Tvrdi povez, ilustrovano. Odlično očuvane knjige. MLADOST-ZAGREB 1974-1982 god. 4557 str. 24X17 cm Povijest svjetske književnosti u sedam knjiga 1. Klasične književnosti Bliskog istoka, indijska, kineska, japanska i perzijska književnost; arapske i ostale književnosti azijskih naroda 2. Grčka (antička), rimska, bizantska, srednjovjekovna latinska, novovjekovna latinska, novogrčka i albanska književnost 3. Francuska i ostale književnosti francuskog jezičnog izraza; provansalska i rumunjska književnost 4. Talijanska, španjolska, portugalska, brazilska, katalonska, baskijska književnost i književnost na ladino jeziku; hispano-američke i retoromanske književnosti 5. Književnosti njemačkog jezičnog izraza, skandinavske književnosti; književnost na jidišu i madžarska književnost 6. Keltska, engleska i sjevernoamerička književnost; ostale književnosti engleskog jezičnog izraza i afričke književnosti 7. Češka, slovačka, poljska, lužičkosrpska, stara ruska, novija ruska, bjeloruska, ukrajinska i bugarska književnost; baltičke književnosti, armenska i gruzijska književnost; književnosti drugih kavkaskih naroda

Iz nepresušne, fаscinаntne stvаrаlаčke rаdionice Rаdovаnа Popovićа – nаjvećeg i nаjobjektivnijeg znаlcа književnog životа, nаjplodnijeg, nаjvrednijeg i nаjznаčаjnijeg аutorа srpske književne biogrаfistike dаnаs i ovde – objаvljeno je nekoliko desetinа uzbudljivih bestselerа o delu i životu nekih od nаjvećih srpskih pisаcа proteklogа vekа, o neobičnim drаguljimа i retkostimа srpske književne umetnosti. Čudesnа je njegovа otkrivаlаčkа imаginаcijа jer nаs svаkom svojom novom knjigom iznenаđuje nаjneobičnijim i nаjuzbudljivijim vrednostimа iz rаdionicа velikih mаjstorа pisаne reči.

Odlično očuvano Istorija svetske književnosti veći format odlično očuvano ilustrovano kvalitetna štampa MLADOST-ZAGREB 1974-1982 god. 4557 str. 24X17 CM Povijest svjetske književnosti u sedam knjiga 1. Klasične književnosti Bliskog istoka, indijska, kineska, japanska i perzijska književnost; arapske i ostale književnosti azijskih naroda 2. Grčka (antička), rimska, bizantska, srednjovjekovna latinska, novovjekovna latinska, novogrčka i albanska književnost 3. Francuska i ostale književnosti francuskog jezičnog izraza; provansalska i rumunjska književnost 4. Talijanska, španjolska, portugalska, brazilska, katalonska, baskijska književnost i književnost na ladino jeziku; hispano-američke i retoromanske književnosti 5. Književnosti njemačkog jezičnog izraza, skandinavske književnosti; književnost na jidišu i madžarska književnost 6. Keltska, engleska i sjevernoamerička književnost; ostale književnosti engleskog jezičnog izraza i afričke književnosti 7. Češka, slovačka, poljska, lužičkosrpska, stara ruska, novija ruska, bjeloruska, ukrajinska i bugarska književnost; baltičke književnosti, armenska i gruzijska književnost; književnosti drugih kavkaskih naroda tags: Istorija engleske francuske nemačke grčke italijanske češke skandinavske američke irske ... književnosti avangarda ekspresionizam nemacki francuski nadrealizam dadaizam renesansa knjizevnost renesanse baroka antička rimska lirika epika drama književnosti naroda sveta ...

Milo Lompar - Crnjanski: Biografija jednog osećanja , izdanje Pravoslavna reč . De luks izdanje, mastan papir, zlatotisak KAO NOVA !!

Srbi narod najstariji I-III,Olga Luković Pjanović,Miroslav 2011,368+348+400 strana,nove 115

Srpske zemlje i vladari; Autor: Momir Jović i Kosta Radić; Veliki format; Tvrdi povez; Kao NOVO!!!

Izdavac: Draslar partner 2005. Tvrd povez, zlatotisak, 3550 plus 560, ilustrovano Nove nekoriscene knjige

UMBERTO EKO ISTORIJA MITSKIH ZEMALJA- NEOTPAKOVANO Prevod - Mirela Radosavljević i Aleksandar Levi Izdavač - Vulkan izdavaštvo, Beograd Godina - 2014 478 strana format 25 cm Povez - Tvrd SADRŽAJ: Predgovor 1 Ravna Zemlja i antipodi 2 Biblijski krajevi Homerovi krajevi i sedam svetskih čuda 4 Istočnjačka čudesa, od Aleksandra do prezvitera Jovana 5 Zemaljski raj, Ostrva blaženih i Eldorado 6 Atlantida, Mu i Lemurija 7 Poslednja Tula i Hiperboreja 8 Seobe Grala 9 Alamut, Starac sa Planine i asasini 10 Zemlja Dembelija 11 Utopijska ostrva 12 Solomonova ostrva i Južna zemlja 13 Unutrašnjost Zemlje, polarni mit i Agarta 14 Otkriće Ren le Šatoa 15 Mesta iz književnosti i njihova istinitost Dodaci `U našoj mašti žive zemlje i mesta koja nikada nisu postojala, od kolibe sedam patuljaka do ostrva koja je Guliver posetio na svojim putovanjima, od Fejginove jazbine iz Olivera Tvista do stana Šerloka Holmsa u ulici Bejker. Iako znamo da su samo plod imaginacije pripovedača ili pesnika, još od drevnih vremena sanjarimo o mestima koja su možda postojala, kao što su Atlantida, Mu, Lemurija, Eldorado, Dembelija, tajno skrovište Svetog grala ili tajanstveno podzemno kraljevstvo Agarta. Neka od ovih mesta podstakla su očaravajuće legende i inspirisala veličanstvena umetnička dela, druga su opsedala maštu lovaca na misterije ili čak podstakla putovanja i istraživanja toliko da su, sledeći svoju iluziju, ti strastveni putnici pronašli nove, stvarne zemlje i promenili tok istorije. Od Homerovih epova do naučne fantastike, od drevnih mitova do savremenih stripova, čovek je neprestano izmišljao čudesne zemlje, projektujući u njih želje, snove, utopije, strahove – previše smele ili previše teške za naš svet stvarnosti pun ograničenja. `

Retko u ponudi Odlično stanje, nekorišćena knjiga minimalno oštećene u vrhu sa stražnje strane od pomeranja na polici Nebojša Milenković Sjajna knjiga za ljubitelje neoavangarde Bogato ilustrovana Slavko Matković bio je jugoslovenski i srpski avangardni umetnik. a bavio se konceptualnom umetnošću, vizuelno-poetskim istraživanjima, eksperimentalnim filmom, intervencijama u prostoru, performansom, telesnim akcijama, siromašnom umetnošću, selotejp tekstovima, instalacijama, (konceptualnim) slikarstvom, mentalnim skulpturama, autorskim stripom, književnošću, poezijom i mejl artom.[1] Po smatranju istoričara umetnosti Nebojše Milenkovića, bio je jedan od najznačajnijih inovatora i eksperimentatora u srpskoj i jugoslovenskoj umetnosti 20. veka.[1] Slavko Matković Datum rođenja 15. maj 1948. Mesto rođenja Subotica FNRJ Datum smrti 2. novembar 1994. (46 god.) Mesto smrti Subotica SRJ Biografija uredi Rodio se i život proveo u Subotici, gde je završio osnovnu, srednju i višu školu. Pisao je pesme i prozu, a bavio se i slikarstvom u različitim formama; raspon umetničkog stvarateljstva i zahvata mu je bio vrlo širok. U svojim pesmama koristio je moderni pesnički izraz i oblik[2], a bavio se i vizuelnom, konkretnom i tipografskom poezijom[3]. Uz ovo, bavio se i autorskim filmom, performansom, konceptualnom umetnošću, intervencijama u prostoru i na sopstvenom telu, `arte poveera`, mejl-artom, stripom (u časopisu `Uj Symposium` je objavljivao signalističke stripove 1971.972.) itd. Ni multimedijalna umetnost mu nije bila nepoznata. Bavio se i teorijom umetnosti. Zbog tog svog širokog umetničkog raspona, `najizrazitiji je predstavnik strategije umetničkog nomadizma`[3]) u srbijanskoj umetnosti u 20. veku, a jedan je od značajnih predstavnika eksperimenta u jugoslovenskoj umetnosti 1970-ih godina. U svom likovnom stvalaštvu, ostavio je trag i kao utemeljitelj avangardne umetničke skupine `Bosch+Bosch` 27. avgusta 1969. godine (članovi su bili, uz Matkovića, i Balint Sombati, Laslo Salma i Laslo Kerkeš)[4]. Godine 1972. je pokrenuo časopis Kontaktor 972, čiji je bio i urednik. Dve godine posle, zajedno s Balintom Sombatijem, pokrenuo je Wow, međunarodnu reviju za umetnost. Zajedno s Petrom Vukovim, zaslužan je za spašavanje od zaborava subotičkog dela životopisa poznate filmske scenariskinje i novinarke Ilone Filop. Matković i Vukov su istraživali život i rad ove umetnice, a biobibliografske podatke je Matković otkrio godinu dana pre svoje smrti, i to na osnovu Iloninog pisma Josi Šokčiću iz 1953. godine).[5] Dela uredi Autor je većeg broja knjiga i grafičkih svezaka. 5112/a, vizuelna poezija (u saradnji s Laslom Salmom), 1971. Knjiga, vizuelna poezija, 1979. Selotejp tekstovi, vizuelna poezija, 1987. Cvetovi saznanja, pesme, 1973. Mi smo mali šašavi potrošači, pesme, 1976. Antigraf, pesme, 1983. Fotobiografija, pesme, 1985. Ušao je i u međunarodnu antologiju poezije `West-East`, antologiju Milana Živanovića `Sto godina sto pesnika - Vojvodina 20. vek`. Neka dela su mu prevedena i na mađarski jezik, a preveo ih je bački hrvatski književnik Matija Molcer. Nagrade uredi 1985.: Nagrada dr Ferenc Bodrogvari, za zbirku pesama Fotobiografija. Izložbe uredi Retrospektivna izložba, 8. decembar 2005, Muzej savremene likovne umetnosti, Novi Sad Područje zastoja, brod Galeb, Rijeka Visual / concrete poetry / signalism / bosch + bosch / kolaži / konceptualna umetnost / katalin ladik subotica avangarda avantgarde grupa kod slobodan tisma slavko bogdanovic ....

Polovna knjiga, izuzetno očuvana. Izdavač: Književni novosadski krug K21K - Novi Sad, Prometej - Novi Sad, 1997. god. Broširan povez, 26 cm. 245 str. Kunstdruk, ilustrovano Izabrani radovi 1968 - 1997. Eseji o Slavku Bogdanoviću Miško Šuvaković. Poezija, politički komentari, projekti, koncepti, prevodi, proza. Dodatak na engleskom jeziku. Slavko Bogdanović (Niš, 1948) diplomirao je, magistrirao i doktorirao na Pravnom fakultetu u Novom Sadu. Član grupe KÔD. Član uredništva časopisa Indeks 1970. Bavio se konceptualnom umjetnošću i poezijom. Zbog teksta Pesma underground tribina mladih Novi Sad objavljenog u listu Student 1971. godine osuđen na osam mjeseci zatvora. S Miroslavom Mandićem pokrenuo i izdavao L. H. O. O. Q. - underground list za razvijanje međuljudskih odnosa i permanentnu destrukciju svega postojećeg (objavljeno 13 brojeva).

Naslov Pojmovnik ruske avangarde. Sv. 4 / uredili Aleksandar Flaker, Dubravka Ugrešić Vrsta građe esej Ciljna grupa odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.) Jezik hrvatski Godina 1985 Izdavanje i proizvodnja Zagreb : Grafički zavod Hrvatske : Zavod za znanost o književnosti Filozofskog fakulteta, 1985 (Zagreb : Nakladni zavod Hrvatske) Fizički opis 212 str. ; 22 cm Drugi autori - osoba Flaker, Aleksandar, 1924-2010 = Флакер, Александар, 1924-2010 Ugrešić, Dubravka, 1949-2023 = Угрешић, Дубравка, 1949-2023 Zbirka Rotulus ISBN 86-399-0002-7 (broš.) Napomene Tiraž 1.000 Bibliografija uz svaki rad Autori: str. 212 Indeksi. Predmetne odrednice Ruska književnost -- Avangarda MG Ć (L)

Srpska književna zadruga 1994 1163 strane očuvanost 5-

Djordje Kostic - Kvantitativni opis strukture srpskog jezika od 12. do 18. veka Фреквенцијски речник српског језика резултат је научног пројекта започетог 1957. године, у оквиру којег је у дијахроним корпусима сакупљена и ручно граматички обрађена језичка грађа укупног обима од око 11.000.000 речи, временског распона од XII до XX века.

Stanje knjiga dobro, vrlo očuvane, vidljivo sve na slikama! Set od 4 knjige Jezik: Španski Autor: Angel Valbuena Prat Editorial Gustavo Gili, S. A. ,Rosellon, 87-89, Barcelona 861, 774, 638 i 666 strana Dimenzija knjiga: 15x22cm Tvrd povez

► Mladost, Zagreb, 1974-1982 ► tvrd veoma kvalitetan povez ► nema podvlačenja, stranice ne ispadaju ► očuvanost: 4+/5 G014

7 knjiga, odlično stanje, str., tvrdi povez,24cm, š x95 1. Klasične književnosti Bliskog istoka, indijska, kineska, japanska i perzijska književnost; arapske i ostale književnosti azijskih naroda 2. Grčka (antička), rimska, bizantska, srednjovjekovna latinska, novovjekovna latinska, novogrčka i albanska književnost 3. Francuska i ostale književnosti francuskog jezičnog izraza; provansalska i rumunjska književnost 4. Talijanska, španjolska, portugalska, brazilska, katalonska, baskijska književnost i književnost na ladino jeziku; hispano-američke i retoromanske književnosti 5. Književnosti njemačkog jezičnog izraza, skandinavske književnosti; književnost na jidišu i madžarska književnost 6. Keltska, engleska i sjevernoamerička književnost; ostale književnosti engleskog jezičnog izraza i afričke književnosti 7. Češka, slovačka, poljska, lužičkosrpska, stara ruska, novija ruska, bjeloruska, ukrajinska i bugarska književnost; baltičke književnosti, armenska i gruzijska književnost; književnosti drugih kavkaskih naroda

Odlično stanje Retko u ponudi DEČANSKE HRISOVULJE 1976 Novi Sad Dečanske hrisovulje Pavle Ivić i Milica Grković Izdavač: Institut za lingvistiku u Novom Sadu, Novi Sad 1976; Detaljnije: tvrd povez, strana 345, 300 fotografija hrisovulja, 32 x 25cm Dečanska hrisovulja je osnivačka povelja manastira Dečani iz 1330. godine.[1] Original je napisan u obliku svitka, veličine 330h5200 milimetara, overena kraljevskim zlatnim pečatom. Poznate su još dve verzije pisane na papirusu u obliku knjige. Dečanska hrisovulja Hrisovulja je pisana ćirilicom, na srpskoj redakciji srpskoslovenskog jezika. Istorija Uredi Kralj Stefan Uroš III Dečanski, sin kralja Milutina, otac cara Dušana, podigao je 1330. godine zadužbinu manastir Dečane. Tom prilikom je izdao hrisovulju u cilju utvrđivanja pravnog statusa zadužbine i regulisanja statusa stanovništva, njihovih prava i obaveza na manastirskim posedima. Pobrojani su posedi koji pripadaju manastiru i muško stanovništvo na imanjima. Sve od Belog Drima do Komova u Crnoj Gori, i od Peći do reke Valbone (u današnjoj Albaniji) pripalo je manastiru Dečani. Hrisovulja je napisana u kancelariji kraljevog dvora u Porodimlju na Kosovu. Sačuvane su tri verzije hrisovulje, koje se razlikuju po jeziku i pravopisu. Hrisovulja predstavlja značajni spomenik srpske srednjovekovne književnosti. Original verzije na papirusu se čuvao u Narodnoj biblioteci Srbije na Kosančićevom vencu sve do Aprilskog rata 1941. kada je nestao. Nedavno su se pojavili pojedini delovi Dečanske hrisovulje u posedu privatnih lica.[2] Dečani sadrže najraskošniji klesani ukras i najveću galeriju fresaka srednjovekovne srpske umetnosti. Slikane su u periodu od 1339. do 1347/1348. Freske predstavljaju najveći izvor podataka o vizantijskoj ikonografiji. Bogatstvo dinastije Nemanjića je uloženo u podizanje ovog hrama. Raskošnom lepotom hram je bio simbol o snazi srpskog naroda na Kosovu i Metohiji i poruka budućim generacijama kako se čuva, neguje hrišćanska vera. Kada su Turci krenuli svoja pustošenja po Srbiji oni su razorili i ekonomiju ovog manasira i rasturili posede. Bilo je bezuspešnih pokušaja da se to vrati, o manastiru su brinuli narod i monasi. Vernici kažu da su manastir štitile mošti Stefana Dečanskog, koje se vekovima tu nalaze. Prva hrisovulja se čuvala u skrivnici manastira sa vrednim rukopisnim knjigama i drugim dragocenostima. Proterivanjem Srba iz tih krajeva kreću priče da je manastir albanski i da su Srbi na ovom mestu okupatori. Sadržaj Prve dečanske hrisovulje koja je izdata 1330. godine nam pokazuje da to naravno nije istina. Jezikom kojim je pisana, imenima ljudi i mesta koji su u njoj zabeleženi. Pored ove poznte su još dve verzije u obliku knjige. Ova hrisovulja se danas nalazi u Arhivu Srbije, na početku je čuvana u manastiru Dečani. Posle toga naizgled je preneta u manastir Studenicu jer je to bilo bezbednije mesto. Kasnije prema rečima Jovana Sterije Popovića od decembra 1846. godine ova hrisovulja je bila na čuvanju u srpskom narodnom muzeju. Sredinom devetnaestog veka vraćena je u Dečane. Od 1903-1916 manastir Dečani je bio pod upravom ruskih monaha. Oni su hrisovulju preneli u ćeliju svetog Jovana Zlatousta u Svetoj Gori. Srpska crkva je bila nezadovoljna tom odlukom i hteli su da je vrate u manastir. Umesto u Dečane doneta je u Beograd, a 1921. godine data je Državnom arhivu kako bi bila dobro čuvana. Hrisovulja je prvi put bila dostupna javnosti 1840. godine kada je štampana u Srpskim spomenicima. Iz tog izadanja saznajemo da se original čuvao u jednom srpskom manastiru, a to je mogla biti Žiča. Dosta dečanskih knjiga je bilo tamo prenetno jer je bilo potrebno renovirati Dečane. Štampana je i u Rusiji međutim nijedno izadanje nije u potpunosti tačno pa se zbog toga ne može koristiti za istaživanja.[3] Opis i sadržaj Uredi Hrisovulja je napisana 1330. godine u obliku pergamentnog svitka 390x5200 milimetara u kraljevskom domu u Porodimlji, južni deo Kosova. Pisana je crnim mastilom, ustavnim slovima, a crvenom bojom su napisani kraljev potpis i inicijalna slova. Napravljena je od osam pergamenata. Gornji deo je učvršćen tamnocrvenom kožom da bi se zaštitio početni deo pergamenata. Na vrhu povelje se nalazi ornament u obliku plavog kruga, a oko kojeg se nalazi osam manjih krugova sa crvenim zvezdicama. Na plavom krugu su postojala neka slova koja se danas ne mogu pročitati. Počinje simboličnom invokacijom Boga, pisan je srpskoslovenskim jezikom. Uvodni deo,arenga, ima teološki sadržaj. Tu je iskazano kraljevo osećanje pobožnosti. Arenga zatim prelazi u ekspoziciju. Tu je vladar nabrojao razloge zašto je podigao hram posvećen gospodu. Značajni deo zauzima isticanje kraljevih predaka, koji su vladali srpskom zemljom iz kojih proističe onda njegovo pravo na presto. Zatim ima deo o autobiografiji kralja Stefana Dečanskog. Sledi dispozicija, koja je pisana srpskim narodnim jezikom. Najveći deo je posvećen popisima darovnih naselja, stanovnicima koji su tu živeli i bili obavezni da rade za manastir. Zabeležene su i zakonske odredbe koje su regulisale život na manastirskom dobru. Poslednji deo povelje pisan je srpskoslovenskim jezikom. Prve vesti o boju kod Velbužda ( 28. jula 1330. godine ) su ovde zabeležene, neposredno posle bitke. Na kraju se nalazi kletva koja upozorava da svako ko razori nešto što je rečeno poveljom biće kažnjen od samog Boga. Bila je overena zlatnim kraljevim pečatom koji nije sačuvan do današnjih dana.[4] Druga i treća verzija Uredi Posle prve osnivače hrisovulje nastala je nastala druga, o obliku pergamentne knjige. Sve što je izostalo u prvom primerku i kasnije donesene odluke ovde su zabeležene. U prvoj verziji upisana su sela i njihove međe, a u drugoj stanovnici tih sela koji su bili poreski obaveznici. Ovaj prepis se nalazio u manastiru, potvrđen je potpisom Stefana Dečanskog. Iza tog potpisa sledi overa njegovog sina, kralja Dušana. Neki delovi teksta kroz vekove su izgubljeni, ali se ipak sačuvalo dovoljno da steknemo sliku tog srednjovekovnog manastirskog dobra. O njoj se ništa nije znalo sve do oko 1870. godine kad ju je otkrio Miloš Milojević. Oko 1872. godine je doneta u Beograd kako bi bila publikovana, ali je kasnije nestala. Danas se o njenom izgledu zna samo da je pisana ustavnim pismom i crnim mastilom. Treća verzija Dečanske hrisovulje smatra se da je napisana između 1343-1345 godine. Glavna dopuna se sastoji u tome što je pored popisa stanovnika i katuna zadržala još mnogo drugih dopuna. Kako su se prilike na manastirskom dobru menjale bilo je potrebno sve to pribeležiti. To je razlog zašto se pristupilo izradi nove verzije hrisovulje. Nova hrisovulja je napisana u obliku rukopisne knjige, ustavnim slovima, crnim mastilom. Potpisi kraljeva ( Stefana Dečanskog, Stefana Dušana ) i inicijalna slova su crvene boje. Njena treća verzija se nalazila u Londonu, ali je otkupljena od strane londonskog kolekcionara, nakon čega se nalazi u Arhivu Srpske akademije nauka i umetnosti u Beogradu. Uz ovu verziju hrisovulje nalaze se još nekoliko dopisanih tekstova među kojima je i povelja kneginje Milice. Zahvaljujući tome što je ovaj dokument sačuvan mogu se utvrditi mnoge važne činjenice toga vremena. S obzirom da su sačuvane tri verzije one se mogu uporediti i na osnovu toga se prati rad manastirskih kancelarija.[5] Pravopis i jezik Uredi One su pisane mlađim raškim pravopisom. Jedino je u prvoj verziji umetnuto parče pergamenta, gde je ispisano deset redova teksta koji ne postoje u drugim verzijama. Dečanska povelja je primer diglosije. Glasovna promena jednačenje po zvučnosti nije dosledno sprovedeno. Uvodni i završni delovi u sve tri hrisovulje su pisani na srpskoslovenskom jeziku.[6] Život na vlastelinstvu Uredi Sve tri verzije daju pouzdane podatke o veličini manastirskog vlastelinstva. Prostiralo se od reke Belog Drima do Komova i od Peći do reke Valbone. Zaključuje se da je bila velika pokretljivost stanovništva i da su ljudi dolazili na dečansko dobro. Na njemu se nalazilo 2097 ratarskih kuća. Po obimu i broju zakonskih odredaba hrisovulja spada u najpotpunije izvore srpskog srednjnovekovnog prava. Bile su određene i zapisane dužnosti za merophe koji drže zemlju. Morali su obrađivati vinograd, raditi oko žitarica. Imali su i dopunske radove koje su zvali bedba, uslovi su bili povoljniji nego na drugim crkvenim imanjima. Bili su u obavezi da kose manastirske livade i da brinu o senu. Deca meropha nisu mogla da pređu u red sveštenika. Zakon za sokalnike je postojao i bio je povoljniji nego za merophe. Ne zna se tačno značenje ove reči, ali se povezuje sa rečju sokalnica što znači kuhinja. Neka od zanimanja zanatlija bila su kovači, zlatari, kožari i svi osali majstori su morali da rade poslove oko vina, žita a seno su morali kositi. Postoji dosta zakonskih odredaba o vlasima. Srbin nije smeo da se ženi vlahinjom, termin vlah znači stočar. Vlasi koji si imali stoku imali su i dužnost da donesu propisanu so. Sveštenici su imali dužnost da kopaju vinograd, popovi su davali dohodak episkopu. Bilo je takođe i odredaba koje su se odnosile i na celo selo. Određena je kazna za one koji se ne odazovu na sudski poziv, vražda se plaćala kao i u ostatku srpske zemlje. U drugoj i trećoj verziji zakonske odredbe su proširene. Ove isprave se odlikuju pravnim i ekonomskim terminima, najbrojniji su iz srpskog narodnog i književnog jezika, malo je pozajmljenica iz drugih jezika. Najbrojnija imena su bila slovenska, hrišćanska zatim tek romanska, albanska i druga. Ime Nemanja nije nosio ni jedan stanovnik vlastelinstva, dok je ime Radoslav bilo najčešće.[7] Dečanske su jedine povelje koje su sadržale demografske podatke o naseljenicima vlastelinstva.[8]

Knjige su odlicno ocuvane, veceg formata bez pisanja i belezenja, bez neprijatnih mirisa G4 BIBLIOGRAFIJA NJEGOŠ KOMPLET 2- NJEGOŠ U CRNOGORSKIM PERIODICNIM PUBLIKACIJAMA I ZBORNICIMA 1835-2012 (878 strana) LIDIJA KALUDJEROVIC 3- NJEGOŠ U JUZNOSLOVENSKIM PERIODICNIM PUBLIKACIJAMA I ZBORNICIMA 1833-2012 ( 920 strana) PETAR KRIVOKAPIC NADA DRASKOVIC 4- NJEGOŠ NA STRANIM JEZICIMA (313) ANDJELKA MARTINOVIC

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Autor: Pera Slijepčevića Povez: tvrd Ukupan br. strana: 4548 Format: 17x24,5 Pero Slijepčević napisao je veliki broj radova, naučnih rasprava, književnih studija, eseja i drugih tekstova koji su svojevremeno objavljivani u listovima i časopisima, dok je jedan deo sačuvan u zaostavštini. Sabrana djela Pera Slijepčevića objavljena su u deset knjiga. Knjige su, prema tematskim oblastima, priredili: - O nemačkoj književnosti i kulturi I-II – dr Slobodan Grubačić; - Ogledi o srpskoj književnosti – dr Radovan Vučković; - Beletristički radovi i prepiska – dr Radovan Vučković; - Književno-kritički radovi – dr Staniša Tutnjević; - O umetnosti i umetnicima – dr Slobodanka Peković; - Istorijske i političke teme – dr Aleksa Buha; - Društvo i kultura – dr Aleksa Buha; - Pedagoško-andragoški radovi – dr Simo Nešković; - Biografija i bibliografiija Pera Slijepčevića – mr Časlav Nikolić i Snježana Ćirković. Pero Slijepčević (Samobor kod Gacka, 12. jun 1888 — Beograd, 13. decembar 1964) bio je srpski književni istoričar. Obrazovanje Posle završene gimnazije u Mostaru opredelio se za studije germanistike i filozofije na Bečkom univerzitetu. Obrazovanje je upotpunio doktoratom na univerzitetu u Friburgu u Švajcarskoj s tezom o budizmu u nemačkoj književnosti, 1917. godine.[1] Učešće u oslobodilačkim ratovima U Balkanskim ratovima bio dobrovoljac u crnogorskoj vojsci, a za vreme Prvog svetskog rata je bio aktivni zastupnik stavova srpske države u emigraciji.[2] Profesorska karijera Bio je sekretar sarajevskog Srpskog prosvjetno kulturnog društva (SPKD) „Prosvjeta“, a zatim profesor Velike medrese u Skoplju, a zatim je postao honorarni univerzitetski profesor 1927. godine, a naredne je postao i vanredni profesor skopskog Filozofskog fakulteta. Redovni profesor germanistike na istom faklutetu postaje 1938. godine. Početkom Drugog svetskog rata prelazi na Beogradski univerzitet. U vreme okupacije je bio penzionisan, ali je posle završetka rata ponovo vraćen na Beogradski univerzitet na kojem je završio radni vek 1958. godine, kao šef katedre za nemački jezik i književnost Filozofskog fakulteta u Beogradu. Smatra se jednim od najboljih germanista koje je srpska kultura ikada imala.[2] Uživao je veliki ugled u svome vremenu i, kao izvorni mislilac, vršio snažan uticaj u mnogim oblastima intelektualnog života. Slijepčević je jedan od najboljih germanista koga je srpska nauka o književnosti imala. Pored glavne germanističke studije o Šileru, zatim rasprava o Geteu, Hakneu, Tomasu Manu, napisao je niz istorijskih pregleda o značajnim periodima u nemačkoj književnosti; raspravljao je o renesansi i prosvetiteljstvu, o klasici, humanizmu... Srpsku misao o književnosti Slijepčević je dvostruko unapredio. S jedne strane, omogućio je pouzdan prodor modernih metoda u burne rasprave o našem nasleđu, a s druge uveo kombinovani pristup koji ispituje dijalog različitih civilizacija. Osim toga, njegovom političkom, istorijskom i kulturno-prosvetnom radu nema ravnog ne samo u tzv. omladinskoj generaciji pred Prvi svetski rat, već i uopšte u srpskoj kulturi. On je i jedan od najznačajnijih predstavnika Mlade Bosne. čiju će ideologiju i političke vizije uobličiti u faktičko-istorijski reljef i pritom izreći i napisati najtužnije i najlepše reči o junaštvu i žrtvi njenih mnogih neimenovanih junaka. Spajao je evropsku modernu misao o umetnosti sa etičkim i patrijarhalnim vrednostima. Evropska kultura je predstavljala red, racionalnost, pamet - a domaća, bliske emocije.[3] Književna dela Pisao je studije i eseje, O savremenom vaspitanju naroda, o Luči mikrokozma, Tomasu Manu, Hermanu Vendlu. Najznačajnije delo o pitanjima domaće književnosti su Sabrani ogledi, objavljeni u Beogradu 1956. godine. Najznačajniji njegov rad u oblasti germanistike je Šiler u Jugoslaviji, a pisao je i o Geteovom odnosu prema srpskohrvatskoj narodnoj poeziji. Naslovna strana narodnog almanaha Prosveta koji je Slijepčević uredio za 1921. godinu Njegova sabrana dela su objavljena 2013. godine u deset tomova.

IZDAVAČI, PROSVETA, BEOGRAD, RAD, BEOGRAD, MATICA SRPSKA, NOVI SAD, 1983. UREDNICI, MILISAV SAVIĆ, BRANISLAV MILOŠEVIĆ, RADOVAN ŽDRALE. OČUVAN KOMPLET OD OSAM KNJIGA! Vit.

Lepo očuvano Aleksandar Flaker u Beogradu Zenitizacija Evrope tags: jugoslovenska avangarda srpska književnost xx veka međuratna avangardna avangardni pisci avangarde neoavangarda dadaizam nadrealizam srpski jugoslovenski hrvatski dada jok dada tank dragan aleksić marko ristić ljubomir micić branko ve poljanski zenitizam zenit. casopis casopisi andre breton teorija avangarde peter birger andre marino

IUnireks, Podgorica, 1996. 254 strane, kožni povez + kutija od kože i drveta + kartonska kutija ekstra luksuzno izdanje Aleksandar Šumilov Izdavačka kuća „Unireks” povodom 170 godina „Gorskog vijenca” Petra Drugog Petrovića Njegoša, objavila je ekskluzivno to djelo u specijalnoj opremi drvo-koža na engleskom, ruskom, italijanskom i njemačkom jeziku. - Ovo izdanje našeg najvećeg pjesničkog ostvarenja, „Gorskog vijenca”, sa paralelnim prevodima, izraz je naših želja i nastojanja da ovim činom obilježimo jubilej - 170 godina tog djela i da učinimo da se ovaj epohalni monumentalni spjev još jednom nađe u rukama savremenog čitaoca u novom i luksuzno opremljenom izdanju – kazao je u razgovoru za „Dan”, Janko Brajković, direktor „Unireksa”. On je dodao da se ni jednoj knjizi ne može odati toliko slave i hvale kao „Gorskom vijencu”, te da se stoga smatra i svetom knjigom u kojoj su urezani istorijska sudbina našeg naroda i kosmička sudbina čovjeka. - Prevođenje ovog autentičnog književnog ostvarenja podrazumijeva dobro poznavanje i poimanje samog djela, originalnost izražavanja jezičkih oblika i misli, kao i neobičnu i jedinstvenu ljepotu prevodilačkog izraza. Sagledavajući činjenicu da je nemoguće da se pri prevođenju toga djela u potpunosti ispune svi uslovi i zadovolje svi neophodni kriterijumi koje savršen prevod iziskuje i postavlja, uz brojne sugestije i preporuke eminentnih i stručnih lica, opredijelili smo se za prevod istaknutog lektora za engleski jezik i književnost Vajlsa, smatrajući da će valjanost i originalnost njegovog prevoda izgraditi što realniju, vredniju i reprezentativniju sliku Njegoša i njegovog naroda pred očima naših i stranih čitalaca – smatra Brajković. On dodaje da se nemjerljiv i trajan značaj „Gorskog vijenca” ne ogleda samo kroz isticanje i veličanje slobodarskog duha u njemu. - Njegoš je u ovom svom epohalnom djelu sa osobitom ljepotom i jedinstvenom pjesničkom snagom izrazio duboko poimanje ljudske prirode, osjećanja i univerzalnih ljudskih vrijednosti. U „Gorskom vijencu” je oslikana prošlost crnogorskog naroda, njegove moralne vrijednosti, kultura i tradicija, njegova politička, društvena i filozofska svijest – podsjeća Brajković. Zadovoljan ovim važnim kulturnim projektom i ozbiljnim izdavačkim poduhvatom Brajković nije krio zadovoljstvo. - Ovo veliko nacionalno i univerzalno djelo, koje u ovako pripremljenom i osmišljenom izdanju predajemo u ruke čitaocima, predstavlja izraz našeg nastojanja da još jednom podsjetimo na njegovo uzvišeno stvaralaštvo, čija će slava neprekidno blistati na prostranom sveslovenskom horizontu, dajući mu neprolazni pečat besmrtnosti – zaključio je Brajković. A.Ć.

Povijest svjetske književnosti 1-7 komplet 1. Klasične književnosti Bliskog istoka, indijska, kineska, japanska i perzijska književnost; arapske i ostale književnosti azijskih naroda 2. Grčka (antička), rimska, bizantska, srednjovjekovna latinska, novovjekovna latinska, novogrčka i albanska književnost 3. Francuska i ostale književnosti francuskog jezičnog izraza; provansalska i rumunjska književnost 4. Talijanska, španjolska, portugalska, brazilska, katalonska, baskijska književnost i književnost na ladino jeziku; hispano-američke i retoromanske književnosti 5. Književnosti njemačkog jezičnog izraza, skandinavske književnosti; književnost na jidišu i madžarska književnost 6. Keltska, engleska i sjevernoamerička književnost; ostale književnosti engleskog jezičnog izraza i afričke književnosti 7. Češka, slovačka, poljska, lužičkosrpska, stara ruska, novija ruska, bjeloruska, ukrajinska i bugarska književnost; baltičke književnosti, armenska i gruzijska književnost; književnosti drugih kavkaskih naroda Mladost Zagreb, 1975 Tvrdi povez, ilustrovano. 4557 strana, format: 24X17 cm Stanje Vrlo dobro.

Novo / nekorišćeno Slobodno pitajte šta vas interesuje. ZA LJUBITELJE SRPSKE AVANGARDNE UMETNOSTI Zenit 1921-1926 Irina Subotić, Vidosava Golubović (autor) Izdavač: Narodna biblioteka Srbije Zenit je jedan od najznačajnijih avangardnih časopisa na teritoriji Jugoslavije. Do 1923. godine je izlazio u Zagrebu, potom u Beogradu. U periodu od 1921. do 1926. godine izašla su ukupno 43 broja. Komplet se nalazi u kutiji i sadrži knjigu i dve fascikle sa časopisima. U prvoj se nalazi 6 brojeva časopisa od februara do decembra 1926 (38, 39,40,41,42,43). format 23 cm. U drugoj, većoj fascikli se nalaze brojevi časopisa od februara 1921-maja 1923. od 1-24+vanredno izdanje od 23. septembra 1922. i časopisi od februara 1924-novembar/decembar 1925. od br.25-37, format 28,50 Zenitizam je avangardni pokret dvadesetih godina dvadesetog veka čiji je nastanak i razvoj vezan za časopis Zenit. Manifest zenitizma napisali su Ljubomir Micić, Ivan Gol i Boško Tokin. Pokrenut je u ime humanizma i u antiratnom duhu. „Na idejnom planu zenitizam je bio u znaku oštre kritike evropskog civilizacijskog kompleksa, kojem je u duhu inovativnih tendencija ponudio panbalkansku kulturnu koncepciju, izrađenu na principima neoprimitivizma.`[1] Istorijski aspekt nastanka pokreta[uredi | uredi izvor] U vremenu posle Prvog svetskog rata u Evropi je nastao čitav niz avangardnih pokreta, upravo kao reakcija na užas i klanicu koje su bile deo opšteg iskustva. Umetnici su, gurnuti ovom kataklizmom, doveli u pitanje same osnove zapadne civilizacije, vođene zastarelim i bahatim strukturama moći evropskih imperijalističkih sila, kojima je carevala vojska činovnika i generala, sa čitavom pratećom kulturom. Mnogi umetnički pokreti koji su iznikli iz imaginacije umetnika koji su prvobitno tretirani većinom kao buntovni marginalci (ekspresionizam, futurizam, kubizam, dadaizam, nadrealizam i drugi) upravo su proistekli iz pobune protiv duha osrednjosti koji je zavladao tadašnjom Evropom. U toj atmosferi je iznikao i možda jedini takav jugoslovenski pokret koji je imao značajnog odjeka na svetskoj sceni – zenitizam, iza kojeg je stajao Ljubomir Micić. Micić je antitežu zapadnjačkoj utilitarnosti pronašao u iskrenosti, vitalnosti prostodušnog Balkanca, imajući pre svega na umu sve što je srpski narod prebrodio tokom Prvog svetskog rata. Otuda i priča o `barbarogeniju`,[a] koja je zapravo bila ne tako daleko od drugih evropskih avangardnih traženja, koja su inspiraciju pronalazila u `primitivnom` i `automatskom`, odnosno svemu što je izmicalo zdravorazumskom diktatu.[2] Zenit[uredi | uredi izvor] Detaljnije: Zenit (časopis 1921) Zenit je časopis koji je izlazio od 1921. do 1926. godine u Zagrebu i Beogradu kao međunarodna revija za umetnost i kulturu. Pokretač i njegov urednik bio je Ljubomir Micić. Ukupno su objavljena 43 broja. Na početku rada, sa ovim časopisom sarađivali su Miloš Crnjanski, Dušan Matić, Stanislav Vinaver i drugi. Priloge su objavljivali i međunarodni saradnici Aleksandar Blok, Jaroslav Sajfert, Vasilij Kandinski, Anri Barbis... Zenit se od 1924. objavljuje u Beogradu, a 1926. godine je zabranjen zbog teksta „Zenitizam kroz prizmu marksizma“. tags: avangarda zenitizam ljubomir micic branko ve poljanski ivan gol barbarogenije decivilizator avangardni časopisi časopis zenit ut casopis madjarski konstruktivizam kandinski maljevic ruska avangarda flaker nadrealizam srpska knjizevnost izmedju dva rata avangardizam časopis kao umetnička forma dadaizam dragan aleksić prva izdanja prvo izdanje rastko petrović marko ristić stanislav vinaver gojko tešić ...

Odlično stanje, samo stajala na polici ISTORIJA MITSKIH ZEMALJA Kapitalna dela ISBN: 978-86-10-01046-6 Autor : Umberto Eko U našoj mašti žive zemlje i mesta koja nikada nisu postojala, od kolibe sedam patuljaka do ostrva koja je Guliver posetio na svojim putovanjima, od Fejginove jazbine iz Olivera Tvista do stana Šerloka Holmsa u ulici Bejker. Iako znamo da su samo plod imaginacije pripovedača ili pesnika, još od drevnih vremena sanjarimo o mestima koja su možda postojala, kao što su Atlantida, Mu, Lemurija, Eldorado, Dembelija, tajno skrovište Svetog grala ili tajanstveno podzemno kraljevstvo Agarta. Neka od ovih mesta podstakla su očaravajuće legende i inspirisala veličanstvena umetnička dela, druga su opsedala maštu lovaca na misterije ili čak podstakla putovanja i istraživanja toliko da su, sledeći svoju iluziju, ti strastveni putnici pronašli nove, stvarne zemlje i promenili tok istorije.Od Homerovih epova do naučne fantastike, od drevnih mitova do savremenih stripova, čovek je neprestano izmišljao čudesne zemlje, projektujući u njih želje, snove, utopije, strahove – previše smele ili previše teške za naš svet stvarnosti pun ograničenja. Istorija lepote Ruznoce Beskrajni spiskovi otvoreno delo djelo dela umberta eka utopija imaginarne zemlje dictionary of imaginary places Alberto Manguel and Gianni Guadalupi mangel