Opis proizvoda Beta 2 mixi je set u kojem se nalazi 1 numerisana kocka, 10 slika životinja podeljenih na 4 dela (glava, telo, noge i rep. Poleđina svakog dela ima oznaku (1-4). Cilj igre je upoznavanje sa životinjama, delovima njihovih tela, razvoj zapažanja, razvijanje takmičarskog duha.

4 obične stare čaše od 1 dl sa oznakom FNRJ po obimu imaju grupu od 3 beličasta prstena (dva tanka oko jednog širokog) na oko 2 cm od otvora; visina celih čaša oko 8,7 cm prečnik donjeg dela tj postolja oko 4 cm prečnik otvora oko 5 cm zapremina: 1 decilitar / 10 centilitara / 0,1 litar stanje dobro 3+ (beličasti nanosi su na mnogim mestima izlizani i nepostojeći) Napomene: - standardna tegla od 720 ml i zidarska pivska flaša služe samo za upoređivanje dimenzija - one nisu predmet ove ponude

Kratki opis Dimenzije: 30 x 22,5 x 1 cm Preporučen uzrast: 3 + Detalji Prvi brojevi se najlakše nauče kroz igru! Sa Pino Slagalicom Brojevi. rana edukacija učenje uz pomoć ilustracija zabava uz slaganje pazli 20 elemenata kvalitetno drvo fina obrada, sigurne ivice netoksične, prijatne boje čvrsta ilustrovana podloga za slaganje Pino Slagalica Brojevi sadrži 10 elemenata podeljenih u dva dela, koji saadrže ilustracije brojeva od jedan do deset, kao i ilustracije raznih igračaka. Svaki broj je obojan različitim bojama što doprinosi lakšem pamćenju i prepoznavanju brojeva, ali i učenju boja kod mlađe dece. Ilustracije igračaka su prikazane tako da obrazuju skupove od 1, 2, 3 do 10 elemenata, što ima za zadatak da podstiče mališane na shvatanje pojma jedinica u okviru nekog broja, zatim da ih nauči koliki je jedan broj u odnosu na drugi, ali i da ceo proces učenja brojeva predstavi na zabavan i kreativan način. Mehaničkim i vizuelnim povezivanjem dva dela slagalice, dete povezuje broj pojmova s cifrom i na taj način pamti sve što je predstavljeno na ilustracijama, što mu uveliko pomaže da vrlo brzo i lako usvoji osnovna znanja o prvih deset brojeva. Pino Slagalica Brojevi je igračka koja će vreme za igru pretvoriti u zabavnu učionicu. Uz njenu pomoć, i deca od 3 godine uspešno savladavaju učenje brojeva, a stečeno znanje o prvim brojevima odlična je osnova za sve ostale matematičke izazove. Ako ste uspešno naučili brojeve uz Pino slagalicu Brojevi, predlažemo da krenete dalje i upoznate Pino Slagalicu Matematika.

Prvi brojevi se najlakše nauče kroz igru! Sa Pino Slagalicom Brojevi. rana edukacija učenje uz pomoć ilustracija zabava uz slaganje pazli 20 elemenata kvalitetno drvo fina obrada, sigurne ivice netoksične, prijatne boje čvrsta ilustrovana podloga za slaganje Pino Slagalica Brojevi sadrži 10 elemenata podeljenih u dva dela, koji saadrže ilustracije brojeva od jedan do deset, kao i ilustracije raznih igračaka. Svaki broj je obojan različitim bojama što doprinosi lakšem pamćenju i prepoznavanju brojeva, ali i učenju boja kod mlađe dece. Ilustracije igračaka su prikazane tako da obrazuju skupove od 1, 2, 3 do 10 elemenata, što ima za zadatak da podstiče mališane na shvatanje pojma jedinica u okviru nekog broja, zatim da ih nauči koliki je jedan broj u odnosu na drugi, ali i da ceo proces učenja brojeva predstavi na zabavan i kreativan način. Mehaničkim i vizuelnim povezivanjem dva dela slagalice, dete povezuje broj pojmova s cifrom i na taj način pamti sve što je predstavljeno na ilustracijama, što mu uveliko pomaže da vrlo brzo i lako usvoji osnovna znanja o prvih deset brojeva. Pino Slagalica Brojevi je igračka koja će vreme za igru pretvoriti u zabavnu učionicu. Uz njenu pomoć, i deca od 3 godine uspešno savladavaju učenje brojeva, a stečeno znanje o prvim brojevima odlična je osnova za sve ostale matematičke izazove. Ako ste uspešno naučili brojeve uz Pino slagalicu Brojevi, predlažemo da krenete dalje i upoznate Pino Slagalicu Matematika. Preporučeni uzrast: 3+ godine Dimenzije proizvoda: 30 x 22,5 x 1 cm Dimenzije pakovanja: 30 x 22,5 x 1 cm Oznake: brojevi Šifra proizvoda: 4515 Brend: PINO

Stanje kao na fotografijma 49cm x 69cm Masakr u Rimu (talijanski: Rappresaglia) je talijanski ratni dramski film iz 1973. godine koji je režirao George Pan Cosmatos [1] o masakru u Ardeatinu koji se dogodio u ardeatinskim špiljama u Rimu, 24. ožujka 1944. godine, a Nijemci su ga počinili kao odmazdu nad partizanima. napad na SS policijsku pukovniju Bozen. [2] Film je zasnovan na knjizi Roberta Katza `Smrt u Rimu` iz 1967. godine. [3] Talijanski sud izrekao je producentu Carlu Pontiju i redatelju Cosmatosu šestomjesečnu uvjetnu kaznu za njihov film za koji je tvrdio da Papa Pio XII zna i nije učinio ništa po pogubljenju talijanskih talaca od strane Nijemaca. Optužbe su na kraju odbačene u žalbenom postupku. [4] Imena žrtava prikazana su u završnoj špici, za razliku od uloga i članova posade. Directed by George P. Cosmatos Written by Robert Katz (book) George P. Cosmatos Produced by Carlo Ponti Starring Richard Burton Marcello Mastroianni Cinematography Marcello Gatti Edited by Françoise Bonnot Music by Ennio Morricone Release date 4 October 1973 Running time 110 minutes Country Italy Language English Richard Burton as SS-Obersturmbannführer Herbert Kappler John Steiner as SS-Standartenführer Eugen Dollmann Anthony Steel as SS-Sturmbannführer Dr. Borante Domizlaff Brook Williams as SS-Hauptsturmführer Erich Priebke Dennis Burgess as SS-Sturmbannführer Hellmuth Dobbrick Anthony Dawson as SS-Brigadeführer Wilhelm Harster Luftwaffe officers Peter Vaughan as Field Marshal Albert Kesselring Leo McKern as Luftwaffe General Kurt Mälzer Italian fascists Guidarino Guidi as Interior Minister Guido Buffarini Guidi Renzo Montagnani as Police Chief `Questore` Pietro Caruso Vatican officials Marcello Mastroianni as Father Pietro Antonelli Robert Harris as Father Pancrazio Other characters Giancarlo Prete as Paolo Delia Boccardo as Elena Renzo Palmer as Giorgio Duilio Del Prete as Partisan Originalan filmski plakat Croatia Film

434 Stanje kao na fotografijama! Hotel Moskva, nekadašnja Palata Rosija, je hotel i nekadašnja zgrada osiguravajućeg društva Rosija-Fonsier u Beogradu. Nalazila se nekada na uglu ulica Kralja Milana i Balkanske; to je sada na uglu Terazija i Balkanske ulice. Zgradu su projektovali arhitekta Jovan Ilkić i grupa arhitekata iz Sankt Peterburga.[1] Rok za podnošenja projekata gradnje bio je 15/28. januar 1905. godine, a predviđena cena gradnje nije trebala da prelazi iznos od 750.000 dinara. Ocenjivački sud koji je trebao da nadzire rad činilo je šest arhitekata: dva iz Rusije, dva iz Austrougarske i dva iz Kraljevine Srbije. To su bili srpski arhitekti, profesori beogradske Velike škole, Andra Stefanović i Nikola Nestorović. Gradnja palate je otpočela u proleće 1905. godine, a svečano je otvorena 14. januara 1908. godine. Bila je najveća privatna zgrada u Kraljevini Srbiji, nalazila se na stotinak metara od kraljevskog dvora, na Terazijama. Građevina je na svojim zidovima imala natpis Palata Rosija. Direktor Srpskog brodarskog društva Svetozar Vukadinović, koji je bio vlasnik gostionice Velika Srbija na Terazijama, otputovao je u Rusiju, u kojoj je ranije bio emigrant,[2] da nađe osiguravajuće društvo koje će na njegovom imanju da izgradi velelepno zdanje. Glavni direktor društva Rosija Roman Ivanovič Poicl je pristao na Vukadinovićevu ideju. Konkurs za zgradu osiguravajućeg društva Rosija bio je raspisan oktobra 1904. godine.[3] Prvu nagradu na konkursu dobio je zagrebački arhitekta Viktor Kovačić, dok je Jovan Ilkić dobio drugu nagradu. Ipak, direkcija osiguravajućeg društva Rosija odlučila se za Ilkićev projekat.[4] U zgradi na sprat, koja je tu ranije stajala, postojali su, sa strane Terazija, bakalska radnja sa delikatesima, u sredini je bila mala duvandžinica a na uglu do Balkanske kafana `Velika Srbija`. Lokacija je smatrana najlepšom u gradu ali i teškom za gradnju: prilikom kopanja temelja se naišlo na `naslage nepropustljive ilovače i na vodu`. Za vodu se mislilo da potiče od `zaostale žice nekog starog vodovoda`, kasnije je izvirala u betonskom podrumu i dalje se slivala propustima.[5] Gradnja palate je počela u martu 1905. godine. U temelje su postavljene 82 drvene grede duge po pet metara i debele po 30 centimetra, zatim 30 vagona varenog gvožđa u šipkama dugim po devet metara, 10 vagona tvrdog ripanjskog kamena. Preko toga postavljena je betonska ploča debela 2,2 metra. Zidanjem ciglama otpočelo je tek u proleće 1906. godine. Radove je izvodio građevinar Karlo Knol sa zidarima iz Crne Trave. Nadzorni inženjer bio je arhitekta Jovan Ilkić. Radovima za armirani beton rukovodio je arhitekta Matija Šnajder. Površina spoljašnjih zidova od prvog sprata do krova obložena je žućkastim pločicama a ukrašena ornamentima zelene boje.[6] Keramička obloga je doneta iz Pečuja, iz fabrike Žolnai u kojoj se i danas čuvaju kalupi pomoću kojih je izlivena. Zgrada je zidana u stilu secesije. Stepenište je bilo izrađeno od ripanjskog i švedskog granita. Ukupna vrednost zgrade iznosila je 2 miliona zlatnih dinara. Građevina je u potpunosti završena 1907. godine. Za ono vreme bio je to najveći hotel u Beogradu sa 50 postelja i sobama na sva tri sprata.U aprilu 1941. bila je jako oštećena bombardovanjem. Zgrada hotela Moskva[7] dostigla je visok stepen stilske emancipacije ovog perioda i približila se postavkama moderne arhitekture. Zidna platna oslobođena su horizontalnih podeonih venaca, plastike oko otvora, lizena i pilastera. Upotreba mermera, keramičkih pločica i fajansa za oplatu fasade označilo je prihvatanje secesijskih postavki o upotrebi novih, plemenitih i trajnijih materijala. Većim delom slobodne površine fasada obložene su zelenim keramičkim pločicama po čemu zgrada spada među retke u Beogradu sa hromatskom fasadom. Preokret u beogradskoj secesiji obeležila je zgrada osiguravajućeg društva Rosija, hotel Moskva. Otvaranje Svečano otvaranje je izvedeno iz dva dela. 14. januara 1908. godine uz dvorski orkestar, kralj Petar I Karađorđević je otvorio palatu Rosiju sa gostionicom Moskva. Svečano otvaranje i veselje obavljena su i 17. januara 1908. uz koncert Kraljeve garde. U palati Rosija je bio smešten hotel, kafana, restoran, stanovi za rentu i kancelarije beogradske filijale osiguravajućeg društva Rosija, za čijeg je direktora postavljen Svetozar Vukadinović. Izgradnja palate Rosija bila je velika ruska privredna, ali i politička investicija u Kraljevini Srbiji, što nije bilo po volji ostalim velikim silama. Osiguravajuće društvo „Rosija” prodalo je zgradu Građanskoj banci septembra 1921. za 11,5 miliona dinara - kuriozitet je da je na akt o prodaji moralo biti prilepljeno 6.500 taksenih markica od po 100 dinara, na 65 tabaka.[8] Građanska banka je bila fuzionisana sa Jugoslovenskom trgovačkom u Ujedinjenu banku, koja je prodala imanje (banka je pala u novembru 1923).[9] Kafana `Moskva` je u međuratnom Beogradu bila jedna od najvećih, bila je zatvorena jedno vreme 1939. radi preuređenja.[10] Renoviranje hotela je završeno 2013. godine, posle skoro četiri godine rada.