Od 12 knjiga fali samo knjiga broj 1. 1. Fali 2. Branko Bošnjak od Aristotela do renesanse. Vizuelno lepo očuvana knjiga, podvlačeno na nekoliko strana hemijskom ono najbitnije 3. Vladimir Filipović Filozofija renesanse. Unutrašnjost lepo očuvana. Kod hrabata ima oštećenje nadam se da se vidi na slici 2. 4. Milan Kangrga Racionalistička filozofija. Podvlačeno hemijskom, solidno očuvana knjiga. 5. Gajo Petrović Engleska empiristička filozofija. Lepo očuvana knjiga. 6. Danilo PejovićFrancuska prosvjetiteljska filozofija. Lepo očuvana, podvlačeno na par mesta hemijskom. 7. Vladimir Filipović Klasični njemački idealizam. Na 40ak stranica škrabano hemijskom olovkom. Pored toga ima strana koje su podvlačene hemijskom. 8. Novija filozofija zapada Vladimir Filipović. Lepo očuvana knjiga. Na dva mesta podvlačeno hemijskom. 9. Danilo Pejović Suvremena filozofija zapada. Lepo očuvana knjiga. 10. Predrag Vranicki Dijalektički i historijski materijalizam. Lepo očuvana knjiga. 11. Čedomir Veljačić Filozofija istočnih naroda I. Lepo očuvana knjiga. 12. Čedomir Veljačić Filozofija istočnih naroda II. Lepo očuvana knjiga. Šifra adk 30.

NEKORISCENA(KAO NOVA)KNJIGA, STANJE PERFEKTNO(5+), PREGLEDATI PRILOZENE FOTOGRAFIJE I PROCITATI SADRZAJ KNJIGE PRIKAZAN DOLE! ISBN:978-86-83353-52-1 Pismo:Latinica, Format:13x21, Povez:tvrdi povez, Br. strana:326 str. Godina izdanja: 2008 Autor: Domaći Jezik: Srpski Naziv dela:Filosofija palanke Autor: Radomir Konstantinović Oblast: Filozofija Izdavac:`OTKROVENjE`- Beograd, 2008.god. Философија Паланке - Константиновић Радомир I. Ideal organske kulture II. Ćiril filosof III. Les sharmes de l`horreur i duh palanke IV. Od boga ka rodu V. Entropija zemlje kao entropija konačnog odgovora VI. Egzistencija kao Zvezdana gluma` VII. Iskustvo pesnika Nastasijevića VIII. Iskrenost u službi mržnje na genija IX. Biološki iracionalizam - budućnost kulta forme X. `Mrtva draga` duha palanke i pornografija XI. Pesnik Vladislav Petković-Dis XII. Duh-narod protiv duha XIII. SRPSKI NACIZAM ZLO KAO ODBIJANJE ZLA PROTIVREČJA POETIKA SRPSKOG NACIZMA SRPSKI NACIZAM I JEZIK Palanka Svet /p a l a n a č k i/ Svet van palanke Tamni vilajet Zatvoreni svet Prokletstvo Istorija Plemenski duh Svetski duh Lutajući duh Delatan duh S t i l Duh stila Duh koji se protivi vremenu Pojedinac Infantilizam Ideal čistog siromaštva Kult čistote Duh palanke kao duh plemena u agoniji Volja Bludni sin Rutinski život Palanka, pozorište normativnosti Odsustvo tragedije: sentimentalizan i sarkazam Pamfletizam protiv tragedije Sreća od nesreće kao pra-uzrok determinizma Ateizam kao načelo javnosti Smrt i filosofija palanke Individualizam kao funkcija duha palanke Trajni infantilizam duha palanke 1. Genijalno ludilo 2. Smak sveta 3. Infantilo-romantička mitologija sjane propasti 4. Psihologija, pozorište za mlade Realizam kao plemensko žrtvovanje obogovljenoj stvarnosti BANALNOST - PRVO NAČELO NIŠTAVILA SENZACIONALIZAM - DRUGO NAČELO NIŠTAVILA Nihilizam tamnog vilajeta Nihilizam filosofije palanke i jezik 1. Nihilizam `totalnog sveta` 2. Nihilizam `status quo-a 3. Realistički nihilizam 4. Ćiftinstvo kao duh duha palanke i njegov realistički nihilizam) 4. Aristokratski nihilizam 5. Erotski nihilizam RAZOČARANJE U ŽIVOTINJU Jesenji nokturno i `svetska pakost` duha palanke Egzistencija kao besmislen rad LENJOST KAO RAD ZATVORENOG SVETA PALANKE Naivnost ne-naivnosti duha palanke Tradicionalizam kao rđava savest nemitotvorene svesti Politički vašar u režiji dosade Umesto zaključka: nema kraja kraju Naziv dela:Filosofija palanke Autor: Radomir Konstantinović Oblast: Filozofija Izdavač: `Otkrovenje`,Beograd-2008.god ISBN: 978-86-83353-52-1 latinica, 13x21, tvrdi povez, 326 str. IZDAVAC:`OTKROVENjE`- Beograd, 2008.god. I-- Ideal organske kulture II-- Ćiril filosof III-- Les sharmes de l`horreur i duh palanke IV-- Od boga ka rodu V-- Entropija zemlje kao entropija konačnog odgovora VI-- Egzistencija kao Zvezdana gluma` VII-- Iskustvo pesnika Nastasijevića VIII-- Iskrenost u službi mržnje na genija IX-- Biološki iracionalizam - budućnost kulta forme X-- `Mrtva draga` duha palanke i pornografija XI-- Pesnik Vladislav Petković-Dis XII-- Duh-narod protiv duha XIII-- SRPSKI NACIZAM ZLO KAO ODBIJANJE ZLA PROTIVREČJA POETIKA SRPSKOG NACIZMA SRPSKI NACIZAM I JEZIK Sadržaj: Kultno delo Radomira Konstantinovića Filosofija palanke! Kultna knjiga pesnika, romanopisca i esejiste Radomira Konstantinovića, Filosofija palanke, koja se čita pod obavezno. Ova knjiga prvi put je izašla 1969. godine i otada je nezaobilazna literatura za razumevanje ovdašnjih ljudi i običaja. Delovi ove knjige često su citirani (ipak, ne i dovoljno), ali najviše, čini se, misao kojom knjiga počinje : Iskustvo nam je palanačko. Konstatinović minuciozno analizira provincijsku (palanačku) svest i oblike njenog ispoljavanja i za ovu njegovu knjigu kažu da je bez nje nemoguće do kraja razumeti srpsku istoriju 19. i 20. veka. Palanka nije u svetu, ona je u duhu, svud moguća... Na nizu primera pokazujuci kako nam je gotovo sve palanacko, Konstantinovic analizira stil kao najvise nacelo palanke, ideal cistog siromastva, sentimentalizam i sarkazam, ateizam, trajni infantilizam, realizam, banalnost, nihilizam tamnog vilajeta, egzistenciju kao besmislen rad, lenjost kao rad zatvorenog sveta palanke, politicki vasar, ideal organske kulture, srpski nacizam, itd.

Monteskje O duhu zakona 1-2 komplet Izdavač Filip Višnjić, Beograd 1989; Biblioteka Libertas, dve knjige, mek povez, strana 398+460. Stanje Vrlo dobro, neznatno podvlačenje teksta. Daleko od revolucionarnih zbivanja, u tipičnoj atmosferi eklektičkog rada, stvorene su teorije društvenog karaktera Monteskjea i Barnava. Delo Monteskjea značajno je sa gledišta izučavanja posebnih pravnih disciplina, velikim delom kao društveno politički spisi. Erudita i poznavalac evropskih prilika Moteskje se ogledao u više literrarnih oblika , ali je ostao upamćen po svome delu ”O duhu zakona”. Za nas su bitne sledeće ideje iz tog dela: 1. O SVEOPŠTOJ ZAKONITOSTI PRIRODE. DUH ZAKONA. Monteskje je video u svim pojavama zakone – u prirodi, društvu, u čoveku… pa i bog je podložan zakonima, po njemu. Znači, Monteskje je branio sveopštu zakonitost prirode. Iz ove osnovne teze Monteskje izvlači dva različita zaključka po smislu: prvo, prirodni zakoni (u užem smislu) trajni su i delo su najvišeg razuma; drugo, društveni zakoni su promenljivi, nepotpuni i delo su razuma zakonodavca. Detaljno analizirajući društvene zakone Monteskje dolazi do svog cilja – da objacni duh zakona. Duh zakona je, po njemu, nit koja povezuje sve one elemente vezane za društvo, o kojima zakonodavac nužno mora voditi računa. To su: 1. Klimatski uslovi, u širem smislu priroda; 2. Poreklo, prošlost razvoja naroda od religioznog, kulturnog do političkog; 3. Veličina teritorije; 4.oblici vladavina naroda; 5.karakterne crte naroda razvijene i uslovljene klimatskim uslovima. Ovih nekoliko misli, a naročito i nsistiranje na značaju klime, predstavljaju zametke brojnih poznijih teorija o društvu, državi, o pravu, o narodima itd. 2. GEOGRRAFIZAM U TRETIRANJU DRUŠTVENIH POJAVA Najrasprostranjenije Monteskijeve ideje jesu o uticaju prirode i klimatskogeografskih uslova kao određujućih poluga razvoja društva. U krajnjoj analizi to je geografizam u tretiranju društvenih pojava. Tačno je da Montesije nije pridavao isključivost uticaja geografskim elementima na razvoj društva, ali je jedan od onih pisaca koji je najviše doprineo širenju tako uskog i antinauččnog u krajnjoj liniji pogleda da se država i društvo formiraju i razvijaju na osnovu geografsko klimatskih prirodnih uslova. Speciifičnost i centralna slabost Moteskijevog geografizma jeste lanac njegovih ”objektivnih” beočuga koji se završava vrlo arbitrarnim poslednjim beočugom psihičkog karaktera. Evo Monteskijevog lanca: 1. Društveno političko uređenje u zavisnosti je od geografskih elemenata date zemlje. 2. To su klima i tlo. 3. Klimatski uslovi utiču presudno na psihičku formaciju ljudi, otuda 4. Prema psihičkom formira se celokupnost života jednog društva, države, zemlje. 3. INTELEKTUALNE SPEKULACIJE O ”TERITORIJI” U ovim idejama takođe je interesantna ideja teritorije (ne toliko ”veličine teritorije”). Ovaj elemenat istican je u mnogim kasnijim teorijama o državi. Monteskijevo povezivanje oblika vladavine za teritoriju nije nikakve naučne vrednosti i predstavlja jalovu intelektualnu spekulaciju. U pogledu samih oblka vladavine Monteskije nije uneo nikakve novine. To je stara podela na despotiju, monarhiju i republiku i arsotokratiju. Neko nijansiranje svodi se na pvezivanje republike sa aristorkaskom vladavinom malog broja i demokratskom – velikog broja naroda. 4. O ODNOSU CRKVE I DRŽAVE Monteskije je posvetio vliku pažnju u svome ”Duhu zakona” odnosima crkve i države. Crkvu je smatrao štetnom po razvoj društva i države, uprkos nekim kompromisnim tezama da bi kler morao da odigra značajnu ulogu u slučaju despotije. Ali je daljim izlaganjem pokazao popustljivost prema religiji, mada isto tako nalazi oštrije reči za nedolično bogaćenje crkve. Pa opet, utvrđujući specifičnu nepovezanost crkvenih i građanskih zakona zalaže se za ideju separacije crkve od države. Ove njegove ideje dejstvovaće pozitivno i povremeno progresivno, naročito u Francuskoj, sve do realizacije separacije. Ma kako se pokazivala Monteskijeva doktrina po orginalnosti nekih ideja, zapaža se plitkost i površnost u proučavanju društvenih pojava. Pokušaj da se da njegovim izlaganjima pravni karakter baš govori o nepobitnoj činjenici da je Montiskije brani buržosako društvo i pravni poredak. Tvrdnja Moteskija da zakoni određuju produkcione odnose, da su produkcioni odnosi proivodi zakona i sl. Vodi nas u zabludu ili pseudonaučne zaključke. Ka Filozofiji

Unutra kao nova Odlicno, kao nova je knjiga Knjiga nije čitana Sadržaj Uvod DEO I: IZUZETAN NOVI POGLED NA REALNOST 1. Mozak kao hologram 2. Kosmos kao hologram DEO li: UM I TELO 3. Holografski model i psihologija 4. Pevam holografskom telu 5. Džep pun čuda 6. Videti holografski DEO Ili: PROSTOR I VREME 7. Vreme van uma 8. Putujući u superhologramu 9. Povratak u `vreme snova` Fusnote Majkl Talbot (Michael Talbot, 1953-1992) autor brojnih knjiga koje osvetljavaju paralele između drevnog misticizma i kvante teorije uz teorijski prikaz stvarnosti po kome je fizički svet nalik na ogromni hologram. Holografsko tumačenje nam dozvoljava prihvatanje fenomena sa graničnih područja nauke: viših nivoa svesti, sinhoniciteta, psihološkog iskustva, NLO. U knjizi ‚‚Holografski univerzum` Majkl Talbot se umnogome oslanja na radove poznatih naučnika, kvantnog fizičara Dejvida Boma (David Bohm) sa univerziteta u Londonu i neurofiziologa Karla Pribrama (Karl Pribram) sa Stenford univerziteta, odgovarajući na pitanje da li objektivna stvarnost postoji ili je sve opsena Univerzuma? Prema brojnim istraživanjima, uključujući Bomova i Pribramova, mnoge parapsihološke pojave postaju razumljivije u svetlosti holografskog modela.

Karl Jaspers: Politics and Metaphysics / Dr Chris Thornhill London / Njujork 2002. Tvrd povez,engleski jezik, X + 272 strane. Knjiga je, bukvalno, kao nova. K8 This book sets out a new reading of the much-neglected philosophy of Karl Jaspers. By questioning the common perception of Jaspers either as a proponent of irrationalist cultural philosophy or as an early, peripheral disciple of Martin Heidegger, it re-establishes him as a central figure in modern European philosophy. Giving particular consideration to his position in epistemological, metaphysical and political debate, the author argues that Jaspers`s work deserves renewed consideration in a number of important discussions, particularly in hermeneutics, anthropological reflections on religion, the critique of idealism, and debates on the end of metaphysics. Sadržaj: 1. Karl Jaspers`s Philosophy: The Basic Terms 2. Jaspers and Kant: The Ideas of Existence 3. Jaspers and Weber: Transcendent Responsibilities 4. Jaspers, Dilthey and Simmel: Experience and History 5. Jaspers and Heidegger: The Anthropologies of Existence 6. Theology or Anthropology? Jaspers, Religion and the Revealed Law 7. Republican Existence. Jaspers and Post-War Politics

KNJIGA JE KAO NOVA -NEKORISCENA, STANJE KNJIGE(5+)-RASPRODATO IZDANJE! ISBN:978-86-519-0614-8 Godina izdanja:Oktobar-2010. Povez:Broširani povez-Mek povez Pismo:Latinica Broj strana:608 strana Naslov:Život duha Hana Arent(autor) Prevod:Aleksandra Bajazetov-Vučen, Adriana Zaharijević(prevod) Pogovor: Daša Duhaček Izdavač:`SLužbeni Glasnik`, Alexandria press Naslov originala: The Life of the Mind / Hannah Arendt Ostali naslovi koji sadrže ključne reči: Filozofija uma , Mišljenje , Volja Ostali naslovi iz oblasti: Filozofija SADRŽAJ: Napomena priredivačice MIŠLJENJE Uvod I. Pojava 1. Fenomenalna priroda sveta 2. (Istinsko) biće i (puka) pojava: teorija o dva sveta 3. Preokretanje metafizičke hijerarhije: vrednost površine 4. Telo i duša; duša i duh 5. Pojava i privid. 6. Misleće ja i sopstvo: Kant 7. Stvarnost i misleće ja: kartezijanska sumnja i sensus communis 8. Nauka i zdrav razum; Kantovo podvajanje razuma i uma; istina i smisao II. Delatnosti duha u svetu pojava 9. Nevidljivost i povlačenje 10. Unutarnji rat mišljenja i zdravog razuma 11. Mišljenje i delanje: posmatrač 12. Jezik i metafora 13. Metafora i neizrecivo III. Šta nas navodi da mislimo? 14. Pretfilozofske pretpostavke grčke filozofije 15. Platonov odgovor i njegovi odjeci 16. Rimski odgovor 17. Sokratov odgovor 18. Dvoje-u-jednom IV. Gde smo kad mislimo? 19. „Tantôt je pense et tantôt je suis` (Valeri): nigde 20. Jaz izmedu prošlosti i budućnosti: nunc stans 21. Postskiptum HTENJE Uvod I. Filozofi i volja 1. Vreme i delatnosti duha 2. Volja i moderno doba 3. Glavni prigovori volji u filozofiji posle srednjeg veka 4. Problem novog 5. Sudar mišljenja i htenja: tonalitet delatnosti duha 6. Hegelovo rešenje: filozofija istorije II. Quaestio mihi factus sum. Otkrivanje unutrašnjeg čoveka 7. Moć izbora: proairesis, preteča volje 8. Apostol Pavle i nemoć volje 9. Epiktet i svemoć volje 10. Avgustin, prvi filozof volje III. Volja i razum 11. Toma Akvinski i primat razuma 12. Duns Skot i primat volje IV. Zaključak 13. Nemački idealizam i „duga pojmova` 14. Ničeovo odbacivanje volje 15. Hajdegerova volja za ne-htenjem 16. Ponor slobode i novus ordo saeclorum Napomene Pogovor priređivačice Pogovor Napomene prevoditeljki, redaktorke i urednice Indeks pojmova i imena Hana Arent (1906–1975) bila je jedan od najsjajnijih i najoriginalnijih političkih mislilaca XX veka, neuporedivi istraživač pojave totalitarizma, nasilja i zla u našem vremenu. Bez nje je nezamisliva savremena politička filozofija. Tokom celog svog života plodan esejista i filozof, filozofiju je studirala u Hajdelbergu kod Karla Jaspersa. Potom je morala da beži pred nacističkim progonom. Niz godina je predavala političku filozofiju u Njujorku i Čikagu. Ovo delo prvi put je objavljeno 1978. godine i zapravo je njeno poslednje delo, prebogato u svojoj izazovnoj analizi čovekove mentalne aktivnosti sagledanoj u dimenzijama mišljenja, volje i suđenja. Ostali naslovi koji sadrže ključne reči: Filozofija uma , Mišljenje , Volja Ostali naslovi iz oblasti: Filozofija 2010; Broširani povez; latinica; 20 cm; 608 str.; 978-86-519-0614-8; rasprodato izdanje * Johana Hana Arent rođena je 14. oktobra 1906. godine u Hanoveru u porodici imućnih Jevreja poreklom iz Kenigsberga (današnjeg Kalinjingrada) u istočnoj Pruskoj. U tom istom Kenigsbergu o kojem je Imanuel Kant, gotovo ne napuštajući kućni prag, napisao da je `takav grad pravo mesto za sticanje znanja o ljudima i svetu, čak i bez putovanja`, Hana Arent je provela detinjstvo. Godine 1933., posle studija u Marburgu, Frajburgu i Hajdelbergu, kod Jaspersa i Hajdegera, bila je prinuđena da napusti nacističku Nemačku. Posle bekstva u tadašnju Čehoslovačku, uz pomoć porodice koja je posedovala kuću sa ulaznim vratima na nemačkoj, a zadnjim vratima na čehoslovačkoj teritoriji, Hana Arent kratko boravi u Ženevi, a zatim u Parizu, da bi najzad 1941. godine utočište našla u Njujorku. Tačno deset godina kasnije u egzilu je napisala Izvore totalitarizma (The Origins of Totalitarianism), delo koje joj je donelo ono što će je pratiti kraja života - svetsku slavu i osporavanje. Slede Ljudska situacija (The Human Condition), Između prošlosti i budućnosti (Between Past and Future), Ajhman u Jerusalimu (Eichmann in Jerusalem), O revoluciji (On Revolution), Ljudi u mračnim vremenima (Men in Dark Times) i O nasilju (On Violence). Umrla je 4. oktobra 1975. godine, u trenutku kada je započela pisanje poslednjeg poglavlja obimne studije Život duha (Life of Mind)

Kao na slikama lepo očuvane unutra čiste Ivan Focht (Sarajevo, 7. 6. 1927 - Zagreb, 20. 10. 1992), jugoslavenski filozof i mikolog. Sadržaj 1 Biografija 2 Djela 2.1 Knjige 2.2 Izabrani članci 2.3 Prijevodi i predgovori 3 Reference Biografija[uredi | uredi kod] Ivan Focht je rođen 7. 6. 1927 u Sarajevu u židovskoj[1][2] porodici Josipa i Sare-Šarlote Foht.[3] Ivanov otac, majka i mlađi brat Vlatko su stradali za vrijeme Holokausta.[3] Tijekom Drugoga svjetskoga rata, 1944 godine, cijela porodica Foht je uhićena, pošto je u njihovoj kući otkriven materijal vojne prirode i tiskara mjesnoga komiteta Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Izbjegavši smrt, skokom sa drugog kata zatvora u zgradi Župskoga redarstva,[3] Ivan se pridružio Narodnooslobodilačkoj vojsci Jugoslavije (NOVJ).[2] Nakon rata pohađao je i završio Filozofski fakultet Sveučilišta u Zagrebu u klasi Vladimira Filipovića. Nakon obrane doktorske teze vratio se u Sarajevo, gdje je predavao estetiku na odsjeku za filozofiju Filozofskog fakulteta u Sarajevu i na Muzičkoj akademiji sve do odlaska u mirovinu. Potom se preselio u Zagreb, gdje je proveo ostatak života.[4][5] Ivan je bio filozof fenomenološke orijentacije, koji se već u ranim djelima odmicao od marksističkog i psihologističkog tumačenja umjetnosti. Glazba je u njegovim tekstovima imala ontološku prednost u odnosu na sve ostale umjetnosti. U glazbenoj umjetnosti, osobito onoj Bachovoj, Focht je pokušavao razotkriti bitnost pitagorejskog ostvarenja glazbe. Utemeljena brojem te na zakonima kosmosa što su ih ustanovili Pitagora i njegovi učenici, Bachova glazba prema tumaćenju Ivana Fochta nije puki odraz subjekta, niti odraz društvene zbilje, jednako tako ona nije izraz ljudskih osjećaja, nego tajna života ustrojena i ugođena prema kozmičkim zakonima.[4][5] Ivan Focht se pored estetike bavio i gljivarstvom, te je objavio nekoliko značajnih knjiga o gljivama. Također je bio jedan od prvih teoretičara znanstvene fantastike u nas, smatrajući kako je naše doba doba odumiranja filozofije, odnosno doba znanosti i znanstvene fantastike. Bio je dopisni član Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine.[4][5] Ivan Focht je preminuo u Zagrebu, 20. 10. 1992 godine. Sahranjen je na zagrebačkom groblju Mirogoju.[6] Djela[uredi | uredi kod] Knjige[uredi | uredi kod] Istina i biće umjetnosti, Sarajevo: Svjetlost, (1959) Mogućnost, nužnost, slučajnost, stvarnost / Hegelovo učenje o odumiranju umjetnosti, Sarajevo: Veselin Masleša, (1961) Moderna umetnost kao ontološki problem, Beograd: Institut društvenih nauka, (1965) Uvod u estetiku, Sarajevo: Zavod za izdavanje udžbenika, (1972) Tajna umjetnosti, Zagreb: Školska knjiga, (1976) Gljive Jugoslavije, Beograd: Nolit, (1979) Savremena estetika muzike: Petnaest teorijskih portreta, Beograd: Nolit, (1980) Ključ za gljive, Zagreb: Naprijed, (1986) Naši vrganji, Zagreb: Znanje, (1987) Izabrani članci[uredi | uredi kod] Marks o ljudskoj slobodi, Zora, 3, br. 9, 38-46, (1950) Shematiziranje podjele materijalizam-idealizam u obradi istorije filozofije, Pregled, 3, br. 10, (1953) Realizam-modernizam, Kulturni radnik, br. 10, 7-14, (1956) Neobičan položaj moderne muzike, Kulturni radnik, br. 1-2, 14-20, (1957) Pavle Stefanović, `Tragom tona`, Izraz, br. 7-8, 101-104, (1958) Apstraktno slikarstvo pod udarima, Izraz, br. 7-8, (1959) Najnoviji Lukačev estetički pokušaj, Izraz, 3, knj. 6, br. 11-12, 488-500, (1959) Tegobe teorije odraza, Izraz, 5, knj. 2, 149-165, (1961) Humanost umjetnosti, u: Branko Bošnjak i Rudi Supek (ur.), Humanizam i socijalizam, knj. 1, Zagreb: Naprijed, 217-234, (1963) Izgledi fenomenološke estetike muzike, Forum: časopis Razreda za suvremenu književnost Jugoslavenske akademije znanosti i umjetnosti, god. 3, knj. 6, br. 11, 679-712, (1964) Umjetnička tehnika i tehnifikacija umjetnosti, Praxis, 3, br. 2, 167-180, (1966) Granica Hartmannove estetike, Praxis, 4, br. 5-6, 749-754, (1967) Umjetnost i partijnost, Izraz, 9, br. 8-9, 815-822, (1967) O knjizi Dragutina Gostuškog `Vreme umetnosti`, Treći program Radio Beograda, br. 1, proljeće, 245-254, (1969) Estetički programi časopisa, Treći program Radio Beograda, br. 2, ljeto, 219-230, (1969) Teorijski autoportret, Treći program Radio Beograda, br. 4, zima, 324-332, (1970) Modalitet umjetnosti, Forum: časopis Razreda za suvremenu književnost Jugoslavenske akademije znanosti i umjetnosti, god. 10, knj. 22, br. 9, 338-346, (1971) Umjetnost kao objektivirani duh, Forum: časopis Razreda za suvremenu književnost Jugoslavenske akademije znanosti i umjetnosti, god. 10, knj. 22, br. 10-11, 552-558, (1971) Adornova podjela umjetnosti na `avangardnu` i `masovnu`, Kulturni radnik, br. 5, 83-89, (1972) La notion pythagoricienne de la musique: contribution a sa determination, International Review of the Aesthetics and Sociology of Music, god. 3, br. 2, 161-172, (1972) Korčulanske gljive sabrane u prosincu, Zbornik otoka Korčule, sv. 2, 229-240, (1972) Šta je muzika, Treći program Radio Beograda, br. 16, zima, 345-354, (1973) Ukus malograđanina, Treći program Radio Beograda, br. 17, proljeće, 259-266, (1973) `Forma` i forme, Treći program Radio Beograda, br. 18, ljeto, 325-366, (1973) Otvorenost za vrednote, Treći program Radio Beograda, br. 19, jesen, 59-70, (1973) Adornos gnoseologistische Einstellung zur Musik, International Review of the Aesthetics and Sociology of Music, god. 5, br. 2, 265-276, (1974) Andreas Liess: Der Weg nach Innen (Ortung ästhetischen Denkens heute), Verlag San Michele, Zürich 1973, pp. 134 (recenzija), International Review of the Aesthetics and Sociology of Music, 5, br. 2, 346-350, (1974) Amuzija hegelijanstva, Polja, 20, br. 186-187, 12-14, (1974) Slika čovjeka i kosmosa, Treći program Radio Beograda, br. 21, proljeće, 523-562, (1974) Granice ontologije umjetnosti u istraživanju književnog djela, Teka, br. 8, proljeće, 318-328, (1975) Geneza literature, Treći program Radio Beograda, br. 24, zima, 71-128, (1975) Filozofija prirode, Treći program Radio Beograda, br. 27, jesen, br. 27, 29-112, (1975) Put k ontologiji umjetnosti, u: Ante Marušić (ur.), Svijet umjetnosti: Marksističke interpretacije, Zagreb: Školska knjiga, 195-212, (1976) Esej kao protuteža filosofijskom sistemu, Delo, 22, br. 5, 30-39, (1976) Gljive dubrovačkog kraja, Dubrovnik, br. 6, 89-102, (1976) Muzika i simbolika brojeva, Polja, 23, br. 220-221, 3-6, (1977) Smrt i beskonačnost, Polja, 24, br. 236, 31-33, (1978) Filozofija muzike, u: Dobroslav Smiljanić (ur.), Filozofija umetnosti, Beograd: Kolarčev narodni univerzitet, 145-155, (1978) Filozofija izvan struke, Treći program Radio Beograda, br. 36, zima, 195-216, (1978) Savremeni estetičari muzike: Muzičari o muzici, Treći program Radio Beograda, br. 39, jesen, 451-481, (1978) Filozofski pogledi Franca Kafke: Jedan nacrt, Zbornik Trećeg programa Radio Zagreba, br. 3, 251-259, (1979) Metaestetika ili estetike marksizma, u: Sreten Petrović, Marksistička estetika: Kritika estetičkog uma, Beograd: BIGZ, 1-9, (1979) Problem identiteta muzičkog djela, Život umjetnosti, br. 29/30, 92-102, (1980) Jankelevičev muzičko-estetički agnosticizam, Polja, 26, br. 256-257, 197-200, (1980) Kriza ili kataklizma: Hegel i moderna umetnost, Politika, broj 10, (1980) Glazba i gljive padoše nam s neba, Zbornik Trećeg programa Radio Zagreba, br. 6, 195-201, (1981) Nesreća u sreći, Polja, 27, br. 264, 57-59, (1981) Estetika i moderna umjetnost, Polja, 29, br. 288, 70-72, (1983) Prijevodi i predgovori[uredi | uredi kod] Günther Anders: Kafka - za i protiv, preveo Ivan Focht, Sarajevo: Narodna prosvjeta, (1955) Benedetto Croce: Estetika kao nauka o izrazu i opća lingvistika, preveo Vinko Vitezica, predgovor Ivan Focht, Zagreb: Naprijed, (1960) György Lukacs: Prolegomena za marksističku estetiku: posebnost kao centralna kategorija estetike, preveo Milan Damjanović, uvodna studija Ivan Focht, Beograd: Nolit, (1960) Max Raphael: Teorija duhovnog stvaranja na osnovi marksizma, preveo Konstantin Petrović, predgovor Ivan Focht, Sarajevo: Veselin Masleša, (1960) Max Dessoir: Estetika i opća nauka o umjetnosti, preveo Ivan Focht, Sarajevo: Veselin Masleša, (1963) Theodor W. Adorno: Filozofija nove muzike, preveo i predgovor napisao Ivan Focht, Beograd: Nolit, (1968) Eduard Hanslick: O muzički lijepom, predgovor i prijevod Ivan Focht, Beograd: Beogradski izdavačko-grafički zavod, (1977) Vladimir Jankélévitch: Muzika i neizrecivo, prevela Jelena Jelić, predgovor Ivan Focht, Novi Sad: Književna zajednica Novog Sada, (1987)

Beograd 2001. Tvrd povez, 369 strana. Napomena: na 4 strese tragovi olovke (obeležena rečenica ili njen deo); knjiga je veoma dobro / odlično očuvana. D4 Izuzetno retko. Očigledni su razlozi zbog kojih treba brižljivo da razmatramo uslove i granice tumačenja. Ako u okviru hermeneutike ili teorije književnosti može da deluje provokativno, ali na kraju krajeva i održivo, da subjekt koji interpretira ima potpunu inicijativu u tumačenju, pogibeljnije deluje primena takvih tvrđenja na procese koji dovode do identifikovanja neke osobe ili nekog predmeta s vremenskog rastojanja i u drugačijim situacijama, kada razlikujemo psa od konja, ili svakoga dana iznova pronalazimo put do kuće. U takvim slučajevima, uzeti da je tumač jedini koji se pita i odlučuje svrstava se u ono što se u istoriji filozofije naziva `magijskim idealizmom`. Pozivanje na njega može se učiniti romantičarski zastarelim, no zamislimo pokušaj da se postulira mozak koji ne samo da bi - manje pasivan od Patnamove tvorevine - živeo u bazenu, odvojen od tela, nego bi čak prethodno načinio i bazen, i univerzum koji ga sadrži, i još iz minuta u minut odlučivao koje impulse treba da primi ne bi li održao iluziju sveta koji ne postoji izvan njegovih vlastitih opažanja. Bilo bi to malčice preterano i za jednog magičnog idealistu. S druge strane, onaj ko tvrdi da nema intersubjektivnog saopštivog značenja tekstova, silno se najedi ako neko taj njegov naum ne prihvati, pa se žali kako ga ljudi ne razumeju. Tu čoveku padne na pamet onaj Smaljanov paradoks: `Ja sam solipsista, kao i svi`. Umberto EKO

NEVEN SESARDIĆ FIZIKALIZAM Izdavač - Istraživačko-izdavački centar SSO Srbije, Beograd Godina - 1984 176 strana 20 cm Edicija - Biblioteka Izazovi Povez - Broširan Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: 1. UVOD Dualizam Logički bihejviorizam Teorija psiho-fizičkog identiteta Fenomenološka pogreška i problem bestjelesne egzistencije Identitet, korelacija i Occamova britva 2. POVLAŠĆENI PRISTUP Epistemološki prigovor Armstrongove definicije Wittgensteinovski argument Putnamov argument Argument iz Humeovog zakona Materija i svijest Epistemološki status svesti Mogućnost fizikalističkog objašnjenja svijesti 3. POSTOJE LI NEFIZIČKA SVOJSTVA? Sadržajno neutralna analiza Dvije primedbe Dopuna Armstronga i Lewisa Remzificiranje mentalnih termina Fenomenalna svojstva Mašine i svijest Kripkeov argument protiv materijalista Materijalistički argumenti protiv Kripkea Zaključne primedbe 4. UJEDINJENJE ZNANOSTI I PROBLEM REDUKCIJE Redukcija i emergencija Fizika i hemija Fizika i biologija Fizika i psihologija Funkcionalizam `Nevolje s funkcionalizmom` Psihologija i fiziologija Anomalijski monizam Eliminacija anomalija Drugi pogled na redukciju Fizika kao fundamentalna nauka 5. DETERMINIZAM, SLOBODA I MORALNA ODGOVORNOST Formulacija determinizma Determinizam i kvantna fizika Determinizam i klasična fizika Uzroci i razlozi Fatalizam Sloboda i slučajnost Kompatibilizam Libertarijanizam Inkompatibilizam Alternativne mogućnosti Moralna odgovornost Zaključak Bibliografija `Predmet ovog rada je upravo filozofska teorija po kojoj, u krajnjoj instanci, na svijetu postoje samo entieti fizike koji se ponašaju po zakonima fizike. Po tom radikalnom materijalističkom gledištu biologija i psiholgija bi u određenom smislu bile svedene na fiziku, pa je taj pristup redovito povezan s tezom o ujedinjenju znanosti. A kakoj je fizika baza redukcije ostalih znanosti, ovaj se filozofski pravac i naziva `fizikalizam`.` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Viljem Okam Ludvig Vitgenštajn Hilari Patnam Dejvid Hjum C. S. Luis

DOUGLAS HOFSTADTER GODEL, ESCHER, BACH - an Eternal Golden Braid INTEGRALNO IZDANJE Izdavač - Ingram Publisher Services Godina - 2011 824 strana 24 cm Edicija - 20th Anniversary ed. ISBN - 9780465026562 Povez - Broširan Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: Preface to GEB`s Twentieth-anniversary Edition Overview List of Illustration Words of Thanks PART I - GEB Introduction - A Musico-Logical Offering 1. The MU-puzzle 2. Meaning and Form in Mathematics 3. Figure and Ground 4. Consistency, Completeness, and Geometry 5. Recursive Structures and Processes 6. The Location of Meaning 7. The Propositional Calculus 8. Typographical Number Theory 9. Mumon and Godel 10. Levels of Description, and Computer Systems 11. Brains and Thoughts 12. Minds and Thoughts 13. BlooP and FlooP and GlooP 14. On Formally Undecidable Propositions of TNT and Related Systems 15. Jumping out of the System 16. Self-Ref and Self-Rep 17. Church, Turing, Tarski and Others 18. Artificial Intelligence: Retrospects 19. Artificial Intelligence: Prospects 20. Strange Loops, Or Tangled Hierarchies Notes Bibliography Credits Index `Douglas Hofstadter`s book is concerned directly with the nature of “maps” or links between formal systems. However, according to Hofstadter, the formal system that underlies all mental activity transcends the system that supports it. If life can grow out of the formal chemical substrate of the cell, if consciousness can emerge out of a formal system of firing neurons, then so too will computers attain human intelligence. Gödel, Escher, Bach is a wonderful exploration of fascinating ideas at the heart of cognitive science: meaning, reduction, recursion, and much more.` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Daglas Hofšteter Hofšteder Gedel Ešer Bah Jedna Beskrajna Zlatna Nit

Knjiga po obodima izgubila boju (kao na slici). Od 20 eseja 4-5 eseja je podvlaceno obicnom olovkom uz poneki komentar na margini. Moris Blanso Blanchot waits for us still to come, to be read and reread. . . I would say that never as much as today have I pictured him so far ahead of us.” --Jacques Derrida “Blanchot waits for us still to come, to be read and reread. . . I would say that never as much as today have I pictured him so far ahead of us.” --Jacques Derrida “Written during the struggle between Hegeliansim and anti-Hegelianism in French thought preceding poststructuralism, Blanchot’s Infinite Conversation provides a crucial link for understanding the more immediate roots of poststructuralism. Blanchot’s writings inform the thought of Deleuze, Foucault, Lacan, and Derrida, and can provide contexts for some of the more difficult concepts of these other writers. The Infinite Conversation provides a mixture of rigorous theoretical thought and less formal converations, both of which are intriguing. Blanchot provides splendid readings of the way in which writers such as Nietzsche, Bataille, Pascal, Kafka, Heraclitus, and Sade develop a writing that interrupts being and postulates dissymetric relations. His readings of other writers are illuminating, and often quite surprising.” Review of Contemporary Fiction — Tags Theory and Philosophy, Literature, Continental In this landmark volume, Blanchot sustains a dialogue with a number of thinkers whose contributions have marked turning points in the history of Western thought and have influenced virtually all the themes that inflect the contemporary literary and philosophical debate today. “Blanchot waits for us still to come, to be read and reread. . . I would say that never as much as today have I pictured him so far ahead of us.” Jacques Derrida $35.00 paper ISBN 978-0-8166-1970-2 510 pages, 6 X 9, 1992

Otisak iz Zbornika Filozofskog fakulteta 1-24 1. franjo barišić, o poveljama kneza lazara i patrijarha spiridona 2.rade mihaljčić, vojnički zakon 3.dušan glumac,o vremenu monašenja konstantina solunskog i rukopoloženju metodija za sveštenika 4.b.krekić-b.radojčić-i.đurić bibliografija radova akademika georgija ostrogorskog 5.jadran ferluga, počeci jedne vizantijske aristokrtske porodice-argiri 6.mihailo vojvodić, izvozna trgovina srbije sa austro-ugarskom 1895-1896.godine 7.dragan r.živojinović, sovjetska republika u mađarskoj i politika sjedinjenih američkih država u jugoistočnoj evropi 1919.godine 8.četiri priloga istoriji i istorijskoj geografiji srbije 9.mihailo j dinić, jugozapadna srbija u srednjem veku. 10.radovan samardžić, jorjo tadić kao istoričar 11.božidar ferjančič,sevastokratori i kesari u srpskom carstvu 12.georgije ostrogorski, sveta gora posle maričke bitke 13.ivan božić,dve beleške o filipu de diversisu 14.mihailo vojvodić, ugodba između srbije i bugarske 1897.godine 15.đorđe knežević, trgovinska razmena između kraljevine srba hrvata i slovenaca i republike austrije u toku 1920.godine 16.andrej mitrović, nacistička ideja velikog privrednog prostora i jugoistočna evropa 1940.godine 17.bariša krekić, o neprilikama dvojice mletačkih protestata hvara u prvoj polovini XIV veka. 18.gavro škrivanić,hvostno u srednjem veku 19.franjo barišić, jovan vatac, protokinig 20.jelena danilović,o ugovoru collegantia u dubrovačkom pravu u periodu mletačke vlasti 21.branislav m.nedeljković, dubrovačko-turski ugovor od 23.oktobra 1458.godine 22.dragan r.živojinović, vlastela kapetani i mornari, prilog proučavanju dubrovačkog pomorstva u XVIII veku. 23.radmila tričković,čitlučenje beogradskom pašaluku u XVIII veku. 24.vladimir stojančević, da li su bosanski franjevci održavali političke veze sa srbijom pre garašaninovog načertanija 1844. godine? Otisak iz Zbornika Filozofskog fakulteta, knjige X-1,XI-1,XII-1 Beograd 1970/1974. Mek povez, 24cm Stanje vrlo dobro.

JACQUES DERRIDA WRITING AND DIFFERENCE Prevod i predgovor - Alan Bass Izdavač - Routledge, London Godina - 2011 480 strana 20 cm ISBN - 9780415253833 Povez - Broširan Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: Translator`s Introduction 1 Force and Signification 2 Cogito and the History of Madness 3 Edmond Jabès and the Question of the Book 4 Violence and Metaphysics: An Essay on the Thought of Emmanuel Levinas 5 `Genesis and Structure` and Phenomenology 6 La parole soufflée 7 Freud and the Scene of Writing 8 The Theater of Cruelty and the Closure of Representation 9 From Restricted to General Economy: A Hegelianism without Reserve 10 Structure, Sign, and Play in the Discourse of the Human Sciences 11 Ellipsis Notes Sources ``Almost from the moment deconstruction emerged as a glittering force on the academic scene, its many detractors have been saying that it is `dead.` And yet the term deconstruction has penetrated almost every aspect of culture.` (New York Times) In the 1960s a radical concept emerged from the great French thinker Jacques Derrida. He called the new process `deconstruction`. Rewriting the ways in which we use language and literature, deconstruction affected every form of intellectual thought, from literary criticism to popular culture. It also criticized the entire tradition of western philosophy, from Plato to Bataille. The academic community was rocked on a scale hitherto unknown, with Writing and Difference attracting both accolades and derision. Whatever the response, deconstruction is here to stay. Read the book that changed the way we think; read Writing and Difference, the classic introduction. Jacques Derrida (1930-). Born in Algeria, he has been called the most famous philosopher of our time. He is also a political activist.` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Žak Derida Differance

Osnove islamske filozofije 1-2 / Muhammed Taqi Misbah Yazdi Mostar 2013. Tvrd povez, 431 + 358 strana. Knjige su, bukvalno, kao nove. V6 Za razliku od uvriježenog i nametnutog mišljenja da je islamska filozofija nekad u davnoj prošlosti imala kratkotrajan zamah i da je okončala svoju filozofsku meditaciju smrću Ibn Rušda, na Zapadu poznatog kao Averroes (1198), filozofija u Perziji doživljava svoj novi procvat i intelektualni zamah, koji još uvijek jednako tako živi. Potvrda rečenog je i djelo koje je pred nama. S druge strane, ako osmotrimo filozofsku misao na Zapadu kroz stoljeća, naći ćemo mnoštvo filozofskih sistema koji se smjenjuju i opovrgavaju jedni druge, što je dovelo do pojave da su neki mislioci, suočeni s ovom činjenicom, zastali, izjavivši da — prije nego što se krene u propitivanje same filozofske misli — najprije treba preispitati oruđa spoznaje i procijeniti njihovu snagu i valjanost u činu spoznaje. To je dovelo do razvoja epistemologije. Našavši se pred ovim pitanjem, zapadna filozofija je u posljednje vrijeme mnogo više naučne pažnje posvetila epistemologiji nego islamski filozofi, koji nisu bili suočeni s nedoumicama oko navedenog. Naravno, i kod islamskih filozofa se u prošlosti mogu naći stavovi o epistemologiji, ali — iz razumljivih razloga — u ograničenom obliku. U novije vrijeme ovo pitanje i medu islamskim filozofima dobija na značaju. Tako i ovo djelo, prije pristupa ontologiji, razmatra pitanja epistemologije iz ugla islamskih filozofa, što predstavlja jednu od dobrih strana knjige o kojoj je riječ. Treba reći da je, nakon uvodnih rasprava u kojima se nudi kratak pregled filozofskih misli i definiranja filozofije i njezina odnosa s naučavanjem te epistemologije, ovo djelo koncipirano prema tradicionalnoj podjeli i viđenju filozofije unutar islamskoga svijeta. Prema toj podjeli i takvom viđenju, filozofija se dijeli na opći ili uvodni dio - gdje se razmatraju opća pitanja svake filozofije i koji je uvod za sljedeće poglavlje, i božansku filozofiju ili teozofiju (teologiju) gdje se razmatraju pitanja u vezi s Bogom Uzvišenim, što i jeste krajnji cilj svakog filozofskog pregnuća. Iz sadržaja: Riječ urednika 1. DIO: UVODNE RASPRAVE 1. Kratak pregled toka filozofske misli do početka islamske epohe 2. Kratak pregled toka filozofske misli od srednjeg vijeka do osamnaestog stoljeća 3. Kratak pregled toka filozofske misli u poslednja dva stoljeća 4. Stručno značenje termina nauka i filozofija 5. Filozofija i nauke 6. Šta je filozofija 7. Položaj filozofije 8. Metoda istraživanja u filozofiji 9. Odnos između filozofije i naua 10. Nužnost filozofije 2. DIO: EPISTEMOLOGIJA 11. Uvod u epistemologiju 12. Samoočiglednost načela epistemologije 13. Vrste znanja 14. Stečeno znanje 15. Vrste univerzalnih pojmova 16. Empirizam 17. Uloga razuma i osjetila u predodžbama 18. Uloga razuma i osjetila u potvrdama 19. Vrijednos znanja 20. Vrednovanje etičkih i pravnih sudiva 3. DIO: ONTOLOGIJA 21. Uvod u ontologiju 22. Pojam egzistencije 23. Opredmećena zbilja 24. Egzistencija i štastvo 25. Presudbe o štastvu 26. Uvod u fundamentalnost (počelnost) egzistencije 27. Fundamentalnost (počelnost) egzistencije 28. Jedinstvo i mnoštvo 29. Jedinstvo i mnoštvo u opredmećenoj egzistenciji 30. Razine egzistencije 4.DIO: UZROČNOST 31. Uzrok i posljedica 32. Načelo uzročnosti 33. Uzročna veza 34. Uzročne veze među materijalnim stvarima 35. Ovisnost posljedice o uzroku 36. Veze uzroka i posljedice 37. Presude o uzroku i posljedici 38. Djelotvorni uzrok 39. Krajnji uzrok 40. Svrhovitost kosmosa 5. DIO: MATERIJALNO I NEMATERIJALNO 41. Materijalno i nematerijalno 42. Šta je prostor? 43. Šta je vrijeme? 44. Vrste supstanci 45. Nastavak rasprave o vrstama supstanci 46. Materija i forma 47. Akcidenti 48. Kvalitet 49. Zbilja znanja 50. Ujedinjenje znalca i znanog 6. DIO: NEPROMJENJIVO I PROMJENJIVO 51. Nepromjenjivo i promjenjivo 52. Potencijalno i aktuelno 53. Nastavak rasprave o potencijalnom i aktuelnom 54. Nastajanje i propadanje 55. Kretanje 56. Osobine kretanja 57. Diobe kretanja 58. Kretanje u akcidentima 59. Kretanje u supstanci 60. Nastavak rasprave o supstancijalnom kretanju 7.DIO: TEOLOGIJA 61. Način spoznaje boga 62. Dokazivanje nužnog bića 63. Tevhid 64. Jedinstvo u radnjama 65. Božiji atributi 66. Bitski atributi 67. Djelatni atributi 68. Svrha stvaranja 69. Božija odluka i odredba 70. Dobro i zlo u kosmosu Perzijsko - bosanski rječnik stručnih pojmova iz filozofije O autoru

METAFIZIKA- Aristotelova `Metafizika`se bavi bićem bivstvujućeg s tim što bivstvujuće ne može da postoji bez bića, a biće postoji kroz bivstvujuće i oni čine jedinstvo. Ideje postoje u pojedinačnim stvarima a ne izvan njih!Po Aristotelu stvarnost se objašnjava na osnovu četiri principa: 1)Materijani uzrok – materija 2)Formalni uzrok (forma, oblik ili ideja) 3)Delatnu uzrok (kretanje) 4)Finalni uzrok ili svrha NOVA KNJIGA,ORIGINALNO IZDANJE `PAIDEIA`I `SLUZBENI GLASNIK`, KUPLJENO OD IZDAVACA!U MORU NOVIH IZDANJA I IZDAVACA `METAFIZIKE`-VODITI RACUNA O IZBORU:KO JE IZDAO,KO PREVEO,DA LI JE VISEJEZICNO,KVALITET STAMPE-DA LI JE PIRATSKO-ILI FOTOKOPIJA ILI NN IZDAVAC- SA ZNATNO NIZOM CENOM?!!! ISBN:978-86-7448-326-8 Kategorija:FILOZOFIJA Autor: Aristotel Izdavač:`PAIDEIA`I `SLUZBENI GLASNIK` Pismo: Latinica Povez:Tvrd povez Godina:2017 Format:14,5x20,5 cm Broj strana:699 Opis: Metafizika je temeljna knjiga zapadnog mišljenja. Prvi je projekat izgradnje univerzalne ontologije koji je ostao obavezujuć za sve kasnije pokušaje izgradnje opšte ontologije. Propratno studijsko izdanje obuhvata tematski pregled, srpsko-grčki rečnik, indeks pojmova, imena, aristotelove izvore, i studiju o Aristotelovoj ontologiji iz pera Slobodana Blagojevića. ... Mnogi će reći da je Aristotelova Metafizika vrhunac njegove filozofije. Njen uticaj na današnji način razmišljanja je neizmeran. Centralna postavka metafizičkih spisa glasi da svet postoji onakav kakav se pojavljuje i da ga mogu razumeti obični ljudi s odgovarajućim sposobnostima i uz vežbu. Naime, u suštini metafizika i izučava ono što je „iza“ prirode, ili kako Stagiranin kaže „prve principe i uzroke bivstva“. Izgradnju svoje kolosalne „prve filozofije“, Aristotel započinje temeljitom kritikom Platonove teorije ideja, na osnovu koje će se u srednjem veku odvijati čuvena rasprava o statusu univerzalija (opštih pojmova). Aristotel je prvi jasno uveo ontološku razliku, do koje posebno drži jedan od najznačajnijih savremenih filozofa Martin Hajdeger. Metafizika Aristotelova Metafizika se bavi bićem bivstvujućeg s tim što bivstvujuće ne može da postoji bez bića, a biće postoji kroz bivstvujuće i oni čine jedinstvo. Ideje postoje u pojedinačnim stvarima a ne izvan njih. Aristotelova `Metafizika`se bavi bićem bivstvujućeg s tim što bivstvujuće ne može da postoji bez bića, a biće postoji kroz bivstvujuće i oni čine jedinstvo. Ideje postoje u pojedinačnim stvarima a ne izvan njih Po Aristotelu stvarnost se objašnjava na osnovu četiri principa: 1)Materijani uzrok – materija 2)Formalni uzrok (forma, oblik ili ideja) 3)Delatnu uzrok (kretanje) 4)Finalni uzrok ili svrha Stvarnost je materija koja ima neku ideju i kreće se ka cilju. Prema Aristotelu prvi fizičari su otkrili materijalni i delatni uzrok. Platon je dodao formalni uzrok ili ideje a ono što dodaje Aristotel je finalni uzrok ili svrha stvarnosti. Materija je osnov, ono što trpi promene, što se menja. Pasivna je jer ne može da se menja sama od sebe, ona se menja zahvaljujući formi ili ideji koja je aktivan princip (ideja oblikuje materiju). Svaka materija ima svoj oblik, neku formu. Jedinstvo materije i forme je supstancija. Svaka pojedinačna stvar je jedinstvo materije i forme. (Supstancija postoji na kategorijalan način određen kvalitet, kvantitet (nalazi se u vremenu, prostoru...)). Materija ima stalnu težnju da pređe u svoju formu, da se oblikuje, i taj prelazak je kretanje. Kretanje je zapravo promena. Kretanje je zapravo prelazak potencijalnog u aktuelno stanje. Mi smo ono što jesmo ali istovremeno i ono što bi trebalo da budemo. Život je pretvaranje potencijanog u aktuelno stanje. Celokupna priroda postoji na takav način. U Čoveku je formalni princip razum. Neodređeni kamen – to je ono što je aktuelno, sirovina, potencijalno je neko umetničko delo, potrebna mu je forma, oblik i uzrok i kretanje ka cilju, svrsi. Svaka pojedinačna stvar i stvarnost u celini ima svrhu postojanja. Ta unutrašnja svrha stvari (pokretač, akcija) naziva se entalehija. Priroda postoji na svoj način – teleološki način postojanja (telos = cilj). Cilj postojanja stvarnosti jeste čista forma, savršenstvo, a to je Bog kao najaktivniji princip. Bog je najveći stepen postojanja i najveći stepen saznanja. Svako bavljenje naukom nas približava uzroku svih uzroka, razlogu svih razloga, mišljenju svih mišljenja. Entelehija nas goni na susret sa Bogom. Cilj saznanja je susret sa Bogom. Aristotelov pojam Boga nije (hrišćanski) personalizovan već nešto apstraktno. Sudbina čoveka se ogleda u tome da spaja nebo i materiju. U čoveku imamo i materiju i formu.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Karijatide Filosofija se tokom cijele svoje istorije sastojala iz dva dijela, koja su bila neskladno pomiješana: sa jedne strane teorija o prirodi svijeta, a sa druge strane etičko i političko učenje o tome koji je način života najbolji. Nemogućnost da se ovo dvoje jasno odvoji bila je izvor mnogih zbrkanih mišljenja. Filosofi, od Platona do Vilijama Džemsa, dopustili su da njihova mišljenja o sastavu vaseljene budu pod uticajem njegove sklonosti ka moralisanju; pošto su pretpostavljali da znaju koja bi vjerovanja mogla učiniti ljude moralno savršenim, oni su izmislili argumente, često vrlo sofističke da bi dokazali da su vjerovanja istinita. Bertrand Rasel (engl. Bertrand Russell; Trelek, 18. maj 1872 — Penhrindejdrajt, 2. februar 1970), bio je britanski filozof i matematičar, kao i dobitnik Nobelove nagrade za književnost 1950. godine. U matematici je poznat po Raselovom paradoksu koji je ukazao na propuste u naivnom (neaksiomatskom) zasnivanju Kantorove teorije skupova. Privatni život Bertrand Artur Vilijam Rasel, 3. erl Rasel (engl. Bertrand Arthur William Russell, 3rd Earl Russell) rođen je 18. maja 1872. godine u plemićkoj porodici. Veoma rano je ostao bez roditelja, majka mu je umrla kada je imao 2 godine, a otac kada je imao 4. Ostali su on i njegov stariji brat Frenk (budući drugi Erl Rasel). O njima se brinuo njihov deda Erl Rasel (lord Džon Rasel) koji je bio predsednik britanske vlade 40-ih godina 19. veka, i baba, dedina žena iz drugog braka. Kum mu je bio filozof Džon Stjuart Mil. Rasel nije ispunio njihova očekivanja što se tiče ženidbe i decembra 1894. se oženio Amerikankom Alis Smit (engl. Alys Pearsall Smith). Alis je bila protestantkinja i to puritanskih shvatanja. Njihov brak je završen razvodom 1911. godine. Rasel nije bio uvek veran bračnom životu, poznate su bile dve ljubavne afere sa čuvenim damama od kojih je jedna bila glumica. Bertrand Rasel je studirao filozofiju i logiku na Univerzitetu Kembridž od 1890. godine. Postao je član Triniti koledža 1908, godine. 1920. je putovao u Rusiju i posle toga predavao u Pekingu filozofiju jednu godinu dana. 1921. kada je izgubio profesorski posao oženio se Dorom Rasel (rođenom Blek) i sa njom je imao sina Džona (John Conrad Russell, kasnije ga nasledio kao četvrti Erl Rasel) i ćerku Ketrin (Katharine Russell udata Tait). Rasel se u ovo vreme ispomagao tako što je pisao popularne knjige iz oblasti fizike, etike i obrazovanja za laike. Sa suprugom Dorom on je osnovao eksperimentalnu školu `Beacon Hill` (u prevodu „Svetionik na bregu“) 1927. godine.[1] Posle smrti starijeg brata, Rasel 1931. godine postaje treći Erl Rasel. Međutim on se veoma retko pozivao na ovu titulu. Supruga Dora ga je izneverila u preljubi sa jednim američkim novinarom i Rasel se 1936. oženio po treći put. Nova supruga mu se zvala Patriša, bila je oksfordski student i guvernanta Raselove dece 1930. godine. Sa njom je imao jednog sina po imenu Konrad. U proleće 1939. preselio se u Santa Barbaru i predavao na univerzitetu Kalifornija u Los Anđelesu. Bio je postavljen za profesora na Gradskom koledžu u Njujorku odmah posle toga, ali posle javnog negodovanja postavljenje je povučeno; njegovo radikalno mišljenje učinilo ga je moralno nepodobnim za predavača na ovom koledžu. U Britaniju se vratio 1944. i ponovo je predavao na Triniti koledžu. Godine 1952, u svojoj osamdesetoj godini, Rasel se ponovo razveo i oženio četvrti put suprugom Edit, sa kojom se poznavao još od 1925. godine. Bertrand Rasel je napisao tri toma svoje autobiografije krajem 1960-ih godina i preminuo je 2. februara 1970. u Velsu u svojoj 98. godini. Njegov pepeo je rasejan u planinama Velsa. Treba pomenuti i da je Rasel poznat kao osnivač i vođa poznatog „Prekog suda“ u kome su bili osuđivani svi zločini SAD u Vijetnamskom ratu tokom 50-ih i 60-ih godina dvadesetog veka. Titulu grofa od Bertranda Rasela nasledio je najpre njegov sin Džon Rasel (kao 4. Erl Rasel), a potom mlađi sin Konrad Rasel (kao 5. Erl Rasel). Konrad Rasel je izabran za naslednog plemića u britanskom Domu lordova, on je ugledni britanski naučnik...

Simulacija i zbilja / Jean Baudrillard Zagreb 2013. Mek povez, 287 strana. Knjiga je nova. Ova je knjiga reprezentativan izbor najvažnijih djela Jeana Baudrillarda (1929 – 2007), nekadašnjeg profesora sociologije na Sveučilištu Pariz X – Nanterre i filozofije kulture i medijske kritike na Europskoj poslijediplomskoj školi u Saas-Feeu, vodećeg mislioca postmodernističke i poststrukturalističke intelektualne struje. Izbor Baudrillardovih djela priredio je Rade Kalanj, profesor na Odsjeku za sociologiju Filozofskog fakulteta i vrstan znalac francuskog postmodernizma i poststrukturalizma, te ga popratio instruktivnim predgovorom koji smješta Baudrillardovu teorijsku poziciju u kontekst suvremenih teorijskih gibanja koja se obično nazivaju i post­modernističkom kulturom. Ova knjiga je iznimno važna jer je riječ o autoru koji je zaslužan za niz teorijskih ideja i dijagnoza koje su snažno utjecale na moderno filozofsko i sociološko promišljanje suvremene kulture. Osobito je zaslužan za originalne teze o medijima, masovnim komunikacijama, virtualnom svijetu i vladavini slike, koje se očituju u njegovom razmatranju simulacije i zbilje. Njegove ideje i uvidi nadilaze strogo disciplinarni horizont sociologije i postaju relevantne za cijelo područje humanističkih znanosti i kulture općenito, te ga uvrštavaju među najznačajnije suvremene sociologe kulture. Sadržaj: Predgovor: Postmodernistički vidokrug Jeana Baudrillarda (Rade Kalanj) I. Kritika političke ekonomije znaka Magijska misao ideologije Metafizika znaka Privid referenta Denotacija i konotacija S one strane znaka — simbolika Rekvijem za medije — Introitus — Enzensberger: `socijalistička` strategija — Govor bez odgovora — Subverzivna strategija i `simbolička akcija` — Teorijski model komunikacije — Kibernetička iluzija 2. Simbolička razmjena i smrt Uvod Strukturalna revolucija vrijednosti Kraj proizvodnje Rad vrste simulakra — Anđeo od gipsa Automat i robot Industrijski simulakr Metafizika koda Taktilno i digitalno Hiperrealizam simulacije 3. O zavođenju Posvećeni obzor privida Varka za oko ili začarana simulacija Tajna i izazov Zavođenje je sudbina 4. Fatalne strategije Ekstaza i inercija Za načelo zla 5. Onkraj istinitog i lažnog ili zloduh slike 6. Prozirnost zla. Ogled o ekstremnim fenomenima Nakon orgije Transseksualno Transekonomsko A gdje je onda zlo? Nekrospektiva Post scriptum Ispravak: Hura! Povijest je uskrsnula! Sudbina energije Teorem ukletog dijela 7. Iluzija kraja Patafizika 2000 Vraćanje povijesti Uspon praznoga prema rubu Besmrtnost 8. Nemoguća razmjena Kazalo imena

Stanje: Kao novo Naslovi: Sabrani Spisi Mihaila Đurića: 1. O potrebi filozofije danas 2. Sociologija Maksa Vebera 3. Utopija izmene sveta 4. Problemi sociološkog metoda 5. Niče i metafizika 6. Putevi ka Ničeu 7. Izazov nihilizma 8. Stihija savremenosti 9. Savremena srpska filozofija 10. Humanizam kao politički ideal 11. Iz istorije antičke filozofije 12. Krhko ljudsko dobro Autor: Mihailo Đurić Izdavač: Službeni Glasnik, Pismo: Ćirilica, Povez: Tvrd. Mihailo Đurić (Šabac, 22. avgust 1925 — Beograd, 25. novembar 2011) je bio jedan od najvećih srpskih filozofa i sociologa, profesor Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu i član SANU. Istakao se knjigama i člancima na srpskom i nemačkom jeziku pisanim takozvanim „beogradskim stilom“. Posebno je poznat po radovima o Ničeu i Hajdegeru. Predavao je na mnogim fakultetima, naučnim skupovima i seminarima u Srbiji i u svetu. Studirao je pravo, filozofiju i klasičnu filologiju u Beogradu. Doktorirao je 1954. na Pravnom fakultetu s tezom Ideja prirodnog prava kod grčkih sofista. Iste godine je izabran za asistenta na Pravnom fakultetu, na kome je prošao kroz sva univerzitetska zvanja (docent 1957, vanredni profesor 1964, redovni profesor 1969). Predavao je Istoriju političkih teorija, Opštu sociologiju i Metodologiju društvenih nauka. Mihailo Đurić je udaljen sa Univerziteta, sudski gonjen i osuđen na dve godine strogog zatvora (odležao 9 meseci) 1973. godine zbog govora održanog 18. marta 1971. u vezi sa ustavnim amandmanima (kasnije objavljenom u Analima Pravnog fakulteta u Beogradu pod naslovom „Smišljene smutnje“) i članka „Kamen razdora“ objavljenom u časopisu Umetnost 27-28 za 1971. godinu. Mihailo Đurić je učestvovao na mnogim filozofskim skupovima u zemlji i inostranstvu. Pored mnogih rasprava i članaka objavljenih u raznim domaćim i stranim časopisima i zbornicima, objavio je 12 knjiga i priredio 7 zbornika. Pokretač je i glavni urednik časopisa Filozofski godišnjak, koji od 1988. izlazi kao glasnik Instituta za filozofiju Filozofskog fakulteta u Beogradu. Dobitnik je Oktobarske nagrade grada Beograda za 1990. godinu. Član je Srpske akademije nauka i umetnosti u Beogradu i Evropske akademije nauka i umetnosti u Salcburgu. Izdavačko preduzeće Službeni glasnik iz Beograda izdalo je Izabrana dela Mihaila Đurića u dvanaest knjiga.

Stanje: Kao novo - Nekorišćeno Naslov: Istorija filozofije od antičke Grčke do savremenog doba Autor: Gunar Širbek, Nils Gilje Izdavač: Karpos Ćirilica, Tvrdr povez, 20cm 649 str. _____ „Pročitao sam Istoriju filozofije Širbeka i Giljea u prvom prevodu na nemački iz 1993. To je prevod 4. norveškog izdanja iz 1987. I samo te godine govore mnogo toga. Za dugotrajni uspeh ovog dela postoje dobri razlozi: ne znam za zanimljiviju i inovativniju istoriju zapadne filozofije. Sastavio ju je originalan um koji nikad ne piše u stilu pukog pregleda istorije ideja, već svaku od njih predstavlja kao proizvod međusobno povezanih procesa rešavanja problema.“ Jirgen Habermas Istorija filozofije Gunara Širbeka i Nilsa Giljea je obuhvatan pregled istorije filozofskih ideja i pravaca, od vremena presokratovaca do pred kraj XX veka. Pored temeljnog opisa svih najvažnijih filozofskih pokreta i učenja, autori rasvetljavaju i mnoge činioce koji su uticali na razvoj zapadne misli, poput prirodnih nauka ili političkih ideologija kao što su liberalizam, socijalizam i fašizam. Posebna vrednost ovog pregleda nije samo kompetentan opis nekog učenja ili postavke, nego njemu prethodi vešto osvetljavavanje problematike i pitanja na koje neki filozof u datom vremenu pokušava da dâ odgovor. Time što su dovoljno prostora posvetili kontekstualizaciji, autori uspevaju da, s izvesnom lakoćom, približe široj publici i takve mislioce kao što su Spinoza i Kant. Nema sumnje da je to jedan od razloga što je ova Istorija filozofije prevedena na 17 jezika i služi kao udžbenik na mnogim univerzitetima (engleski prevod se pojavio pod imenom A History of Western Thought (izd. Routledge, 20011), a ugledni nemački izdavač Suhrkamp objavio ju je po imenom Geschichte der Philosophie (19931). Valja istaći da u ovom istorijskom pregledu filozofske misli nisu zastupljeni samo filozofi stricto sensu, nego i, primera radi, najvažniji sociolozi (Dirkem, Veber itd.), ekonomski mislioci (od Adama Smita do Kejnsa), a postoje poglavlja o Frojdu i psihoanalizi, Darvinu, razvoju humanistike (Herder, Šlajermaher, Diltaj) ili istoriografije (Viko, Ranke). Jedno poglavlje je posvećeno i staroj kineskoj i indijskoj misli. I konačno, naročito težište u ovoj knjizi zauzima uspon prirodnih nauka i politička filozofija, što je odvaja od većine poznatih istorija filozofije.

Prvi knjiga: Jezik Drugi knjiga: Mitsko mišljenje Treci knjiga: Fenomenologija saznanja Novi Sad 1985. Mek povez, 246 + 248 + 418 strana. Napomena: na pet strana u prvoj knjizi, u predgovoru, i u drugoj knjizi , u uvodu, na petnaestak strana, tragovi olovke (obeležen tekst); ako se to izuzme, knjige su odlično očuvane. FILOZOFIJA SIMBOLIČKIH OBLIKA: Jezik U svom kapitalnom delu, Filozofiji simboličkih oblika, Kasirer svuda traži „unutrašnji duhovni princip” raznorodnih oblasti gde se duh manifestuje. Svoju postojanost i određene konture taj „princip” dobija tek sa nastankom jezika, tek u medijumu jezika počinje da se ustaljuje beskrajno raznoliko, nepostojano obličje izražajnih doživljaja... Snaga jezika daje slikama mita postojanost i oblik, ona čoveku omogućuje da ponovo nađe i prepozna sasvim različite pojmove, udaljene u vremenu i prostoru, te da ih shvati kao manifestacije istog subjekta. FILOZOFIJA SIMBOLIČKIH OBLIKA: Mitsko mišljenje Kasirer prilazi problemu mita sa stanovišta neo-kantocskog epistemologa kome je problem naučnog empirijskog znanja bio prva briga i krajnji cilj. Što ga kod mita interesuje nije sam mit, već proces svesti iz kojeg je nastao, a rešenje tog problema je bitno za ceo kasniji razvoj simboličkih oblika, to jest ljudske misli uopšte, pošto mit, po Kasireru, predstavlja prvi ljudski pokušaj poznavanja sveta, a i prvi oblik estetske mašte, pa je prema tome i prva manifestacija jedinstva duha. FILOZOFIJA SIMBOLIČKIH OBLIKA: Fenomenologija saznanja Saznanju je uvek cilj da ono posebno uključi u univerzalni zakon i poredak, ali pored intelektualne sinteze, duh zna i za druge oblike i moduse „objektivacije` i uzdizanja posebnog na nivo univerzalno važećeg, gde se taj proces vrši pomoću metoda koji su suprotni logčkom pojmu i logičkom zakonu. Kantovu kritiku uma, analizu procesa i značenja naučnog znanja, Kasirer proširuje u „kritiku kulture” uopšte, svih posebnih „unutrašnjih oblika` pomoću kojih čovek pretvara pasivne impresije koje dobija od spoljnjeg sveta u svet izraza samog sebe... Čulni supstrat doživljaja biva obuhvaćen shemama ljudskog duha, koje čine da čovek, u pređenju sa životinjama, živi u jednoj novoj dimenziji stvarnosti, u svetu „sintezi sveta i duha` , koja omogućuje intuiciji i intelektu da gospodare vlastitim iskustvom. Sadržaj: KNJIGA I Predgovor, Svetlana Knjazev-Adamović. FILOZOFIJA SIMBOLIČKIH OBLIKA: JEZIK. PREDGOVOR. UVOD I POSTAVLJANJE PROBLEMA: I. Pojam simboličkog oblika i sistem simboličkih oblika II. Opšta funkcija znaka. - Problem značenja. III. Problem `reprezentacije` i izgradnja svesti. IV. Idealno značenje znaka. - Prevazilaženje teorije odraza. O FENOMENOLOGIJI JEZIČKOG OBLIKA Glava I: PROBLEM JEZIKA U ISTORIJI FILOZOFIJE I. Problem jezika u istoriji filozofskog idealizma II. Postavljanje problema jezika u empirističkim sistemima (Bekon, Hobs, Lok, Berkli) III. Filozofija francuskog prosvetiteljstva (Kondijak, Mopertijus, Didro) IV. Jezik kao izraz afekta. - Problem `porekla jezika` (Đanbatista Viko, Haman, Herder, romantizam). V. Vilhelm fon Humbolt VI. August Šlajher: nauka o jeziku i `nauka o prirodi`. VII. Utemeljenje moderne nauke o jeziku i problem `fonetskih zakona`. Glava 2: JEZIK U FAZI ČULNOG IZRAZA I. Jezik kao izražajni pokret. - Jezik izražajnih pokreta i glasovni jezik II. Mimičko, analoško i simboličko izražavanje. Glava 3: JEZIK U FAZI OPAŽAJNOG IZRAZA I. Izraz prostora i prostornih odnosa II. Predstava o vremenu III. Jezički razvoj pojma broja IV. Jezik i oblast `unutrašnjeg opažanja`. Faze pojma ja. 1. Pomaljanje subjektivnosti u jezičkom izrazu 2. Izraz ličnosti i vlasništvo 3. Nominalni i verbalni tip jezičkog izraza. Glava 4: JEZIK KAO IZRAZ POJMOVNOG MIŠLJENJA JEZIČKO OBRAZOVANJE POJMOVA I VRSTA I. Kvalificirajuće obrazovanje pojmova II. Osnovni pravci jezičkog obrazovanja vrsta. Glava 5: JEZIK I IZRAZ OBLIKA ČISTIH ODNOSA SFERA SUDA I RELACIONI POJMOVI. KNJIGA II PREDGOVOR. Uvod: PROBLEM `FILOZOFIJE MITOLOGIJE`. Prvi odeljak MIT KAO OBLIK MIŠLJENJA. Glava I. KARAKTER I OSNOVNI PRAVAC MITSKE SVESTI O PREDMETU. Glava II. POJEDINAČNE KATEGORIJE MITSKOG MIŠLJENJA. Drugi odeljak MIT KAO OBLIK OPAŽANJA SKLOP I PODELA PROSTORNO-VREMENSKOG SVETA U MITSKOJ SVESTI. Glava I. OSNOVNA SUPROTNOST. Glava II. OSNOVNE CRTE UČENJA O OBLICIMA MITA. PROSTOR, VREME I BROJ 1. Raščlanjavanje prostora u mitskoj svesti 2. Prostor i svetlost. - Problem `orijentacije`. 3. Mitski pojam vremena 4. Uobličavanje vremena u mitskoj i religioznoj svesti 5. Mitski broj i sistem `svetih brojeva`. Treći odeljak MIT KAO OBLIK ŽIVOTA. OTKRIĆE I ODREĐENJE SUBJEKTIVNE STVARNOSTI U MITSKOJ SVESTI. Glava I. JA I DUŠA. Glava II. RAZVOJ SAMOOSEĆANJA IZ MITSKOG OSEĆANJA JEDINSTVA I ŽIVOTA 1. Zajednica sveg života i mitsko formiranje klasa 2. Pojam ličnosti i lični bogovi. Faze mitskog pojma ja. Glava III. KULT I ŽRTVA. Četvrti odeljak DIJALEKTIKA MITSKE SVESTI. KNJIGA III PREDGOVOR UVOD Prvi deo : FUNKCIJA IZRAZA I SVET IZRAZA Glava I. SUBJEKTIVNA I OBJEKTIVNA ANALIZA Glava II. FENOMEN IZRAZA KAO OSNOVNI MOMENT SVESTI OPAŽANJA Glava III. FUNKCIJA IZRAZA I PROBLEM TELO-DUŠA Drugi deo PROBLEM REPREZENTACIJE I STRUKTURA OPAŽAJNOG SVETA Glava 1. POJAM I PROBLEM REPREZENTACIJE Glava II. STVAR I OSOBINA Glava III. PROSTOR Glava IV. INTUICIJA VREMENA Glava V. SIMBOLIČKA PREGNANCIJA Glava VI. O PATOLOGIJI SVESTI O SIMBOLU I Problem simbola u istoriji učenja o afaziji II Izmena sveta opažanja u kliničkoj slici afazije III O patologiji opažanja stvari IV Prostor, vreme i broj V Patološki poremećaji delanja Treći deo FUNKCIJA ZNAČENJA I STRUKTURA NAUČNOG SAZNANJA Glava I. O TEORIJI POJMA Glava II. POJAM I PREDMET Glava III. JEZIK I NAUKA - ZNAK STVARI I ZNAK PORETKA Glava IV. PREDMET MATEMATIKE I Formalističko i intuicionističko zasnivanje matematike II Struktura učenja o skupovima i „kriza osnova” matematike III Mesto „znaka” u teoriji matematike IV „Idealni elementi” i njihov značaj za zasnivanje matematike Glava V. OSNOVE PRIRODNONAUČNOG SAZNANJA I Empirijske i konstruktivne raznovrsnosti II Princip i metoda fizikalnog građenja niza III „Simbol” i „šema” u sistemu moderne fizike

Jako lepo ocuvana. Vidi se na slici naslovna strana nekad bila prelomljena. Van toga malo pozutela usled vremena. Dzordz Stajner Stejner Oxford University Press After Babel: Aspects of Language and Translation (1975; second edition 1992; third edition 1998) is a linguistics book by literary critic George Steiner, in which the author deals with the `Babel problem` of multiple languages. After Babel is a comprehensive study of the subject of language and translation.[2] It is both a controversial and seminal work[3] that covers a great deal of new ground and has remained the most thorough book on this topic since its publication.[2] Director Peter Bush of the British Centre for Literary Translation at the University of East Anglia described the book as a `pioneering work which revealed all communication as a form of translation, and how central translation is to relations between cultures.`[4] Daniel Hahn at ContemporaryWriters.com wrote that `It is extraordinary in making a real contribution to translation studies, while remaining fairly self-contained and accessible to people who have never before given the matter a second thought.`[2] After Babel was adapted for television in 1977 as The Tongues of Men, and was the inspiration behind the creation in 1983 of the English avant-rock group News from Babel. After Babel also inspired work by cultural psychiatrist Vincenzo Di Nicola on intercultural communication and cultural family therapy, adopting `beyond Babel` as a metaphor.[5] In After Babel Steiner states `To understand is to decipher. To hear significance is to translate.` He challenges conventional theories of translation by maintaining that all human communication within and between languages is translation. He argues that deception was the reason for the development of different languages: it was humanity`s deep desire for privacy and territory that saw the creation of thousands of languages, each designed to maintain secrecy and cultural isolation.[1] Real translation between languages is impossible because the original meaning is always lost: the translated text is tainted by the translator`s own cultural beliefs, knowledge and attitudes.[6] Steiner states that the reason for the lack of new developments in translation theory is that translation is a hermeneutical task, `not a science, but an exact art.` This is problematic for machine translation.[7] He then presents a new translation model that combines philosophical hermeneutics with existing translation studies to form a `systematic hermeneutic translation theory`. The new model comprises four `movements`: trust, aggression, incorporation, and restitution.[6] `Trust` and `restitution` honour the source text and its author`s intentions, while `aggression` and `incorporation` benefits the translator.[8]

Jako lepo ocuvana, kao na slikama. Ima potpis prethodnog vlasnika. Dzordz Stajner Stejner Oxford University Press After Babel: Aspects of Language and Translation (1975; second edition 1992; third edition 1998) is a linguistics book by literary critic George Steiner, in which the author deals with the `Babel problem` of multiple languages. After Babel is a comprehensive study of the subject of language and translation.[2] It is both a controversial and seminal work[3] that covers a great deal of new ground and has remained the most thorough book on this topic since its publication.[2] Director Peter Bush of the British Centre for Literary Translation at the University of East Anglia described the book as a `pioneering work which revealed all communication as a form of translation, and how central translation is to relations between cultures.`[4] Daniel Hahn at ContemporaryWriters.com wrote that `It is extraordinary in making a real contribution to translation studies, while remaining fairly self-contained and accessible to people who have never before given the matter a second thought.`[2] After Babel was adapted for television in 1977 as The Tongues of Men, and was the inspiration behind the creation in 1983 of the English avant-rock group News from Babel. After Babel also inspired work by cultural psychiatrist Vincenzo Di Nicola on intercultural communication and cultural family therapy, adopting `beyond Babel` as a metaphor.[5] In After Babel Steiner states `To understand is to decipher. To hear significance is to translate.` He challenges conventional theories of translation by maintaining that all human communication within and between languages is translation. He argues that deception was the reason for the development of different languages: it was humanity`s deep desire for privacy and territory that saw the creation of thousands of languages, each designed to maintain secrecy and cultural isolation.[1] Real translation between languages is impossible because the original meaning is always lost: the translated text is tainted by the translator`s own cultural beliefs, knowledge and attitudes.[6] Steiner states that the reason for the lack of new developments in translation theory is that translation is a hermeneutical task, `not a science, but an exact art.` This is problematic for machine translation.[7] He then presents a new translation model that combines philosophical hermeneutics with existing translation studies to form a `systematic hermeneutic translation theory`. The new model comprises four `movements`: trust, aggression, incorporation, and restitution.[6] `Trust` and `restitution` honour the source text and its author`s intentions, while `aggression` and `incorporation` benefits the translator.[8]

Dejvid Hjum Na engleskom Nekorišćena knjiga THE ESSENTIAL PHLOSOPICAL WORKS Retko u ponudi Dejvid Hjum (engl. David Hume; Edinburg, 7. maj 1711 — Edinburg, 25. avgust 1776) bio je škotski filozof, ekonomista i istoričar. Bio je skeptičar koji je počeo je da studira prava, koja nije do kraja završio. U toku studija dolazi u dodir sa Njutnovom fizikom, kao i sa delima engleskog filozofa Džona Loka koji mu daje pravac u filozofiji.[2] Hjumov uticaj[uredi | uredi izvor] Dejvid Hjum je bio jedna od značajnijih ličnosti njegovog stoleća. Na evropskom kontinentu, a naročito u Francuskoj, važio je za jednog od većih engleskih filozofa. U Nemačkoj je Kant tvrdio da ga je Hjumova lektira iz dogme i dremeža probudila.[3] Hjumove moralno filozofske ideje utiču takođe na utilitariste 19. veka, naročito na Džeremi Bentama i Džona Stjuarta Mila. Biografija[uredi | uredi izvor] Kada bi čovek pustio današnje profesore filozofije da odluče ko je bio najbolji prozni autor na engleskom jeziku, pobedio bi sigurno Hjum. Hjum je rano doneo odluku o filozofiranju, podstaknut marljivim čitanjem lektire, pisao je taj šesnaestogodišnjak, hteo je: „Kao jedan filozof da govori“. Godinu dana kasnije, da bi ispunio želju svojim roditeljima upisuje se da studira prava, za koje nije pokazao veliko interesovanje.Počinje ozbiljno da se upušta u filozofske probleme, njegov veliki prijatelj u mislima postao je Ciceron. Godine 1729. dobio je nervni slom i žali se na jake depresije koje češće dobija. Ta depresivna bolest trajala je četiri godine, pokušao je da se izleči čvrstom disciplinom, tako što bi se dnevno po par sati posvetio filozofskim posmatranjima. Ali baš tako lako, kao što je on zamislio, nije išlo. Da bi se što pre izlečio pokušao je sa normalnim poslom. Počeo je da radi kao trgovac u jednoj prodavnici šećera u Bristolu. Brzo je shvatio da taj zanat nije za njega i pokušava ponovo sa čistom filozofskom egzistencijom. Hjum putuje za Francusku i tamo boravi tri godine, gde je životni standart mnogo skuplji nego u Engleskoj, tu počinje svoje prvo delo a završava ga u Londonu „Traktat“ Rasprava o ljudskoj prirodi (1739—1740), koje važi za majstorsko delo koje je Hjum objavio. Više sreće imao je Hjum sa esejima o Moralu i Politici. U krug užih prijatelja pripada Adam Smit, koji se smatrao ocem ekonomije i poznati osnivač savremene geologije Džejms Haton.[4] Hjum skeptičar[uredi | uredi izvor] Njegova skeptičnost se odražavala pre svega protiv metafizike, njoj i sa tim svakoj spekulaciji o nedostupnim stvarima bile su njegova glavna borba. Metafizičke ideje bile su za njega produkt neplodnog naprezanja čovečije taštine, koja pokušava u predmete da uđe koje su razumu potpuno nepristupačni. Ta izmišljena filozofija (Pseudofilozofija) mora se nemilosrdno otkriti (tako misli Hjum). Takođe njegova molba za profesorsko mesto na univerzitetu u Edinburgu bila je odbijena, verovatno zato što je Hjum okarakterisan kao religiozni skeptičar. Delo koje je objavio 1748, Jedno istraživanje u pogledu ljudskog razuma, moguće ja da obuhvata njegov Traktat (Rasprava). Etika[uredi | uredi izvor] U etici Hjum zastupa mišljenje da „dobro i loše nisu zavisni od razuma, nego samo od njihovog značaja i u sreću izrasli“. Dela[uredi | uredi izvor] 1748. Istraživanje ljudskog razuma 1751. Istraživanje moralnih principa 1779. Dijalog o prirodnoj religiji

Tvrdi povez sa omotom. Omot je oblepljen zastitnikom za omote, tako da je zasticen i ne moze da se skida. Na rikni dve nalepnoce biblioteke i na najavnoj strani nalepnica biblioteke. Van toga, knjiga deluje necitano. 1090 strana. Malo redje u ponudi. Das Passagen-Werk or Arcades Project was an unfinished project of German philosopher and cultural critic Walter Benjamin, written between 1927 and his death in 1940. An enormous collection of writings on the city life of Paris in the 19th century, it was especially concerned with Paris` iron-and-glass covered `arcades` (known in French as the passages couverts de Paris). Benjamin`s Project, which many scholars[1] believe might have become one of the great texts of 20th-century cultural criticism, was never completed due to his suicide on the French-Spanish border in 1940. The Arcades Project has been posthumously edited and published in many languages as a collection of unfinished reflections. The work is mainly written in German, yet also contains French-language passages, mainly quotes. Parisian arcades began to be constructed around the beginning of the nineteenth century and were sometimes destroyed as a result of Baron Haussmann`s renovation of Paris during the Second French Empire (ca. 1850–1870). Benjamin linked them to the city`s distinctive street life and saw them as providing one of the habitats of the flâneur (i.e., a person strolling in a locale to experience it).[2] Benjamin first mentioned the Arcades Project in a 1927 letter to his friend Gershom Scholem, describing it as his attempt to use collage techniques in literature.[3] Initially, Benjamin saw the Arcades as a small article he would finish within a few weeks.[4] However, Benjamin`s vision of the Arcades Project grew increasingly ambitious in scope until he perceived it as representing his most important creative accomplishment. On several occasions Benjamin altered his overall scheme of the Arcades Project, due in part to the influence of Theodor Adorno, who gave Benjamin a stipend and who expected Benjamin to make the Arcades project more explicitly political and Marxist in its analysis.[3] It contains sections (convolutes) on arcades, fashion, catacombs, iron constructions, exhibitions, advertising, interior design, Baudelaire, The streets of Paris, panoramas and dioramas, mirrors, painting, modes of lighting, railroads, Charles Fourier, Marx, photography, mannequins, social movements, Daumier`s caricatures, literary history, the stock exchange, lithography, and the Paris Commune. It influenced Marshal McLuhan`s studies in media theory.[5] The notes and manuscript for the Arcades Project and much of Benjamin`s correspondence had been entrusted to Benjamin`s friend Georges Bataille before Benjamin fled Paris under Nazi occupation. Bataille, who worked as a librarian at the Bibliothèque Nationale, hid the manuscript in a closed archive at the library where it was eventually discovered after the war.[8] The full text of Benjamin`s unfinished magnum opus was published in English translation by Harvard University Press in 1999 after years of difficult editorial work undertaken by Rolf Tiedemann [de], the editor of the landmark 1982 German edition. The publication of the Arcades Project has given rise to controversy over the methods employed by the editors and their decisions involving the ordering of the fragments. Critics argue that this reconstruction makes the book akin to a multi-layered palimpsest.[9] The Arcades Project, as it stands, is often claimed to be a forerunner to postmodernism.[10]

Jako lepo ocuvana, nema narocitih znakova koriscenja. 288 strana `Greed` is a visceral insult. It jabs below the belt, evoking guilty sensations of gluttony and lust. It taunts the rich and powerful, penetrating the cover of modern ideologies and institutions. Today, old-fashioned accusations of greed drag the larger-than-life corporate fat cats down to human bodily proportions, accusing them of gain without genuine growth. This lively new book is a wide-ranging inquiry into how greed works in our lives and in the world at large. Western philosophy has intellectualized human passions, explaining and justifying our expansive desires as `rational self-interest`. However, an examination of the visceral power of greed tells us something about the apathy of modern theory. It shows us how confused we have become about the meanings of growth, creating false and morally hazardous distinctions between biology on the one hand, and history on the other. With greed as a guide, this book considers how the integrity of these meanings may be restored. This remarkable book will be of interest to anyone concerned about the morality of economic behavior in the modern world. It will be an important text for students in the social sciences, especially in anthropology, sociology, development studies, and business studies. TABLE OF CONTENTS List of Figures and Captions. Acknowledgements. 1. Introduction. 2. What Do We mean By Greed?. Part I: Denials and Apologies:. 3. Beastly Passions and Legitimate Desires. 4. Discipling Greed. 5. Scholars and Idiots. Part II: How Greed Grows:. 6. Feeling and Meaning. 7. Growth and History. Part III: Three Bio-Histories:. 8. The Gluttonous Peasant. 9. The Avaricious Pensioner. 10. The Venal Professional. 11. Corporate Greed. References. Tailpiece. REVIEWS `Robertson`s subject is the human catastrophe of a modern society built on separation and division, especially of the mind and the body. His method is to use a focus on greed as a means of conceptually reuniting meaning and feeling. Greed is in turn linked to the reality and metaphor of growth on which so much in modern society depends. This is not just imaginative; it is unique.` Keith Hart, King`s College, Aberdeen `Robertson daringly goes to the heart of the private and collective body in search of the dark forces of social and ecological destruction. This is no ordinary work, but an ambitious reach across discourses and vast time spans. He challenges us to think in fundamental ways about `growth`, and how the very concept once misapplied leads to malignant outcomes.`Harvey Molotch, New York University `The book is a compelling and timely read -fast paced, at times quite playful, and decidedly passionate- in which the author develops a critique of anthropological theory, as well as of capitalism, by using greed as the analytical focal point...This is a finely crafted book that will readers much to consider through its provocative advocacy of a new moral economics` James H. McDonald, Anthropogical Theory Although it is fluent, engaged, and ocassionally funny, this is not an easy book. THat is because Robertson asks us to make a significant change in the ways that we as academics think about the world. It is worth the effort, though. The rewards are great.` James G. Carrier, The Journal of The Royal Anthropological Institute