STEGA UGAONA 68MM POGLEDAJTE I MOJE DRUGE PREDMETE NA LIMUNDU I KUPINDU SIFRA: LLX6

Ilustrovani list za zabavu i pouku Časopis SRBADIJA broj 3, Beč 1874, kompletan broj, izvanredne slike Strane od 49 - 72 (brojevi strana se odnose na celo godište) Listovi razdvojeni, na spojevima podlepljeni - ojačani Nekoliko ćoškova oštećeno pa podlepljeno sličnim papirom, nedostaju manji delovi teksta, vidi se na slikama TAGS: Jevrem Grujić Jaroslav Čermak Dorćol Gr5adac 09.02.2024

Odlična kutija za odlaganje disketa.Moderan dizajn,dobra veličina,sigurnost,poseduje ključić za zaključavanje. Potrbna i korisna. Dimenzije su 24 x 11 Pogledajte i moju ponudu na duskas kupindo!

Istorijska uloga srpske crkve U čuvanju narodnosti i stvaranju države Mihailo I. Popović Protojerej Beograd, Nova štamparija , 1933 Stanje kao na slikama

K.-S. Chandan - La Paix Européenne la Hongrie et les attentats, Publications Contemporaines `Le Danubien`, Paris 1934 godine Mek povez. Ima pečate prethodnog vlasnika. Korice oštećene na rikni. Na nekim mestima podvlačeno i dopisivano bojicom uz tekst. Svi tabci nisu rasečeni. 305 strana H/KSJ1

namenjen za radionice i usluge; izrađeni od visokokvalitetnog hromiranog legiranog čelika; falsifikovano; maksimalna širina: HT8G210 - 80 mm HT8G211 - 120 mm HT8G212 - 150 mm HT8G213 - 200 mm; maksimalna dubina: HT8G210 - 100 mm HT8G211 - 100 mm HT8G212 - 150 mm HT8G213 - 150 mm; trapezoidna nit.

NINDJA Magazin Poster broj 1 Prelep veliki Nindja Poster iz 1987. godine. Stanje se vidi na fotografijama.

kućište od ratcheta izrađeno je od termoplastičnog materijala (PP + TPR), koji alatu daje pravi oblik, ergonomiju i antikorozivnu zaštitu precizan mehanizam zapornika izrađen od visokokvalitetnog hrom-molibdena od legiranog čelika ratchet mehanizam sa 72 zuba Radni ugao od 5 °, zahvaljujući kojem je ratkap pogodan za teško dostupna mesta jednostavan za upotrebu desni / lijevi prekidač brava sa mehanizmom za otpuštanje kompozitne remenice su za 25% lakše od čeličnih reketa

Oko 250 stranica iz raznih časopisa. Samo stranice, nisu celi časopisi. Sve lepo očuvano. U zamenu prihvatam časopise i postere sa Cecom.

S pregledom nasih dijalekata i istorijskom citankom.Autor:Franjo Poljanec.Zagreb 1936.Knjiga sadrzi i kartu dijalekata(slika2).Stranice malo pozutele,neznatno ostecenje na obodu knjige(slika 3). K44

MAČ MRTVIH ŽAN LUJ DEPIJERIS B a g d a l a 1 9 7 1 МАЛА БИБЛИОТЕКА Поезија у преводу 1. Мач мртвих 2. Оштрица копља 3. Рагуза ......................................................... Али на домаку бича На скутима црног зида Траг звери воња на легло У непомичном сату Време се разливало Између таласа мора И таласа песка Труп ветра Само је ковчег тмине ........................................................... - Превела: Вера АРАПОВИЋ - Адаптирао: Мак ДИЗДАР - Илустрације - Ћирилица - 58 страница ЛЕПО ОЧУВАНО

RUSIM MAHMUTĆEHAJIĆ ZEMLJA I MORE (PUTOPISI) SVJETLOST SARAJEVO 1986 BIBLIOTEKA SAVREMENICI BROŠ LATINICA 302 STRANE db34

...poslovima i terminologiji,Sarajevo 1935 god.,autor Vladislav Skarić,veliki format(31x23),24 str.,deo teksta na turskom,sve lepo očuvano. žan3 87g

Spoljasnji odnosaji Srbije novijega vremena, prva knjiga 1849-1860 Jovan Ristic Godina izdanja: 1887 Tvrd povez, strana 447 Ostecenje na prednjoj korici, povez i unutrasnjost odlicni

DNEVNIK LOPOVA ŽAN ŽENE GRADAC Č a č a k 2 O 1 1 FATA MORGANA Pogovor: ŽAN POL SARTR Prevod: MILAN KOMNENIĆ Broš Latinica Tiraž: 5OO 309 stranica NEKORIŠĆENO PerfekT KOndicija: 1O

Ručni razbacivač đubriva, soli, peska i raznih semena Novo. Specijalno dizajniran za što lakšu uptrebu, uz minimalno naprezanje ruku. Napravljen je od kvalitetnog i postojanog materijala. Zagarantovana otpornost na nepovoljne uslove i dugotrajna upotreba. Namenjen je za korišćenje i rad u manjim i srednjim zelenim površinama. Sejalica-razbacivač se jednostavno koristi - rukom se vrti krug sa slike a sejalica baca seme. Pored raznih vrsta semena sejalica je namenjena i za bacanje soli na led i sneg. Razbacivač-sejalica ima podešavanje za vama odgovarajuće razbacivanje, jače srednje i slabije. Karakteristike: Radna širina: 1-4 m (u zavisnosti od vrte materijala). Preporučljivo za površinu jedno punjenje: do 100 m2. Težina: 750 gr. Materijal: visokokvalitetna plastika, otporna na koroziju i udarce. Služi za: posipanje đubriva, semena i soli, peska i ostalo. Specifičnost: ergonomska ručka; celogodišnje korišćenje; jednostavno i brzo posipanje materijala. Zapremnina: đubrivo 1,85 kg; sol 2,5 kg; seme 1,4 kg. Posebne karakteristike celokupna zapremnina 3L Šaljem pouzećem na vašu adresu.

Preston Držač Rod Safe – Multi Rod Safe Multi je savršen komercijalni držač štapa za pecanje, koji vam omogućava da postavite štap u više položaja, prilagođavajući napetost vrha po potrebi. U svakom delu postoji žleb koji vam omogućava da izvršite sitna podešavanja vrha, dok svaki deo ima zidove dovoljno visoke da sprečite uvlačenje vašeg štapa tokom nasilnih udaraca. Uvoznik Al Carpone doo Beograd Šifra proizvoda: P0110070 Kategorije: Dodaci za stolice, Držači Oznake: drzac, Multi, Preston, Rod, Safe Brand: Preston Innovations

Preston Držač Rod Safe – Precision Dizajniran prvenstveno za pecanje u prirodnom stilu, Rod Safe – Precision je savršen kada treba da lagano povučete hranilicu ili napravite neverovatno fina podešavanja vrha kada koristite upredene strune. Podignuti krajevi pomažu da vaš štap ostane na držaču, čak i tokom agresivnih udaraca. Uvoznik Al Carpone doo Beograd Šifra proizvoda: P0110071 Kategorije: Dodaci za stolice, Držači Oznake: drzac, Precision, Preston, Rod, Safe Brand: Preston Innovations

DUŠAN SAVKOVIĆ RADOVANJSKA SEKIRA KNJIŽEVNE NOVINE BEOGRAD 1984 SUPERROMAN DRUGO, DOPUNJENO IZDANJE Iz recencije: LJUBA POPOVIĆ, znameniti srpsli slikar ALEKSANDAR PETROVIĆ, legendarni srpski filmski režider DRAGOŠ KALAJIĆ, suštastveni srpski desničar i slikar Mediale ........................................................... BROŠ LATINICA FORMAT 21 cm 186 STRANA NEKORIŠĆENO NEOTVORENO GARANCIJA PERFEKT Ovo je EKSTRA KNJIGA, divan POKLON !!!!!!!!!!!1

Poslednja, treća knjiga sabranih pripovedaka Isaka Samokovlije objavljena nakon njegove smrti 1955. u koju su uvrštene pripovetke koje nisu ušle u prethodna dva toma „Pripovijetke“ (1951) i „Hanka“ (1954), kao i prozna građa iz zaostavštine. Izuzetno retko u ponudi s omotom koji je izradio Radenko Mišević. Omot je blago iskrzan, po rubovima rikne, unutra mestimično trag grafitne olovke, može se izbrisati, inače knjiga izuzetno dobro očuvana. Autor - osoba Samokovlija, Isak Naslov Nemiri / Isak Samokovlija Vrsta građe kratka proza Jezik srpski Godina 1956 Izdavanje i proizvodnja Sarajevo : Svjetlost, 1956 (Sarajevo : `Veselin Masleša`) Fizički opis 422 str. : faks. ; 20 cm Drugi autori - osoba Marković, Marko Zbirka Savremenici ISBN (Karton) Napomene Prema napomeni s nasl. str., ovo je treća i završna, posmrtna knjiga, a naslov joj je dao izdavač Priređivačeva bilješka / Marko Marković: str. 407-420. Isak Samokovlija (Goražde, Austrougarska, 3. decembar 1889 – Sarajevo, 15. januar 1955) je bio jugoslovenski i jevrejski (sefardski) književnik. Gimnaziju je završio u Sarajevu, a medicinu je studirao u Beču. Živeo je i radio u Goraždu, Fojnici i Sarajevu. Pisao je pripovetke i drame sa temama iz života jevrejske zajednice u Bosni. Njegova porodica se u Bosnu doselila iz Samokova u Bugarskoj, odakle potiče njihovo prezime. U mladosti je pisao priloge za književni časopis „Jevrejski život“ i prevodio dela jevrejskih pisaca. Svoju prvu pripovetku „Rafina avlija“ objavljuje 1927. u Srpskom književnom glasniku, a dve godine kasnije izlazi prva zbirka pripovedaka „Od proljeća do proljeća“. Drugi svetski rat je preživeo u ustaškom zarobljeništvu, iz koga je utekao pred kraj rata. Za njegovo najbolje delo važi zbirka pripovedaka „Nosač Samuel“ iz 1946. Posle rata imao je nekoliko funkcija u književnim institucijama, uključujući mesto predsednika Udruženja pisaca BiH. Uređivao je književni časopis „Brazda“ u periodu 1948–1951. Posle toga je radio kao urednik u izdavačkom preduzeću „Svjetlost“. Bibliografija „Od proljeća do proljeća“ – Sarajevo, 1929. „Pripovijetke“ – Beograd, 1936. „Nosač Samuel“ – Sarajevo, 1946. „Tragom života“ – Zagreb, 1948 „Izabrane pripovetke“ – Beograd, 1949. „Pripovijetke“ – Sarajevo, 1951. „Đerdan“ – Sarajevo, 1952. „Priča o radostima“ – Zagreb, 1953. „Hanka“ (drama) – Sarajevo, 1954. „Plava jevrejka“ (drama) „On je lud“ (drama) „Fuzija“ (drama) Radenko Mišević (Rogatica, 14. juli 1920 – Beograd, 15. 2. 1995) je bio srpski slikar. U rodnoj Rogatici stekao je osnovno obrazovanje, a srednju tehničku školu, arhitektonski odsek, završio je u Sarajevu. Slikarstvo je završio u Beogradu u klasi profesora Mila Milunovića, od 1940. do 1946. godine. Specijalizovao se kod Ivana Tabakovića, Marka Čelebonovića i Nedeljka Gvozdenovića. U Sarajevo odlazi 1953. godine, po pozivu da radi Muzej Gavrila Principa, gde ostaje devet godina i radi kao urednik nedeljnika „7 dana“. Bio je profesor Akademije likovnih umetnosti u Beogradu (1964-1985) i Akademije likovnih umetnosti u Sarajevu (1972–1985). Školovao se i u ateljeu Andre Lota u Parizu. Jedno vrijeme je izučavao freske i mozaik u Italiji. U dva mandata je bio dekan beogradske Likovne akademije. Osnivač je Škole za dizajn u Beogradu. Redovno je izlagao na kolektivnim izložbama ULUS-a. Jedan je od osnivača grupe „Samostalni“ sa kojom je izlagao u Beogradu, Ljubljani i Mariboru. Bio je član grupa „Sarajevo 55“ i „Grupa 57“. Jedan je od osnivača Udruženja likovnih umjetnika Bosne i Hercegovine i u dva mandata bio je njegov predsednik. Najveći deo svog života Radenko Mišević proveo je u Beogradu, na Senjaku. Bio je profesor Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu od 1964. do 1985. godine i Akademije likovnih umjetnosti u Sarajevu od 1972. do 1985. godine. Osnivač je Škole za dizajn u Beogradu, u kojoj je bio i profesor. Takođe je predavao i u Centru za likovnu kulturu u Beogradu. Za mesto profesora na Fakultetu likovnih umetnosti izabran je 1964. godine, gde je u zvanju profesora i penzionisan. Predavao je predmete Slikanje i crtanje i Teorija forme. U toku rada na fakultetu u dva mandata je biran za dekana, a 1979. godine je osnovao Galeriju FLU. Pored slikarstva se bavio novinarstvom i pozorišnom i filmskom scenografijom. Režirao je kratkometražni film „Ova kuća bogata“ za koji je dobio međunarodno priznanje. Tokom života je priredio oko 40 samostalnih i preko 150 zajedničkih izložbi. Izlagao je u skoro svim značajnim galerijama SFRJ. Godine 1985. organizovana je njegova retrospektivna izložba u Umetničkom paviljonu „Cvijeta Zuzorić“, za koju je nagrađen Oktobarskom nagradom Beograda. Bio je autor knjiga za predmet Teorija forme koji je predavao na Fakultetu likovne umetnosti u Beogradu, autor knjige „Dani i godine“, a bavio se i dizajnom i ilustracijom knjiga. Dela Radenka Miševića zastupljena su u zbirkama Narodnog muzeja u Beogradu, Muzeja savremene umetnosti u Beogradu, Muzeja grada Beograda i u mnogim drugim značajnim muzejima u Srbiji i zemljama bivše SFRJ, kao i u značajnim muzejima i galerijama u inostranstvu. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu. Po njemu je nazvana likovna galerija u njegovoj rodnoj Rogatici. MG81 (N)

ŠK 5 - 20 tri originalna suvenira iz Holandije suvenir vetrenjača 8 x 7 x 10 cm težina 157 grama porcelanska klompa - piksla 18 x 8 x 7 cm težina 320 grama kašičica sa žigom sa reljefnom slikom i porcelanom pravo malo umetničko remek delo dimenzije 12 x 2,5 cm težina 15 grama * ŠK 5 - 20

prelep svećnjak izuzetne izrade , a najlepša je boja tamno tamno smaragdno zelena 21 x 25 cm prečnik dna 10 cm prečnik otvora za sveću 2 cm težina 420 grama

Poplave u Novom Sadu tokom prostornog razvoja grada 1770-1965 Žarko Milođev Novi Sad 2005. Tvrd povez, 30 cm, 153 strane, kao novo.

Prvo izdanje, odlično očuvano (jedino ima kratki potpis prethodnog vlasnika na vrhu predlista), platnene korice, kompletno, bez pisanja, pečata, podvlačenja.... Autor - osoba Ujević, Tin, 1891-1955 = Ujević, Tin, 1891-1955 Naslov Ljudi za vratima gostionice / Tin Ujević Vrsta građe kratka proza Jezik hrvatski Godina 1938 Izdavanje i proizvodnja Zagreb : Društvo hrvatskih književnika, 1938 (Zagreb : Tipografija) Fizički opis 232 str. : autorova slika ; 21 cm Zbirka Savremeni hrvatski pisci ; ǂknj. ǂ63 ISBN (Pl.) Ujević, Tin (Augustin), hrvatski književnik (Vrgorac, 5. VII. 1891 – Zagreb, 12. XI. 1955). Studirao je hrvatski jezik i književnost, klasičnu filologiju i filozofiju na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Za studija se približio Matoševu književnom krugu, počeo objavljivati pjesme i kritike, ali se 1911. nakon oštre polemike razišao s Matošem. Napustio je i dotadašnja pravaška uvjerenja te se okrenuo jugoslavenskom integralizmu. S tih je pozicija nastupao u Beogradu 1912. pa je u Hrvatskoj uhićen i osuđen na desetogodišnji izgon. God. 1913. emigrirao je u Pariz, odakle je pjesme i članke slao hrvatskim časopisima pa mu je 1914. deset pjesma uvršteno u antologiju Hrvatska mlada lirika, a među mnogobrojnim političkim dopisima ističe se pomirljiv oproštajni članak Em smo Horvati u povodu Matoševe smrti. Nakon izbijanja rata priključio se političkim krugovima oko Jugoslavenskog odbora, ali je 1917. suradnja prekinuta, a Ujević ostao bez materijalnih sredstava i do 1919. živio u teškoj oskudici. Nakon povratka iz Pariza nakratko se zadržao u Zagrebu, odakle je otišao u Beograd, gdje je, s kraćim prekidima, ostao sve do 1929. i potpuno se integrirao u tamošnje književne i kulturne krugove. Ondje je objavio pjesničke zbirke Lelek sebra (1920) i Kolajna (1926), nastale u tzv. pariškoj fazi, najvjerojatnije 1916–19. U njima se profilirao kao pjesnik simbolističkog i esteticističkog usmjerenja, a odmak od Matoševe poetike najčešće se pripisivao utjecaju Ch. Baudelairea, P. Verlainea i A. Rimbauda. Zbirke su mu donijele književni ugled, ali se istodobno utvrdila i predodžba o njegovu nekonvencionalnom boemskom životnom stilu koji podrazumijeva materijalnu oskudicu i prekomjerno uživanje alkohola, a koja je postala neodvojiva od njegove pjesničke osobnosti. Od 1921. potpisivao se isključivo skraćenim oblikom imena (»Tin«). U različitim je časopisima 1920-ih objavio i niz pjesama koje formom (slobodni stih), stilom i kompozicijom označavaju otvaranje prema avangardističkim postupcima (simultanizam, asocijativni skokovi, eufonijske atrakcije) te će od tada različiti pjesnički rukopisi koegzistirati u njegovoj produkciji. Plodnu poetsku djelatnost pratio je i velik broj kritičkih i političkih napisa, a svoje tadašnje književne i svjetonazorske poglede iznio je u esejima Oroz pred Endimionom (1926) i Sumrak poezije (1929). Nakon odlaska iz Beograda živio je u Sarajevu 1930–37. U tom su mu razdoblju objavljene dvije zbirke pjesama koje pripadaju zreloj fazi stvaralaštva (Auto na korzu, 1932; Ojađeno zvono, 1933) i potvrđuju mu status jednoga od najvažnijih pjesnika toga razdoblja. Potom je tri godine proveo u Splitu, a od 1940. do smrti živio je u Zagrebu. God. 1938. objavio je knjige eseja Ljudi za vratima gostionice i Skalpel kaosa. Prvi put prihvatio je stalno radno mjesto u »glasilu hrvatskih namještenika« Pravica, a nakon uspostave NDH radio je kao prevoditelj u Ministarstvu vanjskih poslova. God. 1945–50. bilo mu je zabranjeno javno djelovanje pa mu je posljednja i najopsežnija izvorna zbirka pjesama Žedan kamen na studencu, pripremljena 1944., izišla tek 1954. Premda iznimno plodan i svestran književnik koji je neprestano radio na vlastitom obrazovanju, ostao je upamćen, a najčešće i vrjednovan, prije svega po lirskom opusu. Objavio je pet lirskih zbirki, a velik broj pjesama ostao je do pojave Sabranih djela (1963–67) neobjavljen ili razasut po zbornicima, časopisima i dnevnom tisku. I nekoliko ciklusa pjesama u prozi ostalo je izvan zbirki. S obzirom na četrdesetogodišnje stvaralačko razdoblje, odlično poznavanje europske pjesničke tradicije te otvorenost prema različitim suvremenim književnim pojavama (esteticizam, simbolizam, avangarda, socijalna književnost) njegov je lirski opus periodično trpio određene, katkad i radikalne promjene. Započeo je u okvirima Matoševe poetike, a prva je faza obilježena akcenatsko-silabičkim stihom, strogim formama i pasatističkim motivima, nerijetko povezanima s temom ugrožene domovine i religioznom simbolikom. Zbirkama Lelek sebra i Kolajna Ujevićeva je poezija stekla mnogobrojne i istaknute simpatizere, a poslijeratni književni povjesničari svrstali su ih na vrh poetskih dostignuća toga doba. Zbog velikoga broja pjesama tiskane su zasebno, iako su bile zamišljene kao jedinstveno djelo. Poetski diskurs te faze, formalno i dalje uređen akcenatsko-silabičkim stihom i tradicionalnom strofikom, iznimno kompleksna stila, usredotočen je na ljubavne i introspektivne sadržaje, ali je Kolajna dosljedno monotematski izvedena kao ljubavni kanconijer s mnoštvom intertekstualnih reminiscencija na europsku pjesničku tradiciju od trubadurske lirike do simbolizma, dok se u Leleku sebra potencira persona »ukletoga pjesnika« suprotstavljena masi (Maštovita noć). Za obje je zbirke karakteristična polarizacija materijalnoga svijeta i duhovnog iskustva koja završava u pesimističnom ozračju, a katkad i u potpunoj skepsi prema smislenosti egzistencije i povjerenju u onostrano (Duhovna klepsidra, Suvišni epitaf). Zrela faza obilježena je zbirkama Auto na korzu i Ojađeno zvono, u kojima su pjesme sa svim značajkama simbolističkoga rukopisa pomiješane s verlibrističkim kompozicijama u koje prodiru neortodoksno shvaćeni elementi ekspresionističke, futurističke, a potom i nadrealističke poetike pa kritika od tada govori o pluralnom i polifonom karakteru Ujevićeve poezije. Tridesetih godina pojavljuju se prvi put i tekstovi koji više ili manje izravno tematiziraju predodžbe o ljudskoj veličini i emancipaciji proletarijata (Visoki jablani, Čin sputanih ruku, Pogledi u praskozorju) te označavaju autorovo približavanje socijalističkim idejama, ali se u poetiziranim verzijama zadržava esteticizam iz rane faze ili se zamisli o bratstvu i jednakosti prožimaju kozmičkim spiritualizmom (Pobratimstvo lica u svemiru). Sa sve većim udjelom pjesama o društvenim pitanjima i određenim stupnjem angažmana raste i broj tekstova pisanih tzv. »oslobođenim stihom« (redcima različite duljine u prepoznatljivim strofičkim uzorcima). S obzirom na to da i posljednja zbirka okuplja tekstove od sredine 1920-ih a dijelom i one iz sljedećega desetljeća, Ujevićev se izraz nije bitno mijenjao. Uočljiva je tendencija da se, s jedne strane, sublimiraju i pozitivna i negativna individualna i svjetskopovijesna iskustva, dok se, s druge strane, Ujevićeva poezija otvara mnoštvenosti predmetnoga pola te otuda velik broj pjesama iz kasne faze opijeva različite fenomene i čovjekov odnos prema njima (Sklonidbe ruku, Ushiti cigarete, Legenda svijeća). Usporedno s lirikom u stihu nastalo je i nekoliko opsežnih ciklusa pjesničke proze (Crteži s kavanskog mramora, Mamurne jamatve, Badnjaci) također u tradiciji francuskih modernista. U rasponu od feljtonistički zabilježene crtice do autobiografskoga lirskoga zapisa ili analitičkoga minieseja ti tekstovi proširuju spektar ionako bogata i generički raznovrsna Ujevićeva proznog izraza. Uz dvije knjige ukoričenih eseja napisao je velik broj kraćih tekstova na razmeđu publicistike, autobiografske proze i književne kritike. U nekoliko tekstova (Ispit savjesti, Mrsko ja, Fragmenat), slično kao i u svojim simultanističkim pjesmama, problematizira koncepciju jastva kao homogena subjekta. U mladosti stečenu erudiciju širio je ustrajnim interesom za istočnjačku, ponajviše indijsku, filozofiju, koju je smatrao nadopunom zapadnjačkom racionalizmu i scijentizmu pa je mnoge članke posvetio alternativnim smjerovima religiozne duhovnosti. U književnokritičkim spisima najviše je pozornosti posvetio francuskoj književnosti od Baudelairea do avangarde. Zbog egzistencijalnih potreba bavio se intenzivno i prevođenjem: prevodio je pjesnike koji su ostavili značajan trag u njegovoj poeziji (Baudelaire, Rimbaud, É. Verhaeren, W. Whitman), veći broj pjesama iz talijanske i kineske lirike, a okušao se i u nekoliko proznih prijevoda (M. Proust, J. Conrad, F. Schlegel). Od pojave prvih zbirki do danas Ujević je predmet kontinuirana čitateljskog i kritičkog interesa, a prosudbu kako je posrijedi jedan od najzanimljivijih hrvatskih, ali i europskih pjesničkih opusa u XX. st., koju je donijela kritika prijeratnoga razdoblja (S. Šimić, R. Marinković), potvrđuju i književnopovijesne studije u posljednjoj trećini XX. st. (A. Stamać, V. Pavletić, D. Jelčić). Opće je mišljenje da je, premda kvalitativno neujednačen, njegov poetski opus pokušaj sinteze klasičnog i modernog u hrvatskoj književnosti, pri čemu bogatstvom i kompleksnošću poetskih svjetova s M. Krležom dijeli položaj na vrhu hrvatskoga modernističkoga kanona. avangarda, ekspresionizam, nadrealizam, međuratna književnost, Andre Breton... MG81 (N)