Polovna knjiga, izuzetno očuvana. Izdavač: Ard Yaym - Turska, 2011. god. Broširan povez, 23 cm. 144 str.

mek povez dobro ocuvano 618

Dobrovoljacki glasnik 13-1999 - Kosovo i Metohija kolevka srpstva malo veci format, 272 strane POLICA 33

Slobodan T Šarenac - Kolevka na kamenu, zabeležbe iz stare Hercegovine , autorsko izdanje . Odlična, kao nova

Dobro očuvana knjiga... K117

Mladen Mirić KOLEVKE SRPSKOG IDENTITETA Beograd, 2022. Udžbenički format, 160 strana. Veoma lepo očuvana. Srbi, nacionalni identitet...

Santa Lucia kolevka Napulja Napulj, 1979.god., 100 str, 21 cm, stanje kao na slici, unutrašnjost vrlo dobra, sa pripadajućim reprodukcijama

U ponudi je `DOBROVOLJAČKI GLASNIK broj 13` / JUN 1999, godina IX - Kosovo i Metohija kolevka Srpstva, str. 273. Časopis Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912 - 1918, njihovih potomaka i poštovalaca Beograd. Očuvanost za 5+. Bukvalno novo. k1.

U istraživanjima Srednjeg Podunavlja u Srbiji utvrđeno je da su Panonija i Centralni Balkan kolevka Egejeske kulture. Dunav i njegove pritoke alegorija su čitavog mitološkog sistema Homera i Hesiodovog Olimpijskog panteona bogova. nova za koricu zaheftana vizitkarta Dr Antonija Škokljeva na naslovnoj pečat i potpis aiutora

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Mihovil Bolonić (Vrbnik, 3. siječnja 1911. – Krk, 16. veljače 1984.) je bio hrvatski povjesničar te aktivni društveni radnik. Životopis Rodio se u Vrbniku 1911. Studirao je u Ljubljani gdje je diplomirao na Bogoslovnom fakultetu. Radio je kao tajnik Krčke biskupije. Obnašao je dužnost Stolnog kaptola na Krku i tajnog komornika (noseći naslov monsinjora). Iako je bio crkvenom osobom, Izvršno vijeće Sabora SRH dodijelilo mu je `izuzetno priznatu mirovinu` zbog zasluga na kulturnom polju. Znanstvenim se radom bavi u kasnijoj dobi. Uglavnom se je bavio arhivskim materijalima na Krku. Najviše ga je znanstveno zanimala srednjovjekovna i novija povijest Krka, glagoljaška prošlost Krka i okolice, a osobita mu je zasluga otkrivanje ekonomskog i socijalnog položaja malog primorskog puka u prošlosti. Kao društveni radnik djelovao je u okviru akcija Katoličke Crkve i SSRNH. BOLONIĆ, Mihovil, povijesni pisac (Vrbnik na Krku, 3. I 1911 — Krk, 16. II 1984). Osnovnu školu završio je u Vrbniku, gimnaziju polazio u Krku (1921–27) i Splitu (1927–29), teologiju studirao u Splitu (1930–32) i Ljubljani (1932–36). Za svećenika je zaređen 1934. Obavljao je službe kapelana (1934–36), biskupijskog arhivara (1936–54) i tajnika biskupske kancelarije (1954–79) u Krku. Istodobno je bio dijecezanski konzultor i prosinodalni ispitivač. — B. istražuje kulturnu, socijalnu i crkvenu prošlost otoka Krka, kvarnerskih otoka i Hrvatskog primorja, napose djelovanje i život glagoljašâ. Objavio je više priloga i povijesnih rasprava u časopisima i godišnjacima: Krčki kalendar (1953–55), Bogoslovska smotra (1965–68, 1970, 1972, 1973, 1975–77), Krčki zbornik (1970–72, 1975), Vjesnik Historijskog arhiva u Rijeci i Pazinu (1972, 1974), Senjski zbornik (1973–75, 1977), Istarska danica (1974), Croatica Christiana periodica (1980) i dr. U brojnim studijama i djelima B. obrađuje dosad nedovoljno rasvijetljena pitanja iz krčke povijesti, temeljeći ih na bogatoj faktografskoj građi i obilju izvornih podataka. DJELA: Parčićeva tiskara u Glavotoku. Rijeka 1965. — Krčki seoski kaptoli pioniri i nosioci liturgijskog života. Bogoslovska smotra, 38(1968) 2, str. 263–284. — O životu i radu Ivana Feretića (1769–1839). Krčki zbornik, 1970, 1, str. 285–349. — O životu i radu Dragutina A. Parčića. Bogoslovska smotra, 42(1972) 4, str. 413–433. — Crkveni patronat na području senjsko-modruške biskupije. Senjski zbornik, 5(1973) str. 219–318. — Kapari vrbnički. Zagreb 1973. — Bratovština sv. Ivana Krstitelja – Kapari u Vrbniku (1323–1973) i druge bratovštine na Krku. Zagreb 1975. — Stoljetne veze krčkih i senjskih glagoljaša. Senjski zbornik 6(1975) str. 81–139. — Ekonomsko-socijalno stanje krčkih glagoljaša. Bogoslovska smotra, 45(1975) 1, str. 97–116; 46(1976) 4, str. 475–500; 47(1977) 1, str. 101–123. — Otok Krk kroz vjekove (suautor I. Žic Rokov). Zagreb 1977. — Otok Krk kolijevka glagoljice. Zagreb 1980. LIT.: N. Marulić: O prvoj štampariji na otoku Krku. Krčki zbornik, 1972, 5, str. 408–409. — M. Bogović: Bratovštine na otoku Krku. Zvona, 15(1976) 5, str. 5. — V. Dorčić: Mihovil Bolonić i Ivan Žic-Rokov, Otok Krk kroz vjekove. Marulić, 11(1978) 2, str. 206–207. — S. Kovačić: Mihovil Bolonić i Ivan Žic Rokov; Otok Krk kroz vjekove. Crkva u svijetu, 13(1978) str. 183–184. — Isti: Mihovil Bolonić, Bratovština sv. Ivana Krstitelja Kapari u Vrbniku (1323–1973) i druge bratovštine na Krku. Ibid., str. 184–185. — D. Horvatić (D. H.): Mihovil Bolonić »Otok Krk, kolijevka glagoljice«. Marulić, 14(1981) 4, str. 420–421. — F. E. Hoško: Mihovil Bolonić – Ivan Žic-Rokov: Otok Krk kroz vjekove. Croatica Christiana periodica, 5(1981) 7, str. 79–81. — Isti: Mihovil Bolonić: Otok Krk kolijevka glagoljice. Ibid., str. 81–83. — P. Strčić: Radovi Mihovila Bolonića o Krku i glagoljaštvu. Jadranski zbornik, 12(1982–85) str. 555–563. — Isti: In memoriam mons. Mihovilu Boloniću. Vjesnik, 45(1984) 13 097, str. 5. — M. Valković: In memoriam – Mihovil Bolonić 1911–1984 (s bibliografijom radova). Croatica Christiana periodica, 8(1984) 14, str. 225–229. — A. Benvin: In memoriam Mihovil Bolonić. Slovo, 35(1985) str. 155–156. Glagoljica (staroslovenski – sloven – `sloviti` – `govoriti`) je pismo koje su slovenski narodi koristili u drugoj polovini 9. veka. U današnjoj nauci prevladava mišljenje da ju je sastavio jedan od slovenskih misionara Ćiril u drugoj polovini 9. veka (oko 863. godine), uz pomoc svog brata Metoda. On je tim pismom preveo Bibliju i to na staroslovenski jezik. Glagoljica je sastavljena, po jednoj hipotezi, prema grčkom tajnopisu. Prvobitno je imala 40 slova, a posle 38 slova (svako slovo je imalo dvojaku vrednost – glasnovnu i brojnu). Od spomenika pisanih glagoljicom poznati su: Zografsko jevandjelje, Asemanovo jevandjelje, Sinajski psaltir, Marijinsko jevandjelje, Baščanska ploča i Kocev glagoljaš, Bečki listići, Hrvojev misal. Originalni tekstovi Kirila i Metoda nisu sačuvani, vec samo prepisi tih tekstova s kraja 10. i početka 11. veka. Prvobitna glagoljica je predstavljala tip oble glagoljice sa okruglim slovima. Ovom su glagoljicom pisane knjige koje koje su doneli ucenici slovenske brace iz Moravske u Bugarsku, Makedoniju, Rasku, i u primorsku Hrvatsku i Dalmaciju. U zapadnim predelima glagoljica je ostala vrlo dugo u upotrebi u crkvi, ali se promenila pod uticajem beneventane i gotice, postala ostrija, uglasta, sa izlomljenim linijama i zato se naziva uglasta glagoljica. U nekim mestima Dalmacije rimokatolicki svestenici i danas odrzavaju glagoljicu kao slovensko pismo za koje se u 10. veku borio Grgur Ninski. Glagoljicu su negovali i uporno cuvali narodni svestenici nazvani `glagoljasi`, iz otpora prema tudjinskom uticaju preko latinskog pisma u crkvi. Stare hrvatske glagoljske knjige liturgijskog karaktera pisane su svecanom glagoljicom, lepim, uspravnim slovima. Od kraja 14. veka, kada je usla u administraciju, glagoljica je brzopisna, sa mnogo ligatura i abrevijacija (vezanih slova i skracenica).

Autor: Jovan Janićijević Povez: tvrd Format: 16x24 Br. strana: 644 Kulturna istorija Srbije duga je i složena. Njeni počeci, koji sežu u ledeno doba, samo se naslućuju, ali već od početka VII milenijuma pre n. e. Njeni osnovni tokovi postaju jasniji, a sadržaji se bogate mnogim značajnim ostvarenjima. Do vremena doseljenja Slovena teritorija Srbije obeležavala je u nekoliko mahova središte civilizovanog sveta, a često je bila i kolevka ideja koje su presudno uticale na kulturnu, privrednu i političku istoriju Evrope.

Knjige u dobrom stanju! Korice kao na fotografijama, unutrasnjost u dobrom i urednom stanju! Na svakoj knjizi trag korektora, posto je bio potpis prethodnog vlasnika! Raška Umetničko-istoriska revija. Urednik Mirko Cvetkov. Knj. I-III. Str. 10+ sl. 9, 39+sl. 9, 56+ sl. 10. Beograd, 1934-1937 likovna umetnost balkanskih zemalja iz oblasti srednjovekovnog srpskog crkvenog zidnog slikarstva slike u boji: -GLAVA ISUSA HRISTA IZ CRKVE SV SOFIJE U OHRIDU XI VEK -LIK BOGORODICE IZ CRKVE SELA VODNA (NEREZI) XII VEK -GLAVA ANDJELA IZ MANASTIRA MILEŠEVE XIII VEK ... I TAKO OKO 28 ILUSTRACIJA veliki format 34 cm Cetvorojezicno izdanje, Srb, Eng, Fra, Nem. Kod knjige br 1 prednja korica se odvojila, nista strasno, unutrasnjost svih knjiga u super stanju! Рашка је била једна од српских средњовековних држава, са средиштем у Старом Расу, недалеко од данашњег Новог Пазара. Током 11. и 12. века обухватала је југозападне делове данашње Србије, североисточне делове данашње Црне Горе и најисточније делове данашње Босне и Херцеговине. Рашки владари су носили титулу великих жупана. Успон Рашке започео је крајем 11. века, за време владавине великог жупана Вукана који је водио успешне ратове против Византије. Рашки владари су одржавали блиске везе са владарима суседне српске краљевине Дукље. Рашки велики жупан Стефан Немања је у другој половини 12. века постао најмоћнији међу српским владарима створивши јединствену државу која је обухватала скоро све српске земље. Из Рашке државе развило се под Немањиним потомцима средњовековно Српско краљевство у 13. веку, а потом и Српско царство у 14. веку. Само име Расија (Рашка) први пут се помиње 1189. године. Од тада Млечани, Немци и Мађари до 18. века Србију називају Расција, а Србе Рацима, Расцијанима, Раиценима и слично. Име Рашка је данас сачувано у имену Рашког округа у Србији, а територија некадашње Рашке је данас позната под географским именима Рашка област. Архангел Михаило је заштитник лозе Немањића. Према наводима из дела „De administrando imperio”, Србија је у 9. веку обухватала градове: Достиника (или Достиник, негде између данашње Сјенице и Пријепоља) Чернавуск (??Црна Стена??, у близини Милешеве) Међурјечје (изнад ушћа Праче у Дрину код Горажда) Дрежник (изнад Великог Рзава или Пљевља) Лесник (на Дрини) Салинес (тј. Соли, данашња Тузла) и област Босну са градовима: Катера (тј. Которац у данашњем Источном Сарајеву) Десник (тј. Сутјеска на Трстивници) док је утврђени Рас са жупом Рашком чинио њену источну границу. Рашка је историјски била део Србије, али због значаја који су Немањићи као владари оставили у историји Срба термини Рашка и Србија односно Рашанин и Србин током историје постоје као синоними јер је Рашка колевка Српског царства и данашње Србије. Треба разликовати првобитну Србију односно прву српску државу коју су створили Властимировићи у 9. веку и која је обухватала све српске области на Балканском полуострву са једне стране и Рашку односно трећу српску државу са друге стране. Колевка прве српске државе налазила се на простору између река Таре, Лима и Дрине, за разлику од Рашке која се налази нешто источније. Грубу границу ове две области чини вододелница река Лима и Рашке. Према томе Рашка је колевка Србије, али и колевка српске државности односно Срба на Балканском полуострву.

U potrazi za hrvatskom kolijevkom Rendić - Miočević, Ivo (Retracing the past to the cradle Croatian history) Lib3 Rendić - Miočević, Ivo Vrsta, podvrsta i kategorija knjige Autorske knjige, monografija, znanstvena Izdavač Književni krug Grad Split Godina 2000 Stranica 238 Ključne riječi nova metodologija; ilirik; hrvatska etnogeneza; država-vladavina; simboli; izmjena Nad-ja; dugotrajni srednji vijek (new methodology; Illyricum; Croatian ethnogenesis; state-rule; symbols; new super-ego; long duration of medieval era) Sažetak Prvo poglavlje ističe metodološke probleme znanosti o povijesti i raspravlja o Iliriku ( ne o Balkanu ) kao povijesnom okviru hrvatske etnogeneze. Drugo poglavlje raspravlja o stratumima u hrvatskoj etnogenezi i o nasljeđu koje su Hrvati primili od starosjedilaca. U trećem poglavlju opisuje se stara hrvatska država kao vladavina, te se traže uzroci nasilja o kojima svjedoče izvori. Primjenom frojdovskih teorija objašnjava se nasilje u krvno povezanim zajednicama. U četvrtom poglavlju objašnjava se simbolika starih hrvatskih spomenika, a u petom na temelju Ljetopisa popa Dukljanina istražuje se stara ideologija koja se ponavlja i u narodnim pjesmama iz doba osmanske prevlasti. Pomoću ideologije autor definira sindrom Kraljevića Marka. U sedmom završnom poglavlju ističe se ideja o bogatom i dugotrajnom srednjem vijeku.ABSTRACT I. Methodological problems The arrival of the Croats places them geographically within the framework of the `Balkans`, but this political connotation imposed by the West at the beginning of the 19th century is not based on serious criteria. The most appropriate term for a spatial definition of Croatian history (as well as the history of other Southern Slavic peoples) is certainly the old term Illyricum. Within the boundaries of this area, the Southern Slavic peoples were generally moulded and here we can follow the `continual` processes from time immemorial to the present. In the aftermath of the migrations, within the Illyrian blood-tied society, there were bloody battles accompanied by psychopathological symptoms e.g. paranoia and projection identification, to establish control and wield power. Then, undoubtedly, certain archetypes with `continual` impact emerged, fuelling bloodshed up to the present! As both written and archeological sources clearly point to the unconscious of present-day Croats` ancestors who wove the Croatian cradle, we should look to psychoanalysis to help us explain the Croatian genesis. In this context, the psychoanalytical term `matrix` (basic substance, source, womb, woof) can be of considerable assistance. This `matrix` is, in fact, a `hypothetical web` (cobweb or membrane) of communication and relationship in a given group. In various ways, the family, religious fraternity and monastery had the strongest impact and were the pillars of the early Croatian matrix. Today, historical science converges with many other disciplines (sociology, economy etc.). In striving to uncover all facets of human behaviour, it needs to ally itself more with psychology and knowledge based on Freud`s theories. `Psychohistory` certainly should form part of an interdisciplinary approach to a historical analysis and its significance is all-encompassing in the study of mentality. In researching old Croatian history, the interdisciplinary path should therefore be trod. Initially, there will be some sidetracking but, finally, an authentic area of research will be reached. II The Croatian ethnogenesis in Illyricum: Steering towards scientific solutions The ethnogenesis of Croatians is one of the most perplexing questions of early Middle Ages in central and south-east Europe, and is ascribed to the Slavs, Iranians or Avars, begins with the great migrations or regional development and is explained by Avar or Frank influence. In reflecting on the Croatian ethnogenesis, some hypotheses, which are not based on evidence, have been transformed into ideology. Initially, in the great migratory waves, those peoples have a polyethnic structureand it is impossible to imagine that the Croats to the South would have arrived as a `pure` race. Moreover, the mistaken romantic notion of identifying old Croats with the modern Croatian nation should be rejected. Inter-marriage, wars and migrations plus religious conversions considerably changed the ethnic situation from the first centuries following the migrations. Shortly before a modern integration of the nation, this picture alters significantly. There are diverse opinions about who, in fact, the Croats are (social designations, the leading class in the Avar khaganate, mercantile political groups etc.) but there is no definitive solution. The Illyrian-Romanic and, certainly, the former pre-Illyric Mediterranean strata left indelible traces in the Croatian ethnogenesis. The Croats assimilated their indigenous culture which had been deposited for centuries. They organically assimilated the Classical period and its culture and made it their own and they alone, of all southern Slavic peoples, have a continuity of urban civilization. It is an indisputable fact that there has been a continuity of culture in the Illyricum area from time immemorial through the Classical period, on to early medieval Croatian era and up to the present (national costumes, music, customs, continuity of settlement, navigation etc.). Apart from irrefutable evidence of a native component in the Croatian ethnogenesis, there are others which relate to social organization and customs (`ideology`, patriarchal society, tribes, mentality, symbols, myths etc.). In discussions on native components in the Croatian ethnogenesis, anthropological research must be taken into consideration. It has been proved that there is an anthropological continuity in the area of Roman Dalmatia from Roman times to the late Middle Ages.If anthropological research is added to linguistic analyses of onomastic and toponomastic material which point to the fact that a very great number of present-day names have been inherited from the Illyrians or even older inhabitants, our picture of the Croatian ethnogenesis will be complete. An analysis of the character of the Liburnian, Delmatian, Ardayan and other Illyrian societies which we know little about, show that the influence of the indigenous population on the newcomers was varied. This fact must be respected in all discussions on the Croatian ethnogenesis. The Croatian ethnogenesis on the Illyrian area represents a long process. III. The Croatian state - rule ine Europe during `wilde times`. During Frank domination those lands, which had retained the old name of Roman provinces became the boundaries of new government organization. In the middle of the 10th century, Croats ruled the territory from Drave to the Adriatic and from Raša in the west to Cetina in the east, later expanding to include the Neretva region. This unique rule was called `Regnum Chroatorum`. Outside that rule was Byzantine Dalmatia which had `shrunk` to the towns of Zadar, Trogir, Split, Dubrovnik and Kotor with the islands Krk, Rab and Cres. A Croatian medieval state had already existed in the 9th century. However, along with other contemporary European states of the time, it did not represent any special feature but in reality encompassed state rule (principatus, ducatus, regnum). That rule had nothing in common with the people ; it embraced only the ruler and his `state apparatus` represented by the social structure based on blood ties. Medieval states did not have sovereignty as we know it today and reigns were considered provincial governments or rules of Roman State vassals. From embryonic states, characterised by a duchy`s armed units, the medieval state and its apparatus emerged. For medieval Croatia, the notion `rule` or `governing` is the best example. In spite of the `Croatian bloody line`, early Croatian history obviously portrays signs of superego transformation which is demonstrated in the construction of `freestyle` small churches, testifying to the entry of Croats into European culture. Architecture and pre-Romanic art in general, together with Croatian tri-lingual and tri-alphabetical literature which surface in the early Croatian centuries, bear witness to the gradual creation of Brodel`s stable and sagacious Dalmatian world which is constructed patiently and compactly, encompassing a hierarchy and discipline within. For centuries in Illyrcum, a rapacious type of economy is observed i.e. looting and pillaging, accompanied by cruelty and decapitation. This type of pillaging can be observed also in earlier Croatian sources. Within the framework of a pillaged economy in a patriarchal tribal community, from the time of the old Croatian government and the following two centuries, a long-standing conflict, characteristic for the Mediterranean, can be discerned. This is the confrontation between the coast with its organized life and the patriarchal violent hinterland craving for the wealth along the coast, accumulated painstakingly over centuries. The old Croatian society whose base was the extended family-home, is characterised in fact by a patrilinear inheritance and the subordinate position of women. Archeological research offers firm evidence of their difficult position in old Croatian society. In a patriarchal tribal family, the father symbolizes authority and it is he who inflicts physical punishment on his wife and children. An Oedipal clash develops from such relationships ; the ego and superego of the child are not built on the model of the parents but on the superego of the parents. Superego has always been impregnated with the same contents and becomes the carrier of tradition and values over time. Blood ties, forming the base of tribal compactness, become a system of kinship which maintains a high level of cohesion but, simultaneously, in its conservatism it impedes development. There is conflict between the son and his authoritarian father and being unable to eliminate him, he externalizes his aggression towards others. Namely, the deep-seated desire to destroy the loathsome figure of the father can lead him to kill his adversary who has become a substitute for the father. `Daily violence` in the medieval Croatian state offers ample proof of the externalization of aggression. One of the more important issues which has been neglected in Croatian historiography is the question of marriage and its subjection to church canonscousins, and those incestuous ties, contrary to Church canons, were based on the organisation of a Croatian great family. The Church, obviously, had little success in introducing Roman and canon law into the Croatian area. Transferring that task to the Croatian rulers, who would have overseen the organisation of the family as a social nucleus, would have had grave repercussions. This was the pattern, requested by the Pope, then prevailing in western Europe. Interfering in old marriage customs could have triggered the old conflicts between the kinship structure and rulers. The unresolved status of the family probably embittered the lives of widows and orphans in Croatia as well as the rest of Europe. The ruler was he who, in the West, accepted the responsibility of protecting the widows, and sources of Croatian history (inscription of queen Jelena, pic. 5 and Zvonimir`s commitment) lead us to believe that the same function of protecting the helpless was undertaken by Croatian rulers, obviously under pressure from Rome. However, the complex problem of organising the Croatian family, i.e. in the sense of its canonization, which was a pre-requisite of Roman rule in the area, could not be solved by Trpimirović dynastic rulers. The geographical location of Illyricum with the Adriatic coastline had already in Classical times drawn people together and, over time, this region acquired significance as a transit area. Croats again, in the traditions of Classical times, rapidly integrated into a world which was once more opening up and this area, following migration, would become a significant communicational crossroads between East and West. IV. Symbolism and cults The Benedictines played a remarkable cultural role in early medieval Europe and certainly also in Croatia. Among other things, it should be pointed out that they were mainly interested in space and time. In that quest, it is worth seeking the significant dimensions of buildings and artistic expression in general. Pre-Romanic churches were built on the basis of amazing knowledge of mathematics, geometry and astronomy. The author explins the signification of laticed decoration and other symbols (a Croatian ruler relief figure, pagan elements into Christianity, inventary found in graves etc.). Explanation of the symbols and an acquaintance with the cults are indispensable components in interpreting the early Croatian matrix-cradle. V. Ideology In shedding light on the ideology of old Croatian societies, research on meaningful dimensions of the priest Dukljanin`s Chronicle (Sclavorum Regnum - Kingdom of the Slavs) written at the end of the 12th century can be of assistance. It describes a society that had changed little in comparison to the previous centuries. It is this Chronicle, filled with motifs of violence, which becomes an excellent source for uncovering the old ideologies of the Croatian patriarchal society. That ideology very clearly points to the Prince Mark syndrome (later observed in national songs during Turkish rule) which is synonymous with symptoms such as projections, fear of castration, paranoia, narcissism, traumatic neurosis and externalization of aggression. VI. Construction of a new super-ego in Croats According to Sigismund Freud`s theory, super-ego forms part of the personality which contains a codex of moral norms and behaviour. The child`s super-ego is not formed in accordance with the parent`s picture but in accordance with the parent`s super-ego, becoming an advocate of tradition and value judgements down through many generations. Of course, the super-ego of the Croatian warriors, following migration, shifts under the influence of various contents offered by the new environment. In this `melting pot` of diverse impacts, new social norms of behaviour were forged. Researching early Croatian culture and remains from ancient times provides us with the tools for outlining (not for defining completely) a shifting super- An alteration in the super-ego of the Croats had, for centuries, been vigorously expressed but the tragic events around 1500 AD changed that. Here over a wide area, the old indigenous Čakavian population disappeared, and the ensuing repercussions caused the Prince Mark syndrome to prevail in Croats in the patriarchal area where tribal fears, anxieties, paranoia and projections have lasted up to the present. VII Conclusion Completion of a rich croatian medieval era The previous analysis provided us with an outline of an original Croatian cradle-matrix in the area of the medieval Croatian state - rule. The cradle is based on the Croatian kinship system as well as the Classical-Christian civilization. Research should be pursued, completing the outline with many other facts which various sciences (anthropology, musicology, ethnology etc.) can provide. This research has shown that the Croatian cradle-matrix is characterised from one side by violence grounded in the unconscious of the kinship society and, from the other side, despite violence, positive shifts in the super-ego can be discerned. A leading role in the early matrix is played by the Catholic Church which brings faith and Classical traditions to the Croats. The early Croatian matrix has a continuity up to the present. The Turkish invasion triggered a breakdown in the matrix in the traditional patriarchal areas (Lika, Dalmatian hinterland, Bosna and Hercegovina) thwarting them in their efforts to suppress projections, fears, paranoia and traumatic neuroses. The term medieval in Croatian history could be extended, without any derogatory thinking, up to the present time. Medieval Croatia was a time where a wonderful, original culture of a people, whose national principle had primarily developed as a cultural idea, ended, if we accept Le Goff`s idea, only in our times when an independent Croatia created the possibility for liberating the primary matrix from psychopatological symptoms. The establishment of real democracy should herald the end of a rich medieval Croatia. We can move forward on the basis of its heritage and the woof-matrix built up over centuries. Izvorni jezik Hrvatski Znanstvena područja Pedagogija

ustaški zločini nad srspkom decom deca kozare ubistva, klanje, spaljivanje male dece od stran hrvata nova veliki format grž

Autor : priredio Jovan Janićijević, grupa autora Izdavač : IDEA Kulturna istorija Srbije duga je i složena. Njeni počeci, koji sežu u ledeno doba, samo se naslućuju, ali već od početka VII milenijuma pre n. e. Njeni osnovni tokovi postaju jasniji, a sadržaji se bogate mnogim značajnim ostvarenjima. Do vremena doseljenja Slovena teritorija Srbije obeležavala je u nekoliko mahova središte civilizovanog sveta, a često je bila i kolevka ideja koje su presudno uticale na kulturnu, privrednu i političku istoriju Evrope. Kategorija ISTORIJA UMETNOSTI Autor priredio Jovan Janićijević, grupa autora Težina specifikacija 0.5 kg Izdavač IDEA Pismo Ćirilica Povez Tvrd Format 16x25 Strana 642 Prva strana knjige je oštećena, stanje kao na slici. Ostatak knjige je odlično očuvan, bez ikakvog oštećenja.

Ova knjiga pristupačno i jasnim izrazom odslikava borbe 3. armije srpske vojske, Ibarske vojske i Istočnog odreda Crnogorske vojske. Pored drugih, govori o borbama, naporima i žrtvama Šumadinaca, Moravaca, Topličana, Valjevaca, Šapčana, Piroćanaca, Vranjanaca i Leskovčana, o Lapskom, Prizrenskom i drugim četničkim odredima u okršajima na Merdaru, Lisnici, za Podujevo, Prištinu, Uroševac, Prizren, Mitrovicu, Peć, Đakovicu, kroz Albaniju do Skadra i Valone, pobedonosno istaknuvši srpsku trobojku na Gazimestanu i Dušanovom gradu. Time je oslobođena petovekovnog turskog ropstva kolevka i središte srpske srednjevekovne države i kulture koji su u kolektivnom pamćenju srpskog naroda postali simbol srpskog nacionalnog identiteta. ✰Izdavač: Tetra GM, 1997. ✰Povez: tvrdi, 331 strana ✰Nepodvlačena, nema posvetu, malo uvijena, fotografije, tabele, mape, skice, faksimili, težina 530 grama **

Autor : Zenon Kosidovski Izdavač : MIBA BOOKS Ako želite da saznate tajne nestalih carstva, da budete među hramovima i vrtovima Mesopotamije, u Egiptu faraona, pokraj kolevke egejskog sveta, u kraljevstvu Velike zmije, onda je ovo prava knjiga za vas.

Dragoljub Vukićević Sarap: JEZIK I PISMO ANTIČKIH SRBA Mek povez, 130strana, ilustrovano, izdavač: PEŠIĆ I SINOVI - Beograd Detaljna analiza događaja vezanih za pojavu i razvoj jezika i pisma kod predaka današnjih Srba, počev od najdavnijih vremena i prostora koji predstavlja kolevku Indoevropljana- Podunavlja.

Izdavač: Srpska književna zadruga, Beograd Biblioteka Poučnik, Nova serija - knjiga 1 Prevod: Petar Vujičić Povez: tvrd sa omotom Broj strana: 374 Ilustrovano. Veoma dobro očuvana. Među hramovima i vrtovima Mesopotamije U Egiptu faraona Kraj kolevke egejskog sveta Pompeja i Herkulanum U kraljevstvu Zlatne zmije (K-75)

Stanje: Novo - Nekorišćeno Naslov: Jezik i pismo antičkih Srba Autor: Dragoljub Vukićević-Sarap Izdavač: Pešić i sinovi mek povez, ćirilica, 21 cm, 130 str. _____ Detaljna analiza događaja vezanih za pojavu i razvoj jezika i pisma kod predaka današnjih Srba, počev od najdavnijih vremena i prostora koji predstavlja kolevku Indoevropljana- Podunavlja.

POMAĐARIVANJ U BIVŠOJ UGARSKOJ - Dimitrije Kirilović Mađari ne ispunjavaju data obećanja narodnostima Prilog istoriji srpskog naroda Novi sad 144 str Borba za ravnopravnost naroda u Ugarskoj. Razvojacenje vojne granice i pretvaranje veroispovednih skola u komunalne. Madjarski jezik u Narodnosnim osnovnim skolama. Aponjijev sakolski zakon. Osnovne skole u sluzbi pomadjarivanja. Srednje skole u sluzbi pomadjarivanja Pomađarivanje od kolevke pa do groba Kad Mađarski drzavnici govore rodoljubivo

Sirija, zemlja mrtvih duša: Stvaranje i ustrojstvo Islamske države / Havijer Espinosa, Monika G. Prijeto Beograd 2016. Mek povez, 350 strana. Knjiga je odlično očuvana. R17 Kad je u Siriji izbila revolucija, marta 2011, malo ko je mogao da pretpostavi da će miroljubive demonstracije biti gušene bombama, hemijskim oružjem i pažljivo smišljenom strategijom čiji je cilj bio raspirivanje verske mržnje. Ta revolucija odvela je Siriju u građanski rat i pretvorila je u tablu na kojoj svetske sile vuku poteze. Svesni značaja tog problema, Havijer Espinosa i Monika G.Prijeteo pratili su od prvih dana složenu i tešku strategiju koja je zadesila zemlju, prelazeći ilegalno granice i izlažući se opasnostima, sve dok ekstremizam nije progutao revoluciju, a ISIS oteo Havijera Espinosu. Zapanjujuća, jeziva i uzbudljiva priča koja objašnjava složenu dinamiku razvoja sirijskog građanskog rata, opisujući potresan aktuelan događaj ispričan iz prve ruke. Sadržaj: PROLOG 1. Diktatura Doktora B . 2. Revolucija 2.0 3. Homs, kolevka revolucije 4. Sloboda u planinama Idliba 5. Baba Amr, prvi napad 6. Poslednja bitka za Baba Amr 7. Radikalizacija pobune 8. Sektaški otrov u venama revolucije 9. Širenje pobune i mržnje 10. Humor, poslednja barikada pred haosom 11. Napad na Alep 12. Život medu ruševinama 13. Sirija se vraća u srednji vek 14. Raka, poslednja iluzija 15. Nafta u rukama ISIS-a 16. Veliki progon 17. Sirijski rat vodi se u Libanu 18. Stvaranje Islamske države 19. Osveta u Taftanazu 20. Linija koja nikad nije bila crvena 21. ISIS uništava revoluciju 22. U utrobi Islamske države 23. Pregovori sa đavolom EPILOG. Kalifat razara revoluciju BELEŠKE BIBLIOGRAFIJA

Radmilo Petrović ETRURCI I DERONI Metaphysica, 2007. 350 strana, tvrd povez, zaštitni omot. Odlično očuvana, najverovatnije nekorišćena. Ključ za razumevanje civilizacije antičkog Balkana. Deroni su najstariji novac na svetu, pronađen u području opštine Vranje, početkom trećeg milenijuma nove ere. Zagonetku tog novca, koji je izazvao pažnju svetske javnosti i naučnih krugova, maestralno je razrešio profesor Petrović otkrivši vezu između etrurske civilizacije, pelaških naroda, drevnih Makedonaca i porodice naroda koja je živela na Balkanu, antičkog pupka sveta i kolevke evropske civilizacije i kulture.

August Cesarec zagreb 1976. Broširan povez 262str. Odlično očuvana Ilustrovana Sadržaj: I: Sirocici sramote 1. Istraga 2. Rasa i naseljavanje 3. Sluzba Fuhreru 4. Poceci Lebensborna 5. Svakodnevni zivot 6. Finansiranje 7. Ergele ili rodilista 8. Izvori zivota 9. Male plave sestrice 10. Reichfurerove suze 11. Macem i kolijevkom 12. Rasno vrijedna kopilad II: Sirocici mrznje 13. Izvori smrti 14. Kidnapping 15. Vrijedni? – Bezvrijedni? 16. Zaboravljeni vlakovi 17. Nordijci iz Lidica III: Trideset godina kasnije 18. Slom 19. Sirocici mrznje 20. Nezacijeljene rane EPILOG

IST 9 02093) ISTINITA SREBRENICA , Ljiljana Bulatović , Privatno izdanje autora i Boračka organizacija Srebrenice 2007 , dragocen prilog utvrđivanju pune istine o mučeničkom stradanju Srba u Srebrenici. Posredstvom svojih sagovornika, ona autentično objavljuje svetu kako su bestidno i zverski mučene srpske žene, majke, njihova deca u kolevkama, kako su ubijani nepokretni starci i kako su se muslimanski „borci“ iživljavali nad zarobljenim Srbima i kako se mnogima ni dan-danas ne zna sudbina. Njene potresne priče, ispisane književnim jezikom, u čitaocu izazivaju uznemirenost i saosećanje. mek povez, format 16,5 x 23,5 cm , ćirilica, 256 strana, posveta na predlistu