Liturgija je putovanje ka Carstvu Božjem i kroz Tajnu činjenje prisutnim Carstva Božjeg u istoriji. Cilj umetničko-misionarskog projekta LITURGIJA (TV serija, knjiga, internet sajt) je da na zanimljiv način, uz upotrebu atraktivnih umetničkih sredstava, pomogne savremenim hrišćanima da stupe na prag velike Tajne Crkve. Na seriji LITURGIJA snimanoj po scenariju Episkopa dr Jovana, u režiji đakona Nenada Ilića, rađeno je skoro pune dve godine. Posle početnog snimanja u Manastiru Ostrog, snimanje se nastavilo u nekoliko eparhija SPC sa blagoslovom blaženopočivšeg Patrijarha Pavla, mitropolita Amfilohija, i episkopa Hrizostoma, Artemija i Ignjatija. Mnogo su pomogli monasi i monahinje istorijskih srpskih manastira Studenice, Žiče, Pećke patrijaršije, Dečana, Ravanice, Manasije, Nova Pavlice i sveštenici i parohijani beogradskih crkava – Saborne crkve, Crkve Svetog Save i Crkve svetog Vasilija Ostroškog na Bežanijskoj kosi, ali i mnogi drugi. Posebno je bila značajna pomoć ikonopisaca – studenata Akademije za za umetnost i konservaciju SPC. Dokumentarna serija LITURGIJA rađena je po najvišim profesionalnim standardima sličnih serija proizvedenih na Zapadu, ali nosi na sebi pečat visoke vizantijske kulture čiji se odjek i danas nalazi u starim srpskim manastirima. Mistična lepota pravoslavnog bogosluženja inspirisala je veliku ekipu, uglavnom mlađih stvaralaca, da uz korišćenje savremene tehnike i upotrebu posebnih efekata pokušaju da nastave pravoslavno crkveno stvaralaštvo u novim medijima. Čitaj dalje

Hrišćanstvo je tradicija čija je metafizika dimenzija najmanje proučena! To je prilično pradoksalno jer, reklo bi se, upravo dubinsko istraživanje hrišćanstva kao religije Zapada treba da privuče sve one koje se zanimaju za metafiziku i koji sledeći Genona, pokušavaju da promisle najdublje apsekte Tradicije. Reč je o tome da se genonisstički pristup genonistički pristup rasporstranio samo u uskim krugovima intelektualne elite Zapada, gde se pod hrišćanstvom shavta rimokatolicizam. Medjutim, specifičnost rimikatolicizma je da je on svoju dogmatsku bazu gradio na svesnom odbacivanju rmetafizičkog sadržaja hrišćanstva uz potpuno ingroisanje podjednako i ontoloških i metafizičkih elemenata koji su zapravo oduvek bili prisutni u hrišćanskoj tradiciji i pre i nakon shizme. Ali ostali su kao takvi isključivo prisutni u Istočnoj crkvi, tj. u krilu pravoslavlja. Krajem XIX veka i početkom XX veka ruski bogoslovi su uočili kao i svetovni filozofi naročitu metafizičku prirodu pravoslavlja, poklušali su da formulišu neke principe, da obnove neke dimenzije - zaboravljene dimenzije pravoslavlja. U ovoj knjizi pred nama autor želi i uspeva da dokaže metafizičku prirodu Pravoslavlja kako bi čitaocu približio poimanje suštine hrišćankse metafizike. UVOD Poglavlje 1. Hrišćanska metafizika: suština problema Hrišćanstvo je tradicija čija je metafizička dimenzija najmanje proučena. To je prilično paradoksalno jer, reklo bi se, upravo dubinsko istraživanje hrišćanstva kao religije Zapada, treba da privuče sve one koji se zanimaju za metafiziku i koji, sledeći Genona, pokušavaju da promisle najdublje aspekte Tradicije. Pa ipak, svi sporovi oko hrišćanstva se u krugovima tradicionalista po pravilu svode na prilično sporedna, praktična pitanja u vezi s virtualnom inicijacijom crkvenih tajni, odsustvom ideja cikličnog vremena i tako dalje. Iza svega toga se može uočiti prećutna saglasnost tradicionalista s tim da hrišćanstvo nije ništa drugo do redukovana, nepotpuna tradicija čiji je ezoterizam praktično izgubljen, a metafizički sadržaj nemoguće izvući ispod guste koprene egzoterijskog, sholastičkog bogoslovlja, te neodređenih i subjektivnih intuicija mistika. Svi pokušaji da se otkriju podudarnosti između osnovnih načela hrišćanstva i konceptualnih kategorija drugih, metafizički razvijenijih tradicija (u prvom redu hinduizma) davali su veoma žalostan rezultat i zasnivali su se na nategnutostima i pristrasnoj težnji da se po svaku cenu dođe do rezultata koji se podudaraju s Genonovom koncepcijom (to je najupadljivije u knjizi opata Anrija Stefana Uvod u hrišćanski ezoterizam). Objašnjenje ove okolnosti je, međutim, prilično jednostavno. Reč je o tome da se genonistički pristup rasprostranio samo u uskim krugovima intelektualne elite Zapada, gde se pod hrišćanstvom tradicionalno shvata, u najboljem slučaju, rimokatolicizam. Ali specifika rimokatolicizma je takva da je on, počev od trenutka otpadanja Zapadne crkve od Istočne, gradio svoju dogmatsku i intelektualnu bazu upravo na svesnom odbacivanju metafizičkog sadržaja hrišćanstva; pri tome su sve sholastičke konstrukcije u suštini bile težnja da se razvije skladna bogoslovska doktrina uz potpuno ignorisanje ontoloških i metafizičkih elemenata koji su zapravo ne samo bili prisutni u hrišćanskoj tradiciji pre shizme, nego su se održali u njoj i posle raskola. Istina, oni su sačuvani isključivo u Istočnoj crkvi, to jest u krilu pravoslavlja. Ali to rimokatolici, čak i najtemeljniji među njima, izgleda da nisu ni naslućivali. Pravoslavlje, pak, koje je sačuvalo ontološku i metafizičku punovrednost, nije moglo da, počev od određenog trenutka, u jasnim kategorijama utvrdi svoj metafizički sadržaj (to jest hrišćansku metafiziku u pravom smislu), te je uskoro nakon završetka "palamitskih sporova", kada je pravoslavni ezoterizam načinio svoj poslednji blistavi uzlet u istoriji, ta linija bila donekle marginalizovana i "zamrznuta", dok je prioritet bio dat više egzoterijskim stranama crkve. Čitaj dalje

U ovu knjigu uključeni su autorovi tekstovi koji su nastali tokom prethodnih desetak godina! Svi tekstovi su, kako je naznačeno u podnaslovu knjige, teorijsko-estetičkog karaktera, što znači da u njima, kao osnovno metodološko opredeljenje, dolazi do izraza jedan, estetički pristup, povezan sa filozofijom i teorijom književnosti. Uz autorovu monografsku knjigu Zlatno jagnje, posvećenu Andrićevoj estetici, ova knjiga omogućuje najpotpuniji uvid u teorijske i analitičke mogućnosti autorove primene pomenutog estetičkog pristupa pojedinim filozofskim problemima i pitanjima vezanim za umetničko (književno, likovno, muzičko) stvaralašvo. Knjiga je podeljena na tri poglavlja. U prvom tekstu prvog poglavlja ukazuje se na interdisciplinarna ishodišta književnih teorija dvadesetog veka. Imaju se u vidu pojedine filozofske orijentacije (pre svega, Huserlova fenomenologija), najvažnija estetička opredeljenja, psihološke, psihoanalitičke, lingvističke i književne teorije, koje su, po autorovom mišljenju, metodološka osnova tumačenja književnosti tokom čitavog dvadesetog veka. Teme narednih tekstova u ovom poglavlju su: estetički stavovi K. G. Junga, smisao i estetski smisao, Bahtinovo zasnivanje estetike književnosti, uzvišeno i nisko u stvaralaštvu Crnjanskog, estetički pristup modernoj srpskoj lirici, ruska estetika i teorija književnosti, fenomenologija, intonologija kao nova naučna disciplina, estetika radija, sudbina estetskog, autorovo ukazivanje na ključne momente Andrićeve estetike (u jednom razgovoru). U drugom poglavlju su tekstovi vezani za arhetip majke (uopšte i posebno povodom jedne srpske srednjovekovne skulpture) i za arhetip sna u jednoj srpskoj narodnoj pesmi.Treće poglavlje sadrži više eseja koji u celini pripadaju jednoj estetici detalja. Centralni problem u ovim esejima je odnos poezije i likovnih umetnosti, kao i odnosi poezije i muzike, problemi vezani za maternju melodiju, lepotu, esencijalizam... Uz ove eseje pojavljuju se i odgovarajući likovni prilozi. Čitaj dalje

U želji da pruži još jedan (svoj i uopšte) doprinos proučavanju francusko-jugoslovenskih veza - pre svega književnih i kulturnih - pisac ovih redova sačinio je ovaj Pregled koji je neka vrsta “obrazložene” bibliografije ili, ako bi se tako moglo reći, hronološkog rečnika francuskih dela i pisaca koji, po pravilu, u većoj meri govore o jugoslovenskim krajevima i narodima. Zbog ograničenosti ljudskih moći uopšte, a autorovih posebno, kao i zbog prostornog ograničenja, čak ni svim važnijim delima ovde nije mogla biti posvećena odgovarajuća i (srazmerno) jednaka pažnja. Autor je smatrao da zato što neka dela gotovo samo pominje ili o njima daje podatke kraće nego što bi želeo i što bi bilo potrebno, zbog toga što iz ovog ili onog razloga nije mogao bliže i podrobnije da ih upozna, ne bi bilo opravdano da kada su bila u pitanju ona značajna i karakteristična dela i pojave o kojima je bio u stanju da kaže više, to i ne učini, iz formalnih razloga - radi postizanja ravnoteže očuvanja proporcije. Čitaj dalje

Agape je u ranom hrišćanstvu bila trpeza na koju je svako bio dobrodošao, ovaj davni običaj postao je vremenom simbol univerzalne hrišćanske ljubavi; i danas se zna ko veruje da nam je samo ljubav potrebna, njegova je trpeza Agape. I ovu antologiju sačinjava dvanaest razgovora po izboru akademika Vladete Jerotića. Čitaj dalje

Luksuzno kožno izdanje knjige Povratak ocima obuhvata tri Jerotićeve knjige: Učenje svetog Jovana Lestvičnika i naše vreme Učenje svetog Isaka Sirina i naše vreme Sveti Marko podvižnik i drugi ogledi Na početku knjige je uvodno slovo Patrijarha srpskog gospodina Pavla. Predgovor ovoj knjizi je napisao episkop jegarski Porfirije Perić. Čitaj dalje

ishodišta iz književno-filosofskog dela Radomira Konstantinovića "Roman-esej Bore Ćosića Vražji nakot posveden je nedavno preminulom beogradskom prozaiku i filozofu Radomiru Konstantinoviću, autoru niza modernistički koncipiranih romana, velikoga višesveščanoga esejističkog djela Biće i jezik i, prije svega, nenadmašne Filosofije palanke. U nadahnutoj žanrovskoj miksturi Ćosić tematizira ne samo Konstantinovidev život i djelo već i sudbinu svih intelektualaca koji ne pristaju na podređivanje zovu tribalističkih ideologija, inzistirajući na duhovnoj i umjetničkoj slobodi. Ova je knjiga iznimno važna za upoznavanje senzibiliteta cijelog naraštaja intelektualaca koji su se formirali kao svojevrsna unutarnja opozicija u razdoblju socijalizma, ali nisu pristali na zov nacionalističkih ideologija nastalih na zgarištu komunističke ideologije." - Velimir Visković Čitaj dalje

Divna sećanja na život Alise i Kloda Monea u Živerniju, u njihovoj kući s dušom, okruženoj raskošnim vrtom. U knjizi se nalaze stare porodične fotografije, skoro 200 recepata i beležaka za jela koja je Mone voleo, prava svedočanstva autentične gurmanske prošlosti, fotografije rekonstruisane porodične atmosfere i različitih jela, uz predgovor, mnogi kažu, najvećeg svetskog kuvara, Žoela Robišona, koji je prilagodio sve recepte, tako da njihova priprema ne predstavlja teškoću. Uzbudljiva knjiga koja otkriva izuzetnu ličnost Kloda Monea, slikara koji je želeo da naslika način na koji ptica peva. U knjizi se nalaze i fotografije rekonstruisane porodične atmosfere i različitih jela, uz predgovore kuvara Žoela Robišona, koji je prilagodio sve recepte, tako da njihova priprema ne predstavlja teškoću. Čitaj dalje

Pošto su protestantizam, filozofizam i hiljadu drugih sekti, više ili manje perverznih ili ekstravagantnih, izvanredno umanjili vrednost istine među ljudima, ljudska vrsta više ne može održati stanje u kom se nalazi. Uznemirena je, trpi porođajne muke, stidi se same sebe, i na nekakav grčevit način pokušava da se suprotstavi bujici grešaka pošto joj se prethodno bila prepustila sa slepom doslednošću gordosti. U ovo pamćenja dostojno vreme izgledalo mi je korisno da na celovit način izložim jednu podjednako dalekosežnu i važnu teoriju, tako da uklonim sve one magle nerazumevanja kojima je obavijamo uporno i već toliko dugo. Ne želim da precenjujem svoj trud, ali ipak se nadam da neće ostati sasvim uzaludan. Dobra knjiga nije ona koja ubedi sve i svakoga, jer onda ne bi postojala ni jedna jedina; dobra je ona knjiga koja u potpunosti zadovoljava one čitaoce kojima se naročito obraća, i koja, pored toga, ne ostavlja mesta nikakvoj sumnji u piščevu punu dobronamernost, ni u ozbiljnost truda koji je uložio u to da ovlada svojom temom, i da je sagleda, ako je to moguće, iz nekih novih pravaca. U tom pogledu, naivno laskam sebi, svaki nepristrastan čitalac prosudiće da sam zadovoljio zahteve. Čitaj dalje

"Referentno delo Srpski dijalekti Miloša Okuke, dijalektologa i standardologa (prvenstveno istoričara standardnog jezika) popunjava određenu prazninu nastalu političkim promenama i nasilnim pomeranjem stanovništva potkraj dvadesetog veka. Naime, klasičan Ivićev priručnik štokavskog dijalekta i Pecin udžbenik dijalekata srpskohrvatskog jezika, u celini, napisani su pre pomenutih promjena u devedesetim godinama prošlog veka. Okukin priručnik tako je svojevrsno ažuriranje slike o našim dijalektima. Dodatno, Okuka osavremenjuje imenovanje dijalekata tako što nazive čini konsistentnim, tako da sada pokrivaju krajnja područja prostiranja dijalekata. Sama struktura Okukinog referentnog dela prati ono što je uobičajeno u našoj dijalektologiji. Nakon opšteg određenja štokavskog dijalekta, njegove rasprostranjenosti, razvoja i odnosa prema drugim jezičkim oblicima, predstavljaju se njegove osnovne karakteristike u fonologiji, prozodiji, morfologiji, tvorbi reči, sintaksi, leksici i onomastici." - Danko Šipka Čitaj dalje

Kao polazišno teorijsko uverenje ovde sam i sam morao odabrati jedan takav, istina interdisciplinaran i složen, a savremen - sociolingvistički sud o jeziku, ubeđen uz to da ni on ne može niti sme dobiti status ili imati snagu konačne presude o jeziku. Tako ću, u granicama sadašnjih mogućnosti, uslova i znanja, pokušati da, neposredno govoreći o savremenoj lingvistici, kažem i ponešto bitnoga o jeziku. Najdragoceniji rezultat iz svega toga za mene bio bi da se na kraju pokaže kako se može makar i nazreti stvarna budućnost lingvistike, kao nauke o jeziku, društvu, kulturi i čoveku. Čitaj dalje

Religija u svetskoj knjizevnosti! 12 razgovora o najznačajnijim književnim delima i piscima: Vladeta Jerotić i Jovan Popov: EP O GILGAMEŠU Vladeta Jerotić i Jelena Pilipović: GRČKE TRAGEDIJE Mirka Zogović: DANTE ALIGIJERI Vladeta Jerotić i Zorica Bečanović Nikolić: VILIJAM ŠEKSPIR I Vladeta Jerotić i Zorica Bečanović Nikolić: VILIJAM ŠEKSPIR II Vladeta Jerotić i Aleksandra Mančić: MIGEL SERVANTES - DON KIHOT Vladeta Jerotić i Dragan Stojanović: JOHAN VOLFGANG GETE Vladeta Jerotić i Petar Jevremović: NIKOLAJ GOGOLJ Vladeta Jerotić i Dragan Stojanović: FJODOR MIHAJLOVIČ DOSTOJEVSKI I Dragan Stojanović i Nebojša Dugalić: FJODOR MIHAJLOVIČ DOSTOJEVSKI II Vladeta Jerotić i Tanja Popović: LAV NIKOLAJEVIČ TOLSTOJ Olivera Žižović: MIHAIL BULGAKOV Čitaj dalje

Monografija nacionalnog značaja Kazuj krčmo Džerimo: periferijska kafana i okolo nje trebalo bi da podstakne sociološko izučavanje kafana; za razliku od brojnosti i kvaliteta takvih istraživanja u zapadnom svetu, pa i u susednim nam zemljama domaća sociologija veoma zaostaje u tome. Njoj se u toj manjkavosti pridružuju istorija i etnologija/antropologija kao discipline koje bi, po prirodi stvari, trebalo da budu usmerene na studioznije zanimanje kafanskim životom. Prosto-naprosto, malo je naučnih monografija, studija i tekstova o kafani kao – množina voli da kaže – "instituciji srpskog društva" iliti "sociološkoj laboratoriji". Publikacija je pripremljena u okviru projekta "Kultura mira, identiteti i međuetnički odnosi u Srbiji i na Balkanu u procesu evrointegracije" (149014D), koji se izvodi na Filozofskom fakultetu u Nišu. Čitaj dalje

Agape je u ranom hrišćanstvu bila trpeza na koju je svako bio dobrodošao, ovaj davni običaj postao je vremenom simbol univerzalne hrišćanske ljubavi; i danas se zna ko veruje da nam je samo ljubav potrebna, njegova je trpeza Agape. 12 razgovora: Patrijarh Pavle Vladeta Jerotić i Nikola Tucić Emir Kusturica Dušan Kovačević Matija Bećković Mitropolit Porfirije i Zoran Kostić Cane Radomir Mihajlović Točak Jelena Genčić Otac Vojislav Bilbija Žarko Trebješanin Jovo Toševski Velimir Abramović Čitaj dalje

Posmatrana kao antropološko istraživanje, ova knjiga direktno izvire iz Zlatne grane Džejmsa Frejzera, i oni koji su čitali Frejzera verovatno će Belu boginju smatrati izuzetno privlačnom... Za ovu studiju ključna je tvrdnja o vezi mitova Jevreja, Grka i Kelta, preko osvajača Egejaca, u kojih je postojala religijska tradicija Majka i Sin, uprkos čisto muškom sveštenstvu. Čitaj dalje

Reprint izdanje legendarnog lista za decu Neven, sadrži brojeve 1-24. Jedinstveno i dragoceno izdanje, praktično knjiga za decu enciklopedijskog karaktera-po svom sadržaju i bogatstvu znanja, zabave i jedinstvene estetike koju je negovao. Pesme, priče, bajke, basne, daštalice, zagonetalice, poslovice, ukrštenice, računaljke, legende, anegdote, mitovi, notni zapisi... Čitaj dalje

Kovač je osamdesetih godina dao značajan doprinos izučavanju južnoslovenskih književnosti novim naučnim pristupom komparatistici. Zatim su političke prilike zaustavile i naučne tokove, pa su u Zagrebu jugoslovenska, ali i južnoslovenska književnost tretirane ne samo kao strana, već i kao nepoželjna. Poslednjih godina naučna misao pobeđuje političku, pa ima sve više postdiplomaca i doktoranata na Zagrebačkom sveučilištu čije su teme posvećene južnoslovenskim književnostima. Taj talas ponovo je pokrenuo izučavanje i pisanje profesora Kovača na temu južnoslovenske komparatistike, te su u knjizi Međuknjiževne rasprave sabrani njegovi naučni eseji iz osamdesetih godina prošlog veka, kao i oni napisani nedavno, a zapravo čine logičan nastavak njegovog istraživanja i interesovanja. Čitaj dalje

Filozofija arhitektureje jedna od retkih knjiga koja uspostavlja obrise filozofskog procenjivanja arhitekture i iznosi posebnost njene prakse i teorije! Ovaj blistavi niz ogleda razotkriva subjekt arhitekture, zalazeći u opsežan raspon, od pamćenja do distopija naučne fantastike. Zalažući se za nerazlučivost forme i funkcije, autor istražuje odrednice okružja koliko i mogućnost njegovog preinačivanja. Njegova analiza prirode složene ponovljivosti uzima u obzir i mogućnost prosuđivanja, takvoga koje bi proisteklo iz ponovnog promišljanja arhitekturalne politike. Čitaj dalje

U ovoj raspravi koja predstavlja sintezu zadivljujućih razmera, Tejlor na uzorno sistematičan i kreativan način razmatra razvoj modernih društava; od istorijskog vremena kada je bilo gotovo nemoguće ne verovati u Boga, pa sve do onog trenutka kada je verovanje u Boga samo jedna od alternativa koje stoje pred čovekom u savremenom sekularnom dobu. Naime, dok su političke ustanove u predmodernom dobu izvodile svoj legitimitet iz vere u višu, onostranu realnost, u božanstvo, dotle u modernoj eri taj oblik legitimnosti isčezava utoliko što te ustanove svoj legitimitet zasnivaju na većinskoj volji naroda. Najugledniji predstavnici svetske intelektualne zajednice svrstavaju istaknutog kanadskog društvenog teoretičra Čarlsa Tejlora u najznamenitije mislioce našeg vremena. Kanadski autor je ovu visoku reputaciju stekao blagodareći svojim zapaženim knjigama kojima se uključio u veliku javnu planetarnu debatu što se poslednjih decenija u savremenoj političkoj filozofiji vodi izmedju liberala, multikulturalista i komunitarista, pre svega o mestu kulture u procesu formiranja kolektivnog i individualnog identiteta. Za niz prethodnih knjiga dobitnik je najprestižnijih međunarodnih nagrada. Najnovije veliko delo Čarlsa Tejlora "Doba sekularizacije", smatra se vrhuncem njegove teorijske delatnosti pa je tim povodom poznati američki sociolog Robert Bela istakao "da je to najbolja knjiga koju je pročitao tokom svog životnog veka." Izlažući svoje viđenje glavnih činilaca procesa sekularizacije, Tejlor vodi kontinuirani, implicitni ili eksplicitni, kritički dijalog sa svim dosadašnjim interpretacijama ovog fenomena. Autor je u ovoj rasprava demonstrirao impresivnu erudiciju i visoku kulturu analitičkog misljenja.. Čitaj dalje

Pod ovim naslovom izašao je komplet od četiri knjige Njegovog Visokopreosveštenstva Mitropolita crnogorsko-primorskog Amfilohija. Komplet sadrži sledeće naslove: Ljetopis novog kosovskog rapeća I Ljetopis novog kosovskog rapeća II Časni krst Hristov i Kosovski zavjet Kosovo je glava Lazareva Čitaj dalje

Najnovija knjiga Florans Dipon, Aristotel ili vampir zapadnog pozorišta (2007), ima provokativnu snagu njenih ranijih dela, njena je namera da dekostruiše Aristotelovu Poetiku i njene kategorije (sveto trojstvo, katarza, mimeza i mit, preimenovan u fabulu) i pokaže do koje je mere jedan teorijski spis, plod jednog pojedinačnog sistema misli, postao vanvremena realnost koja do dana današnjeg oblikuje pozorišne scene sveta i onemogućuje promene. Ova izuzetno značajna knjiga, koja razbija teorijske klišee, istovremeno je jedna nekonvencijalna istorija najvažnijih etapa u istoriji zapadnog pozorišta, pisana, pored ostalog, i s namerom da se pomogne izlasku iz savremenog aristotelizma "kako se gledalac više ne bi dosađivao u pozorištu." U isti mah visoko eruditna i jednostavna, pisana pre kao esej no kao univerzitetska studija, knjiga Florans Dipon naći će širok krug čitalaca među teatrolozima, pozorišnim praktičarima, studentima opšte književnosti i studentima klasičnih jezika i književnosti, ali i među običnim čitaocima koji bi u njoj mogli pronaći razloge zanimanju za pozorište pa i nadu da se u njemu neće dosađivati. Čitaj dalje

Komentari Isusovih kazivanja iz gnostičkog "Jevanđelja po Tomi".

Damir Šehanović u ovoj veoma originalnoj knjizi predstavlja osam karijera najpoznatijih muzičkih zvezda sa ovih prostora, a to su Arsen Dedić, Zdravko Čolić, Lepa Brena, Goran Bregović, Dino Merlin, Halid Bešlić, Momčilo Bajagić Bajaga i Josipa Lisac. Autor nam donosi priče o tome kako su nastajale karijere, kako su se razvijale i kako opstaju na specifičnim eksjugoslovenskim prostorima. Knjiga sadrži delove intervjua iz autorove televizijske emisije Damar, fotografije sa snimanja, iz privatne arhive, kao i fotografije domaćih fotografa. Čitaj dalje

Ova knjiga daje komparativnu analizu dva časopisa s početka 20. veka – “The Freewoman” (1911-1912) i “Žena” (1911-1914). U njenoj žiži su pitanja i problemi koji se tiču roda, modernosti i emancipacije. Kritičko ispitivanje veze između roda i modernosti organizovano je prema tri ključne teme u vezi s kojima su odabrani tekstovi za analizu: ženski identiteti, seksualnost i uspostavljanje i (pre)ispitivanje rodnih identiteta i njima uslovljenih obrazaca ponašanja u književnim prilozima i književnoj kritici. U analiziranim časopisima mogu se identifikovati dva središnja razumevanja ženske slobode i emancipacije: prvo je individualističko, “unutrašnje”, u časopi­su “The Freewoman”; drugo, kolektivističko, pre svega nacionalno određeno i na neki način “spoljašnje”, preovladalo je u časopisu “Žena”. Knjiga govori i o ženama koje su svoje živote posvetile borbi za politička, ekonomska i kulturna prava. Dva časopisa, Dore Marsden odnosno Milice Tomić, deo su složene istorije ženskog i feminističkog pokreta i borbe za ravnopravnost, koja još traje. Čitaj dalje

„V. H. Odn, pesnik i književni kritičar, počevši od srede, u Novoj školi za društvena istraživanja, držaće kurs o Šekspiru. Gospodin Odn je najavio da na kursu, koji će trajati oba semestra, ima nameru da održi predavanja o svim Šekspirovim delima držeći se hronološkog redosleda.“ Njujork tajms je ovu najavu objavio 27. septembra 1946, uz napomenu da je reč o retkoj prilici da se čuje kako jedan od najvećih pesnika veka tumači delo jednog od najvećih pesnika svih vremena. Predavanja, koja je brižljivo rekostruisao Artur Kirš na osnovu beleški studenata koji su ih pohađali, nude izuzetan uvid u Šekspirove komade i sonete. Čitaj dalje