Novo, nečitano, nema posvete. Fruška gora - leksikon - Više Autora Godina izdanja: 2016 Broj strana: 376 Povez: Tvrd Plodna planina Fruška gora, Alma Mons, usamljeno zeleno ostrvo u pitomini južnog dela Panonske nizije, gde su prvi čokoti vinove loze zasađeni pre 1.700 godina, mnogo pre toga bila je ostrvo u negdanjem Mediteranskom, potonjem Panonskom moru. Priroda je ostrvu oduzela more, ostavljajući čoveku fosilne i geološke tragove koji vode do najdavnijih vremena, stopljene sa izrazitim bogatstvom živoga sveta: 1.500 vrsta viših biljaka, među kojima su reliktne i endemske vrste, raznovrsna fauna, naročito ptica, s orlom krstašem u visinama. A nad dubinama prirodnog i istorijskog, na prostoru srpske Svete Gore monasi su u manastirima nadgradili dubine duhovnog nasleđa.

lepo očuvana

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Knjiga Sveta Gora – fruškogorska nastala je postepeno i posle dužeg vremena. Čine je moji radovi posvećeni manastirima koji su izgrađeni tokom vekova na ovom području, za koje je Zmaj Jova još 1860. u jednoj pripoveci rekao: „Frušku je Bog stvorio odmarajući se,“ misleći na njene prirodne lepote. U velikoj meri zaostaju slojevite duhovne vrednosti ovde sabrane, a negovane i čuvane u njenim brojnim manastirima. Ipak, ne može se reći da se u raznim vremenskim razdobljima o ovim svetinjama oglušila i naša mlada nauka, usmerena prvenstveno na istoriju i njihove riznice u kojima su sabrani kultni predmeti od velike vrednosti. U pionirske radove možemo spomenuti knjižicu arhimandrita Vikentija Rakića: Istorija manastira Feneka, štampanu u Budimu 1799. Postepeno, tokom 19. veka raste broj napisa o fruškogorskim manastirima, o čijim autorima sam pisao u knjizi Istraživači srpskih starina, štampane 1985. Svi ti tekstovi bez obzira na njihovu često ispoljenu nekritičnost, odigrali su važnu ulogu posebno u 19. veku, kada su sa raspoloživim istorijskim dokazima, uticali na nezadrživi uspon srpske nacionalne svesti u Kneževini Srbiji. Pada u oči da su fruškogorski manastiri u 18. veku i decenijama posle Velike seobe potvrdili i zbivanja u našem starom duhovnom nasleđu koje se obrelo u izmenjenim uslovima jedne zapadnoevropske monarhije na čelu članova Habsburške dinastije. Tako je na obroncima Fruške gore u manastirima koji su većinom poticali iz vremena turske vlasti, došlo do zanimljivih kulturnih simbioza između još živih poruka poslevizantijske umetnosti i duhovnosti, sa nastupajućim tekovinama pobedonosne barokne epohe. Bili su to razvojni procesi od izuzetne važnosti, koji svedoče o vitalnosti kojom je branjena naša privrženost vizantijskoj civilizaciji. Tako je, zahvaljujući zanimljivim simbiozama, u srpskoj sredini stvorena i jedna posebna varijanta evropskog baroka, čiju su tokovi osnaženi sličnim pojavama koje su u Podunavlje stizale iz pravoslavne Male Rosije (Ukrajina). Sav značaj fruškogorskih manastira u srpskoj sredini odražava i njihov naziv „Sveta Gora“ kao i žilava borba za njihov opstanak. Ovo stanje potvrđivali su i napori Karlovačke mitropolije i njene predvodničke uloge u odbrani privilegijalnog položaja srpskog naroda u 18. veku. U toj nejednakoj borbi sa bečkom carskom administracijom i ugarskim plemstvom srpski jerarsi imali su čvrst oslonac u crkveno narodnim saborima i delovanju fruškogorskih manastira koji su poput bedema opasali sedište Mitropolije u Sremskim Karlovcima. Otuda ne iznenađuje ni veliki broj i tekstova i priloga nastalih na osnovu naučnih proučavanja fruškogorskih manastira i njihove uloge u životu srpske crkve i naroda u 18, 19. i 20 veku. Na osnovu samo užeg izbora spomenuću autore Tihomira Ostojića, Ilariona i Dimitrija Ruvarca, Mitu Kostića, Veljka Petrovića i Milana Kašanina koji su svojom zajedničkom knjigom : Srpska umetnost u Vojvodini (Novi Sad 1927), obeležili stogodišnjicu Matice srpske. Zahvaljujući ovoj dragocenoj knjizi, označeni su i glavni umetnički tokovi koji su se razvili u fruškogorskim manastirima. U ovoj knjizi autori su pružili mnoga svedočanstva o velikim umetničkim promenama u kojima su stvorene osnove novog građanskog slikarstva kod Srba, kada je okončano vreme zastupnika tradicionalne umetnosti. I u ovoj pojavi fruškogorski manastiri potvrdili su svoju prilagodljivost, prihvatajući slikare potekle iz bečke akademije umetnosti čije vrhunce predstavljaju slikari Uroš Predić i Paja Jovanović. Nezaobilazna je i sjajna knjiga Lazara Mirkovića: Starine fruškogorskih manastira (1931), snažno upozorenje na staro umetničko nasleđe sabrano u manastirima Fruške gore. Tragično stradanje fruškogorskih manastira u I i II svetskom ratu, dalo je u posleratnom periodu, nove podsticaje za proučavanje fruškogorskih manastira. O umetnosti koja je u njima pohranjena pišu, primera radi: Pavle Vasić, Mirjana Lesek, Dinko Davidov, Leposava Šelmić, Slobodan Mileusnić, Janko Radovanović, Miodrag Kolarić i Vojislav Matić. Posebno spominjemo i pojavu velikih manastirskih biografija: Manastir Krušedol (1991) Stefana Čakića, Manastir Rakovac, Branke Kulić (1994), Manastir Privina glava, Dušana Škorića (2006). Od važnosti su i značajna proučavanja o arhitekturi fruškogorskih manastira arh. Vojislava Matića, sabrana u knjizi: Arhitektura fruškogorskih manastira (1984). Sva ta obimna istraživanja fruškogorskih manastira i područja istorijskog Srema, sazrela su da se konačno u sintezi obuhvati Srem kroz vekove, (2007) u izdanju Vukove zadužbine i njenog ogranka u Beočinu gde su temeljno obrađeni i umetnost celog Srema, a posebno ona koja je sačuvana u fruškogorskim manstirima. Veliki napredak u proučavanju važnih ekonomskih prilika koje su na području Srema ovladale posle Velike Seobe, a koje su imale za posledicu i ugrožavanje poseda fruškogorskih manastira od novih zapadnih aristokrata koji su ovde kupovali svoje posede od dvorske komore i tako izvršili novu refeudalizaciju ove teritorije. Iz te problematike važni su prilozi Slavka Gavrilovića u knjizi Studije iz privredne i društvene istorije Vojvodine i Slavonije (2006) i Dinka Davidova koji je objavio dragocenu i čuvenu Reambulaciju poseda fruškogorskih manastira obavljene 1744. godine izvršene po naređenju carice Marije Terezije. Radom ove komisije, utvrđeni su konačni manastirski posedi, a postavljeni kameni međaši, tzv. „humke“ (Davidov, Svetila Fruške gore, 2006). Pojava ovako velikog broja novih i mlađih autora koji su se oglasili pisanjem o fruškogorskim manastirima, sigurno je svedočanstvo u kojoj je meri njihova problematika živa i zanimljiva za nastanak duhovnog portreta ove značajne srpske regije na kojoj su ugašeni i poslednji ostaci srpske srednjovekovne države. Bila je moja želja da sa svoje strane doprinesem njenoj raskošnoj kulturnoj slici, uveren da će problematika Fruške gore i njenih manastira još dugo podsticati buduće naučne kadrove koji će pravedno suditi o našim delima. Na kraju, smatram svojom obavezom da zahvalim svim mojim prethodnicima čija su vredna dela za mene bila od trajne vrednosti. Toplo zahvaljujem mom dragocenom izdavaču gospodinu Zoranu Kolundžiji, vlasniku izdavačke kuće „Prometej“ u Novom Sadu koji je i ovoga puta potvrdio svoje veliko zanimanje za pitanja kulture srpskog naroda. Njegova bezrezervna podrška koju sam imao za celo vreme nastanka ove knjige, pružila mi je bitan podsticaj da je dovršim i predam za štampu. Meni ostaje nada da će njenim objavljivanjem ona, koliko god je to moguće, hrabro započeti svoj samostalni život. Dugujem posebnu hvalu mojim recenzentima: akademiku Slavku Gavriloviću, danas vodećem naučniku koji se bavi srpskom istorijom 18. veka i akademiku Dinku Davidovu koji je i sam autor dragocenih dela iz problematike srpske umetnosti ovoga razdoblja, Na kraju, zahvalan sam na pomoći koju sam dobio od mnogih kulturnih ustanova: Matice srpske, Biblioteke SANU, Galerije Matice srpske, Narodne biblioteke Srbije, Muzeja Srpske pravoslavne crkve, a posebno Arhivu SANU u Sremskim Karlovcima i njenom upravniku g. dr Žarku Dimiću, koji se mnogo trudio oko ilustrativnih priloga u ovoj knjizi. Ne mogu da prećutim moju zahvalnost koja pripada članovima moje porodice koja mi je omogućila potreban mir i uslove za nastajanje ove knjige. Beograd, 18. mart 2007. Pisac Bogato ilustrovana, sa 500-600 fotografija i sa kvalitetnim reprodukcijama grafika, slika i fresaka, koje na pravi način dočaravaju svu lepotu srpskog Atosa, ova reprezentativna monografija Dejana Medakovića objašnjava zašto se u srpskoj istoriji Fruška Gora kroz kontinuitet pokazuje jedanko sveta kao Sveta Gora. Ogromno znanje o fruškogorskim manastirima, njihovoj istoriji, priče o rušenjima i obnavljanjima s jedne strane i njihova lepota, viđena okom istoričara umetnosti s druge strane, čine ovu knjigu jedinstvenom i nezaobilaznom u očuvanju duhovnih, etičkih i etničkih vrednosti. `Jedan od znamenitih srpskih naučnika, neobično organizovane erudicije, istoričar umetnosti koji je atribuirao srpski barok, pesnik, pripovedač i verovatno najglasovitiji naš memorista (`Efemeris`, `Dani sećanja`), Dejan Medaković, u čitavom jednom svom naučnom sazvežđu suptilno i radoznalo istražuje fruškogorske teme. Srpski Atos, tako, upravo u njegovom rukopisu, doživljava svoju modernu interpretaciju. Njegove rasprave i članci, obuhvaćeni ovom knjigom, rezultat su višedecenijskog istraživanja. Šišatovac i Ravanica, Teodor Kračun i Dimitrije Bačević samo su neke od bitnih, uticajnih natuknica ovih plemenitih beseda o jedinstvenom našem Osamnaestom veku. Niko kao Dejan Medaković nije utvrdio znamenja i tajanstvene tačke srpskog severa. Ova knjiga je takođe jedan od njegovih odgovora na pitanje koje je najpre postavio Milan Ćurčin, a potom ga afirmisao Miloš Crnjanski: gde su granice srpskog naciona? U svom bogatom opusu, Medaković je monografski obradio niz srpskih uslovno rečeno, prestonica duha (Hilandar, Trst, Beč, Zgreb, Sent Andreja, Budim, Temišvar), da bi, u logici spirale, i skoro savršenog oblika školjke, stigao do Karlovaca, i do fruškogorskog sazvežđa Srpskog Atosa, i Novog Sada uostalom. Impresionira i ovde velika, neomeđena, skroz i skroz evropska misao Dejana Medakovića koji je i na fruškogorskom rtu kopna uspevao da prepozna istine i zablude, simbole i sumnje čitavih naših naraštaja predaka.` dr Draško Ređep Rođen je 7. jula 1922. u Zagrebu kao sin Đorđa Medakovića, ekonomiste, i Anastasije, domaćice. Deda po ocu mu je bio Bogdan Medaković, a pradeda Danilo Medaković. Osnovnu školu učio je u Zagrebu, nižu gimnaziju u Sen Galenu u Švajcarskoj i kod franjevaca u Badiji na ostrvu Korčuli, dok je višu, klasičnu gimnaziju završio u Sremskim Karlovcima (1937-41). Od 1942. do kraja rata živeo kao izbeglica u Beogradu gde je radio u Muzeju kneza Pavla, a nakon rata radio je u Muzeju grada Beograda, Ministarstvu za nauku i kulturu i Saveznom zavodu za zaštitu spomenika kulture. Studirao je istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Kao asistent radio je na istorijskom institutu SAN od 1952. do 1954. Pred komisijom akademije doktorirao je disertacijom Grafika srpskih štampanih knjiga XV-XVII veka 1954. godine (štampana u izdanjima akdemije 1958). Na Grupi za istoriju umetnosti Filozofskog fakulteta prešao je od 1954. put od asistenta do redovnog profesora, za docenta je izabran 1957, za vanrednog profesora 1962. i za redovnog 1967; bio je dekan Filozofskog fakulteta (1971-73). Na sopstvenu molbu penzionisan je 1982. Godine 1958. Medaković je boravio na tromesečnoj specijalizaciji u Nemačkoj, a 1964/65. godine postao je stipendista fondacije Alexander von Humbolt i tu godinu proveo je mahom na radu u Zentral institut Kunstgeschichte u Minhenu. Dopisni član SANU postao je 1972. a redovni 1981. godine. Bio je, sekretar odeljenja istorijskih nauka SANU, generalni sekretar SANU (1985), kao i predsednik SANU (1999-2003). Godine 2001. izabran je za redovnog člana Lajbnicovog naučnog društva (Leibniz Association) u Berlinu. Dejan Medaković (2007) U Matici srpskoj u Novom Sadu rukovodio je programom istraživanja u oblasti istorije umetnosti. Odmah posle osnivanja Odeljenja za likovne umetnosti Medaković je 1964. godine postao sekretar ovog Odeljenja, a istovremeno i član Predsedništva i tu dužnost je vršio do 1986. godine. Bio je član Saveta Matice srpske. Uređivao je časopis Zbornik za likovne umetnosti Matice srpske. Od pokretanja Zbornika za likovne umetnosti Matice srpske, 1965. Medaković je glavni urednik ovog časopisa, od kojeg je izašlo 30 tomova. On predstavlja prvi časopis kod Srba posvećen isključivo istoriji umetnosti. U svom istraživanju interesovao se za široki raspon tema od srednjovekovne umetnosti do modernog slikarstva, ali je težište njegovog rada na srpskom baroknom slikarstvu, srpskim kulturnim prilikama u 18. veku i srpskom slikarstvu u 19. veku. Stvarao je i u oblasti književnosti. Pisao je sve vrste naučnih radova od eseja, prikaza i prigodnih reagovanja na politička i umetnička dešavanja do monografija i sintetičkih pregleda. Njegove studije su brižljivo inventarisane i sabrane u nekoiko knjiga. U knjizi Srpski slikari 18. veka. Likovi i dela (Novi Sad, 1968) sabrana je 21 studija o slikarima od Žefarovića do Jovanovića. U knjizi Putevi srpskog baroka objavljeno je 25 studija o baroknoj umetnosti. Veliki broj studija objavljen je u knjigama Svedočenja (1984), Istraživači srpskih starina (1985) i Barok kod Srba (1988). Pisao je i celovite preglede za Istoriju srpskog naroda (četvrta, peta i šesta knjiga) i u knjigama Srpska umetnost u 18. veku (1980) i Srpska umetnost u 19. veku (1981). Bavio se i pitanjima vezanim za pojedine crkvene spomenike: o Hilandaru (1978), Savinama (1978), Sent Andreji (1982) i dr. Objavio je i knjigu Letopis Srba u Trstu (1987). Beogradski izdavačko-grafički zavod (BIGZ) je izdao pet knjiga Medakovićeve proze pod nazivom Efemeris - hronika jedne porodice (I – 1990, II – 1991, III – 1992, IV – 1993, V – 1994) za koje je dobio Oktobarsku nagradu Beograda za Efemeris, nagradu za životno delo Zadužbine „Jakov Ignjatović” za Efemeris II i nagradu Beogradskog izdavačko-grafičkog zavoda za Efemeris III. Godine 1994. dobio je izvanredni Zlatni beočug Beograda i Narodne biblioteke za najčitaniju knjigu u Srbiji.

Fruška gora Velika monografija , grupa autora Autor: Dinko Davidov Fotograf: Ivan Ivanović;, Vladimir Valešinski;, Dragiša Savić;, Autor predgovora: Radoš Ljušić; Iako je u geografskom pogledu skromnih dimenzija (visoka 538 m, duga 80 km a široka samo 15 km), uz to okružena beskrajnom Panonskom ravnicom, u istorijskom i duhovnom smislu, naročito od 15. veka, ima izuzetan značaj za srpski narod. Usled seobe Srba sa juga na sever, tada na njoj počinju da niču najpre srpske naseobine, a potom crkve i manastiri. Nazvana je Sremskom Svetom Gorom. Na obroncima Fruške gore rođeni su mnogi znameniti Srbi (Jovan Rajić, Simeon Piščević, Teodor Kračun, Stefan Stratimirović, Lukijan Mušicki, Milica Stojadinović Srpkinja, Ilarion Ruvarac, Jovan Jovanović Zmaj i mnogi drugi), a u Sremskim Karlovcima je i danas sedište jedne od naših najznačajnijih crkvenih institucija - Karlovačke mitropolije. Izdavač: Zavod za udzbenike - Beograd Broj strana: 598 Knjiga je nova u izvanrednom stanju uz nju ide CD.

mitska bića drevnog Balkana, odlično stanje, 268str.,meki povez,20cm, š a31

Petotomna edicija Leksikoni nacionalnih parkova Srbije zajednički je poduhvat Službenog glasnika, nacionalnih parkova Đerdap, Kopaonik, Tara, Fruška gora i Šarplanina, i Geografskog instituta „Jovan Cvijić“ SANU. Priređena je u uverenju da se priroda i njena čudesna lepota mogu sačuvati i zaštititi i knjigom. Posvećena je zaljubljenicima prirode, svima koji su makar jednom kročili u zaštićene predele i sa vidikovaca pogledali ka rekama, jezerima, planinama ili šumama koje ih okružuju. Posvećena je još pre onima koji će to tek učiniti, sa svešću o istinskoj nužnosti učenja i znanja o prirodi. - Djerdap - Fruska Gora - Kopaonik - Tara - Sar planina Knjige su nove i nekoriscene

Aleksandar Fotic Sveta Gora i Hilandar u Osmanskom carstvu 15 - 17 vek Izdavac - Balkanoloski institut SANU, Beograd Godina - 2000. Atos, Istorija Hilandara, Sveta Gora, Hilandar Knjiga u odlicnom stanju,bez podvlacenja ili ostecenja,bez ispisane posvete,mek povez,ilustracije,format 27 cm,498 str. (67)

k4 SVETA GORA I HILANDAR U OSMANSKOM CARSTVU XV-XVII VEK ALEKSANDAR FOTIĆ Balkanski institut SANU Manastir Hilandar Sveti Arhijerejski sinod SPC Beograd

Uspomena jednog Ravnogorca Beograd, 2000. 152 strane. Lepo očuvana, posveta autora na predlistu.

Tvrd povez, bez pisanja, 5 Sluzbeni glasnik - Biblioteka Sabornik 2014

Nova knjiga, necitana, nema posvete. Gdi Fruška Gora u Dunav silazi - grupa autora Izdavač: Akademska knjiga Godina izdanja: 2015 Broj strana: 289 Format: 23 cm Povez: Broširani Levo se, kao šestarom ocrtana, savija zelena, sad već i raznobojna Fruška i gubi se u modroj daljini. Po njoj su vinogradi a više njih grabici i bukvici, gde boravi divljač, u prvom redu šumski kralj, jelen, čiji se ljubavni rik sad ori po svežem i po hladnom zraku. Za lovca najzgodnije doba. Dole pod Fruškom blista se Dunav, sad modar, sad siv, kako se taman na nebu ogleda. Teče on tuda već toliko vekova, sad bujan i mutan, sad tih i bistar. Kraj njegovih obala menja se život i tek po koji stoletnji hrast njiha svoje granje nad njim i šapuće mu: nisi ni ti onaj isti, koji si bio pre; ja to gledim, a dokle, ne znam ni sam. Milan Savić

Knjiga je potpuno nova, necitana, kao iz knjizare. Široka vrata - Aleksandar Tišma Izdavač: Akademska knjiga Godina izdanja: 2017 Broj strana: 192 Format: 21 cm Povez: Tvrdi Može se, u prvi mah, neobičnom učiniti tvrdnja kako su Široka vrata najautobiografskiji od svih romana Aleksandra Tišme s obzirom na to da se sa njegovim junakom rastajemo kao sa vrlo mladim čovekom koji će, odlukom vojnog suda, biti streljan za nedelju dana. A Tišmu je tek očekivao dug život i, što je valjda još važnije, pisanje. Pažljiv čitalac Tišmine memoarske proze te romana Široka vrata lako će, u Tišminim opisima ljudi i događaja koje i jedna i druga proza obuhvataju, pronaći brojne sličnosti između doživljaja pisca i doživljaja romanesknog junaka, kako u zbivanjima tako i u nekim likovima. On se na više mesta, posebno u svojoj putopisnoj prozi, poigrava sa pretpostavkom šta bi bilo da je bilo, tačnije da je u nekom životnom trenutku doneo nekakve druge i drukčije odluke. Roman Široka vrata krije još jedan paradoks: to je mladalački roman starog pisca. Tišma ga je započeo rano, ali nikada nije bivao zadovoljan onim što je napisao. Okončao ga je tek pri kraju života i stvaranja. Možda u času kada se o onome mogućem a neostvarenom, što je moglo biti a nije, sa razlogom više razmišlja. Ali i sa surovom neminovnošću: ranije smo uspešno izbegavali smrt ali nas ona ipak, na kraju, pouzdano sačeka. (Iz Predgovora)

Knjiga je necitana, kupljena nova i stajala u vitrini. Nema posvete. Zatvorena vrata - Ivo Andrić Izdavač: Sezam Book Godina izdanja: 2015 Broj strana: 357 Format: 21 cm Povez: Tvrdi U knjizi Zatvorena vrata i druge priče objavljujemo dvadeset devet pripovedaka od kojih mnoge nisu štampane u Andrićevim zbirkama pripovedaka, te su tako ostale malo poznate široj čitalackoj javnosti. Ovako sakupljene i predstavljene hronološki, daju jasnu sliku o pišcevim interesovanjima u periodu od 1951. do kraja života. Tu vidimo zrelog pisca koji se bavi psihološkim profilom takozvanih malih ljudi, ili je zaokupljen pitanjima unutarnjih previranja bića svojih junaka, sa druge pisac koji svoje priče gradi na temama i motivima vezanim za burnu istoriju Bosne, a onda i autor koji se bavi socijalnom stranom života svojih junaka.Retko zanimljiva knjiga koja pokazuje širinu Andrićevih književnih interesovanja i koja će za mnoge čitaoce biti pravo otkriće.

Beograd, Vrata istoka, kapija zapada , izdanje Evro . Prelepa monografija Knjiga je nova, iz štamparije !!

K027

Novo, nečitano, nema posvete. Kroz zatvorena vrata - Jadranka Milenković Godina izdanja: 2022 Broj strana: 274 Povez: Mek Osovina zbirke oko koje se vrti pripovedanje Jadranke Milenković jeste individua koja štrči u svojoj porodici, usamljena ćerka, nestala sestra bliznakinja Andreasa Sama koju su usvojili nepoznati staratelji. Nekada sa imenom a nekada bezimana junakinja, za koju bismo mogli reći da igra glavnu ulogu u većini priča, ostaje povučena u sebe i kada odraste. U vremenu u kome neko drugi treba da bude dete ona i dalje posmatra svet istim onim očima različitih distanci, nikako mu se ne priključujući; ova snažna žena ne uživa u svojoj samoći ali joj se prepušta kao savršenom utočištu. Deluje da svet oko sebe ona oseća poput Sartra, kao mučninu na vrhovima prstiju.Stoga autorka, sopstvenom voljom bliža klasicima nego trendovskim piscima, kroz priče razmatra filozofska pitanja svesti, egzistencije ili religije, odvodeći nas svakom pričom barem jedan korak bliže odgovoru.

Nova knjiga, necitana, nema posvete. Bronzana vrata : vatikanski dnevnik - Tadeuš Breza Izdavač: Službeni glasnik Godina izdanja: 2015 Broj strana: 469 Format: 20 cm Povez: Tvrdi Kada se Tadeuš Breza kao diplomatski službenik našao u Rimu, nije čudo što ga je svom snagom privlačio susedni Vatikan, sedište duhovne vlasti koje vrši ogroman uticaj na svetsku politiku. (…) Bronzana vrata su knjiga o vlasti. Knjiga o državi. O Vatikanu kao najstarijoj od svih evropskih državnih tvorevina, ali i o svakoj državi i svakoj vlasti. (Petar Vujičić)

Kao novo. Bez posvete. Mala vrata: O zajedničkom i putevima radikalne imaginacije - Irena Ristić Godina izdanja: 2021 Broj strana: 252 Povez: Mek Čin prvi. Obično tako počinju pozorišne predstave koje nas uvode u neki novi, najčešće imaginarni svet. Zatim se priča razvija kroz činove i prepliće se sa našim životima i našim svetom. Umetnost u činovima i umetnost naših života uvek se preklapaju i pretapaju čak i kada autori imaju samo umetničke aspiracije. U tom kontekstu društveno angažovane prakse su posebno važan deo našeg života. One ne žele da komuniciraju sa životom preko četvrtog zida, već ruše ona poslovična tri zida. One drsko prelaze granice umetničkog delovanja i postaju deo društvenih gibanja, podela i tenzija na različite kontroverzne, ali uzbudljive načine. Ako vas zanimaju tajne moći društveno angažovane umetnosti, uđite na mala vrata i angažujte se na promenama koje vam znače. Ovo je knjiga za vas. Bolje da je pročitate vi, nego oni koji žele da promene svet na način koji vama ne odgovara.– Dr Aleksandar Baucal

Autor: Mihailo Lalić Povez: tvrd Ukupan br. strana: 500+404+586+423+275+420+417+299+311+379+331 Format: 12,5 x 19,5 Komplet sadrži sledeće naslove: - Svadba - Zlo proljeće - Raskid - Lelejska gora - Hajka - Pramen tame - Ratna sreća - Posljednje brdo - Zatočnici - Prvi snijeg - Dokle gora zazeleni Knjige su u odličnom stanju!

Sve knjige dobro očuvane.Stanje kao na slikama. Kod nekih knjiga se na početku, na prvoj strani do korica, nalazi stilizovani pečat bivšeg vlasnika koji izgleda kao potpis. Izdanje Nolit Beograd 1967. Tvrdi povez,format 20 cm,ćirilica. 1.Hajka, 455 strana 2.Lelejska gora, 571 strana 3.Raskid, 399 strana 4.Zlo proljeće, 387 strana 5.Posljednje brdo, 326 strana 6.Pramen tame, 264 strane 7.Svadba, 284 strane 8.Zatočnici, 359 strana 9.Prvi snijeg, 286 strana 10.Ratna sreća, 384 strane 11. Dok gora zazeleni, 419 strana Ova zadnja knjiga - Dok gora zazeleni, je iz drugačijeg kompleta. Možete videti kako izgleda na slici broj 3

MIHAILO LALIĆ , Sabrana dela / komplet I-XI tvrd povez sa zlatotiskom, prelepo izdanje, za kolekcionare Nolit Beograd,Pobjeda Titograd, 1982. veoma dobro očuvane knjige 1 Svadba 2 Zlo proljeće 3 Raskid 4 Lelejska gora 5 Hajka 6 Pramen tame 7 Ratna sreća 8 Posljednje brdo 9 Zatočnici 10 Prvi snijeg 11 Dokle gora zazeleni

Ravnogorska biblioteka broj 1 28 strana, emigrantsko izdanje Milan Šijački, Draža Mihailović, četnici, Ravna Gora

Knjiga je kao nova. Sto godina psihoterapije – a svet sve gori i gori - Džejms Hilman Izdavač: Fedon Godina izdanja: 2017 Broj strana: 340 Format: 20 cm Povez: Broširani

Mihailo Lalić Komplet 1 - 10Tvrdi povezIzdavač Nolit1 Dokle Gora zazeleni2 Hajka3 Poslednje brdo4 Pramen tame5 Ratna sreća6 Raskid7 Zlo proleće8 Prvi sneg9 Zatočnici10 Svadba10/6

Mihailo Lalić, sabrana dela, 10 knjiga , izdanje Nolit / Pobjeda . Posljednje brdo Prvi snijeg Svadba Zatočnici Raskid Pramen tame Lelejska gora Hajka Zlo proljeće Ratna sreća Spolja - 4+ , umutra odlične