Edo Murtic Grafika iz 1986. godine. Potpis dole desno. 26x21 cm. RETKO! Edo Murtić (Velika Pisanica, 4. maj 1921 – Zagreb, 2. januar 2005) je hrvatski slikar, grafički dizajner, poozorišni scenograf i akademik.[1] Rođen je u Velikoj Pisarnici kraj Bjelovara. Njegova se porodica 1925. godine, seli u Zagreb, gde završava srednju i osnovnu školu. Studirao je na akademiji primenjene umetnosti. Profesori su mu bili Petar Dobrović i Ljubo Babić.[1] Prvo samostalnu izložbu imao je 1935. u Zagrebu. Od 1941. učestvuje u Drugom svetskom ratu, a 1943. se uključuje u pokret otpora protiv fašista.[1] Puno je putova tokom života a posećivao je i Francusku, SAD i Italiju. Njegovi radovi dobili su međunarodna priznanja. Ostvario je 150 samostalnih i oko 300 drugih izložbi na raznim kontinentima.[1] Njegova se dela obično nalaze u privatnom vlašništvu svuda po svetu. Takođe je radio i pozorišnu scenografiju, murale i mozaike. Bio je član „Hrvatske akademije nauke i umetnosti“, a proglašen je i počasnim građaninom Bjelovara. Umro je u bolnici u Zagrebu.

Srpska akademija nauka i umetnosti, Jugoslavija, Beograd 1977 veliki format/tvrde korice-omotnica/neznatno taknuta/ ilustrovana knjiga odlično očuvana Osnovnu školu je završio u Beogradu, a srednju u Cirihu i Lozani tokom Prvog svetskog rata. Studije je započeo 1919. u Oksfordu, a diplomirao prava 1922. u Parizu. Godine 1922. došao je u vajarski studio Antoana Burdela u Parizu sa namerom da se posveti vajarstvu, ali je od 1923. počeo da slika. Maja 1925. po prvi put je izlagao svoja dela u Salonu Tiljerije (Salon des Tuilleries), a u junu iste godine je otišao u Sen Trope. Tu je radio uz Vijara, Sinjaka i druge. Pre Drugog svetskog rata živeo je u Sen Tropeu. Godine 1937. imao je prvu samostalnu izložbu u Beogradu, dok je 1938. izlagao sa grupom „Dvanaestorica“. Tih godina povremeno je posećivao Jugoslaviju; Beograd, crnogorsko primorje i srednjovekovne manastire. Iako je živeo u Francuskoj, ostao je blizak sa jugoslovenskim slikarima koji su povremeno posećivali Francusku (Sreten Stojanović, Marino Tartalja, Petar Lubarda).[1] Za vreme rata pripadao je francuskom pokretu otpora. U periodu 1948—1960, bio je profesor na Akademiji umetnosti u Beogradu. Često je izlagao u Parizu, Beogradu, Cirihu, Ženevi, Sarajevu, Skoplju i Nišu. Izlagao je i na kolektivnim izložbama jugoslovenske umetnosti u Francuskoj, Engleskoj, Belgiji, Italiji, Holandiji i Brazilu.[2][3] Lik u ogledalu VI (1972), Narodni muzej Kraljevo Čelebonovićevo delo je u stilu generacije francuskih umetnika iz 1930-ih. Ipak, njegova dela pokazuju balkanske i orijentalne karakteristike, naročito u žestini upotrebe boje, uzdržanim gestovima i masama ljudskih figura.[4][5]

Model: HP 15 FC0040NM 9S3Y6EA Procesor: AMD Ryzen 5 7520U Quad Core Processor Brzina: 2.80 GHz (Turbo do 4.30 GHz) Keš memorija: 4MB Ekran: 15.6", FHD, micro-edge, anti-glare, 250 nits, 45% NTSC Rezolucija: 1920 x 1080 Grafička kartica: Integrisana AMD Radeon sa deljenom sistemskom memorijom NFC: Ne Tip HDD: NVMe SSD Memorija: 8GB (1 x 8GB) LPDDR5 5500MHz RAM ugrađenih na matičnu ploču bez mogućnosti zamene Čitač kartica: Ne Opis SSD-a: 512 GB PCIe NVMe M.2 SSD Raspoloživi konektori: • 1 x USB-C 3.2 Gen 1 • 2 x USB-A 3.2 Gen 1 • 1 x HDMI 1.4b • 1 x Kombo port za mikrofon/slušalice (3.5 mm) Wireless standard: Wi-Fi 6 (802.11ax) USB-C/Thunderbolt: USB-C podržava samo prenos podataka Bluetooth: Bluetooth 5.3 Operativni sistem: FreeDOS Čitač otiska prsta: Ne Boja: Crna Masa: 1.59 kg Dimenzije: 35.98 x 23.6 x 1.86 cm Osvetljena tastatura: Ne Veličina tastature: Tastatura sa numeričkim delom Baterija: 41Wh Brzo punjenje: 50% za 45 minuta Zvučnici: Stereo zvučnici Web kamera: Da Optički uređaj: Nema

Teme, simboli, značenja Izdavač: HESPERIAedu, Beograd Autori: Irina Subotić, Lidija Merenik, Snežana Kragulj, Dobrila Denegri, Ingrid Huljev, Ljiljana Petrović, Zoran Blažina Povez: broširan Broj strana: 312 Ilustrovano. Trojezična: uporedo tekst na srpaskom i prevod na engleskom i italijanskom jeziku. Tekst štampan dvostubačno. Pečatirana, odlično očuvana. Ređe u ponudi. Srbija je u XIX i prvoj polovini XX veka imala tri velike umetnice: uz Katarinu Ivanović i Nadeždu Petrović, Milena Pavlović Barili (1909-1945) najčuvenija je srpska slikarka. U zvanični istorijsko-umetnički poredak srpske umetnosti smeštena je tek posthumno, zahvaljujući inicijativi i legatu njene majke Danice Pavlović, te razumevanjem i delanjem Miodraga B. Protića i Momčila Stevanovića 1954. godine. Od tada se i uspostavlja mit ove talentovane i neobične slikarke i pesnikinje. Sa izuzetkom jednog broja studijskih tekstova ona je u srpskoj kulturi više mistifikovana no istorizovana, dovoljno ekscentričnog prosedea da zbuni pedantne klasifikatore, dovoljno utemeljena u `povratku redu` francuske i italijanske scene dvadesetih i tridesetih, samim tim i relativno nečitka kako za mogućnosti lokalne percepcije slikarstva, tako i zbog činjenice da po svojoj umetničko-intelektualnoj formaciji i potonjoj karijeri, izlazi izvan okvira međuratne jugoslovenske i srpske umetniče scene. PRO FUTURO je druga knjiga trotomnonog zbornika o Mileni Pavlović Barili koja se bavi temama, simbolima i značenjima dela naše poznate slikarke. Knjiga je obuhvatila temeljna istraživanja umetničkog dela Milene Pavlović Barili u oblasti primenjenih umetnosti, pre svega modnog i scenskog kostima, i grafičkog dizajna. S A D R Ž A J: 1. Irina Subotić: Tri fragmenta o Mileni 2. Lidija Merenik: Slika u modi i moda u slici 3. Snežana Kragulj: Brisanje granica 4. Dobrila Denegri: Između svetova 5. Ingrid Huljev: U svetu modnih ilustracija 6. Ljiljana Petrović: Mera vremena 7. Zoran Blažina: Soba apatria (K-134)

Japanska umetnost po periodima Izdavač: Liber, Beograd Edicija Kokoro - Duh Istoka Prevod: Sonja Zidverc-Lekić, Sonja Višnjić Žižović Povez: broširan Broj strana: 408 Ilustrovano. Manje oštećenje na prednjoj korici i prva dva lista, inače knjiga je veoma dobro očuvana. Ernest Francisko Fenoloza (1853-1908) je bio američki profesor filosofije i političke ekonomije na Tokijskom Carskom Univerzitetu. Bio je značajan predavač u periodu Meiđi, kada je Japan prolazio kroz modernizaciju. Tokom svog boravka u Japanu, Fenoloza je sastavio prvi inventar japanskog nacionalnog blaga što je dovelo do otkrivanja kineskih svitaka koje su u Japan doneli japanski monasi vekovima ranije, i spasavanja mnogih budističkih dela koja bi inače bila uništena pod pokretom Haibucu kišaku. Za ova dostignuća, japanski car Meiđi dodelio mu je Orden Izlazećeg sunca i Orden svetog blaga. Pred čitaocem je kapitalno delo u kojem autor stručno i detaljno obrađuje japansku umetnost (skulpturu, slike, panele, svitke, grafike...) po periodima – od 6. veka i budističke umetnosti do 19. veka i građanske umetnosti. Pored umetničkih stilova i dela, autor opisuje i društvene prilike u okviru kojih su ovi stilovi nastajali, razvijali se, menjali i nestajali, što ovo delo čini privlačnim na samo ljubiteljima umetnosti, već Japana uopšte. S A D R Ž A J: 1. Rana korejska i japanska budistička umetnost. Kineski uticaj, bronzane skulpture 2. Grčko-budistička umetnost u Japanu (kulminacija skulpture perioda Nara) 3. Mistična budistička umetnost perioda Fuđivara 4. Feudalna umetnost Japana (period Kamakura - škola Tosa) 5. Idealistička umetnost u Japanu ( Ašikaga) 6. Idealistička umetnost u Japanu (rani Kano) 7. Moderna aristokratska umetnost u Japanu (kasni Kano i škola Korin) 8. Moderna plebejska umetnost u Kjotu (škola Šiđo) 9. Moderna plebejska umetnost u Edu (Ukijo-e, grafike - ilustracije - žanrovske slike) (K-93)

Procesor: Intel Core™ i3-1215U, 6 jezgara, 1.20 GHz (do 4.40 GHz) RAM memorija: 8 GB DDR4 3200MHz Slobodan 1 od 2 slota Maksimalno podržano 16Gb Skladištenje podataka: 512 GB PCIe® Gen4 NVMe™ M.2 SSD Grafička kartica: Integrisana, Intel® Iris Xe Displej: 39.6 cm (15.6") diagonala, FHD (1920 x 1080) IPS panel, non-glare Mreža i povezivanje: Integrisan 10/100/1000 GbE LAN MediaTek Wi-Fi 6 (802.11ax) Bluetooth® 5.3 Boja: Srebrna Tastatura: Pune veličine, sa numeričkim delom Jezik: Srpski Kamera: HP 720p 0.9MP HD kamera sa integrisanim mikrofonom Portovi: 2x USB Type-A 3.1 Gen1 1x USB Type-C® 3.1 Gen2 1x HDMI 2.1 1x RJ-45 1x AC smart pin 1x 3.5mm slušalice/mikrofon kombo 1x čitač SD kartica Operativni sistem: Windows 11 Home Prava potrošača: Zakonska saobraznost 2 godine EAN: 196548708574 Procesor: Intel Core™ i3-1215U, 6 jezgara, 1.20 GHz (do 4.40 GHz) RAM memorija: 8 GB DDR4 3200MHz Slobodan 1 od 2 slota Maksimalno podržano 16Gb Skladištenje podataka: 512 GB PCIe® Gen4 NVMe™ M.2 SSD Grafička kartica: Integrisana, Intel® Iris Xe Displej: 39.6 cm (15.6") diagonala, FHD (1920 x 1080) IPS panel, non-glare Mreža i povezivanje: Integrisan 10/100/1000 GbE LAN MediaTek Wi-Fi 6 (802.11ax) Bluetooth® 5.3 Boja: Srebrna Tastatura: Pune veličine, sa numeričkim delom Jezik: Srpski Kamera: HP 720p 0.9MP HD kamera sa integrisanim mikrofonom Portovi: 2x USB Type-A 3.1 Gen1 1x USB Type-C® 3.1 Gen2 1x HDMI 2.1 1x RJ-45 1x AC smart pin 1x 3.5mm slušalice/mikrofon kombo 1x čitač SD kartica Operativni sistem: Windows 11 Home Prava potrošača: Zakonska saobraznost 2 godine EAN: 196548708574 Vaše ime Komentar Ocena: Unesite kod sa slike Pošalji

Procesor: Intel Core™ i3-1215U, 6 jezgara, 1.20 GHz (do 4.40 GHz) RAM memorija: 8 GB DDR4 3200MHz Slobodan 1 od 2 slota Maksimalno podržano 16Gb Skladištenje podataka: 512 GB PCIe® Gen4 NVMe™ M.2 SSD Grafička kartica: Integrisana, Intel® Iris Xe Displej: 39.6 cm (15.6") diagonala, FHD (1920 x 1080) IPS panel, non-glare Mreža i povezivanje: Integrisan 10/100/1000 GbE LAN MediaTek Wi-Fi 6 (802.11ax) Bluetooth® 5.3 Boja: Srebrna Tastatura: Pune veličine, sa numeričkim delom Jezik: Srpski Kamera: HP 720p 0.9MP HD kamera sa integrisanim mikrofonom Portovi: 2x USB Type-A 3.1 Gen1 1x USB Type-C® 3.1 Gen2 1x HDMI 2.1 1x RJ-45 1x AC smart pin 1x 3.5mm slušalice/mikrofon kombo 1x čitač SD kartica Operativni sistem: Windows 11 Home Prava potrošača: Zakonska saobraznost 2 godine EAN: 196548708574 Procesor: Intel Core™ i3-1215U, 6 jezgara, 1.20 GHz (do 4.40 GHz) RAM memorija: 8 GB DDR4 3200MHz Slobodan 1 od 2 slota Maksimalno podržano 16Gb Skladištenje podataka: 512 GB PCIe® Gen4 NVMe™ M.2 SSD Grafička kartica: Integrisana, Intel® Iris Xe Displej: 39.6 cm (15.6") diagonala, FHD (1920 x 1080) IPS panel, non-glare Mreža i povezivanje: Integrisan 10/100/1000 GbE LAN MediaTek Wi-Fi 6 (802.11ax) Bluetooth® 5.3 Boja: Srebrna Tastatura: Pune veličine, sa numeričkim delom Jezik: Srpski Kamera: HP 720p 0.9MP HD kamera sa integrisanim mikrofonom Portovi: 2x USB Type-A 3.1 Gen1 1x USB Type-C® 3.1 Gen2 1x HDMI 2.1 1x RJ-45 1x AC smart pin 1x 3.5mm slušalice/mikrofon kombo 1x čitač SD kartica Operativni sistem: Windows 11 Home Prava potrošača: Zakonska saobraznost 2 godine EAN: 196548708574 Vaše ime Komentar Ocena: Unesite kod sa slike Pošalji

Marko Celebonovic Tekst Ivana Jankovic Rima, Kragujevac, 2009. Mek povez, 20 strana. REDAK KATALOG! Marko Čelebonović (Beograd, 21. novembar 1902 — Sen Trope, 23. jul 1986) bio je srpski slikar. Biografija Čelebonovićev portret Milana Jovanovića Stojimirovića Osnovnu školu je završio u Beogradu, a srednju u Cirihu i Lozani tokom Prvog svetskog rata. Studije je započeo 1919. u Oksfordu, a diplomirao prava 1922. u Parizu. Godine 1922. došao je u vajarski studio Antoana Burdela u Parizu sa namerom da se posveti vajarstvu, ali je od 1923. počeo da slika. Maja 1925. po prvi put je izlagao svoja dela u Salonu Tiljerije (Salon des Tuilleries), a u junu iste godine je otišao u Sen Trope. Tu je radio uz Vijara, Sinjaka i druge. Pre Drugog svetskog rata živeo je u Sen Tropeu. Godine 1937. imao je prvu samostalnu izložbu u Beogradu, dok je 1938. izlagao sa grupom „Dvanaestorica“. Tih godina povremeno je posećivao Jugoslaviju; Beograd, crnogorsko primorje i srednjovekovne manastire. Iako je živeo u Francuskoj, ostao je blizak sa jugoslovenskim slikarima koji su povremeno posećivali Francusku (Sreten Stojanović, Marino Tartalja, Petar Lubarda).[1] Za vreme rata pripadao je francuskom pokretu otpora. U periodu 1948—1960, bio je profesor na Akademiji umetnosti u Beogradu. Često je izlagao u Parizu, Beogradu, Cirihu, Ženevi, Sarajevu, Skoplju i Nišu. Izlagao je i na kolektivnim izložbama jugoslovenske umetnosti u Francuskoj, Engleskoj, Belgiji, Italiji, Holandiji i Brazilu.[2][3] Lik u ogledalu VI (1972), Narodni muzej Kraljevo Čelebonovićevo delo je u stilu generacije francuskih umetnika iz 1930-ih. Ipak, njegova dela pokazuju balkanske i orijentalne karakteristike, naročito u žestini upotrebe boje, uzdržanim gestovima i masama ljudskih figura.[4][5]

m4 Autori: H. W. Janson u saradnji sa Dorom Jane Janson Prevod dela: „History of Art” – Horst Waldemar Janson Izdavač: Jugoslavija (Beograd) 1974 Pismo: latinica Broj strana: 570 Povez: tvrd + omot format: 30 cm 848 crno belih fotografija 79 u boji Dobili smo uzornu i aktuelnu knjigu koja na jasan, pregledan i informativan način uvodi čitaoca u široko područje istorije umetnosti od praistorije do postmoderne. Posebne interpretativne izmene urađene su u posručju religioznih, mitskih, teoloških, filozofskih, estetičkih i teorijskih tumačenja umetnosti i arhitekture kroz istoriju. Antologijski izbor tekstova iz teorije umetnosti, kao i uporedne hronologije, opšta biografija, pojmovnik stručnih termina, internetska bibliografija s područja umetnosti i arhitekture, index originalnih zapisa i transkripcija imena i spisak reprodukovanih dela, dragoceni su prilozi osnovnom tekstu. Dugi niz godina ova knjiga je bila osnovni udžbenik za opštu istoriju umetnosti na različitim fakultetima na kojima se uči opšta istorija umetnosti: na Istoriji umetnosti i Arheologiji na Filozofskom fakultetu, Arhitektonskom fakultetu, Fakultetu likovnih umetnosti, Fakultetu dramskih umetnosti, Filološkom fakultetu, kao i brojnim višim i srednjim umetničkim i dizajnerskim školama. Takođe, ova knjiga je odlična i pristupačna literatura za profesionalne poznavaoce kao i za amatere, odnosno ljubitelje umetnosti. Horst Valdemar Janson (nem. Horst Waldemar Janson; 4. oktobar 1913 - 30. septembar 1982) koji je objavljivao pod pseudonimom H. V. Janson (nem. H. W. Janson) bio je profesor istorije umetnosti nemačko-ruskog porekla, poznat po svojoj knjizi `Istorija umetnosti` (History of Art) objavljenoj 1962, koja je od tada prodata u više od četiri miliona kopija na petnaest jezika. Biografija Janson je rođen u Sankt Peterburgu 1913. kao dete Fridriha Jansona (nem. Friedrich Janson, 1875–1927) i Helene Porš (nem. Helene Porsch, 1879–1974), koji su bili luteranci baltičko nemačkog porekla.[1][2] Nakon Oktobarske revolucije, porodica se preselila u Finsku, a zatim u Hamburg, gde je Janson pohađao Vilhelm gimnaziju (nem. Wilhelm-Gymnasium). Završava gimnaziju 1932. i upisuje Univerzitet u Minhenu, a zatim i istoriju umetnosti na Univerzitetu u Hamburgu, gde je bio student Ervina Panovskog. 1935, na predlog Panovskog, Janson se seli u SAD. 1941. se ženi Dorom Džejn Hajnberg, studentkinjom istorije umetnosti, koja je kasnije bila koautor mnogih njegovih dela. Završava svoj doktorat na Harvardu 1942. i piše disertaciju na temu Mikelocove (ital. Michelozzo) umetnosti. Predavao je u Muzeju umetnosti u Vusteru (Worcester Art Museum) (1936-1938) i na Univerzitetu u Ajovi (University of Iowa School of Art and Art History) (1938-1941). Bio je profesor na Univerzitetu Vašington od 1941. do 1949, kada prelazi na Univerzitet u Njujorku (New York University), gde razvija odeljenje za umetnost i predaje na Institutu lepih umetnosti (Institute of Fine Arts). Janson je preminuo 1982. u vozu između Ciriha i Milana. Akademska postignuća Napisao je mnoga dela o renesansnoj umetnosti i skulpturi 19. veka, od kojih su Apes and Ape Lore in the Middle Ages and the Renaissance (1952) i Sculpture of Donatello (1957) osvojili nagrade. U kasnijim godinama života bavio se dijalogom između istoka i zapada u umetnosti. Tokom svoje karijere, Janson je između ostalog bio konsultant za set knjiga Time Life Library of Art, predsednik udruženja College Art Association, urednik seta knjiga Art Bulletin i jedan od osnivača i predsednik Renesansnog udruženja Amerike (Renaissance Society of America). Takođe je pisao knjige o umetnosti za mlade ljude, neretko u saradnji sa svojom suprugom. Jansonov najznačajniji doprinos istoriji umetnosti predstavlja njegovo delo `Istorija umetnosti`, objavljeno 1962. Ovo delo je od tada postalo standard i uzor na koji se ugledaju današnji udžbenici iz ove oblasti.[3] Kritike feminista Uprkos popularnosti i uticaju Istorije umetnosti, ovo delo je pretrpelo oštre kritike. Feministkinje i istoričarke umetnosti Norma Broud (eng. Norma Broude) i Meri Garar (eng. Mary Garrard) kažu: `Umetnice u pedesetim i šezdesetim godinama su trpele profesionalnu izolaciju ne samo jedne od drugih, već i od sopstvene istorije. U vremenu kada su slikarke iz prošlosti faktički bile izbrisane iz istorije, Jansonova uticajna knjiga Istorija umetnosti nije sadržala ime ili delo ni jedne jedine umetnice, tako isključujući žene iz istorije umetnosti (...) .`[4] Jansonovo isključivanje žena iz umetnosti je poljuljalo njegovu reputaciju istoričara umetnosti, zato što njegova dela prikazuju samo deo istorije, izbegavajući bilo koje delo koje nije naslikao muškarac. Jednom prilikom, Sem Hanter, tadašnji kustos u Muzeju moderne umetnosti u Njujorku upoznao je poznatu umetnicu Idel Veber sa Jansonom. On je bio veliki obožavalac njenih dela ali je rekao da ne uključuje umetnice u svoja dela.

Procesor: AMD Athlon Gold 3150U Dual Core (do 3,3 GHz) RAM memorija: 8 GB DDR4-3200 MHz RAM (1 x 8 GB) Skladištenje podataka: 512 GB PCIe® Gen4 NVMe™ M.2 SSD Grafička kartica: Integrisana, AMD Radeon RX Vega Displej: 39.6 cm (15.6") diagonala, FHD (1920 x 1080) Mreža i povezivanje: Integrisan 10/100/1000 GbE LAN Wi-Fi 6 Bluetooth® 5.3 Dimenzije (ŠxDxV): 35.8 x 24.2 x 1.99 cm Masa: 1.74kg Boja: Srebrna Tastatura: Pune veličine, sa numeričkim delom Slovni raspored: Srpski Kamera: Da, 720P Portovi: 2x USB 3.2 Type-A 1x USB Type-C® 1x HDMI 1x RJ-45 1x AC pin 1x 3.5mm slušalice/mikrofon kombo 1x čitač SD kartica Baterija: 45 Wh Li-ion polymer Prava potrošača: Zakonska saobraznost 2 godine EAN: 197497215502 Procesor: AMD Athlon Gold 3150U Dual Core (do 3,3 GHz) RAM memorija: 8 GB DDR4-3200 MHz RAM (1 x 8 GB) Skladištenje podataka: 512 GB PCIe® Gen4 NVMe™ M.2 SSD Grafička kartica: Integrisana, AMD Radeon RX Vega Displej: 39.6 cm (15.6") diagonala, FHD (1920 x 1080) Mreža i povezivanje: Integrisan 10/100/1000 GbE LAN Wi-Fi 6 Bluetooth® 5.3 Dimenzije (ŠxDxV): 35.8 x 24.2 x 1.99 cm Masa: 1.74kg Boja: Srebrna Tastatura: Pune veličine, sa numeričkim delom Slovni raspored: Srpski Kamera: Da, 720P Portovi: 2x USB 3.2 Type-A 1x USB Type-C® 1x HDMI 1x RJ-45 1x AC pin 1x 3.5mm slušalice/mikrofon kombo 1x čitač SD kartica Baterija: 45 Wh Li-ion polymer Prava potrošača: Zakonska saobraznost 2 godine EAN: 197497215502 Vaše ime Komentar Ocena: Unesite kod sa slike Pošalji

Minesingeri na slikama iz manuskripta Codek Manesse (takođe Manessische Liederhandschrift ili Manessische Handschrift, takođe poznat kao Veliki Heidelberg Liederhandschrift ili Pariski rukopis prema odgovarajućem mestu skladištenja) je najobimniji i najpoznatiji nemački rukopis pesama srednjeg veka.[1] Nazivao ga je tako švajcarski naučnik Johan Jakob Bodmer po obimnoj zbirci pesama iz švajcarske patricijske porodice Manesse. Od Karla Lahmana, germanisti su zbirku nazivali skraćenim sigilom C. Od 1888. ponovo se čuva u biblioteci Univerziteta Hajdelberg (poziv na broj: UB Heidelberg, Cod. Pal. germ. ili cpg 848). Kodeks se sastoji od 426 pergamentnih listova ispisanih obostrano u formatu 35,5 × 25 cm, koji su paginirani kasnijom rukom. Ukupno ima 140 praznih stranica i brojne samo delimično napisane stranice. Tekst je ne samo više puta objavljivan u poboljšanim istorijsko-kritičkim izdanjima, već je – za razliku od drugih rukopisa – i štampan sa karakternom tačnošću (vidi bibliografiju). Manessische Liederhandschrift sadrži poetska dela na srednjem visokom nemačkom jeziku. Njegova baza je napravljena u Cirihu oko 1300. godine, verovatno u vezi sa kolekcionarskom delatnošću ciriške patricije porodice Manesse. Nekoliko dodataka je dodato oko 1340. godine. Tekst potiče od 10-12 različitih pisaca, možda iz okoline Grosminstera u Cirihu.[2] Kodeks se smatra reprezentativnim zbirom srednjovekovnih amaterskih pesama i ujedno je glavni i uglavnom jedini izvor za „postklasičnu“ minstrel. Ukupno 138 minijatura, koje prikazuju pesnike u idealizovanoj formi tokom dvorskih aktivnosti ili koje ilustruju određene odlomke iz njihovog dela koji su tada već bili dobro poznati (kao što je Valthers von der Vogelveide Reichston „I sat uf eime steine” und dahte bein mit Beine`), smatraju se važnim dokumentom gornjorajnske gotike. Još jedna minijatura bez teksta je samo unapred nacrtana. Valter fon Brajzah je ostao bez minijature. Ukupno četiri umetnika su obezbedila minijature za rad... tvrdokoričena 19/12 odlično očuvana exlibris NOVLI.1

Model: Asus PRIME Z790 P D4 Tip procesora: Intel Core procesori 13. generacije i Intel Core 12. generacije, Pentium Gold i Celeron procesori Podnožje: Intel® LGA1700 Čipset: Intel® Z790 Format ploče: ATX Podržana memorija: 4 x DIMM, Maksimalno 128GB, DDR4 5333(OC)/5133(OC)/5066(OC)/5000(OC) /4800(OC)/4700(OC)/4600(OC)/4500(OC) /4400(OC)/4266(OC)/4133(OC)/4000(OC) /3866(OC)/3733(OC)/3600(OC)/3466(OC) /3400(OC)/3333(OC)/3200/3000/2933/2800 /2666/2400/2133 Non-ECC, Un-buffered memorija Bluetooth: Ne Podržani procesori: Intel Socket LGA1700 za Intel Core procesore 13. generacije i Intel Core 12. generacije, Pentium Gold i Celeron procesori, podržava Intel Turbo Boost tehnologiju 2.0 i Intel Turbo Boost Max tehnologiju 3.0 Slotovi za proširenje: 1 x PCIe 5.0 x16 slot (Intel 13th i 12th Gen procesori) 3 x PCIe 4.0 x16 slota (podržavaju x4 režim) 1 x PCIe 3.0 x1 slot Skladište: 3 x M.2 slota (Key M), tip 2242/2260/2280/22110 (podržava PCIe 4.0 x4 i SATA režime) 4 x SATA 6Gb/s porta Napomena: M.2 slot deli bandwidth sa portom SATA6G_4. Kada je uređaj u SATA režimu instaliran na M.2 slot, SATA6G_4 port se ne može koristiti Mrežna karta: 1 x Realtek 2.5Gb Ethernet Zvučna karta: Realtek 7.1 Surround Sound High Definition Audio CODEC USB: Zadnji panel: 1 x USB 3.2 Gen 2x2 port (1 x USB Type-C), 1 x USB 3.2 Gen 2 port (1 x Type-A), 2 x USB 3.2 Gen 1 porta (2 x Type-A), 4 x USB 2.0 porta (4 x Type-A) Prednji panel: 1 x USB 3.2 Gen 2 konektor (podržava USB Type-C), 2 x USB 3.2 Gen 1 headers podržava 4 dodatna USB 3.2 Gen 1 porta, 2 x USB 2.0 headers podržavaju 4 dodatna USB 2.0 porta Konektori na zadnjoj strani: 1 x DisplayPort, 1 x HDMI port, 1 x Vertical M.2 slot (Key E), 1 x RJ-45, 3 x Audio jacks, 1 x PS/2 kombo port za miš/tastaturu Interni konektori: 1 x 4-pin CPU Fan header, 1 x 4-pin CPU OPT Fan header, 1 x 4-pin AIO Pump header, 3 x 4-pin Chassis Fan headers 1 x 24-pin glavni konektor za napajanje, 1 x 8-pin +12V konektor za napajanje, 1 x 4-pin +12V konektor za napajanje 1 x USB 3.2 Gen 2 konektor (podržava USB Type-C), 2 x USB 3.2 Gen 1 headers podržava 4 dodatna USB 3.2 Gen 1 porta, 2 x USB 2.0 headers podržavaju 4 dodatna USB 2.0 porta 3 x Addressable Gen 2 headers, 1 x Aura RGB header, 1 x Clear CMOS header, 1 x COM Port header, 1 x Front Panel Audio header (AAFP), 1 x S/PDIF Out header, 1 x SPI TPM header (14-1pin), 1 x 20-5pin System Panel header, 1 x Thunderbolt (USB4) Header BIOS: 192 (128+64) Mb Flash ROM, UEFI AMI BIOS

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Muzički istrumenti su sprave na kojima se izvode muzička dela. Oni koji se danas upotrebljavaju u umetničkoj muzici dele se na tri glavne grupe: žičane, duvačke i udaračke (udaraljke). Žičani, prema načinu proizvođenja tona, dele se na: gudačke (violina, viola, violončelo, kontrabas) i okidačke (harfa, klavsen, gitara, mandolina, lauta i dr). Duvački se dele na: drvene (pikolo, flauta, klarinet, oboa, fagot i dr.) i limene (horna, truba, trombon, tuba i dr). Udarački mogu biti određene visine zvuka (timpan, ksilofon, metalofon, zvoničići, zvona i dr.) ili neodređene visine zvuka (veliki bubanj, doboš, činele, tam-tam, gong i dr.) Specijalnim kombinovanim vrstama pripadaju klavir, orgulje, čembalo, harmonijum i dr. Mehanički instrumenti reprodukuju muzičko delo bez neposrednog učešća umetnika-izvođača; obično su to sprave koje se stavljaju u pokret bilo mehaničkim putem, bilo električnim pogonom (vergl, piavola, muzička kutija, gramofon, orkestrion i dr). Definicija i osnovne operacije Muzički instrument proizvodi zvukove. Kada su ljudi prešli sa stvaranja zvukova svojim telima - na primer pljeskanjem - na korištenje predmeta za stvaranje muzike od zvukova, nastali su muzički instrumenti.[1] Primitivni instrumenti su verovatno dizajnirani da emuliraju prirodne zvukove, a njihova svrha je više ritual nego zabava.[2] Koncept melodije i umetnička potraga za muzičkom kompozicijom bili su nepoznati ranim sviračima muzičkih instrumenata. Svirač koji proizvodi zvuk flautom da bi označio početak lova, čini to bez razmišljanja o modernom pojmu „pravljenja muzike”.[2] Arheologija Istraživači su otkrili arheološke dokaze o muzičkim instrumentima u mnogim delovima sveta. Neki nalazi su stari 67.000 godina, ali njihov status kao muzičkih instrumenata često je u sporan. Konsenzus se učvršćuje oko artefakata starih oko 37.000 godina i kasnije. Samo artefakti napravljeni od trajnih materijala ili upotrebom trajnih metoda imaju tendenciju da prežive. Stoga se pronađeni uzorci se ne mogu nepobitno smatratio najranijim muzičkim instrumentima.

PRODATO Proizvod je rasprodat. Aktuelne proizvode iz ove kategorije možete pogledati klikom na dugme ispod: Vidi proizvode Opis i namena proizvoda Odlican racunar koji za veoma pristupacnu cenu nudi vrlo dobre performanse (dual core procesor, 16:9 wide screen display, MSI Eco Engine tehnologija…). Pored toga, color film print tehnologija, touchpad od brusenog aluminijuma i novi slim dizajn (samo 3cm u nasirem delu) cine ovaj notebook elegantnim i vrlo privlačnim. Garancija je 2 godine Karakteristike proizvoda 15.6"HD LED Glare(1366x768) Intel Celeron Dual Core T3100(1.9GHz) VGA nVidia 8200M G RAM 2GB DDR2 HDD 320GB (5400rpm) ODD DVD-RW WLAN 802.11BGN,GLAN WEBCAM 1.3Mpix HDMI, 3xUSB 2 Speakers 4-in-1 Cardreader Battery 6Cell 374x247x18~30mm, 2.48Kg Black Obim isporuke Optički uređaj Ima DVD/RW Super Multi Grafika - GPU nVidia nVidia 8200M G Mreža Ima Gigabit LAN Bežična mreža 802.11 B-G-N Čitač memorijskih kartica Ima 4-in-1 Card Reader Konektori Analogni VGA 1 Konektori ExpressCard slot 1 Konektori HDMI 1 Konektori LAN (RJ-45) 1 Konektori Line out 1 Konektori Mic in 1 Konektori USB 2.0 3

Odlično stanje Retko Stanislav Živković MARKO ČELEBONOVIĆ SANU, 1977. 17 x 22 cm, 255 strana. Marko Čelebonović (Beograd, 21. novembar 1902 — Sen Trope, 23. jul 1986) bio je srpski slikar. Biografija[uredi | uredi izvor] Čelebonovićev portret Milana Jovanovića Stojimirovića Osnovnu školu je završio u Beogradu, a srednju u Cirihu i Lozani tokom Prvog svetskog rata. Studije je započeo 1919. u Oksfordu, a diplomirao prava 1922. u Parizu. Godine 1922. došao je u vajarski studio Antoana Burdela u Parizu sa namerom da se posveti vajarstvu, ali je od 1923. počeo da slika. Maja 1925. po prvi put je izlagao svoja dela u Salonu Tiljerije (Salon des Tuilleries), a u junu iste godine je otišao u Sen Trope. Tu je radio uz Vijara, Sinjaka i druge. Pre Drugog svetskog rata živeo je u Sen Tropeu. Godine 1937. imao je prvu samostalnu izložbu u Beogradu, dok je 1938. izlagao sa grupom „Dvanaestorica“. Tih godina povremeno je posećivao Jugoslaviju; Beograd, crnogorsko primorje i srednjovekovne manastire. Iako je živeo u Francuskoj, ostao je blizak sa jugoslovenskim slikarima koji su povremeno posećivali Francusku (Sreten Stojanović, Marino Tartalja, Petar Lubarda).[1] Za vreme rata pripadao je francuskom pokretu otpora. U periodu 1948—1960, bio je profesor na Akademiji umetnosti u Beogradu. Često je izlagao u Parizu, Beogradu, Cirihu, Ženevi, Sarajevu, Skoplju i Nišu. Izlagao je i na kolektivnim izložbama jugoslovenske umetnosti u Francuskoj, Engleskoj, Belgiji, Italiji, Holandiji i Brazilu.[2][3] Lik u ogledalu VI (1972), Narodni muzej Kraljevo Čelebonovićevo delo je u stilu generacije francuskih umetnika iz 1930-ih. Ipak, njegova dela pokazuju balkanske i orijentalne karakteristike, naročito u žestini upotrebe boje, uzdržanim gestovima i masama ljudskih figura.[4][5] Vidi još[uredi | uredi izvor] Ljuba Ivanović Milo Milunović Sreten Stojanović Zora Petrović Petar Lubarda Ljubica Sokić Đorđe Andrejević Kun Spisak srpskih slikara srpsko jugoslovensko slikarstvo 20. xx veka

Model: Dell Vostro 3525 NOT20090 Procesor: AMD Ryzen 7 Octa Core Processor 5825U Brzina: 2.00 GHz (Turbo do 4.50 GHz) Keš memorija: 4MB Ekran: 15.6", Full HD, WVA, Anti-glare, High-brightness 250-nit, 120Hz Rezolucija: 1920 x 1080 Grafička kartica: AMD Radeon Grafička kartica: Integrisana AMD Radeon Vega 8 sa deljenom sistemskom memorijom Tip HDD: NVMe SSD Memorija: 16GB (2 x 8GB) DDR4 3200MHz RAM, 2 SODIMM slota Maksimalno podržano do 16GB Čitač kartica: SD čitač kartica Opis SSD-a: 512GB M.2 NVMe SSD Raspoloživi konektori: • 1 x USB-C 3.2 Gen 1 • 1 x USB-A 3.2 Gen 1 • 1 x USB-A 2.0 • 1 x HDMI 1.4 • 1 x RJ-45 • 1 x Čitač SD kartica • 1 x Kombo port za mikrofon/slušalice (3.5 mm) Mrežna kartica: Gigabitni LAN 10/100/1000 Mbps Wireless standard: Wi-Fi 5 (802.11ac) Bluetooth: Bluetooth 5.0 Operativni sistem: Linux Ubuntu Čitač otiska prsta: Ne Boja: Crna Masa: 1.9 kg Dimenzije: 35.9 x 23.6 x 1.99 cm Osvetljena tastatura: Da Tastatura: Tastatura pune veličine, sa izdvojenim numeričkim delom Slovni raspored tastature: Internacionalna tastarura Baterija: 54Wh Zvučnici: Stereo zvučnici Web kamera: Da Optički uređaj: Nema

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Autori: H. W. Janson u saradnji sa Dorom Jane Janson Prevod dela: „History of Art” – Horst Waldemar Janson Izdavač: Jugoslavija (Beograd) 1974 Pismo: latinica Broj strana: 570 Povez: tvrd + omot format: 30 cm 848 crno belih fotografija 79 u boji Dobili smo uzornu i aktuelnu knjigu koja na jasan, pregledan i informativan način uvodi čitaoca u široko područje istorije umetnosti od praistorije do postmoderne. Posebne interpretativne izmene urađene su u posručju religioznih, mitskih, teoloških, filozofskih, estetičkih i teorijskih tumačenja umetnosti i arhitekture kroz istoriju. Antologijski izbor tekstova iz teorije umetnosti, kao i uporedne hronologije, opšta biografija, pojmovnik stručnih termina, internetska bibliografija s područja umetnosti i arhitekture, index originalnih zapisa i transkripcija imena i spisak reprodukovanih dela, dragoceni su prilozi osnovnom tekstu. Dugi niz godina ova knjiga je bila osnovni udžbenik za opštu istoriju umetnosti na različitim fakultetima na kojima se uči opšta istorija umetnosti: na Istoriji umetnosti i Arheologiji na Filozofskom fakultetu, Arhitektonskom fakultetu, Fakultetu likovnih umetnosti, Fakultetu dramskih umetnosti, Filološkom fakultetu, kao i brojnim višim i srednjim umetničkim i dizajnerskim školama. Takođe, ova knjiga je odlična i pristupačna literatura za profesionalne poznavaoce kao i za amatere, odnosno ljubitelje umetnosti. Horst Valdemar Janson (nem. Horst Waldemar Janson; 4. oktobar 1913 - 30. septembar 1982) koji je objavljivao pod pseudonimom H. V. Janson (nem. H. W. Janson) bio je profesor istorije umetnosti nemačko-ruskog porekla, poznat po svojoj knjizi `Istorija umetnosti` (History of Art) objavljenoj 1962, koja je od tada prodata u više od četiri miliona kopija na petnaest jezika. Biografija Janson je rođen u Sankt Peterburgu 1913. kao dete Fridriha Jansona (nem. Friedrich Janson, 1875–1927) i Helene Porš (nem. Helene Porsch, 1879–1974), koji su bili luteranci baltičko nemačkog porekla.[1][2] Nakon Oktobarske revolucije, porodica se preselila u Finsku, a zatim u Hamburg, gde je Janson pohađao Vilhelm gimnaziju (nem. Wilhelm-Gymnasium). Završava gimnaziju 1932. i upisuje Univerzitet u Minhenu, a zatim i istoriju umetnosti na Univerzitetu u Hamburgu, gde je bio student Ervina Panovskog. 1935, na predlog Panovskog, Janson se seli u SAD. 1941. se ženi Dorom Džejn Hajnberg, studentkinjom istorije umetnosti, koja je kasnije bila koautor mnogih njegovih dela. Završava svoj doktorat na Harvardu 1942. i piše disertaciju na temu Mikelocove (ital. Michelozzo) umetnosti. Predavao je u Muzeju umetnosti u Vusteru (Worcester Art Museum) (1936-1938) i na Univerzitetu u Ajovi (University of Iowa School of Art and Art History) (1938-1941). Bio je profesor na Univerzitetu Vašington od 1941. do 1949, kada prelazi na Univerzitet u Njujorku (New York University), gde razvija odeljenje za umetnost i predaje na Institutu lepih umetnosti (Institute of Fine Arts). Janson je preminuo 1982. u vozu između Ciriha i Milana. Akademska postignuća Napisao je mnoga dela o renesansnoj umetnosti i skulpturi 19. veka, od kojih su Apes and Ape Lore in the Middle Ages and the Renaissance (1952) i Sculpture of Donatello (1957) osvojili nagrade. U kasnijim godinama života bavio se dijalogom između istoka i zapada u umetnosti. Tokom svoje karijere, Janson je između ostalog bio konsultant za set knjiga Time Life Library of Art, predsednik udruženja College Art Association, urednik seta knjiga Art Bulletin i jedan od osnivača i predsednik Renesansnog udruženja Amerike (Renaissance Society of America). Takođe je pisao knjige o umetnosti za mlade ljude, neretko u saradnji sa svojom suprugom. Jansonov najznačajniji doprinos istoriji umetnosti predstavlja njegovo delo `Istorija umetnosti`, objavljeno 1962. Ovo delo je od tada postalo standard i uzor na koji se ugledaju današnji udžbenici iz ove oblasti.[3] Kritike feminista Uprkos popularnosti i uticaju Istorije umetnosti, ovo delo je pretrpelo oštre kritike. Feministkinje i istoričarke umetnosti Norma Broud (eng. Norma Broude) i Meri Garar (eng. Mary Garrard) kažu: `Umetnice u pedesetim i šezdesetim godinama su trpele profesionalnu izolaciju ne samo jedne od drugih, već i od sopstvene istorije. U vremenu kada su slikarke iz prošlosti faktički bile izbrisane iz istorije, Jansonova uticajna knjiga Istorija umetnosti nije sadržala ime ili delo ni jedne jedine umetnice, tako isključujući žene iz istorije umetnosti (...) .`[4] Jansonovo isključivanje žena iz umetnosti je poljuljalo njegovu reputaciju istoričara umetnosti, zato što njegova dela prikazuju samo deo istorije, izbegavajući bilo koje delo koje nije naslikao muškarac. Jednom prilikom, Sem Hanter, tadašnji kustos u Muzeju moderne umetnosti u Njujorku upoznao je poznatu umetnicu Idel Veber sa Jansonom. On je bio veliki obožavalac njenih dela ali je rekao da ne uključuje umetnice u svoja dela.

Detalji predmeta Stanje Polovno Proizvođač HP Dijagonala ekrana 15" Na prodaju ispravan HP docking station , USB-C kabl je dužine 0.7m, njega povežete sa svojim kompjuterom/laptopom i preko dock-a dobijete brojne ulaze i izlaze. Prodaje se bez napajanja, imate ih na oglasima za 3.000din (modeli HSTNN-CA25, DA25, LA25) Na gornjem delu u ćošku je napukao poklopac, ne utiče na ispravnost ali utiče na cenu koja je umanjena duplo , srećna licitacija. HP HSN-IX01 Front Ports: 1 USB-C™ port with data and power out (15W) 1 USB-C™ cable to connect to host system (0.7 meter cable length) Side Ports: 1 powered USB 3.0 port 1 combo Audio Jack 1 Kensington lock slot Back Ports: 1 Thunderbolt™ port 1 USB-C™ DisplayPort™ data and power out (15W) port 2 DisplayPort™ ports 1 VGA port 2 USB 3.0 ports 1 RJ45 port 1 AC Adapter connector htt ps://h20195.ww w2.hp.co m/v2/getpdf.aspx/4aa7-1989enw.pdf htt ps://support.hp.co m/us-en/document/c05913756

cena: 1.266,00 din (PDV uključen) Vreme isporuke: 2 - 7 dana Cena isporuke: po cenovniku Deklaracija Kol: Opis i namena proizvoda Kingston fleš pen 64GB DataTraveler micro G2 Karakteristike proizvoda Fles memorija kapaciteta 64GB USB konektor Premium metalno kuciste Standard USB 3.2 Gen 1 omogucava brzinu citanja podataka do 200MB/s Veoma je mali i praktican, dimenzija 24.95 x 12.2 x 4.5 mm Otvor na zadnjem delu za kacenje na privezak Kompatibilan je sa Windows 11, 10, 8.1, macOS (v.10.14.x +), Linux (v. 2.6.x +), Chrome OS

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Dobili smo uzornu i aktuelnu knjigu koja na jasan, pregledan i informativan način uvodi čitaoca u široko područje istorije umetnosti od praistorije do postmoderne. Posebne interpretativne izmene urađene su u posručju religioznih, mitskih, teoloških, filozofskih, estetičkih i teorijskih tumačenja umetnosti i arhitekture kroz istoriju. Antologijski izbor tekstova iz teorije umetnosti, kao i uporedne hronologije, opšta biografija, pojmovnik stručnih termina, internetska bibliografija s područja umetnosti i arhitekture, index originalnih zapisa i transkripcija imena i spisak reprodukovanih dela, dragoceni su prilozi osnovnom tekstu. Dugi niz godina ova knjiga je bila osnovni udžbenik za opštu istoriju umetnosti na različitim fakultetima na kojima se uči opšta istorija umetnosti: na Istoriji umetnosti i Arheologiji na Filozofskom fakultetu, Arhitektonskom fakultetu, Fakultetu likovnih umetnosti, Fakultetu dramskih umetnosti, Filološkom fakultetu, kao i brojnim višim i srednjim umetničkim i dizajnerskim školama. Takođe, ova knjiga je odlična i pristupačna literatura za profesionalne poznavaoce kao i za amatere, odnosno ljubitelje umetnosti. Horst Valdemar Janson (nem. Horst Waldemar Janson; 4. oktobar 1913 - 30. septembar 1982) koji je objavljivao pod pseudonimom H. V. Janson (nem. H. W. Janson) bio je profesor istorije umetnosti nemačko-ruskog porekla, poznat po svojoj knjizi `Istorija umetnosti` (History of Art) objavljenoj 1962, koja je od tada prodata u više od četiri miliona kopija na petnaest jezika. Biografija Janson je rođen u Sankt Peterburgu 1913. kao dete Fridriha Jansona (nem. Friedrich Janson, 1875–1927) i Helene Porš (nem. Helene Porsch, 1879–1974), koji su bili luteranci baltičko nemačkog porekla.[1][2] Nakon Oktobarske revolucije, porodica se preselila u Finsku, a zatim u Hamburg, gde je Janson pohađao Vilhelm gimnaziju (nem. Wilhelm-Gymnasium). Završava gimnaziju 1932. i upisuje Univerzitet u Minhenu, a zatim i istoriju umetnosti na Univerzitetu u Hamburgu, gde je bio student Ervina Panovskog. 1935, na predlog Panovskog, Janson se seli u SAD. 1941. se ženi Dorom Džejn Hajnberg, studentkinjom istorije umetnosti, koja je kasnije bila koautor mnogih njegovih dela. Završava svoj doktorat na Harvardu 1942. i piše disertaciju na temu Mikelocove (ital. Michelozzo) umetnosti. Predavao je u Muzeju umetnosti u Vusteru (Worcester Art Museum) (1936-1938) i na Univerzitetu u Ajovi (University of Iowa School of Art and Art History) (1938-1941). Bio je profesor na Univerzitetu Vašington od 1941. do 1949, kada prelazi na Univerzitet u Njujorku (New York University), gde razvija odeljenje za umetnost i predaje na Institutu lepih umetnosti (Institute of Fine Arts). Janson je preminuo 1982. u vozu između Ciriha i Milana. Akademska postignuća Napisao je mnoga dela o renesansnoj umetnosti i skulpturi 19. veka, od kojih su Apes and Ape Lore in the Middle Ages and the Renaissance (1952) i Sculpture of Donatello (1957) osvojili nagrade. U kasnijim godinama života bavio se dijalogom između istoka i zapada u umetnosti. Tokom svoje karijere, Janson je između ostalog bio konsultant za set knjiga Time Life Library of Art, predsednik udruženja College Art Association, urednik seta knjiga Art Bulletin i jedan od osnivača i predsednik Renesansnog udruženja Amerike (Renaissance Society of America). Takođe je pisao knjige o umetnosti za mlade ljude, neretko u saradnji sa svojom suprugom. Jansonov najznačajniji doprinos istoriji umetnosti predstavlja njegovo delo `Istorija umetnosti`, objavljeno 1962. Ovo delo je od tada postalo standard i uzor na koji se ugledaju današnji udžbenici iz ove oblasti.[3] Kritike feminista Uprkos popularnosti i uticaju Istorije umetnosti, ovo delo je pretrpelo oštre kritike. Feministkinje i istoričarke umetnosti Norma Broud (eng. Norma Broude) i Meri Garar (eng. Mary Garrard) kažu: `Umetnice u pedesetim i šezdesetim godinama su trpele profesionalnu izolaciju ne samo jedne od drugih, već i od sopstvene istorije. U vremenu kada su slikarke iz prošlosti faktički bile izbrisane iz istorije, Jansonova uticajna knjiga Istorija umetnosti nije sadržala ime ili delo ni jedne jedine umetnice, tako isključujući žene iz istorije umetnosti (...) .`[4] Jansonovo isključivanje žena iz umetnosti je poljuljalo njegovu reputaciju istoričara umetnosti, zato što njegova dela prikazuju samo deo istorije, izbegavajući bilo koje delo koje nije naslikao muškarac. Jednom prilikom, Sem Hanter, tadašnji kustos u Muzeju moderne umetnosti u Njujorku upoznao je poznatu umetnicu Idel Veber sa Jansonom. On je bio veliki obožavalac njenih dela ali je rekao da ne uključuje umetnice u svoja dela.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Rimska mozaička umetnost koja je imala najveći domet u periodu od 100. p. n. e. do 500. godine dala je mnoštvo umetničkih dela,[1] ali nije dala nekih naročitih novina, bila je značajna dopuna rimskoj arhitekturi. Oni su očuvani na svim teritorijama nekadašnje Rimske imperije, od severne Afrike pa sve do Dunava, a izrada mozaičkih podova u bazenu Sredozemnog mora dostigla je najveće razmere u prvih 500 godina posle Hrista.[2] Osvajanjem grčkih gradova Rimljani su zapravo prisvajali umetnička dela i donosili ih ih u Rim. Međutim sa današnjega stanovšta, rimska kultura nije bila samo derivat ili imitacija grčke kulture, nego je baštinila i etruščansku kulturu, različitu i od rimske i od grčke. Zato za rimsku mozaičku umetnost može se reći daje ona bila most prema izgubljenim helenističkim remek delima, prema kojima su se divili, kopirali ih i prevodili u druge umetničke izražaje.[3] Rimljani su vremenom postali odlični graditelji i vrsni tehnolozi širokog obrazovanja, o čemu najbolje govore „Deset knjiga o arhitekturi” M. P. Vitruvije, za koga se ne zna tačno kada je živeo (za Julija Cezara ili Augusta u 1. vek p. n. e.), i u svom graditeljstvu dobro su spojili mesopotamijsku gradnju opekom i grčku obradu kamena sa sopstvenim zidanjem na nov - rimski način.[4] Opšta razmatranja Plinije Stariji o poreklu mozaičkih podova nedvosmisleno navod, i sa puno poštovanja, da je to grčki izum, „pavimenta originem apud Graecos habent”, iz Helenističkih središta mozaika (Delosa, Pergamona, Aleksandrije) u kojima su posebnu važnost pridavali izradi višebojnih emblemata. Majstori mozaika iz tih središta odlazil su tražeći posao u Italiji, i drugim rimskim provincijama, gde su bili dobro prihvaćeni. To je nanajidljivije u najranijim pompejanskim mozaicima koji u potpunosti oponašaju helenističku tradiciju.[5] Najveći pomak u stvarnju Rimskih mozaika ipak se dogodio nakon transformacije tradicionalne lokalne tehnike pri izradi poda u originalnu interpretaciju grčkoga mozaičkog stila, prilagođenog rimskom ukusu i potrebama.[6] Kako je Rim osvajao nove teritorije rimska urbanizacija i kultura uticala je i mnoga područja Evrope i Azije, koja je intenzivno započeta u 1. veku, kada su rimskim mirom (pax romana) postavljeni temelji za veliki kulturni napredak Rimskog carstva. Na tim prostorima nadmoćna rimska kultura mešala se sa domaćom tradicijskom, stvarajući novu provincijsku kulturu sa lokalnim obelžjima, „kao kamenčić u velikom mozaiku rimkoga kozmopolitizma”.[7] Rimski mozaici, kao i čitava antička umetnost, imaju narativan karakter i prikazuju određenu priču ili događaj. Oblici se senče, pa je predstava bliska svetu prirode i stvarnosti.....

Elementi likovnog izražavanja Izdavač: Univerzitet umetnosti, Beograd Povez: broširan Broj strana: 216 Ilustrovano. Spolja kao na slikama. Malo požutela po obodu, vrlo dobro očuvana. S A D R Ž A J: UVOD 1. Podela likovnih elemenata 2. Likovni elementi 3. Kompozicija 4. Materijal 5. Geometrijski duh 6. Geometrija i estetika 7. Mogućnost novih formulacija FORMA 8. Razni vidovi forme 9. Analiza linije 10. Rejnolds, Delakroa i Mondrijan 11. Ideje Ozanfana i Žanrea 12. `Univerzalno delo` 13. Odnosi linija 14. Površine i njihovi odnosi 15. Tela (mase) i njihovi odnosi VALERI I TAMNO-SVETLO 16. Valeri i njihove osobine 17. Tamno-svetlo 18. Tamno-svetlo u skulpturi i arhitekturi BOJA 19. Interesovanje za boju 20. Naučna otkrića u Francuskoj 21. Spektar i njegove boje 22. Degradacija boja 23. Mešavina boja 24. Optička mešavina 25. Vibriranje boja 26. Neutralne, tople i hladne boje 27. Prirodne i veštačke boje 28. Vrste boja 29. Palete pojedinih majstora 30. Evolucija shvatanja o boji IZRAZ 31. Pojam izraza (ekspresije) i njegov istorijski razvoj 32. Praktična primena ekspresije 33. Ekspresija i savremena umetnost ODNOS BOJE I FORME RACIONALNO I OSEĆAJNO JEDINSTVO STILA FUNKCIONALNOST I UMETNOST TEORIJA I ŽIVOT DIJALOG O TRAJNOSTI UMETNIČKOG DELA (K-77)

Detalji predmeta Stanje Kolekcionarski primerak Kulturno dobro Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine UZ SVAKU KUPLJENU SLIKU POTPISUJEMO KUPOPRODAJNI UGOVOR MOGUĆNOST PLAĆANJA NA RATE Stojan Pačov (Strumica, 1934 – Beograd, 2015) je slikar, koji je živeo i stvarao u Beogradu. Tehnika: Ulje na platnu Dimenzija bez rama: 30,3x50 Dimenzija sa ramom: 47,7x67,4 Godina nastanka: oko 2000. Šifra:609 Stojan Pačov je rođen 1934. godine u Strumici Makedonija Kraljevina Jugoslavija. Akademiju za likovne umetnosti, odsek slikarstva završio 1958. godine u klasi prof. Nedeljka Gvozdenovića, u Beogradu. Postdiplomske studije je završio kod istog profesora 1960. godine. Bio je član ULUS-a od 1960.[1] godine. Preminuo je 2015. godine, u Beogradu, Srbija. Učestvovao je na preko stotinu pedeset zajedničkih izložbi a više puta na izložbama humanitarnih karaktera. Učesnik je u radu više likovnih kolonija: Strumička internacionalna likovna kolonija (više puta), Likovna kolonija Velušina (Bitola), Likovni susreti "Skadarsko jezero" (Rijeka Crnojevića), na " Borovoj glavi“ , na Zlatiboru i u Kikindi. Studijska putovanja: Italija, Francuska, Engleska, Brisel, SSSR, Egipat, Bugarska. Veći broj radova mu se nalazi u vlasništvu ustanova, galerija i privatnih kolekcija u zemlji i inostranstvu. Stvaralaštvo Stojana Pačova se deli na sedam tematskih oblasti: 1. Manastiri, 2. Gradski motivi, 3. Pejzaži, 4. Mrtva priroda, 5. Cveće, 6. Aktovi i 7. Ikone i portreti. Pored slikarstva bavio se i pedagoškim radom, bio je profesor likovnog vaspitanja u Zemunu. Svoje talentovane đake učio je da slikaju a kod onih manje talentovanih razvijao je ljubav ka likovnoj umetnosti. Nagrada za slikarstvo na izložbi mladih, 1960. godine u Beogradu, Otkupna nagrada ULUS 1975. godine i Prolećna nagrada za slikarstvo likovnih i primenjenih umetnika Zemuna 1985. godine.

Detalji predmeta Stanje Nekorišćeno u ponudi MIKROFON Bežični Jelly Comb prijemnik i predajnik NOVO PUNJIVE Donete iz Nemačke otvorene radi probe i slikanja, , rade odlično. sastoje se od prijemnika i predajnika, kao i ostale priložene opreme na slikama-- UHF bežične mikrofonske slušalice, Jelly Comb bežične mikrofonske slušalice i ručni 2 u 1 mikrofon s promjenom frekvencije za govornike na pozornici, turističke vodiče, voditelje konferencija itd. O ovoj stavci Bežične mikrofonske slušalice: lagane i udobne za nošenje preko glave s podesivom trakom za glavu ili se lako rastavljaju na ručni mikrofon. Praktičan 2-u-1 bežični mikrofon. UHF bežični mikrofon: Koristeći tehnologiju UHF bežičnog prijenosa (frekvencijski pojas 600-900 Mhz), osigurava stabilnu bežičnu vezu do 80 m na otvorenim područjima, odašiljajući glasan, jasan i zvuk visoke vjernosti. Promjenjiva frekvencija i bez smetnji: Možete odabrati do 40 frekvencijskih pojasa. Izvrstan za više od dva seta mikrofona koji se koriste na istom mjestu. Također možete promijeniti frekvenciju ako zvuk nije čist. Plug and Play: Sastavljen od dva glavna dijela (odašiljač i prijemnik), bežični mikrofon će se automatski povezati s uključenim prijemnikom (3,5 mm utikači uključeni) Široka upotreba: UHF bežični mikrofon može se široko koristiti na pojačalima glasa, zvučnicima velike snage, kao što su sustavi zvučnika za pozornicu, zvučnici za medijske učionice, zvučnici za autobuse, zvučnici za kolica, itd. Najbolji je izbor za izvođače, turističke vodiče, učitelje , treneri, prezentacije itd. POSTAVLJENE SLIKE SU U VELIKOJ REZOLUCIJI DA BISTE SE UVERILI U TAČNOST NAVODA O OPISU PREDMETA. . Neke slike kao i opis su preuzete sa neta, bez namere da se krše autorska prava. AKO IMATE PITANJA RADO ĆEMO VAM ODGOVORITI U DOMENU NAŠEG ZNANJA, slanje nakon uplate na LIČNI tekući račun račun. Ubacite nas u vaš adresar (opcija DODAJ U ADRESAR)! Tako cete moci uvek da nas nadjete za slucaj da je neki oglas MOLIMO VAS POGLEDAJTE I OSTALE NAŠE PONUDE NADAMO SE DA ĆE SVAKO NAĆI NEŠTO ZA SEBE. . . . . G. Ž. gajba žuta lidl kesa K.P. TOPLA PREPORUKA

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Vladimir Tošić OPUS 4 DOKUMENTI Studentski kulturni centar, Beograd, 2001. Tvrd povez, udžbenički format, 250 ilustrovanih strana. Opus 4 bila je umetnička grupa četvorice mladih kompozitora koju su sačinjavali Milimir Drašković, Miodrag Lazarov Pashu, Miroslav Savić i Vladimir Tošić u periodu od 1976. do 1982. godine u Beogradu. Ovi kompozitori su zajedno studirali na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu sedmadesetih godina u klasi profesora Vasilija Mokranjca i tokom studija su započeli zajedničku saradnju. Kompozitori, koji su se pored komponovanja i muzičkog izvođenja minimalne muzike bavili i vizuelnom umetnošću, kroz različite medije grafike, filma, fotografije, slajdova, videa, performansa i time bili vrlo svestrani i multimedijalni na jugoslovenskoj/beogradskoj sceni. Kako je Vladimir Tošić u svom delu Opus 4: dokumenti zabeležio, grupa je oformljena prevashodno iz četiri razloga: 1) potrebom za slobodnim izražavanjem sopstvenih umetničkih stavova; 2) potrebom za saznavanjem činjenica o savremenoj muzici; 3) potrebom da se utiče na promenu tradicionalnog načina vrednovanja i, kao kod svih mladih umetnika, 4) potrebom za javnim prikazivanjem svojih radova. Muzika za Opus 4 nije bila samo ostvaren zvuk, tradicionalno zabeležen u notnom sistemu ili slučajno stvorena i zapažena buka kao u Kejdžovom slučaju, ona je pre svega bila ideja čije se efemerno postojanje ostvarivalo umetničkom praksom. Sa Vladimirom Tošićem smo razgovarali o aktivnostima grupe tokom sedamdesetih godina prošlog veka, uticajima „likovnjaka“ na njihov rad, Kejdža, Glasa i ostalih progresivnih muzičkih praksi kada je grupa Opus 4 stvarala.(Margita Nikolić) Vladimir Tošić (Beograd, 10. april 1949) srpski je kompozitor, multimedijalni umetnik i redovni profesor na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu. Rad Studije kompozicije završio je u klasi Vasilija Mokranjca a zatim je radio u muzičkim školama „Stanković“ i „Mokranjac“. Od 1986. godine na Fakultetu muzičke umetnosti predaje kontrapunkt, harmoniju i muzičke oblike. Danas je redovni profesor na Katedri za teorijske predmete. Radio je takođe i kao gostujući profesor na Filološko–umetničkom fakultetu u Kragujevcu i Akademiji lepih umetnosti u Beogradu. Kao kompozitor Tošić je svojom kompozicijom Mélange (1975) postavio temelj redukcionističkog i minimalističkog pristupa u srpskoj muzici i do danas ostao jedan od najdoslednijih zastupnika tog pravca. Bio je član avangardne grupe „Opus 4“ koja je pod okriljem Studentskog kulturnog centra delovala početkom sedamdesetih godina 20. veka. Osnova njegovog stvaralačkog pristupa je redukcionistički princip, koji se u njegovom stvaralaštvu ogleda u tome što je delo zasnovano na bitno smanjenoj količini upotrebljene građe, postupaka i zvučnih parametara. Iz tih razloga su sva njegova dela zasnovana na veoma malom broju različitih elemenata a ponekad čak i na samo jednom (boji, ritmu, harmoniji). Pritom više koristi, i veoma pažljivo razvija, one osobine zvuka koje su nekada bile od manjeg značaja (npr. zvučnu boju), dok tradicionalno vodeće parametre (npr. visinu tona) stavlja u drugi plan. Skoro sva dela Vladimira Tošića sadrže uočljive zajedničke osobine a to su: procesualna organizacija, repetitivnost, simetrična lučna forma i insistiranje na boji. Bavi se dosta proširivanjem muzičkog medija kroz audio–vizuelnu sinesteziju, u najširem smislu, tako da je stvorio niz medijski raznolikih dela: likovnih (muzičke grafike, muzički objekti), ambijentalnih, scenskih, konceptualnih, video radova, foto radova, slajdova... koja je izlagao na više samostalnih i grupnih izložbi. Dela su mu redovno izvođena na festivalima savremene muzike u SAD i Evropi a takođe se nalaze i na više kompakt-diskova.