Informacije o Proizvodu Veličina: 38 Brend: / Grad: Novi Sad Materijali: eko koza Tagovi: crne stikle nove sandale Stanje predmeta: novo bez etikete Boja: crna Nove,nekoriscene stikle kupljene u CG u nekom butiku u Budvi,pre god dana,cena jos uvek stoji.

Casopis u periodu gostovanja The Rolling Stones u Beogradu i Budvi - preko 130 stranaautori : Teofil Pancic, Brajan Rasic, Ivan Ivackovic, . . .feler je sto je neprocitan i stoji u regalu sa knjigama (kao nov)Ako imate nedoumica oko predmeta kontaktirajte me putem poruka...

Informacije o Proizvodu Veličina: 40 Brend: philip philip plein Grad: Kragujevac Materijali: poliester pamuk Tagovi: pplein Stanje predmeta: novo bez etikete Boja: šareno majice dug rukav i jedna tunika.Cena pojedinačno 900 sve zajedno 2000.Pitajte za sve sto vas zanima.placene i kupljene kao original u Budvi

Informacije o Proizvodu Veličina: 36 Brend: nepoznato Grad: Niš Materijali: pamuk poliester Tagovi: šareno suknjica suknja letnja garderoba leto Stanje predmeta: novo bez etikete Boja: bela šareno Kupljena u Budvi ovog leta i nikada nosena, kratka suknjica sa modernim providnim delom oko struka i sa rajsferšlusem sa perlicom. Ima postavu

Informacije o Proizvodu Veličina: 40 Brend: pplein Grad: Kragujevac Materijali: polieste pamuk Tagovi: philipplein Stanje predmeta: novo bez etikete Boja: crna Kao nove kupljene u Budv kao original.sve su xl ogovaraju L ili m.dug rukav..oznake brenda i pločica na svakoj.Cena pojedinačno 1500 sve 5000...Za jos slika pitajte šaljem na viber

Ilustrovani List br.33 (1926) ćirilica i latinica Događaji i stare fotografije iz svih krajeva tadašnje Kraljevine Jugoslavije SADRŽAJ: Nj.V.Prestolonaslednik Petar na naslovnoj strani Veliki zbor radikala kod `Pariza` I kod `Vitaskopa` u Beogradu Pogreb Marka Đuričića bivšeg ministra pravde Fudbal: Drugo kolo za kraljev pehar Beograd-Ljubljana 5:2 Novela: Anatolij Kamenski – Vreme je mister Viliame! Mata Hari Voganj – Železnička katastrofa na pruzi Beograd-Vinkovci Rumunski novinari u Beogradu Slava Šoferskog Udsruženja u Beogradu (Ljuba Davidović) Slava Opšteg Građanskog Društva Sahrana bivšeg korejskog cara Slava Auto-Komande u Beogradu Šabac – Fudbaleri SK `Mačva` Narodni poslanik iz Banata Joca Budišin sa odborom banjske uprave Smederevo – Slava ribara u kafani `Evropa` Fijakersko-Kočijaško Udruženje Staklorezačko Udruženje u Beogradu Rijeka – Dečja triciklistička trka Kineski Rokfeler Lo Pa Hang iz Šangaja Roman u nastavcima: Pjer Suvestr i Marsel Alen – XX avantura Fantoma Modni pregled Budva – Ferije naših omladinaca na Sv. Stefanu Mol – Članovi Podmlatka Crvenog Krsta Kongres učitelja u Beogradu Sremski Karlovci – Međunarodni kongres studenata Štip – Otkrivanje spomenika palim borcima na Bregalnici Kompletan. 32 strane. Ocena 3+.Vidi slike. Svi časopisi su bili ukoričavani što se vidi na slikama.. U SLUČAJU KUPOVINE VIŠE ARTIKLA MOGUĆ POPUST OD 10 DO 20 POSTO. DOGOVOR PUTEM PORUKE NA KUPINDO. Pogledajte ostale moje aukcije na Kupindo http://www.kupindo.com/Clan/Ljubab/SpisakPredmeta Pogledajte ostale moje aukcije na Limundo http://www.limundo.com/Clan/Ljubab/SpisakAukcija

Zlata Marjanović: PRIMORJU NA VELIKO ZNAMENJE : ODABRANI RADOVI O MUZIČKOJ TRADICIJI BOKE KOTORSKE, GRBLJA, BUDVE, MAINA, POBORA, BRAJIĆA, PAŠTROVIĆA I SPIČA (2005-2015) Mek povez sa klapnom, 24cm, 318strana, NOTE, ilustrovano, izdavač: UDRUŽENJE PAŠTROVIĆA I PRIJATELJA PAŠTROVIĆA U BEOGRADU `DROBNI PIJESAK` - DRUŠTVO ZA KULTURNI RAZVOJ BAUO - Petrovac na moru - Beograd STANJE ODLIČNO - KAO NOVO!!!

Kao novo. Bez posvete. Ničija - džepno izdanje - Vesna Dedić Broj strana: 382 Povez: Mek Roman “Ničija” je priča o greškama koje napravimo u strahu od samoće, o umiranju ljubavi u braku, o neverstvu, o podnošenju osećaja da si iskorištena.Roman “Ničija” je i putokaz čitateljkama kako da nauče da budu svoje, ni nečije ni ničije ni svačije, roman o praštanju i veri da te onaj koji ume da voli uvek negde čeka.Glavna junakinja Danka veruje da je život bajka kada si u zagrljaju onog koga voliš. Njena drugarica Maša više veruje u basne jer uvek na kraju neko nekog prevari. Od rodne Budve, studentskih dana u Beogradu, do života u Štokholmu njih dve prolaze decenije trošeči godine kao sate.Kroz atmosferu stare Budve, Beograda devedesetih, Štoholma sa emigrantskim predgrađima, kriminala i narko bosova, kao i današnjeg Beograda Vesna Dedić je ispisala melodramu koja oslikava situacije i osećanja u kojima će se pronaći i žene i muškarci, i heteroseksulni i homoseksualni parovi, i samci, i oni u srećnim, ali i brakovima u kojima je ljubav počela da umire.

Dobro ocuvane knjige, nema pisanja. Pašić, Feliks Naslov Glumci govore. [Knj.] 1 / [razgovore vodio] Feliks Pašić Vrsta građe intervju Jezik srpski Godina 2003 Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Prometej : Sterijino pozorje, 2003 (Novi Sad : Prometej) Fizički opis 403 str. : fotogr. ; 23 cm Drugi autori - osoba Milićević, Ognjenka Kolarić, Aleksandra Bogatinčević, Pavle Urbanova, Nevenka Spiridonović, Olga Aleksić, Mija Stupica, Mira Jelisić, Đorđe Banjac, Mira Tadić, Ljuba Sadrži i O glumcu / Ognjenka Milićević (5-6). Sa Pavlom Bogatinčevićem (7-37); Sa Nevenkom Urbanovom (39-77); Sa Olgom Spiridonović (79-123); Sa Mijom Aleksićem (125-183); Sa Mirom Stupicom (185-229); Sa Đorđem Jelisićem (231-275); Sa Mirom Banjac (277-317); Sa Ljubom Tadićem (319-377). Registar imena (379-392); Registar dela / priredila Aleksandra Kolarić (393-403). ISBN 86-7639-715-5 (broš.) Napomene Napomene i objašnjenja u beleškama uz tekst Sadrži bio-bibliografske beleške o intervjuisanim osobama. Str. 5-6: O glumcu / Ognjenka Milićević Registri / priredila Aleksandra Kolarić. Predmetne odrednice Bogatinčević, Pavle, 1905-1994 – Intervjui Urbanova, Nevenka, 1909- – Intervjui Spiridonović, Olga, 1923-1994 – Intervjui Aleksić, Mija, 1923-1995 – Intervjui Stupica, Mira, 1923- – Intervjui Jelisić, Đorđe, 1925- – Intervjui Banjac, Mira, 1929- – Intervjui Tadić, Ljuba, 1929-2005 – Intervjui Pozorišni glumci – Srbija – Intervjui Autor - osoba Pašić, Feliks Naslov Glumci govore. [Knj.] 2 / [razgovore vodio] Feliks Pašić Vrsta građe intervju Jezik srpski Godina 2003 Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Prometej : Sterijino pozorje, 2003 (Novi Sad : Prometej) Fizički opis 428 str. : fotogr. ; 23 cm Drugi autori - osoba Kolarić, Aleksandra Šalajić, Stevan Radmilović, Zoran Stojković, Danilo Simić, Nikola Janketić, Mihailo Spasojević, Neda Kralj, Petar Bojković, Svetlana Sadrži i Sa Stevanom Šalajićem (5-43); Sa Zoranom Radmilovićem (45-103); Sa Danilom Stojkovićem (105-147); Sa Nikolom Simićem (149-191); Sa Mihailom Janketićem (193-245); Sa Nedom Spasojević (247-291); Sa Petrom Kraljem (293-353); Sa Svetlanom Bojković (355-403); O knjizi / F. P. (404). Registar imena (405-417); Registar dela / priredila Aleksandra Kolarić (418-428). ISBN 86-7639-716-3 (broš.) Napomene Napomene i objašnjenja u beleškama uz tekst Sadrži bio-bibliografske beleške o intervjuisanim osobama. Registri / priredila Aleksandra Kolarić. Predmetne odrednice Šalajić, Stevan, 1929-2002 – Intervjui Radmilović, Zoran, 1933-1985 – Intervjui Stojković, Danilo, 1934-2002 – Intervjui Simić, Nikola, 1934- – Intervjui Janketić, Mihailo, 1938- – Intervjui Spasojević, Neda, 1941-1981 – Intervjui Kralj, Petar, 1941- – Intervjui Bojković, Svetlana, 1947- – Intervjui Pozorišni glumci – Srbija – Intervjui Feliks Pašić (Split, 19. februar 1939 — Beograd, 31. jul 2010) bio je srpski pozorišni i literarni kritičar, novinar, publicista i prevodilac. Dobitnik je više priznanja i nagrada, od toga dve Sterijine nagrade za pozorišnu kritiku (1983, 1992) i Sterijina nagrada za naročite zasluge na unapređenju pozorišne umetnosti i kulture (2006). Bibliografija Knjige Savremenici (1965) Oluja (1987) Kako smo čekali Godoa kad su cvetale tikve (1992) Karlo Bulić - avantura kao život (1992) Zoran (1995) Glumci govore I, II (2003) Mira Trailović, gospođa iz velikog sveta (2006) Joakimovi potomci (2006) Monografije Grad teatar Budva - Prvih deset godina (1998) Deset festivala pozorišta za đecu (2002) Grad teatar Budva - Drugih deset godina (2007) Beogradsko dramsko pozorište - 60 godina (2007) Vuk, z. p. Tršić, Vukovi sabori 1933-2008 (2008) Zvezdara teatar 1984-2009 (2009)

Sjećanja "Ova knjiga je značajno memoarsko svjedočanstvo, pravi vremeplov kroz XX vijek što počinje potresnom scenom bježanije pred neprijateljem na početku Drugog svjetksog rata kada autorka ima samo četiri godine, a završava se ovih dana u njenom pariskom stanu s pogledom na Ajfelovu kulu. Od Bora i Berana, od djevojčice koja je čitala Mariju Kiri i maštala da bude kao ona, od partizanskog pozorišta do Teatra „Sara Bernar“ i Grada teatra - Budva, od seoske škole u crnogorskoj zabiti do pariske Sorbone, od ratnih vihora do nezaboravnih susreta s najpoznatijim svjetskim umjetnicima s kojima je postajala i ostajala prijatelj, ostvarila je želju rano izgubljenog oca da svoj duh osvijetli pariskom kulturom. I u toj potrebi da pogleda duboko u sebe, ona postaje romantična junakinja sopstvenog života, ali života bez ikakvog skrivanja i laži, humanista, ambasadorka crnogorske kulture na Zapadu, svjedok istorijskih zbivanja i političkih smjena u multietničkoj sredini, s dušom zauvijek u Crnoj Gori, srcem i u Parizu. Živjeti, misliti, voljeti, toliko likova angažovane, smjele, autentične ličnosti koju fasciniraju umjetnost i umjetnik a koja nikad ne odustaje da bude na visini događaja, pa čak i kad je to nemoguće. Izazovi, porazi, pobjede, iskustva, patnje i nade, sve je u ovom njenom Susretu koji je vraćanje u prošlost, mada i mogućnost da se sopstveni život i sadašnjost bolje razumiju. I to ne samo sopstveni, jer to je prije svega dokument o velikom i uzbudljivom putovanju koje može biti svačija inspiracija." - Ivana Hadži-Popović Čitaj dalje

Susret je najveći dar Ova knjiga je značajno memoarsko svjedočanstvo, pravi vremeplov kroz XX vijek što počinje potresnom scenom bježanije pred neprijateljem na početku Drugog svjetksog rata kada autorka ima samo četiri godine, a završava se ovih dana u njenom pariskom stanu s pogledom na Ajfelovu kulu. Od Bora i Berana, od djevojčice koja je čitala Mariju Kiri i maštala da bude kao ona, od partizanskog pozorišta do Teatra „Sara Bernar“ i Grada teatra – Budva, od seoske škole u crnogorskoj zabiti do pariske Sorbone, od ratnih vihora do nezaboravnih susreta s najpoznatijim svjetskim umjetnicima s kojima je postajala i ostajala prijatelj, ostvarila je želju rano izgubljenog oca da svoj duh osvijetli pariskom kulturom. I u toj potrebi da pogleda duboko u sebe, ona postaje romantična junakinja sopstvenog života, ali života bez ikakvog skrivanja i laži, humanista, ambasadorka crnogorske kulture na Zapadu, svjedok istorijskih zbivanja i političkih smjena u multietničkoj sredini, s dušom zauvijek u Crnoj Gori, srcem i u Parizu. Živjeti, misliti, voljeti, toliko likova angažovane, smjele, autentične ličnosti koju fasciniraju umjetnost i umjetnik a koja nikad ne odustaje da bude na visini događaja, pa čak i kad je to nemoguće. Izazovi, porazi, pobjede, iskustva, patnje i nade, sve je u ovom njenom Susretu koji je vraćanje u prošlost, mada i mogućnost da se sopstveni život i sadašnjost bolje razumiju. I to ne samo sopstveni, jer to je prije svega dokument o velikom i uzbudljivom putovanju koje može biti svačija inspiracija. – Ivana Hadži-Popović Prikaži više

Ova knjiga je značajno memoarsko svjedočanstvo, pravi vremeplov kroz XX vijek što počinje potresnom scenom bježanije pred neprijateljem na početku Drugog svjetksog rata kada autorka ima samo četiri godine, a završava se ovih dana u njenom pariskom stanu s pogledom na Ajfelovu kulu. Od Bora i Berana, od djevojčice koja je čitala Mariju Kiri i maštala da bude kao ona, od partizanskog pozorišta do Teatra „Sara Bernar“ i Grada teatra – Budva, od seoske škole u crnogorskoj zabiti do pariske Sorbone, od ratnih vihora do nezaboravnih susreta s najpoznatijim svjetskim umjetnicima s kojima je postajala i ostajala prijatelj, ostvarila je želju rano izgubljenog oca da svoj duh osvijetli pariskom kulturom. I u toj potrebi da pogleda duboko u sebe, ona postaje romantična junakinja sopstvenog života, ali života bez ikakvog skrivanja i laži, humanista, ambasadorka crnogorske kulture na Zapadu, svjedok istorijskih zbivanja i političkih smjena u multietničkoj sredini, s dušom zauvijek u Crnoj Gori, srcem i u Parizu. Živjeti, misliti, voljeti, toliko likova angažovane, smjele, autentične ličnosti koju fasciniraju umjetnost i umjetnik a koja nikad ne odustaje da bude na visini događaja, pa čak i kad je to nemoguće. Izazovi, porazi, pobjede, iskustva, patnje i nade, sve je u ovom njenom Susretu koji je vraćanje u prošlost, mada i mogućnost da se sopstveni život i sadašnjost bolje razumiju. I to ne samo sopstveni, jer to je prije svega dokument o velikom i uzbudljivom putovanju koje može biti svačija inspiracija. – Ivana Hadži-Popović

Iz recenzije : ’’Sjećanja Ova knjiga je značajno memoarsko svjedočanstvo, pravi vremeplov kroz XX vijek što počinje potresnom scenom bježanije pred neprijateljem na početku Drugog svjetksog rata kada autorka ima samo četiri godine, a završava se ovih dana u njenom pariskom stanu s pogledom na Ajfelovu kulu. Od Bora i Berana, od djevojčice koja je čitala Mariju Kiri i maštala da bude kao ona, od partizanskog pozorišta do Teatra „Sara Bernar“ i Grada teatra – Budva, od seoske škole u crnogorskoj zabiti do pariske Sorbone, od ratnih vihora do nezaboravnih susreta s najpoznatijim svjetskim umjetnicima s kojima je postajala i ostajala prijatelj, ostvarila je želju rano izgubljenog oca da svoj duh osvijetli pariskom kulturom. I u toj potrebi da pogleda duboko u sebe, ona postaje romantična junakinja sopstvenog života, ali života bez ikakvog skrivanja i laži, humanista, ambasadorka crnogorske kulture na Zapadu, svjedok istorijskih zbivanja i političkih smjena u multietničkoj sredini, s dušom zauvijek u Crnoj Gori, srcem i u Parizu. Živjeti, misliti, voljeti, toliko likova angažovane, smjele, autentične ličnosti koju fasciniraju umjetnost i umjetnik a koja nikad ne odustaje da bude na visini događaja, pa čak i kad je to nemoguće. Izazovi, porazi, pobjede, iskustva, patnje i nade, sve je u ovom njenom Susretu koji je vraćanje u prošlost, mada i mogućnost da se sopstveni život i sadašnjost bolje razumiju. I to ne samo sopstveni, jer to je prije svega dokument o velikom i uzbudljivom putovanju koje može biti svačija inspiracija. Ivana Hadži-Popović

Ova knjiga je značajno memoarsko svjedočanstvo, pravi vremeplov kroz XX vijek što počinje potresnom scenom bježanije pred neprijateljem na početku Drugog svjetksog rata kada autorka ima samo četiri godine, a završava se ovih dana u njenom pariskom stanu s pogledom na Ajfelovu kulu. Od Bora i Berana, od djevojčice koja je čitala Mariju Kiri i maštala da bude kao ona, od partizanskog pozorišta do Teatra „Sara Bernar“ i Grada teatra – Budva, od seoske škole u crnogorskoj zabiti do pariske Sorbone, od ratnih vihora do nezaboravnih susreta s najpoznatijim svjetskim umjetnicima s kojima je postajala i ostajala prijatelj, ostvarila je želju rano izgubljenog oca da svoj duh osvijetli pariskom kulturom. I u toj potrebi da pogleda duboko u sebe, ona postaje romantična junakinja sopstvenog života, ali života bez ikakvog skrivanja i laži, humanista, ambasadorka crnogorske kulture na Zapadu, svjedok istorijskih zbivanja i političkih smjena u multietničkoj sredini, s dušom zauvijek u Crnoj Gori, srcem i u Parizu. Živjeti, misliti, voljeti, toliko likova angažovane, smjele, autentične ličnosti koju fasciniraju umjetnost i umjetnik a koja nikad ne odustaje da bude na visini događaja, pa čak i kad je to nemoguće. Izazovi, porazi, pobjede, iskustva, patnje i nade, sve je u ovom njenom Susretu koji je vraćanje u prošlost, mada i mogućnost da se sopstveni život i sadašnjost bolje razumiju. I to ne samo sopstveni, jer to je prije svega dokument o velikom i uzbudljivom putovanju koje može biti svačija inspiracija. – Ivana Hadži-Popović

Ova knjiga je značajno memoarsko svjedočanstvo, pravi vremeplov kroz XX vijek što počinje potresnom scenom bježanije pred neprijateljem na početku Drugog svjetksog rata kada autorka ima samo četiri godine, a završava se ovih dana u njenom pariskom stanu s pogledom na Ajfelovu kulu. Od Bora i Berana, od djevojčice koja je čitala Mariju Kiri i maštala da bude kao ona, od partizanskog pozorišta do Teatra „Sara Bernar“ i Grada teatra – Budva, od seoske škole u crnogorskoj zabiti do pariske Sorbone, od ratnih vihora do nezaboravnih susreta s najpoznatijim svjetskim umjetnicima s kojima je postajala i ostajala prijatelj, ostvarila je želju rano izgubljenog oca da svoj duh osvijetli pariskom kulturom. I u toj potrebi da pogleda duboko u sebe, ona postaje romantična junakinja sopstvenog života, ali života bez ikakvog skrivanja i laži, humanista, ambasadorka crnogorske kulture na Zapadu, svjedok istorijskih zbivanja i političkih smjena u multietničkoj sredini, s dušom zauvijek u Crnoj Gori, srcem i u Parizu. Živjeti, misliti, voljeti, toliko likova angažovane, smjele, autentične ličnosti koju fasciniraju umjetnost i umjetnik a koja nikad ne odustaje da bude na visini događaja, pa čak i kad je to nemoguće. Izazovi, porazi, pobjede, iskustva, patnje i nade, sve je u ovom njenom Susretu koji je vraćanje u prošlost, mada i mogućnost da se sopstveni život i sadašnjost bolje razumiju. I to ne samo sopstveni, jer to je prije svega dokument o velikom i uzbudljivom putovanju koje može biti svačija inspiracija. – Ivana Hadži-Popović

Autor: Zoran Slavić"Priznajem, posle izvesnog broja putovanja, u sećanju, uživo ili retrospektivno, unutar svog grada, Banata, Vojvodine, Srbije, bivše Jugoslavije i Evrope, psotao sam svestan da već tokom trajanja tih ’ekskurzija’ u skoro poznato ili potpuno strano, ispočetka nesvesno, zatim sa izvesnim kreativnim zadovoljstvom, uporedo i istovremeno sa činom putovanja, započinjem sa sastavljanjem buduće zabeleške. Putujem i proširujem buduću uspomenu. Možda je to umanjilo neposrednost doživljaja ali je posledično učinilo buduću sliku sa putovanja produbljenijom i kompleksnijom. Na taj je način moj putopis spojio informaciju, emociju, refleksiju i saznanje. Zato sam i ovu zbirku naslovio Putovanje putopisom."Mesta kroz koja je autor prošao: Zrenjanin, Ečka, Carska bara, Bošnjakova vetrenjača, Melenci, Rusanda, Bečej, Arača, Srpska Crnja, Orlovat, Idvor, Sakule, Farkaždin, Perlez, Margita, Vršac, Sombor, Subotica, Palić, Titel, Mošorin, Fruška gora, Šid, tvrđava Petrovaradin, Dunavski park, Sremski Karlovci, most kod Žablja, vozom do Beograda, hotel „Moskva“, Trebinje, Drvar, Budva, Pula, Prag, Venecija, Marijenbad, Karslbad, Brno, Plzen, Konopište, Terezijen, Bamberg, Bratislava, Beč, Moskva, Rjazan, Konstantinov, Kasimov, Pirineji, Andora, La Velja, svetilište Meričel, Seo de Urgel, Perpinjan, Figuras, Sagrada Familia, Barcelona, „Els Quatre Gats“, manastir Monserat, Por Vandr, Serber, Por Boa, Castellfollit de la Roca, Pamplona, Kabur u Normandiji, Azurna obala, Monte Karlo, San Rafael, Antib, Gras, Marselj, Avinjon, Arl, zaliv Kamarga, Sen-Remi-d-Provans, Kan, San Pol d Vans, hotel „Colombe d’ Or, Nim, Taraskon, Tulon, Siot, Mužen, Rimini, San Marino, Piza, Balaton, Šiofok, Miškolc, Diošđer, Segedin, Pečuj, Tokaj, Eger, Nica,

Sa znanjem sa Filološkog fakulteta, iz prakse i sa putovanja gdje sam upoznavala i jezik i kulturu naroda omogućeno mi je da održavam časove ruskog i engleskog jezika, kao i časove srpskog za strance. Časovi se održavaju koristeći Skype aplikaciju, ali ukoliko se nalazite u Budvi, može i lično. Cijena Skype časa za sat vremena iznosi 10e, a lično iznosi 15evra. Cijena prevođenja zavisi od terminologije i obima.

Izdavač: Manastir Podmaine, Budva Edicija Riječ, knjiga 19 Autor: Arhimandrit Rafail (Karelin) Prevod: Božana H. Stojanović Povez: broširan Broj strana: 423 Sadržaj priložen na slici. Manji obris tečnosti na ćošku prednje korice inače odlično očuvana. Arhimandrit Rafail Karelin veli da živimo u veoma teškom vremenu. Teško je ne složiti se s tom konstatacijom. Ovo je teško vreme zbog toga što se svet naglo menja. Stalno slušamo o takozvanom novom poretku i sveopštem blagostanju koje će svakog trenutka da postane deo naše svakodnevnice. Ali umesto toga vidimo strašnu nepravdu i krv i stradanje nevinih ljudi. Ovo vreme je teško i zbog toga što je pravoslavnim hrišćanima postalo veoma teško da u njemu žive, ali ne samo hrišćanima nego i svima onima koji imaju moralnih vrednosti i žele ih sačuvati. Mnogo je sablazni i biće ih još više, a one, nažalost, postaju preovlađujući fon našeg života. Tako ih je mnogo da nam se ponekad čini kao da je današnjica satkana isključivo od njih. Primera pobožnosti i pravednosti je, naprotiv, sve manje i manje, ili su pak tako skriveni od naših očiju da ih, moglo bi se reći, u ovom svetu, u društvenom životu, prosto i nema. Ovo vreme je teško i zato što postoji neutoljiva žeđ za promenama i reformama koja nasrće na vrata Crkve, upada u nju i teži da i u njoj sve izokrene po svome, po novom, po svetovnom. To je zaista strašno, ali ne za Crkvu, jer nju ni vrata pakla neće nadvladati (vidi Mt. 16, 18) i ona i jeste i biće stub i tvrđava istine (1. Tim. 3,15), nego je strašno za ljude koji se u toj istini još uvek nisu učvrstili. (K-161)

This is a compilation of footnotes about the street tamers of rag-balls who grew up to be the masters of fateful shots in unforgettable football matches. Koprivica does it on paper just like Di Steffano does it on the pitch, in an all-encompassing manner. He writes with his brain, his blood and his heart… Koprivica is marked by his love for the game as a true, devoted soccer fan, whose memory is that of a wise man, whose understanding of things belongs to a true philosopher, and whose words are those of a bard. Peca Popović Božo Koprivica (Nikšić, 1950), graduated from the Faculty of Philology in Belgrade where he studied world literature. He is the author of the books: Volej i sluh (Volley and Music, 1992), Vreme reči, Razgovori s Borislavom Pekićem (The Time of Words: Conversations with Borislav Pekić, 1993), Kiš, Borhes, Maradona (Kiš, Borges, Maradona, 1996), Dribling (Dribbling, 2006), Samo bogovi mogu obećati (Only the Gods Can Make Promises, 2010, revised edition 2014). He was the editor of a special edition of Ars magazine dedicated to Danilo Kiš (published by the Otvoreni kulturni forum, Cetinje, 2005 and 2009). Koprivica worked as a freelance dramaturge for various theater houses such as Jugoslovensko dramsko pozorište, Bitef Theater, Zvezdara Theater in Belgrade, Royal Theater “Zetski dom”, National Theater of Montenegro and “City Theater” festival in Budva. He made a feature-length documentary film with Emir Kusturica, Seven Days in a Life of a Bird for French television. He has two daughters, Ivana and Jovana. Božo Koprivica lives in Belgrade and is a Partizan F. C. fan.

LP PLOCA 5 MINT OMOT 5 JUGOTON LSY-61705 POP,CHANSON,SCHLAGER A1.MIKI JEVREMOVIC - NAJLEPSA RUZA A2.BETI DJORDJEVIC - KAD SMO SE VOLELI TI I JA A3.LJILJANA PETROVIC - NE IDI,MILI A4.PREDRAG GOJKOVIC CUNE - ROMANSA NA KISI A5.OLIVERA MARKOVIC - BIO SI MOJ A6.MIKI JEVREMOVIC - MILA B1.LJILJANA PETROVIC - LJUBAV SE NIKAD NE VRACA B2.MIKI JEVREMOVIC - STARA VREMENA B3.OLIVERA MARKOVIC - DODJI MOJA LJUBAVI B4.MIKI JEVREMOVIC - KAD CVETAJU BULKE B5.BOBA STEFANOVIC - PRICA IZ BUDVE B6.ZIVAN MILIC - ISPOD JORGOVANA

LP PLOCA 5 OMOT 5 JUGOTON LSY 61705 POP,SCHLAGER,CHANSON A1.MIKI JEVREMOVIC - NAJLEPSA RUZA A2.BETI DJORDJEVIC - KAD SMO SE VOLELI TI I JA A3.LJILJANA PETROVIC - NE IDI MILI A4.PREDRAG GOJKOVIC CUNE - ROMANSA NA KISI A5.OLIVERA MARKOVIC - BIO SI MOJ A6.MIKI JEVREMOVIC - MILA B1.LJILJANA PETROVIC - LJUBAV SE NIKAD NE VRACA B2.MIKI JEVREMOVIC - STARA VREMENA B3.OLIVERA MARKOVIC - DODJI MOJA LJUBAVI B4.MIKI JEVREMOVIC - KAD CVETAJU BULKE B5.BOBA STEFANOVIC - PRICA IZ BUDVE B6.ZIVAN MILIC - ISPOD JORGOVANA

LP PLOCA 5 MINT OMOT 5 JUGOTON LSY-61705 Pop,Chanson,Schlager Ballad A1.MIKI JEVREMOVIC - NAJLEPSA RUZA A2.BETI DJORDJEVIC - KAD SMO SE VOLELI TI I JA A3.LJILJANA PETROVIC - NE IDI,MILI A4.PREDRAG GOJKOVIC CUNE - ROMANSA NA KISI A5.OLIVERA MARKOVIC - BIO SI MOJ A6.MIKI JEVREMOVIC - MILA B1.LJILJANA PETROVIC - LJUBAV SE NIKAD NE VRACA B2.MIKI JEVREMOVIC - STARA VREMENA B3.OLIVERA MARKOVIC - DODJI MOJA LJUBAVI B4.MIKI JEVREMOVIC - KAD CVETAJU BULKE B5.BOBA STEFANOVIC - PRICA IZ BUDVE B6.ZIVAN MILIC - ISPOD JORGOVANA

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Stjepan Mitrov Ljubiša (Budva, 29. februar 1824 — Beč, 23. novembar 1878), bio je srpski pisac i političar iz Crne Gore. Čuven je po svojim jedinstvenim pripovetkama, koje se uopšteno svrstavaju u remek dela srpske književnosti tog vremena. Ove priče su i simbol srpskog preporoda, kako zbog svoje patriotske poruke, tako i zbog toga što su bile temeljna prekretnica u reformi srpskog jezika. Bio je predsednik Dalmatinskog sabora od 1870. do 1877. Kao dugogodišnji bokeljski predstavnik u Dalmatinskom saboru i poslanik u Carevinskom veću u Beču uspevao je da sprečava italijanizaciju Dalmacije i da isposluje mnoge ustupke za bokeljske Srbe i za srpskohrvatski jezik u Dalmaciji. Cilj njegove političke aktivnosti bio je poboljšanje ekonomskog položaja Boke. Takođe se zalagao za razvijanje svesti i razumevanja o široj nacionalnoj zajednici. Ostao je zapamćen i po istaknutoj borbi za nacionalne interese. Biografija Rani život Stjepan[a] Mitrov Ljubiša je rođen u Budvi, poslednjeg dana februara 1824. godine. Otac mu se zvao Mitar, a majka Kata Brdareva. Roditelji su bili rodom iz obližnjih Paštrovića, selo Blizikuće,[1] odakle je Mitar porodicu preselio u Budvu. Nakon očeve smrti, Stjepan je ostao siroče sa nepunih četrnaest godina, na vrlo siromašnom imanju. U Budvi, kao i u celom Primorju, u to doba nije postojala osnovna škola na srpskom jeziku, pa je Ljubiša svoje osnovno i jedino školovanje stekao u jednoj privatnoj maloj školi na italijanskom. Kasnije je svoje znanje upotpunio samoučki te je postao prvi građanski intelektualac među Paštrovićima, kod kojih se dotada samo kaluđeri nisu bavili fizičkim radom.[2] Detinjstvo, kao i najveći deo svog života proveo je u Budvi. U to vreme, Budva je bila mala varošica, pretežno naseljena pomorcima, ribarima, sitnim trgovcima i zanatlijama. U njoj su se, kao i u ostalim primorskim gradovima, izdvajala dva sloja građanstva, jedan prema drugom neprijateljski nastrojeni. Jedan sloj je činila gradska aristokratija, koja je bila u manjini, ali bogata i privilegovana od strane Mletačke republike. Drugi sloj su činili zavisni siromašni građani, ribari, zanatlije i sl. koji su činili veliku većinu i čiji je broj stalno rastao dolaskom stanovnika iz okolnih sela ili daljih mesta iz zaleđa.[3] Karijera Stjepan Mitrov Ljubiša, oko 1860. godine. Stjepan Mitrov Ljubiša, oko 1878. godine. Godine 1843. devetnaestogodišnji Ljubiša je postao opštinski sekretar u Budvi i na tom mestu je ostao čitavih 18 godina, sve do 1861. U to doba, u celom Primorju vladala je italijanska kultura, pa je italijanski jezik bio obavezan u celoj javnoj upravi: u sudovima, u opštinama i u svima nadleštvima. Prinuđen svojim zvaničnim poslom da često prebira upravne i sudske zakone, Ljubiša ih je u kratko vreme izučio tako iscrpno da su k njemu dolazili, kao kakvom advokatu, seljaci iz čitave okoline, kojima je on sastavljao sudska akta i branio ih pred sudom. To njegovo samoučko pravničko znanje priznala je kasnije i sama austrijska vlada, kad ga je rešila dužnosti da polaže državno-pravne ispite i imenovala ga javnim beležnikom. Godine 1860. Ljubiša je stupio kao poslanički kandidat za državni sabor u Beču. Potom, 1861. godine izabran je za člana dalmatinske deputacije, koja je vodila pregovore pri banskoj konferenciji u Zagrebu. Od 1861. do 1876. godine bio je poslanik na dalmatinskom saboru i carskom veću u Beču. Godine 1870. postao je predsednik dalmatinskog sabora, u kom svojstvu je ostao do 1878. godine kada su ga sa mesta predsednika oborili lični protivnici, poduprti klerikalnom frakcijom tadašnje Narodne stranke, na čijem je čelu bio čuveni pop-političar Don Mijo Pavlinović. Kasni život i smrt Doba između 1870. i 1878. godine Ljubiša je proveo u Zadru, kao predsednik Dalmatinskog sabora. Kao bokokotorski predstavnik u Dalmatinskom saboru i član veća u Beču, Ljubiša se trudio da pridobije što više sitnih praktičnih koristi za svoj zavičaj i poboljša ekonomski položaj Boke. U isto vreme trudio se da kod svojih saplemenika i u čitavom kraju razvije razumevanje za jednu širu nacionalnu zajednicu i pomogne borbu protiv tuđinštine.[4] Predsednik Dalmatinskog sabora Ponovo je juna 1870. bio izabran za poslanika na Dalmatinskom saboru, a sabor ga je ponovo izabrao kao poslanika za Carevinsko veće.[5] Car ga je 1870. imenovao za predsednika Dalmatinskog sabora i na tom mestu je bio do 30. januara 1877. Dok je Alfred Jozef Potocki bio predsednik vlade (1870—1871), Ljubiša je uspeo da isposluje da se Boka Kotorska i Dubrovnik odvoje od pravoslavne dalmatinske eparhije i da se u Kotoru uspostavi pravoslavno vladičanstvo.[5] Bio je u grupi od pet dalmatinskih poslanika, koji su od Dalmatinskog sabora dobili imperativni mandat da o svim važnim političkim pitanjima moraju pre toga da konsultuju sabor. Međutim kada je jednom prilikom trebalo nešto da se hitno izglasa, a nisu mogli da konsultuju sabor Ljubiša je kao kompenzaciju tražio i dobio određene ustupke, a to je bilo:[5] Sprovođenje ravnopravnosti srpskohrvatskog jezika sa italijanskim u upravi, sudovima i školi Ozakonjenje dalmatinskih železnica uređenje Neretve i isušivanje okolnih močvara. Ljubiša je u to vreme isposlovao da se o državnom trošku osnuje velika srpska gimnazija u Kotoru. Pored toga protivio se da se spoje italijanska i srpsko-hrvatska učiteljska škola u Zadru, jer je smatrao da bi to bilo loše za srpsko-hrvatski jezik. Dalmatinski sabor je 1872 svojoj petorici poslanika u Carevinskom veću ukinuo imperativni mandat, pa su slobodno mogli da glasaju po svojoj volji.[5] Sukob sa velikohrvatskom politikom Tokom 1873. na Carevinskom veću su glasali za izborni zakon po kome poslanike Carevinskog veća ne biraju sabori, nego ih neposredno bira narod.[6] Ljubiša je isposlovao da Boka kao posebna izborna jedinica daje jednog predstavnika za carsko veće.[6] Iako bi i bez njihovih glasova prošao taj novi izborni zakon većina zastupnika Dalmatinskog sabora protestvovala je protiv odluke svojih predstavnika.[6] Nakon toga njih petorica osnovali su list Zemljak, u kome su se zalagali za bratstvo između Srba i Hrvata.[6] Narodna stranka je nakon osvajanja većine 1870. počela da vodi klerikalnu i ekskluzivnu hrvatsku politiku, pa se Ljubiša zbog toga često sukobljavao sa vođom Narodne stranke Mihovilom Pavlinovićem.[7] Hrvati su nakon Hrvatsko-ugarske nagodbe počeli da se drugačije ponašaju prema Srbima.[7] Usprotivio se 26. januara 1877. da se Dalmacija pripoji Ugarskoj i Hrvatskoj bez dozvole Dalmatinskog sabora. Posebno je naglašavao da Dubrovnik i Boka Kotorska nikada nisu pripadali ni Dalmaciji, a posebno ne Hrvatskoj. Odmah nakon toga govora Narodna stranaka je 30. januara 1877. odlučila da mu oduzme poslanički mandat.[7] On im je tada poručio: „Ja znam da vi mene ne trpite, jer sam Srbin pravoslavne vjere”.[6] Smrt Smrt ga je 23. novembra 1878. godine zatekla u Beču, odakle je 1885. godine prenesen u zavičaj.

Knjiga je kao nova. Only the Gods Can Make Promises - Božo Koprivica Izdavač: Geopoetika Godina izdanja: 2015 Broj strana: 321 Format: 20 cm Povez: Broširani This is a compilation of footnotes about the street tamers of rag-balls who grew up to be the masters of fateful shots in unforgettable football matches. Koprivica does it on paper just like Di Steffano does it on the pitch, in an all-encompassing manner. He writes with his brain, his blood and his heart… Koprivica is marked by his love for the game as a true, devoted soccer fan, whose memory is that of a wise man, whose understanding of things belongs to a true philosopher, and whose words are those of a bard. Peca Popović Božo Koprivica (Nikšić, 1950), graduated from the Faculty of Philology in Belgrade where he studied world literature. He is the author of the books: Volej i sluh (Volley and Music, 1992), Vreme reči, Razgovori s Borislavom Pekićem (The Time of Words: Conversations with Borislav Pekić, 1993), Kiš, Borhes, Maradona (Kiš, Borges, Maradona, 1996), Dribling (Dribbling, 2006), Samo bogovi mogu obećati (Only the Gods Can Make Promises, 2010, revised edition 2014). He was the editor of a special edition of Ars magazine dedicated to Danilo Kiš (published by the Otvoreni kulturni forum, Cetinje, 2005 and 2009). Koprivica worked as a freelance dramaturge for various theater houses such as Jugoslovensko dramsko pozorište, Bitef Theater, Zvezdara Theater in Belgrade, Royal Theater “Zetski dom”, National Theater of Montenegro and “City Theater” festival in Budva. He made a feature-length documentary film with Emir Kusturica, Seven Days in a Life of a Bird for French television. He has two daughters, Ivana and Jovana. Božo Koprivica lives in Belgrade and is a Partizan F. C. fan.

PEROJ SRPSKO SELO U ISTRI - Bilješe i uspomene FRAN BARBALIĆ Srpska pravoslavna crkvena opština pulska i perojska 2 О О 2 P E R O J Jedino pravoSlavno selo u Istri. Stanovnici, potomci doSeljenih Crnogoraca. Jaki ljudi, čisti i radini. Po odobrenju Mletačke rePublike iz 1645. godine u Peroj se doSelilo 13 porodica pravoSlavne veroIspovesti, poreklom iz /C r n i c e/ u Crnoj Gori, istočno između Budve i Bara. Devet porodica je vodio njihov vođa Mišo BRAJKOVIĆ, a druge tri (ili pet) vođa je bio Mihajlo LJUBOTINA... ........................................................ FOTOТIPSKO IZDANJE iz 1933. godine Slike, Latinica, 36 str LEPO OČUVANO