PJESME - Ivan Goran Kovačić Izdavač: SRPSKA KNJIŽEVNA ZADRUGA Beograd, knjiga 351 Godina izdanja: 1959. Povez: tvrd Broj strana: 162 Pismo: ćirilica Stanje: dobro

Odlično očuvana. 14

POSVETA PISCA... Аутор - особа Растегорац, Иван, 1940-2010 = Rastegorac, Ivan, 1940-2010 Наслов Увеличавајуће стакло / Иван Растегорац Врста грађе поезија URL медијског објекта одрасли, опште (лепа књижевност) Језик српски Година 1979 Издавање и производња Београд : Просвета, 1979 (Београд : Просвета) Физички опис 66 стр. ; 23 cm Збирка Савремена поезија 1979 ISBN (Брош.)

IVAN ČAROTA ANTOLOGIJA BELORUSKE POEZIJE Tvrdi povez Izdavač Srpska književna zadruga

Potpuno nova! Nije čitana ni korišćena! Nema posvete, pisanja ni rukopisa po njoj. Nema oštećenja ni nedostataka. Nema je po ovoj ceni na netu. Retko u ponudi! Vredi! Preporučujem kupcima!

Knjaževac Prosveta, 1990. Odlično očuvana zbirka poezije našeg uglednog pesnika. Srazmerno retko u ponudi. Dragan Stanić (pseudonim: Ivan Negrišorac; Trstenik, 31. maj 1956) srpski je pesnik, književni kritičar, dramaturg, istoričar književnosti, univerzitetski profesor i predsednik Matice srpske. Biografija Školovanje Osnovnu školu završio je 1970. u Sirigu, a gimnaziju 1974. u Novom Sadu. Posle završetka studija književnosti na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu 1979. temom „Neoavangarda i srpsko pesništvo (1968–1988)”. Magistrirao je 1991. i doktorirao 2003. godine na Filološkom fakultetu u Beogradu radom „Lirika Jovana Dučića: semantička analiza”.[1] Karijera Školsku 1984/85. proveo kao lektor za srpski jezik na Mičigenskom univerzitetu u En Arboru (SAD). Radio je kao dramaturg u Dramskom programu Radio Novog Sada (1986–1988), kao asistent na Filozofskom fakultetu u Nišu (1988–1995) i Filozofskom fakultetu u Novom Sadu (1997–2004), gde je biran u svim zvanjima od asistenta do redovnog profesora. Živi u Novom Sadu i kao redovni profesor na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu predaje teoriju književnosti i kreativno pisanje poezije (od 2004). Bio je sekretar Matice srpske (1995–2004), glavni i odgovorni urednik Letopisa Matice srpske (2004–2012), a sad je predsednik Uređivačkog odbora Srpske enciklopedije (od 2008) i predsednik Matice srpske (od 2012) u trećem mandatu.[1][2] Ostalo Član saradnik Matice srpske je od 1983. i stalni član-saradnik od 1991. Član je Društva književnika Vojvodine od 1983, Društva novosadskih književnika od 2018. i počasni član Društva slovačkih pisaca od 2017. godine. Januara 2022. izabran je za inostranog člana Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske.[3] Bio je član uredništva ili glavni urednik u časopisima Književni bilten / To jest, Pismo, Sv. Dunav i Rad Matice srpske. Od 2017. uređuje Literary Links, časopis za srpsku književnost i kulturu koji izlazi na engleskom jeziku. Kao glavni i odgovorni urednik Letopisa Matice srpske dobio je Povelju za doprinos objedinjavanju svesrpskog kulturnog prostora na međunarodnoj kulturnoj manifestaciji „Sokolica” (Zvečan 2005), a na manifestaciji „Dani Kornela Sentelekija” Nagradu „Bazsalikom / Bosiljak” za negovanje srpsko-mađarskih odnosa (Sivac 2011). Govori engleski i ruski, a služi se nemačkim, francuskim, slovenačkim i makedonskim jezikom. Naučno-istraživački rad U oblasti nauke o književnosti njegova istraživanja su usmerena ka teorijskim i književnoistorijskim aspektima srpske književnosti 20. veka, ali i ka kulturološkim aspektima srpske književnosti dalje prošlosti, a najviše 19. veka. Izuzetno aktivan u oblasti književnokritičke delatnosti još od 1979. godine, on je sve do današnjih dana pratio najviše pesničku, ali i pripovedačku i romanesknu produkciju. Najznačajniji njegovi istraživački rezultati su: izučavanje pesništva srpske moderne, a posebno opusa Jovana Dučića (uz to i Disa, Pandurovića i dr); specifičnosti srpske kulture kao celine, a posebno kriza kulturnog i nacionalnog identiteta koja se pojavljuje kod Crnogoraca (Njegoš, M. Bećković, M. Đilas, D. Brajković, S. Radulović i dr.); sistematsko proučavanje poetike i stvaralaštva najznačajnijih pesnika srpske neoavangarde (M. Todorović, V. Rešin Tucić, V. Despotov, M. Petrović, J. Šalgo i dr.); pesnici istorijske avangarde i njihove autorske specifičnosti (R. Petrović, M. Nastasijević, R. Drainac, M. Ristić, M. de Buli, A. Ilić i dr.); priroda srpskog stiha i rasprave o versifikaciji (Vuk, L. Milovanov, deseterac, deveterac i dr.); poetika i stvaralački dometi značajnih srpskih pisaca druge polovine 20. veka (M. Selimović, M. Pavlović, B. Petrović, A. Tišma, D. Mihailović, M. Danojlić, M. Pavić, M. Kapor, R. P. Nogo, M. Maksimović, D. Novaković, Đ. Sladoje i dr.). Svoj predmet izučavanja on konstituiše unutar arhetipskih tokova i čvrstih tematskih vertikala koje u novim istorijskim okolnostima menjaju pojavne oblike, ali zadržavaju temeljnu i trajnu funkciju bez koje se ne može razumeti suštinska priroda srpske književnosti i kulture.[1] Dela Ivan Negrišorac, Kamena čtenija (2013). Ivan Negrišorac, Ogledala Oka Nedremana (2019). Knjige poezije Trula jabuka, Goranovo proljeće, Zagreb 1981. Rakljar. Želudac, Prosveta, Beograd 1983. Zemljopis, Matica srpska, Novi Sad 1986. Toplo, hladno, Prosveta, Beograd 1990. Abrakadabra, Matica srpska, Novi Sad 1990. Hop, Književna opština Vršac, Vršac 1993. Veznici, Vreme knjige, Beograd 1995. Prilozi, izabrane i nove pesme, Orpheus, Novi Sad 2002. Potajnik, IP Filip Višnjić, Beograd 2007. Svetilnik, Orpheus, Novi Sad 2010. Kamena čtenija, Orpheus, Novi Sad 2013. Čtenija, izabrane pesme, Književna zadruga Srpskog narodnog vijeća, Podgorica 2015. Matični mleč, Orpheus, Novi Sad 2016. Izložba oblaka, izabrane i nove pesme, Fondacija Grupa sever, Novi Sad 2017. Ogledala Oka Nedremana, Laguna, Beograd 2019. Pesme su mu prevođene na engleski, ruski, nemački, francuski, mađarski, rumunski, slovenački, slovački, rusinski, makedonski, češki, grčki, jermenski, turski, kineski jezik. Na rumunskom jeziku, u prevodu Jovana Radina, Slavomira Gvozdenovića i Lučijana Aleksijua, izašla mu je knjiga izabranih pesama Conjucţii (Temišvar 2014); u prevodu Martina Prebuđile na slovačkom se pojavila knjiga Výstava oblakov (Bratislava – Bački Petrovac 2017); na ruskom u prevodu N. G. Jakovljeve i A. P. Rostokine Soюzы i inыe prostranstva (Moskva 2017); a na grčkom u prevodu Ismene Radulović knjiga Προσευχή για την χαρά τηζ ποιητικήζ τρέλας (Solun 2018). Roman Anđeli umiru, Stubovi kulture, Beograd 1998. Radio drame Fredi umire, 1989. Kuc-kuc, 1990. Pozorišne drame Istraga je u toku, zar ne?, 2000. Vidiš li svice na nebu?, 2006. Ivan Negrišorac, Njegoševski pokret otpora (2020). Kritičke studije Legitimacija za beskućnike. Srpska neoavangardna poezija: Poetički identitet i razlike, Kulturni centar Novog Sada, Novi Sad 1996. Lirska aura Jovana Dučića, Zavod za udžbenike, Beograd 2009. Istraga predaka: Iskušenja kolektivnog i individualnog opstanka, Književna zadruga Srpskog narodnog vijeća – Fondacija Grupa sever, Podgorica – Novi Sad 2018. Njegoševski pokret otpora, Književna zadruga Srpskog narodnog vijeća – Fondacija Grupa sever, Podgorica – Novi Sad 2020. Priređivački rad Priredio je dvadesetak knjiga, između ostalih izabrane pesme Jovana Dučića Pet krugova (1993, 2001) i Lirski krugovi (1998), roman Dobrice Ćosića Koreni (2004), zbornik radova o recepciji Pavićevog književnog dela u svetu Milorad Pavić: Stanovnik svetske književnosti (2018) i Srpska književnost muslimanskog kulturnog koda (2020). Sa J. Delićem, S. Šljukićem, S. Vladušićem i D. Hamovićem priredio zbornik Srpski kulturni prostor: ustrojstvo, problemi, vrednosti (2020), a sa Đ. Đurićem zbornike Tako, a ne inače: Spomenica o 150-godišnjici preseljenja Matice srpske iz Pešte u Novi Sad (2016) i Kosovo i Metohija: Juče, danas, sutra (2018). Sa S. Gordićem priredio je zbornike radova o poeziji Aleka Vukadinovića (1996), Jovana Hristića (1997), Dare Sekulić (1998), Duška Novakovića (1999), Srbe Mitrovića (2000), Miroslava Maksimovića (2001), Živorada Nedeljkovića (2003), Zlate Kocić (2006), Nikole Vujčića (2008), Miroslava Cere Mihailovića (2011), kao i zbornik Razgovor o tajnama Boška Petrovića (2004). Sa S.Koljevićem i J. Delićem priredio je zbornik Povratak miru Aleksandra Tišme (2005); a sa Đ. Despićem zbornike o poeziji Dragana Jovanovića Danilova (2015), Nebojše Devetaka (2017) i Slobodana Zubanovića (2018). Nagrade Književne Nagrada „Goran” za mlade pesnike, za knjigu Trula jabuka, 1981. Nagrada Društva književnika Vojvodine za knjigu godine, za knjigu Abrakadabra, 1990. Nagrada „Đura Jakšić”, za knjigu Veznici, 1996. Unireksova nagrada, za dramski tekst Vidiš li svice na nebu?, 2006. Zmajeva nagrada, za knjigu Potajnik, 2007. Nagrada „Branko Ćopić”, za knjigu Svetilnik, 2010. Nagrada „Drainac”, za knjigu Svetilnik, 2011. Nagrada „Žička hrisovulja”, za knjigu Svetilnik, 2011. Nagrada „Gračanička povelja”, za knjigu Svetilnik, 2012.[4] Nagrade „Meša Selimović”, za knjigu Kamena čtenija, 2013. Nagrada „Pečat vremena”, za knjigu Kamena čtenija, 2014. Nagrada „Pečat varoši sremskokarlovačke”, za knjigu Kamena čtenija, 2014. Velika bazjaška povelja, za knjigu Kamena čtenija, 2014. Nagrada „Povelja Morave”, za knjigu Kamena čtenija, 2015. Nagrada „Despotica Angelina Branković”, za knjigu Izložba oblaka, 2018.[5] Nagrada „Zlatni krst kneza Lazara”, za knjigu Izložba oblaka, 2018.[6] Nagrada „Slobodan Kostić”, za knjigu Istraga predaka: Iskušenja kolektivnog i individualnog opstanka, 2019.[7] Specijalna nagrada Sajma knjiga u Višegradu, za knjigu Istraga predaka: Iskušenja kolektivnog i individualnog opstanka, 2019. Nagrada „Lenkin prsten”, za knjigu Ogledala Oka Nedremana, 2019.[8] Nagrada „Venac Laze Kostića”, za pesmu „Lenkin prsten”, 2020.[9] Nagrada „Stevan Pešić”, za knjigu Ogledala Oka Nedremana, 2020.[10] Nagrada „Aleksa Šantić”, za knjigu Ogledala Oka Nedremana, 2021.[11] Nagrada „Odzivi Filipu Višnjiću”, za rodoljubivo pesništvo, 2022.[12] Povodom Nagrade „Žička hrisovulja” Dragan Hamović je priredio zbornik kritičkih radova Ivan Negrišorac, pesnik (Kraljevo 2012). Ostale Orden Svetog cara Konstantina, 2013. Vukova nagrada Kulturno-prosvetne zajednice Srbije, 2014. Priznanje „Bela golubica” Teslinog globalnog foruma, 2016. Orden Konstantina Filosofa Slovenske unije iz Češke, 2018. Orden Svetog despota Stefana Lazarevića, 2019. Nagrada AP Vojvodine „Mihajlo Pupin”, 2020. Zlatna medalja za zasluge Republike Srbije, 2021.

vrlo dobro stanje , 20 x 13, 65 strana

Milić rakić 1992. Pesnikovom rukom pisano korice delimično izlizane i oštećene po rubovima

Novija Mađarska Lirika biblioteka ORFEJ -Priredili: Ivan Ivanji i Danilo Kiš -Preveli: Ivan Ivanji , Danilo Kiš, Ivan V.Lalić -biblioteka ORFEJ -NOLIT Beograd 1970 -tvrde korice, 293 stranice - vrlo dobro ocuvana ,ima samo posveta na najavnoj stranici ,za nagradjenog ucenika ,bokovi knjige su blago zuce boje (mala gornja ladnica ,bela u sobi)

Аутор - особа Tadijanović, Dragutin, 1905-2007 = Тадијановић, Драгутин, 1905-2007 Наслов Večer nad gradom / Dragutin Tadijanović ; [превел на македонски Ацо Шопов ; poslovenil Ivan Minatti ; vinjete Boris Dogan] Врста грађе поезија URL медијског објекта одрасли, опште (лепа књижевност) Језик хрватски, македонски, словеначки Година 1966 Издавање и производња [Ljubljana] : Državna založba Slovenije ; [Скопје] : Македонска книга ; [Zagreb] : Mladost ; [Београд] : Просвета, 1966 (Beograd : Vojno štamparsko preduzeće) Физички опис 125 str. : ilustr. ; 19 cm Други аутори - особа Minatti, Ivan, 1924-2012 Šopov, Aco Dogan, Boris Збирка Jugoslovanski pesniki = Jugoslovenski poeti = Jugoslavenski pjesnici = Jugoslovenski pesnici ; 4 ISBN (Karton s omotom) Напомене Uporedo hrv. tekst i mak. i sloven. prevod Beleška o autoru: str. 125.

Novi duhovni most. Nový duchovný most IVAN ČIČMANEC MIROSLAV DEMÁK MIROSLAV DUDOK RUDOLF DOBIÁŠ MILA HAUGOVÁ ELENA HIDVÉGHYOVÁ-YUNG IGOR HOCHEL VLASTA HOCHELOVÁ JUDITA KAŠŠOVICOVÁ JURAJ KUNIAK MARIÁN MILČÁK ERIK ONDREJIČKA ANNA ONDREJKOVÁ DANA PODRACKÁ MARTIN PREBUDILA LADISLAV ŠIMON JÁN ZAMBOR ZDENKA VALENTOVÁ-BELIĆOVÁ LADISLAV ČÁNI IRENEY BALÁŽ MÁRIA BÁTOROVÁ MIROSLAV BRÜCK Number of pages 274 Language Slovak language Serbian language Year 2020 K.D.S.3.1.

Serbia Kosovo Curriculum vitae - Giovanni Scrappatorre (NOVO) autor Ivan Ršumović `Tablu sa natpisom, koji je u dosadašnjoj literaturi bio karakterističan za Danteov Pakao a čija poruka je bila odista obeshrabrujuća, …»ostavite svaku nadu zauvek», pesnik, Ivan Ršumović je okačio na ulazu u zemlju Srbiju, još one davne, sumorne večeri kada je Anti – krist razljuljao i obezglavio hrišćansko znamenje, dok su taj čin i to delo obezbeđivali hrišćanski ratnici, oni što nekada praviše pohode u Jeruzalem, grob Hristov, ili ti, potomci njihovi, svejedno je...` `...Ova knjiga će biti udžbenik rodoljubive poezije ako i nas pretekne i prekostane neko, kome će ta reč biti u duši, na srcu i usnama. Ovo je neki obrazac u kojem pesnik naslove svojih novih pesama – ciklusa, stavlja u opšti kontekst strukture lirskog dela. Uporednost opštih termina sa duševnim stanjima autora, čine neku jaču i zanimljiviju strukturu od dosadašnjih. Gracija i elegancija forme, snaga izraza, bogatstva jezika i neverovatan smisao za lepotu izraza, skaza, pesničku sliku i život te slike u čitaočevoj svesti, nesvesni je deo autorskog dara Ivana Ršumovića, koji je rođen da bude pesnik i to ne običan, svakodnevni, već onaj, za sva vremena. Dar božiji, da ovozemaljskim rečima dočarava nebeske pojave i velike događaje iz malih, ljudskih života, književni teoretičari nazivaju talentom. Talenat Ivana Ršumovića je odavno ukazivao da je reč o neobičniku i čudastveniku lirskom. A, ova knjiga, zbir je svih piščevih zrelina ili je to, ovo vreme pokušalo da one bolje od jednakih, obeleži na neki svoj, čudastveni način. Izuzetno zanimljiva poezija čini najnoviju knjigu književnika Ivana Ršumovića, vanvremenskom… Ivan Ršumović je na sebe preuzeo rizik odgovornosti i poistovećenosti, njegovo pevanje, kazivanje u prvom licu množine ima više značenja, težine ali je i odgovornost pred Bogom, istorijom i istinom veća...` Izdavač: Žiravac, Požega Godina: 2008 Broj strana: 186 Tvrdi povez Biblioteka: Ocena: 5-. Vidi slike. Skladište: 6220 Težina: 360 grama NOVI CENOVNIK pošte za preporučenu tiskovinu od 01.04.2023. godine. 21-100 gr-137 dinara 101-250 gr - 138 dinara 251-500 gr – 169 dinara 501-1000gr - 180 dinara 1001-2000 gr - 211 dinara U SLUČAJU KUPOVINE VIŠE ARTIKLA MOGUĆ POPUST OD 10 DO 20 POSTO. DOGOVOR PUTEM PORUKE NA KUPINDO. Pogledajte ostale moje aukcije na Kupindo http://www.kupindo.com/Clan/Ljubab/SpisakPredmeta Pogledajte ostale moje aukcije na Limundo http://www.limundo.com/Clan/Ljubab/SpisakAukcija

MK 6 59165) SNOVI SVETOG PUTNIKA , Selimir Radulović , Prometej Novi Sad 2009 , Nova pesnička knjiga Selimira Radulovića, poema pod naslovom Snovi svetog putnika,koja sadrži 40 pevanja i više od 1500 stihova, posvećena je onima koji ništa nemajua sve poseduju. Ona je zapravo, neka vrsta pesničkog omaža monasima, svetim ocima,asketama. Ivan Negrišorac, recenzent knjige kaže: Svetost zauzima izuzetno važno mesto u neizvesnosti i tragalaštvusavremenog sveta, kao da nas podseća pesnik Radulović: samo razvijena svesto onom večnom i savršenom uzneće čoveka k višim planovima postojanja ukojima se ostvaruju istina, pravda i lepota. tvrd povez, format 14,5 x 16,5 cm , zaštitni omot, ćirilica, 103 strane, potpis i posveta autora na naslovnoj strani ,

Аутор - особа Jesenjin, Sergej Aleksandrovič Наслов Ispovijest mangupa : izabrane pjesme i poeme / Sergej Jesenjin ; izabrao Vlatko Pavletić ; pogovor napisao Aleksandar Flaker ; [prijevodi Dobriša Cesarić ... et al.] Јединствени наслов Собрание сочинений. scr Врста грађе поезија Језик хрватски Година 1974 Издање 4. izd. Издавање и производња Zagreb : Matica hrvatska, 1974 (Zagreb : `Ognjen Prica`) Физички опис 352 str., [6] listova s tablama : ilustr. ; 20 cm + gramof. ploča Други аутори - особа Pavletić, Vlatko Flaker, Aleksandar, 1924-2010 = Флакер, Александар, 1924-2010 Cesarić, Dobriša Gerić, Vladimir Golob, Zvonimir, 1927-1997 = Голоб, Звонимир, 1927-1997 Krklec, Gustav Kušan, Ivan Milićević, Nikola Prica, Čedo Prpić, Tomislav Pupačić, Josip, 1928-1971 = Пупачић, Јосип, 1928-1971 Vitez, Grigor Збирка Arion : integralna biblioteka poezije / Matica hrvatska ISBN (Karton sa omotom) Напомене Prevod dela: Собрание сочинений / Сергей Есенин Poezija Sergeja Jesenjina: str. 305-321 Glasovi kritike o Jesenjinu: str. 323-337 Kronologija Sergeja Jesenjina: str. 339-344 Bibliografija: str. 345-348. Предметне одреднице Јесењин, Сергеј Александрович, 1895-1925 -- Биобиблиографије

RASKRŠĆA cetinjski ljetopis -Milorad Popović Za knjigu “Raskršća” Milorad Popović je 2009. godine dobio prestižnu nagradu Miroslavovo jevanđelje. Neodvojiva od Mija Popovića, i od njegove poezije, jest priča o Crnoj Gori, o crnogorstvu. Ali, to nije jednostavna priča, od onih patriotski ubogih, jer Mijovo crnogorstvo je samo njegovo – na isti način na koji je njegova poezija samo njegova. Ili bolje: crnogorstvo je – on sam. Ne znači to da je crnogorstvo kompleks jednostavan i jednostruk, niti da se crnogorstvo može nositi samo na jedan način, jer znam da je silno mnogostruk, toliko da je, zapravo, svaki pojedini Crnogorac – Crnogorac sasvim na svoj način. Time samo hoću reći da u Miju Popoviću živi živa svijest o svemu tome, kao možda ni u kojemu današnjem crnogorskom intelektualcu, političaru pogotovo. Ivan Lovrenović OKF Cetinje, 2008 god, 360 str, tvrdi povez, posveta na predlistu, možda je autorovainače u vrlo dobrom stanju. K. D. S. POL. 2 . 2

Muanis Sinanović NOĆNI NOMADI izbor i prevod sa slovenačkog: Ivan Antić DKSG, Beograd, 2020 tvrde korice, prošiveno, 118 str. Knjiga je u odličnom stanju, deluje nečitano i kao nova. „U poeziji M. Sinanovića zadivljuje kombinatorika poetika koje se intelektualno prožimaju, uglavnom kroz metaforu koja misli ili alegoriju koja konceptualno povezuje sve nivoe teksta. (...) Između ostalog, ove pesme okupira tema transformacije i kretanja. Sva ova pomeranja i migriranja su unutrašnja, a eksterijer u kome je subjekt zapravo je samo njegova unutrašnjost, topografija duha i misli, koja je on i u kojoj je istovremeno već“. Bojan Marković Muanis Sinanović (1989, Novo Mesto, Slovenija), slovenački pesnik i kritičar, diplomirao je filozofiju i opštu lingvistiku. Urednik je portala za pozorišnu kritiku Kriterij.si. Piše tekstove o književnosti, filmu, pozorištu, filozofiji. Autor je knjiga poezije: Štafeta oko gradske smreke, Pesme, Dvovid i Izohipse i Krhki karavani, kao i kratkog romana Anastrofa. Nalazi se u antologijama, između ostalih u „Europe: an Anthology of Contemporary Europena Poetry“ (Kingston University Press, London, 2019). Živi i radi u Ljubljani i Celju.

Pjer Žan Žuv Pesme Tvrdi povez sa zaštitnim omotom Autor - osoba Žuv, Pjer-Žan, 1887-1976 Naslov Pesme / Pjer Žan Žuv ; izbor, prevod i pogovor Ivan V. Lalić Vrsta građe poezija Jezik srpski, francuski Godina 1967 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Prosveta, 1967 (Beograd : Kultura) Fizički opis 211 str. : autorova slika ; 21 cm Drugi autori - osoba Lalić, Ivan V., 1931-1996 = Lalić, Ivan V., 1931-1996 Zbirka Savremena svetska poezija / Prosveta ; 3 Napomene Tekst uporedo na srp. i franc. jeziku O pesniku Pjeru Žanu Žuvu: str. 197-202 Bibliografija: str. 203. Predmetne odrednice Žuv, Pjer-Žan, 1887-1976 Pjer-Žan Žuv rođen je 1887. a preminuo u dubokoj starosti, 1976. godine. Smatra se rodonačelnikom oniričke struje u francuskoj poeziji, čiji je nastavljač Iv Bonfoa koji je pripremio kritičko izdanje Žuvovog dela. Pisac „Pauline 1880.“ rođen je 1887. godine u starom gradu Arasu, svedoku mnogih burnih istorijskih zbivanja. Detinjstvo i ranu mladost proveo je u rodnom mestu, a zatim je u Lilu završio studije filozofije i prava. Prve radove objavio je 1906. godine i, još kao početnik, u svojoj dvadesetoj godini, počeo da izdaje (zajedno sa Polom Kastijanijem) časopis „Zlatne trake“ koji je poživeo čitave tri godine. U to vreme veoma se zbližio sa pesnicima unanimistima, okupljenim oko Žila Romena. U Prvom svetskom ratu učestvovao je neko vreme kao dobrovoljac-bolničar, a potom je, otpušten iz vojske kao bolestan, otišao na lečenje u Švajcarsku, gde se sreo i sprijateljio sa Romenom Rolanom. Početkom dvadesetih godina dosta je putovao no Nemačkoj, Austriji i Italiji i sa tih putovanja poneo brojne i neizbrisive utiske. Posle jedne duboke duševne krize vratio se 1924. katoličkoj veri i doneo odluku presudnu po svoj potonji književni rad: odrekao se svega što je do tada bio napisao – deset zbirki pesama, jednog pozorišnog komada, jedne knjige proze – i odlučno krenuo novim putevima. Ne moramo nagađati koji su razlozi naveli Žuva na tako dalekosežnu odluku, jer nam ih je on sam otkrio u svojim autobiografskim zapisima U ogledalu „Uticaj unanimističke i pacifističke poezije bio je koban. On me je odvratio od mog traganja, od onoga što je za mene u isti mah predstavljalo stvarnost i mogućnost [...]“ Od tog časa književno stvaranje će za Žuva značiti istraživanje čovekovog unutrašnjeg sveta i neprestanu upitanost nad svetom i civilizacijom u kojima savremeni čovek bitiše. Zbirka pesama „Tajanstvene svadbe“ i roman „Paulina 1880“, objavljeni iste, 1925. godine, stoje kao međaši na početku tog novog, zrelog razdoblja pisca koji je najzad našao sebe. I naredna, 1926. godina, biće za Žuva izvanredno značajna, jer će tada upoznati Frojdove radove koji će mu otkriti „hiljadu svetova u čoveku`, neizmerno bogatstvo oniričnog, i, u isti mah, učvrstiti i produbiti neka njegova naslućivanja o čovekovoj prirodi. Otkriće psihoanalize, čije je osnovne postavke Žuv na veoma heterodoksan način pokušao da spoji sa slobodno protumačenom hrišćanskom dogmom o grehu, zatvara proces piščeve misaone evolucije: potonje godine značiće za njega samo produbljivanje već saznatog i naslućenog, ali ne i otkrivanje nečega suštinski novog. Otada, na sve do duboke starosti, piščev rad neće znati gotovo ni za kakve prekide: u tom dugom razdoblju Žuv je sazdao delo krupnijih razmera u kome knjige pesama nadmoćno pretežu, ali i roman ima svoje mesto. Pored „Pauline 1880“, Žuv je do 1935. godine, kada je prestao da piše romane, napisao još roman „Pusti svet“ (1927), „Hekata“ (1928), „Vagadu“ (1931) i „Glavni prizor“ (1935). Objavio je i zbirku pripovedaka i novela „Krvave povesti“, zbirku pesama u prozi „Proze“, autobiografske zapise „U ogledalu“, oglede o Bodleru, Mocartovom „Don Žuanu“, Bergovom „Voceku“. Valja dodati da je obogatio i francusku prevodnu književnost unevši u nju dosta Helderlinovih pesama, Šekspirove „Sonete“, „Romea i Juliju“ i „Magbeta“. Današnja francuska književna kritika gotovo jednodušno daje Žuvu veoma visoko mesto među francuskim pesnicima XX veka, a nekolicina kritičara stavlja ga, sa još nekoliko izabranih, u sam vrh savremene francuske poezije.

57071) ISPOVEST TUMAČA CAREVOG SNA , Selimir Radulović , Laguna Beograd 2019 , izabrane i nove pesme „U najoskudnije vreme koje se više ne pita čemu pesnici, nego proglašava i kraj poezije, svedoci smo snažne obnove duhovnog pesništva na srpskom jeziku. U toj obnovi sve je uočljivije i značajnije pesmotvorje Selimira Radulovića.“ Akademik Matija Bećković „Da je za ovo naše protivurečeno i haotično doba upravo spasonosno da se vrati nekom vremenu obeleženom čvrstinom i stabilnošću čovekovog doživljaja sveta, da je za ovo rastrojeno doba dragocen povratak Bibiliji, hrišćanskom predanju i srednjovekovlju, to dobro zna pesnik Selimir Radulović. Stoga on o tome posvećeno i strasno peva.“ Ivan Negrišorac „Kao da Selimir Radulović potvrđuje ideju da je, poput biblioteke, neophodno katalogizovati i svet, ne bi li se, u savršenom obliku, vratio Gospodu. Upravo je u takvom procesu imaginativnog pribiranja (ne)mogući reciprocitet, malog i velikog, jedan od istinskih zametaka mnogozvučnih sfera Radulovićevog pevanja, obručenih i u misli da se (n)igde (...), kao na nebesima, ne obelodanjuje ukrštaj velikog i malog, odnosno malog i velikog.“ Mina M. Đurić „Poezija Selimira Radulovića je prošla kroz transformaciju – od početne neoavangardističke pozicije sumnje u smisao do sadašnjeg neporecivog poverenja u smisao. Razlika je u tome što je pesnik isprva tražio smisao u imanenciji jezika i njegovih pojava, a kasnije ga našao u krajnjoj transcedenciji svetog.“ Saša Radojčić, mek povez, format 18 x 20 cm , ćirilica, XXIII + 343 strane

Nedostaje najavni list, ima pečat biblioteke, unutra dobro očuvano. Autor - osoba Šimić, Antun Branko, 1898-1925 Naslov Poezija / Antun Branko Šimić ; [izbor i predgovor Zdenko Lešić] Vrsta građe poezija Ciljna grupa odrasli, opšte (lepa književnost) Jezik hrvatski Godina 1976 Izdanje 2. izd. Izdavanje i proizvodnja Sarajevo : `Veselin Masleša`, 1976 (Mostar : `Veselin Masleša`) Fizički opis 234 str. ; 21 cm Drugi autori - osoba Lešić, Zdenko Franičević, Marin Šimić, Stanislav Žmegač, Viktor Vučković, Radovan Kovačić, Ivan Goran, 1913-1943 = Kovačić, Ivan Goran, 1913-1943 Ristić, Marko Zbirka ǂBiblioteka ǂArs. Lektira ISBN (Karton) Napomene Str. 5-21: Poezija Antuna Branka Šimića / Zdenko Lešić Str. 39-44: Šimićevi rani stihovi / Marin Franičević Str. 71-77: Slobodni stihovi A. B. Šimića / Stanislav Šimić Str. 129-136: Šimićeva lirska revolucija / Viktor Žmegač Str. 159-166: Šimićev zaokret prema stvarnosti / Radovan Vučković Str. 191-195: Antun Branko Šimić - pjesnik tijela / Ivan Goran Kovačić Str. 219-226: Smrt u pesmama Antuna Branka Šimića / Marko Ristić Bilješka o piscu: str. 227 Napomena priređivača: str. 229 Bibliografija: str. 228. Predmetne odrednice Šimić, Antun Branko, 1898-1925 Šimić, Antun Branko, hrvatski pjesnik, kritičar i prevoditelj (Drinovci, BiH, 18. XI 1898 – Zagreb, 2. V 1925). Tri razreda franjevačke klasične gimnazije završio u Širokom Brijegu. Već kao petnaestogodišnjak objavio je pjesmu u časopisu Luč. Nakon Širokoga Brijega kratko vrijeme boravio u Mostaru, zatim upisao četvrti razred gimnazije u Vinkovcima, a školovanje nastavio u zagrebačkoj donjogradskoj gimnaziji. Rane pjesme od 1913. do 1917. u velikoj mjeri slijede Matošev pjesnički program. Posrijedi je pejzažna lirika stroge forme i impresionistički uhvaćenih pojedinosti iz zavičajnog okružja. Katkad neposredna impresija sinestetski nadilazi uobičajene okvire osjetilnih podražaja (Bolesnica) pa neki stihovi anticipiraju autorovu iduću poetsku koncepciju. Nakon upoznavanja s njemačkim ekspresionističkim pjesništvom preko časopisa Der Sturm, 1917. došlo je do temeljnoga zaokreta u Šimićevu shvaćanju poezije i umjetnosti pa je pokrenuo svoj prvi časopis Vijavica. U tekstovima Namjesto svih programa, Anarhija u umjetnosti, O muzici forma ispovijedao je nova modernistička načela, ali je ostao na stajalištu čistoće umjetnosti. Iako odličan učenik, morao je napustiti gimnaziju jer školske vlasti učenicima nisu dopuštale izdavanje javnih tiskovina. Od tada se u potpunosti posvetio pisanju neprestano živeći u siromaštvu, ali je unatoč nesređenim egzistencijalnim prilikama ostavio plodan i iznimno značajan književni opus. U skladu s novim programom, pjesme koje su nastale od 1917. do 1919. pisane su slobodnim stihom i označuju se kao Šimićeva ekspresionistička (»anarhična«) faza. Prožete su nemirom ili očajem lirskoga subjekta i bilježe impulse koje ekstatični subjekt »hvata« u brzu tempu gradskog življenja (Pjesma, Grad, Ples, Pjesma pjesnika). Šimić katkad rabi i tzv. telegrafski stil, omiljeno sredstvo futurističke i ekspresionističke poezije, izostavlja gramatičke veze i interpunkcijske oznake ili ih maksimalno pojednostavljuje kako bi se dočarala simultanistička percepcija okolnih fenomena, odn. naglasila brzina ili intenzitet proživljenog iskustva („O svijet i ja u svijetu i svijet u meni / Grad noći žene zvijezde / Ples radost vrisak bog / ja pjevam“) koje teži prvotnoj senzaciji, „očišćenoj“ od naslaga „istrošene“ civilizacije. U kasnijim fazama uglavnom je napustio takve kompozicijske postupke. Vijavica je izlazila do 1919., a nakon toga Šimić je izdavao časopis Juriš, koji se iste godine ugasio. Već teško bolestan, 1924. pokrenuo je i Književnik, a nakratko (od ožujka do studenoga 1923) s M. Begovićem uređivao Savremenik. U zaoštrenim manifestima iz Juriša (Usamljenost duha, Juriš) prosvjedovao je protiv zatečenoga stanja u društvu i kulturi, zahtijevao rušenje dotadašnjih vrijednosti i postavio utopijski projekt „duhovnoga carstva na zemlji“. God. 1920. objavio je svoju jedinu zbirku Preobraženja. Sastoji se od 48, uglavnom kratkih, pjesama. Neke su objavljene prethodnih godina, ali ih je Šimić preradio pa se Preobraženja smatraju zasebnom (»kanonskom«) fazom. Pjesme u knjizi odlikuju se posebnim grafičkim aranžmanom (tzv. središnja os), što ga je Šimić preuzeo od njemačkog pjesnika A. Holza (Phantasus, 1898–99), a i u ostalim slojevima zbirke simetrija je temeljno organizacijsko načelo. Uvodeći velike teme kao što su „Bog“, „ljubav“, „smrt“ (tijelo) i „poezija“ (umjetnost), Šimić ih koncentriranim i pomno dotjeranim diskursom uklapa u sliku svijeta koji prolazi bezbrojne preobrazbe u različitim tipskim personama (bolesnik, zavodnik, zavedena, mjesečar, mučenik) ili pojavama, da bi se onkraj vremena i prostora sve životne forme na kraju vratile panteistički zamišljenu apsolutu (Otkupljenje, Budući). Depatetizirani izraz, stilizirana (nemimetička) uporaba kolorita, vizualnost pjesničkoga znaka, dubinska eufonija i funkcionalno upošljavanje praznine (bjeline) samo su neke od inovacija koje su postale trajnim naslijeđem hrvatske moderne lirike. Poezija nakon Preobraženja označuje novi zaokret u smjeru „neoklasičnog“ izraza, pa slobodni stih katkad ustupa mjesto obnovljenoj strofičkoj formi i vezanomu stihu. U okviru kasne Šimićeve poezije daju se uočiti i tekstovi koji u Baudelaireovu duhu osciliraju između odsutne transcendencije i unutrašnjeg ideala (Prazno nebo i Nađeni bog), a u pjesmi Smrt i ja („Smrt nije izvan mene. Ona je u meni / od najprvog početka: sa mnom raste / u svakom času“) Šimić se, poput R. M. Rilkea, približava shvaćanjima o nerazlučivom jedinstvu života i smrti. Približivši se i poetici »nove stvarnosti« (Neue Sachlichkeit), spjevao je cijenjeni ciklus Siromasi. Metamorfoze koje je Šimićevo pjesništvo prošlo u kratkom vremenskom razmaku govore o brzom sazrijevanju i skokovitom razvoju autora, a kritički i feljtonistički spisi to zorno ilustriraju. Mnogobrojni članci o suvremenim književnim pojavama i piscima pokazuju da je Šimić intenzivno pratio europska umjetnička zbivanja i da je promptno reagirao na one događaje koji su odgovarali njegovu senzibilitetu i trenutačnim umjetničkim interesima (Tri zapisa o pjesništvu). Kao kritičar, o domaćim je, pa i etabliranim autorima (V. Nazor), pisao vrlo oštro (Naš najproduktivniji pjesnik; Prazna retorika Miroslava Krleže, 1917), često ulazeći u polemike (Pravdanje o Vidriću, 1922). Osim o hrvatskim i srpskim piscima, pisao je o gotovo svim važnijim njemačkim i austrijskim pjesnicima ekspresionističkoga naraštaja, a bio je dobro upućen i u francusku književnost, pa čak i u skandinavske književnosti. Preveo je 1923. roman Blagoslov zemlje K. Hamsuna, ali je prijevod tiskan tek 1983. Nakon teške upale pluća 1924. obolio je od tuberkuloze i pokušao se liječiti u Dubrovniku i Cavtatu, a 1925. vratio se u Zagreb. Velik dio opusa ostao je neobjavljen do 1950-ih i 1960-ih, među ostalim i nekoliko dramskih fragmenata te započeti roman Dvostruko lice, kada su mu objavljena Sabrana djela (1960). Šimić je uz T. Ujevića i Krležu najistaknutiji hrvatski pjesnik modernizma, zaslužan za popularizaciju slobodnoga stiha i novih kompozicijskih načela (Tehnika pjesme, 1923) kao i za definitivnu integraciju hrvatskog pjesništva u europske književne tokove. Sve bogatija recepcija njegova pjesničkoga djela, u zamahu od 1960-ih, potvrđuje takav status, a kritički sudovi Preobraženja svrstavaju u vrh novije hrvatske lirike. MG57 (N)

(konačna verzija) knjiga poezije br. 5 Srđan Simeunović Sendan je objavio deset knjiga poezije, proze, satire, u izdavačkim kućama: „Gutenbergova galaksija“, „Partenon“, „ANP Empirej“, „Dosije“ na Pravnom fakultetu, „Prosveta“, „Prometej“. Pesme i umetnički prilozi su mu objavljivani u dnevnim novinama „Večernjim novostima“, „Borbi“, „Politici“, „Glasu javnosti“, kao i u književnim časopisima: „Književnoj reči“, „Književnim novinama“, „Književnosti“, „Stremljenjima“, „Pesničkim novinama“, „Heretikusu“, „Libero Arsu“, „Umnu“, „Prolomu“, „Sceni Crnjanski“… Sa poezijom i satirom je gostovao na RTS-u, TV Studio B, „Hepi“ televiziji, „Sky Plus-u“, „Kopernikusu“, Televiziji „Pink“, kao i na nekokliko drugih televizija i radio stanica. Poezija u kraćoj ili dužoj formi objavljivana mu je u međunarodnim časopisima:“Poets international“ u Indiji u tri različita broja, u časopisu “Ko“ u Japanu u dva broja, zatim u tri broja “Giny – Poets international“ u Japanu, SAD – “Head Lines“, kao i u “Носорогу“ – Бања Лука, у “Albumu“ – Sarajevo, „Српскoј вили“ – Бијељина,“Karolini Riječkoj“ u Hrvatskoj. Bavi se kantautorskim radom i snimio je dva muzička spota sa svojim pesmama, koja su emitovana na TV „Avali“, TV „Kopernikusu“, „Svet plusu“, „Skaj Plusu“. Autor je pesme solidarnosti „Rodjeni smo jednaki“ koju izvode Leontina, Aleksandra Radović, Jelena Tomašević, Saša Kovačević, Sergej Ćetković. Spot za ovu pesmu je snimila Radio Televizija Srbije, DVD je objavio PGP – RTS. Na You Tube-u ovaj spot ima oko 150.000 ulaza. Takođe je kompozitor i tekstopisac pesme „Nežni cvet bez latice“ koju izvode Bora Đorđević, Ivan – Legende, Jadranka Jovanović, Tanja Bošković, Gorica Popović, Rastko Janković, hor „Kolibri“… Bio je predsednik Književnog salona „Slobodan Marković – Libero Markoni“, kao i urednik njegovog književnog glasila „Libero Ars“. Uređivao je međunarodni časopis za književnost „Album“ – Sarajevo, kao i časopis za izjednačavanje svih u svim sferama života „Pre0KRET“. Uređivao je i vodio radio emisiju „Skriveni meridijan“ i TV emisiju „Rođeni smo jednaki. Sa svojom muzikom, poezijom i satirom gostovao je u mnogim gradovima u Srbiji, Republici Srpskoj, Sloveniji, Crnoj gori. Objavljuje aforizme, misli, kratke priče, eseje u književnim i drugim časopisima: „Nosorog“ – Banja Luka, „Locutio“ – Maribor, „Aforizam“ – Beograd, časopisu Vasila Tolevskog – Skopje, „Umnu“, „Libero Arsu“, „Sceni Crnjanski“, kao i na mnogobrojnim sajtovima. Napisao je i svoj prvi roman. Član je Udruženja književnika Srbije i izvršni direktor Društva Književnika Beograda. Živi i stvara u Beogradu. ✰Izdavač: Prometej, 2013. ✰Povez: broširan, 79 strana, tiraž 500 ✰Nepodvlačena, nema posvetu, nova knjiga, težina 130 grama

DISEASE Rushika Wick and Serbian poet Ana Seferovic. FEBRUARY 27, 2023 / VIRNA TEIXEIRA DISEASE is a poetry anthology which I organised with poet and doctor Rushika Wick and Serbian poet Ana Seferovic. This collaborative project involves exciting contemporary poets and some visual artists, from the UK and abroad, writing and expressing their ideas on the subject on disease, be it from a physical, mental and/or social perspective. The interesting cover is an artwork by Anna Ruback, a fine artist and photographer based in London who explores her fascination with the human body. This project was made possible thanks to our kind supporters on Kickstarter. Collaborators: Ágnes Lehóczky | Alice Merry | Ana Seferovic | Andrea Christofidou| Anna Ruback | Astra Papachristodoulou | bonnie hancell | Brit Parks | Charles A. Perrone | Charlotte Lunn | Chris Kerr | Chris Blewitt | Chris Gutkind | Claire Cox | Dani Salvadori |Davi de Lacerda |Domenico Salas| Dubravka Đurić | Eduardo Jorge | Ellen Jenkins | Fernando Naporano | Fran Lock | Francis H. Powell | Golnoosh Nour | Hannah Copley | Ilias Tsagas | Ivana Maksić | Johny Brown | Julia Rose Lewis & Nathan Hyland Walker | Kate Simpson | Kirsty Allison | K. P. Kavafis | Manoella Valadares | Matt Bates | Matthew Haigh | Max Henninger | Michael Horovitz | Natalie Stypa | Nina Zivancevic | Oliver Zarandi | Peter J. King | Renan Iha | Rushika Wick | Sascha A. Akhtar | SJ Fowler | Slana Detox | Sitron Panopoulos | |Stuart McKenzie | Svetlana Rakočević | Sylee Gore | Tamara Šuškić | Tom Rosas | Tracey Pearson | Vanessa Vie | Virna Teixeira L. 1. KUT, 62

Naslov Među javom i med snom : antologija srpske poezije XX veka / [priredio] Vuk Krnjević Vrsta građe poezija Jezik srpski Godina 1997 Izdanje 3. izd. Izdavanje i proizvodnja Beograd : Prosveta, 1997 (Beograd : Jež) Fizički opis 439 str. ; 23 cm Drugi autori - osoba Krnjević, Vuk, 1935-2018 = Krnjević, Vuk, 1935-2018 Napomene Tiraž 1000 Pristup pjesništvu srpskih pjesnika XX vijeka: str. 7-25. Predmetne odrednice Srpska poezija -- 20. v. Stanje: očuvano, pečat biblioteke. Antologija Srpske poezije XX veka, Među javom i med snom, Vuka Krnjevića je prva antologija srpske poezije na slovenačkom jeziku, objavljena 1984. godine, da bi se tek kasnije pojavila na srpskom jeziku. Ovo je njeno treće, neizmenjeno izdanje. Kao što je naglasila kritička reč povodom ranijih izdanja, Krnjević je prvi, s pravom, insistirao na Laži Košticu, čijim se pesmama antologija otvara, kao na pesniku u kojem su spojeni romantičarsko i klasicističko, što će, uz uklon ka mitskom i folklornom zapostavljenom nasleđu, biti trajne karakteristike srpske poezije dvadesetog veka. Sve te tendencije su vidljive u stvaranju novog pesničkog jezika, posebno kod nosećih pesnika u ovoj antologiji: Dučića, Disa, Crnjanskog, Nastasijevića, Rastka Petrovića, Matica, Daviča, Pope, Miodraga Pavlovića, Raičkovića, Ivana V. Lalića, Miljkovića i Borislava Radovića. Izbor iz pesništva Simovićevog, Brane Petrovića, Bećkovićevog, Milutina Petrovića, Noga i Novice Tadića ukazao je na razuđenost pesničkog jezika srpske poezije u času kada je antologija nastala. Antologija Među javom i med snom Vuka Krnjevića je upozorila na slojevitost i razuđenost srpske poezije u XX veku potvrđujući njenu snažnu vitalnost. (Iz recenzije Milutina Stanisavca) MG96 (L)

Presing, 2017, 2018. Vlasta Mladenović (Šarkamen, Negotin, 1956) srpski je književnik i kulturni poslenik. Objavio je preko dvadeset zbirki poezije i dao značajan doprinos kulturnom i književnom stvaralaštvu istočne Srbije. Dobitnik je nekoliko značajnih nagrada. Živi i radi u Negotinu. Biografija Vlasta Mladenović je rođen 1956. godine u Šarkamenu kraj Negotina. Piše poeziju, poetsku prozu i književne prikaze. Antologičar. Urednik izdavaštva Narodne biblioteke „Dositej Novaković“ u Negotinu, časopisa „Bibliopis“. Osnivač je Zavičajne galerije „Muzej crne krajine“ i „Stvaralačkih dana“ u Šarkamenu i jedan od pokretača Krajinskog književnog kruga i Borskog susreta balkanskih književnika. Suvlasnik knjižare i galerije „Astafir“ (1989-1994). U periodu od 1995. do 1996. imao je status slobodnog umetnika. U periodu od 2009. do 2010. godine bio je v.d. direktor Narodne bibllioteke „Dositej Novaković“ u Negotinu. Zajedno sa Marinkom Arsićem Ivkovim uređuje književni blog Udruženja „Pisci bez adrese“. Od 1989. godine član je Udruženja književnika Srbije, a od 2016. godine član Srpskog književnog društva. Svoje književne tekstove objavio je u časopisima: „Letopis Matice srpske“, „Književnost“, „Gradina“, „Književni magazin“, Sveske“, Koraci“, Zlatna Greda“, „Raskovnik“, „Razvitak“, „Trag“, „Osvit“, „Svitak“, „Ovdje“, „Mokranjac“, „Tok“, „Bagdala“, „Beogradski književni časopis“, „Savremenik“, „Gambit“,„Srpski književni glasnik, „Preodolenije“ (Rusija), „Plamak“ (Bugarska) „Alia Mundi“ magazin za kulturnu raznolikost. Dobitnik je Zlatne značke Kulturno-prosvetne zajednice Srbije za dugogodišnji doprinos razvijanju kulturnih delatnosti - za nesebičan, predan i dugotrajan rad (2016). U obrazloženju žirija za ovu nagradu stoji: Negotinski književnik Vlasta Mladenović, autor preko 20 pesničkih knjiga, ovogodišnji je dobitnik Zlatne značke Kulturno-prosvetne zajednice Srbije za dugogodišnji doprinos razvijanju kulturnih delatnosti. U obrazloženju ovog za kulturu Srbije značajnog priznanja, navodi se da se Mladenoviću Zlatna značka dodeljuje za nesebičan, predan i dugotrajan rad. Ovaj pasionirani kulturni poslenik urednik je izdavaštva negotinske Narodne biblioteke „Dositej Novaković“, a poslednjih godina uređuje časopis ove ustanove kulture „Bibliopis“. Od prvih objavljenih rukopisa „Disidenti koračaju ulicom Franšea Deperea“ (1986) i „Bez mene“ (1988) Mladenović se u srpskim književnim krugovima izdvojio kao autor svojevrsnog pesničkog izraza. Priredio je i dve značajne antologije poezije istočne Srbije i „Antologiju srpskog pesništva“, koja mu je objavljena u Egiptu. Knjige su mu prevođene u Italiji, Egiptu, Francuskoj i Rumuniji. Njegovu prošlogodišnju zbirku „U saglasju sa Mokranjcem“ kritičari su ocenili kao snažnu reinterpretaciju tradicije i srpske duhovnosti prožete individualnim i regionalnim posebnostima. Mladenović, osnivač Zavičajne galerije „Muzej crne krajine“ i „Stvaralačkih dana“ u Šarkamenu, jedan od pokretača Krajinskog kruga i Borskog susreta balkanskih književnika, ovim je rukopisom, stav je kritike, stvorio jedinstveni lični i nacionalni spomenar egzistencije i poetike. Osobene lirike, predan i istrajan, Vlasta Mladenović je poetiku ovog dela istočne Srbije uzdigao na poseban nivo.[1] O poeziji Vlaste Mladenovića pisali su: Ivan V. Lalić, Radivoje Mikić, Vasa Pavković, Božidar Milidragović, Adam Puslojić, Vukašin Stanisavljević, Srba Ignjatović, Slobodan Rakitić, Dragan Lakićević, Staniša Nešić, Jovan Zivlak, Goran Maksimović, Čedomir Mirković, Branislav Petrović, Radomir Andrić, Zoran Radisavljević, Zoran Vučić, Duško Babić, Miroslav Todorović, Dušan Stojković, Živorad Lazić, Ljubiša Đidić, Luka Šteković, Miljurko Vukadinović, Branko Stamenović, Miodrag Radović, Veliša Joksimović, Milijan Despotović, Radomir Videnović Ravid, Radomir Mićunović, Sergije Lajković, Živko Avramović, Biljka Petrović, Bojana Pavlović, Goran Trailović, Aca Vidić, Ivan Ivanović, Ana Stjelja, Ana Santolikvido.... Prilikom izbora za knjigu godine (nagrada „Meša Selimović“ za 2015. godinu), književni kritičar Goran Maksimović je izdvojio i poetsku zbirku Vlaste Mladenovića, obrazloživši svoj izbor rečima: Zbirke pesama V. Mladenovića (i Đorđa Sladoja) predstavljaju snažnu reinterpretaciju tradicije, kao i srpske duhovnosti prožete individualnim i regionalnim posebnostima.[2] Još jedan kritički osvrt na poeziju Vlaste Mladenovića, iz pera Ivana V. Lalića: Pred nama je već formirani autor, koji nam nudi zaokruženu celinu jednog pesničkog iskaza. Čitamo taj iskaz kao svedočanstvo jedne rane pesničke zrelosti koja se izražava kroz stihove što, konsekventno, pokušavaju da doživljaj sveta svedu na jednu ličnu formulu. Pri tome se koriste elementi i folklora, istorije - a najviše iz arsenala jedne lične simbolike, koja se najuspešnije izražava kada se oslanja na smelost neočekivanih asocijacija - a to je odlika istinske pesničke logike. Ti stihovi se, s jedne strane, ponekad opasno približavaju zoni u kojoj razlika između stihovanog i proznog postaje nerazaznatljiva; s druge strane, sistematsko korišćenje unutrašnjeg rimovanja i aliteracija uporno nas podsećaju da je reč o pažljivo građenim stihovima, o pažljivo kontrolisanom jeziku pesme. Mladenovićeve pesme uspevaju da u sebi pomire protivurečnost između jednostavnosti pesničkog saopštenja i hermetičnosti oblika tog saopštenja. Drugim rečima, u tim pesmama je teško pronaći nešto suvišno, odnosno nefunkcionalno. A takva preciznost iskaza izražava se kako u detalju, tako i u konstrukciji celine.[3] Vlasta Mladenović je laureat nagrade „Rade Drainac” za 2018. godinu. Član je Slovenske akademije nauka i umetnosti sa sedištem u Varni u Bugarskoj.[4] Bibliografija Objavljene pesničke knjige „Disidenti koračaju ulicom Franšea Deperea“ (Književna omladina Srbije, Beograd, 1986) „Bez mene“ ( Nolit, Beograd, 1988) „Šarkamen“ (Novinsko-izdavačka radna organizacija Krajina, Negotin, 1990) „Knjiga Hajduk Veljku“ / sa crtežima Radislava Trkulje (Zavičajna galerija „Muzej crne krajine“ Šarkamen, 1992) „Isus Hristos sin-opsis“ (Književno društvo „Sveti Sava“, Beograd, 1993) „Onaj koga nema : pesme“ (Nolit, Beograd, 1994) „O srpskom pesništvu ili Glava na panju“ (Apostrof, Beograd, 1994) „Zakarpatsko umiljenije : tragom Vesne Parun i Radomira Andrića“ / u koautorstvu sa Ljubinkom Perinac (Apostrof - Bagdala, Beograd - Kruševac, 1994) „Nemam izbora“ (Prosveta, Beograd, 1995) „Liričnost : u dva dela“ (Prosveta, Beograd, 1999) „Druga knjiga Hajduk Veljku“ (`Hajduk Veljkovi dani“, Lenovac, 2000) „Posve nove pesme“ (Agena, Beograd, 2000) „Istokija“ (Svetovi, Novi Sad, 2006) „Časnopis“ (Narodna biblioteka „Dositej Novaković“, Bibliopis Negotin, 2010) „Estradija“ (Udruženje srpskih izdavača, Beograd, 2010) „Disidentitet“ (Književno društvo „Sveti Sava“, Beograd, 2014) „U saglasju sa Mokranjcem“ (Srpska književna zadruga, Beograd, 2015) „Fusnote za Mokranjca“ (Kulturistok - Presing, Negotin- Mladenovac, 2016) „Lokalitet i svet šarkamenskih rima“ (Kulturistok - Presing, Negotin- Mladenovac, 2017) Priređene knjige „Književna krajina: antologija pesnika istočne Srbije“ ( Novinska ustanova Timok, Zaječar,1991) „Muhtarat minaš širis serbi: antologija srpskog pesništva“ na arapskom / prevod na arapski Isak Abu Laban (Egipat, (Kairo, Ravan Ko, 1996) „Na istoku Srbije: antologija poezije istočne Srbije“ (Agena, Beograd, 1997) Prevedene knjige zbirka poezije na italijanskom „Gesù Cristo è il mio testimone“ / prevod na italijanski Dragan Mraović (La vallisa, Bari, 1994) zbirka poezije na rumunskom „Alegerea de minunaţii : poeme alese şi neinedite“ / prevod na rumunski Arala Ciora i Vlastimir Vukadinović (Belgrad : „Sfântul Sava“ - Bucureşti : Europoint), 1996) zbirka poezije na francuskom „Fuir vers la poem“ / prevod na francuski Boris Lazić (Pariski krug srpskih pesnika, Pariz, 2001) Zastupljen u antologijama „Arhipelagul dantelat“ (antologija srpske poezije na rumunskom, (prir.) Mariana Dan i Miljurko Vukadinović, „Lumina“, Pančevo, 1988. „Zvuci i komešanja: pesmovnik:antologija novijeg pesništva u Srbiji“ (prir.) Miljurko Vukadinović, (Istraživačko-izdavački centar SSO Srbije, 1989) „Manasiji ljubav prevashodi“ (prir.) Radomir Andrić, (Književne novine Komerc - Narodna biblioteka `Resavska škola“, Beograd - Despotovac,1994) „Negotin i Krajina u pesmi i priči“, (prir.)Vukašin Stanisavljević, (Narodna biblioteka, Negotin,1997) „Lirika vode“ (izabrane pesme o vodama), priredio Milan S. Kosović (Beograd, Interprint, 2002) „Vetar u grivi : konj u poeziji slovenskih naroda : antologija“ (prir.) Miodrag Sibinović, (Interpres, Beograd, 2011) „L’Anthologie de la poésie serbe contemporaine“ / par Boris Lazić (Udruženje književnika Srpske - Un infini cercle bleu, Banja Luka - Paris, 2011) „Gramatika smrti (antologija pesama o samoubistvu i samoubicama)“, priredio Dušan Stojković (Beograd, Biblioteka grada Beograda; Mladenovac, Biblioteka „Despot Stefan Lazarević)“ Zastupljen u periodici Esej „Da se umilostive bogovi“, (ur. Ana Stjelja), „Alia Mundi“ magazin za kulturnu raznolikost br. (maj-avgust), Beograd, 2017. Srpski književni glasnik Preodolenije (Rusija) Plamak (Bugarska) Nagrade i priznanja Prva nagrada književne omladine Srbije (1986) Septembarska nagrada opštine Negotin (1990) Zlatna značka Kulturno-prosvetne zajednice Srbije za dugogodišnji doprinos razvijanju kulturnih delatnosti - za nesebičan, predan i dugotrajan rad (1991, 2016) Nagrada „Rade Drainac“ za 2018. godinu za zbirku poezije „Lokalitet i svet šarkamenskih rima“ (Kulturistok - Presing, Negotin- Mladenovac, 2017)

Autor - osoba Sekulić, Aleksandar, 1937-2009 = Sekulić, Aleksandar, 1937-2009 Naslov Formula jedan / Aleksandar Sekulić Vrsta građe poezija URL medijskog objekta odrasli, opšte (lepa književnost) Jezik srpski Godina 1980 Izdavanje i proizvodnja Beograd : Prosveta, 1980 (Beograd : Prosveta) Fizički opis 55 str. ; 23 cm Zbirka Savremena poezija / Prosveta, Beograd ISBN (Broš.) Napomene Tiraž 1.500 Na presavijenom delu kor. lista autorova slika i beleška o njemu. Aleksandar Sekulić (Sekulići, Kraljevina Jugoslavija, 26. april 1937 – Beograd, Srbija, 16. septembar 2009) bio je srpski književnik. Rođen u selu Sekulići kod Danilovgrada, od oca Blaža, pravnika i majke Plane, rođene Pavličić, domaćice. Aleksandar je bio najstariji od četvoro dece, Slobodanke (Cane, udate Stanković), Zorana i Radojke (Bebe, udate Ražnatović). U Beograd se porodica seli neposredno posle II Svetskog rata, gde Aleksandar završava osnovnu školu i Drugu beogradsku (mušku) gimnaziju. 1958. godine upisuje Pravni fakultet i posle dve godine, sa položenim ispitima, napušta studije. Pokušava da radi kao pripravnik, komercijalista ali se to meri mesecima. Ostalo je priznati radni staž slobodnog umetnika od 1959. godine. Po pozivu, putuje sa delegacijom književnika sa prostora tadašnje Jugoslavije, u Rumuniju, Mađarsku, Švajcarsku, Francusku (1979. godine sa klokotristima), Grčku. Od 1981. godine do 1986. godine živi i stvara u Parizu. Prve pesme objavljuje 1959.godine u modernističkom časopisu „Delo“ (Neutešne pesme). Sarađuje u „Studentu“, „Mladosti“, „Vidicima“, „NIN“-u, „Beogradskoj nedelji“, „Stvaranju“, „Politici“. Između 70-ih i 80-ih godina objavljuje u svim važnijim listovima i časopisima („Književne novine“, „Delo“, „Pesničke novine“, „Književna reč“, „Stvaranje“, „Ovdje“, „Oko“). 80-ih i 90-ih, nastavlja saradnju sa ovim i drugim glasilima („Savremenik“, „Srpski književni glasnik“, „Letopis matice srpske“, „Sveske“). Sekulić je bio član Uredništva Srpskog književnog glasnika. Devedesetih godina, u najvećem dnevnom listu na Balkanu, „Politici“, Sekulić je redovno objavljivao svoje tekstove. Aleksandar Sekulić je član Udruženja književnika Srbije od 1969. godine. O njegovom radu pisali su Srba Ignjatović, Čedomir Mirković, Adam Puslojić, Milorad Blećič, Ranko Jovović i Milan Nenadić. Aleksandar će ostati zapamćen kao izuzetni govornik, koji je uspevao da svojim oratorskim kvalitetima i izražajnošću osvoji publiku na mnogobrojnim književnim susretima. A. Jerkov za njega kaže da „njegove stihove ne treba štampati nego izdavati snimljene na kaseti“. To dokazuje i scenski prikaz pesme „Majstori, majstori“ u obradi I. Rastegorca (video snimak), kao i TV emisija u ciklusu „Pesničke vedrine“. MAJSTORI U KUĆI Majstore zatekoh na krovu stare kuće menjaju slomljen crep majstori na krovu majstori unutra majstori, majstori ko vas je zvao zašto dirate moj crni krov na kojem stoji roda bela na kojem raste trava kudrava moj krov u podnožju dugog veka zašto ste mi kuću zauzeli zašto ste napali čekićima ekserima četkama bojama majstori majstori izlazite pustite me da sam kuću uređujem ne čuju oni ukucavaju moje kosti farbaju mojom krvlju iznose iz mog srca nameštaj stari nepodnošljivi majstori njih trideset sede na meni jednom doći će kažu čuven gost loviće maglu po šumarcima sa tvojom će se kućom sudariti mora da bude kao iz bajke evo tebi ogledalo češljaj smeh u njemu lice ti je poduprto železnom tugom majstori majstori šta ste učinili to nije moja kuća to moj gost nije to više nisam ni ja Klokotrizam Aleksandar Sekulić je jedan od osnivača klokotrizma - književnog pravaca nastalog toku sedamdesetih godina XX veka. Pisao je o klokotrističkoj umetnosti traktate, članke, projekte za klokotristička dešavanja u „Delu“, „Sintezama“, „Oku“, „Književnoj reči“ - „Mnogouglo jaje“, 1979. „Prvi znak ludila“ - Klokotrizam, Kruševac, 1983. godine. Klokotristi su eksperimentisali sa književnom formom u cilju nadilaženja pravila i estetskih normi umetnosti. Jedan od pripadnika ovog pravca je i književnik Nikola Šindik. Nagrade 1998. godine - nagrada „Milan Rakić“; 1992. godine - književno i društveno priznanje „ZLATNI BEOČUG BEOGRADA“; 1992. godine - književna nagrada „Risto Ratković“ 1987. godine - nagrada „Borski grumen“ Bibliografija Jedno zrno časti, 1971. Venecijanska kugla, 1973. Gospođa Halucinacija, 1978. Formula jedan, 1980. Ko nekad, ko nekad, 1981. To majka više ne rađa, 1981. Stanari kukavičjeg bloka, 1985. Ovo vam je za ono, 1985. Čekajući Gogolja, 1987. Licem prema Istoku, 1987. Slavno strašilo, 1988. Čežnja za svojim originalom, 1992. Sabrane pesme I-IV, 1992. Ogledalo prema ogledalu, 1993. Incident na paradi, 2001. Objavio je sabrana dela u četiri toma. Poezija mu je prevođena na pendžabi, ruski, italijanski, rumunski, makedonski i slovenački jezik. KLOKOTRIZAM – (anagram stihova Aleksandra Sekulića: „klovnovi koji traju“ + nastavak –izam) umetnički pokret nastao u Beogradu 1978. godine. Članovi pokreta su pesnici, slikari arhitekte i dr. Pesničke i prozne tekstove objavljuju, a po trgovima, ulicama i livadama priređuju „događaje“ slične hepeningu. Klokotrizam kao anticipacija, Staro sajmište sa ljudima - Značenje anagrama klokotrizam je `klovnovi koji traju jer je beda večna` plus ironični izam (klovnovi koji traju + nastavak-izam). Ime je dao pesnik Aleksandar Sekulić. Osnovna namera je sabiranje svih umetnosti u jedan simbiotički, organski izraz. Klokotrizam se ispostavio kao `nedostajuća karika` u poetskom lancu beogradske likovne scene - dada, zenit, hipnizam, fluks... Bio je validna opozicija dominantnim estetikama okupivši takva imena kao što su Kolja Milunović, Boža Babić, Steva Knežević... U klokotrističkim akcijama koje smo nazivali `situakcije`, našim glavnim oružjem za direktni sudar sa publikom, stasala je čitava generacija autora. `Situakcije ` su anticipirale performans. Klokotrizam nije bio pokret. Termin `pokret` se namerno izbegavao jer je klokotrizam bio više otvorena duhovna radionica. Ne estetika kao strategija, već zbir poetičkih volja. (iz intervjua umetnika Nikole Šindika, `Glas javnosti` 2006) Ovaj umetnički pokret nastao je u Beogradu 1978. godine. Članovi pokreta su pesnici, slikari arhitekte i drugi, pesničke i prozne tekstove objavljuju, a po trgovima, ulicama i livadama priređuju događaje slične hepeningu. Snimak ovog nesvakidašnjeg umetničkog hepeninga, održanog na Starom sajmištu 2. maja 1982. godine, u kojem je učestvovalo oko 1000 ljudi: raznorodni umetnici: pesnici, slikari, vajari, muzičari, performeri, kao i zatečeni žitelji Starog sajmišta, poznate ličnosti iz javnog i kulturnog života, gradonačelnik Bogdan Bogdanović i za današnju emisiju koja je televizijski uobličena i završena tek dvadest godina kasnije i na taj način dobila jedno novo viđenje i novu publiku. - Učesnici: Đorđije Crnčević, Miljurko Vukadinović, Predrag Bogdanović, Bogdan Jovanović, Ivana Milankov, Branislav Veljković, Adam Puslojić, Evgenia Demnievska, Aleksandar Sekulić, Dimitrije Todorović, Olja Ivanjicki, Slavoljub Čvorović, Siniša Krunić, Đorđo Vukoje, Joan Flora, Dragomir Zupanc, Milena Ničeva, Balša Rajčević, Stevan Knežević, Radoš Stevanović, Zoran Petrović, Zoran Cvjetićanin, Milosav Sunajac, Todor Stevanović, Ivan Rastegorac, Marijana Dan-Mijović, Nikola Šindik, Filo Filipović, Miša Sarić, Milorad Stupovski , Kolja Milunović, Gordana Jocić, Matija Vuković, Predrag Dragović, Nataša Radulović, Vojislav Vujisić, Dobrica Kamperelić, Vuk Rastegorac, Ansambl `Renesans` i drugi - Snimano 2. maja 1982, Televizijska realizacija: urednik Dokumentarne redakcije Božidar Kalezić, urednik i scenarista Dragan Kolarević, idejne za scenario Adam Puslojić, Aleksandar Sekulić, Kolja Milunović, Ivan Rastegorac, Branislav Dimitrijević, Predrag Bogdanović Ci , tekst čitao Žarko Obračević, stihove kazivao Predrag Kolarević, producent redakcije Snažana Rodić, tonska obrada Dragan Radisavljević, izbor muzike Ljubiša Srećković, grafička obrada Dušan Ilić, montažeri Natalija Nikolić, Ilija Pavlović, Branislav Godić , sekretar režije Milijana Pjevović, reditelj Zoran Cvetković - Premijerno emitovano aprila 2001; Redakcija kulturno zabavnog programa, glavni i odgovorni urednik Božidar Nikolić Umetnici u prostoru i vremenu - Emisija je sklopljena iz delova arhivskih emisija koje svedoče o životu i radu umetnika u njihovim ateljeima na Starom sajmištu. Počinje delom iz emisije Klokotrizam kao anticipacija (2001) i sećanjima trojice učesnika na `sajam klokotrizma` koje je održano 2. maja 1982. ispred centralne kule na Starom sajmištu. Sledi zatim razgovor u ateljeu i na travnjaku ispred Centralne kule, Svete Lukića sa Olgom Jevrić, a Olga govori neku vrstu svog umetničkog manifesta; iz serije Nešto sasvim lično (1984). Tu je i zapis iz serije Međutim Feliksa Pašića koji ide tragom prve jugoslovenske premijere Beketovog Čekajući Godoa koja je održana u ateljeu Miće Popovića (1985). Zatim posle nekoliko pokušaja da se Staro sajmište sačuva kao kulturno-istorijska celina, 1992. usvojen je plan zaštite objekata od rušenja i plan njihove obnove - a to je značilo pre svega prinudno iseljavanje umetnika iz njihovih ateljea. Jednom takvom iseljenja, prisustvovala je i kamera `Trezora`. Tadašnji stanar, umetnik u selidbi, inače gledalac `Trezora`, pozvao nas da preuzmemo neke od radova vajara Gradimir Aleksića koji su ostali na galeriji, kada se on odatle iselio. Predpostavio je da će nas interesovati bista Lole Đukića čiji je odlivak u bronzi, postavljen septembra 2010. u Holu Televizije Beograd, u Takovskoj 10. Naravno da smo sa zahvalnošću preuzeli originalne radove Gradimira Aleksića, pa smo preneli biste Lole Đukića i Lole Ribara o kojem postoje mnogi zapisi i emisije u Programskom arhivu Televizije. Dela vajara Gradimira Aleksića nalaze se na Kalemegdanu, Kuršumliji, Kladovu, Budvi, Ulcinju, Novom Beogradu a od februara 2013. nalaze i u našem Muzejskom depou u Aberdarevoj 1. - Učesnici: pesnici Aleksandar Sekulić, Adam Puslojić, slikar Milo Milunović, vajar Olga Jevrić, književnik Sveta Lukić, slikar Mića Popović, scenograf Mario Maskareli... - Realizovali 2013/2020: Milena Jekić Šotra, Marijana Cvetković, Gordana Grdanović, Petar Đinović, Nada Zildžić Dodig, Bojana Andrić Avangarda, neoavangarda, eksperimentalna poezija, performans. MG19 (K)

Rende, 2009. Posveta autorke!!! Početkom devedesetih godina 20. veka, jedna mlada pesnikinja, Ivančica Đerić, putuje u Novi Sad na promociju svoje prve zbirke pesama. Putuje preko Mađarske, iz jednog u drugi kraj zemlje koja se raspada. Kasnije će se vozovi i vlakovi tog putovanja naći zabeleženi u romanu Bosanci Trče Počasni Krug, ali u trenutku kada se dešavaju, kada pesnikinja sedi u kupeu punom zemljaka od kojih to, oficijelnim dekretom istorije, neki više nisu, a neki to naprečac nikada nisu ni bili, počasni krug se još ne nazire. Nazire se samo jedna promenjena stvarnost. Ivančica Ivana Đerić (Sisak, 1969) srpsko-kanadska je spisateljica i pesnikinja. Biografija Odrasla je u Prijedoru, živi i piše u Kanadi. Objavila je pet romana i tri knjige poezije. Prevođena je na makedonski, slovenački, poljski. Životni i umetnički kredo Ivančice Đerić naznačen je u naslovu zbirke prvenca – Otvorenost. Vreme je to (90te) kada pošten svet postaje jedna biološki i sociološki ugrožena vrsta. Vreme kada postaje popularno uniziti svoj lični i ljudski i profesionalni status od Platona do plotuna. Takođe, kada svaki pesnik ima izbor: da ućuti ili da ne prećuti, da nestane, ili da, naprotiv, ostane ukorenjen u svojoj umetničkoj istini. Jasno je šta bira ova pesnikinja.” – Iz recenzije, Rende, zbirka Sa moga prozora odličan je moj život (2009). Bibliografija Romani Sva je priroda divlja i surova, Izdavačka kuća Rende, Beograd (2013) Uži izbor za NIN-ov roman godine 2013, uvršten u 15 najboljih romana godine Nesreća i stvarne potrebe, Izdavačka kuća Rende, Beograd (2012). Nagrada Biljana Jovanović, za 2013. godinu Uži izbor za NIN-ov roman godine 2012; uvršten u šest najboljih romana godine U izboru za regionalnu književnu nagradu Meša Selimović, 2012. Prevod na slovenački jezik (Nesreca in resnicne potrebe) u izdanju kuće Sanje Priručnik za zločin, Izdavačka kuća Rende, Beograd (2008) Bosanci trče počasni krug, Izdavačka kuća Rende, Beograd (2006) Širi izbor za NIN-ov roman godine, 2007. Prevod na makedonski jezik, Izdavačka kuća Templum (2012) Zemlja u zrnu kafe, Zograf, Beograd (2003) Knjige poezije Tamo na nebu jedu svoj kupus, Izdavačka kuća Rende, Beograd (2021) Sa moga prozora odličan je moj život, Izdavačka kuća Rende, Beograd (2009) Uži izbor za Vitalovu knjigu godine, 2009. Otvorenost, Matica srpska, Novi Sad (1991) Nagrada „Prva knjiga“