Potpuno novo, nečitano, kao iz knjižare. Bosna, kolevka života - Ivo Andrić Godina izdanja: 2022 Broj strana: 284 Povez: Tvrd Ovo je knjiga sa snažnim ličnim i kostumbrističkim pečatom, knjiga jedne uspomene koja se ogleda u sećanjima na ljude, prilike, krajolike i običaje sa kojima je Andrić odrastao i koje je kasnije pretočio u fikciju. Bosna je piščev zavičaj, a Višegrad njegovo duhovno i emotivno središte, dok je lokalno obojen ambijent u koji su smeštene istorijske prilike, kulture i obični životi, rasadnik Andrićevog književnog nadahnuća koji i danas pleni i zaustavlja pažnju čitaoca. U ovoj su knjizi sabrane priče koje odišu zavičajnim damarom.

Iz recenzije : ’’Knjiga Veljka Čekete Kolijevka ljubavi zanimljivo je i poetički višestruko neobično ostvarenje. U preciznijem žanrovskom određenju riječ je o pripovjedačkom vijencu čijih sedamnaest, obimom neujednačenih cjelina, kompozicijski funkcionišu kao prilično samostalne narativne partije. Istovremeno, cjelokupna knjiga je na jednom dubljem smisaonom i strukturnom planu izrazito kompaktna. Funkciju poveznica imaju jezik, vidovi stilizacije, pripovjedni postupci, likovi, poetska podloga literarnog izraza te samosvojna slika svijeta. Kolijevka ljubavi Veljka Čerkete je istinski dopadljivo književno dijelo koje uspješnom simbiozom različitih postupaka, neobičnom tematikom, autorovom (očiglednom) egzistencijalnom vezanošću za njenu sadržinu, nepretencioznim a samosvojnim sagledavanjem krajnjih pitanja ljudskog bitisanja, predstavlja lijep prinos savremenoj srpskoj književnosti. U to će se uvjeriti svaki čitalac koji uroni u njen zamamni i začudni literarni svijet.’’

Knjiga predstavlja čitaocima zapanjujuće lingvističke dokaze koji dokazuju da je kolevka judaizma zapadna Arabija, a ne Palestina.

Nečitano, praktično novo. Nema posvete. Praistorija centralnog Balkana - Antonije Škokljev Broj strana: 328 U istraživanjima Srednjeg Podunavlja u Srbiji utvrđeno je da su Panonija i Centralni Balkan kolevka Egejeske kulture. Dunav i njegove pritoke alegorija su čitavog mitološkog sistema Homera i Hesiodovog Olimpijskog panteona bogova.

Potpuno novo, nečitano, kao iz knjižare. Kolijevka i druge priče - Milica Šćepanović Godina izdanja: 2023 Broj strana: 94 Povez: Mek Umjetnička vizija Milice Šćepanović je sugestivna, snažna i slojevita. Šćepanovićeva je pravi  književni majstor rijeći. Njena rečenica je savršeno promišljena, pažljivo vođena, funkcionalna i efektna. U svom književnom postupku autorka izuzetnu pažnju poklanja psihologiji svojih likova. Detaljima, gestovima i govorom ona ponire u dubine svojih junaka. Naracija je raskošna u stvaranju atmosfere i otkrivanju emotivnog svijeta njenih likova. Zbirka priča Kolijevka i druge priče je knjiga za koju sam siguran da će je čitaoci voljeti. Dr Gojko Čelebić

U potrazi za hrvatskom kolijevkom Rendić - Miočević, Ivo (Retracing the past to the cradle Croatian history) Autori Rendić - Miočević, Ivo Vrsta, podvrsta i kategorija knjige Autorske knjige, monografija, znanstvena Izdavač Književni krug Grad Split Godina 2000 Stranica 238 Ključne riječi nova metodologija; ilirik; hrvatska etnogeneza; država-vladavina; simboli; izmjena Nad-ja; dugotrajni srednji vijek (new methodology; Illyricum; Croatian ethnogenesis; state-rule; symbols; new super-ego; long duration of medieval era) Sažetak Prvo poglavlje ističe metodološke probleme znanosti o povijesti i raspravlja o Iliriku ( ne o Balkanu ) kao povijesnom okviru hrvatske etnogeneze. Drugo poglavlje raspravlja o stratumima u hrvatskoj etnogenezi i o nasljeđu koje su Hrvati primili od starosjedilaca. U trećem poglavlju opisuje se stara hrvatska država kao vladavina, te se traže uzroci nasilja o kojima svjedoče izvori. Primjenom frojdovskih teorija objašnjava se nasilje u krvno povezanim zajednicama. U četvrtom poglavlju objašnjava se simbolika starih hrvatskih spomenika, a u petom na temelju Ljetopisa popa Dukljanina istražuje se stara ideologija koja se ponavlja i u narodnim pjesmama iz doba osmanske prevlasti. Pomoću ideologije autor definira sindrom Kraljevića Marka. U sedmom završnom poglavlju ističe se ideja o bogatom i dugotrajnom srednjem vijeku.

Autor: Jovan Janićijević Povez: tvrd Format: 16x24 Br. strana: 644 Kulturna istorija Srbije duga je i složena. Njeni počeci, koji sežu u ledeno doba, samo se naslućuju, ali već od početka VII milenijuma pre n. e. Njeni osnovni tokovi postaju jasniji, a sadržaji se bogate mnogim značajnim ostvarenjima. Do vremena doseljenja Slovena teritorija Srbije obeležavala je u nekoliko mahova središte civilizovanog sveta, a često je bila i kolevka ideja koje su presudno uticale na kulturnu, privrednu i političku istoriju Evrope.

Knjige u dobrom stanju! Korice kao na fotografijama, unutrasnjost u dobrom i urednom stanju! Na svakoj knjizi trag korektora, posto je bio potpis prethodnog vlasnika! Raška Umetničko-istoriska revija. Urednik Mirko Cvetkov. Knj. I-III. Str. 10+ sl. 9, 39+sl. 9, 56+ sl. 10. Beograd, 1934-1937 likovna umetnost balkanskih zemalja iz oblasti srednjovekovnog srpskog crkvenog zidnog slikarstva slike u boji: -GLAVA ISUSA HRISTA IZ CRKVE SV SOFIJE U OHRIDU XI VEK -LIK BOGORODICE IZ CRKVE SELA VODNA (NEREZI) XII VEK -GLAVA ANDJELA IZ MANASTIRA MILEŠEVE XIII VEK ... I TAKO OKO 28 ILUSTRACIJA veliki format 34 cm Cetvorojezicno izdanje, Srb, Eng, Fra, Nem. Kod knjige br 1 prednja korica se odvojila, nista strasno, unutrasnjost svih knjiga u super stanju! Рашка је била једна од српских средњовековних држава, са средиштем у Старом Расу, недалеко од данашњег Новог Пазара. Током 11. и 12. века обухватала је југозападне делове данашње Србије, североисточне делове данашње Црне Горе и најисточније делове данашње Босне и Херцеговине. Рашки владари су носили титулу великих жупана. Успон Рашке започео је крајем 11. века, за време владавине великог жупана Вукана који је водио успешне ратове против Византије. Рашки владари су одржавали блиске везе са владарима суседне српске краљевине Дукље. Рашки велики жупан Стефан Немања је у другој половини 12. века постао најмоћнији међу српским владарима створивши јединствену државу која је обухватала скоро све српске земље. Из Рашке државе развило се под Немањиним потомцима средњовековно Српско краљевство у 13. веку, а потом и Српско царство у 14. веку. Само име Расија (Рашка) први пут се помиње 1189. године. Од тада Млечани, Немци и Мађари до 18. века Србију називају Расција, а Србе Рацима, Расцијанима, Раиценима и слично. Име Рашка је данас сачувано у имену Рашког округа у Србији, а територија некадашње Рашке је данас позната под географским именима Рашка област. Архангел Михаило је заштитник лозе Немањића. Према наводима из дела „De administrando imperio”, Србија је у 9. веку обухватала градове: Достиника (или Достиник, негде између данашње Сјенице и Пријепоља) Чернавуск (??Црна Стена??, у близини Милешеве) Међурјечје (изнад ушћа Праче у Дрину код Горажда) Дрежник (изнад Великог Рзава или Пљевља) Лесник (на Дрини) Салинес (тј. Соли, данашња Тузла) и област Босну са градовима: Катера (тј. Которац у данашњем Источном Сарајеву) Десник (тј. Сутјеска на Трстивници) док је утврђени Рас са жупом Рашком чинио њену источну границу. Рашка је историјски била део Србије, али због значаја који су Немањићи као владари оставили у историји Срба термини Рашка и Србија односно Рашанин и Србин током историје постоје као синоними јер је Рашка колевка Српског царства и данашње Србије. Треба разликовати првобитну Србију односно прву српску државу коју су створили Властимировићи у 9. веку и која је обухватала све српске области на Балканском полуострву са једне стране и Рашку односно трећу српску државу са друге стране. Колевка прве српске државе налазила се на простору између река Таре, Лима и Дрине, за разлику од Рашке која се налази нешто источније. Грубу границу ове две области чини вододелница река Лима и Рашке. Према томе Рашка је колевка Србије, али и колевка српске државности односно Срба на Балканском полуострву.

U potrazi za hrvatskom kolijevkom Rendić - Miočević, Ivo (Retracing the past to the cradle Croatian history) Lib3 Rendić - Miočević, Ivo Vrsta, podvrsta i kategorija knjige Autorske knjige, monografija, znanstvena Izdavač Književni krug Grad Split Godina 2000 Stranica 238 Ključne riječi nova metodologija; ilirik; hrvatska etnogeneza; država-vladavina; simboli; izmjena Nad-ja; dugotrajni srednji vijek (new methodology; Illyricum; Croatian ethnogenesis; state-rule; symbols; new super-ego; long duration of medieval era) Sažetak Prvo poglavlje ističe metodološke probleme znanosti o povijesti i raspravlja o Iliriku ( ne o Balkanu ) kao povijesnom okviru hrvatske etnogeneze. Drugo poglavlje raspravlja o stratumima u hrvatskoj etnogenezi i o nasljeđu koje su Hrvati primili od starosjedilaca. U trećem poglavlju opisuje se stara hrvatska država kao vladavina, te se traže uzroci nasilja o kojima svjedoče izvori. Primjenom frojdovskih teorija objašnjava se nasilje u krvno povezanim zajednicama. U četvrtom poglavlju objašnjava se simbolika starih hrvatskih spomenika, a u petom na temelju Ljetopisa popa Dukljanina istražuje se stara ideologija koja se ponavlja i u narodnim pjesmama iz doba osmanske prevlasti. Pomoću ideologije autor definira sindrom Kraljevića Marka. U sedmom završnom poglavlju ističe se ideja o bogatom i dugotrajnom srednjem vijeku.ABSTRACT I. Methodological problems The arrival of the Croats places them geographically within the framework of the `Balkans`, but this political connotation imposed by the West at the beginning of the 19th century is not based on serious criteria. The most appropriate term for a spatial definition of Croatian history (as well as the history of other Southern Slavic peoples) is certainly the old term Illyricum. Within the boundaries of this area, the Southern Slavic peoples were generally moulded and here we can follow the `continual` processes from time immemorial to the present. In the aftermath of the migrations, within the Illyrian blood-tied society, there were bloody battles accompanied by psychopathological symptoms e.g. paranoia and projection identification, to establish control and wield power. Then, undoubtedly, certain archetypes with `continual` impact emerged, fuelling bloodshed up to the present! As both written and archeological sources clearly point to the unconscious of present-day Croats` ancestors who wove the Croatian cradle, we should look to psychoanalysis to help us explain the Croatian genesis. In this context, the psychoanalytical term `matrix` (basic substance, source, womb, woof) can be of considerable assistance. This `matrix` is, in fact, a `hypothetical web` (cobweb or membrane) of communication and relationship in a given group. In various ways, the family, religious fraternity and monastery had the strongest impact and were the pillars of the early Croatian matrix. Today, historical science converges with many other disciplines (sociology, economy etc.). In striving to uncover all facets of human behaviour, it needs to ally itself more with psychology and knowledge based on Freud`s theories. `Psychohistory` certainly should form part of an interdisciplinary approach to a historical analysis and its significance is all-encompassing in the study of mentality. In researching old Croatian history, the interdisciplinary path should therefore be trod. Initially, there will be some sidetracking but, finally, an authentic area of research will be reached. II The Croatian ethnogenesis in Illyricum: Steering towards scientific solutions The ethnogenesis of Croatians is one of the most perplexing questions of early Middle Ages in central and south-east Europe, and is ascribed to the Slavs, Iranians or Avars, begins with the great migrations or regional development and is explained by Avar or Frank influence. In reflecting on the Croatian ethnogenesis, some hypotheses, which are not based on evidence, have been transformed into ideology. Initially, in the great migratory waves, those peoples have a polyethnic structureand it is impossible to imagine that the Croats to the South would have arrived as a `pure` race. Moreover, the mistaken romantic notion of identifying old Croats with the modern Croatian nation should be rejected. Inter-marriage, wars and migrations plus religious conversions considerably changed the ethnic situation from the first centuries following the migrations. Shortly before a modern integration of the nation, this picture alters significantly. There are diverse opinions about who, in fact, the Croats are (social designations, the leading class in the Avar khaganate, mercantile political groups etc.) but there is no definitive solution. The Illyrian-Romanic and, certainly, the former pre-Illyric Mediterranean strata left indelible traces in the Croatian ethnogenesis. The Croats assimilated their indigenous culture which had been deposited for centuries. They organically assimilated the Classical period and its culture and made it their own and they alone, of all southern Slavic peoples, have a continuity of urban civilization. It is an indisputable fact that there has been a continuity of culture in the Illyricum area from time immemorial through the Classical period, on to early medieval Croatian era and up to the present (national costumes, music, customs, continuity of settlement, navigation etc.). Apart from irrefutable evidence of a native component in the Croatian ethnogenesis, there are others which relate to social organization and customs (`ideology`, patriarchal society, tribes, mentality, symbols, myths etc.). In discussions on native components in the Croatian ethnogenesis, anthropological research must be taken into consideration. It has been proved that there is an anthropological continuity in the area of Roman Dalmatia from Roman times to the late Middle Ages.If anthropological research is added to linguistic analyses of onomastic and toponomastic material which point to the fact that a very great number of present-day names have been inherited from the Illyrians or even older inhabitants, our picture of the Croatian ethnogenesis will be complete. An analysis of the character of the Liburnian, Delmatian, Ardayan and other Illyrian societies which we know little about, show that the influence of the indigenous population on the newcomers was varied. This fact must be respected in all discussions on the Croatian ethnogenesis. The Croatian ethnogenesis on the Illyrian area represents a long process. III. The Croatian state - rule ine Europe during `wilde times`. During Frank domination those lands, which had retained the old name of Roman provinces became the boundaries of new government organization. In the middle of the 10th century, Croats ruled the territory from Drave to the Adriatic and from Raša in the west to Cetina in the east, later expanding to include the Neretva region. This unique rule was called `Regnum Chroatorum`. Outside that rule was Byzantine Dalmatia which had `shrunk` to the towns of Zadar, Trogir, Split, Dubrovnik and Kotor with the islands Krk, Rab and Cres. A Croatian medieval state had already existed in the 9th century. However, along with other contemporary European states of the time, it did not represent any special feature but in reality encompassed state rule (principatus, ducatus, regnum). That rule had nothing in common with the people ; it embraced only the ruler and his `state apparatus` represented by the social structure based on blood ties. Medieval states did not have sovereignty as we know it today and reigns were considered provincial governments or rules of Roman State vassals. From embryonic states, characterised by a duchy`s armed units, the medieval state and its apparatus emerged. For medieval Croatia, the notion `rule` or `governing` is the best example. In spite of the `Croatian bloody line`, early Croatian history obviously portrays signs of superego transformation which is demonstrated in the construction of `freestyle` small churches, testifying to the entry of Croats into European culture. Architecture and pre-Romanic art in general, together with Croatian tri-lingual and tri-alphabetical literature which surface in the early Croatian centuries, bear witness to the gradual creation of Brodel`s stable and sagacious Dalmatian world which is constructed patiently and compactly, encompassing a hierarchy and discipline within. For centuries in Illyrcum, a rapacious type of economy is observed i.e. looting and pillaging, accompanied by cruelty and decapitation. This type of pillaging can be observed also in earlier Croatian sources. Within the framework of a pillaged economy in a patriarchal tribal community, from the time of the old Croatian government and the following two centuries, a long-standing conflict, characteristic for the Mediterranean, can be discerned. This is the confrontation between the coast with its organized life and the patriarchal violent hinterland craving for the wealth along the coast, accumulated painstakingly over centuries. The old Croatian society whose base was the extended family-home, is characterised in fact by a patrilinear inheritance and the subordinate position of women. Archeological research offers firm evidence of their difficult position in old Croatian society. In a patriarchal tribal family, the father symbolizes authority and it is he who inflicts physical punishment on his wife and children. An Oedipal clash develops from such relationships ; the ego and superego of the child are not built on the model of the parents but on the superego of the parents. Superego has always been impregnated with the same contents and becomes the carrier of tradition and values over time. Blood ties, forming the base of tribal compactness, become a system of kinship which maintains a high level of cohesion but, simultaneously, in its conservatism it impedes development. There is conflict between the son and his authoritarian father and being unable to eliminate him, he externalizes his aggression towards others. Namely, the deep-seated desire to destroy the loathsome figure of the father can lead him to kill his adversary who has become a substitute for the father. `Daily violence` in the medieval Croatian state offers ample proof of the externalization of aggression. One of the more important issues which has been neglected in Croatian historiography is the question of marriage and its subjection to church canonscousins, and those incestuous ties, contrary to Church canons, were based on the organisation of a Croatian great family. The Church, obviously, had little success in introducing Roman and canon law into the Croatian area. Transferring that task to the Croatian rulers, who would have overseen the organisation of the family as a social nucleus, would have had grave repercussions. This was the pattern, requested by the Pope, then prevailing in western Europe. Interfering in old marriage customs could have triggered the old conflicts between the kinship structure and rulers. The unresolved status of the family probably embittered the lives of widows and orphans in Croatia as well as the rest of Europe. The ruler was he who, in the West, accepted the responsibility of protecting the widows, and sources of Croatian history (inscription of queen Jelena, pic. 5 and Zvonimir`s commitment) lead us to believe that the same function of protecting the helpless was undertaken by Croatian rulers, obviously under pressure from Rome. However, the complex problem of organising the Croatian family, i.e. in the sense of its canonization, which was a pre-requisite of Roman rule in the area, could not be solved by Trpimirović dynastic rulers. The geographical location of Illyricum with the Adriatic coastline had already in Classical times drawn people together and, over time, this region acquired significance as a transit area. Croats again, in the traditions of Classical times, rapidly integrated into a world which was once more opening up and this area, following migration, would become a significant communicational crossroads between East and West. IV. Symbolism and cults The Benedictines played a remarkable cultural role in early medieval Europe and certainly also in Croatia. Among other things, it should be pointed out that they were mainly interested in space and time. In that quest, it is worth seeking the significant dimensions of buildings and artistic expression in general. Pre-Romanic churches were built on the basis of amazing knowledge of mathematics, geometry and astronomy. The author explins the signification of laticed decoration and other symbols (a Croatian ruler relief figure, pagan elements into Christianity, inventary found in graves etc.). Explanation of the symbols and an acquaintance with the cults are indispensable components in interpreting the early Croatian matrix-cradle. V. Ideology In shedding light on the ideology of old Croatian societies, research on meaningful dimensions of the priest Dukljanin`s Chronicle (Sclavorum Regnum - Kingdom of the Slavs) written at the end of the 12th century can be of assistance. It describes a society that had changed little in comparison to the previous centuries. It is this Chronicle, filled with motifs of violence, which becomes an excellent source for uncovering the old ideologies of the Croatian patriarchal society. That ideology very clearly points to the Prince Mark syndrome (later observed in national songs during Turkish rule) which is synonymous with symptoms such as projections, fear of castration, paranoia, narcissism, traumatic neurosis and externalization of aggression. VI. Construction of a new super-ego in Croats According to Sigismund Freud`s theory, super-ego forms part of the personality which contains a codex of moral norms and behaviour. The child`s super-ego is not formed in accordance with the parent`s picture but in accordance with the parent`s super-ego, becoming an advocate of tradition and value judgements down through many generations. Of course, the super-ego of the Croatian warriors, following migration, shifts under the influence of various contents offered by the new environment. In this `melting pot` of diverse impacts, new social norms of behaviour were forged. Researching early Croatian culture and remains from ancient times provides us with the tools for outlining (not for defining completely) a shifting super- An alteration in the super-ego of the Croats had, for centuries, been vigorously expressed but the tragic events around 1500 AD changed that. Here over a wide area, the old indigenous Čakavian population disappeared, and the ensuing repercussions caused the Prince Mark syndrome to prevail in Croats in the patriarchal area where tribal fears, anxieties, paranoia and projections have lasted up to the present. VII Conclusion Completion of a rich croatian medieval era The previous analysis provided us with an outline of an original Croatian cradle-matrix in the area of the medieval Croatian state - rule. The cradle is based on the Croatian kinship system as well as the Classical-Christian civilization. Research should be pursued, completing the outline with many other facts which various sciences (anthropology, musicology, ethnology etc.) can provide. This research has shown that the Croatian cradle-matrix is characterised from one side by violence grounded in the unconscious of the kinship society and, from the other side, despite violence, positive shifts in the super-ego can be discerned. A leading role in the early matrix is played by the Catholic Church which brings faith and Classical traditions to the Croats. The early Croatian matrix has a continuity up to the present. The Turkish invasion triggered a breakdown in the matrix in the traditional patriarchal areas (Lika, Dalmatian hinterland, Bosna and Hercegovina) thwarting them in their efforts to suppress projections, fears, paranoia and traumatic neuroses. The term medieval in Croatian history could be extended, without any derogatory thinking, up to the present time. Medieval Croatia was a time where a wonderful, original culture of a people, whose national principle had primarily developed as a cultural idea, ended, if we accept Le Goff`s idea, only in our times when an independent Croatia created the possibility for liberating the primary matrix from psychopatological symptoms. The establishment of real democracy should herald the end of a rich medieval Croatia. We can move forward on the basis of its heritage and the woof-matrix built up over centuries. Izvorni jezik Hrvatski Znanstvena područja Pedagogija

ustaški zločini nad srspkom decom deca kozare ubistva, klanje, spaljivanje male dece od stran hrvata nova veliki format grž

PUTOVANJE KROZ DREVNU KINU OD NEOLITA DO MINGA 5OOO godina istorije i arheologije HAN ZHONGMIN i HUBERT DELANHAYE Izdanje Motovunske grupe JUGOSLOVENSKA REVIJA Beograd IZDAVAČKA KUĆA KULTURNE ZAOSTAVŠTINE Peking BEOGRAD / PEKING 1 9 8 6 R e f e r e n c e SKRIVENO BLAGO KINE ŽUTA REKA KOLEVKA KINE MAJSTORI LIVENJA BRONZE KRALJEVI I PRINČEVI U RATU GROBNICA PRVOG CARA HILJADU GROBNICA ĆETIRI VEKA BORBE PROCVAT UMETNOSTI RASKOŠ OKRUŽENA OPASNOŠĆU SLAVA MINGA ............................................................. ... Ova knjiga vodi čitaoce na istraživačko putovanje po arheološkim nalazištima Kine od>/b/<. Iscrpnim tekstom i izuzetno uspešnim fotografijama prikazano je 1O najznačajnijih arheoloških otkrića od 1949. godine do danas. Od svih knjiga o drevnoj Kini, ova je najbogatije islustrovana... Priredio za štampu: Nebojša-Bato TOMAŠEVIĆ Prevod s engleskog: LOLA ĆIROVIĆ Dizajn: EMIL BUHRER MASSIMO GIACOMETTI Fotografije: WANG LU CHANG PING Ilustracije u boji fotografije u boji Latinica Tvrde korice Omot 2 7 7 stranice Pažnja !!! NEKORIŠĆENO NEOTVORENO NEČITANO kondicijA: 1O ***** Izvrsno za poklon !!!

Sedmi tom edicije Istorije čovečanstva posvećen je najvećem čovekovom staništu. Kulture i civilizacije Evrope često su se razvijale u dodiru i sporenju s dalekim azijskim svetovima, a ratovi i osvajanja išli su u oba pravca. Veliki i čudesni prostori čovekovog razvoja kakvi su Indija i Kina, Koreja i Japan, ili narodi Himalaja i Jugoistočne Azije, Persije i Male Azije, zapadnom čoveku dokazuju da je moguć sasvim drugačiji pogled na svet i da postoje druge osnove za razvoj kulutre, nauke i misli, religije i običaja. Edicija Istorija civilizacije biće na policama svačije kućne biblioteke prava riznica znanja. U deset tomova predstavljena je istorija čovečanstva od njegovih postanaka pa sve do savremenog doba, na svim kontinentima i u svim mestima koja su bila kolevka izuzetnih graditeljskih, umetničkih, naučnih i drugih dostignuća. Čitava edicija bogato je ilustrovana atraktivnim fotografijama koje same za sebe pričaju priču o čovečanstvu od njegovih početaka pa do trenutka u kome živimo – kada je „budućnost već počela“. Tekst je prilagođen vrhunskim zahtevima ljubitelja znanja, zbog čega je ova edicija i uvrštena u univerzitetsku literaturu na španskom govornom području.

Celovita, činjenicama izuzetno bogata i izvanredno ilustrovana monografija prava je riznica podataka o razvoju grčkog državnog uređenja, umetničkog stvaralaštva, filozofske misli, ali i svakodnevnog života. Kao kolevka čitave evropske civilizacije, njene politike, nauke, umetnosti i morala, antička Grčka je uvek privlačno polje istraživanja i saznavanja. Jezgroviti tekstovi koji čine ovu knjigu mogu podjednako da budu osnova znanja o drevnoj Grčkoj za one koji s ovom temom tek počinju da se upoznaju kao i podsetnik za one koji o njoj već dosta znaju. Od početaka mikenske kulture, preko zlatnog doba polisa, do helenističkih kraljevina, od olimpskih bogova do mističkih kultova, od Homerovih epova do helenističkih naučnih traktata, monografija o antičkoj Grčkoj pokazuje kako je utiran put današnjem zapadnom svetu u kome živimo, ali ne samo to. Ovde je takođe prikazano i kako su se stari Grci hranili, oblačili, vesellili, voleli. Bez ikakve sumnje, ovo delo vredi imati u svakoj kućnoj biblioteci – svakako će često biti uzimano s police i prelistavano. Knjigu su prevele Svetlana Đurić i Milena Marjanović. Redaktor je Jelena Todorović a stručni redaktor – dr Gordan Maričić. Povez knjige : tvrd Strana : 215 Format : 240 x 280 mm Pismo : latinica

Knjiga ,,Prapovijesni Kikladi" bavi se temom bronzanog doba na Egejskom ostrvu u priobalju. Na tom prostoru, zvanom Egeida, u bronzano su se doba izmenile tri civilizacije - kikladska, minojska i mikenska. S obzirom da su to najranije evropske civilizacije, Egeidu možemo smatrati i kolevkom evropske pismenosti i kulture. U ovoj prvoj knjizi o trima civilizacijama, autorka se bavi Kikladima.

Kao novo. Bez posvete. Indoevropljani - Vojislav Trbuhović Godina izdanja: 2007 Broj strana: 260 Povez: Mek Prošlo je više od dvesta godina od prvih naučno zasnovanih proučavanja indoevropskih jezika, naroda i civilizacija. Ovo je prva knjiga objavljena kod nas koja na sveobuhvatan način sažima sve što je do sada istraženo o temi Indoevropljana, sa posebnim osvrtom na Balkan, kolevku Prve Evrope i prvih Indoevropljana.

Svetlana Rakić: UMETNOST I STVARNOST SRPSKIM OČIMA sa predgovorom Bogdana Rakića Tvrd povez, 30cm, 240strana, ilustrovano, izdavači: A. PANKOVICH PUBLISHERS - AGORA - New York - Zrenjanin Još je Isidora Sekulić govorila da ima neke paklene kazne u prinudnom slušanju jednog istog glasa, istog stila, istog mentaliteta. To zapravo znači da je bogatstvo jedne kulture u raznolikosti, raznovrsnosti. U svojoj monografskoj knjizi Umetnost i stvarnosti: srpskim očima, Svetlana Rakić nam je kroz jedno razobličavajuće esejistističko sagledavanje ponudila pouzdano i plodotvorno sagledavanje vidika savremenog srpskog slikarstva, ukazujući na njegovo jedinstvo raznolikosti i raznolikost jedinstva. Svetlana Rakić ovom knjigom pokazuje u kojoj meri je pisanje o umetnosti i svojevrsni oblik seizmografije, pažljivo detektovanje kako onih površinskih, tako i dubinskih potresa u njoj. Ona piše iz pozicije pratioca umetnosti iz drugog plana, a u prvom planu su, kako to i treba da bude, sami umetnici bliski njenom intimnom biću, a sa opusima ozbiljnim za jednu temeljnu elaboraciju. Bilo da obnavljaju klasičnu uljanu sliku kao autonoman estetski predmet, ili se zapućuju u ono zahuđeno i još neistraženo, ovih dvadesetak umetnika proveravaju formule i optiku našeg vremena. Srbija se na ovim slikama ogleda kao osobena kulturna kolevka, raskršće plodonosnih ukrštanja i razmena istočnih i zapadnih kultura, Mediterana i Srednje Evrope. Radovi iz ove monografije ukidaju svojom umetničkom ostvarenošću i vidovitošću svaku neprikosnovenu nesumnjivost granice i po zakonitostima pokretnosti i svežine, srpski kosmo-psiho-logos i kôd duhovne osobenosti ovog tla predstavljaju kao deo evropskog i svetskog konteksta, čuvajući svetlost spiritualnog. Dragan Jovanović Danilov

„PLAVA PTICA“ Knj. 38, 39. i 40. Boleslav Prus FARAON Odlično očuvano! Autor - osoba Prus, Boleslav, 1847-1912 = Prus, Bolesław, 1847-1912 Naslov Faraon : istorijski roman iz starog Egipta. Sv. 1–3 / napisao Boleslav Prus ; [preveo Petar Vujičić ; ilustracije Vladimir Pajević] Vrsta građe roman URL medijskog objekta odrasli, opšte (lepa književnost) Jezik srpski Godina 1978 Izdavanje i proizvodnja Beograd : `Jugoslavija` : Prosveta, 1978 (Beograd : `Srbija`) Fizički opis 337 str.; 318 str.; 311 str.: ilustr. ; 20 cm Drugi autori - osoba Vujičić, Petar, 1924-1993 = Vujičić, Petar, 1924-1993 Pajević, Vladimir, 1948- = Pajević, Vladimir, 1948- Zbirka Plava ptica : knjiga za mlade i stare ; ǂknj. ǂ38-40 ISBN (Karton sa omotom) Napomene Prevod dela: Faraon Pravo ime autora: Aleksander Głowacki Tiraž 10.000. Starodrevni Egipat, kolevka ljudske civilizacije, bio je, hiljadu godina pre početka nove ere, kao i mnogo puta u svojoj istoriji. poprište dramatičnih zbivanja – koje poljski klasik Boleslav Prus opisuje sa puno mašte, i, istovremeno, sa velikim smislom za istorijsku istinu. Mladi naslednik faraonskog prestola, Ramzes, teži da obnovi moć i slavu Egipta, koji se već duže vremena nalazi u stanju vidljivog opadanja – ugrožen moćnim spoljnim neprijateljima, pre svega sve snažnijom Asirijom, ali, još i više, rastućim uticajem visokog sveštenstva koje traži da svojim interesima podredi sudbinu čitave zemlje. Plahoviti mladić, koji još sanjari o velikim podvizima svojih slavnih predaka, okružen je, međutim, nesposobnim i lažljivim savetnicima, stranim uhodam a i ravnodušnošću potlačenih seljaka te njegova borba protiv pohlepnog sveštenstva, koje se opire faraonovim ambicijama jer bi to moglo ugroziti njihove interese i njihovu moć, donosi niz novih neizvesnosti. U toj ogorčenoj borbi, u kojoj se neprijatelji mladog vladara služe svim sredstvima, ne prezajući ni od izdaje najviših nacionalnih i državnih interesa, verno se ogleda istorijska slika epohe – koju Boleslav Prus dočarava sa živopisnošću i verodostojnošću. velikom literarnom snagom ali i strašću istinskog poznavaoca jedne daleke civilizacije. MG144 (L)

Dejvid Ajk obeležava dvadesestogodišnjicu otkrivanja neverovatnih tajni i zabranjivanih informacija ovom svojom najneverovatnijom knjigom do sada. On manipulaciju ljudskom rasom i prirodu realnosti podiže na jedan novi nivo i poziva čovečanstvo da se podigne sa svojih kolena i preuzme vladavinu nad svetom od zloglasne mreže porodica i neljudskih bića koja imaju nevidljivu kontrolu nad nama od kolevke, pa do groba. Dejvid je pomerao globalno poimanje stvari o ovim pitanjima više puta od njegovog inicijalnog “buđenja” 1990. godine, a to čini i ovaj put. Njegovo najšokantnije otkriće je da se Zemljom, a i kolektivnim ljudskim umom, manipuliše sa Meseca, koji, po njegovim rečima, nije “nebesko telo”, već veštačka konstrukcija – gigantski “svemirski brod”.

1-Risto Ratković-Nevidbog 2-Dušan Đurović-Dukljanska Zemlja 3-Dušan Baranin-Veliki Gospodar 4-Milovan Đilas-Crna Gora 5-Đamil Sijarić-Mojkovačka Bitka 6-Mihailo Lalić-Lelejska Gora 7-Čedo Vuković-Poruke 8-Miodrag Bulatović-Heroj Na Magarcu 9-Borislav Pekić-Kako Upokojiti Vamprira 10-Milo Bošković-Ikar Sa Itake 11-Miodrag Ćupić-Jadi Gorčina Petrovića 12-Branimir Šćepanović-Iskupljenje 13-Žarko Komanin-Kolijevka 14-Petar Sarić-Sutra Stiže Gospodar 15-Bogdan Šekler-Tvrdi Sinovi 16-Dragiša Kalezić-Ja Sam Ovde 17-Petar Ćetković-Bolnica 18-Branko Janjušević-Ovako 19-Budimir Dubak-Čovjek Bez Utehe 20-Gojko Čelebić-Ubistvo A.G.V. I Gonjenje Izdavač: Obod Mesto: Cetinje Godina: 1994 Povez: tvrd Format: 21 cm Pismo: Ćirilica Stanje knjige: kao novo - nekorišćeno tel/viber Troškove slanja plaća kupac. Lično preuzimanje (Beograd - centar)

Autor: Paolo Novaresio Format: 26x36 Povez: tvrd Br. strana: 304 Izdavač: Stanek, Varaždin Jezik: hrvatski Reke nikada ne umiru, čak ni u pustinjama: mogu privremeno izbledeti, ali uvek ponovno ožive s prvom kišom, kao što je to slučaj sa rekom Okavango i potocima u Sahari. Tokovi velikih reka - siloviti, tihi i često prevrtljivi - pričaju priče o povesti Zemlje i čoveka. Sve civilizacije i veliki gradovi, od Babilona do New Yorka, utemeljeni su pored reka i zahvaljujući rekama. Reke su bile kolevka kraljevstava, carstava i trgovačkih putova; bile su migracijski koridori kojima prolaze različiti narodi i vojske. Međutim, one su nekada bile i nepremostive zapreke, granice između različitih svetova. Kako o njima ovisi život ili smrt čoveka, ljudi su ih oduvek smatrali svetim bićima, baš kao i svoje pretke, zmajeve i nebeska božanstva. Barem je tako bilo u prošlosti. Danas su mnoge reke ukroćene branama i prisilno kanalizirane u veštačka jezera, a sama sudbina čovečanstva je usko povezana sa njihovim promenjivim i nestalnim tokovima. Ova knjiga opisuje dvadeset i pet najvažnijih, najpoznatijih i najčudesnijih svetskih reka - od Gangesa do Mekonga, od Nila do Amazone, od Colorada i Mississipija do rečnog sustava Tigris - Eufrat, pa sve do Dunava, Rajne i Seine - uz ambiciozan cilj da se svaka pojedina reka prikaže na jedan potpuno novi način. Bogate fotografije iz vazduha i panoramski pogledi izrazito su bogati detaljima koji pobuđuju našu svest i maštu, te osećaje koji nas obuzimaju kada sedimo na obali reke ili kada šećemo nizvodno od njezina izvora prema ušću. One dočaravaju ključne trenutke u evoluciji rijeka i uloge koje su one odigrale u razvoju civilizacija i stvaranju prirodnih okruženja oko njih. Vrlo pažljivo pisan tekst jezgrovito opisuje svaku reku, njezina obeležja i geografsku lokaciju, te događaje kojima su svedočili ovi neverojatni prirodni spomenici. Ova prirodoslovna knjiga na velikom, enciklopedijskom formatu i s brojnim fotografijama te bogatim informacijama, donosi pregled najvažnijih i najčudesnijih svjetskih rijeka ali ona je ujedno i povijesno djelo koje opisuje čovjeka i njegov višestoljetni odnos s rijekama. Naposljetku, zbog veličanstvenosti, ljepote i čiste čarolije kojima često odišu riječni krajolici, ova knjiga je i umjetničko djelo. NAPOMENA: Molili bih Vas, da pre same kupovine, putem poruke proverite da li je knjiga još na stanju. Hvala!

Izdavač: NVU Džematlije džemata Dobrodole, Podgorica Povez: tvrd Broj strana: 718 Bogato ilustrovano: 506 slika (100 u koloru) Odlično očuvana. „Munir Šabotić je, i to je vrlo bitno, a možda i najbitnije, svojim Dobrodolcima izgradio novi zavičaj, novu zajedničku kuću gdje ih je sve okupio i gdje nikome nije tijesno. Ta njihova zajednička kuća, zajednički zavičaj – jeste ova knjiga i ona će ih, između svojih korica, čuvati zauvijek“. - Faiz Softić, književnik Monografija „Dobrodole“ obuhvata sledeće teme: – Opšte karakteristike regije Bihor – Tucanje - kolijevka Šabotića - Dobrodole – Opšte karakteristike sela: položaj i granice, geološki sastav i oblici reljefa, klima, voda i biogeografski podaci – Prošlost Dobrodola i okoline – Stanovništvo Dobrodola (demografija) - Porodična stabla: Klica, Ligonja, Šabotića, Ličina, Golja, dobrodolskih Kurpejovića i Kočana, Rastodera – Privredne prilike – Obrazovanje, kultura i sport - Kuće i zgrade – Porodica, običaji i narodno stvaralaštvo – Legende i anegdote – Prilozi – Izvodi iz recenzija (K-122)

Hrvatski razgovoriPisa Mihovio PavlinovićTvrdi povezZadarBrzotiskom narodnoga listaGodina izdanja 1877Među hrvatskim političarima 19. st. koji su visoko držali zastavu hrvatstva istaknuto mjesto pripada Mihovilu Pavlinoviću, podgorskom župniku, književniku i političaru, narodnom zastupniku, jednom od predvodnika hrvatskoga narodnog preporoda u Dalmaciji, borcu za sjedinjenje te “ kolijevke hrvatske države i matice hrvatskog naroda” sa sjevernom Hrvatskom. Premda narodnjak, Pavlinović je političar koji je odlučno raščistio sve dileme o odnosima između “ slavenstva, jugoslavenstva i srbo-hrvatstva” , kako je rekao u svojim “ Hrvatskim razgovorima” .U međunarodnim zapletima i krizama u “ istočnom pitanju” , uvijek je tražio rješenja koja su u to doba najbolje odgovarala interesima hrvatskog naroda na čitavu njegovu narodnosnom i povijesnom području. A prva točka njegova tajnog programa “ Hrvatska misao” bila je “ samostalna Hrvatska naprama državi i napram državnoj zajednici kojoj mu god bilo” . Pavlinović je također više od svih hrvatskih političara 19. st. gradio svoju politiku oslanjajući se na suvremenu europsku političku misao, a osluškujući bilo svoga naroda gradio je svoj program na vrijednostima kršćansko-katoličkoga hrvatskoga puka…9/15

Enciklopedija živih religija-FOTOTIPSKO,DRUGO,DOPUNJENO IZDANJE Glavni urednik: Kit Krim Sinopsis: Kolevke 5 svetskih religija Budizam,Hinduizam,Hrišćanstvo, Islam, Judaizam, Religije regionalne, Magija, Asketizam, Demonologija, Eshatologija, Hodočašće, Inicijacija, Sveti spisi, Obožavanje predaka, Žrtva, Reinkarnacija, Šamanizam, Veštičarenje, Prošiveno,Tvrde korice- crvene boje Autor: Grupa autora Stanje:KAO NOVA-NEKORISCENA(5+) Oblast: Enciklopedije; Leksikoni ; Monografije Izdavač: `Nolit`-Beograd, 2004.FOTOTIPSKO,DRUGO,DOPUNJENO IZDANJE-II izdanje ISBN: 86-19-02360-8 Prevodioci:Ljiljana Miočinović(prevod-Budizam)-ZA SVAKU RELIGIJU POSEBNO DRUGI PREVODILAC(VIDETI FOTOGRAFIJU BROJ 2.) Izdavač: `NOLIT`-Beograd, 2004.FOTOTIPSKO,DRUGO,DOPUNJENO IZDANJE-II izdanje Glavni urednik: Kit Krim Naslov originala: Abingdon Dictionary of Living Religions Pismo:latinica, Br.strana:825. Stanje:KAO NOVA-NEKORISCENA(5+) Povez:tvrd povez, Filozofija i religija Sveobuhvatna enciklopedija religija: judaizam, hrišćanstvo, islam, hinduizam i budizam. Izdavač: Nolit, Beograd Godina izdanja:2004. Izdavač: `Nolit`-Beograd, 2004.FOTOTIPSKO,DRUGO,DOPUNJENO IZDANJE-II izdanje 2004. 2.Izdanje Broj strana: XX,825 str. Povez: Tvrdi Format: 25 cm Stanje:KAO NOVA-NEKORISCENA(5+)

Eseji i članci / Ljubo Karaman Zagreb : Matica hrvatska, 1939 208 str., [16] str. s tablama : ilustr. ; 22 cm dobro očuvano bez oštećenja retko u ponudi deo sadržaja na slikama s druge strane koja nije uslikana još: juraj dalmatinac... barok... žrtvenik sv. duje u splitu, oko drevne kliške tvrđave, šetnjom kroz korčulu i njene spomenike, O UMJETNIČKOJ OPREMI KNJIGE U DALMACIJI, rani srednji vek, konac minijature, štampana knjiga, O Grguru Ninskome, s narodnim vodičem u srcu dioklecijanove palače... Klasičnu gimnaziju završio je u Splitu 1904[1], nakon toga studirao je od 1910. na Filozofskom fakultetu u Beču, historiju i geografiju. Od 1912. prebacio se na studij povijesti umjetnosti kod prof. Josefa Strzygowskoga , koji je završio 1914. Nakon Prvog svjetskog rata 1920. doktorirao je kod Maxa Dvořáka u Beču s tezom Die romanische Plastik in Spalato. Uz studij je i radio; 1911. bio je kraće vrijeme nastavnik na splitskoj klasičnoj gimnaziji, zatim u dubrovačkoj gimnaziji, a od 1919. radi kao asistent Pokrajinskoga konzervatorskoga ureda za Dalmaciju. Od 1926. direktor je Konzervatorskog zavoda u Splitu.[1] Zbog pritiska talijanskih okupacijskih vlasti, preselio se 1941. u Zagreb, u kojem je do umirovljenja 1950. radio kao direktor Konzervatorskog zavoda.[1] Njegov naučni opus obuhvaća desetak knjiga i oko 400 eseja, dijelom objavljenih i u knjigama (Eseji i članci, 1939; Odabrana djela, 1986). Najviše se bavio u spomenicima Dalmacije, od kasne antike do baroka, a pisao je i o srednjovjekovnoj umjetnosti Istre, sjeverne Hrvatske i Slavonije te Bosne i Hercegovine. Ljubo Karaman se osobito bavio predromaničkom umjetnošću u Dalmaciji od početka svojega naučnog djelovanja. (crkvica sv. Petra u Priku, reljef u krstionici splitske katedrale s likom kralja, sarkofag Ivana Ravenjanina Split, ranosrednjovjekovna pleterna ornamentika u Dalmaciji, predromanička crkvica sv. Mihajla kraj Stona). On je tvorac sintagme Starohrvatska umjetnost, koju je iznio u knjizi Iz kolijevke hrvatske prošlosti (1930). Po njemu je to orginalna umjetnost perriferije, a ne kako je Strzygowski iznio, samo ponavljanje uzoraka sjevernjačke drvene gradnje sa bizantskim uticajem. Karaman je bio i društveno angažiran, 1929. suprotstavio se postavljanju Meštrovićeva spomenika na Peristilu zbog narušavanja estetske ravnoteže. Kao kozervator zalagao se stvaralačko konzervatorsko stajalište, koje je glasilo - konzervirati, a ne restaurirati. Bibliografija Umjetnost u Dalmaciji, Matica Hrvatska, 1933. Iz kolijevke hrvatske prošlosti, 1930. Zagreb Živa stanina, 1943. Hrvatski izdavalački bibliografski zavod Pregled umjetnosti u Dalmaciji, 1955. Matica Hrvatska Eseji i članci, Matica hrvatska, 1939., Zagreb

Hrvatski razgovori Pisa Mihovio Pavlinović Tvrdi povez Zadar Brzotiskom narodnoga lista Godina izdanja 1877 Među hrvatskim političarima 19. st. koji su visoko držali zastavu hrvatstva istaknuto mjesto pripada Mihovilu Pavlinoviću, podgorskom župniku, književniku i političaru, narodnom zastupniku, jednom od predvodnika hrvatskoga narodnog preporoda u Dalmaciji, borcu za sjedinjenje te “kolijevke hrvatske države i matice hrvatskog naroda” sa sjevernom Hrvatskom. Premda narodnjak, Pavlinović je političar koji je odlučno raščistio sve dileme o odnosima između “slavenstva, jugoslavenstva i srbo-hrvatstva”, kako je rekao u svojim “Hrvatskim razgovorima”. U međunarodnim zapletima i krizama u “istočnom pitanju”, uvijek je tražio rješenja koja su u to doba najbolje odgovarala interesima hrvatskog naroda na čitavu njegovu narodnosnom i povijesnom području. A prva točka njegova tajnog programa “Hrvatska misao” bila je “samostalna Hrvatska naprama državi i napram državnoj zajednici kojoj mu god bilo”. Pavlinović je također više od svih hrvatskih političara 19. st. gradio svoju politiku oslanjajući se na suvremenu europsku političku misao, a osluškujući bilo svoga naroda gradio je svoj program na vrijednostima kršćansko-katoličkoga hrvatskoga puka…