Drvena pedalina, spremna za koriscenje. Nema ostecenja. Vrseno je podsivanje iste, farbanje. Uz pedalinu idu gratis kolica na kojima stoji. Pedalina se nalazi u Bezdanu (opstina Sombor)

Zastava 1300 Ratkapne Garnitura Prva serija Tristać

Zupcanik glavne osovine donji, original SUZUKI GENUINE PARTS OEM kataloški brojevi: 24210-67J00-000, 2421067J00000, 24210-67J00, 2421067J00, 24210 67J00 Suzuki, Odgovara za : Suzuki GRAND VITARA Šasije : JB416X JB419WD JB419XD JB420W JB424W JB424X JB632W

OVAJ ARTIKAL NE ŠALJEM U INOSTRANSTVO ! I DO NOT SEND THIS ITEM ABROAD! 56955) ŽITIJA SVETIH ZA MAJ na crkvenoslovenskom iz 1889 godine ; Knjiga žitija svetih za mesec maj, sa blagoslovom Svetog praviteljstvujućeg sinoda , priređena verno prema spisima Kijevopečevske lavre ; Štampano u Moskvi 1889 godine Iz sadržaja : Žitije , proroštva i stradanja proroka Jeremije Žitije prepodobnog oca Pafnutija Borovskog Stradanje svetih mučenica Esper i Zoe Spomen o ubistvu svetih ruskih knezova Borisa i Gljeba i prenosu njihovih moštiju Stradanje svetih mučenika Timoteja čteca i Mavra Žitije prepodobnog oca Teodosija igumena Pečersko – kijevskog Stradanje svete mučenice Pelagije , device Tarsijske u Kilikiji Žitije i stradanja svete, slavne velikomučenice Irine Žitije svetog pravednog Jova Mnogostradalnog. Stradanje svetog mučenika Varvara ratnika i ostalih sa njim Spomen svetog Varvara , bivšeg razbojnika , koji je velikim pokajanjem ugodio Bogu Uspomena znamenja Časnog i Životovornog Krsta Gospodnjeg u Jerusalimu Stradanje svetog mučenika Akakija Spomen apostola i jevanđeliste Jovana Bogoslova Žitije prepodobnog oca Arsenija Velikog Spomen svetog proroka Isaije Prenos moštiju svetog Nikole arhiepiskopa mirlikijskog čudotovrca Spomen svetog apostola Simona Zilota Spomen matere Isidore Jurodive Spomen blaženog Tajsija Žitije prepodobnog Simona episkopa vladimirskog i suždaljskog Stradanje Svetog sveštenomučenika Mokija. Život i trud prepodobnih otaca naših Metodija i Konstantina, u monaštvu Kirila, učitelja slovenskih. Žitije Epifanija arhiepiskopa kiparskog Žitije svetog oca našeg Germana, arhiepiskopa Konstantinovog grada Stradanje svete mučenice Glikerije i sa njom Laodikije, tamničarke Stradanje svetog mučenika Aleksandra Rimskog Stradanje svetog mučenika Isidora Žitije prepodobnog starca Serapiona Sindonita Žitije svetog Isidora, jurodivog, Rostovskog čudotvorca Žitije prepodobnog Pahomija Velikog Žitije prepodobnog oca Teodora, učenika Pahomijevog Uspomena na blaženopočivšu devu Muzu Spomen svetog apostola Andronika , jednog od sedamdesetorice i Junije pomoćnice njegove Stradanje svetog mučenika Teodota agkirskog i sa njim sedam devica: Tekuse, Aleksandre , Klaudije Faine, Eufrasije ,Matrone i Julije Sveti mučenici Petar, Dionisije, Andrej, Savle, Hristina, Iraklije, Paun i Venedim. Stradanje Svetog velikomučenika Patrikija pruskog i sa njim tri prezvitera: Akakija, Menandra i Polijena Stradanje svetog mučenika Talaleja Stradanje svetog mučenika Askalona. Žitije sv. ravnoapostolnog cara Konstantina i Njegove Svete Majke Jelene Stradanje svetog mučenika Vasiliska Pomen prepodobnog oca našeg Mihaila Ispovednika episkopa sinadskog Žitije svete Efrosinije, igumanije Polocke Žitije prepodobnog Simeona Stolpnika Divnogorca Treće obretenje glave svetog Jovana Krstitelja Pomen i čudesa sveštenomučenika Teraponta episkopa kiparskog Stradanje svetog mučenika Georgija Novog postradalog u carstvu nečastivog Selima cara turskog u Serdici gradu bugarskom Pomen sveštenomučenika Teraponta episkopa sardijskog Dan stradanja svetih mučenika Teodore device i Didima vojnika Stradanje svete mučenice Jelikonijade Spomen svetog Ignjatija episkopa rostovskog Spomen svete mučenice Teodosije device turske Žitije prepodobnog oca Isakija Ispovednika Dalmatinskog Spomen svetog apostola Jerme , od sedamdesetorice O drevnom kalendaru Jelinorimskom tvrd ogiginalni povez iz epohe, format 17,5 x 26 cm , korice imaju manjih oštećenja, napuknuća duž ivice rikne , oguljena dva ćoška korica, nedostaje naslovna strana, sadržaj podeljen u dva dela , 192 + 161 strana , stranice odlično očuvane, nema pisanja , ispred većih žitija ukrađeno zzastavicama , završeci ukrađeni vinjetama,

Аутор - особа Петровић, Растко, 1898-1949 = Petrović, Rastko, 1898-1949 Наслов Бурлеска Господина Перуна Бога Грома / Растко Петровић Врста грађе роман Језик српски Година 1921 Издавање и производња Београд : Свесловенска књижарница М. Ј. Стефановићa и другa, 1921 Физички опис 174 стр. ; 20 cm Збирка ǂБиблиотека ǂАлбатрос / М. Ј. Стефановић и друг, Београд ; ǂсв. ǂ3 ISBN (Брош.)

Езопове и прочих разних баснотворцев басне ОБРАДОВИЋ Доситеј -`Езопове и прочихЪ разнихЪ баснотворцевЪ сЪ различни езика на славеносербски езикЪ преведене, садЪ први редЪ сЪ наравоучителними полезними изяснěніами и наставлěніами издате и сербскои юности посвећене Басне. - У Лайпсику : у Типографїи г. Іоанна Готлоба Еммануила Брайткопфа, 1788. - 451 стр`. Место: Лајпциг Држава: Немачка Година: 1788 Издавач: Јохан Готлоб Емануел Брајткопф -------------------------------------------- Ezopove Basne Dositej Obradović Knjige veoma očuvana. Preporuka je lično preuzimanje,moze slanje poštom ali ne i van granica Srbije vret

Lehrbucher des Seminars fur Orientalische Sprachen in Berlin BAND XXII BERLIN VERLAG VON GEORG REIMER 1912 TVRDE KORICE 300 STRANA DOBRO

Prvo izdanje čuvene studije Vladimira Ćorovića o stradanjima Srba u Bosni i Hercegovini tokom 1. svetskog rata. Ilustrovano fotografijama zločina. Veoma dobro očuvano. Originalne meke korice. Na predlistu pečat bivšeg vlasnika, pege od starosti po dnu prednjih korica, rikna kao na slici, unutra kompletno, bez pisanja, podvlačenja. Retko u ponudi. Autor - osoba Ćorović, Vladimir, 1885-1941 = Ćorović, Vladimir, 1885-1941 Naslov Crna knjiga : patnje Srba Bosne i Hercegovine za vreme svetskog rata : 1914-1918 / napisao Vladimir Ćorović Vrsta građe knjiga Jezik srpski Godina 1920 Izdavanje i proizvodnja Beograd ; Sarajevo : I. Đ. Đurđević, 1920 (Sarajevo : Bosanske pošte) Fizički opis 237 str., [10] str. s tablama fotogr. : ilustr. ; 20 cm ISBN (Broš.) Napomene Napomena: str. [238-239]. Predmetne odrednice Prvi svetski rat 1914-1918 -- Ratni zločini -- Bosna i Hercegovina Srbi -- Bosna i Hercegovina -- 1914-1918 Prof. dr Vojislav Maksimović Pred „Crnom knjigom` Vladimira Ćorovića U dugoj srpskoj patničkoj prošlosti bilo je veoma mnogo perioda koji su mogli da budu sadržina „crnih knjiga`, a malo ih je ipak napisano. Naša crna i nesrećna vremena davala su česte povode i prave razloge za nastanak takvih dokumentarnih spisa koji bi trebalo da budu namijenjeni i svjedočenju, i pamćenju i nezaboravu. Mnogi strašni događaji i dešavanja protutnjali su kao prave oluje i povodnji, ali o njima nije ostalo ni dovoljno pisanih tragova, pa ni jakog odjeka u narodnom pamćenju. Živa je ostala samo tanka svijest da su se oni desili, da su bili od sudbinskog značaja a često i prava istorijska prekretnica našeg naroda. Njihov eho čuo se najčešće u našoj pjesmi i u narodnim predanjima. Usmjereni tako najviše prema epskoj slici krupnih zbivanja, pa i ukupne naše istorijske prošlosti, često smo istoriju podređivali onome što je donosila naša usmena tradicija i što je kazivala guslarska pjesma. Tek su golema zbivanja na početku ovoga vijeka, u kojima je naš narod bio neizbježni učesnik i činilac, dobila manje epsku a znatno više istorijsku i oznaku i interpretaciju. Epika je i dalje ostala, ali kao poetska forma za zadovoljavanje narodne duše, a i kao literarno viđenje određenih događaja. Pravu ulogu poprimila je istoriografija, u kojoj je nezaobilazan udio imao upravo Vladimir Ćorović (1885–1941). Istovremeno je nastala i prava prilika i potreba za jači razvoj srpske ratne memoaristike. Kada je pred nama Crna knjiga Vladimira Ćorovića, jednog od najpouzdanijih i najvećih istoričara koje je imao srpski narod, onda nas neminovno zasipaju razne asocijacije i obuzimaju potrebe za određivanjem prema događajima i akterima koji čine njenu osnovnu sadržinu. U svakom slučaju, ovo djelo je nastalo iz duboke emotivnosti, saosjećajnosti i proživljenosti, iz potrebe za oduškom poslije strašnih događaja. Nastalo je i kao oduženje čitavom stradalačkom srpskom pokoljenju na koje se sručio svjetski rat (1914–1918). Ćorovićeva Crna knjiga je pouzdano svjedočenje, govor dokumenata, brojki, fotografija i svjedoka. Iz nje se i naslućuju i vide goleme ljudske patnje, nesreće, glad, boleštine i umiranja nevinog srpskog naroda. Vidi se smišljena surovost austrougarske okupacione vlasti, podržane od vrhova katoličke crkve. Vidi se jasna genocidna politika, čije su posljedice nasilna smrt više desetina hiljada pripadnika srpske nacije na prostorima austrougarskih provincija Bosne i Hercegovine. Jedna od uočljivih oznaka ove knjige je njena aktuelnost u vremenu kada se pojavila. Nju je 1920. godine objavio tada čuveni knjižar Isa Đ. Đurđević, čiji je vrlo koristan izdavački rad bio vezan i za Sarajevo i za Beograd. Očito je da se Vladimir Ćorović brzo odlučio na pisanje, da nije čekao da protekne i previše vremena, kada bi mnogi svjedoci nestali, a događaji bili zaboravljeni ili bi dobili tuđu, neželjenu ocjenu i tumačenje. Prema ličnom tvrđenju u uvodu ove knjige, Ćorović je još 1917. godine, kao osuđenik u travničkom zatvoru, došao na pomisao da pristupi prikupljanju dokumenata i bilježenju onoga što su kazivali zatočeni očevidci, kako bi nastao jedan ovakav spis. Glavninu posla Ćorović je obavio nakon puštanja iz zatvora, a naročito 1918. godine kada se preselio u Zagreb i uspostavio neposrednu vezu sa jugoslovenskim političkim institucijama u inostranstvu i kada je mogao da dođe i do važnih pisanih izvora (neprijateljski novinski članci i sudski spisi, na primjer). Sa pravom sjetom čovjeka i žalom racionalnog istoričara, Vladimir Ćorović je bio svjestan da nije mogao da sabere sve što bi bilo predmet ove knjige i što bi pomoglo njenom obogaćivanju. U tom smislu je on napisao: `Mnoga usta, i to ona što bi imala najviše da kažu, zanemela su zauvek. Mnogi nisu imali prilike da saopšte nekom pismenom svoje doživljaje; mnogi od pismenijih nerado ili nezgodno pišu. Mnogo se kod nekih, naročito mlađih, i pomerilo u istinitosti prikaza, dobilo nešto tuđih elemenata i postalo vrlo problematično za ovakav jedan posao`. U podnaslov svoje Crne knjige Vladimir Ćorović je stavio: Patnje Srba Bosne i Hercegovine za vreme Svetskog rata. Uz jasnu nacionalnu oznaku stradalnika, piščev akcenat je očito stavljen na tu tešku i vrlo jasnu odrednicu patnje. I posredno i direktno, iz ove knjige doznajemo da nikada u ranijoj istoriji srpskog naroda nije poznato toliko sistematsko uništenje u logorima koji su značili smrt poslije golemog iznurivanja i patnji. Logori u Aradu, Šopronju, Nežideru i Doboju postali su strašna srpska gubilišta. Ne mogu se ni izbrojati kazamati, tamnice i zatvori u kojima su čamili i nestajali naši ljudi samo zato što su pripadali Srpstvu i pravoslavlju. Pod izgovorom da je to ogorčenost svjetine zbog Principovog vidovdanskog atentata na Franca Ferdinanda 1914. godine u Sarajevu, nad našim narodom je izvršena besprimjerna osveta, nepoznata do tada u svjetskoj istoriji. Egzekucije vješanjem, strijeljanjem, klanjem i spaljivanjem vršene su ne samo nad rodoljubima koji su imali bilo kakvog udjela u atentatu, već i nad mirnim srpskim seljacima, ženama pa čak i nad djecom. Pred silinom naše nacionalne tragedije, Vladimir Ćorović je jasno izrazio svoj odnos istoričara, ali i stav čovjeka koji ima veoma duboku motivaciju da pomogne afirmaciju onih koji su svoj život ugradili u temelje srpske slobode i otadžbine: `Mučenici ideje moraju da budu prikazani i njihova imena zabeležena za posebne stranice historije ovog pokreta, koji će, kao i svi dotle, imati da utvrdi kako se ta pojava stalno ponavlja u našoj prošlosti i dobija gotovo oblik jedne nacionalne periodike`. Najmasovnije umiranje bilo je u logorima u Aradu i Doboju, gdje su zatvorske vlasti bile i najsurovije u izmišljanju najstravičnijih oblika mučenja hiljade zatočenika. Sjećanje na ta mučilišta bila su veoma svježa. Ćorović je imao veliki materijal i pouzdane dokaze, pa je aradskom i dobojskom logoru i posvetio posebna poglavlja svoje Crne knjige. On je tako prvi, kao istoričar, počeo da otkriva najvidljiviji genocid nad Srbima u prvom svjetskom ratu, o kome će kasnije biti objavljena i obimnija literatura. Poseban izum austrougarske kaznene politike bilo je uzimanje i bezrazložno ubijanje talaca. Pri tome su birani najviđeniji i najugledniji Srbi, a naročito učitelji, sveštenici, trgovci i činovnici. U taoce su odvođene i takve nacionalne veličine kao što su književnici Aleksa Šantić i Svetozar Ćorović. Posebno surov obračun izvršen je sa srpskom inteligencijom - sa učiteljima, nastavnicima, đacima i studentima. Za njim je organizovano više iskonstruisanih i namještenih suđenja (nekoliko procesa u Sarajevu 1914, 1917, u Banjoj Luci 1915–1916, u Bihaću, itd.). Najčuveniji je proces atentatoru Gavrilu Principu i njegovim drugovima, koji je počeo 12. oktobra 1914. godine. On je značio dugo zatvorsko umiranje Principa i drugih, a smrt vješanjem (3. februara 1915) Danila Ilića, Veljka Čubrilovića i Miška Jovanovića. Veoma je bio čuven i banjalučki proces (od 3. novembra 1915. do 16. marta 1916. godine) na kome je, uz prvooptuženog Vasilja Grđića, profesora, novinara, narodnog poslanika i rukovodioca Srpskog društva „Prosvjeta`, i još 154 Srbina, suđeno i piscu Crne knjige, a zbog `veleizdaje`. Šesnaestorica od njih su osuđeni na smrt vješanjem, da bi im kazna zamijenjena doživotnom robijom. Vladimir Ćorović je tada osuđen na osam godina robije, ali mu je kasnije kazna znatno smanjena, pa je iz tamnice izišao prije kraja rata. Prvi svjetski rat je na našim prostorima izbacio još jedan rijedak zločinački fenomen, a to su šuckori poluvojne a prema Srbima patološkom mržnjom nadojene zločinačke skupine, regrutovane, sa znanjem i ciljem vlasti, pretežno iz muslimanskog i hrvatskog ološa. One su vođene osvjedočenim srpskim zlotvorom Ademagom Mešićem iz Tešnja, kasnijim doglavnikom Ante Pavelića. U Ćorovićevoj Crnoj knjizi ima veoma mnogo primjera šuckorskog bestijalnog ponašanja, a na osnovu svjedočenja preživjelih i autentičnih dokumenata, koji su piscu već bili dostupni. Ova knjiga svjedoči da, u brutalnom odnosu prema našem narodu, nijesu bili bolji od šuckora ni austrougarski oficiri i vojnici. Česti su primjeri njihovog ubijanja naših nevinih i nezaštićenih ljudi, a bez ikakvog eventualnog utvrđivanja krivice i suđenja. Posebnu pažnju Ćorović je posvetio nečasnim postupcima vojnih prijekih sudova, koji su na robiju slali čak i djecu zbog navodne uvrede austrougarskog cara i kralja. Bez ikakve istrage, ti su sudovi naredili veliki broj likvidiranja civila, optužujući ih za saradnju sa neprijateljem. Uz svjedočenje i ljudi i dokumenata, bez prejakih emocija i strasti, u ulozi istoričara-dokumentariste, Vladimir Ćorović je izricao česte konstatacije o ponašanjima pojedinaca, osvjedočenih srpskih neprijatelja, a i čitave austrougarske vlasti. Veoma su upečatljivi prizori, u kojima raspuštena rulja, podstaknuta od zvaničnika, ruši, krade, šьačka i ubija sve što je srpsko. Naročito su pamtljivi primjeri demoliranja i pljačkanja srpskih radnji u Sarajevu, odmah iza vidovdanskog atentata, a još više objesno i sladostrasno vješanje seljaka i seljanki u sarajevskom okružju, u Hercegovini i u drugim pograničnim krajevima prema Srbiji i Crnoj Gori. Neodoljivo se nameće pomisao da je Ćorovićeva Crna knjiga bila podsticaj za nastanak više memoarskih tekstova i dokumentarne proze, kao i za publikovanje izvorne građe koja se odnosila na isti period naše istorije. Neka djela se osjećaju kao prirodni dodatak, dopuna i nastavak Crne knjige. Tu najprije mislimo na zbornik tekstova Napor Bosne i Hercegovine za oslobođenje i ujedinjenje (Sarajevo, 1929) koji je, uz pomoć više saradnika, sastavio dr Pero Slijepčević, Ćorovićev savremenik, prijatelj i zemljak. Spomenimo i knjige Matije Popovića (Iz tamnice, Tuzla, 1926) i Jezdimira Dangića (Naše tamnovanje, Tuzla, 1938. i Glad i tamnica, Novi Sad, 1940). I oni su bili stradalnici u austrougarskim zatvorima, pa su takođe zabilježili autentične događaje i saopštili svoja viđenja i svjedočenja. Ipak, Crna knjiga Vladimira Ćorovića je bez premca, ne samo po prvenstvu u nastojanju i objavljivanju, Beh i po obilju podataka, kazanih smireno i sa ubjeđenjem istoričara koji je provjerio ili doživio sve to o čemu piše. Može se s punim pravom reći da je ova Crna knjiga ne samo vrijedan dokumentarni spis, već i danas vrlo aktuelno i poučno štivo. Ona je najprije potvrda da srpska nesreća iz prvog svjetskog rata nije bila posljednja, već se u još stravičnijem obliku ponovila 1941. godine. A vrlo srodna su i tragična zbivanja u ratu čiji smo bili i svjedoci i učesnici i čiji eho još nije prestao. Crna knjiga je zato trajna pouka i opomena našem narodu, ali i indirektni poziv na oprez i budnost, na nacionalnu slogu i solidarnost pred uvijek mogućim tragedijama, kojih naš narod nije u prošlosti mogao biti pošteđen. Sa iskustvom naučnika koji veoma dobro zna našu prošlost i sa trajnim istorijskim pamćenjem polihistora, kakav je zaista bio, Ćorović je izrekao umne riječi koje naše pokoljenje treba da shvati i kao amanet: `Krst je za nas bio ne samo simbol historijske borbe prema polumesecu, nego i pravo obeležje Golgote, na kome se nekoliko stoleća raspinjala vera i svet jednog naroda. Ovog zadnjeg puta, izgleda, silnije i svirepije nego ikad pre`. Ćorovićeva Crna knjiga ne može da zamijeni još uvijek nenapisanu pravu istoriju srpskog stradanja u prvom svjetskom ratu. To nije ni bila namera njenog autora Ona je knjiga za naše razumno čitanje, kako bismo znali šta se desilo našim precima i kako, u ime naših života i budućeg življenja naših potomaka, ne bismo zaboravili ono što ne smijemo, što bi značilo gubitak kolektivne svijesti i pamćenja. A tada ne samo što ne bi bilo našeg usmenog sjećanja i pisane istorije, nego ne bi bilo ni naše srpske naći je. Dr Vladimir Ćorović (Mostar, 27. oktobar 1885 – Elasona, 12. april 1941) bio je srpski istoričar i redovni član Srpske kraljevske akademije. Vladimir Ćorović je rođen 27. oktobra (15. oktobra po starom kalendaru) 1885. godine u Mostaru, u poznatoj srpskoj trgovačkoj porodici, njegov brat je Svetozar Ćorović, jedan od poznatijih srpskih pripovjedača iz hercegovačkog kraja. U rodnom gradu završio je osnovnu školu i gimnaziju. Bila je to sredina sa veoma jakom i razbuđenom srpskom nacionalnom svešću, kojoj je ton davala grupa istaknutih književnika, među kojima je bio i njegov brat Svetozar. Godine 1904. Vladimir Ćorović se upisao na Bečki univerzitet, gde je studirao slovensku filologiju, arheologiju i istoriju. Profesori su mu bili čuveni slavisti Vatroslav Jagić, Konstantin Jiriček i Milan Rešetar. Ćorović je bio vrlo aktivan u Srpskom akademskom društvu „Zora“, o kome je 1905. godine objavio knjižicu. Tezom o Lukijanu Mušickom, doktorirao je u Beču 1908. godine. Specijalističke studije nastavio je u Minhenu (1908–1909) kod poznatog nemačkog vizantologa Karla Krumbahera. Neko vreme je boravio u Parizu i Bolonji, gde je istraživao stare slovenske rukopise. Od septembra 1909. godine Ćorović je živeo u Sarajevu, radeći najpre kao kustos, a zatim kao upravnik biblioteke u Zemaljskom muzeju. Tada je počeo period njegovog vrlo snažnog, intenzivnog i raznovrsnog naučnog i književnog rada. Bio je saradnik vrlo značajnih srpskih časopisa, a posebno „Bosanske vile“, „Srpskog književnog glasnika“ i „Letopisa Matice srpske“ (u kome je objavio i svoju disertaciju o Lukijanu Mušickom). Pored ostalog, u Sarajevu je bio sekretar Srpskog prosvjetnog i kulturnog društva „Prosvjeta“ i priređivač njenog kalendara za 1911. godinu. Nakon atentata Gavrila Principa, 28. juna 1914. u Sarajevu, Ćorovića su uhapsile austrougarske okupacione vlasti. Na poznatom banjalučkom „veleizdajničkom“ procesu, čiji je prvooptuženi bio Vasilj Grđić, Ćorović je najpre osuđen na pet, ali mu je Vrhovni sud povisio kaznu na osam godina robije zbog intenzivnog rada u „Prosvjeti“. Novi austrougarski car i kralj Karlo IV, pod snažnim pritiskom svetske javnosti, izvršio je 1917. godine zamašnu amnestiju političkih zatvorenika, pa je Ćorović pušten iz zatvora u Zenici, gde je uglavnom izdržavao kaznu. Tada se nastanio u Zagrebu, pa je sa grupom jugoslovenski usmerenih pisaca (Niko Bartulović, Ivo Andrić i Branko Mašić) uređivao časopis „Književni Jug“. U to vreme je počela njegova zapažena saradnja sa jugoslovenskim političarima u raznim zemljama, a naročito u Austrougarskoj, kao i pripremanje dokumentarne Crne knjige (Beograd-Sarajevo, 1920) o stradanju i patnjama srpskog naroda u Bosni i Hercegovini. U ulozi delegata u privremenom narodnom predstavništvu, Ćorović je bio prisutan 1. decembra 1918. godine u Beogradu na svečanom proglašenju ujedinjenja Srba, Hrvata i Slovenaca u zajedničku državu. Od 1919. godine, kada je izabran za vanrednog profesora na Filozofskom fakultetu, Ćorović je neprestano živeo u Beogradu. Velikim ličnim radom, izvanrednim naučnim rezultatima, stvorio je redak ugled i uticaj i izuzetnu karijeru: 1921. postao je redovni profesor na Filozofskom fakultetu, za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije izabran je 1922, a za redovnog 1934. godine – proglašen je 16. maja 1935. Dve godine bio je i rektor Beogradskog univerziteta, tokom školske 1934/35 i 1935/36 godine. Smenjen je posle studentskog štrajka u aprilu 1936, poznatog po pogibiji Žarka Marinovića (odn. podnosio je ostavku koju Plenum univerziteta u početku nije želeo primiti). Posle napada Nemaca na Jugoslaviju, napustio je Beograd i krenuo u emigraciju zajedno sa više tadašnjih istaknutih jugoslovenskih političara, ali je avion kojim je upravljao Siniša Sinobad i kojim su putovali oboren 12. aprila 1941. godine iznad Olimpa u Grčkoj. Avion je pao u blizini grada Elasone i u toj nesreći poginuo je i Vladimir Ćorović. Početkom 1910. oženio se Jelenom Skerlić (1887–1960), sestrom Jovana Skerlića. Imali su dve ćerke. Portret Ćorovića, rad Koste Hakmana Na osnovu teksta koji je napisao akademik Radovan Samardžić, Vladimir Ćorović je zastupljen u knjizi Sto najznamenitijih Srba (Beograd – Novi Sad, 1993, str. 529–534). Kada je 1941. nesrećno poginuo, još uvek se nalazio u punoj snazi, bliže sredini nego kraju svoga stvaralačkog puta. Uza sve to, on je ostavio u rukopisu toliko spisa, dobrim delom već pripremljenih za štampu, da bi samo to za nekog drugog naučnika značilo dobar životni bilans, napisao je Samardžić. Bibliografija Veoma je velik Ćorovićev stvaralački opus, koji čine brojne knjige i pojedinačni tekstovi rastureni po raznim časopisima i listovima. Iako su činjeni i značajni pokušaji, još nije sastavljena i kompletna bibliografija njegovih radova i priloga o njemu. Ovo su samo neke njegove knjige: Vojislav Ilić (Mostar, 1906) Srpske narodne pripovijetke (Matica srpska: Novi Sad, 1909) Pokreti i dela (Geca Kon: Beograd, 1920) Ćorović, Vladimir (1920). Crna knjiga: Patnje Srba Bosne i Hercegovine za vreme Svetskog Rata 1914– 1918 (1. izd.). Beograd–Sarajevo. Ćorović, Vladimir (1923). Luka Vukalović i hercegovački ustanci od 1852-1862. godine. Beograd: Srpska kraljevska akademija. Ćorović, Vladimir (1924). Velika Srbija. Beograd: Narodno delo. Ćorović, Vladimir (1925). Bosna i Hercegovina. Beograd: Srpska književna zadruga. Ćorović, Vladimir (1928). Ujedinjenje. Beograd: Narodno delo. Ćorović, Vladimir (1929). Naše pobede. Beograd: Narodno delo. Ćorović, Vladimir (1933). Istorija Jugoslavije. Beograd: Narodno delo. Ćorović, Vladimir (1933). Mostar i njegova Srpska pravoslavna opština. Beograd: Planeta. Ćorović, Vladimir (1936). Odnosi između Srbije i Austro-Ugarske u XX veku. Beograd: Državna štamparija Kraljevine Jugoslavije.(Zabranjeno izdanje-tiraž uništen) Ćorović, Vladimir (1939). Političke prilike u Bosni i Hercegovini. Beograd: Politika. Ćorović, Vladimir (1940). Historija Bosne. Beograd: Srpska kraljevska akademija. Posthumno: Istorija Srba (BIGZ: Beograd, 1989), koristeći originalni rukopis Vladimira Ćorovića, priredili istoričari Rade Mihaljčić i Radoš Ljušić. Ćorović, Vladimir (1989). Istorija Srba. knj. 1. Beograd: BIGZ. Ćorović, Vladimir (1989). Istorija Srba. knj. 2. Beograd: BIGZ. Ćorović, Vladimir (1989). Istorija Srba. knj. 3. Beograd: BIGZ. Ćorović, Vladimir (1992). Odnosi između Srbije i Austro-Ugarske u XX veku. Beograd: Biblioteka grada Beograda. KC

Izuzetno retko u ponudi Prvo izdanje na latinici 1868 Zadar

Kao na slikama Extra retko u ponudi Knjiga ``Dečanski prvenac``, jeromonaha Gedeona Jurišića iz 1852. godine, daje detaljan opis arhitekture dečanske crkve i manastirskog kompleksa. Takođe, kljiga je dragocen izvor za saznavanje istorijskih uslova u kojima su živeli i manastir i monasi, kao i vernici. Prvi deo knjige posvećen je opisu Dečana, a drugi opisu Pećke Patrijaršije. Posebnu vrednost i lepotu knjizi daje jezik koji danas zvuči arhaično i na momente simpatično, čak i kad se u knjizi opisuju nemili događaji. Gedeon Jurišić (1809 – 1972) bio je iguman manastira Savinac. Biografija Uredi Rođen je u Irigu u Sremu. Bio je izbeglica iz Austrougarske.[1] U Kragujevac je prešao 1829. i postao dvorski đakon, dok je 1844. godine otišao u Dečane. Od 1857. bio je iguman u manastirima Bešenovo, u Dalmaciji i Boki Kotorskoj. Kasnije, od 1870. bio je iguman u manastiru Rakovica.[2] Sa svega 21 godinom postavljen je za igumana manastira Savinac. Gedeon Jurišić prvi je uveo manastirske knjige rođenih, krštenih i venčanih (u periodu od 1830. do 1839) i vodio je letopis manastira Savinac. Zna se da je on u tom kraju opismenio veći broj ljudi. Na primer, kod njega je učio budući sveštenik i paroh pranjanski – Ignjat Damjanović iz Teočina. Objavio je knjigu „Dečanski prvenac” 1852. godine u Novom Sadu.[3] Sahranjen je u manastiru Rakovica.[2] Istorija srpskog naroda stara srpska arhitektuta graditeljstvo deroko manastiri manastir dečani ..

ZADNJI TRAP TORZIJA U IZVAREDNOM STANJU SKINUTA SA MODELA KOJI JE SAMO JEDNA SERIJA IZASLA 79 GODINE GUSANI TRAP NIKAD NE MOZE DA SKAPE KAO I STO JE OJACAN BALAN STANGLOM STO DAJE JACINU SAMOM TRAPU I STABILNOST AUTU ZATIM IMA GUMENE GRANICNIKE KAD SE AUTO PRETOVARI DA NE LENE DO ZEMLJE I ISKIDA SELEN BLOKOVE.JEDNOM RECJU ZAJEBALI SE STO SU NAPRAVILI OVAJ TRAP NA TU SERIJU JEL JE DUGOVECAN I ODGOVARA ZA SVE MODELE RENOA 4...

ODLICAN MOTOR LEPO RADIO NIJE TROSIO ULJE SKINUT SA PEZO 306 98 GODISTE 1400 KUBIKA BENZINCA,ZA MOTOR NEMAM SAOBRACAJNU UZO JE VLASNIK VOZILA.NAPOMENA NAJBOLJE JE LICNO PREUZIMANJE NE ODGOVARAM AKO KURIRSKE SLUZBE NECE DA GA PREUZMU MOTOR...

Др. МОМЧИЛО НИНЧИЋ СПОЉНА ПОЛИТИКА КРАЉЕВИНЕ СРБА, ХРВАТА И СЛОВЕНАЦА 1922-1924 ГЕЦА КОН БЕОГРАД 1924 ГОВОРИ И ЕКСПОЗЕ У НАРОДНОЈ СКУПШТИНИ ....................................................... ТВРДЕ КОРИЦЕ ЋИРИЛИЦА 146 СТРАНА На другом предлисту у врху потпис !!!!! Рекло би се НЕКОРИШЋЕНО!!!!!!!!!! КОЛЕКЦИОНАРСКИ ПРИМЕРАК из 1924. !!!!!!!! Р Е Т К О !!!!!!!!!!! db21

Lepo očuvano kao na slikama Prelepe ilustracije Obavezni udžbenik za ugostitelje; od vlasnika ugostiteljskog objekta do konobara, a i gosta. Primjeri dobre prakse kako se poslužuje jelo, kako se konobari moraju odijevati, ponašati. Primjer o napojnici na strani 21: `Ako gost dade konobaru napojnicu, tada se ovaj mora na pristojni način zahvaliti. Ako ne dobije napojnice, to je skrajna neumjesnost obilaziti oko stola, i svakojakim gestama i licem nastojati svratiti pozornost gosta na sebe. Konobar može stajati - kad je gost platio svoj račun - u blizini njegovoj, ali to ne smije biti na nasilni i napadni način. - Napojnica je slobodan dar, na kojega nije nitko prisiljen.` Topics 1913, ugostiteljstvo, uslužna djelatnost, posluživanje, serviranje hrane, konobari, bonton, ponašanje, menu, hrana, jelovnik, tanjuri, knjiga, uploader milan kusnjacic, milan kušnjačić

Lepo očuvano Kao na slikama Izdavačka knjižarnica Gece Kona, 1930 Hipnos casopis zenit avangarda nadrealizam marko ristic ljubomir micic prva izdanja1. Izdanje prvo srpska medjuratna knjizevnost gojko tesic

- Maksimalna sila dejstva: 10 metričkih tona - Težina alata u koferu: 28kg - Opseg izvlačenja cilindra: 322-452mm POGLEDAJTE I MOJE DRUGE PREDMETE NA LIMUNDU I KUPINDU SIFRA: xBTC9

Knjiga priča Hermana Hesea iz 1907 (rodjen 1887), dobitnika Nobelove nagrade za književnost 1946, izdata od stane izdavačke kuće S.Ficher Verlag iz Berlina. Osnivač je bio Nemački Jevrejin Samuel Fischer, sedište joj je, do 1942, bilo u Berlinu, a od 1948 se seli u Frankfurt. Posluje i danas. Ono što ovaj primerak knjige izdvaja od drugih, je pečat na samom početku knjige: 1. Flak Division Berlin što sugeriše da je knjiga bila deo biblioteke, ili je na drugi način povezana sa Prvim divizionom PVO Nacističke Nemačke, koji je osnovan 1940/1941 sa namerom da bude glavna odbrana Berlina u toku Drugog svetskog rata. 1. Flak Division je bio deo Nemačkog Luftaffe-a do 1945. Diesseits, Erzählungen Hermann Hesse S.Fischer Verlag Berlin 1907 Fünfte Ausgabe 308 strana Tvde korice

Prodajem ceo set - zamajac, korpa, lamela,druk lager, šrafovi. Proizvedeno u Engleskoj. Zamajac je FIKSNI i kod vozila koja su navedena u spisku ispod može da zameni plivajući zamajac! Broj dela: 415044510, LUK 415044510, OPEL 55568172, 616209, 93196710, SACHS 2294000996 OPEL ASTRA H 1.9 CDTI [ from 2004, [Z 19 DTH], DOHC, 16v, 150BHP ] from Engine Number: 17361104 from Engine Number: 4609284 1.9 CDTI [ from 2004, [Z 19 DT], SOHC, 8v, 120BHP ] from Chassis No.: 92000001 from Chassis No.: 95000001 from Chassis No.: 98000001 from Chassis No.: 9G000001 from year: 2009 1.9 CDTI [ from 2005, [Z 19 DTL], DOHC, 8v, 100BHP ] from Chassis No.: 92000001 from Chassis No.: 95000001 from Chassis No.: 98000001 from Chassis No.: 9G000001 from year: 2009 OPEL ASTRA H ESTATE 1.9 CDTI [ from 2004, [Z 19 DTH], DOHC, 16v, 150BHP ] from Engine Number: 17361104 from Engine Number: 4609284 1.9 CDTI [ from 2005, [Z 19 DT], SOHC, 8v, 120BHP ] from Chassis No.: 92000001 from Chassis No.: 95000001 from Chassis No.: 98000001 from Chassis No.: 9G000001 from year: 2009 1.9 CDTI [ from 2005, [Z 19 DTL], DOHC, 8v, 100BHP ] from Chassis No.: 92000001 from Chassis No.: 95000001 from Chassis No.: 98000001 from Chassis No.: 9G000001 from year: 2009 OPEL ASTRA H SPORT HATCH 1.9 CDTi [ from 2005, [Z 19 DTH], DOHC, 16v, 150BHP ] from Engine Number: 17361104 from Engine Number: 4609284 1.9 CDTI [ from 2006, [Z 19 DTL], DOHC, 8v, 101BHP ] from Chassis No.: 92000001 from Chassis No.: 95000001 from Chassis No.: 98000001 from Chassis No.: 9G000001 from year: 2009 1.9 CDTI [ from 2005, [Z 19 DT], SOHC, 8v, 120BHP ] from Chassis No.: 92000001 from Chassis No.: 95000001 from Chassis No.: 98000001 from Chassis No.: 9G000001 from year: 2009 OPEL ASTRA H TWINTOP 1.9 CDTi [ from 2005, [Z 19 DTH], 1910cc, 150BHP ] from Engine Number: 17361104 from Engine Number: 4609284 OPEL ASTRA H VAN 1.9 CDTI [ from 2004, [Z 19 DTH], DOHC, 16v, 150BHP ] from Engine Number: 17361104 from Engine Number: 4609284 1.9 CDTI [ from 2005, [Z 19 DT], SOHC, 8v, 120BHP ] from Chassis No.: 92000001 from Chassis No.: 95000001 from Chassis No.: 98000001 from Chassis No.: 9G000001 from year: 2009 OPEL SIGNUM 1.9 CDTI [ from 2004, [Z 19 DT], SOHC, 8v, 120BHP ] from Engine Number: 6011896 Transmission Type: F40 Transmission Type: M32 1.9 CDTI [ from 2004, [Z 19 DTH], DOHC, 16v, 150BHP ] from Engine Number: 04511801 from Engine Number: 17361104 1.9 CDTI [ from 2005, [Z 19 DT], SOHC, 8v, 100BHP ] from Engine Number: 6011896 Transmission Type: F40 Transmission Type: M32 OPEL VECTRA C 1.9 CDTI [ from 2004, [Z 19 DT], SOHC, 8v, 120BHP ] from Chassis No.: 91000001 from year: 2009 1.9 CDTI [ from 2004, [Z 19 DTH], DOHC, 16v, 150BHP ] from Engine Number: 04511801 from Engine Number: 17361104 1.9 CDTI [ from 2005, [Z 19 DT], SOHC, 8v, 100BHP ] from Chassis No.: 91000001 from year: 2009 OPEL VECTRA C ESTATE 1.9 CDTI [ from 2004, [Z 19 DT], SOHC, 8v, 120BHP ] from Chassis No.: 91000001 from year: 2009 1.9 CDTI [ from 2004, [Z 19 DTH], DOHC, 16v, 150BHP ] from Engine Number: 04511801 from Engine Number: 17361104 1.9 CDTI [ from 2005, [Z 19 DTL], DOHC, 8v, 100BHP ] from Chassis No.: 91000001 from year: 2009 OPEL VECTRA C GTS 1.9 CDTI [ from 2004, [Z 19 DT], SOHC, 8v, 120BHP ] from Chassis No.: 91000001 from year: 2009 1.9 CDTI [ from 2004, [Z 19 DTH], DOHC, 16v, 150BHP ] from Engine Number: 04511801 from Engine Number: 17361104 1.9 CDTI [ from 2005, [Z 19 DTL], DOHC, 8v, 100BHP ] from Chassis No.: 91000001 from year: 2009 OPEL ZAFIRA B 1.9 CDTI [ from 2005, [Z 19 DTH], DOHC, 16v, 150BHP ] from Engine Number: 04511801 from Engine Number: 17361104 1.9 CDTI [ from 2005, [Z 19 DTL], DOHC, 8v, 100BHP ] from Chassis No.: 92000001 from Chassis No.: 9G000001 from year: 2009 1.9 CDTI [ from 2005, [Z 19 DT], SOHC, 8v, 120BHP ] from Chassis No.: 92000001 from Chassis No.: 9G000001 from year: 2009

Novčići starih rimskih porodica 2 knjige iz 1703. godine Nummi antiqui familiarum romanarum, perpetuis interpretationibus illustrati, Autor : per J. Vaillant Foy-Vaillant, Jean 1632-1706 Volumen primum + secundum Mesto izdavanja Amstelaedami ( Amsterdam ) , Štamparija : Apud G. Gallet , Praefectum Typographiae Amstelaedamensis Huguetanorum, Godina : MDCCIII ( 1703) , Jezik : Latinski format 31 x 21 cm, tvrd originalni povez iz epohe , drugom tomu nedostaje prednja korica, leđna korica blago rasklimana , knjige kompletne i očuvane , unutrašnjost : predlist gravura , naslovna strana štampana u crnoj i crvenoj boji sa gravurom vinjetom , na strani predgovora gravirana zastavica u zaglavlju , + 152 stranice sa gravurama , crtežima rimskih novičića klasifikovanih po rimskim porodicama koje su ih izdavale . Sv egravure novčića su štampane na recto stranici ( desna ili prednja stranica lista ) . Na poslednjoj čistoj stranici prvog toma je zapis na latinskom jeziku iz 1704 godine u vezi novčića. broj strana 24 ( predgovor ) + 536 ; 576 + 48 ( index) strana + 152 stranice sa gravurama Kompletne knjige sa svim stranicama i gravurama .

56716) Svete relikvije fragmenti autora izgubljenih u drugom ili trećem veku Martinus Josephus Routh , Oksford 1814 godina , Zbornik tekstova ranohrišćansih crkvenih otaca čiji su se fragmenti sačuvali u delima drugih. Autori su polemisali sa raznim stujama unutar hrišćanstva, Origenom, Pavlom Samosatskim i nastala su pre Nikejskog sabora 325 godine. Reliquiae sacrae , Vol II Naslov : Reliquiae sacrae, sive, Auctorum fere jam perditorum secundi tertiique saeculi fragmenta, quae supersunt.: Accedunt epistolae synodicae et canonicae Nicaeno Concilio antiquiores Autor : Martinus Josephus Routh (18 Septembris 1755 - 22 Decembris 1854) Mesto izdavanja : OXONII, - Oksford Godina 1814 Štamparija : Typis academis , impensis J. Mawman , apud quem Londini prostant in vico ludgate hill dicto , item Oxonii apud J. Cooke Spisak autora objavljenih u ovom, drugom tomu INDEX AUCTORUM qui in hoc tomo secundo collocati sunt Caius Presbyter - Kaj prezviter ( Rima ) Alexander Hierosol Apollonius - Apolonije Auctor Adversus Cataphrygas Julius Africanus, Chronologus ( Sekst Julije Afrikanac ) Ambrosius – Ambrozije ( Aleksandrijski ) Concilium contra Noetum. S. Dionysii Alexandrini epistola canonica - Dionisije Aleksandrijski kanonska poslanica S. Gregorii Neocaesariensis epistola canonica. – Sveti Grigorije Čudotvorac episkop neokesarisjki Concilium Antiochenum contra Paulum Samosatenum – Antiohijski sabor protiv Pavla Samosatskog svetotoački tekstovi na starogrčkom i latinskom jeziku , originalni kartonski povez, format 14,5 x 23 cm , 525 strana , knjižni blok kompaktan i očuvan ,

ZAKON O UGOVORU O TRGOVINI I PLOVIDBI IZMEĐU SRBIJE I RUMUNIJE Izdavač: CARINSKA UPRAVA MINISTARSTVA FINANSIJA Beograd Godina izdanja: 1907. Povez: broš Broj strana: 11 Pismo: ćirilica Stanje: dobro

UGOVORI I KONVENCIJE OBNARODOVANI U 1937. GODINI Izdavač: MINISTARSTVO INOSTRANIH POSLOVA KRALJEVINE JUGOSLAVIJE Godina izdanja: 1937. Povez: tvrd Broj strana: 666 Pismo: ćirilica Stanje: vrlo dobro

Retko!!! Pogledajte slike za više informacija Knjiga je kompletna samo ima klasične tragove starosti Pravo blago i sjajan ukras za sve etno kuhinje Srbije Srbski kuvar Jerotija Draganovića 1855 Prvi srbski kuvar ikad napisan Stanje : kao na slikama Broj stranica : 116 Godina izdanja : 1855 Na kraju knjige su napisani dodatni recepti. Knjiga je raritet i poznata su samo dva primerka, jedan u Matici Srpskoj i drugi kod kolekcionara Puntijara, koji ima najveću privatnu kolekciju starih kuvara u Evropi Prvi pravi kuvar koji je bio zbirka recepata za jela i zvao se “Srpski kuvar” napisao je je jeromonah Jerotej Draganović . Ovaji kuvar je štampan i objavljen u manastiru Krušedol na Petrovdan 1855. godine. Jermonah Jerotej je bio kuvar patrijarha Josifa Rajačića a njegov kuvar je, iako se zvao “Srpski kuvar”, sastavljen od nemačkih recepata koje je on samo preveo. Prvi kuvari sa pravim srpskim jelima u kojima je opisan i način pripreme srpskih jela kao što su posni i mrsni pasulj, posna i mrsna sarma od kiselog kupusa, punjene paprike, pihtije, kačamak, gruvanica, popara, gibanica… pojavljuju se tek krajem 19. i početkom 20.veka. Kuvari stare antikvarne knjige ishrana i jela Srba u devetnaestom veku privatna istorija Srbije u 19. veku xix veka srbi ... tradicionalni recepti vojvodine vojvođanski serbski nemački austrougarski serbian meals cook book old books Alte Kochbücher

VIKTOR NOVAK MAGNUM CRIMEN ZAGREB Godina izdanja: MCMXLXVIII (1948) POLA VIJEKA KLERIKALIZMA U HRVATSKOJ !!! Pažnja ? PRVO IZDANJE !!! KORIČENO u KOŽI !!! ODLIČNO !!! Latinica Koričeno u koži Obeleživač stranica 1119 strana NEKORIŠĆENO !!! NESTVARNO !!! IZ PRIVATNE BIBLIOTEKE KORIČENO U KOŽI KOD ČUVENOG KNJIGOVESCA `PAŠTRMAC` Za BIBLIOFILE ********* Za KOLEKCIONARE ********** EKSTRA ******* DB33

Novo iz originala.