Opis Recenzije (0) Kombinovani šporet: 2 elektricne ringle (1 ekspres) i 2 plinske ringle Ukupna snaga elektricnog dela: 5,115 kW Ukupna snaga gasnog dela: 3,64 kW Nazivni pritisak gasa na priključku: - propan-butan: 30 mbar - prirodni gas: 20 mbar Potrošnja gasa: - prirodni gas: 0,360 m3/h Boja: braon Napiši recenziju Ime: Recenzija: Note: HTML nije preveden! Ocena: Loše Dobro Captcha Enter the code in the box below Nastavi

Olimpijske igre u Berlinu: plan i program (2 kom), raspored takmičenja, dnevni program za 05. avgust, brošura: - Plan i program: na nemačkom: Deutschland, Olympische Spiele Berlin 1936 1.-16. August. Die XI. Olympiade in Berlin 1936, Zeitübersichtsplan und Programm. 20 str. dim: 20,5x22,5 cm, 2 kom, 3.000,00 komad - Raspored takmičenja, Deutschland, Olympische Spiele Berlin 1936 1.-16. August, Zeitplan, presmotano na 4 dela, dim: 22x10 cm, 5.000,00 - Dnevni program za 5. avgust : Tages Programm XI. Olympische Spiele Berlin 1936 - 5.August, 3.500,00 - Raspored Olimpijske igre mladih : Olympische jugend festspiel, 42 str. dim: 15x22 cm, 8000,00 - Plan i program : Deutschland, Olympische Spiele Berlin 1936 1.-16. August, Zeitubersichtsplan und program, presmotano na 4 dela, dim: 22x10 cm, 10.000,00 - Brošura: XI. Olympiade Belin 1936 : Turnen (2 kom : na nemačkom i francuskom): Brochure „Reportage Photographique Distribution Internationale,“ published by Organising Committee in French, 32 str. Dim: 13x18,5 cm, 12.000,00 komad Može pojedinačna prodaja K SS O 1 2

Prelep porcelanski češki servis za ručavanje, dezert i kafu , star preko 40 godina. Servis za ručavanje MZ czechoslovakia, 72 dela. Servis sadrži: - 12 plitkih tanjira - 12 dubokih tanjira - 12 malih tanjira - 1 činija za supu sa poklopcem - 1 veliki elepsasti tanjir za serviranje - 2 činije - 2 velika ovalna tanjira - komplet za sos (sa malim tanjirićem) - 12 šoljica za kafu sa tacnama - čajnik sa poklopcem - posuda za mleko, šećer- sa poklopcem

ANTIKVITET: “ARPO” SERVIS ZA RUČAVANJE VINTAGE ROMANIA ARPO Curtea De Arges Set: Za 12 osobe. Servis se sastoji od 42 dela: 36 tanjira (12 dubokih, 12 plitkih, 12 dezertnih), 1 supijera sa poklopcem, 2 činije za salatu i za prilog, 1 ovalna tacna za pečenje, 1 sosijera sa postoljem. Proizvodnja: ARPO Curtea De Arges Porcelain Made in Romania Godina: oko 1965. Tehnički podaci: Dimenzije: Supijera sa poklopcem (visina: 12 cm, R 24 cm, R sa drškom 30 cm), 2 Činije za salatu i prilog (R 23 cm, visina 6 cm), Plitki tanjiri ( R 22 cm), Duboki tanjiri (R 22 cm), Dezertni tanjir (R 19 cm), Ovalni pradla ( Dužina 36 cm, širina 24 cm), Sosijera ( visina 12 cm, otvor 10 cm x 20 cm, postolje 17 x 24 cm) Boja: Bela sa zlatnim linijom po obodu Motiv: Naglašena zlatna linija po obodu Na dnu svakog dela servisa je utisnut žig fabrike, kao i broj Status: Antikvitet (oko 60 godina) Detaljno stanje: Odlično, Servis je kompletan, kao i kada je bilo novo, svi delovi su sačuvani, bio je u upotrebi u svečanim prilikama. Vrlo vredan servis. Opis: Starinski servis izrađen od kvalitetnog porcelana u čuvenoj rumunskoj predratnoj fabrici porcelana ARPO Curtea De Arges. Izuzetno kvalitetan i lep servis od belog porcelana sa zlatnim okvirom po rubu. Ima svoj žig, a svaki deo svoj broj

Ovo je idealan uredjaj za susenje voca, povrca, zacinskog bilja, testenine, pecuraka, podizanje hleba, pravljenje jogurta, susenje mesa, susenje ribe i tome slicno. Osuseni proizvodi imaju veliku prednost u odnosu na sveze ili proizvode preradjene u fabrikama, jer ne zahtevaju posebne uslove za cuvanje, imaju duzi rok trajanja, vecu trzisnu vrednost i dugo zadrzavaju svoje mineralne sastojke. Uredjaj poseduje elektronsku digitalna kontrolu temperature sa tajmerom koja se podesava u zavisnosti od vrsta namirnica koje se obradjuju. Dehidrator je napravljen od nerdjajuceg celika SUS 201 - odobreni za rad u prehrambenoj industriji Tacne su napravljene od nerdjajuceg celika SUS 304 - odobreni za rad u prehrambenoj industriji Upustene rucke sa strane uredjaja za lakse pomeranje i premestanje Tempered glass - Ojacano prednje staklo Aluminijumska rucka za zatvaranje i otvaranje vrata Kontrolni panel na gornjem delu uredjaja sa Touch funkcijom Dimenzija uredjaja : 420mm x 315mm x 450mm Dimenzija tacni : 290mm x 290mm Razmak zica na tacnama 6mm Razmak izmedju tacni u uredjaju 30mm Ukupan broj tacni : 12 Napon napajanja : AC 220V/50hz Snaga : 800W Opseg temperature : 20~90℃ Tajmer : 0-24h Auto shut-off tajmer 2 motora - ventilatora za ravnomerniju raspodelu toplote unutar uredjaja Prekidac za svetlo na zadnjem delu redjaja Niska potrosnja elektricne energije Tezina uredjaja : 13Kg Sertifikati : CE, ROHS, LVD, EMC, ISO9001 Uredjaj se isporucuje u svom originalnom pakovanju 12 tacni 1 Tacna koja skuplja tecnost i postavlja se na dno uredjaja 2 silikonska lista Kabl Srafciger Uputstvo za koriscenje Cook book - mali kuvar ( Kolor prikaz sa opisom kako da susite voce i povrce, od pripreme do tacnog vremena susenja )

Set u kožnoj futroli. 1) Pelikan 20 Silvexa crno/srebrno nalivpero / pero od 14-karatnog zlata Proizvođeno je između 2/1965. i 8/1970. Boja tela: crna Boja poklopca: `silvexa` (srebrna) Boja prstena na telu: srebrna Engleski: Pelikan 20 Silvexa Fountain Pen / Black / Nib: 14 ct gold (M20 Silvexa Black) 2) Pelikan 20 Silvexa crno/srebrna mehanička olovka / mine od 1,18mm Proizvođeno 1970-tih. Engleski: Pelikan 20 Silvexa Mechanical Pencil / Black/Silver / 1.18mm Leads Obeleženo je da je komplet polovan bez oštećenja ali najverovatnije je samo par puta korišćen. Odlično je očuvan. Stajao je u futroli i samo se na donjem delu futrole vide male bele tačkice, a unutar futrole su na dva mesta ispisani inicijali. Nalivpero je poređeno radi potvrde serije na sledećem sajtu: https://www.pelikan-collectibles.com/en/Pelikan/Models/Revised-Piston-Fillers/P1-Other/index.html Nema takvih podataka i o mehaničkim olovkama. Dimenzije nalivpera: dužina 131mm, duzina tela: 115mm, dužina poklopca 61mm Težina: 16g Dimenzije mehaničke olovke: dužina 132mm Težina: 18g Težina seta sa futrolom: 78g Pogledajte fotografije. Mogu fotografisati i dodatno po zahtevu.

Tip Bez ogledala Bajonet Z bajonet kompanije Nikon Efektivni vidni ugao DX Senzor slike CMOS, 23,5 mm x 15,7 mm Ukupan broj piksela 21,51 milion Sistem za uklanjanje prašine Referentni podaci o softverskom uklanjanju tragova prašine na senzoru sa slike (potreban je Capture NX-D) Efektivni pikseli 20,9 miliona Objektiv 16-50mm f/3.5-6.3 VR Veličina slike (pikseli) DX (24 x 16) oblast slike, (L) 5568 x 3712 (20,7 miliona), (M) 4176 x 2784 (11,6 miliona), (S) 2784 x 1856 (5,2 miliona) 1 : 1 (16 x 16) oblast slike, (L) 3712 x 3712 (13,8 miliona), (M) 2784 x 2784 (7,8 miliona), (S) 1856 x 1856 (3,4 miliona) 16 : 9 (24 x 14) oblast slike, (L) 5568 x 3128 (17,4 miliona), (M) 4176 x 2344 (9,8 miliona), (S) 2784 x 1560 (4,3 miliona) Fotografije napravljene tokom snimanja filma sa veličinom slike 3840 x 2160: 3840 x 2160 Fotografije napravljene tokom snimanja filma sa veličinom slike 1920 x 1080: 1920 x 1080 Skladištenje - Format datoteke NEF (RAW): 12 ili 14 bita, JPEG: JPEG-osnova u skladu sa finom (oko 1:4), normalnom (oko 1:8) ili osnovnom (oko 1:16) kompresijom, NEF (RAW)+JPEG: Jedna fotografija snimljena i u NEF (RAW) i u JPEG formatu Picture Control sistem Automatski, Standardno, Neutralno, Živo, Monohrom, Portret, Pejzaž, Ravnomerno, Creative Picture Control (Kreativni Picture Control) (San, Jutro, Pop, Nedelja, Tmurno, Dramatično, Tišina, Izbeljeno, Melanholično, Čisto, Džins, Igračka, Sepija, Plavo, Crveno, Ružičasto, Ugalj, Grafit, Binarno, Ugljenik); izabrana Picture Control može da se izmeni; skladište za korisničke kontrole Picture Controls Mediji za skladištenje SD, SDHC (u skladu sa UHS-I standardom), SDXC (u skladu sa UHS-I standardom) Sistem datoteka DCF 2.0, Exif 2.31, PictBridge Tražilo 0,99 cm oko 2360k tačaka (XGA) OLED elektronsko tražilo sa balansom boje i kontrolama za svetlinu koje su automatske ili ručne u 7 nivoa Pokrivanje slike Približno 100% horizontalno i 100% vertikalno Uvećanje Približno 1,02 x (50 mm sa fokusom u beskonačnosti, -1,0 m-¹) Rastojanje oka od okulara 19,5 mm (-1,0 m-¹; od centra površine sočiva okulara tražila) Podešavanje dioptrije -3 do +3 m-¹ Senzor oka Automatsko prebacivanje između prikaza informacija na monitoru i u tražilu Tip zatvarača Elektronski kontrolisan mehanički zatvarač sa vertikalnim kretanjem, postavljen ispred žižne ravni; elektronski zatvarač prednje zavese; elektronski zatvarač Brzina zatvarača 1/4000 do 30 s (izbor među koracima veličine 1/3 i 1/2 EV), beskonačna ekspozicija, beskonačno (Time) Brzina sinhronizacije blica X=1/200 s; sinhronizuje se sa zatvaračem pri brzini od 1/200 s ili manjoj; podržana auto FP brza sinhronizacija Režim okidanja Pojedinačna slika, kontinualna mala brzina, kontinualna velika brzina, kontinualna velika brzina (produženo), samookidač Brzina kontinualnog fotografisanja Do 11 fps, kontinualna mala brzina: 1 do 4 fps, kontinualna velika brzina: 5 fps, kontinualna velika brzina (proširena): 11 fps (izmereno u uslovima testiranja koje je odredila kompanija Nikon) Samookidač 2 s, 5 s, 10 s, 20 s; 1–9 ekspozicija u intervalima od 0,5, 1, 2 ili 3 s Merenje ekspozicije TTL merenje pomoću senzora slike fotoaparata Metod merenja Matrix merenje i merenje sa prioritetom centra: prioritet od 75% unutar kruga od 8 mm u centru kadra; prioritet umesto toga može da se zasniva na prosečnoj vrednosti za ceo kadar, spot merenje: Meri se unutar kruga od 3,5 mm (oko 2,5% slike) centriranog na izabranu tačku fokusa, merenje sa prioritetom svetlijeg dela Opseg merenja (ISO 100, f/1,4 objektiv, 20°C) –4 do +17 EV Režim Automatski, P: automatski programirano sa fleksibilnim programom, S: automatski sa prioritetom zatvarača, A: automatski sa prioritetom blende, M: manuelni režimi scene: portret; pejzaž; dete; sport; krupni plan; noćni portret; noćni pejzaž; zabava/u zatvorenom prostoru; plaža/sneg; zalazak sunca; sumrak/svitanje; portret kućnog ljubimca; svetlost sveća; rascvetavanje; jesenje boje; hrana, režimi specijalnih efekata: noćni prikaz; super živo; pop; ilustracija fotografije; efekat igračke fotoaparata; efekat minijature; izbor boja; silueta; preovlađivanje svetlih tonova; preovlađivanje tamnih tonova, U1 i U2: korisnička podešavanja Korekcija ekspozicije –5 do +5 EV (izbor jednog od koraka veličine 1/3 i 1/2 EV) dostupno u režimima P, S, A, M, SCN i EFCT Zaključavanje ekspozicije Detektovana vrednost osvetljenosti se zaključava ISO osetljivost ISO 100 do 51200 (izbor jednog od koraka veličine 1/3 i 1/2 EV); može da se podesi i na oko 1 ili 2 EV (jednako sa ISO 204800) iznad ISO 51200; dostupna je automatska kontrola ISO osetljivosti (preporučeni indeks ekspozicije) Aktivni D-Lighting Na raspolaganju su sledeće opcije: Automatski, Izuzetno visoko, Visoko, Normalno, Nisko i Isključeno Višestruka ekspozicija Dodaj, Prosečno, Osvetli, Zatamni Ostale opcije HDR (high dynamic range), režim fotografisanja sa smanjenjem treperenja Autofokus Hibridna detekcija faze / AF sa detekcijom kontrasta sa AF assist Opseg detekcije -4 do +19 EV (-2 do +19 EV bez AF niskog osvetljenja, pojedinačni servo AF, režim fotografije, ISO 100, objektiv f/2,0, 20 °C) Elektromotor objektiva Pojedinačni servo AF (AF-S); kontinualni servo AF (AF-C); automatski birač AF režima (AF-A; dostupno samo u režimu fotografije), stalni AF (AF-F; dostupno samo u režimu filma); intuitivno praćenje fokusa, manuelni fokus (M): može da se koristi elektronski daljinomer Fokusne tačke 209 (AF u jednoj tački, režim fotografije, DX oblast slike) Režim AF oblasti AF u maloj tački, u jednoj tački i dinamička oblast AF (AF u maloj tački i dinamička oblast AF su dostupni samo u režimu fotografisanja); široka oblast AF (S); široka oblast AF (L); automatska AF oblast Zaključavanje fokusa Fokus može da se zaključa kada se dugme okidača pritisne do pola (pojedinačni servo AF) ili pritiskom na dugme AE-L/AF-L Ugrađeni blic Manuelni iskačući blic podignut pomoću kontrole izbacivanja blica, Vodeći broj: oko 7/22, 7/22 sa manuelnim blicom (m/ft, ISO 100, 20 °C) Kontrola blica TTL: i-TTL kontrola blica; i-TTL balansirani fleš se koristi sa matrix merenjem, merenjem sa prioritetom centra i merenjem sa prioritetom svetlijeg dela, standardni i-TTL dopunski blic sa spot merenjem Režim blica Dopunski fleš, smanjenje efekta crvenih očiju, spora sinhronizacija, spora sinhronizacija + smanjenje efekta crvenih očiju, sinhronizacija sa zadnjom zavesom, automatski, automatski + smanjenje efekta crvenih očiju, automatski sa sporom sinhronizacijom, automatski sa sporom sinhronizacijom + smanjenje efekta crvenih očiju, isključivanje blica Korekcija snage blica –3 do +1 EV (izbor jednog od koraka veličine 1/3 i 1/2 EV) dostupno u režimima P, S, A, M i SCN Indikator spremnosti blica Svetli kada je ugrađeni blic ili opcioni blic u potpunosti napunjen; treperi kao upozorenje za podekspoziciju nakon što blic bljesne punim intenzitetom Stopica za blic i opremu ISO 518 šina za blic sa kontaktima za sinhronizaciju i podatke, kao i sa otvorom za zaključavanje Nikon Creative Lighting System i-TTL kontrola blica, optički kontrolisano Advanced Wireless Lighting (napredno bežično osvetljenje), FV zaključavanje, Color Information Communication, auto FP brza sinhronizacija Balans bele Automatski (3 tipa), automatski za prirodnu svetlost, direktna sunčeva svetlost, oblačno, hlad, inkadescentno, fluorescentno (7 tipova), blic, izbor temperature boje (od 2500 K do 10.000 K), zapamćeno manuelno (može se uskladištiti do 6 vrednosti), sve osim temperature boje sa finim podešavanjem Tipovi braketiranja Ekspozicija, balans bele, ADL Film - Merenje TTL merenje ekspozicije pomoću glavnog senzora slike, TTL merenje pomoću senzora slike fotoaparata Film - Metod merenja Matrix, prosečno sa prioritetom centra ili prioritet svetlijeg dela Film – Veličina slike (u pikselima) i broj slika u sekundi 3840 x 2160 (4K UHD); 30p (progresivno skeniranje), 25p, 24p. 1920 x 1080; 120p, 100p, 60p, 50p, 30p, 25p, 24p. 1920 x 1080 (usporeni film); 30p x4, 25p x4, 24p x5. Stvarni broj slika u sekundi za 120p, 100p, 60p, 50p, 30p, 25p i 24p je 119,88, 100, 59,94, 50, 29,97, 25 i 23,976 fps, tim redom; izbor kvaliteta je dostupan osim za veličine 3840 x 2160, 1920 x 1080 120p/100p i 1920 x 1080 usporeno, a u tom slučaju je kvalitet fiksno podešen na „visoko“. Film - Format datoteke MOV, MP4 Film - Kompresija video zapisa H.264/MPEG-4 napredno kodiranje video zapisa Film - Format zvučnog zapisa Linearni PCM, AAC Film – Uređaj za snimanje zvuka Ugrađeni stereo ili spoljašnji mikrofon sa opcijom prigušivača; podešavanje osetljivosti Film - ISO osetljivost M: Manuelni izbor (ISO 100 do 25600; izbor jednog od koraka veličine 1/3 i 1/2 EV); automatska kontrola ISO osetljivosti (ISO 100 do 25600) dostupno sa mogućnošću izbora gornje granice P, S, A: Automatska kontrola ISO osetljivosti (ISO 100 do 25600) sa mogućnošću izbora gornje granice AUTO, SCN, EFCT (izuzimajući noćni vid): Automatska kontrola ISO osetljivosti (ISO 100 do 25600); Noćni vid: Automatska kontrola ISO osetljivosti (ISO 100 do Hi 4) (preporučeni indeks ekspozicije) Film – Active D-Lighting Na raspolaganju su sledeće opcije: Iste postavke kao za fotografiju, Automatski, Izuzetno visoko, Visoko, Normalno, Nisko i Isključeno Film – Ostale opcije Intervalski filmovi, elektronsko smanjenje vibracije Monitor 8 cm dijagonala; TFT LCD osetljiv na dodir sa promenljivim nagibom i uglom gledanja od 170°, približno 100% pokrivanja slike i manuelnom kontrolom svetline u 11 nivoa; približno 1040k tačaka. Reprodukcija Reprodukcija punih slika i sličica (4, 9 ili 72 slike) sa zumiranjem reprodukcije, isecanjem zumiranja tokom reprodukcije, reprodukcijom filma, projekcijom slajdova fotografija i/ili filma, prikazom histograma, prikazom svetlijih delova, informacijama o fotografiji, prikazom podataka o lokaciji, ocenjivanjem slika i automatskih rotiranjem slike, kao i ocena slike USB USB velike brzine sa Micro-B konektorom; preporučuje se povezivanje sa ugrađenim USB ulazom HDMI izlaz HDMI konektor tipa D Audio izlaz Stereo mini-pin džek (prečnik od 3,5 mm; podržano priključno napajanje) Wi-Fi (bežična LAN mreža) standardi IEEE 802.11b/g/n (Afrika, Azija, Okeanija i sledeće evropske zemlje: Albanija, Jermenija, Gruzija, Kirgistan, Moldavija i Tadžikistan), IEEE 802.11b/g/n/a/ac (druge evropske zemlje, Uzbekistan, SAD, Kanada, Meksiko), IEEE 802.11b/g/n/a (druge zemlje Južne i Severne Amerike) Wi-Fi (bežična LAN mreža) radna frekvencija Od 2412 do 2462 MHz (kanal 11) i od 5180 do 5320 MHz Wi-Fi (bežična LAN mreža) maksimalna izlazna snaga opseg od 2,4 GHz: 6,9 dBm, opseg od 5 GHz: 10,2 dBm Wi-Fi (bežična LAN mreža) bezbednost Otvoreni sistem, WPA2-PSK Bluetooth standardi Bluetooth specifikacija verzije 4.2, Bluetooth: 2402 do 2480 MHz, Bluetooth Low Energy: 2402 do 2480 MHz, Bluetooth: 1,4 dBm, Bluetooth Low Energy: –0,1 dBm; približno 10 m (32 ft) bez smetnji; opseg može da se razlikuje u zavisnosti od jačine signala i eventualnih prepreka Baterija Jedna punjiva Li-jonska baterija EN-EL25 AC adapter AC adapter za punjenje EH-73P Utičnica za stativ 1/4 inča (ISO 1222) Dimenzije (Š x V x D) Približno 126,5 x 93,5 x 60 mm Težina Približno 450 g sa baterijom i memorijskom karticom, ali bez poklopca tela; približno 395 g (samo telo fotoaparata) Radno okruženje – Temperatura Od 0 °C do 40 °C Radno okruženje – Vlažnost 85% ili manje (bez kondenzacije) Dodatna oprema u kompletu BF-N1 poklopac tela, Gumeni štitnik okulara DK-30 (dobijate ga pričvršćenog na fotoaparat), Punjiva Li-jonska baterija EN-EL25 sa poklopcem izvoda, Punjač baterije MH-32 (adapter za utičnice se isporučuje samo u zemljama ili regionima gde je to potrebno; oblik zavisi od zemlje prodaje), Kaiš AN-DC20, USB kabl UC-E21

LOGITECH G915 Wireless RGB Mechanical Gaming Keyboard (Tactile switch) Tip tastature: Bežična tastatura Tip tastera: Mehanički tasteri Model mikroprekidača: Logitech GL Clicky Nisko-profilni tasteri: Da Pozadinsko osvetljenje: Da Slovni raspored: EN (US) Povezivanje: USB prijemnik / Bluetooth / USB Vrsta baterije: Punjiva baterija Oslonac za dlanove: Ne Ergonomski raspored tastera: Ne Boja: Crna Funkcije multimedijalnih tastera: M1, M2, M3 tasteri za menjanje između profila tastature G1, G2, G3, G4, G5 tasteri za prečice u igri Game mode taster zaključava Windows taster (mogućnost dodavanja komandi putem G HUB software-a) Taster za podešavanje efekata i jačine osvetljenja Tasteri za kontrolu muzike, trenutno utišavanje zvuka i točkić za podešavanje jačine zvuka Veličina tastature: Velika tastatura (Full Size - sa numeričkim delom) Odziv (Polling rate): 1000 Hz / 1 ms Programabilni (Macro) tasteri: Da Memorija tastature: Da Broj profila: 3 Multimedijalni tasteri: 18 tastera Blokiranje Windows tastera: Da Dužina kabla tastature: 1,8 m Odvojiv kabl: Da Opis pozadinskog osvetljenja: Lightsync RGB pozadinsko osvetljenje po tasteru sa kompletnom slobodom podešavanja Program za podešavanja: Da Autonomija baterije: Do 30 sati Vreme punjenja baterije: Do 3 sata Podržane verzije operativnih sistema: USB: Windows 7 ili noviji, MacOS X 10.11 ili noviji Bluetooth: Windows 8 ili noviji, MacOS X 10.11 ili noviji, ChromeOS, Android 4.3 ili noviji, iOS 10 ili noviji Dimenzije: 475 x 22 x 150 mm (ŠxVxD) Masa: 1025 g Napomena: Slovni raspored tastature i oblik tastera prikazanih na slikama ne mora nužno da odgovara podacima navedenim u specifikacijama proizvoda. Prava potrošača: Zakonska saobraznost 2 godine

Ponesite uzbuđenje sa sobom Sa sklopivim dizajnom i težinom ispod 249 g, [1] DJI Mini 3 olakšava nošenje u torbi ili džepu za vašu sljedeću avanturu. Duži letovi Napustite anksioznost niske baterije i vinite se samopouzdanjem i mirom. DJI Mini 3 dolazi sa standardnom inteligentnom baterijom za letenje koja osigurava maksimalno vrijeme leta do 38 minuta. Produžite svoje letove do 51 minutu uz Intelligent Flight Battery Plus. [2] Pretvorite svoju maštu u živopisne slike Neka boje lete Snimaju u blistavoj 4K HDR sa stvarnim bojama i danju i noću. [3] Kamera Mini 3 opremljena je 1/1,3-inčnim CMOS senzorom sa dvostrukim izvornim ISO i HDR tehnologijom na nivou čipa. Tokom dana, snimite detalje svetla i senke za nijansiranije vizuelne rezultate sa većom dubinom. Nastavite da snimate jasno i živopisno, čak i kada dan prelazi u noć. Sve je u detaljima Otvor blende f/1,7 kamere i veći 2,4 μm 4-u-1 piksel snimaju jasne detalje i predstavljaju izuzetne slike čak i u scenarijima slabog osvjetljenja. A uz 4x zum, možete dalje istraživati ​​i izviđati lokacije prije snimanja. Zaista okomito Bilo da se radi o visokom bujnom drvetu ili visokoj zgradi, komponirajte svoj snimak estetski i držite sve u kadru. Inovativni dizajn kardanskog zgloba omogućava kameri da izvrši širokokutni nagib. Uz brzi prelazak na pravo vertikalno snimanje, opušteni snimak postaje upečatljivo umjetničko djelo spremno za društvene mreže. Maksimalan učinak, minimalan napor Snimite napredne snimke za nekoliko sekundi samo jednim dodirom uz QuickShotove kao što su Dronie, Circle, Helix, Rocket i Boomerang. Rezultate možete poslati na svoj mobilni uređaj za spremanje ili dijeljenje jednako brzo uz QuickTransfer. To je Breeze Windy obale ili planinske doline? Nije problem. DJI Mini 3 leti glatko i postojano na vjetrovima do 10,7 m/s. A sa DJI O2 digitalnim video prenosom, uživajte u maksimalnom dometu od 10 km [4] i moćnim mogućnostima protiv smetnji. Budite tamo gde je spokojno. Ima još mnogo toga da se vidi gore; pobrinite se da dobijete sve. Panorama podržava panoramske fotografije od 180°, širokokutne i sferne fotografije, pakuje zapanjujuću količinu sadržaja u svaki kadar. Adept Flying bez napora je lakše nego što mislite, a DJI Mini 3 podržava gomilu inteligentnih funkcija koje će vam pomoći da odmah počnete. - Funkcija automatskog polijetanja pomaže vam da započnete svoje putovanje. - Funkcija Povratak kući (RTH) uključuje Smart RTH, Low Battery RTH i Failsafe RTH. Ovo daje instrukcije avionu da se automatski vrati na svoju početnu tačku u situacijama kao što su pad signala ili slaba baterija. - Avion kombinuje GNSS sa sistemom gledanja prema dole i infracrvenim senzorskim sistemom da lebdi stabilno i precizno, tako da možete da letite samouvereno. Povećajte svoj kreativni komplet alata - Dodatna oprema napravljena za Mini [5] 1. DJI RC Lagani daljinski upravljač sa ugrađenim ekranom i jednostavan za korištenje. Zahvaljujući ugrađenoj aplikaciji DJI Fly, spreman je za korištenje bez potrebe za povezivanjem s pametnim telefonom, čineći polijetanje fokusiranijim, a fotografiranje iz zraka ugodnijim. 2. Intelligent Flight Battery i Intelligent Flight Battery Plus Osiguravaju nesmetan let bez brige. Standardna inteligentna baterija za letenje ima maksimalno trajanje baterije od 38 minuta. Intelligent Flight Battery Plus podržava maksimalno vrijeme leta od 51 minut. 3. Dvosmjerno čvorište za punjenje Puni daljinski upravljač i tri baterije u nizu i također služi kao mobilni izvor napajanja i pohranjuje baterije za praktično nošenje. 4. Set ND filtera Prilagođava Mini 3 kameru uslovima jakog osvetljenja sa ND16/64/256 filterima da uvek bude spreman za savršen snimak. 5. Zaštita propelera od 360° Potpuno pokriva propelere i lako se pričvršćuje i odvaja, osiguravajući sigurnost leta na jednostavan i efikasan način. 6. Držač propelera Veže prednji i zadnji propeler kada je avion preklopljen radi praktičnijeg skladištenja. Samo ga baci u ranac i izađi. * Uvijek provjerite i striktno se pridržavajte lokalnih zakona i propisa prije letenja. ** Testirano sa proizvodnim modelom DJI Mini 3 u kontrolisanom okruženju. Stvarno iskustvo može varirati ovisno o okruženju, korištenju i verziji firmvera. *** Svi video snimci i fotografije na ovoj stranici snimljeni su u strogom skladu sa lokalnim zakonima i propisima. **** DJI Mini 3 mora se aktivirati preko aplikacije DJI Fly prije upotrebe. 1. Standardna težina aviona (uključujući Intelligent Flight Battery, propelere i microSD karticu). Stvarna težina proizvoda može varirati zbog razlika u materijalima serije i vanjskih faktora. Registracija nije potrebna u nekim zemljama i regionima. Prije upotrebe uvijek provjerite lokalne zakone i propise. 2. Mjereno pri konstantnoj brzini od 21,6 km/h u uvjetima bez vjetra. Sa inteligentnom baterijom za letenje, avion može letjeti do 38 minuta. Sa Intelligent Flight Battery Plus (prodaje se zasebno i samo u odabranim zemljama), vrijeme leta je produženo na 51 minutu, ali će avion težiti više od 249 g. Uvijek provjerite i striktno se pridržavajte lokalnih zakona i propisa prije letenja. 3. HDR video ne podržava snimanje video zapisa brzinom većom od 30 fps. 4. U skladu sa FCC-om, testirano u otvorenom okruženju bez smetnji. 5. Navedeni pribor se prodaje zasebno. Dostupnost može varirati. Obim isporuke DJI Mini 3 DJI RC Inteligentna baterija za letenje Rezervni propeleri (par) 6 rezervnih vijaka Šrafciger Gimbal Protector Tip-C do Type-C PD kabel

Aquarion je veoma efikasan uređaj za fitriranje vode koji proizvodi jonizovanu alkalnu ili kiselu vodu prema želji korisnika, bogatu kiseonikom i oslobođenu od teških metala i toksičnih supstanci. Naša ishrana, većina aditiva prehrambene industrije i određene vrste medikamenata mogu da dovedu do zakiseljavanja tela. Jonizovana voda može veoma efikasno da alkalizuje telo, a daje i antioksidantne efekte. Čovek već vekovima, možda i milenijumima traga za izvorom večne mladosti, traži nekakvu lekovitu vodu, eliksir života koji bi mogao značiti rešenje za sve probleme, i koji bi mogao pokrenuti točak života unazad. Ovakva istraživanja se vrše i danas, ali, naravno, sa izmenjenim metodama. Voda ima ogroman značaj za život na Zemlji, pošto sačinjava 70-98% živih organizama. Zato normalna sadržina vode u organizmu igra ključnu ulogu u očuvanju zdravlja. Uloga joj je višestruka: pomaže apsorpciju hranljivih materija, rastvara i odstranjuje produkte metabolizma, značajan je faktor u održavanju telesne temperature (isparavanje, znojenje), štiti vitalne organe, reguliše nivo elektrona i protona u ćelijama, a neophodna je i za odvijanje brojnih drugih značajnih fiziološki procesa u organizmu. Ako u ljudskom telu nedostaje tek dve litre vode, nastupa smrt usled žeđi. Voda dakle nije samo važna osnovna materija, već je ključni akter i u podešavanju jedne vrlo osetljive ravnoteže. Vodu ne treba da pijemo samo kada smo žedni. Osećaj žeđi naime nastupa tek kada je nedostatak vode već prisutan. A pošto organizam nema mogućnosti za skladištenje vode u većim količinama, javlja se potreba za njenim kontinualnim unošenjem. Da bi održali zdrave procese u organizmu i održali njegovu ravnotežu, trebali bi popiti oko 2,5 litre vode dnevno. A u prilikama kada je isparavanje kroz kožu pojačano (na pr. leti, za vreme bavljenja sportom ili fizičkim poslovima) ova količina može dostići i 3-4 litre. Naročito je važno dakle da popijemo odgovarajuću količinu vode prikladnog kvaliteta. Pri korišćenju Aquariona voda prvo prolazi kroz mehanički filter koji zadržava krupnija zagađenja. U aparatu se zatim nalazi i jedan unutrašnji filter od 0,01 mikrona. Ovaj čisti vodu od virusa i bakterija, a pored toga pomoću turmalina koji se nalazi u njemu, usled jedinstvene prirode ovog minerala već u fazi filtriranja prirodno obogaćuje vodu jonima. Sam proces jonizacije se dešava nakon filtriranja u jednoj posudi od titana i platine, između dve elektrode. Unutrašnju stranu legure posude deli jedna naročita vrsta membrane od elektroda. Na aparatu mi sami možemo podesiti stepen alkalnosti ili kiselosti vode po želji, zavisno od svrhe upotrebe. Aquarion je, dakle, jedinstven aparat po svojoj prirodi, pošto vodu deli na alkalnu, odnosno kiselu. Ovaj proces su pre oko 50 godina počeli istraživati u Japanu i u bivšem SSSR-u. U toku eksperimenata vršenih na biljkama i životinjama primećivali su sve više pozitivnih promena, što je stručnjake ohrabrilo da započnu istraživanja u pravcu humane primene. Rezultati su prevazišli sva očekivanja. Aparat jonizovanu vodu stvara putem višestrukog filtriranja vode iz slavine, eliminacijom hlora iz nje i najzad njenim električnim razdvajanjem. U toku električne deobe vode ona postaje alkalna i kisela, pH vrednost joj se dakle pomera. Hemijski sastav našeg tela je blago alkalne prirode, zato konzumiranje jonizovane alkalne vode nema štetnog dejstva, šta više, podržava normalno funkcionisanje organizma. Kisela voda je međutim samo za spoljašnju upotrebu, a odlično može poslužiti i za dezinfekciju određenih površina bez korišćenja hemikalija. Stepen iskorišćenosti jonizovane vode u organizmu je jedinstven. U vodi se molekuli H2O slepljuju, i ove međusobno spojene molekule vode nazivamo klasterom. Dok u običnoj vodi 12-18 molekula čine jedan klaster, jonizovana voda sadrži heksagonalne klastere, što znači samo po šest molekula vode. A zahvaljujući ovoj manjoj `strukturi` ona lakše dospeva u ćelije, nego obična voda. Struktura klastera u vodi nastaje u toku procesa jonizacije. Hidrataciona moć vode se na taj način može čak ušestostručiti, pošto se ona tako lakše apsorbuje, lakše ulazi u ćelije i lakše se može iskoristiti. Dejstva jonizovane alkalne vode Najveći broj namirnica koje unesemo putem ishrane, izaziva kiselu reakciju u organizmu. Ovaj efekat se još pojačava korišćenjem prehrambenih aditiva, kao i uzimanjem nekih lekova. Idealno je kad organizam može kompenzirati ovo dejstvo, pošto poseduje odgovarajuće alkalne rezerve. U suprotnom povećana kiselost (acidoza) može nepovoljno delovati na organizam, što doduše ne mora odmah izazvati vidljive probleme, ali tokom godina može rezultirati nastankom velikog broja zdravstvenih tegoba. Jedan od razloga tome jeste da organizam u procesu kompenzacije troši značajne količine mineralnih materija. A jonizovana alkalna voda odlično vrši alkalizaciju organizma i pomaže održavanje njegove zdrave pH-ravnoteže. U molekulima alkalne vode dominira negativno punjenje (jedan O i jedan H daju molekul OH-), a zbog toga je upravo ta voda izuzetno pogodna za vezivanje slobodnih radikala u našem organizmu. Slobodni radikali su naime labilni molekuli sa neparnim brojem elektrona, koji teže ponovnom uspostavljanju ravnoteže sa parnim brojem veza. A nedostatak elektrona oni nadopunjuju iz ćelija okolnih tkiva, čime dovode do oštećenja strukture ćelijskih membrana. Alkalizovana voda je dakle i veoma efikasan antioksidant koji podstiče zaštitu ćelija od štetnog delovanja slobodnih radikala. Pri korišćenju jonizovane vode nastaje sredina napunjena negativnim jonima, slična obali mora ili vodopadima. A opšte je poznato da takvi uslovi pozitivno deluju na organizam. Prirodni imuni sistem nam se aktivira, ojača, pa se teže i razbolimo, odnosno aktuelno stanje dostiže maksimalni mogući energetski nivo. Osobine jonizovane kisele vode Jednostavnom promenom parametara podešavanja na aparatu možemo dobiti jonizovanu kiselu vodu. Pri spoljašnjoj upotrebi jonizovana kisela voda deluje veoma pozitivno na kožu čoveka. Izuzetno se dobro primenjuje u slučaju gljivičnih oboljenja stopala i noktiju na nozi (30 minuta dnevno potopimo noge u jonizovanu kiselu vodu). U Japanu je uspešno koriste za tretiranje opeklina i rana na koži, pošto su primetili da je njena primena dovela do bržeg isceljenja. Jonizovana voda oslobađa nos od zapušenja prilikom prehlada, a može znatno umanjiti i iritacije sluzokože kod polenske alergije. Osim toga je izuzetno pogodna i za vaginalno ispiranje kod žena. Međutim, jonizovana kisela voda se ne sme piti, pošto tokom procesa jonizacije sa na pozitivnoj elektrodi (na kiseloj strani) izdvajaju materije negativnog punjenja, kao što su: hlor, nitriti, nitrati itd. A ovi su štetni za organizam. Pored svega ovoga kisela voda može odlično poslužiti i za dezinfekciju određenih površina bez korišćenja hemikalija. Aparat AQUARION je dakle filter velikog kapaciteta, koji proizvodi jonizovanu, sterilnu vodu bogatu kiseonikom, očišćenu od teških metala i otrovnih materija, a koja je pored toga aktivirana, i usled vezivanja slobodnih radikala u biološkom smislu iz više aspekata veoma pogodna. Konzumiranjem alkalizovane vode uspešno možemo delovati protiv acidoze koja se odvija u organizmu, a spoljašnjom upotrebom kisele vode, pored negovanja kože, možemo tretirati i brojne druge bolesti. Pored odgovarajuće joniziranosti izuzetno je važno da aparat proizvodi vodu bogatu kiseonikom, što takođe omogućuje očuvanje i ponovno uspostavljanje zdravlja. Dr. Jožef Kohan Kome preporučujemo? Alkalna voda Svima koji svakodnevno žele da koriste vodu oslobođenu od toksičnih materija. Svima čija ishrana ne sadrži adekvatnu količinu alkalizirajućih prehrambenih proizvoda. U slučaju digestivnih tegoba i refluksa.* Tokom dijete za čićenje organizma. Kao suplement za tretman gingivitisa ili oralnih infekcija. Osobama koje se često podvrgavaju strogim dijetama. Kisela voda Svima koji tretiraju svoju kožu i lice. Kao kapi za nos, kao sredstvo za čišćenje. Voda sa kiselom pH vrednošću može da posluži i kao sredstvo za sterilizaciju površina u domaćinstvu bez hemikalija. 9 razloga, zašto da odaberete novi Aquarion Stigla je nova i poboljšana verzija Aquarion uređaja za prečišćavanje i jonizaciju vode. Evo 9 neodoljivih razloga, zašto preporučujemo da naš novi uređaj postane deo i vašeg domaćinstva. 1. Uređaj ima odlične karakteristike prečišćavanja vode. Zahvaljujući posebnom filteru, proizvodi ukusnu i svežu vodu za piće bez štetnih materija. 2. Može proizvesti joniziranu alkalnu ili kiselu vodu po vašem izboru i potrebama. 3. Zahvaljujući novom dizajnu i lepoj spoljašnjosti, može se lako uklopiti svugde, i postati deo lepe dekoracije svakog doma. 4. Devet titanijumskih ploča obloženih platinom unutar uređaja stvaraju stabilniju pH vrednost i vodu sa jakim antioksidantnim svojstvima. 5. Mehanizam za samočišćenje ćelija, savremeni tasteri na dodir i dugme za automatsko uključivanje/isključivanje čine primenu ovog uređaja jednostavnom i udobnom. 6. Uređajem se upravlja veoma lako i jednostavno, sa ili čak i bez uputstva za upotrebu. 7. Održavanje je izuzetno jednostavno, trenutno stanje i radni vek filtera može se jasno pratiti i eventualna zamena se može lako obaviti. 8. Pružamo potpunu garanciju, kao i profesionalnu, kompletnu servisnu uslugu. 9. Ekološki proizvod: savršeno čista voda, kuhinja bez hemikalija, a okruženje bez plastičnih boca! Odaberite i vi novi Aquarion uređaj i sa porodicom pijte zdravu i čistu vodu! NAPOMENA : Digitalna kontrolna slavina za Aquarion uređaj sa slike nije predmet ove aukcije, njena cena je posebno 80 000 din ! Imate je postavljenu na mom profilu .

. the certificate of the conversion of a heathen, schismatic or heretic to the Catholic (conversio gentilium) in the World War II, exceptionally & extremely rare document. it appears as if there are bloody fingerprints laid down on verso. `vlasti (sada) ne mogu protiv Vas nista....(bez raz?) loga.` `omoguceno slobodno kretanje` obitelji Todorovic, Grozda, Dobrila i Stole. Originalni dokument sa naizgled vise krvavih otisaka prstiju na poledjini (bio preklopljen na cetri dela, jedna cetvrtina nedostaje) o prekrstavanju srpske porodice sa podrucja Sanskog Mosta u Rimokatolicku vjeru - izdat 22.VIII 1941. godine od strane Ustaskog Stana - Sanski Most i potpisan od strane ustaskog logornika Mileta Ljevara a na poledjini i faksimilom potpisa i pecatom fratra (zupnika) Fra Ante Seremeta. Katolicki zupni ured - Sanski Most odlomak iz teksta Sofije Praće – Veljović, Genocid u Sanskom Mostu : ... Zavedeni klerikalci sela: Kruhara, Poljaka, Krkojevaca, Kljevaca, Čaplja i drugih, odlaze kućama kandidata za pokrštavanje da ih uče molitve: Zdravo Marija, Oče naš i preslušavali su ih, jer je to bio jedan od uslova za prijem u katoličku vjeru. Za ovakvu sramnu akciju ovi agenti su dobili uputstva od biskupskog ordinijata pov.br. 9259/41, potpisana od nadbiskupa Stepinca, gdje su bila propisana pravila ko može biti primljen u katoličku vjeru, a koja su pored ostalih glasila: “Da je gospodin Isus Krist, da je jedan pastir, jedan ovčinjak. Stanovnici grko-istočne vjere, čuvajte ovaj savjet. Biskup đakovački primio je hiljade vaših, koji su od državne vlasti dobili svjedočanstvo o čestitosti. Ugledajte se na ovu svoju braću pa se što prije prijavite za prelaz u katoličku vjeru. Vi će te kao katolici moći ostati u svojim domaćinstvima, nesmetano moći unapređivati svoje domaćinstvo, i odgajati svoju mladež za Boga i državu Hrvatsku. Vi ćete u katoličkoj crkvi osigurati spas neumrlih duša, prema onoj svetoj opomeni, spasitelja našeg Isusa Krista.” Ova akcija trajala je duže od dva mjeseca, nakon čega se vodila budna kontrola da li se redovno ide u crkvu, da li se krste djeca koja se rađaju u katoličkoj crkvi, jer je trebalo postati pravi vjernik katoličanstva. Ovoj akciji se pokorila većina stanovnika Srba pomenutih sela, jer je bio velik strah od zločina, mjera koje su preduzimane, kao i kontrola od strane komšija koji su preduzimali ovu akciju. Neprijatelj je bio uporan u akcijama koje su planirali i od kojih nisu odustajali. Tužno je bilo gledati kad za katoličkih praznika tužne povorke kreću prema katoličkoj crkvi, i nose preko ruku krunice (brojanice) koje su se prodavale u crkvi, sa kojima se molilo Bogu prema propisima katoličke crkve. Mora se spomenuti da mnogi stanovnici Srbi nisu ravnodušno gledali sve ove događaje, Srbi se odmeću u šumu, talas ustanka se naglo širi, jer je to bio jedini spas da se opstane. Neprijatelj je bio uporan i dalje provodi svoje planove na ovom terenu kao i na ostalim. … Situacija se mijenja iz časa u čas, ni na jednom mjestu nije isto. Noću se moglo zapaziti da srlja neka vojska, a to je bio banjalučki puk u rasulu. Pukovnik Stefanović je na vrijeme zapazio rasulo naše vojske, i na vrijeme je sazvao nekoliko građana svih nacija i saopštio sljedeće: ,,Neprijatelj se približava, mi se moramo povući ne bi bilo loše da se formira jedan odbor od vas i da držite red u gradu dok ga ne predate neprijatelju. Potrebno je da se izabere jedan starješinameđu vama.” Na to se javio Luka Minigo, koji sam sebe predlaže, izjavljujući da je zakleti ustaša od 1925. ( ubijen je 1943. g. u Grmeču). Takođe, ovaj oficir reče da bi bilo dobro minirati most preko Sane, ali na intervenciju građana iz ovog odbora od toga se odustalo. Sutradan su se ovaj oficir i vojska povukli u pravcu Ključa, kojima se pridružila i sanska žandarmerija. Danju, a naročito noću, moglo se zapaziti da naša vojska iz pravca Banje Luke prolazi kroz Sanski Most i kreće prema jugu, tu je bilo najviše pješadije, vojnici su nosili oružje sa sobom. Na betonskom mostu preko Sane nalazila se jedna prepreka od drveta, koju je stavio Grga Maričić, da bi mogao da zaustavi vojnike koji su se u rasulu i bjekstvu vraćali iz jedinica i da bi ih razoružavao. Da bi svoje dejstvo ojačali, samoinicijativno su već postojeće ustaše formirale jedan odbor za hvatanje vojnika u rasulu, a u taj odbor su ušli: dr Josip Cerjan, dr Ibrahim Pašić, Luka Miniga, Himzo Pašić Rešić i Grga Maričić, i dadoše mu naziv ,,Hrvatska zaštita”. Ovaj odbor je pojedinačne vojnike hvatao, oduzimao im oružje i skidao vojnu odjeću, a poznat je po neviđenoj pljački rezervne hrane iz velikog magacina. Formiran je u ratne svrhe. Naprijed pomenuta lica, iz tzv. ,,Hrvatske zaštite,, uzimaju vlast u svoje ruke i legitimišu se kao legalne ustaše. Mile Krunić, opštinski dobošar, iz časa u čas izlazi na određena mjesta i najavljuje sljedeće: ,,Čujte, počujte, narode, ustaška vlast izdaje naredbu da svi stanovnici iz drugih banovina ima da napuste Vrbasku banovinu i da se sele u svoje banovine,,. Tako se Dragoljub Popović iz Čačka odmah iselio, a za njim i drugi. Da bi se prepoznali pomenuti vlastodržci, prvo su nosili bijele trake iznad nadlaktice, a kasnije hrvatsku trobojnicu. Dolazak Nijemaca u grad U gradu se saznaje da Nijemci nadiru preko Maribora dalje u našu zemlju. Zadatak im je bio da ove krajeve okupiraju bez borbe, jer su im to ustaše garantovale. Dobošar Mile Krunić oglašava: ,,Čujte i počujte, građani Sanskog Mosta, Njemačka vojska ulazi u naš grad, treba ih mirno dočekati, Hail Hitler – Hrvatska zaštita,,. Jedna njemačka divizija prvo šalje izvidnicu, koja ulazi u Sanski Most, 9. aprila 1941.godine, između 15 i 16 sati, poslije podne – jedan motorbicikl sa prikolicom, na kome je bio montiran mitraljez, za njima nailaze dvoja-troja borna kola sa naoružanim njemačkim vojnicima, dok su prethodnici nosili naše topografske karte, i prvo je bilo pitanje: ,,Wo ist Kula Tomina?“ Kako su na trgu bili prisutni oni koji su ih jedva čekali, neko pokaza u pravcu Ključa, i oni krenuše. Iza ove izvidnice nailaze druge kolone koje se kreću do Čekića bara i kruže po gradu, a veliki broj onih koji su željeli da Nijemci dođu izašli su i klicali im. Veliki broj izviđačke njemačke vojske smjestio se oko zgrade novoizgrađene bolnice, gdje je odmah obješena velika njemačka zastava sa kukastim krstom, i svako ko bi naišao kad se zastava podiže, morao je stati i dignuti ruku u znak pozdrava; ko to ne bi uradio, stražar bi ga sprovodio na batine. I dalje se organizuje mreža za hvatanje vojnika u rasulu. Tako se postavljaju straže na raskrsnice puteva kako bi ih dočekivali i predavali Nijemcima koji su ih transportovali u ropstvo. Ustaške vlasti na čelu sa dr Josipom Cerjanom pripremaju svečan doček njemačkim vojnicima. Svaki dan izlazi naredba za naredbom, koju oglašava opštinski dobošar, pozivajući se na njemačku komandu, prijeteći kaznama. Grad je bio oblijepljen plakatima i kukastim krstovima. Uveden je i policijski čas, prijetilo se da će ko se nađe na ulici van policijskog časa biti strijeljan. Njemački vojnici zaposjeli su najbolje stanove u gradu, iz trgovina Jevrerja i Srba iznosili su hranu, odjeću i obuću i transportovali za Njemačku svojim porodicama. Poznato je da su iznosili sanduke šećera i davali svojim konjima. Za svog tumača su uzeli Jozu Klapića zv. Patašon, koji je živio poslije rata u Petrinji. Aktivnost ustaške vlasti Pomenuti predstavnici hrvatske vlasti održali su svečanu sjednicu u čast uspostave tzv. NDH 10. aprila 1941. godine, u današnjoj zgradi opštine, na kojoj su prisutni bili: dr Cerjan Josip, Rešić-Pašić Himzo, Talić Juso, Miniga Luka, Šeremet fra Ante, župnik iz Sanskog Mosta, Tojčić Nikola, župnik iz Stare Rijeke, Tešić fra Luka, župnik iz Sasine, nakon čega su otišli u katoličku crkvu, radi blagoslova za vječno postojanje nove ustaške vlasti. Sad se kreće u druge akcije, formiraju se ustaške grupe, na čelu logora ustaških grupa nalazi se logornik Ljevar Mile iz Sasine. Odmah je krenuo u sela naseljena katoličkim življem, tražeći sebi privržena lica, koje je oblačio u ustašku uniformu i naoružavao ih, te ih privodio fratrima na zakletvu i vjernost NDH, ko od službenika nije prihvatio zakletvu bio je otpušten iz državne službe. Poznat je slučaj ing. Nedimović Drage koji nije prihvatio zakletvu, pa je na zvjerski način, nakon mučenja ubijen. Sve se to dešava za vrijeme vlasti dr Ante Merkredića koji je primio od dr Cerjan Josipa. Poznate su razne represalije nad trgovcima Srbima i Jevrejima, koji su ucjenjivani novčano iznosom od 1 000 do 5 000 hiljada dinara. Radi kontrole prihoda postavljani su tzv. komesari, da bi se kontrolisao prihod, kako bi ubiranje za njih bilo veće. Od prihoda uzimano je 50 do 100 hiljada dinara od svakog pojedinačnog trgovca, a taj novac je predavan u ustaški logor, kojeg su međusobno dijelili kao i svu pljačku. Dolazak zagrebačke policije Mjesec maj 1941. godina Kako novoformirana vlast aktivno sarađuje sa Zagrebom, u svim planovima, početkom maja u Sanski Most stiže policija iz Zagreba, na čelu te policije bio je Horvat Konrad i sa njim šest policajaca, zadržali su se u Sanskom Mostu cijelo vrijeme pokolja i učestvovali u njemu. Njima su se pridružili Barać Jandre iz Sasine, Nalić Ibrahim, Krupić Fehrat, Kuršumović Salko i Alagić Mustafa Omerov, koji su vršili hapšenja, maltretiranja i odvođenja Srba u zatvor. Prvi taoci Rano ujutro 7. maja 1941 .g. ustaška vlast je poslala pozive uglednijim Srbima da se jave u ustaški logor, među kojima su: Marjanović Milan, Delić Jovo, trgovac, Gvozden Pero, trgovac, Brajić Petar, trgovac, pravoslavni sveštenici Grbić Đuro i Marjanović Jovo, njih je primio dr Ante Merkradić i rekao im da će biti taoci zato što je dignut ustanak u selu Kijevu, i ako i jedan njemački vojnik ili ustaša pogine, ustaše će strijeljati pomenute taoce. Odmah poslije hapšenja ovih taoca, koji su zatvoreni u barakama na željezničkoj stanici, dobošar Mile Krunić, oglašava sledeće: ,,Ako i jedan Srbin napadne Hrvata ili muslimana, odmah će biti strijeljani taoci u zatvoru”, pominjući njihova imena. Ostali Srbi koji su bili na slobodi, osjetili su strah od domaćeg i stranog neprijatelja, uočivši da je glava svakog taoca, a i ostalih, unaprijed određena za odmazdu. Iz dana u dan je sve gore, oglašavaju se naređenja i prijeti se smrtnom kaznom. Napad ustaša na nedužne stanovnike sela Kijeva Šestog maja, na Đurđevdan, ustaše su napale nedužne stanovnike sela Kijeva. Dobro su znale da većina stanovnika slavi krsnu slavu toga dana, pa su dan ranije dobili puške u oružničkoj postaji Ilidža- Tomina od komandira stanice Durakovića, koji je oformio jednu grupu koju su sačinjavali: Osmančević Ragib, Kurbegović Hamdija, Barać Jandre i drugi. Oni su obukli ustaške uniforme i počeli da pljačkaju stanovnike sela Kijeva, pale kuće i da tuku bez ikakvog razloga. Najprije su došli u kuću Stojanović Veljka, bivšeg trgovca, tukli ga, vezali konopcem i ucjenjivali za novac. Istina je da je dana 4. maja Kurbegović Hamdija uhapsio Veljkova brata Rajka Stojanovića, da bi zadali strah drugim viđenijim stanovnicima, pa su krenuli prema kućama: Kondića, Borenovića i Miladinovića Marka. TačnonaĐurđevdan, ustaše su uznemirile slavljenike uKijevu, gazećiim svijeće, izvrćući sofre, psujući i razgoneći goste, zapalili kućuDomazeta Đurđa, tukli ga i tražili novac i najzad ga izmrcvarena ubili. Sve to nije im bilo dovoljno, otišli su kući Kovačevića Dane, uglednog seoskog trgovca, bolesnog ga premlatili tražeći od njega novac i žito, a tako je prošao i Ćeranić Mile. Kako od ovih starijih ljudi niko nije davao otpor, razbjesnjele i pijane ustaše otišle su kući Stojanović Rajka i Miladinović Mirka i njegova sina Marka, maltretirali ih, vezali i tako izmučene dotjerali u kasarnu u Sanskom Mostu i sutradan, 7. maja, ispred same kasarne, na očevid okupljenog stanovništva, vezali im oči maramama i po jednim metkom ubili ih; tu je bilo mnogo ustaša a među njima logornik iz Sasine Ljevar Mile. ONI SU BILI PRVE ŽRTVE KOJE SU PALE U SANSKOM MOSTU. Ustaška banda nije bila zadovoljna tim, nego su i dalje organizovano, a prema uputstvima zagrebačke policije, zalazili u sela i pljačkali, palili i ucjenjivali. Tako je grupa istomišljenika, u čijem sastavu su bili: Pašić Rešić Himzo iz sela Čaplja, Talić Juso, obućar iz Sanskog Mosta, dr Cerjan Josip, Miniga Luka, Banović Ante, Vajzović Džemal i Božić Joso, improvizirali tobožnji ustanak na rejonu Kijevo – Tomina, samo da bi uzbunili i uplašili već uplašeni narod ovih sela, među kojima se je naročito istakao Husejin Šabić, koji je sam sebe ranio u nogu, kako bi prikazao da ustanici pucaju iz Kijevske Gore, za što je od dr Gutić Viktora dobio novčanu nagradu od 2 000 dinara. Dolazak njemačke kaznene ekspedicije Prema smišljenom planu i instrukcijama, ustaške vlasti su pozvale njemačku vojsku iz Prijedora, Bosanskog Novog i Banje Luke da bi ih uvjerili da na ovom terenu ima pobunjenika, jer se stanovništvo uplašilo od prethodnih maltretiranja, pa su zajedno sa porodicama, goneći stoku pred sobom, krenuli u brda prema Kozici i Tramošinji, da bi izbjegli maltretiranja i ubistva. Sutradan u 9 sati ujutro, moglo se zapaziti da su kamionima došli njemački vojnici iz Prijedora, Bosanskog Novog i Banje Luke. Odmah su se razdijelili u strijelice sa puškama na gotovs i krenuli prema selima: Čaplje, Tomina i Kijevo, i počeli da tuku i pale kuće stanovnika Kijeva, Tramošinje i Kijevske Gore. U ovim selima nalazilo se mnogo stanovnika koji su bježali u panici i strahu, goneći stoku sa sobom, bježeći ispred ustaškog terora, a kasnije i njemačkog, malo je ko imao oružje, jer ga neprijatelj ranije oduzimao razoružavajući naše vojnike. Ustaše su zajedno sa Nijemcima napale ovo jadno i nedužno stanovništvo iz Crvenih Lokava na Jasenik, gdje su navodno ranjena dva njemačka vojnika. Kako njemačka vojska nije mogla nikog od ”ustaničara” da uhvati, uzeli su nedužne seljake koji su radili na putu da im nose oružje kad su oni tukli pomenuta sela. Doveli ih u Sanski Most i posebno zatvorili u zgradu stare Osnovne škole, u kojoj se već nalazilo na stotine zatvorenika Srba iz sela Zdene, Podluga, Kljevaca, Krkojevaca, Husimovaca, Šehovaca, te samog grada Sanskog Mosta. Da bi ostvarili svoj plan, gradski dobošar Klepić Mile poziva stanovnike Sanskog Mosta da se svi od 16 do 60 godina jave radi popisa, a ko se ne javi, BIT ĆE SRIJELJAN. Po gradu su raspoređene straže njemačkih vojnika, niko iz kuća ne izlazi, grad je oblijepljen ustaško-njemačkim plakatima i samo se njemačka zastava vijori sa crnim kukastim krstom. Na ulici Krunić Mile sa bubnjem. Istina, kradomice se iza zavjesa viri i svako je ponešto mogao vidjeti. Tako je u podrumu Osnovne škole u nehigijenskim prilikama zbijeno, odnosno bilo zatvoreno oko 360 Srba i 13 Jevreja. Niko se nije mogao kretati, i za lične potrebe su išli u pratnji stražara. U zatvoru su postavili po jedan puškomitraljez u svaki ugao, tako jedan od zatvorenika, Perica Zurunić, upita njemačkog stražara: “Zašto smo mi ovdje zatvoreni?” na što mu je njemački vojnik srdito odgovorio: ,,Vi ćete biti strijeljani još danas, jer su ranjena tri Nijemca a vas je trista.” Poslije ovakvog odgovora, Perica Zurunić se povukao i svi su uplašeno očekivali šta će da bude dalje. Za kratko vrijeme zatvorenici u podrumu su saznali da su Nijemci uz maltretiranje pohapsili nedužne seljake koji su im nosili municiju da tuku u kuće sela Tramošinje, Kijeva i Kijevske Gore, jer nikoga nisu mogli uhvatiti, budući da su se stanovnici ovih sela zaplašeni povukli u brda i šumu. Nijemci su tvrdili da su te nedužne seljake uhvatili kao pobunjenike: četnike-ustaničare, bandite. U zatvoru je stanje neopisivo, približavala se noć, trebalo je napraviti nekakav raspored za spavanje, jer su podrumi krcati od nedužnih seljaka i da se postave nove straže, tako priča Toma Šević, trgovački pomoćnik iz Krkojevaca. Stiže jedna grupa civila u školsko dvorište i to: Rešić Pašić Himzo, trgovac iz Čaplja, Ibrahimpašić Ibrahim, sudija iz Sanskog Mosta, Miniga Luka, trgovac, sa nekoliko njemačkih oficira. Preko tumača Joze Klepića zv. Patašona pozvaše sve zatvorenike da izađu u dvorište, a kako ih je bilo više od 360, nisu svi mogli stati u jedan red, nego se formiralo više redova. Prilikom postrojavanja nedužni seljaci su počeli da se prebacuju jedan do drugoga, na što su im njemački vojnici počeli prijetiti, psovati i tući kundacima. Strah je zavladao među ljudima, a oni Srbi koji su dovezeni kao pobunjenici bili su u posebnom stroju, ali je nad njima bio veći nadzor njemačkih vojnika. Svi su sa strahom očekivali šta će dalje biti. Tada se pojavi jedan njemački oficir i poče da govori, što prevodi tumač Klepić Jozo zv. Patašon: “Riješeno je da se sva lica do 16 godina i starija od 60 godina puste kućama.” Te večeri pušteno je oko 100 zatvorenika, a drugi su i dalje ostali u podrumima, puni zebnje, straha i iščekivanja šta će dalje biti sa njima. Najteži dan za zatvorenike iz sela Tomine i Sanskog bio je 8.maj 1941.godine. Nastaje pratnja zatvorenika za umivanje koja je trajala do 10 sati, zatim primanje hrane koju su donijeli roditelji i djeca za svoje nedužno zatvorene, ali se hrana morala odložiti, tako da jedni sa drugima ne bi imali kontakte, i da se ne bi međusobno vidjeli, jer su zatvorenici bili prljavi od krvi koja je tekla iz njihovih tijela, budući da su ih nemilosrdno tukli Nijemci i ustaše i nagonili ih da jedni druge tuku. Zatvorenici iz Tomine, koji su nedužni pokupljeni na putu, bili su posebno zatvoreni sa sveštenikom Grbić Đurom, Vezmar Đurom i Martinović Jozom, žandarmerijskim narednicima, te Gvozden Milanom. Oni su pušteni kasnije da se prošetaju, a vodu za piće nisu dobili za tri sata. Sad se ponovo pojavljuje grupa civila. Opet se naređuje da se postrojavaju, niko ništa ne zna, ljudskim patnjama nema kraja. Opet tumač Klepić Jozo zv. Patašon saopštava: “Naređenje je da se puste kućama oni koji su mirni i vrijedni poljoprivrednici, ali da moraju stalno biti kod svojih kuća, u protivnom će im biti pohapšene porodice i poubijane.” Nedužni srpski seljaci iz Tomine ostali su i dalje u zatvoru, njih oko 25, koji su osumnjičeni kao pobunjenici-četnici i 13 Jevreja, kao taoci, uvijek izolovani od drugih zatvorenika, u psihičkim mukama. Dvadeset sedam strijeljanih Treći dan po zatvaranju, mučenju i batinjanju, bio je najteži dan u životu zatvorenika sela Tomine. Predosjećali su da neće dobro proći. Njemački vojnici su rano počeli da psuju, vrijeđaju, najčešće se čula riječ “bandit” i spominjali su napad na neke njemačke oficire prema Ključu. To veče nisu dobili večeru, tako da su tek 8. maja dozvolili unošenje hrane oko 10 sati, ali pod strogom kontrolom i pregledom, jer je rodbina donijela hranu rano ujutro. Devetog maja oko 1 sat poslije podne, osjetilo se neko komešanje u školskom dvorištu, tu su se našli njemački oficiri, vojnici, ustaše i civili. Oko 2 sata poslije podne 30 njemačkih vojnika, 10 oficira i 30 italijanskih vojnika sa 6 oficira, 30 ustaša sa 8 oficira. Njemačke patrole se rasporediše pravo pred podrum gdje su se nalazili zatvorenici iz Tomine. Preko tumača Joze Klapića zv. Patašon pade komanda da zatvorenici iz Tomine izađu iz podruma i da se postroje tri po tri, tada nastaje psovanje, i udarci, a udarali su koga su mogli i htjeli. Italijanska vojska se nije miješala u postrojavanje. Na čelu kolone su se nalazile patrole od po tri Nijemca, ustaše i Italijana, kao i pozadi, a sa strana su se nalazili patrole od po 6 njemačkih vojnika sa mitraljezima. Ovakva kolona nedužnih Srba krenula je iz školskog dvorišta, kroz gradski park ključkom ulicom uz pjesmu “LILI MARLEN” koju su gromko pjevali njemački vojnici. Na ulicama se nije moglo vidjeti živo biće osim ustaša i gradske policije. Neki seljaci počeše bacati novčanike ispred kuće Vlatka Živkovića i Jovice Stojakovića, kako bi im porodicama uručili, jer su u njima imali novca. Poslije prelaska preko Mašinskog mosta (preko je išla pruga uskotračne željeznice za Srneticu-Drvar-Knin) mogle su se uočiti pripreme za strijeljanje, jer je velika grupa znatiželjnika došla da posmatra muke nevinih Srba. Kako priča preživjeli Šević Toma, stanje među zatvorenicima bilo je više nego teško. Tada je propao svaki pokušaj spasavanja, o čemu se ranije razmišljalo i dogovaralo. Čamber Pero, prelazeći preko mosta, htjede skočiti u rijeku Sanu, ali odustade. Čim se stiglo na mjesto strijeljanja, Nijemci odvojiše Tominjane od ostalih zatvorenika. U tom času se pojavi jedan njemački oficir, koji je rekao nekoliko riječi, na što sveštenik Grbić Đuro reče tiho: “Braćo, sa nama neće biti dobro.” Tumač Jozo Patašon prevodi riječi njemačkog oficira: “Ljudi, ovaj njemački oficir reče: Juče je napadnut jedan motor sa tri njemačka vojnika na putu od Sanskog Mosta prema Ključu. Tom prilikom poginuo je jedan njemački oficir. Zbog toga, da bi se spriječili daljnji napadi, danas se mora strijeljati 10 zatvorenika za jednog Nijemca, odnosno za dvojicu napadnutih i jednog poginulog . Hajl Hitler!” Ovaj isti njemački oficir, preko tumača, pozvao je sveštenika Grbić Đuru da daje poslednji blagoslov Tominjanima koji su određeni za strijeljanje. Tog časa na strelištu se pojavljuje Katica Gvozden, snaha Milana Gvozdena, moleći oficira da joj ostavi djevera Milana, iako se već skinuo za strijeljanje. U međuvremenu sveštenik je zbunjeno očitao molitvu ,,VJEČNAJA PAMJAT… VJEČNAJA… Jedan broj prisutnih je popadao u nesvijest, Jevreji svi. Uočivši situaciju u kojoj su se našli, jedni su se opraštali sa drugima, a jedan od devet Vidovića molio je oficira da barem jedan ostane jer imaju mnogo djece; njemački oficir je bio nemilosrdan i neumoljiv. Sad nastaje ono najgore što se moglo očekivati: KOMANDA njemačkog oficira je da jedan streljački vod od 24 njemačka vojnika stane osam metara daleko od žrtava iza kojih se je postrojilo toliko ustaša. A iza njih isto toliko italijanskih vojnika. Tumač Patašon prevodi komandu oficira da se izvodi 8 po 8 žrtava, s tim da dva vojnika tuku, jedan u srce, a jedan u čelo. Tako su se grupe redale. Došla je treća grupa u kojoj se nalazio Vidović Mitar, koji je pokušao da bježi, ali su ga stigli njemački meci na prelazu preko grabe, a upravo tada je nailazio putnički voz iz Drvara za Sanski Most, koji ga je omeo te nije prešao prugu, priča Šević Toma, preživio strijeljanje i umro od karcinoma jetre poslije oslobođenja zemlje. U posljednjoj grupi strijeljan je Vezmar Đuro, koji je bio ranije uhapšen, jer je zajedno sa svojim kolegom Jozom Martinovićem, žandarmerijskim narednikom, skrivao oružje za potrebe ustanka, a prijavila ga je Mara Šašić iz Sanskog Mosta. Prilikom streljanja, Vezmar i Martinović psovali su njemcima što je grđe i Martinović je rekao: ,,Ubijte me ja sam kraljev vojnik dok stojim na nogama,,. Tako je njemački oficir komandovao da cijeli streljački vod nišani u njih dvojicu. U Martinovića je ispucano 17 metaka, tako da su mu sva leđa bila raznešena, zatim je njemački vojnik išao od jedne do druge žrtve, pucao u svakog ko je davao znake života. Tada su ubijeni prema spisku. Poslije ovog streljanja, zatvorenici nisu dugo mogli doći sebi, jer se ovaj zločin ne može riječima opisati, naređeno je ponovno postrojavanje. Sad je trebalo streljane Srbe prenijeti preko mosta, koji je bio od drvene konstrukcije a sa druge strane bila je željeznička pruga, a na putu su ih čekala zaprežna kola na koja su se morele žrtve natovariti, tako je bilo oko četvero-petoro kola na kojima je prostrta slama. Cijeli je put od streljišta do gradskog parka gdje će se vješati streljane žrtve bio svjež od nevine Srpske krvi, koja je takla iz njihovih tijela. Ovakva i još žalosnija povorka od mašinskog mosta kretala se je prema gradskom parku isto onako opkoljena njemačkim vojnicima kao kad su išli na streljanje uz pjesmu: ,,LI LI MARLEN,,. Vješanje mrtvih drugova Preživjeli zatvorenici koji su prenosili svoje mrtve drugove, vjerovali su da idu na gradsko groblje, ali pri ulasku u grad, osjetilo se je neko komešanje u centru grada, zapazila su se na električnim stubovima kao i na stablima lipa i kestena okačeni konopci. tada je naređeno od strane njemačkih oficira da se streljani Srbi vješaju na ta stabla, tako da je naređeno Grbić Đuri svešteniku i parohu ovih Srba iz sela Tomine da ih vješa, te Šević Tomi i najvećim dijelom Jevreji kao i koji jači zatvorenik. U tome času, kako su talijani već bili u gradu, fotografišu vješane žrtve, što dokumentujemo ovim snimcima, a što je služilo njemačkoj propagandi. Slika koja prikazuje ulazak talijanske vojske u Sanski Most. Talijanska vojska nije imala neki utjecaj na zlikovačku politiku prema srpskom narodu, to se je odmah osjetilo i moglo se je slobodno kretati gradom, čak su upućivali na groblja da ih obilazimo, što je srpski živalj i činio. Poslije ovog najvećg zla, preživjele zatvorenike neprijatelj je ponovo otjerao u zatvor. Psihoza koja je vladala kod svakog od ovih zatvorenika bila je više nego teška, niko nije mogao ni sa kim da razgovara, jer su bili izbezumljeni od prizora koji su im stalno bili pred očima, i mislili su šta im se još može desiti. Osjećaj gladi i žeđi nije postojao, nije bilo ni sna na oči. Sutradan 10.maja1941.g. neprijatelj je dozvolio da zatvorenici prime hranu, koju su donijeli roditelji i prijatelji ali uz pregled i kontrolu njemačke straže. Negdje oko 2 sata poslije podne, uđe jedan njemački oficir u zatvor i počinje nešto da govori. Neko reče: ,,Opet napolje i postrojavanje,,. Tako se je po drugi put u pratnji njemačkih vojnika krenulo prema parku, sada je naređenje da se jadna, izmučena ljudska tijela skidaju sa drveća na koja su vješana i ponovo stavljaju na zaprežna kola uz istu pratnju njemačkih vojnika uz pjesmu ,,LI LI MARLEN…,,i ,,Fon der kaserne…,, kreće se prema groblju, to je bila najtužnija slika koja se mogla vidjeti, jer su tijela bila ukočena iskrivljena i izdužena od vješanja. Dana 11.maja 1941.g. oko 9.30 sati, u školskom dvorištu osjeti se neki žamor. Opet vojnici, civili i neke pripreme. Ulazi jedan njemački oficir u zatvor i reče da se izlazi a u dvorištu se je moglo zapaziti više talijanske nego njemačke vojske i ustaša. U zatvoru se je već saznalo da je u grad stiglo nešto oko 2000 talijjanske vojske i da će preuzeti vlast u gradu. Njemački oficir govori: a prevodi Oto Goldberger apotekar iz Sanskog Mosta, živi u Izraelu. ,,LJUDI, ovaj oficir reče, da od danas talijanska kavalerija preuzima vlast u gradu i upravu nad vama, te da se njemačka vojska povlači na drugi položaj, da su se dogovorili da sve zatvorenike puste kućama do daljnjeg,,. Poslije toga govora svi ostali zatvorenici krenuli su kućama. Jedva su se kretali od iznemoglosti, straha i mučenja i svega što su preživjeli i vidjeli strahote nad njihovim sugrađanima. Dolazak i odlazak italijanske vojske Prvih dana okupacije Bosne i Hercegovine t.j. Vrbaska banovina, postala je sporna oblast između talijana i ustaša. Sporazum je postignut 10.maja 1941. g. Granica se je protezala od Slovenije do Kosova, presijecajući dijagonalno Bosansku Krajinu, prolazeći preko bivšeg sanskog sreza kroz sela: Fajtovci, Trnava-Behremaginica planina. Na putevima su postojale rampe. Talijanska vojska iz pravca Ključa ušla je u Sanski Most 10.maja 1941. g. sa kavalerijskim pukom SAVOIJA, prvim divizionom III artiljerijskog puka, koji je brojao oko 2000 vojnika. Odmah su zaposjeli zgradu novoizgrađene gradske bolnice, žandarmerijsku stanicu i okolne kuće. … … Trijumfalni put stožernika GUTIĆA kako njegov reporter kaže da je od velikog značaja kako za Sanski Most tako za cijeli hrvatski narod. Tako sva uputstva koje je dr Viktor dao doslovno su prihvaćena, i odmah se je krenulo u akciju, bez milosti, uključili i katolički svećenici, koji su aktivno učestvovali. Mnogi Srbi iz Sanskog Mosta, bježali su bez proputnica, a i sa proputnicama koje su se dobijale za velike novce, da ih zora ne zateče u Sanskom Mostu. Oni Srbi koji su vjerovali,te nisu pobjegli, ustaška banda ih je ubijala na svakom mjestu, što govore velike tri humke u Šušnjaru, iz kojih je tekla krv, jer nisu duboko ukopani, te tri humke na stočnoj pijaci, Milinom Birtu, Čaplju Kljevcima i drugim stratištima gdje su kosti 5.500 nevinih ljudi koja su obilježena krstovima i spomenicima. Koliko je još ostalo korijenja ustaša, govore činjenice da sad mudžahedini i lokalni vandali ruše spomenike na grobovima Srba-mučenika. Ivica Simeon, kotarski prestojnik, davao je propusnice nekim Srbima, to je radio i Jozo Klepić zv. Patašon. Mnogi izbezumljeni Srbi nisu pitali pošto su proputnice nego su davali koliko se traži. Sve moguće represalije su vršene, tako je organizovano da izbjeglice iz okolnih sela dolaze u Sanski Most, kako bi vršili pritisak na autohtono stanovništvo da ih prime u svoje stanove, kako bi kasnije ostali u srpskim kućama, ucjenjivali su srpske i jevrejske porodice da izbjeglicama daju hranu, ogrjev, odjeću i sve što im treba, mnogi su imali ulogu špijunaže. Kako je planski vršeno pomjeranje cjelokupnog stanovništva od sjevera do juga zemlje, tako je njemačka vlast deportovala oko 500 porodica iz Mariborske oblasti, gdje su se naselili Nijemci, sve se to događa drugom polovinom mjeseca jula, a stanovnici Srbi Sanskog Mosta, čas su u zatvoru, čas pušteni. Uveden je i policijski čas. Kasnije deportirani Slovenci odlaze u sabirni centar Banja Luka. … … Poznat je slučaj braće Borenovića, koji su došli sami, navodno su im rekli, idite javite se u ustaški logor, jer ko se nađe kod kuće a da se ne javi biće strijeljan, tako su uradili i više nisu vidjeli bijela dana. Istog dana, 27. jula 1941.godine, ustaše su dovele vezanog Majkić Gojka iz Lušici Palanke, koji je bio i ranije proganjan, zbog naprednog shvatanja ležao je i u mitrovačkom zatvoru, i on je ubijen u Sanskom Mostu. U ovom masovnom hapšenju, desetine i desetine mirnih neiskusnih srpskih seljaka ustaše su dovodile i trpale u zatvor. Varali su ih na sve načine što su ih preko svojih doušnika pozivali da se mirno sklone kod vlasti, a i slali su im pozive što su mnogi prihvatili. Poznato je da je selo Dabar dobilo oko 700 poziva, da bi ih na prevaru dovukli u grad da ih pobiju. U pozivima je pisalo da se dijele kafa, šećer, so i druge potrepštine u kojima je narod oskudijevao, ali se na ovaj poziv stanovnici Dabra nisu odazvali. Dana 28, 29. i 30. jula 1941.godine ustaše su vozom uskotračne pruge u stanicu Sanski Most dovezli i na prevaru utrpali Srbe seljake iz sela: Korijenova, Sanice, Kljevaca, a kasnije iz drugog pravca Busnova, Tomašice, sreza Prijedor, zatvarali ih u prostorije stare Osnovne škole, žandarmerijske kasarne, te velikog žitnog magacina koji je predstavljao poznato mučilište jadnih, gladnih i žednih nedužnih srpskih seljaka. Prevare su kružile na sve strane, tako su govorili da se ide u grad, javiti vlasti, da ponesu sa sobom hranu i odjeću, da će mnogi od njih biti transportovani za Njemačku ili u Srbiju. Mnoge od ovih prevarenih mučenika ustaše su zaustavljale na Rešića strani, Kumalića strani i Čapljinskim barama i odmah ih poubijali, jer su znali da u gradu nemaju gdje da ih smjeste, zatvori su bili krcati. Sad počinje još veće zlo nad ovim izmučenim Srbima. Ranom zorom izvode ih iz zatvora, vežu ih po četvoro žicom za ruke, stavljaju im list od lipe u usta da ne progovore, i u pratnji ustaša vode na strijeljanje u Šušnjar. Prethodno su ih u zatvoru mnogo tukli i mučili, kako priča Miljatović Stojanka, da su se ljudi jedva kretali putem. U tim žalosnim povorkama kretali su se vezani, gladni, žedni, izubijani i krvavi na put bez povratka, uz urlanje i psovku pobjesnjelih pijanih ustaša, koje su uz put govorili: Ideš u Srbiju, majku Rusiju i Crvenu armiju. U mukama su gubili kape, šešire, cipele. Pored svih muka, zlikovci su ih nagonili da pjevaju ustaške pjesme “Paveliću, živila ti ruka, kad ti ubi srpskog hajduka”. Onda nastaje tuča kundacima i toljagama, koje su se mogle vidjeti i poslije 1941. godine kraj humki, a najžalosnije je što su tako mučeni morali da sami kopaju grobnice u koje će ih krvnici sahranjivati. Do strelišta su ih pratile ustaše u maslinastoj boji uniformi sa puškama na gotovs, kojima su ih tukli. Bilo je i pojedinačnih ubijanja, tako je u grad došla jedna Srpkinja da se žali Horvat Konradu, on ju je odmah iz pištolja ubio. Poznat je slučaj žene porodilje, zatvorene u zgradi opštine, kukala je i vikala i niko ne zna šta je s njom bilo. Tako je zdenskom ulicom jedna žena nosila novorođenče, a ustaše su se nadmudrivale da li da pucaju u dijete ili u srce žene, pogodili su dijete a kasnije ženu ubili. Život svakog Srbina bio je u rukama ustaških krvnika. Mnogo zatvorenika ubijano je u magacinu, na Stočnoj pijaci, te na ivici potoka koji se je ulivao u rijeku Sanu, gdje su mučenički pobijeni građani grada Sanski Most, koji su bili taoci, njih peko 107, dok su preživjeli Čučak Vojin i Starčević Jovan. Pucanj oružja mogao se čuti cijeli dan, a naročito ujutro. Kako ih svirepost nije popustila, krenuli su po kućama, tako su uhapsili Dodik Veljka i Miladinović Boška, koji nisu imali ni 15 godina, i ubili ih. Dalje, improvizirali su tobožnji napad četnika nad zaseokom Milinkovićima, ubili Milinković Đurđa, svu njegovu porodicu, a sinu mu Vici odsjekli glavu i bacili u potok. Pobili Deliće, Dušana i Dragu, te njihove žene Vukosavu i Dragicu, a djecu ostavili, čija se kuknjava čula do grada. Ubili su bolesnog Štrbac Stanka i njegovu ženu Milicu, te djecu i Maru i Dušana – Duću, a naveo ih je komšija Corić Stipe, kao i Apaća Mihajla. Teškog i nezaboravnog dana, na sv. Iliju, 2. avgusta 1941.godine, ustaše izvode 107 talaca iz stare Osnovne škole i kroz park tjeraju ih put Stočne pijace, prema grabama kraj potoka, gdje su ih uz batine pobili, sem dvojice koji su nekako u krvi, među ostalima, preživjeli ta ubistva. Ubijanje Zurunić Drage (zv. Duduković Šemse), učiteljice iz Tuzle, koja je službovala u Fajtovcima, a poslije u Sanskom Mostu: Tačno 3. avgusta 1941. godine ustaše dolaze u kuću Zurunića i traže učiteljicu Dragu, jer je ona muslimanka prešla na pravoslavnu vjeru, da bi se mogla vjenčati sa Zurunić Pericom. Bosu je odvode do Mašinskog mosta, gdje su strijeljani Vidovići, maltretiraju je dok ona skače u Sanu, oni je vade, rasijecaju joj grudi i stavljaju na rane so i tako krvavu bacaju u rijeku, pucaju u nju, ubijaju je i u klečećem položaju je zakopavaju. To je činio ustaša Zukić Himzo zv. Čiko. Iza nje su ostali sinovi Predrag (7), živi u Australiji i Simo (5), živi u Ljubljani. Sva imovina im je opljačkana i tako je Zurunića u Sanskom Mostu nestalo. U međuvremenu, dok se još ubijaju nevini Srbi u Sanskom Mostu, nastavlja se pokolj i tuča nevinih Srba u selima Čaplju, Podlugu, Šehovcima. Istog dana dobošar kao i uvijek oglašava: “Čujte i počujte, narode, ustaška vlast je izdala naredbu da se jave svi muškarci – dječaci iznad 12 godina. Ko se ne javi čeka ga smrtna kazna.” Pokrštavanje srpskog stanovništva Poslije neviđenih zvjerstava Gutićevi agenti krenuli su sa spremljenim izjavama u agitaciju za prelaz iz pravoslavne u katoličku vjeru. Izbezumljeni od svega što su doživjeli i vidjeli, oni su te formulare bez otpora prihvaćali. Tadašnji ustaški ministar dr Tuk, izdao je naredbu i zabranio naziv srpsko-pravoslavna, a umjesto tog naziva grko-istočna vjera. Proganjanja sveštenika, te mijenjanje naziva vjere, sve je prisililo uplašeni narod, te je krenuo na tzv. pokrštavanje. Takođe otpuštanje sa posla i zatvaranje crkava, ubrzalo je ovaj proces pokrštavanja. Sveštenici su preko svojih raznih agenata, kako u selu tako i u gradu, razvijali podmuklu akciju u vezi sa pokrštavanjem. Poznati su agitatori Stanko Topić ,fotograf iz Kruhara, Paula Cerjan supruga dr Cerjan Josipa, Marija Grgić iz Poljaka. Oni su dijelile pozive za pokrštavanje, u to ime uzimali su i novčanu nagradu. U zv. Kotarskom predsjedništvu, molbe za pokrštavanje primao je ustaša u fesu po imenu Ivica Bračić. Zavedeni klerikalci sela: Kruhara, Poljaka, Krkojevaca, Kljevaca, Čaplja i drugih, odlaze kućama kandidata za pokrštavanje da ih uče molitve: Zdravo Marija, Oče naš i preslušavali su ih, jer je to bio jedan od uslova za prijem u katoličku vjeru. Za ovakvu sramnu akciju ovi agenti su dobili uputstva od biskupskog ordinijata pov.br. 9259/41, potpisana od nadbiskupa Stepinca, gdje su bila propisana pravila ko može biti primljen u katoličku vjeru, a koja su pored ostalih glasila: “Da je gospodin Isus Krist, da je jedan pastir, jedan ovčinjak. Stanovnici grko-istočne vjere, čuvajte ovaj savjet. Biskup đakovački primio je hiljade vaših, koji su od državne vlasti dobili svjedočanstvo o čestitosti. Ugledajte se na ovu svoju braću pa se što prije prijavite za prelaz u katoličku vjeru. Vi će te kao katolici moći ostati u svojim domaćinstvima, nesmetano moći unapređivati svoje domaćinstvo, i odgajati svoju mladež za Boga i državu Hrvatsku. Vi ćete u katoličkoj crkvi osigurati spas neumrlih duša, prema onoj svetoj opomeni, spasitelja našeg Isusa Krista.” Ova akcija trajala je duže od dva mjeseca, nakon čega se vodila budna kontrola da li se redovno ide u crkvu, da li se krste djeca koja se rađaju u katoličkoj crkvi, jer je trebalo postati pravi vjernik katoličanstva. Ovoj akciji se pokorila većina stanovnika Srba pomenutih sela, jer je bio velik strah od zločina, mjera koje su preduzimane, kao i kontrola od strane komšija koji su preduzimali ovu akciju. Neprijatelj je bio uporan u akcijama koje su planirali i od kojih nisu odustajali. Tužno je bilo gledati kad za katoličkih praznika tužne povorke kreću prema katoličkoj crkvi, i nose preko ruku krunice (brojanice) koje su se prodavale u crkvi, sa kojima se molilo Bogu prema propisima katoličke crkve. Mora se spomenuti da mnogi stanovnici Srbi nisu ravnodušno gledali sve ove događaje, Srbi se odmeću u šumu, talas ustanka se naglo širi, jer je to bio jedini spas da se opstane. Neprijatelj je bio uporan i dalje provodi svoje planove na ovom terenu kao i na ostalim. Kada su ustanici u reonu Drvara ubili domobranskog majora Ferdinanda Konrada na Pasjakovcu, koji se vraćao iz Bravska za Prijedor, ustaše su opet počele da hapse i ubijaju Srbe do kojih su mogli doći. Odmah poslije ubistva ovog domobranskog majora stigla je domobranska vojska u selo Dabar kod Sanskog Mosta i popalila naselja: Sekule, Dašiće, Banjce, Udovčiće i dio Đedovače. Tako su u jednom danu popalili 104 kuće i pobili dosta staraca i djece. Dobar dio učesnika ovih nedjela krenuo je u pljačku sela Dabra, goneći stoku i sve što su našli za sebe. Poznato je da je u ovoj pljački učestvovao i svećenik fra Luka Tešić iz Sasine, koji je prednjačio i za sebe uzeo dva dobra konja.