Danilo Kiš Komplet 1-5 DANILO KIŠ IZABRANA DELA 1-6 BIGZ - PROSVETA B e o g r a d 1 9 8 7 Izabrana dela 1. Mansarda 2. Rani jadi 3. Bašta, pepeo 4. Peščanik 5. Grobnica za Borisa Davidoviča . .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. .. Latinica Tvrde korice Šiven povez Omot Knjige sa slike. .. Knjige u PERFEKTNOM stanju..... -------------------------------- Pećina

Kadok Klasična dela omladinske književnosti 1-10 PROSVETA / DELTA PRESS 1980. KADOK - klasicna dela omladinske knjizevnosti 1.zalutali karavan 2.lovci kitova 3.lepa niverneza 4.Baf vođa karavana 5.Tumbo sa rta dobre nade 6.veliša i pajac 7.deca kapetana Granta I 8.deca kapetana Granta II 9.Mitaxa-Za 10.Kralj prerije tvrd povez, zlatotisk,ćirilica, ilustrovano. Stanje Vrlo dobro.

Borisav Stanković - Sabrana dela , 7 knjiga , izdanje Prosveta . Pripovetke 1 i 2 Nečista krv Koštana / Tašana / Jovča Prilozi Zaostavština GazdaMladen / Pevci Gore na tabaku manji trag stajanja osim toga ODLIČNE !!

Lajoš Zilahi Izabrana dela 1-10 komplet Knjiga 1 – Zarobljenici Knjiga 2 – Grad izbeglica Knjiga 3 – Samrtno proleće (štamparskom greškom povez okrenut) Knjiga 4 – Kad duša zamire Knjiga 5 – Osveta oružja Knjiga 6 – Begunac Knjiga 7 – Purpurni vek Knjiga 8 – Razbesneli anđeo Knjiga 9 – Ararat – I deo Knjiga 10 – Ararat – II deo “Biblioteka Izabrana dela”, izdavač: Radna organizacija “Bratstvo-jedinstvo”, Novi Sad, 1975 Kolo I, tvrd povez, Stanje:Vrlo dobro.

Vuk Karadžić - Sabrana dela 1 - 10 , izdanje Nolit . 1. Srpske narodne pjesme I 2. Srpske narodne pjesme II 3. Srpske narodne pjesme III 4. Srpske narodne pjesme IV 5. Srpska istorija našeg vremena 6. Srpski rječnik 7. Crna Gora i Boka Kotorska 8. Srpske narodne pripovjetke 9. Novi zavjet 10. Srpske narodne poslovice Fantastično očuvan komplet, kao nove !!!

Izabrana dela jugoslovenski klasici 1-19,na pojedinim knjigama korice blago zaprljane. 1.Aleksa Šantić. 2.Antun Matoš. 3.Augustin Ujević. 4.Branko Radičević. 5.Braća Miladinović. 6.Vjenceslav Novak. 7.Vuk Stefanović Karadžić. 8.Ivan Gundulić. 9.Ivan Mažuranić. 10.Janko Veselinović. 11.Jovan Dučić. 12.Jovan Jovanović Zmaj. 13.Laza Kostić. 14.Marin Držić. 15.Milan Rakić. 16.Oton Župančič. 17.Petar Petrović Njegoš. 18.Petar Preradović. 19.Prežihov Voranc.

Erih Koš, Izabrana prozna dela 1 - 8 , grupa izdavača . Na autobuskoj stanici Dosije Hrabak, Sneg i led U potrazi za nesijom 1 i 2 Izlet u Paragvaj Veliki Mak, Vrapci Van Pea, imena Il tifo, Pripovetke Mreže, Pripovetke Odlično očuvane, unutra kao nove

Franz Kafka ODABRANA DJELA FRANC KAFKA komplet 1-8 FRANC KAFKA Izabrana dela FRANC KAFKA Odabrana dela Franc Kafka SABRANA DELA Zora, 1968. Tvrd povez sa omotom, 8 knjiga. Lepo očuvane, listovi malo požuteli. Pripovijetke 1 Pripovijetke 2 Proces Zamak Amerika Pisma Pisma Mileni Dnevnik k

Izabrana dela školska lektira 1-18,na pojedinim knjigama korice blago zaprljane,sa tragovima žutih fleka od stajanja. 1.August Šenoa. 2.Borislav Stanković. 3.Vladimir Nazor. 4.Vojislav Ilić. 5.Dositej Obradović. 6.Đura Jakšić. 7.Ivan Cankar. 8.Jakov Ignjatović. 9.Jovan Skerlić. 10.Jovan Sterija Popović. 11.Laza Kostić. 12.Ljubomir Nenadović. 13.Milivan Glišić. 14.Petar Kočić. 15.Radoje Domanović. 16.Svetolik Ranković. 17.Sima Matavulj. 18.Stjepan Mitrov Ljubiša.

SABRANA DELA IVE ANDRIĆA 1-9 - Ivo Andrić IZDAVAČ: Prosveta, / Beograd BIGZ-SKZ- NOLIT 1991 POVEZ: tvrdi KOŽNI 1. Na Drini cuprija -Nedostaje 2. Travnicka hronika 3. Gospodjica 4. Prokleta avlija 5. Nemirna godina 6. Zedj 7. Jelena zena koje nema 8. Znakovi 9. Deca 10. Staze lica predeli L. 1. ORM. 3. +

Branko Ćopić Sabrana dela 1 - 13Tvrdi povez1 Priče ispod zmajevih krila **** NEDOSTAJE ****2 Stari nevjernik3 Odumiranje međeda4 Ljubav i smrt5 Delije na Bihaću6 Pjesme / Pjesme pionirke7 Bosonogo djetinjstvo8 Bašta sljezove boje / Glava u klancu noge na vrancu9 Pionirska trilogija10 Osma ofanziva11 Gluvi barut12 Prolom13 Bojovnici i bjegunci14 Nikoletina Bursać / Bronzana straža10/9

Branko Ćopić - Sabrana dela 1 - 14 Izdavač - Prosveta, Beograd, 1979.god. Tvrd povez, ćirilica, zlatotisak. 1. Bašta sljezove boje / Glava u klancu, noge na vrancu 354. strane. 2. Prolom 634. strane. 3. Ljubav i smrt 460. strana. 4. Gluvi barut 283. strane. 5. Pionirska trilogija 544. strane. 6. Bojovnici i bjegunci 484. strane. 7. Osma ofanziva 279. strana. 8. Bosonogo djetinjstvo 402. strane. 9. Delije na Bihaću 426. strana. 10. Doživljaji Nikoletine Bursaća / Ne tuguj bronzana stražo 341. strana. 11. Odumiranje medjeda 356. strana. 12. Priče ispod zmajevih krila 298. strana. 13. Pjesme / Pjesme pionirke 633. strane. 14. Stari nevjernik 432. strane. Odlično očuvane knjige, kao nove.

1.Frede, laku noc – 2.Kad su cvetale tikve – 3.Petrijin venac – 4.Uhvati zvezdu padalicu – 5.Uvodjenje u posao – 6.Cizmasi – 7.Goli otok – odlično očuvana

1. 1984. 2. Nitko i ništa u Parizu i Londonu 3. Zašto pišem i drugi eseji 4. Burmanski dani 5. Kataloniji u čast 6. Zivotinjska farma

Džek London Komplet 1-6 BIGZ Narodna knjiga Rad Beograd 1977 g./preko 2800 strana Izabrana dela Džeka Londona u 6 knjiga Tvrd povez, zastitni omot,veoma očuvano. U kompletu sledeći naslovi : 1. Priče sa dalekog severa / Glas divljine; 2. Kralj alkoho. / Beli očnjak; 3. Džeri sa ostrva / Priče sa južnih mora; 4. Morski vuk; 5. Martin Idn; 6. Ljudi sa ponora / Gvozdena peta vr335

IZDAVAČ: VUKA KARADŽIĆ, BEOGRAD GODINA:1978 JEZIK: SRPSKI, ĆIRILICA POVEZ: TVRD KOŽNI POVEZ SA ZLATOTISKOM NASLOVI: 1. BELA ŽENA / NOĆ TELA 2. POVRATAK ZEMLJI (ZBIRKA PESAMA) 3. ČETVRTA NOĆ / KRITIČARI O PISCU 4. GRUBIĆI I NEŽNIĆI / SELJACI 5. ROĐAK SVIH DEČAKA (DEVETACI / GVOZDEN ČOVEK / BAJKE O GUSLAMA / PESME O MAJCI /TUTURENKO) STANJE KNJIGA: OČUVANE

Izdavač August Cesarec Zagreb, 1984. Komplet je u dobrom stanju 1. TISUĆU DEVETSTO OSAMDESET ČETVRTA 2. NITKO I NIŠTA U PARIZU I LONDONU 3. ZAŠTO PIŠEM I DRUGI ESEJI 4. BURMANSKI DANI 5. KATALONIJI U ČAST 6. ŽIVOTINJSKA FARMA

1. ЦРВЕНЕ МАГЛЕ + КРИТИЧАРИ О ДРАГИШИ ВАСИЋУ 2. САБРАНЕ ПРИПОВЕТКЕ (Утуљена кандила, Витло и друге приче, Пад са грађевине, Бакућ Улија и друге приче) 3. КАРАКТЕР И МЕНТАЛИТЕТ ЈЕДНОГ ПОКОЛЕЊА + ДЕВЕТСТО ТРЕЋА 4. ДВА МЕСЕЦА У ЈУГОСЛОВЕНСКОМ СИБИРУ + УТИСЦИ ИЗ РУСИЈЕ (Путописи - Есеји - Критике - Чланци)

Spolja kao na slikama, unutra dobro očuvano. Isak Baševis Singer IZABRANA DJELA KOMPLET 1–8 Isak Baševis Singer KOMPLET DELA Svjetlost Sarajevo, 1988. godine, tvrd kožni povez, zlatotisak, suvi žig, obeleživač za stranice, zaštitni omoti. Komplet sadrži sledeće naslove: 1. PRIČE 2. ROB 3. STRASTI I DRUGE PRIPOVIJETKE 4. MUŠKATOVI Prva knjiga / MOSKATOVI u nekim prevodima 5. MUŠKATOVI Druga knjiga 6. MAĐIONIČAR IZ LUBLINA 7. NEPRIJATELJI, LJUBAVNA PRIČA 8. SOTONA U GORAJU * IZGUBLJEN U AMERICI Isak Baševis Singer (hebr. יצחק באַשעוויס זינגער, Isaac Bashevis Singer, 14. jul 1904 – 24. jul 1991), jevrejski književnik i dobitnik Nobelove nagrade za književnost 1978. Rođen u Poljskoj, koja je tada bila deo Ruske Imperije, u gradiću Radziminu, 14. jula 1904. godine, u rabinskoj porodici, Isak Baševis Singer je jevrejsko obrazovanje stekao u verskoj školi svoga oca, i stekao status rabina. Tim poslom se nikada nije bavio, kao ni njegov stariji brat Izrael Ješua Singer, kasnije poznat pisac jidiša. Godine 1925. Singer na konkursu jednog varšavskog lista za priču osvaja prvu nagradu, potom, sve češće piše priče, novele i štampa ih po jidiš novinama i časopisima. Mada se oslanjao na tradiciju fantastike u domicilnoj književnosti, pisao je o savremenim likovima i njihovim problemima, ali je dugo izbegavao složenije socijalne konotacije. Singer, 1935. godine, pred nadirućim nacizmom, odlazi, za bratom, u SAD, u Njujork, gde nastavlja da piše umetničku prozu, radeći i za jidiš novine. Pavković ističe: „Svet realnosti i mašte, demona i ljudi se u njegovim prozama neodvojivo mešaju u dinamičnu i provokativnu literaturu, kakvu jidiš književnost do tada nije poznavala.” Delo mu je posvećeno Jevrejima istočne Evrope koji su živeli po getima i jevrejskim emigrantima u Americi. Izborom maternjeg jezika, dugo je bio osuđen na vrlo uzak krug čitalaca jidiša (na koji je i prevodio – Knuta Hamsuna, Remarka, „Čarobni breg” Tomasa Mana). Posle objavljivanja pripovetke „Gimpel Luda”, 1953. godine, u engleskom prevodu Sola Beloua, na velika vrata ulazi u svetsku književnost. Prevode ga sve više, već sredinom šezdesetih jedan je od najpopularnijih pisaca u Americi. Punu svetsku reputaciju stiče dobijanjem Nobelove nagrade, 1978. godine. Preminuo je 24. jula 1991. godine u Majamiju. Autor je niz zbirki priča, poput čuvene „Metuzalemova smrt i druge priče”, i slavnih romana, prevedenih i na srpski: „Mađioničar iz Lublina”, „Sotona u Goraju”, „Ludak”, „Neprijatelji”, „Rob”, „Senke na Hadsonu”... Autobiografsko delo je „U sudnici mog oca”... MG (Ć)

MINIMALNO,IZBLEDELE NA RIKNI UNUTRAŠNJOST KNJIGA ODLIČNA SA IZUUZETKOM KNJIGE 13-ANA KARENJINA 1-SITNE FLEKICE NA str.142-146 ,i NA KNJIZI br.13 VASKRESENJE KORICA SE MALO RAZDVOJILA (NE MNOGO) Tvrd povez- 14 knjiga PROSVETA RAD 1983 1. DETINJSTVO, DEČAŠTVO, MLADOST 2. SEVASTOPOLJSKE I DRUGE PRIPOVETKE 3. TRI SMRTI I DRUGE PRIPOVETKE 4. RAT I MIR I 5. RAT I MIR II 6. RAT I MIR III 7. RAT I MIR IV 8. ANA KARENJINA I 9. ANA KARENJINA II 10. PRIČE IZ NOVE AZBUKE 11. DRAME 12. SMRT IVANA ILJIČA I DRUGE PRIPOVETKE 13. VASKRSENJE 14. HADŽI MURAT I DRUGE PRIPOVETKE

SAVRŠENO ZA POKLON ODLIČNO OČUVANO Purpurni komplet sadrži 1. Mansarda 2. Rani jadi 3. Bašta, pepeo 4. Peščanik 5. Grobnica za Borisa Davidoviča 6. Enciklopedija mrtvih Њ-05

James Joyce Odabrana djela Džems Džojs James Joyce Odabrana dela Džems Džojs James Joyce SABRANA DELA Džems Džojs James Joyce IZABRANA DELA Džems Džojs Zora, Zagreb, 1965. 4 knjige, tvrd povez. Veoma očuvane. Malo požutele na bočnim stranama. James Joyce DABLINCI/ IZGNANICI Džems Džojs James Joyce MLADOST UMJETNIKA Džems Džojs James Joyce ULIKS 1 Džems Džojs James Joyce ULIKS 2 Džems Džojs James Joyce ULIS Džems Džojs James Joyce Ulysses Džems Džojs

1) Lovčevi zapisi 2) Pripovetke 3) Pripovetke 4) Pripovetke 5) Pripovetke 6) Pripovetke 7) Pripovetke/ Pesme u prozi 8) Ruđin/ Plemićko gnezdo 9) Uoči novih dana/ Očevi i deca 10) Dim/ Novina Stanje: odlično, posveta na prvoj strani prve knjige Dimenzije: 13 x 20 cm Izdavač: Matica srpska Godina: 1973. Pismo: ćirilica Povez: tvrdi

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Svjetlost Sarajevo 1977. - ČIČA GORIO - EUGENIJA GRANDE - GOLICAVE PRIČE - KAD ŽENA ZRI - LJILJAN O DOLU - ROĐAKA BETA - ROĐAK PONS - SELJACI - SJAJ I BEDA KURTIZANA (Ideo) - SJAJ I BEDA KURTIZANA (II deo) - ŠAGRINSKA KOŽA - TRAŽENJE APSOLUTNOG Onore de Balzak (franc. Honoré de Balzac; Tur, 20. maj 1799 — Pariz, 18. avgust 1850) bio je francuski romanopisac koji se smatra ključnim autorom realizma. Onore de Balzak je sin malograđanskih roditelja. Otac, Bernar Fransoa, rođen u Tarnu, regionu južne Francuske, bio je čuven po svojoj originalnosti. Majka mu je Parižanka, iz porodice koja je držala trgovinu gajtana i čoje. Imala je osamnaest godina kada se udala za supruga koji je imao pedeset. Svom prezimenu je dodao plemićko de 1830. godine. Od tada se potpisivao kao Onore de Balzak Porodica Onore de Balzak je sin malograđanskih roditelja. Otac, Bernar Fransoa, rođen u Tarnu, regionu južne Francuske, bio je čuven po svojoj originalnosti. Majka mu je Parižanka, iz porodice koja je držala trgovinu gajtana i čoje. Imala je osamnaest godina kada se udala za supruga koji je imao pedeset. Svom prezimenu je dodao plemićko de 1830. godine. Od tada se potpisivao kao Onore de Balzak.[1] Detinjstvo i rana mladost Vendomski koledž (gravira A. Queyroy) Portret iz 1820. godine (Achille Devéria) Detinjstvo je proveo na imanju svojih roditelja, obavljajući poljske radove. Od sedme do četrnaeste godine provodi dane u Vendomskom koledžu, ne videvši nijednom roditeljski dom. Njegov život u ovom kaluđerskom zavodu nije nimalo srećan. On, koji je bio navikao na slobodno vaspitanje, morao je da se povinuje strogim propisima ovog poluvojničkog, polukaluđerskog koledža, da živi između četiri zida, sedeći na klupi. Umesto da radi svoje školske zadatke, predavao se svojim unutrašnjim snovima. Ipak, u dvanaestoj godini bude se njegove književne sposobnosti. U četvrtom razredu stekao je reputaciju pisca. Ovaj učenik, najviše kažnjavan u razredu, postaje strastan čitač. Ništa nije izgledalo nedostupno inteligenciji ovog čudesnog deteta koje je čitalo dela svih vrsta, istorijska, filozofska, naučna, književna. Čak je i rečnike čitao sa uživanjem. Nastavlja školovanje u rodnom mestu.[1] Balzak je prešao da živi u Parizu 1814. godine kada mu je otac tamo premešten. Njegovo pohađanje Pravnog fakulteta u Parizu se poklopilo sa početkom francuske restauracije. Ulazio je u različite poslovne poduhvate koji su mu umesto zarade donosili samo gubitke i dugove. Bio je štampar, izdavač, slovolivac, vlasnik listova. Propao je u poslu sa slovolivnicom i štamparijom. Posle tog finansijskog sloma dugovi će ga pratiti čitav život.[1] O Balzaku Balzak je bio veoma osećajne prirode. Sam je često govorio, sa žalošću u srcu, da ga je priroda namenila osećajnom životu, životu srca. Govorio je da ga je priroda stvorila za ljubav i nežnost, a sudbina ga je nagnala da ispisuje svoje želje, umesto da ih proživljava. Uprkos raznim nedaćama, Balzak se nikad nije osećao potpuno pobeđen. Njegova se hrabrost, izdržljivost i upornost pokazuju jačim od njegove bede i trenutne malodušnosti. On se na kraju uvek uspravljao i hrabro borio sa životom, čineći podvige u koje malo ko može da poveruje. Za deset dana je napisao Pjeretu, za osam dana je napisao trećinu velikog dela Izgubljene iluzije, za tri noći Matoru devojku, i to usred najvećih neprilika, trzavica i borbi. Da bi objavio jednu svoju pripovetku u prvom broju Pariske hronike, čiji je direktor postao, Balzak za noć smišlja, piše i štampa Bezbožnikovu misu. Balzak je veseo i dobar. Njegova dobrota ima u sebi nečeg detinjeg i prijemčivog što osvaja na prvi dodir. Balzak je i uobražen i ta njegova mana prelazi ponekad u nevaspitanje. Bio je sujetan, gord i samoljubiv. Nije mogao da savlada nagon za isticanjem svoje ličnosti. Voleo je da se pokaže, da se zapazi i istakne. Ne može da savlada ni poriv za precenjivanjem svog dela i govorio je najveće pohvale o svojim romanima, koji su “remek dela”, “veličanstveni spisi”, ”velike tvorevine”.[1] Evelina Hanska Balzakov dom u ulici Fortune Portret Eveline Hanske iz 1825. godine ( Holz von Sowgen) Poljska plemkinja, Evelina Hanska, sa svog imanja u Verhovnji, u Ukrajini je započela prepisku sa Balzakom 1832. godine. Iz prepiske sa zagonetnom Strankinjom koja se divi Balzakovim delima, razvila se obostrana ljubav. Sa gospođom Hanskom se sastao najpre u Švajcarskoj, zatim u Beču i Petrogradu. Nakon što je postala udovica 1842. godine, gospođa Hanska je odbila ruku Balzaka. Sa njom je zatim putovao po Nemačkoj, Francuskoj, Holandiji i Belgiji. Venčao se sa gospođom Hanskom 1850. godine u Berdičevu, u Ukrajini.[1] Društvena angažovanost Bio je predsednik Društva književnika. Dva puta se kandidovao za Francusku akademiju. Prvi put (1839) je povukao kandidaturu u korist Viktora Igoa, a drugom prilikom (1849) je dobio samo dva glasa. Stil pisanja Prva strana Balzakovog rukopisa Beatrisa Iz želje za novcem i slavom pisao je ono šta je smatrao popularnim, i čime bi mogao da privuče širi krug čitalaca. Napisao je čitavu biblioteku u relativno kratkom vremenskom periodu od dvadeset godina. Često je pisao i po 16 sati dnevno uz pomoć sveće ne bi li što pre objavio svoje delo. Nije posvećivao neku naročitu pažnju ni frazama, ni slikama, ni nijansama stilskog savršenstva, izražavajući se često plačljivo, sentimentalno, kao najbanalniji pisci masovne pučke literature. Ovakvo pisanje rezultovalo je time da većina njegovih dela daje utisak nedovršenosti i neurednosti, ima grešaka u tekstu, a pojedini delovi su površni ili nedovršeni.[2] Realizam Balzak se smatra prethodnicom književnog realizma jer upotrebljava detalje, posebno detalje objekata za ilustraciju života svojih likova. Balzak je namerno i sistematski donosilac novina. Kao romansijer svestan je svoje originalnosti i smatra svoju tehniku širokom i podesnom za neočekivane obrte.[3][4] Likovi propalih karijerista, nesretnih ljubavnika, suludih škrtaca, deklasiranih dostojanstvenika bonapartističkog carstva predstavljaju uvod u novu modu književnog stvaranja, koja će se po svim evropskim književnostima razviti pod zajedničkim nazivom realizam.[2] Onore de Balzak i Gistav Flober imali su veliki uticaj na kasnije realističare i naturaliste: Gi de Mopasan, Žorž-Šarl Ismans, i u Engleskoj Džordž Eliot. Likovi Balzak je prvi upotrebio mehanizam vraćanja istih likova kroz svoje knjige kako bi izrazio jedinstvo društva koje slika. Princip ponovnog pojavljivanja ličnosti nema samo to preimućstvo da izaziva gotovo automatsko umnožavanje i pronalaženje strukture romana, on donosi i značajno rešenje problema odnosa između romana i stvarnosti, savršeno pravdajući uvođenje stvarnih ličnosti u okvire romanesknog sveta. Kod Balzaka postoje dve krajnosti: s jedne strane ličnosti kao što su kraljevi i carevi, ličnosti nezamenljive zato što su samom svojom prirodom predodređene da pojedinačno budu poznate kao takve, ali o kojima upravo zbog toga romanopisac ne može ništa reći; s druge strane nepoznate ličnosti o kojima može da kaže sve što hoće zato što samom svojom prirodom mogu biti zamenjene, što ih je uvek mnogo i jer je normalno da nam imena budu nepoznata.[4] Balzak je svojim književnim delom obuhvatio čitavo francusko društvo svoga vremena: rojalističku aristokratiju, koja se ne snalazi u vrtlogu stvaranja novog društva, i nove grube elemente mladih građanskih snaga u rađanju: pustolove, novorođene bogataše, propalice, deklasirane činovnike, korumpiranu administraciju, novinare, provincijalne gospođice, advokate, popove, legitimističko plemstvo itd.[2] Dela Iako je odrastao daleko od Pariza, Balzak je bio dosta vezan za ovaj grad. Svoja najbolja dela je napisao u Parizu ili o Parizu. Ljudska komedija Nekoliko tomova Balzakovih dela iz 1901. godine Ljudska komedija (La Comédie humaine) zajednički je naziv za njegove romane, međusobno povezane, u kojima je nastojao da pruži sliku o svom vremenu, društvenim i istorijskim, filozofskim kretanjima, da prikaže život svih društvenih klasa i slojeva, da osvetli tajne čovekove psihe. U predgovoru Ljudskoj komediji (objavljenom 1842. godine) naglasio je da će to biti istorija koju su zaboravili toliki istoričari, istorija naravi.[1] Predvideo je da Ljudska komedija sadrži 137 dela, ali je stigao da napiše 91 delo. Tom broju se mogu dodati još tri romana koje nije predvideo prvobitnim planom. U broj od 94 dela ne ulaze Golicave priče ni Balzakovi mladalački romani napisani pre 1829. godine. Studije naravi Studije naravi razvrstane su po temama u šest grupa: Prizori iz privatnog života (Čiča Gorio), Prizori iz provincijskog života (Evgenija Grande, Izgubljene iluzije), Prizori iz pariskog života (Sjaj i beda kurtizana, Rođaka Beta, Rođak Pons), Prizori iz političkog života (Jedna mračna afera, Poslanik iz Arsija), Prizori iz vojničkog života (Šuani), Prizori iz seoskog života (Ljiljan u dolu). Filozofske studije Šagrinska koža Traganje za apsolutnim Analitičke studije Analitičke studije sadrže samo jedno delo koje nije roman već ogled Fiziologija braka

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! 1) BOJOVNICI I BJEGUNCI 2) LJUBAV I SMRT ---- Rikna malkice ostecena u vrhu nista strasno! 3) STARI NEVJERNIK 4) PROLOM -------------- FALI !!! 5) DOŽIVLJAJI NIKOLETINE BURSAĆA / NE TUGUJ BRONZANA STRAZO 6) GLUVI BARUT 7) OSMA OFANZIVA 8) PJESME / PJESME PIONIRKE 9) PRIČE ISPOD ZMAJEVIH KRILA 10) BOSONOGO DJETINJSTVO 11) PIONIRSKA TRILOGIJA : ORLOVI RANO LETE / SLAVNO VOJEVANJE / BITKA U ZLATNOJ DOLINI 12) DELIJE NA BIHACU 13) BASTA SLJEZOVE BOJE / GLAVA U KLANCU NOGE NA VRANCU 14) ODUMIRANJE MEDJEDA Branko Ćopić (Hašani, Bosanska krajina, 1. januar 1915 — Beograd, 26. mart 1984) bio je srpski i jugoslovenski književnik. Osnovnu školu završio je u rodnom mestu, nižu gimnaziju u Bihaću, a učiteljsku školu pohađao je u Banjoj Luci, Delnicama i Sarajevu, te je završio u Karlovcu. Na Filozofskom fakultetu u Beogradu diplomirao je 1940. godine na grupi za pedagogiju.[1] Prvu priču objavio je 1928. godine, a prvu pripovetku 1936. Njegova dela su, između ostalih, prevođena na engleski, nemački, francuski i ruski jezik. Bio je član Srpske akademije nauka i umetnosti i Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine. Izvršio je samoubistvo skokom sa mosta Bratstva i jedinstva.[2] U Ćopićevim delima dominiraju teme iz života ljudi iz Bosanske krajine i Narodnooslobodilačkog rata. Branko Ćopić rođen je 1. januara 1915. godine u selu Hašanima pod planinom Grmečom.[3] U isto vreme, njegov otac Vid, kao vojnik austrougarske armije, borio se negde na frontu u Karpatima, a njegov stric Nidžo, srpski dobrovoljac, borio se u srpskoj vojsci protiv Austrougarske. Kad mu je bilo četiri godine, umro mu je otac. Ćopić je, zajedno sa mlađim bratom i sestrom, ostao da živi pored majke Soje, dede Radeta i strica Nidže. Prva pročitana knjiga bila mu je „Migel Servantes“ koju je, negde u trećem razredu, kupio od učiteljice. U toj knjizi bio je opisan život slavnog španskog pisca Servantesa, skupa sa nekoliko odlomaka iz njegovog romana „Don Kihot“. Sledeće pročitane knjige bile su „Doživljaji jednog vuka“, pa „Doživljaji jedne kornjače“.[4] Branko Ćopić, Mira Alečković i Blaže Koneski u partizanima (1944). Prvo štampano delo objavio je sa četrnaest godina u omladinskom časopisu „Venac“ 1928. godine. Ćopić je pohađao učiteljsku školu u Banjoj Luci i Sarajevu, a završio u Karlovcu, a Filozofski fakultet u Beogradu. Već kao student afirmisao se kao darovit pisac i skrenuo na sebe pažnju književne kritike, između ostalog pišući u „Politici”, gde mu je urednik Živko Milićević u književnom dodatku objavio tek šestu poslatu pripovetku – „Smrtno ruvo Soje Čubrilove” ( (Politika, 8. 5. 1936). „Taj datum sam zapamtio za čitav život”, ispovedao se docnije. „Imao sam dvadeset jednu godinu… Zaredao ja onda da objavljujem priče u ’Politici’, mjesečno po dvije, čak i tri… ”.[5] 1939. godine je dobio novoustanovljenu nagradu „Milan Rakić”. U martu 1941. je dobio nagradu za delo `Borci i begunci`.[6] Uoči Drugog svetskog rata nalazio se u đačkom bataljonu u Mariboru. U danima Aprilskog rata on je, sa grupom svojih drugova, pokušao da pruži otpor neprijatelju kod Mrkonjić Grada. Posle toga je otišao u svoj rodni kraj, a sa početkom ustanka, stupio je u redove ustanika i među njima ostao tokom cele narodnooslobodilačke borbe. Sve vreme rata bio je ratni dopisnik zajedno s nerazdvojnim prijateljem i kumom, književnikom Skenderom Kulenovićem. Posle rata jedan je od osnivača dečjeg lista Pionir i njegov urednik, a potom je počeo profesionalno da se bavi književnošću.[7] Smatra se jednim od najvećih dečjih pisaca rođenih na jugoslovenskim prostorima. Dela su mu prevođena na ruski, engleski, francuski, nemački, ukrajinski, poljski, češki, bugarski, rumunski, slovenački i mađarski jezik. Bio je član SANU i ANUSRBiH. Celi radni i životni vek nakon Drugog svetskog rata Branko Ćopić je proveo u Beogradu, ali je često putovao po Jugoslaviji i drugim evropskim državama. Za književni rad dobio je, među ostalim, Nagradu AVNOJ-a i Njegoševu nagradu (obe 1972). Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih visokih odlikovanja. Svoj stan u Beogradu, ulica kralja Milana 23, u kom je živeo od 1972. do smrti, poklonio je SANU.[8] Puriša Đorđević je 2015. godine režirao dokumentarni film „Mala moja iz Bosanske Krupe“ posvećen Branku Ćopiću.[9] Svake godine se održava simpozijum o Branku Ćopiću, 2019. je bio u Beču.[10] Književni opus Njegova prozna dela prožeta su lirikom i živopisnim realističkim slikanjem seoskog života, poznavanjem života i mentaliteta ljudi sa sela, vedrinom i živošću duha. Kreirao je mnoštvo upečatljivih i živopisnih likova i događaja nadahnutom pripovedačkom tehnikom koristeći svež, sočan i slikovit jezik pri čemu je inspiraciju nalazio u svom podgrmečkom zavičaju. Ćopića su doratnim pripovetkama najviše zanimali siromašni seljaci, sanjari i prosjaci, deca, skitnice i nadničari, i on je o svima njima pričao sa brižnim, zaštitničkim razumevanjem. U lirski intoniranim ratnim pripovetkama Ćopić je nadahnuto opisivao herojske podvige, mučeništvo i samopregor svojih junaka. Početkom 1950ih godina Ćopić je počeo da piše i satirične priče u kojima je oštro kritikovao ružne pojave u tadašnjici. Jedna od takvih priča bila je i „Jeretička priča“ objavljena u „Ježu“ koja je pokrenula lavinu osuda sa vrha partije i vlasti, a u hajci na pisca učestvovao je i Broz koji je rekao da on lično takvu satiru neće dozvoliti, ali da pisac neće biti ni uhapšen.[11] Književni istoričar Ratko Peković napisao je knjigu „Sudanije Branku Ćopiću“ u kojoj je detaljno opisana cela hajka na pisca. Sa uspehom se ogledao i u pisanju romana iako su prirodi njegovog književnog talenta više odgovarale kraće forme — pripovetke i novele. Romani „Prolom“ i „Gluvi barut“ slikaju učešće seljaka Bosanske Krajine u ustanku, a „Ne tuguj bronzana stražo“ prilagođavanje tih istih seljaka, sada kolonista, novim uslovima života u Vojvodini. Glavnina Ćopićevog proznog opusa humoristički je intonirana, a humor nalazi u prirodi i mentalitetu njegovih junaka koji i u najtežim životnim trenucima znaju da sačuvaju vedrinu i da se nasmeju čak i vlastitoj nevolji. Sem toga, Ćopić je od onih pisaca koji su svoj posmatrački talenat naročito iskazivali kroz otkrivanje sitnih ljudskih mana i nedostataka. Iako je Ćopić bio pisac epske širine i zamaha sa urođenim pripovedačkim i humorističkim darom, u njegovim delima vidljiva je i jedna lirska žica koja se nije pokazivala samo u opisima bosanskih pejzaža već i u portretisanju ljudskih likova koji su mu bili bliski i dragi. Ta Ćopićeva poetska žica naročito je vidljiva u njegovoj ratnoj lirici, pre svega u zbirci „Ognjeno rađanje domovine“. Branko Ćopić je cenjen i kao dečji pisac, prvenstveno zahvaljujući živoj mašti i daru za spretno uobličavanje svojih posmatranja, ali i nesumnjivom humorističkom talentu. Napisao je preko trideset knjiga za decu, među kojima su i dva romana. Dela Grob Branka Ćopića u Aleji zaslužnih građana na beogradskom Novom groblju Zbirke pripovedaka Pod Grmečom (1938), Borci i bjegunci (1939),[12] Planinci (1940), Rosa na bajonetima (1946), Sveti magarac (1946), Surova škola (1948), Ljudi s repom (1949), Odabrane ratne pripovetke (1950), Izabrane humorističke priče (1952), Ljubav i smrt (1953), Dragi likovi (1953), Doživljaji Nikoletine Bursaća (1955), Dječak prati zmaja (1956), Gorki med (1959), Bašta sljezove boje (1970); Vasilisa i monah (1975); Skiti jure zeca (1977); Romani Prolom (1952), Gluvi barut (1957), Ne tuguj bronzana stražo (1958) Osma ofanziva (1964), Delije na Bihaću (1975); Zbirke pesama Ognjeno rađanje domovine (1944), Pjesme (1945), Ratnikovo proljeće (1947); Komedije Doživljaji Vuka Bubala Odumiranje međeda Dela za decu U svijetu medvjeda i leptirova (1940), pripovetke Priče partizanke (1944), pripovetke Pjesme pionirke (1945), pesme Bojna lira pionira (1945), pesme Družina junaka (1945), pripovetke Bajka o sestri Koviljki (1946), proza Doživljaji kuma Torbe (1946), pripovetke Vratolomne priče (1947), pripovetke Armija odbrana tvoja (1947), pesme Sunčana republika (1948), pesme Rudar i mjesec (1948), pesme Ježeva kućica (1949), pesma Priče ispod zmajevih krila (1950), pripovetke Pijetao i mačka (1952), pripovetke Doživljaji mačka Toše (1954), pripovetke Raspjevani cvrčak (1955), pesme Lalaj Bao, čarobna šuma (1957), pesme Orlovi rano lete (1957), roman Bosonogo djetinjstvo (1957), pripovetke Partizanske tužne bajke (1958), pripovetke Večernje priče, (1958), priče u stihu Djeda Trišin mlin (1960), zbirka pesama Priče zanesenog dječaka (1960), pripovetke Magareće godine (1960), roman Ribar i mačak (1960), pesme Slavno vojevanje (1961), roman Mjesec i njegova baka (1962), pesme Čarobna šuma (1962), pesme Bitka u Zlatnoj dolini (1963), roman Krava sa drvenom nogom (1963), pripovetke Priče za najmlađe (1963), pripovetke Šarov u zemlji bajki (1964), pripovetke Mala moja iz Bosanske Krupe (1971), pesme Glava u klancu, noge na vrancu (1971), pripovetke Lijan vodi karavane (1975), pripovetke. Sabrana dela objavljena u 12 knjiga 1960. objavljena u 14 knjiga 1978. Ekranizacije na filmu i TV Igrani filmovi Živjeće ovaj narod (1947), dugometražni film, originalni scenario, režija Nikola Popović, Jadran film, Zagreb Major Bauk (1951), dugometražni film, originalni scenario, režija Nikola Popović, Bosna film, Sarajevo Nikoletina Bursać (1964), dugometražni film, ekranizacija istoimenog romana, režija Branko Bauer, Jadran film, Zagreb Orlovi rano lete (1966), dugometražni film, ekranizacija istoimenog romana, režija Soja Jovanović, Avala film, Beograd Hajdučka vremena (1977), dugometražni film, ekranizacija zbirki pripovedaka, režija Vladimir Tadej, Jadran film, Zagreb Gluvi barut (1990), dugometražni film, po motivima istoimenog romana, režija Bahrudin Bato Čengić, DP Forum, Sarajevo, Beograd film, Beograd, Jadran film, Zagreb Vidi još OŠ „Branko Ćopić“ Banja Luka Narodna biblioteka „Branko Ćopić“ u Čajniču Narodna biblioteka „Branko Ćopić“ u Brodu Dijapazon — Branko Ćopić OŠ „Branko Ćopić” (Prijedor) Biblioteka „Branko Ćopić” (Vranić) Biblioteka „Laza Kostić” Čukarica −Tribina književnosti za decu „Branko Ćopić”