Ispravan, veoma dobro ocuvan.

`- Karakteristike: Sticky Buddy - lepljivi valjak  + manja četka za čišćenje Pogodan je  za uklanjanje dlaka, mrvica, peska i drugih nečistoca sa  garderobe, nameštaja, tepiha, sedišta automobila itd Idealan za čišćenje svih vrsta tkanina Napravljen od silikona, omogućava sjajno čišćenje, a gumeni deo pogodan je za dubinsko skidanje prljavštine Jednostavan za održavanje - nakon upotrebe potrebno je oprati Sticky Buddy pod mlazom mlake vode, prosušiti ga glatkom tkaninom i odložiti za neku narednu upotrebu

Stanje kao na slikama.. Tvrd povez. Posveta autora na predlistu. Štamparski lošije lepljeni listovi. Izdanje 2020 godine,134 strana

Petar II Petrović Njegoš: PROZA : IZABRANA PISMA : IZ BILJEŽNICE : PREVODI Tvrd povez, 301strana, izdavač: ŠTAMPAR MAKARIJE - Beograd, knjiga ima posvetu?

Retko u ponudi Kao na slikama Iz sadržaja: - Časlav Đorđević; Neobuzdana moć govora - Radojko nikolić; Ličnost na nadgrobnim spomenicima Srbije - Dragoljub D. Jovašević; Gatke uz bojenje pređe - Momčilo Tešić; Tri pisma Tihomira R. Đorđevića - Johan Volfgang Gete; Alegorijska, simbolična i mistična upotreba boje Izdavač: Dom kulture, Čačak Godina izdanja: 1985. Povez: Broširan Format: 24 x 19 cm Broj strana: 88 časopis

B

Dres i sorc 10 za odbojku - iza devojcice i za decake br.12

Na prodaju dva para dečijih baletanki u bordo i bež boji u br.27- bordo su marke H&M nove ,zakopčavanje oba para je na čičak

REDJI PRIMERAK 19 cm visine ,proizveden u Danskoj `80 tih godina Simpatičnog plišanog majmuna koji siše palac, zvanog Mončiči , kreirala je japanska korporacija Sekiguči 1974. Lutka je bila u muškom i ženskom obliku sa širokim spektrom dostupnih odeće i dodataka. Ostali likovi su uključivali dve bake i deke, policajca, gardista i serije „Prijatelji“, kao što su mačka Kiti-bu, zec Hopi-bu, jagnje Lari-bu i medvedić Honei-boo. U Velikoj Britaniji i SAD lutka je preimenovana u Chic-a-boo . U Francuskoj kao Kiki , u Italiji Mon Cicci u Danskoj Mon Chhichi pa kasnije Bølle , u Mađarskoj Moncsicsi , a u Španiji kao Virkiki . Stanje sa slike OSTALI MOJI PREDMETI NA KUPINDU : https://www.kupindo.com/Clan/180001/SpisakPredmeta

U dobrom stanju U SREDIŠTU NADREALIZMA Čeljust dijalektike ĐORĐE KOSTIĆ BIBLIOTEKA GRADA BEOGRADA, Beograd, 1989 NADREALISTIČKA IZDANJA a) Nadrealizam b) Srpskohrvatska književnost - Nadrealizam Broš, Latinica, 263 stranice ____________________________ U SREDIŠTU NADREALIZMA Sukobi ĐORĐE KOSTIĆ BIBLIOTEKA GRADA BEOGRADA, Beograd, 1991 Broš, Latinica, 212 stranica a) Nadrealizam b) Srpskohrvatska književnost - Nadrealizam Nadrealizam Moral Iracionalno Humor Pojedinac Društvena zajednica Grupa Društveni process Jezik Sadržina Neposredna stvarnost Automatizam opštosti Imitatori nadrealizma Preorijentacija nadrealizma Političko opredeljenje nadrealizma Razbijanje nadrealizma Paralelna akcija Klasa Sukobi klasa

- Faber Castell set za crtanje Gold – Otporne su na lomljenje - Idealna za pisanje, crtanje i skiciranje - Sadržaj: 6 Goldfaber grafitne olovke, rezač i gumica (PVC-free) - Grafitne olovke 2H, HB, B, 2B, 4B i 6B - Šifra proizvođača: 114000 - Faber Castell set za crtanje Gold – Otporne su na lomljenje - Idealna za pisanje, crtanje i skiciranje - Sadržaj: 6 Goldfaber grafitne olovke, rezač i gumica (PVC-free) - Grafitne olovke 2H, HB, B, 2B, 4B i 6B - Šifra proizvođača: 114000

Tvrd povez - 388 strana INSTITUT ZA SRPSKU KULTURU PRIŠTINA 2021 Korice sa vidljivim znacima korišćenja Unutrašnjost dobro očuvana - bez pisanja i podvlačenja B - 4

NOLIT - 1979. godina - 371 strana - mek povez Stanje: korice (4-), unutrašnjost (5-) (PN)

U dobrom stanju. Portret u srpskoj srednjovekovnoj književnosti / Đorđe Trifunović Vrsta građe stručna monografija Jezik srpski Godina 1971 Kruševac : Bagdala, 1971 ([b. m. : b. i.]) Fizički opis 62 str., [16] str. s tablama : ilustr. ; 21 cm Biblioteka Istočnik Napomene: str. 47-53 Rečnik starih slovenskih reči: str. 55-62. Predmetne odrednice Srpska književnost -- Likovi -- Srednji vek Profesor Dr Đorđe Trifunović (Beograd, 13. april 1934) je srpski književnik, profesor beogradskog univerziteta. Rođen je u Beogradu kao sin trgovca Vladimira Trifunovića. Njegova starija braća su bili istoričar umetnosti Lazar Trifunović i matematičar Dragan Trifunović. Najviše se bavio istorijom srpske književnosti i starom književnošću. Prevodio je stare srpske rukopise na savremeni srpski jezik.

Odlicno ocuvana kao sa slike Ima posvetu C6

HRVATSKO KOLO XVIII - Književno-naučni zbornik 1937. HRVATSKO KOLO knjiga XVIII Književno-naučni zbornik Uredili: B. Livadić i F. Jelašić Izdavač: Matica Hrvatska, Zagreb Godina izdanja: 1937. Broj strana: 273 Format: 21cm Stanje kao na slici. Nedostaju korice, blok zalepljen selotepom, listovi požuteli od starosti, izuzev toga u dobrom stanju.

Set Playmobil Movie - Robotitron sa dronom Robotiron je zaljubljen u Marlu i želi da joj pomogne da nadje njenog brata uz pomoć svog drona. Dron može da ispali dva projektila i ima čekrk sa užetom kojim može da zakači Robotitrona i izvuče ga iz nevolje. Dimenzije (DxŠxV) 27,5x14x5 cm. Uzrast 5+ Nemam originalnu kutiju, samo uputstvo za sklapanje.<\b>

NAUČNI SASTANAK SLAVISTA U VUKOVE DANE 41 - 15-17. IX 2011. IVO ANDRIĆ U SRPSKOJ I EVROPSKOJ KNJIŽEVNOSTI Izdavač - Međunarodni slavistički centar, Beograd Godina - 2012 904 strana 24 cm ISBN - 978-86-6153-085-2 Povez - Broširan Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja SADRŽAJ: MIODRAG B. LOMA - Andrićev Alija Đerzelez SVETLANA S. ŠEATOVIĆ DIMITRIJEVIĆ - Nacionalni i verski identitet žena u pripoveci `Put Alije Đerzeleza` RADIVOJE B. MIKIĆ - `Mračajski proto” i `Mustafa Madžar` - geneza jednog tipa književnog junaka DRAGAN B. BOŠKOVIĆ - Biti Ćamil ili ne biti ontološko zasnivanje identiteta u prozi Ive Andrića SLOBODAN V. VLADUŠIĆ - Ćamil i Omerpaša latas - dva tipa hibridnog identiteta kod Andrića GORDANA S. POKRAJAC - Istorijske inspiracije Proklete avlije BOJAN T. ČOLAK - Progonitelj, prognani: `Mustafa Madžar” Ive Andrića JANA M. ALEKSIĆ - Priča o istoriji (jedno čitanje istorijske fikcije u Prokletoj avliji Ive Andrića) BRANKO M. VRANEŠ - Tužna sreća poslednjih vitezova: Andrićev Ćamil i knez Miškin Dostojevskog LIDIЯ GAVRЮŠINA - Bog i čovek u lirskoj prozi Ive Andrića JOVAN M. DELIĆ - `Da ostane ono što je - kulturan ali svoj` Ivo Andrić, njegoš, Ljubomir Nenadović, Italija i Evropa LIDIJA R. TOMIĆ - Andrićevo ekspresionističko nasleđe SYLWIA NOWAK-BAJCAR - Jelena, žena koje nema i koje ima. prilog proučavanju krakovske biografije Ive Andrića KORNELIJE D. KVAS - Granice Andrićevog realizma SONJA V. VESELINOVIĆ - Lirski postupak u osnovi nekoliko Andrićevih novela ZDZISŁAW DARASZ - Jevreji u Andrićevom svetu ili o razoružavanju etnokulturnih stereotipa KRINKA B. VIDAKOVIĆ-PETROV - Jevrejski likovi u delu Ive Andrića JASNA V. STOJANOVIĆ - Španski doprinos nastanku srpskog humorističko-realističkog romana VESNA 3. DICKOV - Ivo Andrić i hispanske kulture GORANA S. RAIČEVIĆ - Andrićeva slika o Austrougarskoj monarhiji na Balkanu JELENA N. PILIPOVIĆ - Ex ponto preobražavanje samoće u Andrićevim lirskim zapisima i Ovidijevim Elegijama iz izgnanstva VLADIMIR V. GVOZDEN - Putopisne reportaže Ive Andrića VALENTINA D. PITULIĆ - Folklorni podtekst u `Anikinim vremenima` Iva Andrića SNEŽANA D. SAMARDŽIJA - Poetika usmenog pripovedanja u Andrićevoj `priči” BOŠKO J. SUVAJDŽIĆ - Andrić i Kočić - kneževići i knezovi JELENKA J. PANDUREVIĆ - Doktorska disertacija Ive Andrića i srpska usmena tradicija SUNČICA M. DENIĆ - Volja i otpor kao čin nadživljavanja u Andrićevim pripovetkama i srpskim narodnim pesmama JASMINA S. JOKIĆ - Istočnjačko pozorište senki i Andrićeva Prokleta avlija TAMARA R. GRUJIĆ - Forma usmenog kazivanja u Andrićevoj Prokletoj avliji GERHARD RESSEL (TRIER)/SVETLANA RESSEL (HEIDELBERG) - Prostori samoće u delima Ive Andrića i Meše Selimovića OLIVERA V. RADULOVIĆ - Priča i komentar u romanima Prokleta avlija i Derviš i smrt NENAD V. NIKOLIĆ - Ivo Andrić o Vuku Karadžiću ALEKSANDAR Ž. PETROVIĆ - Ćuprija i kanap: Ivo Andrić i B. Vongar MINA M. ĐURIĆ - Gnomon i uncanny – Džojs i Andrić VLADIMIR B. OSOLNIK - Ivo Andrić i slovenci IVAN DOROVSKÝ - Recepcija dela Ive Andrića u Čehoslovačkoj (Češkoj) GORAN P. KORUNOVIĆ - `Mera ženskog bića”: oblikovanja identiteta ženskih likova u pripovetkama Ive Andrića i emilijana staneva MARIJA Đ. CINDORI-ŠINKOVIĆ - Recepcija Ive Andrića u mađarskoj književnosti TATJANA M. SAMARDŽIJA-GREK - Ivo Andrić i američka književnost: motiv beline u Prokletoj avliji i Mobi diku Hermana Melvila NEMANJA J. RADULOVIĆ - Smrt od žabe/kornjače u usmenim narativima o sudbini SMILJANA Ž. ĐORĐEVIĆ-BELIĆ - Od naracije do refleksije - hipertrofija autorskih komentara u novijem sloju hroničarske epike SAŠA D. KNEŽEVIĆ - Što se ono Travnik zamaglio? ALEKSANDRA R. POPIN - Elementi solarnog kulta i verovanja u ženske demone u triptihu `Jelena, žena koje nema” BUBA D. STOJANOVIĆ - Narodna mudrost u delu `Aska i vuk” Iva Andrića BOJANA S. STOJANOVIĆ PANTOVIĆ - Narativni i egzistencijalni identitet Andrićevih priča o gradovima INA I. HRISTOVA - Grad u romanima Ive Andrića (na Drini ćuprija i Travnička hronika) TIHOMIR D. BRAJOVIĆ - Andrićev i Krležin Goja: dva vida modernističkog razumevanja umetnikovog odnosa prema stvarnosti BRANIMIR Đ. ČOVIĆ - Dihotomija `svoje” – `tuđe` u narativnoj strukturi Travničke hronike PREDRAG Ž. PETROVIĆ - Andrićev Omerpaša Latas kao roman o umetniku ČASLAV V. NIKOLIĆ - Istorija, kultura, govor: svedočanstvo traume u romanu travnička hronika Ive Andrića MIRJANA D. STEFANOVIĆ - `Ubilački identiteti` u kratkoj prozi Ive Andrića PAVEL N. RUDЯKOV - Tri vrste pričanja i ćutanja kod Andrićevih junaka MAJA M. ANĐELKOVIĆ - `Pismo iz 1920. godine`: mržnja i strah kao osnova identiteta MAGDALENA KOCH - Andrićevo delo kao inspiracija u savremenoj bosanskoj književnosti. intertekstualni i dijaloški karakter `Drugog pisma iz 1920. godine` i ostalih tekstova Muharema Bazdulja MILAN D. ALEKSIĆ - Zlo kao obeležje sveta u pripovetkama Ive Andrića PREDRAG M. JAŠOVIĆ - Prilog proučavanju eksplicitne poetike Ive Andrića POLINA ZENOVSKA - Sistem umetničkog vremena i prostora u fratarskom ciklusu Iva Andrića BOGUSŁAW ZIELIŃSKI - Ivo Andrić kao pisac međukulturnog dijaloga SOFIJA M. KOŠNIČAR - Interakcija kultura u Andrićevoj prozi s aspekta semiosfere i semiosfernogo samoopisivanja JELENA R. NOVAKOVIĆ - Francuska putopisna literatura u Andrićevim zapisima MILENKO B. PEKIĆ - I Andrić Ivo je rušio Austrougarsku monarhiju OLENA DZЮBA-POGREBNЯKET - Ivo Andrić i Prvi svetski rat MIRJANA K. DRNDARSKI - Aneksija Bosne i Hercegovine u viđenju Ive Andrića BRANKO R. ZLATKOVIĆ - Ivo Andrić u sećanjima i kazivanjima savremenika LJILJANA BANJANIN - Pripovetka Ive Andrića `Put Alije Đerzeleza` u italijanskim prevodima ALEKSANDRA Lj. KORDA-PETROVIĆ - Prevodi Andrićevih dela na češki MILUNKA Lj. MITIĆ - Pripovetka `San Bega Karčića” Ive Andrića i njen prevod na turski JOVANKA S. ĐORĐEVIĆ JOVANOVIĆ - Ivo Andrić u prevodima na grčki PREDRAG J. MUTAVDŽIĆ - Prvi prevod na Drini ćuprija Iva Andrića na savremeni grčki jezik DRAGANA B. VUKIĆEVIĆ - Protiv strasti i drugih demona (prosvetiteljska paradigma strasti) BOJAN M. JOVIĆ - Sedma umetnost i pripovedanje avangarde (pretpostavke razmatranja intermedijalnog uticaja filma na pripovedne teme i postupke u srpskoj avangardi) SNEŽANA M. MILOSAVLJEVIĆ MILIĆ - Virtuelni narativ kao znak modernizacije srpske proze na početku XX veka LIDIJA D. DELIĆ - Forma i značenje: mi-pripovedanje Ćamila Sijarića VIOLETA P. JOVANOVIĆ - Konstrukcija i vizura naivne svesti u delu Dragoslava Mihajlovića MARKO S. AVRAMOVIĆ - Romani Vladimira Tasića u kontekstu savremene srpske književnosti BRANKO S. LETIĆ - `Sasudi` reči anđeoske hrane i čaše` Životvorećeg pića u staroj srpskoj književnosti SLAVICA M. VASILJEVIĆ-ILIĆ - Forme pripovijedanja u srednjovjekovnoj pripovijeci Stefanit i Ihnilat JOVAN M. LJUŠTANOVIĆ - `Konstrukt detinjstva` i forme pripovedanja u pripovetkama o deci Ive Andrića NEDELJKA V. PERIŠIĆ - Dijete kao fokalizator u pripovijetkama Iva Andrića Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku.

PISMA BORIVOJU MARINKOVIĆU Naslov Pisma Borivoju Marinkoviću / priredio Milivoj Nenin Vrsta građe pisma Ciljna grupa odrasli, opšte (lepa književnost) Jezik srpski Godina 2022 Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Matica srpska, 2022 (Novi Sad : Sajnos) Fizički opis 155 str. : ilustr. ; 20 cm Drugi autori - osoba Nenin, Milivoj, 1956- = Nenin, Milivoj, 1956- Pivnički-Drinić, Tatjana, 1970- = Pivnički-Drinić, Tatjana, 1970- Zbirka Biblioteka Dokument / Matica srpska, Rukopisno odeljenje ISBN 978-86-7946-414-9 (broš.) Napomene Tekst ćir. i lat. Tiraž 300 Slika B. Marinkovića na koricama Napomene i bibliografske reference uz tekst Registar imena / registar sačinila Tatjana Pivnički Drinić. Predmetne odrednice Marinković, Borivoje, 1930-2012 -- Prepiska Palavestra, Predrag, 1930-2014 -- Prepiska Medaković, Dejan, 1922-2008 -- Prepiska Mladenović, Aleksandar, 1930-2010 -- Prepiska Odlično očuvana knjiga. pd

Lepo očuvano 1967. ... Danijel Dragojević HRVATSKA POSLERATNA SKULPTURA U DRVU Fridrih Niče PESME Herbert Markuze ... Razlog. Časopis mladih za književnost, umjetnost i kulturu, izlazio u Zagrebu 1961–68/69., u početku kao dvomjesečnik, od 1962. kao mjesečnik. Podnaslov mu je od 1967. bio Književna revija za suvremene probleme. Uređivali su ga Marko Lehpamer, I. Zidić, V. Zuppa, V. Gotovac, Ž. Falout, B. Popović, A. Stamać i kao odgovorni urednik M. Mirić. Oko časopisa i istoimene biblioteke okupio se naraštaj pisaca rođenih uglavnom potkraj 1930-ih (D. Dragojević, Z. Mrkonjić, N. Petrak, Z. Majdak, A. Stamać, D. Horvatić, I. Zidić, V. Zuppa, T. Maroević, T. Petrasov Marović), poslije prozvan razlogovcima, s izrazitom sviješću o naraštajnoj i estetskoj distinktivnosti prema ostalim skupinama unutar hrvatske književnosti. Odlikovalo ih je oslanjanje na filozofsku lektiru, prevladavali su kritika i pjesništvo, uklanjane su čvrste granice između pjesništva i esejistike, omiljena je forma bila pjesma u prozi. Ukupno je objavljeno 57 brojeva.

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Posveta! Marija Kleut rođ. 1943. godine u Beogradu, živi u Novom Sadu. Studirala na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu i Filološkom fakultetu u Beogradu, gde je diplomirala (1966) i magistrirala (1973). Doktorirala je u Novom Sadu odbranom disertacije Ivan Senjanin u srpskohrvatskim narodnim pesmama (1986). Od 1973. godine do danas radi na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Bibliografija radova Marije Kleut obuhvata 164 jedinice, uglavnom iz oblasti narodne književnosti i srpske književnosti XVIII i XIX veka. Važnije knjige: Lirske narodne pesme u Letopisu Matice srpske (1983), Ivan Senjanin u srpskohrvatskim usmenim pesmama (1987), Iz kolebe u dvorove gospodske. Folklorna zbirka Milice Stojadinović Srpkinje (1990), Pesmarica karlovačkih đaka (1991), Narodne pesme u srpskim rukopisnim pesmaricama XVIII i XIX veka (1995), B“jel Vilindar nasred Gore Svete. Hilandar i Sveta Gora u narodnim pesmama (1998), Bibliografija srpskih nekrologa (koautori M. Bujas i G. Raičević, 1998), Srpska narodna književnost (2001), Gledajući Novi Sad. Postiljonske ode Jovana Jovanovića Zmaja (2003), Narodna književnost. Fragmenti skripti (2003), Vuk Stefanović Karadžić, Izabrana dela (2005), Relikvije iz starine. Ogledi o srpskim epskim narodnim pesmama (2006).

Autor - osoba Kajzer, Volfgang, 1906-1960 = Kayser, Wolfgang, 1906-1960 Naslov Groteskno u slikarstvu i pesništvu / Volfgang Kajzer ; preveo s nemačkog Tomislav Bekić Jedinstveni naslov ǂDas ǂGroteske. srpski jezik Vrsta građe knjiga URL medijskog objekta odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.) Jezik srpski Godina 2004 Izdanje 1. izd. Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Svetovi, 2004 (Novi Sad : MBM plas) Fizički opis 319 str. : ilustr. ; 17 cm Drugi autori - osoba Bekić, Tomislav, 1935-2008 = Bekić, Tomislav, 1935-2008 Zbirka ǂBiblioteka ǂSvetovi ISBN 86-7047-446-8 (broš. sa omotom) Napomene Prevod dela: Das Groteske / Wolfgang Kayser Tiraž 1.000 Str. 313: Napomene uz prevod / T. B. Na presavijenom delu omotnog lista beleška o delu Napomene: str. 265-281 Registar. Predmetne odrednice Umetnost -- Motivi -- Groteska -- 15-20v Književnost -- Motivi -- Groteska -- 15-20v Znamenita studija o grotesknom u slikarstvu i literaturi istaknutog nemačkog germaniste Volfganga Kajzera (1906–1960), koji je svojim delom pod naslovom Jezičko umetničko delo 1973, u prevodu Zorana Konstantinovića, izvršio snažan uticaj u sklopu metodoloških kretanja u delokrugu nauke o književnosti posle Drugog svetskog rata, budući da je uz Emila Štajgera bio jedan od glavnih zagovornika metode interpretacije u nauci o književnosti, objavljena je do sad u tri izdanja. Između prvog (1957) i drugog (1961) izdanja – ne postoje nikakve razlike. Međutim, iz- danje iz 1960. godine izdavačke kuće Rovolt iz Hamburga, u sklopu popularne edicije „rowohlts deutsche enzyklopädie” se znatno razlikuje od prethodnog izdanja, budući da je znatno skraćeno i primereno karakteru edicije koja je bila namenjena širokom čitalaštvu. Ovaj prevod je rađen po prvom izdanju iz 1957. godine i sadrži poglavlja i ilustracije kojih u Rovoltovom izdanju iz 1960. nema. Izostavljena su samo ona mesta koja više nemaju aktuelnog značaj za tumačenje grotesknog. MG95 (N)

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Stevan Tontić (Grdanovci, 30. decembar 1946 — Novi Sad, 12. februar 2022) bio je srpski književnik. Biografija Osnovnu školu pohađao je u rodnom selu i Lušci Palanci, srednju u Sanskom Mostu i Prijedoru, studije filozofije sa sociologijom završio na Filozofskom fakultetu u Sarajevu. Poezijom i kritičkim tekstovima počinje da se bavi sredinom šezdesetih godina. Učestvovao je u studentskim protestima 1968. Početkom 1969. godine postao je glavni urednik studentskog lista Naši dani, da bi već treći broj lista bio sudski zabranjen a redakcija raspuštena. Prvu zbirku poezije objavio je 1970. godine, a ona je nagrađena saveznom nagradom lista Mladost. Nakon toga zaposlio se u kulturnoj redakciji Televizije Sarajevo, a obavljao i dužnost sekretara Udruženja književnika BiH. Bio je član redakcije lista književne omladine Lica. U drugoj polovini sedamdesetih godina počeo je da radi kao urednik za književnost u izdavačkoj kući Svjetlost, u kojoj kasnije uređuje i časopis Život. Tokom 1992. i 1993. piše pesme o ratnim strahotama, objavljene u zbirci Sarajevski rukopis (Beograd 1993) koja je prevedena na više jezika. Posle ilegalnog izlaska iz grada, Tontić u proleće 1993. odlazi u Nemačku (Berlin), gde je kao izbeglica ostao osam godina i osam meseci. Kao egzilant bez zaposlenja, živeo je od socijalne pomoći, honorara, književnih nagrada i povremenih stipendija, tako je uz podršku fondacija proveo u kući nobelovca Hajnriha Bela devet meseci. U Nemačkoj su objavljeni prevodi njegovih dela, nastupa u mnogim nemačkim gradovima. Godine 1995. učestvao je na pesničkom festivalu u Jerusalimu, a pet godina kasnije na velikoj šestonedeljnoj turneji evropskih pisaca „Literarnim ekspresom“ po Evropi, od Lisabona preko Madrida i Pariza do Petrograda, Moskve, Varšave i Berlina. Na Univerzitetu u Inzbruku držao je nekoliko puta predavanja studentima slavistike. Učestvao je na književnim susretima u Poljskoj, Austriji, Francuskoj, Italiji i drugim zemljama. Za vreme pesnikovog egzila u Nemačkoj, njegova supruga provodi s majkom u izbegličkom statusu u Beogradu. Posle povraćaja okupiranog stana u Sarajevu, iz kojeg je s piščevom bibliotekom nestalo i sve drugo, bračni par se 2001. vraća u taj grad, u čemu će videti neku vrstu „obrnutog egzila“. Tontić tu živi kao slobodni pisac, da bi se u maju 2014. nastanio u Novom Sadu. Tontić je pisao poeziju, prozu, eseje, književnu kritiku i prevodi s nemačkog jezika. Sastavio je nekoliko antologija poezije i priredio izdanja dela većeg broja pisaca (P. Kočić, B. Ćopić, N. Šop, D. Maksimović, M. Dizdar, V. Popa, S. Raičković, D. Trifunović, D. Kolundžija i dr.) Bio je tri godine član NIN-ovog žirija kritike za roman godine. Član je Srpskog i Nemačkog PEN-centra, Srpskog književnog društva i Udruženja književnih prevodilaca Srbije. Collegium Europaeum Jenense (Jena) izabrao ga je za svog člana, što je „priznanje za izvanredan rad na razumevanju među narodima.“ Preminuo je 12. februara 2022. godine u Novom Sadu.

Beograd 2004. Mek povez, 398 strana. Knjiga je veoma dobro / odlično očuvana. J6 Osnovna greška naših autora, koji su pisali o Dostojevskom, jeste što su postavljali pitanje »šta je pisac hteo da kaže« i, u potrazi za odgovorom, iznosili su svoja mišljenja nezavisno od onoga što je Dostojevski želeo da saopšti i što je napisao. Umesto takvog postupka, ja sam prepustio Dostojevskom da objašnjava svoju ličnost i delo, uz minimalne etičke intervencije jer, ako Svidrigajlov u Zločinu i kazni devojčicu od pet godina »u krevetu skida golu«, onda je besmisleno vraćanje Bogu ulaznice za raj, ako se mora platiti samo jednom dečjom suzom, kako govori Ivan Karamazov u Legendi u Velikom inkvizitoru ! Podela knjige na biografski deo i prikaz umetničkih dela je uslovna, jer se Dostojevski, za razliku od ostalih pisaca, bolje upoznaje preko umetničkih dela, nego li preko biografskih podataka, i ova činjenica je unosila najveću zabunu u razumevanje lika i dela Dostojevskog: umetnički svet Dostojevskog nije realno postojeći svet kakvog znamo, već negativne karakterne osobine Dostojevsko od kojih je, savršenim psihološkim analizama, stvorio zaokruženu predstavu o čoveku i svetu, a da pri tome nije objasnio uzrok nijednoj psihološkoj pojavi. Sadržaj: I. POREKLO FJODORA MIHAJLOVIČA DOSTOJEVSKOG Roditelji Dostojevskog Odnosi među roditeljima Dostojevskog Nasilna smrt oca Dostojevskog Roditelji kao uzrok seksualne dezorijentacije Dostojevskog II. OBRAZOVANJE F. M. DOSTOJEVSKOG Kućno obrazovanje Dostojevskog Školski drugovi o Dostojevskom Unapređenje Dostojevskog u oficirski čin III. VASKRSENJE DOSTOJEVSKOG KAO KNJIŽEVNIKA Izlazak Dostojevskog na rusku književnu scenu IV. BOLESTI DOSTOJEVSKOG Dostojevski je voleo epilepsiju Emfizem pluća Dostojevskog V. ŽIVOT DOSTOJEVSKOG U PODZEMLJU PETROGRADA Život Dostojevskog medu prostitutkama VI. DOSTOJEVSKI U KRUŽOKU PETRAŠEVSKOG Učešće Dostojevskog u kružoku Petraševskog Istraga, presuda i priprema za streljanje Uloga brata Mihajla u hapšenju Dostojevskog Ni robija Dostojevskog nije popravila VII. KARAKTER (ZBIR OSOBINA) DOSTOJEVSKOG Strukturiranje ličnosti bez roditeljske ljubavi Dostojevski je voleo čovečanstvo, a mrzeo čoveka Bezosećajnost i sebičnost uzroci ljubavi za zločin VIII. PSIHOLOGIJA DOSTOJEVSKOG Nepromenljivost karakternih osobina čoveka Patnja kao izvor zadovoljstva kod Dostojevskog Odsustvo uzročno-posledičnog mišljenja Opravdanje i osuda zlostavljanja dece Zlostavljanja Dostojevskog u roditeljskom domu IX. RELIGIOZNOST DOSTOJEVSKOG Hristos je demagog koji će loše završiti karijeru Bosa devojka u krevetu oca Nila Ljubav prema bližnjem prema Hristu je nemoguća X. DOSTOJEVSKI O RUSKOM NARODU Ko je bolji: mi ili narod? Sablažnjivo delovanje votke i razvrata XI. DOSTOJEVSKI O SRPSKOM NARODU Evropa pomaže dranje kože Srbima Pomoć Rusije srpskom narodu Na kom kilometru prestaje čovekoljublje XII. DOSTOJEVSKI O JEVREJSKOM NARODU Narod božji ne voli da radi Žeđ da se napiju krvi i znoja XIII. INTIMNI ŽIVOT DOSTOJEVSKOG Dostojevskog nije interesovala sudbina žene Ljubim ti „nožice i ručice” Sadomazohizam Dostojevskog Naklonost Dostojevskog prema suparnicima Kocka kao seksualna perverzija 1. Marija Dimitrijevna Isajeva 2. Apolinarija Prokofjeva Suslova 3. Ana Vasiljevna Korvin — Krukovska 4. Aleksandra Ivanovna Kulikova 5. Marta Braun 6. Ana Grigorijevna Snjitkina XIV. POSLEDNJI OVOZEMALJSKI DANI DOSTOJEVSKOG DRUGI DEO: PRIKAZ DELA DOSTOJEVSKOG 1. Bedni ljudi 2. Dvojnik 3. Gospodin Proharčin 4. Gazdarica 5. Njetočka Njezvanovna 6. Roman u devet pisama 7. Seljak Marej 8. Polzunkov 9. Krotka 10. Slabo srce 11. Bele noći 12. Zapisi iz mrtvog doma 13. Mali junak 14. Jelka i svadba 15. Ujakov san 16. Bobac 17. San smešnog čoveka 18.nPoniženi i uvređeni 19. Selo Stepančikovo 20. Zapisi iz podzemlja 21. Zločin i kazna 22. Kockar 23. Večni muž 24. Odvratna priča 25. Idiot 26. Zli dusi 27. Mladić 28. Braća Karamazovi a. Nikolaj (Kolja) Krasotkin b. Pavel Karamazov Smerdjakov v. Aleksej (Aljoša) Karamazov g. Ivan Karamazov d. Dmitrij Karamazov đ. Fjodor Pavlovič Karamazov e. Agrafena Aleksandrova Grušenjka ž. Sveti starac Zanovije Zosima

Posveta autora pesniku Stevanu Tontiću. Autor - osoba Tamaš, Юliяn, 1950- = Tamaš, Julijan, 1950- Naslov Metodološke orijentacije u proučavanju književnosti / Julijan Tamaš Ostali naslovi The greatness of the small Vrsta građe stručna monografija Jezik srpski Godina 2020 Izdanje 1. izd. Izdavanje i proizvodnja Beograd : Alma, 2020 (Mladenovac : Presing) Fizički opis 306 str. ; 25 cm Zbirka ǂBiblioteka ǂSagledavanja ; ǂknj. ǂ21 (broš.) Napomene Tiraž 300 Biografija: str. 301-304 Napomene i bibliografske reference uz tekst Summary: The greatness of the small: str. 293-299. Predmetne odrednice Nauka o književnosti Književno delo -- Analiza Književnost -- Poetika Hemeneutika Posebnost knjige „Metodološke orijentacije u proučavanju književnosti“ Julijana Tamaša je u tome da autor teorijski i interpretacijama pojedinih književnih dela, najčešće komparativno, prikazuje prednosti i slabosti desetak metodoloških orijentacija. Pri tom ne preferira ni jednu od njih; smatra da struktura i smisao dela opredeljuje najplodniju metodološku orijentaciju. Vodeći metodolozi držali su se jedne metodološke orijentacije, čime je metoda osiromašivala potencijalne smislove dela. Nasuprot francuske komparativističke škole koja se iscrpljivala opisima „uticaja`, američke istorije ideja, teorija istorijsko-tipoloških analogija V. M. Žirmunskog čini treću metodološku orijentaciju, koja dela sagledava unutar opšte i svetske književnosti, uključuje i zapadno- evropske, istočne i afričke, „velike“ i „male“ književne tradicije, i traga za trećim, integralnim stanovištem – ni pogled na velike sa stanovišta malih, niti velikih na male – jer su kreativni izazovi književnog stvaralaštva isti za sve. Istovremeno, knjiga nastoji da, koliko je moguće, racionalizuje osnovu književnog dela i tu počinje pravi posao, da tumač na toj empirijskoj osnovi opiše meru neponovljive razlike, inovacije, po kojoj delo zaslužuje pamćenje i visoko vrednovanje unutar celokupnog književnog i životnog iskustva. Knjiga koje nema u srpskoj i svetskoj književnosti. SADRŽAJ Uvod O prirodi književnosti i prirodi proučavanja književnosti 5 Prva deonica Teorija istorijsko-tipoloških analogija V. M. Žirmunskog 19 Pesma „Kamenjari“ Ivana Franka i marksizam 78 Stilske konstante „deskriptivne“ poezije Vojislava Ilića 84 Motiv Madone u poeziji Aleksandra Bloka: struktura i simbol 92 Poezija Sime Pandurovića i psihoanaliza 103 Tumačenje „zapisa o Crnom Vladimiru“ Stevana Raičkovića 108 Fenomenološka analiza pesme „Kalinova balada“ Ivana Drača 114 Pitanje Boga u poeziji Boška Ivkova 119 Zagonetka ženstvenosti, locus amoenus Mirjane Milankov 127 Druga deonica O kritičkoj praksi 137 Mogućnosti i granice empirijskog proučavanja književnosti 141 Smisao za tuđe gledište 151 Napon između sveta i uma Radomira Konstantinovića 155 Vrhovima srpske poezije i kritike 161 Književna kritika i esej Draška Ređepa 166 Treća deonica Predgovor 177 Poetika regionalnih i malih književnih tradicija 179 1. Odnos usmene i pisane književnosti 183 2. Magična kreativnost reči 192 3. Tradicija idile i ruralizam 206 4. Odnos prema Bogu 224 5. Prihvatanje moderne književnosti 231 6. Odnos prema istoriji 241 7. Književne vrste 245 8. Odbrana identiteta jezikom 248 9. Značaj graničnih situacija 250 10. Priroda kao prostor sreće 260 11. Samorealizacija pojedinca i ljudska priroda 261 12. Kreativnost psihološkog minimalizma 263 13. Teorija hitnutog belutka 264 14. Problem vizije celine 266 15. Pitanja interpretacije i vrednovanja dela 270 16. Od poetike tradicije do individualnih poetika, veličina malenih i dvanaest apostola regionalizama (F. Mistral, R. Tagore, M. Krleža, JI. Hjuz, G. Kosteljnik, I. B. Singer, G.G. Markes, L. S. Sengor, V. Sojinka. G. Ajgi, K. Lorenc i R. Đurić) 275 THE GREATNESS OF THE SMALL Poetics of Regional and Small Literary Traditions Summary 293 Biografija 301 Julijan Tamaš (Vrbas, Bačka, 4. avgust 1950) redovni je profesor Rusinske književnosti i Ukrajinske književnosti sa opštom književnošću. Predavao je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu (1975–2015) i na univerzitetima Užgoroda, Lavova, Kijeva, Prešova, Filadelfije, Toronta, Čikaga, Trira, Tartua, Beograda, Zagreba i Broclava. Za akademika Nacionalne akademije nauka i umetnosti 2004. godine. Počasni je doktor Užgorodskog nacionalnog univerziteta (2009). Pesnik, romansijer, esejist i filolog, objavio je pedeset pet autorskih knjiga i preko hiljadu jedinica iz književnosti i nauke o književnosti o svim slovenskim književnostima i poetikama regionalnih i malih književnih tradicija u svetu, uvek sa teorijskim i komparativnim pristupom. Tamaš piše na rusinskom, srpskom i ukrajinskom jeziku i po tome, kao i po vrednosnim orijentacijama i poetici, svrstava se u srednjoevropske pisce, što najčešće ima za posledicu da, kao i svako ko pripada svima – ne pripada nikome, a logično bi bilo da ga kao svog pisca prihvataju najmanje tri navedene jezičke, književne i kulturne tradicije. MG32