CASOPIS SPORT UKORICENO PRVIH 21 BROJEVA IZ 1925. GOD. Retko , kapitalno izdanje sportskog predratnog casopisa Izuzetne stare fotografije , sportske vesti , rezultati , zenski sportovi , fudbal Ocuvan kao na slici , za ovu starost dobro , bez vecih nedostataka Jedan list zacepljen , potpis na vise mesta , obelezavane vesti i rezultati ponegde , papir sa zutim tackama u skladu sa starosti retro predratni sportski casopisi i periodika , casopisi iz kraljevine shs i jugoslavije , stari sportski casopis

CASOPIS SPORT UKORICENO SVIH 34 BROJA IZ 1924. GOD. Retko , kapitalno izdanje sportskog predratnog casopisa Izuzetne stare fotografije , sportske vesti , rezultati , zenski sportovi , fudbal Ocuvan kao na slici , za ovu starost dobro , bez vecih nedostataka par listova zacepljeni i iskrzani, potpis na vise mesta , obelezavane vesti i rezultati ponegde , papir sa zutim tackama u skladu sa starosti retro predratni sportski casopisi i periodika , casopisi iz kraljevine shs i jugoslavije , stari sportski casopis

Najlepse gradjevine i prostori sveta - komplet 1-12 Tvrdi povezi sa omotnicama; Beograd, 1986/87. jako lepo / odlicno ocuvane knjige. - Hramovi moci - Domovi kraljeva - Sjaj bogova - Raskos religija - Arhitektura, covek, podneblje - Izazov prirodi - Gradjevine iz sna neimara - Svetista misticizma - Novi spomenici - U cast demokratije - Svet zadovoljstva - Pod okriljem vere

Kultni casopisi Metal Express uz koje su stasale generacije tadasnjih metalaca.Casopis koji se sa nastrpljenjem cekao svaki sledeci broj. Jedan deo casopisa je izlazio kao dodatak u isto tako kultnom Rock Exspressu. Prodaje se samo kao kolekcija. Odlicno ocuvano sa sve posterima unutra.

Polovan časopis, korice pohabane, unutrašnjost dobro očuvana. Na par mesta su listovi, prilikom rasecanja tabaka zacepljeni. Većina tabaka je nerasečena. Izdavač: Matica srpska - Pešta, 1826. god. Broširan povez, 21 cm. 224 str. + 13 str. prenumeranti II godina, broj 6 Letopis Matice srpske književni časopis koji u čitavom svetu najduže, a bez većih prekida, izlazi još od 1824. godine. Deluje neobično i čudesno podatak da je takavu tekovinu stvorila upravo srpska kultura tako često izložena prekidima razvojnih kontinuiteta. Za sve vreme svoga trajanja Letopis je ponešto menjajući ime (Novij serbskij letopis od 1837, Serbski letopis od 1842, Srpski letopis od 1867, Letopis Matice Srpske od 1873) bio je i ostao centralni srpski časopis koji nastoji da okupi proverene vrednosti srpske književnosti, nauke i kulture. Prekidi u radu su nastajali samo u vremenu velikih istorijskih događaja kada nije bilo elementarnih uslova za kulturni rad: u periodu snažnih nastojanja ugarske administracije da ugasi ustanovu 1835-1836, u vreme revolucionarne 1848. godine, kao i tokom Prvog i Drugog svetskog rata. Časopis su uređivali najznačajniji kulturni poslenici: Georgije Magarašević, Jovan Hadžić, Teodor Pavlović, Jovan Subotić, Jakov Ignjatović, Milan Savić, Tihomir Ostojić, Vasa Stajić, Radivije Vrhovac, Todor Manojlović, Nikola Milutinović, Živan Milisavac, Mladen Leskovac, Boško Petrović, Aleksandar Tišma, Dimitrije Vučenov, Slavko Gordić i Ivan Negrišorac. Nova Srpska politička misao, subota, 18. april 2015.

Knjiga sastavljena od 3 knjige o ex yu zeleznici: 1.Sastav zeleznickih kola I deo postolje sa donjim strojem 1929.god. 208 str. 2.Sastav železničkih kola II deo kolski sanduk 1930.god. 151 str. 3.Parne masine i turbine-gasni motori 1911.god. 210 str. Ukoriceno u 1 tvrdi povez.

400 Politikinih zabavnika od broja 3308 do 3637 (nedostaje 30 brojeva) u odlicnom stanju i 129 Malih zabavnika od 1 do 214 (nedostaje 85 brojeva) takođe u odlicnom stanju.

Retko u ponudi Vise brojeva

RETKO jako dobro očuvano kao na slikama na naslovnoj Vladimir Majakovski sadrži: Bogdan Bogdanović - Snažno osećanje elementarne čovečanske pravde Mihailo Đurić - Svet ne mora biti tako rđav kako jeste Milovan Mića Danojlić - Odgovor ... Student je studentski časopis Beogradskog univerziteta koji izdaje Savez studenata Beograda. Prvi broj Studenta izašao je 15. marta 1937. godine. Pokretač lista bio je Ivo Lola Ribar. Među urednicima Studenta nalaze se sledeća imena: Dušan Makavejev, Dragan Ambrozić, Slobodan Vuksanović, Milorad Vučelić... Časopis Student je počeo sa radom u predratnom Beogradu, kao autentični levičarski omladinski list. Redakcija je formirana u zamajcu studentskog samoorganizovanja. U godinama koje su prethodile oformljene su i Zdravstveno potporno udruženje studenata, Studentska zadruga... Već od samog početka Student su pratile cenzura i zabrane. Prema tvrdnjama Bogdana Pešića, prvog urednika lista, često su cenzori tj. pripadnici policije čekali u samim štamparijama ne bi li odmah po izlasku iz štamparske prese zaplenili časopis. U tim prvim godinama Studenta, organi tadašnje države Kraljevine Jugoslavije oformili su „Studentski Glasnik“, kao konkurentni list Studentu. Pedesete i šezdesete U novoformiranoj državi SFR Jugoslaviji (prethodno FNRJ) Student je krenuo iz pozicije svog predratnog konkurenta tj. postao je finansiran od države. Izdavač je tada, pa sve do raspada jednopartijskog sistema, bila Konferencija Saveza socijalističke omladine Srbije. Bez obzira na čvrsto partijsko vođstvo države, Student je i u ovim godinama uspeo da održi kritizerski duh. U zemlji jednopartijskog političkog sistema omladinska štampa je bila jedan od retkih medija koji je mogla da sa relativnom slobodom kritikuje stanje u zemlji i političko vođstvo. Ova će činjenica naročito doći do izražaja u događajima iz 1968. godine. Urednici iz tog vremena bili su: Josip Franić, Aleksandar Nenadović, Milan Vukos, Muharem Pervić, Gojko Miletić, Mirko Miloradović, Đoko Stojčić, Špiro Galović, Rade Kuzmanović, Đorđe Vuković, Nebojša Dragosavac. Šezdeset osma (1968) Buđenje studentskog pokreta širom Evrope nije zaobišlo tadašnju Jugoslaviju. Studentski protesti u Beogradu bili su prvi protesti bilo kog tipa nakon Drugog svetskog rata. Ovaj događaj pratio je i porast opšteg interesovanja za studentsku štampu. Student je u tim danima izlazio dnevno i bivao zabranjivan. Časopis je tada zabeležio rekordan tiraž od 80.000 primeraka. Kraj protesta obeležen je na naslovnoj strani Studenta velikom crnom tačkom. Sedamdesete i osamdesete Paralelno sa rastom popularnosti Studenta, širom čitave SFRJ omladinska glasila su u ovom periodu „doživela procvat“. Pored Studenta, među najpopularnijim listovima ovog tipa bili su i beogradski „Vidici“, slovenačka „Mladina“ i hrvatski „Polet“. Ustavne promene, smrt Josipa Broza i „Novi talas“ u muzici stvorili su veći tematski prostor za rad ovih listova. Iako je i u ovom godinama Student bivao zabranjivan, svaki broj je neprikriveno kritikovao licemerstvo i neprincipijelnosti tadašnjeg socijalističkog društva. Devedesete Dvobroj - mart 1991. Uvođenje višepartijskog sistema u Srbiju obeleženo je raspadom dotadašnje zemlje. Iako pred naletom nacionalne euforije, Student se u prvim godinama devedesetih nije mnogo promenio. Osim formata, sve ostalo je bilo neizmenjeno. Drugi rekordni tiraž list je zabeležio tokom demonstracija 9. marta 1991. godine i merio se u desetinama hiljada primeraka. Odnos redakcije prema vladajućoj Socijalističkoj partiji Srbije i uzurpacija SSB-a (i sadašnjeg zvaničnog izdavača lista) od strane partijskih struktura, rezultovao je smenom cele redakcije. U godinama koje slede, Student je postao glasnik SPS-a, što je trajalo sve do 5. oktobra 2000. godine. Od Petog oktobra do danas Sa promenom političkog vođstva u Srbiji došlo je i do promena u uređivačkoj politici. Student je u prvim godinama XXI veka i dalje jedini univerzitetski list na Beogradskom univerzitetu. Pored akademskih pitanja bavi se društvom, kulturom i sportom. Izdavač je Savez studenata Beograda, najveća studentska organizacija ovog tipa na prostorima bivše jugoslavije. Od novembra 2006. godine, Student je deo Student Press In Europe (SPINE). časopis Student, list beogradskih studenata 1968 tags: avangarda nadrealizam signalizam dušan matić komunizam revolucija studentski protesti 68 delo vidici miroljub todorović koračnica crvenog vuk stambolić josip broz tito studentski protesti `68 1968 student protests europe yugoslavia serbia belgrade avant-garde neo-avant-garde bogdan bogdanović ...

Dada Clipping:traganje za izgubljenim srpskim (?) dadaistom (New Moment) / Rade Leposavić Limitirano izdanje časopisa New Moment, posvećeno Draganu Aleksiću (1901–1958), osnivaču dadaističkog pokreta u Jugoslaviji, i pionira moderne reklame. Beograd / Ljubljana 2001. Mek povez, bogato ilustrovano, veliki format ( 29 × 28 cm), 174 strane. Odlično očuvano.

REČ - Časopis za Književnost i Kulturu / 1. - 54. broja (komplet) Radio B92; 09.1994. - 03.1997.god. (1. - 36. broja); B92; 04.1997. - 01/02.1999.god.(37. - 53/54. broja) mek povez; ( broj 30. je dizajniran i izdat kao `oštećen` )

Godina 1937 brojevi 1 i 2--razdvojene stranice. Godina 1938 brojevi 5-razdvojene stranice,broj 6-7-razdvojene stranice i fali zadnja korica,broj 8 razdvojene i fali zadnja korica,broj 9-razdvojene stranice,broj 11 razdvojene stranice. Godina 1939 brojevi 1,2,3-4,6,7--razdvojene stranice. Brojevi 8,9 10 --malo iskrzane ivice. Godina 1940--brojevi 1-2,3,4-5,6-7,8,9,10--malo iskrzane ivice. Godina 1941--brojevi 1,2,3.Broj jedan ima jednu malu fleku na korici,sva tri broja dobro ocuvana. Prodaje se sve zajedno.

Prosvjeta - list za crkvu, školu i pouku komplet iz prve godine izlaženja Sveske I - XII uredio J. Sundečic na Cetinju (1892/93. godine)

1957.-1958. ukoričeno, korica neujednačene boje, odlično stanje tabaka, po 16 str.,30cm, š h45

ukoriceno poslednje tromesečje 1964.

lepo ocuvana tvrdi povez

cvrst povez, odlicno stanje

Sveske 1-16 imaju po 128 strana, 17-35 po 112, ostalo po 118 Ocuvanost 5 do 5- Jedan od pet najboljih humoristickih magazina u staroj Jugoslaviji.

Kao na slikama Vrlo dobro očuvano Jako retko u ponudi First edition. Collection de `l Espirit Nouveau`. Large 8vo. (4) + v + (1) + 284 + (2) + (8)pp appendix + (3)pp. With illustrations in text throughout & 1 large folding plate ( une ville contemporain ). First edition. Le Corbusier s innovative ideas for the contemporary city using modern technology to bring efficiency and fulfillment to work, recreation and movement within the urban environment. Le Korbizje (franc. Charles-Édouard Jeanneret, Le Corbusier) ili samo Korbizje je pseudonim francuskog arhitekte švajcarskog porekla, čije je pravo ime bilo Šarl-Eduar Žanre-Gri (franc. Charles-Édouard Jeanneret-Gris). Rođen je 6. oktobra 1887. u mestu Šo de Fon (franc. La Chaux-de-Fonds) u Švajcarskoj i postao francuski građanin 1930. godine, a umro je 27. avgusta 1965. u Francuskoj. Le Korbizje je bio arhitekta i urbanista a takođe i slikar, vajar i pisac a poznat je i kao saosnivač purizma. Tokom svoje pedesetogodišnje karijere dizajnirao je zgrade u Evropi, Japanu, Indiji, i Severnoj i Južnoj Americi. Posvećen pružanju boljih uslova za život stanovnicima preopterećenih gradova, Le Korbizje je bio uticajan u oblasti urbanističkog planiranja, i bio je osnivački član Međunarodnog kongresa moderne arhitekture (CIAM). Le Korbizje je pripremio glavni plan grada Čandigar u Indiji, i doprineo je specifičnim dizajnerskim projektima za više zgrada u tom gradu. Dana 17. jula 2016, sedamnaest Le Korbizjeovih projekata u sedam zemalja je upisano u Uneskov spisak lokacija Svetksog nasleđa kao Arhitektonski rad Le Korbizjea, izuzetan doprinos modernom pokretu.[1] Biografski podaci[uredi | uredi izvor] Le Korbizje je rođen u porodici umetnika: njegov otac je bio slikar i graver brojčanika na časovnicima,[2] a mati muzičarka. Njegov stariji brat Albert je bio amaterski violinista.[2] Počeo je rano da slika i uči graverski zanat.[3][4][5] Sa četrnaest godina počeo je da pohađa umetničku školu,[2] ali se uskoro posvetio arhitekturi. Godine 1902. na međunarodnoj izložbi cizeliranih časovnika u Torinu njegov rad je nagrađen diplomom. Od 1906. posvećuje se isključivo arhitekturi, živi skromno, putuje po svetu, a u Italiji proučava tamošnju arhitekturu. Sledeće godine odlazi u Austriju. Počinje da proučava armiranobetonske konstrukcije da bi 1912. realizovao prve arhitektonske projekte.[6] Tokom Prvog svetskog rata radio je kao učitelj.[7] Godine 1917. trajno se nastanjuje u Parizu i sa kasnijim dugogodišnjim saradnikom Amadeom Ozefantom izdaje manifest kubizma koji postaje osnov purizma. Godine 1929. godine postaje saosnivač časopisa za estetska pitanja. Godine 1921. sa rođakom Pjerom Žanreom otvara atelje u kome radi do 1965. godine. Od 1923. gradi zgrade širom sveta (Francuska, Švajcarska, Nemačka, Rusija, Južna Amerika, Alžir... ). Le Korbizje, april 1965. U prisilnoj izolaciji je od 1939, odnosno od početka Drugog svetskog rata. Godine 1941. objavljuje u Parizu „Atinsku povelju“ a 1944. ` Tri ljudska uređenja“. Radi i projektuje od završetka Drugog svetskog rata pa sve do smrti od infarkta 27. avgusta 1965. Izbor iz dela[uredi | uredi izvor] Muzej u Tokiju od Le Korbizjea Administrativna zgrada od Le Korbizjea u Čandigaru-Indija Objekat Le Poème Électronique ispred Tehničkog univerziteta u Aidhovenu Dvostruka kuća od Le Korbizijea i Pjera Žanrea u Štutgartu kao primer za primenu pet principa nove arhitekture Dom-ino (njegov prvi projekat) Prvi Le Korbizijeov projekat koji generalizuje promišljene crte i principe kao i metode konstrukcije zgrada, je iz 1914. godine i inspirisan je Garnierovim industrijskim gradom u kome još možemo naslućivati kompozicione nedoslednosti razmeštanja reprodukovanog modula i ipak tu ne spaja pojedine elemente u organizovani gradski organizam i celine. Vila na morskoj obali Ovo je projekat iz 1916. koji jasno ukazuje na nerešene protivrečnosti dve kompozicione osnove; tradicionalne srednjomorske, koja se karakteriše lukovima i lođama i druge dinamičke koja se karakteriše slobodnom volumetrijom što se može smatrati približavanjem preloma u njegovom stvaralaštvu i shvatanju prostora. Serijska stambena jedinica Dom Citrohan Ovo je projekat iz vremena 1920—1922. godine u kojem je rešio probleme serijske gradnje stambene jedinice. Slobodnim rasporedom površina i unutrašnjeg prostora pojedinih prostorija omogućava čoveku da u principu vodi bolji život i ima bolje uslove za rad. U ovom se projektu manifestuje njegov princip koji je proizveo veliki skandal u umetnosti „Stan je mašina za stanovanje“. Stambena jedinica za Blistavi grad Izgrađena je u godinama 1947—1952. u skladu sa svojim predstavama o stanu kao mašini za stanovanje. Stanovi su opremljeni otvorenim terasama i arhitekta je tu primenio svoj „Modulator“ koji je sam stvorio i to je sistem proporcija ljudskog tela u koncepciji ljudskog merila kao čoveka koji je merilo stvari. U planu Marseljskog blistavog grada Le Korbizije je definisao pet tačaka arhitekture odnosno pet njegovih principa: Stubovi: zgrada je na stubovima. Zgrada sa osnovama u zemlji - tamni i često vlažni prostori. Armirani beton je omogućio da zgrada lebdi u vazduhu, a komad zemlje ispod nje je bašta koja se nalazi i na krovu objekta. Krovne bašte... Armirani beton je novo sredstvo za homogenizaciju pokrivanja objekata. Razlozi tehnički, ekonomski i čežnja za savremenim komforom, razlozi osećajni - sve to nam nudi da se odlučujemo za terase na krovovima. Slobodna kompozicija. Stalno se grade noseći zidovi od čega zavisi projekat. Armirani beton je dao slobodan prostor i po posebnim spratovima se ne moraju ponavljati iste osnove i projektovati isti prostor, spratovi su nezavisni i to se ogleda u uštedama u prostoru i investicijama. Uzdužni prozori. Prozor je osnovni elemenat u arhitekturi i projektu zgrade. Armirani beton znači revoluciju za istoriju prozorskih otvora. Prozori se sada mogu projektovati kao odnosi punog-praznog i uzduž cele fasade. Slobodna fasada. Stupovi iza fasada unutar objekata. Fasade su tanke membrane odnosno opne koje se sastoje od prozora i ispune od izolujućeg materijala koji se nosi na armirano-betonskim konstrukcijama. Fasada je slobodna. Vila Štajn i Garhes Osnovna je osnova horizontalnih elemenata koje određuju kompoziciju fasade, terasa je na krovu. Slobodne osnove ove koncepcije su nagovestili potencijal plastične energije koja će doći do izražaja u njegovim nerednim projektima. Predlog palate UN u Ženevi Le Korbizije je predložio praktičnu zgradu koja je u duhu savremene arhitekture i prema „Novoj estetici“. Njegov projekat nije pobedio i kako tvrdi: `- diplomatija ima neprimerene simpatije prema pozlaćenim prostorima mrtvih kraljeva“. Vila Savoja u Poisi Realizovana 1929—1932. To je projekat koji se zasniva na njegovih „pet principa“ i zgrada oslonjena na stubovima lebdi u prostoru kao bela svemirska lađa koja kao da nije od ovoga sveta Kapela Notr-dam u Ronšanu Simbol je savremene arhitekture inspiracije iz primitivne umetnosti i ekspresivnog spoljašnjeg izgleda koja je u kontrastima sa spiritualnim duhom unutrašnjeg prostora. Mali prozori na snažnim zidovima pripomenuće nam gotiku i njene katedrale i tvrđave a vizuelno je u suštoj suprotnosti gotskih katedrala i prava je oprečnost lake i visoko stilizovane gotike. Manastir U la Turete Realizovan je 1959. i koristi formalni jezik objašnjavajući dinamički prostor, i u naponu je između unutrašnjeg prostora i spoljašnjeg prostora. Ovde nalazimo rad na svetlosti i svetlosnim efektima koji obogaćuju unutrašnji prostor oživljavajući ga i uklanjaju njegovu monotoniju u njegovoj funkcionalnosti. Portret Le Korbizjea na novčanici od 10 švajcarskih franaka iz 1996. Velika dela arhitekture i urbanizma[uredi | uredi izvor] Plata Gustava Kapaneme, Rio de Žaneiro (Brazil) Ozarenigrad u Marselju Urbanistički planovi za Sent-Die Planovi za La Rošel Plan zgrade OUN Plan urbanizacije Bogote Rošanska kapela Manastir u La Turetu Stambeni kompleks u Nant-Rezeu Urbanizacija u Meuksu i Firmini Strazburški konkurs Brazilski paviljon univerzitetskog grada Meandralni grad u Tokiju Čandigar Radovi u umetnosti[uredi | uredi izvor] Više od 400 uljanih slika ili murala 44 skulpture 27 predloga za goblene litografije i crteži Nameštaj[uredi | uredi izvor] Glavni članak: Le Korbizjeov nameštaj Okvir LC4 stolice koju su dizajnirali Le Korbizje i Perjand (1927–28) u Muzeju dekorativnih umetnosti, Pariz Le Korbizje je bio elokventni kritičar fino dizajniranog ručno izrađenog nameštaja, napravljenog od retkog i egzotičnog drveta, sa umecima i pokrivačima, predstavljenoj na Izložbi dekorativne umetnosti 1925. godine. Sledeći svoj uobičajeni metod Le Korbizje je prvo napisao knjigu sa svojim teorijama o nameštaju, sve zajedno sa nezaboravnim sloganima. U njegovoj knjizi iz 1925. godine L`Art Décoratif d`aujourd`hui, on se zalagao za nameštaj za čiju izradu bi bili korišteni jeftini materijali i koji bi se mogao se masovno proizvoditi. Le Korbizje je opisao tri različita tipa nameštaja: tip potreba, tip nameštaja, i objekti ljudskih udova. On je definisao objekte ljudskih udova kao: „... produžetke naših udova i adaptirane na ljudske funkcije, koje su tipa potreba i tipa funkcija, i stoga tipa objekata i tipa nameštaja. Objekat ljudskog uda je poslušni sluga. Dobar sluga je diskretan i skroman, kako bi pružio slobodu svom gospodaru. Svakako, umetnički radovi su oruđa, lepa oruđa. I dugo živeo dobar ukus manifestovan izborom, suptilnošću, proporcionalnošću i harmonijom.” On je dalje deklarisao, „Stolice su arhitektura, sofe su buržoazija”. Le Korbizje se prvi oslanjao na gotov industrijski nameštaj iz Tonetovih fabrika da ispuni svoje projekte, kao što je njegov paviljon na Ekspoziciji iz 1925. Godine 1928, nakon objavljivanja njegovih teorija, on je počeo da eksperimentiše u oblasti dizajna nameštaja. Godine 1928, on je pozvao arhitektu Šarlot Perjand, da se pridruži njegovom studiju kao dizajner nameštaja. Njegov rođak, Pjer Žanere, isto tako je sarađivao na mnogim njegovim dizajnima. Za proizvodnju njegovog nameštaja on je izabrao nemačku firmu Gebruder Tonet, koja je počela sa pravljenjem stolica od cevastog čelika, materijala koji je originalno korišten za izradu biciklova, u ranim 1920-tim. Le Korbizje je cenio dizajnerske radove Marsela Brojera i Bauhausa, koji je 1925. godine započeo sa pravljenjem elegantnih modernih cevastih klubskih stolica. Ludvig Mis van der Roe je započeo sa proizvodnjom po svojoj sopstvenoj verziji skulpturne zakrivljene forme sa sedištem od trske 1927. godine.[8] Prvi rezultati kolaboracije između Le Korbizja i Perjand su bila tri tipa stolica napravljena sa okvirima od hromiranog cevastog čelika; LC4 ležaljka (1927–28) sa pokrivačem od kravlje kože, što joj je davalo osećaj egzotičnosti; udobni naslonjač (LC3) (1928–29), klupska stolica sa cevastim okvirom koji je podsećao na udobne Art Deko klupske stolice koje su postale popularne tokom 1920-ih; i naslonjač za ljuljanje (LC4) (1928–29), nisko sedište suspendovano u cevastom čeličnom ramu, takođe sa tapaciranje od kravlje kože. Ove stolice su bile specifično dizajnirane za dva njegova projekta, Kuća la Roš u Parizu i paviljon za Barbaru i Henrija Čerča. Sve tri su jasno pokazale uticaj Mis van der Roea i Marsela Brojera. Linija nameštaja je proširena dodatnim dizajnima za Le Korbizjeovu postavku Jesenji salon iz 1929. godine, `Oprema za kuću`. Uprkos namere Le Korbizjea da njegov nameštaj treba da ima pristupačne cene i da bude industrijski proizvođen njegovi komadi su originalno bili skupi za izradu i nisu ušli u masovnu proizvodnju dogo godina, do vremena kad je on postao poznat. [9] Politika[uredi | uredi izvor] Politički stavovi Le Korbizjea su prilično nejasni i promenljivi tokom vremena. Tokom 1920-ih, on je nakratko pisao članke o urbanizmu za sindikalističke žurnale Plans, Prélude i L`homme reel.[10] Između 1925. i 1928, Le Korbizje je sarađivao sa Le Faisceau, francuskom fašističkom partijom kratkog veka koju je predvodio Žorž Valo. Valo je kasnije postao antifašista.[11] Le Korbizje je poznavao još jednog bivšeg člana te partije, Ibera Lagardela, bivšeg radničkog lidera i sindikaliste, koji je postao nezadovoljan političkom levicom. Godine 1934, nakon što je Lagardel dobio poziciju u francuskoj ambasadi u Rimu, on je organizovao da Le Korbizje predaje arhitekturu u Italiji. Lagardel je kasnije služio kao ministar rada u pro-osovinskom Višijevskog režimu. Le Korbizje je u nekoliko navrata neuspešno tražio angažmane od Višijevskog režima, ali jedino imenovanje koje je dobio je bilo članstvo u komitetu koji je proučavao urbanizam. Le Korbizje je bio optužen za antisemitističke stavove. On je pisao svojoj majci u oktobru 1940, pre referenduma koji je organizovala Višijevska vlada: „Jevreji loše prolaze. Povremeno mi ih je žao. Ali izgleda da je njihova slepa požuda za novcem uništila zemlju.” On je isto tako bio optužen za omalovažavanje muslimanskog življa u Alžiru, u to vreme delu Francuske. Kad je Le Korbizje predložio plan za obnovu Alžira, on je osudio postojeći način stanovanja evropskih Alžiraca, žaleći se da je inferioran onom u kojem žive autohtoni Alžirci: „civilizovani žive kao pacovi u rupama”, dok „varvari žive u usamljenosti, u dobrostanju”.[12] Njegov plan za obnovu Alžira je odbijen, i nakon toga je Le Korbizje uglavnom izbegavao politiku.[13] Kritike[uredi | uredi izvor] Mali broj arhitekata 20. veka je bio hvaljen, ili kritikovan, u istoj meri kao i Le Korbizje. U svom posmrtnom slovu Le Korbizjea na memorijalnoj ceremoniji za arhitektu u dvorištu Luvra 1. septembra 1965. godine, francuski ministar kulture Andre Malro je izjavio, „Le Korbizje je imao velike rivale, ali ni jedan od njih nije imao isti značaj u revoluciji arhitekture, jer ni jedan nije podnosio uvrede tako strpljivo i tako dugo.”[14] Kasnije kritike Le Korbizjea su bile usmerene na njegove ideje o urbanističkom planiranju.[15] Prema nekim kritičarima, Le Korbizjeov urbanizam je bio modelovan na fašističkoj državi.[16] Ti kritičari navode da je sam Le Korbizje pisao da „svi građani ne mogu da postanu lideri. Tehnokratska elita, industrijalci, finansijeri, inženjeri, i umetnici bi bili locirani u gradskom centru, dok bi radnici obitavali u gradskim predgrađima.”[17] Uticaj[uredi | uredi izvor] Le Korbizje je revolucionisao urbanističko planiranje, i bio je osnivački član Međunarodnog kongresa moderne arhitekture (CIAM). On je bio jedan od prvih koji je realizovao kako će automobil promeniti ljudsko društvo. Le Korvizje je zamislio grad budućnosti sa velikim stambenim zgradama izolovanim u parkovskom okruženju. Planove Le Korbizjea prihvatili su graditelji javnih građevina u Evropi i Sjedinjenim Državama. U Velikoj Britaniji urbanisti su poprimali Le Korbizjeove „gradove na nebu” kao jeftiniji pristup javnom stanovanju krajem pedesetih godina 20. veka.[18] Zanimljivosti[uredi | uredi izvor] Godine 1910. godine, putujući na istok, Le Korbizje je posetio Knjaževac. Inspirisan slikovitošću ulica i arhitekturom grada, napravio je crtež Knjaževca, koji se danas čuva u Narodnom muzeju u Beogradu.[19]

.

1 - 3 komplet slobodan giša bogunović odlično očuvane vellokap

U ponudi Jugoslovenski časopis za borilčke sportove i veštine Karate ring 28 brojeva Ring boks posebno izdanje 26/1 Tajson Majk Borilački sportovi Ring br14,16 Izdanja od 1988-1992 Mneki sa posterima Karate ring brojevi 17.18.19.27/1.28.29.30.31.32.33.34.35 36.37.38.39.40.41.42.43.44.45.46.48.50.51.53.54. Pitajte

PLAYBOY BROJ 14 / FEBRUAR 2005 IZDANJE ZA SRBIJU I CRNU GORU BEOGRAD 2005 R e f e r e n c e RADA RADENOVIĆ - GOLA ZVEZDA TV PINKA HARDKOR VOJSKA BOGOLJUB KARIĆ JAGOŠ MARKOVIĆ GORČIN STOJANOVIĆ - Gastro pustolovina u japanskom restoranu ISIDORA BJELICA: U KREVETU S TITOM - TITO METROSEKSUALAC EVA RAS - ROMANTIKA PRE SEKSA MODA - ODLAZAK U DIVLJINU KOKTELI: SEXY WISKY STRIP - DIK LONG ............................................................... FOTOGRAFIJE U BOJI BROŠ LATINICA 112 STRANA KOLEKCIONARSKI, 2005. ODLIČAN PRIMERAK db67

Autor: KISHO KUROKAWA Izdavač: STUDIO VISTA, London 208 str. ; ilustr. ; Tvrd povez sa zaštitnim omotom

Svet Kompjutera (185 odlično očuvana broja!!!) Prodajem 185 odlično očuvana časopisa Sveta Kompjutera iz lične kolekcije. Spisak brojeva po godinama: 1998 - 2 2002 - 12 2003 - 2, 3, 7, 8, 11, 12 2004 - nedostaje samo broj 1 2005 - nedostaje samo broj 9 2006 - nedostaje samo broj 11 2007 - nedostaje samo broj 4 2008 - nedostaju brojevi 1, 4, 6, 9 i 11 2009 - SVIH 12 brojeva 2010 - nedostaju brojevi 1, 4, 5, 11 i 12 2011 - nedostaju brojevi 3 i 4 2012 - nedostaju brojevi 9, 10, 11 i 12 2013 - SVIH 12 brojeva 2014 - SVIH 12 brojeva 2015 - nedostaju brojevi 2, 3, 4, 10, 11 i 12 2016 - nedostaje samo broj 12 2017 - SVIH 12 brojeva 2018 - SVIH 12 brojeva 2019 - SVIH 12 brojeva 2020 - nedostaju brojevi 2, 8, 9, 10, 11 i 12 2021 - samo brojevi 1 i 2 Ukupno 185 izuzetno očuvana Sveta Kompjutera. Nisu svi na slikama - veća je gomila!!! Eventualno postoji mogućnost dogovora i za manje količine, naravno po većim cenama.