Antologija slovenačke poezije - priredio, pogovor i beleške - Lino Laniša, Matica srpska 1950. 359 str. Pesme na slovenačkom - pogovor i beleške na s/h. Narodne pesme, Valentin Vodnik, France Prešern, France Levstik, Simon Jenko, Josip Stritar, Simon Gregorčič, Anton Aškerc, Fran Gestrin, Anton Medved, Dragotin Kette, Ivan Cankar, Josip Murn, Oton Župančič, Cvetko Golar, Alojz Gradnik, Lili Novy, Pavel Golia, Ivo Gruden, Tone Seliškar, Miran Jarc, Anton Vodnik, Vida Taufer, Srečko Kosovel, Edvard Kocbek, Mile Klopčič, Božo Vodišek, Cene Vipotnik, Jože Udovič, Vlatko Pavšič-Matej Bor, Karel Destovnik-Kajuh.

Jugoslovenska književnost 1. knjiga - Dr Miloš Savković SADRŽAJ Osamnaesti vek Prelazno dobo i racionaliza Račanim Matija Antun Reljković Dositej Obradović Devetnaesti vek Prelazno doba Valentin Vodnik Romantizam Vuk St. Karadžić Ljudevit Gaj Jovan Sterija Popović Petar Petrović Njegoš France Prešern Ivan Mažuranić Branko Raditčević Ljuba Nenadović Franc Levstik Đura Jakšić Jovan Jovanović Zmaj Laza Kostić Stjepaя Mitrov Ljubiša August Šenoa Izdavač: Znanje, Beograd Godina: 1954 Broj strana: 146 Meki povez Biblioteka: Ocena: 3+. Vidi slike. Skladište: 5540/2 Težina: 200 grama NOVI CENOVNIK pošte za preporučenu tiskovinu od 01.04.2023. godine. 21-100 gr-137 dinara 101-250 gr - 138 dinara 251-500 gr – 169 dinara 501-1000gr - 180 dinara 1001-2000 gr - 211 dinara U SLUČAJU KUPOVINE VIŠE ARTIKLA MOGUĆ POPUST OD 10 DO 20 POSTO. DOGOVOR PUTEM PORUKE NA KUPINDO. Pogledajte ostale moje aukcije na Kupindo http://www.kupindo.com/Clan/Ljubab/SpisakPredmeta Pogledajte ostale moje aukcije na Limundo http://www.limundo.com/Clan/Ljubab/SpisakAukcija

U dobrom stanju, naknadni tvrdi povez Izbor slovenačkih pesama. Na slovenačkom, uvod i objašnjenja nepoznatih reči na hrvatskom. Cvieće slovenskoga pjesničtva / sabrao i uredio Fran Ilešić Vrsta građe poezija Jezik slovenački, hrvatski Godina 1906 Zagreb : Matica hrvatska, 1906 (Zagreb : Dionička tiskara) Fizički opis 160 str. ; 22 cm Drugi autori - osoba Ilešič, Fran `Davno već bijaše prošlo klasično doba Gundulića i Palmotića, kad je jedva počeia umjetna pjesma slovenska; zadnje svjetlo slave dalmatinske, Kačić-Miošić, gasnulo je, kad se narodio (1758.) prvi umjetni pjesnik slovenski, Valentin Vodnik. A nije bila Slovenija jedina zemlja na našem jugu, koja je toliko vremena bila bez umjetnosti. Provincijalna Hrvatska, Slavonija i Bosna bile su joj u tome slične. Liepa nam je književnost procvala samo tamo uz more. Na du- bravama dubrovničkim igrala se je naša Vila, tamo se je Dubravka vjenčala s liepim pastirom, veseleći se suncu slobode. Ni Franci ni Mongoli ni Turci ne smetahu joj idilskoga zakloništa. Onaj liepi pastir Dubravkin nije bio pravi pastir, već gradjanin, koji je tražio utjehe u prirodi, kaošto se to dogadja vazda, kad se razvije kultura.` cvijeće slovenskog pjesništva

Henri R. ml. Cooper Profesor slovenskih jezika i književnosti, Univerzitet Indijana, Blumington, Indijana, SAD dopisni član od 6. juna 1995. godine. https://www.sazu.si/en/members/henry-r-jr-cooper France Prešeren (Vrba 1800 – Kranj 1849), pesnik i pravnik, kanonizovan je za slovenačkog „narodnog pesnika”. Rođen kao treće od osmoro dece u uglednoj gornjokranjskoj seljačkoj porodici. Majka mu je bila pismena, znala je nemački, a Prešerna je namenila za sveštenika. U školi u Ljubljani (1812-13) njegov talenat je uočio i podsticao učitelj Valentin Vodnik. Završavajući studije na Bečkom univerzitetu, napustio je sveštenički poziv i upisao se kao student prava, izdržavajući se na razne načine (stipendije, rad kao privatni učitelj). Diplomirao je pravo 1828. U Beču je svoju ranu poeziju 1825. predstavio filologu Jerneju Kopitaru, koji je savetovao strpljenje i uglađenije prerade njegovih tekstova. Nakon diplomiranja, Prešeren se vratio u Ljubljanu, Kranjsku, gde je planirao da se bavi advokaturom. Posle njegovog pravosudnog kvalifikacijskog ispita (1832), nekoliko prijava za sopstvenu advokatsku praksu bilo je neuspešno zbog njegovog boemskog načina života, što je izazvalo sumnju da je frajgajst. Najzad (1846) mu je dozvoljeno da vežba u pokrajinskom gradu Kranju, gde je radio do smrti. https://ernie.uva.nl/viewer.p/21/56/object/131-158972 Tvrd povez, 169 str, 21 cm, štampano u US

Jugoslovenski narodni vladari i velikani / Dragutin P. Ilić Predgovor: Vladimir Ćorović Beograd 1936. Mek povez, ćirilica, ilustrovano, 224 strane. Napomena: na predlistu posveta; knjiga je veoma dobro očuvana. R16 I Predgovor II Jugoslovenskoj Omladini III Kratak pregled naše narodne istorije 1. Knez Ljudevit Posavski 2. Knez Vlastimir 3. Ćirilo i Metodije 4. Knez Trpimir 5. Knez Mutimir 6. Kralj Tomislav 7. Veliki župan Zaharija 8. Knez Časlav 9. Knez Vladimir 10. Kralj Stjepan Držislav 11. Knez Vojislav 12. Kralj Mihailo 13. Kralj Petar I, Kresimir IV 14. Kralj Bodin 15. Kralj Dimitrije Zvonimir 16. Kralj Stjepan II 17. Kralj Petar II 18. Veliki Župan Nemanja 19. Sveti Sava 20. Ban Kulin 21. Kralj Stevan Prvovenčani 22. Kralj Radoslav 23, Kralj Vladislav 24. Kralj Uroš 25. Kralj Dragutin 26. Kralj Milutin 27, Kralj Stevan Dečanski 28. Car Dušan Silni 29. Car Uroš Nejaki 30. Kralj Vukašin 31. Kraljević Marko . 32. Knez Lazar 33. Kralj Tvrtko 34. Despot Stevan Visoki 35. Despot Đurađ Branković 36. Despot Lazar Branković 37. Kralj Stevan Tomašević 38. Stepan Vukčić Kosača 39. Ivan Crnojević 40. Jovan Nenad 41. Nikola Šubić Zrinjski 42. Matija Gubec 43. Mehmed Sokolović 44. Primož Trubar 45. Ivan Gundulić 46. Petar Zrinjski i Krsto Frankopan 47. Vladika Danilo Petrović 48. Vladika Sava i vladika Vasilije 49. Petar I Petrović Njegoš 50. Vožd Karađorđe Petrović 51. Dositej Obradović 52. Valentin Vodnik 53. Filip Višnjić 54. Hajduk-Veljko Petrović 55. Knez Miloš Obrenović 56. Vuk Stefanović Karadžić 57. Kapetan Husejin Gradaščević 58. Josif Rajačić 59. Stevan Šupljikac 60. Josip Jelačić 61. Petar II Petrović Njegoš 62. Knez Aleksandar Karađorđević 63. Ljudevit Gaj 64. Stanko Vraz 65. Janez Blajvajz 66. Knez Mihailo Obrenović 67. Luka Vukalović 68. Pop-Bogdan Zimonjić 69. Mićo Ljubibratić 70. Knez Danilo Petrović 71. Kralj Nikola Petrović 72, Kralj Milan Obrenović 73. Kralj Aleksandar Obrenović 74. Josip Juraj Štrosmajer 75. Franjo Rački 76. Janez Krek 77. Kralj Petar Veliki Oslobodilac 78. Jovan Babunski 79. Viteški Kralj Aleksandar Ujedinitelj 80. Kralj Petar II Karađorđević Pogovor

Kao na slikama Retko u ponudi Jugoslovenski narodni vladari i velikani / Dragutin P. Ilić Predgovor: Vladimir Ćorović Beograd 1936. Mek povez, ćirilica, ilustrovano, 224 strane. I Predgovor II Jugoslovenskoj Omladini III Kratak pregled naše narodne istorije 1. Knez Ljudevit Posavski 2. Knez Vlastimir 3. Ćirilo i Metodije 4. Knez Trpimir 5. Knez Mutimir 6. Kralj Tomislav 7. Veliki župan Zaharija 8. Knez Časlav 9. Knez Vladimir 10. Kralj Stjepan Držislav 11. Knez Vojislav 12. Kralj Mihailo 13. Kralj Petar I, Kresimir IV 14. Kralj Bodin 15. Kralj Dimitrije Zvonimir 16. Kralj Stjepan II 17. Kralj Petar II 18. Veliki Župan Nemanja 19. Sveti Sava 20. Ban Kulin 21. Kralj Stevan Prvovenčani 22. Kralj Radoslav 23, Kralj Vladislav 24. Kralj Uroš 25. Kralj Dragutin 26. Kralj Milutin 27, Kralj Stevan Dečanski 28. Car Dušan Silni 29. Car Uroš Nejaki 30. Kralj Vukašin 31. Kraljević Marko . 32. Knez Lazar 33. Kralj Tvrtko 34. Despot Stevan Visoki 35. Despot Đurađ Branković 36. Despot Lazar Branković 37. Kralj Stevan Tomašević 38. Stepan Vukčić Kosača 39. Ivan Crnojević 40. Jovan Nenad 41. Nikola Šubić Zrinjski 42. Matija Gubec 43. Mehmed Sokolović 44. Primož Trubar 45. Ivan Gundulić 46. Petar Zrinjski i Krsto Frankopan 47. Vladika Danilo Petrović 48. Vladika Sava i vladika Vasilije 49. Petar I Petrović Njegoš 50. Vožd Karađorđe Petrović 51. Dositej Obradović 52. Valentin Vodnik 53. Filip Višnjić 54. Hajduk-Veljko Petrović 55. Knez Miloš Obrenović 56. Vuk Stefanović Karadžić 57. Kapetan Husejin Gradaščević 58. Josif Rajačić 59. Stevan Šupljikac 60. Josip Jelačić 61. Petar II Petrović Njegoš 62. Knez Aleksandar Karađorđević 63. Ljudevit Gaj 64. Stanko Vraz 65. Janez Blajvajz 66. Knez Mihailo Obrenović 67. Luka Vukalović 68. Pop-Bogdan Zimonjić 69. Mićo Ljubibratić 70. Knez Danilo Petrović 71. Kralj Nikola Petrović 72, Kralj Milan Obrenović 73. Kralj Aleksandar Obrenović 74. Josip Juraj Štrosmajer 75. Franjo Rački 76. Janez Krek 77. Kralj Petar Veliki Oslobodilac 78. Jovan Babunski 79. Viteški Kralj Aleksandar Ujedinitelj 80. Kralj Petar II Karađorđević Pogovor

Detalji predmeta Stanje Polovno Anton tomaž Linhart Anton Tomaž Linhart (11. decembar 1756 – 14/15 juli 1795.)[2] bio je kranjski dramski pisac i istoričar, najpoznatiji kao autor prve komedije i pozorišne predstave uopšte na slovenačkom jeziku, Županova Micka [3](Micka, gradonačelnikova ćerka). Smatra se i ocem slovenačke istoriografije, jer je bio prvi istoričar koji je napisao istoriju svih Slovenaca kao jedinke, odbacujući prethodni koncept koji se fokusirao na pojedinačne istorijske pokrajine.[4] Bio je prvi koji je Slovence definisao kao zasebnu etničku grupu i postavio temelje slovenačkoj etnografiji. Najstarija poznata Linhartova slika otkrivena je tek 2010. godine pretraživanjem zbirke portreta Austrijske nacionalne biblioteke putem interneta. Delo je nepoznatog umetnika i potiče negde iz 1800.[1] Sadržaj Biografija Uredi Rodna kuća Antona Tomaža Linharta (Radovljica, Slovenija ) Spomenik Antonu Tomažu Linhartu sa stihovima pesnika France Prešerna u spomen parku Navje u Ljubljani Linhart je rođen u gradu Radovljici, Gornja Kranjska, u vreme kada je bila deo Habsburške monarhije. Njegov otac je bio češki proizvođač čarapa koji se preselio u Kranjsku iz Češke. Njegova maćeha bila je kranjska (slovenačka) plemkinja iz porodice Kapus von Pihelštajn, uspešne porodice koja je vekovima živela u Kamnoj Gorici u Gornjoj Kranjskoj, gde je porodica imala livnicu i rudnik gvožđa još od srednjeg veka, možda još od 12. veka. Markus Antonijus Kapus fon Pihelštajn (1657–1717), radio je kao jezuitski misionar u Sonori (tj. pograničnoj oblasti između današnjih Sjedinjenih Država i Meksika). Odatle je pisao pisma svojim prijateljima u Beču i rodbini iz Kranjske. U tim pismima opisao je otkrića istraživačkih ekspedicija u Arizoni i Kaliforniji i opisao uslove života, klimu itd. Karolus Josefus Kapus fon Pihelštajn, nećak Marka Antonijusa, bio je član Akademije Operosorum, koja je osnovana u Ljubljani 1693. godine po primeru sličnih akademija u Italiji. Vladimir Kapus fon Pihelštajn (1885–1943), slovenački pisac i izdavač, takođe je iz porodice Kapus. Linhart je osnovnu školu pohađao u svom rodnom gradu, a zatim je otišao u Ljubljanu. U Beču je studirao trgovinu i finansije. Pre nego što je završio studije, kratko vreme proveo je i u manastiru Stična u Donjoj Kranjskoj. Nakon povratka u Ljubljanu, zaposlio se kao arhivar ljubljanskog episkopa. Kasnije je radio kao glavni revizor, direktor škole, i na kraju kao sekretar u Habsburškoj upravi Kranjske oblasti.[4] 1786. godine postavljen je za školskog direktora u okrugu Ljubljana. Tokom tri godine od imenovanja povećao je broj osnovnih škola u ruralnim oblastima okruga sa 9 na 18. On je takođe bio veoma aktivan na uspostavljanju centralne javne studijske biblioteke u Ljubljani i na njegovu inicijativu osnovan je Licej biblioteke u Ljubljani, prethodnica sadašnje Narodne i univerzitetske biblioteke Slovenije.[4] Od ranih 1780-ih godina Linhart je počeo da posećuje krug slovenačkih prosvetitelja koje je sretao u Zoisovoj vili u Ljubljani. Tamo je upoznao nekoliko intelektualaca, među kojima su Sigmund Zois, Valentin Vodnik, Jernej Kopitar, Jurij Japelj i drugi, u čijem je društvu razvio interesovanje za slovenački jezik, kulturu i istoriju. Napisao je dve predstave na slovenačkom jeziku, a zatim započeo projekat pisanja prve sveobuhvatne istorije Slovenačkih zemalja, ali je nije završio.[4] U Ljubljani je neočekivano umro u noći između 14. i 15. jula 1795, oko ponoći, od aneurizme aorte.[2] Linhartu je podignut spomenik u memorijalnom parku Navje u Ljubljani, pored drugih važnih ličnosti slovenačke istorije, ali nije sigurno da je tamo zaista i sahranjen.[5] Rad Uredi Njegovo prvo književno delo, napisano dok je još studirao, bila je knjiga pesama pod nazivom Blumen aus Krain (Cveće iz Kranjske), napisana na nemačkom. Njegova prva tragedija, takođe na nemačkom jeziku, objavljena je 1780. godine. Pod uticajem slovenačkih prosvetitelja, posebno Marka Pohlina i Sigmunda Zoisa, počeo je da piše na slovenačkom jeziku. Preveo je i adaptirao komediju Die Feldmühle nemačkog dramskog pisca Jozefa Rihtera. Naslov mu je bila Županova Micka (Micka, gradonačelnikova kćerka). Smatra se prvom komedijom i pozorišnom predstavom na slovenačkom jeziku i premijerno je izvedena 28. decembra 1789.[6] Takođe je adaptirao Bomaršjeovu (Beaumarchais) komediju Figarov brak (Marriage of Figaro) u novu predstavu Taj veseli dan ili Matiček se ženi. Kao istoričar, napisao je dvotomno delo na nemačkom Versuch einer Geschichte von Krain und der übrigen südlichen Slaven Oesterreichs (Esej o istoriji Kranjske i drugih austrijskih Južnih Slovena). Prvi tom je objavljen 1788. godine i opisuje pra-slavensko doba. Drugi, naslovljen Versuch einer Geschichte von Krain und den übrigen Ländern der südlichen Slaven Oesterreichs (Esej o istoriji Kranjske i drugih krajeva austrijskih Južnih Slovena) objavljen je 1791. godine. Bavi se dobom migracija, slavenskim naseljavanjem u Istočnim Alpima i kasnijim političkim razvojem slovenačkog naroda, počev od Samo carstva i Karantanije. Linhartovo istorijsko delo, pod jakim uticajem ideja nemačkog filozofa Johana Gotfrida Herdera, imalo je važan uticaj na razvoj slovenačke nacionalne svesti početkom 19. veka. U ovom je radu prvi opisao Slovence kao zasebnu granu slovenskih naroda sa zajedničkom istorijom.[7] Time je uspostavio i jezičko jedinstvo slovenačke etničke teritorije i postavio temelje slovenačkoj etnografiji.[4] [8] Stavovi Uredi Linhart je bio pristalica prosvetiteljskog pogleda na svet. Bio je deist i bio je kritičan prema privilegijama plemstva i Crkve. U početku je imao povoljno mišljenje o reformama cara Jozefa II, ali bio je kritičan prema njegovoj centralističkoj politici kao i prema njegovom zanemarivanju različitih regionalnih jezika u Habsburškom carstvu. Linhart je bio jedan od prvih pristalica austroslavizma, političkog programa čiji je cilj postizanje kulturne i političke emancipacije slovenskih naroda u Austrijskom carstvu. Reference Uredi Božič, Dragan (19. 2. 2010). „Neznani in zamolčani Linhart” [The Unknown and Withheld Linhart]. Gorenjski glas (GG+) (na jeziku: Slovenian). 63 (14). str. 12—13. ISSN 0352-6666. Arhivirano iz originala na datum 4. 3. 2016. Pristupljeno 30. 3. 2020. Anton, Gspan (1967). Ta veseli dan, ali Matiček se ženi (na jeziku: Slovenian). Maribor: Obzorja. COBISS.SR 3433985. Milisavac, Živan, ur. (1984). Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. 432—433. „Poskus zgodovine Kranjske in ostalih dežel južnih Slovanov Avstrije” [An Essy on the History and Other Lands of the South Slavs]. Enciklopedija naravne in kulturne dediščine na Slovenskem – DEDI [Encyclopedia of Natural and Cultural Heritage in Slovenia – DEDI]. Arhivirano iz originala na datum 02. 11. 2013. Pristupljeno 28. 12. 2012. „O Linhartu v Slovenski matici” Tomaž ... STRUKE: JEZIK I KNJIŽEVNOST SLOVENSKA KNJIŽEVNOST na vrh Linhart, Anton Tomaž Linhart, Anton Tomaž, slovenski književnik i povjesničar (Radovljica, 11. XII. 1756 – Ljubljana, 14. VII. 1795). God. 1776–78. boravio je u cistercitskome samostanu u Stični, potom je u Beču slušao predavanja J. Sonnenfelsa, od 1781. službovao je u Ljubljani. U početku je pisao na njemačkome (tragedija Miss Jenny Love, 1780; pjesnički almanah Cvijeće iz Kranjske za godinu 1781 – Blumen aus Krain für das Jahr 1781), potom se pridružio slovenskim preporoditeljima u krugu oko Žige Zoisa te pisao na slovenskome. Njegove preradbe djela J. Richtera i Beaumarchaisa (Županova Micka, 1790; Veseli dan ali Matiček se ženi, 1790) temelj su slovenskoga dramskoga stvaralaštva i kazališta. Objavio je i povijesno djelo Pokušaj povijesti Kranjske i ostalih zemalja južnih Slavena Austrije (Versuch einer Geschichte von Krain und den übrigen Ländern der südlichen Slaven Oesterreichs, I–II, 1788–91). Citiranje: Anton Tomaž Linhart (December 11, 1756 – July 14, 1795)[2] was a Carniolan playwright and historian, best known as the author of the first comedy and theatrical play in general in Slovene, Županova Micka (Micka, the Mayor's Daughter). He is also considered the father of Slovene historiography, since he was the first historian to write a history of all Slovenes as a unit, rejecting the previous concept which focused on single historical provinces.[3] He was the first one to define the Slovenes as a separate ethnic group and set the foundations of Slovene ethnography. Contents 1 Biography 2 Work 3 Views 4 References 5 External links Biography Anton Tomaž Linhart's birthplace (Radovljica, Slovenia) Tombstone of Anton Tomaž Linhart with verses by the poet France Prešeren in Navje memorial park in Ljubljana Linhart was born in the Upper Carniolan town of Radovljica, at the time part of the Habsburg monarchy, and baptized Thomas Antonius Leanhorht.[4] His father Wenceslaus was a Czech hosiery manufacturer who had moved to Carniola from Bohemia. Linhart's mother, Theresia née Kunstl, died when he was nine years old, and his father then married Agnes Kappus on June 8, 1767.[5][6] His stepmother was a Carniolan (Slovenian) noblewoman from the family Kappus (also Kapus) von Pichelstein, a prosperous family which had for centuries lived at Kamna Gorica in Upper Carniola, where the family owned an iron foundry and an iron mine since the late Middle Ages, perhaps since the 12th century. Marcus Antonius Kappus von Pichelstein (1657–1717), worked as a Jesuit missionary in Sonora (i.e., the border region between today's United States and Mexico). From there he wrote letters to his friends in Vienna and to his relatives in Carniola In these letters he described discoveries made by research expeditions in Arizona and California and described living conditions, climate etc. Carolus Josephus Kappus von Pichelstein, a nephew of Marcus Antonius, was member of the Academia Operosorum, which was founded in Ljubljana in 1693 after the example of similar academies in Italy. Vladimir Kapus von Pichelstein (1885–1943), a Slovene writer and publisher,