nova vulkan im2

JEDAN OD KABINSKIH PREKIDACA SKINUT SA FIAT MAREA 2001 GODISTE...

Kapa razvodna , made in Italy ( ITAB ) Primena : DUCELLIER Kataloški brojevi : 2537065 FIAT 9941721 VALEO CB 651 - 25370770 Odgovara za sledeća vozila : FIAT Panda 750, 1000 od 1988... Tipo 1100 od 1989... Uno 45, S, SL, Fire od 1988... Uno 1000, 1100 od 1989... AUTOBIANCHI Y 10 1.1 i.e., Antipollution od 1989 ...

Neki ljudi jednostavno nose legendu. I premda svi znamo što bi se pod tim pojmom trebalo podrazumijevati, ipak svaki put na drugačiji način ostajemo zbunjeni neuhvatljivošću biti, jer nam u pomnoj raščlambi iscuri poput zagrabljena pijeska kroz prste, a od preostalih nekoliko sitnih zrnaca ne možemo složiti smislenu cjelinu. Naime, ljudi s legendom jesu ta legenda i u tome je njihova privlačnost Izdanje Jesenski Turk, str 350 Tako nam izmiče i rusko-hrvatska književnica Irina Aleksander. Dokumenti govore da je rođena 15. lipnja 1900. godine u Peterburgu kao Iraida Kunina. U rodnome je gradu završila gimnaziju i 1919. počela studirati na Filozofskom fakultetu, a godinu poslije na Pravnom fakultetu. U vrijeme građanskog rata zajedno s malenim sinom i mužem, pukovnikom carske vojske, emigrira iz Rusije. Obitelj je, navodno preko Poljske, stigla u Hrvatsku i nastanila se u Zagrebu. Međutim, brak s pukovnikom ubrzo se raspao, a sin Aleksandar umro je od tajanstvene bolesti. Irina je, kako navode neki izvori, upisala Pravni fakultet 1923. Potom je, pod posve nejasnim okolnostima, otišla natrag roditeljima u Lenjingrad, gdje je osim studija, bila angažirana i na raznim kulturnim projektima, od toga da je npr. pisala osvrte na filmove za lenjingradsku “Pravdu”, do toga da je glumila u filmovima. Zagrepčanina Božidara Aleksandera, kako navodi u svojim memoarima, upoznala je 1921. godine. Vjenčali su se 1926. u Beču. Od tada Irina počinje postajati pravom kulturnom institucijom, kako kaže povjesničar Ivan Mirnik. U kući u Đorđićevoj 7 drži salon u kojem se okuplja onodobna kulturna elita lijevoga svjetonazora. U salon su zalazili npr. slavni slikar Antun Motika te još slavniji književnik Miroslav Krleža. Bogat i velikodušan, Božidar je pomagao umjetnicima. Osim toga, Irina je i sama pisala beletrističke i literarno-kritičke tekstove. Surađivala je, između ostaloga, i u časopisu “Književnik”. Objavila je autobiografski roman Samo činjenice, Sir! i zbirku priča Crveni fes. Prevodila je s ruskog, ponajviše dječju književnost. Na Krležinu preporuku 1937. izvedena je njezina drama o Puškinu, i to uz suradnju najuglednijih ljudi: s ruskoga je dramu preveo Branko Gavella, inscenirao je Ljubo Babić, režirao Tito Strozzi, naslovnu ulogu igrao Vjekoslav Afrić No usprkos tome, drama je doživjela fijasko. Godine 1941. Irina i Božidar bježe iz Zagreba i do 1955. žive u New Yorku. Potom u Parizu, a od 1960. u Genevi. Sve do 13. prosinca 2002, kada je umrla u snu, Irina je živjela u stanu u središtu Geneve te, usprkos poodmakloj dobi, kako je sama tvrdila, sređivala svoje memoare o prijateljstvu s mnogim slavnim osobama 20. stoljeća i tako zapravo ispisivala kroniku jednoga neobičnoga vremena. Ulomci iz njezina “rukopisa života”, kao što je poznato, već su bili objavljivani u domaćoj periodici, osobito dijelovi koji se odnose na Hrvatsku i kulturni život između dva svjetska rata

JEDAN OD PREKIDACA PODIZACA STAKLA SKINUT SA FORDA MONDEA 98 GODISTE...

KABINSKI SUNCOBRANI U OK STANJU SKINUTI SA FORDA MONDEA 98 GODISTE...

MANJA KABINSKA SVETLA NA PLAFONU STO IDU POZADI SA STRANE U ISPRAVNOM STANJU SKINUTA SA FIAT MAREA 2001 GODISTE KARAVANA...

Veoma jak i sposoban držač telefona za automobil, lično ga koristim skoro godinu dana i prezadovoljan sam njime. Jednostavno vakum zalepite za staklo ili deo table, savitljivo crevo okrećete i savijate kako vam odgovara, a na štipaljku koja se može rotirati za 360° stavite telefon i to je to. Brza, laka i jednostavna montaža. Štipaljka se baš dosta otvara, negde oko 9cm i više, mogu da stanu u nju čak i manji tableti (npr. Samsung S9 komotno stane u držač). Na samoj štipaljci imaju i zaštitini sunđerčići, kako vam ne bi oštetili telefon. Da vam ne bih previše objašnjavao, slike govore više od 1.000 reči. Izgled, dizajn i boja kao na slikama, u naslovu i opisu, može se desiti da budu mala ili neznatna odstupanja. Jačinu vakuma možete videti na nekim primerima na slikama - nemate brige da li će držati ili ne. Ako imate dodatnih pitanja, slobodno pošaljite poruku, stalno sam na Kupindu, rado ću Vam odgovoriti. Predlog najpovoljnije poštarine: - preporučeno pismo - 120 din. (uz uplatu unapred) - pouzećem - 395 dinara + držač Srećna kupovina! POGLEDAJTE I OSTALE MOJE PREDMETE NA KP, MOŽDA PRONAĐETE JOŠ NEŠTO ZANIMLJIVO, PA DA ŠALJEMO O ISTOM TROŠKU U JEDNOM PAKETU.

Kutija za rezervne sijalice za starija Zastava vozila. Kutija je veća u dobrom stanju i ima noviji znak Zastave na prednjoj strani.

Kutija za rezervne sijalice za starija Zastava vozila. Kutija je veća u dobrom stanju i ima noviji znak Zastave na prednjoj strani.

NEKI OD RELEJA U ISPRAVNOM STANJU SKINUTA SA FIAT MAREA 2001 GODISTE...

PREKIDAC ZA OBARANJE STELOVANJE FAROVA U ISPRAVNOM STANJU SKINUT SA CITROENA SAKSO 98 GODISTE...

Izvanredne čizme, urađene u kombinaciji prevrnutne i brušene, prirodne kože, braon boje. Unutra je braon plišana postava. Na šniranje su, a zakopčavaju se na cipzar. Na njima piše br.39 međutim po dužini gazišta od 25,5 odgovaraju br. 39,5 Visina potpetice je 1,5cm. Visina čizme 34cm bez pete. Širina sare u gornjem delu 40cm.kad su stisnuti šnirevi. U gornjem delu sare je široka traka na lepljenje, na njoj je cipzar i duboki džep celom dubinom trake. Jedino sto je na desnoj privezak odpao,mali kengur. Inače taj zaštitni znak je na peti sa obe strane,sa spoljašnje strane stopala i odole na potpetici.

PLASTIKE OKO VOLANA I BRAVE SKINUTE SA FORD MONDEO 98 GODISTE...

Preveo Zelimir Brala Izdavac - GZH, Zagreb Godina - 1983. Ediciju priredio Borhes Iz edicije Babilonska biblioteka knjiga 10. Pedro Alarkon Knjiga u dobrom stanju,bez podvlacenja ili ostecenja,bez ispisane posvete,mek povez,format 21 cm,136 str. (99)

Solidno ocuvano.Videti slike. Rad 1967. Tvrd povez.

Jani Rico - Grcka Tanesi, 2009. 133 strane. Najlepše, najgušće, najzavršenije pesme Ricove iz njegovog prebogatog pesničkog dnevnika, izražavajući njegovo akumulirano životno iskustvo, i nadu i gorčinu, bez patetike saopštavaju upravo tu njegovu osnovnu veru u čoveka. I, naravno, njegov redak pesnički dar i neverovatnu odanost poeziji. Živo tkivo ove poezije ostaje kao duhovna svojina grčkog naroda i svih ljubitelja poezije i prijatelja Grčke u svetu, one njene najbolje strane odvajkada do danas, i svih poklonika i boraca za slobodu, ne slobodu neku zamišljenu, buduču, apstraktnu, pristrasnu, već svakodnevnu, običnu, za svakog čoveka, u svakom pogledu. A to podrazumeva mir i socijalnu pravdu, da niko ne živi od tuđeg rada i nesreće, i da bez rata i bez čovek svaki, uživa u večitom povratku sunca i u svojoj radosti što ga gleda. Odlično ocuvana knjiga. Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Ovo je najjeftiniji primerak na sajtu na dan postavljanja! POGLEDAJTE I OSTALE predmete KOJE PRODAJEM POPUST NA VIŠE KUPLJENIH PREDMETA, PITAJTE! KLIKNITE NA LINK http://www.kupindo.com/Clan/zambezi/SpisakPredmeta ------------------------------ 19082021

Jednom u gradu ko zna kom-Veroslav Rancic.Izdavac Laguna,2021 godine.Mek povez,271 str.Odlicno ocuvana.

Dodatak - priljučak - adapter za auto antenu Ugrađuje se između radija i kabla antene 1 komad sa slike Ispravno stanje, dobro očuvano mx/su

Prodajem ženske čizme(poluduboke) crne boje-br.41-duž.gazišta 27cm-marke;Boradina- vidi slike

Kao novo Izbor najvažnijih Manojlovićevih dela Todor `Todoš` Manojlović (Veliki Bečkerek, 17. februar 1883 — Zrenjanin, 27. maj 1968)[1] bio je srpski književnik, književni i likovni kritičar i teoretičar i dramski pisac koji je svojom prvom dramom „Centrifugalni igrač“ (1930. godine) postavio temelje moderne srpske drame. Jedan je od najvećih evropejaca srpske moderne kulture.[2] Todor Manojlović Datum rođenja 17. februar 1883. Mesto rođenja Veliki Bečkerek, Austrougarska Datum smrti 27. mart 1968. (85 god.) Mesto smrti Zrenjanin, SFR Jugoslavija Porodica Uredi Todor Manojlović kao dete Todor Potiče iz ugledne i bogate srpske bečkerečke porodice Manojlović, koja je stanovala u Pupinovoj ulici. Todorovi roditelji bili su: otac Nikola Niko Manojlović advokat i Sofija Manojlović rođ. Petrović. Smrt ih je uzela u isti mah, umrli su dan za danom, `od teške bolesti`, nakon 19 godina srećnog braka. Niko je umro 6. decembra, a Soka sutradan 7. decembra 1899. godine. Ostali su iznenada bez roditelja njihovi sinovi Todor i Ivan. Brigu o njima preuzeli su Sofijine sestre Linka Krsmanović i Olga Putić, te brat Joca Petrović. Školovanje Uredi Školovao se Toša kao stipendista `Avramovićeve zaklade`, jedne od 50 bogoslovskih stipendija pri srpskoj patrijaršiji u Sremskim Karlovcima. Počev od 1894. godine, kada je već bio gimnazist u Velikom Bečkereku. Stipendija je iznosila 300 f. godišnje, a on je bio čak šta više rođak zaveštačev.[3] Učio je najpre prava u varoši Nađvaradu, gde se družio sa nekoliko godina starijim mađarskim pesnikom Adi Endreom. Zajedno osnivaju grupu pisaca i umetnika nazvanu `Holnap` (Sutra). To je bila njegova `ulaznica` u književno-umetnički svet, koji će ga potpuno zaokupirati. Od 1910. godine U Minhenu studira istoriju umetnosti, i iz tog vremena je korespondencija sa bečkim književnikom Stefanom Cvajgom. Predstojeće predratne godine bezbrižno provodi u Temišvaru, Firenci, Rimu, Veneciji gde sa oduševljenjem proučava na licu mesta, staru umetnost i njene stvaraoce. Svoj prvi tekst na srpskom jeziku objavljuje 1913. godine u Letopisu Matice srpske. Reč je o prikazu prve knjige Isidore Sekulić: `Saputnici`, koji je napisao pod uplivom poznanika, pesnika Jovana Dučića.[4] Završio je Filozofski fakultet – odsek istorije umetnosti u Bazelu 1914. godine. Stvaralaštvo Uredi Prvi svetski rat ga je zatekao u Italiji. Godine 1916. odlazi na Krf kao dobrovoljac[1], sarađuje u Srpskim novinama i Zabavniku. Od 1920. do 1924. godine bio je sekretar Opere, zatim bibliotekar Senata i profesor beogradske Umetničke akademije. Bio je 1931. godine, kratko i burno, urednik Letopisa Matice srpske u Novom Sadu.[1] Sarađivao je sa mnogim književnim listovima i časopisima, uz veoma zapaženu prevodilačku aktivnost. Odlikovan je, između ostalih nagrada, Palmom Francuske akademije. Napisao je veliki broj pesama, eseja, članaka i kritika koje su obuhvatile sve oblasti umetničkog stvaralaštva. Od drama se izdvajaju: „Centrifugalni igrač“, Katinkini snovi, Nahod Simeon, Opčinjeni kralj, San zimske noći, Comedia dell arte. Između dva svetska rata živi u Beogradu, i učestvuje u javnom životu kao kulturni poslenik. Bio je sekretar Beogradske opere i sekretar Matice srpske i urednik njenog `Letopisa` u Novom Sadu. Bio je bibliotekar Senata od 1931. do 1941. godine. [1]Predavao je istoriju umetnosti na beogradskoj Umetničkoj akademiji.[5] Intenzivno je pratio umetničke događaje i pisao likovne kritike. Sudovi koje je u ovim tekstovima izrekao, povodom izložbi najznačajnijih jugoslovenskih slikara, poslužili su za današnju periodizaciju u likovnoj umetnosti 20. veka. Likovne kritike Todora Manojlovića objavljene su u redakciji Jasne Jovanov, u izdanju Gradske biblioteke Zrenjanin. U zavičaju Uredi Spomen-ploča na kući u Zrenjaninu u kojoj je Todor Manojlović živeo po povratku iz Beograda Stare dane, od 1945. godine taj `večiti neženja` provodi u rodnom Zrenjaninu. Stanuje zajedno sa neudatom polusestrom Verom Putić, u ulici Maksima Gorkog 31 (danas Ulica vojvode Petra Bojovića). Bio je član srpskog PEN kluba, a pod stare dane dobija niz književnih priznanja. Udruženje književnika Srbije mu dodeljuje nagradu za životno delo januara 1968. godine. Umro je ubrzo 27. marta 1968. godine, i sahranjen u porodičnoj grobnici na Tomaševačkom groblju u Zrenjaninu. Na kući gde je stanovao i umro postavljena je spomen-ploča.[6] Pesme drame kritika eseji pozoriste avangarda Međuratna književnost Srpska avangarda Srpski modernizam Moderna poezija Toša Miloš Crnjanski

Peti roman iz serijala o detektivu Maksu Vulfu. Kada teroristi pomoću drona obore helikopter na londonski tržni centar, pokreću lanac događaja u koje će biti uvučeni i krivci i nevini, a detektiv Maks Vulf se zatiče u središtu unakrsne vatre između tehnološki sofisticirane terorističke grupe i ubice s nadimkom Opaki Mojsije. Međutim, tek kada se Maksova bivša žena iznenada vrati sa zahtevom da dobije starateljstvo nad njihovom ćerkom, za njega počinje borba važnija od svih ostalih. Da li prava opasnost dolazi od zločinaca koje Maks traži? Ili od ljudi koje pokušava da zaštiti? Ili najveća opasnost preti od onih koji su mu najbliži? „Toni Parsons stavlja čitaoca na samo lice mesta u svakoj sceni koju napiše. Volim takav način pripovedanja i veliki sam obožavalac detektiva Vulfa.“ Džejms Paterson „Odavno sam ljubitelj dela Tonija Parsonsa, ali Devojka u plamenu je zasad najbolji roman iz serijala o Maksu Vulfu. Vrhunski!“ Piter Džejms „Odličan zaplet, sjajni likovi i najmanje dva potpuno neočekivana preokreta od kojih zastaje dah.“ Sofi Hana „Uzbudljiva radnja i likovi koju su veoma dirljivo i uverljivo predstavljeni.“ Times Povez knjige : Mek Format : 13 x20c m Pismo : Latinica Strana: 336

lepo ocuvano prosveta 1978 Tamo gde se čudesno susreću prošlost i budućnost stvoren je jedan od najboljih romana srpske književnosti... &bdquoSudbina ne brine za volju ni ljudi ni Bogova, te niko od njih nije srećan zbog onog što jeste. Svako biće hoće da bude nešto drugo.&ldquo Borislav Pekić Oživljavajući nam porodicu Njegovan, u istorijskim sunovratima i značajnim događajima od antičkih vremena, preko Sulejmana Veličanstvenog, do Drugog svetskog rata, Pekić nas kroz ovaj roman vodi do krajnje mitske metafore, plovidbe Argonauta na Istok, po zlatno runo Života. &bdquoZlatno runo obeležava čitavu jednu istorijsku epohu i stoji u samom vrhu književnosti napisane na srpskom jeziku u drugoj polovini XX veka. (...) Roman je ostvaren kao ciklus od sedam velikih samostalnih delova, koji su iznutra povezani porodičnom sudbinom balkanskih Cincara, pomešanih sa srpskim stanovništvom i srpskom građanskom klasom u njenom usponu u raspadanju.&ldquo Predrag Palavestra &bdquoZlatno runo je klasik naše književne epohe i udžbenik za mnoge pisce, alem-kamen jedne književnosti.&ldquo Anđelka Cvijić argonautika

Izdavac - Narodna knjiga, Beograd Godina - 1997. Savremeni srpski pisci, Savremena knjizevnost Knjiga u vrlo dobrom stanju,bez ostecenja,sa malo podvlacenja,bez ispisane posvete,tvrd povez,format 21 cm,260 str. (99)

Dodatne informacije Pisac EUGEN ŠULJGIN Izdavač ARHIPELAG – BEOGRAD Izdanje 2016 Povez TVRDI Strana 291 Stanje Vrlo Dobro