Knjiga Milana Skakuna „Sveta Gora Atonska Hilandar“ imala je dug i krivudav put da bi se konačno našla u rukama šireg kruga čitalaca. Prvo izdanje bilo je još 2006. godine. Hiljadu primeraka poklonjeno je Hilandaru u čijoj knjižari je rasprodano za godinu i po dana. Drugih hiljadu primeraka podeljeno je članovima Udruženja poštovalaca Svete Gore Atonske čijim prilozima je finansirano štampanje ove knjige. Nakon 17 godina, a povodom 825. godišnjice Hilandara pojavilo se, ovo, drugo, neizmenjeno izdanje. Sadržaj knjige nije podeljen na klasična poglavlja. Nakon detaljnog objašnjenja opšteg pojma monaštva navodi se da je Sveta Gora još u periodu rane antike bila naseljena mnogobožačkim stanovništvom. U srednjem veku širenjem vizantijske vlasti dolazi i do širenja hrišćanstva na Svetoj Gori, a ubrzo i do pojave eremitskog monaštva. Utemeljivačem današnjeg organizovanog monaštva na Svetoj Gori smatra se prepodobni Atanasije, osnivač Velike Lavre. Nekoliko narednih vekova proveli su Svetogorci u borbama za goli opstanak braneći se od inovernih vojski, gusara i raznih pljačkaša. Uporedo su tragali i za najboljim načinom organizovanja života u manastirima i u celokupnoj zajednici Svete Gore. Danas su svi manastiri opštežiteljni a njihova zajednica autonomna oblast u okviru Republike Grčke. Duhovna vlast nad Svetom Gorom pripada Vaseljenskoj patrijaršiji. Sledi sažet prikaz nastanka, istorijata i drugih važnih podataka o svim Svetogorskim manastirima. Izdvaja se Hilandar kome je posvećeno znatno više prostora. Osnovan 1198. godine od strane Simeona i Save ovaj manastir bio je mesto za Srbe koji su se odlučili za monaški život. Najveći procvat Hilandar doživljava za vreme vladavine kralja Milutina. U svesti Srba Hilandar se doživljava kao najveća svetinja najpre zbog svojih osnivača, Svetog Simeona i Svetog Save. Pored toga Hilandar poseduje najveću zbirku srednjevekovnog tekstila, starih ikona, povelja, jednu od najbogatijih biblioteka, najveću zbirku bogoslužbenih predmeta, najveću staru srpsku arhivu, najveću kolekciju crkvenog nameštaja, najveću kolekciju bakroreznih ploča, etnološku zbirku i zbirku predmeta primenjene umetnosti. Sve to svedoči o ravnopravnom učešću Srba u zajednici Svete Gore u kojoj je Hilandar bio ravnopravan sa grčkim, ruskim, bugarskim, gruzijskim i rumunskim manastirima. U knjizi je dat sveobuhvatan prikaz svetogorskog monaštva i ona u dobroj meri nadomešta nedostatak ove vrste literature u poslednjih 20 i više godina. Pisana je čistim jezikom i lepim stilom čime je prijemčiva širokom krugu čitalaca. Ilustrovana je brojnim fotografijama i reprodukcijama hilandarskih grafika (ukupno 136). Posebnu vrednost predstavljaju prozni tekst počivšeg akademika Vojislava Đurića pod naslovom „Srbi na svetogorskim stazama“, kao i pesme Matije Bećkovića „Bogorodica Trojeručica“ i Ljubomira Simovića „Deset obraćanja Bogorodici Trojeručici Hilandarskoj“, dati na kraju knjige. Neprolaznost teme čini ovu knjigu jednako aktuelnom kao i pre 17 godina. dr Pavković Vladimir Milan Skakun, rođen je 1948. godine u Požarevcu. Diplomirao na Pravnom fakultetu i Fakultetu političkih nauka. Magistrirao i doktorirao na Pravnom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Bio je redovni profesor na Prirodno-matematičkom fakultetu Univerziteta u Novom Sadu, Visokoj turističkoj školi strukovnih studija u Beogradu, a u zvanju višeg naučnog saradnika radio u Institutu za međunarodnu politiku i privredu. Objavio pedeset knjiga, monografija, udžbenika, priručnika i hrestomatija i oko sedamdeset članaka u naučnim i stručnim časopisima, Jedan je od autora koncepta i inicijator pokretanja međunarodne konferencije o turizmu VІTSO, kao i EX YU konkursa za grafiku. Povodom dva milenijuma hrišćanstva, 2000. godine osnovao je Udruženje poštovalaca Svete gore Atonske i postao njen prvi predsednik.

Opis Vladimir Ćorović Manastir Hilandar 1985

Opis Beograd je jedan od najstarijih i najčešće rušenih gradova sveta. Oni koji vole i poznaju ovaj grad ne poznaju ga na osnovu onoga što su u njemu videli ili dotakli. Njegov najveći i možda najlepši deo je onaj koji je iščezao netragom pa ga više nikada nećemo videti, fotografisati ili dodirnuti. Ali istoriji pripada i onaj njen nestali deo, koji se više nikada neće moći rekonstruisati, onaj deo istorije koji se nalazi u nama, a ne u svetu oko nas. Darujući nam bogatstvo ilustrovanu Kratku Istoriju Beograda, srpski pisac Milorad Pavić nam otkriva sve važne podatke, legende, svilenim nitima istkane priče o Beogradu, drevnom gradu na obalama rajske reke Ister, koji su Turci zvali "Vrata ratova" a hrišćani "Bedem hrišćanstva". Kroz ta vrata prohujali su Argonauti, Kelti, Rimljani, Vizantici, Goti, Huni, Avari, Bugari, Ugri, krstaši i Turci i ostavili mnoge tragove svoje moći, svog besa i svojih kultura... Povez knjige : tvrd Strana : 87 Format knjige : 23 X 30 cm Pismo : latinica / ćirilica

Br. str.: 827 Povez: Tvrd Format: 170mm x 250mm Pismo: Ćirilica Opis Sveti Vladika Nikolaj – Izabrana dela Nikolaj Velimirović objavio je veliki broj književnih dela duhovne sadržine. Ostao je nedokučiva veličina, duhovni stub i uporište, najgenijalniji srpski besednik i bogoslov, najveći srpski crkveni pisac i mislilac. Izabrana dela Svetog vladike Nikolaja Velimirovića sadrže sledeća dela: Misionarska pisma Misli o dobru i o zlu Kroz tamnicki prozor Molitve na jezeru Vera svetih Besede pod gorom Zivot Svetog Save Kasijana

„Pouke Slobodnog zidarstva Vilijema Prestona jedna je od prvih i najznačajnijih knjiga koja govori o Slobodnozidarskim idealima, o osobinama kojima treba da teži svaki pravi i iskreni Slobodni zidar. Pisana arhaičnim engleskim jezikom u prvoj polovini 18. veka predstavlja bogat izvor saznanja o uspostavljanju organizacije Bratstva kakvo danas poznajemo. Kao takva vredna je čitanja i proučavanja. Po svom sadržaju univerzalna i večna i kao takva uvek aktuelna i nezaobilazna u biblioteci svakog Slobodnog zidara. Nabrajajući i proučavajući Slobodnozidarske ideale, ali i konkretna dobročinstva, na najbolji način pronosi slavu Slobodnog zidarstva i objašnjava njegov blagotvoran uticaj na društvo u celini. Iskreno opisujući trnoviti put razvoja ljudske vrline, ona predstavIja luču koja obasjava puteve kojima hode Slobodni zidari, svetlo koje privlači sve dobre ljude koji kucaju na vrata hrama. Ona je nezamenjivi podsetnik svakog Slobodnog zidara u njegovim stalnim preispitivanjima i jasan putokaz za dalje usavršavanje…“ Bora Đorđević

Description Zaboravljeni srpski vladari i njihove – Miroslav Todorović Zaboravljeni srpski vladari i njihove: Burna i bogata istorija Stare Srbije, oko koje su lomile koplja sve velike i imperijalne sile, našom nemarnošću i krivicom gurnuta je u gusti mrak. Zaboravljeno je da je na njenom prostoru rođeno čak 18 imperatora, među kojima je i preuzvišeni Konstantin Veliki, Nišlija rođenjem, slavljen kao tvorac Milanskog edikta (313), dokumenta kojim je omogućena sloboda hrišćanstva. Zabrinjavajuće je to što prosečno obrazovan Srbin veruje da srpska istorija počinje sa dinastijom Nemanjića, koju je ovekovečio Stefan Nemanja, i da su je obeležili car Dušan Silni, knez Lazar, kraljevske monarhije Karađorđevića i Obrenovića i nesrbin Josip Broz Tito. Malo se zna da je očinska Srbija imala veličanstvene vladare, nemerljivo zaslužne što mi, današnji, i postojimo. Na dušu i svih njihovih pokolenja pada greh što im živost i bogata delotvornost trune u istorijskoj tmini. Velika imigraciona pomeranja naroda Evrope uzela su maha u II veku po pojavi Hrista. Naredni iseljenički talasi povukli su ka srcu našeg kontinenta i raznoimena srpska plemena, kojima rodno zaleđe Transkarpata (iza karpatskih gora, pravcem od reke Visle do Azotskog mora i preko oblasti koju neki zovu Bojkovina ili Bela Srbija) nije davalo dovoljno hrane.Na nevolju, začetnička imigraciona srpska plemena uglavnom su završavala pod nogama brojnijih osvajačkih varvara: Huna, Avara, Gota, Gepida, Longobarda. Tako su Prasrbi do Dunavskog limesa stizali masovnije u drugoj polovini VI i prvoj polovini VII veka. Naravno, ako nisu bili žrtve jakih mrazeva, brzotočnih reka, potoka i izgladnelih divljih zveri, i ukoliko su im dlakavi konjići, drvene dvokolice i čvornovate noge obmotane kožom od divljači izdržali sve usputne nedaće.

Opis "Srbi i Arbanasi - Jovan I. Deretić" Srbi i Arbanasi - Jovan I. Deretić Teške okolnosti Srbije s kraja dvadesetog veka nagone nas na temeljna sagledavanja svih problema, njihovih uzroka i posledica. Među ovima istaknuto mesto ima Stara Srbija, pogotovo Kosovo i Metohija i naši odnosi sa Arbanasima. Svi dosadašnji pristupi tom problemu sa srbske strane bili su površni, kusi i bez uvođenja glavnih činilaca u igru. Što je još gore, naše vodeće obrazovne i naučne ustanove uporno su vršile zamenu teza i bili neprikosnoveni glasnogovornici koji su imali presudan i koban uticaj ne samo na polju nauke i istorije nego i na političare i diplomate. Povez knjige : tvrd Strana : 250 Format : 21 cm Pismo : ćirilica

Description Sve piramide sveta – Semir Osmanagić Sve piramide sveta: Po prvi put u svetskoj literaturi u jednoj knjizi su opisane sve piramide sveta. Dve stotine pedeset misterioznih kineskih piramida, novootkrivene piramide na Mauricijusu i Kanarima, stotine piramida u šumama Hondurasa, Gvatemale i Meksika, kolosalne piramidalne strukture u Boliviji i Peruu, opisuje autor nakon svojih putovanja i istraživanja. Prvi kompletan udžbenik o piramidama u svetu. Ruše se postojeće zablude o piramidama, njihovoj rasprostranjenosti i svrsi. Autor argumentovano dokazuje da većinu od 138 piramida u Egiptu nisu gradili faraoni niti su bile grobnice. Nepoznate piramide na tlu Sicilije i Sardinije, Kambodže i Južne Koreje, Tahitija i Grčke, Južne i Centralne Amerike, Kanarskih ostrva, Mauricijusa, Sudana, Rima, Mesopotamije, Indije, Indonezije, Kine, bosanske doline piramida, kao i brojne piramide Nubije i američkog Ohaja, upotpunjuju sliku o svetu drevne prošlosti u kojem je postojao opšteprihvaćeni koncept piramida i njihove astronomske orijentacije. Istorija naprednih ljudskih društava mnogo je duža nego što je zvanično prihvaćeno, preko 2 miliona godina. Stoga imamo šansu da „naučimo više o našim superiornim precima koji su živeli u ravnoteži i harmoniji sa prirodom“. U središtu svih tih kultura bile su piramide. Nimalo slučajno. Za njihovo pravilno tumačenje potrebno ih je proučiti iz fizičke, energetske i spiritualne dimenzije. Tek tada ćemo širom otvoriti vrata jednog novog, uzbudljivog sveta prošlosti. Semir Osmanagić je najpoznatiji promoter u svetu piramida u Bosni i Srbiji, autor brojnih knjiga o drevnim civilizacijama Maja, Anasazija i alternativne istorije naše planete.

Opis "Mala istorija religije - Ričard Holovej" Ljudi neizbežno postavljaju sebi pitanja o tome ko smo i odakle potičemo. Postoji li tamo gore neko, neko ko je stvorio vaseljenu? Kada umremo, da li nas čeka još nešto? I kako to izgleda? Tim i sličnim pitanjima ljudi su se širom sveta bavili tokom mnogo vekova. U potrazi za odgovorima, došli su do različitih objašnjenja. Ričard Holovej predstavlja saosećajnog ali pronicljivog vodiča kroz moć vere –predočava nam istorije velikih religija, od njihovog osnivanja pa do danas. Pri tome seže mnogo dalje od judaizma, islama, hrišćanstva, budizma i hinduizma. Polazeći od porekla verskih uverenja i traganja za smislom života i smrti kroz različite veroispovesti, autorova priča seže sve do današnje fascinacije sajentologijom, kao i do pitanja zbog čega su neki slučajevi nasilja motivisani religioznošću. Budući da je napisana u dobu kada su verski stavovi radikalizovani, ova knjiga nudi preko potreban protivotrov, pri čemu se obraća i onima koji veruju, i onima koji ne veruju, ali i onima koji tek treba da odluče. Povez knjige : mek Strana : 240 Format knjige : 145x205 Pismo : latinica

Opis "Zemlja u plamenu - Bernard Kornvel" Utred, Alfredov vojni zapovednik, koji je to protiv svoje volje, predvodi neprijatelje u zamku i kod Firnhema dolazi do jednog od najvećih poraza Vikinga. Ali, kao posledica pobede, Utred je na iskušenju i prekida veze sa Alfredom, odmeće se i vraća na sever, u otadžbinu, postavši ponovo Viking. Jedina osoba koja Utreda može da vrati Saksoncima je Eterled, Alfredova ćerka, udata za vladara Mersije, koji želi da bude naslednik njenog oca. Utred preuzima zapovedništvo nad demoralisanom mersijskom vojskom i predvodi ih u očajničkoj borbi, koja se završava krvoprolićem kraj reke Temze.

Opis Kako je zaista počeo raspad Jugoslavije. Kazna za napuštanje titoizma i povratak sovjetskom modelu brzo je stigla. Za četiri godine akumulacija jugoslovenske privrede je prepolovljena, a u poslednjoj godini Titove vladavine Jugoslavija je dostigla onaj stepen ekonomske zavisnosti od Sovjetskog Saveza i njegovih satelita koji je imala pre njegovog raskida sa Staljinom! I srpska istoriografija i srpska posttitovska politika prećutale su ovu ključnu odluku Titove predsedničke karijere. Ova knjiga govori o tome kako je došlo do tog istorijskog prevrata. Neprikosnoveni vladar socijalističke Jugoslavije od 1944. do svoje smrti 1980. godine, Josip Broz Tito je u poslednjih osam godina života u suštini poništio sve ono po čemu su ga i svet i istorija prepoznavali i prihvatali. Odlučio je da, uz podršku svog najbližeg saradnika Edvarda Kardelja, Jugoslaviju i njenu vladajuću partiju vrati dvadesetak godina unazad, da rasparča centralizovanu i koherentnu državu, da napusti političku filozofiju koja ga je posle razlaza sa Staljinom učvrstila kao vođu ne samo najsnošljivije i najprosperitetnije zemlje Istočne Evrope nego i pokreta nesvrstanih zemalja koje su se izmakle blokovskoj podeli sveta. Format: 13x20 cm Broj strana: 360 Pismo: Latinica Povez: Mek

Opis Oganj i nada, knjiga o Srbiji u I svetskom ratu, potpuno je nova u svom pristupu. Na moderan i edukativan način Sima C. Ćirković ovu temu je približio običnim ljudima i pre svega mladima, pripovedajući sažeto, tečno i nadahnuto, a da pritom nije žrtvovan naučni integritet koji tako ozbiljna tema zahteva. Ovakva pripovedačka tehnika prosto uvlači čitaoca u ta strašna i turbulentna vremena kada se čitav srpski narod, ujedinjen kao nikada pre, odlučio da pruži otpor neuporedivo jačem neprijatelju, spreman da plati cenu slobode kakvu je malo ko pre toga platio. Pratimo događaje od Sarajevskog atentata, Cera, Drine i Kolubare 1914, potresne slike stradanja naroda nad kojim je austrougarska vojska izvršila surovu odmazdu, a potom i povlačenja preko Albanije 1915, pa sve do povratka u otadžbinu i herojskog proboja Solunskog fronta srpske vojske 1918, nestrpljive da se vrati na svoja ognjišta. Iako je taj front do pred kraj rata smatran najmanje važnim u kontekstu globalnog sukoba, po mnogim analitičarima ispostaviće se da je to bio možda i presudan momenat zbog kojeg će Centralne sile uskoro i kapitulirati. Hronološki i pregledno, Ćirković analizira svaki aspekt Velikog rata u kome je izginulo oko milion i sto hiljada Srba, u odnosu na broj stanovnika, najviše od svih drugih naroda, učesnica u sukobu. Bogato ilustrovana, sa 133 fotografije i crteža, Oganj i nada je knjiga koja će sigurno privući stručnjake, ali i sve one koji do sad nisu bili dovoljno upoznati s jednim od najtragičnijih i najherojskih perioda u istoriji srpskog naroda. Povez knjige : broširani Strana : 216 Format knjige : 21 cm Pismo : latinica

U savremenom naučnom svetu sve se veća pažnja, očigledno, poklanja temama i problemima koji su opšteg karaktera. Takva istraživanja najčešće ciljaju neke konkretne istraživačke probleme ili pitanja, ali se pritom ne zaboravljaju ni krupni naučni zadatci. Takvi poduhvati su uglavnom profesionalne prirode, a kako se nalazimo u epohalnom vremenu istraživanja, takve vrste naučnih priloga ne zaboravljaju ni svoju funkcionalnu stranu, i usmereni su ka tome da budu od praktične koristi savremenoj stvarnosti i životu. Na taj su način do sada obrađeni i izanalizirani gotovo svi istorijski problemi i pitanja, a poslednja istraživanja istih su najčešće samo naučna doterivanja i dopunjavanja već postojećih saznanja. Istorijska nauka je i o problemu reformacije iz 1517. godine do danas iznela sve ono najrelevantnije. To važi i za pitanje kontrareformacije, odnosno za problem Jezuitskog reda, čije je osnivanje, organizaciju i rad svetovna a posebno crkvena istorijograhija na Zapadu obradila iz gotovo svih uglova. To važi i za istorijografiju sa teritorije današnjih Slovenije i Hrvatske, čija je katolička crkva ovim pitanjima poklanjala (a i danas to revnosno čini) dovoljno pažnje. Iz takve aktivnosti proizašli su mnogi manji ili veći naučni prilozi, kako o uticaju reformacije na tamošnju katoličku stvarnost, tako i o ulozi jezuita u tim događaima. Iz nama nepoznatih razloga gore pomenuti problemi nisu imali, nita danas imaju adekvatan tretman u istoriografiji ili teološkoj nauci, pa ni u školskom sistemu svih nivoa današnje Srbije i pravoslavnog sveta. Pitanjem odjeka reformacije i delovanjem Jezuitskog reda uopšte, a posebno na istočno hrišćansku crkvu bavio se (ili se danas bavi) mali broj naučnih radnika ili znatiželjnika. Reformacija Martina Lutera otvorila je jedan veliki problem savremene nauke, a Jezuitski red je i danas moćna verska, prosvetna i politička organizacija, pa je odsustvo ovih pitanja u našoj savremenoj nauci danas u toliko čudnije. Bolji poznavaoci ove problematike odmah će primetiti, da sve gore izneto prvenstveno važi za pitanje Jezuitskog reda, čija organizacija i rad u savremenim uslovima nisu, kako smo već istakli, na tlu Srbije dovoljno naučno tretirani. O delovanju te organizacije katoličke crkve, koja je istu spasila od nesumljive propasti, i koja i danas predstavlja njen moćni način rada, malo zna i intelektualna javnost Srbije, koliko i mladi stručnjaci ili studenti društveno-humanističkih nauka. Srpska pravoslavna crkva je, istina, u listu „Vesnik srpske crkve“, knj. XXXIV, još 1929. godine, objavila prevod rada ruskog autora A. Kolesnikova pod naslovom „Uloga jezuitskog reda u kontrareformaciji“, dok je u Beogradu 1987. godine štampan prevod dela osnivača Jezuitskog reda i njegovog prvog generala Ignasija Lojole „Načela jezuita“. I Izdavačka knjižnica Zorana Stojanovića iz Sremskih Karlovaca je u Novom Sadu, sa štamparijom Jesenski Turk iz Zagreba, ali tek 2002. godine objavila dva toma prevoda knjige francuskog autora Emila Ž. Lenoara, pod naslovom: „Opšta Istorija Protenstanizma“. Značaj ove obimne studije najbolje objašnjava sam autor u uvodnom delu, rečima da „Više od trećine svih hrišćana čine protestanti“, i da „Većina pripadnika velikih nacija koje stoje na čelu međunarodne zajednice, Engleske i njenog Komonvelta, te Sjedinjenih Država, jesu protestanti“. Mnogo ranije (1911) hrvatski crkveni istoričar Da­vor Trstenjak, je štampao svoje značajno delo pod nazivom „Jezuiti“, a isto u Zagrebu njegov kolega G. Bartovele, je 1939. godine objavio svoj naučni prilog pod naslovom „Isusovci“. Sve ove priloge ili naučne monografije zasenilo je dvotomno delo hrvatskog crkvenog istoričara Miroslava Vanina, uređenom i objavljenom, u dve zasebne knjige (toma). Prvi tom objavljen je u Zagrebu pod naslovom: „Isusovci i hrvatski narod“ 1969. godine na 541 strani, dok je drugu knjigu sa istim nazivom odabrani redakcijski odbor publikovao posle skoro 20 godina, dakle, 1987., ali sada na 739 strana. Radi se, kako se vidi, o iscrpnom materijalu koji je do detalja obradio pitanje o širenju jezuitske ideologije i crkve u Hrvatskoj, Dubrovniku i Kotoru. U prvoj knjizi Vanino je ispratio i jezuitske misije u istočnom delu Balkana (Albanija, Kosovo i Metohija, Bugarska i Rununija). U istom delu ovaj vredni profesor crkvene istorije je detaljno opisao delatnost jezuitskih delegata (emisara) u Moldaviji, Poljskoj i Rusiji. Nesumljivo ga je najviše interesovao rad jezuitskih poslanika na tlu ondašnje Rusije, gde je njihov delegat Aleksandar Komulović, po nalogu rimskog pape trebalo da ispita mogućnost za ponovno ujedinjenje zapadne i istočne hrišćanske crkve. Ostali deo ove obimne dvotomne studije Vanino je posvetio osnivanju i radu jezuitskih kolegijuma (zajednica, udruženja) u Zagrebu, Dubrovniku, Rijeci, Varaždinu i Požegi. Običan korisnik (pa i onaj stručniji) s pravom se može pitati koja je svrha naše studije posle ovih tomova i iscrpnog rada Miroslava Vanina, kao i to jeli naš rad samo obična i gruba kompilacija. Odgovaramo, da je prvi deo našeg priloga sastavljen od teksta, kojeg nema u obimnim knjigama pokojnog zagrebačkog crkvenog istoričar, a da je od njega uzet deo teksta o osnivanju i radu Jezuitskog reda na tlu ondašnje Hrvatske, u Dubrovniku i Kotoru. Od Vanina je uzet i dobar deo teksta o jezuitskim misijama na tlu ondašnje Albanije, Kosova i Metohije, u Bugarskoj, Rumuniji, Moldaviji, Poljskoj i Rusiji. Miroslav Vanino se, kako smo već istakli, u svojim obimnim knjigama detaljno bavio i pitanjem rada jezuitskih zajednica (kolegijuma) na tlu ondašnje Hrvatske. Taj problem je, po našem skromnom mišljenju, previše detaljan i duboko stručan i može se koristiti jedino iz originalnog štiva. Naša je želja bila da ovakvim korišćenjem naj­češće tuđeg teksta, uz svu moguću metološku kombinatoriku, široj čitalačkoj publici sa tla Srbije, i posebno studentima istorije, ostalih društvenih nauka ali i svima drugima, damo kratak pregled istorijata o delovanju Jezuitskog reda od njegovog osnivanja pa sve do modernih vremena, na tlu Balkana (u najbližem susedstvu današnje Srbije i na Kosovu i Metohiji), ali i šire u Bugarskoj, Moldaviji, Poljskoj i ondašnjoj Rusiji. Ova studija dalje želi da probudi buduće naučne aktivnosti na istu temu, a jesmo li u tome uspeli neka sude oni kojima je ova publikacija i namenjena. Od mogućih prigovora, da smo u korišćnju tuđeg materijala možda preterali, neka nam odbrana budi to, da ovo činimo iz ciljanih razloga, kao i to da smo sav korišćeni materijal precizno naveli na metodološki dozvoljen način.