Život i delo Sigmunda Frojda 1-2 / Ernest Džons Matica srpska, 1985.god. tvrd povez, 326 + 425 str., 21 cm, na par mesta šarano druga knjiga počinje od sedme stranice-tekst kompletan cena bitno umanjena vr430

AUTORSKO IZDANJE, BEOGRAD 1965, 1969. SASTOJI SE IZ DVA DELA, 1. KORESPODENTNI DEO, I 2. DEBATNI DEO, k27

Ernest Dzons - Zivot i delo Sigmunda Frojda 1 i 2 tvrdi povez, odlicno ocuvane, na predlistu ima potpis POLICA 54

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Ilustracije: Milan Rakic Selma Otila Lovisa Lagerlef (šved. Selma Ottilia Lovisa Lagerlöf), rođena 20. novembra 1858. na porodičnom imanju Morbaka u Vermlandu, Švedskoj, umrla 16. marta 1940. u istom mestu; švedska, bila je švedska književnica. Detinjstvo Selma Lagerlef je rođena 1858. godine u Vermlandu. Bila je četvrto dete pukovnika Erika Lagerlefa i Luise Lagerlef, rođene Valrut. Rođena je sa teškom povredom kuka. Kada je imala tri i po godine razbolela se i ostala paralizovana u obe noge ali ova bolest nestaje isto tako tajanstveno kako je i nastala. Kao i mnoga druga deca tog vremena u Švedskoj braća i sestre Lagerlef dobile su kućno obrazovanje pošto novi sveobuhvatni školski sistem nije bio izgrađen potpuno. Učila je i engleski i francuski. Bila je ozbiljnija, tiša i mirnija od svoje braće, sestara i vršnjaka, delimično zbog noge. Međutim, bila je nadarena i volela je da čita. Prvi roman pročitala je u sedmoj godini i već tada se odlučila da postane pisac. U desetoj je pročitala celu Bibliju. Otac joj je tada bio jako bolestan i verovala je da može ozdraviti samo ako pročita celu Bibliju. U dvanaestoj je napisala jednu dužu pesmu o rodnom kraju. U četrnaestoj godini provodi neko vreme u Stokholmu zbog fizioterapija, i ta poseta je za nju imala veliki značaj Učiteljica Posle završenog osnovnog obrazovanja, provela je nekoliko godina kod kuće da bi u jesen 1881. upisala učiteljsku školu u Stokholmu protiv očeve volje. Tokom obrazovanja, porodica zapada u ekonomske probleme i posed Morbaka se prodaje. Otac joj umire 1885. Tokom svog obrazovanja, shvatila je da su ljudi iz njenog rodnog kraja podjednako zanimljivi i važni kao oni o kojima je čitala na časovima istorije književnosti i tada odlučuje da će upravo o njima pisati u budućnosti. Po završetku studija dobija posao u osnovnoj školi u Landskruni. Volela je svoj posao a i učenici su je cenili. Književnica 1891. debitovala je knjigom „Gesta Berling“ koja se danas smatra jednim od klasičnih dela švedske književnosti. Tadašnji kritičari su je različito primili budući da je kršila popularne stilske ideale realizma. Krajem 19. veka napušta učiteljski posao i izdržava se isključivo pisanjem. 1897. godine seli se u Falun da bi bila bliže sestri Gerdi. Selma je zajedno sa Sofi Elkan, životnom saputnicom, u više navrata putovala po Evropi i Bliskom istoku. Posle jednog puta napisala je roman „Jerusalim“ sa kojim je postala i međunarodno poznata. Njenim najčuvenijim delima pripada „Čudnovato putovanje Nilsa Holgersona kroz Švedsku“ prvobitno zamišljeno kao udžbenik geografije u kojem jedan mali dečak proputuje celu Švedsku na leđima jedne guske. Nobelova nagrada Nobelovu nagradu je dobila 1909.[2] Dobila ju je za mnoga svoja dela i jer je njima širila glas o Švedskoj po svetu. Prva je žena kojoj je nagrada uručena. Predsednica Švedske akademije Godine 1914. izabrana je za prvog ženskog člana Švedske akademije. Politička aktivnost Bila je aktivna učesnica u borbi žena za dobijanje prava glasa i jedna je od osnivača Narodne stranke - Folkpartiet. Zanimljivosti Godine 1992. postala je prva žena koja se našla na jednoj švedskoj novčanici. Dela Saga o Gesti Berlingu (1891) Osynliga länkar (1894) Antikrists mirakler (1897) Drottningar i Kungahälla (1899) En herrgårdssägen (1899) Jerusalim (del 1-2, 1901-1902) Blago gospodina Arna (1904) Legende o Hristu (1904) Čudnovato putovanje Nilsa Holgersona kroz Švedsku (deo 1-2, 1906-1907) En saga om en saga och andra sagor (1908) Liljecronas hem (1911) Körkarlen (1912) Kejsarn av Portugallien (1914) Troll och människor (del 1-2, 1915-1921) Bannlyst (1918) Zachris Topelius (1920) Mårbacka (1922) Löwensköldska ringen (1925) Charlotte Löwensköld (1925) Ana Sverd (1928) Ett barns memoarer (1930) Dagbok för Selma Ottilia Lovisa Lagerlöf (1932) Höst (1933) Från skilda tider (del 1-2, 1943-1945, posthumno)

Bela Hamvaš: SCIENTIA SACRA 1 – Duhovna baština drevnog čovečanstva 2 Dobro očuvano. Autor - osoba Hamvaš, Bela, 1897-1968 = Hamvas, Béla, 1897-1968 Naslov Scientia sacra I : duhovna baština drevnog čovečanstva. 2 / Bela Hamvaš ; preveo Sava Babić Jedinstveni naslov Scientia sacra. srpski jezik Vrsta građe esej Ciljna grupa odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.) Jezik srpski Godina 1999 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Dereta, 1999 (Beograd : Dereta) Fizički opis 286 str. : autorova slika ; 17 cm Drugi autori - osoba Babić, Sava, 1934-2012 = Babić, Sava, 1934-2012 Dúl, Antal Zbirka ǂBiblioteka ǂKontinent Hamvaš ; ǂkolo ǂ1, ǂknj. ǂ2 Napomene Prevod dela: Scientia sacra / Hamvas Béla Str. 273-286: Apsolutna struktura / Antal Dul „Knjiga Scientia sacra I – Duhovna baština drevnog čovečanstva 1, objavljena je 1999. godine (Dereta, Beograd), i, za razliku od dela Scientia sacra II, nema pogovora, niti predgovora. Mislim da bi svaki predgovor/pogovor zaista bio suvišan, i da je preporučljivo da čitalac direktno „uroni” u ovo vredno štivo. Ničija objašnjenja, niti kritike, ne bi mu pomogla da bolje shvati i prihvati najviša iskonska znanja o vlastitom postojanju i bivstvu, koje je više od života. Sačinjena je od tri dela: 1. BAŠTINA 2. ARHAIČKI ČOVEK 3. KULT I KULTURA. Svaki deo ima po šest povezanih celina, a svaka celina po šest „tema”. Celine koje čine pojedine delove su: BAŠTINA: 1) Zlatno doba i apokalipsa, 2) Budnost, 3) Bivstvo i život, 4) Učitelj Života, 5) Tri izvora, 6) Baštine. ARHAIČKI ČOVEK: 1) Čovek po Vedanti, 2) Šruti i smriti, 3) Praslike, 4) Stanice ljudskog bivstva, 5) Žena, 6) Drevna antropologija. KULT I KULTURA: 1) Drevna i nova kultura, 2) Indijanska priča, 3) Aša, 4) Alhemija, 5) Metafizika joge, 6) Šekina. (Zoran Tucaković) Bela Hamvaš (mađ. Hamvas Béla, Eperješ (danas u Slovačkoj), 23. marta 1897 – Budimpešta, 7. novembra 1968) bio je mađarski pisac i esejista. Hamvašova dela su uglavnom objavljena nakon njegove smrti i svi rukopisi još nisu dostupni. Odrastao je u Bratislavi kao dete protestantskog sveštenika. Otac mu se bavio pisanjem i predavanjem mađarske i nemačke književnosti. Godine 1915. Bela upisuje kadetsku školu, i ubrzo upoznaje strahote Prvog svetskog rata na ukrajinskom i italijanskom frontu – dva puta biva ranjen, doživljava nervni slom i odbija da primi odlikovanje. Posle rata porodica se seli u Budimpeštu gde Hamvaš od 1919. do 1923. studira nemački i mađarski. Prvobitno se izdržava novinarstvom radeći kao esejista i prevodilac. Radove objavljuje u periodici, a 1927. se zapošljava kao bibliotekar, gde ga zatiče Drugi svetski rat. Poslom pisca izdržavao se samo za kratko - pre rata Hamvaša nisu prihvatali reakcionari i klerikalni krugovi, a posle rata komunisti. Tokom rata tri puta biva mobilisan, 1942. je na ruskom frontu. Prilikom opsade Budimpešte 1945. dezertira, a jedna granata uništava njegov stan i u njemu sve rukopise i knjige koje je sakupljao godinama. Tu je bio veliki broj knjiga iz raznih oblasti ljudskog znanja - filozofije, prirodnih i društvenih nauka, teorije umetnosti, psihologije, kao i projekat „Stotinu knjiga“ svetske književnosti. Osim tekstova objavljenih u periodici i knjige „Nevidljivo zbivanje“ objavljene 1943, jedini, slučajno sačuvani rukopis iz ovog prvog perioda Hamvaševog rada je kapitalna Scientia sacra. Nakon rata, 1948. zajedno sa svojom ženom Katalinom Kemenj objavljuje knjigu Revolucija u umetnosti, apstrakcija i nadrealizam u Mađarskoj i ubrzo zbog svojih stavova koji se nisu uklapali u Lukačev model komunističkog kulturnog entuzijaste, gubi mesto bibliotekara dospevajući na crnu listu, čime mu je onemogućeno objavljivanje knjiga i dostojno zaposlenje. Nakon ovog poniženja, Hamvaš u položaju koji ga je zadesio vidi prednost za usavršavanje i ne obazire se na spoljašnje događaje. Između 1951. i 1964. godine radio je kao nekvalifikovani radnik u hidroelektranama na Tisi, Inoti i Bokodu, u teškim uslovima. Radi je i kao magacioner, ekonom, zemljoradnik, pomoćni fizički radnik, a istovremeno danonoćno je radio na svojim spisima. Kad god je imao slobodno vreme, prevodio je sa sanskrita, hebrejskog i grčkog i pisao o kabali, zenu i sufizmu. Između 1959. i 1966. završio je „Patmos“, svoj poslednji veliki rad. Njegov rad ostao je u rukopisima sve do njegove smrti. U novosadskom časopisu „Hid“ objavljena su dva njegova eseja, „Drveće“ i „Orfej“, a od 1976. i mađarski časopisi polako počinju da objavljuju Hamvaševe eseje, pa je 1987. u Pečuju objavljena zbirka njegovih eseja „Duh i egzistencija“. Sa 67 godina je konačno dobio penziju. Bela Hamvaš je umro od hemoragijskog moždanog udara 1968. godine. Sahranjen je u Sentendreu. Godine 1990. posthumno je dobio mađarsku nagradu Košut. Značajna dela Scientia sacra, duhovna baština drevnog čovečanstva (1988) Patam I-III (1992–93) Karneval (1985) U određenom pogledu (1991) Naime (1991) MG71

Stvarnost časopis za književnost i kulturu br.1-2 januar-februar 1993. o njemu i njegovim delima govore: Lakušić Vojvodić Komarica Dubak i mnogi drugi... dobro očuvana JAN.22

40975) IZ STRANIH KNJIŽEVNOSTI 1 i 2 , Isidora Sekulić , Jugoslavijapublik / Vuk Karadžić Beograd 1985 , knjige 7 i 8 iz sabranih dela Isidore Sekulić , Pišući o stranim piscima Isidora Sekulić je bila nenadmašna, potpuno u svom elementu: kružeći s jednog kraja zemljinog šara na drugi, natapajući svoj sluh različitim jezicima. S obzirom na širinu njenog obrazovanja, na njen poliglotski i mladalački interes za najrazličitije fenomene kulture, ponekad kada čitamo njene eseje o stranim piscima imamo utisak da je pred nama jedan ep o junacima evropske kulture. tvrd povez, zlatotisak, format 13 x 21 cm , ćirilica, 580 + 529 strana , kratki zapisi na naslovnim stranama

Odgovornost države po principu jednakosti tereta / Đorđe Tasić Beograd 1996. Mek povez, ćirilica, 248 strana. Knjiga je odlično očuvana. J4 Sadržaj: Miroljub D. Simić: Država u delu Đorđa Tasića Uvod 1. Pravna priroda odgovornosti 2. Primeri odgovornosti države po principu jednakosti tereta 3. Pravna priroda principa jednakosti tereta 4. Granice odgovornosti države po ovome principu Beleška o piscu

Naslov: Patologija : sa 1260 ilustracija i 7 slika u boji. Knj.1 i 2 Urednik: Vilijam A. D. Anderson Izdavač: Beograd : Naučna knjiga Zbirka: Biblioteka naučnih i stručnih dela Godina izdanja: 1975, VII, 839 str. : ilustr. ; 28 cm + VII, Str. 842-1540 : ilustr. ; 28 cm Povez: Tvrd Latinica Stanje 4 S2 Pogledajte ostale knjige,časopise i stripove u ponudi http://www.kupindo.com/Clan/bdenis/SpisakPredmeta http://www.limundo.com/Clan/bdenis/SpisakAukcija

Izdavač: Grafos, Beograd Biblioteka Horizonti, kolo IX, knjiga 1 Prevod: Slobodan U. Blagojević Povez: mek Broj strana: 227 Veoma dobro očuvana. Ovih nekoliko Platonovih dijaloga, koji se ovde pojavljuju po prvi put ili iznova u našem prevodu, stoje u senci njegovih velikih, osnovnih dela. No, to nikako ne znači da su ovi dijalozi bez umetničke čari i bez filosofske vrednosti. Kao u ostalim Platonovim delima oboje, i ono estetsko i ono umno (noetsko), izviru iz istog: iz Sokratove ličnosti i iz suprotstavljanja Sokrata i njegovih sagovornika koji tek u tom suprotstavljanju eventualno mogu dobiti određenost Sokratovog postojanja-u-istini. Tako nam se ovde kroz razgovor pojavljuju konkretni likovi dečakâ Teaga, Harmida i Lisida, uvaženih atenskih građana Laheta i Nikije, proroka Eutifrona i sofistâ Eutidema, Dionisodora i Hipije, uz mnoštvo drugih sporednih jednako majstorski ocrtanih u nekoliko poteza. Autentičnost ovih dijaloga uglavnom nije osporavana i već u Antici nalazimo svedočanstva o Platonovom autorstvu. Jedino su Teag i, u manjoj meri, Hipija Veći bili osporavani kao Platonova dela. S A D R Ž A J: 1. Teag 2. Harmid 3. Lahet 4. Lisid 5. Eutifron 6. Euthidem 7. Hipija Veći (K-97)

Esotheria, 2004. Peto izdanje Odlično očuvano. Kurs uputstava magijske teorije i prakse , Priručnik čuvenog nemačkog okultiste koji je stvorio jedan od najpoznatijih magijskih sistema. Franz Bardon (Katherein, blizu Opave, 1. prosinca 1909. - Brno, 10. srpnja 1958.), češki mađioničar, hermetički autor i okultist. Popularnost je stekao 1950-ih izdavanjem četiri knjige u kojima piše o hermetizmu i okultnom.[1] Sadržaj 1 Životopis 2 Djela 3 Bilješke 4 Vanjske poveznice Životopis Rodio se u obitelji kršćanskog mistika Viktora Bardona kao jedno od trinaestero djece.[2] Školovao se za industrijskog mehaničara u Opavi. Tijekom 1920-ih i 1930-ih godina djelovao je kao mađioničar pod scenskim imenom Frabato. Za vrijeme Drugog svjetskog rata nacisti su ga zatvorili u koncentracijski logor.[3] Poslije rata posvetio se hermetičkom učenju i pisanju knjiga. Godine 1958. uhićen je tijekom komunističkih čistki u Čehoslovačkoj zbog objavljivanja okultnih knjiga, da bi uskoro preminuo u bolnici u Brnu. Djela Inicijacija u hermetizam (1956.) Praksa magijske evokacije Ključ za pravu kabalu

61007) Umjetnost 17 i 18 stoljeća u Dalmaciji , Kruno Prijatelj , Matica hrvatska Zagreb 1956 , sadržaj : UVOD I. ARHITEKTURA 1. Domaći graditelji XVII. stoljeća 2. Domaći graditelji XVIII. stoljeća 3. Strani barokni arhitekti u Dalmaciji II. KIPARSTVO 1. Nastavak rada starih kamenara. Utjecaj i djela A. Vittori 2. Materijal i problemi baroknog importa 3. Domaći barokni drvorezbari 4. Javni spomenici barokne Dalmacije 5. Umjetni obrt i primijenjene umjetnosti povezane s plastikon III. SLIKARSTVO 1. Palma Mladi u Dalmaciji. 2. Radovi Palminih nastavljača u Dalmaciji 3. Slike južnotalijanskih slikara u Dalmaciji 4. Dalmatinski maniristi i njihovi sljedbenici 5. Slikarski lik Tripa Kokolje 6. Dubrovački slikari baroknog vremena 7. Ličnost Federika Benkovića i njegovo vrijeme 8. Barokna minijatura. Razmilović BILJEŠKE UMJETNIČKI PRILOZI POPIS SLIKA. tvrd povez, format 20,5 x 29 cm , iskrzane ivice korica, delovi teksta podvlačeni , ilustrovano, latinica, 146 strana , potpis na naslovnoj strani ,

ODLIČNO STANJE KNJIGE Godina izdanja: 1985 Autor: Domaći Jezik: Srpski Zbivanja i svedocenja Dusan Dragosavac Globus Zagreb tvrd povez zastitni omot Dušan Dragosavac (Vrebac kod Gospića, 1. decembar 1919 — Zagreb, 21. decembar 2014) bio je doktor pravnih nauka, učesnik Narodnooslobodilačke borbe i društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i SR Hrvatske. U periodu od 20. oktobra 1981. do 20. jun 1982. godine obavljao je funkciju predsednika Predsedništva Saveza komunista Jugoslavije. Sadržaj 1 Biografija 2 Dela i odlikovanja 3 Literatura 4 Spoljašnje veze Biografija Rođen je 1. decembra 1919. godine u selu Vrebac kod Gospića. Završio je Višu partijsku školu „Đuro Đaković“ u Beogradu, a Pravni fakultet u Zagrebu, gde je stekao doktorat ekonomskih nauka. Član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ) postao je 1941, a Komunističke partije Jugoslavije 1942. godine. Bio je jedan od organizatora ustanka u Lici. Tokom Narodnooslobodilačkog rata bio je na raznim partijskim funkcijama, među kojima i član i sekretar Kotarskog komiteta, te član i organizacioni sekretar Okružnog komiteta KPH za Karlovac. Nakon rata obavljao je više državnih i partijskih funkcija: predsednik Oblasnog Narodnooslobodilačkog odbora za Karlovac sekretar pojedinih državnih sekretarijata Narodne Republike Hrvatske predsjednik Privrednog veća Sabora SR Hrvatske predsednik i sekretar Savezne spoljnotrgovinske komore potpredsednik Savezne privredne komore član Centralnog komiteta Saveza komunista Hrvatske od 1954. godine član Izvršnog komiteta CK SKH od 1965. godine zamenik sekretara Izvršnog komiteta CK SKH od 1969. godine sekretar Izvršnog komiteta Predsedništva CK SKH od 1974. godine član Centralnog komiteta SKJ i njegovog Predsedništva od 1978. godine sekretar Predsedništva CK SKJ predsednik Predsedništva CK SKJ, od 20. oktobra 1981. do 20. juna 1982. godine Preminuo je 21. decembra 2014. godine.[1] Dela i odlikovanja Napisao je više rasprava o ekonomskim i društvenim temama: „Nacionalno i internacionalno“, Zagreb 1978. „Savez komunista u revolucionarnoj akciji“, Beograd 1979. „Političke rasprave“, Zagreb 1981. „Zbivanja i svjedočenja“, Zagreb 1987. Nosilac je Partizanske spomenice 1941, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Ordena zasluga za narod sa zlatnom zvijezdom i drugih jugoslovenskih odlikovanja. Literatura Enciklopedija Jugoslavije (knjiga treća). „Jugoslavenski leksikografski zavod“, Zagreb 1984. godina. Spoljašnje veze Portal SFRJ SKD Prosvjeta - Intervju sa Dušanom Dragosavcem Umro dr. Dušan Dragosavac, bliski Titov suradnik - Večernji.hr

Esotheria, 2007. Treće izdanje. Odlično očuvano. Bardon u ovoj knjizi nudi potpuno nov i originalan pogled na nauku drevnih Hebreja, uključujući rad sa vibratornim i zvučnim formulama, mantrama, mandalama i Tantrom, čime je među prvima stvorio sintezu mudrosti istoka i Kabale. Franz Bardon (Katherein, blizu Opave, 1. prosinca 1909. - Brno, 10. srpnja 1958.), češki mađioničar, hermetički autor i okultist. Popularnost je stekao 1950-ih izdavanjem četiri knjige u kojima piše o hermetizmu i okultnom.[1] Sadržaj 1 Životopis 2 Djela 3 Bilješke 4 Vanjske poveznice Životopis Rodio se u obitelji kršćanskog mistika Viktora Bardona kao jedno od trinaestero djece.[2] Školovao se za industrijskog mehaničara u Opavi. Tijekom 1920-ih i 1930-ih godina djelovao je kao mađioničar pod scenskim imenom Frabato. Za vrijeme Drugog svjetskog rata nacisti su ga zatvorili u koncentracijski logor.[3] Poslije rata posvetio se hermetičkom učenju i pisanju knjiga. Godine 1958. uhićen je tijekom komunističkih čistki u Čehoslovačkoj zbog objavljivanja okultnih knjiga, da bi uskoro preminuo u bolnici u Brnu. Djela Inicijacija u hermetizam (1956.) Praksa magijske evokacije Ključ za pravu kabalu

Aristotel. 1. `Metafizika / prijevod s izvornika i sedmojezični tumač temeljnih pojmova (grčki, latinski, engleski, francuski, njemački, ruski, novogrčki) Tomislav Ladan ; predgovor Ante Pažanin.` Djela. Zagreb: Liber, 1985. LII, 408 str. ; 22 cm. 2. `O pesničkoj umetnosti.` Prevodi Miloša N. Đurića. 4, Beograd: Dereta, 2002. 1. Deretino izd. 238 str. ; 17 cm. Lepo očuvano.

Beograd 2004. Mek povez, 398 strana. Knjiga je veoma dobro / odlično očuvana. J6 Osnovna greška naših autora, koji su pisali o Dostojevskom, jeste što su postavljali pitanje »šta je pisac hteo da kaže« i, u potrazi za odgovorom, iznosili su svoja mišljenja nezavisno od onoga što je Dostojevski želeo da saopšti i što je napisao. Umesto takvog postupka, ja sam prepustio Dostojevskom da objašnjava svoju ličnost i delo, uz minimalne etičke intervencije jer, ako Svidrigajlov u Zločinu i kazni devojčicu od pet godina »u krevetu skida golu«, onda je besmisleno vraćanje Bogu ulaznice za raj, ako se mora platiti samo jednom dečjom suzom, kako govori Ivan Karamazov u Legendi u Velikom inkvizitoru ! Podela knjige na biografski deo i prikaz umetničkih dela je uslovna, jer se Dostojevski, za razliku od ostalih pisaca, bolje upoznaje preko umetničkih dela, nego li preko biografskih podataka, i ova činjenica je unosila najveću zabunu u razumevanje lika i dela Dostojevskog: umetnički svet Dostojevskog nije realno postojeći svet kakvog znamo, već negativne karakterne osobine Dostojevsko od kojih je, savršenim psihološkim analizama, stvorio zaokruženu predstavu o čoveku i svetu, a da pri tome nije objasnio uzrok nijednoj psihološkoj pojavi. Sadržaj: I. POREKLO FJODORA MIHAJLOVIČA DOSTOJEVSKOG Roditelji Dostojevskog Odnosi među roditeljima Dostojevskog Nasilna smrt oca Dostojevskog Roditelji kao uzrok seksualne dezorijentacije Dostojevskog II. OBRAZOVANJE F. M. DOSTOJEVSKOG Kućno obrazovanje Dostojevskog Školski drugovi o Dostojevskom Unapređenje Dostojevskog u oficirski čin III. VASKRSENJE DOSTOJEVSKOG KAO KNJIŽEVNIKA Izlazak Dostojevskog na rusku književnu scenu IV. BOLESTI DOSTOJEVSKOG Dostojevski je voleo epilepsiju Emfizem pluća Dostojevskog V. ŽIVOT DOSTOJEVSKOG U PODZEMLJU PETROGRADA Život Dostojevskog medu prostitutkama VI. DOSTOJEVSKI U KRUŽOKU PETRAŠEVSKOG Učešće Dostojevskog u kružoku Petraševskog Istraga, presuda i priprema za streljanje Uloga brata Mihajla u hapšenju Dostojevskog Ni robija Dostojevskog nije popravila VII. KARAKTER (ZBIR OSOBINA) DOSTOJEVSKOG Strukturiranje ličnosti bez roditeljske ljubavi Dostojevski je voleo čovečanstvo, a mrzeo čoveka Bezosećajnost i sebičnost uzroci ljubavi za zločin VIII. PSIHOLOGIJA DOSTOJEVSKOG Nepromenljivost karakternih osobina čoveka Patnja kao izvor zadovoljstva kod Dostojevskog Odsustvo uzročno-posledičnog mišljenja Opravdanje i osuda zlostavljanja dece Zlostavljanja Dostojevskog u roditeljskom domu IX. RELIGIOZNOST DOSTOJEVSKOG Hristos je demagog koji će loše završiti karijeru Bosa devojka u krevetu oca Nila Ljubav prema bližnjem prema Hristu je nemoguća X. DOSTOJEVSKI O RUSKOM NARODU Ko je bolji: mi ili narod? Sablažnjivo delovanje votke i razvrata XI. DOSTOJEVSKI O SRPSKOM NARODU Evropa pomaže dranje kože Srbima Pomoć Rusije srpskom narodu Na kom kilometru prestaje čovekoljublje XII. DOSTOJEVSKI O JEVREJSKOM NARODU Narod božji ne voli da radi Žeđ da se napiju krvi i znoja XIII. INTIMNI ŽIVOT DOSTOJEVSKOG Dostojevskog nije interesovala sudbina žene Ljubim ti „nožice i ručice” Sadomazohizam Dostojevskog Naklonost Dostojevskog prema suparnicima Kocka kao seksualna perverzija 1. Marija Dimitrijevna Isajeva 2. Apolinarija Prokofjeva Suslova 3. Ana Vasiljevna Korvin — Krukovska 4. Aleksandra Ivanovna Kulikova 5. Marta Braun 6. Ana Grigorijevna Snjitkina XIV. POSLEDNJI OVOZEMALJSKI DANI DOSTOJEVSKOG DRUGI DEO: PRIKAZ DELA DOSTOJEVSKOG 1. Bedni ljudi 2. Dvojnik 3. Gospodin Proharčin 4. Gazdarica 5. Njetočka Njezvanovna 6. Roman u devet pisama 7. Seljak Marej 8. Polzunkov 9. Krotka 10. Slabo srce 11. Bele noći 12. Zapisi iz mrtvog doma 13. Mali junak 14. Jelka i svadba 15. Ujakov san 16. Bobac 17. San smešnog čoveka 18.nPoniženi i uvređeni 19. Selo Stepančikovo 20. Zapisi iz podzemlja 21. Zločin i kazna 22. Kockar 23. Večni muž 24. Odvratna priča 25. Idiot 26. Zli dusi 27. Mladić 28. Braća Karamazovi a. Nikolaj (Kolja) Krasotkin b. Pavel Karamazov Smerdjakov v. Aleksej (Aljoša) Karamazov g. Ivan Karamazov d. Dmitrij Karamazov đ. Fjodor Pavlovič Karamazov e. Agrafena Aleksandrova Grušenjka ž. Sveti starac Zanovije Zosima

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Ilustracije: Branko Vujanovic PIRGO - Anđelka Martić Priča o prijateljstvu dečaka i laneta u danima Drugog svetskog rata. Zagreb 1979 god, 115 str, tvrd povez Anđelka Martić (Zagreb, 1. svibnja 1924. – Zagreb, 11. studenoga 2020.) hrvatska je književnica i prevoditeljica, poznata po svojim djelima za djecu. [1] [2] [3] Najčitanije joj je djelo kratki roman Pirgo, priča o prijateljstvu dječaka i laneta u danima Drugog svjetskog rata. Rođena je u Zagrebu 1. svibnja 1924. godine. Odrasla je na zagrebačkoj Trešnjevci, u obitelji s troje djece od kojih je ona bila srednje. Otac joj umire 1933. godine, a majka često zbog bolesti izbiva pa Anđelka provodi vrijeme kod očinskih bake i djeda na selu. To djetinjstvo između sela i grada kasnije će joj postati jedan od glavnih motiva i inspiracija te će ga opisati u mnogima od svojih knjiga. Početkom Drugoga svjetskog rata završava tadašnju Srednju trgovačku školu u Zagrebu. Nakon što joj je, kao aktivni ilegalac i član Komunističke partije, 1941. u Zagrebu uhvaćen te 1942. u Jasenovcu ubijen stariji brat Ivica, Anđelka Martić se pridružuje partizanima i radi kao ratna dopisnica 28. slavonske divizije. Prve pjesme objavljuje joj Grigor Vitez u časopisu Kulturni prilozi koji je izlazio na Papuku.[3] Sudjeluje u oslobođenju Beograda, pri čemu zarađuje Orden za hrabrost spasivši ranjenog kapetana ispred neprijateljskog tenka. Nakon oslobođenja Beograda postaje član uredništva lista jugoslavenske Prve armije, Za pobedu. Poslije rata radi kao novinarka u listovima Vjesnik i Omladinski borac te u dječjem časopisu Pionir. Bila je glavna i odgovorna urednica dječjeg časopisa Radost i glavna urednica nakladničke kuće Naša djeca u Zagrebu. Od 1954. bila je član Društva hrvatskih književnika.[4] Književni rad Pisala je pjesme, crtice, dječje priče i tekstove za slikovnice; izdana joj je i knjiga proze za odrasle. Najznačajniji je autor hrvatske ratne proze za djecu,[1] a piše i autobiografska djela te fantastičnu prozu u stilu Ivane Brlić-Mažuranić. U romanu Pirgo, pisanome u prvom licu, lirskom toplinom priča o ratu u kojem bez razlike stradaju sva bića.[1] Djela su joj prevođena na mnoge strane jezike, od poljskog, češkog, ruskog i talijanskog do esperanta, kineskog i farsija.[2] Ona sama je prevela i veći broj knjiga sa slovenskog jezika. Knjige za djecu: Mali konjovodac i druge priče – Zagreb 1951. Bjelkan – Zagreb 1951. Pirgo – Zagreb 1953. (40 hrvatskih izdanja i prijevodi na mnoge svjetske jezike) Jezero u planini – Zagreb 1956. Vuk na Voćinskoj cesti – Zagreb 1956. U vihoru – Zagreb 1958. Dječak i šuma – Zagreb 1960. Kurir Dragan i njegovo konjče – Sarajevo 1961. Neugasivi životi – Zagreb 1961. Mali borac – Zagreb, 1964. Proljeće, mama i ja –Zagreb, 1968. Baba Kata – Zagreb 1971. Djedica Pričalo i čarobni vrutak – Zagreb, 1977. Šašavi dani – Zagreb 1978. Mali konjovodac – Zagreb, 1985. Izabrana djela u Pet stoljeća hrvatske književnost, knj. 181/1 – Zagreb, 1991. Zarobljenik šumske kuće – Zagreb, 1999. Tri lisice i šumski car – Zagreb, 2002. Dječak div i druge bajke – Zagreb, 2002. Nagrade i priznanja Poljski Orden osmijeha Za svoj književni rad Anđelka Martić odlikovana je Ordenom rada sa zlatnim vijencem. Godine 1969. dobila je nagradu Ivan Goran Kovačić, 1971. nagradu festivala Kurirček u Mariboru, a 1972. nagradu Kurir Jovica koju je dodjeljivao Savet za vaspitanje i zaštitu dece Jugoslavije.[5] 1973. u Poljskoj je odlikovana Ordenom osmijeha, jedinstvenim odlikovanjem koje Republika Poljska u ime djece Poljske dodjeljuje ljudima posebno zaslužnima za njihovo vedrije i ljepše djetinjstvo.[6] Godine 1975. dobila je nagradu Saveza udruženja boraca narodnooslobodilačkog rata Jugoslavije 4. juli za svoje književno stvaralaštvo, a 1984. povelju Zmajevih dečjih igara za životno djelo. Nagrada Ivan Goran Kovačić – 1969. Nagrada festivala Kurirček – 1971. Nagrada Kurir Jovica – 1972. Orden osmijeha – 1973. Nagrada 4. juli – 1975. Nagrada Ivana Brlić Mažuranić za knjigu Djedica pričalo i čarobni vrutak – 1977. Povelja Zmajevih dečjih igara – 1984. Biblioteka Vjeverica

Počeci romanizacije u jugoistočnom delu provincije Panonije OLGA BRUKNER, VELIKA DAUTOVA-RUŠEVLJAN, PETAR MILOŠEVIĆ(autor) Izdavač: MATICA SRPSKA NOVI SAD, 1987; Tvrd povez; Ilustracije, karte, Lat. 220 str, Mag Stanje: vrlo dobro ocuvana ,ima zutih tackica na stranicama uz korice , i na bokovima knjige 1.Naoružanje i oprema rimskog ratnika u doba osvajanja i konsolidacije doline Save 2.Importovana i panonska keramička produkcija sa aspekta društveno-ekonomskih promena 3.Numizmatički nalazi i trgovački promet... (VELIKI BELI ORMAR U SOBI)

TAJNA SPASENJA: Arhimandrit Rafail (Karelin) Naslov Tajna spasenja / Rafail (Karelin) ; prevod Božana H. Stojanović Jedinstveni naslov Taйna spaseniя. srp Vrsta građe knjiga Jezik srpski Godina 2014 Izdanje 2. izd. Izdavanje i proizvodnja Budva : Manastir Podmaine, 2014 (Novi Sad : Artprint) Fizički opis 342 str. ; 20 cm Drugi autori - osoba Stojanović, Božana H. Zbirka Edicija Riječ / Manastir Podmaine ; knj. 17 ISBN 978-9940-644-16-1 (broš.) Napomene Prevod dela: Taйna spaseniя Tiraž 1.000 Predgovor ruskom izdanju: str. 5-7. Predmetne odrednice Pravoslavna sotiriologija Odlično očuvana knjiga. as

62580) Miroslav Krleža trilogija komplet 3 monografije Izdavači : Spektar Zagreb / Jugoslavijapublika Beograd / Otokar Keršovani Opatija 1982 / 1983 1 : Stari i novi razgovori s Krležom , Predrag Matvejić 2: Krleža partija , Ivan Očak 3: Krležino književno djelo , Šime Vučetić tvrd povez, format 21 x 28,5 cm , ilustrovano, latinica, 306 + 280 + 262 strane

Izdavač: BIGZ, Beograd, 1982 Tvrd povez sa omotom, strana 465+559, format 14,5 x 20,5 cm Zbornik Uvod u istoriju sociologije u redakciji Harija El- mera Barnesa, koji je prvi put objavljen 1948. godine (i koji je do danas doživeo više izdanja), jedan je od prvih radova iz proučavanja istorije sociologije. Istovremeno, ovaj Uvod je, po svojoj obuhvatnosti, svakako i jedna od najpotpunijih istorija ove nauke čiji uvid ide od socijalne filozofije u starom i srednjem veku, preko ,,pionira sociologije` Konta, Spensera, Morgana, Samnera, Vorda do Sorokina i posebnih prikaza socioloških mislilaca po jezičkom području nemačkih i austrijskih, te sovjetskih, francuskih, italijanskih i španskih, zatim engleskih, američkih i latinoameričkih. Sve u svemu, ovde se prikazuju najznačajnija shvatanja 45 teoretičara iz oblasti sociološke misli. U okviru vrlo širokog vremenskog i prostornog određenja nastanka sociologije, razmatranjem osnovnih problema kojima su se pojedini mislioci bavili i ukazivanjem na radove koje su objavljivali, ovaj zbornik ima veliku informativnu vrednost. Kao pionirski rad iz oblasti proučavanja sociološke misli, Uvod u istoriju sociologije H. E. Barnesa, svakako spada u klasična dela sociološke literature.

1. `Etički problem u djelu Karla Marxa : kritika moralne svijesti `. Filozofska biblioteka. Beograd: Nolit, 1980. 295 str. ; 19 cm. 2. `Etika ili revolucija : prilog samoosvješćivanju komunističke revolucije.` Sazvežđa. 86, Beograd: Nolit, 1983. 508 str. ; 20 cm. 3. `Praksa vrijeme svijet : iskušavanje mišljenja revolucije.` Sazvežđa. 88, Beograd: Nolit, 1984. 512 str. ; 20 cm. Korice vidite, inače unutra dobro očuvano.

MARSEL MOS SOCIOLOGIJA ANTROPOLOGIJA 1-2 Predgovor - Žorž Gurvič Predgovor - Klod Levi Stros Prevod - Ana Moralić Izdavač - Prosveta, Beograd Godina - 1982 396 strana 17 cm Edicija - Biblioteka XX vek Povez - Broširan Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: ŽORŽ GURVIČ - Napomena uz prvo izdanje (1950) KLOD LEVI-STROS - Uvod u delo Marsela Mosa SKICA ZA OPŠTU TEORIJU MAGIJE I Istorijski osvrt i izvori II Definicija magije III Elementi magije 1. Čarobnjak 2. Činovi 3. Predstave 4. Opšte napomene IV Analiza i objašnjenje magije 1. Verovanje 2. Analiza magijskog fenomena 3. Mana 4. Kolektivna stanja i kolektivne sile V Zaključak Dodatak STVARNI I PRAKTIČNI ODNOSI PSIHOLOGIJE I SOCIOLOGIJE I Mesto sociologije u antropologiji II Skorašnje usluge psihologije sociologiji III Usluge koje sociologija treba da učini psihologiji IV Pitanja koja se postavljaju psihologiji Dodatak. Izvod iz zaključka debate - Marsel Mos FIZIČKO DEJSTVO NA POJEDINCA IDEJE SMRTI KOJU SUGERIŠE ZAJEDNICA (Australija, Novi Zeland) I Definicija kolektivne sugestije ideje smrti II Tipovi pojava u Australiji III Tipovi pojava na Novom Zelandu i u Polineziji JEDNA KATEGORIJA LJUDSKOG DUHA: POJAM LIČNOSTI, POJAM `JA` I Tema II `Lik` i mesto `ličnosti` III Latinska `persona` IV `Persona` V Ličnost: moralna pojava VI Hrišćanska ličnost VII Ličnost, psihološko biće VIII Zaključak TELESNE TEHNIKE I Pojam telesne tehnike II Načela klasifikacije telesnih tehnika III Biografsko nabrajanje telesnih tehnika IV Opšta razmatranja OGLED O DARU. OBLIK I SMISAO RAZMENE U ARHAIČNIM DRUŠTVIMA Uvod. - O daru, a posebno o obavezi uzvraćanja poklona I Razmenjivanje darova i obaveza uzvraćanja darova (Polinezija) 1. Totalna prestacija, dobra po ženskoj liniji u zamenu za dobra po muškoj liniji (Samoa) 2. Duh darovane stvari (Maori) 3. Ostale teme: obaveza davanja i obaveza primanja 4. Dar ljudima i dar bogovima II Rasprostranjenost navedenog sistema (darežljivost, čast, novac) 1. Pravila velikodušnosti. Andamani (NB) 2. Načela, razlozi i intenzitet razmenjivanja darova (Melanezija) 3. Severozapad Amerike III Tragovi navedenih načela u antičkim pravnim sistemima i ekonomijama 1. Lično i stvarno pravo (veoma staro rimsko pravo) 2. Klasično indijsko pravo 3. Germansko pravo IV Zaključak 1. Zaključci moralne prirode 2. Zaključci sa stanovišta ekonomske sociologije i političke ekonomije 3. Zaključak sa stanovišta opšte sociologije i morala OGLED O SEZONSKIM VARIJACIJAMA U ESKIMSKIM DRUŠTVIMA Proučavanje društvene morfologije I Opšta morfologija II Sezonska morfologija III Uzroci navedenih sezonskih varijacija IV Delovanje V Zaključak Dodatak Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Marcel Mauss Sociologie et Anthropologie

nova, nekorišćena . Druga strana meseca : zapisi o Japanu ; Antropologija i problemi modernog sveta / Klod Levi-Stros ; prevela sa francuskog Slavica Miletić Jedinstveni naslov L` autre face de la lune. srp L`anthropologie face aux problèmes du monde moderne. srp Vrsta građe naučna monografija Jezik srpski Godina 2013 Beograd : ǂBiblioteka XX vek : Knjižara Krug, 2013 (Beograd : Čigoja štampa) Fizički opis 215 str. : autorove slike ; 17 cm Drugi autori - osoba Miletić, Slavica Kavada, Đunzo Zbirka Biblioteka XX vek ; 212 ISBN 978-86-7562-120-1 (XX vek; broš.) Napomene Prevodi dela: 1. L`autre face de la lune ; 2. L`anthropologie face aux problèmes du monde moderne / Claude Lévi-Strauss Tiraž 1.000 Na poleđini nasl. lista beleška o autoru Str. 7-10: Predgovor / Đunzo Kavada Napomene i bibliografske reference uz tekst Registar. Predmetne odrednice Antropologija Kultura -- Japan Japan -- Civilizacija `Druga strana Meseca` i `Antropologija i problemi modernog sveta` su dve kratke, posthumno (2011. godine) objavljene knjige Levi-Strosa. `Druga strana Meseca` sadrži osam tekstova, nastalih između 1979. i 2001. godine, koje je slavni antropolog posvetio Japanu: „Mesto japanske kulture u svetu“, „Skrivena strana Meseca“, „Beli zec iz Inabe“, „Herodot na Kineskom moru“, „Sengai. Umetnost prilagođavanja svetu“, „Pripitomljavanje neobičnog“, „Bestidni ples Ame No Uzume“ i „Nepoznati Tokio“. Kako u predgovoru kaže japanski antropolog Đunzo Kavada, u ovim tekstovima „srećemo Levi-Strosa zaljubljenog u Japan“. `Antropologija i problemi modernog sveta` sadrži tekstove tri predavanja koje je Levi-Stros održao u Japanu 1986. godine: „Kraj kulturne nadmoći zapada“, „Tri velika savremena problema: seksualnost, ekonomski razvoj i mitska misao“ i „Priznanje kulturne raznovrsnosti: čemu nas uči japanska civilizacija“

ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐ Tvrd povez - 1134 strana ŠKOLSKA KNJIGA ZAGREB 1989 Korice sa vidljivim znacima korišćenja - vidi se na slici Bleda žuta mrlja i blaga naboranost stranica u zadnjem delu knjige Po obodu primetne mrlje - vidi se na slikama Unutrašnjost dobro očuvana - bez pisanja i podvlačenja 1 - 2 ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐