A Journal of archeology and history in Arab world 39 (1983) Mesopotamija Asirija Egipat Sumer Akad Stari istok Klinasto pismo Polovina na engleskom, a druga polovina na arapskom radovi iz arheologije i istorije Mesopotamije Veliki format, mek povez, prednja korica lošija sa mrljama i savijena, ostalo solidno očuvano vidi slike Kutija8

Prehistoric Britain from the Air by Janet Bord, Colin Bord, Jason Hawkes Knjiga o praistorijskim lokalitetima na prostoru Velike Britanije. Dosta fotografija iz vazduha sa opisima lokaliteta. Veliki format, dosta ilustracija Jedina mana - zadnja korica u uglu je malo zacepnuta i zalepljena selotepom. Sve ostalo odlično očuvano. Vidi slike kutija-ispod stampaca

Muzej primenje umetnosti, 2010. godina Mek povez sa klapnama, 258. str. Bogato ilustrovano, ilustracije u boji Dvojezicno- na srpskom i engleskom jeziku - knjiga je dobro ocuvana, nema natpisa i podvlacenja. Ima fleku na korici (pogledajte slike) i neke strane na pocetku knjige su blago savijene od vlage, (moguce je da je bilo posuto malo vode)

Druga knjiga iz kompleta `Arhitektura Nemanjinog doba` autorke Milke Čanak Medić. Deo edicije `Spomenici srpske arhitekture srednjeg veka - korpus sakralnih građevina`. Knjiga je u odličnom stanju, zadnja korica spolja ima nekoliko vodoravnih linija (kao neke fleke) verovatno od stajanja kod prethodnog vlasnika. Knjiga je dvojezično izdanje na srpskom i francuskom. Izdavač: Republički zavod za zaštitu spomenika kulture SR Srbije, Beograd Godina izdanja: 1989 povez: tvrdi plastificiran Tiraž: 1000 broj strana: 261 K3

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Na korici malo trag vode, ali samo na korici, nije probilo unutar knjige. niti je uticalo na fizcko stanje korice samo vizuelno. Novi Sad : Institut za izučavanje istorije Vojvodine : Savez arheoloških društava Jugoslavije 1974 561 strana + XI listova s tablama : ilustrovano Bogdan Brukner (Zagreb, 13. maj 1931 — Sremska Kamenica, 8. januar 2006) bio je arheolog, akademik i profesor na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. U Beogradu je završio osnovnu školu i gimnaziju. Takođe u Beogradu, na Filozofskom fakultetu, 1954. godine diplomirao je arheologiju. Doktorsku disertaciju „Neolit u Vojvodini“, odbranio je na ovom fakultetu 1965. godine. Kao kustos u Vojvođanskom muzeju u Novom Sadu, bio je zaposlen osam godina (od 1960 do 1968). Za naučnog saradnika na Institutu za izučavanje istorije Vojvodine, izabran je 1968. godine, a te godine počeo je i da predaje arheologiju na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu kao docent. Godine 1972. je izabran za višeg naučnog saradnika Istorijskog instituta. Kao vanredni profesor počeo je da predaje 1973. godine , a kao redovni 1984. godine. Tokom 1971. i 1972. godine je kao stipendista Humbeltove fondacije boravio u SR Nemačkoj, na kome je radio na temi „Panonija i srednja Evropa u neolitu“. U publikaciji „Die illustrierte Weltgeschichte der Archäologie” u Minhenu (1979), objavljen je deo ovih is-traživanja. U Berkliju u SAD, na odseku za antropologiju, održao je nekoliko predavanja o problematici neolita i eneolita između decembra 1979. i februara 1980. godine. Predavanja je takođe držao i na Institutu za praistoriju i ranu istoriju na “Slobodnom univerzitetu” u Zapadnom Berlinu, u zimskom semestru 1981/90. Između 1970. i 1991. držao je predavanja u Njujorku, Los Anđelesu, i u većim evropskim centrima: Kelnu, Krakovu, Minhenu, Bazelu, Cirihu, Bernu itd. Pored ovih predavanja, učestvovao je i na kongresima, simpozijumima i “okruglim stolovima” u Austriji, Bugarskoj, Češkoj, Slovačkoj, Ggruziji, Rumuniji, Mađarskoj, SAD, Francuskoj, Italiji, Ne-mačkoj, Holandiji i Švajcarskoj. 22. novembra 1984. godine, izabran je za dopisnog, a 12. decembra 1991. za redovnog člana VANU. Funkciju predsednika izdavačkog saveta VANU, obavljao je od 1983. do 1988. godine. Za redovnog člana SANU, primljen je 29. maja 1991. godine. Bio je aktivan učesnik u radu stručnih arheoloških istraživanja u Jugoslaviji i inostranstvu. Bio je i član Pripremnog komiteta za formiranje Arheološkog društva Evrope (ASE). Kao naučnik, bavio se istraživanjima u oblasti praistorijske arheologije, sa naznakom na zemljo-radničke i stočarske zajednice panonskog i balkanskog prostora. Rani i pozni neolit balkanskog i srednjevropskog basena je oblast čijim se istraživanjima najviše bavio. U okviru saradnje Mađarske akademije nauka i Vojvođanske akademije nauka i umetnosti, bio je rukovodilac jugoslovenskog dela teme „Rane zemljoradničko-stočarske zajednice u Panoniji“. U jugoslovensko-američkom arheološkom projektu istraživanja kod sela Opovo, takođe je bio rukovodilac u jugoslovenskom delu. Sa N. Tasićem i B. Jovanovićem, dobitnik je Oktobarske nagrade Novog Sada za knjigu „Prais-torija Vojvodine“ (1974).

FRUŠKA GORA U ANTIČKO DOBA - Brukner Petrović Dušanić FRUŠKA GORA U ANTIČKO DOBA: Petar Petrović, Milena Dušanić, Olga Brukner, Velika Dautova-Ruševljan Izdavač: Matica srpska, Novi Sad, 1995. Meki povez, ćirilica, 170 stranica, ilustrovano VRLO DOBRO OCUVANO ,MALO SU IZLIZANE IVICE korica Fruška gora u antičko doba : prilozi za staru istoriju i arheologiju / Petar Petrović, Milena Dušanić, Olga Brukner, Velika Dautova-Ruševljan ; urednik Nikola Tasić Novi Sad : Matica srpska ; Beograd : Arheološki institut, 1995 (Sremska Kamenica : Grafo-ofset) 173 str., [1] presavijen list : ilustr. ; 27 cm Na spor. nasl. str.: Fruška gora in ancient times Str. 7-8: Uz knjigu Fruška gora u antičko doba / Nikola Tasić Bibliografija i rezime na engl. jeziku uz svako poglavlje. Arheološka nalazišta - Fruška gora - Antičko doba Fruška gora Dunav Археолошка налазишта - Фрушка гора - Античко доба Фрушка гора Дунав arheološka FRUSKA GORA ISTORIJA nalazišta dunav arheologija jugoslavije vojvodina vojvodina srem srema u sremu u vojvodini ... (veliki beli ormar)

Knjiga je A4 formata i mekih je korica. Evo odlomka iz knjige: Krajem 2006.godine Muzej Vojvodine u Novom Sadu otkupio je izuzetan nalaz koji se sastojao od većeg broja fragmenata srebrnog lima ukrašenih reljefnim ornamentima, dve manje srebrne kopče, više ukrasnih zakivaka i nitni, takođe izrađenih od srebra. Uvidom u nađene predmete ustanovljeno je da se radi o luksuznoj oplati kasnorimskog šlema koji pripada tipu Berkasovo. Delovi šlema otkriveni su krajem leta iste godine tokom poljoprivrednih radova na oko 17 km jugoistočno od Sremske Mitrovice na potesu Jarčine između današnjih sremskih sela Jarak i Hrtkovci u severozapadnoj Srbiji.... Knjiga ima 128 strana. Napisana je stubačno, u levom stupcu je na srpskom jeziku pisano, a u desnom je na engleskom. Na tzv ,,masnom` papiru je rađena, evo sadržaja: 1. Uvod/ Introduction 2. Rimski šlemovi kasnoantičke epohe/ Late Roman Helmets 3. Mesto i uslovi nalaza/ Location and Conditions of the Find 4. Opis nalaza/ Description of the Find 5. Tehnika izrade/ Manufacturing Technique 6. Rekonstrukcija šlema/ Reconstruction of the Helmet 7. Analiza ornamenata/ Ornamental Analyses 8. Natpisi/ Inscriptions 9. Zaključak/ Conclusion 10. Dodatak I - Fizičko-hemijske analize/ Appendix I - Physical and Chemical Analyses 11. Dodatak II - Konzervacija i restauracija/ Appendix II - Conservation and Restoration 12. Dodatak III - Bibliografija i index/ Appendix III - Bibliography and Index

STECCI CENTRALNE BOSNE - Šefik Bešlagić veoma retko / Opis: Sarajevo 1967, meki povez, veliki format ,A4 , str. 115+ mapa, ilustracije, fotografije, latinica -SREDNJE OCUVANO ,3- ,IMA dosta salotejpa po koricama ,ojacavano je na rubovima , korice su tamnije, na jednom mestu su malo iskrzane - bok knjige je bio nekada malo vlazan ,pa na sredini knjige ima zutila na desnom zaglavlju , sadrzaj je vidljiv Šefik Bešlagić (Gornja Tuzla, 6. 4. 1908 - Sarajevo, 19.11. 1990), kulturni historičar. Šefikov otac Agan bio je učitelj, a majka Devleta, rođena Mulalić, domaćica. Osnovnu školu završio je u Doboju, nižu gimnaziju u Tuzli, a Učiteljsku školu u Sarajevu 1928. Bio je učitelj u Žeravcu kod Dervente i u Gračanici u periodu 1929 – 1935. Pohađao je Višu pedagošku školu Zagrebu na umjetničkoj grupi predmeta 1935-1937, gdje je i diplomirao. Kao nastavnik građanskih škola radio je u Drnišu, Konjicu i Tuzli u periodu 1938-1943. Od 1943. Bešlagić je u partizanima na raznim dužnostima (komandant bataljona Tuzlanskog odreda, komandant mjesta u Gornjoj Tuzli i Gračanici, saobraćajni ofcir III korpusne vojne oblasti, okružni organ Zemaljske komisije za ispitivanje zločina okupatora i njihovih pomagača). Imao je čin kapetana I klase. Za doprinos antifašističkoj borbi nagrađen je sa više odlikovanja i priznanja. U toku rata odlikovan je Ordenom za hrabrost i Ordenom zasluga za narod III reda, a poslije rata Ordenom rada II reda i Ordenom zasluga za narod sa srebrnom zvijezdom. Poslije Drugog svjetskog rata Bešlagić je povjerenik Sreskog, Okružnog i Oblasnog odbora u Doboju i Tuzli. Obavljao je funkciju direktora Gimnazije u Doboju (1947-1949). Bio je inspektor u Ministarstvu prosvjete i Ministarstvu za nauku i kulturu Narodne republike Bosne i Hercegovine do 1952. Na mjestu direktora Zemaljskog zavoda za zaštitu spomenika kulture i prirodnih rijetkosti/Zavoda za zaštitu spomenika kulture Bosne i Hercegovine je u periodu 1952-1967, kada, po vlastitoj želji, odlazi u penziju. Više godina je urednik časopisa Naše starine, u kojemu je podrobno opisao spomenike u dolini Neretve (područje Jablaničkog jezera), Raškoj Gori i Drežnici, te na Kupreškom i Duvanjskom polju. Bešlagić se konstantno usavršavao. Vanredno je studirao na Filozofskom fakultetu Beogradu 1949-1950. Godine 1955. dobio je zvanje stručnog saradnika, 1959. zvanje savjetnika, a 1961. zvanje višeg stručnog saradnika. Za naučni rad u proučavanju materijalne kulture Bosne i Hercegovine nagrađivan je visokim priznanjima svoga vremena, Dvadesetsedmojulskom nagradom Bosne i Hercegovine za 1972. i nagradom ‘Veselin Masleša’ za naučnoistraživački rad. Dobitnik je Plakete grada Sarajeva, Plakete grada Doboja i Povelje Turističkog saveza Bosne i Hercegovine. Bio je predsjednik Društva konzervatora Jugoslavije. Sahranjen je na gradskom groblju Bare u Sarajevu. Preokupacija Bešlagićevog interesa je kamen, djelo ljudskog stvaralaštva u kamenu. To su stećci, nišani, stolice i korita, pretežno nadgrobni spomenici, ali i natpisi, načini zrade, simbolika ukrašavanja, pripadnost, rasprostranjenost, evidentiranje, konzerviranje, zaštita i upotrebna vrijednost kamena. Višegodišnja tematska specijaliziranost rezultirala je ostvarenjima koja ga svrstavaju među najpoznatije historičare materijalne kulture Bosne i Hercegovine. Bešlagić se zalagao za zaštitu materijalnih spomenika kao integralne kulturne baštine Bosne i Hercegovine. Najveći domet ostvario je obimnim kataloškim pregledom stećaka iz 1971. i sintezom o stećcima iz 1982. Djela Kupres (1954), Stećci na Blidinju (1959), Kalinovik (1962), Grborezi (1964), Popovo (1966), Stećci Centralne Bosne (1967), Stećci - Kataloško-topografski pregled (1971), Stećci i njihova umjetnost (1971), Nišani XV i XVI vijeka u Bosni i Hercegovini 1978, Stećci - kultura i umjetnost (1982), Kamene stolice srednjovjekovne Bosne i Hercegovine (1985) Leksikon stećaka (2004), Šefik Bešlagić STEĆCI (veliki beli ormar)