Predrag P Petrović PORIJEKLO KUČA - DREKALOVIĆA 1-2 Prvi i drugi deo Predrag P Petrović Prema Mletačkim analima i dokumentima - istoriografska rasprava Preci Kastrioti i Masareci Izdavač: Medeon Podgorica, Biblioteka Etnogeneza Godina izdanja: 2016 Broj strana: 301 + 339 Format: 24 x 17,5cm Povez: Tvrdi povez sa zlatotiskom Opis i stanje: Sadržaj na slikama, ilustrovano fotografijama, kartama i tablama sa promenama sredina i boravišta predaka Drekalovića, stanje odlično - nekorišćene Tags: Etnologija Etnografija POREKLO KUČA - DREKALOVIĆA 27.05.2023.

Nove knjige...

Službeni list,Dosije Beograd 2002g. I knjiga 770str. II knjiga 830str. Veoma dobra ocuvanost

Nove, nekorišćene Godina izdanja: 2007 Jezik: hrvatski Povez: broširan Strana: 638+734 Dimenzije: 24 cm Povijest Venecije, kao dio velikog izdanja Storia d´Italia (Povijest Italije) izdavačke kuće UTET iz Torina, jedno je od najrespektabilnijih izdanja iz tog područja koje je okupilo najeminentnije talijanske i strane autore. Ovo opsežno i kompleksno djelo prvi je prijevod povijesti Venecije na hrvatski jezik a, budući da se dio hrvatske povijesti - jednako one političke, pomorske, gospodarske, napose pak kulturne - nekoliko stoljeća najuže prožimao s poviješću Mletačke Republike, njegovo objavljivanje ispunjava veliku prazninu u hrvatskoj kulturi uopće, a napose u hrvatskoj historiografiji. Djelo je kompendij podataka o venecijanskoj povijesti, ali i nastojanje da se prevladaju zastarjele koncepcije i jednostrano tumačenje povijesnih i etnokulturnih pojava. Stoga i ne začuđuje da su autori - u prikazu istarske i dalmatinske prošlosti (Stato da mar) - posegnuli i za radovima hrvatskih autora (Šime Ljubića, Grge Novaka, Vjekoslava Maštrovića, Tomislava Raukara, Miroslava Bertoše ...), dakako samo onih prevedenih na neki od stranih jezika. UTET-ovo izdanje znanstveno je koncipirano, podrobno dokumentirano, te odiše ozbiljnošću i savjesnim pristupom. Venecija, Istorija Venecije

Lux pakovanje DANKO POPOVIĆ SABRANA DELA 1-5 Biblioteka SVEČANIK Hrišćanska misao, Tvrd povez sa zaštitnim omotom 1.Knjiga o Milutinu 2.Oficiri 3.Svinjski ujed 4.Kuća Lukića 5.Čarapići Knjige su NOVE ---------------------------- O

Odlikovanja Srbije i Jugoslavije: Od 1859. do 1941. / Pavel Car, Tomislav Muhić Najbolja do sada objavljena knjiga na temu odlikovanja Kneževine / Kraljevine Srbije i Kraljevine SHS / Jugoslavije u izdanju čuvene austrijske izdavačke kuće Verlag Militaria Beč, Austrija 2009. Tvrd povez, zaštitni omot, bogato ilustrovano, veliki format (30 cm), 640 strana. Knjiga je odlično očuvana. Na 640 stranica ove publikacije obrađeno je više od 600 raznih odlikovanja Kneževine Srbije, Kraljevine Srbije, SHS-a, te Jugoslavije, od prve srpske medalje iz 1859. pa sve do sloma Kraljevine Jugoslavije u aprilu 1941. Brojni ordeni i medalje prikazani su u prirodnoj veličini, zajedno s pripadajućim autentičnim vrpcama, kutijama i poveljama. Knjiga sadrži detaljni pregled zakonskih odredbi vezanih za utemeljenje i dodjeljivanje svakog pojedinog odlikovanja, kao i podatke o brojnim majstorima i radionicama koje su se bavile njihovim izradom. Tokom prikupljanja građe za ovu publikaciju autorima je omogućen detaljan uvid u neke od najznačajnijih muzejskih i privatnih zbirki, pa su u knjizi, između ostalog, prikazana odlikovanja koja su pripadala poznatim povesnim ličnostima kao što su, na primer, austrougarski car Franc Jozef I, turski sultan Mehmed V., badenski knez Fridrih I, , generali Jovan Belimarković i Milojko Lešjanin, ministar Jovan Avakumović i brojni drugi. U slučaju pojedinih odlikovanja čitatocima je skrenuta pažnja i na sve brojnije krivotvorine koje se poslednjih godina sve češće pojavljuju na tržištu. Sve navedeno prikazano je na gotovo 2000 fotografija u boji, a ovakav sveobuhvatan prikaz po prvi je puta iznesen u publikaciji koja se bavi nekom od tema s područja faleristike.

Biblioteka Prosvetina Bastina 16 knjiga 01. Mileta Jaksic - Necista kuca 02. Panta Sreckovic - Detinjstvo 03. Platon Kulakovski - Vuk Karadzic njegov rad i znacaj 04. Mita Cenic - Ispod zemlje ili moja tamnovanja 05. Jovan N. Tomic - Srbi u velikoj seobi 06. Lazar Konarcic - Dva ananeta 07. Todor Stefanovic - Svetli i tamni dani 08. Prica o boju kosovskom 09. Dragoljub M. Pavlovic - Srbija i srpski pokret u Juznoj Ugarskoj 1848 i 1849 10. Radoslav M. Grujic - Apologija srpskoga naroda u Hrvatskoj i Slavoniji 11. Nikola Begovic - Zivot Srba granicara 12. Vuk o knezu 13. Kosta N. Hristic - Zapisi starog Beogradjanina (na predlistu ima potpis) 14. Tihomir R. Djordjevic - Iz Srbije kneza Milosa 15. Oto Dubislav pl. Pirh - Putovanje po Srbiji u godini 1829 (na predlistu ima potpis) 16. Branislav Dj. Nusic - Kosovo (malo je podvlacena) POLICA 76

ISBN: 9788660812683 Pismo: Latinica Izdavač: Albatros plus Kapitalno i obimno četverotomno delo ISTORIJA KINESKE CIVILIZACIJE predstavlja jedinstven izdavački poduhvat u našem izdavaštvu i kulturi upošte. Blagodareći izdavačkoj kući Albatros Plus iz Beograda i njenoj plodnoj višegodišnjoj saradnji sa kineskim izdavačima ovim je učinjen veliki iskorak ka boljem i temeljnijem razumevanju istočnog dela vaseljene, utoliko pre što je današnji značaj NR Kine u planetarnom smislu ogroman, ako ne i odlučujući. Najistaknutiji kineski naučnici i specijalisti za pojedine periode u razvoju kineske civilizacije dali su svoj nemerljiv doprinos svekolikoj afirmaciji najmnogoljudnije nacije i države našeg vremena, pre svega njenom impresivnom kulturnom i civilizacijskom nasleđu bez presedana, toj neponovljivoj slici povesnog kontininuiteta koji ostavlja svoj blistavi trag preko pet hiljada godina pa sve do danas. ISTORIJA KINESKE CIVILIZACIJE je velika lekcija i opomena svim onim pojedincima među nama koji su ostali zarobljenici predrasuda evrocentrizma ili bilo kojeg drugog oblika etnocentričnosti i ksenofobije. Ona je magični prozor u svet koji tek dolazi.

Priredili Filip Arijes i Žorž Dibi ISTORIJA PRIVATNOG ŽIVOTA 1 - 5. 1. Pol Ven, Piter Braun, Ivon Teber, Mišel Ruš, Evlin Patlažan ISTORIJA PRIVATNOG ŽIVOTA Od rimskog carstva do 1000. godine 2. Dominik Bartelemi, Filip Braunštajn, Filip Kontamin, Žorž Dibi, Šarl de La Ronsijer, Danijela Renjije-Boler ISTORIJA PRIVATNOG ŽIVOTA od feudalne Evrope do renesanse 3. Filip Arijes, Moris Emar, Nikol Kastan, Iv Kastan, Rože Šartije, Alen Kolon, Danijel Fabr, Arlet Farž, Žen-Luj Flandren, Madlen Foazil, Žak Želi, Žan Mari Gulmo, Fransoa Lebrun, Orest Renam, Žak Revel ISTORIJA PRIVATNOG ŽIVOTA od renesanse do prosvećenosti 4. Rože-Anri Geran, Alen Korben, An Marten-Fižije, Mišel Pero, Katrin Hal, Lin Hant ISTORIJA PRIVATNOG ŽIVOTA Od Francuske revolucije do Prvog svetskog rata 5. Sofi Bodi-Žandro, Žerar Vensan, Remi Levo, Kristina Orfali, Antoan Prost, Dominik Šnaper, Perina Simon-Naum ISTORIJA PRIVATNOG ŽIVOTA od Prvog svetskog rata do naših dana. Clio, 2000/2004. 5 knjiga, tvrd povez. 566 + 573 + 563 + 539 + 559 strana. Odlično očuvane. Izdavački poduhvat kuće SEUIL, petotomno delo Istorija privatnog života (prvi tom: Od rimskog carstva do godine hiljadite; drugi tom: Od feudalne Evrope do renesanse; treći tom: Od renesanse do veka prosvećenosti; četvrti tom: Od Francuske revolucije do Prvog svetskog rata; peti tom: Od Prvog svetskog rata do naših dana), predstavlja događaj u savremenoj istoriografiji. Prvi put je učinjen napor da se tokom dvadeset vekova istorije čovecanstva prati privatni život. Studija o privatnom nije zamišljena samo kao kontrast zvaničnom i javnom; ona se ne može svesti ni na individualno, intimno ili tajno, već obuhvata i ujedinjuje kroz specifičan kadar posmatranja sve ove sfere življenja, pokrećući najrazličitije teme, poput studija o detinjstvu, životu porodice ili smrti. Kako sami autori Istorije privatnog života ističu, ova knjiga je jedna vrsta avanture, posebno za one za koje je istorija putovanje u drugo, neophodan putokaz da izađemo iz sebe samih, shvaćen kao još jedna od mogućnosti traganja za budučnošću. Polazeći od obala Sredozemlja u doba Rimskog carstva, ovo grandiozno istraživanje obuhvata istoriju Evrope i anglosaksonskog sveta sve do naših dana, posmatrajući unutrašnji svet muškaraca i žena, njihove misli, osećanja, njihova tela, stavove i navike, kodove prema kojima su se odnosili prema životu, njihove tragove i znakove, sastavljajući na taj način „privatne slike“. Najveća imena „nove istorije“, zajedno sa plejadom sjajnih mladih stručnjaka, kroz dva milenijuma istorije oslikali su ove kadrove „privatnog“, posmatrajući ih onako kako se pred nama pomaljaju iz prošlosti: ispisane na pergamentima, utisnute u kamenje, sačuvane kroz predmete svakodnevnog života, modu, snove, marginalne beleške na knjigama. Podstaknuta prevodom višetomne Istorije privatnog života, izdavačka kuća CLIO je odlučila da okupi tim naših najboljih stručnjaka – istoričara, etnologa, arheologa, istoričara umetnosti i književnosti – i da realizuje projekat istorije privatnog života na našim prostorima. Istorija „privatnog“ u periodu od doseljavanja Slovena na Balkan sve do naših dana tema je izložbe o istoriji privatnog života na tlu Srbije koja treba da bude realizovana kao istraživački projekat u saradnji sa Narodnim muzejom Srbije.

Alfred Kuhn (redakcija i grafički urednik): HEIMATBUCH DER STADT WEIßKIRCHEN IM BANAT, Salzburg, 1980, na nemačkom jeziku, format 17 x 24 cm, strana 668, kožni povez, zaštitni omot, ilustrovano crno-belim i kolor fotografijama (78) i crtežima (6). Knjiga je gotovo kao nova, bez podvlačenja redova i čistih stranica. Kao dodatak knjizi odštampan je plan Bele Crkve u formatu 58 x 58 cm, koji je uradio inž Karl M. Šab. Ova, prva ozbiljnija posleratna monografija o Beloj Crkvi (ZAVIČAJNA KNJIGA GRADA BELE CRKVE U BANATU), plod je sakupljačkog rada grupe pojedinaca okupljenih oko Alfreda Kuna, ranijeg belocrkvanskog štampara, koji je autor i većine tekstova, i ona pokušava da prezentuje istoriju Bele Crkve od praistorije do 2. oktobra 1944. godine, do organizovanog iseljavanja Nemaca i evakuacije najvećeg dela nemačkog stanovništva iz Bele Crkve. Knjiga je podeljena na 16 segmenata i obuhvata gotovo sve relevantno za istoriju i razvoj grada, posmatrano isključivo kroz prizmu uticaja, rada i aktivnosti nemačkog stanovništva. Sem Alfreda Kuna, kao autori tekstova pojavljuju se još i Robert Rohr, Othmar Jost, Jozef Sepp Marter, inž Jozef Kuhn, Johan Bolbecher, Keti Fušing, Jozef Andreas Kauer, Jozef Beer...Obrađeni su : religijski i verski život, škole, školstvo i obrazovne institucije, društveni život (sva nemačka društva), muzički život, privredni život, zanatstvo i trgovina, poljoprivreda, vinogradarstvo, kuće, ukućani i stanovnici po ulicama, karneval i fašanke, politički i socijalni život, hapšenja nemačkog stanovništva i smeštanje u logorima komunista i partizana na osnovu priča i sećanja, popisi streljanih Nemaca na osnovu izjava svedoka i pisama. Završni deo monografije nosi naslov „Sećanja na mali Beli grad“ (personifikacija, romana Maria Eugenia dela Gracie) i govori o životu belocrkvanskih Nemaca po odlasku iz Bele Crkve u raznim delovima Evrope i sveta. Knjiga ima geografski i imenski registar radi lakšeg snalaženja u tekstu. Ilustrativni materijal za ovu knjigu korišćen je najviše iz Arhiva Belocrkvana (tada u Vernbergu), privatnih zbirki, Gradske i univerzitetske biblioteke u Frankfurtu na Majni, nacionalne biblioteke u Beču, Dvorskog arhiva i Ratnog arhiva u Beču, kao i Instituta za dunavske Švabe u Štutgartu. Zavičajno udruženje Belocrkvana sa sedištem u Salzburgu i Zavičajni muzej Belocrkvana u Traunu, kao izdavači, koji su ugašeni u međuvremenu, ostavili su potomstvu vredno delo o Beloj Crkvi, a u vreme izlaska iz štampe pomenuta monografija bila je jedna od najskupljih na nemačkom i austrijskom knjiškom tržištu. Knjiga predstavlja svojevrsni raritet za sve istraživače nemačke kulture u Vojvodini, posebno u Beloj Crkvi. Ne korespondiram SMS porukama. Ne prodajem knjigu kupcima sa Kosova i ne šaljem u inostranstvo. Cena je sa poštarinom.

SRPSKA ISTORIJA 1-14 LUX BIBLIOFILSKI PRIMERCI Kapitalna izdanja srpske istorije, diplomatije, pomenik znamenitih Srba, lux oprema, štampano krajem XIX veka, fototipsko izdanje, veliki enciklopedijski format, tvrd povez, obeleživač za stranice, zlatotisak, ćirilica. Knjige su izvaneredno očuvane, čiste, uredne, neke nisu čak ni prelistane, očuvanost perfektna. KAPITALNO IZDANJE U RELATIVNO MALOM TIRAŽU! DRAGOCENE KNJIGE ZA IZUČAVANJE SRPSKE ISTORIJE I KULTURE! Komplet sadrži 14 knjiga, sa sledećim naslovima i autorima: 01. Lazar Arsenijević Bata Laka ISTORIJA SRPSKOG USTANKA I 02. Lazar Arsenijević Bata Laka ISTORIJA SRPSKOG USTANKA II 03. Jovan Ristić DIPLOMATSKA ISTORIJA SRBIJE Knjiga I 04. Jovan Ristić DIPLOMATSKA ISTORIJA SRBIJE Knjiga II 05. Milan Đ. Milićević POMENIK ZNAMENITIH LJUDI 06. Milan Đ. Milićević DODATAK POMENIKU Od 1888. 07. Dr Mih. Gavrilović MILOŠ OBRENOVIĆ Knjiga I 08. Dr Mih. Gavrilović MILOŠ OBRENOVIĆ Knjiga II 09. Dr Mih. Gavrilović MILOŠ OBRENOVIĆ Knjiga III 10. Dr Jovan Erdeljanović STARA CRNA GORA 11. Dr Jovan Erdeljanović KUČI BRATONOŽIĆI PIPERI 12. Konstantin Jireček ISTORIJA SRBA Politička istorija do 1537. godine, Knjiga I 13. K. Jireček i J. Radonić ISTORIJA SRBA Kulturna istorija, Knjiga II 14. Dragiša Lapčević ISTORIJA SOCIJALIZMA U SRBIJI

1941.Godina koja se vraća Slavko Goldstein Biblioteka Svedoci epohe Autor: Slavko Goldstein Naslov: 1941. Godina koja se vraća Izdavač: Službeni glasnik / Synopsis, Beograd / Sarajevo, 2012. Povez: tvrdi Pismo: latinica Format: 17 x 24 cm Godina izdanja: 2012, ilustrovano. Stanje Veoma dobro. U saradnji sa izdavačkom kućom Synopsis, Službeni glasnik je objavio knjigu intrigantnog naslova 1941 – godina koja se vraća, u kojoj poznati hrvatski izdavač i publicista Slavko Goldstein, ispisujući ličnu i porodičnu biografiju, nudi prilično obimnu studiju jednog podneblja i jednog vremena, koje, kao što sam naslov kazuje, uprkos brojnim pokušajima da se dokaže suprotno – nije prestalo da traje. Imajući u vidu da mu je otac, pripadnik naroda osuđenog na pogrom, stradao u Drugom svetskom ratu kao žrtva ustaške strahovlade, poštovanje je dostojna neostrašćenost s kojom Goldstein promišlja prirodu i praksu jednog zločinačkog pokreta i režima, a imajući u vidu da je sam bio deo partizanskog revolucionarnog bratstva, hvale je vredna emancipovanost ovih stranica u odnosu na svaku vrstu ideološkog ekstremizma. Ipak, jedan od mogućih utisaka nakon čitanja ove knjige, mogao bi da bude kako je autor, bez buke i besa locirajući ekstremne eksplikacije jedne nacističke ideologije – uplašivši se, možda, nezgodne konotacije sopstvenog naslova, a možda mudro prepuštajući čitaocu da neprijatne analogije i konsekvence izvlači sam – propustio da se ozbiljnije pozabavi njenim manje ekstremnim i barem naoko manje opasnim varijantama.

KNJIGA JE KAO NOVA, NEKORIŠĆENA 1941.Godina koja se vraća Slavko Goldstein Biblioteka Svedoci epohe Autor: Slavko Goldstein Naslov: 1941. Godina koja se vraća Izdavač: Službeni glasnik / Synopsis, Beograd / Sarajevo, 2012. Povez: tvrdi Pismo: latinica Format: 17 x 24 cm Godina izdanja: 2012, ilustrovano. U saradnji sa izdavačkom kućom Synopsis, Službeni glasnik je objavio knjigu intrigantnog naslova 1941 – godina koja se vraća, u kojoj poznati hrvatski izdavač i publicista Slavko Goldstein, ispisujući ličnu i porodičnu biografiju, nudi prilično obimnu studiju jednog podneblja i jednog vremena, koje, kao što sam naslov kazuje, uprkos brojnim pokušajima da se dokaže suprotno – nije prestalo da traje. Imajući u vidu da mu je otac, pripadnik naroda osuđenog na pogrom, stradao u Drugom svetskom ratu kao žrtva ustaške strahovlade, poštovanje je dostojna neostrašćenost s kojom Goldstein promišlja prirodu i praksu jednog zločinačkog pokreta i režima, a imajući u vidu da je sam bio deo partizanskog revolucionarnog bratstva, hvale je vredna emancipovanost ovih stranica u odnosu na svaku vrstu ideološkog ekstremizma. Ipak, jedan od mogućih utisaka nakon čitanja ove knjige, mogao bi da bude kako je autor, bez buke i besa locirajući ekstremne eksplikacije jedne nacističke ideologije – uplašivši se, možda, nezgodne konotacije sopstvenog naslova, a možda mudro prepuštajući čitaocu da neprijatne analogije i konsekvence izvlači sam – propustio da se ozbiljnije pozabavi njenim manje ekstremnim i barem naoko manje opasnim varijantama.

U dobrom stanju, tvrdi povez sa zaštitnim omotom, veliki format. Najlepše građevine i prostori sveta U seriji od dvanaest knjiga prikazano je stotinu najlepših građevina i prostora sveta svih epoha, iz najrazličitijih istorijskih i geografskih, kulturnih i društvenih sredina. Građevine grupisane po sadržini i nameni u ovoj vrsti antologije arhitekture izvanredno ocrtavaju graditeljske ideje i neimarsku veštinu kroz vekove. Uz ogromne razlike u načinu shvatanja prostora i kuće, u oblicima i materijalima koji se koriste, uza sve razlike u podneblju i u načinu života, što i uslovljava građevine, ove sjajne primere arhitekture potpuno povezuje i ujedinjava živ i čitljiv »letopis sveta« koji potvrđuje čovekov stvaralački genije i njegove ogromne graditeljske moći. Ajfelova kula pored Stounhendža, Olimpijski stadion u Minhenu pored Dubrovnika, Pestum, Sagrada Familia u Barseloni, Akropolis, dvorci na Loari, Angkor Vat, Sveta Sofija, Kapela u Ronšanu, Opera Sidneju, džamija u Mostaru, Piza, Delfi, Zabranjeni grad u Pekingu i Kineski zid, Carska palata u Kjotu, Katedrala u Meksiku, Karnak u Egiptu, Maču Pikču u Peruu, sinagoga u Pragu i mnoga druga zdanja i ambijenti prirodi i u građenom prostoru izazivaju istinsko divljenje pred nepresušnim graditeljskim idejama i snagom neimara da trajno obeleže svoje vreme odgovarajući na pitanja života oblicima kuća. Dve vrline krase ovo dvanaestoknjižje arhitekture. Prva je u najboljoj tradiciji ovog našeg veka razvoja vizuelnog dokumenta: izvanredan fotografski i likovni materijal koji i čini osnovicu edicije. Svaki od hiljadu fotografskih snimaka uvršćenih u izdanje odlikuje se visokim estetskim kvalitetom, ali je, osim toga, odabran i ugrađen kao namenski deo priče koju autor želi da nam ispriča. Tako svaka fotografija ili beleži izgled čineći to iz različitih ali smišljenih uglova da bi se dočarala celina, ili se zadržava na pojedinosti po nečemu karakterističnoj a po priču neophodnoj, ili dočarava samu atmosferu zdanja, ili... Uzaludno je i pokušati nabrojati sve sadržaje koje nudi sočivo foto-kamere istraživačkom oku čitaoca. To bogatstvo upotpunjuje s merom i brižljivošću izabran likovni materijal pronađen među starim gravirama, dokumentima, neimarskim crtežima i planovima. Tekstom — koji je druga vrlina ove edicije — dopunjava se i razrađuje likovno pismo knjiga. Pristup koji je izabrao Flavio Konti, profesor istorije arhitekture na Milanskom univerzitetu, savetnik organizacije Unesko i izdavač, a koji su dosledno prihvatili i autori kojima je poverio obradu pojedinih poglavlja, ređe se sreće u literaturi čiji su autori ljudi od struke. Naime, Konti pokušava, i to s uspehom, premda i s dozom južnjačke leporečivosti, da o vrhuncima čovekovog neimarstva piše običnim jezikom, bliskim i razumljivim svakom čitaocu, da govori skoro neobavezno, anegdotski, onako kako bi raspoloženi znalac govorio u krugu prijatelja zapodene li se ta tema. On se tako ne libi da zapažanja i razmišljanja uz neophodne podatke potpiše pod fotografiju, ne zaobilazi ni svoje viđenje istorije, ni zaključke o uzrocima nastanka određenih arhitektonskih dela, ni poimanje njihove duboke socijalne, političke i kulturne uzrokovanosti. Dodajmo da nam se autor u tim ` razmišljanjima iskazuje kao svestrano obrazovan čovek, kao humanista i mislilac koji pre svega vodi računa o humanom sadržaju, držeći uvek stranu pravdi i potlačenima i priznajući moći i sili samo onoliko koliko im se mora priznati. Stoga čitalac često zatiče sebe kako polemiše sa štivom koje drži pred sobom i kako iza veličanstvenih pročelja i pod senovitim lukovima nazire čoveka i istražuje uzročno-posledični sled njegove sudbine. Otprilike onako kako u svakodnevici komunicira sa autorom dobrog novinskog ili publicističkog teksta koji ga je zainteresovao. I kolo DOMOVI KRALJEVA Versajski dvorac (Francuska) Zabranjeni grad (Kina) Persepolis (Iran) Kremli (Sovjetski Savez) Vavel (Poljska) Londonski tauer (Engleska) Kraljevska palata u Knososu (Grčka) Dvorac Hradčan i (Čehoslovačka) HRAMOVI MOĆI Alhambra (Španija) Rimski forum (ltalija) Hajdelberški zamak (SR Nemačka) Sveti Petar u Rimu (Italija) Karnak (Egipat) Carska palata U Kjotu (Japan) Bienhof (Holandija) Edinburški zamak (Škotska) SJAJ BOGOVA Milanska katedrala (Italija) Kandarija Madadev (Indija) Katedrata sv. Stefana u Beču (Austrija) Vestminsterska opatija (Engleska) Horjudži u Nari (Japan) Careva džamija u Isfahanu (Iran) Bogdrodičina crkva u Šartru (Francuska) Katearala u Gradu Meksiku (Meksiko) II kolo ARHITEKTURA, ČOVEK, PODNEBLJE Dubrovnik (Jugoslavija) Velika džamija u Kordobi (Španija) Zapadni zid (Jerusalim) Medina u Marakešu (Maroko) Bazar u Damasku (Sirija) Ćaba (Saudijska Arabija) Maču Pikču (Peru) Veliki trg u Salamanki (Španija) Francuska četvrt u Nju Orleansu (Sjedinjene Američke Države) Dablin Džemsa Džojsa (Irska) RASKOŠ RELIGIJA Crkva sv. Marka u Veneciji (Italija) Bogorodičina crkva u Parizu (Francuska) Staro-Nova sinagoga u Piragu (Čehoslovačka) Manastir Melk (Austrija) Katedrala u Kelnu (SR Nemačka) Sveta Sofija ( Turska) Katedrala u Kusku (Peru) Angkor Vat (Kampućija) IZAZOV PRIRODI Piramide u Gizi (Egipat) Veliki kineski zid (Kina) Opservatorija u Džajpuru (Indija) Abu Simbel (Egipat) Rio i Glava šečera (Brazil) Empajer Stejt Bilding (Sjedinjene Američke Države) Most Golden Gejt (Sjedinjene Američke Države) Opera u Sidneju (Australija) III kolo GRAĐEVINE IZ SNA NEIMARA Dvorac Fontenblo (Francuska) Eskorijal (Španija) Tadž Mahal (Indija) Dvorac Belvedere (Austrija) Crkva Sagrada Familia (Španija) Korbizjeova kapela u Ronšanu (Francuska) Crkva na Taivalahtiju (Finska) Muzej Gugenhajm (Sjedinjene Američke Države) SVETIŠTA MISTICIZMA Svetogorski manastiri (Grčka) Hramovi Pestuma (Italija) Kameniti hramovi Petre (Jordan) Bazilika svetog Franje (Italija) Dvorska kapela u Ahenu (SR Nemačka) Katedrala u Monrealu (Italija) Svetište Santjago di Kompostela (Španija) Manastir Rila (Bugarska) NOVI SPOMENICI Stounhendž (Engleska) Most na reci Gar (Francuska) Stavkirke u Urnesu (Norveška) Ajfelova kula (Francuska) Panamski kanal (Panama) Liver Bilding (Sjedinjene Američke Države) Huver Dam (Sjedinjene Američke Države) Platforma Grejtorp (Severno more) Aerodrom »Šarl de Gol« (Francuska) Olimpijski stadion u Minhenu (SR Nemačka) IV kolo POD OKRILJEM VERE Krstionica San Đovani u Firenci (Italija) Delfijsko proročište (Grčka) Opatija Mon-Sen-Mišel (Francuska) Čudesni trg u Pizi (Italija) Piramide Teotiuakana (Meksiko) Hram Borobudur na Javi (Indonezija) Hram Budinog zuba u Kandiju (Šri Lanka) Stari grad Mostar Jugoslavija) U ČAST DEMOKRATIJE Atinski akropolj (Grčka) Bazelska opština (Švajcarska) Zgrada berze u Kopenhagenuf (Danska) Londonski Parlament (Engleska) Zgrada opštine u Antverpen (Belgija) Bela kuća (SAD) Opština u Stokholmu (Švedska) Zgrada parlamenta u Braziliji SVET ZADOVOLJSTVA Hempton Kort (Engleska) Petradvarjec (SSSR) Dvorac Mirabel u Salcburgu (Austrija) Dvorac San Susi u Potsdamu (DR Nemačka) Španski trg u Rimu (Italija) Maharanin dvorac u Udajpuru (Indija) Dvpraic Aze-le-Rido (Francuska) Kazino u Dovilu (Francuska)

Izdavačka kuća Pravoslavna reč je objavila kapitalan izdavački projekat: Sabrana dela akademika Milorada Ekmečića u 15 knjiga. Predgovor za Sabrana dela je napisao akademik Vasilije Krestić. Uređivački odbor, sastavljen od najeminentnijih istoričara i naučnih radnika pažljivo je pregledao svu pisanu dokumentaciju akademika Ekmečića, klasifikovao je po celinama i od nje su nastale nove, važne istorijske knjige. Akademik Ekmečić je bio jedan od najvećih istoričara koje smo do sada imali, neumorni naučnik, posvećen sudbini svog naroda. Baveći se opštom i nacionalnom istorijom 19. i 20. veka osvetlio je, objasnio i neoborivo dokazao istorijske korene naše nacionalne sudbine. Sabrana dela Milorada Ekmečića sadrže svu pisanu zaostavštinu uvaženog akademika: 15 knjiga, 11000 stranica, 18 kilograma štampanog materijala. Komplet se sastoji od knjiga koje su ranije objavljivane ali u njemu se nalaze i do sada neobjavljeni akademičevi naučni spisi: Ratni ciljevi Srbije Ustanak u Bosni 1875-1878 Stvaranje Jugoslavije 1790-1918 /prva i druga knjiga/ Dugo kretanje između klanja i oranja Radovi iz istorije BiH 19. veka Ogledi iz istorije Srbi na istorijskom raskršću Revolucija 1848. i Balkan Dijalog prošlosti i sadašnjosti Raznoliki istorijski spisi /5 knjiga/ Blistavo je delo, u svetu cenjenog profesora opšte istorije, akademika Ekmečića. Posebno ga je odlikovalo to što je bio podjednako dobar poznavalac i nacionalne i opšte istorije te je znalački povezivao pojave i zbivanja iz naše nacionalne prošlosti sa dešavanjima iz opšte istorije Evrope i sveta. Akademik Krestić, pišući predgovor, naglašava da je Milorad Ekmečić umeo da iščita određene dokaze i da ih originalno tumači. Nikada u svojim tumačenjima nije zalutao u obilju faktografije, nije gubio iz vida glavnu istraživačku ideju, zlatnu nit istine za kojom je tragao. Nije izbegavao da iz prošlosti sagledava sadašnjost a iz sadašnjosti naslućuje budućnost. Jedna od ključnih tema njegovog naučnog interesovanja bilo je Istočno pitanje, odluke Berlinskog kongresa i politika velikih sila prema Balkanu kao i osnivanje nacionalnih država na Balkanu. Ekmečić je tokom čitave svoje karijere pokušavao da razmrsi taj teško razmrsivi splet okolnosti koje su činile Istočno pitanje. U žiži njegovih istraživanja bili su jugoslovenska ideja i stvaranje Jugoslavije 1918. godine, a posebnu pažnju posvetio je izučavanju osnova autoritarnih režima u Evropi između dva svetska rata. Pisao je o Prvom srpskom ustanku, odnosima Austrije i Austrougarske prema Srbiji, odnosima Rusije i Srbije, Srba i SAD, Prvom svetskom ratu, položaju Srba u Jugoslaviji od 1918 do 1992. godine. Teme Ekmečićevih istraživanja bile su i uloga rimokatoličke političke ideologije i Vatikana prema Srbiji, klerikalizam kao novi poredak, odnos fašizma prema religiji, uloga islama u socijalnom i političkom razvoju Evrope… Svaki Ekmečićev rad i svaka njegova knjiga daju nešto novo ili poznate činjenice tumače na originalan način.

Izdavačka kuća Pravoslavna reč je objavila kapitalan izdavački projekat: Sabrana dela akademika Milorada Ekmečića u 15 knjiga. Predgovor za Sabrana dela je napisao akademik Vasilije Krestić. Uređivački odbor, sastavljen od najeminentnijih istoričara i naučnih radnika pažljivo je pregledao svu pisanu dokumentaciju akademika Ekmečića, klasifikovao je po celinama i od nje su nastale nove, važne istorijske knjige. Akademik Ekmečić je bio jedan od najvećih istoričara koje smo do sada imali, neumorni naučnik, posvećen sudbini svog naroda. Baveći se opštom i nacionalnom istorijom 19. i 20. veka osvetlio je, objasnio i neoborivo dokazao istorijske korene naše nacionalne sudbine. Sabrana dela Milorada Ekmečića sadrže svu pisanu zaostavštinu uvaženog akademika: 15 knjiga, 11000 stranica, 18 kilograma štampanog materijala. Komplet se sastoji od knjiga koje su ranije objavljivane ali u njemu se nalaze i do sada neobjavljeni akademičevi naučni spisi: Ratni ciljevi Srbije Ustanak u Bosni 1875-1878 Stvaranje Jugoslavije 1790-1918 /prva i druga knjiga/ Dugo kretanje između klanja i oranja Radovi iz istorije BiH 19. veka Ogledi iz istorije Srbi na istorijskom raskršću Revolucija 1848. i Balkan Dijalog prošlosti i sadašnjosti Raznoliki istorijski spisi /5 knjiga/ Blistavo je delo, u svetu cenjenog profesora opšte istorije, akademika Ekmečića. Posebno ga je odlikovalo to što je bio podjednako dobar poznavalac i nacionalne i opšte istorije te je znalački povezivao pojave i zbivanja iz naše nacionalne prošlosti sa dešavanjima iz opšte istorije Evrope i sveta. Akademik Krestić, pišući predgovor, naglašava da je Milorad Ekmečić umeo da iščita određene dokaze i da ih originalno tumači. Nikada u svojim tumačenjima nije zalutao u obilju faktografije, nije gubio iz vida glavnu istraživačku ideju, zlatnu nit istine za kojom je tragao. Nije izbegavao da iz prošlosti sagledava sadašnjost a iz sadašnjosti naslućuje budućnost. Jedna od ključnih tema njegovog naučnog interesovanja bilo je Istočno pitanje, odluke Berlinskog kongresa i politika velikih sila prema Balkanu kao i osnivanje nacionalnih država na Balkanu. Ekmečić je tokom čitave svoje karijere pokušavao da razmrsi taj teško razmrsivi splet okolnosti koje su činile Istočno pitanje. U žiži njegovih istraživanja bili su jugoslovenska ideja i stvaranje Jugoslavije 1918. godine, a posebnu pažnju posvetio je izučavanju osnova autoritarnih režima u Evropi između dva svetska rata. Pisao je o Prvom srpskom ustanku, odnosima Austrije i Austrougarske prema Srbiji, odnosima Rusije i Srbije, Srba i SAD, Prvom svetskom ratu, položaju Srba u Jugoslaviji od 1918 do 1992. godine. Teme Ekmečićevih istraživanja bile su i uloga rimokatoličke političke ideologije i Vatikana prema Srbiji, klerikalizam kao novi poredak, odnos fašizma prema religiji, uloga islama u socijalnom i političkom razvoju Evrope… Svaki Ekmečićev rad i svaka njegova knjiga daju nešto novo ili poznate činjenice tumače na originalan način.

Crna Gora i Habzburška monarhija - Monumentalna naučna sinteza - Dvotomna ekskluzivna monografija (veliki format). Kroz 38 poglavlja Martinović hronološki oživljava politički i duhovni ambijent Crne Gore XVIII vijeka. Kapitalna dvotomna monografija “Crna Gora i Habzburška monarhija” (1715-1918) autora Nika Martinovića, enciklopedijskom temeljnošću i sveobuhvatnošću, donosi preciznu sliku dva vijeka crnogorske istorije kroz odnose sa najmoćnijim susjedom. Martinovićeva knjiga spada u djela iza kojih obično stoje timovi naučnika i čitavi instituti, a činjenica da je monografija posljedica entuzijazma jednog autora možda dodatno osvjetljava aktuelni trenutak u crnogorskoj kulturi. Knjigu je objavila izdavačka kuća Oktoih. Luksuzno trojezično izdanje (naš/njemački/engleski) u dva toma, na preko 800 strana prezentuje hronološki spektar odnosa moćnog austrijskog carstva i male Crne Gore tokom dvovjekovne vladavine dinastije Petrović-Njegoš. “U pitanju je naučno djelo tipa monumentalnih sinteza jedne od grandioznih istorijskih tema koje, nesumnjivo, predstavlja rezultat strpljivog i izuzetno stručnog višegodišnjeg istraživanja, pri čemu je bilo neophodno naučno iskustvo i poznavanje niza specijalističkih nauka”, zapisao je u recenziji dr Aleksandar Čilikov. Obimna tekstualna građa Martinovićeve monografije zahtijeva, prema riječima Čilikova, u kritičkom smislu, niz specijalističkih analiza - prije svega, sa stanovišta istorije kao naučne discipline. “To ne znači da je moramo isključivo tretirati samo kao `suvoparno` istorijsko štivo. I najpovršnija analiza upućuje na erudiciju i stručnost autora, koji prefinjenim jezičkim stilom i vanrednim tematskim konceptom prezentuje djelo koje, pored neosporno istorijskog, posjeduje i opšti kulturološki značaj”, zapisao je dr Čilikov. Kroz 38 poglavlja Martinović hronološki oživljava politički i duhovni ambijent Crne Gore XVIII vijeka, ustanovljenje austrijskih misija, istorijski značaj bitaka na Krusima i Martinićima nakon koji Habzburška monarhija zaposijeda prostore istočne obale Jadrana, doba Svetog Petra Cetinjskog i Petra II Petrovića Njegoša... “Dok se u današjoj Austriji Crna Gora posmatra kao mitska zemlja divlje ljepote na južnom Balkanu, dotle pojam `Austrija` u savremenoj crnogorskoj svijesti oscilira od monarhijskog `svijeta iz prošlosti` i realnosti današnjice, amalgam sastavljen od uspomena na `zemlju prava i reda`, dobre uprave i socijalne sigurnosti, uz nadu u povećanu prisutnost i tržišnoj ekonomiji i dobročineću državu”, zapisao je u predgovoru austrijski ambasador u Crnoj Gori, Martin Pamer naglašavajući kao posebnu okolnost to što je dvotomno djelo “Crna Gora i Habzburška monarhija” nastalo u godini obilježavanja dvjestogodišnjeg jubileja od rođenja “najvećeg Crnogorca” - Njegoša, a da je izdato u komemorativnoj 2014, kada se obilježava sto godina od izbijanja Prvog svjetskog rata i 25 godina d pada Berlinskog zida. Recenzenti Martinovićeve knjige su akademik Đorđe Borozan i dr Aleksandar Čilikov, urednik je Radomir Uljarević, dok dizajn knjige potpisuje Mirko Toljić. (Izvor: www.vijesti.me)

Psunjski HRVATI u svetlosti istoriske istine Meseca marta 1944. PRVO,RATNO izdanje 241 strana + karta Srbi u Nezaviskoj državi Hrvatskoj- prema hrvatskoj statistici iz 1910. godine Štampana izvan domašaja okupacione cenzure, daleko od grada. KUPCU OVE KNJIGE PREPORUČUJEM LIČNO PREUZIMANJE DA BI SE UVERIO U KVALITET KNJIGE Knjiga Hrvati u svetlu istorijske istine, autora Psunjski (za kojega skoro sa sigurnošću možemo tvrditi, da je to bio Veliša Raičević), odštampana je bila u Beogradu marta 1944., nešto pre oslobođenja grada. Gestapo, tajna policija nemačkoga rajha je, izvesno zbog izdaje, upala u štampariju u kojoj je bila knjiga štampana, i zaplenila skoro celokupan tiraž. Nemci nisu želeli da se otkrije istina o istoriji Srba i lažljivosti Hrvata u njihovom falsifikovanju istorije. Na kraju krajeva, Hrvatska je bila saveznica, a Srbija samo okupirana i sa privremenom vladom. Odmah po oslobođenju preostale primerke je tražila i zaplenila jugoslovenska tajna policija, a štampara Antuna Rota su krajem 1944. godine proglasili za okupatorskog saučesnika i ubili ga na nepoznatom mestu. Za Psunjskog se nije znalo ko je, pa je mogao da se izvuče. Većinu primeraka knjige su pronašli, a njihovi vlasnici su, po običaju, završili na Golom otoku. Zvanična institucija, Narodna biblioteka Srbije prvi primerak knjige dobila je tek 1981. godine, posle smrti Josipa Broza - Tita. Primerak u svom arhivu ima još i Srpska pravoslavna crkva, a nekoliko primeraka imaju nekadašnji autorovi prijatelji. Veliša Raičević je, pored pomenute knjige, pod istim pseudonimom izdao još i knjigu U ime Hrista – svetinje u plamenu. -------------------------- U okupiranom Beogradu su 1944. godine izašle iz štampe dve knjige sa tematikom iz srpsko-hrvatskih odnosa. Radi se o knjigama „Hrvati u svetlu istorijske istine“ i „U ime Hrista-Svetinje u plamenu“. Autor obe publikacije se potpisao kao Psunjski. Tim imenom je hteo da ukaže na svoj zavičaj, odnosno svoje ranije boravište. Psunjski je pisao na dobrom činjeničnom temelju, sa postavkama i dokazivanjem koji odaju oštroumnog, u istoriji i politici, izvežbanog čoveka. Sam je bio izbeglica u Nedićevoj Srbiji, jedan prognanik koji je sebe i porodicu sačuvao od svirepog ustaškog klanja. Njegove knjige izdate su u teškim uslovima nemačke okupacije. Autor ovih knjiga je posle rata ostao neprimećivan u javnosti. Ideologija „bratstva i jedinstva“ nije trpela potrzanje odgovornosti za istrebljivanje srpskog naroda u Krajini i u Bosni i Hercegovini. Svako osluškivanje onemelog krika pobacanih u jame nevinih žrtava, osuđivalo se kao reakcionarni revizionizam. Psunjski se i dalje krio pod svojim pseudonimom. Na žalost, ni kada su njegovi štampani spisi opet dobili na aktuelnosti, sa početkom raspada bivše Jugoslavije, opet su izdati pod pseudonimom iz doba okupacije (1941-1944). Iznad naslova „Hrvati u svetlu istorijske istine“ i „U ime Hrista - Svetinje u plamenu“ nije stavljeno zaslužno ime njihovog autora kome je ime Veliša Raičević. NEMAR I ZABLUDE Prvi koji je u svojim radovima koristio i javno citirao „Psunjskog“ bio je istoričar Veljko Đurić, a to je činio u svom magistarskom radu „Ustaše i pravoslavlje - Hrvatska pravoslavna crkva“ (Beograd 1989). Posle tog ozvaničenja, pojačalo se interesovanje za čudesne i tajanstvene knjige „Hrvati u svetlu istorijske istine“ i „U ime Hrista - svetinje u plamenu“. Knjiga „Hrvati u svetlu istorijske istine“ je ponovo izdata 1993. godine. Glavni izdavač je bilo „Novo delo“, a predgovor je napisao Momčilo Đerković. Drugo izdanje se pojavilo u aranžmanu izdavačke kuće „Nikola Pašić“ iz Beograda 2004. godine. To drugo izdanje obuhvata oba dela Veliše Raičevića, naime u produžetku je štampana knjiga „U ime Hrista - Svetinje u plamenu“. Uprkos tome što autor nije pisao u cilju sticanja književne slave i javnih priznanja, nego iz svoje nacionalne savesti i istinoljublja o progonjenom srpskom narodu na istorijskim teritorijama, radi tačnosti, izdavačkog poštenja i bibliografske preciznosti, bar u drugom slučaju moglo se navesti puno ime i prezime ovog istoriografskog pisca. Pogotovo kada se razrešavanjem enigme tajnog imena „Psunjski“ najiscrpnije i najtemeljitije bavio Ilija Petrović. (Rad muzeja Vojvodine, broj 36, 1994, str. 159-171), koji je dokazao da je Psunjski Veliša Raičević. Pre toga se mislilo da je knjige napisao Radoslav Grujić (+1955), Dušan Bogunović, Pero Slijepčević (+1964), ali da su autori možda starokatolički dostojanstvenik Milan Žmigavac ili neki Rašajski, zaposlen u Rektoratu Zagrebačkog Sveučilišta pre 1945. godine. U vreme kada je rađena opsežna srpska bibliografija, oko 1989. godine, ove dve knjige su iz neshvatljivih razloga prećutane, iako se pouzdano zna da su knjige Psunjskog poklonjene Narodnoj biblioteci posle smrti Josipa Broza Tita. Zanimljivo da je jedan od principa najpotpunije srpske bibliografije dosad glasio: „Šifre, pseudonimi i inicijali, ukoliko nisu razrešeni, uzimaju se za odrednice u obliku kakvom se javljaju u knjizi“. Ali, uprkos tome u toj bibliografiji koja obuhvata i 1944. godinu nisu zabeležene knjige koje je napisao i sa teškom mukom izdao Večiša Raičević - Psunjski. (Vidi: Srpska bibliografija, Knjige 1868-1944, Knjiga 1 (A-Bok), Beograd, 1989. i Srpska bibliografija, Knjige 1868-1944, Knjiga 15 (Priv-Rg), Beograd, 1999.) Knjiga u PERFEKTNOM stanju Stanje```10```,najviša moguca ocena⭐️ 1k

PONEKA KNJIGA IMA SITNA OSTECENJA NA KORICAMA UNUTRA - NECITANE Izdavačka kuća Pravoslavna reč je objavila kapitalan izdavački projekat: Sabrana dela akademika Milorada Ekmečića u 15 knjiga. Predgovor za Sabrana dela je napisao akademik Vasilije Krestić. Uređivački odbor, sastavljen od najeminentnijih istoričara i naučnih radnika pažljivo je pregledao svu pisanu dokumentaciju akademika Ekmečića, klasifikovao je po celinama i od nje su nastale nove, važne istorijske knjige. Akademik Ekmečić je bio jedan od najvećih istoričara koje smo do sada imali, neumorni naučnik, posvećen sudbini svog naroda. Baveći se opštom i nacionalnom istorijom 19. i 20. veka osvetlio je, objasnio i neoborivo dokazao istorijske korene naše nacionalne sudbine. Sabrana dela Milorada Ekmečića sadrže svu pisanu zaostavštinu uvaženog akademika: 15 knjiga, 11000 stranica, 18 kilograma štampanog materijala. Komplet se sastoji od knjiga koje su ranije objavljivane ali u njemu se nalaze i do sada neobjavljeni akademičevi naučni spisi: Ratni ciljevi Srbije Ustanak u Bosni 1875-1878 Stvaranje Jugoslavije 1790-1918 /prva i druga knjiga/ Dugo kretanje između klanja i oranja Radovi iz istorije BiH 19. veka Ogledi iz istorije Srbi na istorijskom raskršću Revolucija 1848. i Balkan Dijalog prošlosti i sadašnjosti Raznoliki istorijski spisi /5 knjiga/ Blistavo je delo, u svetu cenjenog profesora opšte istorije, akademika Ekmečića. Posebno ga je odlikovalo to što je bio podjednako dobar poznavalac i nacionalne i opšte istorije te je znalački povezivao pojave i zbivanja iz naše nacionalne prošlosti sa dešavanjima iz opšte istorije Evrope i sveta. Akademik Krestić, pišući predgovor, naglašava da je Milorad Ekmečić umeo da iščita određene dokaze i da ih originalno tumači. Nikada u svojim tumačenjima nije zalutao u obilju faktografije, nije gubio iz vida glavnu istraživačku ideju, zlatnu nit istine za kojom je tragao. Nije izbegavao da iz prošlosti sagledava sadašnjost a iz sadašnjosti naslućuje budućnost. Jedna od ključnih tema njegovog naučnog interesovanja bilo je Istočno pitanje, odluke Berlinskog kongresa i politika velikih sila prema Balkanu kao i osnivanje nacionalnih država na Balkanu. Ekmečić je tokom čitave svoje karijere pokušavao da razmrsi taj teško razmrsivi splet okolnosti koje su činile Istočno pitanje. U žiži njegovih istraživanja bili su jugoslovenska ideja i stvaranje Jugoslavije 1918. godine, a posebnu pažnju posvetio je izučavanju osnova autoritarnih režima u Evropi između dva svetska rata. Pisao je o Prvom srpskom ustanku, odnosima Austrije i Austrougarske prema Srbiji, odnosima Rusije i Srbije, Srba i SAD, Prvom svetskom ratu, položaju Srba u Jugoslaviji od 1918 do 1992. godine. Teme Ekmečićevih istraživanja bile su i uloga rimokatoličke političke ideologije i Vatikana prema Srbiji, klerikalizam kao novi poredak, odnos fašizma prema religiji, uloga islama u socijalnom i političkom razvoju Evrope… Svaki Ekmečićev rad i svaka njegova knjiga daju nešto novo ili poznate činjenice tumače na originalan način.

Broj strana: 1019 Pismo: Ćirilica Povez: Tvrd Izdavač: Prometej, Novi Sad Pred čitalačkom, naučnom, političkom i kulturnom javnošću se po drugi put, posle 70 godina, pojavljuje zbornik „Vojvodina“ 1 i 2. To je, kako konstatuje akademik Čedomir Popov, jedan od dva podviga Istorijskog društva Novog Sada osnovanog 1927. godine. Ove dve knjige su reprint izdanje koje je realizovala izdavačka kuća Prometej a povodom 90-godišnjice pripajanja Bačke, Banata, Baranje i Srema Srbiji. Retke su savremene prilike da zađete u prošlost koja je itekako i sada značajna i aktuelna kao ove knjige koje je nemoguće zaobići. Projekat Vojvodina Zamišljen je da u četiri knjige prikaže istoriju i savremeni život ovog kraja podeljene u hronološke celine: od praistorije do velike Čarnojevićeve seobe Srba (1690); od seobe do Temišvarskog sabora 1790; od Temišvarskog sabora do stvaranja Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca (1918); problemi Vojvodine »u nacionalnoj i državnoj zajednici«. Sva ova razdoblja trebalo je prikazati u monografskoj formi, naučno sintetičkom metodom. Nijedna od ove dve koncepcije nije do kraja sprovedena. Rat 1941. prekinuo je rad na ovom zamašnom poslu baš na polovini, da on nikad ne bude završen, kaže u uvodu ovog reprint izdanja akademik Popov. Ove dve voluminozne knjige od blizu 1.000 stranica enciklopedijskog formata predstavljaju kapitalnu vrednost celokupne srpske istoriografije. Neke od studija objavljenih u njima, ni posle 70 godina, ispunjenih prebogatim novim istraživačkim rezultatima, ne samo da nisu izgubile na vrednosti, nego nisu ni prevaziđene, a u nekim segmentima ni domašene. Zato ih stručni istoričari koriste i danas. Knjige su kapitalne ne samo po obimu, autorima, već po uvek aktuelnoj temi – Vojvodini. Retke su prilike da se u knjizi naučno i nadahnuto obuhvati tradicija, stručnost i istorijska aktuelnost. Prometej ove knjige sa posebnim zadovoljstvom preporučuje za naučnu znatiželju, kao poklon za pamćenje, za stručno i radoznalo iščitavanje, jednostavno: za istorijske i kulturno-civilizacijske potrebe i – nezaborav… Knjiga I – Popov C.: Zbornik „Vojvodina“ po drugi put među nama – Popović, D.J.: Predgovor – Vujević dr P.: Geopolitički i fizičko-geografski prikaz Vojvodine – Milovanović dr B.: Geološka istorija Vojvodine – Grbić dr M.: Preistorijsko doba Vojvodine – Vulić dr N.: Vojvodina u rimsko doba – Jankulov dr B.: Spomenici Vojvodine iz doba seobe naroda – Granić dr F.: Vojvodina u vizantisko doba – Skok dr P.: Toponomastika Vojvodine – Radonić dr J.: Srbija i Ugarska u srednjem veku – Popović dr D.J.: Vojvodina u tursko doba – Smit R. i Bošković Đ.: Srednjevekovni gradovi u Vojvodini – Grujić dr R.M.: Duhovni život – Leskovac M.: Srpska književnost u Vojvodini do Velike seobe – Kašanin dr M.: Srpska umetnost u Vojvodini do Velike seobe – Radonić dr J. Od prve opsade Beča do Velike seobe Knjiga II – Radonić dr J.: Vojvodina od Velike seobe (1690) do sabora u Krušedolu (1708) – Simeonović-Čokić dr S.: Srpske privilegije – Popović D.J.: Slika Vojvodine u 18. veku – Popović D.J.: Plemstvo – Duitin V.A. – Popović D.J.: Plemičke porodice – Duitin V.A.: Plemičke porodice II – Stajić V.: Građansko društvo i seljaci – Popović D.J.: Vojna granica – Smit Rud. R.: Varadin – Grujić dr Rad. M.: Duhovni život

Odlično očuvano U ediciji „(Ne)pročitana istorija” ugledne jagodinske izdavačke kuće „Gambit”, koja se već duže od decenije bavi prevashodno istoriografskim istraživanjima sa srpskih i balkanskih prostora, ove jeseni iz štampe se pojavilo drugo i dopunjeno izdanje na srpskom jeziku studije o poreklu Albanaca pod naslovom „Ko su Albanci” znamenitog akademika prof. dr Kaplana Burovića, jednog od najpriznatijih svetskih istraživača u poznavanju prošlosti, etnogeneze i metamorfoza albanskog naroda. Akademik, profesor dr Kaplan Burović rođen je 1934. godine u Ulcinju i imao (i ima) izuzetno buran život zbog svojih političkih i istorijskih stavova koje je javno iznosio (objavio preko sto knjiga) kao književnik, naučnik i publicista. NAUČNA STUDIJA – Albanološke teze akademika, prof. dr Kaplana Burovića su rezultat njegovih prethodnih istraživanja tokom studiranja problema strogo akademskom akribijom, bez pristrasnosti, bez predubeđenja. Ko god ih bude pročitao, pa bio on i do srži indoktrinirani Albanac, odmah će shvatiti da oni, Albanci, niti su autohtoni (ni na teritoriji same Albanije, a kamoli na Kosovu i ma gde drugde!), niti su geneološki sledbenici Ilira, ponajmanje Pelazga. Ovim svojim strogo naučnim studijama, otkrićima i argumentima, on je zaslužio našu pažnju i svestranu zahvalnost, pa i divljenje za građansku smelost kojom nam ih je predstavio. Akademik Burović nije samo talentovani naučnik, već i heroj koji pripada ne samo svom narodu, već svim balkanskim narodima, pa i šire – reči su dr Orla Ivanovskog, višeg savetnika na Institutu nacionalne istorije u Skoplju. U Skoplju je diplomirao na Albanalogiji, ali je zbog disidentskih stavova bio osuđen na dve godine zatvora, pa je, na putu za SSSR, prešao u Albaniju gde je diplomirao na Fakultetu albanskog jezika i književnosti u Tirani i onda po albanskim zatvorima proveo 43 godine gde mu je porodica razorena i razrušena. Mnogi su ga podržavali i proglašavali za Mendelu Albanije, Isusa Hrista i Boga, ali je po izlasku iz zatvora morao da napusti Albaniju (jer se nikada nije odrekao svog srpsko-crnogorskog porekla i jugoslovenskog državljanstva) i sada živi u Švajcarskoj od izuzetno skromnih sredstava, piše i objavljuje – mada albanska mafija, uz pomoć nekoliko izuzetno jakih država, kontinuirano radi protiv njega i njegovih knjiga, ali je bez obzira na sve probleme, unet u mnoge enciklopedije, pa i u svetsku Vikipediju, biografski leksikon „Srbi u svetu” na srpskom i engleskom jeziku i „Leksikon crnogorske culture”, a odlikovan je medaljom „Srpska kruna” i proglašen za „Srpskog Viteza”, dok su preko medija mnogi govorili da je zaslužio i Nobelovu nagradu i do danas je u svetu za i protiv akademika Burovića objavljeno oko 150 knjiga. U ovoj studiji akademik Burović argumentovano, istrajno i, čini se, neutralno opisuje i objašnjava etnogenezu i metamorfoze albanskog naroda i to tako ubedljivo i razložno da, i po mišljenjima mnogih vrhunskih znalaca ove problematike, uključujući i albanske profesore Univerziteta i akademike, ne ostavlja nikakvog prostora za eventualne dileme, čime se verifikuje u jednog od najboljih svetskih poznavalaca ove tematike i, upravo i baš zbog toga, ostaje na nišanu albanskih ekstremista i njihovih, ne baš malobrojnih saveznika, koji ne dozvoljavaju da se u Albaniji čak ni za novac ne štampa ni jedna njegova knjiga, a pokušavaju da ucene štampare i knjižare po celom svetu da to ne čine – što im, dobrim delom, i uspeva. … Drastičan primer za ovo je Albanija, odnosno cela albanska nacija, svi Albanci, Šćipetari ili Šiptari, kako ih mi zovemo, bilo da žive u Albaniji, u samoproglašenoj državi Kosovo, ili kao dijaspora u Makedoniji, Grčkoj, Crnoj Gori i Srbiji. Osnovni razlog za ovo je što se kod Albanaca, kao pastirskog i nomadskog naroda, kasno probudila nacionalna i državotvorna svest – tek kada su okolne nacije već bile formirale svoje države oslobodivši se iz turskog ropstva. Albansku državu, zapravo, nisu ni formirali sami Albanci, već Italijani i Austrijanci, 1912. godine, da bi sprečili Srbiju da izađe na Jadransko more. Država je, dakle, Albance zatekla kao pastirski, plemenski narod koji živi izolovanim patrijarhalnim životom u planinama i rečnim dolinama, bez pismenosti, bez kulturnih i civilizacijskih tekovina, bez puteva i gradova – piše, pored ostalog, u analitičnom predgovoru pod naslovom „Poreklo nacije u službi politike” ugledni jagodinski romansijer, esejista, pripovedač i novinar – nekadašnji direktor i glavni odgovorni urednik „Novog puta” Borislav Radosavljević. Akademik Burović u svojoj studiji odgovara na pitanje „Ko su Albanoi”, objašnjava pojam „Arnaut”, odgovara na pitanje „Kad su došli Albanci u Albanon” i konstatuje da „Albanci nisu Iliri”, pa iznosi „Hipoteze o poreklu Albanaca”, kao i „Argumente Albanaca” i „Cediranje albanskih naučnika” da bi decidirano odgovorio na krucijalno pitanje „Ko su Albanci?”, opisao „Ekspanziju Albanaca”, „Seobe Albanaca”, „Poreklo Albanaca u Srbiji (Kosovo i Metohija), u Makedoniji, Crnoj Gori i Grčkoj”, konstatovao „Albaniziranje Srba, Makedonaca i Crnogoraca”, naveo „Prezimena Albanaca koja svedoče njihovo slovensko poreklo”, opisao „Albanske teritorijalne pretenzije” i „Koktel albanske krvi”. Pri kraju studije od više od 350 strana akademik Burović prezentira sopstvenu biografiju i bibliografiju, kratak izvod i registar imena. MOŽDA ĆEMO PRIZNATI – Sve što kaže akademik Burović o poreklu Albanaca znamo mi to pre njega i bolje od njega, ali sada nije vreme da se to kaže. Treba da prethodno ujedinimo Kosovo sa Albanijom, pa ćemo tada i mi to priznati. Akademija nauka Albanije Ostavimo čitaocima da potraže kod izdavača ovu izuzetno vrednu i zanimljivu knjigu, ali kako bi im bar malo zadovoljili radoznalost reći ćemo da je utvrđeno da su današnji Albanci (najverovatnije) poreklom sa Kavkaza i da je reč o nekom tatarskom plemenu (po jeziku najsličnije Litvancima sa kojima su, verovatno, išli i do Baltika) koje je imalo kontakata i sa Slovenima i tako zajedno sa Bugarima došlo na Balkan gde je doživelo brojne metamorfoze i umalo, u više navrata, nije bilo u potpunosti asimilovano. Danas svi znaju kakva je situacija, a ostatak valja pročitati iz ove izvanredne studije. Jer, to su ljudi koji žive u susedstvu sa nama. I ma kako se stvari odvijale (dobro ili loše) prve susede svakako treba dobro, dobro upoznati. Ova knjiga jedan je od čeonih putokaza toga smera. Istorija albanije albanaca albanska povijest albanskog naroda

CATENA MUNDI - SRPSKA HRONIKA NA SVETSKIM VERIGAMA, TOM I i II Grupa autora Žanrovi: Enciklopedije, Istorija Izdavač: Catena Mundi Broj strana: 1826 Povez: Tvrd, zaštitni omot Format: 31 cm Opis Catena mundi je sinteza srpske istorije i duhovnosti u njenom dvomilenijumskom toku. To je „zbornik o srpstvu i Srbima, svemu onome što su činili i, naročito, onom čemu su težili, ujedno i bukvar i sveta knjiga“. Šta je Catena mundi? Prvo izdanje je objavljeno u vihoru rata 1992. godine. Čim je odštampana, veliko interesovanje publike za ovakvim štivom misteriozno je prekinuto nestajanjem enciklopedije Catena mundi sa polica knjižara. Po rečima prodavaca, neko je za nepunih desetak dana kupio skoro celokupan tiraž, tako da se enciklopedija nije mogla nabaviti. Enciklopedija Catena mundi – srpska hronika na svetskim verigama, čiji je priređivač Predrag Dragić Kijuk, predstavlja sintezu Srba i srpstva dugu dva milenijuma. Knjiga uobličava duhovnu i civilizacijsku tradiciju i najznačajnije domete srpske istorije na Balkanu, sa jasnom porukom da srpski narod treba ozbiljnije da se okrene samospoznaji. Catena mundi je zbirka istorijskih spisa i drugih publikacija koje su napisali različiti autori, a među mnogim poznatim imenima i vrsnim umova uvršteni su radovi: Miloša Crnjanskog, Vladete Jerotića, Radivoja Pešića, Aleksandra Solovjeva, Jovana Dučića, Rastka Petrovića, vladike Nikolaja Velimirovića i mnogih drugih…. Catena mundi je sinteza srpske istorije i duhovnosti u njenom dvomilenijumskom toku. To je „zbornik o srpstvu i Srbima, svemu onome što su činili i, naročito, onom čemu su težili, ujedno i bukvar i sveta knjiga“. U „Kateni“ piše ko smo, šta smo, odakle smo, i kuda idemo. Ko je tvorac Catene mundi? KijukPredrag Dragić Kijuk, tvorac Catene mundi, bio je i ostao remetnik: borio se protiv zaborava, a za trajne vrednosti, neodvojive od uspravnog stajanja pred Bogom i ljudima. U Kembridžovom enciklopedijskom izdanju (Cambridge, England) „2.000 intelektualaca u 21. veku”dobio je odrednicu na urednički poziv. Internacionalni biografski centar (St. Thomas Place, England) proglasio ga je 2010. godine za jednog od 100 slobodnih mislilaca u svetu. Bio je jedan od osnivača „Fonda istine“ (Beograd), Svetskog sabora Srba (Hajdelberg), Crkveno-narodnog sabora (Prizren), „Centra za hrišćanske studije“ (Beograd), udruženja intelektualaca „Srpska nacionalna svest“ (Niš) i izdavačke kuće „Euro Epistel“ (Ašafenbrug). Sva ova udruženja borila su se za istinu o Srbima u doba kada je ta istina, po nalozima Imperije, bila zabranjena, i kada je Vol strit zaratio protiv Kosovskog zaveta. Inicirao je i bio jedan od autora deklaracije na pet jezika („Slovo o srpskom jeziku“, 1998), koja je tražila hitnu obnovu srbistike umesto štetočinske serbokroatistike. Pokrenuo je i uređivao biblioteke – „Srpska dijaspora“ i „Srpska porodična biblioteka“. Enciklopedija Catena mundi nastajala je godinama u Kijukovoj radnoj sobi. Konačno, 1992. godine, ukazala se prilika da se ovako maestralno delo objavi. Iako je enciklopedija trebalo da predstavlja temelj nove srpske društvene, intelektualne i naučne svesti, ona nije u dovoljnoj meri pronikla u javno mnjenje, niti je doživela ozbiljniju promociju i put do čitalaca. Naime, čim je odštampana, veliko interesovanje publike za ovakvim štivom misteriozno je prekinuto nestajanjem enciklopedije Catena mundi sa polica knjižara. Po rečima prodavaca, neko je za nepunih desetak dana kupio preostali tiraž, koji nije unapred prodat u pretplati, tako da se enciklopedija nije mogla nabaviti. Enciklopedija u dva toma, na skoro 2000 strana, 260 autora, na desetine malo poznatih kolornih mapa, daje odgovore na sledeća pitanja: - Šta je istina o Srbima koji su pre deset vekova naselili Italiju? - Šta je istina o Slovenima na Mediteranu? - Ko je i kada podelio Srbe i Hrvate? - Ko je tvorac jugoslovenske ideje? - Da li su Hrvati konvertiti? - Da li Amerika ima kompleks stare Evrope? - Zašto Albanci kriju istinu o svojoj pravoj postojbini? - Zašto istorija prećutkuje srpsku državu u Tesaliji i Srbe na Peloponezu? - Gde su živeli Srbi, prema starim kartama? - Gde su sve u 17. veku naseljeni Srbi u Sloveniji? - Šta je vatikanska ideologija? - Kako se Vatikan odnosio prema srpskom pitanju? - Ko prećutkuje da je vinčansko pismo najstarije pismo na svetu? - Da li će se stvoriti nova Alpe-Adria-Nemačka? - Zašto karte nazivaju Bosnu i Hercegovinu vojvodstvom Svetog Save? - Gde je sakrivena arhiva o masakru nad Srbima? - Šta je istina o povijesnom pravu Hrvata? - Ko su i šta su u stvari bili oficiri NDH? - Da li je ostvariva ideja podunavske federacije? - Zašto je baron Sarkotić početak uspona NDH? - Gde su dečija stratišta u „Svetoj Hrvatskoj“? - Šta je istina o Srbima u Habzburškoj monarhiji? - Ko je odgovoran za podelu Srpske Crkve? - Da li su ustaše porušile 500 ili više srpskih crkava? - Zašto Rimokatolička crkva krije istinu o konkordatu sa Hitlerom? - Gde je arheološko blago Starčeva, Vinče, Banjice? - Je li Balkan kolevka svetske civilizacije? - Šta su Srbi dali mediteranskoj kulturi? - Otkud srpski knezovi na ostrvu Samos? - Kada je srpski istoričar napisao prvu hrvatsku istoriju? - Zašto NDH i HDZ imaju slične planove? - Čemu nas uče Kvaternik, Starčević i Pavelić? - Kako su nestali Srbi katolici? - Ko je federalizovao Drugu Jugoslaviju? - Da li se sudbina Srbije kroji za stolom velikih sila? Po Kijuku, ovo je „prva jedinstvena istorija o fenomenu i sudbini Srba, koja objašnjava istinu o narodu čija se država rasprostirala na istoj teritoriji gde i kolevka svetske civlizacije“, „prva martirijska istorija srpskog naroda i nema veće istine od one na njenim stranicama“; ona „prvi put kod nas progovara o razlozima lažne istoriografije Slovena i Srba i planovima katoličke ideologije“ i „jedina se do sada usuđuje da ponudi odgovore na sva, za Srbe, tragična pitanja – i pomaže vam da razlikujete nametnutu ulogu taoca od prave istine“… To je, istovremeno, i „prva knjiga o srpskim zabludama, istinama, vekovnim stradanjima i nametnutim politikama“, bez koje se, po Kijuku, ostaje u „paklenom rezervatu antislovenske ideologije“, a sa kojom se saznaje da naša „skrivene kulturna istorija nezaustavivo otvara vrata 21. veka“. Ona se bavila i sudbinom Srbije i Jugoslavije, svedočila o tobožnjem „hegemonističkom grehu Srba“ i, kako reče njen autor, o „satanizovanju naroda koji je „jugoslovensku ideju“ platio krvlju“. Po Kijuku, knjiga Catena mundi je kadra da zameni čitave biblioteke, jer pomaže našoj deci da se suoče sa „dostojanstvom istine“. Ona je po prvi put objavila geografske karte koje svedoče o rasprostranjenosti srpskog naroda, njegove Crkve i države, kao i o prapostojbini Albanaca. O tekstovima zbornika Knjiga je riznica izuzetnih, i u vreme ono, a i danas, često prikrivenih tekstova o istorijskoj sudbini Srba. Ona se bavila skrivenom istorijom drevnog srpstva i Slovenstva, u tekstovima poput onog M. Gimbutasa o vinčanskom, kao najstarijem, pismu, ili onom, V. Rudeljeva, o istoriji etničkog imena Srba i Hrvata. Radivoje Pešić bavio se autohtonošću Slovena na Balkanu, a Srboljub Živanović antropološkim dokazima slovenskih drevnosti na ovom prostoru. Tu su bili i prilozi Crnjanskog i Petrovića o našim toponimima u Engleskoj, koji potiču iz drevnosti srpsko-keltske. srpska-oaza-u-italijiKijuk je, kao i Vladika Nikolaj, znao da smo drevnog porekla; nedavno je ruski genetičar Kljosov, modelom praćenja jednog genetskog markera, pokazao da svi Indoevropljani potiču sa Balkana, sa teritorije današnje Srbije, uključujući i Staru Srbiju –Kosmet i Makedoniju (a teza o Srbima na Peloponezu, istaknuta u „Kateni“, dokazana je, ponovo, knjigom, izašlom i kod nas, Grka Dimitrija Petalasa, koji daje reči slovenskog porekla u svom peloponeskom zavičaju, i tvrdi da je tamošnje stanovništvo slovenskog porekla, što grčka država od 19. veka sistematski poriče, menjajući toponime, hidronime i grcizirajući imena.) „Katena“ se, takođe, bavila, i to više nego ozbiljno, stavovima naših neprijatelja prema srpskom nacionalnom pitanju: Kijuk je objavio i Kvaternikov tekst o Hrvatima, tekst Ante Pavelića o konvertitskom narodu, stvorenom od Vatikana i Beča, kome je pripadao, kao i najvažnije stavove Ante Starčevića. U knjizi je i nezaobilazan tekst Artura Evansa o Srbima, Hrvatima i evropskoj politici, kao i tekstovi episkopa Nikodima Milaša, Jovana Olbine, Sime Simića i drugih o prekrštavanju srpskog naroda… Nezaobilazne su analize porekla Albanaca iz pera Hrvata Šuflaja i članak Vladana Đorđevića o albanskom pitanju i odnosu evropskih sila prema njemu. Veliki deo knjige bavio se središtem „hrišćanstva bez Hrista“, Vatikanom, i njegovom srboubilačkom politikom, kao i najbolje čuvanom tajnom Vatikana, Nezavisnom Državom Hrvatskom i Jasenovcem i drugim logorima i jamama kojima se, po ko zna koji put, dokazivalo da je u pravu bio Dostojevski kada je pisao da je rimokatolicizam gori od ateizma jer nameće izopačeni Hristov lik. Srbi u Sloveniji, Srbi u Hrvatskoj, Srbi u Bosni i Hercegovini, Srbi u Vojvodini i na Kosovu i u Metohiji, Srbi u Makedoniji – sve je to bila tema „Katene“. Naravno, Kijuk je želeo da osvetli i zločinačku politiku Komunističke partije prema srpstvu – objavio je niz ogleda na tu temu, među kojima se isticao tekst Koste Čavoškog o KPJ i srpskom pitanju. Autora u knjizi ima preko 260! Stanje odlično maltene novo K.D.S. 2.+

Veliki format, tvrd povez sa omotom druga i treca knjiga su nekoriscene a prvi tom sam samo ja procitao SRPSKA HRONIKA NA SVETSKIM VERIGAMA Broj strana: 1826 Catena mundi je sinteza srpske istorije i duhovnosti u njenom dvomilenijumskom toku. To je „zbornik o srpstvu i Srbima, svemu onome što su činili i, naročito, onom čemu su težili, ujedno i bukvar i sveta knjiga“. ; ; Šta je Catena mundi? ; ; Prvo izdanje je objavljeno u vihoru rata 1992. godine. Čim je odštampana, veliko interesovanje publike za ovakvim štivom misteriozno je prekinuto nestajanjem enciklopedije Catena mundi sa polica knjižara. Po rečima prodavaca, neko je za nepunih desetak dana kupio skoro celokupan tiraž, tako da se enciklopedija nije mogla nabaviti. ; ; Enciklopedija Catena mundi – srpska hronika na svetskim verigama, čiji je priređivač Predrag Dragić Kijuk, predstavlja sintezu Srba i srpstva dugu dva milenijuma. Knjiga uobličava duhovnu i civilizacijsku tradiciju i najznačajnije domete srpske istorije na Balkanu, sa jasnom porukom da srpski narod treba ozbiljnije da se okrene samospoznaji. ; ; Catena mundi je zbirka istorijskih spisa i drugih publikacija koje su napisali različiti autori, a među mnogim poznatim imenima i vrsnim umova uvršteni su radovi: Miloša Crnjanskog, Vladete Jerotića, Radivoja Pešića, Aleksandra Solovjeva, Jovana Dučića, Rastka Petrovića, vladike Nikolaja Velimirovića i mnogih drugih…. Catena mundi je sinteza srpske istorije i duhovnosti u njenom dvomilenijumskom toku. To je „zbornik o srpstvu i Srbima, svemu onome što su činili i, naročito, onom čemu su težili, ujedno i bukvar i sveta knjiga“. ; ; U „Kateni“ piše ko smo, šta smo, odakle smo, i kuda idemo. ; ; Ko je tvorac Catene mundi? ; ; KijukPredrag Dragić Kijuk, tvorac Catene mundi, bio je i ostao remetnik: borio se protiv zaborava, a za trajne vrednosti, neodvojive od uspravnog stajanja pred Bogom i ljudima. U Kembridžovom enciklopedijskom izdanju (Cambridge, England) „2.000 intelektualaca u 21. veku”dobio je odrednicu na urednički poziv. Internacionalni biografski centar (St. Thomas Place, England) proglasio ga je 2010. godine za jednog od 100 slobodnih mislilaca u svetu. ; ; Bio je jedan od osnivača „Fonda istine“ (Beograd), Svetskog sabora Srba (Hajdelberg), Crkveno-narodnog sabora (Prizren), „Centra za hrišćanske studije“ (Beograd), udruženja intelektualaca „Srpska nacionalna svest“ (Niš) i izdavačke kuće „Euro Epistel“ (Ašafenbrug). Sva ova udruženja borila su se za istinu o Srbima u doba kada je ta istina, po nalozima Imperije, bila zabranjena, i kada je Vol strit zaratio protiv Kosovskog zaveta. Inicirao je i bio jedan od autora deklaracije na pet jezika („Slovo o srpskom jeziku“, 1998), koja je tražila hitnu obnovu srbistike umesto štetočinske serbokroatistike. Pokrenuo je i uređivao biblioteke – „Srpska dijaspora“ i „Srpska porodična biblioteka“. ; ; ; Enciklopedija Catena mundi nastajala je godinama u Kijukovoj radnoj sobi. Konačno, 1992. godine, ukazala se prilika da se ovako maestralno delo objavi. ; ; Iako je enciklopedija trebalo da predstavlja temelj nove srpske društvene, intelektualne i naučne svesti, ona nije u dovoljnoj meri pronikla u javno mnjenje, niti je doživela ozbiljniju promociju i put do čitalaca. Naime, čim je odštampana, veliko interesovanje publike za ovakvim štivom misteriozno je prekinuto nestajanjem enciklopedije Catena mundi sa polica knjižara. Po rečima prodavaca, neko je za nepunih desetak dana kupio preostali tiraž, koji nije unapred prodat u pretplati, tako da se enciklopedija nije mogla nabaviti. ; ; ; Enciklopedija u dva toma, na skoro 2000 strana, 260 autora, na desetine malo poznatih kolornih mapa, daje odgovore na sledeća pitanja: ; ; -Šta je istina o Srbima koji su pre deset vekova naselili Italiju? ; -Šta je istina o Slovenima na Mediteranu? ; -Ko je i kada podelio Srbe i Hrvate? ; -Ko je tvorac jugoslovenske ideje? ; -Da li su Hrvati konvertiti? ; -Da li Amerika ima kompleks stare Evrope? ; -Zašto Albanci kriju istinu o svojoj pravoj postojbini? ; -Zašto istorija prećutkuje srpsku državu u Tesaliji i Srbe na Peloponezu? ; -Gde su živeli Srbi, prema starim kartama? ; -Gde su sve u 17. veku naseljeni Srbi u Sloveniji? ; -Šta je vatikanska ideologija? ; -Kako se Vatikan odnosio prema srpskom pitanju? ; -Ko prećutkuje da je vinčansko pismo najstarije pismo na svetu? ; -Da li će se stvoriti nova Alpe-Adria-Nemačka? ; -Zašto karte nazivaju Bosnu i Hercegovinu vojvodstvom Svetog Save? ; -Gde je sakrivena arhiva o masakru nad Srbima? ; -Šta je istina o povijesnom pravu Hrvata? ; -Ko su i šta su u stvari bili oficiri NDH? ; -Da li je ostvariva ideja podunavske federacije? ; -Zašto je baron Sarkotić početak uspona NDH? ; -Gde su dečija stratišta u „Svetoj Hrvatskoj“? ; -Šta je istina o Srbima u Habzburškoj monarhiji? ; -Ko je odgovoran za podelu Srpske Crkve? ; -Da li su ustaše porušile 500 ili više srpskih crkava? ; -Zašto Rimokatolička crkva krije istinu o konkordatu sa Hitlerom? ; -Gde je arheološko blago Starčeva, Vinče, Banjice? ; -Je li Balkan kolevka svetske civilizacije? ; -Šta su Srbi dali mediteranskoj kulturi? ; -Otkud srpski knezovi na ostrvu Samos? ; -Kada je srpski istoričar napisao prvu hrvatsku istoriju? ; -Zašto NDH i HDZ imaju slične planove? ; -Čemu nas uče Kvaternik, Starčević i Pavelić? ; -Kako su nestali Srbi katolici? ; -Ko je federalizovao Drugu Jugoslaviju? ; -Da li se sudbina Srbije kroji za stolom velikih sila? ; ; Po Kijuku, ovo je „prva jedinstvena istorija o fenomenu i sudbini Srba, koja objašnjava istinu o narodu čija se država rasprostirala na istoj teritoriji gde i kolevka svetske civlizacije“, „prva martirijska istorija srpskog naroda i nema veće istine od one na njenim stranicama“; ona „prvi put kod nas progovara o razlozima lažne istoriografije Slovena i Srba i planovima katoličke ideologije“ i „jedina se do sada usuđuje da ponudi odgovore na sva, za Srbe, tragična pitanja – i pomaže vam da razlikujete nametnutu ulogu taoca od prave istine“… ; ; To je, istovremeno, i „prva knjiga o srpskim zabludama, istinama, vekovnim stradanjima i nametnutim politikama“, bez koje se, po Kijuku, ostaje u „paklenom rezervatu antislovenske ideologije“, a sa kojom se saznaje da naša „skrivene kulturna istorija nezaustavivo otvara vrata 21. veka“. Ona se bavila i sudbinom Srbije i Jugoslavije, svedočila o tobožnjem „hegemonističkom grehu Srba“ i, kako reče njen autor, o „satanizovanju naroda koji je „jugoslovensku ideju“ platio krvlju“. Po Kijuku, knjiga Catena mundi je kadra da zameni čitave biblioteke, jer pomaže našoj deci da se suoče sa „dostojanstvom istine“. Ona je po prvi put objavila geografske karte koje svedoče o rasprostranjenosti srpskog naroda, njegove Crkve i države, kao i o prapostojbini Albanaca. ; ; O tekstovima zbornika ; ; Knjiga je riznica izuzetnih, i u vreme ono, a i danas, često prikrivenih tekstova o istorijskoj sudbini Srba. Ona se bavila skrivenom istorijom drevnog srpstva i Slovenstva, u tekstovima poput onog M. Gimbutasa o vinčanskom, kao najstarijem, pismu, ili onom, V. Rudeljeva, o istoriji etničkog imena Srba i Hrvata. Radivoje Pešić bavio se autohtonošću Slovena na Balkanu, a Srboljub Živanović antropološkim dokazima slovenskih drevnosti na ovom prostoru. Tu su bili i prilozi Crnjanskog i Petrovića o našim toponimima u Engleskoj, koji potiču iz drevnosti srpsko-keltske. ; ; srpska-oaza-u-italijiKijuk je, kao i Vladika Nikolaj, znao da smo drevnog porekla; nedavno je ruski genetičar Kljosov, modelom praćenja jednog genetskog markera, pokazao da svi Indoevropljani potiču sa Balkana, sa teritorije današnje Srbije, uključujući i Staru Srbiju –Kosmet i Makedoniju (a teza o Srbima na Peloponezu, istaknuta u „Kateni“, dokazana je, ponovo, knjigom, izašlom i kod nas, Grka Dimitrija Petalasa, koji daje reči slovenskog porekla u svom peloponeskom zavičaju, i tvrdi da je tamošnje stanovništvo slovenskog porekla, što grčka država od 19. veka sistematski poriče, menjajući toponime, hidronime i grcizirajući imena.) ; ; „Katena“ se, takođe, bavila, i to više nego ozbiljno, stavovima naših neprijatelja prema srpskom nacionalnom pitanju: Kijuk je objavio i Kvaternikov tekst o Hrvatima, tekst Ante Pavelića o konvertitskom narodu, stvorenom od Vatikana i Beča, kome je pripadao, kao i najvažnije stavove Ante Starčevića. U knjizi je i nezaobilazan tekst Artura Evansa o Srbima, Hrvatima i evropskoj politici, kao i tekstovi episkopa Nikodima Milaša, Jovana Olbine, Sime Simića i drugih o prekrštavanju srpskog naroda… ; ; Nezaobilazne su analize porekla Albanaca iz pera Hrvata Šuflaja i članak Vladana Đorđevića o albanskom pitanju i odnosu evropskih sila prema njemu. Veliki deo knjige bavio se središtem „hrišćanstva bez Hrista“, Vatikanom, i njegovom srboubilačkom politikom, kao i najbolje čuvanom tajnom Vatikana, Nezavisnom Državom Hrvatskom i Jasenovcem i drugim logorima i jamama kojima se, po ko zna koji put, dokazivalo da je u pravu bio Dostojevski kada je pisao da je rimokatolicizam gori od ateizma jer nameće izopačeni Hristov lik. Srbi u Sloveniji, Srbi u Hrvatskoj, Srbi u Bosni i Hercegovini, Srbi u Vojvodini i na Kosovu i u Metohiji, Srbi u Makedoniji – sve je to bila tema „Katene“. ; ; Naravno, Kijuk je želeo da osvetli i zločinačku politiku Komunističke partije prema srpstvu – objavio je niz ogleda na tu temu, među kojima se isticao tekst Koste Čavoškog o KPJ i srpskom pitanju. U1

ISBN: 9788663430389 Broj strana: 1826 Pismo: Ćirilica Povez: Tvrd Format: 31 cm Godina izdanja: 2014 Izdavač: Catena Mundi Catena mundi je sinteza srpske istorije i duhovnosti u njenom dvomilenijumskom toku. To je „zbornik o srpstvu i Srbima, svemu onome što su činili i, naročito, onom čemu su težili, ujedno i bukvar i sveta knjiga“. Šta je Catena mundi? Prvo izdanje je objavljeno u vihoru rata 1992. godine. Čim je odštampana, veliko interesovanje publike za ovakvim štivom misteriozno je prekinuto nestajanjem enciklopedije Catena mundi sa polica knjižara. Po rečima prodavaca, neko je za nepunih desetak dana kupio skoro celokupan tiraž, tako da se enciklopedija nije mogla nabaviti. Enciklopedija Catena mundi – srpska hronika na svetskim verigama, čiji je priređivač Predrag Dragić Kijuk, predstavlja sintezu Srba i srpstva dugu dva milenijuma. Knjiga uobličava duhovnu i civilizacijsku tradiciju i najznačajnije domete srpske istorije na Balkanu, sa jasnom porukom da srpski narod treba ozbiljnije da se okrene samospoznaji. Catena mundi je zbirka istorijskih spisa i drugih publikacija koje su napisali različiti autori, a među mnogim poznatim imenima i vrsnim umova uvršteni su radovi: Miloša Crnjanskog, Vladete Jerotića, Radivoja Pešića, Aleksandra Solovjeva, Jovana Dučića, Rastka Petrovića, vladike Nikolaja Velimirovića i mnogih drugih…. Catena mundi je sinteza srpske istorije i duhovnosti u njenom dvomilenijumskom toku. To je „zbornik o srpstvu i Srbima, svemu onome što su činili i, naročito, onom čemu su težili, ujedno i bukvar i sveta knjiga“. U „Kateni“ piše ko smo, šta smo, odakle smo, i kuda idemo. Ko je tvorac Catene mundi? KijukPredrag Dragić Kijuk, tvorac Catene mundi, bio je i ostao remetnik: borio se protiv zaborava, a za trajne vrednosti, neodvojive od uspravnog stajanja pred Bogom i ljudima. U Kembridžovom enciklopedijskom izdanju (Cambridge, England) „2.000 intelektualaca u 21. veku”dobio je odrednicu na urednički poziv. Internacionalni biografski centar (St. Thomas Place, England) proglasio ga je 2010. godine za jednog od 100 slobodnih mislilaca u svetu. Bio je jedan od osnivača „Fonda istine“ (Beograd), Svetskog sabora Srba (Hajdelberg), Crkveno-narodnog sabora (Prizren), „Centra za hrišćanske studije“ (Beograd), udruženja intelektualaca „Srpska nacionalna svest“ (Niš) i izdavačke kuće „Euro Epistel“ (Ašafenbrug). Sva ova udruženja borila su se za istinu o Srbima u doba kada je ta istina, po nalozima Imperije, bila zabranjena, i kada je Vol strit zaratio protiv Kosovskog zaveta. Inicirao je i bio jedan od autora deklaracije na pet jezika („Slovo o srpskom jeziku“, 1998), koja je tražila hitnu obnovu srbistike umesto štetočinske serbokroatistike. Pokrenuo je i uređivao biblioteke – „Srpska dijaspora“ i „Srpska porodična biblioteka“. Enciklopedija Catena mundi nastajala je godinama u Kijukovoj radnoj sobi. Konačno, 1992. godine, ukazala se prilika da se ovako maestralno delo objavi. Iako je enciklopedija trebalo da predstavlja temelj nove srpske društvene, intelektualne i naučne svesti, ona nije u dovoljnoj meri pronikla u javno mnjenje, niti je doživela ozbiljniju promociju i put do čitalaca. Naime, čim je odštampana, veliko interesovanje publike za ovakvim štivom misteriozno je prekinuto nestajanjem enciklopedije Catena mundi sa polica knjižara. Po rečima prodavaca, neko je za nepunih desetak dana kupio preostali tiraž, koji nije unapred prodat u pretplati, tako da se enciklopedija nije mogla nabaviti. Enciklopedija u dva toma, na skoro 2000 strana, 260 autora, na desetine malo poznatih kolornih mapa, daje odgovore na sledeća pitanja: - Šta je istina o Srbima koji su pre deset vekova naselili Italiju? - Šta je istina o Slovenima na Mediteranu? - Ko je i kada podelio Srbe i Hrvate? - Ko je tvorac jugoslovenske ideje? - Da li su Hrvati konvertiti? - Da li Amerika ima kompleks stare Evrope? - Zašto Albanci kriju istinu o svojoj pravoj postojbini? - Zašto istorija prećutkuje srpsku državu u Tesaliji i Srbe na Peloponezu? - Gde su živeli Srbi, prema starim kartama? - Gde su sve u 17. veku naseljeni Srbi u Sloveniji? - Šta je vatikanska ideologija? - Kako se Vatikan odnosio prema srpskom pitanju? - Ko prećutkuje da je vinčansko pismo najstarije pismo na svetu? - Da li će se stvoriti nova Alpe-Adria-Nemačka? - Zašto karte nazivaju Bosnu i Hercegovinu vojvodstvom Svetog Save? - Gde je sakrivena arhiva o masakru nad Srbima? - Šta je istina o povijesnom pravu Hrvata? - Ko su i šta su u stvari bili oficiri NDH? - Da li je ostvariva ideja podunavske federacije? - Zašto je baron Sarkotić početak uspona NDH? - Gde su dečija stratišta u „Svetoj Hrvatskoj“? - Šta je istina o Srbima u Habzburškoj monarhiji? - Ko je odgovoran za podelu Srpske Crkve? - Da li su ustaše porušile 500 ili više srpskih crkava? - Zašto Rimokatolička crkva krije istinu o konkordatu sa Hitlerom? - Gde je arheološko blago Starčeva, Vinče, Banjice? - Je li Balkan kolevka svetske civilizacije? - Šta su Srbi dali mediteranskoj kulturi? - Otkud srpski knezovi na ostrvu Samos? - Kada je srpski istoričar napisao prvu hrvatsku istoriju? - Zašto NDH i HDZ imaju slične planove? - Čemu nas uče Kvaternik, Starčević i Pavelić? - Kako su nestali Srbi katolici? - Ko je federalizovao Drugu Jugoslaviju? - Da li se sudbina Srbije kroji za stolom velikih sila? Po Kijuku, ovo je „prva jedinstvena istorija o fenomenu i sudbini Srba, koja objašnjava istinu o narodu čija se država rasprostirala na istoj teritoriji gde i kolevka svetske civlizacije“, „prva martirijska istorija srpskog naroda i nema veće istine od one na njenim stranicama“; ona „prvi put kod nas progovara o razlozima lažne istoriografije Slovena i Srba i planovima katoličke ideologije“ i „jedina se do sada usuđuje da ponudi odgovore na sva, za Srbe, tragična pitanja – i pomaže vam da razlikujete nametnutu ulogu taoca od prave istine“… To je, istovremeno, i „prva knjiga o srpskim zabludama, istinama, vekovnim stradanjima i nametnutim politikama“, bez koje se, po Kijuku, ostaje u „paklenom rezervatu antislovenske ideologije“, a sa kojom se saznaje da naša „skrivene kulturna istorija nezaustavivo otvara vrata 21. veka“. Ona se bavila i sudbinom Srbije i Jugoslavije, svedočila o tobožnjem „hegemonističkom grehu Srba“ i, kako reče njen autor, o „satanizovanju naroda koji je „jugoslovensku ideju“ platio krvlju“. Po Kijuku, knjiga Catena mundi je kadra da zameni čitave biblioteke, jer pomaže našoj deci da se suoče sa „dostojanstvom istine“. Ona je po prvi put objavila geografske karte koje svedoče o rasprostranjenosti srpskog naroda, njegove Crkve i države, kao i o prapostojbini Albanaca. O tekstovima zbornika Knjiga je riznica izuzetnih, i u vreme ono, a i danas, često prikrivenih tekstova o istorijskoj sudbini Srba. Ona se bavila skrivenom istorijom drevnog srpstva i Slovenstva, u tekstovima poput onog M. Gimbutasa o vinčanskom, kao najstarijem, pismu, ili onom, V. Rudeljeva, o istoriji etničkog imena Srba i Hrvata. Radivoje Pešić bavio se autohtonošću Slovena na Balkanu, a Srboljub Živanović antropološkim dokazima slovenskih drevnosti na ovom prostoru. Tu su bili i prilozi Crnjanskog i Petrovića o našim toponimima u Engleskoj, koji potiču iz drevnosti srpsko-keltske. srpska-oaza-u-italijiKijuk je, kao i Vladika Nikolaj, znao da smo drevnog porekla; nedavno je ruski genetičar Kljosov, modelom praćenja jednog genetskog markera, pokazao da svi Indoevropljani potiču sa Balkana, sa teritorije današnje Srbije, uključujući i Staru Srbiju –Kosmet i Makedoniju (a teza o Srbima na Peloponezu, istaknuta u „Kateni“, dokazana je, ponovo, knjigom, izašlom i kod nas, Grka Dimitrija Petalasa, koji daje reči slovenskog porekla u svom peloponeskom zavičaju, i tvrdi da je tamošnje stanovništvo slovenskog porekla, što grčka država od 19. veka sistematski poriče, menjajući toponime, hidronime i grcizirajući imena.) „Katena“ se, takođe, bavila, i to više nego ozbiljno, stavovima naših neprijatelja prema srpskom nacionalnom pitanju: Kijuk je objavio i Kvaternikov tekst o Hrvatima, tekst Ante Pavelića o konvertitskom narodu, stvorenom od Vatikana i Beča, kome je pripadao, kao i najvažnije stavove Ante Starčevića. U knjizi je i nezaobilazan tekst Artura Evansa o Srbima, Hrvatima i evropskoj politici, kao i tekstovi episkopa Nikodima Milaša, Jovana Olbine, Sime Simića i drugih o prekrštavanju srpskog naroda… Nezaobilazne su analize porekla Albanaca iz pera Hrvata Šuflaja i članak Vladana Đorđevića o albanskom pitanju i odnosu evropskih sila prema njemu. Veliki deo knjige bavio se središtem „hrišćanstva bez Hrista“, Vatikanom, i njegovom srboubilačkom politikom, kao i najbolje čuvanom tajnom Vatikana, Nezavisnom Državom Hrvatskom i Jasenovcem i drugim logorima i jamama kojima se, po ko zna koji put, dokazivalo da je u pravu bio Dostojevski kada je pisao da je rimokatolicizam gori od ateizma jer nameće izopačeni Hristov lik. Srbi u Sloveniji, Srbi u Hrvatskoj, Srbi u Bosni i Hercegovini, Srbi u Vojvodini i na Kosovu i u Metohiji, Srbi u Makedoniji – sve je to bila tema „Katene“. Naravno, Kijuk je želeo da osvetli i zločinačku politiku Komunističke partije prema srpstvu – objavio je niz ogleda na tu temu, među kojima se isticao tekst Koste Čavoškog o KPJ i srpskom pitanju. Autora u knjizi ima preko 260!

STARI SRPSKI ZAPISI I NATPISI, skupio ih i sredio Ljubomir Stojanović, KNJIGE 1, 2, 3, 4, 5, 6, Beograd – Novi Sad, 1982, 1984, 1985, 1986, 1987. i 1988. Originalni tvrdi kartonski povezi sa zlatotiskom na prednjim koricama i na riknama. Odlična očuvanost, bez oštećenja. Jezik srpski, ćirilica, (XIV+480+61) + (VIII+487+40) + (227+31) +(334+221) + (X+347+16) str. (knjige 1, 3, 4, 5, 6). Izdavači: „Srpska akademija nauka i umetnosti“ Beograd, „Narodna biblioteka Srbije“ Beograd i „Matica srpska“ Novi Sad. Štampa: `Narodna biblioteka Srbije` Beograd. Deo edicije: `Fototipska izdanja / SANU / NBS / MS`, knjige br. 4, 5, 7, 10, 11 i 13. Priređivači: Sima Ćirkovič (I), Lucija Cernić (II–VI). Predgovori: Sima Ćirković (I), Lucija Cernić (II–VI). NAPOMENA: U pitanju je fototipsko izdanje originala objavljenih 1902, 1903, 1905, 1923, 1925. i 1926. godine u Beogradu (u Državnoj štampariji Kraljevine Srbije, knjige I-III) i Sremskim Karlovcima (u Srpskoj kraljevskoj akademiji, knjige IV-VI). Ljubomir Stojanović (ponekad pominjan kao Ljuba Stojanović; Užice, 6/18. avgust 1860. – Prag, 16. jun 1930) bio je srpski državnik, političar i filolog, redovni član Srpske kraljevske akademije. Filolog i istoričar po obrazovanju, Ljubomir Stojanović je završio Filozofski fakultet Velike škole u Beogradu, a usavršavao se u Beču, Petrogradu i Lajpcigu. Najpre gimnazijski profesor, Stojanović je bio profesor na Velikoj školi u Beogradu od 1891. do 1899. godine. U politiku, Stojanović ušao 1897, kao član Narodne radikalne stranke. Kao osnivač i predsednik Samostalne radikalne stranke, proizašle iz izdvajanja mlađih radikala iz Narodne radikalne stranke, posle 1901. godine (stranka zvanično od 1905) bio je više puta ministar prosvete i crkvenih dela (1903, 1904, 1906, 1909) u Srbiji, pod demokratskom i ustavnom vladavinom kralja Petra I Karađorđevića. U dva navrata bio je i predsednik samostalske vlade (1905–1906). Izbori koje je sprovela samostalska vlada Ljubomira Stojanovića (23. jula 1905), ostali su zapamćeni kao najslobodniji u nizu parlamentarnih izbora sprovedenih po Ustavu od 1903. godine. državni savetnik, Stojanović je bio od 1910. do 1912. Tokom Prvog svetskog rata Posle Prvog svetskog rata Stojanović je bio jedan je od osnivača Republikanske stranke i prvi predsednik njenog Glavnog odbora. Od 1913 do 1923. godine bio je sekretar Srpska kraljevske akademija nauka, buduće Srpske akademije nauka i umetnosti; vrlo aktivan na naučnom polju. Stojanović je objavio izdanja velikog broja starih spomenika, rukopisa, dokumenata, zapisa, natpisa, rodoslova i pisama: Miroslavljevo jevanđelje, Stari srpski natpisi i zapisi (6 knj.), Stari srpski rodoslovi i letopisi, kataloge rukopisa Srpske kraljevske akademije i Narodne biblioteke u Beogradu i drugo. Stojanović je objavljivao kritički priređena dela Vukova dela, ukupno 17 tomova, od kojih je najznačajnija Vukova prepiska. Pisao je i priređivao udžbenike gramatike za srednje škole, studije o starim srpskim štamparijama, srpskim crkvama od 15. do 16. veka, o arhiepiskopu Danilu, a najznačajnije mu je delo biografija Život i rad Vuka Stefanovića Karadžića. Opisivan je kao moralista u politici: „Drugi jedan cenzor javnih naravi, Ljuba Stojanović, više se bunio na njih što su onakve kakve su, nego što je ispitivao zašto su takve. S njegovim u neku ruku totalitarnim shvatanjem demokratije, na lenjir izvedene, savršene u poretku i ljudima, on je u potcenjivanju svega današnjeg polazio od onoga što u dalekoj budućnosti jednog dana treba da bude. Zato je svoj sud o svemu sekao kao na panju. Prilaziti „neobrađenim masama“ sa težnjom da ih razume i strpljivo ih preobražava, on nije umeo. S tim krutim stavom Ljubi Stojanoviću nelagodno je bilo praviti blagovoljenje birača, i zato je prilikom postavljanja njegove kandidacione liste u okrugu, objašnjavanja sa narodom, mesto njega morao vršiti neko drugi. Nesavitljiv u svom moralnom asketizmu, nezavisan od svega i svakog i gotov na svako lično samopregorenje, Ljuba Stojanović nije mogao da pojmi da i svaki drugi nije u stanju da čini kao i on – u kakvim god prilikama bio, ličnim, porodičnim, s kakvom god glavom i opterećenjem u glavi...“ Objavio je monumentalno delo o srednjovekovnim srpskim izvorima „Stari srpski zapisi i natpisi“ u 6. tomova: 1. knjiga 1902. na 480 strana; 2. 1903. godine na 482 strane; 3. 1905. godine na 487 strana; 4. 1923. godine na 227 strana; 5. 1925. godine na 334 strane; 6. 1926. godine na 347 strana. U Užicu je postojala njegova rodna kuća srušena aprila 2016. godine. Dela Srpski rodoslovi i letopisi, uredio ih Lj. Stojanović, U Beogradu : Kraljevsko-srpska državna štamparija, 1883. Miroslavljevo jevanđelje (Évangéliaire ancien serbe du prince Miroslav), Preface (in Serbian and French) and notes (pp. 203–229) by Ljubomir Stojanović. – `Édition de sa majesté Alexandre I roi de Serbie` p. [iv], Fotografska reprodukcija i štampa c. i k. dvorskog umetničkog zavoda Angerera i Gešla, u Beču, 1897. Vuk Stefanović Karadžić : njegov rad na srpskom jeziku i pravopisu : govor prof. Ljub. Stojanovića u svečanoj sednici akademijskog saveta Velike škole na dan prenosa Vukovih kostiju iz Beča u Beograd 20. septembra 1897. godine, Ljub. Stojanović, Beograd : Državna štamparija Kraljevine Srbije 1899. Stare srpske štamparije, od Ljub. Stojanovića, Beograd : Nova električna štamparija Petra Jockovića, 1902. Katalog Narodne biblioteke u Beogradu. Knj. 4, Rukopisi i stare štampane knjigećć, sastavio Ljub. Stojanović, Beograd : Kralj.-srpska državna štamparija, 1903. Srpska gramatika za III razred gimnazijećć, sastavio Ljub. Stojanović, Beograd : Velimir Valožić, 1913. Život i rad Vuka Stefanovića Karadžića : (26. okt. 1787 + 26. jan. 1864), napisao Ljub. [Ljubomir] Stojanović, Beograd, Geca Kon, 1924, XXIV-783 str. Stare srpske povelje i pisma. Knj. 1, Dubrovnik i susedi njegovi. Deo 1, sredio Ljub. Stojanović, Beograd : Srpska Kraljevska Akademija, 1929. MG102