Praxis and democratic socialism: The critical social theory of Marković and Stojanović / David A. Crocker Posveta autora. Njudžersi,SAD 1983. Tvrd povez, engleski jezik, XIII + 335 strana. Napomena: na tridesetak strana tragovi grafitne olovke (obeležen tekst; ako se to izuzme, knjiga je odlično očuvana. D7 Sadržaj: Preface Abbreviations Introduction PART ONE. CRITICAL SOCIAL THEORY AND HUMAN NATURE I. THE NATURE OF CRITICAL SOCIAL THEORY 1. Description and Explanation 2. Estimate of Possible Futures 3. Critique of Present and Selection of Optimal Future 4. Formulation and Defense of Evaluative Norms 5. Union of Theory and Practice II. THE DESCRIPTIVE CONCEPTION OF HUMAN NATURE 1. Dispositions and Behavior A. Universal Dispositions B. Particular Dispositions C. Individual Dispositions 2. Opposing Dispositions 3. Historical Variability PART TWO. THE GOOD LIFE: PRAXIS AS HUMAN EXCELLENCE III. THE NATURE AND STRUCTURE OF PRAXIS Alternative Concepts of Praxis A. Ordinary Meanings B. Aristotle and Arendt C.nBernstein D. Fisk E. Habermas and Wellmer 2. The Nature of Praxis as Norm 3. The Components of Praxis A. Intentionality B. Freedom as Self-determination C. Creativity D. Sociality E. Rationality F. Individual Self-realization IV. AN ASSESSMENT OF PRAXIS 1. Priority Rules 2. Auxiliary Principles 3. Teleological Expansion 4. Individual Moral Rights 5. Group Rights PART THREE. THE JUSTIFICATION OF PRAXIS V. IN DEFENSE OF MARXIST ETHICS 1. The `Marx Has No Ethics` Challenge 2. The `Marxism Is Science` Challenge A. Metaphysical Determinism B. Economic Determinism 3. The `Morality Is Ideology` Challenge 4. The `Moral Relativism` Challenge 5. The `Fact-Value` Challenge 6. The `Irrelevance of Moral Norms` Challenge A. Realistic Antiutopianism B. Revolutionary Teleology C. Revolutionary Antimoralism D. Marxist Utopian Optimism VI THE THEORY AND PRACTICE OF JUSTIFICATION 1. Hard Justificationism 2. Soft Justificationism A. Initial Normative Attitudes B. Critical Self-construction C. Theory Construction of Reflective Equilibrium D. The Social Extension of Reflective Equilibrium E. Realizability F. Actual Consensus G. Ideal Consensus? H. Settling Moral Disputes 3. Succumbing to Temptation A.The Argument from Psychology B. The Argument from History 4. Beyond Absolutism and Relativism PART FOUR. THE GOOD SOCIETY: PRAXIS SOCIAL IDEALS AND INSTITUTIONS VII. THE SOCIAL IDEALS 1. Freedom A. Political and Economic Decision Making B. Employment and Leisure Time C. Social Roles D. Education 2. Equality A. Political Decision Making B. Economic Decision Making 3. Justice A. Social Power and Status B. Income and Wealth i. Socialism I ii. Socialism II C. Education 4. Community VIII. DEMOCRATIC SOCIALISM 1. The Self-management Model A. The Basic Ideal of Democratic Self-management B. The Network of Self-managing Institutions C. Preconditions for Self-management 2. The Praxis Justification of Democratic Socialism BIBLIOGRAPHY Index of Names Index of Subjects

malo valovita nema pisanog

Fenomenologija duha predstavlja jedno od najvećih filozofskih dela, čiji se neposredni uticaj može pratiti do današnjih dana. Sa stanovišta fenomenologije duha opštom samosvešću je najzad dosegnut stepen uma, gde su «vlastite misli» shvaćene ujedno i kao određenja «suštine stvari», čime je omogućeno napuštanje čiste unutrašnjosti i prelaz na konkretni subjektivni duh, koji je predmet psihologije, a koja se bavi teorijskim duhom, praktičnim duhom i najzad onim što Hegel naziva slobodnim duhom a čime je označena moć subjektivnog duha da se objektivira i da dokuči ono što je apsolutno. U ovom kontekstu možemo shvatiti čuvenu Hegelovu rečenicu, da je ono što je stvarno-umno.

Početak i smisao metafizičkih pitanja: Studije o povijesti grčke filozofije / Franci Zore Izdavač: Demetra Zagreb 2006. Tvrd povez, 270 strana. Knjiga je, bukvalno, kao nova. Predsokratovsko iskušavanje i počeci grčke filozofije samo su uvod u Platonov metafizički put, njegovu estetiku i istinu. U knjizi slijedi tumačenje Aristotelove metafizike, pitanje Boga u Aristotelovoj filozofiji i njegov zaokret prema znanosti. Zadnja su poglavlja posvećena neoplatonističkoj baštini, uvodu u misaono-religijski kontekst neoplatonizma i razmatranju o dijalektici ustrajavanja. Navedena je bibliografiji i objavljene napomene o tekstovima i njihovim izvorima.

PRAGMATIZAM - Vilijam Džems Izdavač: KOSMOS Beograd, biblioteka KARIJATIDE Godina izdanja: 1940. Povez: tvrd Broj strana: 302 Pismo: ćirilica Stanje: dobro

STVARALAČKA EVOLUCIJA - Anri Bergson Izdavač: KOSMOS Beograd, biblioteka KARIJATIDE Godina izdanja: 1932. Povez: tvrd Broj strana: 334 Pismo: ćirilica Stanje: dobro

Autor - osoba Fuko, Mišel, 1926-1984 = Foucault, Michel, 1926-1984 Naslov Rađanje biopolitike : predavanja na Kolež de Fransu, 1978-1979 / Mišel Fuko ; priredio Žak Lagranž pod rukovodstvom Fransoa Evalda i Alesandra Fontane ; [sa francuskog preveli Bojana Novaković ... [i dr.]] Jedinstveni naslov Naissance de la biopolitique. scc Vrsta građe knjiga Jezik srpski Godina 2005 Izdanje 1. izd. Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Svetovi, 2005 (Novi Sad : MBM plas) Fizički opis 453 str. ; 18 cm Drugi autori - osoba Lagranž, Žak Evald, Fransoa Fontana, Alesandro Novaković, Bojana Mijić, Gorana Stefanović, Bojan Mihailović, Jelena Božić, Marko, 1980- = Božić, Marko, 1980- Defer, Danijel Senelar, Mišel Zbirka ǂBiblioteka ǂSvetovi (broš. sa omotom) Napomene Prevod dela: Naissance de la biopolitique Tiraž 1.000 Str. 5-10: Predgovor / Fransoa Evald, Alesandro Fontana Str. 431-440: Rezime predavanja / priredili D. Defer i F. Evald u saradnji sa Ž. Lagranžom Str. 441-445: Mesto predavanja / Mišel Senelar Napomene uz svako poglavlje. Predmetne odrednice Foucault, Michel, 1926-1984 Liberalizam Neoliberalizam Biopolitika Fuko, u okviru kursa na Kolež de Fransu, raspravlja o tome kako treba shvatiti termin „liberalizam”?, oslanjajući se na razmišljanja Pola Vejna o istorijskim opštim pojmovima, i o potrebi da se u istoriji pokuša primenite nominalistički metod. Osvrćući se na izvestan broj već odabranih i primenjivanih metoda, ovde se ne analizira „liberalizam” kao teorija, ni kao ideologija, a još manje kao način da se „društvo” „reprezentuje”, nego kao praksa, to jest, kao „način delanja” usmeren ka ciljevima i regulisan stalnim razmišljanjem. Liberalizam se, dakle, analizira kao princip i metod racionalizacije vršenja upravne vlasti – racionalizacije koja sledi – a u tome je njena specifičnost-unutarnje pravilo maksimalne ekonomije. Dok svaka racionalizacija vršenja upravne vlasti nastoji da maksimalizuje rezultate, umanjujući što je više moguće rashode (shvaćene u političkom koliko i u ekonomskom smislu), liberalna racionalizacii a polazi od postavke da vlada (tu se, naravno, ne radi o „vladi” kao instituciji, nego o aktivnosti koja se sastoji u upravljanju ljudima u državnom okviru i pomoću državnih instrumenata) ne može biti, sama za sebe, sopstveni cilj. Drugi deo knjige je posvećen aspektima takozvanog američkog neoliberalizma, koji se uglavnom stavlja pod znak Čikaške škole, a koji se takođe razvio kao reakcija na „preterano državno upravljanje”. Mišel Fuko (franc. Michel Foucault; Poatje, 15. oktobar 1926 – Pariz, 25. jun 1984) francuski filozof. Držao je katedru na College de France koju je nazvao „Istorija sistema mišljenja“. Njegova djela su imala ogroman uticaj na humanističke i društvene nauke druge polovine 20. vijeka. Njegov rad se odnosi na oblasti filozofije istorije, kulturnih studija, sociologije, obrazovanja, teorije književnosti, filozofije nauke kao i na mnoge druge. Fuko je poznat po svojim kritikama društvenih ustanova svih vrsta, ponajviše psihijatrije, medicine i kaznenog sistema, kao i po svojim idejama istorije seksualnosti. Njegove opšte teorije koje se tiču moći kao i odnosa znanja i moći, kao i ideje o govoru u odnosu na istoriju zapadne misli su široko primjenjivane i raspravljane. Komentatori i kritičari savremenici često su opisivali Fukoov rad kao postmodernistički ili post-strukturalistički. U toku šezdesetih, često je dovođen u vezu sa strukturalizmom. Iako je u početku prihvatao ovaj opis, Fuko je kasnije isticao svoju udaljenost od strukturalističkog pristupa, ističući da, za razliku od strukturalista, on nije usvojio formalistički pristup umetnosti. Nije prihvatao čak ni svrstavanje u postmodernizam, govoreći da bi radije raspravljao o definiciji „modernosti“. Fuko je rođen 1926, u Poatjeu, u Francuskoj, kao Pol Mišel Fuko, u poznatoj provincijskoj porodici. Otac mu je bio poznat hirurg. Kasnije iz nepoznatih razloga izbacuje Pol iz svog imena. Pohađa jezuitski univerzitet „Sveti Stanislav“. Nakon rata Fuko se uključuje u prestižnu Višu normalnu školu iz Ulma, koja tradicionalno uvodi na široka vrata u akademsku karijeru u Francuskoj. Fukoov život u „Višoj normalnoj školi“ je bio težak — patio je od akutne depresije, čak je pokušavao samoubistvo. Posjećivao je psihijatra. Možda je ovo jedan od uzročnika njegovog kasnijeg bavljenja psihologijom. Čak uz filozofsku diplomu dobija i diplomu iz oblasti psihologije, koja je u to vrijeme bila novitet kao zanimanje u Francuskoj. Fuko je bio član Komunističke partiji Francuske od 1950. do 1953. Sa partijom ga upoznaje Luj Altiser, koji mu je u to vrijeme mentor. Napušta partiju zabrinut Staljinovim postupcima u Sovjetskom Savezu. U njenom radu nikada nije aktivno učestvovao. Rana karijera Posle kratkog perioda predavanja u Višoj normalnoj školi, prima se položaja na Univerzitetu u Lilu u gdje od 1953. do 1954. predaje psihologiju. Godine 1954. objavljuje prvu knjigu Mentalne bolesti i ličnost, koje se kasnije odriče. Ubrzo postaje jasno da Fuko nije zainteresovan za karijeru profesora, tako da se seli iz Francuske na jedan dug period. 1954. je delegat za kulturu pri Univerzitetu u Upsali u Švedskoj. 1958. napušta Upsalu da bi na kratko zuzeo poziciju u Varšavi i Univerzitetu u Hamburgu. Vraća se u Francusku 1960-te godine kako bi završio doktorat i počeo sa radom na katedri za filozofiju na Univerzitetu „Klemon – Fernan“. Tamo upoznaje Danijela Deferta, sa kojim živi u vezi do kraja života. 1961. doktorira prilažući dvije teze kako je to uobičajeno u Francuskoj: glavna teza nazvana Folie et déraison: Istorija ludila klasičnog doba i sekundarnu tezu koja je uključivala prevod i komentar Kantove antropologije sa pragmatičke tačke gledišta. Folie et déraison (Istorija ludila) veoma je dobro prihvaćena. 1963. objavljuje Rođenje klinike, i reizanje dijela iz 1954 (sad nazvano Mentalne bolesti i psihologija) kojih se kasnije po drugi put odriče. Nakon što je Defert poslat u Tunis u vojnu službu, Fuko se premješta na Univerzitet u Tunisu 1965. Godine 1966. objavljuje Riječi i stvari, koja stiče ogromnu popularnost uprkos težini. Ovo se odigrava u jeku interesa za strukturalizam pa Fuko biva svrstan sa posljednjim talasom mislilaca kakvi su Klod Levi Stros pa i Žan-Pol Sartr. U jesen 1968. vraća se u Francusku, gdje objavljuje L`archéologie du savoir (Arheologija poznanja) kao odgovor kritičarima – 1969. Posle 1968: Fuko aktivista Nakon 1968, francuska vlada pravi eksperimentalni univerzitet u Vensenu. Fuko postaje prvi dekan filozofske katedre u decembru te godine, postavljajući većinom mlade ljevičarske akademike, a radikalizam jednog od njih (Džudit Miler) dovodi do povlačenja akreditacije katedri. Fuko takođe učestvuje u studentskim protestima i tučama studenata sa policijom. Godine 1970, biva izabran u najprestižnije francusko akademsko tijelo Univerziteta Francuske kao profesor na Istoriji sistema mišljenja. Politički je sada više angažovan. Pomaže da se osnuje Zatvorska informaciona grupa, kao način da se čuje glas zatvorenika. Dijelo Nadzirati i kažnjavati rezultat je takvih interesovanja. Pozni Fuko Sedamdesetih godina politički aktivizam u francuskoj opada, i većina Maoista (među kojim a je bio i Defert) okreću se suprotnoj ideologiji, postajući takozvani Novi filozofi, često citiraući Fukoa kao najveći uticaj na njih. U ovom periodu Fuko počinje pisati Istoriju seksualnosti, koju nikad ne završava. Počinje da provodi dosta vremena u SAD, budući univerzitetski angažovan na Berkliju, dok u San Francisku aktivno učestvuje u homoseksualnoj kulturi. Na taj način, najvjerovatnije, obolijeva od HIV-a, prije nego što bolest dobija svoj zvanični opis. Umire od bolesti vezane sa HIV-om u Parizu 1984. Istorija izgradnje seksualnosti: znanje i moć Prvi deo Fukoovog trotomnog rada, naslovljen sa Volja za znanjem, pojavio se 1976. godine. Javnost ga je toplo primila, ali su intelektualni krugovi ostali mlaki. Fuko je smatrao da se njegova kritika hipoteze o represiji nad seksualnošću ne razume najbolje[1], a ona, ukratko, glasi: „Devetnaesti vek i ovaj naš više su vreme umnožavanja: vreme rasipanja seksualnosti, potkrepljivanja njenih raznolikih formi, višestrukog usađivanja ’perverzija’. Naše je doba bilo začetnik seksualnih raznorodnosti.“ Fuko smatra da je devetnaesti vek – ozloglašen upravo po striktnim pravilima seksualnog morala viktorijanske epohe – u stvari doba proliferacije seksualnosti, dok godina objave dela sugeriše i kritiku tzv. seksualne revolucije, koja se dogodila nekoliko godina ranije: ono od čega smo se oslobađali, od represije nad seksualnošću, u stvari je proizvelo savremeno stanje seksualnosti. Karakterističan za oba veka, po Fukou, jeste „nagovor na govor“, podsticanje da se o seksualnosti priča, proizvodnja specifičnog diskursa o seksualnosti i rađanje nauke o njoj koja u svojoj devetnaestovekovnoj varijanti nalazi prostora unutar medicinske i psihijatrijske sfere, da bi se kasnije prenela na psihologiju, sociologiju i krajem devedesetih godina XX veka obrazovala i tzv. kvir teoriju. Fuko je kritičar psihoanalize, pre svega u domenu „izdavanja uši pod zakup“, kako on kaže, mislivši na naplaćivanje psihoterapijskih usluga. Takođe, Fuko kritikuje i „normalizujuću funkciju psihoanalize“, onu koja gradi nove norme između „zdrave psihe“ i „ludila“, povlačeći relativno jasne distinkcije između neuroza i psihoza, ove druge stavljajući u područje koje možemo opisivati, ali ne možemo lečiti. Znanje ne treba razumeti kao otkrivanje istine koja korespondira stvarnosti. Ono je pre skup hipoteza postavljen unutar jednog diskursa u čije se važenje veruje u određenom istorijskom periodu, a čije granice uspostavljaju epistemički uslovi mogućnosti da se jedan takav diskurs pojavi, promenljivu u vremenu – to Fuko naziva istorijski apriori. „Znanje je ono o čemu se može govoriti u okviru jedne diskurzivne prakse, koja time biva specifikovana: oblast obrazovana različitim objektima koji će steći ili ne naučni status (znanje psihijatrije u XIX veku nije zbir onoga što se smatralo istinitim, nego skup ponašanja, osobenosti, devijacija o kojima se može govoriti u okviru psihijatrijskog diskursa). MG98 (N)

Dragoš Kalajić AMERIČKO ZLO 2 ogledi 1993 - 1998. Nikola Pašić, 1998. Udžbenički format, 296 strana. Lepo očuvana, spolja malo požutela, po boku trag od bojice, na predlistu je posveta autora.

Milun Perović - Putopisi života I i II , izdanje Draslar . Čovek i smisao življenja Korice sa minimalnim tragovima, unutra kao nove !

CORPUS HERMETICUM Naslov Corpus Hermeticum / [priredio i preveo Dušan Đorđević Mileusnić] Vrsta građe knjiga Jezik srpski Godina 2015 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Knjižarsko-izdavačka zadruga Baraba, 2015 (Beograd : Alta Nova) Fizički opis 125 str. ; 23 cm Drugi autori - osoba Đorđević Mileusnić, Dušan Zbirka Bibliotheca Hermetica ; knj. 1 ISBN 978-86-80058-01-6 (karton) Sadržaj: I (Propoved) Hermesa Trismegistusa: Poimandres II III Tajna propoved Hermesova IV Propoved Hermesa Tatu: Krater ili monada V Propoved Hermesa Tatu, sinu njegovom: Da bog je nevidljiv i da potpuno je vidljiv VI Da je ono dobro jedino u bogu i nigde drugde VII Da najveće zlo u ljudi jeste neznanje o bogu VIII Da nijedna od stvari koje jesu nije uništena, i da greše oni koji kažu da promene jesu smrt i razorenje IX O razumevanju i opažanju čulima: (Da ono lepo i ono dobro jesu jedino u bogu i nigde drugde) X (Propoved) Hermesa Trismegistusa: Ključ XI Um Hermesu XII Propoved Hermesa Trismegistusa: O umu svemu zajedničkom, izgovorena Tatu XIII Tajni dijalog Hermesa Trismegistusa na planini sa sinom Tatom: O ponovnom rođenju, i o obećanju da se ćuti XIV Od Hermesa Trismegistusa Asklepiusu, zdravlju uma XVI Objašnjenja Asklepiusa Kralju Amonu o bogu, tvari, poroku, usudu, suncu, duhovnom jestestvu, božanskom jestestvu, ljudskom rodu, uređenju obilnosti, sedam zvezda, i ljudskom rodu shodno slici XVII XVIII O duši ometenoj uzbuđenostima tela »O kad bi mogla da ti izrastu krila i da odletiš u vazduh, uzdigneš se između zemlje i neba da vidiš čvrstu zemlju, tečno more, reke koje teku, gipki vazduh, prodirnu vatru, obrtanje zvezda, i nebo što juri po svojoj osi oko istih tačaka. O, ovo je najsrećniji prizor za videti, dete moje, imati viđenje svega ovoga u jednom trenu, videti nepokretni postav u pokretu i ono nevidljivo kako je učinjeno vidljivim preko stvari koje ono pravi! To je poredak kosmosa, i to je kosmos poretka.« iz spisa: (V) »Propoved Hermesa Tatu, sinu njegovom: Da bog je nevidljiv i da potpuno je vidljiv« Odlično očuvana knjiga, kao nova. cs

LOK3)KORICE SU MALO POHABANE.

Knjiga kao na slikama, ima mnogo sistematičnog podvlačenja Retko u ponudi Veselin Masleša Sarajevo Tags: metod hermeneutika postmoderna moderna filozofija pol riker dzon serl zak derida dekonstrukcija ...

dr Dejan Đorđević: UVOD U FILOZOFIJU ABNORMALNOG Mek povez, 24cm, 208strana, izdavač: MRLJEŠ - Beograd

Eneade 1-6 Plotin + index rerum Misao Novi Sad Prevod Miloš N. Đurić Plotin (grčki: Πλωτίνος, latinski: Plotinus) (204-270) je bio helenistički filozof iz 3. veka koji se smatra začetnikom novoplatonizma. Plotinova filozofija emanacionizma govorio o Jednom (hen), kao iskonu bića iz kojeg isticanjem (emanacijom) nastaju duh (nus), duša (psihe) i na posletku tvar (hile), koja je potpuno odsustvo bića, nebiće. Smisao filozofije je povratak čoveka svome iskonu, što podrazumeva put povratka od mnoštva ka jednosti. Vrhunac ovog puta ushođenja je ekstaza, mistično istupanje iz sebe kojim čovek prevazilazi odeljenu svest i stapa se sa Jednim. Plotinovi spisi su nadahnjivali pokolenja helenskih, hrišćanskih, jevrejskih i islamskih filozofa i mistika. Stanje odlično , kao novo

Komplet Nasim Nikolas Taleb 1-5 U online Knjižari Sigma dostupan je ekskluzivni komplet knjiga autora Nasima Nikolasa Taleba, koji obuhvata pet njegovih najznačajnijih dela: "Prokrustova postelja" - Talebova zbirka aforizama koja otkriva različite aspekte moderne civilizacije i njene zamke. "Crni labud" - Moderni klasik koji istražuje nepredvidljive događaje i njihov uticaj na svet. "Antikrhkost" - Knjiga koja izvrće naopako naše shvatanje nesigurnosti, predstavljajući je kao poželjnu i nužnu. "Koža u igri" - Provokativno delo o riziku, nesigurnosti i nasumičnosti, koje otkriva tradicionalne metode procene rizika. "Varljiva slučajnost" - Proučava važnost slučajnih događaja u našim životima, kroz priče o filozofima, finansijerima i mitološkim likovima. Ovaj komplet pruža čitaocima sveobuhvatan uvid u misli i ideje Nasima Nikolasa Taleba, nudeći im priliku da dublje razumeju svet oko sebe i nauče kako da se nose sa nesigurnošću i rizicima. Nabavite svoj primerak kompletne kolekcije i istražite različite koncepte koje je Taleb istraživao kroz svoja dela. Povez knjige :mek Format : 24 cm Pismo : latinica

Pun naziv knjige: NAUKA I ISTINA Zapostavljene perspektive filozofije nauke Izdavači: INSTITUT DRUŠTVENIH NAUKA, Beograd; CENTAR SLOBODARSKIH DELATNOSTI, Kragujevac Biblioteka: KARTAGINA 506 str. 15 x 23,5 cm - Ćirilica / Tvrd povez sa omotom

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Teme Ramajane su bezvremene i univerzalne. Dobrota i ljubav se pokazuju kao ljubav oca prema sinu, ljubav sina prema ocu, uzajamna ljubav četiri brata, ljubav muža prema ženi i žene prema mužu i uzajamna ljubav prijatelja. Ali, opisani su i pohlepa, pakost, prevara i izdajstvo, takođe i plemenitost karaktera, nesebičnost, požrtvovanost i pobožnost. Ukratko, sva iskustva i vrednosti ljudskog duha utkani su u ovu legendu, mada su predstavljeni u divovskim razmerama. Rama je sam po sebi Marjada Purušotaman: čovek besprekorne plemenitosti, savršeni čovek. On je savršen zato što je otelovljeni Bog. Ipak, zbog toga što on jeste i zbog toga što je njegov suštinski zadatak da spasi čovečanstvo, on mora da postrada više od ijednog drugog čoveka. U tom smislu, ovaj ep neminovno poziva na poređenje sa jednim drugim velikim književnim delom iz davnina – Biblijom. Duh izvanrednog princa Rame prožima ovaj ep, isto kao što duh Isusa iz Nazareta prožima Novi Zavet. Obojica pate i obojica su na svoj način raspeti da bi spasili ljudski rod. I obojica na kraju pobeđuju. Više od ičega drugog, čitanje Ramajane približava čitaoca plemenitom, svetom i živućem duhu Rame. Bez obzira kojoj religiji čovek pripada, ili je pak bezbožnik ili nevernik, dodir Raminog duha je vrlo dubok i lekovit. To je osnovni cilj ovog epa, jer je princ Ajodje, isto kao i Hrist, oličenje dobrote i krotkosti, žrtvovanja i, iznad svega, ljubavi. Osim toga, Ramajana je natopljena duhom Ramine supruge Site. Hindusi veruju da je ona bila inkarnacija Boginje Lakšmi, saputnice Boga Višnua. Do današnjeg dana Sita predstavlja prauzor neporočne indijske ženstvenosti. Čitajući Ramajanu, vidimo da je Ravana iz Lanke bio toliko moćan da su Sitina čednost i smelost, čak i više od Raminog junaštva, bile neophodne da Demon bude nadjačan. Ravana – kojem nije mogla da odoli nijedna žena, ni kraljica ni princeza bilo koje rase iz nebeskog, zemaljskog ili nižeg sveta – uverava se da je Sita u stanju da se odupre svim njegovim laskanjima i pretnjama i da odoli svim iskušenjima. To na kraju podriva i slama njegov duh pre nego što ga Rama doista i ubije. Ako je Rama savršeni muškarac, Sita ništa manje nije savršena žena. Ona pati barem koliko i on, ako ne i više. Na kraju se pokazuje da je ona čak i veličanstvenija od Rame. Lik odane Site i njena neporočna ljubav i privrženost mužu utisnuli su se u narodno sećanje i postali besmrtni simboli idealne žene i supruge. Klasična indijska umetnička tradicija je posvećenička, bilo da se radi o muzici, literaturi, plesu, slikarstvu, vajarstvu ili arhitekturi. Jedina svrha umetnosti je bogoštovanje, veličanje i prizivanje bakti, verskog obožavanja i ushićenja, kako u umetniku tako i u onima koji doživljavaju njegovo delo. Imajući rečeno na umu, Ramajana je u najmanju ruku trebalo da probudi duhovnost u čitaocu i povede ga na veliko putovanje koje na kraju, makar i posle brojnih života, dovodi do istinskog cilja celokupnog postojanja – do mokše, nirvane, istine koja oslobađa, do Boga. Učitelji iz davnina su bez izuzetka govorili da slušanje Ramajane ili njeno čitanje služi isterivanju čovekovih greha iz ovog i prethodnih života, kao i pročišćavanju njegove duše.

Scientia sacra I/1 i I/2 + Scientia sacra II hrišćanstvo Duhovna baština drevnog čovečanstva Bela Hamvaš preveo Sava Babić Dereta, biblioteka Kontinent, 1999. 286 + 286 + 284 strane, manji format. Veoma očuvane. Treća knjiga ima neznatno oštećenje zadnje korice pri vrhu što možete videti na jednoj od slika (ništa strašno).

Knjiga je dobro očuvana. ,,Događaj koji povezuje intervjue u ovoj knjizi je peticija podrške očuvanju akademske autonomije Instituta za filozofiju i društvenu teoriju Univerziteta u Beogradu, pokrenuta u maju 2020. godine. Naši sagovornici i sagovornice, i samo ogledalo globalne akademske zajednice, pokazali su nam kako da se krećemo između prošlosti i budućnosti kako bismo kreirali našu sadašnjost angažovanim aktima umesto stajanjem po strani. Knjiga sadrži dvadeset „misaonih vežbi“, koje artikulišu nedovršene odgovore na aktuelna društvena pitanja i borbe, prateći nastojanje da se jedna od tih upečatljivih borbi ovekoveči i ostane kao svedočanstvo za budućnost.`` Angažovane reči Priredile Zona Zarić i Gazela Pudar Draško Izdavač Institut za filozofiju i društvenu teoriju Univerzitet u Beogradu Edicija Trg Obim: 206 stranica Godina izdanja: 2022 ISBN 978-86-80484-86-0

ANRI BERGSON MATERIJA I MEMORIJA - ogled o odnosu tela i duha Prevod - ??? Izdavač - ??? Godina - 19?? 260 strana 19 cm Povez - Tvrd Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja `Dugo je Anri Bergson bio skrajnuta filozofska figura, uprkos tome što niko ozbiljan nije osporavao njegov značaj, ali se i niko dovoljno ozbiljan nije iscrpnije bavio njegovim delom, sve dok ga šezdesetih godina prošloga veka mladi francuski filozof Žil Delez nije izvukao iz formalina, svežeg kao da nije prespavao pedesetak godina. Materija i pamćenje najvažnije je Bergsonovo delo. Potpuno je zapanjujuće da se taj tekst pisan krajem 19. veka, uglavnom o mozgu i njegovom funkcionisanju, savršeno uklapa u savremena istraživanja mozga kojim se bave timovi stručnjaka, uz enormne budžete i uz svu silesiju najsavremenijih tehničkih pomagala. Bergson je, međutim, od tehničkih pomagala imao olovku, a nekakvu podršku pružala su mu dotadašnja, skromna valja reći, izučavanj mozga. Ipak, za razliku od savremenih neuro-naučnika, Bergson je bio filozofski obrazovan i mozgu nije pristupao kao pukom organu. Naime, za Bergosna stvarnost nije naprosto data, već je zadata kao zadatak koji valja rešiti. Otud i uvid koji prethodi izučavanju mozga: `Čim od činjenica zatraži precizne naznake za rešavanje problema [a i mozak je nekakva činjenica], čovek se obrete prenesen na teren pamćenja`. Utoliko za Bergsona nipošto nije rešeno šta prethodi čemu: mozak pamćenju, ili pamćenje mozgu? Drugim rečima, za Bergsona sećanje je presek duha i materije.` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Henri Bergson La Materie Et La Memoire Matter and Memory Materija I Pamćenje

carl schmitt in post war european thought tvrd povez nova na engeleskom velok

Vasilij V. Zenjkovski. `Istorija ruske filozofije / preveli s ruskog Marija Marković i Branislav Marković ; redakcija prevoda Nikola Milošević.` Biblioteka Sinteze. Podgorica: CID, 2002. 755 str. : slika autora ; 25 cm. Ima nešto mojih beležaka grafitnom, ali obrisaću.

Žan-Lik Nansi - Iskustvo slobode , izdanje Circulus . Knjiga je nova !!

Prodajem nov komplet knjiga za drugi razred koji sadrži sve uddžbenike srpskog jezika, matematike i sveta oko nas.Knjige su potpuno nove. Izdanje je 2024.godina.

Osnove filozofske hermeneutike Pogovor - Abdulah Šarčević Izdavač: Veselin Masleša Biblioteka: Logos Prevod dela: Wahrkeit und Methode Prevod: Slobodan Novakov Godina: 1978 Broj strana: 684 Format: 20x14 Povez: mek