od najvećih turskih pesnika 20. veka koji je prvi počeo da koristi slobodni stih i prekinuo svaku vezu sa pesničkom tradicijom u Turskoj. Autor je više zbirki poezije, četiri romana i nekoliko drama. Potiče iz ugledne i bogate porodice. Majka koja je bila poljsko-nemačkog porekla, bila je turska slikarka, a otac istaknuti diplomata. Nazim Hikmet je uprkos tome u mladosti prihvatio marksistički pogled na svet i uputio se na studije u Sovjetski Savez gde je bio očaran ruskim futuristima i konstruktivistima. Najveći uticaj na njega je izvršio Vladimir Majakovski. Godine 1925. postao je član komunističke partije Turske. Nazim Hikmet je više puta hapšen i osuđivan pod optužbom za širenje levičarskih ideja. Posle višegodišnjeg tamnovanja, pušten je na slobodu 1950. godine, nakon dolaska Demokratske partije na vlast u Turskoj. Uprkos tome, trajno je napustio domovinu, a 1951. godine oduzeto mu je tursko državljanstvo. Nazim Hikmet je pesnik slobodarskog duha, osobenog senzibiliteta, veliki humanista koji je u poeziji pronalazio smisao života. poezija mu se odlikuje dubinom, misaonošću, optimizmom, specifičnom muzikalnošću. Njegove najznačajnije zbirke pesama su 835 stihova (835 Satir), Đokonda i Si-Ja-U (Jokond ile Si-Ya-U), Zašto se Benerdži ubio (Benerci Kendini Naçın Öldürdü), Pisma Taranta Babu (Taranta Babu`ya Mektuplar), Destan o šejhu Bedretinu, simavnijskom kadiji (Simavna Kadisi Şeyh Bedrettın Destanı), Ljudski pejzaži iz moje zemlje (Memeleketimden İnsan Manzaraları). Pored romana Krv ne govori (Kan Konuşmaz), Nazim Hikmet je napisao i romane Zelene Jabuke (Yeşıl Elmaral), Pravo na život (Yaşamak Hakkı) i Život je divna stvar (Yaşamak Güzel Şey Be Kardeşım) objavljen kod nas 1969. godine. Poznate su i njegove drame Lobanja (Kafatasi), Pokojnikova kuća (Bır Ölü Evı yahut Merhumun Hanesı), Slava ili zaboravljeni čovek (Unutulan Adam), objavljena kod nas 1974, i druge. U bivšoj Jugoslaviji bio je jedan od najcenjenijih najprevođenijih turskih pesnika, čije su pesme objavljene u nekoliko zbirki i u nizu književnih časopisa širom zemlje. Rano je umro od srčanog udara u Moskvi 3. juna 1963. godine u 61. godini. Sahranjen je na čuvenom Novodevičjem groblju u Moskvi, gde je njegov impozantni spomenik i danas mesto hodočašća Turaka i mnogih ljudi iz celog sveta. Njegova poslednja želja, koja nikad nije sprovedena, bila je da ga sahrane pod platanom na bilo kojem seoskom groblju u Anadoliji.