U kafenu šolju (i onkraj njenog otajstva!), taj simbol opštenarodnog božanskog napitka obrnutog dejstva – kao u svojevrsnu semantičku klopku, Ljiljana Aćimović, sofisticirani vrač, priziva i lovi dnevne događaje, pojave i nepojave, njihova opredmećenja i priviđenja. Njeno šta vidim i šta mi se dešava ukršta se tako – kroz demistifikovanu supstancu bajkovitog taloga sa duplog dna, sa autoričinim šta sanjam i šta mi se dešava, i tvori osobene književne slike i znakove koji snažno rastaču crno-bijelu (nebajkovitu!) sliku izvan legendarne šolje koju su sanovnici „brdovitog Balkana“ prigrlili kao Aladinovu lampu. Upravo taj ukrštaj proizvodi magični miris književnog napitka, i zato se Priče iz šolje u čitaočevoj svijesti razvijaju u duploj ekspoziciji – kao stvarna i književno transformisana događanja. Anđelko Anušić

Život jeste čudo koje izmiče, i oku i peru, ali dat je nekima dar,čulo, da se podmetnu kao živi papir, i prime otisak. Takvim je čulom ulovljen i otisnut Spomenar Branislave Marković. Kao pečat života. Takvo osvrtanje na život ne preti time da će iko biti skamanjen. Ni onaj koji se osvrće, ni oni koje on sećanjem priziva. Naprotiv, utvrđuju se upravo i jedino oni trenuci u kojima smo uistinu bili živi, jer smo oslušnili drugog i pokazali ljudskost u doticanju sa njim. O takvim doticajima svedoči ova knjiga. Branislava Makrović ima toplinu i trepetnost za drugog. I budnost. Tri palice koje otvaraju kao tri svežnja ključeva. Tačnije, pred njima se čaura života otvara sama jer joj je dozreo čas. Zlata Kostić

Visoko vrednovana proza u književnoj kritici. Reč je o autoru izuzetnog stila, preciznosti jezika. Teško je danas naći takav prozni postupak. Kuzmanović je erudita ogromnog znanja i truda. Zbirka priča je sastavljena iz tri ciklusa: Pekmez, Tri dvadesetogodišnjaka i jedan sedamdeseto-godišnjak i Kiosk „Damask”.

Ova istraživačka studija je etnojezička i književna analiza jednog dragocenog dela naše istorije. Mitovi i legende, predanja iz ovog kraja su u potpunosti istraženi. U pitanju je ogroman rad i materijal istraživača i tradicija koja će, bar delom, biti sačuvana u ovoj knjizi.

Šest priča Miloša Živkovića sabrane na jednom mestu govore da je pred nama izuzetan pripovedač. Humor dostojan Bulgakova, sarkazam i ironija su načini da autor progovori o vremenu iza nas, a to je vreme Tita i Staljina, vreme „pobeda” i drugih vrsta poraza.Autor autobiografski na jednom mestu kaže: Došao sam do neoborivog zaključka da su Brus Li i Luk Skajvoker prave pičke u odnosu na heroja Tita. Uostalom, nijedan od pomenute dvojice nije bio trostruki nosilac Ordena narodnog heroja.

Niz neposrednih, toplih i bajkovitih priča ispričanih veštinom jednog od najvećih stilista francuske književnosti Alfonsa Dodea objedinjuje jedna vetrenjača koja je piscu ustupljena za naslov „Priče iz mog mlina” i koja se okreće i melje za potrebe poezije. Priče su tople kao hleb.

Na stranicama Politike i Nina, ali i drugih prvih novina negdašnje Jugoslavije, Nedeljko Ješić se decenijama osvedočavao kao vodeći pisac kratke, tzv. novinske priče, osvajajući tako i brojne nagrade za priču. I ova knjiga ga takvim predstavlja.