Alis Monro Pogled sa Edinburške stene Tvrdi povez Ove pripovetke su pisane na tragu života njenih predaka u Škotskoj, o čemu sama autorka svedoči: “Sav ovaj materijal sam slagala godinama, a on je, neprimetno, tu i tamo, počeo da se poprima oblik pripovedaka. Neki njihovi junaci su mi se obraćali vlastitim rečima, dok je druge stvorila situacija u kojoj su se nalazili. Pomešale su se njihove i moje reči u neobičnom postupku obnavljanja njihovih života, u datim okolnostima, onoliko verno koliko je moguće, kada su u pitanju naše predstave o prošlosti. Nadahnuće za njih sam crpela iz ličnog materijala, ali sam s tim materijalom mogla da činim šta god sam htela. Jer je glavno bilo da iz toga napišem pripovetku.

Izdavač: Gramatik, Beograd Biblioteka Aleksandrija Prevod: Nikola Kršić Povez: tvrd sa omotom Broj strana: 219 Kratka posveta, omotnica sa obrisima presavijanja, sama knjiga odlično očuvana. U sedam kratkih priča Milan Kundera uklanja iz ljubavi i seksa ozbiljnost, u koju su obično prerušeni. Situacije se razvijaju iz nesporazuma ili iz umeća obmane i pretvaranja, na kojima se zasniva erotska igra. Ali obmana, koja počinje kao šala, kasnije otkriva da samoobmana upravlja svakim aspektom života. Tako se u igri auto-stopa dvoje ljubavnika pretvaraju da se ne poznaju i postepeno shvataju da su zaista jedno drugom stranci. Tako jedan učitelj u češkom gradiću glumi pobožnost da bi zaveo pobožnu devojku, a zatim je odbaci i čezne za Bogom. A u jednoj priči veoma vešt obmanjivač neprestano se šali s ljudima, ali oni su toliko lakoverni da gubi kontrolu nad situacijom. Kunderine ljubavne priče nisu samo zabavne, one istovremeno otkrivaju često brutalne i poražavajuće istine ljubavnog iskustva. (K-154)

ALKARSKI DAN Radomir Smiljanić nolit 1964 mek povez, strana 227 stanje vrlo dobro, bez nedostataka

Izdavač: Geopoetika, Beograd Edicija Svet proze Prevod: Nina Ivanović Muždeka Povez: tvrd Broj strana: 237 Pečatirana, hrbat sitno zacepljen na jednom mestu. Požutela i sa žućkastim flekicama po obodu i na marginama strana, lepo očuvana. Puls je treća zbirka priča Džulijana Barnsa, koja se u brojnim elementima nastavlja na njegova ranija dela, pre svega na Sto od limunovog drveta, gde je starost dominantna tema, a možda još više na Nije to ništa strašno, knjigu koja u najvećoj meri odgovara autobiografskoj prozi. Od četrnaest priča, podeljenih u dva dela, šest je ranije objavljeno na engleskom jeziku u časopisima od Njujorkera do Gardijana. U pripovetkama naizgled disperzivnog sadržaja – od ljubavi i seksa, preko bolesti i smrti, do (ne)uspešnosti komunikacije – Barns se zapravo bavi jednom temom: odnosom među ljudima. Pri tome, pronicljivo i prepoznatljivo mudro ispituje prirodu, uzroke i uslove za dugotrajne veze, prijateljske i ljubavne. Svaki lik je oblikovan na osnovu uspeha ili poraza koji proživljava, smešten između očaravajuće čežnje ili uznemirujućeg gubitka, sa okončanjima koja se trudi da prevaziđe, ili uzbuđujućim iskušenjima novog početka. Lični gubitak i suočavanje sa smrću drage osobe odredili su Barnsovu novu prozu, a njegovo razmišljanje o prolaznosti života i suočavanje sa starenjem i smrću tako je životno, jer je proživljeno pa samim tim i mnogo ubedljivije, da se čitanje ove knjige neumitno završava uznemirenošću i nerešivim egzistencijalnim pitanjima. Ipak, sasvim neočekivano, rešenje za taj osećaj nemoći Barns nameće humorom kojim je obojio gotovo svaku priču. Ovaj iskričav i oštar humor valjda je najbolji odgovor za sve misli o neizbežnoj prolaznosti i blizini smrti, kojima smo gotovo svakodnevno izloženi. Opasnost od klišeiziranja i opštih mesta ovaj vrsni pripovedač izbegava izuzetnim stilom, ali pre svega originalnim pristupom večitim temama, te se u drugom delu postojana ljubav ispituje kroz pripovesti o čulima. Iako i prostorno i vremenski potpuno razuđena – od vinograda Italije do morske obale Engleske zimi, od XVIII veka do danas, ova zbirka je uspela da prevaziđe svoj zadati, žanrom određen fragmentarni okvir i da pruži romaneskne kvalitete, među njima jedinstvo i koherentnost. (K-154)

PRIPOVETKE - Ernest Hemingvej Izdavač: MATICA SRPSKA Novi Sad Godina izdanja: 1979. Povez: tvrd Broj strana: 612 Pismo: latinica Stanje: dobro

Autor - osoba Matavulj, Simo, 1852-1908 = Matavulj, Simo, 1852-1908 Naslov Beogradske priče / Simo Matavulj ; [izbor Vidosav Stevanović] Vrsta građe roman Jezik srpski Godina 1977 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Rad, 1977 Fizički opis 201 str. ; 18 cm Drugi autori - osoba Stevanović, Vidosav, 1942- = Stevanović, Vidosav, 1942- Zbirka Reč i misao. ǂkolo ǂ13 ; 301 Predmetne odrednice Matavulj, Simo, 1852-1908 -- `Bakonja fra Brne` Simo Matavulj (Šibenik, 12. septembar 1852 – Beograd, 20. februar 1908) bio je srpski pisac iz Dalmacije i prvi predsednik Udruženja književnika Srbije. Matavulj pripada epohi realizma a njegova najpoznatija dela su roman Bakonja fra Brne i pripovetka Pilipenda. Najvažnija dela Romani: Bakonja fra Brne (1892), Uskok (1893); Zbirke pripovedaka: Sa Jadrana (1891), Primorska obličja(1893), S mora i planine(1901), Nemirne duše(1908), Iz primorskog života(1890), Iz Crne Gore i Primorja(1880,1889); Od pojedinačnih pripovedaka izdvajaju se: Povareta, Pilipenda, Pošljednji vitezovi i Oškotac i Bila, Sveta osveta, Novo oružje; Biografija Simo Matavulj je rođen u Šibeniku 12. septembra (31. avgusta po julijanskom kalendaru) 1852. godine. Bio je jedan od petoro dece šibenskog trgovca Stevana Matavulja i Simeune Matavulj (rođene Triva). U Šibeniku je završio osnovnu školu na italijanskom i srpskom jeziku, kao i nižu gimnaziju. Zatim odlazi u manastir Krupu kod svoga strica, igumana Serafima, ali, izgubivši volju za manastirskim životom, odlazi u zadarsku učiteljsku školu, koju završava 1871. godine. Do prelaza u Crnu Goru, 1881, on je učitelj u raznim dalmatinskim selima i nastavnik Srpske pomorske zakladne škole u Srbini kod Herceg Novog. U Crnoj Gori je bio nastavnik gimnazije, nadzornik škola, urednik službenih novina i nastavnik kneževe dece. Putovao je u Milano i Pariz kao vođa jedne grupe crnogorskih mladića koji su odlazili na školovanje. Tom prilikom je u Parizu ostao nekoliko meseci. U Srbiju prelazi 1887. godine (najpre u Zaječar, a potom u Beograd), gde radi kao nastavnik gimnazije i činovnik presbiroa. U Crnu Goru odlazi još jedanput da bi bio učitelj kneževima Danilu i Mirku, ali se ubrzo vraća u Srbiju. Bio je oženjen Milicom nastavnicom beogradske Više ženske škole. Supruga je umrla marta 1893. godine, u prvoj godini njihovog, kako se govorilo „srećnog braka“. Umro je neutešni Simo u Beogradu 20. februara (8. februara po julijanskom kalendaru) 1908. godine. Bio je redovni član Srpske kraljevske akademije od 30. januara 1904. Književni rad Matavulj se u književnosti prvi put javlja na Cetinju u službenim crnogorskim novinama sa jednom istorijskom pričom, koju je napisao povodom veridbe kneza Petra Karađorđevića sa kneginjom Zorkom, a na podsticaj i prema kazivanju samoga kneza Nikole. Zatim je prešao na originalno stvaranje i do smrti radio vrlo živo na pripoveci i romanu. Napisao je oko sedamdeset pripovedaka i novela, mahom objavljenih u zasebnim zbirkama, kao: „Iz Crne Gore i Primorja“, „Iz primorskog života“, „Iz beogradskog života“, „Iz raznijeh krajeva“, „S mora i s planine“, „Sa Jadrana“, „Primorska obličja“, „Beogradske priče“, „Život i nemirne duše“, pored još nekoliko pripovedaka objavljenih u posebnim izdanjima. Napisao je i dva romana: „Uskok“ i „Bakonja fra Brne“. Pored toga, Matavulj je ostavio i nekoliko svezaka putopisa, uspomena i književnih članaka razne sadržine („Boka i Bokelji“, „Deset godina u Mavritaniji“ itd.). Najznačajnije mu je delo iz te oblasti „Bilješke jednog pisca“, vrsta autobiografije, pisana živim, plastičnim stilom i pronicljivim posmatračkim darom. Matavulj je još napisao i dve drame: „Zavjet“ i „Na slavi“, prva sa predmetom iz dubrovačkog, a druga iz beogradskog života. On je i prevodio sa stranih jezika, najviše sa francuskog: „Na vodi“ od Mopasana, „San“ od Zole, „Pučanin kao vlastelin“ i „Mizantrop“ od Molijera, „Zimske priče“ od Vogiea. Po prirodi trezven i oprezan duh, Matavulj je počeo da piše tek u zrelijim godinama. On je postupno ali energično izgrađivao svoj talenat, trudeći se da nedostatke svoga uskog školovanja nadoknadi ličnim usavršavanjem. On čita ne samo francuske i italijanske književnike već i naučnike i mislioce. Pored velikog književnog obrazovanja, kojim je nadmašio sve ranije pripovedače, on stiče i široko poznavanje istorije i filozofije. Ukoliko se više širio vidik njegova saznanja i njegovo životno iskustvo, utoliko je puštao maha svome talentu. U svoje vreme, Matavulj je bio jedan od najobrazovanijih i „najevropskijih“ srpskih pisaca. Do Matavulja, naši pisci se razvijaju poglavito pod uticajem ruske, nemačke i mađarske književnosti; od njega počinje i sasvim prevlađuje romanski uticaj, naročito francuski. Matavulj je najviše čitao i prevodio francuske realiste i naturaliste; na njihovim delima je razvio ukus i učio veštinu pisanja. Naročito je voleo i čitao Zolu i Gija de Mopasana, i po njihovim uzorima počeo i sam pisati. On je od francuskih naturalista naučio da oštro, objektivno i savesno posmatra život i potom unosi u delo, U svojim „Bilješkama“ on to izrično veli i objašnjava kako on shvata francuski književni realizam, koji se ne sastoji u grubom kopiranju života, već je piscu dozvoljeno da preinači detalje i skladno poveže prema višem umetničkom cilju u granicama stvarnosti. Do njega, naši se pisci nikada nisu sasvim otrgli od romantičarskih sklonosti; tek je Matavulj potpun i čist realista. On je u pripoveci dosledno sproveo ideje evropskog književnog realizma, trudeći se da hladno i objektivno opisuje život, bez uzbuđenja i tendencija, uvek na osnovi obrazaca iz stvarnog života. Tako je Matavulj stvorio najbogatiju i najraznovrsniju galeriju nacionalnih tipova, oštro i tačno izvajanih prema životu. Dok su ostali srpski pripovedači prikazivali život samo u uskom vidiku svoga kraja, Matavulj opisuje razne srpske krajeve i ljude iz raznih društvenih slojeva. On opisuje Dalmaciju kao i Crnu Goru i Beograd, seljake i mornare kao i građane i intelektualce. Najbolja su mu dela „Uskok“ i „Bakonja fra Brne“. U prvom slika patrijarhalni moral i viteštvo gorštaka iz crnogorskog krša, a u drugom primorske seljake i franjevce jednog katoličkog manastira iz Primorja, na osnovi ličnih utisaka i uspomena iz svoga đakovanja u manastiru. „Bakonja fra Brne“ je pisan vedrim i dobrodušnim humorom, sa diskretnom podrugljivošću prema svetim ljudima, no bez sarkazma i tendencija, slično postupku Anatola Fransa, čija je dela cenio i koga je i lično poznavao. To je njegovo najbolje delo, prepuno humora, živopisnosti i pronicljive psihologije. To je, ujedno, i jedan od najboljih romana srpske književnosti. Najpoznatija njegova pripovetka je „Pilipenda“, koja opisuje unijaćenje Srba iz Petrovog polja u Dalmaciji. Matavulj se odlikuje oštrim i trezvenim posmatranjem života, sposobnošću da zapazi i odabere karakteristike lica i situacija, da to kaže zanimljivo, neusiljeno i jednostavno. On ne izmišlja ni fabulu ni epizode, niti ih razvija prema sopstvenim afektima i raspoloženjima. Lica i događaje traži u životu, upravo u spoljnom životu, u onome što je dostupno čulnim opažanjima, i događaje razvija u granicama životnih mogućnosti. On je od francuskih naturalista primio ono što se moglo tehnički savladati i primiti razumom, ali kod njega nema ni Zoline tragike ni Mopasanova artizma. Zbog toga u njegovim novelama nema poezije i dubljeg i složenijeg unutrašnjeg života, nema pravog umetničkog sklada u celinama. Njegovim delima oskudeva mašta i lirizam. Te svoje nedostatke, koji su mu smetali da postane pisac šire publike, nadoknadio je svojim velikim književnim obrazovanjem, koje ga je učinilo popularnim kod književno obrazovane publike. Djela Noć uoči Ivanje, Zadar, 1873. Naši prosjaci, Zadar, 1881. Iz Crne Gore i Primorja I, Novi Sad, 1888. Iz Crne Gore i Primorja II, Cetinje, 1889. Novo oružje, Beograd, 1890. Iz primorskog života, Zagreb, 1890. Sa Jadrana, Beograd, 1891. Iz beogradskog života, Beograd, 1891. Bakonja fra-Brne, Beograd, 1892. Uskok, Beograd, 1893. Iz raznijeh krajeva, Mostar, 1893. Boka i Bokelji, Novi Sad, 1893. Primorska obličja, Novi Sad, 1899. Deset godina u Mavritaniji, Beograd, 1899. Tri pripovetke, Mostar, 1899. Na pragu drugog života, Sremski Karlovci, 1899. S mora i planine, Novi Sad, 1901. Beogradske priče, Beograde, 1902. Pošljednji vitezovi i Svrzimantija, Mostar, 1903. Život, Beograd 1904. Na slavi, Beograd, 1904. Zavjet / Zavet Beograd, 1904. Car Duklijan, Mostar, 1906. Nemirne duše, Beograd, 1908. Bilješke jednoga pisca, Beograd, 1923. Golub Dobrašinović MG135 (N)

A Book of shorter stories Longman Simplified english series Mek povez, format: 12x18,5 cm, 118 strana, ilustrovano, latinica. Korice kao na slikama. Unutra veoma dobra. Potpis na drugoj strani i na par strana tragovi redji olovke. KOmpaktna. 090124 ktj-56

Četka za čišćenje KS Tools 515.1986 KS Tools četka za čišćenje 515.1986 je idealan dodatak za čišćenje unutrašnjeg prostora. Četka za čišćenje KS Tools 515.1986 sa rupom za kuku. Karakteristike: Primenljivo u kombinaciji sa pneumatskim alatom za čišćenje (515.1980). Plastično kućište. Dimenzije: Visina pakovanja mm: 26 Dužina pakovanja mm: 155 Širina pakovanja mm: 392

Najlepše priče Radoslava Bratića PROSVETA Beograd 2003. Broširani povez sa klapnama, format: 13x20 cm, 246 strana, cirilica. Korice kao na slkama. Unutra odlicna. Nema tragova pisanja. Kompaktna. 120124 ktj-56

35 bar temp: 20°C do +100°C za crevo unutrošnjeg prečnika: 8mm za crevo spoljašnjeg prečnika: 12mm

Crvene cipelice - Milan Gojkov 137 str. Iz 1987. god. Odlično očuvana knjiga. Sadržaj je na dodatnim slikama. Ovo je jedini primerak na sajtu na dan postavljanja! Ako Vas nešto zanima, blagoizvolite poslati poruku. POGLEDAJTE I OSTALE predmete KOJE PRODAJEM POPUST NA VIŠE KUPLJENIH PREDMETA, PITAJTE! KLIKNITE NA LINK http://www.kupindo.com/Clan/zambezi/SpisakPredmeta ------------------------------ 25022021

Antologija savremene argentinske priče - izbor i prevod Ljiljana Popovic - Andjic i Branko Andjic. Izdavac: Svetovi Novi Sad 2001. god. Brosirni povez na 256 str. Vrlo dobro očuvana knjiga. Sadržaj je na dodatnim slikama. Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Ovo je najjeftiniji primerak na sajtu na dan postavljanja! POGLEDAJTE I OSTALE predmete KOJE PRODAJEM POPUST NA VIŠE KUPLJENIH PREDMETA, PITAJTE! KLIKNITE NA LINK http://www.kupindo.com/Clan/zambezi/SpisakPredmeta ------------------------------ 16032020

Odlicno ocuvano.. Svjetlost-Sarajevo, Mladost-Zagreb, 1977. Tvrd povez, zlatotisak Kuća na osami (1976) je Andrićeva posthumno objavljena zbirka sastavljena od jedanaest pripovedaka objedinjenih uvodnim tekstom. Za nju se može reći da je neka vrsta rekapitulacije Andrićevog pripovedčkog puta. Jedanaest lica sa različitih jezičkih i govornih područja, nejednakih staleških odlika, različitih artikulacionih sposobnosti, jedno za drugim a po izboru autora, priča o svojim životnim putevima kobnih strmina i finalnih ponora. Da bi pisac ostvario mogućnost javljanja svih spomenutih karaktera iz različitih istorijskih epoha i tipoloških odlika, morao je pažljivo odabrati pripovedačku formu.

Vidici, 69, Beograd, 1969. 93 strane. Posveta Milisava Savića Žiki Laziću. Korice kao na slici (malo požutele). Unutra odlična. s Žila Lazić

IZABRANE PRIPOVETKE Anton Čehov 1960narodna knjiga beograd tvrd povez 17,7 cm stanje vrlo dobro bez nedostataka

Knjiga je odlicno ocuvana.. Najbolje priče našeg nobelovca, prvi put tematski raspoređene! Ekskluzivna kolekcija šest zbirki pripovedaka. „Pod nama u ljubičastom sumraku tone sve više staro Sarajevo, sa svojim građevinama svih vremena i stilova, svojim crkvama, starim i novim, sinagogama i mnogobrojnim džamijama pored kojih rastu jablanovi, vitki i visoki kao minareta... Ali veo sumraka, koji biva sve gušći, sve ih više izjednačuje i stapa u nečitku priču zajedničke noći, koja sada pokriva istorije i legende, podvige stranih osvajača i domaćih malih i velikih tirana i oligarhija, pokrete narodnih masa, duge i zamršene račune i obračune između onih koji imaju a ne daju i onih koji nemaju ništa do svojih potreba.“ Ivo Andrić U zbirci Sarajevske priče pred čitaocem se otvara jedna mnogolika galaksija junaka i sveobuhvatna slika Sarajeva koja najčešće ima za temu neki od povesno važnih trenutaka u životu grada na Miljacki, toga „cveta među gradovima“. Na istorijskoj pozadini burne 1878. godine, društvenih previranja 1906. godine ili razaranja tokom Drugog svetskog rata, Andrić prati svoje junake, njihove pojedinačne, uzbudljive i najčešće tragične sudbine, te promene na emotivnoj mapi njihovog postojanja.

Vasko Kostić Bokeljske legende Izdavač: STRUČNA KNJIGA BEOGRAD Latinica, 184 str, Mag 1990. Vrlo dobro ocuvana knjiga, na nekoliko strana podvlačeno. Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Ovo je jedini primerak ovog izdanja na sajtu na dan postavljanja! POGLEDAJTE I OSTALE predmete KOJE PRODAJEM POPUST NA VIŠE KUPLJENIH PREDMETA, PITAJTE! KLIKNITE NA LINK http://www.kupindo.com/Clan/zambezi/SpisakPredmeta ------------------------------ 21102019

Chinese stories from the fifties Panda Books 1984. Printed in China. 240 strana. Vrlo dobro očuvana knjiga, na nekoliko strana podvlačeno, štiklirano. Sadržaj je na dodatnim slikama. Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Ovo je najjeftiniji primerak na sajtu na dan postavljanja! POGLEDAJTE I OSTALE predmete KOJE PRODAJEM POPUST NA VIŠE KUPLJENIH PREDMETA, PITAJTE! KLIKNITE NA LINK http://www.kupindo.com/Clan/zambezi/SpisakPredmeta ------------------------------ 19082019

Heinrich Heine - The Harz Journey - Die Harzreise Hajneovo delo na nemačkom i uporedno prevođeno engleskom jeziku. 163 strane. Odlično očuvano iz 1994. printed in Italy. Christian Johann Heinrich Heine (German: [ˈhaɪnʁɪç ˈhaɪnə]; 13 December 1797 – 17 February 1856) was a German-Jewish poet, journalist, essayist, and literary critic. He is best known outside of Germany for his early lyric poetry, which was set to music in the form of Lieder (art songs) by composers such as Robert Schumann and Franz Schubert. Heine`s later verse and prose are distinguished by their satirical wit and irony. He is considered part of the Young Germany movement. His radical political views led to many of his works being banned by German authorities, which however only added to his fame.[1] Heine spent the last 25 years of his life as an expatriate in Paris. Die Harzreise (`The Harz Journey`) is a travel report by German poet and author Heinrich Heine on a journey to the Harz mountains. Compiled in autumn 1824, it was first published as a serial in January and February 1826 in the magazine Der Gesellschafter by Friedrich Wilhelm Gubitz and ran for 14 instalments. Some censorship changes were made beforehand. Later in 1826 Die Harzreise appeared in the first part of the Reisebilder (`Pictures of travel`) collection. For the book, Heine made revisions and changes, and added the famous Göttingen section. Heine himself described his record as a literary fragment. The book was the first of Heine`s to be published by Hoffmann & Campe in Hamburg, the publisher who later brought out all Heine`s writings. Content In his work, Heinrich Heine describes his journey as a student from Göttingen, where he had attended the Georgia Augusta University in 1820/21, through the Harz range and over its highest mountain, the Brocken summit, to the small town of Ilsenburg. During the trip he meets well known and unknown contemporaries, who he sometimes describes in detail and compares with other people, sometimes historical protagonists. For example, he meets in Göttingen the physician and (like Heine) Jewish Burschenschaft member, Karl Friedrich Heinrich Marx and recounts their exchange about medicine as well as Marx` treatise, Goettingen in medicinischer, physischer und historischer Hinsicht (`Göttingen From a Medical, Physical and Historic Perspective`). Nature is also a subject of this travel account: Heine`s route In the work, he mentions all the rest points and overnight stops made by this group of travelling poets: The route, which took Heinrich Heine about four weeks,[3] has become a trail that tourists can follow in and which, as the Heinrich Heine Way (Heinrich-Heine-Weg) is described in several travel guides.[4] A duel, which was illegal at the time, between students is also a subject of his writings. Heine himself had to leave Göttingen University due to a duel affair after antisemitic hostilities; the Göttingen chapter reflects his bad experiences. Appraisal The work goes far beyond what might be expected from the early works of a budding writer. Romantic longing and disappointment, illusion and irony are already freely woven into the writing: This is now the Ilse, the lovely, sweet Ilse. She runs through the blessed Ilse valley, on whose twin sides the mountains rise gradually higher, and they are, down to their feet, most often covered in beech, oak and familiar leafy bushes, no longer in firs and other pinewood trees. ... Yes, the legend is true, the Ilse is a princess, who runs down the mountainside, blooming and laughing. How her white bubbling robe glints in the sunshine! How her silver sashes flutter in the wind! How her diamonds sparkle and flash!.

Ante Tomić Građanin pokorni Izdanje:Zagreb Povez:mek Broj strana:195 Težina:240g

Knjiga je dobro očuvana. ,,Četrnaest novih priča Muharema Bazdulja sabranih u knjizi Jeres nominalizma sačinjavaju zavodljiv i osoben mozaik. Prva i poslednja priča u knjizi – Lara i Jeres nominalizma – pravi su „romani na dlanu“, dve proze što i dužinom i zamahom zapravo teže romanu kao protejskoj formi naše epohe. Svedene ipak na novelistički okvir, one gustinom i snagom daju savršen okvir za dvanaest kratkih priča između njih. Dve pomenute priče, osim obimom i privilegovanim mestom u knjizi (sam početak i sam kraj) ističu se takođe i svojim naslovima. Cela knjiga dobila je naslov po poslednjoj, a prvoj je (jeretički!) u naslovu (žensko) ime. Smeštene u našu savremenost, u samo srce „novog ljubavnog nereda“, priče iz ove knjige, pisane u prvom licu jednine, uz samo jedan izuzetak, prate živote koji su jednako određeni istorijsko-političkim neminovnostima kao i privatno-emotivnim izborima. Jezik njihovih pripovedača živ je, sočan, vešto stilizovan u naraciju što podseća na izgovorenu ispovest. U liričnosti njihovog tona često se ide do samog ruba sentimentalnosti, ali se taj rub ne prelazi, pošto se zna da, kao u stihu Toma Jorka, sentimentalnost uvek završava u brbljanju. Nije u ovim pričama ljubav jedina izvesnost, ali jest najvažnija od svih neizvesnosti.``

Autor - osoba Wilson, Allan = Vilson, Alan Naslov Raspadnuti od ljubavi / Alan Vilson ; sa engleskog prevela Nataša Srdić Jedinstveni naslov Wasted in love Vrsta građe kratka proza Jezik srpski Godina 2018 Izdavanje i proizvodnja Kikinda : Partizanska knjiga, 2018 (Kikinda : Mira-graf) Fizički opis 214 str. ; 18 cm Drugi autori - osoba Srdić, Nataša, 1984- = Srdić, Nataša, 1984- Zbirka ǂEdicija ǂTekstopolis ; ǂknj. ǂ23 Sadržaj S a d r ž a j: Proslava (13-26); Breskve (27-34); Opasnosti koje je gore izbeći nego im se prepustiti (35-45); Izgubljeni u supermarketu (46-62); Mi smo više od ovoga (63-69); Crna dvadesetšestica (70-74); Važne stvari koje bi trebalo obaviti (75-85); Posle žurke (86-95); Par (96-99); Njena poslednja noć (100-112); Bojler (113-125); Pacovi (126-134); Šarkmen #1 (135-148); Devetnaesti dan (149-155); Prosečan vek (156-160); Plivanje s ajkulama i bandži skokovi (161-168); Grom (169-184); Soba za marihuanu (185-193); Svi će biti siročad (194-210).Opstajanje uprkos raspadnutosti / Nataša Srdić (211-214). (broš.) Napomene Prevod dela: Wasted in love / Allan Wilson Tiraž 500 Napomene i objašnjenja u beleškama uz tekst Str. 211-214: Opstajanje uprkos raspadnutosti / Nataša Srdić Na koricama beleška o autoru s njegovom slikom. U Vilsonovim pričama ljudi se bave poslovima koje ne vole, ostaju u lošim vezama iz kojih žele da pobegnu, opseda ih prošlost, ljubomora, međusobno nerazumevanje. Na poslu vlada sterilna atmosfera, dele se otkazi. Gradom lutaju pijane skitnice. A kao rešenje nude se rasizam i izbori bez prave alternative… Alan Vilson piše kratke priče, romane i drame. Rođen je u Glazgovu u Škotskoj, a od 2015. godine živi na Bliskom istoku. Raspadnuti od ljubavi je njegova prva objavljena knjiga. U izdanju Partizanske knjige: Raspadnuti od ljubavi. MG52

Izdavač: Prometej - Novi Sad Naslov originala: Szindbad / Krúdy Gyula Zbirka ``Sindbad`` sadrži 90 novela o Sindbadu, parodiju ``Kremenjača 42 koja svira`` Friđeša Karintija i tekst Životopis Sindbada Krudija prevodioca Save Babića. Đula Krudi (1878-1933) objavio je više od 60 romana i preko 3.000 pripovedaka, mnoštvo drama, novinskih članaka, itd. Živeo je burno, noćivao po kafanama i stalno pisao. Smatra se da je u liku Sindbada prikazan sam pisac, koji je, kao i njegov junak, voleo sve što je laž, iluzija, zamišljanje, roman...Već posle Prvog svetskog rata krudi je bio skoro sasvim zaboravljen; poslednjih godina ga tek otkrivaju i čitaoci i kritika. Tvrd povez; ćirilica; 21 cm; 711 str.

Autor: Momo Kapor Pismo: Ćirilica Broj strana: 139 Povez: Tvrd Format: 16.5x23 cm Godina izdanja: 2004. u odličnom stanju „Svi oni koji nose leptir-mašne, kao i oni koji ih, uostalom, prave, pomalo su fantaste i neostvareni pesnici. Lero, kralj leptira je priča o čoveku koji je pravio najlepše leptir mašne u Beogradu. U isto vreme ovo je i priča o Hercegovini, o Beogradu, kao i o zanimljivim ljudima koji su obeležili to vreme. Nikola Pašić, Tin Ujević, Ivo Andrić i Jovan Dučić – deo su romantične biografije talentovanog dečaka iz Hercegovine koji je uspeo da ostvari svoj san (…)“; – Iz predgovora Ane Kapor