Analiza arhitekture i karakteristika stila Arheološki institut, Beograd, 1951. A4 format, više od 200 strana. Korice i predlist požuteli, posveta na predlistu, sem toga lepo očuvana.

Jovan Todorovic Istorija i kultura Zemlja skordiska u doba pre naseljavanja keltskih plemena Nastanjenje kelta u podunavlju Etnogeneza skordiska Kuce -naselja-opidumi... veliki format,tvrde platnene korice,dobro ocuvana,ilustracije crno bele. 295 strana

Dragoslav Srejovic i Ljubinka Babovic Teritorija i tradicija-uspostavljanje i razvoj umetnost-objekti kulta-skulture-zrtvenici... Veliki formar,tvrde korice sa zastitnim omotom,vrlo dobro ocuvana,slike u boji i crno bele(vecina) 205 strana

Bojana Radojkovic od XII do kraja XVIII veka Vrste i tipovi nakita radionice i vrednost srpskog nakita Razvoj nakita u srpskoj srednjovekovnoj drzavi Kraj starog srpskog nakita. Kartonske korice sa zastitnim omotom,dobro ocuvana table crno bele 453 strane M-41

ANTIČKI GRADOVI I NASELJA U JUŽNOJ PANONIJI I GRANIČNIM PODRUČJIMA AUTOR: GRUPA AUTORA IZDAVAČ: HRVATSKO ARHEOLOŠKO DRUŠTVO GODINA IZDANJA: 1977. MEKE KORICE PISMO: LATINICA BROJ STRANA: 154 STR. STANJE KNJIGE VRLO DOBRO TROŠKOVE SLANJA SNOSI KUPAC LIČNO PREUZIMANJE MOGUĆE U CENTRU BEOGRADA STST NVK

Asfaltna baza u Zemunu - naselje ragog gvozdenog doba Autor: Bisenija Petrović Izdavač: Muzej Grada Beograda Godina izdanja: 2010. Tvrde korice Dvojezično Srpski - Engleski Ilustrovano Format 24 cm Broj strana: 314 str. Stanje odlično - nekorišćeno Troškove slanja snosi kupac Lično preuzimanje moguće na Karaburmi i centru Beograda Na polici 1

Kultna namena Rimskih žižaka u Gornjoj Meziji Autor: Adam N. Crnobrnja Izdavač: Filozofski fakultet, Centar za arheološka istraživanja - Muzej grada Beograda Godina izdanja: 2006. Meke korice Dvojezično Srpski - Engleski Ilustrovano Format 27 cm Broj strana: 171 str. Stanje odlično - nekorišćeno Troškove slanja snosi kupac Lično preuzimanje moguće na Karaburmi i centru Beograda Na polici 1

ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐ Mek povez - 120 strana, 37 sa tablama - veći format 28 cm - dvojezično - srpsko - engleski jezik ARHEOLOŠKI INSTITUT BEOGRAD 1998 Korice sa vidljivim znacima korišćenja Unutrašnjost dobro očuvana - bez pisanja i podvlačenja P ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐ ஜ۩۞۩ஜ⭐

Polovna knjiga, korice blago pohabane, unutrašnjost izuzetno očuvana. Autori: Jelka Petrović i Borislav Jovanović, Izdavač: Muzej Vojvodine - Novi Sad, 2002. god. Tvrd povez, 30 cm, 385 str. Ilustrovano Jedan od najznačajnijih kulturno-istorijskih lokaliteta i potencijala rumske opštine je Gomolava, arheološki lokalitet na reci Savi kod Hrtkovaca, koji je kontinuirano naseljen 7.000 godina. Na tom prostoru ljudi žive od neolita, kroz sve praistorijske periode, pa sve do rimskog i srednjovekovnog doba. Lokalitet je poznat još u 19. veku, a prva zaštitna iskopavanja su vršena od 1953. do 1957 godine, potom su nastavljena 1965, a tek od 1970. kada su odobrena značajnija sredstva, istraživanja su dobila i veći značaj. Krajem prošle godine u Zavičajnom muzeju u Rumi bila je organizovana izložba “Gomolava-prošlost, sadašnjost i budućnost” , kao rezultat najnovijih zaštitnih iskopavanja. Izgradnja nasipa na Savi između Hrtkovaca i Jarka podrazumevala je prethodnu zaštitu arheološkog lokaliteta, što je dovelo do novih otkrića u vezi sa Gomolavom.

Tatjana Bendžarević - OSTAVA ANTONINIJANA IZ NIŠA (Narodni muzej, Beograd, 2013, broš, 379 str., ilustrovano) Zadnja korica i table sa ilustracijama su talasasti zbog vlage.

Jezik: Ruski/Engleski Izdavač: Krasnodar Book Publishers Godina izdanja: 1987.. Povez: Tvrd Format: 32 cm Broj strana: 230 Stanje: Dobro (omot malo oštećen, blede mrljice na korici)

Knjiga je u pristojnom stanju,malo požutela sa strane(vidi se na slici).Prednja korica blago (malo) prelomljena u donjem desnom uglu. Narodni muzej Beograd 1978. dvojezicno SRPSKI-ENGLESKI mek povez, 349 strana + 48 strana s ilustracijama

Srednjovekovni Stalać DUšica Minić Obrenija Vukadin Str 287 Povez tvrd Stanej knjige dobro, korica isprljana Beograd: Arheološki institut, 2007. OSTALE MOJE AUKCIJE MOŽETE POGLEDATI PREKO LINKA http://www.kupindo.com/pretraga.php?Prodavac=rere&Grupa=1 Kupovinom više knjiga značajno štedite na poštarini. O knjizi

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Na korici malo trag vode, ali samo na korici, nije probilo unutar knjige. niti je uticalo na fizcko stanje korice samo vizuelno. Novi Sad : Institut za izučavanje istorije Vojvodine : Savez arheoloških društava Jugoslavije 1974 561 strana + XI listova s tablama : ilustrovano Bogdan Brukner (Zagreb, 13. maj 1931 — Sremska Kamenica, 8. januar 2006) bio je arheolog, akademik i profesor na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. U Beogradu je završio osnovnu školu i gimnaziju. Takođe u Beogradu, na Filozofskom fakultetu, 1954. godine diplomirao je arheologiju. Doktorsku disertaciju „Neolit u Vojvodini“, odbranio je na ovom fakultetu 1965. godine. Kao kustos u Vojvođanskom muzeju u Novom Sadu, bio je zaposlen osam godina (od 1960 do 1968). Za naučnog saradnika na Institutu za izučavanje istorije Vojvodine, izabran je 1968. godine, a te godine počeo je i da predaje arheologiju na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu kao docent. Godine 1972. je izabran za višeg naučnog saradnika Istorijskog instituta. Kao vanredni profesor počeo je da predaje 1973. godine , a kao redovni 1984. godine. Tokom 1971. i 1972. godine je kao stipendista Humbeltove fondacije boravio u SR Nemačkoj, na kome je radio na temi „Panonija i srednja Evropa u neolitu“. U publikaciji „Die illustrierte Weltgeschichte der Archäologie” u Minhenu (1979), objavljen je deo ovih is-traživanja. U Berkliju u SAD, na odseku za antropologiju, održao je nekoliko predavanja o problematici neolita i eneolita između decembra 1979. i februara 1980. godine. Predavanja je takođe držao i na Institutu za praistoriju i ranu istoriju na “Slobodnom univerzitetu” u Zapadnom Berlinu, u zimskom semestru 1981/90. Između 1970. i 1991. držao je predavanja u Njujorku, Los Anđelesu, i u većim evropskim centrima: Kelnu, Krakovu, Minhenu, Bazelu, Cirihu, Bernu itd. Pored ovih predavanja, učestvovao je i na kongresima, simpozijumima i “okruglim stolovima” u Austriji, Bugarskoj, Češkoj, Slovačkoj, Ggruziji, Rumuniji, Mađarskoj, SAD, Francuskoj, Italiji, Ne-mačkoj, Holandiji i Švajcarskoj. 22. novembra 1984. godine, izabran je za dopisnog, a 12. decembra 1991. za redovnog člana VANU. Funkciju predsednika izdavačkog saveta VANU, obavljao je od 1983. do 1988. godine. Za redovnog člana SANU, primljen je 29. maja 1991. godine. Bio je aktivan učesnik u radu stručnih arheoloških istraživanja u Jugoslaviji i inostranstvu. Bio je i član Pripremnog komiteta za formiranje Arheološkog društva Evrope (ASE). Kao naučnik, bavio se istraživanjima u oblasti praistorijske arheologije, sa naznakom na zemljo-radničke i stočarske zajednice panonskog i balkanskog prostora. Rani i pozni neolit balkanskog i srednjevropskog basena je oblast čijim se istraživanjima najviše bavio. U okviru saradnje Mađarske akademije nauka i Vojvođanske akademije nauka i umetnosti, bio je rukovodilac jugoslovenskog dela teme „Rane zemljoradničko-stočarske zajednice u Panoniji“. U jugoslovensko-američkom arheološkom projektu istraživanja kod sela Opovo, takođe je bio rukovodilac u jugoslovenskom delu. Sa N. Tasićem i B. Jovanovićem, dobitnik je Oktobarske nagrade Novog Sada za knjigu „Prais-torija Vojvodine“ (1974).

STECCI CENTRALNE BOSNE - Šefik Bešlagić veoma retko / Opis: Sarajevo 1967, meki povez, veliki format ,A4 , str. 115+ mapa, ilustracije, fotografije, latinica -SREDNJE OCUVANO ,3- ,IMA dosta salotejpa po koricama ,ojacavano je na rubovima , korice su tamnije, na jednom mestu su malo iskrzane - bok knjige je bio nekada malo vlazan ,pa na sredini knjige ima zutila na desnom zaglavlju , sadrzaj je vidljiv Šefik Bešlagić (Gornja Tuzla, 6. 4. 1908 - Sarajevo, 19.11. 1990), kulturni historičar. Šefikov otac Agan bio je učitelj, a majka Devleta, rođena Mulalić, domaćica. Osnovnu školu završio je u Doboju, nižu gimnaziju u Tuzli, a Učiteljsku školu u Sarajevu 1928. Bio je učitelj u Žeravcu kod Dervente i u Gračanici u periodu 1929 – 1935. Pohađao je Višu pedagošku školu Zagrebu na umjetničkoj grupi predmeta 1935-1937, gdje je i diplomirao. Kao nastavnik građanskih škola radio je u Drnišu, Konjicu i Tuzli u periodu 1938-1943. Od 1943. Bešlagić je u partizanima na raznim dužnostima (komandant bataljona Tuzlanskog odreda, komandant mjesta u Gornjoj Tuzli i Gračanici, saobraćajni ofcir III korpusne vojne oblasti, okružni organ Zemaljske komisije za ispitivanje zločina okupatora i njihovih pomagača). Imao je čin kapetana I klase. Za doprinos antifašističkoj borbi nagrađen je sa više odlikovanja i priznanja. U toku rata odlikovan je Ordenom za hrabrost i Ordenom zasluga za narod III reda, a poslije rata Ordenom rada II reda i Ordenom zasluga za narod sa srebrnom zvijezdom. Poslije Drugog svjetskog rata Bešlagić je povjerenik Sreskog, Okružnog i Oblasnog odbora u Doboju i Tuzli. Obavljao je funkciju direktora Gimnazije u Doboju (1947-1949). Bio je inspektor u Ministarstvu prosvjete i Ministarstvu za nauku i kulturu Narodne republike Bosne i Hercegovine do 1952. Na mjestu direktora Zemaljskog zavoda za zaštitu spomenika kulture i prirodnih rijetkosti/Zavoda za zaštitu spomenika kulture Bosne i Hercegovine je u periodu 1952-1967, kada, po vlastitoj želji, odlazi u penziju. Više godina je urednik časopisa Naše starine, u kojemu je podrobno opisao spomenike u dolini Neretve (područje Jablaničkog jezera), Raškoj Gori i Drežnici, te na Kupreškom i Duvanjskom polju. Bešlagić se konstantno usavršavao. Vanredno je studirao na Filozofskom fakultetu Beogradu 1949-1950. Godine 1955. dobio je zvanje stručnog saradnika, 1959. zvanje savjetnika, a 1961. zvanje višeg stručnog saradnika. Za naučni rad u proučavanju materijalne kulture Bosne i Hercegovine nagrađivan je visokim priznanjima svoga vremena, Dvadesetsedmojulskom nagradom Bosne i Hercegovine za 1972. i nagradom ‘Veselin Masleša’ za naučnoistraživački rad. Dobitnik je Plakete grada Sarajeva, Plakete grada Doboja i Povelje Turističkog saveza Bosne i Hercegovine. Bio je predsjednik Društva konzervatora Jugoslavije. Sahranjen je na gradskom groblju Bare u Sarajevu. Preokupacija Bešlagićevog interesa je kamen, djelo ljudskog stvaralaštva u kamenu. To su stećci, nišani, stolice i korita, pretežno nadgrobni spomenici, ali i natpisi, načini zrade, simbolika ukrašavanja, pripadnost, rasprostranjenost, evidentiranje, konzerviranje, zaštita i upotrebna vrijednost kamena. Višegodišnja tematska specijaliziranost rezultirala je ostvarenjima koja ga svrstavaju među najpoznatije historičare materijalne kulture Bosne i Hercegovine. Bešlagić se zalagao za zaštitu materijalnih spomenika kao integralne kulturne baštine Bosne i Hercegovine. Najveći domet ostvario je obimnim kataloškim pregledom stećaka iz 1971. i sintezom o stećcima iz 1982. Djela Kupres (1954), Stećci na Blidinju (1959), Kalinovik (1962), Grborezi (1964), Popovo (1966), Stećci Centralne Bosne (1967), Stećci - Kataloško-topografski pregled (1971), Stećci i njihova umjetnost (1971), Nišani XV i XVI vijeka u Bosni i Hercegovini 1978, Stećci - kultura i umjetnost (1982), Kamene stolice srednjovjekovne Bosne i Hercegovine (1985) Leksikon stećaka (2004), Šefik Bešlagić STEĆCI (veliki beli ormar)