Print media 2008. 40 str. delimično izlizane korice

Stripoteka 441 Nebeski soko, Arojioka, Džems Bomd, Gaša, Pantere, Popaj

m5 pegaz 7

kao na slikama retko New Theories of Revolution: A commentary on the views of Frantz Fanon, Regis Debray and herbert Marcuse Woddis, Jack Published by Lawrence and Wishart, 1972 1. edition nove teorije revolucije marksizam filozofija xx veka markuze herbert Revolucija (lat. revolutio, „preokret”), u opštem slučaju, radikalna je promena drušvenih odnosa. U političkom označava korenitu promenu društvenog uređenja. Reč revolucija znači preobrat. U nekim revolucijama učestvuje veliki broj ljudi, ili čak većina neke socijalne grupacije ili naroda, dok u neke revolucije vodi samo mala grupa revolucionara. Aristotel je opisao dve vrste političkih revolucija: (i) Potpuna promena iz jednog sistema u drugi i (ii) izmena trenutnog sistema[1] Revolucije su se pojavljivale kroz istoriju i bile su različitih načina, trajanja i ideologija. Rezultati uključuju velike promene u kulturi, privredi i društveno-političkim ustanovama. Akademske rasprave o tome šta čini, a šta ne čini revoluciju se vrte oko nekoliko pitanja. Rana proučavanja revolucija ponajprije su analizirala događaje u evropskoj istoriji s gledišta psihologije, ali novija proučavanja uključuju svetske događaje kojima se bavi i nekoliko društvenih nauka uključujući sociologiju i politikologiju. Nekoliko generacija akademske misli o revolucijama je stvorilo puno suprotstavljenih teorija i u mnogočemu doprinelo u trenutnom razumevanju ove složene pojave. Većinu istorijskih revolucija prati revolucionarni teror. Vrste[uredi | uredi izvor] Vatova parna mašina u Madridu. Razvoj parne mašine pokrenuo je industrijsku revoluciju u Ujedinjenom Kraljevstvu te u celom svetu. Parna mašina je bila napravljena za pumpanje vode iz rudnika uglja omogućujući spuštanje rudara ispod nivoa vode. Postoji puno različitih tipologija revolucija u društvenim naukama i literaturi. Na primer, klasični naučnik Aleksis de Tokvil razlučivao je[2] : 1) političke revolucije 2) iznenadne i nasilne revolucije koji ne traže samo utemeljenje novog političkog sistema već transformaciju celog društva i 3) polagane ali brišuće transformacije celog društva koja se događa nekoliko generacija (pri. religija). Jedna od nekoliko različitih marksističkih tipologija deli revolucije u predkapitalističke, ranoburžoaske, buržoaske, buržoasko-demokratske, rane proleterske i socijalističke revolucije.[3] Čarls Tili, moderni istraživač revolucija, radi razliku[4] između puča, smanjenja moći, građanskog rata, pobune i „veličanstvene revolucije“ (revolucije koje su preobrazile ekonomske i društvene strukture kao takođe i političke institucije, kao što je Francuska revolucija iz 1789. godine, Ruska revolucija iz 1917. godine ili Iranska revolucija u Iranu).[5] Ostale vrste revolucija, stvorene za ostale tipologije, uključuju društvene revolucije; proletersku ili komunističku revoluciju (nadahnute Marksističkim idejama kojima je cilj zamena kapitalizam komunizmom); neuspele revolucije (revolucije koje nisu uspele da osiguraju moć nakon privremenih pobeda ili prevelikih uključivanja); te nasilne kontra nenasilnih revolucija(Baršunasta revolucija). Izraz revolucija se takođe koristio kako bi se obiležile velike promene nevezane uz politiku. Takve revolucije su obično prepoznate kao one koje su preobrazile društvo, kulturu, filozofiju i tehnoglogiju puno više nego političke sisteme; često su poznate kao društvene revolucije[6]. Neke mogu biti globalne, dok se neke mogu ograničiti samo na pojedinu zemlju. Jedan od klasičnih primera upotrebe izraza svetska revolucija u tom kontekstu je industrijska revolucija (uoči da takve revolucije takođe pristaju Tokvilovoj definiciji „polaganih revolucija“.[7] Socijalne i političke revolucije[uredi | uredi izvor] Sloboda predvodi narod, slika Ežena Delakroa u čast Julske revolucije 1830, koja je postala opšte prihvaćena kao simbolika francuskih narodnih ustanaka protiv monarhije Političke revolucije često prati nasilje, i velike promene u strukturama moći koje često rezultuju novim institucionalizovanim nasiljem, kao što je bio slučaj sa ruskim i francuskim revolucijama (koje su pratile „čistke“ i „Teror`). Politička revolucija je nasilna zamena jednog skupa vladalaca drugim (kao što se dogodilo u Francuskoj i Rusiji), dok je socijalna revolucija fundamentalna promena u socijalnoj strukturi društva, kao što su bile Protestantska reformacija ili Renesansa. Međutim, ovo razgraničenje je retko jasno, jer većina političkih revolucija teži da iznese i socijalne revolucije, i imaju osnovne filozofske ili socijalne motive koji ih predvode. Najpoznatije revolucije sa ovakvim motivima u modernom svetu su bile liberalne revolucije i komunističke revolucije, kao i povremene nacionalističke revolucije. Za razliku od revolucija, pučevi često ne teže promenama izuzev promene trenutnog vođe. Neki politički filozofi smatraju revolucije sredstvima za postizanje svojih ciljeva. Većina anarhista se zalaže za socijalnu revoluciju kao sredstvo slamanja struktura vlasti, i zamenjivanja ih ne-hijerarhijskim institucijama. Socijalne i socijalno-političke revolucije često spadaju u najradikalnije socijalne pokrete. One utiču na sve društvene komponente, uvode novi socijalni poredak i(li) teže da unište sve ili skoro sve starije strukture. Među marksističkim komunistima postoji podela na one koji su podržavali Sovjetski Savez i ostale takozvane komunističke države, i na one koji su kritički nastrojeni prema ovim državama (neki ih čak odbacujući kao ne-komunističke), na primer trockisti i ortodoksni marksisti. Lenjin, vođa oktobarske revolucije, drži govor. Socijalne i političke revolucije često bivaju „institucionalizovane“ kada ideje, slogani, i ličnosti koje učestvuju u revolucijama nastave da igraju važnu ulogu u društvu, dugo nakon što je revolucija okončana. Komunističke države su često institucionalizovale svoje revolucije kako bi dale legitimitet svojim vladama. Neke ne-komunističke države, kao što su SAD, Francuska ili Meksiko su takođe institucionalizovale revolucije, i nastavljaju da slave sećanje na svoje revolucionarne prošlosti kroz praznike, pesme, i na druge načine. Revolucijama se pristupalo i iz antropološke perspektive. Oslanjajući se na zapise Viktora Tarnera o ritualima i performansima, Bjern Tomasen je tvrdio da se revolucije mogu shvatiti kao „liminalni“ trenuci: moderne političke revolucije veoma podsećaju na rituale i stoga se mogu proučavati u okviru procesnog pristupa.[8] To bi podrazumevalo ne samo fokusiranje na političko ponašanje „odozdo“, već i prepoznavanje trenutaka u kojima se „visoko i nisko“ relativizuju, čine irelevantnim ili podmetnutim, i pri tome se mikro i makro nivoi spajaju u kritičnim vezama. Kulturne, intelektualne i filozofske revolucije[uredi | uredi izvor] Renesansa Protestantska revolucija Naučna revolucija Seksualna revolucija Tiha revolucija Nenasilna revolucija Kulturna revolucija Stounvolska revolucija Tehnološke revolucije[uredi | uredi izvor] Tehnološke revolucije obično dovode do transformacija u društvu, kulturi i filozofiji. Poljoprivredna revolucija Digitalna revolucija Neolitska revolucija Revolucija cena Industrijska revolucija Druga industrijska revolucija

Stripoteka 497 ASTERIX NOVA POPAJ TARANA ALEK BRODI BRIK BRADFORD BIM I BUM

m5 PEGAZ - SPECIJALNI BROJ - DJORDJE LOBAČEV - pepeljuga - baron minhauzen - čarobnjak iz oza

stripoteka 567 POPAJ BRIK BRADFORD RIP KIRBI

m5

Izdavač: IK Zorana Stojanovića Broj strana: 471 Pismo: Ćirilica Povez: Mek Format: 23 cm Godina izdanja: 2018. Mladost i inteligencija, sreća i materinska ljubav. Nadalje moda i tehnika, sigurnost i moć, pa onda tržište, ekonomski rast, nove tehnologije...sve su ovo mitovi našeg vremena, ideje koje, više nego neke druge, skamenjuju nas same i društvo u kome živimo. To su one ideje koje reklame i masovna sredstva komunikacije predlažu kao vrednosti i nameću kao društvenu praksu, stvarajući jezik koji ih čini privlačnim i poželjnim. Za razliku od ideja koje mislimo, mitovi su ideje koje nas zaposednu i vladaju nama uz pomoć mehanizama koji nisu logički, već psihološki, i otuda duboko ukorenjeni u našoj duši. Oni su proste ideje koje smo mi mitologizovali ,jer su lagodne i ne prave probleme, olakšavaju donošenje suda, rečju ulivaju nam osećaj sigurnosti. Moramo se, međutim, prenuti iz spokoja koji nam naše mitologizovane ideje obezbedjuju, jer se mnoge patnje i poremećaji rađaju upravo iz ideja koje nam, udobno šćućurene u lenjosti naše misli, ne dopuštaju da razumemo svet u kome živimo, a naročito brze promene u njemu. Bivati, međutim, u svetu bez njegovog razumevanja jeste siguran put ka otuđenju od njega. Da bismo povratili svoju prisutnost u njemu, najpre moramo ponovo preispitati svoje mitove. Upravo se time bavi ova knjiga.

Ecce homo Autor: Fridrih Niče ISBN: 978-86-7157-458-7 Godina izdanja: 2016 Format: 21 cm Broj strana: 135 Povez: Broš Pismo: Ćirilica opis, Poslednja knjiga koju će Niče, u dramatičnim okolnostima, napisati (1888) samo nekoliko nedelja pre svog konačnog sloma, a koja će prvi put biti objavljena tek 1908. U njemu autor dočarava sopstveno viđenje svoga dela, razvoja i, uopšte, života. Kataklizmički ispituje likove s kojima se poistovećuje i kataklizmički najavljuje svoje daljnje razotkrivanje svih vrednosti. To je konačan izraz Ničeovog glavnog uverenja. Njegova duhovna oporuka.Filozofsko delo pisano pred smrt, ima izvesno vidovito predosećanje, svojstveno ljudima intenzivne duše i velike usamljenosti. Testament velikog filozofa, namenjen samo odabranima i retkima, nasuprot volji samog Ničea štampan i priređen za sve nas. Filozofsko delo pisano pred smrt, ima izvesno vidovito predosećanje, svojstveno ljudima intenzivne duše i velike usamljenosti. Testament velikog filozofa, namenjen samo odabranima i retkima, nasuprot volji samog Ničea štampan i priređen za sve nas. 07

Fredi Perlman - Reprodukcija svakodnevnog zivota i drugi eseji Zak Kamat- Protiv pripitomljavanja/Lutanje covecanstva Anarhija/Blok 45, Beograd, 2003. Mek povez, 150+148 strana. tags: anarhizam, anarhija, bakunjin, kropotkin, ema goldman, prudon...

Izdavač: IC Revija, Osijek Godina izdanja: 1979/80 Povez: Broširan Broj strana: 78 Stanje: Veoma dobro Veljko Krulčić: BORDO, “ŠKOLA HODANJA”, ĐANIŠ, “MASLAČAK” I ZLATKO GRGIĆ Devedesetgodišnji Borivoj Dovniković glavna je strip-zvijezda novog 43. broja stručnog časopisa “Kvadrat” kojeg već puna tri desetljeća s iznimnim entuzijazmom uređuje (i izdaje) Vjekoslav Đaniš iz Bizovca. Bordo je dobio naslovnicu i udarni intervju u “Kvadratu”. Jedno od pitanja u intervjuu – kojeg je vodio Đaniš – odnosilo se osječku dječju reviju (zapravo časopis) “Maslačak”, koji je bio jedinstven u tadašnjim jugoslavenskim okvirima po tome što je svaki broj uređivala druga osoba – iz reda “značajnih” ličnosti u umjetnosti. S obzirom da svaki podatak, svaka informacija iz povijesti stripa mora biti vjerodostojna i provjerena kažimo: a) Borivoj Dovniković je bio urednik (i autor naslovnice) “Maslačka” br. 4 u njegovom petom godištu (izašao je početkom 1980., što se može zaključiti po činjenici da su pojedini tekstovi datirani sa siječnjem te godine) b) strip “Škola hodanja” nije premijerno objavljen u tom broju, nego u jednom od prijašnjih brojeva “Maslačka” c) kao urednik “Maslačka” Bordo je objavio strip svog kolege i prijatelja Zlatka Grgića “Otac i sin” d) Bordo je u tom broju objavio svoj autobiografski zapis “Kako smo bili mladi” e) kao autore ilustracija za pojedine pjesme i priče Bordo je angažirao među ostalima Zdenka Gašparovića, Radivoja Gvozdanovića, Nives Kavurić – Kurtović, Joška Marušića, Vladimira Polića, Ivana Puljka, Milana Blažekovića, Krešimira Zimonića, Duška Petričića, Srđana Matića i druge Za strip ŠKOLA HODANJA jednom prilikom sam napisao kako predstavlja “hrabru grafičku inovaciju u njegovu opusu, dvije sličice/crteža na jednu tablu/stranicu”, odnosno kako je to “pregledan i stilski čisti strip, u kojem je na prvi pogled sve jednostavno, ali zapravo maksimalno svrhovito”. Zaključio sam kako ŠKOLA HODANJA nije samo svojevrstan Bordin “odgovor”, nego i neposredna autorska i umjetnička demonstracija mogućnosti da autor klasične provenijencije uradi strip modernog (“novokvadratovskog”, tj. “trećegeneracijskog”) senzibiliteta. Usput rečeno, o vrijednosti i važnosti “Maslačka” ništa zornije ne svjedoči nego impresivna lista njegovih urednika. Prije Borde, neki od njih su i: Gustav Krklec, Fabijan Šovagović, Dušan Vukotić, Arsen Dedić, Anđelka Martić, Veljko Bulajić, Branko Čopić, Mladen Bjažić, Tibor Sekelj, Ruža Pospiš – Baldani, Dobriša Cesarić, Zlatko Bourek, Ljubivoje Ršumović, Goran Babić.

Mek povez - 262 strane PLATO 2016 Korice sa vidljivim znacima korišćenja Unutrašnjost dobro očuvana - bez pisanja i podvlačenja B - 2

UMIJEĆE DIJALEKTIKE-ZORAN ARSOVIĆ Knjiga Umijeće dijalektike autora Zorana Arsovića je izašla u izdanju Izdavača Art Print u okviru biblioteke `Krajina plus`. 96.strana k

RELIGIJA SAMURAJA Kaiten Nukarija Str 236 Povez mek Stanje knjige dobro OSTALE MOJE AUKCIJE MOŽETE POGLEDATI PREKO LINKA http://www.kupindo.com/pretraga.php?Prodavac=rere&Grupa=1 Kupovinom više knjiga značajno štedite na poštarini. O knjizi Knjiga koja spada u red zen klasika. U vreme kada je napisana (1913), iz pera profesora Tokijskog Univerziteta, predstavljala je najpotpuniju knjigu o mahajanskom budizmu. U njoj nam prof. Nukarija na vrlo nadahnut i zanimljiv način približava razvoj zena u Kini i Japanu, njegov uticaj na svakodnevni život ljudi na Istoku, njegov razvoj od vere samuraja do vere koja ispunjava svaku poru društva, umetnost i književnost. Autorka je profesor Tokijskog Univerziteta i Budističkog koledža, Tokio - Japan.

The comics journal No 282 iz aprila 2007 god

Supermen (Superman) Dr. Žistis Taranis Rahan Aladin decembar 1991. kompletan, unutra blago talasast

Beograd 1984, mek povez, očuvana, 118 strana, težina oko 140 gr

Stanje kao na slici. Ako niste sigurni da Vam odgovara, pitajte za dodatni opis knjige PRE kupovine, i bice Vam odgovoreno u najkracem roku. Naknadne reklamacije ne prihvatam. Robu šaljem nakon uplate. Troskove slanja snosi kupac. A 566

Ayn Rand - For New Intellectual The Philosophy A.Rand is a 1961 work by the philosopher Ayn Rand. It is her first long non-fiction book. Much of the material consists of excerpts from Rand`s novels, supplemented by a long title essay that focuses on the history of philosophy. 192 str. iz1961. Dobro, 3+, očuvana knjiga, na nekoliko strana podvlačeno i štiklirano, pisano. Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Ovo je jedini primerak na sajtu na dan postavljanja! POGLEDAJTE I OSTALE predmete KOJE PRODAJEM POPUST NA VIŠE KUPLJENIH PREDMETA, PITAJTE! KLIKNITE NA LINK http://www.kupindo.com/Clan/zambezi/SpisakPredmeta ------------------------------ 11032020

Eks almanah 265 Šang Či Bili pres

Eks almanah 264 Džoni Heks, Bili Pres, Robin

Eks almanah 195 Torgal

stripoteka 260/261

stripoteka 254/255