NOV KOMPLET Autor:: Nevena Đukić Broj strana: 172 Pismo: Latinica Povez: Mek Format: 15 x 23 cm 36 KARATA Numerički tarot je zapravo slikovni prikaz broja. Bogatstvo simbola na kartama i tumačenje kroz te simbole i brojeve omogućavaju tumaču da veoma precizno ispriča priču prošlosti, sadašnjosti i budućnosti. Pravilnim povezivanjem simbolike slika, kroz mitološku i etnološku prizmu, kao i kroz značenje brojeva, daje vam se mogućnost da uz sopstvenu intuiciju ispričate divne priče. Ove karte su ključ za unutrašnju mudrost. Otključajte riznicu novih saznanja i obogatite svoj unutrašnji svet. U IZDANJU MIRDIN DOO MOZETE PORUCITI I SLIKOVNI KLJUC ZA TAROT ARTURA EDVARDA VEJTA https://www.kupindo.com/Alternativna-ucenja/9972219_SLIKOVNI-KLJUC-ZA-TAROT-DOPUNJENO-IZDANJE ILI SAMO VEJTOV TAROT SPIL - TAROT KARTE https://www.kupindo.com/Alternativna-ucenja/10214092_TAROT-KARTE-NOVO LENORMAND TAROT (LENORMAND SPIL 36 karata + ASTRO-MITOLOSKI LENORMAND SPIL 54 karte + KNJIGA) https://www.kupindo.com/Alternativna-ucenja/70063305_LENORMAND-TAROT-NOVO-LUKSUZNO-PAKOVANJE-NA-SRPSKOM CIGANSKE SUDBINSKE KARTE - CIGANSKI TAROT - CIGANČICE https://www.kupindo.com/Alternativna-ucenja/70031833_CIGANSKE-SUDBINSKE-KARTE-CIGANSKI-TAROT-NOVO OSHO ZEN TAROT (knjiga plus 79 karata) https://www.kupindo.com/Alternativna-ucenja/62439101_OSHO-ZEN-TAROT-NOVO-KOMPLET

ФОТОТИПСКО ИЗДАЊЕ КЊИГЕ ИЗ 1942. ГОДИНЕ, 320 СТРАНА, А5 ФОРМАТ, МЕКИ ПОВЕЗ! Интересантан угао гледања на стварање Југославије (са доста доку документаристички вредних и истинитих епизода), до њених каснијих дана, описа свих Карађопрђевића и других значајних актера југословенске драме и њеног коначног пада и утрнућа у мочвари окупационих зона и новооснованих, геноцидних држава...

Sveta Gora Aleksandar Deroko Izdavac: Heres, 1998. Tvrd povez, strana 61 plus table sa fotografijama Na ivicama korica par manjih ostecenja, unutrasnjost odlicna

Spoljasnji odnosaji Srbije novijega vremena, prva knjiga 1849-1860 Jovan Ristic Godina izdanja: 1887 Tvrd povez, strana 447 Ostecenje na prednjoj korici, povez i unutrasnjost odlicni

MEN'S HERO SKI SOCKS Performansna obuka počinje pravim čarapama. Muške čarape Hero čarape imaju sintetičku mešavinu za udoban kroj koji grli listove. Konstrukcija je dizajnirana da maksimizira cirkulaciju i toplinu, tako da možete skijati na najbolji mogući način. Zeleni naglasci i smele herojske pruge slave energiju pobede i Rossignolovo skijaško nasleđe. Tačno u veličini Naručite svoju uobičajenu veličinu Optimizovane performanse Resistek® Bioceramik stvara toplotu da stimuliše cirkulaciju i izoluje od hladnoće

IZDAVAC; ZAVOD ZA UDZBENIKE - BEOGRAD 1996 GOD. 430 STR. TVRDI POVEZ , NOVO

MRAV I AŽDAJA NUSRET IDRIZOVIĆ VESELIN MASLEŠA SARAJEVO 1987 LASTAVICA Ilustracije Latinica Tvrde korice Šiven povez 117 stranica Nekorišćeno

DNEVNIK LOPOVA ŽAN ŽENE GRADAC Č a č a k 2 O 1 1 FATA MORGANA Pogovor: ŽAN POL SARTR Prevod: MILAN KOMNENIĆ Broš Latinica Tiraž: 5OO 309 stranica NEKORIŠĆENO PerfekT KOndicija: 1O

ZORAN ĆIRIĆ HOBO NARODNA KNJIGA BEOGRAD 2OO1 Biblioteka A L F A Broš Pečat M. Zeca, neuropsihijatra Latinica 255 strana Odličan primerak !!! DSP18

BAEDEKERS AUTOFUHRER JUGOSLAWIEN UND GRIECHENLAND VERLAG STUTTGRAT 1956 GEOGRAFSKE MAPE U BOJI U KNJIZI + POSEBNA MAPA U BOJI NA KRAJU KNJIGE TVRE DORICE FORMAT 23 CM 355 STRANA KOLEKCIONARSKI PRIMERAK iz 1956. !!!!!!!!!!! Ekstra !!!!!!!!!

DUŠAN SAVKOVIĆ RADOVANJSKA SEKIRA KNJIŽEVNE NOVINE BEOGRAD 1984 SUPERROMAN DRUGO, DOPUNJENO IZDANJE Iz recencije: LJUBA POPOVIĆ, znameniti srpsli slikar ALEKSANDAR PETROVIĆ, legendarni srpski filmski režider DRAGOŠ KALAJIĆ, suštastveni srpski desničar i slikar Mediale ........................................................... BROŠ LATINICA FORMAT 21 cm 186 STRANA NEKORIŠĆENO NEOTVORENO GARANCIJA PERFEKT Ovo je EKSTRA KNJIGA, divan POKLON !!!!!!!!!!!1

Knjigu kupujete direktno od autora/izdavača. Ukoliko želite, možete dobiti i posvetu. Knjige iz ove edicije nećete naći u knjižarama ili drugim internet distribucijama, jer nisu namenjene širokoj publici, već samo posvećenima i istinski zainteresovanima za Kraljevsku Umetnost. Knjige se štampaju u malim tiražima i svaki primerak već danas predstavlja kolekcionarsku vrednost. EDICIJA: Masonerija u Srbiji, kolo I, knjiga 2 NASLOV: Knez Mihailo i Masoni: nove činjenice o učešću slobodnih zidara u bunama,zaverama i ubistvu srpskog vladara AUTOR: Branko D. Rogošić DATUM IZDAVANJA: jul 2016 OBIM I POVEZ: 208 strana, meki povez KNEZ MIHAILO NIJE BIO MASON, ALI JE BIO OKRUŽEN MASONIMA, A TO MOŽE BITI OPASNO... Iako ne postoje nikakvi dokazi da je knez Mihailo bio mason, većina srpskih masonskih publicista ga `učlanjuje` u slobodnozidarsko bratstvo pozivajući se na bliske odnose srpskog vladara sa italijanskim revolucionarima i masonima Garibaldijem i Macinijem. U ovoj knjizi se srpskoj javnosti prvi put prezentuju transkripti sa suđenja knezu Aleksandru Karađorđeviću u Budimpešti, koji dokazuju da je u zaveri učestvovao i `neki` nemački baron, koji je prethodno službovao u Beogradu kao konzularni kancelar Pruske. Međutim, kada to `uklopimo`sa podacima iz tajnih nemačkih policijskih arhiva (takođe prvi put publikovanih u Srbiji), u kojima je taj baron označen kao mason, i to član beogradske lože `Ali Koč`, situacija postaje znatno zanimljivija, a razlozi koji su doveli do još uvek nerazjašnjenog topčiderskog atentata - makar za nijansu jasniji. Fascinantna biografija barona Ludviga fon Zabarta - pruskog minerologai botaničara, revolucionara, špijuna, diplomate, nosioca turskog ordenja,novinara, industrijalca, lovca na miraz, prevaranta i beogradskog masona, daje nove podatke o srpskoj masoneriji sredinom XIX veka, i pokazuje koliko toga još uvek ne znamo o slobodnozidarskom pokretu na našim prostorima. Međutim, baron Zabart nije jedini mason koji je srpskom knezu radioo glavi! Analiza ličnih odnosa kneza Mihaila sa ondašnjim srpskim, ali i evropskim masonima, takođe ukazuje da melanholični srpski vladar nije pripadao masonskom bratstvu. Čini se da će istorija srpske masonerije morati da doživi ozbiljnu rekonstrukciju... SADRŽAJ: I - Par reči o melanholičnom i usamljenom srpskom knezu II - Za sve je kriv Garibaldi! 2.1. Stojković unosi konfuziju 2.2. Urednik `Neimara` razrađuje teoriju 2.3. Konsenzus predratnih masonskih i anti-masonskih pisaca 2.4. Oprezni Nenezić i maštovitost posleratnih autora III - Masoni proteruju kneza Mihaila iz Srbije 3.1. Masonska zagonetka: zašto se ignorišu činjenice? 3.2. `Fotografija` Avrama Petronijevića 3.3. Zašto je Mihailo morao da ode IV - Izveštaji iz tajnih nemačkih policijskih arhiva 4.1. Vrh nemačkih tajnih službi u poteri za beogradskim masonima 4.2. Pešadijski general - veliki majstor pruske masonerije štiti slobodnozidarske interese 4.3. Napomene o Zabartu, pruskom masonu i konzularnom službeniku u Beogradu 4.4. Istraživanja Ludvika Hasa, poljskog masona i trockiste V - Ludvig fon Zabart (1822-1868): pruski baron, beogradski mason i saučesnik u ubistvu Kneza Mihaila 5.1. Ubistvo kneza Mihaila Obrenovića, uloga Vučićevog kuma i masonstvo Vladimira Jovanovića 5.2. Austrijski konzul Kalaj, mađarski mason grof Andraši i masonska svedočenja 5.3. Transkripti sa suđenja knezu Aleksandru u Pešti i Zabartovo učešće u zaveri 5.4. Detektivsko-advokatska istraga Ilije Đukanovića i zašto su spisi beogradskog prekog suda čuvani kao relikvija, zajedno sa Miroslavljevim jevanđeljem? 5.5 Da li su kneza Mihaila ubili masoni? 5.6. Londonska agencija za nalaženje bogatih udavača, megalomanski planovi sa fabrikom šibica i menice bez pokrića 5.7. Maskenbal u `Baštovanskom društvu`, dupli rum i cijankalijum 5.8. Zabartova životna drama - tragedija u 4 čina VI - Lični odnosi kneza Mihaila sa beogradskim masonima VII - Zaključak, ili zašto knez Mihailo nije bio mason PRILOZI Prilog 1: Jovan Aleksijević - Die Freimaurerei in Serbien (Neimar, 1926) Prilog 2: Jovan Aleksijević - La Franc-Maconnerie en Serbie (Neimar, 1926) Prilog 3: Der Prozeß gegen den Ex-Fürsten Karageorgiewitsch (Neues Fremden-Blatt, 1869) Prilog 4: Prozeß Karageorgievich (Neue Freie Presse, 12.02.1869) Prilog 5: Prozeß Karageorgievich (Neue Freie Presse, 13.02.1869) Prilog 6: Private and Confidental, (Every Saturday, 1867) Prilog 7: Die Austro-Asiatische Compagnie (Wiener Zeitung, 1866) DODATAK Dispenzacija i privremene lože - Branko Rogošić Građa, izvori i literatura Index: Registar ličnosti Druge masonske knjige Branka Rogošića: https://www.kupindo.com/Alternativna-ucenja/47483677_Prva-masonska-loza-u-Srbiji-Bajram-beg-Branko-Rogosic https://www.kupindo.com/Alternativna-ucenja/47484689_Prvi-srpski-Mason-grof-Gundulic-Branko-Rogosic

Redovnom i čestom upotrebom elektrode se brzo istroše i više nisu upotrebljive. Pripremili smo za vas posebnu ponudu. Za kupovinu 10 setova elektroda dobijate 10 % popusta. Za kupovinu 100 setova elektroda dobijate 20 % popusta. Paket možete prilagoditi kako želite. Elektrode Easy Snap 50x100mm – sa jednom kopčom Elektrode Easy Snap 50x100mm– sa dve kopče Elektrode Easy Snap 50x50mm – sa jednom kopčom Prilikom narudžbe (u polju komentara u korpi) jednostavno unesite koliko setova velikih ili koliko setova malih elektroda želite. Compex elektrode su pakovane po 2 velike elektrode ili 4 male elektrode u kesici. Easy Snap ™: Povezivanje kabla i elektrode, jednom rukom jednostavnim pritiskom. Optimizacija električne energije za sesije većeg intenziteta, merenje bolje efikasnosti. Za višekratnu upotrebu: promenljiva u zavisnosti od tipa kože i uslova korišćenja. Prilagodljivost: Moguća upotreba sa mišićnim stimulatorima drugih brendova koji rade sa sistemom dugmadi. Kompatibilno sa COMPEX SP2.0, COMPEX SP4.0, COMPEX SP6.0, COMPEX FIT1.0, COMPEX FIT3.0, COMPEX FIT 5.0, COMPEX WIRELESS, COMPEX MI-SPORT, COMPEX MI-FITNESS, COMPEX RUNNER, COMPEX VITALITI, COMPEX ENERGY MI-READI, COMPEX PERFORMANCE MI-READI, COMPEX FIT, COMPEX FITNESS, COMPEX SPORT ELITE, COMPEX MI-SPORT 500, COMPEX MI-FITNESS TRAINER

Autor Vojin Maksimović,Beograd 1939 god.,format 23x15 cm,88 str.,sve lepo očuvano. žan3 115g

Beograd 1930 god.,format 24x16cm,14 str.,sve lepo očuvano. žan3 31g

Venac: književni omladinski list - novembar 1924 Kniga X, sveska 3 Vlasnik i urednik Jeremija Živanović Štamparija `Sveti Sava` Beograd 1924. ćirilica, broširano izdanje

Guglielmo Ferrero - MLADA EVROPA 1918. godina

Lav Tolstoj - Kozaci 1914. godina

Poslednja, treća knjiga sabranih pripovedaka Isaka Samokovlije objavljena nakon njegove smrti 1955. u koju su uvrštene pripovetke koje nisu ušle u prethodna dva toma „Pripovijetke“ (1951) i „Hanka“ (1954), kao i prozna građa iz zaostavštine. Izuzetno retko u ponudi s omotom koji je izradio Radenko Mišević. Omot je blago iskrzan, po rubovima rikne, unutra mestimično trag grafitne olovke, može se izbrisati, inače knjiga izuzetno dobro očuvana. Autor - osoba Samokovlija, Isak Naslov Nemiri / Isak Samokovlija Vrsta građe kratka proza Jezik srpski Godina 1956 Izdavanje i proizvodnja Sarajevo : Svjetlost, 1956 (Sarajevo : `Veselin Masleša`) Fizički opis 422 str. : faks. ; 20 cm Drugi autori - osoba Marković, Marko Zbirka Savremenici ISBN (Karton) Napomene Prema napomeni s nasl. str., ovo je treća i završna, posmrtna knjiga, a naslov joj je dao izdavač Priređivačeva bilješka / Marko Marković: str. 407-420. Isak Samokovlija (Goražde, Austrougarska, 3. decembar 1889 – Sarajevo, 15. januar 1955) je bio jugoslovenski i jevrejski (sefardski) književnik. Gimnaziju je završio u Sarajevu, a medicinu je studirao u Beču. Živeo je i radio u Goraždu, Fojnici i Sarajevu. Pisao je pripovetke i drame sa temama iz života jevrejske zajednice u Bosni. Njegova porodica se u Bosnu doselila iz Samokova u Bugarskoj, odakle potiče njihovo prezime. U mladosti je pisao priloge za književni časopis „Jevrejski život“ i prevodio dela jevrejskih pisaca. Svoju prvu pripovetku „Rafina avlija“ objavljuje 1927. u Srpskom književnom glasniku, a dve godine kasnije izlazi prva zbirka pripovedaka „Od proljeća do proljeća“. Drugi svetski rat je preživeo u ustaškom zarobljeništvu, iz koga je utekao pred kraj rata. Za njegovo najbolje delo važi zbirka pripovedaka „Nosač Samuel“ iz 1946. Posle rata imao je nekoliko funkcija u književnim institucijama, uključujući mesto predsednika Udruženja pisaca BiH. Uređivao je književni časopis „Brazda“ u periodu 1948–1951. Posle toga je radio kao urednik u izdavačkom preduzeću „Svjetlost“. Bibliografija „Od proljeća do proljeća“ – Sarajevo, 1929. „Pripovijetke“ – Beograd, 1936. „Nosač Samuel“ – Sarajevo, 1946. „Tragom života“ – Zagreb, 1948 „Izabrane pripovetke“ – Beograd, 1949. „Pripovijetke“ – Sarajevo, 1951. „Đerdan“ – Sarajevo, 1952. „Priča o radostima“ – Zagreb, 1953. „Hanka“ (drama) – Sarajevo, 1954. „Plava jevrejka“ (drama) „On je lud“ (drama) „Fuzija“ (drama) Radenko Mišević (Rogatica, 14. juli 1920 – Beograd, 15. 2. 1995) je bio srpski slikar. U rodnoj Rogatici stekao je osnovno obrazovanje, a srednju tehničku školu, arhitektonski odsek, završio je u Sarajevu. Slikarstvo je završio u Beogradu u klasi profesora Mila Milunovića, od 1940. do 1946. godine. Specijalizovao se kod Ivana Tabakovića, Marka Čelebonovića i Nedeljka Gvozdenovića. U Sarajevo odlazi 1953. godine, po pozivu da radi Muzej Gavrila Principa, gde ostaje devet godina i radi kao urednik nedeljnika „7 dana“. Bio je profesor Akademije likovnih umetnosti u Beogradu (1964-1985) i Akademije likovnih umetnosti u Sarajevu (1972–1985). Školovao se i u ateljeu Andre Lota u Parizu. Jedno vrijeme je izučavao freske i mozaik u Italiji. U dva mandata je bio dekan beogradske Likovne akademije. Osnivač je Škole za dizajn u Beogradu. Redovno je izlagao na kolektivnim izložbama ULUS-a. Jedan je od osnivača grupe „Samostalni“ sa kojom je izlagao u Beogradu, Ljubljani i Mariboru. Bio je član grupa „Sarajevo 55“ i „Grupa 57“. Jedan je od osnivača Udruženja likovnih umjetnika Bosne i Hercegovine i u dva mandata bio je njegov predsednik. Najveći deo svog života Radenko Mišević proveo je u Beogradu, na Senjaku. Bio je profesor Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu od 1964. do 1985. godine i Akademije likovnih umjetnosti u Sarajevu od 1972. do 1985. godine. Osnivač je Škole za dizajn u Beogradu, u kojoj je bio i profesor. Takođe je predavao i u Centru za likovnu kulturu u Beogradu. Za mesto profesora na Fakultetu likovnih umetnosti izabran je 1964. godine, gde je u zvanju profesora i penzionisan. Predavao je predmete Slikanje i crtanje i Teorija forme. U toku rada na fakultetu u dva mandata je biran za dekana, a 1979. godine je osnovao Galeriju FLU. Pored slikarstva se bavio novinarstvom i pozorišnom i filmskom scenografijom. Režirao je kratkometražni film „Ova kuća bogata“ za koji je dobio međunarodno priznanje. Tokom života je priredio oko 40 samostalnih i preko 150 zajedničkih izložbi. Izlagao je u skoro svim značajnim galerijama SFRJ. Godine 1985. organizovana je njegova retrospektivna izložba u Umetničkom paviljonu „Cvijeta Zuzorić“, za koju je nagrađen Oktobarskom nagradom Beograda. Bio je autor knjiga za predmet Teorija forme koji je predavao na Fakultetu likovne umetnosti u Beogradu, autor knjige „Dani i godine“, a bavio se i dizajnom i ilustracijom knjiga. Dela Radenka Miševića zastupljena su u zbirkama Narodnog muzeja u Beogradu, Muzeja savremene umetnosti u Beogradu, Muzeja grada Beograda i u mnogim drugim značajnim muzejima u Srbiji i zemljama bivše SFRJ, kao i u značajnim muzejima i galerijama u inostranstvu. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu. Po njemu je nazvana likovna galerija u njegovoj rodnoj Rogatici. MG81 (N)

Dobar dan gospodine Zola-Armand Lanoux.Izdavac Kultura-Zagreb,1957 godine.Tvrd povez,569 str.Stranice blago pozutele,ostalo dobro ocuvano.17x12,5cm.

Lepo očuvano Čista Velika edicija ideja Beograd 1976 Ivo Urbančič (12 November 1930 – 7 August 2016) was a Slovenian philosopher. He is considered by many to be one of the fathers of the phenomenological school in Slovenia. Ivo Urbančič Born Ivan Urbančič 12 November 1930 Robič, Kingdom of Italy (now in Slovenia) Died 7 August 2016 (aged 85) Era 20th-/21st-century philosophy Region Western Philosophy School Phenomenology Main interests Ontology · Ethics · Technology · Systems theory Influences Martin Heidegger · Friedrich Nietzsche Influenced Jože Pučnik Biography Edit Learn more This section does not cite any sources. (August 2016) Born Ivan Urbančič in Robič near Kobarid, in what was then the Italian administrative region of Julian March to a peasant Slovene family, his family left the region when he was a child to escape Fascist persecution and moved to the Kingdom of Yugoslavia. They spent six years in the village of Bistrica in southwest Vardar Macedonia, where a colony of Slovene immigrants from the Julian March was established. In 1937, they moved to Slovenia, in the village of Črešnjevec near Slovenska Bistrica, where young Ivo met with Jože Pučnik, with whom he established a lifelong friendship. After finishing the technical high school in Kranj, he attended a one-year course in communication technology in Belgrade. In 1960, Pučnik convinced him to enroll in the University of Ljubljana, where he studied philosophy. In his student years, he became involved with a group of young intellectuals, known as the `Critical generation`. In 1970, he obtained his PhD at the University of Zagreb. Between 1969-70, he studied at the University of Vienna, and between 1971-72 in Cologne where he worked with the philosopher Karl-Heinz Volkmann-Schluck. In 1964, he became a researcher at the Institute for Sociology and Philosophy at the University of Ljubljana. In the late 1980s, he worked as an editor at the publishing house Slovenska matica, where he supervised the translation and first edition of many major Western thinkers in Slovene. Among others, he was instrumental in the publishing of the complete works of Nietzsche. In the early 1980s, he was one of the co-founders of the alternative review Nova revija. In 1987, he was among the authors of the Contributions to the Slovenian National Program, an intellectual manifesto demanding a democratic, pluralistic and independent Slovenia. In 1989. he was among the co-founders of the Slovenian Democratic Union, one of the first democratic political parties opposing the Communist regime in Slovenia. Urbančič died in Ljubljana in 2016, aged 85. Work Edit Learn more This section does not cite any sources. (August 2016) Urbančič was one of the first who introduced the thought of Heidegger to Slovenia. He also wrote several monographies on Nietzsche. Urbančič wrote several works on the history of philosophy in the Slovene Lands. Selected works Edit Evropski nihilizem (`The European Nihilism`. Ljubljana, 1971); Leninova `filozofija` (`Lenin`s `Philosophy``. Maribor, 1971); Vprašanje umetnosti in estetike na prelomu sodobne epohe: estetska in filozofska misel Dušana Pirjevca (`The Question of Art and Esthetics at the Turning Point of Our Epoch: the Esthetic and Philosophic Thought of Dušan Pirjevec`. Ljubljana: 1980); Uvod v vprašanje naroda (`Introduction on the Question of Nation`. Maribor, 1981); Neosholastika na Slovenskem (`Neoscholasticism in the Slovene Lands`. Ljubljana, 1983); Zaratustrovo izročilo I & II (`Zarathursta`s Legacy I & II`. Ljubljana, 1993 & 1996); Moč in oblast (`Power and Authority`. Ljubljana, 2000); Nevarnost biti (`The Danger of Being`. Ljubljana, 2003); Zgodovina nihilizma (`The History of Nihilism`. Ljubljana, 2011). Povijest nihilizma (`The History of Nihilism`. Zagreb, 2019). Edmund Huserl fenomenologija zak derida

Beograd 1926 god.,format 25x18 cm,78 str.,šest listova pri početku se zajedno odvojili,sve ostalo korektno očuvano. žan3 153g

ŠKOLSKI ENGLESKO-SRPSKI REČNIK,Desanka Petković Mijatović, Zavod za udžbenike Bgd 1994, mek povez,285 strana 14x20cm

Da li je buducnost namestena utakmica Natasa Kazic Izdavac: Slovo press 2019. Mek povez, strana 224 Vrlo dobro ocuvana Iz naslova knjige jasno je da se bavi budućnošću, mada, što je duže čitate, shvatate da se tiče sadašnjosti. U tački gde se susreću sadašnji trenutak i budućnost moramo da se zapitamo da li je budućnost nameštena utakmica jer – ovo je vreme inovacija, to je budućnost. A u sadašnjem trenutku uglavnom (ne svi) imamo otpor i strah prema budućnosti. Nove tehnologije, otuđenje, poništavanje starih vrednosti (ili „vrednosti“) prete da ugroze mnoge poslove, radna mesta i mogućnosti za pristojnu egzistenciju i zaradu. Podrazumeva se da digitalno doba uglavnom ima mane i tek po koju vrlinu. Da li je baš tako? U knjizi Nataše Kažić na vrlo slikovit i prijemčiv način upoređene su tradicionalna i digitalna ekonomija kroz utakmicu u kojoj učestvujemo kao publika i, ne baš objektivno, često i kao sudije. Digitalci su pobedili s 11:0. Prvi gol postigli su zahvaljujući orijentaciji ka korisniku, drugi zbog personalizacije, treći zahvaljujući virtuelnom i globalnom tržištu, naspram fizički ograničenog tržišta tradicionalaca, četvrti zahvaljujući posredničkom biznis-modelu, peti je bio autogol tradicionalaca zbog rigidnog lanca snabdevanja, šesti je bio lak, zbog mrežnog efekta poslovanja naspram ekonomije razmere, sedmi… i tako sve do 11. gola, dok tradicionalci nisu uspeli da daju nijedan, bez obzira na veliki i preveliki trud koji su uložili. Futuristička literatura? I jeste i nije. Ako ne počnete odmah da planirate i kreirate svoju budućnost, nećete ostati relevantni. Budućnost je sada.

Prvo izdanje, odlično očuvano (jedino ima kratki potpis prethodnog vlasnika na vrhu predlista), platnene korice, kompletno, bez pisanja, pečata, podvlačenja.... Autor - osoba Ujević, Tin, 1891-1955 = Ujević, Tin, 1891-1955 Naslov Ljudi za vratima gostionice / Tin Ujević Vrsta građe kratka proza Jezik hrvatski Godina 1938 Izdavanje i proizvodnja Zagreb : Društvo hrvatskih književnika, 1938 (Zagreb : Tipografija) Fizički opis 232 str. : autorova slika ; 21 cm Zbirka Savremeni hrvatski pisci ; ǂknj. ǂ63 ISBN (Pl.) Ujević, Tin (Augustin), hrvatski književnik (Vrgorac, 5. VII. 1891 – Zagreb, 12. XI. 1955). Studirao je hrvatski jezik i književnost, klasičnu filologiju i filozofiju na Filozofskom fakultetu u Zagrebu. Za studija se približio Matoševu književnom krugu, počeo objavljivati pjesme i kritike, ali se 1911. nakon oštre polemike razišao s Matošem. Napustio je i dotadašnja pravaška uvjerenja te se okrenuo jugoslavenskom integralizmu. S tih je pozicija nastupao u Beogradu 1912. pa je u Hrvatskoj uhićen i osuđen na desetogodišnji izgon. God. 1913. emigrirao je u Pariz, odakle je pjesme i članke slao hrvatskim časopisima pa mu je 1914. deset pjesma uvršteno u antologiju Hrvatska mlada lirika, a među mnogobrojnim političkim dopisima ističe se pomirljiv oproštajni članak Em smo Horvati u povodu Matoševe smrti. Nakon izbijanja rata priključio se političkim krugovima oko Jugoslavenskog odbora, ali je 1917. suradnja prekinuta, a Ujević ostao bez materijalnih sredstava i do 1919. živio u teškoj oskudici. Nakon povratka iz Pariza nakratko se zadržao u Zagrebu, odakle je otišao u Beograd, gdje je, s kraćim prekidima, ostao sve do 1929. i potpuno se integrirao u tamošnje književne i kulturne krugove. Ondje je objavio pjesničke zbirke Lelek sebra (1920) i Kolajna (1926), nastale u tzv. pariškoj fazi, najvjerojatnije 1916–19. U njima se profilirao kao pjesnik simbolističkog i esteticističkog usmjerenja, a odmak od Matoševe poetike najčešće se pripisivao utjecaju Ch. Baudelairea, P. Verlainea i A. Rimbauda. Zbirke su mu donijele književni ugled, ali se istodobno utvrdila i predodžba o njegovu nekonvencionalnom boemskom životnom stilu koji podrazumijeva materijalnu oskudicu i prekomjerno uživanje alkohola, a koja je postala neodvojiva od njegove pjesničke osobnosti. Od 1921. potpisivao se isključivo skraćenim oblikom imena (»Tin«). U različitim je časopisima 1920-ih objavio i niz pjesama koje formom (slobodni stih), stilom i kompozicijom označavaju otvaranje prema avangardističkim postupcima (simultanizam, asocijativni skokovi, eufonijske atrakcije) te će od tada različiti pjesnički rukopisi koegzistirati u njegovoj produkciji. Plodnu poetsku djelatnost pratio je i velik broj kritičkih i političkih napisa, a svoje tadašnje književne i svjetonazorske poglede iznio je u esejima Oroz pred Endimionom (1926) i Sumrak poezije (1929). Nakon odlaska iz Beograda živio je u Sarajevu 1930–37. U tom su mu razdoblju objavljene dvije zbirke pjesama koje pripadaju zreloj fazi stvaralaštva (Auto na korzu, 1932; Ojađeno zvono, 1933) i potvrđuju mu status jednoga od najvažnijih pjesnika toga razdoblja. Potom je tri godine proveo u Splitu, a od 1940. do smrti živio je u Zagrebu. God. 1938. objavio je knjige eseja Ljudi za vratima gostionice i Skalpel kaosa. Prvi put prihvatio je stalno radno mjesto u »glasilu hrvatskih namještenika« Pravica, a nakon uspostave NDH radio je kao prevoditelj u Ministarstvu vanjskih poslova. God. 1945–50. bilo mu je zabranjeno javno djelovanje pa mu je posljednja i najopsežnija izvorna zbirka pjesama Žedan kamen na studencu, pripremljena 1944., izišla tek 1954. Premda iznimno plodan i svestran književnik koji je neprestano radio na vlastitom obrazovanju, ostao je upamćen, a najčešće i vrjednovan, prije svega po lirskom opusu. Objavio je pet lirskih zbirki, a velik broj pjesama ostao je do pojave Sabranih djela (1963–67) neobjavljen ili razasut po zbornicima, časopisima i dnevnom tisku. I nekoliko ciklusa pjesama u prozi ostalo je izvan zbirki. S obzirom na četrdesetogodišnje stvaralačko razdoblje, odlično poznavanje europske pjesničke tradicije te otvorenost prema različitim suvremenim književnim pojavama (esteticizam, simbolizam, avangarda, socijalna književnost) njegov je lirski opus periodično trpio određene, katkad i radikalne promjene. Započeo je u okvirima Matoševe poetike, a prva je faza obilježena akcenatsko-silabičkim stihom, strogim formama i pasatističkim motivima, nerijetko povezanima s temom ugrožene domovine i religioznom simbolikom. Zbirkama Lelek sebra i Kolajna Ujevićeva je poezija stekla mnogobrojne i istaknute simpatizere, a poslijeratni književni povjesničari svrstali su ih na vrh poetskih dostignuća toga doba. Zbog velikoga broja pjesama tiskane su zasebno, iako su bile zamišljene kao jedinstveno djelo. Poetski diskurs te faze, formalno i dalje uređen akcenatsko-silabičkim stihom i tradicionalnom strofikom, iznimno kompleksna stila, usredotočen je na ljubavne i introspektivne sadržaje, ali je Kolajna dosljedno monotematski izvedena kao ljubavni kanconijer s mnoštvom intertekstualnih reminiscencija na europsku pjesničku tradiciju od trubadurske lirike do simbolizma, dok se u Leleku sebra potencira persona »ukletoga pjesnika« suprotstavljena masi (Maštovita noć). Za obje je zbirke karakteristična polarizacija materijalnoga svijeta i duhovnog iskustva koja završava u pesimističnom ozračju, a katkad i u potpunoj skepsi prema smislenosti egzistencije i povjerenju u onostrano (Duhovna klepsidra, Suvišni epitaf). Zrela faza obilježena je zbirkama Auto na korzu i Ojađeno zvono, u kojima su pjesme sa svim značajkama simbolističkoga rukopisa pomiješane s verlibrističkim kompozicijama u koje prodiru neortodoksno shvaćeni elementi ekspresionističke, futurističke, a potom i nadrealističke poetike pa kritika od tada govori o pluralnom i polifonom karakteru Ujevićeve poezije. Tridesetih godina pojavljuju se prvi put i tekstovi koji više ili manje izravno tematiziraju predodžbe o ljudskoj veličini i emancipaciji proletarijata (Visoki jablani, Čin sputanih ruku, Pogledi u praskozorju) te označavaju autorovo približavanje socijalističkim idejama, ali se u poetiziranim verzijama zadržava esteticizam iz rane faze ili se zamisli o bratstvu i jednakosti prožimaju kozmičkim spiritualizmom (Pobratimstvo lica u svemiru). Sa sve većim udjelom pjesama o društvenim pitanjima i određenim stupnjem angažmana raste i broj tekstova pisanih tzv. »oslobođenim stihom« (redcima različite duljine u prepoznatljivim strofičkim uzorcima). S obzirom na to da i posljednja zbirka okuplja tekstove od sredine 1920-ih a dijelom i one iz sljedećega desetljeća, Ujevićev se izraz nije bitno mijenjao. Uočljiva je tendencija da se, s jedne strane, sublimiraju i pozitivna i negativna individualna i svjetskopovijesna iskustva, dok se, s druge strane, Ujevićeva poezija otvara mnoštvenosti predmetnoga pola te otuda velik broj pjesama iz kasne faze opijeva različite fenomene i čovjekov odnos prema njima (Sklonidbe ruku, Ushiti cigarete, Legenda svijeća). Usporedno s lirikom u stihu nastalo je i nekoliko opsežnih ciklusa pjesničke proze (Crteži s kavanskog mramora, Mamurne jamatve, Badnjaci) također u tradiciji francuskih modernista. U rasponu od feljtonistički zabilježene crtice do autobiografskoga lirskoga zapisa ili analitičkoga minieseja ti tekstovi proširuju spektar ionako bogata i generički raznovrsna Ujevićeva proznog izraza. Uz dvije knjige ukoričenih eseja napisao je velik broj kraćih tekstova na razmeđu publicistike, autobiografske proze i književne kritike. U nekoliko tekstova (Ispit savjesti, Mrsko ja, Fragmenat), slično kao i u svojim simultanističkim pjesmama, problematizira koncepciju jastva kao homogena subjekta. U mladosti stečenu erudiciju širio je ustrajnim interesom za istočnjačku, ponajviše indijsku, filozofiju, koju je smatrao nadopunom zapadnjačkom racionalizmu i scijentizmu pa je mnoge članke posvetio alternativnim smjerovima religiozne duhovnosti. U književnokritičkim spisima najviše je pozornosti posvetio francuskoj književnosti od Baudelairea do avangarde. Zbog egzistencijalnih potreba bavio se intenzivno i prevođenjem: prevodio je pjesnike koji su ostavili značajan trag u njegovoj poeziji (Baudelaire, Rimbaud, É. Verhaeren, W. Whitman), veći broj pjesama iz talijanske i kineske lirike, a okušao se i u nekoliko proznih prijevoda (M. Proust, J. Conrad, F. Schlegel). Od pojave prvih zbirki do danas Ujević je predmet kontinuirana čitateljskog i kritičkog interesa, a prosudbu kako je posrijedi jedan od najzanimljivijih hrvatskih, ali i europskih pjesničkih opusa u XX. st., koju je donijela kritika prijeratnoga razdoblja (S. Šimić, R. Marinković), potvrđuju i književnopovijesne studije u posljednjoj trećini XX. st. (A. Stamać, V. Pavletić, D. Jelčić). Opće je mišljenje da je, premda kvalitativno neujednačen, njegov poetski opus pokušaj sinteze klasičnog i modernog u hrvatskoj književnosti, pri čemu bogatstvom i kompleksnošću poetskih svjetova s M. Krležom dijeli položaj na vrhu hrvatskoga modernističkoga kanona. avangarda, ekspresionizam, nadrealizam, međuratna književnost, Andre Breton... MG81 (N)