Knjiga je odlično očuvana bez ikakvih oštećenja. Autor: Slobodan Jovanović Povez: tvrd, koža, pozlata - zlatotisak Izdavač: BIGZ Godina izdanja: 1990 Slobodan Jovanović bio je srpski pravnik, istoričar, književnik i političar. Knjiga je deo sabranih dela Slobodana Jovanovića. Tom 6 od ukupno 12. Ostala dela su: 1. Vođi francuske revolucije 2. Političke i pravne rasprave 3. Ustavobranitelji i njihova vlada - Druga vladavina Miloša i Mihaila( 1838-1858 ) 4. Vlada Milana Obrenovića ( knjiga prva 1868-1878 ) 5. Vlada Milana Obrenovića ( knjiga druga 1878-1889 ) 6. Vlada Aleksandra Obrenovića ( knjiga prva 1889-1897) 7. Vlada Aleksandra Obrenovića ( knjiga druga 1897-1903) 8. Država 9. Iz istorije političkih doktrina( Platon, Makijaveli, Berk, Marks ) 10. Primeri političke sociologije ( Engleska, Francuska, Nemačka 1815-1914 ) 11. Iz istorije i književnosti I 12. Iz istorije i književnosti II

Slobodan Jovanović i jugoslovenska država / Nebojša A. Popović Beograd 2003. Tvrd povez, ćirilica, V + 404 strana. Napomena: na predlistu potpis prethodnog vlasnika; na 10-12 strana tragovi grafitne olovke (obeležena rečenica ili njen deo); ako se to izuzme, knjiga je odlično očuvana. Sadržaj: PREDGOVOR I INTELEKTUALNO, POLITIČKO I NACIONALNO UOBLIČAVANjE 1. Porodica 2. Politički profil ranog Jovanovića 3. Prvi pogledi na nacionalno pitanje 4. Službovanje u MID-u Kraljevine Srbije 5. Profesor Univerziteta (1897—1914) 6. Odnos premajugoslovenskoj ideji do 1914. II U RATOVIMA ZA OSLOBOĐENjE I UJEDINjENjE (1912-1918) 1. Slobodan Jovanović i Jugoslovenski ratni program srpske vlade 2. U prvoj emigraciji (1916) 3. Uprvoj ”internaciji” (1917) 4. Udrugoj ”internaciji” (1918) 5. Odnos prema jug. pitanju u godinama ”internacije “ (1917/18) III PREDUSTAVNO DOBA KRALjEVINE SHS (1919-1921) 1. Na mirovnoj konferencijiu Parizu (1919) a) Radu Komisiji za ratnu odgovornost i sankacije b) Rad u Sekciji za međunarodno pravo 2. Ustavno-pravno uređenje nove države a) Rad u Ustavnoj komisiji 1920. b) U vreme priprema za Ustavotvornu skupštinu v) Aktivno praćenje rada Ustavotvorne skupštine 1921. IV U KRALjEVINI SHS (1921-1929) 1. Posvećenost nauci u vremenu posle Vidovdanskog ustava 2. Kraljevina SHS stara ili nova država 3. O Ustavu Kraljevine SHS i ustavnoj praksi 1924. 4. Vanstranački status V KRALjEVINA JUGOSLAVIJA (1929-1941) 1. U godinama diktature i ”čuvara nasleđa” 2. Srpski kulturni klub (1937—1941) VI NEPOSREDNI UČESNIK U STVARANjU I VOĐENjU DRŽAVNE POLITIKE (1941-1945) 1. Pred odlazak iz zemlje 2. Put od Nikšića do Londona — Jerusalimski period 3. Londonski dani Simovićeve vlade 4. Predsednik vlade 1942—1943. a) Prva vlada 1942. b) Druga vlada januar-jun 1943. v) Potpredsednik u Trifunovićevoj vladi jun-avgust 1943 5. Purićeva vlada (avgust 1943— maj 1944) 6. Poslednja ratna godina VII POLITIČKA EMIGRACIJA (1945 - 1958) 1. Politička delatnost u posleratnom periodu (1945-1958) 2. Završna razmišljanja ojugoslovenskoj ideji i državi 3. Odnos nove jugoslovenske državne vlasti prema Slobodanu Jovanoviću i njegovom političkom delovanju ZAKLjUČAK SUMMARY IZVORI I LITERATURA REGISTAR BELEŠKA O AUTORU

OČUVAN Savremeni francusko-srpski rečnik sa gramatikom Slobodan Jovanović, Dafina Damnjanović, Jovanka Čemerkić, Ksenija Jovanović, Mila Đorđević(autor) Izdavač: Prosveta - Beograd 2. izdanje, 2005; Tvrd povez;

BIBLIOTEKA PRIVREDNIH MONOGRAFIJA INSTITUT ZA SPOLJNU TRGOVINU Izdavač: YUGOSLAVIAPUBLIC ZAVOD SAVEZNE PRIVREDNE KOMORE ZA EKONOMSKI PUBLICITET, Beograd Mek povez, 24cm Vrlo dobro očuvano Privredne monografije - Argentina 82 stranice (1966.) Autor: Dr. Vladimir Cvetković - Brazil 94 stranice (1967.) Autor: Mihailo Jovanović - ČSSR 110 stranica (1967.) Autorka: Olga Manić - Libija 80 stranica (1966.) Autorka: Regina Binenfeld - Indija 133 stranice (1967.) Autor: Slobodan Antonijević - Nigerija 74 stranice (1967.) Autor: Ljubomir Komadinić - UAR 106 stranica (1966.) Autorka: Franka Filipi - SSSR 171 stranica (1967.) Autorka: Olga Manić - Turska 64 stranice (1967.) Autor: Mihailo Jovanović - Poljska 97 stranica (1967.) Autorka: Olga Manić - Švedska 91 stranica (1966.) Autorka: Mileva Dimić g24

MENADŽMENT handbook of management Prof. Dr. Petar Jovanović GRUPA AUTORA PROF DR MILUTIN ČUPIĆ PROF DR SLOBODAN ĆAMILOVIĆ PROF DR ŽIVKO DULANOVIĆ PROF DR VINKA FILIPOVIĆ PROF DR MAJA LEVI JAKŠIĆ PROF DR PETAR JOVANOVIĆ PROF DR NEVENKA ŽARKIĆ-JOKSIMOVIĆ PROF DR DOBRIVOJE MIHAJILOVIĆ PROF DR VESNA MILIĆEVIĆ PROF DR GORDANA MILOSAVLJEVIĆ PROF DR MILIĆ RADOVIĆ PROF DR SLOBODAN RADOJEVIĆ BEOGRAD 1996 FAKULTET ORGANIZACIONIH NAUKA U BEOGRADU Meki povez 698 strana 24 cm Knjiga je nova NEKORIŠĆENA!!! RETKA KNJIGA #K3

U dobrom stanju Pola veka Instituta za noviju istoriju Srbije : 1958-2008. / [redakcioni odbor Momčilo Mitrović ... i dr.] Jezik srpski Godina 2008 Beograd : Institut za noviju istoriju Srbije, 2008 (Beograd : Beoknjiga) Fizički opis 272 str. : ilustr. ; 29 cm Drugi autori - osoba Mitrović, Momčilo, 1948- = Mitrović, Momčilo, 1948- Selinić, Slobodan, 1975- = Selinić, Slobodan, 1975- Životić, Aleksandar, 1981- = Životić, Aleksandar, 1981- Jovanović, Žarko, 1936- = Jovanović, Žarko, 1936- Drugi autori - korporacija Institut za noviju istoriju Srbije (Beograd) Biblioteka Spomenice / Institut za noviju istoriju Srbije = The Institute for Recent History of Serbia ; knj. br. 3 Tiraž 300 Napomene i bibliografske reference uz tekst. Predmetne odrednice Institut za noviju istoriju Srbije (Beograd) -- 1958-2008.

VLADA ALEKSANDRA OBRENOVIĆA KNJIGA I (1889. – 1897.) AUTOR: SLOBODAN JOVANOVIĆ IZDAVAČ: IZDAVAČKA KNJIŽARNICA GECE KONA GODINA IZDANJA: 1929. MEKE KORICE PISMO: ĆIRILICA BROJ STRANA: 424 STR. FORMAT 24 CM STANJE KNJIGE ODLIČNO – KOLEKCIONARSKI PRIMERAK IAKO SU KORICE NA SLICI POHABANE KNJIGA JE POTPUNO NOVA, NEČITANA, NIJE ISEČENA PRILIKOM ŠTAMPE TAKO DA SU NEKE STRANICE SPOJENE TROŠKOVE SLANJA SNOSI KUPAC LIČNO PREUZIMANJE MOGUĆE U CENTRU BEOGRADA 40G-3

BITI U POZORIŠTU , Marina Milivojević Mađarev , Jugoslovensko dramsko pozorište Beograd 2008 , Rediteljski stilovi u JDP: Dejan Mijač, Slobodan Unkovski i Dušan Jovanović. Mek povez, format 14 x 20 cm , latinica, ilustrovano, 376 strana. Stanje vrlo dobro, potpis i posveta Autora na predlistu.

BITI U POZORIŠTU , Marina Milivojević Mađarev , Jugoslovensko dramsko pozorište Beograd 2008 , Rediteljski stilovi u JDP: Dejan Mijač, Slobodan Unkovski i Dušan Jovanović. Mek povez, format 14 x 20 cm , latinica, ilustrovano, 376 strana. Stanje vrlo dobro, potpis i posveta Autora na predlistu.

veliki format 32x22 cm, 48 str. odlično očuvan višejezično izdanje na srpskom, engleskom, francuskom i španskom Zastupljeni autori: Slavica Bulajić Kepić Vladimir Anđelković Zoran Dukić Milan Živković Miroslav Čakardić Tomislav Stevanović Dobrivoje Peca Tančeva Vesna Miroslavić Ljiljana Mitrović Vladimir Ćetković Veselin Gligorijević Dragan Petrović Dušanka Gajić Dragica Mihajlović Dragan Srećković Miroslav Berbatović Miroslav Aleksandrov Stanković Tomislav Pavlović Dragan Milojević Dobrosav Miljković Slobodan Davidović Mile Tilić Lidija Lazić Miloš Marinković Rada Topalović Milan Topalović Slobodan Mojsilović Milutin Lazarević Milovan Živanović Slobodan Ilić Vukosav Vuk Đurić Gordana Tanurdžić Sandra Stevanović Marko Kljajić Nada Nikolić Životin Živanović Dejan Živanović Biljana Šabeljić Ljubica Jovanović Milosav Dragan Mihailovič Berbatović MAJ.21/12

ISTORIJSKI ATLAS od petog do osmog razreda osnovne škole Izdavač: Zavod 112.srtr.,2008.god.,karte u boji,31.cm k.b.15315 Autori: MAKSIMOVIĆ LjUBOMIR, MIŠIĆ SINIŠA, BLAGOJEVIĆ MILOŠ, SAMARDžIĆ NIKOLA, PANIĆ-ŠTORH MIROSLAVA , RISTOVIĆ MILAN, DIMIĆ LjUBODRAG, JOVANOVIĆ BORISLAV, DUŠANIĆ SLOBODAN, ZAVOD ZA UDžBENIKE, LjUŠIĆ RADOŠ, PETKOVIĆ ŽARKO, STEFANOVIĆ DANIJELA Atlas je N O V, garancija, TVRD POVEZ. Knjiga je NOVA ---------------------------- MM

Knjiga je dobro očuvana. ,,Dragoljub Jovanović je rođen u selu Gnjilan kod Pirota 8. aprila 1895. godine, kao treće od šestoro dece Stavre i Taske, koji su se u Pirot doselili iz Slavinje, sela sa obronka Stare planine. Dragoljubov otac je bio krojač, vredan i štedljiv zanatlija, a po ubeđenju socijalista. Majka Taska bila je domaćica. Rodila je dvanaestoro dece od kojih je šestoro preživelo. Porodica je bila siromašna a brojna, te su Stavre i Taska teško uspevali da obezbede osnovne uslove za preživljavanje. Uprkos tome, nastojali su da deci pruže dobro vaspitanje i omoguće solidno obrazovanje. Dragoljub Jovanović je rastao kao skroman „zanatlijski sin i učenik zanatlija“. Bio je odmalena „prožet mirisom materijala, prizorom ljudi nagnutih nad poslom“ koji se kroz život probijaju sopstvenim rukama i radom, i koji se odlučno bore za vlastitu egzistenciju. Osnovnu školu u Pirotu upisao je 1902/1903. godine. Izuzetno nadaren i radan, ubrzo je postao jedan od najboljih učenika i već od trećeg razreda osnovne škole, od svoje desete godine, posećivao je skupove radnika u Društvenom stanu gde je recitovao poeziju Koste Abraševića. O tome će sâm kasnije napisati: „Vrlo rano sam ušao u političku školu, skoro u isto vreme kad i u osnovnu“. Veoma mlad prihvatio je ideje istaknutih pirotskih socijalista – njihovim idejama socijalne pravde, jednakosti i bratstva ostao je veran do kraja života, a slike tegobnog rada pirotskih seljaka, radnika i zanatlija predstavljale su idejni i moralni kompas u njegovoj borbi za osnovna ljudska prava. U jesen 1911. godine umro je Dragoljubov otac i nakon toga nastupile su još teže godine siromaštva za porodicu Jovanović. Dragoljub Jovanović je u Pirotu završio osnovnu školu i Nižu gimnaziju, a Višu gimnaziju sa velikom maturom u Beogradu. Odličan i marljiv učenik izdvajao se svestranim interesovanjima. Posebno je bio nadaren i zainteresovan za istoriju, književnost, filozofiju. Sa istim oduševljenjem je čitao ruske klasike, francuske i srpske pisce. Višestruko talentovan, ali isto tako i vredan, ispoljiće to u osnovnoj školi, a kasnije samo potvrđivati. U Beograd dolazi 1912. godine, kao sedamnaestogodišnjak, i upisuje gimnaziju. I dalje vredno radi i objavljuje tekstove u Radničkim novinama i drugim listovima i časopisima. Pohađa nastavu u gimnaziji i na univerzitetu. Najčešće sluša predavanja i nadahnjuje se idejama Jovana Skerlića, Bogdana i Pavla Popovića, Jovana Cvijića. Ima veoma raznovrsna interesovanja, ali pod uticajem ideja Dragiše Lapčevića, Dimitrija Tucovića, Bogdana Popovića, Jovana Skerlića i Jovana Cvijića sve više se bavi pitanjima modernizacije i socijalnopolitičkog preporoda zaostale Srbije. Stoga, Dragoljub Jovanović svoj rad usmerava na sociološka, politikološka i pravna istraživanja u kojima se ispoljavaju sva njegova širina, talenat i vrednoća. IV razred Pirotske gimnazije 1910 drugi red prvi s leva IV razred Pirotske gimnazije 1910 drugi red prvi s leva Djaci socijalisti u Pirotu 1911,prvi s leva Djaci socijalisti u Pirotu 1911,prvi s leva Maturanti II Beogradske gimnazije, 1914.godine, srednji red, drugi s leva Maturanti II Beogradske gimnazije, 1914.godine, srednji red, drugi s leva Prvi svetski rat je 1914. godine zatekao Dragoljuba u Pirotu i prekinuo njegovo školovanje. Vojne vlasti ga odatle šalju u Makedoniju, u manastir Lesnovo, za učitelja, gde će ostati do kraja te prve ratne godine. Od početka 1915. do povlačenja preko Albanije, novembra iste godine, radio je kao učitelj, a kasnije kao bolničar u vojnoj bolnici u Radovištu. Solun 1916. Solun 1916. Vojno uverenje 1916. Vojno uverenje 1916. Početkom 1916. godine srpska vlada ga je poslala u Francusku na školovanje. U Klermonu je završio studije filozofije a potom, oktobra 1917, upisao studije na uglednom Pravnom fakultetu u Parizu kod čuvenog profesora Buglea. U francuskoj prestonici je upoznao studentkinju Danicu Danu Milošević, kojom se oženio novembra 1919. godine Srpski student u Klermon-Feranu, 1917.godine Srpski student u Klermon-Feranu, 1917.godine Program 1918. Program 1918. Nakon završenih studija prava, 1923. godine je odbranio doktorsku disertaciju: glavnu „Les Rendements Optimum du Travail Ouvrier“ („Moderni stimulansi radničkog rada“). Budući da je bio veliki patriota, nije prihvatio ponudu da nastavi univerzitetsku karijeru u Parizu. Umesto toga, vraća se iz Francuske u Srbiju i uključuje u javni život, prvo u vidu stručno i naučnopublicističkog rada a kasnije i neposrednim političkim angažovanjem. Delovao je kao ubeđeni demokrata, bogate evropske kulture i velikog profesionalnog znanja, spreman da se stavi u službu svoje zemlje, da doprinese njenoj modernizaciji i demokratizaciji. Doktorska teza 1923. Doktorska teza 1923. img118 Ubrzo je na beogradskom Pravnom fakultetu za predmet Agrarna politika izabran za docenta (1924), a potom (1926) i za venrednog profesora. Jovanovićevo teorijsko shvatanje društva svojevrsna je kombinacija političkih, ekonomskih, moralno-filozofskih i drugih elemenata. Uviđao je da je selo jedinstvena društvena sredina, a seljaštvo, kao poseban homogen društeni sloj mistično vezan za zemlju, nosilac svega vrednog u društvu. Stoga, smatrao je, seljaštvo bi trebalo da ima odlučujući uticaj i vladajući položaj u društvu. Bio je pokretač i urednik nekoliko časopisa i listova i jedan od vodećih aktivista u Zemljoradničkom pokretu, koji se borio za socijalno, kulturno i političko uzdizanje sela i seljaka. Sa svojim istomišljenicima osnovao je Grupu za socijalnu i kulturnu akciju (1924), koja je oštro kritikovala autokratski režim i međunacionalne sukobe u zemlji. Pokrenuo je i uređivao listove Novi pravci (1924) i Rad (1926), u kojima su zastupane i popularisane levičarske, socijalističke ideje, sarađivao sa mnogim časopisima i listovima širom Jugoslavije. Od 1925. godine član je Saveza zemljoradnika i vođa leve frakcije tog saveza. Na međunarodnom kongresu socijalne politike u Pragu, 1924. godine, Dragoljub Jovanović, Miloš Đ.Popović, Božidar Adžija i Sreten Kuželj Na međunarodnom kongresu socijalne politike u Pragu, 1924. godine, Dragoljub Jovanović, Miloš Đ.Popović, Božidar Adžija i Sreten Kuželj 4rad Dragoljub Jovanović je u to vreme definitivno odlučio da pored profesorske karijere počne da se bavi i politikom. Cenio je da je to jedini delotvoran način da se bori za svoje ideje. Istinski je želeo da se konačno i kod nas „prime“ ideje slobode, demokratije, vladavine prava. Upravo krajem dvadesetih godina XX veka, te vrednosti su dovedene u pitanje kako u Evropi tako i u tadašnjoj Jugoslaviji. Delovao je kao autonomni kritički intelektualac i narodni tribun, protivnik autokratskog i centralističkog režima, što su i bili razlozi zbog kojih je 1929. i 1930. godine bio hapšen i osuđivan. Nažalost, bio je to tek početak hapšenja, izgona i robijanja Dragoljuba Jovanovića. Vendel o Dragoljubu Jovanoviću 1934. Vendel o Dragoljubu Jovanoviću 1934. Uprkos pritiscima i osudama, nastavio je 1930–1931. da, nezavisno od partijske pripadnosti, okuplja poznate intelektualce oko lista Novi pravci. Znao je da oni mogu doprineti kritici režima i vlade, borbi za bolji položaj sela i seljaštva i borbi protiv korupcije i nacionalnog ugnjetavanja. Maja 1932. godine biva uhapšen zbog dva letka, čiji je potpisnik lično bio: „Zadaci nove vlasti“ i „Šta nas košta svađa sa Hrvatima“. Ne osvrćući se na brojne proteste protiv njegovog hapšenja, a kasnije i suđenja, Državni sud za zaštitu države 6. oktobra 1932. osudio je Dragoljuba Jovanovića na godinu dana strogog zatvora i gubitak državne službe zbog, kako se navodi, „pisanja i rasturanja antidržavnih letaka, držanja ilegalnih sastanaka, napada na poredak i propagiranja federalnog uređenja“. Dekan Pravnog fakulteta u Beogradu, odlučio je 12. oktobra da ga otpusti iz službe. Zatvorsku kaznu je izdržavao u Sremskoj Mitrovici. Posle povratka iz zatvora bio je prinuđen da se bori za golu egzistenciju. Upisao se u registar Advokatske komore u Beogradu i položio advokatsku zakletvu. Uspešno se bavio advokaturom, angažujući se posebno u političkim procesima. Ubrzo, 10. marta 1934, ponovo je uhapšen i osuđen na jednogodišnju robiju i internaciju u Tutin, a potom u Sjenicu. komora Sa suprugom Danom i ćerkama Bojkom i Dafinom, Internacija, Tutin, juli 1933. Sa suprugom Danom i ćerkama Bojkom i Dafinom, Internacija, Tutin, juli 1933. Tokom 1935. godine, po izlasku iz zatvora, potpuno se posvetio predizbornoj kampanji za parlamentarne izbore. Na listi Udružena demokratska opozicija – dr Vlatko Maček, Dragoljub Jovanović je izabran za narodnog poslanika nadmoćno porazivši vladinog kandidata, osvojivši 62,02 posto glasova. Udružena opozicija je bila druga, iza liste vladine Radikalne stranke. Jovanović je zastupao ideje jugoslovenstva i zalagao se za međunacionalni sporazum Srba i Hrvata. Odlučno se suprotstavio ideologiji i pokretu fašizma i nacizma. Imao je odlučujuću ulogu u formiranju i delovanju Narodnog fronta Jugoslavije, ali je odbio saradnju sa zabranjenom Komunističkom partijom Jugoslavije na tom planu. Posebno se angažovao u pružanju pomoći španskim republikancima u borbi protiv Franka i 1938. godine je u tom cilju boravio u Španiji. Posle povratka u domovinu, nastavio je svoju borbu protiv režima i vlade. Nije propuštao nijednu priliku da napadne predsednika vlade Milana Stojadinovića. Novi povod za hapšenje Jovanovića, Stojadinović je dobio 30. septembra 1938. godine. Jovanović je napisao letak pod naslovom „Najveće izdajstvo posle Kosova“, u kojem je optužio vladu i režim za težak položaj u zemlji, reakciju, pritiske na opoziciju. Uprkos sopstvenoj izvanrednoj odbrani, osuđen je na četrnaest meseci strogog zatvora i novčanu kaznu od 2000 dinara. Ponovo se našao u zatvoru u Sremskoj Mitrovici, u istoj ćeliji u kojoj je ležao i 1932. godine. Namesničkim ukazom pomilovan je 1939. godine. Sa zbora u Mojkoviću, avgusta 1938.godine Sa zbora u Mojkoviću, avgusta 1938.godine Krupanj, 1938.godine, policija i vojska rasteruju zbor Krupanj, 1938.godine, policija i vojska rasteruju zbor Doček u Pirotu, 1939. godine Doček u Pirotu, 1939. godine Nakon izlaska iz zatvora još žešće je nastupao protiv režima i vlade. Početkom 1940. godine, odnosi između Zemljoradničke levice i Saveza zemljoradnika sve više su se zaoštravali, te je Zemljoradnička levica istupila iz Saveza. Dragoljub Jovanović i njegove pristalice, u martu 1940. godine, održali su osnivački kongres Narodne seljačke stranke a on je izabran za generalnog sekretara. Svojim javnim delovanjem afirmisao je etos samosvojnog delatnika utemeljenog na jedinstvu mišljenja, govora i činjenja. Pored toga, krasila ga je lična hrabrost, požrtvovanost, istrajnost i beskompromisnost u borbi za liberalno-demokratska načela, za poštovanje ljudskih prava i sloboda. Nažalost, uviđao je da je tadašnja Srbija, ali i Jugoslavija, rastrzana primitivizmom, partijskim sukobima, bespoštednom borbom za vlast, grubo gazila građanske slobode i prava. Ispravno je zaključio da nema političke emancipacije i liberalno-demokratske države bez opšteg socijalnog i duhovnog preporoda naroda. Dragoljub Jovanović je tom preporodu srpskog naroda i Srbije posvetio najbolje godine svog života, stvaralačkog rada i angažovanja. 11 11a Aprila 1941. godine, kada je Nemačka napala Jugoslaviju, Dragoljub Jovanović se prijavio kao dobrovoljac, ali nije dobio vojni raspored. Nakon nemačke okupacije,Komunistička partija poziva narod na ustanak, međutim, Jovanović se ne odaziva na taj poziv. Ipak, kada je u zemlji otpočeo rat protiv okupatora, opredelio se za saradnju sa partizanima, pozvavši članove svoje Narodne seljačke stranke da se priključe Narodnooslobodilačkom pokretu. Progonjen od Nemaca i Specijalne policije uspeo je da preživi zahvaljujući dobroti brojnih prijatelja i poštovalaca koji su ga krili po Beogradu i Srbiji. Početkom 1942. godine, Dragoljub Jovanović odbija i poziv iz štaba Draže Mihajlovića da se priključi četničkom pokretu. Dodatnu hrabrost pokazuje odbijajući potpisivanje „Apela intelektualaca srpskom narodu“ protiv komunista, čime na sebe navlači dodatni bes Specijalne policije i Gestapoa. Letak sa preporukama kako da se bore za oslobođenje zemlje i kako da se odnose prema komunistima „Uputstvo članovima Narodne seljačke stranke koji odlaze u partizane“, Jovanović je napisao 12. septembra 1944. godine. Mesec dana kasnije, 15. oktobra 1944. napisao je pozdravni letak „Braćo seljaci“, u kojem je pozdravio dolazak sovjetske vojske kao oslobodilaca Beograda, odavši priznanje Narodnooslobodilačkoj vojsci na čelu sa Josipom Brozom Titom. Odmah po oslobođenja Beograda, 22. oktobra, Dragoljub Jovanović i njegovima supruga su uhapšeni. Po njih su došli Slobodan Penezić Krcun i Čile Kovačević. Povod za privođenje bio je upravo letak „Braćo seljaci“, u kojem je, kako je navedeno, „više naglašavao značaj NSS nego KPJ za oslobođenje zemlje“. Nakon iscrpljujućeg saslušanja, vraćeni su kući tek oko dva sata izjutra. Posle oslobođenja zemlje, 1945. godine Jovanović je prišao Jedinstvenom narodnooslobodilačkom frontu i postao poslanik u Privremenoj skupštini Demokratske Federativne Jugoslavije. Nakon mnogih sporenja i ubeđivanja, uspeo je da vođstvo Narodno seljačke stranke privoli da stupi u Narodni front, do čega je došlo 19. februara 1945. godine. U okviru Narodnog fronta bio je vođa opozicije koja je pružala autoritarnom, nenarodnom režimu. Delujući kao poslanik u Skupštini Jugoslavije, od početka 1945. do sredine 1947. godine, istupao je kao oštar opozicionar komunističkom režimu, istakavši se naročito u debatama o Ustavu FNRJ, agrarnoj reformi, zadrugama i o javnom tužilaštvu. poslanicka legitimacija img050 U Narodnoj skupštini FNRJ vodio je tešku, neravnopravnu borbu. Kritikovao je projekte mnogih zakona: Zakona o javnom tužilaštvu, Zakona o izborima narodnih poslanika u Ustavotvornu skupštinu i Zakona o Narodnoj skupštini. Skupštinsku govornicu koristio je da bi kritikovao jednopartijsku diktaturu komunista, boreći se za parlamentarnu demokratiju i višepartijski sistem. U svojim nastupima zagovarao je princip federativnog uređenja države, ravnopravnost svih federalnih jedinica u njoj. Posebno je isticao potrebu aktivnog učešća seljaka u organima vlasti, kako bi se onemogućila diktatura jedne partije, imajući u vidu pobedničku Komunističku partiju Jugoslavije. Smatrao je da Narodni front ne sme biti igračka u rukama jedne partije. DragoljubJovanovic Rukovodstvo Komunističke partije osudilo je takve stavove Dragoljuba Jovanovića i od sredine 1946. godine protiv njega je počela dirigovana hajka. Štampa je bila prinuđena da prećutkuje i da ne izveštava o govorima Dragoljuba Jovanovića. U Skupštini je doživljavao grube napade. Stvarana je atmosfera koja je trebalo da ga eliminiše iz političkog i javnog života. Skupština je donela odluku da se Dragoljubu Jovanoviću oduzme poslanički mandat zbog njegovog „protivnarodnog stava“, kako je stajalo u obrazloženju Mandatnog odbora. Predizbornu kampanju za Narodnu seljačku stranku vodio je ometan od komunističkih vlasti, uz neviđenu torturu skojevaca koji su ga maltretirali gde god bi se pojavio. Opštoj hajci na Dragoljuba Jovanovića, nažalost, pridružile su se i njegove kolege na Pravnom fakultetu u Beogradu, saradnici u Narodnoj seljačkoj stranci, čak i skojevci u rodnom Pirotu. odluka Budući da je Dragoljub Jovanović bio izuzetno čestit i pošten čovek, renesansnog duha i enciklopedijskog znanja, sjajan govornik i predavač, veoma cenjen i u zemlji i u svetu, intelektualno nadmoćniji od većine svojih kolega, predstavljao je veliku smetnju i prepreku komunističkim jurišnicima na Pravnom fakultetu, koji su nastojali da univerzitet stave pod tutorstvo vlasti. Savet beogradskog Pravnog fakulteta, u nastojanju da ukloni tu prepreku i da se dodvori Brozovom režimu, 31. jula 1946. godine doneo je odluku da svog kolegu, profesora Jovanovića, izbaci sa fakulteta zbog njegovog političkog opredeljenja i delovanja. U nastojanju da se Dragoljub Jovanović potpuno isključi iz političkog života, njegovi protivnici u Narodnoj seljačkoj stranci si bez njegovog prisustva organizovali partijski kongres 11. avgusta 1946. i, jedanaest dana pošto je uklonjen sa univerziteta, isključuju iz rukovodstva i iz stranke Dragoljuba Jovanovića i njegovog vernog saradnika Radomira Todorovića. Na Velikogospojinskom vašaru, 28. avgusta 1946, pirotski skojevci su svog, do juče omiljenog i najpopularnijeg, Piroćanca dočekali kamenicama i psovkama. Budući da je bio superiorniji i popularniji od njihovih komunističkih kandidata, Jovanovića je trebalo u potpunosti omaložavati i onemogućiti. Dragoljubu Jovanoviću, prekaljenom opozicionaru i robijašu, bilo je jasno da su svi ti napadi i diskvalifikacije samo priprema za konačni obračun, osudu i izgon, koji će doživeti naredne godine. Početkom 1947. godine nastavljene su teške optužbe protiv Dragoljuba Jovanovića na radiju, u štampi i javnom životu. Pri tome nisu birana sredstva. U noći 14/15. februara doslovno je izvučen sa slave svog prijatelja u selu Sivac i grubo pretučen. Na Titov predlog, a na osnovu naloga državnog tužioca, Dragoljub Jovanović je 13. maja 1947. godine, na Dan OZN-e, uhapšen „zbog krivičnog dela protiv naroda i države“. Dva dana kasnije, Prezidijum Narodne skupštine FNRJ dao je odobrenje za pokretanje krivičnog postupka protiv Dragoljuba Jovanovića. Suđenje je trajalo osam dana, od 1. do 8. oktobra; bilo je javno i pompezno je praćeno u štampi i na radiju. Zajedno sa Jovanovićem, suđeno je i Franji Gažiju, inženjeru agronomije, vođi Hrvatske seljačke stranke i poslaniku u Privremenoj skupštini. U optužnici je stajalo da su „Jovanović i Gaži išli (su) na to da se ugrozi i konačno obori narodna vlast u FNRJ. Vršili su niz nezakonitih radnji i sarađivali sa centrima jugoslovenske izdajničke emigracije u inostranstvu“. Optužbe protiv Dragoljuba Jovanovića grupisane su u dva dela: krivice za vreme okupacije i krivice posle rata. U prvom delu se navodi da je on stajao na strani „neprijatelja NOB-a“, a u drugom da mu se na teret stavlja „povezivanje sa agentima strane špijunaže i veze sa izvesnim licima iz jugoslovenske emigracije… usmerene na rušenje nezavisnosti, slobode i ugleda zemlje“. Presuda je doneta 8. oktobra 1947. godine. Dragoljub Jovanović je osuđen na kaznu lišenja slobode sa prinudnim radom u trajanju od devet godina, na gubitak političkih i pojedinih građanskih prava (prava na penziju i pomoć socijalnog osiguranja u trajanju od tri godine po izlasku na slobodu). Presuda je bila još jedna potvrda da je suprotstavaljanje politici Komunističke partije Jugoslavije, po pravilu, vodilo u zatvor i da je to bilo jedino mesto na kojem je opozicija mogla da postoji. Posle izrečene kazne, Jovanović je bio sproveden u Kazneno-popravni dom u Sremskoj Mitrovici. Dobio je zatvorski broj 7079 i smešten je u zgradu za najteže krivce. U tamnici, po sećanju, počeo je da piše medaljone – portrete o ljudima koje je poznavao i sa kojima je sarađivao. Izuzetno teški uslovi ga nisu omeli da napiše desetine hiljada stranica. U proleće 1953. završio je prvu verziju rukopisa koji je sadržao oko 400 portreta. Radio je bez odmora i predaha. Nakon toga, započeo je rad na rukopisu višetomne knjige Razmišljanja o moralu. U dva navrata pojavila se nada da će Dragoljub Jovanović biti pomilovan. Prvi tračak je bio nekoliko godina nakon izricanja presude, 1952, kada je vlast ukinula seljačke radne zadruge protiv kojih se Jovanović odlučno borio i zbog čega je i dospeo u zatvor. Strana štampa je učestalije počela da piše o sudbini Jovanovića. Pojedini političari, poput Entonija Idna i Oresta Rosenfelda, i razne organizacije (Međunarodna organizacija slobodnih sindikata i druge) zalagali su se za njegova prava, ali bez uspeha. Naredne, 1953. godine Tito je u jednom intervjuu stranom novinaru najavio da „Dragoljub Jovanović neće biti još dugo u zatvoru“. Naravno, to obećanje nije ispunjeno. Devetogodisnjarobija rukopis presuda Vrednosti Posle devet godina robije, Dragoljub Jovanović se vratio iz mitrovačkog zatvora, ali i tada kao da nije izašao iz tamnice. Ostrakizovan, odbačen i marginalizovan, pribežište je našao u svojoj porodici i veoma uskom krugu prijatelja. Po izlasku iz zatvora Po izlasku iz zatvora Na insistiranje prijatelja, počeo je 13. decembra 1962. godine da piše svoje memoarske zapise o događajima i zbivanjima u kojima je učestvovao: od Pirota, krajem XIX veka, do sredine pedesetih godina XX veka. Uz velike napore, 21. marta 1963. godine, završio je prvi od dvanaest tomova svojih Političkih uspomena. Jovanović je te tekstove pisao u vidu memoarskih zapisa i ti spisi su plod njegovih ličnih razmišljanja, ispovesti i uverenja, osvetljavanih doživljajima i iskustvom u godinama teških iskušenja, kada je stranice istorije neretko ispisivalo samo zlo. Rukopis je dopunio i obogatio brojnim izvodima iz novina, časopisa, oglasima, fotografijama, karikaturama iz domaće i strane štampe, dokumentima iz lične arhive i sličnim prilozima. Svaku knjigu je posebno naslovio, imenujući i glavna poglavlja svake knjige, obeležavajući pritom i period na koji se knjiga odnosi: 1) Zanosi (1906–1927), 2) Saznanja (1927–1933), 3) Propovedi (1933–1936), 4) Iskustva (1936–1938), 5) Iskušenja (1938–1940), 6) Uzlet u buri (1940–1943), 7) Mezza Voce (1943–1945), 8) Otpor i kazna (1945–1946), 9) Opozicija – robija (1946–1948), 10) Robijo, majko! (1948–1952), 11) Uspravno (1952–1956). U poslednjoj, dvanaestoj knjizi dat je Registar ličnih imena u kojem postoje objašnjenja u napomene o ličnostima i događajima koje je pominjao, objašnjenja skraćenica i slični podaci. Podrobno pripremljen rukopis završio je 1968. godine. I pored toga što su rukopisi Dragoljuba Jovanovića bili izuzetno zanimljivi i značajni za istoričare, sociologe, pravnike, filozofe i političare, niko od izdavača u Jugoslaviji nije se usudio da objavi bilo koji njegov tekst a kamoli knjigu, jer se nalazio na crnoj listi autora. Stoga je Dragoljub Jovanović odlučio da u samostalnom izdanju objavi deo svojih rukopisa i da ih na taj način učini dostupnim stručnoj i široj javnosti. Tokom 1970. i 1971. godine objavio je prve dve knjige Vedrina, u Beogradu: prvu knjigu medaljona pod naslovom Ljudi, ljudi, dok je knjigu Medaljoni 56 umrlih savremenika, objavio 1973. godine u Beogradu, a knjigu sa medaljonima 46 umrlih savremenika 1976. godine. Ugovor o otkupu knjiga Ugovor o otkupu knjiga Druga strana ugovora o otkupu knjiga Druga strana ugovora o otkupu knjiga Posle decenija izolacije i zabrane javnih istupanje, Dragoljub Jovanović je krajem 1973. godine dobio priliku da iznese svoje stavove u novinama. Krajem 1973. godine, tačnije 21. novembra dao je intervju novinaru Draganu Kalajdžiću iz Zagreba. U tom intervjuu izneo je svoja gledišta o politici, političarima, o intelektualcima, prelomnim događajima u prvoj polovini XX veka, kojima je bio svedok, u svojoj teškoj borbi u životu. Moglo bi se reći da je Jovanović u tom intervjuu, na kraju svog životnog puta sumirao svoje bogato iskustvo i još jednom potvrdio vernost sopstvenom životnom opredeljenju i doslednost političkim idejama i aktivnostima, bez ikakvog žaljenja. O svojoj zlehudoj sudbini Dragoljub Jovanović je s puno gorčine napisao sledeće: „Kad je video da me često hapse u Jugoslaviji, kojoj sam pohrlio čim sam završio studije, moj profesor Bugle mi je pisao: ‘Ako niste potrebni Jugoslaviji dođite u Francusku; mi ćemo umeti da vas upotrebimo’. Nisam otišao, i ne kajem se. Ali izvesna gorčina je ostala – hapsila me monarhija, hapsila me republika. Za kapitaliste sam bio komunista, za komuniste sam bio reakcija. Trinaest najboljih godina proveo sam u tamnicama ili u internaciji, kao da sam najgori i najštetniji čovek“. Do kraja je živeo u oskudici, u političkoj izolaciji, sa zabranom javnog delovanja. U proleće 1977. godine, zdravlje Dragoljuba Jovanovića se pogoršalo, te ga je porodica 21. maja smestila u bolnicu. Umro je 23. maja iste godine. Sahranjen je u krugu svoje porodice i najbližih prijatelja na Novom groblju u Beogradu. Na taj način, sa istorijske scene otišao je samosvojni i neponovljivi profesor, narodni tribun, političar i večiti opozicionar, borac za slobodu bez straha. Ostao je veran i dosledan svojim ljudskim principima i idejno-političkim uverenjima. I pored toga što je 13 godina proveo u tamnicama i decenije u izolaciji, nije dopustio da mu strah ukalja obraz. Ostavio je veliki naučni, publicistički i memoarski opus: Agrarna politika, Učitelji energije, Vedrine, Političke uspomene I–XII, Medaljoni I–IV i druge spise. par Nakon presude 1947. godine, i smrti tri decenije kasnije, Dragoljub Jovanović je bio prokažen pisac a njegove knjige i rukopisi nedostupni i nepoznati široj javnosti. Narednih decenija njegove knjige nisu mogle biti objavljene u zemlji. Početkom osamdesetih godina, međutim, pojavili su se radovi u kojima su pojedini istraživači analizirali političke ideje i angažovanje Dragoljuba Jovanovića: pravnici Vojislav Koštunica, Kosta Čavoški, Stranački pluralizam ili monizam (1983), istoričari Branko Petranović, „Politička ideologija levih zemljoradnika i komunista“ (1984), „Zemljoradnička levica i španski građanski rat“ (1987), Mirjana Stefanovski, „Zemljoradnička levica Dragoljuba Jovanovića i pitanje preuređenja Kraljevine Jugoslavije“ (1987), Đura Stevanović, „Sociologija sela u radovima Dragoljuba Jovanovića“ (1987), sociolog Milovan Mitrović, „Seljaštvo i građanski društveno-politički pokreti u Jugoslaviji do Drugog svetskog rata“ (1987). Božidar Jakšić i Nadežda Jovanović priredili su 1991. godine knjigu Sloboda od straha koja sadrži iscrpni predgovor o Dragoljubu Jovanoviću, izbor njegovih političkih radova i bibliografiju radova. Ubrzo je u Nišu organizovan prvi naučni skup posvećen Dragoljubu Jovanoviću. Referati sa tog skupa uvršćeni su u zbornik koji je 1993. godine izdat pod nazivom Čovek iznutra slobodan. Dragoljub Jovanović – naučnik, političar, stradalnik. U zborniku je objavljena i „Bibliografija radova dr Dragoljuba Jovanovića i radova o njemu“ Dobrila Aranitovića. U to vreme počinju pripreme za objavljivanje rukopisa iz bogate zaostavštine Dragoljuba Jovanovića. Izdavačka kuća Kultura i Arhiv Jugoslavije iz Beograda objavili si 1997. godine prvih sedam knjiga Političkih uspomena Dragoljuba Jovanovića. Sociološkinja Dragana Dinić uradila je magistarsku tezu i 1999. objavila knjigu Seljaštvo kao sudbina Dragoljuba Jovanovića. Profesorka Mirjana Todorović objavila je tekst „Dragoljub Jovanović – demokratija kao večno kretanje ka slobodi“. Najzad, 2000. godine dr Nadežda Jovanović objavila je rezultate svojih višegodišnjih istraživanja u knjizi Život za slobodu bez straha. Reč je o dosada najcelovitijoj i najtemeljnijoj studiji o Dragoljubu Jovanoviću. Povodom tridesetogodišnjice smrti, u Pirotu je, 28. avgusta 2007. godine, otkrivena spomen-bista Dragoljubu Jovanoviću, rad pirotskog vajara Pavla Ristića. Dejan A. Milić, publicista iz Pirota, objavio je esej „Dr Dragoljub Jovanović – čovek koji je disao borbom“. Godine 2008. Službeni glasnik, zajedničkim naporom i uz podršku Arhiva Jugoslavije, KIZ Kultura, Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu, IP „Filip Višnjić“ i porodice Dragoljuba Jovanovića, uspeo je da pripremi za štampu i objavi Sabrana dela Dragoljuba Jovanovića u XVI knjiga: Političke uspomene knj. VIII–XII i Medaljoni knj. XIII–XVI. Na taj način su memoarski zapisi Dragoljuba Jovanovića i portreti njegovih savremenika postali dostupni stručnoj i široj javnosti. Pozivajući se na Zakon o rehabilitaciji od 2006. godine, unuk i unuka Dragoljuba Jovanovića, Srđan Jovanović i Stela Damnjanović podneli su Okružnom sudu u Beogradu zahtev za rehabilitaciju svog dede. Po održanom ročištu 11. juna 2009. godine, Veće Okružnog suda u Beogradu donelo je rešenje kojim je Dragoljub Jovanović rehabilitovan.``

ISBN: 9788664030441 Broj strana: 373 Pismo: Latinica Povez: Tvrd Format: 21 cm Godina izdanja: 2017. Izdavač: Kreativna radionica Balkan AFORIZMI - Jovan Bajc, Aranđelovac, Srbija AFORIZMI - Stevo Bzdilik, Loznica, Srbija AFORIZMI - Zijad Pandur, Živinice, BIH AFORIZMI - Nevena Jančić, Novi Sad, Srbija AFORIZMI - Snežana Marko Musinov, Zemun, Srbija ROKOVI - Snežana Marko Musinov, Zemun, Srbija ZAVEŠTANJE - Snežana Marko Musinov, Zemun, Srbija AFORIZMI - Mario Lovreković, Petrinja, Hrvatska AFORIZMI - Zoran Jovanović, Beograd, Srbija AFORIZMI - Darko Žigrović, Sv. Ivan Zelina, Hrvatska AFORIZMI - Živko Prodanović, Zagreb, Hrvatska AFORIZMI - Danica Medvedev, Zrenjanin, Srbija AFORIZMI - Petar Jovanović, Beograd, Srbija KARIKATURE - Petar Jovanović, Beograd, Srbija AFORIZMI - Goran Pilipović. Banja Luka, RS AFORIZMI - Gordana Kordić, Zagreb, Hrvatska AFORIZMI - Đurđa Vukelić Rožić, Ivanić Grad, Hrvatska AFORIZMI - Dragan Miljković, Surdulica, Srbija AFORIZMI - Đura Šefer Sremac, Ruma, Srbija AFORIZMI - Marina Raičević, Bor, Srbija AFORIZMI - Mladomir Knežević, Požega, Srbija PORUKA – Mladomir Knežević, Požega, Srbija MISLI - Ilinka Marković, Beograd, Srbija AFORIZMI - Abdurahman Halilović – Ahil, Rijeka, Hrvatska KARIKATURE - Nevena Mišković, Beograd, Srbija AFORIZMI - Borislav Gavrić, Bijeljina, RS AFORIZMI - Perica Pešić, Leskovac, Srbija AFORIZMI - Nikola Vušković, Leskovac, Srbija AFORIZMI - Darinka Filipović, Paraćin, Srbija AFORIZMI - Margita Zmijanović, Prag, Češka LOŠ FILM – Margita Zmijanović, Prag, Češka CRTEŽI – Margita Zmijanović, Prag Češka KARIKATURE - Zlatko Kraljić, Velenje, Slovenija AFORIZMI - Zlatko Kraljić, Velenje, Slovenija AFORIZMI - Ljubomir Ilić, Mala Krsna, Srbija AFORIZMI - Svetimir Jovanović – Pop, Beograd, Srbija AFORIZMI - Nada Nadica Cvetković, Beograd, Srbija KARIKATURE - Nikola Dragaš, Pančevo, Srbija AFORIZMI - Miroslav Mišel Boltres, Smederevo, Srbija AFORIZMI - Božidar Pešev, Beograd, Srbija AFORIZMI - Ramona Žugić, Futog, Srbija AFORIZMI - Saša Bošković, Gornji Milanovac, Srbija AFORIZMI - Ivan Cakić, Beograd, Srbija KARIKATURE - Ivan Cakić, Beograd, Srbija AFORIZMI - Siniša Bošković, Gornji Milanovac, Srbija AFORIZMI - Goran Ivanković, Ljig, Srbija AFORIZMI - Miodrag Stošić, Beograd, Srbija AFORIZMI - Željko Žele Jovanović, Kragujevac, Srbija AFORIZMI - Momčilo Momo Koprivica, Bijeljina, RS AFORIZMI - Nenad Mitić, Leskovac, Srbija AFORIZMI - Daniela Škegro, Mostar, BIH AFORIZMI - Dušanka Milatović, Sombor, Srbija AFORIZMI - Vesna Milosavljević, Požarevac, Srbija ORAH - Emir Bajrović, Nakskov, Danska AFORIZMI - Jovan Rukavina, Šabac, Srbija AFORIZMI - Zorica Mladenović Zoja, Beograd, Srbija SLEPA TKALJA TKAJE – Margita Zmijanović, Prag, Češka DEČJI SVET – Snežana Šolkotović, Korbovo, Srbija ZASANjANA TEMA ZA J.V. – Nemanja Novčić, Beograd, Srbija U KLUPI DO MENE – Suada Suljić Sokolović, Melburn, Australija SANJAM DALJINE – Suada Suljić Sokolović, Melburn, Australija SRETANJE – Violeta Penić, Dublje, Srbija SAMA – Mira Rakanović, Pavliš, Srbija HAIKU – Ljubica Stojanović, Zemun, Srbija KAD DOĐU ZIME – Nada Ilić, Obrenovac, Srbija VITEZU GREHA – Nada Ilić, Obrenovac, Srbija DRHTAJ U TAMI – Vesna Đukanović, Kikinda, Srbija ODJECI – slika na svili – Vesna Đukanović, Kikinda, Srbija HAIKU – Narcisa Šehić, Sarajevo, BIH SLIKE – Narcisa Šehić, Sarajevo, BIH KROFNE – Saša Milivojev, Zrenjanin, Srbija SAMO TI – Saša Milivojev, Zrenjanin, Srbija ZOV ZAVIČAJA – Milica Lesjak, Čakovec, Hrvatska RASKLIMANE DUŠE – Milica Lesjak, Čakovec, Hrvatska MURSKI NOKTURNO – Milica Lesjak, Čakovec, Hrvatska NEMA TE – Milica Lesjak, Čakovec, Hrvatska KAZALJKA – Milica Lesjak, Čakovec, Hrvatska DODIR TIŠINE - Atina Mušić, Bosanska Krupa, BIH ZIMSKA PRIČA – Goran Džafić, Jagodina, Srbija PAR – Suzana Đikić, Sarajevo, BIH VETAR – Gordana Vladisavljević, Niš, Srbija JA BIH HTEO – Gordana Vladisavljević, Niš, Srbija BILO JEDNOM JEDNO CARSTVO – Gordana Vladisavljević, Niš, Srbija SRCE U TUĐIM GRUDIMA – Dragica Beka Savić, Bačka Palanka, Srbija HAJDE DA LUDUJEMO – Živorad Žika Miloičić, Jagodina, Srbija ZEMLjO SLAVNIH PREDAKA – Saša Milivojev, Zrenjanin, Srbija NISAM TREBAO – Violeta Aleksić, Deitikon, Švajcarska KAPUT UZALUDA – Violeta Aleksić, Deitikon, Švajcarska RAJSKI PARKING – Jasmina Malešević, Beograd, Srbija GRAFIT NA ZIDU – Sveta Cakić, Paraćin, Srbija MOLIM – Spomenka Denda Hamović, Beograd, Srbija DETE – Ljubica Perović, Beograd, Srbija LUKA – Ljubica Perović, Beograd, Srbija NAŠA IDILA – Slobodan Cvitković, Šid, Srbija PISATI – Natalija Vojinović, Kraljevo, Srbija TRANSFORMACIJA – Zorana Gavrilović, Leskovac, Srbija AFORIZMI – Ivan Vrljić. Mostar, BIH TOPLI KUTAK DUŠE – Tatjana Jakić, Beograd, Srbija AFORIZMI – Denis Giljević, Zagreb, Hrvatska MLADOST – Kosta Kosovac, Beograd, Srbija AKO ME STVARNO NE VOLI – Kosta Kosovac, Beograd, Srbija PREVARA – Milo Radov, Podgorica, Crna Gora AGRESIJA – Milo Radov, Podgorica, Crna Gora OVOVREMENIM, ZA VASKRS – Milo Radov, Podgorica, Crna Gora NOVO VREME – Milo Radov, Podgorica, Crna Gora SUDBINA – Milo Radov, Podgorica, Crna Gora TUĐA AVLIJA – Nataša Bartula, Montreal, Kanada KAKO ZNAŠ DA TE VOLIM – Ana Galić, Banja Luka, BIH – RS RAKA – Nikola Mihailović, Beograd, Srbija ANA I ŠKOLSKA TORBA – Slađana Lazić Poljašević, Doboj, RS ODA BOLU – Slađana Lazić Poljašević, Doboj, RS TI NE VIDIŠ – Slađana Lazić Poljašević, Doboj, RS AFORIZMI – Jakov Šola, Sarajevo, BIH RUBAIJE – Jakov Šola, Sarajevo, BIH LEPTIR BIJELI SLETIO MEĐ' CVIJEĆE – Merima Mustafić, Sarajevo, BIH SMRT FAŠIZMU – Merima Mustafić, Sarajevo, BIH SLOVO O ČOVJEKU – Merima Mustafić, Sarajevo, BIH BLAGO – Merima Mustafić, Sarajevo, BIH MATER I SEKSUALNOST – Veronika Škreblin, Zagreb, Hrvatska BOEM – Veronika Škreblin, Zagreb, Hrvatska POTRAGA ZA SMIJEHOM – Veronika Škreblin, Zagreb, Hrvatska JEDINA MOJA SEKO – Veronika Škreblin, Zagreb, Hrvatska LISTIĆ I POTOČIĆ – Veronika Škreblin, Zagreb, Hrvatska PUTANJA SUNCA (HAIKU) – Veronika Škreblin, Zagreb Hrvatska SMRAD – Taz Kaan, Pančevo, Srbija DEVOJKA – Taz Kaan, Pančevo, Srbija OSTARIŠ – Roksanda Kovačević, Kovin, Srbija DANAS TE NE VOLIM – Roksanda Kovačević, Kovin, Srbija ROSA – Roksanda Kovačević, Kovin, Srbija LJUBITELJICA ŽIVOTA – Milica Jakšić, Bihać, BIH MARLBORO – Milica Jakšić, Bihać BIH CRTEŽ „DEVOJKA“ – Sanja Škorić, Futog, Srbija PESNIK – Sanja Škorić, Futog, Srbija SATIRANJE JEDNE ZEMLJE – Marina Raičević, Bor, Srbija LUDA NOĆ – Ilinka Marković, Beograd, Srbija KARIKATURE – Mr Milenko Mihajlović, Beograd, Srbija OPTUŽBA – Ivana Pavlova, Beograd, Srbija TUGA – Ivana Pavlova, Beograd, Srbija SUZU PIJEM – Jasna Šemiga Pintarić, Šandrovac, Hrvatska KRUG – Kristina Jug, Longford, Irska OGLAS – Jelena Popović, Kraljevo, Srbija TREPERI DUŠA – Milojka Jelovac, Pljevlja, Crna Gora NEDELjA – Miomir M. Lakićević, Jagodina, Srbija ZNA DOMAĆICA ŠTA RADI - Miomir M. Lakićević, Jagodina, Srbija KOCKAR - Ivan Gaćina, Zadar, Hrvatska MOJE DUGE NEMA VIŠE – Blagica Antić, Beograd, Srbija ZAŠTO SE GLEDAMO – Milan Bursać, Beograd, Srbija UPOZORENjE JEDNOM DEDI – Milan Bursać, Beograd, Srbija PČELA – Vojislav Trumpić, Jagodina, Srbija OVA NAŠA SRBIJA – Vojislav Trumpić, Jagodina, Srbija HAIKU – Vojislav Trumpić, Jagodina, Srbija TIŠINA – Vojislav Trumpić, Jagodina, Srbija DA NISI OTIŠLA – Vojislav Trumpić, Jagodina, Srbija AFORIZMI – Vojislav Trumpić, Jagodina, Srbija ULICA DETINjSTVA – Vojislav Trumpić, Srbija LjUBAV U MUTEJU – Plamenka Đogo Vulić, Beograd, Srbija PAHULjICE - Plamenka Đogo Vulić, Beograd, Srbija POJAVA – Mladomir Knežević, Požega, Srbija AFORIZMI – Mirjana Đapo, Brčko district, BIH NAJBOLNIJA PESMA – Verica Milosavljević, Jagodina, Srbija HAIKU – Emina Vildić, Živinice, BIH NEKO DRUGI – Emina Vildić, Živinice, BIH VIR – Emina Vildić, Živinice, BIH CRNO-BELA LJUBAV – Stefan Sofronijević, Beograd, Srbija SLIKA MILOG LIKA – Jelica Crnogorčević, Beograd, Srbija DEVOJKA SA ŽIBICAMA – Ognjenka Kalajdžić, Växjö, Švedska SUTRA JE PRAZNIK - Ognjenka Kalajdžić, Växjö, Švedska NA RAMENU MI SANJAŠ – Lejla Hamidović, Živinice, BIH PAUK – Lejla Hamidović, Živinice, BIH ČEKAJ ZVEZDU – Snežana Petrović, Cirih, Švajcarska JAZ – Snežana Petrović, Cirih, Švajcarska VINO, ISTINA, POEZIJA – Snežana Petrović, Cirih, Švajcarska NE PRAVI SE ENGLEZ – Čika Peca, Beograd, Srbija SUTON ZANOSA – Kristina Jug, Longford, Irska VUKOVI – Kristina Jug, Longford, Irska BAKA I UNUK – Nada Ranković, Pančevo, Srbija SVE JA TO OSETIM – Nada Ranković, Pančevo, Srbija BANAT I LIKA - Nada Ranković, Pančevo, Srbija JEDINA LJUBAVI MOJA – Jelena Jeka Koćović, Srbija DANI I GODINE – Miroslava Mira Radojević, Thalwil, Švajcarska TRAG – Miroslava Mira Radojević, Thalwil, Švajcarska FOTOGRAFIJE – Tanja Radojević, Thalwil, Švajcarska OČI BOJE BADEMA – Tanja Radojević, Thalwil, Švajcarska SLIKE – Tanja Radojević, Thalwil, Švajcarska NE PRODAJ SE – Tanja Radojević, Thalwil, Švajcarska TI SI ŽENA KOJU VOLIM – Avdulah Ramčilović, Linz, Austrija GODIŠNJA DOBA – Avdulah Ramčilović, Linz, Austrija TRAVKA – Avdulah Ramčilović, Linz, Austrija RODNO MESTO – Avdulah Ramčilović, Linz, Austrija AFORIZMI – Milad Obrenović, Rogatica, RS ZEMLjO SLAVNIH PREDAKA – Milad Obrenović, Rogatica, RS HOĆU – Milad Obrenović, Rogatica, RS MRAK – Milad Obrenović, Rogatica RS LJUBAV – Bojana Bulut, Podgorica, Crna Gora JEDNOSTAVNO LJUBAV – Aleksandar Hržić, Malinska, Hrvatska INSPIRACIJA – Aleksandar Hržić, Malinska, Hrvatska NE BUDI ODSANJANE SNOVE – Antonia Marinčić, Njivice Hrvatska STANICA SNOVA – Antonia Martinčić, Njivice, Hrvatska PUTNICI – Antonia Martinčić, Njivice, Hrvatska SRPANJ – Vera Bosazzi, Rovinj, Hrvatska A SNIJEG I DALJE PADA – Vera Bosazzi, Rovinj, Hrvatska ŠUTI, MOLIM TE ŠUTI – Vera Bosazzi, Rovinj, Hrvatska DJEVOJČICA – Vera Bosazzi, Rovinj, Hrvatska ISKRA VEČNOSTI – Marina Tot, Pančevo, Srbija OPROSTI – Marina Tot, Pančevo, Srbija ISPREPLITANI SNOVI – Marina Tot, Pančevo, Srbija HUMANOST – Sofija Janjušević, Kragujevac, Srbija DAJMO DECI SMEHA – Aleksandar Janjušević, Kragujevac, Srbija POŽAR – Aleksandar Janjušević, Kragujevac, Srbija SMRT – Hamza Elezović, Mostar, BIH REČ ZA PESMU – Ljiljana Popović, Knjaževac, Srbija NAŠA GRANA – Ljiljana Popović, Knjaževac, Srbija VATRA - Ljiljana Popović, Knjaževac, Srbija DALjINA – Ljiljana Popović, Knjaževac, Srbija FRI VIFI – Maja Tomić, Beograd, Srbija POŽUDA – Sanda Ristić – Stojanović, Beograd, Srbija NEMOJ DA ME LjUBIŠ – Aleksandar Stojiljković, Prokuplje, Srbija PONOSIM SE ŠTO SAM SRBIN – Vukašin Jovanović, Doljevac, Srbija SVITAC U OKU – Kosta Kosovac, Beograd, Srbija POD TOPOLOM – Željko Sulaver, Edmonton, Kanada JESEN NA MORAVI – Željko Sulaver, Edmonton, Kanada ŽIVOT – Željko Sulaver, Edmonton, Kanada DEKUPAŽ – Emilia Kostić, Niš, Srbija ZVIJEZDA – Mirsada Bibić Šabotić, Rožaje Crna Gora KRADEM BOJE DUGI – Mirsada Bibić Šabotić, Rožaje, Crna Gora AFORIZMI – Dragica (Bogdana) Pušonjić, Beograd, Srbija MAJSKA IGRA – Hajro Ikić, Novi Pazar, Srbija ŠEVA – Ramiz Nani Šaćirović, Melaje, Srbija ŠARKA ZMIJA I PTIĆI – Ramiz Nani Šaćirović, Melaje, Srbija PLAŠE ME – Luz, Novi Pazar, Srbija SAMOĆA – Luz, Novi Pazar, Srbija OLTAR SRCA TVOGA – Petar Jovanović, Beograd, Srbija KOLATERALNA PESMA – Nikola Šindik, Beograd, Srbija PERON – Saša Stojanov, Vršac, Srbija SELFI – Maja Grčić, Beograd, Srbija HAIKU – Robert Dudnik, Osijek, Hrvatska MISAONI PSEUDO-HAIKU – Robert Dudnik, Osijek, Hrvatska MONOKROMATSKA PRIČICA – PTIČICA – Robert Dudnik, Osijek, Hrvatska PRACTICULATE MATTER - Vojislav Knežević, Pljevlja, Crna Gora NE POMERAJ SE, SATE! – Bojana Milovanović, Beograd AFORIZMI – Bojana Milovanović, Beograd ZA POČETAK – Argent Hellion, BIH SAMO ME LJUBAV VOLJENE GRIJE – Miroslav Borić, Hrvatska SLIKE – Nada Vučičić, Split, Hrvatska UMIJEĆE – Nada Vučičić, Split, Hrvatska NE BRINITE ŠTO ĆE BITI – Dragan Todorović, Tivat, Crna Gora MLADENCIMA – Dragan Todorović, Tivat, Crna Gora PRIČAM SA TALASIMA – Olivera Šestakov, Beograd, Srbija ČITAJ MI SAMO – Olivera Šestakov, Beograd, Srbija MOŽDA – Zoran Tankosić, Apatin Srbija PESMA O ZIMI – ZoranTankosić, Apatin, Srbija ODLAZAK – Danijela Trbojević, Rijeka, Hrvatska ORGANSKA – Dušica Radosavljević, Mladenovac, Srbija KRICI – Dušica Radosavljević, Mladenovac, Srbija HRČAK – Nevenka Bošnjak – Čolić, Beograd, Srbija DA SI KRAJ MENE – Matija R. Drljača, Beograd, Srbija DIZAJN – Gordan Ćosić, Užice, Srbija TI KAO SUDBINA – Slavica D. Damnjanović – Saša – Bačka Topola, Srbija AŽDAJA – Slavica D. Damnjanović – Saša, Bačka Topola, Srbija POČASNI KRUG – Slavica D. Damnjanović – Saša, Bačka Topola, Srbija SJAJ U OČIMA – Blanka Jagić, Krapina, Hrvatska LET IZNAD STEGA – Mirjana Arsenijević Anđelković, Zvečan, Srbija ZIMA – Nada Miščević, Plandište, Srbija KROZ PROZOR SEĆANJA – Zvezdana Milosavljević Pržić, Ćuprija, Srbija CRNA GORO MATI – Branislav Božov Đinđinović, Beograd, Srbija AFORIZMI – Ljiljana Rim Živković, Beograd, Srbija ŽENA NA KAMENU – Ljiljana Rim Živković, Beograd, Srbija TRGNI SE – Slavica Erić Medaković, Verden Nemačka MISLI – Slavica Erić Medaković, Verden, Nemačka SLIKE U OKU – Ružica Golubović, Beograd PROLEĆNA PESMA – Ružica Golubović, Beograd, Srbija DEKUPAŽ - Snežana Samčević Cvetkoski, Beograd, Srbija ČUVAR SVETIH TAJNI – Slavica Klein, Lasse, Austrija SJENA – Neda Dukarić Kostelec, Otočac, Hrvatska MOŽDA PONEKAD – Vesna Mijić, Šabac, Srbija SVETLOST I VODA – Vesna Mijić, Šabac, Srbija FOTOGRAFIJE – Vesna Mijić, Šabac, Srbija HAIKU – Milan. M. Cimbaljević, Berane, Crna Gora NESPRETNjAKOVIĆ – Slobodan Đekić, Vršac, Srbija BEŽI OD MENE – Danijela Belić, Smederevska Palanka, Srbija KLINČ – Mila Marković, Paraćin, Srbija SLIKE – Ratko Nikolić – Rače, Beograd, Srbija NOVI ŽIVOT – Lidija Radisavljević, Beograd, Srbija CLAUSILIA CATHARENSIS- KOTORSKI PUŽ – Dubravka Š. Jovanović, Kotor, Crna Gora IMATI NEŠTO ŠTO NEMAJU DRUGI – Dr sci Milan S. Kosović, Beograd, Srbija

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Zločin u ratu - genocid u miru Slobodan Čikarić Vladislav Jovanović Zločin u ratu - genocid u miru Studija Zločin u ratu – genocid u miru o posledicama NATO bombardovanja Srbije od 1999. dokumentovano pokazuje stotine lokacija gde su na tlu Srbije bačeni projektili sa smrtonosnim radioaktivnim supstancama. U više od 60 odsto slučajeva to su bili civilni ciljevi, a čak 44 odsto svih napada je izvršeno u poslednjih 10 dana rata, nakon postignutog sporazuma o okončanju agresije. Na osnovu argumenata autor Petković zaključuje: NATO je korišćenjem municije sa OU namerno, planski prouzrokovao značajno dugotrajno i opasno hemijsko i radioaktivno zagađenje životne sredine u našoj zemlji – pravu ekološku katastrofu. Studija nas upoznaje sa zločinačkim karakterom i genocidnim posledicama vazdušnog rata koji je NATO, kršeći Povelju UN i vlastiti Statut, bez saglasnosti SB UN, vodio protiv SRJ 1999. Tom neizazvanom agresijom izvršeni su brojni zločini protiv civilnog stanovništva i civilnih ciljeva, zbog kojih čelnici NATO i njegovi vodeći članovi nisu do sad odgovarali ni pred jednim nacionalnim ili međunarodnim krivičnim sudom. Diplomata Jovanović otkriva pogubne rezultate takve politike. Tako ekološka, ekonomska i svaka druga već učinjena katastrofa Srbiji neminovno dobija oblik planiranog genocida. Treći deo knjige akademika Čikarića naučno utvrđuje da se, zbog umišljajne upotrebe municije sa osiromašenim uranijumom, povećava iz godine u godinu broj obolelih od malignih tumora i psihofizičkih deformiteta novorođenčadi. Na osnovu decenijskog stručnog i temeljnog istraživanja pokazuje se da je dramatično povećanje malignih tumora i genomske mutacije u Srbiji naglo nastupilo u poslednjih nekoliko godina. Očekuje da će se njihov broj, u godinama koje dolaze, na žalost, još brže i alarmantnije povećavati.

Beograd - 2018 - 355 strana, tvrd povez, ilustrovano. Prvi svetski rаt – Temаtski vodič kroz fondove i zbirke Istorijskog аrhivа Beogrаdа Izdаvаč: Istorijski аrhiv Beogrаdа Glаvni i odgovorni urednik: mr Drаgаn Gаčić Rukovodilаc projektа: Slobodаn Mаndić Koordinаtor nа poslovimа istrаživаnjа, odаbirа i obrаde podаtаkа: Olgа Lаtinčić Autori: Jelenа Jovаnović, Tijаnа Kovčić, Olgа Lаtinčić, Veljo Popović, Isidorа Stojаnović Sаrаdnici: Vuk Bаbić, Gorаn Mаrinković Lekturа: mr Nаtаšа Nikolić Prelom tekstа i pripremа zа štаmpu: Sаšа Bešević Dizаjn koricа: Zoricа Netаj Štаmpа: JP „Službeni glаsnik“ Tirаž: 500 Povodom obeležаvаnjа jubilejа stogodišnjice Prvog svetskog rаtа, grupа аrhivistа Istorijskog аrhivа Beogrаdа izvršilа je temeljnа istrаživаnjа u svrhu popisа i uvidа u svа dokumentа i аrhivsku grаđu kojа se čuvа u Arhivu, а odnosi se nа temu Prvog svetskog rаtа. Rezultаti istrаživаnjа su dostupni putem onlаjn digitаlnog temаtskog vodičа, koji se sаdа pojаvljuje i u štаmpаnom obliku. Arhivskа grаđа predstаvljenа u ovoj publikаciji, klаsifikovаnа premа fondovimа i zbirkаmа koje se čuvаju u Istorijskom аrhivu Beogrаdа, predstаvljа izvor prvog redа zа istrаživаče, а podаci dаju sveobuhvаtnu sliku životа 1914–1918.

U dobrom stanju, sa posvetom autora na prvoj knjizi Šta da se radi?. T. 1 / Dušan Bogavac i koautori Jezik srpski Godina 1986. Izdavanje i proizvodnja Beograd : D. Bogavac, 1986 (Beograd : Multiprint) Fizički opis 239 str. ; 24 cm Drugi autori - osoba Nikoliš, Gojko, 1911-1995 = Nikoliš, Gojko, 1911-1995 ISBN (Broš.) Napomene Tiraž 400. Str. 21-25: Umjesto predgovora 2 : Nikolišev ogovor autorima / Gojko Nikoliš. Predmetne odrednice Socijalizam -- Jugoslavija Privredni sistem -- Jugoslavija Društvena kriza -- Jugoslavija Bogavac, Dušan, 1931-1990 = Bogavac, Dušan, 1931-1990 Sadržaj UMJESTO PREDGOVORA I Pozivno pismo sagovornicima 3 Lista osnovnih pitanja 7 Lista fakultativnih pitanja 10 NIKOLIŠEV ODGOVOR AUTORIMA (Umjesto predgovora II) 21 Prof. dr Josip Županov NITKO I NISTA U DRUŠTVU NE MOŽE BITI IZUZETO OD KRITICKOG ISPITIVANJA I PROVJERAVANJA 27 Prof. dr Branko Horvat SLOBODAN, DEMOKRATSKI DIJALOG JE DANAS NAJDJELOTVORNIJE SREDSTVO DEMOKRATSKOG PRITISKA 61 Prof. dr Jovan Mirić NA DJELU JE PROCES „DVOSTRUKE PRIVATIZACIJE“ 119 Batrić Jovanović DVA PREDUSLOVA ZA ZAUSTAVLJANJE ISELIAVANJA SRBA I CRNOGORACA SA KOSOVA 135 Jože Smole KRUPNA INTERNACIONALISTICKA ODGOVORNOST JUGOSLAVIJE ZA POBEDU I AFIRMACIJU SOCIJALISTICKOG SAMOUPRAVLJANJA 175 Doc. dr Slobodan lnić 55 ONTOGENEZA KRIZE U JUGOSLAVIJI 221 Prot. dr Zoran Vidaković SKICA ZA POCETAK SAMOUPRAVNOG PREOKRETA 231 TRI IZGUBLJENE GODINE (Umjesto pogovora za „Šta da se radi?“ I OTVORENO PISMO... 239 Šta da se radi? : objavljuje se posle tri godine. T. 2 Dušan Bogavac i koautori Jezik srpski Godina 1986 Beograd : D. Bogavac, 1986 (Beograd : Multiprint) Fizički opis 239 str. ; 24 cm Tiraž 300. Predmetne odrednice Socijalizam -- Jugoslavija Privredni sistem -- Jugoslavija Društvena kriza -- Jugoslavija Bogavac, Dušan, 1931-1990 = Богавац, Душан, 1931-1990 Sadržaj Svetozar Vukmanović — Tempo BIROKRATIJA NEĆE ODSTUPITI DOBROVOLJNO 3 Ivan Šifter MOŽE SE IZ KRIZE BRZO IZAĆI ALI TO TREBA ZNATI I — HTJETI 51 Prof. dr Žarko Puhovski UKOLIKO JE KRIZA NAJAVA I PRIPREMA NOVOGA, U NAS JE NEMA NI U NAZNAKAMA 95 General-pukovnik Velimir Terzić SAMOUPRAVNI PREOKRET MOGUĆ BEZ I JEDNE KAPI KRVI, BEZ I JEDNE SUZE 111 Prof. dr Predrag Matvejević DIJALOG O KRIZI I DIJALOG SHISTORIJOM 131 Dr Veselin Đuretić SLOBODNO OTVARANJE PREMA BUDUĆNOSTI 139 Prof. dr Ferid Muhić NAJGORE SE KVARE NAJBOLJI 151 Prof. dr Luka Marković JUGOSLAVIJA U SVJETSKOM SISTEMU KAPITALA — PRVI DIO 161 IZ DOKUMENTACIJE PROJEKTA Pozivno pismo sagovornicima 207 Lista osnovnih pitanja 211 Lista fakultativnih pitanja 214 OKRUŽNICA SAGOVORNICIMA PROJEKTA 224 HORVATOVO PISMO 224 IZVOD IZ ZAPISNIKA PROGRAMSKOG SAVETA „PARTIZANSKE KNJIGE“ 225 IZJAVA („Partizanskoj knjizi“, Beograd) 225 TELEGRAMI I PISMA PREDSJEDNIŠTVU CK SKJ 227 ŠTA DA SE RADI SA „ŠTA DA SE RADI?“ Pismo Centralnom Komitetu SKJ 233 TRI IZGUBLJENE GODINE (Umjesto pogovora za „Šta da se radi?“ I i II) 237

PARK PRIRODE JEGRIČKA - MONOGRAFIJA PARK PRIRODE JEGRIČKA Zahvaljujući IPA projektu ECOWAM („Ekološko upravljanje vodama protiv ekstremnih vremenskih uslova u pograničnoj oblasti”) objavljena je naučno-popularna monografija: Park prirode Jegrička. Posebna zahvalnost ide Fondu za Evropske poslove APV i Milanki Mišković. Autori tekstova su: dr Lazar Lazić, dr Vladimir Stojanović, dr Mlađen Jovanović, dr Slobodan Puzović i dr Bogdan Janjušević. Fotografije su načinili: dr Lazar Lazić, Geza Farkaš i dr Vladimir Stojanović. Recenzenti: dr Milana Pantelić i dr Dubravka Milić. Lektor: Simonida Stanković Karlaš. Monografija ima 14 poglavlja na 156 strana, sa 204 grafička priloga, od kojih su 159 fotografije. Rukopis je dvojezičan - srpski i mađarski. Iz recenzija: Destrukcija staništa je glavni uzrok nestanka vrsta na našoj planeti. Glavni način da se to spreči je formiranje zaštićenih područja, kao što je i park prirode Jegrička. Autori su uložili svoje znanje, iskustvo i trud kako bi ne samo naučnoj zajednici već i široj javnosti ukazali na značaj ovog područja. Rukopis je pisan na vrlo prihvatljiv, popularan način. Sadržaj rukopisa je iznesen pregledno i jasno, u jezičkom i konceptualnom smislu. Upravo zbog toga rukopis je veoma koristan naučnoj populaciji koja se usko stručno bavi zaštitom prirode, ali isto tako i veoma interesantan za širu populaciju i sve ljubitelje prirode. TVRDI POVEZ, ZAŠTITNI OMOT NOVI SAD 1918 152 STR ILUST. 25 CM STANJE ODLIČNO HOD. D.

Izdavač: Prometej, Novi Sad Slike: Nebojša Đuranović Predgovor: Milovan Vitezović Pogovor: Sima Avramović Povez: tvrd Broj strana: 309 Format: 23 x 31 cm Sa posvetom autora, očuvanost 5- Prvi srpski zapis o slavnom Beogradu ispisao je 1432. godine Konstanin Filozof u slavu despota Stefana Lazarevića, viteza evropskog Reda Zmaja, obnovitelj zapustelog i razorenog Beograda za novu prestonicu kojom se Srbija sasvim primakla Evropi. Posle Konstantina Filozofa novih sačuvanih zapisa o Beogradu bilo je u 16. i 17. veku, ređe, a naročito u 18, 19. i 20. veku. Knjiga o Beogradu će od početka svog knjižnog života imati posebnu pažnju ukupne intelektualne javnosti. Po sadržaju, po obimu, po slikama slikara Nebojše Đuranovića, a naročito po autoru Goranu Vesiću, koji nikome mnogo šta ne može da prećuti, pa ni sebi. Pošto je većina zapisa ove knjige u sažetijem vidu objavljivana svakog petka u Politici, na njenim „Beogradskim stranama”, onda će se često, po novinskoj nomenklaturi, nazivati knjigom Vesićevih kolumni o Beogradu. U sadašnjem književnom obliku ove zapise je najtačnije označavati, po autorovim namerama i složenom postupku, književno-istorijskim esejima o Beogradu. Ovi eseji uglavnom sadrže birani pregled istorije Beograda, neodvojiv od srpske istorije i pregled istorije srpske kulture, pisane najčešće sa današnje tačke gledišta u autorovoj vizuri, sa istorijskim kopčama i savremenim komentarima, vesićevskim, naravno. Dakle, eseji jesu istorija, ali su dati nedovojivi od današnjih prilika i pojava. Tako su čak i polemička živa istorija. Oni su eseji o gradu u kome živimo, ali o onima koji su pre nas živeli, pa nam se životi prožimaju. Kao da se srećemo, prepoznajemo i pozdravljamo. I sa tim osećajima teba pročitavati i prolistavati ovu knjigu kojoj je Goran Vesić, kao pisac, i istoričar i hroničar svoga doba. Kao istoričar sasvim je veran i poznatim i manje poznatim izvorima. Kao hroničar, ništa mu ne promiče i zasniva se na svojim činjenicama. Međutim, on je sklon polemici. To mu je u karakteru. Zato će, u našem ostrašćenom vremenu, ova knjiga izazvati i razna sporenja, pa i činjenica i istorije. Ova Vesićeva knjiga spada u red srodnih knjiga o Beogradu koje su ispisali Branislav Nušić, Kosta Hristić, Milan Stojimirović Jovanović, Slobodan Jovanović, Aleksandar Deroko, Stanislav Krakov, Predrag Milojević, Kosta Dimitrijević, Bogdan Tirnanić i drugi. - Iz predgovora Milovana Vitezovića (K-157)

07495) JOVAN DUČIĆ , Kosta St. Pavlović , Otkrovenje Beograd 2001 , predgovor Radoja L. Kneževića ; U Milanu, 1967. godine objavljena je knjiga Koste St. Pavlovića Jovan Dučić u kojoj se veliki pesnik prikazuje sa svim svojim, široj publici nepoznatim, manama. Posle svog jedinog izdanja u Italiji 1967, čekala je više od trideset godina na objavljivanje u našoj sredini. Kosta St. Pavlović bio je diplomata i šef kabineta pet predsednika vlade (četiri u emigraciji). Kosta St. Pavlović u svojoj knjizi ne osporava Dučića kao pesnika, on ga priznaje za pesničkog genija, ali osporava Dučića kao čoveka, predstavljajući ga kao licemerna, tašta i sujetna čoveka, što prevazilazi meru ljudskog ukusa. A šta je bio cilj ove knjige? Pavlović piše da je hteo samo da spase od zaborava ono što je njemu bilo lično poznato i da budućim Dučićevim životopiscima ostavi `svedočanstvo jednog očevica i verno prenesene podatke dobijene od drugih`. Ti drugi su ponajviše autorov otac Stevan i Slobodan Jovanović, koji su se dugo družili sa `knezom srpskih pesnika`. Da bi potvrdio Dučićevu žudnju za uspehom i slavom autor knjige piše kako je pesnik, cinično ga predstavljajući kao velikog pravoslavca, uoči traženja agremana za Vatikan napisao nekoliko članaka u `Politici` u kojima je hvalio katoličko sveštenstvo kao `obrazovanije`, svoj poziv smatrao misijom, a kudio pravoslavno kao duhovno slabije razvijeno! (Vatikan mu je, inače, odbio agreman!) Pavlović osporava i Dučićevo srpstvo. Kaže da se srpskim nacionalnim borcem pokazuje tek na zalasku života, a da je pre toga uvek istupao kao - Jugosloven. I navodi, za primer, da je integralno jugoslovenstvo kralja Aleksandra prihvatao do te mere da je čak napisao jedan članak u kojem je tvrdio da je knez Lazar bio jugoslovenski vladalac! Jovan Janjić mek povez, format 14 x 20 cm , ćirilica, ilustrovano, 202 strane

Knniga je kao nova - posveta na prvom neutralnom listu (koji mozete iscepati ukoliko zelite) - prodaje se u stanju kao na slikama O KNJIZI: Jovo Anđić : KNJIŽEVNI VODIČ KROZ BEOGRAD , Laguna 2015, drugo izdanje, tvrdi povez, str. 536. Priče o piscima i gradu koji su voleli. Pisci - Beograd Očuvanost 4. Priče o piscima i gradu koji su voleli. Ko je jednom ugledao jasne obrise grada, iznad srebrnastih traka Save i Dunava, nikada ih neće zaboraviti...Miloš Crnjanski Kroz priče o intimnim i stvaralačkim sudbinama dvadeset četiri pisca ispričana je istorija Beograda kao grada velikih književnika. Povezanost pisaca sa Beogradom i trajnost njihovog uticaja na identitet grada iskazana je koliko obimnom faktografijom i pripovedanjem o životu i radu pisaca toliko i pažljivim odabirom izvoda iz dela kojima se završava svako poglavlje: proznih odlomaka i stihova posvećenih Beogradu koji otkrivaju autentičnost doživljaja grada u kojem je autor ispunio svoju sudbinu. Kao ob iman izvor biobibliografskih detalja, Književni vodič kroz Beograd dragocen je svim izučavaocima srpske književnosti i istorije, kako učenicima i studentima tako i stručnjacima. Budući da sadrži i precizne mape i nekoliko stotina fotografija i topografskih odrednica, predstavlja izvanredan vodič za kretanje kroz savremeni Beograd i upoznavanje s njegovom književnom i kulturnom istorijom. Posebnu vrednost Vodiča čine tačke ukrštanja, odnosno mesta susreta pisaca u beogradskom vremenu i prostoru koja su istaknuta u posebnoj mapi (institucije, kafane, parkovi, šetališta, obale...) Izdvaja se i jedinstven poduhvat mapiranja Novog groblja na kojem su se završile životne staze pisaca, čime je poštovaocima beogradskih književnika omogućeno da posete njihova utočišta. Reprezentativan dokument o Beogradu kao gradu velikih pisaca, izvanredan spoj književno-istorijskog pregleda i vodiča kroz Beograd koji obuhvata vreme od Dositeja Obradovića do danas. Dositej Obradović - Đura Jakšić - Jovan Jovanović Zmaj - Stevan Sremac - Janko Veselinović - Branislav Nušić - Borisav Stanković - Isidora Sekulić - Milica Jakovljević Mirjam - Stanislav Vinaver - Ivo Andrić - Miloš Crnjanski - Rastko Petrović - Branko Ćopić - Dobrica Ćosić - Dušan Radović - Slobodan Marković - Milorad Pavić - Aleksandar Popović - Borislav Pekić - Svetlana Velmar-Janković - Branko Miljković - Danilo Kiš - Momo Kapor

Novi Sad 2013. Mek povez, ćirilica, ilustrovano, veliki format (30 cm), 179 strana. Knjiga je odlično očuvana. Sadržaj: ARHEOLOGIJA Ana-Marija Antić: Zaštitna arheološka istraživanjana trasi gasovoda Banatski Dvor — Gospođinci horizont starijeg neolita ARHITEKTURA Valentina Brdar: O zgradama Gradske bolnice u Novom Sadu (1909—1912) Vesna Majstorović: Palata Lazara Dunđerskog i pivarski kompleks u Zrenjaninu Bojan Kojičić, Dragana Šijak, Igor Kovač: Dvorac Lasla Karačonjija u Novom Miloševu Vesna Karavida: Zgrada podružnice Prve hrvatske štedionice u Zrenjaninu Branislav Milić: Stare ustave i brodske prevodnice na Begejskom kanalu ETNOLOGIJA Maria Silađi: Nova Crnja — ambijentalna vrednost strukture naselja Danka Višekruna i Milutin Grozdanić: Čardaci u prošlosti novosadskih baštovana KONZERVACIJA I RESTAURACIJA Miroslav Zakić: Konzervatorsko-restauratorski radovi na ikonostasu srpskog pravoslavnog hrama Svetog Ilije u Zadru i problem više bojenih slojeva na ikonama Mihajla Sperance Olivera Brdarić: Konzervacija i restauracija ikona Sveti Nikola i Sveti Prokopije rad Stevana Aleksića iz kapele Paunović u Vukovaru Sava Stražmešterov: Rekonstrukcija i prezentacija ikonostasa mitropolita Simeona (1635) uklonjenog iz katolikona glavne crkve manastira Hilandara u 18. veku Daniela Korolija Crkvenjakov: Studija tehnike i konzervacija čudotvorne Bogorodičine ikone iz Saborne crkve u Sremskim Karlovcima Ivana delić Nikolić, Olivera Vušović, dr Zagorka Radojević: Laboratorijska ispitivanja i istorijska baština — primer manastira Dombo ISTORIJA UMETNOSTI Ljiljana Lazić: Radovan Ćesarov (1900—1977) Prilog poznavanju novosadskog umetničkog zanatstva u 20. veku SEĆANjA David Gaon (1948-2006) / Donka Stančić Vojislav Matić (1935-2011) / Pavle Stanojević Milan Mića Ulić (1935-2012) / Pavle Stanojević Slobodan Jovanović (1937—2011): Odlazak hroničara vojvođanske arhitekture / Vladimir Mitrović Olivera Milanović Jović / Branka Kulić Stana Medan (Vlahovići, srez Mostar, 1936 - Novi Sad, 2011) / Svetlana Bakić UPUTSTVO ZA AUTORE

Naslov Istorija srpske filozofije. 1 / Irina Deretić (priređivač) Vrsta građe naučna monografija Jezik srpski Godina 2011 Izdanje 1. izd. Izdavanje i proizvodnja Beograd : Evro-Đunti, 2011 (Novi Sad : Budućnost) Fizički opis 614 str. ; 25 cm Drugi autori - osoba Deretić, Irina, 1969- = Deretić, Irina, 1969- (karton) Napomene `Pred nama se nalazi prvi tom monografije Istorije srpske filozofije ... Ova monografija nastala je kao rezultat rada prevashodno saradnika projekta Istorija srpske filozofije (179064), koje je odobrilo i finansijski podržava Ministarstvo prosvete i nauke Republike Srbije od 2011. do 2014. godine ...` --> Predgovor Tiraž 2.000 Str. 5-9: Predgovor / Irina Deretić Napomene i bibliografske reference uz tekst Summaries. Predmetne odrednice Filozofija -- Istorija -- Srbija – Zbornici Prvi tom monografije Istorije srpske filozofije sadrži studije i tekstove koji kritički i teorijski razmatraju srpsku filozofsku baštinu. Početna nit vodilja u istraživanju istorije srpske filozofije jeste uverenje da osim kontinuiteta postoji i identitet naše filozofije, koji se formirao u plodnom dijalogu sa stranim, uglavnom evropskim uzorima, idejama i misliocima. SADRŽAJ Časlav D. Koprivica – UČENJE O DRŽAVI I DRŽAVA SLOBODANA JOVANOVIĆA 341 Boris Milosavljević – SLOBODAN JOVANOVIĆ I VELIKI MISLIOCI PROŠLOSTI 361 Dejan Vuk Stanković – FILOZOFIJA SLOBODE MIHAILA MARKOVIĆA 385 Mirko Zurovac – ZATVORENA OTVORENOST 407 Milo Lompar – BESTEMELJNOST KAO POLAZIŠTE SMILJANIĆEVOG STVARALAŠTVA I NJEGOVA PODSTICAJNA SNAGA 455 Jovan Aranđelović – ESTETIČKA EGZAKTNOST – PROBLEM METODE U ESTETICI MILANA RANKOVIĆA 497 Nebojša Grubor – SPINOZIN POJAM SUPSTANCE U SVETLOSTI NJEGOVOG PANTEIZMA PREMA TUMAČENJU RADMILE ŠAJKOVIĆ 513 Miloš Todorović – POTREBA UTEMELJENJA FILOZOFIJE MEDIJA U KULTURNOM AMBIJENTU SRBIJE 527 Divna Vuksanović – NASTAVA FILOZOFIJE U SREDNJIM ŠKOLAMA SRBIJE OD 1990. DO 2010. GODINE 541 Jadranka Pešti – POJAM I LIK FILOSOFIJE SRBA U REPUBLICI SRPSKOJ 555 Bogomir Dukić – ESTETIČKO DRUŠTVO SRBIJE: ULOGA U RAZVOJU ESTETIKE U SRPSKOJ FILOZOFIJI 585 Una Popović MG68 (N)

Nova, nekorišćena Istinom protiv revizije Narodnooslobodilačke borbe u Jugoslaviji 1941-1945: zbornik radova Beograd 2009. Tvrd povez, ilustrovano, 393 strane. Sadržaj: Petar Matić - Dule / Uvodna reč PRVI DEO Svetozar Oro / UVODNI REFERAT Branko Mamula / O RUKOVODEĆOJ ULOZI VRHOVNOG ŠTABA NOV, POJ I NKOJ S JOSIPOM BROZOM TITOM NA ČELU Prof dr Slavko Mrkić / JOSIP BROZ TITO O POLITIČKOM KARAKTERU NARODNOOSLOBODILAČKOG RATA 1941-1945 Akademik Mijat Šuković / AVNOJ - ISTORIJSKA TEKOVINA I VRIJEDNOST SVIH NARODA I DRŽAVA NA JUGOSLOVENSKOM PROSTORU Milisav Bojić / SKICA O PRVOJ PROLETERSKOJ NOU BRIGADI Svetko Grbić / NARODNOOSLOBODILAČKA BORBA BRANI SE ISTINOM Dr Zlatko Rendulić / PROTIV REVIZIJE SAVEZNIČKE POMOĆI NARODNOOSLOBODILAČKOJ VOJSCI JUGOSLAVIJE DRUGI DEO Đuro V. Rodić / RAVNOGORSKI POKRET DRAŽE MIHAILOVIĆA 1941-1945 U NORMAMA MEĐUNARODNOG I SRPSKOG KRIVIČNOG PRAVA Dr Branko Latas / RAVNOGORSKO ČETNIŠTVO Prof. dr Miodrag Zečević / REHABILITOVANJE NEČASNE ISTORIJE SRPSKOG NARODA Jovan Radovanović / DRAŽA MIHAILOVIĆ, SLOBODAN JOVANOVIĆ I MILAN NEDIĆ U KRIVOM OGLEDALU Rade Vukosav / DA SE I OVO NE ZABORAVI Mr. sc. Ivan Fumić / FALSIFIKATI U POVIJESNOJ ZNANOSTI O NARODNOOSLOBODILAČKOJ BORBI U HRVATSKOJ Franc Godeša / ODNOS PREMA NARODNOOSLOBODILAČKOJ BORBI U NOVOJ SLOVENAČKOJ DRŽAVI Vlada Milosavljević / ISTINOM PROTIV REVIZIJE NOB U JUGOSLAVIJI Miloš Lukinović / NARODNOOSLOBODILAČKA BORBA U BEOGRADU DANAS Prof. dr Mladenko Colić / REVIZIJA ISTORIJE NOB U JUGOSLAVIJI SVOĐENJEM NOP NA POKRET A NOR NA GRAĐANSKI RAT Prof. dr Mladenko Colić / RAD I REZULTATI KOMISIJA ZA UTVRĐIVANJE ZLOČINA OKUPATORA I NJIHOVIH POMAGAČA U JUGOSLAVIJI 1941-1945 GODINE Prof. dr Mladenko Colić / SUĐENJE SLUGAMA OKUPATORA I RATNIM ZLOČINCIMA TREĆI DEO Dr. Miroljub Vasić / NARODNOOSLOBODILAČKI RAT 1941-45. GODINE U UDŽBENICIMA ISTORIJE U SRBIJI Nikola Pejnović / `SAVEZNICI I JUGOSLOVENSKA RATNA DRAMA” VESELINA ĐURETIĆA Ivan Fumić / STVARNOST I STVARANJE MITA O HRVATSKIM SVEĆENICIMA U DRUGOM SVJETSKOM RATU Goran Babić / NAKNADNI HITLEROVI RATOVI ZA POBJEDU Branko Kosić / KAKO SE U NEKIM KNJIGAMA OSPORAVA ISTINA O TITU Prof. dr. Gojko Jakovčev / ANTIKOMUNIZAM SAVJETA PARLAMENTARNE SKUPŠTINE EVROPE ČETVRTI DEO Budimir Gajić / ISTINOM PROTIV REVIZIJE PARTIZANSKE PESME U NOB I MUZIČKOM STVARALAŠTVU U JUGOSLAVIJI POSLE 1991. GODINE Ljiljana Cetinić / MEMORIJALNI CENTAR JOSIP BROZ TITO POSLE 1991-2008. GODINE Nina Udovički / ISTINOM PROTIV REVIZIJE ISTINE O ŠPANSKIM BORCIMA JUGOSLAVIJE Prof. dr Dejan Kosanović / UPOTREBA I ZLOUPOTREBA FILMA KAO ISTORIJSKOG DOKUMENTA PRILOZI OSNOVNE INFORMACIJE O `SABRANIM DJELIMA` JOSIPA BROZA TITA Napomena Redakcije / Skraćeni predgovor cjelokupnom izdanju `Sabranih djela” Josipa Broza Tita Prof. dr Mladenko Colić / Osnovne informacije o `Zborniku dokumenata i podataka O NOR-u jugoslovenskih naroda” Beleška o autorima

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Ilija Petrovic Od vijeća do republike, Slavonija Baranja i Zapadni Srem Ilija Petrović (Kosor, kod Podgorice, 6. septembar 1938) srpski je istoričar i publicista. Bavi se srpskom istorijom novijega vremena. Biografija Osnovnu školu je pohađao na Ublima (kod Podgorice) i Pašićevu (Zmajevu), nižu gimnaziju sa malom maturom u Zmajevu, a veliku maturu položio je u Novom Sadu, u Drugoj višoj mešovitoj gimnaziji `Jovan Jovanović Zmaj` (juna 1956). Studirajući vanredno, diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, na grupi za istoriju (januara 1967).”[1] Njegov je brat dr Dragoljub Petrović, lingvist, a bratanac je poznati srpski teološki javni govornik Miroljub Petrović.[2] „Ceo radni vek (1956-2000, od pripravnika do direktora i savetnika) proveo u PTT saobraćaju, za čije je obrazovne potrebe izradio dva udžbenika iz međunarodnog poštanskog saobraćaja. Svojim saopštenjima učestvovao na većem broju stručnih skupova u okviru Zajednice JPTT, a nekoliko tekstova objavljeno mu je u stručnom časopisu PTT saobraćaj u Beogradu. Jedan od pokretača, vlasnika i urednika novosadske Samouprave, prvih privatnih novina u Srbiji postbrozovske ere (1986-1990). Godine 1989, još uvek u uslovima jednopartijskog sistema, član Inicijativnog odbora za formiranje Saveza radikalnih demokrata u Novom Sadu, prve izvankomunističke političke stranke u Srbiji novijeg vremena. Glavni i odgovorni urednik Srpske Zemlje, glasila Srpskog nacionalnog vijeća Slavonije, Baranje i Zapadnog Srema (1991-1992). Od 1994. objavio četrdesetak knjiga, a za razne stručne časopise napisao približno toliko dužih ili kraćih tekstova, uglavnom sa tematikom iz srpske istorije s početka i kraja XX veka; za Enciklopediju Novog Sada napisao stotinak priloga: o ličnostima značajnim za nacionalnu i kulturnu istoriju Novog Sada, o srpskim dobrovoljcima u oslobodilačkim ratovima 1912-1918, o PTT saobraćaju, o planinarima; saradnik u prvoj knjizi Srpskog biografskog rečnika (A-B); otkrio jedan zabranjeni Zbornik Matice srpske za društvene nauke (iz 1959); na svetlo dana izneo zabranjenu knjigu `Hrvati u svetlosti istoriske istine`, Beograd 1944, potpisanu “prezimenom” Psunjski, dešifrovao ovaj pseudonim i naučnoj i stručnoj javnosti predstavio njenog autora Velišu Raičevića (Trepča, kod Andrijevice, 1903 - Beograd, 1972). Kako je to zapaženo u nekim recenzijama ili prikazima njegovih knjiga, u obradi pojedinih tema, koristeći se raspoloživom literaturom i objavljenim istorijskim izvorima, kao i konsultovanjem poznate arhivske i relevantne muzeološke građe, on na sebi svojstven način, neobičnom metodologijom i kompozicijom, uspeva da zađe u tamnu stranu onih delova naše novije istorije za koje se smatralo da su bez zatamnjenja. Nastojanje da od još uvek živih učesnika nekog događaja sazna pojedinosti koje nisu zabeležene a bez kojih bi slika tih događaja bila nepotpuna, predstavlja ga ne samo kao vrednog istraživača, već i kao krajnje savesnog istoričara. Snagom argumenata, poštovanjem činjenica, on uvek uspeva da zaokruži celinu iz koje se jasno mogu sagledati istorijski tokovi na srpskim narodnosnim područjima. U njegovim knjigama, uvek bolno oštrim ali i uvek veoma inspirativnim, lako se uočavaju greške i promašaji nacionalne politike, u kojima on nalazi odgovor na pitanje kako je došlo do stradanja i propadanja srpskog naroda, a u našem vremenu, danas, i do nestajanja istog tog naroda i njegove države. Za buduće istraživače i tumače novije srpske istorije, njegove knjige predstavljaće nezaobilazno štivo. Svoje radove on objavljuje u uverenju da će to podstaći “istoričare od karijere” da se najzad “umešaju u svoj posao” i pred preostalim Srbima bar istaknu smislena pitanja pre nego što ih stihijski odgovori na srpsko pitanje ne učine zauvek besmislenim. Njegovi radovi pisani su jasnim jezikom, tako da otkrivenim istorijskim istinama uvek mogu zadovoljiti radoznalost brojnih čitalaca, dok je istovremeno jedan deo tog čitališta iznenađen činjenicama koje su godinama ili decenijama skrivane. Jedan od urednika njegovih knjiga napisao je da mu je svaka rečenica, “ma koliko bila duga, jasna, precizna, umivena i lišena svake dvosmislenosti. Ako bi mu neko prigovorio zbog nečega što je napisao, on se nikad neće moći `vaditi` na grešku u formulaciji, na nedorečenost ili na nedovoljnu preciznost u izrazu”. Bez namere da njegov jezički izraz karakteriše “onim ocenama koje se izriču uz delo velikih srpskih intelektualaca, kakvi su, na primer, Slobodan Jovanović ili Radovan Samardžić” taj će urednik napisati da se “već iz onoga što je rečeno, vidi da on u svom stilskom iskazu nepogrešivo sledi liniju tog najfinijeg srpskog intelektualnog soja. Mnoge deonice njegovih tekstova imaju relevantne karakteristike književnog diskursa”. A jedan od recenzenata njegovih knjiga zapisao je da ih odlikuje “andrićevski književni izraz”. Na dan kad je otišao u penziju, 31. marta 2000. godine, u Glavnoj pošti u Novom Sadu našao se u prodaji prigodni koverat sa njegovim likom, a istoga dana, u istoj toj pošti bio je u redovnoj upotrebi i prigodni poštanski žig sa njegovim likom; tek nekolikim ličnostima u Drugoj i Trećoj Jugoslaviji pripalo je ovakvo priznanje za života.”

RATOMIR MILIKIĆ ZABORAVLJENA EVROPSKA EPIZODA - Jugoslavija i Savet Evrope: 1949-1958 Izdavač - Institut za savremenu istoriju, Beograd Godina - 2014 344 strana 25 cm Edicija - Biblioteka Studije i monografije ISBN - 978-86-7403-193-3 Povez - Tvrd Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: Predgovor Uvod IDEJE I PRIPREMA ZA HAŠKI KONGRES Rad Haškog kongresa Jugoslovensko učešće u pripremama Haškog kongresa i na samom Kongresu Rezolucija proevropskih aktivista iz Centralne i Istočne Evrope Zaključci Kongresa Šta je proisteklo iz Haškog kongresa Evropski sud za ljudska prava Kulturna Evropa ODMETNUTI BEOGRAD I BASTION ZAPADNE DEMOKRATIJE (1949-1958) Britanska inicijativa Slučaj Milovana Đilasa Upozorenja iz emigracije Memorandum – lord Houp Promene u odnosima među socijalističkim zemljama i uloga Zapada Epilog britanske inicijative Sedmi kongres SKJ i promene koje je on doneo Umesto zaključka Prilog Izvori i literatura Registar ličnih imena Beleška o autoru `Cirkularno pismo diplomatskim predstavništvima FNRJ, 5. novembra 1954: U poslednje vreme razmatrali (smo) mogućnost izvesnih formi saradnje naše zemlje sa strazburškim Evropskim savetom. Posle boljeg upoznavanja aktivnosti i političke orijentacije ove organizacije, došli smo do zaključka da sada naša saradnja sa njim ne dolazi u obzir u prvom redu radi njene ideološko-političke isključivosti i diskriminatorskog tretiranja zemalja koje po oceni Evropskog saveta ne ispunjavaju uslove u pogledu ideološko-političke orijentacije. (...) Radi toga potrebno je da ubuduće u razgovorima o mogućnosti naše saradnje sa Evropskim savetom izražavate naše rezerve prema toj organizaciji. (Aleš Bebler, državni podsekretar u Sekretarijatu za inostrane poslove) Cirkularno pismo diplomatskim predstavništvima FNRJ, 13. novembra 1954: Naše rezerve prema Evropskom savetu ne treba shvatiti kao neku promenu dosadašnjeg stava prema pitanjima evropske saradnje, niti treba, dakle, razviti neku aktivnost u pravcu raskrinkavanja! Mi ćemo i dalje davati punu podršku svim nastojanjima na konstruktivnoj evropskoj saradnji, naročito kroz one forme i organizacije gde je to praktično moguće bez pokretanja osetljivih političkih problema. Dakle, ostaje načelno naša pozitivna orijentacija, kao i naša ocena da je zbliženje evropskih zemalja, koje je mogućno samo na široj podlozi, samo po sebi konstruktivno i postalo nužnost. Sve to bez nametanja naše saradnje kao i bez oštrog kritičkog ograđivanja. (Koča Popović, državni sekretar za inostrane poslove) Htio bih da vam kažem nešto o još jednoj stvari. Posljednjih dana bilo je vani mnogo galame o tome kako mi ne možemo biti primljeni u strazburšku evropsku Savjetodavnu skupštinu jer smo mi totalitarna zemlja tobože, jer nemamo demokratski sistem itd. Pa mi nismo ni od koga tražili da uđemo tamo. Nije ni potrebno da mi tamo idemo. Mi hoćemo da sarađujemo sa svim zemljama Evrope i mi smo samo tražili da imamo posmatrača, jer smo mi ipak sastavni dio te Evrope. Njihova je stvar da li će htjeti da nas prime, ali mi nismo tražili ulazak u Savjetodavnu skupštinu. Govorim o tome zato da ne bi neko mislio da se mi tamo guramo. Ne, mi se ne guramo i nama to nije potrebno, ali ćemo nastojati da uzmemo učešće u svim akcijama Evrope koje se neposredno ili posredno tangiraju i nas. Jer, pitanja Evrope nisu samo stvar jednog dijela njenih zemalja, nego svih zemalja koje su tu. (Josip Broz Tito, govor u Karlovcu 27. jula 1955. godine)` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Bebler Ernest Bevin Karl Begholm Milan Gavrilović Ivan Gošnjak Milan Grol Žan Pjer Guzi Vladimir Dedijer Salvador De Madarijaga Deni De Ružmon Milovan Đilas Edvard Kardelj Milorad Ekmečić Erio Eduar Andrej Ždanov Milan Žujović Antoni Idn Tvrtko Jakovina Slobodan Jovanović Janoš Kadar Konstantin Karamanlis Piter Kerstens Bogdan Krekić Volter Laker Harold Makmilan Georgij Maljenkov Markos Džordž Maršal Vlatko Maček Fransoa Miteran Veljko Mićunović Mole Gi Vjačeslav Molotov Imre Nađ Aleksandar Pavlović Branko Petranović Rene Pleven Koča Popović Srđan Prica Pol Ramadije Aleksandar Ranković Dankan Sandis Dalibor Soldatić Josif Visarionovič Staljin Konstantin Stefanopulos Dragolsav Stranjković Josip Broz Tito Živko Topalović Hari Truman Valter Halštajn Lord Džon Houp Hruščov Vinston Čerčil Ivan Šubašić Rober Šuman