Ažurni kritičari i radoznali čitaoci, koji su bili u prilici da se sretnu sa knjigom eseja Blisko kraju Ramiza Hadžibegovica, dočekaće s radošću i njegovo novo djelo jer је ono suštinski nastavak njegovog dosadašnjeg uspješnog istraživanja našeg tradicionalnog nasleđa. U njemu је vidljivo autorovo misaono umijeće da sa relevantnim saznanjima, individualnom proživljcnošću, bljcskom mcditacija i stilskom ljepotom blikuje antropološko, filozofsko, etičko i estetičko kazivanje о vrijednostima оbičаја, rituala i manifestacija svakodnevnog života nasih predaka i njihovog pogleda na svijet. Nekad ustaljeni stil življenja i vremešna ljestvica vrijednosti, u velikoj mjeri su danas na isteku а već ih prati zaborav. Na to пе pristaje autor ovog dragocjenog brevijara. Njemu је neprihvatljiva njihova smrtnost, nestajanje bez ostatka, jer је blizak uvjerenju kad prestanemo da vrednujemo svoje iskonske vrijednosti, prestajemo da cijenimo sebe i djelotvomost svoje čovječnosti. Bez toga iskustva necemo znati ni ko smo ni odakle stižemo. Što је najgore, nećemo moći ostati u sеbi, ni izaci iz sebe. Ako se пе shvati sta је bilо unazad, teško ćе se shvatiti šta ćе da se dešava i unaprijed. I kad је tradicija, kao danas, poljuljana u svojim temeljima, bilо bi lakomisleno povjerovati da je potpuno prevaziđena, da je zanemarljiva ро onome što је u njој bilo mudro, dobro i lijepo, da nе govorimo о njenim nesvjesnim i arhetipskim slojevima. Zbog silovitog ubzanja i strukturalnih promjena savremene civilizacije, nijedna ranija epoha nije manje znala šta је bilа njena prošlost. Stoga imati takvu moć pamćenja i takvu analitičnost u odnosu na tradiciju, kao sto је ima autor ove knjige, navodi me na pomisao da је on, uslovno govoreći, stigao do vlastite definicije tradicionalnih vrijednosti. Teško је reći sta mu је bilо od veće pomoći: pojmovna ili intimna saznanja, diskurzivni ili emotivni uticaji. Pouzdana istraživanja, dožvljaji i sjećanja, kao nataložena individualna iskustva, propustena su kroz divna stanja osjećajnosti i ne malo nostalgije. То autoru nije smetalo da pokaže, kao lucidni analitičar, da u tradiciji kojom se bavi nije bilо sve dobro i prikladno, ali i više od toga, da nijе bilо ni sve loše i spomo. Kad se završi čitanje ovog dragocjenog spisa, priziva se opaska Lorensa Darela: Jedno bitnо pitanje cvili i jeca lijeca , duže od ostalih: odakle dolazimo, kuda idemo? Realizovano esejističkim fragmentima, u djelu Ramiza Hadžibegovića vidljivo је nastojanje da se „pokrije“ cjelina i bitnost svijeta tradicije i ostvari njeno prevrednovanje. Ono pripada onim tvorevinama koje su i poslednja odbrana tog svijeta i njegovog dostojanstva. Ratko Božović

Opis Opis knjige: «Opisivanje oživljaja koji nisu događaji.» «Knjiga O stvarnosti koja se ne može fotofrafisati» Izdavačka kuća AGORA je ovih dana objavila ponovna izdanja, nakon 22 godine, kultnih knjiga Vladimira Pištala, Manifesti i novele Korto Malteze. Slobodno se može reći da i nakon više od dve decenije od svoje pojave, knjiga Manifesti jednako intrigira pažnju duhovno radoznale publike i pokazuje se kao jedna od najznačajnijih knjiga srpske književnosti osamdesetih. Na tragu specifičnog poetskog pisma, zagledani u nemoguće, poput prevratničkih knjiženih pokreta s početka XX veka, glasovi koji čine ovu knjigu, u odelima moćne ekspresije i čarobne atmosfere, najavljuju blistava dela Vladimira Pištala – Milenijum u Beogradu i Tesla, porteret među maskama… O knjizi su pisali: “Svet Pištalove proze svet je karnevalskog izobličenja, razdešenosti, čiste energije, melanholije i radosti.To je svet prozaične, lebdeće, akvarelne slike” Mihajlo Pantić “Svaka njegova rečenica je poetički zasnovana kao stih” Slobodan Blagojević “Jednom rečju, cijela raskoš slika grotesknih, pomjerenih, iskošenih, ali i istančanih, lirski produhovljenih, mnoštvo realizovanih metafora, maštenskog vezivanja znanih sastojaka stvarnosti u neznane i halucinantne prizore, duh krajnje precizan u bilježenju ovog tu i pustolovan u posezanju za onim tamo, onim zaumnim, onim ‘zaočnim’, kako bi kazala Marina Cvetajeva,” Marko Vešović «Taj govor protiv očiglednosti, nemirenje sa unapred zadatom, materijom određenom, stvarnošću, samo potvrđuje da književnost uvek u dobroj meri biva nešto drugo. Pištalova, to drugo uporno apostrofira. Za njega je jezik samo sinonim za vrh ledenog brega.» Nenad Šaponja

Ono što poeziji prethodi – katkad šum Dunava i nasleđe višeslojnih značenja njegove povesti, katkad miris cvetova tekome koji spaja mediteranske predele – i ono čime rezultira, kao poetska vrednost uvek nove ineponovljive sume iskustva i znanja u stvara laštvu najdarovitijih i najmudrijih – čini oslonac reminiscencija, saznajnih sabiranja i analiza, u novoj knjizi Tanje Kragujević. Listići, zapisi i eseji govore o ličnim i književnim sećanjima, važnosti fotografske tačnosti, ali i imaginarnog i snovnog, o književnim susretima, o neponovljivosti poetskih spoznaja, o uzdignutim stvaralačkim vrednostima pesnika koji su obeležili proteklo stoleće, i onih koji su u našoj i svetskoj poeziji ubeleženi i u njenu „Fasciklu za XXI vek“ – poput Ane Ristović i Vojislava Karanovića, Adama Zagajevskog, Vislave Šimborske i Luize Glik – zbiraju u ovoj knjizi i raznolike faze rada Tanje Kragujević – poput latica njenog uvek prisutnog i višeznačnog simbola – Ruže. Tanja Kragujević, rođena je u Senti. Živi u Zemunu.

Delo Mila Lompara Pohvala nesavremenosti sigurno je utočište i bezbedan zaklon pred olujama savremenosti. Vidimo ključni dokaz da delovanje i smisao fenomena nesavremenosti nije osuđen na poraz u suočavanju sa prenaglašeno hvaljenom savremenošću. Stefan N. Dragićević: Iz recenzije Šta nam donose i otvaraju horizonti eseja Mila Lompara? Tamo gde nas Lompar, radoznalo i nadahnuto, vodi kao putopisac sačekuje nas društveni antropolog i mislilac. Tamo gde nam se otvaraju pravci njegovih uvida u stanje krize srpske nacionalne svesti sačekuje nas i nepogrešivi tumač evropske duhovne krize kao posebnog iznenađenja na širem vidiku savremenosti. Tamo gde nas, korak-po korak, vodi ispitivač raspona egzistencijalne urbane samoće sačekuje nas neumoljiv antiutopijski um i metafizički mislilac Lompar. Pred nama je nov, asocijativno veoma razuđen, a vitalno magičnom kopčom nesavremenosti, celovito umrežen metod osobitih eseja. Nadahnut i po svim odlikama zaista otkrivalački jedinstven. U proteklih sto godina srpska književnost dobila je svoje vrhove među piscima eseja: Isidoru Sekulić, Slobodana Jovanovića, Anicu Savić Rebac, Miloša Crnjanskog, Stanislava Vinavera, Milana Kašanina, Miodraga Pavlovića i Jovana Hristića. Sada se tom zvezdanom jatu pridružno i esejista Milo Lompar. Osvedočeno i neopozivo. Mirko Magarašević: Iz Pogovora

Opis VEK SRPSKE SATIRE U slikama i crtežima naših satiričara, koji čine sadržaj ove knjige, počev od Domanovića, preko Ćopića, Duška Radovića, Bećkovića, Crnčevića, Vitezovića, Zakića i dr., pa do Aleksandra Baljka i Slobodana Simića, težnja autora je bila: da se pokaže na nekoliko izdvojenih primera kako radi satirična invencija satiričara, koje su im težišne osobine i kakve stilske izrazitosti njihovih darova.

Opis Nastavljajući svoja dnevnička čitanja, kao specifičan vid odbrane same književnosti i mogućnosti njenog promišljanja u ovim nečitalačkim vremenima, Milan R. Simić u drugoj knjizi Dnevnika čitaoca vodi strasne razgovore sa vlastitim izborom knjiga koje su obeležile prve dve dekade 21. veka.

Opis PSIHOANALIZA SAVREMENE SATIRE Mač, štit i melem spada u one neophodne i nezaobilazne knjige za svakoga kome humor i satira predstavljaju više od zabave i razonode. Poznavalac savremene satire, ali i autor najvažnijih leksikona i rečnika iz sfera psihologije i psihoanalize na srpskom jeziku, profesor Žarko Trebješanin, ovoga puta, u formi psihosocijalnog ogleda, vodi svog čitaoca na zanimljivo, lako i lepršavo putovanje kroz pojmove iz oblasti humora i satire.