Posveta autora pesniku Stevanu Tontiću. Autor - osoba Tamaš, Юliяn, 1950- = Tamaš, Julijan, 1950- Naslov Metodološke orijentacije u proučavanju književnosti / Julijan Tamaš Ostali naslovi The greatness of the small Vrsta građe stručna monografija Jezik srpski Godina 2020 Izdanje 1. izd. Izdavanje i proizvodnja Beograd : Alma, 2020 (Mladenovac : Presing) Fizički opis 306 str. ; 25 cm Zbirka ǂBiblioteka ǂSagledavanja ; ǂknj. ǂ21 (broš.) Napomene Tiraž 300 Biografija: str. 301-304 Napomene i bibliografske reference uz tekst Summary: The greatness of the small: str. 293-299. Predmetne odrednice Nauka o književnosti Književno delo -- Analiza Književnost -- Poetika Hemeneutika Posebnost knjige „Metodološke orijentacije u proučavanju književnosti“ Julijana Tamaša je u tome da autor teorijski i interpretacijama pojedinih književnih dela, najčešće komparativno, prikazuje prednosti i slabosti desetak metodoloških orijentacija. Pri tom ne preferira ni jednu od njih; smatra da struktura i smisao dela opredeljuje najplodniju metodološku orijentaciju. Vodeći metodolozi držali su se jedne metodološke orijentacije, čime je metoda osiromašivala potencijalne smislove dela. Nasuprot francuske komparativističke škole koja se iscrpljivala opisima „uticaja`, američke istorije ideja, teorija istorijsko-tipoloških analogija V. M. Žirmunskog čini treću metodološku orijentaciju, koja dela sagledava unutar opšte i svetske književnosti, uključuje i zapadno- evropske, istočne i afričke, „velike“ i „male“ književne tradicije, i traga za trećim, integralnim stanovištem – ni pogled na velike sa stanovišta malih, niti velikih na male – jer su kreativni izazovi književnog stvaralaštva isti za sve. Istovremeno, knjiga nastoji da, koliko je moguće, racionalizuje osnovu književnog dela i tu počinje pravi posao, da tumač na toj empirijskoj osnovi opiše meru neponovljive razlike, inovacije, po kojoj delo zaslužuje pamćenje i visoko vrednovanje unutar celokupnog književnog i životnog iskustva. Knjiga koje nema u srpskoj i svetskoj književnosti. SADRŽAJ Uvod O prirodi književnosti i prirodi proučavanja književnosti 5 Prva deonica Teorija istorijsko-tipoloških analogija V. M. Žirmunskog 19 Pesma „Kamenjari“ Ivana Franka i marksizam 78 Stilske konstante „deskriptivne“ poezije Vojislava Ilića 84 Motiv Madone u poeziji Aleksandra Bloka: struktura i simbol 92 Poezija Sime Pandurovića i psihoanaliza 103 Tumačenje „zapisa o Crnom Vladimiru“ Stevana Raičkovića 108 Fenomenološka analiza pesme „Kalinova balada“ Ivana Drača 114 Pitanje Boga u poeziji Boška Ivkova 119 Zagonetka ženstvenosti, locus amoenus Mirjane Milankov 127 Druga deonica O kritičkoj praksi 137 Mogućnosti i granice empirijskog proučavanja književnosti 141 Smisao za tuđe gledište 151 Napon između sveta i uma Radomira Konstantinovića 155 Vrhovima srpske poezije i kritike 161 Književna kritika i esej Draška Ređepa 166 Treća deonica Predgovor 177 Poetika regionalnih i malih književnih tradicija 179 1. Odnos usmene i pisane književnosti 183 2. Magična kreativnost reči 192 3. Tradicija idile i ruralizam 206 4. Odnos prema Bogu 224 5. Prihvatanje moderne književnosti 231 6. Odnos prema istoriji 241 7. Književne vrste 245 8. Odbrana identiteta jezikom 248 9. Značaj graničnih situacija 250 10. Priroda kao prostor sreće 260 11. Samorealizacija pojedinca i ljudska priroda 261 12. Kreativnost psihološkog minimalizma 263 13. Teorija hitnutog belutka 264 14. Problem vizije celine 266 15. Pitanja interpretacije i vrednovanja dela 270 16. Od poetike tradicije do individualnih poetika, veličina malenih i dvanaest apostola regionalizama (F. Mistral, R. Tagore, M. Krleža, JI. Hjuz, G. Kosteljnik, I. B. Singer, G.G. Markes, L. S. Sengor, V. Sojinka. G. Ajgi, K. Lorenc i R. Đurić) 275 THE GREATNESS OF THE SMALL Poetics of Regional and Small Literary Traditions Summary 293 Biografija 301 Julijan Tamaš (Vrbas, Bačka, 4. avgust 1950) redovni je profesor Rusinske književnosti i Ukrajinske književnosti sa opštom književnošću. Predavao je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu (1975–2015) i na univerzitetima Užgoroda, Lavova, Kijeva, Prešova, Filadelfije, Toronta, Čikaga, Trira, Tartua, Beograda, Zagreba i Broclava. Za akademika Nacionalne akademije nauka i umetnosti 2004. godine. Počasni je doktor Užgorodskog nacionalnog univerziteta (2009). Pesnik, romansijer, esejist i filolog, objavio je pedeset pet autorskih knjiga i preko hiljadu jedinica iz književnosti i nauke o književnosti o svim slovenskim književnostima i poetikama regionalnih i malih književnih tradicija u svetu, uvek sa teorijskim i komparativnim pristupom. Tamaš piše na rusinskom, srpskom i ukrajinskom jeziku i po tome, kao i po vrednosnim orijentacijama i poetici, svrstava se u srednjoevropske pisce, što najčešće ima za posledicu da, kao i svako ko pripada svima – ne pripada nikome, a logično bi bilo da ga kao svog pisca prihvataju najmanje tri navedene jezičke, književne i kulturne tradicije. MG32

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Delo Mese Selimovica, tumacenja proze i poezije, postmodernizam Hans - Jurgen Helse - Dileme postmoderne Poniz - O avangardi i modernizmu (postmodernizam je ipak lep san) Bodrijar - Rad i smrt Katalin ladik Kurt Vonegat - Izvestaj o barnhaus efektu .... Polja je naučni časopis za književnost i teoriju koji izlazi od jula 1955. godine, sa povremenim prekidima, do danas. O časopisu Časopis Polja regionalno prepoznatljiv novosadski časopis u kome su sudelovali kao autori vodeći književnici i umetnici regionalne umetničke scene. U svojoj ranoj fazi, posebno je ohrabrivao avangardni i neoavangardni izraz novosadske i šire, jugoslovenske umetničke scene.[1] Časopis je izlazio sa različitim podnaslovima: na početku kao Mesečnik za umetnost i kulturu, od broja 37 (1959) kao List za kulturu i umetnost, od broja 167 (1973) kao Časopis za kulturu i umetnost, od broja 191 (1975) kao Časopis za kulturu, umetnost i društvena pitanja, od broja 420 (2002) kao Časopis za književnost i teoriju. Prvobitno izlazi na latinici, od broja 399 (1992) izlazi na ćirilici, potom od 2002 ponovo na latinici, i od broja 480 (2013) opet na ćirilici.[2] Istorijat Prvi broj časopisa Polja objavljen je 1955. godine u okviru novosadske Tribine mladih, koja je bila poznata po promovisanju novih, avangardnih tendencija u ondašnjoj umetnosti i posebno književnosti. Sve do kulminacije jugoslovenske krize devedesetih, časopis se, s manjim prekidima, redovno pojavljivao i promovisao najnovije tendencije književnosti i umetnosti. Početkom devedesetih se časopis, zbog nedostatka finansijskih sredstava gasi, da bi se već krajem devedesetih ponovo pokrenuo, u okviru izdavačke delatnosti Kulturnog centra Grada Novog Sada....

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Muzički istrumenti su sprave na kojima se izvode muzička dela. Oni koji se danas upotrebljavaju u umetničkoj muzici dele se na tri glavne grupe: žičane, duvačke i udaračke (udaraljke). Žičani, prema načinu proizvođenja tona, dele se na: gudačke (violina, viola, violončelo, kontrabas) i okidačke (harfa, klavsen, gitara, mandolina, lauta i dr). Duvački se dele na: drvene (pikolo, flauta, klarinet, oboa, fagot i dr.) i limene (horna, truba, trombon, tuba i dr). Udarački mogu biti određene visine zvuka (timpan, ksilofon, metalofon, zvoničići, zvona i dr.) ili neodređene visine zvuka (veliki bubanj, doboš, činele, tam-tam, gong i dr.) Specijalnim kombinovanim vrstama pripadaju klavir, orgulje, čembalo, harmonijum i dr. Mehanički instrumenti reprodukuju muzičko delo bez neposrednog učešća umetnika-izvođača; obično su to sprave koje se stavljaju u pokret bilo mehaničkim putem, bilo električnim pogonom (vergl, piavola, muzička kutija, gramofon, orkestrion i dr). Definicija i osnovne operacije Muzički instrument proizvodi zvukove. Kada su ljudi prešli sa stvaranja zvukova svojim telima - na primer pljeskanjem - na korištenje predmeta za stvaranje muzike od zvukova, nastali su muzički instrumenti.[1] Primitivni instrumenti su verovatno dizajnirani da emuliraju prirodne zvukove, a njihova svrha je više ritual nego zabava.[2] Koncept melodije i umetnička potraga za muzičkom kompozicijom bili su nepoznati ranim sviračima muzičkih instrumenata. Svirač koji proizvodi zvuk flautom da bi označio početak lova, čini to bez razmišljanja o modernom pojmu „pravljenja muzike”.[2] Arheologija Istraživači su otkrili arheološke dokaze o muzičkim instrumentima u mnogim delovima sveta. Neki nalazi su stari 67.000 godina, ali njihov status kao muzičkih instrumenata često je u sporan. Konsenzus se učvršćuje oko artefakata starih oko 37.000 godina i kasnije. Samo artefakti napravljeni od trajnih materijala ili upotrebom trajnih metoda imaju tendenciju da prežive. Stoga se pronađeni uzorci se ne mogu nepobitno smatratio najranijim muzičkim instrumentima.

U dobrom stanju Jugoslavenska revolucija i socijalizam. Sv. 1 / Josip Broz Tito ; izbor priredio Miloš Nikolić ; predgovor Aleksandar Grličkov Vrsta građe knjiga Jezik srpski Godina 1982 Izdavanje i proizvodnja Zagreb : Globus, 1982 (Ljubljana : Delo) Fizički opis XLIII, 433 str. ; 22 cm Drugi autori - osoba Nikolić, Miloš Grličkov, Aleksandar Zbirka Biblioteka Prometej ; 16 Napomene Misao i djelo Josipa Broza Tita: str. IX-XXXVIII Napomena priređivača: str. XXXIX-XLIII Registri Predmetne odrednice Socijalizam -- Jugoslavija Politika neangažovanja -- Jugoslavija Narodnooslobodilačka borba, 1941-1945 Jugoslavija -- Političke prilike -- 1928-1979 Jugoslavenska revolucija i socijalizam. Sv. 2 / Josip Broz Tito ; izbor priredio Miloš Nikolić ; predgovor Aleksandar Grličkov Vrsta građe knjiga Jezik srpski Godina 1982 Izdavanje i proizvodnja Zagreb : Globus, 1982 (Ljubljana : Delo) Fizički opis VII, 563 str. ; 22 cm Drugi autori - osoba Nikolić, Miloš Grličkov, Aleksandar Zbirka ǂBibliotekaǂ Prometej ; 16 Napomene Bibliografija: str. 521-561 Registri Predmetne odrednice Socijalizam -- Jugoslavija Politika neangažovanja -- Jugoslavija Narodnooslobodilačka borba, 1941-1945 Jugoslavija -- Političke prilike -- 1928-1979

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Hugo Klajn (Vukovar, 30. septembar 1894 — Beograd, 2. decembar 1981) bio je jugoslovenski lekar, reditelj, profesor i šekspirolog.[1][2] Biografija Hugo Klajn je rođen u Vukovaru, u hrvatsko-jevrejskoj porodici, koja je generacijama živela u Hrvatskoj. Osnovnu i srednju školu završio je u Vukovaru.[3] Učenik Sigmunda Frojda doktorirao je medicinu 1919. god. na Medicinskom fakultetu u Beču.[1] Između dva svetska rata radi kao lekar u Beogradu, te prevodi i piše tekstove iz oblasti psihoanalize. Uz Nikolu Šugara, smatra se ocem psihoanalize u Jugoslaviji. Klajn je dao posebno originalni doprinos izučavanju ratnih neuroza svojom studijom iz 1945. godine, `Ratna neuroza Jugoslavena` (objavljenom tek 1955. godine, u izdanju Sanitetske uprave JNA). Od 1945. god. postaje stalni reditelj u Narodnom pozorištu u Beogradu.[2] Režirao u narodnim pozorištima u Sarajevu, Nišu, Skoplju, Mostaru, Banjaluci i Splitu. Režirao niz pozorišnih predstava („Hamlet“ Šekspira, „Šuma“ Ostrovskog, „Gospoda Glembajevi“ Krleže, „Pobuna na Kejnu“ Vouka, „Živi leš“ Tolstoja“) i televizijskih drama (kao što je „Dnevnik Ane Frank 1959. god).[1] Pozorišni kritičar, prevodilac i poznavalac Šekspirovih dela, pisac eseja i knjiga iz oblasti pozorišta: „Osnovni problemi režije“, „Šekspir i čoveštvo“, „Pojave i problemi savremenog pozorišta“ kojima udara osnove modernom i naučno-analitičkom teatru kome težimo i danas. Dobitnik nagrade Vlade FNRJ za režiju i Sedmojulske nagrade za životno delo. Pedagoškim radom na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu (sadašnji Fakultet dramskih umetnosti) se bavio od 1949. godine, kao profesor pozorišne režije, a od 1949. god do 1952. god je predavao i psihologiju. Svojom dvadesetogodišnjom praksom reditelja-analitičara koju je preneo na svoje učenike i pretočio u svoje delo „Osnovni problemi režije“, Dr Hugo Klajn je utro put mnogim generacijama koje i danas pokušavaju da ga prate. Tako da i danas kada govorimo o sistemu glume i režije po kome se rukovode umetničke škole u svetu, govorimo o „Sistemu glume“ Stanislavskog i „Osnovni problemi režije“ dr. Huga Klajna, koji zajedno čine osnovicu za obrazovanje novih generacija umetnika poznatom kao „Sistem Klajn-Stanislavski“. U braku sa suprugom Stanom (1905–1986), rođenom Đurić, imao je sina, akademika i lingvistu Ivana Klajna. Stana je iz prethodnog braka sa Vladislavom Ribnikarom imala ćerke Milicu i Ivanu i sina Slobodana.

Beograd 1978. Mek povez, 198 strana. Knjiga je odlično očuvana. R13 Federiko Šabo (1901—1961) pripada najužem krugu najznačajnijih evropskih istoričara prve polovine našeg veka. Istovremeno, on je jedan od najistaknutijih italijanskih intelektualaca antifašista. Protiv Musolinijeve diktature Šabo se angažovao još sredinom dvadesetih godina, a u drugom svetskom ratu je bio jedna od vodećih političkih ličnosti oblasti Val d`Aosta. Svoje najvažnije naučne rezultate Šabo je postigao proučavajući XVI vek i izuzetno visoki međunarodni ugled je stekao kao vrstan poznavalac Makijavelija i epohe renesanse. Objavio je više posebnih studija i zbornika svojih radova: VLADALAC NIKOLA MAKIJAVELIJA, STUDIJE O MAKIJAVELIJU, STUDIJE O RENESANSI, MILANO U CARSTVU KARLA V, EPOHA KARLA V, ISTORIJA ITALIJANSKE SPOLJNE POLITIKE 1870—1896, O NACIONALNOJ IDEJI, ISTORIJA EVROPSKE IDEJE itd. Knjiga koja je u ruci čitalaca nastala je iz niza predavanja, koja je Šabo održao na pariskoj Sorboni 1950. godine, dakle takoreći bez ikakve vremenske distance od perioda koji je obradio. Uprkos tome on je kao vrstan istraživač istorije stvorio pouzdanu osnovu slike italijanskog političkog života tokom trideset godina od kraja prvog svetskog rata da prvih godina mira nakon drugog svetskog rata. Ova knjiga doživela je čitav niz inostranih izdanja i postala uvodni kurs u savremenu istoriju Italije širom Evrope pa i dobrog dela sveta. Sadržaj: Predgovor jugoslovenskom izdanju / Milorad Ekmečić Predgovor PRVI DEO: POSLERATNE GODINE Prvo poglavlje. — Razočaranost posle rata Drugo poglavlje. — Ekonomske i društvene posledice rata 1. Beda i ekonomski slom srednjih slojeva 2. Seoske mase i borba za zemlju 3. Porast industrijskog proletarijata Treće poglavlje. — Partija i vlada 1. Italijanski politički život do prvog svetskog rata 2. Preobražaj italijanskog političkog života. Izbori iz 1919. godine 3. Politička kriza. Njeni uzroci i vidovi ispoljavanja DRUGI DEO: FAŠIZAM Prvo poglavlje. — Uspon fašizma 1. Musolini i počeci fašizma 2. Faktori fašističkog uspeha 3. Duboki razlozi dolaska fašizma na vlast Drugo poglavlje. — Fašistički režim 1. Utvrđivanje diktature i njenih institucija 2. Učvršćivanje fašizma 3. Etiopski rat i njegove posledice po režim TREĆI DEO: DANAŠNJA ITALIJA Prvo poglavlje. — Rat i slom fašističkog režima. Pokret otpora 1. Politički okviri borbe protiv fašizma 2. Pad fašizma. Politička situacija i podela Italije 3. Pokret otpora, njegova vojna organizacija i politička akcija 4. Politička situacija u trenutku potpunog oslobođenja italijanske teritorije Drugo poglavlje. — Političke partije u Republici Italiji 1. Prvi izbori u slobodnoj Italiji 2. Politički život posle junskih izbora 1946. godine 3. Raspodela političkih snaga u današnjoj Italiji Treće poglavlje. — Ekonomska situacija 1. Ekonomske i finansijske posledice rata — 2. Ekonomski razvoj od 1945. do 1949. godine 3. Nezaposlenost i demografski problem Zaključak

On je vladao čitavim civilizovanim svetom.(J. V. Gete o Volteru)*Tokom svog života, Volter (Fransoa Mari Arue) napisao je 20 000 pisama, dopisujući se sa 1 200 raznolikih umova svoga doba. Međutim, Pisma vezana za englesku naciju, objavljena u Londonu 1733, a 1734. godine u Ruanu kao Filozofska pisma (Lettres philosophiques), predstavljaju epistole-eseje-putopise u kojima Volter opisuje svoje viđenje britanskog društva. Živeći u Londonu, tačnije, u Vandsvortu, od 1726. do 1729, u dobrovoljnom izgnanstvu nakon zatočenja u Bastilji (od 17. aprila do 2. maja 1726), družio se sa ser Everardom Fokenerom (1694–1758), engleskim trgovcem i diplomatom. U tom periodu napisao je dvadeset i pet pisama, ne bez ironije i sarkazma, ali sa veoma originalnim slikama i primerima. Prožeta erudicijom i minucioznim analizama društvenih pojava, ali i dela velikih ljudi poput Njutna, Loka, Šekspira, Dekarta... ova pisma obuhvataju sve značajne teme ne...

KARL GUSTAV JUNG PSIHOLOGIJA I ALHEMIJA Prevod - Štefanija Halambek Izdavač - Narodna knjiga-Alfa, Beograd Godina - 1998 498 strana 21 cm Edicija - Biblioteka Posebna izdanja Povez - Broširan Stanje - Kao na slici, ima posvetu na predlistu, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: Predgovor Predgovor drugom izdanju I. UVOD U RELIGIJSKO-PSIHOLOŠKU PROBLEMATIKU ALKEMIJE II. SIMBOLI SNA U PROCESU INDIVIDUACIJE 1. Uvod A. Gradivo B. Postupak 2. Početni snovi 3. Simbolika mandale A. O mandali B. Mandale u snovima C. Vizija svjetskoga sata D. O simbolima sebstva III. PREDODŽBE IZBAVLJENJA U ALKEMIJI 1. Osnovni pojmovi alkemije A. Uvod B. Stupnjevi alkemijskoga procesa C. Ciljne predodžbe i njihovi simboli 2. Psihička narav alkemijskoga djela. A. Projekcija psihičkih sadržaja B. Duhovni stav spram djela C. Meditacija i imaginacija D. Duša i tijelo 3. Djelo. A. Postupak B. Duh u tvari C. Djelo izbavljenja 4. Materia prima A. Oznake tvari B. Increatum C. Posvudašnjost i savršenost D. Kralj i kraljević E. Junački mit F. Skriveno blago 5. Usporedba lapis-Krist A. Obnavljanje života B. Potvrde religioznoga tumačenja a) Raymundus Lullius b) `Tractatus aureus` c) Zosim i nauk o anthroposu d) Petrus Bonus e) `Aurora consurgens` i nauk o mudrosti (sapientia) f) Melchior Cibinensis i alkemistička parafraza mise g) Georgius Riplaeus h) Epigoni 6. Alkemistička simbolika u religijsko-povijesnome okviru A. Nesvjesno kao zavičaj simbolâ B. Motiv jednoroga kao paradigma a) Motiv jednoroga u alkemiji b) Jednorog u crkvenoj alegorici c) Jednorog u gnosticizmu d) Jednorogi skarabej e) Jednorog u Vedama f) Jednorog u Perziji g) Jednorog u židovskoj predaji h) Jednorog u Kini i) Pehar od jednoroga Epilog `Jung nije od nas tražio da se bavimo alhemijom da bismo bolje razumjeli sebe. On nas je samo i ovim svojim istraživanjem, u knjizi `Psihologija i alhemija`, kao i brojnih drugih područja iz opšte psihologije, psihijatrije, parapsihologije, mitologije i religije podstakao da stavimo u pokret lični unutrašnji točak i da se onda prepustimo čaroliji njegovih metamorfoza. Jedna on njih možda će nekoga od nas ponovo dovesti na prag stare ili nove alhemičarske laboratorije u kojoj ćemo, u nekom udaljenom trenutku vremena, otkriti i ono što sam Jung nije mogao da otkrije u alhemiji. Jer, alhemija nije besmislica. U to bar možemo posle Jungovih otkrića biti sigurni.` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Carl Gustav Jung Psychologie Und Alchemie

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! One Piece 1: Romantična zora ------ Ima nekoliko kvacica ostavljeno na margini nem. olovkom nista strasno. Na stranici sa sadrzajem. Izdavač: Darkwood Naslovna strana: Eiichiro Oda Scenario: Eiichiro Oda Crtež: Eiichiro Oda Naslov originala: Romance Dawn Broj originala: 1 Format: 130 x 190 mm Povez: meki Boja: crno-belo Broj strana: 208 One Piece 2: Protiv Bagijevih gusara ----- Ima nekoliko kvacica ostavljeno na margini nem. olovkom nista strasno. Na stranici sa sadrzajem. Lufi, Nami i Zoro se sukobljavaju sa okrutnim piratom Klovnom Bagijem i njegovom gusarskom družinom. Izazovi koji su pred njih postavljeni čine da se njihovi međuodnosi menjaju. Jedna od najvećih avantura pripovedanih u devetoj umetnosti se nastavlja u drugom tankobonu: One Piece 2 – Protiv Bagijevih gusara Izdavač: Darkwood Naslovna strana: Eiichiro Oda Scenario: Eiichiro Oda Crtež: Eiichiro Oda Naslov originala: Buggy the Clown Broj originala: 2 Format: 130 x 190 mm Povez: meki Boja: crno-belo Broj strana: 208 One Piece 8: Ne smem umreti --- Ima nekoliko kvacica ostavljeno na margini nem. olovkom nista strasno. Na stranici sa sadrzajem. Izdavač: Darkwood Naslovna strana: Eiichiro Oda Scenario: Eiichiro Oda Crtež: Eiichiro Oda Naslov originala: I Won’t Die Broj originala: 8 Format: 130 x 190 mm Povez: meki Boja: crno-belo Broj strana: 208 Ploveći morem, Lufi nalazi nove prijatelje – Zoroa, Nami i Usopa. Njihova destinacija je Opasna zona. Ali pre nego što krenu ka njoj, odlučuju da se ukotve pri jednom restoranu na moru kako bi pronašli kuvara za svoju posadu. Tamo upoznaju pomoćnika glavnog kuvara po imenu Sanđi i on im krade srca. Tada se pojavljuje najstrašniji zli pirat po imenu Don Krik, koji zahteva brod na kom se nalazi restoran. Počinje velika borba i Sanđi staje pred restoran odbijajući da ga preda piratima. Eiichiro Oda[kriva transliteracija], (Kumamoto, 1. siječnja 1975.), japanski crtač mangi. Životopis Kao dijete bio je nadahnut gusarima i već u četvrtoj godini života mašta o crtanju stripova. Započeo je svoju stripsku karijeru 1992., sa sedamnaest godina, kad je njegov strip “Wanted!” dobio brojne nagrade od kojih je najznačajnija Jun-Nyuusen, nagrada za drugo mjesto natječaja Tezuka Awards koji je u suradnji s osobljem odgovornim za časopise Weekly Jump i Monthly Jump. Njegovo prvo djelo, ipak je “Kami Kara Mirai no Present” (Božji dar iz budućnosti) izdano u listopadu 1993. godine za izdavačku kuću Jump. Njegov je talent Jump primijetio kad je iste godine Oda nagrađen na natječaju Hot-Step Awards sa svojim radom “Ikki Yakou” (Put u đavoljoj noći). 1994., s devetnaest godina napušta fakultet odlaskom u Tokio gdje studira kao asistent tri autora Jumpa: Shinobu Kaitani (Midoriyama Police Gang), Masaya Tokuhiro (Jungle No Ouja Tar-chan; Mizu no Tomodachi Kapparman) i Nobuhiro Watsuki (Rurouni Kenshin). Tokom prakse je Eiichiro Oda objavio dvije priče: “Monsters”, 1994. u Autumn Special časopisu koji je izlazio po godišnjim dobima, izradilo ga je osoblje tjednika Jump (Akamaru Jump) i prvu od dvije verzije stripa “Romance Down” izdanog 1996. godine u Summer Special časopisu, koji kasnije postaje dio njegovog najpoznatijeg rada imena “One Piece”, čije se prvo poglavlje zove upravo “Romance Dawn”, uključujući i neke iste likove. Nakon nekoliko mjeseci ušao je i među stranice tjednika Jump s drugim poglavljem stripa “Romance Dawn”, objavljenim u izdanju broj 41, 1996. godine. Njegova gusarska pustolovina “One Piece” pojavljuje se 1997. svojim nastupom, također, u tjednom časopisu Jump. Ubrzo je postao i jedan od najpopularnijih stripova u Japanu, s više od 65 milijuna prodanih kopija. Autorov najveći utjecaj je Akira Toriyama (Dragon Ball; Dr.Slump). Eiichiro Oda oženjen je djevojkom imena Chiaki Inaba koja je glumila ulogu Nami na kazališnim performansama One Piece tijekom sajma “Jump Fest”.

U dobrom stanju. Tvrdi povez sa zaštitnim omotom. Barok i rokoko u djelu Antuna Kanižlića (1699-1777), Edgar Allan Poe u hrvatskoj i srpskoj književnosti, Geneza i struktura Vojnovićevog ekvinocija, Književni rad Silvija Strahimira Kranjčevića u sarajevskoj Nadi 1894-1903., Ulderiko Donadini (1894-1923) SADRŽAJ Matko Peić: BAROK I ROKOKO U DJELU ANTUNA KANIŽLIĆA (1699-1777) ....... ....5 Uvod... 5 Barok .... . ...... 12 Barok - umjetnost »unutarnjeg oka«... 12 Pesimizam baroka . .... 14 Noć i tama... 15 Prezir tijela i mortifikacija fiziologije... 15 Nauk o trapljenju ...... 17 Prezir zemlje, prolaznost života i ništa vilo ljepote ......21 Smrt..... 22 Unio mystica ...... 23 Djela »unutarnjeg oka«... 24 Alegorija... 25 Barokni bestijarij ...... 29 Barokni lapidarij ...... 33 Barokni pejzaž ...... 34 Barokno alegorijsko svjetlo i simbolizam boja .......38 Rokoko ...... 40 Optimizam rokokoa ...... 43 Rokoko — umjetnost »vanjskog oka«... 44 Optimizam rokokoa - motiv svjetla i zore... 50 Afirmacija tijela - vivifikacija fiziologije, nauk o čulima …53 Oko . . . ...... 55 Za rokoko vid, protiv baroknog privida... 56 Kanižlićevo rokoko svjetlo... 57 Motiv rokoko svjetla i zore... Crveno — boja rokokoa ...... Rokoko portret... 53 Portreti ljudi... 65 Portret rokoko haljine ...... 69 Portret rokoko frizure - parfem, puder, šminka ......71 Rokoko bestijarij... 74 Portreti ptica... 76 Priroda - jedini Kanižlićev učitelj... 79 Karikatura sove.....84 O ptici bravenjaku... 84 Rokoko herbarij. . .......85 Ruža... 87 Rokoko lapidarij... 88 Portretist stvari... 88 Rokoko pejzaž ......89 Vrijeme, ure i mjeseci... 92 Rokoko sezone ...... 93 Moda samoće u XVIII stoljeću... 95 Moda pustinjaka u XVIII stoljeću... 95 Rokoko park... 96 Rokoko špilja... 97 Portret Slavonije ...... 98 Slavonsko narodno nebo...102 Kanižlić i Požega... 103 Stil ...... 104 Rokoko stil...104 Rokoko deminutiv...106 Rokoko ornament...108 Kititi znači pisati rokoko stilom...110 Rokoko proporcija ......110 Rokoko asimetrija...111 Rokoko ritam...112 Kanižlićev rokoko ritam... 113 Rokoko kompozicija Sv. Rožalije...115 Rokoko estetika epizode...118 Kanižlićeva rokoko kompozicija i teatar...119 Rokoko moda kompilacije ......119 Humor . . . 120 Moda humora u XVIII stoljeću .....120 Kanižlić i humor ............ .............122 Univerzalnost Kanižlićeva humora...............................126 Razni oblici Kanižlićeva humora . ...... ....127 Mehanizam Kanižlićeva humora ..........................128 Epilog...... Bibliografija ........................131 Sonja Bašić: EDGAR ALLAN POE U HRVATSKOJ I SRPSKOJ KNJIŽEVNOSTI........... ....135 Uvod . . .................. I....Život i utjecaj E. A. Poea.........................141 II....Prijevodi Poeove poezije i proze od 1663. do kraja 19....stoljeća....... ... 144 1....Pregled materijala....... 144 2....Prijevodi poezije....... 145 3....Prijevodi proze ,....................155 4....Karakteristike perioda ................157 III....Prikazi i prijevodi Poeove poezije i proze od početka 20. stoljeća do prvoga svjetskog rata...160 1....Pregled materijala . ....160 2....Prikazi . . ............. ......160 A. G. Matoš ..........160 Vladoje Dukat ......................181 Janko Polić Kamov ....................183 Ostali prikazi .................185 3....Prijevodi poezije i...proze...........187 Svetislav Stefanović .... ........187 Prozni prijevodi poezije...200 Prijevodi proze . ....... ......203 4....Karakteristike perioda ......204 IV....Prikazi i prijevodi Poeove poezije i proze između dva rata. ........208 1....Pregled materijala...208 2....Prikazi...209 3....Prijevodi poezije...... Bogdan Popović .......... Darinka Hristićeva...... ............215 K. K. i Kolman Kazimir . . ....215 4....Prijevodi proze.........219 5....Karakteristike perioda...... 222 V....Podije drugoga svjetskog rata...223 1....Pregled materijala...223 2....Kritičari i prevodioci...224 Ivan Goran Kovačić...224 Tin Ujević . ...............................225 L Slamnig i A. Šoljan...... ... , ,...228 E. A. Poe: Odabrana dela...234 Stanislav Vinaver . ......235 Isidora Sekulić ...............236 3....Karakteristike perioda...238 Zaključak......238 Bibliografija...245 literatura...251 Popis skraćenica...... ....255 Napomena uz Bibliografiju.... . .255 Darko Suvin: GENEZA I STRUKTURA VOJNOVIĆEVOG »EKVINOCIJA« ...257 Poglavlje 1. Dubrovačka tradicija 19. vijeka i »Gundulićev san«...257 Poglavlje 2. Vojnović i oblikovanje elemenata modernističke dramatike...267 Poglavlje 3. Faktumi slojevi i osnovna simbolika »Ekvinocija«...287 Pučko-veristička i građansko-simbolistička...dramatika.......284 Simbol usudnog »ekvinocija«...291 Poglavlje 4; Simbolistička fabulacija »Ekvinocija«...............304 Grafički prikaz »Ekvinocija«...312-313 Poglavlje 5. Mjesto i značaj dramatike...»Ekvinocija«...........335 Karakterizacija ... 339 Govor ...345 Zaključak...351 Dodatak I: Tekst i izvođenje »Gundulićevog sna« . . ....353 Dodatak II: Tekst i izvođenje »Ekvinocija«...355 Kratice u tekstu...371 Davor Kapetanić: KNJIŽEVNI RAD SILVIJA STRAHIMIRA KRANJČEVIĆA U SARAJEVSKOJ »NADI« 1894-1903... 373 Uvodna riječ... 373 Pristupno poglavlje... 374 Biografske pretpostavke...385 Kolo sarajevskih književnika...397 »Nada«......408 Urednik »Nade«...433 Suradnik »Nade«...446 Zaključna riječ...472 Prilozi...476 I. Kranjčevićeva pisma...476 I....Kranjčevićevi službenički dokumenti...479 II....Arhiv »Kola sarajevskih književnika«...484 Ante Franić: ULDERIKO DONADINI (1894-1923)... 497 I. Porijeklo čovjeka i pisca...497 II....Prvi utjecaji i orijentacija...522 III....Lirska proza u sjeni A. G. Matoša...547 IV....Proza...572 V....Odnos prema Dostojevskome...596 VI....Pjesme...612 VII....Drame...629 VIII....Književni kritičar i jugoslavenski nacionalist ..... ....661 IX....U stihu i prozi svojih suvremenika...700 X....Zaključak...726 Bio-bibliografija Ulderika Donadinija...733 1....Bibliografija radova U. Donadinija...733 2....Ostavština U. Donadinija...742 3....Literatura o U. Donadiniju...744 4....Ostalo o U. Donadiniju...751 Likovni prilozi... 752—753

U dobrom stanju Historija prostitucije. 1, Prostitucija primitivnih, klasičnih i istočnjačkih naroda Fernando Henriques ; [preveo Antun Patik] Cilјna grupa odrasli, ozbilјna (nije lepa knjiž.) Jezik hrvatski Godina 1968 Zagreb : Epoha, 1968 (Beograd : `Srbija`) Fizički opis 431 str., [48] str. s tablama : ilustr. ; 22 cm Drugi autori - osoba Patik, Antun Prevod dela: Prostitution and society / Fernando Henriques Bibliografija uz svako poglavlјe. Predmetne odrednice Prostitucija -- Istorija S A D R Ž A J Predgovor ... 5 I. Obredna prostitucija .... 13 II. Bludnica i seksualni život u staroj Grčkoj... 36 III. Rimska prostitucija ... 82 IV. Klasična Indija ... 153 V. Bojovnici i djevojčure ...196 VI. Kineske prostitutke... 235 VII. Svijet gejša ... 276 VIII. Bliski istok... 330 IX. Afričke bludnice ... 374 X. Primitivna prostitucija u Novom svijetu i na Pacifiku ... 411 Historija prostitucije. 2, Prostitucija u Evropi i Novom svijetu Fernando Henriques ; [preveo Antun Patik] Cilјna grupa odrasli, ozbilјna (nije lepa knjiž.) Jezik hrvatski Godina 1968 Zagreb : Epoha, 1968 (Beograd : `Srbija`) Fizički opis 374 str., [32] str. s tablama : ilustr. ; 22 cm Drugi autori - osoba Patik, Antun = Patik, Antun Prevod dela: Prostitution and society / Fernando Henriques Bibliografija uz svako poglavlјe. Predmetne odrednice Prostitucija -- Istorija S A D R Ž A J I. Seksualnost i kršćanstvo ...5 II. Srednjovjekovna bludnica ... 26 III. Stoljeće kurtizane ...64 IV. Rusija i Francuska u osamnaestom stoljeću ...106 V. London u osamnaestom stoljeću ...136 VI. Crnačka prostitucija na Karibima i Brazilu ...186 VII. Porok u Sjedinjenim Američkim Državama ...226 VIII. Prostitucija u New Yorku ...267 XI. »Najčišća, najveća nacija na svijetu«? ...308 X. Američka crnačka prostitucija u dvadesetom stolieću ...338 XI. Era moderne prostitucije u SAD ...351

Elementi likovnog izražavanja Izdavač: Univerzitet umetnosti, Beograd Povez: broširan Broj strana: 216 Ilustrovano. Spolja kao na slikama. Malo požutela po obodu, vrlo dobro očuvana. S A D R Ž A J: UVOD 1. Podela likovnih elemenata 2. Likovni elementi 3. Kompozicija 4. Materijal 5. Geometrijski duh 6. Geometrija i estetika 7. Mogućnost novih formulacija FORMA 8. Razni vidovi forme 9. Analiza linije 10. Rejnolds, Delakroa i Mondrijan 11. Ideje Ozanfana i Žanrea 12. `Univerzalno delo` 13. Odnosi linija 14. Površine i njihovi odnosi 15. Tela (mase) i njihovi odnosi VALERI I TAMNO-SVETLO 16. Valeri i njihove osobine 17. Tamno-svetlo 18. Tamno-svetlo u skulpturi i arhitekturi BOJA 19. Interesovanje za boju 20. Naučna otkrića u Francuskoj 21. Spektar i njegove boje 22. Degradacija boja 23. Mešavina boja 24. Optička mešavina 25. Vibriranje boja 26. Neutralne, tople i hladne boje 27. Prirodne i veštačke boje 28. Vrste boja 29. Palete pojedinih majstora 30. Evolucija shvatanja o boji IZRAZ 31. Pojam izraza (ekspresije) i njegov istorijski razvoj 32. Praktična primena ekspresije 33. Ekspresija i savremena umetnost ODNOS BOJE I FORME RACIONALNO I OSEĆAJNO JEDINSTVO STILA FUNKCIONALNOST I UMETNOST TEORIJA I ŽIVOT DIJALOG O TRAJNOSTI UMETNIČKOG DELA (K-77)

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Rimska mozaička umetnost koja je imala najveći domet u periodu od 100. p. n. e. do 500. godine dala je mnoštvo umetničkih dela,[1] ali nije dala nekih naročitih novina, bila je značajna dopuna rimskoj arhitekturi. Oni su očuvani na svim teritorijama nekadašnje Rimske imperije, od severne Afrike pa sve do Dunava, a izrada mozaičkih podova u bazenu Sredozemnog mora dostigla je najveće razmere u prvih 500 godina posle Hrista.[2] Osvajanjem grčkih gradova Rimljani su zapravo prisvajali umetnička dela i donosili ih ih u Rim. Međutim sa današnjega stanovšta, rimska kultura nije bila samo derivat ili imitacija grčke kulture, nego je baštinila i etruščansku kulturu, različitu i od rimske i od grčke. Zato za rimsku mozaičku umetnost može se reći daje ona bila most prema izgubljenim helenističkim remek delima, prema kojima su se divili, kopirali ih i prevodili u druge umetničke izražaje.[3] Rimljani su vremenom postali odlični graditelji i vrsni tehnolozi širokog obrazovanja, o čemu najbolje govore „Deset knjiga o arhitekturi” M. P. Vitruvije, za koga se ne zna tačno kada je živeo (za Julija Cezara ili Augusta u 1. vek p. n. e.), i u svom graditeljstvu dobro su spojili mesopotamijsku gradnju opekom i grčku obradu kamena sa sopstvenim zidanjem na nov - rimski način.[4] Opšta razmatranja Plinije Stariji o poreklu mozaičkih podova nedvosmisleno navod, i sa puno poštovanja, da je to grčki izum, „pavimenta originem apud Graecos habent”, iz Helenističkih središta mozaika (Delosa, Pergamona, Aleksandrije) u kojima su posebnu važnost pridavali izradi višebojnih emblemata. Majstori mozaika iz tih središta odlazil su tražeći posao u Italiji, i drugim rimskim provincijama, gde su bili dobro prihvaćeni. To je nanajidljivije u najranijim pompejanskim mozaicima koji u potpunosti oponašaju helenističku tradiciju.[5] Najveći pomak u stvarnju Rimskih mozaika ipak se dogodio nakon transformacije tradicionalne lokalne tehnike pri izradi poda u originalnu interpretaciju grčkoga mozaičkog stila, prilagođenog rimskom ukusu i potrebama.[6] Kako je Rim osvajao nove teritorije rimska urbanizacija i kultura uticala je i mnoga područja Evrope i Azije, koja je intenzivno započeta u 1. veku, kada su rimskim mirom (pax romana) postavljeni temelji za veliki kulturni napredak Rimskog carstva. Na tim prostorima nadmoćna rimska kultura mešala se sa domaćom tradicijskom, stvarajući novu provincijsku kulturu sa lokalnim obelžjima, „kao kamenčić u velikom mozaiku rimkoga kozmopolitizma”.[7] Rimski mozaici, kao i čitava antička umetnost, imaju narativan karakter i prikazuju određenu priču ili događaj. Oblici se senče, pa je predstava bliska svetu prirode i stvarnosti.....

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Pantelejmon Dosen Banatska Crna Gora je istorijska oblast u današnjem rumunskom Banatu, istočno od Temišvara. Par malih srpskih sela u ovoj oblasti predstavljaju najistočnije položena srpska naselja u Banatu. Istorijat Banatska Crna Gora je ime srpskog porekla.[1] Radič Božić, srpski srednjovekovni velmoža, je dobio posede u Banatskoj Crnoj Gori.[2] Banatska Crna Gora je imala izuzetno veliki značaj tokom turske vladavine Banatom u 16. i 17. veku, kada je ovde živeo znatan broj Srba.[2] Međutim, tokom 18. i 19. veka, usled silaska Rumuna sa Karpata, ovaj deo srpskog življa ostao je odsečen od brojne srpske zajednice u ravničarskom delu Banata.

MICHEL HULIN SKRIVENO LICE VREMENA Prevod - Kika Čurović Izdavač - Naprijed, Zagreb Godina - 1989 374 strana 23 cm Edicija - Biblioteka Religija i mistika ISBN - 86-349-0223-4 Povez - Tvrd Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: Uvod ISKUSTVO NE-SMRTI 1. Filozofski problem Dvostruka nemogućnost Beskonačnost u konačnosti Dva svjedočanstva Geneza onostranosti 2. Susret sa smrću? Smrtna opasnost Svjedočanstva reanimiranih osoba 3. Književni pristupi Odbijanje Prihvaćanje BLISKA ONOSTRANOST 1. Prapovijest 2. šamanski svijet Središnja Azija i Sibir Sjevernoamerički kontinent 3. Afrika: Kult predaka i ponovno rađanje Mit o podrijetlu smrti Ciklus života ONOSTRANOST BEZ POVRATKA 1. Drevna Mezopotamija 2. Faraonski Egipat Smrt, degradirani život Mumija, grobnica, pogrebni namještaj Suncem obasjana noć Rađanje pakla PREMA USKRSNUĆU 1. Predislamski Iran Sutrašnjice smrti Mjesta nagrade Konačni preobražaj 2. Izrael Stari zavjet Rabinski judaizam 3. Islam Iskušenje u grobu Uskrsnuće, raj i pakao KRŠĆANSTVO I ONOSTRANOST 1. Teološki okvir Sveti Augustin Sveti Toma 2. Zamišljeni svijet raja, pakla i čistilišta Raj Pakao Čistilište INDIJA I SELENJE DUŠA 1. Onostranost u vedama i upanišadama Prve teorije Pojavljivanje učenja o ponovnim rađanjima 2. Vedsko shvaćanje ponovnog rađanja Temeljne pretpostavke Ustrojstvo ponovnog rođenja 3. Etički i vjerski problem seljenja duše Složena eshatologija Seljenje duša i sudbina Zaključak Kazalo imena `U djelu Skriveno lice vremena Michel Hulin predstavlja se kao vrstan poznavalac povijesti religija. Komparativnom metodom i razumijevanjem povijesnih veza i zakonitosti, a presjekom različitih iskustava (vjersko, filomističko) zofsko, umjetničko, predočava nam bogatstvo i slikovitost našeg poimanja onostranosti. Tabu smrti je neizbježan element svake civilizacije. U susretu s nespoznatljivim čovjek je izgradio sustave vjerovanja i mitove u kojima izražava svoju tjeskobu i strah od smrti. Onostranost je jedan od pogleda na nju, a imaginarno različitih kultura na različite je načine uobličavalo svoje poimanje onoga svijeta. Prateći genezu onostranosti od prvih tipova karakterističnih za prapovijest ili primitivna društva do strukturiranih religijskih sustava (Egipat, predislamska misao Irana, židovska religija, islam, kršćanstvo, Indija) pratimo i arhetipska mjesta kulturne preradbe ideje smrti. Michel Hulin se ne zadovoljava samo povijesno-antropološkim prikazom našeg poimanja onostranosti nego razmatra filozofski status smrti, njemu metafizičku i etičku dimenziju.` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. La face cachée du temps Mišel

NOVO!!! nekorišćene prodaju se isključivo u kompletu ENGLISH GRAMMAR / English Grammar for Economists namenjena je prvenstveno studentima Ekonomskog fakulteta u Beogradu, na kome se predmet Engleski jezik za ekonomiste izučava četiri godine. Zajedno sa ostalim izdanjima istih autora (Engleski jezik 1 i 2, Engleski jezik 3, Engleski jezik 4 i English Practice in Economics and Business) ova knjiga predstavlja celinu i kao takva služi kao nastavni i ispitni materijal. English Grammar for Economists podeljena je na dva dela. U prvom delu izložena je gramatička građa, odnosno, strukture koje su vezane za specifičan diskurs ekonomskog engleskog jezika. U ovoj knjizi se pošlo od saznanja da je potrebno razviti znanje o jeziku, ali i preciznu upotrebu tog znanja. Stoga je u gramatici vidno naglašen funkcionalni pristup u prezentiranju gramatičkih jedinica i struktura, kao i njihovih najfrekventnijih upotreba. Svaka tema gramatičke građe ima uniformnu vizuelnu strukturu – ABC strukturu, za koju je višegodišnje iskustvo pokazalo da na najkoncizniji način prezentuje gramatičku građu. U sekciji A navodi se nekoliko rečenica koje služe kao primeri za određenu gramatičku temu (Sample sentences). U delu B daje se shematski prikaz građenja uvedene gramatičke teme (Form), dok se u delu C navodi selektivan prikaz onih upotreba gramatičke teme koja se obrađuje, a koje su karakteristične za jedan stručan jezik kakav je poslovni engleski jezik (Uses). Svaka od upotreba dodatno je ilustrovana rečenicama – primerima. Drugim rečima, činilo se važnim što više ukazati na specifičnost upotrebe određenih gramatičkih struktura u kontekstu poslovnog jezika ENGLISH PRACTICE / Priručnik gramatičkih vežbanja English Practice in Economics and Business predstavlja dopunu udžbenika English Grammar for Economists koji su sastavili isti autori i koji se već nekoliko godina koristi u nastavi na Ekonomskom fakultetu u Beogradu. Koncipiran kao deo didaktičkog paketa koji pokriva nastavni program predmeta Engleski jezik za ekonomiste i koji, pored pomenute gramatike, obuhvata još tri udžbenika (Engleski jezik I i II, Engleski jezik III, Engleski jezik IV), ovaj praktikum ima za cilj da omogući lakše usvajanje određenih gramatičkih struktura neophodnih za ovladavanje specifičnim jezičkim mehanizmima ne samo poslovnog engleskog jezika, nego i engleskog kao jezika ekonomske nauke. SK.2

HELENSKA ISTORIJA: Ksenofont Naslov Helenska istorija / Ksenofont ; uvod, prevod i napomene Milena Dušanić Vrsta građe izvešt.o istraž Ciljna grupa odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.) Jezik srpski Godina 1988 Izdanje 2. izd. Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Matica srpska, 1988 (Novi Sad : Budućnost) Fizički opis 307 str., [1] presavijen list s geogr. kartom ; 21 cm Drugi autori - osoba Dušanić, Milena Zbirka Antička književnost ISBN 86-363-0038-X (plast. sa omotom) 86-363-0030-4 (za izdavačku celinu) O piscu i delu: str. 5-21. Napomene: str. 267-290 Spisak važnijih grčkih termina: str. 291. Indeks ličnih i geografskih imena: str. 292-[308]. Predmetne odredniceKsenofont, 430-354 pre n. e. Grčka -- Istorija -- 4v pre n. e. Odlično očuvana knjiga. ks

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Edvard Krouli (engl. Edward Crowley) bio je otac dečaka koji se rodio 12. oktobra 1875. u Leamingtonnu, Worwickshire.[1] On je uvaženi sveštenik, vlasnik pivare i član hrišćanske sekte ″Plimutska braća″ što je dečakovu mladost u velikoj meri obeležilo verskim fanatizmom. Ova tvrdnja nije do kraja ispitana i smatra se da je svesno stvorena i preuveličana od samog Alistera Kroulija.[2] Majka, Emili Bišop, poticala je iz siromašne porodice. Uglavnom je provodila vreme u kući, baveći se domaćinskim poslovima. U 11. godini ostao je bez oca. Kako su bili dobrostojeća porodica Alister 1885. upisuje Triniti Koledž u Kembridžu.[2] Na Koledžu se ispoljavaju njegova razna interesovanja i on počinje da putuje, planinari i piše stihove, takođe u to vreme javljaju se i prvi kontakti sa misticizmom. Zlatna zora student Kembridža 1898. čita ″Oblak nad svetilištem″ od Karla fon Ekerthauzena, u knjizi se govori o bratstvu koje nadgleda napredak čovečanstva. Odlučuje da stupi u kontakt sa tim redom i to mu uspeva na proleće iste godine. U novembru 1898. biva inicaran u Zlatnu zoru. [2] Njegovo prvo magijsko ime bilo je (šp. Perdurado) što u prevodu znači da je preživeo, izdržao do kraja.[1] Već 1900. u Parizu biva iniciran u najviši rang reda od strane tadašnjeg vođe Mek Gregora Metersa. Zlatna zora je u to vreme bila u dubokoj krizi i pogođen rasulom reda Krauli napušta Englesku i naredne dve godine provodi putujući.[2] Tokom ove dve godine objavljena su mu dela ″Duša Ozirisa″, ″Tanhojzer″, ″Ambrosi Magi Hortus Rosarum″, boravi na glečeru Baltoro, osvaja vrh K-2 na Himalajima, boravi u Meksiku i sve vreme praktikuje rituale Zlatne zore.[2] Proleća 1903. vraća se u Englesku gde upoznaje Rouz Keli(engl. Rose Kelly) i nakon nekoliko nedelja veze par stupa u brak. Alister ponovo kreće na put i narednih deset meseci proveo je krećući se po Indiji i Egiptu gde je u Kairu od 8. do 10. aprila primio ″Knjigu Zakona″, svetu knjigu Teleme.[2] Svete knjige Teleme i pustinjska avantura Sa ženom Rouz i ćerkom Nuit Rouz je 1904. rodila devojčicu kojoj su dali ime Nuit. Početkom naredne godine porodica boravi u Švajcarskoj , Krouli zatim sam ponovo kreće u Kairo, potom u Indiju, Himalaje i na kraju u Kinu. U tom periodu piše poemu Orfej i sprema izdavanje sabranih dela.[2] Preko Šangaja i Njujorka 1906. se vraća u Englesku gde saznaje da je Nuit umrla od bakterijske infekcije. Te godine postavlja osnove za stvaranje Astrum Argentum-a, odnosno svog reda ″Srebrna Zvezda″, jednostavno AA.[1] Kao rezultat iskustva iz prethodnih godina 1907.pojavljuju se prve knjige Teleme, LiberLXV i Liber VII. Ponovo putuje i odlazi u Maroko i Španiju, tu je napisao ″Psihologiju Hašiša″. Neumorni avanturista 1909. sa svojim pomoćnikom Viktorom Nojburgom stiže u Alžir. Tu u pustinjama Afrike nastaje tkz ″Pustinjska avantura″, naime Krouli i Nojberg su nedeljama pešačili pustinjom i vršili rituale. Oni su navodno ″prizvali demona Horonzona″ koji im se javio u vidljivoj formi, Nojberg je zapisivao sve što se dešavalo dok se demon ispoljavao kroz svest njegovog učitelja. Ovim događajem Alister je primio u sebe svo zlo ovog demona i na taj način doživeo ″prosvetljenje″ jer je prešao preko Pakla do Svetlosti koju je simbolizovalo Horuso oko.[1] Sledbenici Alistera Kroulija ovaj ″događaj″ koriste kako bi ga uporedili sa kušanjem Isusa Hrista u pustinji jer to Krouliju daje božansku crtu, odnosno ″anihilaiaciju ega″.[1] Po završetku ove avanture Krouli se vraća u London.[2] Suđenje i Ordo Templi Orientis Alister Krouli tokom rituala U Londonu ga je u martu 1910. čekalo suđenje sa Mek Gregor Metersom zbog publikovanja tajni Zlatne zore. Iako ih je Krouli zaista objavio u delu ″Tajni rituali i ceremonije rozenkrojcerskog reda″.[2] dobio je suđenje i štampao novo izdanje ovog naslova. Ubrzo se razvodi od Keli i odlazi u Moskvu gde piše ″Himnu Panu″, ″Grad Bogova″ i dobija inspiraciju da kreira Gnostičku misu. U ovom periodu dolazi u dodir sa Ordo Templi Orientisom. Teodora Rojsa upoznaje 1912. i od njega dobija punomoćje za vođenje engleskog ogranka OTO-a.[2] Početkom 1914. sa Nojburgom objavljuje niz operacija koje će postati poznate pod imenom ″Pariski rad″. Juna iste godine odlazi u SAD u Njujork gde ostaje narednih pet godina i tu piše ″Liber Aleph″, ″Liber 97″, ″Liber 194/729″. Pored izdavanja knjiga on u Njujorsku upoznaje Leu Hirsing (engl. Lea Hirsinh), ona mu postaje žena i decembra 1919. se sa njom vraća u London gde je odlučio da osnuje ″Opatiju Teleme″. Posle nekoliko meseci izbor je pao na Siciliju i mesto Čelaf, već 1920. odlazi iz Londona, sa njim odlazi Lea,koja se porodila pre samog polaska, i ćerka Ninet Šamvej.[2] Opatija je bila aktivna sve do 1923. a rezultat njenog rada bili su ″Liber Amrita″, ″Jedna zvezda na vidiku″, ″Liber Samekh″, ″Dnevnik uživaoca droge″, ″Komentari na knjigu zakona″, Krouli je u tom vremenu nekoliko puta putovao do Francuske gde piše ″Liber Nike″. U maju 1923. Musolini je proterao Alistera i on najpre odlazi u Tunis a zatim ponovo u Francusku. Nakon smrti Teodora Rojsa postaje poglavar OTO-a koji se deli jer neki od članova ne prihvataju Knjigu zakona i Telemu.[2] Drugu polovinu dvadesetih godina živi u SAD-u gde mu se 1928. priključuje Izrael Regardi koji sa njim provodi naredne 4 godine, taj period obeležilo je izdavanje ″Magike u teoriji i praksi″ Ispovesti, starost i povratak u Englesku Vođa OTO-a u poznim godinama Početkom tridesetih godina izdao je prva dva toma ″Ispovesti″ ,finansijsku pomoć pružio mu je Karl Germer, član OTO-a, a značajnu ulogu u tehničkoj pripremi imao je Izrael Regardi. Germer je u narednim godinama finansijski pomagao Kroulija koji je često bio pred bankrotom.[3] Do 1934. dosta vremena je provodio krećući se između Nemačke i Portugalije gde objavljuje ″Ravnodnevnicu bogova″, ″Osam lekcija o jogi″ i četvrto izdanje Knjige Zakona. Početkom Drugog svetskog rata vraća se u Englesku i tu izdaje ″Magiku bez suza″, ″Knjigu Tota″ sa novodizajniranim špilom Tarota. Poslednje delo objavio je 1947, iste godine kada je i umro, bila je to antologija poezije ″Ola″,umro je 1.decembra i kremiran je u Brajtonu uz svečanost kojoj je prisustvovala mala grupa prijatelja.[3] Kontroverze Alister Krouli na omotu albuma grupe Beatles, gornji red, drugi sa leve strane Jedan od velikih skandala desio se 1934. kada je sa devetnaestogodišnjom Patriom Mek Elpajn dobio sina Alistera Ataturka.[3] Optuživan je za stvaranje modernog satanizma kao i da je bio narkoman. Istoričar Mark Bejnon ga u knijizi ″Londonska kletva″ optužuje za smrt sedam osoba koje su učestvovale u otvaranju grobnice Tutankamona.[4] U Srbiji je jedan mladić pre samoubistva uzviknuo policiji ″da je Alister Krouli″.[5] Alister Krouli je ušao u BBC-jevu listu sto najvećih Britanaca [6] i nalazi se na 77 mestu. Njegov lik nalazi se i na omotu albuma ″Seargent Pepers Lonely Hearts Club Band″ grupe Bitlsi..

1. Čedomir Antić - Velika Britanija, Srbija i Krimski rat 1853-1856 ISBN: 9788617344090 Podnaslov ovog dela Čedomira Antića, jednog od najpoznatijih predstavnika istoričara najnovijih generacija, je Neutralnost kao nezavisnost. Ova knjiga je objavljena mnogo pre najznačajnijih skorašnjih događaja u Ukrajini koji su svoj epilog doživeli i kroz odluku Krima da ponovo postane deo Rusije. Osnovna teza ovog Antićevog dela zasnovana je na njegovoj oceni da je Krimski rat bio najveći evropski rat u XIX veku, u kojem je Velika Britanija imala više nego značajnu, ako ne i najznačajniju ulogu. Iako je to bio možda najveći rat, ne samo u tom veku, u koji je Srbija propustila da uđe, ipak posledice Krimskog rata su bile više nego upečatljive još dugo posle njega u celokupnoj istoriji Balkana, a pogotovo za Srbiju. Antićeva studija polazi, takođe i od činjenice da je odnos Velike Britanije prema Osmanskom carstvu, Velikim silama koje su ga ugrožavale i državama koje su pretendovale da ga naslede, bio veoma složen Razlog je bio u britanskom interesu za opstanak Turskog carstva, kao najmanje skupom rešenju koje u isti mah najsigurnije održava britansku prevlast u Aziji Africi. Srbija je tokom Krimskog rata uspela da ostane u miru i da sačuva neutralnost. Iako je sve ponajviše bilo posledica neodlučnosti i slabosti, ova neutralnost je Srbiji omogućila period najveće samostalnosti, razdoblje koje će se završiti međunarodnim priznanjem suverene Srbije, na Berlinskom kongresu 1878. godine. Knjiga je nova, nekorišćena. 2. Čedomir Antić - Uvod u istorijske studije ISBN: 978-86-17-19713-9 Uvod u istorijske studije je predmet na prvoj godini studija istorije Filozofskog fakulteta u Beogradu. Na svim fakultetima istorije, širom sveta, središnji kurs na prvoj godini posvećen je uvodu ili temama iz istorije. Takav predmet, baš kao i uvodni predmeti na pravnom ili ekonomskom fakultetu, treba da studentima predstavi teorijske osnove istorijske nauke, njenu istoriju, pomoćne istorijske nauke kao i tendencije budućeg razvoja. Knjiga je nova, nekorišćena.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Pecat! Fridrih Engels (nem. Friedrich Engels;[1][2][3] Barmen, 28. novembar 1820 — London, 5. avgust 1895) bio je nemački filozof, istoričar, komunista, sociolog, novinar, poslovan čovek i revolucionar.[4] Njegov otac bio je vlasnik velikih tekstilnih fabrika u Solfordu u Engleskoj i Barmenu u Prusiji (sada Vupertal, Nemačka). Engels je zajedno sa Karlom Markom razvio ono što je danas poznato kao marksistička teorija i 1845. godine objavio je Stanje radničke klase u Engleskoj, zasnovano na ličnim zapažanjima i istraživanjima u engleskim gradovima. Engels je 1848. godine zajedno sa Marksom napisao Komunistički manifest, a takođe je autor i koautor (prevashodno sa Markom) mnogih drugih dela. Kasnije je Engels finansijski podržavao Marksa, omogućivši mu da istražuje i napiše Kapital. Nakon Markove smrti, Engels je uredio drugi i treći tom Kapitala. Pored toga, Engels je organizovao Markove beleške o teorijama viška vrednosti,[5] koje su kasnije objavljene kao „četvrti tom Kapitala”.[6][7] Godine 1884. je na osnovu Marksovog etnografskog istraživanja objavio je Poreklo porodice, privatnog vlasništva i države. Engels je umro u Londonu 5. avgusta 1895. godine, u 74. godini od karcinoma grkljana i posle kremiranja njegov pepeo bio je rasut sa Biči Heda u blizini Istborna.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Posveta! Pál Tábori (16. studenoga 1908. – 9. studenoga 1974.), također poznat pod svojim pseudonimom Paul Tabori, [1] bio je pisac, novinar, scenarist [2] i psihoanalitičar rođen u Mađarskoj. Bio je poznat po svojim raznolikim spisima, koji su pokrivali široku lepezu tema uključujući povijest, psihologiju, popularnu znanost i beletristiku. Taborijeva djela često su karakterizirali njegov angažiran stil pisanja i njegova sposobnost da složene teme učini dostupnima širokoj publici. Život Rođen 16. studenoga 1908. u Budimpešti, u Mađarskoj, Tabori je odrastao u židovskoj obitelji. Studirao je u Beču i Berlinu, gdje je stekao doktorat znanosti. u psihologiji. Taborijevo psihološko iskustvo utjecalo je na njegova kasnija pisanja, posebice na njegov interes za ljudski um i ponašanje. Tridesetih godina prošlog stoljeća Tabori je radio kao novinar i urednik u Berlinu. Međutim, zbog uspona nacističke Njemačke i sve većeg progona Židova, bio je prisiljen pobjeći iz zemlje. Nastanio se u Engleskoj i postao britanski državljanin 1947. godine. Taborijeva književna karijera počinje u 1950-im i 1960-im godinama. Napisao je brojne knjige koje su istraživale širok raspon tema. Neka od njegovih značajnih djela uključuju Anatomiju egzila, koja je ispitivala iskustva izbjeglica i prognanika, i Prirodnu znanost o gluposti, [3] bezbrižno istraživanje ljudske ludosti. Napisao je i nekoliko povijesnih djela, kao što su Bizantska pozadina prvog križarskog rata i Sultanova budala, biografija mađarskog putnika u Osmanskom Carstvu. Osim toga, Tabori je zašao u područje fikcije, stvarajući romane i drame. Njegov roman Zelena kiša [4] bavio se holokaustom, odražavajući njegovu osobnu povijest i iskustva. Tabori je za pozornicu adaptirao i djela drugih autora, među kojima i drame Franza Kafke. Osim svoje spisateljske karijere, Tabori je radio kao psihoanalitičar i bio je član Britanskog psihoanalitičkog društva. Njegovi psihološki uvidi često su nalazili put do njegovih djela, dodajući dubinu i razumijevanje njegovim istraživanjima različitih tema. Paul Tabori preminuo je u Londonu 9. studenog 1974. godine.

Polovna knjiga, korice blago pohabane, unutrašnjost dobro očuvana. Ima posvetu autora na predlistu. Izdavač: Naučna knjiga - Beograd, 1952. god. Broširan povez, 20 cm. 130 str. Ilustrovano Židovar je bio keltski oppidum kod sela Orešca u srpskom delu Banata. Nalazi se na istočnoj granici Deliblatske peščare, na uzvišenju koje dominira okolinom. Bilo je utvrđeno suhozidom i palisadama. To uzvišenje je rub lesne terase. Ona je 40 m iznad fluvijalne ravnice koja je isušeno korito reke Karaša. Bio je naseljen još u mlađem kamenom dobu (poljodjelske kulture), brončanom i starijem željeznom dobu, od 2. tisuljeća pr. Kr. do 1. tisućljeća. Nakon toga je ostalo bez stanovnika. Stariji je sloj keltski, srednji je dački, a najmlađi sloj (1. st.) ima starorimske elemente. Nalazište ima dosta keramičkih nalaze te tragova koji ukazuju na preradu rude. Naselje ima utvrđeni i dio i podgrađe koje se nalazi duž ruba lesne terase.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Simon de Bovoar (franc. Simone de Beauvoir;[1] Pariz, 9. januar 1908 — Pariz, 14. april 1986) bila je francuska književnica, filozofkinja egzistencijalizma, teoretičarka, politička aktivistkinja i feministkinja.[2] Bila je životna saputnica filozofa Žan-Pola Sartra. Od 1931. do 1941. bila je profesorka filozofije u Marseju, Ruanu i Parizu, a od 1943. se posvetila književnosti. Pisala je romane, drame, eseje i memoare. Neka od njenih poznatijih dela su romani egzistencijalističke tematike: „Gošća“, „Krv drugih“, „Svi su ljudi smrtni“ i „Mandarini“, drama „Nekorisna usta“ i memoari „Uspomene lepo vaspitane devojke“. Poznata je i po eseju „Drugi pol“ (franc. Le Deuxième Sexe), koji predstavlja detaljnu analizu ugroženog položaja žene i utemeljuje osnove feminizma. Simon de Bovoar je rođena u Parizu, 9. januara 1908. Njeni roditelji bili su Fransoa de Bovoar i Bertrand de Bovoar, a imala je i dve godine mlađu sestru Helen, koja je postala slikarka.[3] Budući da su izgubili puno materijalnih dobara tokom Prvog svetskog rata, porodica se borila da zadrži svoj buržoaski status. Ipak, Simon i Helen su se školovale u jednoj od najprestižnijih samostanskih škola. De Bovoar je bila veoma religiozna devojčica i nameravala je da postane častna sestra. Međutim, u svojim „tinejdžerskim” godinama, izgubila je svoju veru i ostala je ateista do kraja svog života...

U dobrom stanju! „Moja nova knjiga Približavanje Bogu nastavljanje je mojih višegodišnjih razmišljanja i doživljavanja u traženju i otkrivanju volje za smislom, koju smatram, zajedno sa bečkim psihijatrom i filosofom Viktorom Franklom, osnovnim pokretačem svake ljudske delatnosti“, piše Jerotić u predgovoru ovoj knjizi, čime i daje zajedničku osnovu brojnim tekstovima koji je čine. Izdvojimo sledeće: Neuspele komunikacije među ljudima, Krivica, osećanje krivice i greh, Zdravo i bolesno u religioznom doživljaju, Rat i pravoslavlje. Vladeta Jerotić (Beograd, 2. avgust 1924 — Beograd, 4. septembar 2018) bio je srpski lekar, neuropsihijatar, psihoterapeut, književnik i akademik SANU. Rođen je 2. avgusta 1924. godine u Beogradu, gde je završio osnovnu školu i gimnaziju. Diplomirao je na Medicinskom fakultetu u Beogradu, a zatim je specijalizovao neuropsihijatriju. U Švajcarskoj, Nemačkoj i Francuskoj specijalizovao je psihoterapiju. Radio je više decenija kao šef Psihoterapeutskog odeljenja beogradske bolnice „Dr Dragiša Mišović“. Od 1985. do penzionisanja, kao profesor po pozivu, predavao je pastirsku psihologiju i medicinu na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu. Akademik prof. dr Vladeta Jerotić razvio je obimnu i plodnu publicističku delatnost iz graničnih oblasti psihoanalize, psihoterapije, religije i filozofije. Takođe je održao brojna predavanja na teme iz pomenutih oblasti u gotovo svim većim gradovima Jugoslavije, a u poslednjim godinama u Beogradu i ostalim gradovima Srbije. Od 1984. godine Jerotić bio je član Udruženja književnika Srbije, i redovni član Medicinske akademije i Srpske akademije nauka i umetnosti (Odeljenja jezika i književnosti). Sahranjen je po sopstvenoj želji u porodičnoj grobnici na Novom groblju u Beogradu.[1] Knjige LIČNOST MLADOG NARKOMANA – Beograd: Institut za alkoholizam i narkomaniju, 1974. PSIHOANALIZA I KULTURA – Beograd: BIGZ (Biblioteka XX vek), 1974 BOLEST I STVARANjE – Beograd: BIGZ (Biblioteka XX vek), 1976. IZMEĐU AUTORITETA I SLOBODE – Beograd: Prosveta, 1980. NEUROTIČNE POJAVE NAŠEG VREMENA – Beograd: Kolarčev narodni univerzitet, 1981. NEUROZA KAO IZAZOV – Beograd: Medicinska knjiga, 1984. PSIHODINAMIKA I PSIHOTERAPIJA NEUROZA (sa Milanom Popovićem) – Beograd: Nolit, 1984. DAROVI NAŠIH ROĐAKA I deo – Beograd: Prosveta, 1984, II deo: Prosveta 1993. ČOVEK I NjEGOV IDENTITET – Gornji Milanovac: Dečje novine, 1988. JUNG IZMEĐU ISTOKA I ZAPADA – Beograd: Prosveta, 1990. MISTIČKA STANjA, VIZIJE I BOLESTI – Gornji Milanovac: Dečje novine, 1992. PUTOVANjE U OBA SMERA – Beograd: Plato, 1992. KAKO ZAMIŠLjAM DA BIH RAZGOVARAO SA VLADIKOM NIKOLAJEM VELIMIROVIĆEM – Šabac: Šabačko-valjevska eparhija, 1993. RAZGOVORI SA PRAVOSLAVNIM DUHOVNICIMA – Vranje: Književna zajednica „Borisav Stanković“, 1994. PSIHOLOŠKO I RELIGIOZNO BIĆE ČOVEKA – Novi Sad: „Besede“, 1994. VERA I NACIJA – Beograd: Tersit, 1995. SAMO DELA LjUBAVI OSTAJU – Beograd: Manastir Hilandar, 1996. POSETE, ODLOMCI – Vršac: KOV, 1996. STARO I NOVO U HRIŠĆANSTVU – Beograd: Istočnik, 1996. UČENjE SVETOG JOVANA LESTVIČNIKA I NAŠE VREME – Beograd: Ars Libri, 1996. UČENjE SVETOG ISAKA SIRINA I NAŠE VREME – Beograd: Ars Libri, 1997. UČENjE SVETOG MARKA PODVIŽNIKA I DRUGI OGLEDI – Beograd: Ars Libri, 1998. DUHOVNI RAZGOVORI – Valjevo: Glas crkve 1997. HRIŠĆANSTVO I PSIHOLOŠKI PROBLEMI ČOVEKA- Beograd: Bogoslovski fakultet SPC, 1997. SLIKARSTVO SVETOZARA SAMUROVIĆA – Valjevo: Valjevac, 1998. INDIVIDUACIJA I/ILI OBOŽENjE – Beograd: Ars Libri, 1998. DAROVI NAŠIH ROĐAKA, III deo, Prosveta, Beograd, 1999. MOJA PUTOVANjA – EVROPA I EVROPLjANI, Partenon, Beograd, 1999. 50 PITANjA I 50 ODGOVORA IZ HRIŠĆANSKE PSIHOTERAPEUTSKE PRAKSE Beograd: Ars Libri, 2000. MUDRI KAO ZMIJE I BEZAZLENI KAO GOLUBOVI - Beograd: Gutenbergova Galaksija, 2000. NOVA PITANjA I ODGOVORI IZ HRIŠĆANSKO-PSIHOTERAPEUTSKE PRAKSE Beograd: Ars Libri, Banjaluka:Besjeda, 2003. DAROVI NAŠIH ROĐAKA, IV deo – Beograd: Ars Libri, 2007. O TAJNI, – Beograd: Ars Libri, 2017. Prevodi Odabrana dela Sigmunda Frojda, knjiga 5, iz kulture i umetnosti (preveli s nemačkog V. Matić, V. Jerotić, Đ. Bogićević), Novi Sad: Matica srpska, 1969, – 357 str.; 23 cm Odabrana dela Sigmunda Frojda, knjiga 8, Autobiografija; Nova predavanja za uvođenje u psihoanalizu (preveli s nemačkog – prvo delo – V. Jerotić i – drugo delo – N. Volf), Novi Sad: Matica srpska, 1969, – 295 str., 23 cm Pisma Sigmunda Frojda verenici – Psihoterapija, 1, Zagreb, 1975, 85-96. Studije i članci Akademik Jerotić je objavio veliki broj studija i članaka. Za spisak kliknite na prikaži. Nagrade i priznanja Dobitnik je više nagrada, između ostalog i: Zahvalnica Matice srpske, 1982. Povelja bolnice „Dr Dragiša Mišović“, 1983 Povelja Srpskog lekarskog društva, 1993 Nagrada „Đorđe Jovanović“, 1994. Nagrada „Laza Kostić“, 1997. Orden Svetog Save I stepena, 2001. Nagrada Isidora Sekulić 2003. godine za knjigu „Putovanja, zapisi, sećanja“. Nagrada Dositej Obradović 2014. godine, za životno delo[2] Velika povelja Brankovog kola 2017. godine[3]

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! „Moja nova knjiga Približavanje Bogu nastavljanje je mojih višegodišnjih razmišljanja i doživljavanja u traženju i otkrivanju volje za smislom, koju smatram, zajedno sa bečkim psihijatrom i filosofom Viktorom Franklom, osnovnim pokretačem svake ljudske delatnosti“, piše Jerotić u predgovoru ovoj knjizi, čime i daje zajedničku osnovu brojnim tekstovima koji je čine. Izdvojimo sledeće: Neuspele komunikacije među ljudima, Krivica, osećanje krivice i greh, Zdravo i bolesno u religioznom doživljaju, Rat i pravoslavlje. Vladeta Jerotić (Beograd, 2. avgust 1924 — Beograd, 4. septembar 2018) bio je srpski lekar, neuropsihijatar, psihoterapeut, književnik i akademik SANU. Rođen je 2. avgusta 1924. godine u Beogradu, gde je završio osnovnu školu i gimnaziju. Diplomirao je na Medicinskom fakultetu u Beogradu, a zatim je specijalizovao neuropsihijatriju. U Švajcarskoj, Nemačkoj i Francuskoj specijalizovao je psihoterapiju. Radio je više decenija kao šef Psihoterapeutskog odeljenja beogradske bolnice „Dr Dragiša Mišović“. Od 1985. do penzionisanja, kao profesor po pozivu, predavao je pastirsku psihologiju i medicinu na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu. Akademik prof. dr Vladeta Jerotić razvio je obimnu i plodnu publicističku delatnost iz graničnih oblasti psihoanalize, psihoterapije, religije i filozofije. Takođe je održao brojna predavanja na teme iz pomenutih oblasti u gotovo svim većim gradovima Jugoslavije, a u poslednjim godinama u Beogradu i ostalim gradovima Srbije. Od 1984. godine Jerotić bio je član Udruženja književnika Srbije, i redovni član Medicinske akademije i Srpske akademije nauka i umetnosti (Odeljenja jezika i književnosti). Sahranjen je po sopstvenoj želji u porodičnoj grobnici na Novom groblju u Beogradu.[1] Knjige LIČNOST MLADOG NARKOMANA – Beograd: Institut za alkoholizam i narkomaniju, 1974. PSIHOANALIZA I KULTURA – Beograd: BIGZ (Biblioteka XX vek), 1974 BOLEST I STVARANjE – Beograd: BIGZ (Biblioteka XX vek), 1976. IZMEĐU AUTORITETA I SLOBODE – Beograd: Prosveta, 1980. NEUROTIČNE POJAVE NAŠEG VREMENA – Beograd: Kolarčev narodni univerzitet, 1981. NEUROZA KAO IZAZOV – Beograd: Medicinska knjiga, 1984. PSIHODINAMIKA I PSIHOTERAPIJA NEUROZA (sa Milanom Popovićem) – Beograd: Nolit, 1984. DAROVI NAŠIH ROĐAKA I deo – Beograd: Prosveta, 1984, II deo: Prosveta 1993. ČOVEK I NjEGOV IDENTITET – Gornji Milanovac: Dečje novine, 1988. JUNG IZMEĐU ISTOKA I ZAPADA – Beograd: Prosveta, 1990. MISTIČKA STANjA, VIZIJE I BOLESTI – Gornji Milanovac: Dečje novine, 1992. PUTOVANjE U OBA SMERA – Beograd: Plato, 1992. KAKO ZAMIŠLjAM DA BIH RAZGOVARAO SA VLADIKOM NIKOLAJEM VELIMIROVIĆEM – Šabac: Šabačko-valjevska eparhija, 1993. RAZGOVORI SA PRAVOSLAVNIM DUHOVNICIMA – Vranje: Književna zajednica „Borisav Stanković“, 1994. PSIHOLOŠKO I RELIGIOZNO BIĆE ČOVEKA – Novi Sad: „Besede“, 1994. VERA I NACIJA – Beograd: Tersit, 1995. SAMO DELA LjUBAVI OSTAJU – Beograd: Manastir Hilandar, 1996. POSETE, ODLOMCI – Vršac: KOV, 1996. STARO I NOVO U HRIŠĆANSTVU – Beograd: Istočnik, 1996. UČENjE SVETOG JOVANA LESTVIČNIKA I NAŠE VREME – Beograd: Ars Libri, 1996. UČENjE SVETOG ISAKA SIRINA I NAŠE VREME – Beograd: Ars Libri, 1997. UČENjE SVETOG MARKA PODVIŽNIKA I DRUGI OGLEDI – Beograd: Ars Libri, 1998. DUHOVNI RAZGOVORI – Valjevo: Glas crkve 1997. HRIŠĆANSTVO I PSIHOLOŠKI PROBLEMI ČOVEKA- Beograd: Bogoslovski fakultet SPC, 1997. SLIKARSTVO SVETOZARA SAMUROVIĆA – Valjevo: Valjevac, 1998. INDIVIDUACIJA I/ILI OBOŽENjE – Beograd: Ars Libri, 1998. DAROVI NAŠIH ROĐAKA, III deo, Prosveta, Beograd, 1999. MOJA PUTOVANjA – EVROPA I EVROPLjANI, Partenon, Beograd, 1999. 50 PITANjA I 50 ODGOVORA IZ HRIŠĆANSKE PSIHOTERAPEUTSKE PRAKSE Beograd: Ars Libri, 2000. MUDRI KAO ZMIJE I BEZAZLENI KAO GOLUBOVI - Beograd: Gutenbergova Galaksija, 2000. NOVA PITANjA I ODGOVORI IZ HRIŠĆANSKO-PSIHOTERAPEUTSKE PRAKSE Beograd: Ars Libri, Banjaluka:Besjeda, 2003. DAROVI NAŠIH ROĐAKA, IV deo – Beograd: Ars Libri, 2007. O TAJNI, – Beograd: Ars Libri, 2017. Prevodi Odabrana dela Sigmunda Frojda, knjiga 5, iz kulture i umetnosti (preveli s nemačkog V. Matić, V. Jerotić, Đ. Bogićević), Novi Sad: Matica srpska, 1969, – 357 str.; 23 cm Odabrana dela Sigmunda Frojda, knjiga 8, Autobiografija; Nova predavanja za uvođenje u psihoanalizu (preveli s nemačkog – prvo delo – V. Jerotić i – drugo delo – N. Volf), Novi Sad: Matica srpska, 1969, – 295 str., 23 cm Pisma Sigmunda Frojda verenici – Psihoterapija, 1, Zagreb, 1975, 85-96. Studije i članci Akademik Jerotić je objavio veliki broj studija i članaka. Za spisak kliknite na prikaži. Nagrade i priznanja Dobitnik je više nagrada, između ostalog i: Zahvalnica Matice srpske, 1982. Povelja bolnice „Dr Dragiša Mišović“, 1983 Povelja Srpskog lekarskog društva, 1993 Nagrada „Đorđe Jovanović“, 1994. Nagrada „Laza Kostić“, 1997. Orden Svetog Save I stepena, 2001. Nagrada Isidora Sekulić 2003. godine za knjigu „Putovanja, zapisi, sećanja“. Nagrada Dositej Obradović 2014. godine, za životno delo[2] Velika povelja Brankovog kola 2017. godine[3]