Izdavači: BIGZ / Genes-s štampa / Prosveta / SKZ Izabrana dela Mihaila Markovića, tom VIII Pogovor: Ljubomir Tadić Povez: tvrd sa omotom Broj strana: 612 Sadržaj priložen na slikama. Pečatirana, malo požutela po obodu, veoma dobro očuvana. Knjiga je podeljena na pet tematskih celina: 1. Um kao moć osporavanja 2. Filozofija i praksa 3. Smisao života i istraživanje budućnosti 4. Srpsko nacionalno pitanje 5. Angažovani dijalozi (K-155)

U dobrom stanju oktobar 1970 godina xvi broj 10 nikola milošević: rolan bart između egzistencijalizma i formalizma suočavanja dragoš kalajić: anatomija IV trijenala miroslav egerić: satira i sloboda miro glavurtić: magija u duhu vremena sveta lukić: jedan pogled na teoriju i praksu socijalističkog realizma (II) poezija božidar šujica: budim nove smelije ljude milinko toroman: čizme od sedam milja dobroslav smiljanić: probel fantastika i proza božo vukadinović: fantastično i delirično u davidovim pričama mirjana popović-radović: otuđeni prostor fantastične priče svedočanstva ljudi govore... svet knjiga srba ignjatović: miodrag stanisavljević: „pesme s putovanja i druge“ dragan stojanović: jordan jelič: ,,mrijestillste“ Podnaslov: od br. 8/9 (1973) Mesečni književni časopis; od br. 1/2 (1976) Mesečni časopis za teoriju, kritiku i poeziju; od br. 1 (1988) Mesečni časopis za teoriju, kritiku, poeziju i nove ideje Urednici: od br. 1 (1961) Oskar Davičo; od br. 11 (1961) Muharem Pervić; od br. 5/6 (1980) Jovica Aćin; od br. 1 (1980) Slobodan Blagojević Štamparije: od br. 4 (1956) Prosveta, Beograd; od br. 3 (1957) Vojno štamparsko preduzeće, Beograd; od br. 6/7 (1959) Prosveta, Beograd; od br. 4 (1976) `Slobodan Jović`, Beograd; od br. 7 (1978) BIGZ, Beograd; od br. 10 (1979) Kultura, Beograd; od br. 1 (1980) BIGZ, Beograd; od br. 4 (1980) Glas, Beograd; od br. 3 (1981) `Srbija`, Beograd.

Monteskje O duhu zakona 1-2 komplet Izdavač Filip Višnjić, Beograd 1989; Biblioteka Libertas, dve knjige, mek povez, strana 398+460. Stanje Vrlo dobro, neznatno podvlačenje teksta. Daleko od revolucionarnih zbivanja, u tipičnoj atmosferi eklektičkog rada, stvorene su teorije društvenog karaktera Monteskjea i Barnava. Delo Monteskjea značajno je sa gledišta izučavanja posebnih pravnih disciplina, velikim delom kao društveno politički spisi. Erudita i poznavalac evropskih prilika Moteskje se ogledao u više literrarnih oblika , ali je ostao upamćen po svome delu ”O duhu zakona”. Za nas su bitne sledeće ideje iz tog dela: 1. O SVEOPŠTOJ ZAKONITOSTI PRIRODE. DUH ZAKONA. Monteskje je video u svim pojavama zakone – u prirodi, društvu, u čoveku… pa i bog je podložan zakonima, po njemu. Znači, Monteskje je branio sveopštu zakonitost prirode. Iz ove osnovne teze Monteskje izvlači dva različita zaključka po smislu: prvo, prirodni zakoni (u užem smislu) trajni su i delo su najvišeg razuma; drugo, društveni zakoni su promenljivi, nepotpuni i delo su razuma zakonodavca. Detaljno analizirajući društvene zakone Monteskje dolazi do svog cilja – da objacni duh zakona. Duh zakona je, po njemu, nit koja povezuje sve one elemente vezane za društvo, o kojima zakonodavac nužno mora voditi računa. To su: 1. Klimatski uslovi, u širem smislu priroda; 2. Poreklo, prošlost razvoja naroda od religioznog, kulturnog do političkog; 3. Veličina teritorije; 4.oblici vladavina naroda; 5.karakterne crte naroda razvijene i uslovljene klimatskim uslovima. Ovih nekoliko misli, a naročito i nsistiranje na značaju klime, predstavljaju zametke brojnih poznijih teorija o društvu, državi, o pravu, o narodima itd. 2. GEOGRRAFIZAM U TRETIRANJU DRUŠTVENIH POJAVA Najrasprostranjenije Monteskijeve ideje jesu o uticaju prirode i klimatskogeografskih uslova kao određujućih poluga razvoja društva. U krajnjoj analizi to je geografizam u tretiranju društvenih pojava. Tačno je da Montesije nije pridavao isključivost uticaja geografskim elementima na razvoj društva, ali je jedan od onih pisaca koji je najviše doprineo širenju tako uskog i antinauččnog u krajnjoj liniji pogleda da se država i društvo formiraju i razvijaju na osnovu geografsko klimatskih prirodnih uslova. Speciifičnost i centralna slabost Moteskijevog geografizma jeste lanac njegovih ”objektivnih” beočuga koji se završava vrlo arbitrarnim poslednjim beočugom psihičkog karaktera. Evo Monteskijevog lanca: 1. Društveno političko uređenje u zavisnosti je od geografskih elemenata date zemlje. 2. To su klima i tlo. 3. Klimatski uslovi utiču presudno na psihičku formaciju ljudi, otuda 4. Prema psihičkom formira se celokupnost života jednog društva, države, zemlje. 3. INTELEKTUALNE SPEKULACIJE O ”TERITORIJI” U ovim idejama takođe je interesantna ideja teritorije (ne toliko ”veličine teritorije”). Ovaj elemenat istican je u mnogim kasnijim teorijama o državi. Monteskijevo povezivanje oblika vladavine za teritoriju nije nikakve naučne vrednosti i predstavlja jalovu intelektualnu spekulaciju. U pogledu samih oblka vladavine Monteskije nije uneo nikakve novine. To je stara podela na despotiju, monarhiju i republiku i arsotokratiju. Neko nijansiranje svodi se na pvezivanje republike sa aristorkaskom vladavinom malog broja i demokratskom – velikog broja naroda. 4. O ODNOSU CRKVE I DRŽAVE Monteskije je posvetio vliku pažnju u svome ”Duhu zakona” odnosima crkve i države. Crkvu je smatrao štetnom po razvoj društva i države, uprkos nekim kompromisnim tezama da bi kler morao da odigra značajnu ulogu u slučaju despotije. Ali je daljim izlaganjem pokazao popustljivost prema religiji, mada isto tako nalazi oštrije reči za nedolično bogaćenje crkve. Pa opet, utvrđujući specifičnu nepovezanost crkvenih i građanskih zakona zalaže se za ideju separacije crkve od države. Ove njegove ideje dejstvovaće pozitivno i povremeno progresivno, naročito u Francuskoj, sve do realizacije separacije. Ma kako se pokazivala Monteskijeva doktrina po orginalnosti nekih ideja, zapaža se plitkost i površnost u proučavanju društvenih pojava. Pokušaj da se da njegovim izlaganjima pravni karakter baš govori o nepobitnoj činjenici da je Montiskije brani buržosako društvo i pravni poredak. Tvrdnja Moteskija da zakoni određuju produkcione odnose, da su produkcioni odnosi proivodi zakona i sl. Vodi nas u zabludu ili pseudonaučne zaključke. Ka Filozofiji

1. Fridrih Engels, i Karl Marks. `Izabrana dela u dva toma. Tom 2 (Kritika gotskog programa; Poreklo porodice).` Beograd: Kultura, 1950. 527 str. ; 23 cm. 2. Ogist Korni. `Karl Marx i Friedrich Engels : njihov život i njihovo djelo. Sv. 1, Godine dječaštva i mladosti, Hegelovska ljevica, 1818/1820-1884 / Auguste Cornu ; [preveo Milivoj Mezulić].` Filozofska biblioteka. Zagreb: Naprijed, 1958. 387 str. ; 21 cm. 3. Karl Marks. `Beda filozofije : odgovor na `Filozofiju bede` G. Proudhona `. Zagreb: Naprijed, 1959. 225 str. ; 18 cm. 4. Karl Marks. `Građanski rat u Francuskoj.` Beograd: Kultura, 1960. 107 str. ; 19 cm. 5. Karl Marks. `Klasne borbe u Francuskoj `. Beograd: Kultura, 1960. 166 str. ; 19 cm. 6. Karl Marks. `Osamnaesti brimer Luja Bonaparte.` Beograd: Kultura, 1960. 150 str. ; 19 cm. 7. Karl Marks, i Fridrih Engels. `Rani radovi / Karl Marx, Friedrich Engels ; preveo Stanko Bošnjak.` Filozofska biblioteka. Zagreb: Naprijed, 1961. 441 str. ; 20 cm. 8. Predrag Vranicki. `Historija marksizma.` Filozofska biblioteka. Zagreb: Naprijed, 1961. 633 str. ; 22 cm. 9. Fridrih Engels. `Anti-Diring.` Marksizam i njegovi izvori. 13-14, Beograd: Kultura, 1964. 396 str. ; 18 cm. 10. Fridrih Engels, i Karl Marks. `Sveta porodica.` Marksizam i njegovi izvori. 19, Beograd: Kultura, 1964. XLVII, 285 str. ; 17 cm.

1. Čarls Moris. `Osnovne teorije o znacima.` Mala filozofska biblioteka. Beograd: BIGZ, 1975. 2. Ksenofont. `Uspomene o Sokratu / S originala preveo, uvod napisao i objašnjenja i napomene dodao Miloš N. Đurić ; [urednik Dimitrije Tasić].` Mala filozofska biblioteka. Beograd: BIGZ, 1980. XXV, 138 str. ; 21 cm. 3. Konrad Fidler. `O prosuđivanju dela likovne umetnosti ; Moderni naturalizam i umetnička istina.` Mala filozofska biblioteka. Beograd: BIGZ, 1980. Mane vidite na slikama, unutra solidno.

Nova, nekorišćena Izabrani spisi / Čarls Sanders Pers : o pragmatizmu i pragmaticizmu ; izbor, predgovor i prevod Radoslav Konstantinović Vrsta građe esej Jezik srpski Godina 1993 Izdavanje i proizvodnja Beograd : BIGZ, 1993 (Beograd : BIGZ) Fizički opis 307 str. ; 24 cm Drugi autori - osoba Konstantinović, Radoslav Velika filozofska biblioteka Tiraž 2.000 Prevod dela: Collected Papers / Charles Sanders Peierce. Predgovor: str. 7-45. Bibliografija: str.277-282. Registri. Predmetne odrednice Pers, Čarls Sanders Pragmatizam Peirce, Charles Sanders, 1839-1914 = Pirs, Čarls Sanders, 1839-1914 VELIKA FILOZOFSKA BIBLIOTEKA Pragmatizam, SADRŽAJ Reč priređivača Radoslav Konstantinović: Predgovor 1.Pitanja o izvesnim sposobnostima koje se pripisuju čoveku 2.Neke posledice četiri nesposobnosti 3.Kritičko razmatranje dela Džordža Barklija 4.Učvršćivanje verovanja 5.Kako učiniti naše ideje jasnim 6.Šta pragmatizam jeste 7.Posledice pragmatizma 8.Razmatranje pragmaticizma, Odabrana bibliografija Indeks pojmova Indeks imena Čarls Sanders Pers (engl. Charles Sanders Peirce; 10. septembar 1839 — 19. april 1914) je bio američki filozof, osnivač pragmatizma, pravca kojeg je kasnije razvio Vilijam Džejms. Verovao je da ideje najbolje mogu biti ispitane istraživanjem posledica koje izazivaju. Nije imao univerzitetsku karijeru - uglavnom je radio u državnoj službi, a njegovi uticajni Sabrani spisi objavljeni su posthumno. Čarls Sanders Pirs x2

Nova, nekorišćena Izabrani spisi / Čarls Sanders Pers : o pragmatizmu i pragmaticizmu ; izbor, predgovor i prevod Radoslav Konstantinović Vrsta građe esej Jezik srpski Godina 1993 Beograd : BIGZ, 1993 (Beograd : BIGZ) Fizički opis 307 str. ; 24 cm Drugi autori - osoba Konstantinović, Radoslav Velika filozofska biblioteka Tiraž 2.000 Prevod dela: Collected Papers / Charles Sanders Peierce. Predgovor: str. 7-45. Bibliografija: str.277-282. Registri. Predmetne odrednice Pers, Čarls Sanders Pragmatizam Peirce, Charles Sanders, 1839-1914 = Pirs, Čarls Sanders, 1839-1914 VELIKA FILOZOFSKA BIBLIOTEKA Pragmatizam, SADRŽAJ Reč priređivača Radoslav Konstantinović: Predgovor 1.Pitanja o izvesnim sposobnostima koje se pripisuju čoveku 2.Neke posledice četiri nesposobnosti 3.Kritičko razmatranje dela Džordža Barklija 4.Učvršćivanje verovanja 5.Kako učiniti naše ideje jasnim 6.Šta pragmatizam jeste 7.Posledice pragmatizma 8.Razmatranje pragmaticizma, Odabrana bibliografija Indeks pojmova Indeks imena Čarls Sanders Pers (engl. Charles Sanders Peirce; 10. septembar 1839 — 19. april 1914) je bio američki filozof, osnivač pragmatizma, pravca kojeg je kasnije razvio Vilijam Džejms. Verovao je da ideje najbolje mogu biti ispitane istraživanjem posledica koje izazivaju. Nije imao univerzitetsku karijeru - uglavnom je radio u državnoj službi, a njegovi uticajni Sabrani spisi objavljeni su posthumno. Čarls Sanders Pirs

U dobrom stanju, zaštitni nisu savršeni Lešek Kolakovski, Glavni tokovi marksizma 1-3 KNJIGA 1 Glavni tokovi marksizma. Tom 1 / Lešek Kolakovski ; prevod i pogovor Risto Tubić Jezik srpski Godina 1980 Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod, 1980 (Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod) Fizički opis 541 str. ; 21 cm Drugi autori - osoba Tubić, Risto, 1933-2018 = Tubić, Risto, 1933-2018 Zbirka Biblioteka marksizma Prevod dela: Główne nurty marksizmu / Leszek Kołakowski Između klasičnog marksizma i njegovih funkcija kao političke ideologije: str. 505-533. KNJIGA 2 Glavni tokovi marksizma. Tom 2 / Lešek Kolakovski ; prevod Risto Tubić ; pogovor Prvoslav Ralić Jezik srpski Godina 1983 Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod, 1983 (Beograd : `Srbija`) Fizički opis 641 str. ; 20 cm Drugi autori - osoba Tubić, Risto Ralić, Prvoslav Zbirka Biblioteka marksizma Prevod dela: Główne nurty marksizmu / Leszek Kołakowski Napomena prevodioca: str. 623 Kuda vodi `bezobzirna kritika` marksizma: str. 629-[637] Bibliografija: str. 623-[628]. KNJIGA 3 Autor - osoba Glavni tokovi marksizma. Tom 3 / Lešek Kolakovski ; prevod Risto Tubić ; predgovor Prvoslav Ralić Jedinstveni naslov Główne nurty marksizmu. srp Vrsta građe knjiga Jezik srpski Godina 1985 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod, 1985 (Beograd : `Srbija`) Fizički opis XXV, 598 str. ; 21 cm Drugi autori - osoba Tubić, Risto Ralić, Prvoslav Zbirka Biblioteka marksizma Prevod dela: Główne nurty marksizmu / Leszek Kołakowski Marksizam koji se ne plaši kritike: str. V-XXV. Predmetne odrednice Marksizam Istorija Lenjinizam Marks, Karl, 1818-1883 Engels, Fridrih, 1820-1895 Kołakowski, Leszek, 1927-2009 = Kolakovski, Lešek, 1927-2009

Glavni tokovi marksizma 1-3 Lešek Kolakovski KNJIGA 1 Glavni tokovi marksizma. Tom 1 / Lešek Kolakovski ; prevod i pogovor Risto Tubić Jezik srpski Godina 1980 Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod, 1980 (Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod) Fizički opis 541 str. ; 21 cm Drugi autori - osoba Tubić, Risto, 1933-2018 = Tubić, Risto, 1933-2018 Zbirka Biblioteka marksizma Prevod dela: Główne nurty marksizmu / Leszek Kołakowski Između klasičnog marksizma i njegovih funkcija kao političke ideologije: str. 505-533. KNJIGA 2 Glavni tokovi marksizma. Tom 2 / Lešek Kolakovski ; prevod Risto Tubić ; pogovor Prvoslav Ralić Jezik srpski Godina 1983 Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod, 1983 (Beograd : `Srbija`) Fizički opis 641 str. ; 20 cm Drugi autori - osoba Tubić, Risto Ralić, Prvoslav Zbirka Biblioteka marksizma Prevod dela: Główne nurty marksizmu / Leszek Kołakowski Napomena prevodioca: str. 623 Kuda vodi `bezobzirna kritika` marksizma: str. 629-[637] Bibliografija: str. 623-[628]. KNJIGA 3 Autor - osoba Glavni tokovi marksizma. Tom 3 / Lešek Kolakovski ; prevod Risto Tubić ; predgovor Prvoslav Ralić Jedinstveni naslov Główne nurty marksizmu. srp Vrsta građe knjiga Jezik srpski Godina 1985 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Beogradski izdavačko-grafički zavod, 1985 (Beograd : `Srbija`) Fizički opis XXV, 598 str. ; 21 cm Drugi autori - osoba Tubić, Risto Ralić, Prvoslav Zbirka Biblioteka marksizma Prevod dela: Główne nurty marksizmu / Leszek Kołakowski Marksizam koji se ne plaši kritike: str. V-XXV. Predmetne odrednice Marksizam Istorija Lenjinizam Marks, Karl, 1818-1883 Engels, Fridrih, 1820-1895 Kołakowski, Leszek, 1927-2009 = Kolakovski, Lešek, 1927-2009. Tvrd povez. Stanje vrlo dobro, podvlačenje teksta, zabeleške na predlistu.

Kapitalno delo hermetičkog učenja; na približno 2000 strana izlaže ideju: a. kosmogeneze – o nastajanju i nestajanju svetova, o kosmičkoj evoluciji i duhovnim zakonima koji upravljaju svetom; b. antropogeneze – o duhovnoj evoluciji rasa i pojedinaca. Jedan od največih umova XX veka, Albert Ajnštajn, izuzetno je cenio ovo delo i smatrao ga Svetim gralom savremene nauke!

Izvorno delo: „Buddhist Logic” – Fyodor Shcherbatskoy Prevod: Goran Kardaš Izdavač: Demetra (Zagreb) Zbirka: Filosofska biblioteka Dimitrija Savića Pismo: latinica Broj strana: 563 + 461 Povez: Tvrd + Omot Visina: 25 cm Stanje: ★★★★☆ {KTJ}

1. ROBERT OWEN - NOVI POGLED NA DRUŠTVO I OSTALI RADOVI, VEOMA OČUVANA 2. CALUDE HENRI DE SAINT SIMON - IZBOR IZ DJELA VEOMA OČUVANA IZDAVAČ. ŠKOLSKA KNJIGA ZAGREB STRANA. 272+307 TVRDOG POVEZA DIMENZIJA. 24 CM OCENA. 4+... KNJIGE KAO NA SLICI, DOSTAVU PLAĆA KUPAC, 58

Izdavač: Grafos, Beograd Biblioteka Horizonti, knjiga 27 Prevod: Petar Vujičić Povez: mek Broj strana: 170 Veoma dobro očuvana. U Teplicovoj knjizi čitalac dobija pregled svih Kjerkegorovih glavnih dela, dobija uvid u njegove polemike s Hegelom i protestantskom crkvom, saznaje koja su polazišta njegove egzistencijalističke filozofije i šta kasnija nauka, filozofija i lepa književnost duguju učenju ovog danskog filozofa. S A D R Ž A J: 1. Polazišta Kjerkegorove filozofije 2. Život i stvaralaštvo 3. Stadijumi na životnom putu 4. Filozofija ludila 5. Kjerkegorov odnos prema protestantizmu i katolicizmu 6. Završetak (K-97)

Fridrih Šiler. 1. `O lepom.` Eseji i studije. Beograd: Kultura, 1967. Zaštitni omot kao na slici. Na desetak stranica podvlačeno crvenom grafitnom olovkom. 2. `Razbojnici ; Spletka i ljubav.` Džepna biblioteka izabranih djela. Sarajevo: Svjetlost, 1966.

Dve rasprave o vladi I-II / Džon Lok Beograd 2023. Mek povez, 924 strane. Knjige su nekorišćene (nove). U ovom trećem izdanju ”DVEJU RAPRAVA O VLADI” Džona Loka objavljuje se i vodna studija o političkoj filozofiji Džona Loka, koja je prvi put objavljena 1974. godine u filozofiskim studijama br. 5, str. 107-224. Ovo činimo da bi umesto ranijeg sažetog predgovora čitalac bio u prilici da se podrobnije upozna sa idejama ovog velikog političkog mislioca i filozofa. Kosta Čavoški `Sasvim je izvesno da je Lok jedan od najznačajnijih predstavnika novovekovne teorije prirodnog prava i da su njegove ideje dugo vremena predstavljale nesumnjivu osnovu mnogih modernih političkih ustanova, posebno u anglo-saksonskom svetu. Ponekad se smatra ne samo jednim od utemeljivača moderne, buržoaske industrijske civilizacije, koju su stvorili naučnici i državnici, trgovci i industrijalci, već i prvim misliocem koji je izložio njihov pogled na svet koji je jasno obelodanio njihove težnje i opravdao njihova dela` (Iz predgovora K. Čavoškog)

U dobrom stanju avgust-septembar 1970 godina xvi broj 8-9 delo jezik i mišljenje noam comski: jezik i um (i) milan damnjanović: da li se u hegela jezik može tumačiti kao fenomen iskustva apsoluta? klod levi stros: jezik i društvo serž dubrovski: istinitost ili valjanost? suočavanja sveta lukić: jedan pogled na teoriju i praksu socijalističkog realizma (i) vera trenković: nadrealizam i tradicija milica nikolić: dve poeme josifa brodskog zoran markuš: venecijanski bijenale dragan klaić: za pozoriste u prirodi panorama poezije božidar milidragović; milosav mirković; zoran lj. milić; tanja kragujević; dragoljub jeknić; mirko lukić; milosav s. pešić; miroslav dimitriev; krstivoje ilić; živodrag živković; petar vukosavljević; radmilo ivanović; nebojša janković; žarko aćimović; milorad ćirić svedočanstva ljubomir tešić: stara usta prevedena poezija konstantin baljmont; andrej beli; nikolaj gumiljov; dmitrij mereškovski; fjodor sologub; vladimir solovjov svet knjiga milosav mirković: vojislav vulanovič: „noćne ponikvice“ Podnaslov: od br. 8/9 (1973) Mesečni književni časopis; od br. 1/2 (1976) Mesečni časopis za teoriju, kritiku i poeziju; od br. 1 (1988) Mesečni časopis za teoriju, kritiku, poeziju i nove ideje Urednici: od br. 1 (1961) Oskar Davičo; od br. 11 (1961) Muharem Pervić; od br. 5/6 (1980) Jovica Aćin; od br. 1 (1980) Slobodan Blagojević Štamparije: od br. 4 (1956) Prosveta, Beograd; od br. 3 (1957) Vojno štamparsko preduzeće, Beograd; od br. 6/7 (1959) Prosveta, Beograd; od br. 4 (1976) `Slobodan Jović`, Beograd; od br. 7 (1978) BIGZ, Beograd; od br. 10 (1979) Kultura, Beograd; od br. 1 (1980) BIGZ, Beograd; od br. 4 (1980) Glas, Beograd; od br. 3 (1981) `Srbija`, Beograd.

1. Vasilij Vasilјevič Rozanov. `Poslednje lišće ; Tavni lik ; Hristos - Sudija sveta : o Isusu Najslađem i gorkim plodovima sveta.` Ruski bogotražitelјi. 47, Beograd: Logos, 2002. 154 str. ; 21 cm. 2. Ivan Vasilјevič Kirejevski. `Filosofski spisi.` Alef. 56, Čačak: Gradac, 2003. 89 str. ; 23 cm. 3. Boris Petrovič Višeslavcev. `Srce u hrišćanskoj i indijskoj mistici.` Reč. Beograd: Logos, 2008. 60 str. ; 17 cm. 4. Grigorij Skovoroda. `Alfavit ili Bukvar mira : (izbor iz dela).` Beograd: Logos, 2011. 277 str. ; 22 cm. Lepo očuvano.

TVRD Povez NEKORIŠĆENE BESPLATAN CC za Srbiju! Islamska filozofija je filozofija koja polazi od islamskih verskih dogmi, odnosno od objavljenih istina vere, kao svojih pretpostavki. Islamska filozofija se ponaviše bavi čovekovim odnosom s Bogom, odnosom vere i uma, pitanjima slobode volje, predodređenja, greha, blagodati, spasenja i zagrobnog života. Islamska filozofija je imala veliki uticaj u hrišćanskoj Evropi, gde je prevod arapskih filozofskih tekstova na latinski „doveo do transformacije gotovo svih filozofskih disciplina u srednjovekovnom latinskom svetu”, s tim što se posebno snažan uticaj muslimanskih filozofa osetio u prirodnoj filozofiji, psihologiji i metafizici. Arapska filozofija je bila jedan od glavnih kanala kojim su dospela celokupna Aristotelova dela na zapad. Škole i pravci islamske filozofije Skoro svi pisci istoriju islamske filozofije dele u tri filozofske škole: Peripatetička filozofska škola; Iluminativna filozofska škola; Transcendentna filozofska škola. Peripatetička škola Peripatetička škola u islamu označava zapravo islamsku filozofsku tradiciju koja potiče od Aristotela. Njeni najpoznatiji predstavnici jesu Farabi i Ibn Sina, poznati po tome što su izvanredno komentarisali i proširili Aristotelovu filozofiju u islamskom svetu. Bitna karakteristika ove škole jeste to što se ona isključivo oslanja na racionalnu argumentaciju. Iluminativna škola Nakon peripatetičke škole, islamski filozofi na čelu sa Suhravardijem, poznatijim kao Šejh Išrak, okrenuli su se različitoj, unapređenoj filozofskoj metodi, tako što pored racionalnog argumentovanja pokazuju sklonost duhovnom usavršavanju i intuitivnim saznanjima. Prema mišljenju predstavnika iluminativne filozofije, intuicija pročišćene duše dospeva do višeg i kvalitetnijeg nivoa znanja jer duša razotkriva samu istinu, a ne pojmove koji ukazuju na nju. Ovi filozofi bili su obazrivi spram toga da očuvaju filozofske okvire svojih studija i zbog toga su se jasno pridržavali metode racionalnog argumentovanja kao osnovne metode filozofije. Transcendentna škola Transcendentna filozofija posebna je po tome što su u njoj spektakularno objednjeni mnogi aspekti ontoloških rezultata koji su se do tada pojavili u islamskom svetu – kako u filozofskim školama tako i u gnotičkoj i teološkoj islamskoj misli. Predstavljajući ove filozofske principe, Mula Sadra Širazi, osnivač transcendentne filozofije, razrešio je nesuglasice koje su delile peripatetičku i iluminativnu filozofsku školu. Pored toga, on je takođe umnogome približio filozofska gledišta teološkim i posebno gnostičkim intelektualnim i saznajnim rezultatima. Stoga, metodološka specifičnost njegove škole krije se upravo u tome što jedan predstavnik transcendentne filozofije svojim filozofskim istraživanjima nudi rešenja za pitanja koja istovremeno obuhvataju sve filozofske, gnostičke i teološke rasprave. Upravo zbog ovakvog pristupa, Mula Sadrina škola nosi naziv transcendentna filozofija jer ona nadilazi i objedinjuje sve ostale racionalne škole i tokove u islamu. Razvoj Al-Farabi Al-Farabi (oko 870–950) je bio jedan od prvih filozofa koji su preneli Aristotelovu logiku u islamski svet. Iscrpno je komentarisao Aristotelove spise iz logike, i razvio Aristotelov opis intelekta. S aristotelizmom pokušava da poveže i neke novoplatonističke teze. Njegovo delo „Grad vrlina“ predstavlja verziju Platonove „Države“, koja je opis idealnog društva gde cvetaju sve vrline. Ibn Sina Ibn Sina (latinizovano: Avicena) (980–1037) je bio vodeći persijski islamski filozof i svestrani naučnik. Svoju filozofiju je većim delom temeljio na aristotelizmu i neoplatonizmu, koji je pokušavao da spoji sa islamskim verskim predstavama.[4] On smatra da je zadatak filozofije da osvetli i dokaže istine koje je Bog objavio. Ibn Sina je zastupao metafizičko učenje prema kojem proces svetskog zbivanja nema početka ni kraja u vremenu. Prema Aviceni „dahr“ je neprolazni trenutak u kojem se rasprostire Božja prisutnost, tj. ono što je pohranjeno u unutrašnjosti vremena i što u sebi sadrži neprekidno trajanje (ta`rifat). On tvrdi da je princip pojedinačnosti materija, a princip opštosti um. Stoga smatra da je istinska spoznaja nemoguća bez kosmičkog uma, koji je jedinstven kod svih ljudi. U pitanju oko univerzalija, Abu-Ali Ibn Sina je umereni realista: za njega opšti (univerzalije) pojmovi postoje pre stvari, u stvarima i iza stvari (lat. ante res, in rebus i post res). Tako božanski um prethodi stvarima, dok ljudski um dolazi posle njih. Glavno Avicenino delo, velika filozofska enciklopedija, podeljena je na logiku, fiziku, matematiku i metafiziku. Po naređenju kalifa spaljena je 1160. u Bagdadu. Al-Gazali Arapski prikaz Sokrata Al-Gazali (1058–1111), poznat kao Algazel u srednjevekovnoj Evropi, je bio islamski filozof, teolog, pravnik, psiholog i mistik persijskog porekla. Al-Gazali se pamti kao borac za prevlast iskustvenog nad umnim znanjem i otkrivenja nad rezonovanjem. U filozofiji, povezivao je spoznajnoteorijski skepticizam i novoplatonske elemente s islamskim teološkim učenjem, na osnovu kojeg kritikuje celokupnu filozofiju. Posebno je zanimljivo njegovo radikalno odbacivanje uzročnosti i tvrdnja o nepostojanju nužne veze između uzroka i posledice. U tom je smislu preteča kasnijim skeptičkim i okazionalističkim sistemima. Ibn Rušd Ibn Rušd (latinizovano: Averoes) (1126–1198) je bio andaluzijsko-arapski filozof i lekar, učitelj filozofije i islamskog prava, matematike, i medicine. Aristotela je proučavao skoro tri decenije, i napisao je komentare za skoro sva njegova dela, izuzev njegove Politike, kojoj nije imao pristup. Pre 1150. je postojalo samo nekoliko prevedenih Aristotelovih dela u zapadnoj Evropi. Kroz latinske prevode Averoesovih dela u 12. veku, na se zapad vratilo Aristotelovo učenje. Toma Akvinski je Averoesa jednostavno nazivao „Komentatorom“ kao što je Aristotela nazivao „Filozofom“. Njegovo najznačajnije originalno filozofsko delo je Nedoslednost nedoslednosti (Tahafut al-tahafut), u kome je branio aristotelovsku filozofiju od al-Gazalijevih tvrdnji u Nedoslednosti filozofa (Tahafut al-falasifa). Averoes je pokušavao da pomiri aristotelovski način mišljenja sa islamom. Prema Averoesu, ne postoji sukob između religije i filozofije, već čovek može doći do istine na dva različita načina: putem filozofije ili putem religije. Verovao je u večnost univerzuma i u postojanje pre-postojećih formi. Ibn Arabi Ibn Arabi (1165–1240) je bio srednjovekovni arapski filozof, sufi mistik i pesnik iz Andaluza. U filozofiji je ostao ponajviše upamćen po svom ontološkom učenju o jedinstvu bića (ar. Wahdat-ul-Wujood) i zastupanju ideje o transcendentnom jedinstvu svih religijskih formi. Ibn Arabi je nastojao da ostvari sintezu zapadne i istočne mistične filozofije, koristeći raznorodne izvore - Kuran i islamsku tradiciju, neoplatonizam, sufizam, hrišćanski misticizam, jevrejske pisce kabalističke tradicije i slično. Zbog toga je od zastupnika pravovernog islama često proglašavan za jeretika i nevernika. Ibn Haldun Ibn Haldun (1332–1406) je bio srednjevekovni arapski istoričar i filozof koji je živio i stvarao u Tunisu. U njegovoj filozofiji je značajna teorija o cikličnom shvatanju istorije. Tu svoju teoriju predstavio je u delu „Opšta istorija“ svjetske civilizacije koje se sastoji iz sedam tomova. On je verovao da se ciklusi menjaju svakih 120 godina. Ibn Haldun po prvi put razgraničava državu od društva, čime se razlikuje od grčke filozofije. Haldun pomoću načina proizvodnje objašnjava i nastanak države. Mian Mohamed Šarif (urdu: myạں mḥmd sẖryf; r. 1893. u Lahoru, Britanska Indija; u. 1965. u Islamabadu, Pakistan), poznat kao M. M. Šarif, bio je uticajni filozof, univerzitetski predavač u Pakistanu i figura islama. Њ-05

1. `Etički problem u djelu Karla Marxa : kritika moralne svijesti `. Filozofska biblioteka. Beograd: Nolit, 1980. 295 str. ; 19 cm. 2. `Etika ili revolucija : prilog samoosvješćivanju komunističke revolucije.` Sazvežđa. 86, Beograd: Nolit, 1983. 508 str. ; 20 cm. 3. `Praksa vrijeme svijet : iskušavanje mišljenja revolucije.` Sazvežđa. 88, Beograd: Nolit, 1984. 512 str. ; 20 cm. Korice vidite, inače unutra dobro očuvano.

Beograd 2008. Tvrd povez, 486 + 420 strana. Knjige su odlično očuvane. K4 Istorija antičke estetike čini prvi tom ISTORIJE ESTETIKE i obuhvata najranije razdoblje estetičke misli, počev od mitoloških refleksija, preko Homerovih i Hesiodovih pogleda na stvaranje i umetnost, zatim učenja pretsokratovaca, zaključno s Platonom i Aristotelom, koji su stvorili celovit estetički sistem, tumačeći estetiku u najširem smislu kao razumevanje samog bića stvaranja i svega što to biće omogućava i utemeljuje. Polazeći od Aristotelovog dela kao najblistavijeg trenutka u istoriji razvoja antičke estetike i s pravom ukazujući na činjenicu da misao velikog filozofa, između ostalog, predstavlja i sintezu sveukupne dotadašnje estetičke baštine, pa, kao takva, označava i završnu fazu jedne velike epohe, autor u zlatnom Aristotelovom finalizovanju onoga što se događalo pre njega pokušava da uoči zametke onoga što sleduje. „Klice novih estetičkih shvatanja i opredeljenja“, kako u uvodnoj reči ističe Đokić, valja tražiti već u Aristotelovoj filozofskoj školi, kod nekoliko izuzetnih učenika, koji su prema učitelju i njegovoj misli gajili izrazito poštovanje, ali su, ohrabreni od samog učitelja, pokazivali interes za postavljanje novih pitanja, pa tako, na izvestan način stupajući u dijalog sa tradicionalnim, utirali put novoj tradiciji. Ističući podatak da je za svog naslednika u školi Aristotel odredio učenika Teofrasta, kom je bilo suđeno da doživi kraj grčke nezavisnosti, koja je nagovestila nastanak helenističkih država i helenističke kulture, Radoslav Đokić kao ključnu misao svog razmatranja istorije helenističke estetike izdvaja stav da, suprotno dugo preovlađujućem mišljenju, između perioda obeleženog antičkom i perioda obeleženog helenističkom estetičkom mišlju, nije bilo praznine, to jest, da dve epohe ne razdvaja neko „mračno“, beslovesno doba

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Kroz lično iskustvo, Kolin Vilson je otkrio da se ljudska bića sastoje od lestvice ili hijerarhije sopstava, čiji se gornji članovi mogu po želji pozivati na ličnu transformaciju i duboko znanje. Njegovo novostečeno znanje podstaklo ga je da napiše Misterije: istraživanje okultnog, paranormalnog i natprirodnog, pokušaj da primeni svoju teoriju na sve paranormalne pojave, od predviđanja do savijanja kašike Urija Gelera. On predstavlja detaljne studije proganjanja, opsednutosti i demonske hipnoze, kao i magije, kabale i astrologije. U središtu njegovog rada je fascinantna rasprava o Velikoj tajni alhemičara, koju vidi kao ključ za misteriju lestvice sopstva. Colin Henry Wilson (na engleskom: Colin Wilson) engleski je filozof, kritičar i pisac, autor bestselera u žanrovima trilera, horora i dokumentaraca vezanih uz krimiće, misticizam i paranormalno. Biografija i kreativnost Colin Henry Wilson rođen je 26. lipnja 1931. u Leicesteru, Leicestershire, Engleska od roditelja Arthura i Anette Wilson. Kao student jako ga fascinira znanost i puno čita. U dobi od 16 godina napustio je školu i počeo raditi u tvornicama i raznim zanimanjima, dok se istovremeno bavio književnošću. U jesen 1949. godine pozvan je u službu u Kraljevsko zrakoplovstvo, ali je učinio sve da napusti vojsku. Nakon otkaza putuje po Europi i radi na privremenim poslovima. Godine 1951. vratio se u Leicester. Oženio se Dorothy Tropp. Selili su se u London i dobili sina. Brak im se brzo raspao zbog loše financijske situacije obitelji. U tom je razdoblju Colin Wilson u slobodno vrijeme počeo pisati roman. Prijateljuje s tri mlada pisca – Billom Hopkinsom, Stewardom Holroyem i Laurom Del Rivo. Slijedi novo putovanje Europom u potrazi za samoispunjenjem i proučavanjem književnosti. Nakon povratka u Leicester, 1960. oženio se s Joy Stewart s kojom je dobio troje djece. Godine 1956. objavljena je njegova prva dokumentarna knjiga, The Outsider. U njemu analizira djela ključnih književnih i kulturnih ličnosti – Alberta Camusa, Jean-Paula Sartrea, Ernesta Hemingwaya, Hermanna Hessea, Fjodora Dostojevskog, Williama Jamesa, Vincenta Van Gogha itd. te percepciju društvene alijenacije u njihovim djelima. Knjiga je postala bestseler, prevedena je na više od 30 jezika, popularizirala je egzistencijalizam u Velikoj Britaniji, no kritičari su je ocijenili podijeljeno. Nakon objavljivanja Outsidera pridružio se književnom pokretu Ljuti mladi ljudi. Njegovi radovi fokusirani su na pozitivne aspekte ljudske psihologije, vrhunska iskustva i ograničenja svijesti. Godine 1960. objavljen je njegov prvi fikcijski roman Ritual in the Dark u serijalu Gerarda Sorma. Godine 1985. njegov roman The Space Vampires adaptiran je u film Lifeforce sa Steveom Railsbackom, Matildom May, Peterom Firthom u glavnim ulogama. Nakon operacije kralježnice doživio je moždani udar i izgubio sposobnost govora. U listopadu 2013. godine primljen je u bolnicu s upalom pluća. Colin Wilson preminuo je 5. prosinca 2013. u St Austellu, Cornwall, Engleska.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Omot malkice iskrzan, nista strasno! Sve ostalo uredno! Kroz lično iskustvo, Kolin Vilson je otkrio da se ljudska bića sastoje od lestvice ili hijerarhije sopstava, čiji se gornji članovi mogu po želji pozivati na ličnu transformaciju i duboko znanje. Njegovo novostečeno znanje podstaklo ga je da napiše Misterije: istraživanje okultnog, paranormalnog i natprirodnog, pokušaj da primeni svoju teoriju na sve paranormalne pojave, od predviđanja do savijanja kašike Urija Gelera. On predstavlja detaljne studije proganjanja, opsednutosti i demonske hipnoze, kao i magije, kabale i astrologije. U središtu njegovog rada je fascinantna rasprava o Velikoj tajni alhemičara, koju vidi kao ključ za misteriju lestvice sopstva. Colin Henry Wilson (na engleskom: Colin Wilson) engleski je filozof, kritičar i pisac, autor bestselera u žanrovima trilera, horora i dokumentaraca vezanih uz krimiće, misticizam i paranormalno. Biografija i kreativnost Colin Henry Wilson rođen je 26. lipnja 1931. u Leicesteru, Leicestershire, Engleska od roditelja Arthura i Anette Wilson. Kao student jako ga fascinira znanost i puno čita. U dobi od 16 godina napustio je školu i počeo raditi u tvornicama i raznim zanimanjima, dok se istovremeno bavio književnošću. U jesen 1949. godine pozvan je u službu u Kraljevsko zrakoplovstvo, ali je učinio sve da napusti vojsku. Nakon otkaza putuje po Europi i radi na privremenim poslovima. Godine 1951. vratio se u Leicester. Oženio se Dorothy Tropp. Selili su se u London i dobili sina. Brak im se brzo raspao zbog loše financijske situacije obitelji. U tom je razdoblju Colin Wilson u slobodno vrijeme počeo pisati roman. Prijateljuje s tri mlada pisca – Billom Hopkinsom, Stewardom Holroyem i Laurom Del Rivo. Slijedi novo putovanje Europom u potrazi za samoispunjenjem i proučavanjem književnosti. Nakon povratka u Leicester, 1960. oženio se s Joy Stewart s kojom je dobio troje djece. Godine 1956. objavljena je njegova prva dokumentarna knjiga, The Outsider. U njemu analizira djela ključnih književnih i kulturnih ličnosti – Alberta Camusa, Jean-Paula Sartrea, Ernesta Hemingwaya, Hermanna Hessea, Fjodora Dostojevskog, Williama Jamesa, Vincenta Van Gogha itd. te percepciju društvene alijenacije u njihovim djelima. Knjiga je postala bestseler, prevedena je na više od 30 jezika, popularizirala je egzistencijalizam u Velikoj Britaniji, no kritičari su je ocijenili podijeljeno. Nakon objavljivanja Outsidera pridružio se književnom pokretu Ljuti mladi ljudi. Njegovi radovi fokusirani su na pozitivne aspekte ljudske psihologije, vrhunska iskustva i ograničenja svijesti. Godine 1960. objavljen je njegov prvi fikcijski roman Ritual in the Dark u serijalu Gerarda Sorma. Godine 1985. njegov roman The Space Vampires adaptiran je u film Lifeforce sa Steveom Railsbackom, Matildom May, Peterom Firthom u glavnim ulogama. Nakon operacije kralježnice doživio je moždani udar i izgubio sposobnost govora. U listopadu 2013. godine primljen je u bolnicu s upalom pluća. Colin Wilson preminuo je 5. prosinca 2013. u St Austellu, Cornwall, Engleska.

VELIKA FILOZOFSKA BIBLIOTEKA Pragmatizam, SADRŽAJ: - Reč priređivača - Radoslav Konstantinović: Predgovor 1.Pitanja o izvesnim sposobnostima koje se pripisuju čoveku 2.Neke posledice četiri nesposobnosti 3.Kritičko razmatranje dela Džordža Barklija 4.Učvršćivanje verovanja 5.Kako učiniti naše ideje jasnim 6.Šta pragmatizam jeste 7.Posledice pragmatizma 8.Razmatranje pragmaticizma - Odabrana bibliografija - Indeks pojmova - Indeks imena ____________________________ Čarls Sanders Pers (engl. Charles Sanders Peirce; 10. septembar 1839 — 19. april 1914) je bio američki filozof, osnivač pragmatizma, pravca kojeg je kasnije razvio Vilijam Džejms. Verovao je da ideje najbolje mogu biti ispitane istraživanjem posledica koje izazivaju. Nije imao univerzitetsku karijeru - uglavnom je radio u državnoj službi, a njegovi uticajni Sabrani spisi objavljeni su posthumno. Čarls Sanders Pers Izabrani spisi, O pragmatizmu i pragmaticizmu Filozofska biblioteka, BIGZ, Beograd 1993 godine Tvrd povez sa zaštitnim omotom. Knjiga u odličnom stanju!

Mile Savić. 1. `Bitak i razumevanje : hermenautika i ontologija u delu Martina Hajdegera do `Obrta`.` Dijalog. Beograd: Rad, 1993. 354 str. ; 20 cm. 2. `Izazov marginalnog : dometi kritike logocentrizma u sporu Moderna-Postmoderna.` Fronesis. Beograd: Institut za filozofiju i društvenu teoriju, 1996. 287 str. ; 20 cm. Korice kao na slici, unutra odlično očuvano, bez tragova čitanja.

Životi i mišljenja istaknutih filozofa / Diogen Laertije Beograd 1985. Tvrd povez, zaštitni omot, XX + 411 strana. Napomena: na dve strane tragovi olovke (obeležen tekst); ako se to izuzme, knjiga je odlično očuvana. V6 Sadržaj: Branko Bošnjak: Diogen Laertije doksografski historičar filozofije Život i djelo KNJIGA 1 Predgovor Glava 1. — Tales Glava 2. — Solon Glava 3. — Hilon Glava 4. — Pitak Glava 5. — Bijant Glava 6. — Kleobul Glava 7. — Periandar Glava 8. — Anaharsis Glava 9. — Mison Glava 10. — Epimenid Glava 11. — Ferekid KNJIGA II Glava 1. — Anaksimandar Glava 2. — Anaksimen Glava 3. — Anaksagora Glava 4. — Arhelaj Glava 5. — Sokrat Glava 6. — Ksenofon Glava 7. — Eshin Glava 8. — Aristip Glava 9. — Fedon Glava 10. — Euklid Glava 11. — Stilpon Glava 12. — Kriton Glava 13. — Simon Glava 14. — Glaukon Glava 15. — Simija Glava 16, — Kebes Glava 17. — Menedem KNJIGA III Glava 1. — Platon KNJIGA IV Glava 1. — Speusip Glava 2. — Ksenokrat Glava 3. — Polemon Glava 4. — Krates Glava 5. — Krantor Glava 6. — Arkesilaj Glava 7. — Bion Glava 8. — Lakid Glava 9. — Karnead Glava 10. — Klitomah KNJIGA V Glava 1. — Aristotel Glava 2. — Teofast Glava 3. — Straton Glava 4. — Likon Glava 5. — Demetrije Glava 6. — Heraklid KNJIGA VI Glava 1. — Antisten Glava 2. — Diogen Glava 3. — Monim Glava 4. — Onesikrit Glava 5. — Krates Glava 6, — Metrokle Glava 7. — Hiparhija Glava 8. — Menip Glava 9. — Menedem