PROMO FOTOGRAFIJA SA AUTOGRAMOM IVANE PANDUROVIĆ 1966. Crno bela fotografija15 x 10 cm Ivana Pandurović (1932—2002). Rođena u Svilajnacu. Odrasla u porodici intelektualaca, potomaka slavnog Sime Pandurovića (brat od strica Ivaninog oca), muzički obrazovanih i talentovanih ljudi, Ivana se u ranoj mladosti susrela s muzikom. Posle srednje muzičke škole `Mokranjac` završila sam dve godine geodezije i dve godine germanistike. Uživali su u njenim pesmama obožavaoci širom naše bivše Jugoslavije, ali i drugih kontinenata. Prvi solistički koncert imala u Americi, u San Pedru, među jugoslovenskim iseljenicima. `Zapivaj pismu ribaru stari` otvorila je ovaj koncert, a onda su se ređale druge dalmatinske pesme za koje je Ivana bila specijalista, ali i italijanske kancone, jer je i njih izuzetno lepo pevala. Pevala je narodne pesme sa orkestrom Vlastimira Carevca, među njima najčešće pesmu `Oj Jelena, kćeri moja jedna`, a u zrelim godinama pevala starogradske pesme i romanse. Na `Beogradskom proleću` 1992. godine sa kompozicijom Ilije Gavrilovića Džonija `Da l` me ljubiš reci sada` osvojila je dve prve nagrade - publike i starih Beograđana. I pesme `Ružo moja mala` i `Kada me napuste svi` Dragana Bendekovića, isto na `Beogradskom proleću` 1993. i 1995. su takođe nagrađene. Status istaknutog umetnika Ivana Pandurović zasluženo nosi.

PROMO FOTO SA AUTOGRAMOM ŽIVANA SARAMANDIĆA IZ 1966. Poslata iz Beograda 28. juna 1966. godine Crno bela fotografija 12 x 9,5 cm Živan Saramandić ( 1939 — 2012) bio je srpski operski pevač (bas). Saramandić je 1962. godine dobio poziv da peva u velikom varijeteu „Orfeum“, koji je bio kulturna institucija od velikog značaja, te je opredelilo njegovu dalju karijeru, odustao od ekonomije i posvetio se pevanju. Pohađao je časove kod jedne od najvećih operskih pevačica tog vremena, Zdenke Zikove.Debitovao je 1966. godine, na sceni Narodnog pozorišta u Beogradu, ulogom kralja Egipta u operi Đuzepea Verdija `Aida`. 1968. primljen je u stalni angažman Narodnog pozorišta. Tokom duge i bogate karijere, ostvario je značajne uloge basovskog faha u operama `Knez Igor`, `Ivan Susanjin`, „Moć sudbine“, `Faust`, `Nabuko`, `Seviljski berberin`, `Boris Godunov`, „Knez od Zete“, `Ernani`, `Don Kihot`, „Don Karlos“, „Porgi Bes“, „Atile“ i mnogim drugim.[3] Bio je interpretator crnačkih duhovnih pesama, a naročito poznat po svom izvođenju ruskih narodnih pesama iz repertoara Fjodora Šaljapina. Nastupao je na operskim scenama u svetu, poput Boljšoj teatra i Karnegi Hola ali i u Atini, Sofiji, Pragu, Varšavi, Kijevu, Odesi, Sankt Peterburgu, Barseloni, Berlinu, Beču, Parizu i Dablinu. Bio je oženjen operskom pevačicom Milkom Stojanović. Dobitnik je velikog broja značajnih nagrada i Posebnog priznanja za doprinos kulturi Republike Srbije. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.

PROMO FOTOGRAFIJA SA AUTOGRAMOM VIS “ORFEJI”IZ 1966. G. Poslata iz Subotice 19.decembra 1966. godine Crno bela fotografija 14 x 9 cm Prvi subotički vokalno-instrumentalni sastavi su bili: Kometi iz 1962. te Orfeji iz 1965. Grupu VIS “Orfeji” činili su: Karlo Kapista Čarli – ritam gitara, Dejan Đorđević – solo gitara, Aleksandar Sedlak Sale – bas, Ivan Prčić Kokos – orgulje, Duško Božić – bubnjevi, a između Karla Letića i Dejana Mrđanova, grupa se odlučila za Velikog Vasu, zbog poznavanja engleskog jezika koji je u to vreme bio vodeći na ovim prostorima, kao i boje glasa slične Mik Džegeru. Bend je svirao na prilično dobrim instrumentima: bubnjevi Premijer, gitare Framus Eko i Hefner i pojačala marke Dinakord. Oktobra 1964. godine grupa nastupa u gimnastičkoj Sali „Partizan“, na plesnjaku je prodato 1000 karata. Grupa nastupa u Novom Sadu i Beogradu, a potom stiže i poziv za nastup u Poljskoj. Veliki Vasa nije u mogućnosti da nastupi zbog obaveza na fakultetu, a kao zamena pojavljuje se Vladimir Erdeg Meda. Orfeji su oduševili publiku svirajući u klubu „Rotonda“ (u kojem se pre njih nastupili i Enimalsi i Dejv Klark Fajv), a poseban delirijum izazvao je instrumental „Zemljotres“. Odmah nakon toga ponuđen im je polučasovni nastup na poljskoj tv, prvi takve vrste koji je ponuđen jednoj stranoj grupi. Kasnije grupu napuštaju Vasa, Kokos i Dule, koji sa sobom odnosi i ime grupe pod kojim se narednih meseci smenjuju brojni muzičari, ali nijedna postava nije uspela dostići slavu starih Orfeja.