U ODLICNOM STANJU СРПСКА КЊИЖЕВНА ЗАДРУГА Б е о г р а д 2 О О 7 МАЛА БИБЛИОТЕКА Поговор МАРКО НЕДИЋ МИРОЉУБ ТОДОРОВИЋ, српски песник, сигалиста !!!!!!! Илустрације Ћирилица Тврде корице Шивен повез 1О1 страница Miroljub Todorović, osnivač i teoretičar signalizma, srpskog neoavangardnog pokreta, u svojoj novoj knjizi priča koristi beogradski šatrovački govor karakterističan za osamdesete godine

ISBN: 86-07-00423-9 Tematika: Književnost Jezik: Srpski Autor: Strani SAGA O BEDICIMA NAGIB MAHVUZ PROSVETA B e o g r a d 1 9 8 9 SAVREMENI STRANI PISCI NAGIB MAHVUZ, Nobelova nagrada za književnost 1988 !!!! Deset priča Pogovor i prevod sa arapskog RADE BOŽOVIĆ Latinica Tvrde korice Šiven povez Omot 421 strana Troškove slanja plaća kupac. Knjiga je bukvalno nova,nepročitana iz kućne biblioteke...

Odlično očuvana knjiga, nema pisanja. ГОСТИ НАШЕГ НАРОДА Антологија ирске приче СРПСКА КЊИЖЕВНА ЗАДРУГА Б е о г р а д 2 О О 3 Dragana P. Masovic Izdavač: Srpska književna zadruga; 2003; ćirilica; 21 cm; 313 str.; 86-379-0851-9; U ovom izboru čitaoca očekuju i Džojs, Beket, Keri, Bojl, O Konor, Trevor, Fril, Montegju, ali i Edna O Brajen, Meri Morisi, Elizabet Bouin

- Some Yugoslav novelists 3 Committee for Foreign Cultural Relations, Belgrade, Yugoslavia, - 102 str. meki povez stanje: dobro Review of various Yugoslavian authors. Not dated, but appears to be from the 1950`s or 1960`s. This issure covers: Petrovic, Andric, Desnica, Kaleb, Marinkovic, Copic, Kosmac, & Koneski. B/w photo of each author with an essay of his writings and an excerpt from one of their works. Fiction, Classics

ANTOLOGIJA PRIPOVETKI PISACA IZ EX YU U KOJIMA SE GOVORI O RATU I KAKO DALJE,spisak autora vidljiv na koricama, str 380, NOVO Govoreći o knjizi u kojoj se nalaze i priče Bore Ćosića, Nenada Veličkovića, Miljenka Јergovića, Davida Albaharija, vlasnik izdavačke i filmske kuće `Kult B` Mustafa Kapidžić rekao je da se u knjizi na objektivan način opisuju zbivanja u raspadu bivše Јugoslavije i ratu koji se dogodio na ovim prostorima.

Nook b free regenerator za plavu kosu 250 ml je formulisan sa dijamantima, proteinima svile, organskog ulja semena grožđa i Uv filterom. Neguje i hidrira plavu, izblahjanu ili kosu sa pramenovima. Ublažava žuti odsjaj kose. Daje intenzivan sjaj i mekoću. Eliminiše neposlušnost, sprečave cvetanje krajeva i štiti od oštećenja i slobodnih radikala. Takođe je idealan za sedu ili belu kosu. Ne masti kosu. Način upotrebe: na opran i isfrotiranu kosu naneti regenerator , nežno umasirati i isprati . Ne sadrži SLS / SLES , PH 4

ANTOLOGIJA ARAPSKE NARODNE PRIČE SRPKO LEŠTARIĆ, preveo sa /a r a p s k o g!/ VREME KNJIGE B e o g r a d 1 9 9 4 A N T O L O G I J E a) Arapske naRodne pripovetke - Prevodi, srpskohrvatski b) Arapski jezik - PreVođenje ....................................................... 35 priča/ 1. Priča o kralju Kereka 2. Priča o kralju Betiru, 3. Ali Dembel u Damasku 4. Priče o kćeri kineskog kralja (1,2) 5. Priča o jerusalimskom kralju Nedžibu 6. Priča o zlatoPeroj ptici 7. Hasan i Husejn 8. Gazela devojka 9. Priča o ikoni i zlatnom kanDilu 10. Priča o kralju Sirije 11. Merjema, beduinka iz Hidžaza 12. JednoZuba i DvoZuba ........................................ Na koricama - Farhad i Širina na planini Bisutun. Minijatura iz Nizamijevog rukopisa `Hamsa` (1941) SRPKO LEŠTARIĆ (1949. Vrelo kod Uba) Orijentalistiku studirao u Beogradu i Alepu (Sirija), veći deo u periodu 1974-1994. proveo u zemljama Arapskog istoka (Mašreka) čije izvorne naRodne govore izučava... saRadnik časopisa Et-tegafa el alemiyya (Svetska kultura) koji izlazi u Kuvajtu BELEŠKA O IZVORNIKU: Izvornik je naučno izdanje s početka veka. Knjiga je namenjena vrlo uskom krugu korisnika. Ne pominje se ni u jednoj od velikih svetskih enciklopedija. Ukupno 35 /i z v o r n i h/ naRodnih pripovedaka stalo je na 272 strane arapskog teksta. Autor, znameniti nemački orijentalista Eno LITMAN (1875-1958), saKupio je ove priče kao član jedne američke arheološke ekspedicije na tlu tadašnje Velike Sirije... Broš Latinica, 317 stranica LEPO OČUVANO Bez podvlačenih stranica, Bez potpisa, Bez pečata! Č i s t o KOndicija: 1O

Knjiga je dobro očuvana.Ima oznaku prethodnog vlasnika. ,,Devojčica neobične kose pršti od čudesnog dara Dejvida Fostera Volasa i njegovog izvanrednog i uznemirujućeg maštovitog preosmišljavanja stvarnosti. Od jezivo „stvarnog“, gotovo holografskog sećanja na Lindona B. Džeksona, preko voditelja prečesto prikazivanih kvizova i komičara iz večernjih emisija, do naslovne priče, gde se beskompromisni pankerski nihilizam susreće s Mladim republikancima, Volas pretvara neverovatno u pojmljivo, bizarno u normalno, apsurdno u urnebesno, a poznato u strano. „Vizionar, majstor, komičar... On je u drugom prostorno-vremenskom kontinuumu u odnosu na sve nas. Proklet da je.“ Zejdi Smit „Dejvid Foster Volas u potpunosti okreće priču naglavačke, a zbog njega pridevi `inventivan`, `jedinstven` i `originalan` zvuče istrošeno. On je žestok i dobar, a ovo su zaista kvalitetne priče.“ T. Koragesan Bojl``

Izdavač:PROMETEJ Novi Sad Broj strana:208 Pismo:Ćirilica Povez:MEK,BROŠIRAN Format: 20 x 14 cm Godina izdanja:1997 Očuvana knjiga, bez skrivenih mana i oštećenja,za očuvanost pogledajte slike u visokoj rezoluciji,na svako dodatno pitanje u vezi knjige rado ću vam odgovoriti ! KNjIGA `Beograd - Antologija priča`, pokušava, prema rečima priređivača Vase Pavkovića, da predstavi slike iz zivota Beograda tokom 20. veka. Izbor počinje pričama pisaca - došljaka, Sime Matavulja i Milutina Uskokovića, čije stranice prate sudbine pojedinaca u velegradskom haosu, a slede priče Crnjanskog, A. Ilića, V. S. Zorovavelja, koje se bave temom haotičnih prizora posle Prvog svetskog rata. U trećem delu su pisci koji govore o decenijama posle Drugoga svetskog rata (B. Ćosić, M. Kapor, S. Lebedinski, V. Stevanović, M. Pavić, D. Kiš, V. Čolanovic), a u četvrtom su priče Albaharija, M. Prodanovića, V. Pištala. Birajući ove priče divio sam se tom balkanskom Džinu, koga je nemoguće ne voleti, kaže Pavković.

VIKTOR PELJEVIN POSLEDNJE PESME POLITIČKIH PIGMEJA PINDOSTANA - P NA 5 Prevod - Natalija Nenezić Izdavač - Plato Books, Beograd; B&S, Beograd Godina - 2009 188 strana 20 cm Edicija - Biblioteka Savremena proza ISBN - 978-86-447-0474-4 978-86-6115-014-2 Povez - Broširan Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: Sala karijatida koje pevaju Hranjenje Kufuovog krokodila Nekropandur Fridmanov prostor Asasin `P5 je zbirka od pet priča, međusobno vrlo različitih, ali koje sagledane zajedno održavaju tipičan književni svet Viktora Peljevina. U jednoj priči čitalac se gorko smeje saznajući kako funkcioniše sprega organizovane prostitucije, biznisa i vlasti, u drugoj se suočava sa aktuelnim trendovima gej parada čiji učesnici postaju i policajci, u ostalim pričama Peljevin nas vraća u daleku prošlost, egipatsku mitologiju ili priče s Orijenta, u kojima se susreću Istok i Zapad, nauka, magija i religija, a u kojima se verovatno kriju istine o našem dobu.` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku. Viktor Pelevin P5 Farewell Songs Of The Political Pygmies Of Pindostan

Knjiga je veoma dobro očuvana.Ima posvetu autora. ,,Rođena je u Tuzli, 9. marta 1971. godine kao prvo dete profesora dr Branka Đukića, inženjera hemijske tehnologije i Gordane (rođene Stanković) medicinske sestre. U Tuzli je završila Osnovnu školu „Džemal Mandžić” i 1985. godine sa roditeljima i mlađom sestrom odselila se za Beograd. Posle dve godine usmerenog obrazovanja u IX beogradskoj gimnaziji, školovanje je završila u II ekonomskoj školi. Na Višoj ekonomskoj školi u Beogradu je diplomira na turističkom smeru. Udata je za Aleksandra Rogana, magistra telekomunikacije, imaju dve ćerke, Milicu i Nevenu. Karijera Od 1992. godine radi u porodičnoj firmi Heming B&G. Godine 2006. dobija licencu turističkog vodiča nakon je počela da radi pretežno sa stranim gostima u Srbiji. O iskustvu turističkog vodiča s gostima iz celog sveta počela je da piše eseje i objavljuje na svojoj FB stranici. Svoje turističke kratke priče publikuje u TU magazinu i povremeno Turističkom svetu. Na osnovu njenih priča 2018. godine realizovana je pozorišna predstava u produkciji Marije Gajić u režiji Patrika Lazića.``

Zoran B. Milovanović UKLJUČI PTICU Prosveta, 2017. 290 strana. Lepo očuvana. „Uključi pticu“, i nakon 20 godina proteklih od perioda kada su nastale priče koje čine ovu zbirku, igrom dve naizgled nespojive reči, i danas, kao i tada, metafora je za unutrašnje stanje u kojem se nalazi čovek, na ličnom, kolektivnom i globalnom nivou. Suštinsko i iskonsko pitanje – Ko sam Ja? - kao ontogenetski, filogenetski i psihološki gledano arhetipski zadatak pojedinca, pitanje koje čini njegov lični identitet i čuva njegov integritet, izazov je čiji se odgovor nazire u samom naslovu zbirke, kao poziv čoveku da se duboko zagleda u sebe, da postane akter svog života i oslobodi sebe (samo) nametnutih okova imitacije života i lažnih vrednosti. Jer, jedini način da povrati svoju suštinu, jeste da krene na put unutar sebe – put prihvatanja sopstvenih suprotnosti, upravo na način na koji lik ili likovi priča, na putu kojim ih pisac provodi kroz unutrašnji dijalog, tok svesti, naizgled paradoksalne situacije, metaforično ili realistično skidanje maski i suočavanje sa sopstvenom Senkom - uz smelu, veštu, duhovitu (ponekad uz elemente parodije) i simbolima i alegorijama obilatu razradu često poznatih naslova i tema iz bajki i kolektivnog nasleđa, - istakla je u svojoj recenziji Vesna Ristić.

POEZIJA Desanka Bajić, Olga Bošnjakov, Melanija Voljevica, Dobrisav Dikić, Divna DJordjević, Lepa Djordjević, Dragan Žigić, Milijana Džudović-Zdravković, Vojislav I. Ilić, Danica Nešić-Jejina, Bora Jovanović, Velimir Jojić, Olgica Josić, Miroslav Kokošar, Miladin Kontić, Mira Krkić, Julijana Matović, Milun MIletić, Rade MIlošević, Brana Nikolić, Blagoje Savić, Žika Savić, Zoran Spasojević, Branislav Stanić, Vladeta Stanković, Milan Stojanović, Aleksandra Sandra Strahinić, Milorad Tomović, Todor Tošić, Simo Turudija, Stojan Cvetković, Milija Urošević, Javorka Antović Čubrilo, Mirjana Šulja, Dragoljub Ostojić PRIPOVEDNA PROZA Velimir Bogdanović, Pas laje an rat Milenko R Vesnić, Moša Ben Majer Altajec Dragutin Knežević, Odlomak iz rukopisnog romana Momir Krsmanović, Odlomak iz romana` Teče krvava Drina` Mihailo Maletić, Predizborna kampanja Puniša Marojević, Napast Živan Miloradović, Doktor Gratis Božana Radović, Poslednje pismo Bogdan Šekler, Četiri psa KRITIKA, ESEJI I PRIKAZI Miroslav Ivanović, Pripovetke Puniše Marojevića Marin Mladenov, Metaforom o metafori Milija Nikolić, Dnevnik Zije Fant Lepe Djordjević Božina Radović, Povodom pjesama i pjesničke večeri Miluna Miletića Miodrag B Šijaković, Od dendija do snoba Mihailo Maletić, Studenica ispod Radočela AFORIZMI SLobodan Radosavljević, Moglo se i prećutati Puniša Marojević, Nešto mislim Mira Krkić, Iskosa na lepo Feler - fleka na koricama Mek povez, 169 str

Prva knjiga matice srpske, 1983. tiraž: 500 (300 numerisanih) Bibliotečki primerak, sa malim pečatima, mada praktično nekorišćen. Prva knjiga dvostrukog dobitnika Ninove nagrade i jednog od najznačajnijih savremenih srpskih pisaca. Dragan Velikić, rođen u Beogradu 1953. godine. Diplomirao je opštu književnost sa teorijom književnosti na beogradskom Filološkom fakultetu. Od 1994. do 1999. godine bio je urednik izdavačke delatnosti Radija B 92. Pisao je kolumne za NIN, Vreme, Danas, Reporter i Status. Od juna 2005. Do novembra 2009. godine bio je ambasador Republike Srbije u Austriji. Živi u Beogradu kao slobodni književnik. Romani: Via Pula (1988 – Nagrada Miloš Crnjanski), Astragan (1991), Hamsin 51 (1993), Severni zid (1995 – stipendija Fonda „Borislav Pekić“), Danteov trg (1997), Slučaj Bremen (2001), Dosije Domaševski (2003), Ruski prozor (2007 – Ninova nagrada za najbolji roman godine, Nagrada „Meša Selimović“ za najbolju knjigu godine, Srednjoevropska nagrada za književnost), Bonavia (2012), Islednik (2015 – Nagrada „Kočićevo pero“, Ninova nagrada za najbolji roman godine, VItalova nagrada) Knjige priča: Pogrešan pokret (1983), Staklena bašta (1985), Beograd i druge priče (2009). Knjige eseja: YU-Atlantida (1993), Deponija (1994), Stanje stvari (1998), Pseća pošta (2006) O piscima i gradovima (2010). Knjiga izabranih intervjua: 39,5 (2010). Monografija Pula – grad interval (2014) – u koautorstvu sa fotografom Igorom Zirojevićem i istoričarkom umetnosti Paolom Orlić. Knjige Dragana Velikića prevedene su na šesnaest evropskih jezika, te na arapski i farsi. Zastupljen je u domaćim i inostranim antologijama. Dobitnik je Nagrade grada Budimpešte za 2013. godinu.

IGOR MAROJEVIĆ GRANIČNA STANJA Izdavač - Dereta, Beograd Godina - 2023 178 strana 21 cm Edicija - Biblioteka Savremena srpska književnost ISBN - 978-86-6457-488-4 Povez - Broširan Stanje - Kao na slici, tekst podvlačen hemijskom na 10ak stranica `U motivsko-tematskom smislu knjiga Granična stanja zasigurno je najkompaktnije i najpolivalentnije delo u bogatom Marojevićevom opusu. O tome svedoče osnovni postulati knjige i dvojako značenje naslova koji nam donose dramatične hiperrealne slike i o medicinskim graničnim stanjima i o geografskim granicama, ali i koji reflektuju ubrzanu, izmrcvarenu i stresnu savremenost obolelog sveta. Marojevićevi glavni junaci (pisci, slikari, prevodioci, novinari, novinarke, ali i svet koji se bavi uobičajenijim zanimanjima) vegetiraju u haotičnom kaleidoskopu ljubavi, porodičnog sklada i nesklada i, nadasve, opiranju negativnim trendovima svakodnevice. Ove lucidne storije nam donose nedvojbeno i uverljivo saznanje koliko je savremenom čoveku teško da očuva ličnu stabilnost i da uspostavi i održi ljubav i prijateljstvo u stvarnosti prožetoj haosom, kakofonijom i tragedijama... (Zoran Bognar) Knjiga Granična stanja okuplja pet novela (...) Cinizam, ironija, farsa i lakrdija prisutni su koliko je potrebno da se proizvede dovoljna količina komike kao svojevrsne anestezije od uviđanja da je u ovoj knjizi sve prokleto stvarno (...) Sam naslov knjige nadilazi hronotop granice, usložnjava metaforičnost kada se shvati da Marojević čitaoca suočava s junacima iz tzv. Klastera B, dakle s ljudima bez empatije, sa izopačenim shvatanjem morala, odnosno s „mračnom tetradom: narcisima, makijavelistima, sadistima i psihopatama“. (mr Milorad Durutović)` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku.

Beograd 1994. Mek povez, zaštitni omot, 112 strana. Knjiga je odlično. J1 Knjiga Lauta i ožiljci donosi Kišove priče iz zaostavštine, većinom nastale u slično ili isto vreme kada su pisane i priče iz knjige Enciklopedija mrtvih. Utoliko se može reći da priče iz knjige Lauta i ožiljci predstavljaju poslednji okretaj zavrtnja u neuporedivoj stvaralačkoj radionici Danila Kiša. Ove priče oličavaju jedan od mogućih ishoda te velike avanture. Suočavajući život i priču, činjenice i fikciju, govor dokumenata i moć imaginacije, Danilo Kiš u svojim poslednjim pričama pripoveda o Edenu Fon Horvatu i srednjoevropskoj sudbini, o apatridima i grobovima, o Juriju Golecu, o ljubavi i smrti, o Beogradu, o Andriću, o dugovima i svetu koji uvek ima dve nepovezive strane. – Pripovetke iz Kišove zaostavštine: „Apatrid“, „Jurij Golec“, „Lauta i ožiljci“, „Maratonac i sudija“, „Pesnik“ i „Dug“, napisane su između 1980. i 1986. bilo s namerom da budu uključene u knjigu Enciklopedija mrtvih, bilo kao njen odjek. Njima smo pridodali kratku dvodelnu prozu „A i B“, koja u rukopisu nije imala zaglavlja. Mada ne pripada pripovednom žanru, ona funkcioniše kao metafora (metonimija) u odnosu na najveći deo Kišovog proznog opusa: otud njeno mesto u ovoj knjizi, i to na kraju, „kao neka vrsta lirskog epiloga“ – kaže Mirjana Miočinović, priređivač knjige u završnoj napomeni. – Knjizi smo dali naslov Lauta i ožiljci rukovođeni činjenicom da je Kiš dve svoje zbirke, od ukupno tri, naslovio po jednoj od priča, imajući manje na umu njeno povlašćeno mesto, a više sposobnost naslova da tematski objedini sve ostale. Činilo nam se da se nešto slično postiže i ovim naslovom.

61321) LAUTA I OŽILJCI , Danilo Kiš , Arhipelag Beograd 2011 , Knjiga Lauta i ožiljci donosi Kišove priče iz zaostavštine, većinom nastale u slično ili isto vreme kada su pisane i priče iz knjige Enciklopedija mrtvih. Utoliko se može reći da priče iz knjige Lauta i ožiljci predstavljaju poslednji okretaj zavrtnja u neuporedivoj stvaralačkoj radionici Danila Kiša. Ove priče oličavaju jedan od mogućih ishoda te velike avanture. Suočavajući život i priču, činjenice i fikciju, govor dokumenata i moć imaginacije, Danilo Kiš u svojim poslednjim pričama pripoveda o Edenu Fon Horvatu i srednjoevropskoj sudbini, o apatridima i grobovima, o Juriju Golecu, o ljubavi i smrti, o Beogradu, o Andriću, o dugovima i svetu koji uvek ima dve nepovezive strane. – Pripovetke iz Kišove zaostavštine: „Apatrid“, „Jurij Golec“, „Lauta i ožiljci“, „Maratonac i sudija“, „Pesnik“ i „Dug“, napisane su između 1980. i 1986. bilo s namerom da budu uključene u knjigu Enciklopedija mrtvih, bilo kao njen odjek. Njima smo pridodali kratku dvodelnu prozu „A i B“, koja u rukopisu nije imala zaglavlja. Mada ne pripada pripovednom žanru, ona funkcioniše kao metafora (metonimija) u odnosu na najveći deo Kišovog proznog opusa: otud njeno mesto u ovoj knjizi, i to na kraju, „kao neka vrsta lirskog epiloga“ – kaže Mirjana Miočinović, priređivač knjige u završnoj napomeni. – Knjizi smo dali naslov Lauta i ožiljci rukovođeni činjenicom da je Kiš dve svoje zbirke, od ukupno tri, naslovio po jednoj od priča, imajući manje na umu njeno povlašćeno mesto, a više sposobnost naslova da tematski objedini sve ostale. Činilo nam se da se nešto slično postiže i ovim naslovom. tvrd povez, format 14,5 x 21 cm , latinica, 116 strana

Aora komunikacije, 2009. “Zadirivalište” je izbor iz dosad većim dijelom objavljene proze Igora Rajkija, iz različitih izvora i uglavnom rasprodanih naklada. U pet ciklusa – s po jednom ishodišnom parabolom koja funkcionira kao prolog te s nekoliko priča uspona, intenziviranja, kulminacije i antiklimaksa u svakom od njih – i završnom šestom segmentu kao dodatku ”s margina”, pred nama se odvija karta krajobraza specifične stvaralačke osobnosti. Samo uvjetno odredili bismo je kao zbirku fikcije, jer je unutarnji funkcionalni odnos u stalnom prepletu s odnosom autora – kroz komentare, fusnote, sentence – prema čitatelju, društvu ili, naravno, književnosti. Nadasve, “Zadirivalište” je zbirka fonetičkog obilja, pa se i ne moramo prepustiti putu kroz fabule. Kreativnim kovanicama, neologizmima, slogovno oneobičenim riječima i na mnoge druge načine autor se s velikom ozbiljnošću igra, gotovo angažirano radeći na buđenju pažnje rutiniziranog čitatelja: katalozi vjetrova i kiša, arhaizmi i rijetke riječi, inventivni i vrlo duhoviti vulgarizmi čitački su trening za sva osjetila. Ponuđena ljepota takvih riječi pred nama nije samo radi promišljanja njihova značenja niti sintaktičke interpretacije, nego doslovnosti, onog očevidnog a nevidljivog, zaboravljenog prije kulture pismenosti, neposredno vidljivog možda samo dječjem pogledu. (Iz pogovora: Vera Vujović) Igor Rajki rođen je 31.10.1965. u Zagrebu. Član je HZSU-a i Hrvatskog društva pisaca. Objavio: Katalog o božjim dostavljačima (roman), 1999. Pravilnik o stvaranju predodžbi (priče), 2001. Mamac za duhove (knjiga za mladež), 2003. Užasana (roman za mladež), 2005. Umoreske (priče), 2006. Znanost pogrda (pripovijesti), 2006. Jednoznamenke (radioigra), 2006. Nebeska semantika (kratke proze), 2007. Priča napisana šutnjom (radioigra), 2007. Dobro izgledaš (roman), 2008. Ne bih o tome (roman, s Borisom Beckom), 2008. Stubištarenje (priče), 2008. Zagrebački pentagram (drama, ZKM), 2009. Zadirivalište (izbor iz proze), 2009. Stalak za poljupce (proza), 2010. Čarobnjak (drama), 2010. Posuđene ispričnice, 2011. Detektor istine, 2012. Puteni nametnik, 2014. Atavizmirenja! (B strana spomen-ploče), 2014. Jednom (slikovnica, ilustracije: Krešimir Zimonić), 2019. Drhtajništvo (roman), 2019. Snovonoša (slikovnica, ilustracije: Nikolina Žabčić), 2021.

PUTUJUĆE PRIČE - Pol Burže Festival književnosti `Think Tank Town` Leskovac 2015. tvrdi povez, odlično očuvana kao nova 168 str. Sadržaj - Putujući sa Buržeom; Dva braka; Pija; Ženska samilost; Odila; Nepoznata; Pol Burže je napisao zadivljujući broj predgovora, prikaza, eseja o velikanima svog doba, kritika, komada, novela... Novele koje se pojavljuju u ovoj knjizi potiču iz zbirki Putnice i Pasteli, deset ženskih portreta. Njegovo romaneskno delo ogromno je i otpočinje psihološkim romanima Surova zagonetka, Ljubavni ziočin, Andre Kornelis, Laži, potom nastaje kljućni moralistićki roman Učenik. Pored romana sa tezom, njegova glavna preokupacija su moral i psihološka analiza. Ne treba zaboraviti ni romane Etapa, Razvod, Emigrant, Smisao smrti, Nemezis... Glavne zbirke poezije su Nemiran život, Edel i Priznanja. Pol Burže bio je član Francuske akademije. Knjiga nudi Putujuće priče Pola Buržea (1852-1935). A one nisu samo eseji/putopisi/pripovesti o erudiciji, putovanju i pripovedanju; one ne tumaraju od tačke A do tačke B da bi dostigle konačni cilj, jer je cilj njihovog lutanja putovanje samo po sebi. `Ove izabrane priče jesu putujuće i zato što su uspele da prežive tog strogog sudiju zvanog vreme, neumoljivijeg od dželata Sansona, postojanijeg od Sene, večitijeg od Pariza`, beleži u predgovoru Saša Stojanović, urednik ove biblioteke i direktor istoimenog festivala. Ona dodaje da `Pol Burže neće ostaviti bez daha one čija bazična komunikacija počiva na SMS-ovima i skraćenicama sa društvenih mreža; donekle razumljiv paradoks 21. veka glasi: vreme postaje neprocenjivo dragocenije upravo suludim ubrzavanjem naših kratkoročnih bitisanja na ovom svetu, zvanih život. Možda će nas baš zato Putujuće priče podsetiti na divno, starinsko pripovedanje kada je biti pisac značilo dar za posmatranje onoga što drugi ne umeju / ne mogu / ne smeju da vide, sposobnost da se viđeno oneobiči i uobliči i, pre svega, bogomdani talenat da pripovedanje bude i piščev i prevodiočev jedini put do večnosti. Neka putovanje počne!` K,D.S.3.2.

Knjaževac Književna omladina Srbije, 1993. Priče koje su značile revoluciju u srpskoj prozi početkom 80ih godina. U odličnom stanju. SADRŽAJ: PRIČE U NESTAJANJU Uvod u shizofreniju Crtež Okolnosti Pismeni zadatak iz srpskohrvatskog na temu nesanica Zovem se tmu Odlaženje Opšta mesta Fin koji sedi Rečenica istrgnuta iz konteksta Pismo za Skoplje Elisa za Isu Moira Verbalni transcendentalni autoportret za peti mistični zid u sobi Marine Švabić POLITIČKI SPISI Ispovest Interni dopis Dhamapada Svetislav Basara (1953, Bajina Bašta), romansijer, pripovedač i dramski pisac. Autor je više od dvadeset knjiga – romana, zbirki pripovedaka, drama i eseja. Dobitnik je mnogih srpskih i međunarodnih književnih nagrada. Bio je ambasador Srbije na Kipru 2001–2005. godine. Objavio je: – knjige priča: „Priče u nestajanju“ (1982), „Peking by Night“ (1985), „Izgubljen u samoposluzi“ (2008) i „Majmunoopisanije“ (2008); „Očaj od nane“ (2016); – romane i novele: „Kinesko pismo“ (1985), „Fama o biciklistima“ (1987), „Na Gralovom tragu“ (1990), „Napuklo ogledalo“ (1986), „Mongolski bedeker“ (1992, Nolitova nagrada), „De Bello Civili“ (1993), „Looney Tunes“ (1997), „Sveta mast“ (1998), „Ukleta zemlja“ (1995), „Kratkodnevica“ (2000), „Džon B. Malkovič“ (2001), „Srce zemlje“ (2003), „Fantomski bol“ (2005), „Uspon i pad Parkinsonove bolesti“ (2006), „Dnevnik Marte Koen“ (2008), „Fundamentalizam debiliteta“ (2009), „Tajna istorija Bajine Bašte“ (2010), „Početak bune protiv dahija“ (2010), „Mein Kampf“ (2011), „Dugovečnost“ (2012), „Gnusoba“ (2013), „Anđeo atentata“ (2015) i „Andrićeva lestvica užasa“ (2016); – drame: „Bumerang“, „Oksimoron“ (2001) i „Nova Stradija“ (2009); – knjige eseja: „Na ivici“ (1987), „Tamna strana Meseca“ (1992), „Drvo istorije“ (1995), „Virtuelna kabala“ (1996), „Vučji brlog“ (1998), „Pušači crvenog bana“ (2017), „Atlas pseudomitogije“ (2019); – prepisku: sa Miljenkom Jergovićem „Tušta i tma“ (2014) i „Drugi krug“ (2015). Dvostruki je dobitnik je Ninove nagrade za romane „Uspon i pad Parkinsonove bolesti“ i „Kontraendorfin“; nagrade „Isidora Sekulić“ i nagrade Srpskog književnog društva „Biljana Jovanović“ za roman „Anđeo atentata“ i prvi je dobitnik stipendije iz Fonda „Borislav Pekić“ za rukopis u nastajanju. Drame su mu izvođene na mnogim scenama, a knjige prevođene na engleski, francuski, nemački, mađarski, bugarski, italijanski i makedonski jezik. Član je Srpskog književnog društva.

Knjaževac Prosveta, 1985. Prvo izdanje!!! Odlično očuvano, mali potpis prethodnog vlasnika. Peking by night zapucuje citaoca u handkeovsku Nigdinu, koja se najpre moze prepoznati po hladnoci urbanog pejzaza, amneziji i iskosenosti lika, i, po prvi put u Basarinoj prozi po pribegavanju pripovedackom obliku treceg lica. Basarina proza u dubljim slojevima otkriva citavu skalu erudijanskih, intertekstualnih odnosa i to gotovo u svim vidovima.U ovom romanu Basara se zapućuje u handkeovsku Nigdinu, koja se najpre može prepoznati po hladnoći urbanog pejzaža, amneziji i iskošenosti lika i, prvi put u Basarinoj prozi, po pribegavanju pripovedačkom obliku ``trećeg lica` ... Svetislav Basara (1953, Bajina Bašta), romansijer, pripovedač i dramski pisac. Autor je više od dvadeset knjiga – romana, zbirki pripovedaka, drama i eseja. Dobitnik je mnogih srpskih i međunarodnih književnih nagrada. Bio je ambasador Srbije na Kipru 2001–2005. godine. Objavio je: – knjige priča: „Priče u nestajanju“ (1982), „Peking by Night“ (1985), „Izgubljen u samoposluzi“ (2008) i „Majmunoopisanije“ (2008); „Očaj od nane“ (2016); – romane i novele: „Kinesko pismo“ (1985), „Fama o biciklistima“ (1987), „Na Gralovom tragu“ (1990), „Napuklo ogledalo“ (1986), „Mongolski bedeker“ (1992, Nolitova nagrada), „De Bello Civili“ (1993), „Looney Tunes“ (1997), „Sveta mast“ (1998), „Ukleta zemlja“ (1995), „Kratkodnevica“ (2000), „Džon B. Malkovič“ (2001), „Srce zemlje“ (2003), „Fantomski bol“ (2005), „Uspon i pad Parkinsonove bolesti“ (2006), „Dnevnik Marte Koen“ (2008), „Fundamentalizam debiliteta“ (2009), „Tajna istorija Bajine Bašte“ (2010), „Početak bune protiv dahija“ (2010), „Mein Kampf“ (2011), „Dugovečnost“ (2012), „Gnusoba“ (2013), „Anđeo atentata“ (2015) i „Andrićeva lestvica užasa“ (2016); – drame: „Bumerang“, „Oksimoron“ (2001) i „Nova Stradija“ (2009); – knjige eseja: „Na ivici“ (1987), „Tamna strana Meseca“ (1992), „Drvo istorije“ (1995), „Virtuelna kabala“ (1996), „Vučji brlog“ (1998), „Pušači crvenog bana“ (2017), „Atlas pseudomitogije“ (2019); – prepisku: sa Miljenkom Jergovićem „Tušta i tma“ (2014) i „Drugi krug“ (2015). Dvostruki je dobitnik je Ninove nagrade za romane „Uspon i pad Parkinsonove bolesti“ i „Kontraendorfin“; nagrade „Isidora Sekulić“ i nagrade Srpskog književnog društva „Biljana Jovanović“ za roman „Anđeo atentata“ i prvi je dobitnik stipendije iz Fonda „Borislav Pekić“ za rukopis u nastajanju. Drame su mu izvođene na mnogim scenama, a knjige prevođene na engleski, francuski, nemački, mađarski, bugarski, italijanski i makedonski jezik. Član je Srpskog književnog društva.

DAVID FOSTER WALLACE - GIRL WITH CURIOUS HAIR Izdavač Agora, 2014. Preveo: Igor Cvijanović Devojčica neobične kose pršti od čudesnog dara Dejvida Fostera Volasa i njegovog izvanrednog i uznemirujućeg maštovitog preosmišljavanja stvarnosti. Volas na početku upozorava da su priče u potpunosti plod mašte iako se u nekima javljaju imena javnih ličnosti (predsednik Lindon Džonson) ali u potpuno apstraktnom, izmaštanom kontekstu. Njegovoj sposobnosti da pusti mašti na volju i da to zvuči kao stvarnost divile su se mnoge njegove kolege i kritičari, pogotovo kada je sve to obojeno humorom tako da mogu da zabave i nasmeju čitaoca iako su teme ponekad veomna ozbiljne. Jednu od najpozitivnijih ocena za Volasove priče dao je kolega-pisac Koragesam Bojl koji je zapazio da “on u potpunosti okreće priču naglavačke a zbog njega pridevi ”inventivan”, ”jedinstven” i ”originalan” zvuče istrošeno. On je žestok, i dobar, a ovo su zaista kvalitetne priče”. Od jezivo „stvarnog“, gotovo holografskog sećanja na Lindona B. Džeksona, preko voditelja prečesto prikazivanih kvizova i komičara iz večernjih emisija, do naslovne priče, gde se beskompromisni pankerski nihilizam susreće s Mladim republikancima, Volas pretvara neverovatno u pojmljivo, bizarno u normalno, apsurdno u urnebesno, a poznato u strano. „Vizionar, majstor, komičar... On je u drugom prostorno-vremenskom kontinuumu u odnosu na sve nas. Proklet da je.“ Zejdi Smit „Dejvid Foster Volas u potpunosti okreće priču naglavačke, a zbog njega pridevi `inventivan`, `jedinstven` i `originalan` zvuče istrošeno. On je žestok i dobar, a ovo su zaista kvalitetne priče.“ T. Koragesan Bojl „Dinamičan pisac neobičnog talenta – Volas nas ponovo odvodi na skrivena, mitska mesta, strana, a opet čudno poznata. Uspeo je da povrati sjaj modernoj prozi.“ New York Times Book Rewiew „Ove priče govore nešto ozbiljno i iskreno o svetu u kojem mi ostali moramo da živimo.“ Washington Post Volas je za kratko vreme ostavio dubok trag u anglosaksonskoj književnosti. Osvojio je veći broj nagrada a Pulicerova mu je za dlaku izmakla 2012. za roman “Bledi kralj” jer se našao među troje finalista, ali se žiri odlučio da nagradu za roman ne dodeli. Njegov najpoznatiji roman “Beskrajna šala” (Infinite Jest) napisan 1996. našao se na spisku 100 najboljih romana 20 veka prema izboru časopisa “Tajm”.

Odvratna sreća - Giljermo Martines tvrd povez Odlično očuvana U RAVNOTEŽI NUŽNOSTI I SLUČAJNOSTI Giljermo Martines odavno ima svoju publiku u Srbiji; njegova prva dva romana su objavili novosadski „Svetovi“, sledeća dva – beogradska „Laguna“. Antologijska priča Veliki pakaoobjavljena je, kako dolikuje, u „Agorinoj“ Antologiji savremene argentinske priče; no njegove pripovetke nikad dosad nisu kod nas bile objavljivane. Priče odabrane u ovoj knjizi predstavljaju Martinesov literarni svet, trikove njegovog zanata i srećan amalgam naučnika zabrinutog pred enigmom postojanja i malovaroškog teniskog šereta. Po temama koje se kroz sve njegove knjige provlače, može se mirne duše reći da mu je delo veoma koherentno, takoreći monolitno, profesorski kontrolisano i uravnoteženo – bez viška i bez manjka. Martinesova ličnost sa mnogostrukim dnom stvara i takvu književnost, iako to ne podrazumeva konvencijalno pozitivističko uprošćavanje; njegove teme su egzistecijalne, vanvremene, osmišljene kao matematički problemi ravnoteže nužnosti i slučajnosti, hronološkog i paralelnog vremena, stvarnosti i njenih alternativa. Ali logičar kao da se samom sebi pomalo ruga (nikad čitaocu) jer finom ironijom i humorom relativizuje svoj naučni pristup primenjujući ga na nizgled trivijalne teme. U njegovim pričama i romanima pojavljuju se pohotni profesori i izazovne studentkinje, iskusne i uvenule barske dame i golobradi zavodnici, senilne i mrgodne babe i umorni očevi, teniseri, bolničarke, umišljene književne veličine, zločinci i žrtve, običan svet. Naučni metod tek odškrine vrata da pokaže načas kako svakodnevica nije samo ono što se vidi, da banalna stvarnost često sadrži neslućenu višeslojnost koja ponekad može biti fantastična, apsurdna ili jeziva. Privlačnost Martinesovih knjiga – naročito priča – je u toj dobro skrivenoj ruci majstora da prevede univerzalne istine u zanimljive, često napete sadržaje, pritom ne propuštajući žanrovska poigravanja – od Le Karea preko Lafkadija Herna i Poa, do Borhesa i pomalo zaboravljenog Kiroge – i umešno primenjujući Velsovu teoriju fantastike jedne premise. Argentinski pisac rođen 1962. u gradu Baija Blanka, danas je najprevođeniji živi pisac svoje zemlje čije se delo čita na četrdesetak jezika. Proåuo se pripovedaåkom knjigom Veliki pakao (1989), snagu dara potvrdio je prvim romanom O Rodereru (1992), usledili su romani Maestrova žena (1998), Oksfordski zločini (pravi naslov knjige je Neprimetni zločini, a nagrađena je 2003. uglednom nagradom Planeta, prevedena na 35 jezika i prenesena na veliki ekran u režiji Aleksa de la Iglesije), Spora smrt Lusijane B (2007), Ja sam takođe imao biseksualnu devojku (2011) i zbirka priča Odvratna sreća, koja je 2013. autoru donela prvu međunarodnu nagradu za knjigu priča koju dodeljuje kolumbijska fondacija „Garsija Markes”.

DANILO KIŠ LAUTA I OŽILJCI Priredila - Mirjana Miočinović Izdavač - Beogradski izdavačko-grafički zavod, Beograd Godina - 1994 112 strana 20 cm Edicija - Nove knjige domaćih pisaca - Proza ISBN - 86-13-00696-5 Povez - Broširan Stanje - Kao na slici, ima posvetu na predlistu, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: Apatrid Jurij Golec Lauta i ožiljci Pesnik Dug A i B Beleške Beleška o piscu `Knjiga Lauta i ožiljci donosi Kišove priče iz zaostavštine, većinom nastale u slično ili isto vreme kada su pisane i priče iz knjige Enciklopedija mrtvih. Utoliko se može reći da priče iz knjige Lauta i ožiljci predstavljaju poslednji okretaj zavrtnja u neuporedivoj stvaralačkoj radionici Danila Kiša. Ove priče oličavaju jedan od mogućih ishoda te velike avanture. Suočavajući život i priču, činjenice i fikciju, govor dokumenata i moć imaginacije, Danilo Kiš u svojim poslednjim pričama pripoveda o Edenu Fon Horvatu i sredonjoevropskoj sudbini, o apatridima i grobovima, o Juriju Golecu, o ljubavi i smrti, o Beogradu, o Andriću, o dugovima i svetu koji uvek ima dve nepovezive strane. – Pripovetke iz Kišove zaostavštine: „Apatrid“, „Jurij Golec“, „Lauta i ožiljci“, „Maratonac i sudija“, „Pesnik“ i „Dug“, napisane su između 1980. i 1986. bilo s namerom da budu uključene u knjigu Enciklopedija mrtvih, bilo kao njen odjek. Njima smo pridodali kratku dvodelnu prozu „A i B“, koja u rukopisu nije imala zaglavlja. Mada ne pripada pripovednom žanru, ona funkcioniše kao metafora (metonimija) u odnosu na najveći deo Kišovog proznog opusa: otud njeno mesto u ovoj knjizi, i to na kraju, „kao neka vrsta lirskog epiloga“ – kaže Mirjana Miočinović, priređivač knjige u završnoj napomeni. – Knjizi smo dali naslov Lauta i ožiljci rukovođeni činjenicom da je Kiš dve svoje zbirke, od ukupno tri, naslovio po jednoj od priča, imajući manje na umu njeno povlašćeno mesto, a više sposobnost naslova da tematski objedini sve ostale. Činilo nam se da se nešto slično postiže i ovim naslovom. Danilo Kiš je rođen u Subotici 22. februara 1935. godine, od oca Eduarda Kiša, mađarskog Jevrejina i majke Milice Dragićević. Do 1942. godine živi sa roditeljima u Novom Sadu, gde pohađa prvi razred osnovne škole, a zatim prelazi u Mađarsku, u očev rodni kraj, gde završava osnovnu školu i dva razreda gimnazije. Nakon odvođenja njegovog oca u Aušvic 1944. godine, sa ostatkom porodice je repatriran u Cetinje podsredstvom Crvenog Krsta. Tamo Kiš živi do kraja svog školovanja. Na Filozofski fakultet u Beogradu Kiš se upisuje 1954. godine, a u septembru 1958. godine kao prvi student diplomira na katedri za Opštu književnost. Kiš je bio venčan za Mirjanu Miočinović od 1962. do 1981; nakon razvoda braka živeo je sa Paskal Delpeš sve do svoje smrti. Umro je u Parizu, gde se jedno vreme i lečio, 15. oktobra 1989. Sahranjen je u Beogradu na Novom groblju. Svoje prve radove objavljuje 1953. godine i to: Oproštaj s majkom. – Omladinski pokret. XII: 3 (1. april 1953) 4. Sjutra. – Pjesma o Jevrejki: motiv iz 1941. – Susreti. I: 3 (april 1953) 147. Odjek iz djetinjstva. – Omladinski pokret. XII: 10 (15. jul 1953) 7. Susret s majkom u jesen. – `Kraju mog djetinjstva...`. – Zapisi na listu. – Polet. I: 4 (1953) 222-223. Crveni bik. – Susreti. I: 7-8 (1953) 465-466. Kao student, objavljuje pesme, eseje, pripovetke i prevode sa mađarskog, ruskog i francuskog jezika, najviše u Vidicima u čijem je uredništvu od oktobra 1957. godine do aprila 1960. godine. Njegov prvi roman, Psalm 44, nastaje 1955. godine, a potom i Mansarda, 1960. godine. Njegova prva objavljena knjiga sadrži u jednom tomu romane Psalm 44 i Mansarda. Roman Bašta, pepeo je prvo značajnije prozno delo Danila Kiša, objavljeno 1965. godine u Beogradu. Nastaje za vreme njegovog boravka u Strazburu, gde radi kao lektor za srpskohrvatski jezik od 1962. godine do 1964. godine. U to vreme nastaju i njegovi prevodi Lotreamona, Verlena, Kenoove Stilske vežbe i pesme Endre Adija. Knjiga priča Rani jadi, objavljena je 1970. godine u Beogradu i predstavlja začetnu knjigu Porodičnog ciklusa. Roman Peščanik objavljen je 1972. godine i dobija NIN-ovu nagradu koju će nekoliko godine kasnije Kiš vratiti. Iste godine objavljuje zbirku eseja Po-etika. Kao lektor za srpskohrvatski jezik, Kiš radi na Univerzitetu u Bordou 1974. godine kada izlazi druga knjiga zbirke Po-etika (intervjui). Grobnicu za Borisa Davidoviča čine sedam poglavlja jedne zajedničke povesti, a objavljena je 1976. godine u Beogradu i Zagrebu. Krajem te godine započinju napadi na knjigu, navodno zbog plagijata koji traju mesecima. Posle kraćih polemičkih odgovora 1977. godine Kiš piše Čas anatomije. Iste godine, za Grobnicu Borisa Davidoviča dobija nagradu Ivan Goran Kovačić. Esejističko-polemički spis Čas anatomije objavljen je 1978. godine. Godinu dana kasnije, za tu knjigu dobija nagradu Željezare Sisak. Od jeseni 1979. godine živi u Parizu i četiri godine radi kao lektor na Univerzitetu u Lilu. Za svoj celokupni književni rad, Kiš 1980. godine dobija francusku književnu nagradu Grand aigle d`or de la ville de Nice. Sabrana dela (Djela Danila Kiša) objavljena su 1983. godine u deset tomova u Beogradu i Zagrebu. Za zbirku propovedaka Enciklopedija mrtvih Kiš dobija Andrićevu nagradu 1984. godine, a 1986. godine dobija nagradu Skender Kulenović. Izabrana dela, proza u sedam knjiga izlazi 1987. godine u Beogradu i Sarajevu. Te godine dobija Sedmojulsku nagradu. Godinu kasnije, 1988. godine, izabran je za dopisnog člana SANU i dobija dve značajne međunarodne književne nagrade: u Italiji Premio deTrevere i u Nemačkoj Preis des Literaturmagazins. Iste godine dobija i Avnojevu nagradu. Američki PEN dodeljuje mu 1989. godine nagradu Bruno Schulz Prize. Danilo Kiš umire u Parizu 15. oktobra 1989. godine. Sahranjen je u Beogradu po pravoslavnom obredu. Njegova posthumna izdanja iz 1990. godine su: Život, literatura (eseji, razgovori, deo rukopisne zaostavštine), delo je izdato u Sarajevu. Gorki talog iskustva (intervjui), delo je izdato u Sarajevu. Godinu dana kasnije, u Beogradu je objavljena knjiga Pesma i prepevi. U knjizi Porodični ciklus 1993. godine objavljene su, hronološkim redom, tri knjige Kišovog autobiografskog ciklusa: Rani jadi, Bašta, pepeo i Peščanik. Njegova nedovršena knjiga priča Lauta i ožiljci, izdata je 1994. godine u Beogradu, a tekstovi iz zaostavštine Skladište izlaze 1995. godine na šezdesetogodišnjicu Kišovog rođenja. Sabrana dela Danila Kiša objavljena su 1995. godine u četrnaest tomova i prevedena su na sve značajnije svetske jezike. Mansarda: satirična poema 1962. (roman) Psalam 44 1962. (roman) Bašta, pepeo 1965. (roman) Rani jadi: za decu i osetljive 1970. (pripovetke) Peščanik 1972. (roman) Po-etika 1972. (eseji) Po-etika, knjiga druga 1974. (intervjui) Grobnica za Borisa Davidoviča: sedam poglavlja jedne zajedničke povesti 1976. (pripovetke) Čas anatomije 1978. (polemike) Noć i magla 1983. (drame) Homo poeticus 1983. (eseji i intervjui) Enciklopedija mrtvih 1983. (pripovetke) Gorki talog iskustva 1990. (intervjui) Život, literatura 1990. (eseji) Pesme i prepevi 1992. (poezija) Lauta i ožiljci 1994. (pripovetke) Skladište 1995. (eseji i pripovetke) Varia 1995. (eseji i pripovetke) Pesme, Elektra 1995. (poezija i adaptacija drame `Elektra`)` Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku.

J.M. Synge - Deirdre of the sorrows 96 strana. Deirdre of the Sorrows is a three-act play written by Irish playwright John Millington Synge in 1909. The play, based on Irish mythology, in particular the myths concerning Deirdre, Naoise, and Conchobar, was unfinished at the author`s death on 24 March 1909. It was completed by W. B. Yeats and Synge`s fiancée, Molly Allgood[1] and first performed at the Abbey Theatre by the Irish National Theatre Society on 13 January, 1910 with Allgood as Deirdre. Act I: Lavarcham`s house on Slieve Fuadh. Conchubor, the aging High King of Ulster, has charged Lavarcham to raise the child Deirdre to be his queen when she comes of age. Lavarcham finds that the now-beautiful Deirdre is a willful young woman, without interest in marrying an old man. Conchubor comes to Slieve Fuadh to bring Deirdre to his palace, Emain Macha, ignoring her pleas to remain in the countryside for another year. After he leaves, Naoise, son of Usna, and his brothers come to the cottage seeking Deirdre, and she tells them of her summons. Deirdre is aware of a prophecy that she will be the doom of the sons of Usna; nonetheless she asks Naoise to take her away from Ulster. He agrees, and Ainnle weds them in an impromptu ceremony. Act II: Alban. Deirdre and the sons of Usna have lived happily on a remote island for seven years. Fergus arrives bearing an offer of peace from Conchubor, and asks Deirdre and Naoise to return with him to Emain Macha. Lavarcham warns Deirdre not to accept, and Owen, a spy in the service of Conchubor, intimidates Deirdre with suggestions that death awaits Naoise in Ulster. Naoise tells Fergus that he plans to live the rest of his life with Deirdre in Alban, but Deirdre convinces him to accept Conchubor`s offer, reasoning that it is better to die young, at the peak of their love, than to grow old and live in the shadow of their past happiness. Act III: A tent near Emain. Lavarcham arrives at Conchubor`s tent and tries to convince him to give up his pursuit of Deirdre, claiming that she has grown old and lost her beauty. His soldiers arrive and contradict her claims, and he leaves just before Deirdre and Naoise enter. They discuss the possibility of their impending deaths until Conchubor returns. Deirdre nearly convinces him to put aside past grievances and let them live in peace when the sound of a battle between Conchubor`s men and Naoise`s brothers reaches them. Conchubor and Naoise go to join the fray and Naoise is killed. Fergus and his men arrive, enraged by the king`s treachery, and set Emain Macha ablaze. Lavarcham tries to convince Deirdre to flee Ulster, and Conchubor tries to take her to a different castle, but she stays and mourns her dead lover and his brothers. In the end, Deirdre takes Naoise`s dagger, stabs herself, and falls into his open grave, leaving Conchubor with nothing. --------------- 02102020