reverzibilan (za pritezanje i odvijanje) signaliziranje postignutog momenta: zvučni signal i lampica režim rada: direktno merenje postignutog obrtnog momenta ili max.vrednost obrtnog momenta unapred podešene vrednosti obrtnih momenata: 9 rekalibracija obavezna jednom u 12 meseci ili na svakih 10.000 izvršenih radnih ciklusa Materijal čegrtaljka: CR-V čelik Napajanje 2 x AA 1,5 V Broj vrednosti u memoriji 50 Standard ISO 6789 Tačnost (smer suprotan kazaljki sata) [%] +/- 2,5 Opseg momenta pritezanja [Nm] +/-3,5 Rezolucija [Nm] 0,01 Broj zuba čegrtaljke moment ključa 36

Bahco PRESE 5OT BH750 isporučuje se sa 2V bloka i poseduje dvostruko brže pumpe nego ranije serije ovog modela. Proizvod možete poručiti na sajtu u samo par klikova. • Robusna varena konstrukcija valjkastog oblika • Veliki manometar za lako očitavanje u nivou očiju • Klizni klip • Isporučuje se sa 2 V-bloka • Auto-centrirajuće igle za sto • Dvostruko brža pumpa • Jake i stabilne noge Ukoliko imate problema prilikom poručivanja, posetite našu stranicu uputstvo za kupovinu kako biste nesmetano poručili proizvod.

garnitura osnovnih alata za autoservise, servise poljoprovredne mehanizacije i industriju Broj komada u garnituri: 237 964/28SOS Garnitura 59 ključeva u SOS ulošku za alat Ukupno alata 59 964/29ASOS Garnitura 28 alata u SOS ulošku za alat Ukupno alata 28 964/30SOS Garnitura nasadnih ključeva sa priborom u SOS ulošku Ukupno alata 96 964/33SOS Garnitura 30 TBI odvijača u SOS ulošku za alat Ukupno alata 30 964/48SOS Garnitura 11 alata u SOS ulošku za alat Ukupno elemenata 11 964/49SOS Garnitura 13 alata u SOS ulošku za alat Ukupno alata 13

reverzibilan (za pritezanje i odvijanje) signaliziranje postignutog momenta: zvučni signal i lampica režim rada: direktno merenje postignutog obrtnog momenta ili max.vrednost obrtnog momenta unapred podešene vrednosti obrtnih momenata: 9 rekalibracija obavezna jednom u 12 meseci ili na svakih 10.000 izvršenih radnih ciklusa Materijal čegrtaljka: CR-V čelik Napajanje 2 x AA 1,5 V Broj vrednosti u memoriji 50 Standard ISO 6789 Tačnost (smer suprotan kazaljki sata) [%] +/- 2,5 Opseg momenta pritezanja [Nm] +/-3,5 Rezolucija [Nm] 0,01 Broj zuba čegrtaljke moment ključa 36

cena: 301.871,00 din (PDV uključen) Vreme isporuke: 2 - 7 dana Cena isporuke: po cenovniku Težina za isporuku: 80,000 kg Deklaracija Kol: Opis i namena proizvoda Pneumatski sistem za mast 200 kg Pressol Pneumatski sistem – pneumatska pumpa za mast je pumpa iz kategorije profesionalnih pneumatskih alata i kao takva je našla primenu u skoro svim sferama industrije, poljoprivrede, zanatstva, a naročito u auto industriji kao sastavni deo servisne i garažne opreme Služi za podmazivanje svih vrsta morornih, mehaničkih i kotrljajućih-obrtnih sklopova Može se koristiti sa svim vrstama masti za podmazivanje do NLGI 2 Kapacitet pumpe u odnosu od 50:1 omogućava brzo i jednostavno podmazivanje i probijanje svih vrsta ventila za podmazivanje, čak i onih u najtežim uslovima rada Karakteristike proizvoda Kаpаcitet posude: 200kg Prečnik kontejnera: Ø540-590mm Mobilni sistem na kolicima Kapacitet pumpe 50:1 Crevo visokog pritiska do 400 bara dužine 10m Pištolj za mast pod pritiskom Gumeni prsten za potiskivanje masti prečnika Ø540-590mm Metalni poklopac za zaštitu od prašine i prljavštine Vođica za centriranje pumpe Predviđena za rad sa mastima do NLGI 2 Protok pumpe 1100 g/min Potrošnja vazduha 400 l/min Za podmazivanje svim vrstama masti Dimenzije: 870x760x1420 mm Težina 80 kg

reverzibilan (za pritezanje i odvijanje) signaliziranje postignutog momenta: zvučni signal i lampica režim rada: direktno merenje postignutog obrtnog momenta ili max.vrednost obrtnog momenta unapred podešene vrednosti obrtnih momenata: 9 rekalibracija obavezna jednom u 12 meseci ili na svakih 10.000 izvršenih radnih ciklusa Materijal čegrtaljka: CR-V čelik Napajanje 2 x AA 1,5 V Broj vrednosti u memoriji 50 Standard ISO 6789 Tačnost (smer suprotan kazaljki sata) [%] +/- 2,5 Opseg momenta pritezanja [Nm] +/-3,5 Rezolucija [Nm] 0,01 Broj zuba čegrtaljke moment ključa 36

garnitura alata sadrži sve alate za kompletno održavanje u autoservisima, servisima poljoprivrednih mašina i industriji Broj komada u garnituri: 192 605TBI Odvijač TBI pljosnati axb 0,4×2,5 – 0,5×3,0 – 0,8×4,0 – 1,0×5,5 – 1,2×6,5 – 1,2×8,0 – 1,6×10,0 180/1 Ključ okasti spmm 6×7 – 8×9 – 10×11 – 12×13 – 14×15 – 16×17 – 18×19 – 20×22 – 21×23 – 24×26 – 25×28 – 27×32 215/2 Ključ cevasti mm 10×11 – 12×13 192/2HX Ključ nasadni imbus, prihvat 1/2 imb 6 – 8 110/1 Ključ viljuškasti mm 6 x 7 – 8 x 9 – 10 x 11 – 12 x 13 – 14 x 15 – 16 x 17 – 18 x 19 – 20 x 22 – 21 x 23 – 24 x 26 – 25 x 28 – 27 x 32 190/1 6p Ključ nasadni, prihvat 1/2 mm 10 – 11 – 12 – 13 – 14 – 15 – 16 – 17 – 18 – 19 – 20 – 21 – 22 – 23 – 24 – 27 – 30 – 32 220/3 Ključ imbus imb 3 – 4 – 5 – 6 – 8 – 10 – 12 – 14 – 17 – 19 188/2 6p Ključ nasadni, prihvat 1/4 mm 4 – 4,5 – 5 – 5,5 – 6 – 7 – 8 – 9 – 10 – 11 – 13 188.1/1ABI Čegrtaljka dvosmerna, prihvat 1/4 sq 1/4″ 125/1 Ključ viljuškasto-okasti kratki mm 6 – 7 – 8 – 9 – 10 – 11 – 12 – 13 – 14 – 15 – 16 – 17 – 18 – 19 – 20 – 21 – 22 250/1 Ključ podešavajući dim 200 212/2 Ključ za točak spmm 17 – 19 206/2 Ključ za filter sa lancem øD 60-140 200/2 Ključ za starter mm 11×13 – 13×17 – 14×17 – 15×16 – 19×22 188.2/2BI Ručica sa zglobom, prihvat 1/4 sq 1/4″ 188.3/2 T-ručka, prihvat 1/4 sq 1/4″ 188.4/2 Nastavak dugi, prihvat 1/4 sq 1/4″ – 1/4″ 186.4/2 Ključ nasadni za svećice, prihvat 3/8 mm 21 – 19 – 16 238.1/1FBI Čegrtaljka dvosmerna, savitljiva, prihvat 3/8 sq 3/8″ 238.4/2 Nastavak, prihvat 3/8 sq 3/8″ 192/2PH Ključ nasadni krstasti, PH profil, prihvat 1/2 ph PH2 192/2TX Ključ nasadni sa TX profilom, prihvat 1/2 tx TX20 – TX25 – TX27 – TX30 – TX40 – TX45 – TX50 – TX55 – TX60 190.1/1ABI Čegrtaljka dvosmerna, prihvat 1/2 sq 1/2″ 190.2/1BI Ručica sa zglobom, prihvat 1/2 sq 1/2″ 190.3/1 T-ručica, prihvat 1/2 sq 1/2″ 190.4/1 Nastavak, prihvat 1/2 sq 1/2″ – 1/2″ 190.6/2 Zglob kardanski, prihvat 1/2 sq 1/2″ 406/1BI Klešta kombinovana L 180 466/1BI Sečice kose L 180 455/1BI Sečice čeone L 160 445/1BI Klešta papagaj L 180 – 240 514/1BI Klešta električarska višenamenska L 160 532PLUS/1DP Klešta za seger, spoljna, prava L 180 534PLUS/1DP Klešta za seger, spoljna, savijena dim 180 536PLUS/1DP Klešta za seger, unutrašnja, prava L 180 538PLUS/1DP Klešta za seger, unutrašnja, savijena dim 180 430/3 Klešta grip L 175 – 250 481/6 Klešta za cevi kosa 45° dui 1,1/2″ 563R/7PR Makaze za lim univerzalne L 280 615TBI Odvijač TBI krstasti PH ph PH1 – PH2 – PH3 – PH4 431/2 Klešta za opruge kočnica L 325 300/2 Montirač za gume L 400

Mehanički moment ključ sa skalom 500-2500Nm Bahco 7455-2500 Mehanički moment ključ sa skalom, metalna drška Fiksna glava bez mehanizma Dvojna skala Izrađen prema ISO6789 standardu Preciznost ±4% Prihvat 1″ Moment: 500-2500 Nm Dužina: 2756 mm Težina 22133g

Bahco Podešavajući ključ većeg kapaciteta 300mm, 9035

RETKO!! HRVATSKE NOVINE IZ 10.og ozuljka 1941.god Stanje kao na slikama

Jos jedan klasik iz Trepce, za muzeje i kolekcije, 17cm , i nesto preko kilogram tezine, epitaksija kalcita na kvarcu.

Ridgid Alat za rezanje rupa u cevima HC-300, 76787 oblikovan je da na čeličnim cevima brzo i sigurno izreže rupu prečnika do 3”. Proizvod možete sa samo par klikova da poručite na našem sajtu. Ukoliko imate problema prilikom poručivanja, posetite našu stranicu uputstvo za kupovinu kako biste nesmetano poručili proizvod.

Road Tough, mint, model sa otvaranjima,

The Masters Tournament held in Guangzhou, China in April 2024, Junior Group, second place. Original Cassette Photo Frame, Worldwide 1 of 1.

. the certificate of the conversion of a heathen, schismatic or heretic to the Catholic (conversio gentilium) in the World War II, exceptionally & extremely rare document. it appears as if there are bloody fingerprints laid down on verso. `vlasti (sada) ne mogu protiv Vas nista....(bez raz?) loga.` `omoguceno slobodno kretanje` obitelji Todorovic, Grozda, Dobrila i Stole. Originalni dokument sa naizgled vise krvavih otisaka prstiju na poledjini (bio preklopljen na cetri dela, jedna cetvrtina nedostaje) o prekrstavanju srpske porodice sa podrucja Sanskog Mosta u Rimokatolicku vjeru - izdat 22.VIII 1941. godine od strane Ustaskog Stana - Sanski Most i potpisan od strane ustaskog logornika Mileta Ljevara a na poledjini i faksimilom potpisa i pecatom fratra (zupnika) Fra Ante Seremeta. Katolicki zupni ured - Sanski Most odlomak iz teksta Sofije Praće – Veljović, Genocid u Sanskom Mostu : ... Zavedeni klerikalci sela: Kruhara, Poljaka, Krkojevaca, Kljevaca, Čaplja i drugih, odlaze kućama kandidata za pokrštavanje da ih uče molitve: Zdravo Marija, Oče naš i preslušavali su ih, jer je to bio jedan od uslova za prijem u katoličku vjeru. Za ovakvu sramnu akciju ovi agenti su dobili uputstva od biskupskog ordinijata pov.br. 9259/41, potpisana od nadbiskupa Stepinca, gdje su bila propisana pravila ko može biti primljen u katoličku vjeru, a koja su pored ostalih glasila: “Da je gospodin Isus Krist, da je jedan pastir, jedan ovčinjak. Stanovnici grko-istočne vjere, čuvajte ovaj savjet. Biskup đakovački primio je hiljade vaših, koji su od državne vlasti dobili svjedočanstvo o čestitosti. Ugledajte se na ovu svoju braću pa se što prije prijavite za prelaz u katoličku vjeru. Vi će te kao katolici moći ostati u svojim domaćinstvima, nesmetano moći unapređivati svoje domaćinstvo, i odgajati svoju mladež za Boga i državu Hrvatsku. Vi ćete u katoličkoj crkvi osigurati spas neumrlih duša, prema onoj svetoj opomeni, spasitelja našeg Isusa Krista.” Ova akcija trajala je duže od dva mjeseca, nakon čega se vodila budna kontrola da li se redovno ide u crkvu, da li se krste djeca koja se rađaju u katoličkoj crkvi, jer je trebalo postati pravi vjernik katoličanstva. Ovoj akciji se pokorila većina stanovnika Srba pomenutih sela, jer je bio velik strah od zločina, mjera koje su preduzimane, kao i kontrola od strane komšija koji su preduzimali ovu akciju. Neprijatelj je bio uporan u akcijama koje su planirali i od kojih nisu odustajali. Tužno je bilo gledati kad za katoličkih praznika tužne povorke kreću prema katoličkoj crkvi, i nose preko ruku krunice (brojanice) koje su se prodavale u crkvi, sa kojima se molilo Bogu prema propisima katoličke crkve. Mora se spomenuti da mnogi stanovnici Srbi nisu ravnodušno gledali sve ove događaje, Srbi se odmeću u šumu, talas ustanka se naglo širi, jer je to bio jedini spas da se opstane. Neprijatelj je bio uporan i dalje provodi svoje planove na ovom terenu kao i na ostalim. … Situacija se mijenja iz časa u čas, ni na jednom mjestu nije isto. Noću se moglo zapaziti da srlja neka vojska, a to je bio banjalučki puk u rasulu. Pukovnik Stefanović je na vrijeme zapazio rasulo naše vojske, i na vrijeme je sazvao nekoliko građana svih nacija i saopštio sljedeće: ,,Neprijatelj se približava, mi se moramo povući ne bi bilo loše da se formira jedan odbor od vas i da držite red u gradu dok ga ne predate neprijatelju. Potrebno je da se izabere jedan starješinameđu vama.” Na to se javio Luka Minigo, koji sam sebe predlaže, izjavljujući da je zakleti ustaša od 1925. ( ubijen je 1943. g. u Grmeču). Takođe, ovaj oficir reče da bi bilo dobro minirati most preko Sane, ali na intervenciju građana iz ovog odbora od toga se odustalo. Sutradan su se ovaj oficir i vojska povukli u pravcu Ključa, kojima se pridružila i sanska žandarmerija. Danju, a naročito noću, moglo se zapaziti da naša vojska iz pravca Banje Luke prolazi kroz Sanski Most i kreće prema jugu, tu je bilo najviše pješadije, vojnici su nosili oružje sa sobom. Na betonskom mostu preko Sane nalazila se jedna prepreka od drveta, koju je stavio Grga Maričić, da bi mogao da zaustavi vojnike koji su se u rasulu i bjekstvu vraćali iz jedinica i da bi ih razoružavao. Da bi svoje dejstvo ojačali, samoinicijativno su već postojeće ustaše formirale jedan odbor za hvatanje vojnika u rasulu, a u taj odbor su ušli: dr Josip Cerjan, dr Ibrahim Pašić, Luka Miniga, Himzo Pašić Rešić i Grga Maričić, i dadoše mu naziv ,,Hrvatska zaštita”. Ovaj odbor je pojedinačne vojnike hvatao, oduzimao im oružje i skidao vojnu odjeću, a poznat je po neviđenoj pljački rezervne hrane iz velikog magacina. Formiran je u ratne svrhe. Naprijed pomenuta lica, iz tzv. ,,Hrvatske zaštite,, uzimaju vlast u svoje ruke i legitimišu se kao legalne ustaše. Mile Krunić, opštinski dobošar, iz časa u čas izlazi na određena mjesta i najavljuje sljedeće: ,,Čujte, počujte, narode, ustaška vlast izdaje naredbu da svi stanovnici iz drugih banovina ima da napuste Vrbasku banovinu i da se sele u svoje banovine,,. Tako se Dragoljub Popović iz Čačka odmah iselio, a za njim i drugi. Da bi se prepoznali pomenuti vlastodržci, prvo su nosili bijele trake iznad nadlaktice, a kasnije hrvatsku trobojnicu. Dolazak Nijemaca u grad U gradu se saznaje da Nijemci nadiru preko Maribora dalje u našu zemlju. Zadatak im je bio da ove krajeve okupiraju bez borbe, jer su im to ustaše garantovale. Dobošar Mile Krunić oglašava: ,,Čujte i počujte, građani Sanskog Mosta, Njemačka vojska ulazi u naš grad, treba ih mirno dočekati, Hail Hitler – Hrvatska zaštita,,. Jedna njemačka divizija prvo šalje izvidnicu, koja ulazi u Sanski Most, 9. aprila 1941.godine, između 15 i 16 sati, poslije podne – jedan motorbicikl sa prikolicom, na kome je bio montiran mitraljez, za njima nailaze dvoja-troja borna kola sa naoružanim njemačkim vojnicima, dok su prethodnici nosili naše topografske karte, i prvo je bilo pitanje: ,,Wo ist Kula Tomina?“ Kako su na trgu bili prisutni oni koji su ih jedva čekali, neko pokaza u pravcu Ključa, i oni krenuše. Iza ove izvidnice nailaze druge kolone koje se kreću do Čekića bara i kruže po gradu, a veliki broj onih koji su željeli da Nijemci dođu izašli su i klicali im. Veliki broj izviđačke njemačke vojske smjestio se oko zgrade novoizgrađene bolnice, gdje je odmah obješena velika njemačka zastava sa kukastim krstom, i svako ko bi naišao kad se zastava podiže, morao je stati i dignuti ruku u znak pozdrava; ko to ne bi uradio, stražar bi ga sprovodio na batine. I dalje se organizuje mreža za hvatanje vojnika u rasulu. Tako se postavljaju straže na raskrsnice puteva kako bi ih dočekivali i predavali Nijemcima koji su ih transportovali u ropstvo. Ustaške vlasti na čelu sa dr Josipom Cerjanom pripremaju svečan doček njemačkim vojnicima. Svaki dan izlazi naredba za naredbom, koju oglašava opštinski dobošar, pozivajući se na njemačku komandu, prijeteći kaznama. Grad je bio oblijepljen plakatima i kukastim krstovima. Uveden je i policijski čas, prijetilo se da će ko se nađe na ulici van policijskog časa biti strijeljan. Njemački vojnici zaposjeli su najbolje stanove u gradu, iz trgovina Jevrerja i Srba iznosili su hranu, odjeću i obuću i transportovali za Njemačku svojim porodicama. Poznato je da su iznosili sanduke šećera i davali svojim konjima. Za svog tumača su uzeli Jozu Klapića zv. Patašon, koji je živio poslije rata u Petrinji. Aktivnost ustaške vlasti Pomenuti predstavnici hrvatske vlasti održali su svečanu sjednicu u čast uspostave tzv. NDH 10. aprila 1941. godine, u današnjoj zgradi opštine, na kojoj su prisutni bili: dr Cerjan Josip, Rešić-Pašić Himzo, Talić Juso, Miniga Luka, Šeremet fra Ante, župnik iz Sanskog Mosta, Tojčić Nikola, župnik iz Stare Rijeke, Tešić fra Luka, župnik iz Sasine, nakon čega su otišli u katoličku crkvu, radi blagoslova za vječno postojanje nove ustaške vlasti. Sad se kreće u druge akcije, formiraju se ustaške grupe, na čelu logora ustaških grupa nalazi se logornik Ljevar Mile iz Sasine. Odmah je krenuo u sela naseljena katoličkim življem, tražeći sebi privržena lica, koje je oblačio u ustašku uniformu i naoružavao ih, te ih privodio fratrima na zakletvu i vjernost NDH, ko od službenika nije prihvatio zakletvu bio je otpušten iz državne službe. Poznat je slučaj ing. Nedimović Drage koji nije prihvatio zakletvu, pa je na zvjerski način, nakon mučenja ubijen. Sve se to dešava za vrijeme vlasti dr Ante Merkredića koji je primio od dr Cerjan Josipa. Poznate su razne represalije nad trgovcima Srbima i Jevrejima, koji su ucjenjivani novčano iznosom od 1 000 do 5 000 hiljada dinara. Radi kontrole prihoda postavljani su tzv. komesari, da bi se kontrolisao prihod, kako bi ubiranje za njih bilo veće. Od prihoda uzimano je 50 do 100 hiljada dinara od svakog pojedinačnog trgovca, a taj novac je predavan u ustaški logor, kojeg su međusobno dijelili kao i svu pljačku. Dolazak zagrebačke policije Mjesec maj 1941. godina Kako novoformirana vlast aktivno sarađuje sa Zagrebom, u svim planovima, početkom maja u Sanski Most stiže policija iz Zagreba, na čelu te policije bio je Horvat Konrad i sa njim šest policajaca, zadržali su se u Sanskom Mostu cijelo vrijeme pokolja i učestvovali u njemu. Njima su se pridružili Barać Jandre iz Sasine, Nalić Ibrahim, Krupić Fehrat, Kuršumović Salko i Alagić Mustafa Omerov, koji su vršili hapšenja, maltretiranja i odvođenja Srba u zatvor. Prvi taoci Rano ujutro 7. maja 1941 .g. ustaška vlast je poslala pozive uglednijim Srbima da se jave u ustaški logor, među kojima su: Marjanović Milan, Delić Jovo, trgovac, Gvozden Pero, trgovac, Brajić Petar, trgovac, pravoslavni sveštenici Grbić Đuro i Marjanović Jovo, njih je primio dr Ante Merkradić i rekao im da će biti taoci zato što je dignut ustanak u selu Kijevu, i ako i jedan njemački vojnik ili ustaša pogine, ustaše će strijeljati pomenute taoce. Odmah poslije hapšenja ovih taoca, koji su zatvoreni u barakama na željezničkoj stanici, dobošar Mile Krunić, oglašava sledeće: ,,Ako i jedan Srbin napadne Hrvata ili muslimana, odmah će biti strijeljani taoci u zatvoru”, pominjući njihova imena. Ostali Srbi koji su bili na slobodi, osjetili su strah od domaćeg i stranog neprijatelja, uočivši da je glava svakog taoca, a i ostalih, unaprijed određena za odmazdu. Iz dana u dan je sve gore, oglašavaju se naređenja i prijeti se smrtnom kaznom. Napad ustaša na nedužne stanovnike sela Kijeva Šestog maja, na Đurđevdan, ustaše su napale nedužne stanovnike sela Kijeva. Dobro su znale da većina stanovnika slavi krsnu slavu toga dana, pa su dan ranije dobili puške u oružničkoj postaji Ilidža- Tomina od komandira stanice Durakovića, koji je oformio jednu grupu koju su sačinjavali: Osmančević Ragib, Kurbegović Hamdija, Barać Jandre i drugi. Oni su obukli ustaške uniforme i počeli da pljačkaju stanovnike sela Kijeva, pale kuće i da tuku bez ikakvog razloga. Najprije su došli u kuću Stojanović Veljka, bivšeg trgovca, tukli ga, vezali konopcem i ucjenjivali za novac. Istina je da je dana 4. maja Kurbegović Hamdija uhapsio Veljkova brata Rajka Stojanovića, da bi zadali strah drugim viđenijim stanovnicima, pa su krenuli prema kućama: Kondića, Borenovića i Miladinovića Marka. TačnonaĐurđevdan, ustaše su uznemirile slavljenike uKijevu, gazećiim svijeće, izvrćući sofre, psujući i razgoneći goste, zapalili kućuDomazeta Đurđa, tukli ga i tražili novac i najzad ga izmrcvarena ubili. Sve to nije im bilo dovoljno, otišli su kući Kovačevića Dane, uglednog seoskog trgovca, bolesnog ga premlatili tražeći od njega novac i žito, a tako je prošao i Ćeranić Mile. Kako od ovih starijih ljudi niko nije davao otpor, razbjesnjele i pijane ustaše otišle su kući Stojanović Rajka i Miladinović Mirka i njegova sina Marka, maltretirali ih, vezali i tako izmučene dotjerali u kasarnu u Sanskom Mostu i sutradan, 7. maja, ispred same kasarne, na očevid okupljenog stanovništva, vezali im oči maramama i po jednim metkom ubili ih; tu je bilo mnogo ustaša a među njima logornik iz Sasine Ljevar Mile. ONI SU BILI PRVE ŽRTVE KOJE SU PALE U SANSKOM MOSTU. Ustaška banda nije bila zadovoljna tim, nego su i dalje organizovano, a prema uputstvima zagrebačke policije, zalazili u sela i pljačkali, palili i ucjenjivali. Tako je grupa istomišljenika, u čijem sastavu su bili: Pašić Rešić Himzo iz sela Čaplja, Talić Juso, obućar iz Sanskog Mosta, dr Cerjan Josip, Miniga Luka, Banović Ante, Vajzović Džemal i Božić Joso, improvizirali tobožnji ustanak na rejonu Kijevo – Tomina, samo da bi uzbunili i uplašili već uplašeni narod ovih sela, među kojima se je naročito istakao Husejin Šabić, koji je sam sebe ranio u nogu, kako bi prikazao da ustanici pucaju iz Kijevske Gore, za što je od dr Gutić Viktora dobio novčanu nagradu od 2 000 dinara. Dolazak njemačke kaznene ekspedicije Prema smišljenom planu i instrukcijama, ustaške vlasti su pozvale njemačku vojsku iz Prijedora, Bosanskog Novog i Banje Luke da bi ih uvjerili da na ovom terenu ima pobunjenika, jer se stanovništvo uplašilo od prethodnih maltretiranja, pa su zajedno sa porodicama, goneći stoku pred sobom, krenuli u brda prema Kozici i Tramošinji, da bi izbjegli maltretiranja i ubistva. Sutradan u 9 sati ujutro, moglo se zapaziti da su kamionima došli njemački vojnici iz Prijedora, Bosanskog Novog i Banje Luke. Odmah su se razdijelili u strijelice sa puškama na gotovs i krenuli prema selima: Čaplje, Tomina i Kijevo, i počeli da tuku i pale kuće stanovnika Kijeva, Tramošinje i Kijevske Gore. U ovim selima nalazilo se mnogo stanovnika koji su bježali u panici i strahu, goneći stoku sa sobom, bježeći ispred ustaškog terora, a kasnije i njemačkog, malo je ko imao oružje, jer ga neprijatelj ranije oduzimao razoružavajući naše vojnike. Ustaše su zajedno sa Nijemcima napale ovo jadno i nedužno stanovništvo iz Crvenih Lokava na Jasenik, gdje su navodno ranjena dva njemačka vojnika. Kako njemačka vojska nije mogla nikog od ”ustaničara” da uhvati, uzeli su nedužne seljake koji su radili na putu da im nose oružje kad su oni tukli pomenuta sela. Doveli ih u Sanski Most i posebno zatvorili u zgradu stare Osnovne škole, u kojoj se već nalazilo na stotine zatvorenika Srba iz sela Zdene, Podluga, Kljevaca, Krkojevaca, Husimovaca, Šehovaca, te samog grada Sanskog Mosta. Da bi ostvarili svoj plan, gradski dobošar Klepić Mile poziva stanovnike Sanskog Mosta da se svi od 16 do 60 godina jave radi popisa, a ko se ne javi, BIT ĆE SRIJELJAN. Po gradu su raspoređene straže njemačkih vojnika, niko iz kuća ne izlazi, grad je oblijepljen ustaško-njemačkim plakatima i samo se njemačka zastava vijori sa crnim kukastim krstom. Na ulici Krunić Mile sa bubnjem. Istina, kradomice se iza zavjesa viri i svako je ponešto mogao vidjeti. Tako je u podrumu Osnovne škole u nehigijenskim prilikama zbijeno, odnosno bilo zatvoreno oko 360 Srba i 13 Jevreja. Niko se nije mogao kretati, i za lične potrebe su išli u pratnji stražara. U zatvoru su postavili po jedan puškomitraljez u svaki ugao, tako jedan od zatvorenika, Perica Zurunić, upita njemačkog stražara: “Zašto smo mi ovdje zatvoreni?” na što mu je njemački vojnik srdito odgovorio: ,,Vi ćete biti strijeljani još danas, jer su ranjena tri Nijemca a vas je trista.” Poslije ovakvog odgovora, Perica Zurunić se povukao i svi su uplašeno očekivali šta će da bude dalje. Za kratko vrijeme zatvorenici u podrumu su saznali da su Nijemci uz maltretiranje pohapsili nedužne seljake koji su im nosili municiju da tuku u kuće sela Tramošinje, Kijeva i Kijevske Gore, jer nikoga nisu mogli uhvatiti, budući da su se stanovnici ovih sela zaplašeni povukli u brda i šumu. Nijemci su tvrdili da su te nedužne seljake uhvatili kao pobunjenike: četnike-ustaničare, bandite. U zatvoru je stanje neopisivo, približavala se noć, trebalo je napraviti nekakav raspored za spavanje, jer su podrumi krcati od nedužnih seljaka i da se postave nove straže, tako priča Toma Šević, trgovački pomoćnik iz Krkojevaca. Stiže jedna grupa civila u školsko dvorište i to: Rešić Pašić Himzo, trgovac iz Čaplja, Ibrahimpašić Ibrahim, sudija iz Sanskog Mosta, Miniga Luka, trgovac, sa nekoliko njemačkih oficira. Preko tumača Joze Klepića zv. Patašona pozvaše sve zatvorenike da izađu u dvorište, a kako ih je bilo više od 360, nisu svi mogli stati u jedan red, nego se formiralo više redova. Prilikom postrojavanja nedužni seljaci su počeli da se prebacuju jedan do drugoga, na što su im njemački vojnici počeli prijetiti, psovati i tući kundacima. Strah je zavladao među ljudima, a oni Srbi koji su dovezeni kao pobunjenici bili su u posebnom stroju, ali je nad njima bio veći nadzor njemačkih vojnika. Svi su sa strahom očekivali šta će dalje biti. Tada se pojavi jedan njemački oficir i poče da govori, što prevodi tumač Klepić Jozo zv. Patašon: “Riješeno je da se sva lica do 16 godina i starija od 60 godina puste kućama.” Te večeri pušteno je oko 100 zatvorenika, a drugi su i dalje ostali u podrumima, puni zebnje, straha i iščekivanja šta će dalje biti sa njima. Najteži dan za zatvorenike iz sela Tomine i Sanskog bio je 8.maj 1941.godine. Nastaje pratnja zatvorenika za umivanje koja je trajala do 10 sati, zatim primanje hrane koju su donijeli roditelji i djeca za svoje nedužno zatvorene, ali se hrana morala odložiti, tako da jedni sa drugima ne bi imali kontakte, i da se ne bi međusobno vidjeli, jer su zatvorenici bili prljavi od krvi koja je tekla iz njihovih tijela, budući da su ih nemilosrdno tukli Nijemci i ustaše i nagonili ih da jedni druge tuku. Zatvorenici iz Tomine, koji su nedužni pokupljeni na putu, bili su posebno zatvoreni sa sveštenikom Grbić Đurom, Vezmar Đurom i Martinović Jozom, žandarmerijskim narednicima, te Gvozden Milanom. Oni su pušteni kasnije da se prošetaju, a vodu za piće nisu dobili za tri sata. Sad se ponovo pojavljuje grupa civila. Opet se naređuje da se postrojavaju, niko ništa ne zna, ljudskim patnjama nema kraja. Opet tumač Klepić Jozo zv. Patašon saopštava: “Naređenje je da se puste kućama oni koji su mirni i vrijedni poljoprivrednici, ali da moraju stalno biti kod svojih kuća, u protivnom će im biti pohapšene porodice i poubijane.” Nedužni srpski seljaci iz Tomine ostali su i dalje u zatvoru, njih oko 25, koji su osumnjičeni kao pobunjenici-četnici i 13 Jevreja, kao taoci, uvijek izolovani od drugih zatvorenika, u psihičkim mukama. Dvadeset sedam strijeljanih Treći dan po zatvaranju, mučenju i batinjanju, bio je najteži dan u životu zatvorenika sela Tomine. Predosjećali su da neće dobro proći. Njemački vojnici su rano počeli da psuju, vrijeđaju, najčešće se čula riječ “bandit” i spominjali su napad na neke njemačke oficire prema Ključu. To veče nisu dobili večeru, tako da su tek 8. maja dozvolili unošenje hrane oko 10 sati, ali pod strogom kontrolom i pregledom, jer je rodbina donijela hranu rano ujutro. Devetog maja oko 1 sat poslije podne, osjetilo se neko komešanje u školskom dvorištu, tu su se našli njemački oficiri, vojnici, ustaše i civili. Oko 2 sata poslije podne 30 njemačkih vojnika, 10 oficira i 30 italijanskih vojnika sa 6 oficira, 30 ustaša sa 8 oficira. Njemačke patrole se rasporediše pravo pred podrum gdje su se nalazili zatvorenici iz Tomine. Preko tumača Joze Klapića zv. Patašon pade komanda da zatvorenici iz Tomine izađu iz podruma i da se postroje tri po tri, tada nastaje psovanje, i udarci, a udarali su koga su mogli i htjeli. Italijanska vojska se nije miješala u postrojavanje. Na čelu kolone su se nalazile patrole od po tri Nijemca, ustaše i Italijana, kao i pozadi, a sa strana su se nalazili patrole od po 6 njemačkih vojnika sa mitraljezima. Ovakva kolona nedužnih Srba krenula je iz školskog dvorišta, kroz gradski park ključkom ulicom uz pjesmu “LILI MARLEN” koju su gromko pjevali njemački vojnici. Na ulicama se nije moglo vidjeti živo biće osim ustaša i gradske policije. Neki seljaci počeše bacati novčanike ispred kuće Vlatka Živkovića i Jovice Stojakovića, kako bi im porodicama uručili, jer su u njima imali novca. Poslije prelaska preko Mašinskog mosta (preko je išla pruga uskotračne željeznice za Srneticu-Drvar-Knin) mogle su se uočiti pripreme za strijeljanje, jer je velika grupa znatiželjnika došla da posmatra muke nevinih Srba. Kako priča preživjeli Šević Toma, stanje među zatvorenicima bilo je više nego teško. Tada je propao svaki pokušaj spasavanja, o čemu se ranije razmišljalo i dogovaralo. Čamber Pero, prelazeći preko mosta, htjede skočiti u rijeku Sanu, ali odustade. Čim se stiglo na mjesto strijeljanja, Nijemci odvojiše Tominjane od ostalih zatvorenika. U tom času se pojavi jedan njemački oficir, koji je rekao nekoliko riječi, na što sveštenik Grbić Đuro reče tiho: “Braćo, sa nama neće biti dobro.” Tumač Jozo Patašon prevodi riječi njemačkog oficira: “Ljudi, ovaj njemački oficir reče: Juče je napadnut jedan motor sa tri njemačka vojnika na putu od Sanskog Mosta prema Ključu. Tom prilikom poginuo je jedan njemački oficir. Zbog toga, da bi se spriječili daljnji napadi, danas se mora strijeljati 10 zatvorenika za jednog Nijemca, odnosno za dvojicu napadnutih i jednog poginulog . Hajl Hitler!” Ovaj isti njemački oficir, preko tumača, pozvao je sveštenika Grbić Đuru da daje poslednji blagoslov Tominjanima koji su određeni za strijeljanje. Tog časa na strelištu se pojavljuje Katica Gvozden, snaha Milana Gvozdena, moleći oficira da joj ostavi djevera Milana, iako se već skinuo za strijeljanje. U međuvremenu sveštenik je zbunjeno očitao molitvu ,,VJEČNAJA PAMJAT… VJEČNAJA… Jedan broj prisutnih je popadao u nesvijest, Jevreji svi. Uočivši situaciju u kojoj su se našli, jedni su se opraštali sa drugima, a jedan od devet Vidovića molio je oficira da barem jedan ostane jer imaju mnogo djece; njemački oficir je bio nemilosrdan i neumoljiv. Sad nastaje ono najgore što se moglo očekivati: KOMANDA njemačkog oficira je da jedan streljački vod od 24 njemačka vojnika stane osam metara daleko od žrtava iza kojih se je postrojilo toliko ustaša. A iza njih isto toliko italijanskih vojnika. Tumač Patašon prevodi komandu oficira da se izvodi 8 po 8 žrtava, s tim da dva vojnika tuku, jedan u srce, a jedan u čelo. Tako su se grupe redale. Došla je treća grupa u kojoj se nalazio Vidović Mitar, koji je pokušao da bježi, ali su ga stigli njemački meci na prelazu preko grabe, a upravo tada je nailazio putnički voz iz Drvara za Sanski Most, koji ga je omeo te nije prešao prugu, priča Šević Toma, preživio strijeljanje i umro od karcinoma jetre poslije oslobođenja zemlje. U posljednjoj grupi strijeljan je Vezmar Đuro, koji je bio ranije uhapšen, jer je zajedno sa svojim kolegom Jozom Martinovićem, žandarmerijskim narednikom, skrivao oružje za potrebe ustanka, a prijavila ga je Mara Šašić iz Sanskog Mosta. Prilikom streljanja, Vezmar i Martinović psovali su njemcima što je grđe i Martinović je rekao: ,,Ubijte me ja sam kraljev vojnik dok stojim na nogama,,. Tako je njemački oficir komandovao da cijeli streljački vod nišani u njih dvojicu. U Martinovića je ispucano 17 metaka, tako da su mu sva leđa bila raznešena, zatim je njemački vojnik išao od jedne do druge žrtve, pucao u svakog ko je davao znake života. Tada su ubijeni prema spisku. Poslije ovog streljanja, zatvorenici nisu dugo mogli doći sebi, jer se ovaj zločin ne može riječima opisati, naređeno je ponovno postrojavanje. Sad je trebalo streljane Srbe prenijeti preko mosta, koji je bio od drvene konstrukcije a sa druge strane bila je željeznička pruga, a na putu su ih čekala zaprežna kola na koja su se morele žrtve natovariti, tako je bilo oko četvero-petoro kola na kojima je prostrta slama. Cijeli je put od streljišta do gradskog parka gdje će se vješati streljane žrtve bio svjež od nevine Srpske krvi, koja je takla iz njihovih tijela. Ovakva i još žalosnija povorka od mašinskog mosta kretala se je prema gradskom parku isto onako opkoljena njemačkim vojnicima kao kad su išli na streljanje uz pjesmu: ,,LI LI MARLEN,,. Vješanje mrtvih drugova Preživjeli zatvorenici koji su prenosili svoje mrtve drugove, vjerovali su da idu na gradsko groblje, ali pri ulasku u grad, osjetilo se je neko komešanje u centru grada, zapazila su se na električnim stubovima kao i na stablima lipa i kestena okačeni konopci. tada je naređeno od strane njemačkih oficira da se streljani Srbi vješaju na ta stabla, tako da je naređeno Grbić Đuri svešteniku i parohu ovih Srba iz sela Tomine da ih vješa, te Šević Tomi i najvećim dijelom Jevreji kao i koji jači zatvorenik. U tome času, kako su talijani već bili u gradu, fotografišu vješane žrtve, što dokumentujemo ovim snimcima, a što je služilo njemačkoj propagandi. Slika koja prikazuje ulazak talijanske vojske u Sanski Most. Talijanska vojska nije imala neki utjecaj na zlikovačku politiku prema srpskom narodu, to se je odmah osjetilo i moglo se je slobodno kretati gradom, čak su upućivali na groblja da ih obilazimo, što je srpski živalj i činio. Poslije ovog najvećg zla, preživjele zatvorenike neprijatelj je ponovo otjerao u zatvor. Psihoza koja je vladala kod svakog od ovih zatvorenika bila je više nego teška, niko nije mogao ni sa kim da razgovara, jer su bili izbezumljeni od prizora koji su im stalno bili pred očima, i mislili su šta im se još može desiti. Osjećaj gladi i žeđi nije postojao, nije bilo ni sna na oči. Sutradan 10.maja1941.g. neprijatelj je dozvolio da zatvorenici prime hranu, koju su donijeli roditelji i prijatelji ali uz pregled i kontrolu njemačke straže. Negdje oko 2 sata poslije podne, uđe jedan njemački oficir u zatvor i počinje nešto da govori. Neko reče: ,,Opet napolje i postrojavanje,,. Tako se je po drugi put u pratnji njemačkih vojnika krenulo prema parku, sada je naređenje da se jadna, izmučena ljudska tijela skidaju sa drveća na koja su vješana i ponovo stavljaju na zaprežna kola uz istu pratnju njemačkih vojnika uz pjesmu ,,LI LI MARLEN…,,i ,,Fon der kaserne…,, kreće se prema groblju, to je bila najtužnija slika koja se mogla vidjeti, jer su tijela bila ukočena iskrivljena i izdužena od vješanja. Dana 11.maja 1941.g. oko 9.30 sati, u školskom dvorištu osjeti se neki žamor. Opet vojnici, civili i neke pripreme. Ulazi jedan njemački oficir u zatvor i reče da se izlazi a u dvorištu se je moglo zapaziti više talijanske nego njemačke vojske i ustaša. U zatvoru se je već saznalo da je u grad stiglo nešto oko 2000 talijjanske vojske i da će preuzeti vlast u gradu. Njemački oficir govori: a prevodi Oto Goldberger apotekar iz Sanskog Mosta, živi u Izraelu. ,,LJUDI, ovaj oficir reče, da od danas talijanska kavalerija preuzima vlast u gradu i upravu nad vama, te da se njemačka vojska povlači na drugi položaj, da su se dogovorili da sve zatvorenike puste kućama do daljnjeg,,. Poslije toga govora svi ostali zatvorenici krenuli su kućama. Jedva su se kretali od iznemoglosti, straha i mučenja i svega što su preživjeli i vidjeli strahote nad njihovim sugrađanima. Dolazak i odlazak italijanske vojske Prvih dana okupacije Bosne i Hercegovine t.j. Vrbaska banovina, postala je sporna oblast između talijana i ustaša. Sporazum je postignut 10.maja 1941. g. Granica se je protezala od Slovenije do Kosova, presijecajući dijagonalno Bosansku Krajinu, prolazeći preko bivšeg sanskog sreza kroz sela: Fajtovci, Trnava-Behremaginica planina. Na putevima su postojale rampe. Talijanska vojska iz pravca Ključa ušla je u Sanski Most 10.maja 1941. g. sa kavalerijskim pukom SAVOIJA, prvim divizionom III artiljerijskog puka, koji je brojao oko 2000 vojnika. Odmah su zaposjeli zgradu novoizgrađene gradske bolnice, žandarmerijsku stanicu i okolne kuće. … … Trijumfalni put stožernika GUTIĆA kako njegov reporter kaže da je od velikog značaja kako za Sanski Most tako za cijeli hrvatski narod. Tako sva uputstva koje je dr Viktor dao doslovno su prihvaćena, i odmah se je krenulo u akciju, bez milosti, uključili i katolički svećenici, koji su aktivno učestvovali. Mnogi Srbi iz Sanskog Mosta, bježali su bez proputnica, a i sa proputnicama koje su se dobijale za velike novce, da ih zora ne zateče u Sanskom Mostu. Oni Srbi koji su vjerovali,te nisu pobjegli, ustaška banda ih je ubijala na svakom mjestu, što govore velike tri humke u Šušnjaru, iz kojih je tekla krv, jer nisu duboko ukopani, te tri humke na stočnoj pijaci, Milinom Birtu, Čaplju Kljevcima i drugim stratištima gdje su kosti 5.500 nevinih ljudi koja su obilježena krstovima i spomenicima. Koliko je još ostalo korijenja ustaša, govore činjenice da sad mudžahedini i lokalni vandali ruše spomenike na grobovima Srba-mučenika. Ivica Simeon, kotarski prestojnik, davao je propusnice nekim Srbima, to je radio i Jozo Klepić zv. Patašon. Mnogi izbezumljeni Srbi nisu pitali pošto su proputnice nego su davali koliko se traži. Sve moguće represalije su vršene, tako je organizovano da izbjeglice iz okolnih sela dolaze u Sanski Most, kako bi vršili pritisak na autohtono stanovništvo da ih prime u svoje stanove, kako bi kasnije ostali u srpskim kućama, ucjenjivali su srpske i jevrejske porodice da izbjeglicama daju hranu, ogrjev, odjeću i sve što im treba, mnogi su imali ulogu špijunaže. Kako je planski vršeno pomjeranje cjelokupnog stanovništva od sjevera do juga zemlje, tako je njemačka vlast deportovala oko 500 porodica iz Mariborske oblasti, gdje su se naselili Nijemci, sve se to događa drugom polovinom mjeseca jula, a stanovnici Srbi Sanskog Mosta, čas su u zatvoru, čas pušteni. Uveden je i policijski čas. Kasnije deportirani Slovenci odlaze u sabirni centar Banja Luka. … … Poznat je slučaj braće Borenovića, koji su došli sami, navodno su im rekli, idite javite se u ustaški logor, jer ko se nađe kod kuće a da se ne javi biće strijeljan, tako su uradili i više nisu vidjeli bijela dana. Istog dana, 27. jula 1941.godine, ustaše su dovele vezanog Majkić Gojka iz Lušici Palanke, koji je bio i ranije proganjan, zbog naprednog shvatanja ležao je i u mitrovačkom zatvoru, i on je ubijen u Sanskom Mostu. U ovom masovnom hapšenju, desetine i desetine mirnih neiskusnih srpskih seljaka ustaše su dovodile i trpale u zatvor. Varali su ih na sve načine što su ih preko svojih doušnika pozivali da se mirno sklone kod vlasti, a i slali su im pozive što su mnogi prihvatili. Poznato je da je selo Dabar dobilo oko 700 poziva, da bi ih na prevaru dovukli u grad da ih pobiju. U pozivima je pisalo da se dijele kafa, šećer, so i druge potrepštine u kojima je narod oskudijevao, ali se na ovaj poziv stanovnici Dabra nisu odazvali. Dana 28, 29. i 30. jula 1941.godine ustaše su vozom uskotračne pruge u stanicu Sanski Most dovezli i na prevaru utrpali Srbe seljake iz sela: Korijenova, Sanice, Kljevaca, a kasnije iz drugog pravca Busnova, Tomašice, sreza Prijedor, zatvarali ih u prostorije stare Osnovne škole, žandarmerijske kasarne, te velikog žitnog magacina koji je predstavljao poznato mučilište jadnih, gladnih i žednih nedužnih srpskih seljaka. Prevare su kružile na sve strane, tako su govorili da se ide u grad, javiti vlasti, da ponesu sa sobom hranu i odjeću, da će mnogi od njih biti transportovani za Njemačku ili u Srbiju. Mnoge od ovih prevarenih mučenika ustaše su zaustavljale na Rešića strani, Kumalića strani i Čapljinskim barama i odmah ih poubijali, jer su znali da u gradu nemaju gdje da ih smjeste, zatvori su bili krcati. Sad počinje još veće zlo nad ovim izmučenim Srbima. Ranom zorom izvode ih iz zatvora, vežu ih po četvoro žicom za ruke, stavljaju im list od lipe u usta da ne progovore, i u pratnji ustaša vode na strijeljanje u Šušnjar. Prethodno su ih u zatvoru mnogo tukli i mučili, kako priča Miljatović Stojanka, da su se ljudi jedva kretali putem. U tim žalosnim povorkama kretali su se vezani, gladni, žedni, izubijani i krvavi na put bez povratka, uz urlanje i psovku pobjesnjelih pijanih ustaša, koje su uz put govorili: Ideš u Srbiju, majku Rusiju i Crvenu armiju. U mukama su gubili kape, šešire, cipele. Pored svih muka, zlikovci su ih nagonili da pjevaju ustaške pjesme “Paveliću, živila ti ruka, kad ti ubi srpskog hajduka”. Onda nastaje tuča kundacima i toljagama, koje su se mogle vidjeti i poslije 1941. godine kraj humki, a najžalosnije je što su tako mučeni morali da sami kopaju grobnice u koje će ih krvnici sahranjivati. Do strelišta su ih pratile ustaše u maslinastoj boji uniformi sa puškama na gotovs, kojima su ih tukli. Bilo je i pojedinačnih ubijanja, tako je u grad došla jedna Srpkinja da se žali Horvat Konradu, on ju je odmah iz pištolja ubio. Poznat je slučaj žene porodilje, zatvorene u zgradi opštine, kukala je i vikala i niko ne zna šta je s njom bilo. Tako je zdenskom ulicom jedna žena nosila novorođenče, a ustaše su se nadmudrivale da li da pucaju u dijete ili u srce žene, pogodili su dijete a kasnije ženu ubili. Život svakog Srbina bio je u rukama ustaških krvnika. Mnogo zatvorenika ubijano je u magacinu, na Stočnoj pijaci, te na ivici potoka koji se je ulivao u rijeku Sanu, gdje su mučenički pobijeni građani grada Sanski Most, koji su bili taoci, njih peko 107, dok su preživjeli Čučak Vojin i Starčević Jovan. Pucanj oružja mogao se čuti cijeli dan, a naročito ujutro. Kako ih svirepost nije popustila, krenuli su po kućama, tako su uhapsili Dodik Veljka i Miladinović Boška, koji nisu imali ni 15 godina, i ubili ih. Dalje, improvizirali su tobožnji napad četnika nad zaseokom Milinkovićima, ubili Milinković Đurđa, svu njegovu porodicu, a sinu mu Vici odsjekli glavu i bacili u potok. Pobili Deliće, Dušana i Dragu, te njihove žene Vukosavu i Dragicu, a djecu ostavili, čija se kuknjava čula do grada. Ubili su bolesnog Štrbac Stanka i njegovu ženu Milicu, te djecu i Maru i Dušana – Duću, a naveo ih je komšija Corić Stipe, kao i Apaća Mihajla. Teškog i nezaboravnog dana, na sv. Iliju, 2. avgusta 1941.godine, ustaše izvode 107 talaca iz stare Osnovne škole i kroz park tjeraju ih put Stočne pijace, prema grabama kraj potoka, gdje su ih uz batine pobili, sem dvojice koji su nekako u krvi, među ostalima, preživjeli ta ubistva. Ubijanje Zurunić Drage (zv. Duduković Šemse), učiteljice iz Tuzle, koja je službovala u Fajtovcima, a poslije u Sanskom Mostu: Tačno 3. avgusta 1941. godine ustaše dolaze u kuću Zurunića i traže učiteljicu Dragu, jer je ona muslimanka prešla na pravoslavnu vjeru, da bi se mogla vjenčati sa Zurunić Pericom. Bosu je odvode do Mašinskog mosta, gdje su strijeljani Vidovići, maltretiraju je dok ona skače u Sanu, oni je vade, rasijecaju joj grudi i stavljaju na rane so i tako krvavu bacaju u rijeku, pucaju u nju, ubijaju je i u klečećem položaju je zakopavaju. To je činio ustaša Zukić Himzo zv. Čiko. Iza nje su ostali sinovi Predrag (7), živi u Australiji i Simo (5), živi u Ljubljani. Sva imovina im je opljačkana i tako je Zurunića u Sanskom Mostu nestalo. U međuvremenu, dok se još ubijaju nevini Srbi u Sanskom Mostu, nastavlja se pokolj i tuča nevinih Srba u selima Čaplju, Podlugu, Šehovcima. Istog dana dobošar kao i uvijek oglašava: “Čujte i počujte, narode, ustaška vlast je izdala naredbu da se jave svi muškarci – dječaci iznad 12 godina. Ko se ne javi čeka ga smrtna kazna.” Pokrštavanje srpskog stanovništva Poslije neviđenih zvjerstava Gutićevi agenti krenuli su sa spremljenim izjavama u agitaciju za prelaz iz pravoslavne u katoličku vjeru. Izbezumljeni od svega što su doživjeli i vidjeli, oni su te formulare bez otpora prihvaćali. Tadašnji ustaški ministar dr Tuk, izdao je naredbu i zabranio naziv srpsko-pravoslavna, a umjesto tog naziva grko-istočna vjera. Proganjanja sveštenika, te mijenjanje naziva vjere, sve je prisililo uplašeni narod, te je krenuo na tzv. pokrštavanje. Takođe otpuštanje sa posla i zatvaranje crkava, ubrzalo je ovaj proces pokrštavanja. Sveštenici su preko svojih raznih agenata, kako u selu tako i u gradu, razvijali podmuklu akciju u vezi sa pokrštavanjem. Poznati su agitatori Stanko Topić ,fotograf iz Kruhara, Paula Cerjan supruga dr Cerjan Josipa, Marija Grgić iz Poljaka. Oni su dijelile pozive za pokrštavanje, u to ime uzimali su i novčanu nagradu. U zv. Kotarskom predsjedništvu, molbe za pokrštavanje primao je ustaša u fesu po imenu Ivica Bračić. Zavedeni klerikalci sela: Kruhara, Poljaka, Krkojevaca, Kljevaca, Čaplja i drugih, odlaze kućama kandidata za pokrštavanje da ih uče molitve: Zdravo Marija, Oče naš i preslušavali su ih, jer je to bio jedan od uslova za prijem u katoličku vjeru. Za ovakvu sramnu akciju ovi agenti su dobili uputstva od biskupskog ordinijata pov.br. 9259/41, potpisana od nadbiskupa Stepinca, gdje su bila propisana pravila ko može biti primljen u katoličku vjeru, a koja su pored ostalih glasila: “Da je gospodin Isus Krist, da je jedan pastir, jedan ovčinjak. Stanovnici grko-istočne vjere, čuvajte ovaj savjet. Biskup đakovački primio je hiljade vaših, koji su od državne vlasti dobili svjedočanstvo o čestitosti. Ugledajte se na ovu svoju braću pa se što prije prijavite za prelaz u katoličku vjeru. Vi će te kao katolici moći ostati u svojim domaćinstvima, nesmetano moći unapređivati svoje domaćinstvo, i odgajati svoju mladež za Boga i državu Hrvatsku. Vi ćete u katoličkoj crkvi osigurati spas neumrlih duša, prema onoj svetoj opomeni, spasitelja našeg Isusa Krista.” Ova akcija trajala je duže od dva mjeseca, nakon čega se vodila budna kontrola da li se redovno ide u crkvu, da li se krste djeca koja se rađaju u katoličkoj crkvi, jer je trebalo postati pravi vjernik katoličanstva. Ovoj akciji se pokorila većina stanovnika Srba pomenutih sela, jer je bio velik strah od zločina, mjera koje su preduzimane, kao i kontrola od strane komšija koji su preduzimali ovu akciju. Neprijatelj je bio uporan u akcijama koje su planirali i od kojih nisu odustajali. Tužno je bilo gledati kad za katoličkih praznika tužne povorke kreću prema katoličkoj crkvi, i nose preko ruku krunice (brojanice) koje su se prodavale u crkvi, sa kojima se molilo Bogu prema propisima katoličke crkve. Mora se spomenuti da mnogi stanovnici Srbi nisu ravnodušno gledali sve ove događaje, Srbi se odmeću u šumu, talas ustanka se naglo širi, jer je to bio jedini spas da se opstane. Neprijatelj je bio uporan i dalje provodi svoje planove na ovom terenu kao i na ostalim. Kada su ustanici u reonu Drvara ubili domobranskog majora Ferdinanda Konrada na Pasjakovcu, koji se vraćao iz Bravska za Prijedor, ustaše su opet počele da hapse i ubijaju Srbe do kojih su mogli doći. Odmah poslije ubistva ovog domobranskog majora stigla je domobranska vojska u selo Dabar kod Sanskog Mosta i popalila naselja: Sekule, Dašiće, Banjce, Udovčiće i dio Đedovače. Tako su u jednom danu popalili 104 kuće i pobili dosta staraca i djece. Dobar dio učesnika ovih nedjela krenuo je u pljačku sela Dabra, goneći stoku i sve što su našli za sebe. Poznato je da je u ovoj pljački učestvovao i svećenik fra Luka Tešić iz Sasine, koji je prednjačio i za sebe uzeo dva dobra konja.

Opis proizvoda Preciznost: ±2% CW, ±3% CCW Vizualni, zvučni i vibrirajući signal Opremljen reverzibilnom QR glavom 40 zuba / 9º action Podaci i podešene vrednosti ostaju tokom promene baterija Programabilno automatsko vreme isključivanja Radna temperatura: 5ºC - 42ºC Vrednosti: Nm, Kg.cm., dNm, Lbf.ft., Lbf.in. Brojač Programiranje upozorenja rekalibracije Plug&Play USB download podataka u excel formatu Kapacitet memorije do 1500 očitavanja i do 50 podešavanja Moment 17-340Nm Prihvat 1/2” Težina 2020g Dužina 677mm Dodaj u korpu

cena: 285.634,00 din (PDV uključen) Vreme isporuke: 2 - 7 dana Cena isporuke: po cenovniku Deklaracija Kol: Opis i namena proizvoda Weidmuller presa hidraulična HPG 60 6-300mm² Weidmuller presa hidraulična HPG 60 6-300mm² za presovanje kablovskih papučica,konektora,žica i uložaka sa izmenjivim umetcima. Presa HPG 60 Weidmuller sa automatskim ograničenjem pritiska i nadzorom preko senzora pritiska. Elektronska kontrola i praćenje procesa presovanja. Čuvanje svih ciklusa presovanja i poruka o greškama na internoj memoriji. Čitanje svih ciklusa i poruka o greškama preko USB-a. Punjiva baterija sa indikatorom statusa napunjenosti. Šestougaono savijanje, VM savijanje, udubljenje, trapezoidno savijanje, ovalno savijanje Izuzetno brza obrada zahvaljujući hidrauličnoj podršci 270° okretna glava (bez uložaka) za prsovanje sa brzim delovanjem Karakteristike proizvoda Pogon: Elektro-hidraulični Opseg presovanja: maksimalno 300 mm² Opseg presovanja: minimalno 6 mm² Sila pritiska: 60 kN Širina: 500 mm

Opis proizvoda • BRZINA I PRECIZNOST: Lančani probijač Makita KC100 omogućava ti brzu i preciznu izradu probojnih rupa, što je idealno za zahtevne projekte i profesionalnu upotrebu. • KOMFORNO PODEŠAVANJE: Uživaj u lakoći rada zahvaljujući komfornom podešavanju bočnog graničnika preko samocentrirajućeg ekspanzionog konusa, koji ti omogućava da bez muke postaviš željenu poziciju. • ROBUSTNO POSTOLJE: Veliko postolje od aluminijuma livenog pod pritiskom osigurava stabilnost i precizan ugao glodanja, što doprinosi kvalitetu i tačnosti tvojih radova. • SNAŽAN MOTOR: Sa motorom od 2000W i maksimalnom brzinom od 4500 obrtaja u minuti, ovaj lančani probijač je prava zver kada je reč o snazi i efikasnosti. • DUBINA FRESANJA: Profundnost fresanja do maksimalnih 100mm omogućava ti da se lako nosiš sa različitim materijalima i debljinama, pružajući ti slobodu u radu. Lančani probijač Makita KC100 je pravi izbor za tebe ako tražiš alat koji će ti pružiti brzinu i preciznost. Sa ovim moćnim alatom, tvoji projekti će biti završeni brže i sa mnogo više preciznosti. Udobnost i lakoća korišćenja su ključni, a zahvaljujući intuitivnom podešavanju bočnog graničnika, tvoj rad će biti ne samo brz, već i prijatan. Nećeš morati da gubiš vreme na komplikovane postavke, jer je sve dizajnirano tako da ti olakša posao. Stabilnost je takođe važna, a robustno postolje od aluminijuma livenog pod pritiskom ti garantuje da će svaki ugao glodanja biti precizan. To znači da ćeš moći da se osloniš na svoj alat u svakom trenutku, bez obzira na izazove koje tvoj projekat nosi. Snažan motor i impresivna dubina fresanja čine Makita KC100 nezaobilaznim alatom u tvojoj radionici. Bez obzira da li si profesionalac ili entuzijasta, ovaj alat će ti omogućiti da svoje ideje pretvoriš u stvarnost sa lakoćom i preciznošću. Ne propusti priliku da unaprediš svoj alatni park. Otkrij kako Makita KC100 može da ti pomogne da podigneš svoje majstorisanje na viši nivo. Naruči odmah i osiguraj da tvoji projekti budu izvedeni sa majstorskom preciznošću!

Nike patike Air Max Plus TN Uživo slike. Dostupno više veličina za svaki model patika. Dostupno preko 300 modela patika. Plaćanje prilikom preuzimanja, dostava je besplatna. Isporuka sutradan (radnim danima). Mogućnost zamene u slučaju neodgovarajuće veličine. Poručivanje i informacije Viber, WhatsApp, SMS, Telegram +381631258552

Kompletan set od prve do poslednje sličice. Sličice su žive, nekorišćene, uglavnom odlične.

У Ж И Ц А ДОПИСНИЦА из 1899. године Печат полазне и долазне поште /Београд - Ужице/ са поништеном марком, датум 22. 10. 99 - лик краља Александра Обреновића, убијеног у Београду 29. маја 1903. Издање књижаре В. Валожића, Београд Штампа С. Хоровица Пажња !!! Пажња !!! Пажња !!! Ужичани, погледајте добро слику !!! Шта видите !!! ... УЖИЦЕ је пре 117 година билА обична, непрепознатљива српска /к а с а б а!/, а данас је Ужице један модеран, мало посустао, али европски /г р а д!/ са надом!. Између тадашњег и данашњег Ужица провалија је у времену и простору. Огромна променА. То се речима /н е/ може оПисати. Зато је овако драматичнО аутентичнИ докуменТ /д р а г о ц е н/ за историју града! И вреди сваку пару! На дописници је /ћ и р и л и ч н и/ текст !!! Историја Србије !!! Историја Ужица !!! 117 година живота једне разгледнице 117 година дела историје Србије и Ужица !!! Ужичани /н е/ оклевајте !!! Овакав драгоцени документ морао би да буде у својини ужичког градА ! И То се не купује /с в а к и / дан !!! Прворазредни раритет !!! (Михајло Грушић)

Nudimo pomoc od 1000 eur do 1. 000. 000 eur. Hrvatska, Srbija, Bosna, Makedonija, Crna Gora i cijela Europa. dazofirmgmail. com ili Whatsapp i Viber: +447482856162

Izuzetno retka prilika, verovatno i unikatne brošure... Za ljubitelje i kolekcionare militarije... Časopis Srpske vojske u velikom prvom svetskom ratu u Bizerti ( Tunis ). Iz starih riznica Nedeljni dodatak lista Napred. -Ratno izdanje Srpske vojske na prostoru severne Afrike. -Prva izdanja i poslednja 1917.god. -Štamparija i knjižara Sen-Pola / Bizerta - Tunis 1917 -7 brošure / sveske. -Sveska br. 1, 2, 3, 5, 6, 7 i 8. Sveska 1 Bizerta, nedelja 21. maja 1917.god. 16 strana, Sveska 2 Bizerta, nedelja 28. maja 1917.god. 32 strana, Sveska 3 Bizerta, nedelja 4. juna 1917.god. 48 strana, Sveska 5 Bizerta, nedelja 18. juna 1917.god. 80 strana, Sveska 6 Bizerta, nedelja 25. juna 1917.god. 96 strana, Sveska 7 Bizerta, nedelja 2. jula 1917.god. 112 strana i Sveska 8 Bizerta, nedelja 9. jula 1917.god. 128 strana. Format 20 X 14 cm. Meki povez. Stanja kao na slikama. Sa vidljivim znacima zuba vremena i korišćenja. Generalno dobro očuvani za časopise te godište. Sve izvorno. Ništa ne fali i ništa nije lepljeno. Neke stranice su odvojile od rikne. Možda treba intervencije knjigovesca. Iz starih riznica` - nedeljni dodatak lista `Napred`. Nedeljni dodatak lista Napred - časopis Iz starih riznica pamti se prvenstveno po tome što su se Srpski vojnici sasvim neočekivano našli i osnovali koloniju vojničkog karaktera i sa intenzivnim kulturnim životom na prostoru severne Afrike ( Tunis ) i da srpska književnost i kultura ostave trag i uspomena na tom prostoru. Nedeljni dodatak - časopis Iz starih riznica, namenjen srpskim vojnicima u severnoj Africi, kao zdravu lektiru iz naše stare usmene i pismene književnosti. Iz starih riznica počinje da se štampa od 21.maja, 1917.godine u Bizerti - Tunis . Urednik časopisa je profesor Veselin Čajkanović. Detalnije o tome može pročitati na link-tag: iz starih riznica nedeljni dodatak lista Napred Pogledajte fotografije i pitajte me pre kupovine ukoliko imate bilo kakvih pitanja. Moje ostale oglase možete pogledati preko sledećeg linka: http://www.kupindo.com/Clan/dragov/SpisakPredmeta https://www.limundo.com/Clan/dragov/SpisakPredmeta Pročitajte još i odeljak *uslovi prodaje* imate mnoge pogodnosti.

На продју можда и највећа колекција лименки на овим просторима, скупљана у периоду од 1979. до 1995. У колекцији се налази око 2900 различитих лименки од којих су око 900 пива и остала алкохолна пића, а око 2000 су безалкохолна пића. Лименке су из целог света, а највише из Европе, има много серија и специјалних едиција, велика већина их је одлично очувана, док пар примерака има нека оштећења(рђа, улубљеност). Лименке се налазе на специалним за њих направњеним полицама, које могу по жељи да се продају са њима. На овом линку би требало да се виде све лименке. https://www.pinterest.com/sumeri2003/

Komplet od 192 UNIOR alata 1000B Šifra kompleta: 608141 605TBI Odvijač TBI pljosnati 0,4x2,5 - 0,5x3,0 - 0,8x4,0 - 1,0x5,5 - 1,2x6,5 - 1,2x8,0 - 1,6x10,0 180/1 Ključ okasti 6x7 - 8x9 - 10x11 - 12x13 - 14x15 - 16x17 - 18x19 - 20x22 - 21x23 - 24x26 - 25x28 - 27x32 215/2 Ključ cevasti 10x11 - 12x13 192/2HX Ključ nasadni imbus, prihvat 1/2 6 - 8 110/1 Ključ viljuškasti 6 x 7 - 8 x 9 - 10 x 11 - 12 x 13 - 14 x 15 - 16 x 17 - 18 x 19 - 20 x 22 - 21 x 23 - 24 x 26 - 25 x 28 - 27 x 32 190/1 6p Ključ nasadni, prihvat 1/2 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 27 - 30 - 32 220/3 Ključ imbus 3 - 4 - 5 - 6 - 8 - 10 - 12 - 14 - 17 - 19 188/2 6p Ključ nasadni, prihvat 1/4 4 - 4,5 - 5 - 5,5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 13 188.1/1ABI Čegrtaljka dvosmerna, prihvat 1/4 1/4" 125/1 Ključ viljuškasto-okasti kratki 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 250/1 Ključ podešavajući 200 212/2 Ključ za točak 17 - 19 206/2 Ključ za filter sa lancem 60-140 200/2 Ključ za starter 11x13 - 13x17 - 14x17 - 15x16 - 19x22 188.2/2BI Ručica sa zglobom, prihvat 1/4 1/4" 188.3/2 T-ručka, prihvat 1/4 1/4" 188.4/2 Nastavak dugi, prihvat 1/4 1/4" - 1/4" 186.4/2 Ključ nasadni za svećice, prihvat 3/8 21 - 19 - 16 238.1/1FBI Čegrtaljka dvosmerna, savitljiva, prihvat 3/8 3/8" 238.4/2 Nastavak, prihvat 3/8 3/8" 192/2PH Ključ nasadni krstasti, PH profil, prihvat 1/2 PH2 192/2TX Ključ nasadni sa TX profilom, prihvat 1/2 TX20 - TX25 - TX27 - TX30 - TX40 - TX45 - TX50 - TX55 - TX60 190.1/1ABI Čegrtaljka dvosmerna, prihvat 1/2 1/2" 190.2/1BI Ručica sa zglobom, prihvat 1/2 1/2" 190.3/1 T-ručica, prihvat 1/2 1/2" 190.4/1 Nastavak, prihvat 1/2 1/2" - 1/2" 190.6/2 Zglob kardanski, prihvat 1/2 1/2" 406/1BI Klešta kombinovana 180 466/1BI Sečice kose 180 455/1BI Sečice čeone 160 445/1BI Klešta papagaj 180 - 240 514/1BI Klešta električarska višenamenska 160 532PLUS/1DP Klešta za seger, spoljna, prava 180 534PLUS/1DP Klešta za seger, spoljna, savijena 180 536PLUS/1DP Klešta za seger, unutrašnja, prava 180 538PLUS/1DP Klešta za seger, unutrašnja, savijena 180 430/3 Klešta grip 175 - 250 481/6 Klešta za cevi kosa 45° 1,1/2" 563R/7PR Makaze za lim univerzalne 280 615TBI Odvijač TBI krstasti PH PH1 - PH2 - PH3 - PH4 431/2 Klešta za opruge kočnica 325 300/2 Montirač za gume 400