DRACENA KOMPAKTA (“ŽENA ZMAJ”) U CVETU Ima 14 grana : 8 manjih (4 bebe, i 4 visoke oko 10-25 cm) i 7 velikih grana( max visina 133 cm,pa 108 cm, 87 cm, 65 cm, 55 cm,, itd). Lepo stepenasta. Poslednji foto: 2 najnovije `bebe` i cvet.. Max.visina biljke: 136 cm; Biljka stara 26 godina. Ko želi, može kupiti (zbog neremećenja biljke) i saksiju, u savrsenom stanju, glazirana, braon boje, po ceni od 5000 din. Dracena kompakta je veoma popularna među ljubiteljima sobnog zelenila. Nije zahtevna za održavanje, a ubraja se u biljke čistače vazduha, što je još jedna od njenih prednosti. Dracena je dekorativna biljka potpuno prilagodljiva životu u zatvorenom prostoru, što je čini jednom od najpopularnijih pri izboru za ukrašavanje enterijera. Dracena kompakta vodi poreklo sa Afričkog kontinenta, sa Madagaskara, a njen naziv dolazi od grčke reči drakaina i znači ženski zmaj, pa je u nekim delovima sveta poznata i kao Zmajevo drvo. To je manje drvo sporijeg rasta, godišnje naraste oko 10 cm, a tokom svog životnog veka dosegne do nekoliko metara visine. Dracena kompakta traži dosta svetlosti, ali joj nikako ne prijaju direktni sunčevi zraci, jer mogu da izazovu opekotine na listovima i oštete biljku. Nedostatak svetla će, sa druge strane, za posledicu imati nezdravu boju listova, odnosno listovi će biti bleđi od uobičajenih. Za dracenu se uslovno može reći da odlično podnosi suvo tloi neredovno zalivanje, dok je stalno pisutna vlaga u tlu jedan od njenih najvećih neprijatelja i dovodi do truljenja korena. Zbog toga je potrebno izbegavati i česta i obimna orošavanja listova, kao i tuširanje, Jedino ne podnosi hladnu promaju. PRODAJE SE, KAO I SVE CVECE U MOJIM OGLASIMA, ZBOG ODLASKA U INOSTRANSTVO.

Kao na slikama, ima površinske blede fleke na prednjoj korici, ne ometa korišćenje, unutra lepo očuvano Sadržaj Specula, speculi; Jurgis Baltrusaitis- Pitagorino ogledalo; Geza Rohajm- Ogledala i vladari; Jelena Galović- Astečko ogledalo; Tihomiir R.Đorđević- Smrt i zao pogled; Gustav F.Hartlau- Magično očge+ledalo u slikarstvu; Gustav Rene Hoke- Magija ogledala/Manirizam; Radmila Mihailović- Srpski ikonostas XVIIIveka i ogledalo; Žilber Lasko- Poduke ogledala; Marko Nedeljković- Viđenje i zagonetka; Bruno Ernst- Ešerovo čarobno ogledalo; Žan Ruse- Odblesci u vodi; Beata Thomka- Stupanje u ogledalo; Saša Hadžitančić `S ove i s one strane iskustvenog `; Radoman Kordić- Ko me vidi; Milan Popović- Transfer ikontratansfer u terapiji narcističnih pacijenata; Kolja MIćević-Taj nemi savetnik; Petar Brečić- Jedan okvir za zrcalo; Luj Maren- on, ja; Dževad Karahasap- Smrt, jezik i ogledalo; Horhe Luis Borhes- Ogledala; Mioddrag Pavlović- Carigrad u zori; Fernando Arabal- Ogledala; Ante Armanini- Ogledalo u šumi; Vlada Urošević- Vlada u ogledalu; Vladan Radovanović- Vežbe; Judita Šalgo- Po/dela; Žarko Rošulj- Metamorfoze; Žak Sternberg- Ogledalo; Anais Nin- Devojačko ogledalo; Milenko Pajić- Svet ogledalasamo pet novčića; Sveta Lukić- Didroov dijalog; Dušan Milovanović- Od tardicionalizma do odsustva kriterijuma; Žarko Trebješanin-Nemoćno osporavanje; Svetozar Koljević- Hodočašće Atanasija Svilara; Milan Damljanović- Umetnik o umetnosti; DSimon Simonović- O umetnosti Ernesta Bloha; Simon Jovanoić- Kultura Renesanse Euđenija Garena; Miodrag Lazarov- Pashu; Radovi,tekstovi Džona kejdža; Siman Simonović- Estetika dimenzija Herberta Markuzea; Simon Jovanović- Eseji Pavla Stefanovića; Milosav Mirković- Moji savremenici Josipa Vidmara; Dobrivoje Stanojević- Vreme našeg zemnog života Stanoja Makragića; Sirene bez posla Božidara Milidragovića; Nigde nikog Aleksandra Ristovića; Miodrag Jauković- Orden Stepana Ćuića; Nada Popović/Perišić- Bel tempo Bore Ćosića; Delo je jedan od najznačajnijih srpskih i jugoslovenskih književnih časopisa. Izlazio je jednom mesečno, od 1955.[1] do 1992. godine. Prvi urednik bio je Antonije Isaković, a kasnije su se smenjivali neki od najpoznatijih srpskih književnika tog vremena: Oskar Davičo, Muharem Pervić, Milosav Buca Mirković, Jovica Aćin i Slobodan Blagojević. Bio je to avangardni časopis i u vreme socijalističkog režima u SFRJ često cenzurisan.[2] Istorija[uredi | uredi izvor] Časopis Delo počeo je da izlazi 1955. godine, u atmosferi znatno liberalnijeg duha nego što bi se to moglo očekivati u tadašnjem socijalističkom režimu. Dah promena okrenut zapadu strujao je celom beogradskom umetničkom scenom, pa taj avangardni trend prati i Delo. Već prvi broj, koji otvara Vasko Popa ciklusom „Igre”, predstavlja sliku njegove buduće programske koncepcije okrenute mlađim autorima, sklonijim modernijem duhu.[2] Uredništvo i saradnici[uredi | uredi izvor] Prvi je na mestu glavnog urednika Dela bio Antonije Isaković[1], a kasnije su se na mestu urednika smenjivali neki od najvećih srpskih pisaca tog vremena: od br. 1 (1961) Oskar Davičo, od br. 11 (1961) Muharem Pervić, od br. 5/6 (1980) Jovica Aćin i od br. 1 (1980) Slobodan Blagojević[3] Delo je imalo i impozantnu listu saradnika, a provokativnost je bila osnovna odlika svih njegovih urednika.[2] Antonije Isaković Antonije Isaković Oskar Davičo Oskar Davičo Muharem Pervić Muharem Pervić Jovica Aćin Jovica Aćin Sadržaj časopisa[uredi | uredi izvor] U Delu se, pre svega, negovala beletristika. U vreme Antonija Isakovića, kao odgovornog urednika, primetan je primat proze, romana i pripovetke nad poezijom, dok je kasnije slučaj bio obrnut. Žanr koji je ovaj časopis posebno negovao je esej, a književna kritika bila je zastupljena u obliku tekuće i retrospektivne. Delo nije zanemarivalo ni ostale vidove stvaralaštva. U njemu se pisalo o pozorištu, filmu i likovnoj umetnosti, a dozirana pažnja posvećivana je i takozvanoj društvenoj sferi, često u polemičnom tonu. Poseban pečat Delu dala su njegova dva poslednja urednika, Jovica Aćin i Slobodan Blagojević. Univerzalne, a opet skrajnute teme, koje pokreću njih dvojica kod prvog su više težile erotskom, alternativnom i mističkom, dok su kod drugog sagledane kroz filozofski aspekt i naglašavanje marginalizovanih pojava, poput homoseksualnosti i ženskog pitanja.[2] Cenzura[uredi | uredi izvor] Časopis Delo često je bio na meti cenzora. Brojne sudske i personalne zabrane nisu bile slučajne. Najveća cenzura sprovedena nad ovim časopisom vezana je za 1968. godinu, u vreme kada je urednik bio Muharem Pervić. Veliki broj naručenih tekstova u vezi sa aktuelnim društvenim zbivanjima tada su potpisali autori poput Ljubomira Tadića, Simona Simonovića, Nikole Miloševića i drugih. Drugi slučaj zabrane odnosi se na „Leto moskovsko”, Mihajla Mihajlova, koji je zbog toga bio policijski isleđivan i na kraju zatvoren, dok je treći primer posebno zanimljiv, jer cenzuru broja izaziva kritički tekst na temu ondašnjeg društva, a napisao ga je Milorad Vučelić.[2]

61804) Bugarski himnopisac Jefrem iz XIV veka delo i značaj, Predrag Matejić , Bugarska akdemija Nauka Sofija 1982 Българският химнописец Ефрем от XIV век. Дело и значение, СЪДЪРЖАНИЕ Увод. Глава 1. Хилендарският ръкопис № 342. Откриване, описание, правопис и език, датировка. Глава II. Личността на Ефрем. Глава III. Творчеството на Ефрем , Каноните на Ефрем , Цикли стихири Глава IV. Творчеството на Ефрем. Стилно-езикова характеристика и връзка с Търновската книжовна школа. Заключение. Библиография. Приложения (текстове и превод). I. Произведения на Ефрем по Хилендарския ръкопис № 342 II. Новобългарски превод на произведенията на Ефрем. ІІІ. Фотокопия от текстовете на произведенията на Ефрем в Хилендарския ръкопис № 342. Autor : Dr Predrag Matejić , sin prote dr Mateje Matejića ( sveštenika, univerzitetskog profesora, pesnika, pripovedača, esejiste i prevodioca ) i njegov naslednik na katedri za slavistiku na državnom univerzitetu u Ohaju. tvrd povez, format 17,5 x 24,5 cm , bugarski jezik, 343 strane, ilustrovano

tvrd povez nekorišćena u gornjem leom uglu neprimetno oštećenje poveza

Gracijela Čulić ANTROPONIMIJA BOKE KOTORSKE Od prvih pisanih spomenika do kraja XIX vijeka Cicero, Cetinje, 1996. Udžbenički format, 220 strana. Lepo očuvana. - Geografsko-civilizacijske koordinate zaliva Boke Kotorske - Hronologija istorijskih mijena na prostorima zaliva Boke Kotorske i antroponimski tragovi - Izvori za antroponimsku građu i metodologija njene obrade - Evolutivni aspekti lingvističke teorije - Istorijsko-sociološke premise antroponimije u onomastičkom sistemu - Vlastito ime kao jezički znak u onomastičkoj teoriji - Antroponimi u epigrafiji Boke Kotorske - Struktura antroponimije Boke Kotorske u XIV i XV vijeku - Pravci razvoja i karakteristike antroponimske strukture u Boki XVIII i XIX vijeka - Fonetsko-fonološki aspekti antroponimskog korpusa Boke Kotorske - Derivacioni aspekti u antroponimskom korpusu - Slovenske antroponimske potvrde u Južnoj Italiji Boka Kotorska

Вук наш насушни / Милован Витезовић Нови Сад : Православна реч, 2015. 503 стр. : илустр., фотогр. ; 27 cm ISBN 978-86-83903-73-3 тврдо коричена Koliko je hleb naš nasušni toliko je „Vuk naš nasušni“ – naslov koji s punim pokrićem Milovan Vitezović daje svojoj monografiji o Vuku Karadžiću. Ova monografija je drugačija od dosadašnjih posvećenih Vuku. Svom tekstu Vitezović je pridodao izvode iz najboljeg pisanja i pevanja o Vuku drugih pisaca i pesnika. Vitezović je predstavio Vuka živim, sočnim i prisnim rečenicama. Autor kaže da je Vukovu biografiju pisao „sa željom da to pisanje ne pređe u studiju i da se ne pretvori u prepričavanje onoga što decenijama znamo“. Autoru je pošlo za rukom da nam na Vukov način ispriča čitav život reformatora našeg jezika. Vitezović piše bez ikoje suvišne reči, čitko i čisto, svodeći korišćenje tuđica i naučnih pojmova na nužnu meru. Tekst je prožet bistrinom i rečitošću Vukova pisanja. U ovoj monografiji o Vuku jezik njenog autora je jednostavan i prodoran, stil razložan i otresit – sve baš kao i u Vuka. O Vukovom životu na našem jeziku ima, jamačno, naučno značajnijih monografija ali teško da ima lepše napisane od ove Vitezovićeve i njom je ukrašena sva naša književnost o Vuku.

Srbi narod najstariji I-III,Olga Luković Pjanović,Miroslav 2011,368+348+400 strana,nove 115

Izdavač Zepter Book World Tvrdi povez sa zaštitnim omotom ORIGINAL KUTIJA LUX L4

Izdanje predstavlja izbor iz djela jednog od najznačajnijih predstavnika starogrčkog, helenskog pjesništva. Tekstovi se donose usporedo u grčkom izvorniku i u hrvatskom prijevodu. Uz fragmente, uvršteno je šest sačuvanih himni grčkim bogovima i božicama te oko šezdeset epigrama, koji se odlikuju dosjetljivošću i duhovitom igrom riječima. Pjesnik je pisao u dorskom i jonskom dijalektu, a metrički su oblici različiti. Majstor je stiha, duhovit i domišljat, a velika erudicija, kojom je mislio obogatiti pjesme, često pritišće poeziju. Ova težnja za pokazivanjem učenosti inače je obilježje gotovo svih aleksandrijskih pjesnika, pa tako i Kalimah u svoje radove unosi mnoštvo mitoloških, zemljopisnih, etnografskih i sličnih motiva.

Prelepa zamija...Visina najvise stabljike je 96 cm. Saksija 28x30cm...Celolupna visina cveta i saksije 1.18m. Zamija je mnogo lepsa i gusca nego na slici

Nove knjige Metodički podsetnik - monografija Mali ljudi - pregled književnosti za decu sa primerima iz nastave Metodička praksa - priručnik za studente književnosti Beleške o lektiri I i II - primeri iz nastave književnosti u osnovnoj i srednjoj školi

Иво Андрић : мост и жртва / Јован Делић превод на енглески Ангелина Чанковић Поповић фотографије Владимир Поповић Нови Сад : Православна реч ; Београд : Музеј града Београда, 2011. 323 стр. : илустр., фотогр. ; 27 x 29 cm ISBN 978-86-83903-40-5 тврди повез Autor monografije je dr Jovan Delić, profesor Srpske književnosti XX veka na Filološkom fakultetu u Beogradu. Monografija je priređena povodom poluvekovnog jubileja od prve i za sad jedine Nobelove nagrade dospele u srpsku književnost. Monografija je štamnapa dvojezično: na srpskom i engleskom jeziku, sa preko 150 fotografija i reprodukcija umetničkog dela. Ukratko, reč je o svemu što obrazovanom čitaocu, ali i proučavaocu početniku može biti od pomoći za dalji put kroz razruđenu Andrićevu prozu. Knjiga „IVO ANDRIĆ – MOST I ŽRTVA” ucrtala je nove koordinate u kojma će se, nema sumnje, realizovati nova i obuhvatna knjiga o neumrlom Andrićevom delu u kome se jedinstveno, klasično i nenadmašno smirila i harmonizovala celokupna Vukova i vukovska srpska tradicija i književnost.

TVRD POVEZ OCUVANE KNJIGE POGLEDAJTE SVE MOJE KNJIGE NA KUPINDU UVEK SU MOJE KNJIGE PO NAJPOVOLJNIJIM CENAMA MENJAM BILO KOJE KNJIGE IZ MOJIH OGLASA ZA STRIPOVE ILI STARE ALBUME SA SLICICAMA MOZE I SAMO SLICICE A MOZE I ZA OCUVANE GRAMOFONSKE PLOCE LP ROK, ,DJEZ, BLUZ,POP HEVI METAL I SLICNO

fino sačuvan komplet jedna knjiga nema plastični omot srpski rečnik ima fleku na plastici,manjem delu ivice i listu

Autor : Luj BREJE Izdavač : Nolit - Beograd ; 1976.god. Stanje : Veoma dobro(4) Broj strana : 550.

Podnaslov : Hajdn, Mocart, Betoven. Autor : Čarls ROZEN Izdavač : Nolit - Beograd ; 1979.god. Stanje : Veoma dobro(4) Broj strana : 567.

Autor : Fric MARTINI Izdavač : Nolit - Beograd : 1971.god. Stanje : Veoma dobro(4) Broj strana : 711.

odlično očuvana JAN.21/2

Muhamed Hamidović - Gramatika Bosne 1 i 2 , izdanje Muzej grada Zenice . Odlične, kao nove

Encyclopedi de la pléade Historie des littératures Litteratures, anciennes, orientales et orales 1763 str. odlčno očuvana književnost antička orijentalna usmena ...

Polovne knjige, izuzetno očuvane. Izdavač: Matica srpska - Novi Sad, 1990. god. Tvrd povez sa zaštitnim omotom, 20 cm. 1635 str. O književnosti i jeziku O politici, o književnosti I-IV Laza Kostić rođen je 12. februara 1841. godine u Kovilju. Kako potiče iz materijalno imućnije porodice, imao je mogućnosti da se školuje u raznim školama. Gimnaziju je pohađao u Novom Sadu, Pančevu i Budimu, a prava i doktorske pravne studije, pohađao na Peštanskom univerzitetu. Visoka obrazovanost značiće mu u političkom angažovanju, ali i stvaralaštvu. Interesantno je da je svoj doktorat pisao i branio na latinskom jeziku. Još interesantnije da mu upravo zbog nepoznavanja latinskog jezika nisu dali da pređe iz gimnazije u Pančevu u gimnaziju u Novom Sadu, što je kasnije popravio. Govorio je još grčki, nemački, francuski, engleski, ruski i mađarski jezik. Jako dobro je i pisao na nemačkom i francuskom. U srpskoj gimnaziji u Novom Sadu predavao je srpskohrvatski i nemači jezik, ali i botaniku. Ubrzo je sa ovim poslom prestao i počeo da se zalaže za nacionalno oslobođenje. Postao je istaknuti član udruženja Ujedinjene omladine srpske, kasnije jedan od njenih vođa. Menja posao i prelazi u opštinsku službu i postaje beležnik grada Novog Sada. Tri godine je bio predsednik varoškog suda. Takođe, 1871. učestvovao je u osnivanju tajne Družine za oslobođenje i ujedinjenje srpsko. Dva puta je završio u zatvoru. Jednom zbog lažne optužbe da je učestvovao u ubistvu kneza Mihaila. Drugi put zbog govora protiv Austrougarske tokom proglašenja punoletstva kneza Milana. Njegova politička karijera nastavila se 1878. kada je postao sekretar Jovana Ristića tokom Berlinskog kongresa. Tokom novinarske karijere uređivao je list „Srpska nezavisnost“. U njemu je oštro kritikovao kralja Milana, te je bio osuđivan na višemesečne zatvorske kazne zbog uvrede vlade i kralja. Bio je urednik listova „Crnogorka“ i „Zeta“, ali nakon sukoba sa knezom Nikolom, 1891. godine se vraća u Vojvodinu. Njegovo stvaralaštvo spada u epohu romantizma. Njegova poezija bila je drugačija, često van kanona i dotadašnjih pravila poezije. Laza je umeo da stvara i neologizme, sebi svojstvene kovanice - odnosno nove reči kao što su pletisanka, beznjenica... Poezija mu je bila puna biblijskih i motiva sudbine, prožeta i ljubavlju i smrću, rodoljubljem, ali i metaforom. Drugačija kao i on. Isidora Sekulić kratko je za njega rekla da je on „svoj skroz“. Bio je samouveren, prkosan, uvek je vodio računa o svom fizičkom izgledu i kondiciji. Ipak, ta njegova originalnost nije odmah priznata. Skerlić je njegovu poeziju oštro kritikovao. Tome svedoči i činjenica da je 1892. postao počasni član Srpske kraljevske akademije, a tek 1909. njen stalni član uz protivljenje tadašnje učene javnosti. Ipak, zbog slabog srca i bolesti, pristupnu besedu nije održao. Lečeći se od slabog srca, umro je u Beču, 26. novembra 1910. godine.

Nova knjiga 2000 1. edition Pluton press Taking the incredible flowering of African-American literature in the 1920s as its starting point, Looking for Harlem offers a cogent and persuasive new reading of a diverse range of twentieth-century black American writing. From the streets, subways, hotels and cabarets of New York`s Harlem and Chicago`s Southside, Maria Balshaw moves beyond the canon to encompass often neglected writing by Rudolph Fisher, Wallace Thurman and Claude McKay, as well as the more familiar work of Richard Wright, Ralph Ellison, Nella Larsen and Toni Morrison. In a provocative revision of African-American literary history, Balshaw examines the creation of an ‘urban aesthetic’ and explores the links between the engagement with the city and fictional reconstructions of racial identity and race writing. Focusing on the material culture of the city, the visual sense of the urban environment, the class dynamics of urban culture and the crucial importance of consumerism, this study presents a critically astute, challenging and very welcome new approach to a much-studied area of contemporary American fiction. Tags: Urbana estetika u književnosti afro-amerikanaca postmoderna postmodernizam postmoderni moderni roman avangardni avangarda dzez jazz filmovi afroamerička kultura gradovi u gradovima njujork njijorka sad sjedinjenih američkih država američka poezija proza antologija američke knjizevnosti

Gojko Tešić ROMANI SRPSKE AVANGARDE 1 i 2 Čigoja, 2010/11. Veliki format, 630 + 648 strana. Na nekoliko mesta, na margini, van teksta je trag korektora gde su najverovatnije bili pečati (ništa preterano). Inače, odlično očuvane. Gojko Tešić ROMANI SRPSKE AVANGARDE 1 U beskrajnom, plavom krugu Miloša Crnjanskog U jednoj knjizi na jednom mestu najveći i najbolji romani srpske avangarde. Priredjivač Gojko Tešić na jednom mestu, u jednoj knjizi sakupio je „Dnevnik o Čarnojeviću” Crnjanskog, „Burlesku gospodina Peruna boga groma” Rastka Petrovića, roman „Lunar” Josipa Kulundžića, „Krila” Stanislava Krakova, zatima „Crvene magle” Dragiše Vasića. Malo ko i zna za roman Branka Ve Poljanskog „ 77 samoubica” , roman Marijana Mikaca „Fenomen majmun”, drugi Rastkov roman „Sa silama nemerljivim” i zatim slede romani „Koren vida” Aleksandra Vuča i „Seobe” Crnjanskog. Dakle u jednoj knjizi je sakupljeno i objavljeno 10 najvažnijih romana srpske avangarde u produkciji „Čigoja štampe” i „Službenog glasnika”. Sve to je podstrto i sveobuhvatnim pregledom izvora, biografijama i bibliografijom. Gojko Tešić ROMANI SRPSKE AVANGARDE 2 Od nadrealizma ka modernizmu Drugi tom počinje romanom „Bez mere“ Marka Ristića, „Terazije“ Boška tokina. Zatim, tu su romani Aleksandra Ilića „Gluvne čini“, „Ljudi govore“ Rastka Petrovića, „Jedno dopisivanje“ julke Hlapec Đorđević, „Ljubav i sloboda“ Ljubiše Jocića i „Barbarogenije decivilizator“ Ljubomira Micića. U posebnom dodatku, uz ovih sedam romana, su „Sudar svetova“ Branka Vepoljanskog, „Radžin valali“Dragana Aleksića, „Ognjena zemlja“ Branka Milovanovića, „24. januar na točkovima“ Slobodana Kušića, dve proze Mite Dimitrijevića MID-a, „Metafi zika ničega“ i „Trgovinska prepiska o valutnom pitanju“. Na kraju toma su proze Boška Tokina „Carstvo duha“ i „Vampir“ Miroslava Felera. Srpska avangarda, Miloš Crnjanski, Rastko Petrović, Aleksandar Vučo, Boško Tokin...

z3 retko u ponudi

Vlastimir ERČIĆ MANUIL (MIHAIL) KOZAČINSKIJ i njegova TRAEDOKOMEDIJA Izdavači: Institut za književnost i umetnost, Matica srpska, Srpsko narodno pozorište, Novi Sad, Beograd, 1980. Tvrdi povez Broj strana: 764 Format: 24 x 18 cm STANJE: Strane knjižnog bloka malo prljave od stajanja. Nema drugih oštećenja, knjiga nije korišćena.