Januar-februar 1984 Godina XXX, broj: 1-2 Izdavač: NOLIT; Beograd 312 str. ; 14 x 20 cm - Latinica / Mek povez

HAJDUCI - 1-2 - Branislav Nušić Blic biblioteka 63+63 str – Mogu li ja da odem u hajduke pa da otud, iz planine, napišem pismo načelniku: „Ako mi profesori poprave beleške, predaću se vlasti, a ako neće da mi poprave, ostaću i dalje hajduk.“ – Budalo jedna – reći će Čeda – pa kad si hajduk, šta će ti dobre beleške? Svakog četvrtka i nedelje grupica dečaka okuplja se pored hrastovog stabla na obali Dunava. Tu uživaju u dokolici, igraju se loptom, maštaju i izmišljaju različite priče umesto da rade domaće zadatke. Iz odbojnosti prema školi i obavezama rodiće se ideja da pobegnu od kuće i odmetnu se u hajduke. Ova nestašna avantura, puna zgoda i nezgoda, opametiće mlade hajduke i nasmejati čitaoce do suza. Hajduci su jedan od prvih humorističkih romana za decu u srpskoj književnosti, a i dan-danas spadaju u najčitanija i najpopularnija dela kako ovog autora tako i domaće književnosti za decu. „Ako se moji mali čitaoci iz ove priče nemaju čemu poučiti, izvesno je da će se imati čemu nasmejati.“ L.1.BLIC. M

HAJDUCI - 1-2 - Branislav Nušić Blic biblioteka 63+63 str – Mogu li ja da odem u hajduke pa da otud, iz planine, napišem pismo načelniku: „Ako mi profesori poprave beleške, predaću se vlasti, a ako neće da mi poprave, ostaću i dalje hajduk.“ – Budalo jedna – reći će Čeda – pa kad si hajduk, šta će ti dobre beleške? Svakog četvrtka i nedelje grupica dečaka okuplja se pored hrastovog stabla na obali Dunava. Tu uživaju u dokolici, igraju se loptom, maštaju i izmišljaju različite priče umesto da rade domaće zadatke. Iz odbojnosti prema školi i obavezama rodiće se ideja da pobegnu od kuće i odmetnu se u hajduke. Ova nestašna avantura, puna zgoda i nezgoda, opametiće mlade hajduke i nasmejati čitaoce do suza. Hajduci su jedan od prvih humorističkih romana za decu u srpskoj književnosti, a i dan-danas spadaju u najčitanija i najpopularnija dela kako ovog autora tako i domaće književnosti za decu. „Ako se moji mali čitaoci iz ove priče nemaju čemu poučiti, izvesno je da će se imati čemu nasmejati.“ Branislav Nušić L. 1. U.

sa slike P-2/P-1

DELO JUN-JUL GODINA XXXIV BROJ 6-7 1 9 8 8 A u t o r i William BLAKE Maurice BOWRA Elemire ZOLA Guy DAVENPORT Emili DICKINSON Zbigniew HERBERT Bela HAMVAŠ Wole SOYINKA Peter BLEGVAD ......................................................... Broš Adv. pečat Latinica 2 9 8 stranica Pažnja !!! NEKORIŠĆENO

TEORIJA broj 1-2 godina 1978 Tema broja: SMISAO MARKSOVE IDEJE O OSTVARENJU FILOZOFIJE; mek povez, 18x26, 129strana, izdavač: Filozofsko društvo Srbije, Beograd sadržaj: - Branko Bošnjak: SLOBODA VOLJE KAO PITANJE I PRAKSE FILOZOFIJE - Ferenc Bodrogvari: RAD FILOZOFIJE I FILOZOFIJA RADA - Kosta Čavoški: PARADOKSALNA SUDBINA MARKSOVE FILOZOFIJE OSLOBOĐENJA - Milorad Bilandžić: OZBILJENJE FILOZOFIJE KAO OTKRIVANJE ŽIVOTNOG SMISLA - Nikolaj Timčenko: DA LI JE REČ O OSTVARENJU FILOZOFIJE - Dejan Jelovac: ČEMU UOPŠTE FILOZOFIJA? - Pavle Rak: O OSTVARENJU FILOZOFIJE I PREVAZILAŽENJU METAFIZIKE - Dušan Stošić: FILOZOFIJA KAO OPOSEBLJENA SAMOSVEST ČOVEČANSTVA - Milan Kovačević: MARGINALIJE NA TEMU `UKIDANJA` FILOZOFIJE - Muhamedin Kulaši: PREVLADAVANJE FILOZOFIJE - Slobodan Žunjić: KRAJ FILOZOFIJE KAO DOVRŠENJE FILOZOFIJE RASPRAVE - Mladen Pavičić: WITTENSTEIN, MALOGRAĐANI I NAUKA ESEJI - Nenad Daković: SIMBOLIČKI RAM POLEMIKA - Petar Živadinović: ODGOVOR IGORU PRIMORCU PREVOD - Žan Pol Sartr: PORIJEKLO NIŠTAVILA OSVRTI I PRIKAZI - Dragan Glumičić: PETA GODINA IZLAŽENJA CELOKUPNIH DELA MARTINA HEIDEGGERA IN MEMORIAM - Vuko Pavićević (1914-1978)

ORLOVI RANO LETE 1-2 Branko Ćopić Ovdje živi hrabra četa harambaše Jovančeta. U bosanskom selu Lipovu odrasta grupa četvrtaka. Kada njihovu dobrodušnu učiteljicu Lanu zameni džangrizavi učitelj Paprika, koji veruje da je batina najbolje sredstvo za vaspitavanje đaka, dečaci, ali i jedna neustrašiva devojčica, odlučuju da se odmetnu i pobegnu u šumu. Tamo ubrzo niče logor Tepsija, u kojem će deca provesti mnoge bezbrižne dane, pune avantura. Međutim, počinje Drugi svetski rat i deca prevremeno odrastaju, shvatajući da se njihova borba protiv nepravde i nasilja nastavlja, ali ovog puta na novom i mnogo ozbiljnijem planu. Pišući o drugarstvu, hrabrosti, požrtvovanosti i ljubavi prema slobodi u teškim i neizvesnim istorijskim trenucima, Branko Ćopić je stvorio jedno od najvrednijih dela domaće književnosti za decu, čije poruke odzvanjaju i danas. Broj strana: 63+63 Povez: meki Biblioteka: BLIC L.1. KUT

Časopis za književnost, umetnost kulturu, prosvetna i društvena pitanja Kraljevo, 1991. 109 strana, u dobrom stanju Iz sadržaja: - Dobrica Erić: vreme za gusle - Slavko Stamenić: Porodica Sam u delu Danila Kiša - Džojs Kerol Outs: Obična ljubav - Štefan Hermlin: Doktor Diboa - Velizar Nedović: Dragoslav Mihailović - Kritika i razobličenje zločina...

ORLOVI RANO LETE 1-2 Branko Ćopić Ovdje živi hrabra četa harambaše Jovančeta. U bosanskom selu Lipovu odrasta grupa četvrtaka. Kada njihovu dobrodušnu učiteljicu Lanu zameni džangrizavi učitelj Paprika, koji veruje da je batina najbolje sredstvo za vaspitavanje đaka, dečaci, ali i jedna neustrašiva devojčica, odlučuju da se odmetnu i pobegnu u šumu. Tamo ubrzo niče logor Tepsija, u kojem će deca provesti mnoge bezbrižne dane, pune avantura. Međutim, počinje Drugi svetski rat i deca prevremeno odrastaju, shvatajući da se njihova borba protiv nepravde i nasilja nastavlja, ali ovog puta na novom i mnogo ozbiljnijem planu. Pišući o drugarstvu, hrabrosti, požrtvovanosti i ljubavi prema slobodi u teškim i neizvesnim istorijskim trenucima, Branko Ćopić je stvorio jedno od najvrednijih dela domaće književnosti za decu, čije poruke odzvanjaju i danas. Broj strana: 63+63 Povez: meki Biblioteka: BLIC

MORIS BLANŠO DELO KAO ISKUŠENJE PISANJE KAO IZAZOV Priredio: Bojan Savić Ostojić POLJA 473 januar - februar 2 O 1 2 Pažnja !!! Blanšoov čitalac usamljeno je biće !!! R e f e r e n c e Majkl Holand: MORIS BLANŠO Moris Blanšo: TOMA MRAČNI Rafael Enthoven i David Irig: DVE VERZIJE TOME MRAČNOG Moris Blanšo: SMRTNA PRESUDA Moris Blanšo: POJ SIRENA Moris Blanšo: BESKONAČNI RAZGOVOR Moris Blanšo: NAKNADNO Bojan Savić Ostojić: ODLOMCI ZA BLANŠOA ..................................................... Ko je Moris Blanšo? Umro 2OO3. godine, u 95. godini !!! Pisac romana Kritičar Esejist Filozof Politički novinar Ekstremni desničar tokom 3O-tih godina Politička intervencija na strani radikalne levice 58-68. godine Semita? Antisemita? Briljantni intelektualac Intrigantna figura francuske književnosti Blanšo se izučava u Francuskoj, SAD, Velikoj Britaniji .......................................................... Mišel Fuko: ŠTA JE AUTOR? Kale Pilajnen: POUKA ISTORIJSKE PRIČE: TEKSTUALNE RAZLIKE U FAKCIJI I FIKCIJI Džulijan Barns: SNOVI KAO POGLED U BUDUĆNOST Broš Latinica 250 stranica NEKORIŠĆENO db21

OGLEDI IZ SAVREMENE ESTETIKE POLJA Broj 455 JANUAR/FEBRUAR 2 o o 9 OGLEDI IZ SAVREMENE ESTETIKE Boris Grojs: ZAVET FOTOGRAFIJE Keli Oliver: ALFRED HIČKOK: PERNATA IGRA I ODOMAĆIVANJE HORORA Pier Rodrigo: O FENOMENOLOGIJI U UMETNOSTI: ŽIVOT DELA Kerstin Benke: RAZARANJE REPREZENTACIJE Dragan Prole: IZAZOVI SAVREMENE UMETNOSTI IZMEĐU ARHIVA I MEDIJA ............................................................ Mišel Bitor: PUTOVANJE I PISANJE Broš Latinica 1 7 8 stranica NEKORIŠĆENO

Klasična dela omladinske književnosti KADOK biblioteka - komplet 6 knjiga, prvo kolo Izdavači: Prosveta, Delta Press Beograd Tvrd povez, format 20x14cm, ćirilica, ilustrovane 1. Zalutali karavan - Tomas Rid (203 str.) 2. Lovci kitova - Emilio Salgari (242 str.) 3. Lepa Niverneza - Alfons Dode (114 str.) 4. Baf, vođa karavana - Zejn Grej (211 str.) 5. Tumbo sa Rta dobre nade - Alina i Česlav Centkjevič (238 str.) 6. Veliša i Pajac - Leopold Suhodolčan (170 str.) *** Kupcu kompleta na poklon jedna knjiga iz drugog kola: 11. TANJINA MLADOST, Venijamin Kaverin

Izdaje Vojnoizdavački zavod, Beograd. Opštevojni teorijski časopis. Veoma dobro očuvani časopisi. Komplet sadrži po broju i godini izdanja: 1. broj 4, 1981., 2. broj 1, 1983., 3. broj 2, 1983., 4. broj 3, 1983., 5. broj 5, 1983., 6. broj 1, 1984., 7. broj 2, 1984., 8. broj 3, 1984., 9. broj 4, 1984., 10. broj 6, 1984., 11. broj 3, 1985., 12. broj 4, 1985., 13. broj 5, 1985., 14. broj 6, 1985. kolašinac, 2022.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Ilustracije: Branko Vujanovic PIRGO - Anđelka Martić Priča o prijateljstvu dečaka i laneta u danima Drugog svetskog rata. Zagreb 1979 god, 115 str, tvrd povez Anđelka Martić (Zagreb, 1. svibnja 1924. – Zagreb, 11. studenoga 2020.) hrvatska je književnica i prevoditeljica, poznata po svojim djelima za djecu. [1] [2] [3] Najčitanije joj je djelo kratki roman Pirgo, priča o prijateljstvu dječaka i laneta u danima Drugog svjetskog rata. Rođena je u Zagrebu 1. svibnja 1924. godine. Odrasla je na zagrebačkoj Trešnjevci, u obitelji s troje djece od kojih je ona bila srednje. Otac joj umire 1933. godine, a majka često zbog bolesti izbiva pa Anđelka provodi vrijeme kod očinskih bake i djeda na selu. To djetinjstvo između sela i grada kasnije će joj postati jedan od glavnih motiva i inspiracija te će ga opisati u mnogima od svojih knjiga. Početkom Drugoga svjetskog rata završava tadašnju Srednju trgovačku školu u Zagrebu. Nakon što joj je, kao aktivni ilegalac i član Komunističke partije, 1941. u Zagrebu uhvaćen te 1942. u Jasenovcu ubijen stariji brat Ivica, Anđelka Martić se pridružuje partizanima i radi kao ratna dopisnica 28. slavonske divizije. Prve pjesme objavljuje joj Grigor Vitez u časopisu Kulturni prilozi koji je izlazio na Papuku.[3] Sudjeluje u oslobođenju Beograda, pri čemu zarađuje Orden za hrabrost spasivši ranjenog kapetana ispred neprijateljskog tenka. Nakon oslobođenja Beograda postaje član uredništva lista jugoslavenske Prve armije, Za pobedu. Poslije rata radi kao novinarka u listovima Vjesnik i Omladinski borac te u dječjem časopisu Pionir. Bila je glavna i odgovorna urednica dječjeg časopisa Radost i glavna urednica nakladničke kuće Naša djeca u Zagrebu. Od 1954. bila je član Društva hrvatskih književnika.[4] Književni rad Pisala je pjesme, crtice, dječje priče i tekstove za slikovnice; izdana joj je i knjiga proze za odrasle. Najznačajniji je autor hrvatske ratne proze za djecu,[1] a piše i autobiografska djela te fantastičnu prozu u stilu Ivane Brlić-Mažuranić. U romanu Pirgo, pisanome u prvom licu, lirskom toplinom priča o ratu u kojem bez razlike stradaju sva bića.[1] Djela su joj prevođena na mnoge strane jezike, od poljskog, češkog, ruskog i talijanskog do esperanta, kineskog i farsija.[2] Ona sama je prevela i veći broj knjiga sa slovenskog jezika. Knjige za djecu: Mali konjovodac i druge priče – Zagreb 1951. Bjelkan – Zagreb 1951. Pirgo – Zagreb 1953. (40 hrvatskih izdanja i prijevodi na mnoge svjetske jezike) Jezero u planini – Zagreb 1956. Vuk na Voćinskoj cesti – Zagreb 1956. U vihoru – Zagreb 1958. Dječak i šuma – Zagreb 1960. Kurir Dragan i njegovo konjče – Sarajevo 1961. Neugasivi životi – Zagreb 1961. Mali borac – Zagreb, 1964. Proljeće, mama i ja –Zagreb, 1968. Baba Kata – Zagreb 1971. Djedica Pričalo i čarobni vrutak – Zagreb, 1977. Šašavi dani – Zagreb 1978. Mali konjovodac – Zagreb, 1985. Izabrana djela u Pet stoljeća hrvatske književnost, knj. 181/1 – Zagreb, 1991. Zarobljenik šumske kuće – Zagreb, 1999. Tri lisice i šumski car – Zagreb, 2002. Dječak div i druge bajke – Zagreb, 2002. Nagrade i priznanja Poljski Orden osmijeha Za svoj književni rad Anđelka Martić odlikovana je Ordenom rada sa zlatnim vijencem. Godine 1969. dobila je nagradu Ivan Goran Kovačić, 1971. nagradu festivala Kurirček u Mariboru, a 1972. nagradu Kurir Jovica koju je dodjeljivao Savet za vaspitanje i zaštitu dece Jugoslavije.[5] 1973. u Poljskoj je odlikovana Ordenom osmijeha, jedinstvenim odlikovanjem koje Republika Poljska u ime djece Poljske dodjeljuje ljudima posebno zaslužnima za njihovo vedrije i ljepše djetinjstvo.[6] Godine 1975. dobila je nagradu Saveza udruženja boraca narodnooslobodilačkog rata Jugoslavije 4. juli za svoje književno stvaralaštvo, a 1984. povelju Zmajevih dečjih igara za životno djelo. Nagrada Ivan Goran Kovačić – 1969. Nagrada festivala Kurirček – 1971. Nagrada Kurir Jovica – 1972. Orden osmijeha – 1973. Nagrada 4. juli – 1975. Nagrada Ivana Brlić Mažuranić za knjigu Djedica pričalo i čarobni vrutak – 1977. Povelja Zmajevih dečjih igara – 1984. Biblioteka Vjeverica

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Ilustracije: Slavko MAric Omot: Raul Goldoni PIRGO - Anđelka Martić Priča o prijateljstvu dečaka i laneta u danima Drugog svetskog rata. Zagreb 1964 god, 115 str, tvrd povez Anđelka Martić (Zagreb, 1. svibnja 1924. – Zagreb, 11. studenoga 2020.) hrvatska je književnica i prevoditeljica, poznata po svojim djelima za djecu. [1] [2] [3] Najčitanije joj je djelo kratki roman Pirgo, priča o prijateljstvu dječaka i laneta u danima Drugog svjetskog rata. Rođena je u Zagrebu 1. svibnja 1924. godine. Odrasla je na zagrebačkoj Trešnjevci, u obitelji s troje djece od kojih je ona bila srednje. Otac joj umire 1933. godine, a majka često zbog bolesti izbiva pa Anđelka provodi vrijeme kod očinskih bake i djeda na selu. To djetinjstvo između sela i grada kasnije će joj postati jedan od glavnih motiva i inspiracija te će ga opisati u mnogima od svojih knjiga. Početkom Drugoga svjetskog rata završava tadašnju Srednju trgovačku školu u Zagrebu. Nakon što joj je, kao aktivni ilegalac i član Komunističke partije, 1941. u Zagrebu uhvaćen te 1942. u Jasenovcu ubijen stariji brat Ivica, Anđelka Martić se pridružuje partizanima i radi kao ratna dopisnica 28. slavonske divizije. Prve pjesme objavljuje joj Grigor Vitez u časopisu Kulturni prilozi koji je izlazio na Papuku.[3] Sudjeluje u oslobođenju Beograda, pri čemu zarađuje Orden za hrabrost spasivši ranjenog kapetana ispred neprijateljskog tenka. Nakon oslobođenja Beograda postaje član uredništva lista jugoslavenske Prve armije, Za pobedu. Poslije rata radi kao novinarka u listovima Vjesnik i Omladinski borac te u dječjem časopisu Pionir. Bila je glavna i odgovorna urednica dječjeg časopisa Radost i glavna urednica nakladničke kuće Naša djeca u Zagrebu. Od 1954. bila je član Društva hrvatskih književnika.[4] Književni rad Pisala je pjesme, crtice, dječje priče i tekstove za slikovnice; izdana joj je i knjiga proze za odrasle. Najznačajniji je autor hrvatske ratne proze za djecu,[1] a piše i autobiografska djela te fantastičnu prozu u stilu Ivane Brlić-Mažuranić. U romanu Pirgo, pisanome u prvom licu, lirskom toplinom priča o ratu u kojem bez razlike stradaju sva bića.[1] Djela su joj prevođena na mnoge strane jezike, od poljskog, češkog, ruskog i talijanskog do esperanta, kineskog i farsija.[2] Ona sama je prevela i veći broj knjiga sa slovenskog jezika. Knjige za djecu: Mali konjovodac i druge priče – Zagreb 1951. Bjelkan – Zagreb 1951. Pirgo – Zagreb 1953. (40 hrvatskih izdanja i prijevodi na mnoge svjetske jezike) Jezero u planini – Zagreb 1956. Vuk na Voćinskoj cesti – Zagreb 1956. U vihoru – Zagreb 1958. Dječak i šuma – Zagreb 1960. Kurir Dragan i njegovo konjče – Sarajevo 1961. Neugasivi životi – Zagreb 1961. Mali borac – Zagreb, 1964. Proljeće, mama i ja –Zagreb, 1968. Baba Kata – Zagreb 1971. Djedica Pričalo i čarobni vrutak – Zagreb, 1977. Šašavi dani – Zagreb 1978. Mali konjovodac – Zagreb, 1985. Izabrana djela u Pet stoljeća hrvatske književnost, knj. 181/1 – Zagreb, 1991. Zarobljenik šumske kuće – Zagreb, 1999. Tri lisice i šumski car – Zagreb, 2002. Dječak div i druge bajke – Zagreb, 2002. Nagrade i priznanja Poljski Orden osmijeha Za svoj književni rad Anđelka Martić odlikovana je Ordenom rada sa zlatnim vijencem. Godine 1969. dobila je nagradu Ivan Goran Kovačić, 1971. nagradu festivala Kurirček u Mariboru, a 1972. nagradu Kurir Jovica koju je dodjeljivao Savet za vaspitanje i zaštitu dece Jugoslavije.[5] 1973. u Poljskoj je odlikovana Ordenom osmijeha, jedinstvenim odlikovanjem koje Republika Poljska u ime djece Poljske dodjeljuje ljudima posebno zaslužnima za njihovo vedrije i ljepše djetinjstvo.[6] Godine 1975. dobila je nagradu Saveza udruženja boraca narodnooslobodilačkog rata Jugoslavije 4. juli za svoje književno stvaralaštvo, a 1984. povelju Zmajevih dečjih igara za životno djelo. Nagrada Ivan Goran Kovačić – 1969. Nagrada festivala Kurirček – 1971. Nagrada Kurir Jovica – 1972. Orden osmijeha – 1973. Nagrada 4. juli – 1975. Nagrada Ivana Brlić Mažuranić za knjigu Djedica pričalo i čarobni vrutak – 1977. Povelja Zmajevih dečjih igara – 1984. Biblioteka Vjeverica

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Anđelka Martić (Zagreb, 1. svibnja 1924. – Zagreb, 11. studenoga 2020.) hrvatska je književnica i prevoditeljica, poznata po svojim djelima za djecu. [1] [2] [3] Najčitanije joj je djelo kratki roman Pirgo, priča o prijateljstvu dječaka i laneta u danima Drugog svjetskog rata. Rođena je u Zagrebu 1. svibnja 1924. godine. Odrasla je na zagrebačkoj Trešnjevci, u obitelji s troje djece od kojih je ona bila srednje. Otac joj umire 1933. godine, a majka često zbog bolesti izbiva pa Anđelka provodi vrijeme kod očinskih bake i djeda na selu. To djetinjstvo između sela i grada kasnije će joj postati jedan od glavnih motiva i inspiracija te će ga opisati u mnogima od svojih knjiga. Početkom Drugoga svjetskog rata završava tadašnju Srednju trgovačku školu u Zagrebu. Nakon što joj je, kao aktivni ilegalac i član Komunističke partije, 1941. u Zagrebu uhvaćen te 1942. u Jasenovcu ubijen stariji brat Ivica, Anđelka Martić se pridružuje partizanima i radi kao ratna dopisnica 28. slavonske divizije. Prve pjesme objavljuje joj Grigor Vitez u časopisu Kulturni prilozi koji je izlazio na Papuku.[3] Sudjeluje u oslobođenju Beograda, pri čemu zarađuje Orden za hrabrost spasivši ranjenog kapetana ispred neprijateljskog tenka. Nakon oslobođenja Beograda postaje član uredništva lista jugoslavenske Prve armije, Za pobedu. Poslije rata radi kao novinarka u listovima Vjesnik i Omladinski borac te u dječjem časopisu Pionir. Bila je glavna i odgovorna urednica dječjeg časopisa Radost i glavna urednica nakladničke kuće Naša djeca u Zagrebu. Od 1954. bila je član Društva hrvatskih književnika.[4] Književni rad Pisala je pjesme, crtice, dječje priče i tekstove za slikovnice; izdana joj je i knjiga proze za odrasle. Najznačajniji je autor hrvatske ratne proze za djecu,[1] a piše i autobiografska djela te fantastičnu prozu u stilu Ivane Brlić-Mažuranić. U romanu Pirgo, pisanome u prvom licu, lirskom toplinom priča o ratu u kojem bez razlike stradaju sva bića.[1] Djela su joj prevođena na mnoge strane jezike, od poljskog, češkog, ruskog i talijanskog do esperanta, kineskog i farsija.[2] Ona sama je prevela i veći broj knjiga sa slovenskog jezika. Knjige za djecu: Mali konjovodac i druge priče – Zagreb 1951. Bjelkan – Zagreb 1951. Pirgo – Zagreb 1953. (40 hrvatskih izdanja i prijevodi na mnoge svjetske jezike) Jezero u planini – Zagreb 1956. Vuk na Voćinskoj cesti – Zagreb 1956. U vihoru – Zagreb 1958. Dječak i šuma – Zagreb 1960. Kurir Dragan i njegovo konjče – Sarajevo 1961. Neugasivi životi – Zagreb 1961. Mali borac – Zagreb, 1964. Proljeće, mama i ja –Zagreb, 1968. Baba Kata – Zagreb 1971. Djedica Pričalo i čarobni vrutak – Zagreb, 1977. Šašavi dani – Zagreb 1978. Mali konjovodac – Zagreb, 1985. Izabrana djela u Pet stoljeća hrvatske književnost, knj. 181/1 – Zagreb, 1991. Zarobljenik šumske kuće – Zagreb, 1999. Tri lisice i šumski car – Zagreb, 2002. Dječak div i druge bajke – Zagreb, 2002. Nagrade i priznanja Poljski Orden osmijeha Za svoj književni rad Anđelka Martić odlikovana je Ordenom rada sa zlatnim vijencem. Godine 1969. dobila je nagradu Ivan Goran Kovačić, 1971. nagradu festivala Kurirček u Mariboru, a 1972. nagradu Kurir Jovica koju je dodjeljivao Savet za vaspitanje i zaštitu dece Jugoslavije.[5] 1973. u Poljskoj je odlikovana Ordenom osmijeha, jedinstvenim odlikovanjem koje Republika Poljska u ime djece Poljske dodjeljuje ljudima posebno zaslužnima za njihovo vedrije i ljepše djetinjstvo.[6] Godine 1975. dobila je nagradu Saveza udruženja boraca narodnooslobodilačkog rata Jugoslavije 4. juli za svoje književno stvaralaštvo, a 1984. povelju Zmajevih dečjih igara za životno djelo. Nagrada Ivan Goran Kovačić – 1969. Nagrada festivala Kurirček – 1971. Nagrada Kurir Jovica – 1972. Orden osmijeha – 1973. Nagrada 4. juli – 1975. Nagrada Ivana Brlić Mažuranić za knjigu Djedica pričalo i čarobni vrutak – 1977. Povelja Zmajevih dečjih igara – 1984. Biblioteka Vjeverica

Moj Mikro (13) broj 1 iz 1986.godine - januar 1986 - 1986/1 (2) Izdavač: ČGP Delo, OOUR Revije, Ljubljana - Moj mikro (mikroračunalo) je slovenački časopis za informatiku koji je prvi put objavila slovenačka kompanija ČGP Delo. Prvi broj na slovenačkom jeziku izašao je u junu 1984., dok je prvo izdanje na srpskohrvatskom (latinica) izašlo u januaru 1985. Ukupno je izašlo 82 broja (od toga je 6 dvobroja, znači fizički je izašlo 76 zasebnih časopisa) dimenzije: 22cm x 30cm broj strana: 68 težina 155 grama Očuvanost: 4 zacepljen hrbat gore 3cm, trag od presavijanja u gornjem desnom uglu prednje korice i vidljiv na pravih 10-ak listova, upisana tri slova na prednjoj korici gore u slovu `M` i upisane dve reči na prvom listu dole uz rub sadržaj: Mikroračunari 1985 godine ; Commodeore 128 ; Microsoft Basic ; Crtamo na C-64 : Računarska animacija ; Računanje matematičkih funkcija ; Emulator EPROM-a za spektrum ; Paralelni ulazno-izlazni interfejs ; IGRICE: Marsport (spectrum 48K, amstrad CPC 464) ; The Forest at World`s End (Amstrad - Schneider cpc 464) ; Winter Games (C64 - PC 128) ; Popeye (ZX Spectrum) ; Fighting Warrior (Spectrum 48K) [2]

Izdavač: Naučno delo, Beograd Godina izdanja: 1976. Povez: Broširan Broj strana: 202 Vrsta građe: Časopis Saveza društava za strane jezike i književnost SFRJ Stanje: Dobro-veoma dobro Napomena: Sadržaj na slici 2 Radovan Samardžić, Predrag Matvejević, Nićifor Naumov...

KOMPLET SADRŽI: 1. Karl Maj: BLAGO SREBRNOG JEZERA 2. Robet Luis Stivenson: OTMICA DEJVIDA VALFORA 3. V. M. Tekeri: RUŽA I PRSTEN 4. Đura Jakšić: IZABRANA DELA 5. Žil Vern: DECA KAPETANA GRANTA 6. Mark Tven: DOŽIVLJAJI HAKLBERIJA FINA 7. Anatol Frans: OSTRVO PINGVINA 8. Džin Vebster: TATA DUGONJA 9. Aleksandar Dima: CRNA LALA 10. Džek London: PUSTOLOVKA 11. Artur Konan Dojl: IŠČEZLI SVET 12. Džordž Eliot: SAJLES MARNER 13. Vilijam Šekspir: ROMEO I JULIJA 14. Emil Zola: Tereza Raken 15. Džozef Konrad: TAJNI AGENT 16. Alfons Dode: TARTAREN TARASKONAC

Naziv:Mili bože čuda velikoga Autor:Dragutin Ognjanović Priredio:Dragutin Ognjanović Ilustrovao:Mirko Stojnić Korice:LJubomir Sopka Za izdavača:Ivan Kampel Urednik:Slavko Dragičić Br. strana:184 Povez:Meki Dimenzije:120x170 cm Debljina knjige:8 mm 4. izdanje 1998. Tiraž 2000 primeraka Izdaje ITP Novi Sad SADRŽAJ: Zemaljsko i nebesko,herojsko i šaljivo u narodnoj književnosti MITOLOŠKE PESME 1.Sunčeva sestra i car 2.Jarko Sunce na put polazaše 3.Ženidba sjajnoga Mjeseca 4.Kako je postala zvezda Danica 5.Šta se ono na istoku sjaše 6.Vila zida grad 7.Prelj ni vilinubunaru 8.Nečuveni poslovi 9.Sveci blagi dijele OBDARENE PESME 1.Dodolske pesme 2.Naša doda Boga moli 3.Mi idemo preko sela 4.Koledarske pesme 5.Dobro,veče ,koledo 6.Koleđani kolo grade 7.Đurđevske pesme 8.Poranila Đurđevica Jela 9.Spasovske pesme 10.Sveti Spase BALADE 1.Jetrvica adamsko koleno NEISTORIJSKE PESME 1.Predrag i Nenad 2.Ženidba Milića Barjaktara PESME PREDKOSOVSKOG CIKLUSA 1.Car Konstantin i đače samouče 2.Sveti Savo 3.Zidanje Skadra 4.Uroš i Mrnjamčevići 5.Ženidba kralja Vukašina 6.Banović Strahinja BAJKE 1.Međedović 2.Zlatoruni ovan 3.Nemušti jezik 4.Baš-Čelik SMEŠNO ČUDO-ŠALJIVE NARODNE PESME 1.Smiješno čudo 2.Ženidba vrapca Podunavca 3.Miš poseja proju 4.Silan lovac 5.Laž i paralaž 6.Alasima 7.Teško svakom sa neprilikom 8.Sova i orao 9.Beskućnikova ženidba 10.Imam kuću PRIČE O ERI,ĆOSI I NARSUDINU HODŽI 1.Ero i Turčin 2.Ero s onoga svijeta 3.Ćoso 4.Laž za opkladu 5.Narsudin i pas 6.Narsudin miri kavgadžije RAZGOVOR O NARODNIM UMOTVORINAMA

ABADAZAD - KRADLJIVAC SNOVA Džon Mark Demate Džon Mark DeMate, Majk Plug Abadazad je Diznijev serijal koji je delom roman, delom strip – i pred čitaoce svih uzrasta donosi potpuno novi i originalan pristup pričanju priča. U drugom delu, Kejtin brat Meti je u kandžama Mršavog čoveka (zlikovca čije je najveće zadovoljstvo da krade dečije snove). Zato Kejt mora da nađe Metija - i to brzo... L. 1. ORM. 2. POL. 1.

MAGAREĆE GODINE 1-2 Branko Ćopić BLIC BIBLIOTEKA 63+63 STR Magareće godine Branka Ćopića autobiografsko je delo u kojem autor iznosi svoje doživljaje za vreme njegova školovanja i boravka u internatu u Bihaću. Uzimajući u obzir tematiku i odabir likova, roman može da se odredi kao roman za mlade, ali i kao roman klape. Pripovedač je sveznajući i komentariše dešavanja ispripovedana iz udaljene vremenske perspektive. Na početku romana opisuje bitku za Bihać 1942. u kojoj se nalazi sa svojim drugom iz internata i pripoveda o danima provedenim u gimnaziji i internatu. Tamo je bio član družine koja je bila odgovorna za svakodnevne nestašluke. Najveći problem predstavljao im je pazitelj Smrdonja i takozvana crna knjiga u koju je pazitelj zapisivao njihove nestašluke zbog kojih su kažnjavani oduzimanjem hrane i zabranom izlaska u grad. Nakon što je Dule Dabić isključen iz internata, svi su se đaci složili da je vreme da se pobune protiv prefektove diktature. Smatrali su da se sitni nestašluci zbog kojih su oštro kažnjavani mogu pripisati njihovim magarećim godinama te da je uskraćivanje osnovnih potreba kao što je hrana nedopustivo. Kada su ustanovljene nepravilnosti u prefektovom radu, zahtevi đačkog štrajka su ispunjeni – prefekt je smenjen, hrana je poboljšana, a Dule Dabić vraćen je u internat. S jedne strane, Ćopićev roman može da se odredi kao roman za mlade, budući da su likovi adolescenti. Sem prikazivanja njihovih svakodnevnih dogodovština i uverljivog humora, roman propituje i problem odnosa dece i mladih. Tematika romana može se odrediti kao socijalno-psihološka, budući da predstavlja aktivan pokušaj dečje emancipacije. Dečji su likovi u romanu Magareće godine svesni svojeg identiteta i prava te se aktivno bore za uvažavanje njihovog društvenog položaja u internatu. Ćopićevi su likovi puni vrlina i mana, ali se ipak udružuju i kreću u akciju. Tako se, primerice, Bobo Gica priključuje pobuni protiv prefekta, iako je u internatu poznat kao prefektov miljenik. Likovi su konvencionalno oblikovani, odnosno naglašena je rodna podeljenost. Za razliku od dečaka, likovi devojčica su pasivni. Devojčice ne sudeluju u nestašlucima, ali je njihova podrška dečacima neupitna. Nakon što je Dule Dabić isključen iz internata, devojčice ga pozivaju na ručak i pletu mu džemper, kapu, šal i rukavice. Sem prefekta, među likovima odraslih ističe se poslužitelj Jovo Skandal. Jovo je, za razliku od prefekta, bio omiljen među đacima i pomagao im je u prikrivanju njihovih nestašluka. Njihove je postupke opravdavao i profesor historije Perun, pripisujući ih njihovim magarećim godinama, stoga su učenici radosno primili vest o tome da je on postao novim prefektom internata. S druge strane, roman može da se odredi i kao roman klape jer je određen starijom dobnom skupinom dece, odnosno prikazani su likovi srednjoškolaca kod kojih je snažno izražen njihov mladalački identitet. Družinu u romanu Magareće godine čine Brankovi drugovi Baja, Dule, Hamid, Krsto i braća Ranko i Branko Mandić, a među njima se Baja ističe kao vođa družine. Najčešći osumnjičenik za nestašluke bio je Dule Dabić, ali članovi družine držali su da svako od njih mora da snosi svoj dio odgovornosti. Autor je u romanu Magareće godine vješto konstruisao dinamičnu fabulu u kojoj je realistično pristupio prikazivanju svakodnevice dece u bihaćkom internatu te njihove akcije s naglašenim socijalnim i humanističkim odrednicama. Vrsta dela: roman za mlade, L.1.O.1.P.2

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Posveta! Izdavač: Odiseja ISBN: 978-86-7720-044-2 Broj strana: 232 Pismo: latinica Povez: meki Format: 14x20 Godina izdanja: 2008 Opis Ronja, kćerka jedinica šumskog razbojnika, živi u zamku u šumi, okružena razbojničkom bandom koju predvodi njen otac. Vreme provodi u šumi gde, pored divljih životinja, žive i fantastična bića: guzuljci, sivi bauci i harpije. Kad Ronja stekne novog prijatelja, nastaju problemi, jer je Birk, osim toga što je jedino dete koje je ikad upoznala i što voli iste stvari kao i ona – i sin vođe suparničke razbojničke bande. „Ronja, razbojnička kći” je priča o zabranjenom prijateljstvu i najčudesnijim, najpametnijim i najmaštovitijim stvorenjima na našoj planeti – deci. Astrid Lindgren (šved. Astrid Lindgren; 14. novembar 1907—28. januar 2002) je švedska književnica, poznata po svojim knjigama za decu, među kojima su Pipi Duga Čarapa, Karlson s krova, Braća Lavlje Srce i Emil iz Leneberja. U maju 2013. našla se na 18. mestu liste autora čija su dela prevedena na najviše svetskih jezika,[1] a nakon Hansa Kristijana Andersena i braće Grim, Lindgrenova je treća na listi najprevođenijih dečijih autora. Njena dela prodata su u 144 miliona primeraka širom sveta i prevedena na 96 jezika.[2] Dobitnica je Povelje Zmajevih dečjih igara 1985. godine

Korak 1: Starosna grupa: Predškolci: 3-6 godina Čarobnjaci Ivica i Marica Ali-baba i četrdeset razbojnika Korak 2: Starosna grupa: Mali školarci: 7-9 godina Alisa u zemlji čuda Čarobnjak iz Oza Priča o vozovima Priča o Olimpijskim igrama Snežna kraljica Korak po korak je serijal namenjen deci koja tek otkrivaju čarobni svet knjiga. Korak 1. prilagođen je deci koja uče da čitaju i savladavaju slova. Priče iz ove edicije odabrane su i napisane tako da mlade čitatelje zabave i da ih ne zamore svojim obimom. Korak 2. prilagođen je deci koja su uspešno savladala slova i veštinu čitanja. Priče iz ove edicije donose najpoznatija dela najboljih pisaca prilagođena deci i njihovim čitalačkim veštinama. Knjige su bez oštećenja, u odličnom stanju.

str. 16 urednik : milan kujundzic, novi sad , 1871 Milan Kujundžić Aberdar (Beograd, 28. februar 1842 — Beograd, 26. novembar 1893) bio je srpski filozof i političar. Rođen je u Beogradu kao Janićije ali je svoje ime posrbio u Milan. Nadimak Aberdar je dodao imenu i prezimenu po svojoj prvoj zbirci pesama.Reč `aberdar` označava vatreno oružje kojim se nagoveštava povoljna vest. To je i ime Karađorđevog topa iz Prvog srpskog ustanka. Roditelji su mu bili zanatlija Jovan Kujundžić „Valjevac” (1813-1877) i Anastasija - Nasta, ćerka predsednika suda Maksima Rankovića (1790-1843) i Stane (1788-1878). Njegova sestra Jelena - Jela (1844-1908) bila je udata za Stojana Novakovića. Brat po ocu bio je lekar i medicinski pisac Vojislav Kujundžić (1872-1946). Gimnaziju je učio u Beogradu i Pančevu, a upisao se na pravni odsek Liceja u Beogradu. Zbog turskog bombardovanja Beograda 1862. godine prekinuo je studije i postao konjički desetar. Nakon toga dobija stipendiju srpske vlade i odlazi da studira filozofiju u Beču, Minhenu i Parizu, a onda i na Oksfordu.Pre nego što je završio studije, 1866. godine ministar prosvete ga vraća u Srbiju da preuzme katedru filozofije na Velikoj školi. Bio je profesor filosofije na Velikoj školi dva puta: 1866-1867. i 1873-1882. godine. U javnom životu, on je sekretar Srpskog učenog društva (od 1873. do 1882), predsednik Narodne skupštine (od 1880. do 1885), ministar prosvete (1886-1887), poslanik u Rimu, urednik Mlade Srbadije i pesnik. Kao omladinac imao je važnu ulogu u Ujedinjenoj omladini srpskoj i bio urednik njenog organa Mlada Srbadija (1871-1872). Kao ministar prosvete i crkvenih dela, izdejstvovao je 1886. godine ukidanje dvaju srpskih pravoslavnih eparhija, Šabačke i Negotinske, što je bilo suprotno željama Svetog arhijerejskog sinoda i potrebama Pravoslavne crkve u Kraljevini Srbiji. Kada je 5. aprila 1887. godine kralj Milan Obrenović imenovao prvih 16 akademika Srpske kraljevske akademije, među njima je bio i Milan Kujundžić Aberdar. Učestvovao je u srpsko-turskim ratovima 1876-1878. i zbog toga unapređen u majora, a kasnije i potpukovnika. Od brojnih odlikovanja koja je dobio, najznačajnija su: medalja obnovioca Srpske kraljevine, Takovski krst III stepena, orden Belog orla III stepena i Takovski krst IV stepena sa mačevima. Počeo je još u đačkom dobu da piše poeziju; objavio je dve zbirke pesama. Njegova najznačajnija filozofska dela su: Kratki pregled harmonije u svetu, Filozofija u Srba, Šta je i koliko u nas urađeno na lođici? i Ide li svet nabolje ili nagore?.